Mijn stiefdochter is 16 en heeft sinds 6 maanden haar eerste vriendje. Ik ben not impressed
en ik merk dat ik het moeilijk vind om hem in mijn huis te dulden.Maar OK, mijn ouders zullen ook wel eens
gedacht hebben bij mijn vriendjes.Zou het een optie voor je zijn om er niet zo negatief over te oordelen? Hem niet dulden in je huis klinkt best vijandig.
Dochter is pas 12, en nog niet aan de orde. Mijn idee is hem/haar (ze zegt zelf dat het een hem gaat worden, prima) altijd bij ons thuis te laten komen wanneer ze dat wil.
Als ik ‘not impressed’ ben, zal dat wel te doen zijn. Maar wat als ik hem ronduit verschrikkelijk vind, om welke reden dan ook?
Waarom ben je not impressed door dit vriendje?
Wut? Hij heet Ben, dat weet je al? Of noem je jezelf dan zo, hoi, ik ben 'not impressed' Ben.quote:Op zaterdag 31 juli 2021 10:15 schreef miss_sly het volgende:
Als ik ‘not impressed’ Ben, zal dat welke te brengen zijn.
Ik lees eigenlijk niet dat ze hem niet duldt. En ook niet dat ze haar niet positieve oordeel uitdraagt.quote:
Dit is wat kinderen nu eenmaal doen. Je gaat een nieuwe fase in. Ik denk dat hoe je je hierin opstelt als ouder veel uitmaakt voor hoe de band met je stiefkind er vanaf nu uit komt te zien.
Zou het een optie voor je zijn om er niet zo negatief over te oordelen? Hem niet dulden in je huis klinkt best vijandig.
[ Bericht 92% gewijzigd door CoolGuy op 31-07-2021 10:22:03 ]
Denk je dat je als ouder je oordeel kan verbergen voor een kind?quote:
[..]
Ik lees eigenlijk niet dat ze hem niet duldt. En ook niet dat ze haar niet positieve oordeel uitdraagt.
Ik denk dan maar, hoe zou ik het zelf vinden als meid van 16 als mijn stiefmoeder op haar favo forum op haar gal spuwt over mijn verkering.
Waarom niet? Opvoeden is voortdurend het verbergen van oordelen en schetsen van veiligheid voor het kind in kwestie. Dan ook rondom de wat minder gelegen kalverliefdesquote:
[..]
Denk je dat je als ouder je oordeel kan verbergen voor een kind?
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 31-07-2021 11:04:39 ]
Omdat ze je oordeel heus wel voelen. Opvoeden is het verbergen van oordelen, ik ben dat niet met je eens.quote:Op zaterdag 31 juli 2021 11:04 schreef Godfried_met_den_baard het volgende:
[..]
Waarom niet? Opvoeden is voortdurend het verbergen van oordelen en schetsen van veiligheid voor het kind in kwestie. Dan ook rondom de wat minder gelegen kalverliefdes
Is je partner liefhebben het verbloemen van je oordeel volgens jou? Daar geef je mensen een rotgevoel mee toch.
Niet altijd het verbergen van je oordeel maar in die situaties waarmee je je kind helpt de ruimte te krijgen en de veiligheid te voelen zich zelfstandig te ontwikkelen.quote:
[..]
Omdat ze je oordeel heus wel voelen. Opvoeden is het verbergen van oordelen, ik ben dat niet met je eens.
Is je partner liefhebben het verbloemen van je oordeel volgens jou? Daar geef je mensen een rotgevoel mee toch.
Vooral als ze wat ouder worden en tja, is hij of zij goed genoeg voor jouw kind?
Vind het vrij normaal.
Ik mag nog 10 jaar wachten denk ik voordat mijn zoontje met de wat meer serieuzere relaties binnen zal stappen, als ik dan nog leef, altijd onzeker helaas.
Wat een onzin. Kinderen vragen continu om het oordeel van de ouders in de vorm van bevestiging.quote:
[..]
Omdat ze je oordeel heus wel voelen. Opvoeden is het verbergen van oordelen, ik ben dat niet met je eens.
Wat betreft meningen/oordelen in de opvoeding draait het om de nuancering van je eigen oordeel. Oneerlijkheid en zelfverloochening van de ouder is schadelijker dan een afkeur voor de keuzes van je kind (mits het met mate is).
Ik heb een beetje geveegd, kunnen we misschien een beetje ontopic blijven aub?
Nutshell:quote:
Oh, ik vind dit een lastige!
Dochter is pas 12, en nog niet aan de orde. Mijn idee is hem/haar (ze zegt zelf dat het een hem gaat worden, prima) altijd bij ons thuis te laten komen wanneer ze dat wil.
Als ik ‘not impressed’ ben, zal dat wel te doen zijn. Maar wat als ik hem ronduit verschrikkelijk vind, om welke reden dan ook?
Waarom ben je not impressed door dit vriendje?
Ik vind hem niet sociaal (niemand krijgt contact met hem, al proberen we dat wel allemaal). Hij is niet bepaald de slimste, maar kan hij niks aan doen natuurlijk. Hij drinkt heel veel. Hij is ziekelijk jaloers en controlerend. Volgens mij is hij ook erg conservatief.
Maar zolang zij hem kiest, is hij hier welkom en dan probeer ik maar aardig te doen (zelfs als hij haar vertelt hoe ze haar tanden moet poetsen).
En nee, ik ben niet de enige die dit ziet, m'n man en haar moeder zien het ook en vorig weekend op de familiedag werd het ook pijnlijk duidelijk. Maar we kiezen er allemaal voor om aardig te blijven omwille van haar.
Ik verkondig hier mijn echte mening, de vijandigheid blijft in het echt wel achterwege hoor. En ik vind haar trouwens ook niet leuk bij hem.quote:
[..]
Ik lees eigenlijk niet dat ze hem niet duldt. En ook niet dat ze haar niet positieve oordeel uitdraagt.
Nouja, als mijn (stief)dochter van 16 iemand heeft die veel drinkt zou ik daar ook niet blij mee zijn.quote:
Ze is 16, dit zal zeker niet de laatste zijn, even volhouden
Hoe oud is hij @Seven
[quote:
[..]
Waarom niet? Opvoeden is voortdurend het verbergen van oordelen en schetsen van veiligheid voor het kind in kwestie. Dan ook rondom de wat minder gelegen kalverliefdes
Tja, het is balanceren. Ik ga me sowieso niet bemoeien met haar partnerkeuze natuurlijk, maar ik spreek haar wel aan als ze zich totaal onttrekken aan het sociale leven in dit huishouden bijvoorbeeld. Daar voel ik me zelf ook gewoon raar bij, als ze constant op haar kamer zitten en alleen beneden komen voor het etenquote:
[..]
Wat een onzin. Kinderen vragen continu om het oordeel van de ouders in de vorm van bevestiging.
Wat betreft meningen/oordelen in de opvoeding draait het om de nuancering van je eigen oordeel. Oneerlijkheid en zelfverloochening van de ouder is schadelijker dan een afkeur voor de keuzes van je kind (mits het met mate is).
17quote:
[..]
Nouja, als mijn (stief)dochter van 16 iemand heeft die veel drinkt zou ik daar ook niet blij mee zijn.
Hoe oud is hij @:Seven
Het is hier nog niet aan de orde maar bovenstaande zou ik niet bepaald blij mee zijn. Ik zou op z'n minst even een gesprekje met hem aangaan.quote:Op zaterdag 31 juli 2021 11:44 schreef Seven. het volgende:
[..]
Nutshell:
Ik vind hem niet sociaal (niemand krijgt contact met hem, al proberen we dat wel allemaal). Hij is niet bepaald de slimste, maar kan hij niks aan doen natuurlijk. Hij drinkt heel veel. Hij is ziekelijk jaloers en controlerend. Volgens mij is hij ook erg conservatief.
Maar zolang zij hem kiest, is hij hier welkom en dan probeer ik maar aardig te doen (zelfs als hij haar vertelt hoe ze haar tanden moet poetsen).
En nee, ik ben niet de enige die dit ziet, m'n man en haar moeder zien het ook en vorig weekend op de familiedag werd het ook pijnlijk duidelijk. Maar we kiezen er allemaal voor om aardig te blijven omwille van haar.
Nu kom ik deels uit een niet-westere cultuur en ik gun m'n kids de vrijheid en vriendjes zullen thuis mogen komen maar ik leg ze wel het vuur aan de schenen.
Als hij dat al niet kan handelen, hoe gaat hij mijn dochter dan beschermen?!
Hoort er gewoon een beetje bij....vriendjes intimideren...als ie dat overleeft dan wordt ie vervolgens met open armen ontvangen.
Ja, ik zie nu al echt zorgwekkende dingen en ik maak me wel zorgen over hoe zich dit gaat ontwikkelen.quote:
Dat lijkt me eerlijk gezegd best een dilemma. Hij ondermijnt zo haar zelfvertrouwen nogal, lijkt me.
Herken jij jezelf in haar?quote:
Op Totaal niet, zij is erg meegaand, conflictvermijdend, lief. Ik ben het tegenovergestelde van dat alles. Zij en ik hadden een hele fijne band maar de komst van haar stiefbroertje heeft dat wel veranderd. Nog steeds geen slechte band trouwens.quote:
Dit gaan we niet doen natuurlijkquote:
[..]
Het is hier nog niet aan de orde maar bovenstaande zou ik niet bepaald blij mee zijn. Ik zou op z'n minst even een gesprekje met hem aangaan.
Nu kom ik deels uit een niet-westere cultuur en ik gun m'n kids de vrijheid en vriendjes zullen thuis mogen komen maar ik leg ze wel het vuur aan de schenen.
Als hij dat al niet kan handelen, hoe gaat hij mijn dochter dan beschermen?!
Hoort er gewoon een beetje bij....vriendjes intimideren...als ie dat overleeft dan wordt ie vervolgens met open armen ontvangen.
.En ja het is erg moeilijk om klaplopers aan je tafel te dulden.
Voor zover ik kan lezen, heeft dat vriendje 0,0 respect. Ik zou dat niet in mijn huis tolereren. Even een gesprekje met 'zo gaan we niet met vriendinnetjes omquote:
Op 
'Uiteraard niet in bijzijn van dochter.
Maar goed , dat ben ik.
Hij is wel beleefd, stelt zich dus voor en zegt hallo en doei (en ook eigenlijk niet meer dan dat). Dus ik ben het niet met je eens dat hij geen respect heeft. Bovendien: zo'n gesprekje met hem zou hij zomaar af kunnen reageren op haar. Ik denk serieus dat zij er gezeik mee zou krijgen.quote:
[..]
Voor zover ik kan lezen, heeft dat vriendje 0,0 respect. Ik zou dat niet in mijn huis tolereren. Even een gesprekje met 'zo gaan we niet met vriendinnetjes om
Uiteraard niet in bijzijn van dochter.
Maar goed , dat ben ik.
Edit: trouwens nee, hij heeft zich niet uit zichzelf voorgesteld aan mij tijdens een verjaardag, ik heb hem benaderd. Familiedag zelfde. Mensen die zichzelf niet zijn gaan voorstellen aan hem, hebben dus geen kennis gemaakt. Staat tegenover dat zij daar ook geen voortrekkersrol pakt, en van haar weten we dus wel zeker dat zij niet zo opgevoed is.
Ik hoor graag hoe je er mee omgaatquote:
Dochter is inmiddels 21, ik heb de meest kansloze drollen voorbij zien komen. Gelukkig nu al een tijdje een leuke knul met goede baan.
En ja het is erg moeilijk om klaplopers aan je tafel te dulden.
Het is natuurlijk makkelijk praten aan de zijlijn maar ik zou dit echt niet accepteren. Ik zie het bij het vriendje van m'n nichtje...Die jongen is uiterst respectvol; Komt nooit met lege handen aan en past zich aan. En weet: Als moeders boos is , dan zie ik mijn vriendin niet.quote:
[..]
Hij is wel beleefd, stelt zich dus voor en zegt hallo en doei (en ook eigenlijk niet meer dan dat). Dus ik ben het niet met je eens dat hij geen respect heeft. Bovendien: zo'n gesprekje met hem zou hij zomaar af kunnen reageren op haar. Ik denk serieus dat zij er gezeik mee zou krijgen.
