Het babytopic (0-1 jaar) Deel 788

Gefeliciteerd Komkommerschijfje!

Gefeliciteerd komkommerschijfje

quote:

Op maandag 16 augustus 2021 13:31 schreef Komkommerschijfje het volgende:
Ik kom binnenkort ook meeposten hier. Vanmorgen is onze dochter geboren en ze doet 't goed. 🥰 Dus er vertrekt er eentje vandaag en er komt er ook eentje bij. Hebben we een dubbel-verjaardag, Sunshine!

Jaaa, gefeliciteerd

Gefeliciteerd Sunshine en Komkommerschijfje!

Van harte gefeliciteerd Sunshine1982

Vervroegde bfd... het "ik ga dus écht niet slapen hoor moeders " fuifnummer

Haha!
Wij hadden een vrij pittige avond. Ze heeft geslapen tot 19:45 uur, daarna vonden we het welletjes en hebben we haar getemperatuurd, verschoond en opnieuw geprobeerd aan te leggen. Alles samen gedaan. Mijn man heeft dat al gedaan met de kraam, dus die kon mij mooi een beetje helpen en bijsturen. Temperaturen en verschonen ging prima. Ze had goed geplast alle keren en zelfs flink gepoept, er kwam nog veel meer toen we alles aan het poetsen waren, haha. Aanleggen is nog wat moeizaam, daar ben ik nog onzeker en erg zoekend in. Kraam zei dat ik het gewoon moest proberen als ze wakker was en anders kijken we morgenochtend wel weer. Maar ze wilde ook nog niet drinken. Nadien was ze heel flink overstuur, eigenlijk tot anderhalf uur geleden. Niet te troosten, zo zielig. VK gebeld, die gaf tips voor bloot huid-op-huid en rondlopen, maar wij zijn allebei ook erg moe en wilden ook graag slapen, haha. Werkte allebei niet voldoende. Ze was stil toen we dat deden, maar terugleggen was lava. Nadien een bevriende dame gebeld die zelf ook heel lang als kraamzorg gewerkt heeft. Zij gaf ook wat tips, wel weer anders dan onze eigen kraam, haha. Vooral voor het slapen kregen we andere dingen te horen. Lang verhaal kort: ze slaapt nu al bijna anderhalf uur lang op haar linkerzij en is heerlijk tevreden. Ze ligt tussen ons in in bed, maar uit de buurt van kussens en dekbed en lekker onder haar eigen dekentje en een omslagdoek. Ik durf niet te slapen, mijn man slaapt wel. Die gun ik het even meer. Ik slaap morgen wel als de kraam weer komt of we wisselen later op de nacht even af.

Klinkt heel debiel wellicht, maar ik merk dat ik voorzichtig ben en alles voor haar en mijn man over heb. We hebben dus een vervelende avond gehad. Waarschijnlijk is ze flink misselijk geweest van het vruchtwater en bloed wat ze nog ingeslikt heeft en was het daarom niet fijn om op haar rug en op rechts te liggen. Klinkt aannemelijk, ik vond rechts ook niet fijn als ik last had van mijn maag. Maar nu dus even kijken tot ze weer verschoond en alles moet worden.
Ik hoop dat ze morgen wat beter te pas is en ook lekker veilig in de co-sleeper op haar rug kan slapen. Dat in ieder geval dat vervelende gevoel bij haar even weg is.

Ach dat klinkt even wennen als zo’n eerste nacht. Goed dat je voorgenomen hebt even te slapen als de kraamverzorgster er is. Hoe voel jij je als het gaat om herstel van de bevalling?

Ja, was heftig. Ik heb even flink gehuild toen ze na de verschoonsessie en temperatuursessie van 6:15 uur ook weer zo overstuur was. Steeds is ze een half uur tevreden en daarna raakt ze weer overstuur. We hebben geen idee wat er aan de hand is natuurlijk. Het is zo zielig en het breekt je moederhart, vooral omdat ik zelf niet al te veel wil rondlopen nog.
Nu slaapt ze al wel een uurtje weer op haar linkerzij naast mij in het grote bed. Dan is ze tevreden. Hopelijk vandaag wat rust in de tent en dat we bij kunnen slapen om de beurt.