Edit: trouwens nee, hij heeft zich niet uit zichzelf voorgesteld aan mij tijdens een verjaardag, ik heb hem benaderd. Familiedag zelfde. Mensen die zichzelf niet zijn gaan voorstellen aan hem, hebben dus geen kennis gemaakt. Staat tegenover dat zij daar ook geen voortrekkersrol pakt, en van haar weten we dus wel zeker dat zij niet zo opgevoed is.
Kun je anders niet gewoon een open gesprek met ze aangaan?
Kan het zijn dat deze jongen een beetje een 'kinderachtige' jaloerse reactie van je stiefdochter is vanwege de komst van haar broertje?quote:
[..]
Totaal niet, zij is erg meegaand, conflictvermijdend, lief. Ik ben het tegenovergestelde van dat alles. Zij en ik hadden een hele fijne band maar de komst van haar stiefbroertje heeft dat wel veranderd. Nog steeds geen slechte band trouwens.
Want ik kan me herinneren dat jullie twee handen op één buik waren?
Hoe denkt zij over haar lief? Wat vind ze zo leuk aan hem?
Maar hier zou ik alleszins echt niet blij mee zijnquote:
Hij drinkt heel veel. Hij is ziekelijk jaloers en controlerend. Volgens mij is hij ook erg conservatief.
Hoe denkt haar vader erover?
Open gesprek doe ik zeker wat betreft hun gezamenlijk onsociale gedrag. En de volgende keer zal ik ook ff zeggen dat het in de meeste kringen not done is om op je werkklompen aan te komen kakken bij schoonfamilie of een familiedagquote:
[..]
Het is natuurlijk makkelijk praten aan de zijlijn maar ik zou dit echt niet accepteren. Ik zie het bij het vriendje van m'n nichtje...Die jongen is uiterst respectvol; Komt nooit met lege handen aan en past zich aan. En weet: Als moeders boos is , dan zie ik mijn vriendin niet.
Kun je anders niet gewoon een open gesprek met ze aangaan?
. Maar hem aanspreken op veel drinken of zijn controlerende gedrag gaat echt veel te ver, en zal zeker niet het gewenste resultaat opleveren.Geen idee wat ze leuk vindt aan hem, ik vind ze qua karakter ook echt geen match. Ik zie ze niet leuke gesprekken hebben, of veel lachen. Afgelopen weekend zat zij huilend aan tafel naast hem, ik probeer dan wel een open gesprek aan te gaan maar ze zegt dan niet waaromquote:
[..]
Kan het zijn dat deze jongen een beetje een 'kinderachtige' jaloerse reactie van je stiefdochter is vanwege de komst van haar broertje?
Want ik kan me herinneren dat jullie twee handen op één buik waren?
Hoe denkt zij over haar lief? Wat vind ze zo leuk aan hem?
. Mogelijk omdat hij ernaast zit. En het was voorheen beter dus kan best zijn dat het allemaal met elkaar in verband staat.
Zelfde als ik. En zijn ex ook.quote:
[..]
Maar hier zou ik alleszins echt niet blij mee zijn
Hoe denkt haar vader erover?
Mijn eerste vriendje was ook uiterst respectvol, mijn ouders waren dol op hem, hij studeerde en kwam uit een goed gezin. Maar als we samen waren, wat we veel waren, was hij heel anders en zodoende heeft hij mijn zelfvertrouwen en een hoop meer nogal weggevaagd.quote:
[..]
Het is natuurlijk makkelijk praten aan de zijlijn maar ik zou dit echt niet accepteren. Ik zie het bij het vriendje van m'n nichtje...Die jongen is uiterst respectvol; Komt nooit met lege handen aan en past zich aan. En weet: Als moeders boos is , dan zie ik mijn vriendin niet.
Kun je anders niet gewoon een open gesprek met ze aangaan?
Die uiterlijkheden zeggen niet per se iets.
De enige partner waar mijn ouders ooit wel veel waardering voor hadden, was degene die mij dagelijks vertelde dat ik niet goed genoeg was. Dus eens dat alles koek en ei kan lijken aan de oppervlakte maar dat er ook dan hele ongezonde dingen kunnen spelen.quote:
[..]
Mijn eerste vriendje was ook uiterst respectvol, mijn ouders waren dol op hem, hij studeerde en kwam uit een goed gezin. Maar als we samen waren, wat we veel waren, was hij heel anders en zodoende heeft hij mijn zelfvertrouwen en een hoop meer nogal weggevaagd.
Die uiterlijkheden zeggen niet per se iets.
Das wel zieligquote:Op zaterdag 31 juli 2021 12:41 schreef Seven. het volgende:
Geen idee wat ze leuk vindt aan hem, ik vind ze qua karakter ook echt geen match. Ik zie ze niet leuke gesprekken hebben, of veel lachen. Afgelopen weekend zat zij huilend aan tafel naast hem, ik probeer dan wel een open gesprek aan te gaan maar ze zegt dan niet waarom
Wil ze er dan achteraf als ie weg is ook niet verder op in gaan?
Dan is zij zelf ook weg. Dus geen kans gehad om te vragen. En zij is ook niet zo vertellerig in de regel.quote:
[..]
Das wel zielig
Wil ze er dan achteraf als ie weg is ook niet verder op in gaan?
Ze zijn nu veel samen, vanwege de vakantie? Gaat ze straks weer naar school?quote:
[..]
Dan is zij zelf ook weg. Dus geen kans gehad om te vragen. En zij is ook niet zo vertellerig in de regel.
Hij werkt fulltime, zij werkt ook heel veel in de vakantie. Dus zo enorm veel tijd brengen ze niet samen door. Ik denk niet dat het straks veel minder word. Ik denk dat we haar sowieso amper meer zullen zien zonder hem erbij.quote:
[..]
Ze zijn nu veel samen, vanwege de vakantie? Gaat ze straks weer naar school?
En contact met vriendinnen?quote:
[..]
Hij werkt fulltime, zij werkt ook heel veel in de vakantie. Dus zo enorm veel tijd brengen ze niet samen door. Ik denk niet dat het straks veel minder word. Ik denk dat we haar sowieso amper meer zullen zien zonder hem erbij.
Waren ook klaplopers. Maar als ik naar het huwelijk van mijn ouders kijk denk ik tja. Lekker oordelen maar wat voor voorbeeld heb ik nou gehad?
Het is een kind. Wie weet van wat voor trauma of parentificatieprobleem ze last kan hebben. In dat geval is deze jongen niet het probleem maar slechts een symptoom. Als je dan gaat lopen interveniëren in hun relatie duw je haar misschien van je af. Dat zou zonde zijn.
Ik zou het vooralsnog laten gaan en voor hem de deur wagenwijd open laten staan.quote:
Hij werkt fulltime, zij werkt ook heel veel in de vakantie. Dus zo enorm veel tijd brengen ze niet samen door. Ik denk niet dat het straks veel minder word. Ik denk dat we haar sowieso amper meer zullen zien zonder hem erbij.
Ze wordt vanzelf volwassener, dan zullen haar ogen ook wel open gaan, 1e/2e/3e vriendjes zijn een onderdeel van het volwassen worden en zo komt ze er achter wat ze zelf niet wil of goed voor haar is.
Wanneer het gaat over afdwingen, onderdrukken of erger, dan is dat zeker voor mij ook een reden om in te grijpen.
Het kritisch oordelen over de partnerkeuze heeft niets te maken met stiefdochter of niet. Mijn ouders zijn ook wel eens heel kritisch geweest op een bepaalde partner. En voor alles waar je kritiek op hebt bij een puber loopt de de kans dat je je kind, voor dat moment in ieder geval, van je af duwt. Dat betekent niet dat je alles kritiekloos moet slikken, natuurlijk. Ook niet dat je keihard moet ingrijpen.quote:
Reden dat ik misschien wat kritisch reageer mbt het oordelen is dat ik zelf als stiefdochter nogal beoordeeld ben op mijn partnerkeuzes.
Waren ook klaplopers. Maar als ik naar het huwelijk van mijn ouders kijk denk ik tja. Lekker oordelen maar wat voor voorbeeld heb ik nou gehad?
Het is een kind. Wie weet van wat voor trauma of parentificatieprobleem ze last kan hebben. In dat geval is deze jongen niet het probleem maar slechts een symptoom. Als je dan gaat lopen interveniëren in hun relatie duw je haar misschien van je af. Dat zou zonde zijn.
De kunst is precies wat Seven. al zei, balanceren in wat je wel en niet accepteert en bespreekt. En dat is echt heel lastig.
Vreemd gedrag van pubers inderdaad.quote:
[..]
[
[..]
Tja, het is balanceren. Ik ga me sowieso niet bemoeien met haar partnerkeuze natuurlijk, maar ik spreek haar wel aan als ze zich totaal onttrekken aan het sociale leven in dit huishouden bijvoorbeeld. Daar voel ik me zelf ook gewoon raar bij, als ze constant op haar kamer zitten en alleen beneden komen voor het eten
Op welke manier spreek je ze daarop aan?quote:
[..]
[
[..]
Tja, het is balanceren. Ik ga me sowieso niet bemoeien met haar partnerkeuze natuurlijk, maar ik spreek haar wel aan als ze zich totaal onttrekken aan het sociale leven in dit huishouden bijvoorbeeld. Daar voel ik me zelf ook gewoon raar bij, als ze constant op haar kamer zitten en alleen beneden komen voor het eten
Overigens zou ik vooral ook blijven aangeven wanneer je het wel een leuk moment hebt gevonden. En juist ook op individuele dingen blijven ingaan, vooral mbt haar leven en toekomst, hoe ze zich voelt en kan ontwikkelen. Zijn er nog uitspraken van voor de verkering waar je subtiel (zou ik niet goed in zijn, mijn lief zou dat beter kunnen) naar terug kunt verwijzen die in tegenspraak zijn met wat ze nu accepteert?
Serieus minder geworden volgens mij. Ik zie haar niet meer op social media.quote:
Daarnaast voelde ik ook wel aan dat mijn moeder niet zo wild van hem was (vond ik natuurlijk niet leuk), onder andere ook omdat hij zich niet sociaal opstelde als er visite was op een verjaardag bij ons thuis oid (al beweert mijn moeder nog steeds dat ze hem wel degelijk een leuke jongen vond, wat ik dus niet geloof, denk inderdaad een gevalletje oordelen verbergen ten behoeve van mij).
Enfin, uiteindelijk heeft die verkering bij elkaar iets langer dan een jaar geduurd en toen zag ik ook wel in dat we totaal niet bij elkaar pasten en het gewoon geen leuk vriendje was. Dus ik denk eerlijk gezegd dat het met je dochter ook wel goed komt.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 31-07-2021 13:42:48 ]
Die grens is ook moeilijk te trekken. Want afdwingen en onderdrukking is meestal heel subtiel, zodat het bedekt kan worden met de mantel der liefde.quote:
[..]
Ik zou het vooralsnog laten gaan en voor hem de deur wagenwijd open laten staan.
Ze wordt vanzelf volwassener, dan zullen haar ogen ook wel open gaan, 1e/2e/3e vriendjes zijn een onderdeel van het volwassen worden en zo komt ze er achter wat ze zelf niet wil of goed voor haar is.
Wanneer het gaat over afdwingen, onderdrukken of erger, dan is dat zeker voor mij ook een reden om in te grijpen.
Nouja, ze moet zelf haar fouten leren maken. Ik heb hier in heel wat topics jouw fouten ook gelezen. Dat is misschien lastig om van de zijkant te zien gebeuren, Marja. Hoort er bij.quote:
[..]
[
[..]
Tja, het is balanceren. Ik ga me sowieso niet bemoeien met haar partnerkeuze natuurlijk, maar ik spreek haar wel aan als ze zich totaal onttrekken aan het sociale leven in dit huishouden bijvoorbeeld. Daar voel ik me zelf ook gewoon raar bij, als ze constant op haar kamer zitten en alleen beneden komen voor het eten
Zoiets merken mensen die al zo lang bij elkaar leven, meteen.quote:
[..]
Denk je dat je als ouder je oordeel kan verbergen voor een kind?
Ik denk dan maar, hoe zou ik het zelf vinden als meid van 16 als mijn stiefmoeder op haar favo forum op haar gal spuwt over mijn verkering.
Ik hoop het. Ze is erg loyaal. En ik weet zeker dat het een gevecht zal worden om er af te komen. Maar OK, als het zover is, dan zijn we er voor haar.quote:
Ik herken me wel een beetje in jouw dochter. Ik had op mijn 16e ook een vriendje die enorm lomp was en met ongewassen haar in z'n werk kloffie direct na zijn werk bij ons aan tafel aanschoof. Daarnaast inderdaad ook vrijwel nooit met hem samen lachen of leuke gesprekken en voornamelijk veel gedoe (en hij was toevallig ook een stevige drinker). Wij lagen qua intelligentie niveau ook gewoon erg uit elkaar, maar op die leeftijd zie je nog niet echt in dat dat een probleem is/kan worden.
Daarnaast voelde ik ook wel aan dat mijn moeder niet zo wild van hem was, onder andere ook omdat hij zich niet sociaal opstelde als er visite was op een verjaardag bij ons thuis oid (al beweert mijn moeder nog steeds dat ze hem wel degelijk een leuke jongen vond, wat ik dus niet geloof, denk inderdaad een gevalletje oordelen verbergen ten behoeve van mij).
Enfin, uiteindelijk heeft die verkering bij elkaar iets langer dan een jaar geduurd en toen zag ik ook wel in dat we totaal niet bij elkaar pasten en het gewoon geen leuk vriendje was. Dus ik denk eerlijk gezegd dat het met je dochter ook wel goed komt.
En het gezin waar hij uit komt? Zijn ze daar ook wel eens? Hoe is het daar?quote:
[..]
Serieus minder geworden volgens mij. Ik zie haar niet meer op social media.
Mijn nichtje had op een bepaald moment ook een vriendje uit een zeer conservatieve hoek. Mijn tante had daar grote moeite mee en wilde dat verbieden enzo. Tot ze daarmee stopte en zelfs aanmoedigde dat ze Kerst bij de schoonfamilie ging vieren. Dat viel even heel vies tegen, want nichtje werd geacht met de andere vrouwen een maaltijd te bereiden en hun deel in de keuken te eten, terwijl de mannen in de eetkamer mochten eten. Dat ging mijn nichtje ook echt te ver en toen was het zo over
Ja, is ook zo. Al met al zie ik aan de hand van dit topic nog geen reden om de strategie aan te passen. Deur wijd open voor allebei en zelf vriendelijk blijven. Meer kan ik sowieso niet doen.quote:
[..]
Nouja, ze moet zelf haar fouten leren maken. Ik heb hier in heel wat topics jouw fouten ook gelezen. Dat is misschien lastig om van de zijkant te zien gebeuren, Marja. Hoort er bij.
Vader is uit beeld. Hier blijft hij rustig zitten als ik ze vraag om even af te ruimen, dus ik vermoed dat z'n moeder alles doet. Ze gaat met zijn familie weg volgende week. Eens kijken hoe dat bevalt..quote:
[..]
En het gezin waar hij uit komt? Zijn ze daar ook wel eens? Hoe is het daar?
Mijn nichtje had op een bepaald moment ook een vriendje uit een zeer conservatieve hoek. Mijn tante had daar grote moeite mee en wilde dat verbieden enzo. Tot ze daarmee stopte en zelfs aanmoedigde dat ze Kerst bij de schoonfamilie ging vieren. Dat viel even heel vies tegen, want nichtje werd geacht met de andere vrouwen een maaltijd te bereiden en hun deel in de keuken te eten, terwijl de mannen in de eetkamer mochten eten. Dat ging mijn nichtje ook echt te ver en toen was het zo over
Waarom ik specifiek stiefdochter benoem is omdat dit een kind is uit een andere relatie dan die van seven.quote:
[..]
Het kritisch oordelen over de partnerkeuze heeft niets te maken met stiefdochter of niet. Mijn ouders zijn ook wel eens heel kritisch geweest op een bepaalde partner. En voor alles waar je kritiek op hebt bij een puber loopt de de kans dat je je kind, voor dat moment in ieder geval, van je af duwt. Dat betekent niet dat je alles kritiekloos moet slikken, natuurlijk. Ook niet dat je keihard moet ingrijpen.
De kunst is precies wat Seven. al zei, balanceren in wat je wel en niet accepteert en bespreekt. En dat is echt heel lastig.
Je weet als stiefmoeder niet wat dit met het kind gedaan heeft, een gebroken gezin. Dat is heel anders dan als je de moeder van het kerngezin (heet dat zo?) bent.
Verder heb je zeker gelijk, qua communicatie en oordeel is het niet anders.
Vind het gewoon jammer als er niet wordt gekeken naar hoe het komt dat een kind zich op een bepaalde manier gedraagt, wat er achter zit.
Verder uiteraard super moeilijk dit soort situaties. Ik zou het ook heel lastig vinden. Ik wil zelfs vanwege al dit soort dilemma's geen kinderen. Respect voor de mensen die hierin hun weg kunnen vinden!
Weet je dit als moeder echt of denk je vooral dat je invulling goed is?quote:
[..]
Waarom ik specifiek stiefdochter benoem is omdat dit een kind is uit een andere relatie dan die van seven.
Je weet als stiefmoeder niet wat dit met het kind gedaan heeft, een gebroken gezin. Dat is heel anders dan als je de moeder van het kerngezin (heet dat zo?) bent.
Er wordt wel naar gekeken waarom zij zich zo gedragen en wat er achter zit. Zelfs voor hem lukt het me om dat op te brengen, maar dan kom ik wel tot een voorlopige conclusie dat hij beschadigd is, en dat hij mijn stiefdochter beschadigt. Maar ze zijn allebei véél te jong en onervaren om zelf te doorzien welke schadelijke patronen hier ontstaan. En heel eerlijk, je mag een puber de kans ook niet ontnemen om dat zelf te ontdekken.quote:
[..]
Vind het gewoon jammer als er niet wordt gekeken naar hoe het komt dat een kind zich op een bepaalde manier gedraagt, wat er achter zit.
Dat denkt ze, ze heeft geen kinderen en geen stiefkinderen. Ik persoonlijk denk dat ik objectiever in kan schatten welke schade mijn stiefdochter heeft opgelopen door hun scheiding dan haar oudersquote:
[..]
Weet je dit als moeder echt of denk je vooral dat je invulling goed is?
. En dat zeg ik als moeder en stiefmoeder.In een relatie is eigenlijk nooit één beschadigd persoon.quote:
[..]
Er wordt wel naar gekeken waarom zij zich zo gedragen en wat er achter zit. Zelfs voor hem lukt het me om dat op te brengen, maar dan kom ik wel tot een voorlopige conclusie dat hij beschadigd is, en dat hij mijn stiefdochter beschadigt. Maar ze zijn allebei véél te jong en onervaren om zelf te doorzien welke schadelijke patronen hier ontstaan. En heel eerlijk, je mag een puber de kans ook niet ontnemen om dat zelf te ontdekken.
En ja tuurlijk moet ze dat allemaal zelf gaan leren en ontdekken. Dat is wat ik bedoelde met dat je dan een nieuwe fase ingaat met een kind. Lijkt me verdomd lastig allemaal. Het enige wat je kan doen is besluiten hoe je er als ouder het beste mee om kan gaan. Dus goed dat je dat doet
Bij ons is het sowieso vaak een zoete inval met vrienden en vriendinnen van mijn (stief) kinderen. Wij vinden dat geen probleem zolang iedereen zich gedraagt.
Mijn volwassen stiefdochter drinkt zelden. Mijn stiefdochter van 17 heeft rond haar 16e wel eens wat gedronken maar nu drinkt ze helemaal niet meer. Ze rookt wel. Ik heb er niet zo veel problemen mee als ze dat eens willen proberen. Maar heel veel drinken in mijn huis zou ik niet toestaan. Toen ik 14 was dronk ik ook wel eens een wijntje en ging ik in t weekend gewoon naar de stad met vrienden want dat kan toen nog gewoon. Maar mijn stiefdochter hebben er blijkbaar weinig behoefte aan.
Ik denk altijd je houdt het niet tegen. Ik vind niet alles goed maar op je 17e mag je best een vriendje hebben en als ze een keer wat willen drinken heb ik daar ook weinig problemen mee. Het vriendje hoeft niet mijn beste vriend te zijn zolang ze respect hebben en netjes zijn en zolang hij lief is voor mijn stiefdochter. Ik ben blij dat ze een lief vriendje heeft en niet iemand die misbruik van haar maakt. Het enige waar ik af en toe over mopper is de afwas. Als wij op zondag thuiskomen en er staat een berg afwas dan hebben ze de poppen aan t dansen. Ik ben geen huishoudelijke medewerker van een hotel waar ze met al hun vrienden kunnen zitten als wij bij mij thuis zijn. En dat weten ze. Anders gaan ze maar lekker het volgende weekend naar zijn ouders en dat willen ze niet want die zijn niet zo makkelijk
En stiefdochter vraagt hem dan ook niet of hij haar even helpt? Mijn vriendin kwam ook veel bij ons in de weekenden op die leeftijd en bij zoiets zou ik haar wel betrekken, want het is uiteindelijk wel zo fijn voor iedereen als er een beetje een draai wordt gevonden met zo'n regelmatige gast erbij.quote:
[..]
Vader is uit beeld. Hier blijft hij rustig zitten als ik ze vraag om even af te ruimen, dus ik vermoed dat z'n moeder alles doet. Ze gaat met zijn familie weg volgende week. Eens kijken hoe dat bevalt..
Nope, doet ze niet.quote:
[..]
En stiefdochter vraagt hem dan ook niet of hij haar even helpt? Mijn vriendin kwam ook veel bij ons in de weekenden op die leeftijd en bij zoiets zou ik haar wel betrekken, want het is uiteindelijk wel zo fijn voor iedereen als er een beetje een draai wordt gevonden met zo'n regelmatige gast erbij.
SPOILERSowieso is ze vooral bezig met spiegelen en pleasen. Waar ze normaal zelf ook nog wel eens de handjes uit de mouwen steekt (ze kookt graag), gebeurt er van haar uit ook helemaal niks meer als we het niet vragen omdat ze constant zowat bovenop hem zit. En als we het wel vragen, komt ze om de 5 minuten polshoogte nemen vanuit de keuken om te zien of hij het nog naar z'n zin heeft
Dat ze zo uit haar eigen doen raakt vind ik wel een teken aan de wand. Logisch dat er een nieuwe balans gevonden moet worden en dat dat als verliefde puber niet van de een op de andere dag lukt, maar na een half jaar je nog volledig schikken naar de ander, zo leest het iig, klinkt niet erg hoopgevend.quote:
[..]
Nope, doet ze niet.SPOILERSowieso is ze vooral bezig met spiegelen en pleasen. Waar ze normaal zelf ook nog wel eens de handjes uit de mouwen steekt (ze kookt graag), gebeurt er van haar uit ook helemaal niks meer als we het niet vragen omdat ze constant zowat bovenop hem zit. En als we het wel vragen, komt ze om de 5 minuten polshoogte nemen vanuit de keuken om te zien of hij het nog naar z'n zin heeft
Ook vreemd dat er bij de gast omgekeerd niets van dat spiegel en please gedrag te zien is terwijl hij wel afhankelijk is van jullie gastvrijheid voor contact met zijn vriendin (lees iig niets over dat stiefdochter evenveel bij haar schoonmoeder thuis is als andersom). Op die leeftijd liet ik me bij vrienden thuis altijd van mijn beste kant zien, want een goede indruk maken bij elkaars ouders heeft ook voordelen op het gebied van wat er van het thuisfront mag.
Dat is wel een mooie ja. Na afloop is haar misschien wel duidelijk dat er toch sprake is van een bepaalde onbalans qua aanpassen aan elkaar.quote:
[..]
Vader is uit beeld. Hier blijft hij rustig zitten als ik ze vraag om even af te ruimen, dus ik vermoed dat z'n moeder alles doet. Ze gaat met zijn familie weg volgende week. Eens kijken hoe dat bevalt..
SPOILERHij niet. Hij komt rustig op zijn werkklompen aankakken. Er kruipt/loopt hier een baby rond die contact met hem zoekt, doet hij vrijwel niets op uit. Hij doet op geen enkele manier zijn best om aardig gevonden te worden.
Een week lang bovenop elkaar zitten.. mijn man spreekt direct na de vakantie met haar af dus uitgelezen kans om voorzichtig de juiste vragen te stellen.
Misschien wat directer zijn? Het is nog maar een jonge knul ook natuurlijk.quote:
[..]