Komkommerschijfje, ze is er pas 24 uur he. Ze is nog aan het bijkomen van geboren worden, dat is nogal wat. Het is echt heel erg normaal dat ze nog alleen maar tegen jou wil liggen, dat heeft ze tenslotte 9 maanden onafgebroken gedaan. Wissel lekker af met je man en gun jezelf vooral ook wat slaap. Heel lief dat je hem niet wil storen, maar hij heeft geen zwangerschap en bevalling om van te herstellen.
Veel plezier met de ontdekkingsreis

Lekker tegen je aan houden inderdaad! Ze moet nu zoveel verwerken! Lekker rustig aan doen en veel met haar meeslapen vandaag

Lekker vasthouden, niet te veel willen en verwachten nog. Het is echt heel, heel normaal dat ze vastgehouden en gewiegd wil worden. En gefeliciteerd en succes

Gefeliciteerd @Komkommerschijfje Probeer overdag ook eens lekker in bed tegen wat kussens aan zitten/liggen, baby huid op huid, met haar hoofdje op je borstkast zodat ze je hartslag weer kan horen! Baby J werd daar in de eerste week altijd heel erg rustig van!
En ze is pas 24 uur oud he! Haar hele leventje is in een paar uur veranderd. De schok van de bevalling, ineens zijn alle geluiden om haar heen hard en niet gemoffeld, de koudere lucht nu buiten je buik, mensen die haar ineens aanraken en verschonen en aankleden en temperaturen. Nieuwe geuren! Alles is nieuw! Dus lekker knuffelen en genieten en elkaar leren kennen!
En ik had dan een keizersnede, geen vaginale bevalling, maar de eerste paar dagen heerlijk samen in bed doorbrengen, het mag allemaal he!

Ik heb hulp nodig...

Onze spruit is nu 5 maanden (wait, whut, when did that happen?!) en is na een flinke buikgriep, een week hoesten, een week of anderhalf dubbele oorontsteklng en bijbehorende antibioticakuren echt niet meer in z'n bed te krijgen. Daarvoor lukte het om hem (met wat hulp van aaien en een pink) zo'n 2 van de 3 slaapjes in z'n bed te laten doen. Slapen is nu een no-go: in bed helemaal niet, in de draagzak gewoon niet, op mij soms een kwartiertje, in de wagen heel soms zo lang we blijven lopen. Hij gaat compleet over de zeik, wat we ook doen. In de auto slaapt hij soms, maar net zo vaak ook niet. Wat we proberen:
- de wakkertijden in de gaten houden. Na anderhalf-2 uur proberen we het weer
- letten op slaapsignalen, maar die geeft hij amper
- in bed leggen met een vast ritueeltje, troosten in bed, bij echt over de flos even eruit, weer troosten en terugleggen. Na een half uur geen resultaat, dan geven we het op. Wij zijn ook maar (vermoeide) mensen en houden het niet veel langer vol.

's Nachts slaapt hij bij mij en best redelijk momenteel, maar vooral op papadag nu loopt het echt een beetje vast. We hebben ook nog een peuter en kunnen dus echt niet langer dan dat half uur met hem bezig zijn, zo lang kan ze meestal al niet alleen beneden blijven zonder dat ze onderaan de trap om mama staat te roepen. Ik moet bovendien ook gewoon werken en hoewel dat vanuit huis is, heb ik wel vergaderingen enzo.

Iemand nog tips? Ik wil hem niet rucksichtlos laten huilen, daar raakt hij alleen maar zwaar over de zeik van... maar ik weet ook niet meer hoe dan wel. Zelfs de draagzak helpt niet en dat was bij de oudste altijd de oplossing.

@Komkommerschijfje zo’n eerste avond/nacht is ook super spannend, alles is nieuw en je wil niks fout doen. Wat tips:
Van de kraam begreep ik dat de baby de eerste 48 uur nog genoeg voeding uit de buik heeft. Drinken is dus niet de grootste prioriteit.
De eerste maanden was Aapie ook vaak ontroostbaar ‘s nachts, hij sliep dan op mijn borstkas terwijl ik rechtop in de kussens zat. Niet mijn favoriete houding maar het went en alles voor de baby hè
Andere momenten lag hij tussen ons in op bed op een voedingskussen bovenop onze dekens. Ik was ook panisch om over hem heen te rollen/deken over hem heen te trekken maar op deze manier gebeurt dat echt niet. Uiteindelijk sliepen we zo met z’n allen het beste.

BFD

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Slaapt hij wel op de opvang Tink?

quote:

Op dinsdag 17 augustus 2021 11:37 schreef Aure het volgende:
Slaapt hij wel op de opvang Tink?

Wat een blije foto!