Vader is uit beeld. Hier blijft hij rustig zitten als ik ze vraag om even af te ruimen, dus ik vermoed dat z'n moeder alles doet. Ze gaat met zijn familie weg volgende week. Eens kijken hoe dat bevalt..
(insert-naam) ruim jij de vaat even in dan doe ik zus en zo? Dan kunnen we straks (insert iets leuks)
Misschien is die gewoon sociaal onhandig of zo.
Ik wist niet goed hoe ik me moest voorstellen, hoe ik me moest gedragen op verjaardagen etc en werd ook wel gezien als een botte hork die met z'n hbo was gestopt en veel gamede (dus een beetje een kansloze pannenkoek). Mijn 'schoonmoeder' mocht me ook echt niet haha want ik wist me nooit een goede houding te geven.
Ik hielp ook nooit met afruimen of wat dan ook en dat was echt niet omdat ik het stoer vond, ik durfde gewoon niet.
Toen ik 23 was heb ik mijn huidige partner (nu vrouw) ontmoet en omdat ik het de eerste keer verkloot had heb ik de 2de keer goed me best gedaan. Ondertussen had ik ook een vrij goede baan, was ik beter geworden in small talk etc etc dus mijn schoonmoeder vind me wel aardig volgens mij. Ik help ook met van alles (internet fixen, af en toe uit eten nemen je kent het wel) dus ik ben blij dat ik bij de herkansing een betere start had.
Dus Seven, geef die arme jongen een kans haha, met mij is het ook goed gekomen!
Was best een leuke jongen. Sociaal en heeft een aantal keren voor ons gekookt en zo. Kon ook goed omgaan met mijn autistische zoon. Maar het heeft slechts een half jaartje geduurd en toen was het alweer uit. Wij misten hem eigenlijk wel.
Mijn dochter woont nu op kamers en heeft tot nog toe geen nieuwe vriendjes mee naar huis genomen.
Ik denk trouwens dat ik een schoonzoon makkelijker zou vinden dan schoondochters, maar dat is alleen nog maar een gevoel.
Waarom dat laatste?quote:
Mijn dochter was net 18 toen ze haar eerste vriendje had. Ze belde 's avonds vanaf een feestje of ik het goed vond dat ze een jongen mee naar huis nam.
Was best een leuke jongen. Sociaal en heeft een aantal keren voor ons gekookt en zo. Kon ook goed omgaan met mijn autistische zoon. Maar het heeft slechts een half jaartje geduurd en toen was het alweer uit. Wij misten hem eigenlijk wel.
Mijn dochter woont nu op kamers en heeft tot nog toe geen nieuwe vriendjes mee naar huis genomen.
Ik denk trouwens dat ik een schoonzoon makkelijker zou vinden dan schoondochters, maar dat is alleen nog maar een gevoel.
Omdat ik dat nog niet bij de hand heb gehad. Mijn zoon heeft nog geen meisje mee naar huis genomen. En waarom ik dat idee heb, weet ik eigenlijk niet. Ik hoor toch vaker dat er issues zijn tussen schoondochters en schoonmoeders dan tussen schoonmoeders en schoonzonen.quote:
Op Eens met dat het onhandige bij de leeftijd hoort en ik had dat zelf ook op die leeftijd. Echter, mijn vriendin en ik hielpen elkaar dus wel met dat soort dingen, omdat je het dan voor de ander ook minder ongemakkelijk maakt. Beetje elkaar uit de wind houden.quote:
Toen ik 16/17 was, was ik ook echt een raar on sociaal kind (niet perse asociaal, ik begreep het gewoon echt allemaal niet).
Ik wist niet goed hoe ik me moest voorstellen, hoe ik me moest gedragen op verjaardagen etc en werd ook wel gezien als een botte hork die met z'n hbo was gestopt en veel gamede (dus een beetje een kansloze pannenkoek). Mijn 'schoonmoeder' mocht me ook echt niet haha want ik wist me nooit een goede houding te geven.
Ik hielp ook nooit met afruimen of wat dan ook en dat was echt niet omdat ik het stoer vond, ik durfde gewoon niet.
Toen ik 23 was heb ik mijn huidige partner (nu vrouw) ontmoet en omdat ik het de eerste keer verkloot had heb ik de 2de keer goed me best gedaan. Ondertussen had ik ook een vrij goede baan, was ik beter geworden in small talk etc etc dus mijn schoonmoeder vind me wel aardig volgens mij. Ik help ook met van alles (internet fixen, af en toe uit eten nemen je kent het wel) dus ik ben blij dat ik bij de herkansing een betere start had.
Dus Seven, geef die arme jongen een kans haha, met mij is het ook goed gekomen!
Heb hier echter niet het gevoel dat het puur onhandigheid is en dat het ook aan een stukje welwillendheid ontbreekt.
Ik heb zelf vroeger ook behoorlijk twijfelachtige vriendjes meegenomen naar huis, achteraf gezien vind ik dat mijn ouders daar echt geweldig mee om zijn gegaan. Als ik vroeg wat ze ervan vonden, was 't antwoord steevast "Zolang hij goed voor je is, vinden wij 't een goede jongen. Maar we vinden jou leuker." Ik was er altijd volledig zeker van dat mijn ouders 100% aan mijn kant zouden staan, als 't ooit rommelig uit zou gaan.
Verder proberen dit soort vriendjes vaak wat te isoleren, door vriendinnen en familie zwart of belachelijk te maken. Haar ouders onredelijk en streng te noemen, bijvoorbeeld. Het lastige daaraan is dat jij met je rug tegen de muur staat, want zodra je wilt optreden, krijgt hij gelijk. Mijn ouders herinnerden mij er bij het mij aanspreken op gedrag altijd aan dat dit altijd al de regel is geweest. Dat hielp ook erg goed.
En áls ze zo'n volwassene heeft, zou je die kunnen aansporen eens een gesprek met haar te voeren over hoe zij behandeld wil worden door een partner, en wat zij uit een relatie wil halen? In algemene zin, niet specifiek voor haar huidige relatie.
Weet je, sociaal onhandig of ronduit lomp is tot daar aan toe.quote:
Toen ik 16/17 was, was ik ook echt een raar on sociaal kind (niet perse asociaal, ik begreep het gewoon echt allemaal niet).
Ik wist niet goed hoe ik me moest voorstellen, hoe ik me moest gedragen op verjaardagen etc en werd ook wel gezien als een botte hork die met z'n hbo was gestopt en veel gamede (dus een beetje een kansloze pannenkoek). Mijn 'schoonmoeder' mocht me ook echt niet haha want ik wist me nooit een goede houding te geven.
Ik hielp ook nooit met afruimen of wat dan ook en dat was echt niet omdat ik het stoer vond, ik durfde gewoon niet.
Toen ik 23 was heb ik mijn huidige partner (nu vrouw) ontmoet en omdat ik het de eerste keer verkloot had heb ik de 2de keer goed me best gedaan. Ondertussen had ik ook een vrij goede baan, was ik beter geworden in small talk etc etc dus mijn schoonmoeder vind me wel aardig volgens mij. Ik help ook met van alles (internet fixen, af en toe uit eten nemen je kent het wel) dus ik ben blij dat ik bij de herkansing een betere start had.
Dus Seven, geef die arme jongen een kans haha, met mij is het ook goed gekomen!
SPOILERHij heeft zich echt vol laten lopen op het familiefeest. Hij vertelt haar na een minuut tanden poetsen dat het wel goed is zo. Als mijn nichtje haar vraagt of ze gaat zwemmen op het familiefeest, zegt hij dat hij het niet zou doen voor zij ja kan zeggen. Hij blijft maar appen als ze met een vriendin afspreekt. Hij staat toevallig ook bij de supermarkt als zij aangeeft daar naartoe te gaan met haar vriendin. Hij probeert haar te isoleren door elke paar uur een wandelingetje te maken. Gaan ze naar de supermarkt voor 1 boodschapje, zijn ze een paar uur weg. Of ze stelt voor om alvast naar opa en oma te lopen met hem. Ik vind het dan moeilijk te geloven dat de regelrecht daar naartoe gaan zo op zondag.
Dus misschien til ik er wel te zwaar aan en dat probeer ik bewust niet te doen, maar dit is wat ik zelf zie, wat m'n man ziet en wat ik van de ex van mijn man hoor. Dus het is in mijn optiek wel wat meer dan gewoon een sociaal onhandige puber.
Ligt volgens mij 100% aan je eigen instelling en de klik. Ik ben gek op mijn schoonmoeder.quote:
[..]
Omdat ik dat nog niet bij de hand heb gehad. Mijn zoon heeft nog geen meisje mee naar huis genomen. En waarom ik dat idee heb, weet ik eigenlijk niet. Ik hoor toch vaker dat er issues zijn tussen schoondochters en schoonmoeders dan tussen schoonmoeders en schoonzonen.
Daar gaan inderdaad wel een aantal alarmbellen af, ja. Zou ik me ook zorgen over maken en zou reden zijn om toch eens even met mijn dochter te praten.quote:
[..]
Weet je, sociaal onhandig of ronduit lomp is tot daar aan toe.SPOILERHij heeft zich echt vol laten lopen op het familiefeest. Hij vertelt haar na een minuut tanden poetsen dat het wel goed is zo. Als mijn nichtje haar vraagt of ze gaat zwemmen op het familiefeest, zegt hij dat hij het niet zou doen voor zij ja kan zeggen. Hij blijft maar appen als ze met een vriendin afspreekt. Hij staat toevallig ook bij de supermarkt als zij aangeeft daar naartoe te gaan met haar vriendin. Hij probeert haar te isoleren door elke paar uur een wandelingetje te maken. Gaan ze naar de supermarkt voor 1 boodschapje, zijn ze een paar uur weg. Stelt zij voor om alvast naar opa en oma te lopen met hem.
Dus misschien til ik er wel te zwaar aan en dat probeer ik bewust niet te doen, maar dit is wat ik zelf zie, wat m'n man ziet en wat ik van de ex van mijn man hoor. Dus het is in mijn optiek wel wat meer dan gewoon een sociaal onhandige puber.
Ja, ik ga het maar beleven (of niet natuurlijk). Ik heb me in ieder geval voorgenomen dat ik er alles aan zal doen om een redelijke (en hopelijk leuke) schoonmoeder te zijn.quote:
[..]
Ligt volgens mij 100% aan je eigen instelling en de klik. Ik ben gek op mijn schoonmoeder.
Opvallend dat jij het isoleren benoemt. Want eigenlijk leg je de vinger op een gevoel dat ik zelf nog niet onder woorden heb kunnen brengen.quote:
Heeft je stiefdochter een volwassene waar ze echt heel close mee is en die haar (bij wijze van spreke) geen huisarrest kan geven?
Ik heb zelf vroeger ook behoorlijk twijfelachtige vriendjes meegenomen naar huis, achteraf gezien vind ik dat mijn ouders daar echt geweldig mee om zijn gegaan. Als ik vroeg wat ze ervan vonden, was 't antwoord steevast "Zolang hij goed voor je is, vinden wij 't een goede jongen. Maar we vinden jou leuker." Ik was er altijd volledig zeker van dat mijn ouders 100% aan mijn kant zouden staan, als 't ooit rommelig uit zou gaan.
Verder proberen dit soort vriendjes vaak wat te isoleren, door vriendinnen en familie zwart of belachelijk te maken. Haar ouders onredelijk en streng te noemen, bijvoorbeeld. Het lastige daaraan is dat jij met je rug tegen de muur staat, want zodra je wilt optreden, krijgt hij gelijk. Mijn ouders herinnerden mij er bij het mij aanspreken op gedrag altijd aan dat dit altijd al de regel is geweest. Dat hielp ook erg goed.
En áls ze zo'n volwassene heeft, zou je die kunnen aansporen eens een gesprek met haar te voeren over hoe zij behandeld wil worden door een partner, en wat zij uit een relatie wil halen? In algemene zin, niet specifiek voor haar huidige relatie.
Het gevoel bekruipt mij dat hij haar tegen ons opzet. Onze kleine is een prachtig excuus, zij is vanaf dag 1 geen fan geweest. En dat hoeft ook niet. Maar ik zie dat zij echt enorm haar best doet om hem bij ons weg te houden, alles zolang er maar geen contact is als ze hier zijn.
Ik heb een paar maanden geleden met haar een gesprek gehad over leuke relaties en jaloers en controlerend gedrag. Zelfs een voorbeeld genoemd waarbij ik zelf eens opgewacht werd. Als ze er al met een volwassene over wil praten: helaas praat ze niet met mij. Ik zou dat wel graag willen trouwens. Met haar moeder praat ze ook niet. Haar moeder is bevriend met de moeder van de beste vriendin, zo horen we nog wel eens wat meer.
Ik word wel triest bij die constatering trouwens..
Overigens is het volgens mij juist in deze situaties heel belangrijk om in ieder geval die deur open te houden. Hoe moeilijk het ook is.quote:
[..]
Opvallend dat jij het isoleren benoemt. Want eigenlijk leg je de vinger op een gevoel dat ik zelf nog niet onder woorden heb kunnen brengen.
Het gevoel bekruipt mij dat hij haar tegen ons opzet. Onze kleine is een prachtig excuus, zij is vanaf dag 1 geen fan geweest. En dat hoeft ook niet. Maar ik zie dat zij echt enorm haar best doet om hem bij ons weg te houden, alles zolang er maar geen contact is als ze hier zijn.
Ik heb een paar maanden geleden met haar een gesprek gehad over leuke relaties en jaloers en controlerend gedrag. Zelfs een voorbeeld genoemd waarbij ik zelf eens opgewacht werd. Als ze er al met een volwassene over wil praten: helaas praat ze niet met mij. Ik zou dat wel graag willen trouwens. Met haar moeder praat ze ook niet. Haar moeder is bevriend met de moeder van de beste vriendin, zo horen we nog wel eens wat meer.
Ik word wel triest bij die constatering trouwens..
Instelling van de ander is overigens ook wel belangrijk. Mijn schoonouders vertonen nogal grensoverschrijdend gedrag en daarom heeft mijn vriendin het contact met ze verbroken.quote:
[..]
Ligt volgens mij 100% aan je eigen instelling en de klik. Ik ben gek op mijn schoonmoeder.
Haar ouders denken dat dat mijn invloed is (wel een beetje, bijv. door een fijne familie te hebben waardoor mijn vriendin alles voor wat haar normaal was toch anders is gaan zien), maar dat is wederom een voorbeeld van het totaal niet serieus nemen van mijn vriendin en haar gevoelens die al heel vaak heel duidelijk heeft uitgesproken.
Wij grappen weleens dat als we uit ooit elkaar gaan en haar ouders komen daar achter dat ze dan pas gaan nadenken of het misschien toch een beetje aan hunzelf ligt.
Ik denk dat dat wel een heel belangrijke boodschap is die je op een of andere manier moet kunnen blijven geven: hoe dan ook staan we aan jouw kant, kind van ons.quote:
Heeft je stiefdochter een volwassene waar ze echt heel close mee is en die haar (bij wijze van spreke) geen huisarrest kan geven?
Ik heb zelf vroeger ook behoorlijk twijfelachtige vriendjes meegenomen naar huis, achteraf gezien vind ik dat mijn ouders daar echt geweldig mee om zijn gegaan. Als ik vroeg wat ze ervan vonden, was 't antwoord steevast "Zolang hij goed voor je is, vinden wij 't een goede jongen. Maar we vinden jou leuker." Ik was er altijd volledig zeker van dat mijn ouders 100% aan mijn kant zouden staan, als 't ooit rommelig uit zou gaan.
Verder proberen dit soort vriendjes vaak wat te isoleren, door vriendinnen en familie zwart of belachelijk te maken. Haar ouders onredelijk en streng te noemen, bijvoorbeeld. Het lastige daaraan is dat jij met je rug tegen de muur staat, want zodra je wilt optreden, krijgt hij gelijk. Mijn ouders herinnerden mij er bij het mij aanspreken op gedrag altijd aan dat dit altijd al de regel is geweest. Dat hielp ook erg goed.
En áls ze zo'n volwassene heeft, zou je die kunnen aansporen eens een gesprek met haar te voeren over hoe zij behandeld wil worden door een partner, en wat zij uit een relatie wil halen? In algemene zin, niet specifiek voor haar huidige relatie.
Ik vind dat je ouders daar een mooie manier voor gevonden hebben om je dat te vertellen.
Wat jammer dat ze haar niet respecteren.quote:
[..]
Instelling van de ander is overigens ook wel belangrijk. Mijn schoonouders vertonen nogal grensoverschrijdend gedrag en daarom heeft mijn vriendin het contact met ze verbroken.
Haar ouders denken dat dat mijn invloed is (wel een beetje, bijv. door een fijne familie te hebben waardoor mijn vriendin alles voor wat haar normaal was toch anders is gaan zien), maar dat is wederom een voorbeeld van het totaal niet serieus nemen van mijn vriendin en haar gevoelens die al heel vaak heel duidelijk heeft uitgesproken.
Wij grappen weleens dat als we uit ooit elkaar gaan en haar ouders komen daar achter dat ze dan pas gaan nadenken of het misschien toch een beetje aan hunzelf ligt.
Heel eerlijk, als deze relatie de zomer overleeft, zou ik als ik jou was een pedagoog inschakelen om eens te overleggen hoe je dit het beste aan kunt pakken. En dat dan dus samen met Six, liefst ook met de moeder van je stiefdochter (als dat kan). Je wilt je stiefdochter absoluut niet wegjagen of 't gevoel geven dat ze iets heeft kapot gemaakt of verpest bij jullie, en dat is best een delicate balans als het tegelijkertijd óók wel tijd wordt een ongezonde relatie aan te kaarten.quote:
[..]
Opvallend dat jij het isoleren benoemt. Want eigenlijk leg je de vinger op een gevoel dat ik zelf nog niet onder woorden heb kunnen brengen.
Het gevoel bekruipt mij dat hij haar tegen ons opzet. Onze kleine is een prachtig excuus, zij is vanaf dag 1 geen fan geweest. En dat hoeft ook niet. Maar ik zie dat zij echt enorm haar best doet om hem bij ons weg te houden, alles zolang er maar geen contact is als ze hier zijn.
Ik heb een paar maanden geleden met haar een gesprek gehad over leuke relaties en jaloers en controlerend gedrag. Zelfs een voorbeeld genoemd waarbij ik zelf eens opgewacht werd. Als ze er al met een volwassene over wil praten: helaas praat ze niet met mij. Ik zou dat wel graag willen trouwens. Met haar moeder praat ze ook niet. Haar moeder is bevriend met de moeder van de beste vriendin, zo horen we nog wel eens wat meer.
Ik word wel triest bij die constatering trouwens..
Het is natuurlijk niet aan mij om een pedagoog in te schakelen. Ik ben ook niet van plan om haar weg te jagen. Dat zij hier niet over praat, hangt volgens mij ook vooral samen met dat ze domweg niet weet hoe ongezond dit eigenlijk is. Ze ziet de patronen niet en is verliefd op het idee dat ze nu een vriendje heeft.quote:
[..]
Heel eerlijk, als deze relatie de zomer overleeft, zou ik als ik jou was een pedagoog inschakelen om eens te overleggen hoe je dit het beste aan kunt pakken. En dat dan dus samen met Six, liefst ook met de moeder van je stiefdochter (als dat kan). Je wilt je stiefdochter absoluut niet wegjagen of 't gevoel geven dat ze iets heeft kapot gemaakt of verpest bij jullie, en dat is best een delicate balans als het tegelijkertijd óók wel tijd wordt een ongezonde relatie aan te kaarten.
For the record, ik praat bijvoorbeeld wel over seks met haar maar ze heeft hem domweg vanaf dag 1 hier zoveel mogelijk weg gehouden, dus ja... wij blijven gewoon tegen haar zeggen dat we willen voorkomen dat we uit elkaar groeien omdat ze nu eenmaal minder komt (ze heeft vriendje, werk, vriendin, zo nu en dan een feestje). Ik blijf haar gewoon troosten als ze huilt en als ze het moeilijk heeft. En ik blijf ook beleefd tegen hem.
Maar zij is ook 16 en zij mag gvd ook zelf bepalen in welke mate zij dingen deelt met haar ouders en met mij
. En lekker alles op tafel gooien past ook niet bij iemand die een broertje dood heeft aan confrontaties met zichzelf en anderen.Waarom zou jij niet met een professional kunnen praten over hoe om te gaan met je stiefdochter? Dat ontgaat me even. Ik stel niet voor je stiefdochter mee te slepen he, puur voor jullie als volwassenen in een (meer of mindere mate) opvoedkundige rol. Uiteraard mag zij zelf beslissen wat zij deelt met wie, maar JIJ hebt twijfels over deze relatie van haar en zo te lezen maak je je ook best af en toe zorgen om haar. Waarom zou jij dan niet actie kunnen ondernemen om te onderzoeken hoe je haar het beste hierin kunt steunen?quote:
[..]
Het is natuurlijk niet aan mij om een pedagoog in te schakelen. Ik ben ook niet van plan om haar weg te jagen. Dat zij hier niet over praat, hangt volgens mij ook vooral samen met dat ze domweg niet weet hoe ongezond dit eigenlijk is. Ze ziet de patronen niet en is verliefd op het idee dat ze nu een vriendje heeft.
For the record, ik praat bijvoorbeeld wel over seks met haar maar ze heeft hem domweg vanaf dag 1 hier zoveel mogelijk weg gehouden, dus ja... wij blijven gewoon tegen haar zeggen dat we willen voorkomen dat we uit elkaar groeien omdat ze nu eenmaal minder komt (ze heeft vriendje, werk, vriendin, zo nu en dan een feestje). Ik blijf haar gewoon troosten als ze huilt en als ze het moeilijk heeft. En ik blijf ook beleefd tegen hem.
Maar zij is ook 16 en zij mag gvd ook zelf bepalen in welke mate zij dingen deelt met haar ouders en met mij
Ik vind dit wel veroordelend eigenlijk. Laat hem lekker op klompen lopen zonder dat jij dat koppelt aan wel of niet aardig gevonden willen te worden door de ouders van en daar wel of geen best voor doen? Contact met baby niet aangaan kan ook ongemak zijn of zo, vind dat je heel erg projecteert vanuit je eigen kijk op dingen en hoe iemand zich zou moeten gedragen.quote:
@:Stepperoller dat dus. Je wil graag indruk maken op de ouders van je vriendin, dus je gaat niet op je klompen. En je helpt ff met afruimen als jou ook de directe vraag gesteld wordt.SPOILERHij niet. Hij komt rustig op zijn werkklompen aankakken. Er kruipt/loopt hier een baby rond die contact met hem zoekt, doet hij vrijwel niets op uit. Hij doet op geen enkele manier zijn best om aardig gevonden te worden.
Een week lang bovenop elkaar zitten.. mijn man spreekt direct na de vakantie met haar af dus uitgelezen kans om voorzichtig de juiste vragen te stellen.
Het ‘isoleren’ klinkt wel zorgelijk, maar je kunt er toch weinig aan doen bij zulke pubers (tegengaan doe je het echt niet) behalve aangeven dat jullie er altijd voor haar zullen zijn, ongeacht wat en dat ze altijd terecht kan als er vervelende dingen gebeuren.
Omdat je dan als stiefmoeder wat mij betreft echt 10 stappen te ver gaat voor een kind dat niet bij je woont. Ze heeft 2 ouders die daar over gaan. Ik ben verre van perfect maar ik denk dat ik het niet zo verschrikkelijk slecht doe als stiefmoederquote:
[..]
Waarom zou jij niet met een professional kunnen praten over hoe om te gaan met je stiefdochter? Dat ontgaat me even. Ik stel niet voor je stiefdochter mee te slepen he, puur voor jullie als volwassenen in een (meer of mindere mate) opvoedkundige rol. Uiteraard mag zij zelf beslissen wat zij deelt met wie, maar JIJ hebt twijfels over deze relatie van haar en zo te lezen maak je je ook best af en toe zorgen om haar. Waarom zou jij dan niet actie kunnen ondernemen om te onderzoeken hoe je haar het beste hierin kunt steunen?
. Buiten dat het niet aan mij is: ikzelf vind het te vroeg voor een interventie. Ik heb zelf een kind van 10 maanden en een veeleisende baan. Haar ouders werken allebei niet, mijn man is langdurig ziek. Zij hebben er meer tijd en gelegenheid voor dan ik.