En nee, inmiddels ook niet meer. Eerst wel prima in het bedje op de groep, maar ook daar gilt hij nu alles bij elkaar. Wat er soms werkt is om hem in de wagen te leggen en dan te blijven wiebelen met de kap dicht.

Wat lastig Tink. En als je toch iets langer ertussen laat, 2.5/3 uur? Otis die wil soms ook pas na 2.5 uur slapen. En kun jij hem als je thuis bent in slaap voeden? Dat ie toch weer went aan zijn bedje. Het heeft misschien ook tijd nodig. Ik weet nog dat Jip na 2 weken ziekenhuisopname ook moeite had met zijn slaapjes. Hij was toen een maand of 6/7. Dat trok uiteindelijk wel weer bij, maar er ging wel tijd overheen... Daar heb je alleen precies niks aan nu

quote:

Op dinsdag 17 augustus 2021 08:11 schreef SQ het volgende:
Komkommerschijfje, ze is er pas 24 uur he. Ze is nog aan het bijkomen van geboren worden, dat is nogal wat. Het is echt heel erg normaal dat ze nog alleen maar tegen jou wil liggen, dat heeft ze tenslotte 9 maanden onafgebroken gedaan. Wissel lekker af met je man en gun jezelf vooral ook wat slaap. Heel lief dat je hem niet wil storen, maar hij heeft geen zwangerschap en bevalling om van te herstellen.
Veel plezier met de ontdekkingsreis

Dit, lekker aan toe geven. Probeer verder afwisselend je rust te pakken en het vooral echt samen te doen. Man heeft hier de eerste dagen de praktische verzorging op zich genomen zodat ik eigenlijk alleen hoefde te kroelen en te voeden. Langzaamaan kom je wel in een ritme en leer je je kindje ook steeds beter kennen. Die borstvoeding is ook best pittig en om onzeker van te worden, zeker bij een eerste.

quote:

Op dinsdag 17 augustus 2021 13:08 schreef PKM het volgende:
Poeh Tink, lastig. Jullie nachten zijn ook nog steeds ruk toch?

Leg je altijd eerst in bed? Anders zou ik kiezen na 1,5 of 2 uur gelijk in de draagzak steken, kijken of het dan wel lukt.

Txs!

Als we onderweg (moeten) zijn, niet. Dan gaat hij meteen in de draagdoek of -zak of valt hij in de auto in slaap. Maar dat is geen garantie, ook dan kan hij zich enorm verzetten en blijven krijsen. Ik kan het geen huilen noemen, het is eerder boos gillen of van de pijn gillen toen hij oorontsteking had. Het is niet jengelen of zeurderig huilen, dan zou ik hem ook wel even laten gaan....

En de nachten wisselen. Hij meldt zich sowieso elke 2,5 uur minimaal, maar dat vind ik niet zo erg. Dan ligt hij naast me en kan ik voeden en weer in slaap vallen. In de cosleeper schuiven is geen optie, net als slapend wegleggen. Dan issie meteen weer wakker en áán. Dus ik heb me erbij neergelegd dattie naast me ligt.

quote:

Op dinsdag 17 augustus 2021 13:08 schreef Aure het volgende:
Wat lastig Tink. En als je toch iets langer ertussen laat, 2.5/3 uur? Otis die wil soms ook pas na 2.5 uur slapen. En kun jij hem als je thuis bent in slaap voeden? Dat ie toch weer went aan zijn bedje. Het heeft misschien ook tijd nodig. Ik weet nog dat Jip na 2 weken ziekenhuisopname ook moeite had met zijn slaapjes. Hij was toen een maand of 6/7. Dat trok uiteindelijk wel weer bij, maar er ging wel tijd overheen... Daar heb je alleen precies niks aan nu

Iets langer kunnen we proberen, txs. En in slaap voeden kan wel, maar dan kan ik niet weg. Zodra ik beweeg, issie wakker. Hij lijkt niet echt diep te slapen. Hopelijk trekt het weer bij, dit is doodvermoeiend. Het is zo'n machteloos gevoel dat ik hem niet kan helpen.

En vanochtend is man met 'm gaan wandelen na een poging in bed en een poging in de draagzak die allebei jammerlijk mislukten. In de wagen issie uiteindelijk na 40 minuten in slaap gevallen (hij heeft daarvan echt een flink deel gehuild, maar niks hielp) en vervolgens sliep hij wel bijna 2 uur. Dus hij heeft het wel nodig, maar het lukt hem niet en ons samen ook even niet.