Maar je bent ook gewoon een enorme hork als je op klompen op een familiedag (bij een familie die je nog nooit ontmoet hebt) enorm gaat lopen zuipen.quote:
[..]
Ik vind dit wel veroordelend eigenlijk. Laat hem lekker op klompen lopen zonder dat jij dat koppelt aan wel of niet aardig gevonden willen te worden door de ouders van en daar wel of geen best voor doen? Contact met baby niet aangaan kan ook ongemak zijn of zo, vind dat je heel erg projecteert vanuit je eigen kijk op dingen en hoe iemand zich zou moeten gedragen.
Het ‘isoleren’ klinkt wel zorgelijk, maar je kunt er toch weinig aan doen bij zulke pubers (tegengaan doe je het echt niet) behalve aangeven dat jullie er altijd voor haar zullen zijn, ongeacht wat en dat ze altijd terecht kan als er vervelende dingen gebeuren.
.Dat kan wel zo zijn maar hij is 17. En dit is je stiefdochter, ik ga er voor het gemak ff vanuit dat je verder geen ervaring hebt met mensen van die leeftijd. En over dat afruimen, dat heeft hij echt gewoon niet door hoor, geloof mij maar. Mijn schoondochter is een schat van een meid, we mogen elkaar graag maar zij deed het in het begin ook niet uit haarzelf. En dus vroeg ik haar of ze even wilde helpen en dat deed ze graag. Het kan zo simpel zijn.quote:Op zondag 1 augustus 2021 00:20 schreef Seven. het volgende:
[..]
Maar je bent ook gewoon een enorme hork als je op klompen op een familiedag (bij een familie die je nog nooit ontmoet hebt) enorm gaat lopen zuipen.
Denk jij nou echt dat hij 'fuck deze shit' denkt en het dan op een zuipen zet? Of lijkt het je aannemelijker dat hij gewoon niet door heeft hoe het over komt op anderen? Nogmaals, hij is 17. Geloof me, jongens van 17 denken daar echt niet over na hoor.
Het is dan ook sowieso niet aan jou! Jij bent niet haar moeder. Het enige wat jij ermee zou bereiken is dat je een kloof creëert tussen haar en jou, 'want jij bent niet mijn moeder'. Het beste wat je volgens mij kunt doen is open staan voor haar en haar laten merken dat je er altijd bent voor haar. En verder kunnen haar ouders, lijkt mij, dit heel goed zelf afhandelen.quote:
[..]
Omdat je dan als stiefmoeder wat mij betreft echt 10 stappen te ver gaat voor een kind dat niet bij je woont. Ze heeft 2 ouders die daar over gaan. Ik ben verre van perfect maar ik denk dat ik het niet zo verschrikkelijk slecht doe als stiefmoeder
Buiten dat het niet aan mij is: ikzelf vind het te vroeg voor een interventie. Ik heb zelf een kind van 10 maanden en een veeleisende baan. Haar ouders werken allebei niet, mijn man is langdurig ziek. Zij hebben er meer tijd en gelegenheid voor dan ik.
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 01-08-2021 09:56:27 ]
Ik heb wel degelijk ervaring met mensen van 17, maar dat zijn stuk voor stuk sociale pubers die hun handjes uit de mouwen steken. Ik weet zeker dat hij het niet bewust denkt, maar ik heb wel degelijk het gevoel dat hij haar tegen ons op probeert te zetten. Dat leidt ik af uit haar opvallend krampachtige gedrag om hem fysiek weg te houden, of er constant zelf tussen te gaan zitten op momenten dat er wel gelegenheid is voor een praatje. En daar bovenop past hij zich dus niet aan.quote:
[..]
Dat kan wel zo zijn maar hij is 17. En dit is je stiefdochter, ik ga er voor het gemak ff vanuit dat je verder geen ervaring hebt met mensen van die leeftijd. En over dat afruimen, dat heeft hij echt gewoon niet door hoor, geloof mij maar. Mijn schoondochter is een schat van een meid, we mogen elkaar graag maar zij deed het in het begin ook niet uit haarzelf. En dus vroeg ik haar of ze even wilde helpen en dat deed ze graag. Het kan zo simpel zijn.
Denk jij nou echt dat hij 'fuck deze shit' denkt en het dan op een zuipen zet? Of lijkt het je aannemelijker dat hij gewoon niet door heeft hoe het over komt op anderen? Nogmaals, hij is 17. Geloof me, jongens van 17 denken daar echt niet over na hoor.
[..]
Het is dan ook sowieso niet aan jou! Jij bent niet haar moeder. Het enige wat jij ermee zou bereiken is dat je een kloof creëert tussen haar en jou, 'want jij bent niet mijn moeder'. Het beste wat je volgens mij kunt doen is open staan voor haar en haar laten merken dat je er altijd bent voor haar. En verder kunnen haar ouders, lijkt mij, dit heel goed zelf afhandelen.
Ik ben het met Stepperoller eens.
Ik wens je veel wijsheid en hoop dat dingen zichzelf oplossen. Sta er wel van te kijken dat die gozer zoveel drinkt; hij weet ook van nix18 en dat veel drinken op je 17e wettelijk niet oké is, en dus sociaal gezien ook opgetrokken wenkbrauwen oplevert.
Ik mag mezelf gelukkig prijzen als ik dit zo lees. Hoewel het net uit is na ruim een jaar verkering; aardige jongen, zelfde setje normen en waarden als wij. Enige wat een beetje slikken was, was het leeftijdverschil (zij 16 hij 22 toen ze verkering kregen). Maar gelukkig niet in hele andere levensfases; hij hbo, zij havo examen.
Door corona is het best lastig om je jonge relatie te laten werken volgens mij. Weinig mogelijkheden geweest om jezelf te kunnen zijn en elkaar (en jezelf in een relatie) te kunnen ontdekken. Je zit toch vaak bij de ander thuis, waar je een soort van 'op visite' zit. Degene die thuis is voelt het toch een beetje alsof je de ander moet entertainen..
Ik zag dat wel als groot struikelblok voor ze.
Ikzelf heb meer moeite met het 'liefdesleven' van de middelste; hij is 14 en heeft sinds een paar maanden een vriendinnetje van 15. Aardig meisje, maar krijg nog een beetje moeilijk hoogte van haar; beetje stil is ze. Ik vind hem nog wel wat jong voor een 'volwassen' serieuze relatie en probeer regelmatig te 'vissen' hoever ze zijn en waar ze aan toe zijn. (een maand geleden was tongen nog 'ieuw'..) Tijdje geleden hadden ze het over bij elkaar blijven slapen; dat hebben we toch nog maar even afgehouden, ook al vinden haar ouders dat oke.
Ja, wel eens gevraagd. Kan ze niet eens concreet benoemen.quote:
Wel eens gevraagd wat ze zo geweldig aan hem vindt? Eventueel met voorzet van wat heeft hij een leuke ... ?
Kijk ik niet enorm van op...maar bij haar valt geen kwartje blijkbaar.quote:
[..]
Ja, wel eens gevraagd. Kan ze niet eens concreet benoemen.
Haha, tongen ieuw maar wel blijven slapen. Doelde hij niet meer op logeren?quote:Op zondag 1 augustus 2021 11:38 schreef E.T. het volgende:
Lastig Seven... Ik vind het met m'n eigen kinderen al moeilijk, laat staat als het stiefkinderen zouden zijn..
Ik wens je veel wijsheid en hoop dat dingen zichzelf oplossen. Sta er wel van te kijken dat die gozer zoveel drinkt; hij weet ook van nix18 en dat veel drinken op je 17e wettelijk niet oké is, en dus sociaal gezien ook opgetrokken wenkbrauwen oplevert.
Ik mag mezelf gelukkig prijzen als ik dit zo lees. Hoewel het net uit is na ruim een jaar verkering; aardige jongen, zelfde setje normen en waarden als wij. Enige wat een beetje slikken was, was het leeftijdverschil (zij 16 hij 22 toen ze verkering kregen). Maar gelukkig niet in hele andere levensfases; hij hbo, zij havo examen.
Door corona is het best lastig om je jonge relatie te laten werken volgens mij. Weinig mogelijkheden geweest om jezelf te kunnen zijn en elkaar (en jezelf in een relatie) te kunnen ontdekken. Je zit toch vaak bij de ander thuis, waar je een soort van 'op visite' zit. Degene die thuis is voelt het toch een beetje alsof je de ander moet entertainen..
Ik zag dat wel als groot struikelblok voor ze.
Ikzelf heb meer moeite met het 'liefdesleven' van de middelste; hij is 14 en heeft sinds een paar maanden een vriendinnetje van 15. Aardig meisje, maar krijg nog een beetje moeilijk hoogte van haar; beetje stil is ze. Ik vind hem nog wel wat jong voor een 'volwassen' serieuze relatie en probeer regelmatig te 'vissen' hoever ze zijn en waar ze aan toe zijn. (een maand geleden was tongen nog 'ieuw'..) Tijdje geleden hadden ze het over bij elkaar blijven slapen; dat hebben we toch nog maar even afgehouden, ook al vinden haar ouders dat oke.
Ik denk dat elke puber met verkering dat struikelblok heeft, alleen minder mogelijkheden om samen dingen te ondernemen buitenshuis door corona inderdaad.
Dat je zelf niet in je werkkloffie zou verschijnen OK, maar wat voor ramp is het dat 'ie op z'n klompen komt maar verder kennelijk wel beleefd is? Ik zou daar niet zo zwaar aan tillen hoor. Wees blij dat 'ie werkt
. Maar goed, ik was ook een halve goth dus mensen zullen ook wel wat van mijn kleding hebben gevonden. Dat was hun probleem en als ik daarom minder welkom was, dan konden ze de boom in. Ik heb/had gewoon niet zoveel met opgelegde etiquette die vooral over uiterlijkheden gaat. (Wel met hygiëne, maar ik lees niet dat ie meurend binnenkomt.)
En dat uren wegblijven...eerlijk gezegd gingen vriend en ik er ook graag samen veel en lang op uit toen we nog thuis woonden. Zeker mijn schoonmoeder was erg aanwezig (het was ook een klein huis) en bemoederde graag, daar hadden we als pubers echt niet altijd zin in. (Nog steeds niet trouwens
) . Samen lekker buiten wandelen was dan veel fijner. En ik kan me ook voorstellen dat je niet dolenthousiast wordt van een baby. Die jongen is 17, je stiefdochter is ook niet onverdeeld happy met de komst... het is jóuw kind Seven, niet dat van hen en ze hebben daar geen enkele verplichting toe. Dus met andere woorden; ik zou proberen wat zaken proberen te scheiden van elkaar. Dat ie bezitterig/controlerend is, zou ik zorgwekkender vinden dan dat 'ie verder niet helemaal aan jouw sociale wensenlijst voldoet. Dat 'ie af en toe de handen uit de mouwen mag steken zie ik bij meer pubers, dus daar mag je hem best op aanspreken, maar dat is niet wat hem gelijk tot ongeschikte vriend verder maakt.
Zo bewust zijn de meeste pubers daar ook niet mee bezig natuurlijk. Ze zijn vooral nog aan het aftasten en naspelen zoals ze denken dat het hoort. Ik vind het ook opvallend dat ze tegenwoordig spreken over 'een relatie' waar wij het vroeger hadden over verkeringquote:
[..]
Kijk ik niet enorm van op...maar bij haar valt geen kwartje blijkbaar.
.Ff voor de duidelijkheid: ik maak wel onderscheid tussen een aantal dingen.quote:
Het bepalende gedrag van stiefzoon vind ik wel naar klinken (mijn schoonzus had ooit zo'n vriend die alles bepaalde, van tot hoe kort het jurkje moest zijn dat ze naar een feestje droeg.) en dat zuipen is ook iets dat ik niet zou waarderen, maar verder lees ik vooral gedrag dat ik ook wel bij andere pubers en mezelf ooit herken hoor.
Dat je zelf niet in je werkkloffie zou verschijnen OK, maar wat voor ramp is het dat 'ie op z'n klompen komt maar verder kennelijk wel beleefd is? Ik zou daar niet zo zwaar aan tillen hoor. Wees blij dat 'ie werkt
Maar goed, ik was ook een halve goth dus mensen zullen ook wel wat van mijn kleding hebben gevonden. Dat was hun probleem en als ik daarom minder welkom was, dan konden ze de boom in. Ik heb/had gewoon niet zoveel met opgelegde etiquette die vooral over uiterlijkheden gaat. (Wel met hygiëne, maar ik lees niet dat ie meurend binnenkomt.)
En dat uren wegblijven...eerlijk gezegd gingen vriend en ik er ook graag samen veel en lang op uit toen we nog thuis woonden. Zeker mijn schoonmoeder was erg aanwezig (het was ook een klein huis) en bemoederde graag, daar hadden we als pubers echt niet altijd zin in. (Nog steeds niet trouwens
Dus met andere woorden; ik zou proberen wat zaken proberen te scheiden van elkaar. Dat ie bezitterig/controlerend is, zou ik zorgwekkender vinden dan dat 'ie verder niet helemaal aan jouw sociale wensenlijst voldoet. Dat 'ie af en toe de handen uit de mouwen mag steken zie ik bij meer pubers, dus daar mag je hem best op aanspreken, maar dat is niet wat hem gelijk tot ongeschikte vriend verder maakt.
Ik zie namelijk 3 dingen. Zijn controlerende gedrag, zijn gezuip, en daarnaast ook nog het onsociale aspect. Het onsociale is wat je in elke interactie merkt, dus dat valt ook het meest op, maar is iets waar ik zeker overheen kan stappen. Wat ik wél zie (en waar jij niet in meegaat) is dat het stukje onsociaal gedrag hand in hand gaat met haar isoleren. Maar het controlerende gedrag is natuurlijk veel subtieler.
Ik ga er niet in mee omdat het 'onsociale' gedrag binnen jouw gezinsleven niet per se gelijk hoeft te staan aan isoleren. Wij waren dus ook niet altijd even sociaal binnen de familiekring, naar schoonmoeders maatstaven gemeten. Maar dat stond er los van hoe mijn vriend er in stond ten opzichte van mijn vrijheid om af te spreken met wie ik wilde. Die beperkte hij niet. Dat doet de vriend van jouw stiefdochter dus naar jouw idee wel (ook als je kijkt naar afspraakjes vriendinnen) en dat schaar ik meer onder dat bezitterige/controlerende gedrag.quote:
[..]
Ff voor de duidelijkheid: ik maak wel onderscheid tussen een aantal dingen.
Ik zie namelijk 3 dingen. Zijn controlerende gedrag, zijn gezuip, en daarnaast ook nog het onsociale aspect. Het onsociale is wat je in elke interactie merkt, dus dat valt ook het meest op, maar is iets waar ik zeker overheen kan stappen. Wat ik wél zie (en waar jij niet in meegaat) is dat het stukje onsociaal gedrag hand in hand gaat met haar isoleren. Maar het controlerende gedrag is natuurlijk veel subtieler.
Het ging me er vooral om, dat die klompen nu al tig keer genoemd zijn (dan denk ik; joh, laat dat los, ze komen ten minste nog naar die familiedag. Menig puber die daar voor past hoor) en dat je het je ook erg lijkt aan te trekken dat ze niet zoveel willen deelnemen aan het gezinsleven. Waarin nota bene een kind is gekomen, wat een grote verandering is waar je stiefdochter al moeite mee heeft. Dat zijn ook wel zaken waarin mensen moeten groeien, en wat iemand niet gelijk tot ongeschikte of isolerende vriend maakt.
Maar dat zuipen, dat controleren van afspraakjes met vriendinnen..dat is dus wel iets dat me minder lekker zou zitten, dat je daar niet dol enthousiast over bent snap ik absoluut.
Wat stoer, vanuit je machtspositie in jouw huis en als vader van het meisje, en natuurlijk toch minimaal 20 jaar ouder ( of date ze oude mannen?) zo iemand het vuur aan de schenen te leggen.quote:
[..]
Het is hier nog niet aan de orde maar bovenstaande zou ik niet bepaald blij mee zijn. Ik zou op z'n minst even een gesprekje met hem aangaan.
Nu kom ik deels uit een niet-westere cultuur en ik gun m'n kids de vrijheid en vriendjes zullen thuis mogen komen maar ik leg ze wel het vuur aan de schenen.
Als hij dat al niet kan handelen, hoe gaat hij mijn dochter dan beschermen?!
Hoort er gewoon een beetje bij....vriendjes intimideren...als ie dat overleeft dan wordt ie vervolgens met open armen ontvangen.
En tegen wie zou hij je dochter moete kunnen beschermen. Tegen mensen uit dat niet westerse deel van jouw deels niet westerse cultuur - afkomst?
En wat is dat waar hij jouw dochter dan tegen moet beschermen? Want mensen uit wel volledig Nederlandse cultuur afkomst weten dat ze bij gevaren gewoon bij de politie terecht kunnen. Die zijn daarvoor, die hebben zelfs in ons land het monopolie op geweld, zijn er voor getrained en hebben daar dan ook de benodigde spullen voor aan hun riem hangen.
En hoe heb jij je dochter opgevoed (vrouwen kunnen zichzelf niet verdedigen, moeten HUN mannen doen?), als zij zich niet zelf kan beschermen tegen normale dingen in het leven). En als het echt gevaarlijk wordt moet dat vriendje om haar te kunnen beschermen wel heel wat in zijn mars hebben. Hoe wil jij hem dan het vuur aan de schenen leggen, zonder het risico te lopen op jouw actie een harde reactie te krijgen?
ps. Oh sorry, ik zie het, je bent een vrouw. dan moet men het natuurlijk niet te letterlijk opvatten. Dacht dat jullie dan even naar buiten zouden gaan om vast te stellen middels een partijtje sparren of zelfs knokken, of hij wel je dochter daadwerkelijk kan beschermen.
Tja, hoe je het dan wel aanlegt, om hem "het vuur aan de schenen te leggen" om te zien of hij dat kan handelen en zelfs jouw aanpak te OVERLEVEN ??
Dat doe ik ook helemaal niet?quote:
De klompen koppel ikzelf niet aan het controlerende gedrag. Het onsociale gedrag is behelst wel degelijk meer dan 'niet actief meedoen aan het gezinsleven'.
Ik denk alleen dat je er veel te veel de nadruk op legt. Iemand die zich niet aan de door iemand anders bedachte kleding etiquette houdt, is niet per definitie sociaal onhandig of onbekwaam.
Dat laatste kan ik niet echt opmaken uit wat je hier hebt geschreven. Ik wil dat echt best geloven
, maar je hebt het zelf nadrukkelijk over het onttrekken uit het gezinsleven. Wat ik hier vooral lees; Je verwijt hem/ hen dat ze uren wegblijven en geen contact maken met de baby. Daar vind ik zelf niet zoveel geks aan. Niet elke puber is dol op zijn of haar (stief)ouders, veel hangen liever ergens anders rond. Dat ie dus haar contact met vriendinnen beperkt en vooral ook controleert, dát vind ik veel alarmerender. Dat is echt wel iets om in de gaten te houden.
En met babys had ik toen al helemaal niks. Die huilen en poepen en dat was alleen maar lastig.
Ik vind het best sneu voor stiefdochter allemaal. Vader ziet ze al weinig (geen co ouderschap) en dan komt er ook nog een nieuwe baby die daar wel de hele tijd is en je stiefmoeder vindt je vriendje maar niks.
Laat ze gewoon. Ze zijn toch niet verplicht om de hele tijd leuk met het gezin te gaan lopen doen. Het zijn pubers. En zij heeft niet om dat gezin gevraagd he. Mijn stiefdochters en hun vriendjes doen soms wel leuk met mijn kinderen maar die gaan vooral hun eigen gang. Die verplichten wij echt niet gezellig te doen met hun (stief) gezin. We laten dat vooral van hun uitkomen (en t zijn lieve meiden die organiseren af en toe wat leuks en doen ook leuk met mijn Kids als ze er zin in hebben) en verder is iedereen hier gewoon altijd welkom. Er ligt geen druk op. En ze zijn niet verplicht om gezellig te doen.
Ook de manier waarop je praat... "ik heb zelf een kind". Pfff. Ik betwijfel echt of dat kind in het belang van stiefdochter er is gekomen. Stel even voor hoe het voor haar is. Ik kan me heel goed voorstellen dat ze zich afzet.
Ja, dat klinkt wel wat serieuzer en als iets wat bijgestuurd moet worden. Lastig ook want als je met je stiefdochter praat heb jij het gedaan, maar als je het laat gaan word de isolatie steeds groter.quote:
[..]
Weet je, sociaal onhandig of ronduit lomp is tot daar aan toe.SPOILERHij heeft zich echt vol laten lopen op het familiefeest. Hij vertelt haar na een minuut tanden poetsen dat het wel goed is zo. Als mijn nichtje haar vraagt of ze gaat zwemmen op het familiefeest, zegt hij dat hij het niet zou doen voor zij ja kan zeggen. Hij blijft maar appen als ze met een vriendin afspreekt. Hij staat toevallig ook bij de supermarkt als zij aangeeft daar naartoe te gaan met haar vriendin. Hij probeert haar te isoleren door elke paar uur een wandelingetje te maken. Gaan ze naar de supermarkt voor 1 boodschapje, zijn ze een paar uur weg. Of ze stelt voor om alvast naar opa en oma te lopen met hem. Ik vind het dan moeilijk te geloven dat de regelrecht daar naartoe gaan zo op zondag.
Dus misschien til ik er wel te zwaar aan en dat probeer ik bewust niet te doen, maar dit is wat ik zelf zie, wat m'n man ziet en wat ik van de ex van mijn man hoor. Dus het is in mijn optiek wel wat meer dan gewoon een sociaal onhandige puber.
Wat ik dus ook wel wil zeggen: Ik probeerde me bij mijn schoonouders thuis dus ook af te zonderen, niet om dat ik haar wilde isoleren maar omdat ik oprecht niet om kon gaan met de interacties (kreeg daar echt intern flinke stress van).. Daardoor wilde ik dus met mijn ex naar boven, of zo snel mogelijk weer weg zodat ik er niet bij hoefde te zitten.
Het controlerende/jaloerse gedrag vind ik wel eng klinken, en dat is iets wat zijn ouders eigenlijk bij zouden moeten sturen.
Met als toppunt "hij probeert haar te isoleren door elke paar uur een wandelingetje te maken" met bijbehorende conclusie dat hier echt wel meer aan de hand is dan gewoon een onhandige puber... !
Idem over het klompenverhaal, zou blijkbaar boekdelen moeten spreken.
Als in... het is een sociopaat? Ofzo?
Om vervolgens te zeggen dat je er bewust niet te zwaar aan wil tillen. Maar dat doe je wel. Je schildert hier een portret van Willem Holleeder in zijn jonge jaren.
Als het aan de hand is dat je stiefdochter ten prooi is gevallen aan een sociopaat, waarom is dit topic geintroduceerd als zijnde een luchtig topic over schoonzoons en -dochters? Blijkbaar maak je je niet al te veel zorgen maar wil je ff vooral je gal spuwen over deze vent die jouw baby niet leuk vindt. Dat kan, dat mag, maar beetje lame om hem dan compleet hier af te schilderen als een engerd terwijl je eigenlijk vooral zelf met een moeilijk gevoel zit. Je hebt ook overal een antwoord op, maar je vertelt nergens hoe jij je voelt (en hoe dat wellicht je perceptie beinvloedt).
Wat doet dit alles eigenlijk met jou Seven?
Eerst veroordelen en verwijten op iemand afvuren en daarna een open vraag stellen is wellicht niet zo effectief.quote:
Die hele tekst in de spoiler is wel erg cliché zo'n moeder aan het woord die haar schoonzoon niet vertrouwt.
Met als toppunt "hij probeert haar te isoleren door elke paar uur een wandelingetje te maken" met bijbehorende conclusie dat hier echt wel meer aan de hand is dan gewoon een onhandige puber... !
Idem over het klompenverhaal, zou blijkbaar boekdelen moeten spreken.
Als in... het is een sociopaat? Ofzo?
Om vervolgens te zeggen dat je er bewust niet te zwaar aan wil tillen. Maar dat doe je wel. Je schildert hier een portret van Willem Holleeder in zijn jonge jaren.
Als het aan de hand is dat je stiefdochter ten prooi is gevallen aan een sociopaat, waarom is dit topic geintroduceerd als zijnde een luchtig topic over schoonzoons en -dochters? Blijkbaar maak je je niet al te veel zorgen maar wil je ff vooral je gal spuwen over deze vent die jouw baby niet leuk vindt. Dat kan, dat mag, maar beetje lame om hem dan compleet hier af te schilderen als een engerd terwijl je eigenlijk vooral zelf met een moeilijk gevoel zit. Je hebt ook overal een antwoord op, maar je vertelt nergens hoe jij je voelt (en hoe dat wellicht je perceptie beinvloedt).
Wat doet dit alles eigenlijk met jou Seven?
Goed punt.quote:
[..]
Eerst veroordelen en verwijten op iemand afvuren en daarna een open vraag stellen is wellicht niet zo effectief.
Hij hoeft de kleine niet leuk te vinden inderdaad. Eerlijk is eerlijk, mensen die niet leuk doen tegen tegen mijn zoontje, kunnen het al niet snel goed doen natuurlijk. En heel eerlijk, dát stukje staat momenteel ook wel tussen haar en mij in. Zij doet ook zelden leuk tegen haar broertje. Dat is natuurlijk ook waarom zij en de manier waarop zijnzich afzet.quote:
Toen ik mijn eerste vriendje had wilde ik ook het liefst zo veel mogelijk samen weg hoor. Geen zin om de hele tijd bij de ouders te gaan zitten.
En met babys had ik toen al helemaal niks. Die huilen en poepen en dat was alleen maar lastig.
Ik vind het best sneu voor stiefdochter allemaal. Vader ziet ze al weinig (geen co ouderschap) en dan komt er ook nog een nieuwe baby die daar wel de hele tijd is en je stiefmoeder vindt je vriendje maar niks.
Laat ze gewoon. Ze zijn toch niet verplicht om de hele tijd leuk met het gezin te gaan lopen doen. Het zijn pubers. En zij heeft niet om dat gezin gevraagd he. Mijn stiefdochters en hun vriendjes doen soms wel leuk met mijn kinderen maar die gaan vooral hun eigen gang. Die verplichten wij echt niet gezellig te doen met hun (stief) gezin. We laten dat vooral van hun uitkomen (en t zijn lieve meiden die organiseren af en toe wat leuks en doen ook leuk met mijn Kids als ze er zin in hebben) en verder is iedereen hier gewoon altijd welkom. Er ligt geen druk op. En ze zijn niet verplicht om gezellig te doen.
Ook de manier waarop je praat... "ik heb zelf een kind". Pfff. Ik betwijfel echt of dat kind in het belang van stiefdochter er is gekomen. Stel even voor hoe het voor haar is. Ik kan me heel goed voorstellen dat ze zich afzet.
Dus wel eens met je/jullie dat ik die dingen door elkaar haal.
Verder snap ik ook dat ze niet constant op de bank bij pa en ma willen zitten
. Maar alleen beneden komen voor het eten terwijl haar vader al heeft aangegeven dat hij haar vriendje wil leren kennen, gaat mij te ver. Met haar vriendinnen komt ze ook wel even beneden zitten. En de 'manier waarop ik praat' is een vooral reactie op dat ik als meer dan fulltime werkende stiefmoeder een pedagoog in zou moeten schakelen, terwijl er 2 ouders zijn die dat kunnen doen.
Ben ik wel gewend van -marz- en ik ben dan ook absoluut niet van plan om erop te reageren.quote:
[..]
Eerst veroordelen en verwijten op iemand afvuren en daarna een open vraag stellen is wellicht niet zo effectief.
Ik zal proberen om het in gedachten te houden dat niet alles als ziekelijkgeïnterpreteerd moet worden. Ik kan ook moeilijk ontkennen dat ik bevooroordeeld benquote:
[..]
Ja, dat klinkt wel wat serieuzer en als iets wat bijgestuurd moet worden. Lastig ook want als je met je stiefdochter praat heb jij het gedaan, maar als je het laat gaan word de isolatie steeds groter.
Wat ik dus ook wel wil zeggen: Ik probeerde me bij mijn schoonouders thuis dus ook af te zonderen, niet om dat ik haar wilde isoleren maar omdat ik oprecht niet om kon gaan met de interacties (kreeg daar echt intern flinke stress van).. Daardoor wilde ik dus met mijn ex naar boven, of zo snel mogelijk weer weg zodat ik er niet bij hoefde te zitten.
Het controlerende/jaloerse gedrag vind ik wel eng klinken, en dat is iets wat zijn ouders eigenlijk bij zouden moeten sturen.
.Vooralsnog komen die van mij nog niet met jongens thuis, maar als het zo ver is, en het is zuipende joker, die het liefst niet in de woonkamer zit en ook nog met slechte kledingkeuze op familiebezoek dan geef ik hem een hand en ga een praatje maken met een 30 jaar jongere versie van mijzelf.
Ja, makkelijk is het niet. En met hem praten probeer ik zelf wel, maar er komt helaas vrijwel niks uit. Het zou al zoveel makkelijker zijn als er iets van een gesprek mogelijk was, maar OKquote:
Lastige ouderbalans idd. Vrij laten, helpen, grenzen stellen...
Vooralsnog komen die van mij nog niet met jongens thuis, maar als het zo ver is, en het is zuipende joker, die het liefst niet in de woonkamer zit en ook nog met slechte kledingkeuze op familiebezoek dan geef ik hem een hand en ga een praatje maken met een 30 jaar jongere versie van mijzelf.
. Ik voel me in ieder geval wel bijzonder opgelaten in mijn eigen huis als hij er is. Mijn man ook trouwens.Mwah, dat is niet per se opvallend als je er van uit gaat dat je 'gut feeling' naar hem toe klopt. Eerder logisch, helaas.quote:
Ook opvallend is dat ze niemand vraagt wat we van haar vriendje vinden.
Ik begrijp de spagaat waar je je in bevindt, maar ik denk dat acteren op dat gevoel de boel alleen maar verergert en haar meer in zijn handen drijft. Je hebt voornamelijk alleen invloed op de relatie die je hebt met haar en je gedrag naar haar toe. Zolang jij er voor kan zorgen dat je liefdevol naar haar toe blijft en ze voelt dat je altijd voor haar beschikbaar bent en klaar staat je daarmee ook alles doet wat binnen jouw invloedssfeer past. Op de relatie tussen hen en hoe zij tegen hem aan kijkt heb je helaas nauwelijks invloed.
Dat zou ik in dit geval juist wel doen. Is het niet voor wat concrete handvaten dan wel om zelf je hart te luchten en de boel weer wat helderder te kunnen zien wellicht.quote:
Het is natuurlijk niet aan mij om een pedagoog in te schakelen
Ongevraagde tip:quote:
[..]
Ja, makkelijk is het niet. En met hem praten probeer ik zelf wel, maar er komt helaas vrijwel niks uit. Het zou al zoveel makkelijker zijn als er iets van een gesprek mogelijk was, maar OK
Als dat gebeurt kun je een oud denk-trucje uithalen. Heel suf, maar het werkt.
Als hij jou ongemakkelijk laat voelen in jouw huis dan plaats je hem in de rangorde boven jou. Hij bepaalt immers hoe jij je voelt en als je “boven” hem zou staan zou het omgekeerd zijn. Als je dit kan ombuigen en erom lachen en jezelf in woord en gedrag “boven” hem kan plaatsen...
Heb dit ooit geleerd mbt collega’s. Als die ene eikel van de afdeling het bloed onder mijn nagels vandaan haalt, dan laat ik hem eigenlijk bepalen hoe ik me voel. En plaats ik mijzelf “onder” hem in de rangorde.
Sinds ik dat niet meer toelaat kan in eigenlijk alleen maar lachen om dat soort situaties.
Je eerste stuk ga ik helemaal in mee. Pedagoog inschakelen is niet aan mij.quote:
[..]
Mwah, dat is niet per se opvallend als je er van uit gaat dat je 'gut feeling' naar hem toe klopt. Eerder logisch, helaas.
Ik begrijp de spagaat waar je je in bevindt, maar ik denk dat acteren op dat gevoel de boel alleen maar verergert en haar meer in zijn handen drijft. Je hebt voornamelijk alleen invloed op de relatie die je hebt met haar en je gedrag naar haar toe. Zolang jij er voor kan zorgen dat je liefdevol naar haar toe blijft en ze voelt dat je altijd voor haar beschikbaar bent en klaar staat je daarmee ook alles doet wat binnen jouw invloedssfeer past. Op de relatie tussen hen en hoe zij tegen hem aan kijkt heb je helaas nauwelijks invloed.
[..]
Dat zou ik in dit geval juist wel doen. Is het niet voor wat concrete handvaten dan wel om zelf je hart te luchten en de boel weer wat helderder te kunnen zien wellicht.
Waarom niet?quote:
[..]
Je eerste stuk ga ik helemaal in mee. Pedagoog inschakelen is niet aan mij.
Ik ben niet haar ouder. Als het zover komt dat een interventie nodig zou zijn (en ikzelf vind van niet, geef een kind van 16 ook langer dan 6 maanden om erachter te komen dat het niks is), dan zal ik het idee wel met mijn man bespreken. Als uit gesprekken met een pedagoog blijkt dat het wenselijk is dat ik daar ook een actieve rol in ga spelen, dan zal ik dat zeker doen. Maar op voorhand zelf een pedagoog inschakelen is bemoeizucht in het kwadraat.quote:
Ah, zo. Dan snap ik 'm ja. Heb je dat idee al wel bij je man geopperd?quote:
[..]
Ik ben niet haar ouder. Als het zover komt dat een interventie nodig zou zijn (en ikzelf vind van niet, geef een kind van 16 ook langer dan 6 maanden om erachter te komen dat het niks is), dan zal ik het idee wel met mijn man bespreken. Als uit gesprekken met een pedagoog blijkt dat het wenselijk is dat ik daar ook een actieve rol in ga spelen, dan zal ik dat zeker doen. Maar op voorhand zelf een pedagoog inschakelen is bemoeizucht in het kwadraat.
Nee, ik zal wel een balletje bij hem opgooien als we het er weer over hebben.quote:
[..]
Ah, zo. Dan snap ik 'm ja. Heb je dat idee al wel bij je man geopperd?
Ik moet zeggen dat ik op die leeftijd bij mijn eerste vriend thuis ook amper mijn mond open trok. En helpen ergens mee vond ik ook moeilijk. Vooral omdat ik ontzettend verlegen was, zijn jongere zus me constant liet voelen dat ik daar niet thuishoorde en ik behoorlijk geïmponeerd was door hoeveel geld ze hadden en hoe daarmee gesmeten werd. Ik voelde me er dus echt ontzettend slecht op mijn gemak en had her gevoel dat we nogal op me neergekeken werd.quote:
[..]
Ja, makkelijk is het niet. En met hem praten probeer ik zelf wel, maar er komt helaas vrijwel niks uit. Het zou al zoveel makkelijker zijn als er iets van een gesprek mogelijk was, maar OK
Zou zoiets ook bij hem deels mee kunnen spelen?
Overigens vind ik het voor een 17-jarige eigenlijk best vreemd dat hij op het familiefeest überhaupt de optie had om veel te veel te drinken. Of ben ik dan te star?
Je wilt het misschien niet horen maar misschien vindt stiefdochter het helemaal niet zo leuk dat jullie een baby hebben gekregen. Veel kinderen vinden het lastig als papa of mama een nieuwe baby krijgt die wel altijd mag blijven. En ze kan er ook gewoon helemaal niks mee hebben. Dat mag op je 16e. Ik zou ook niet zitten springen om een baby in mijn huishouden. Die huilen zo veel.quote:
[..]
Hij hoeft de kleine niet leuk te vinden inderdaad. Eerlijk is eerlijk, mensen die niet leuk doen tegen tegen mijn zoontje, kunnen het al niet snel goed doen natuurlijk. En heel eerlijk, dát stukje staat momenteel ook wel tussen haar en mij in. Zij doet ook zelden leuk tegen haar broertje. Dat is natuurlijk ook waarom zij en de manier waarop zijnzich afzet.
Dus wel eens met je/jullie dat ik die dingen door elkaar haal.
Verder snap ik ook dat ze niet constant op de bank bij pa en ma willen zitten
En de 'manier waarop ik praat' is een vooral reactie op dat ik als meer dan fulltime werkende stiefmoeder een pedagoog in zou moeten schakelen, terwijl er 2 ouders zijn die dat kunnen doen.
Stiefdochter is ook het kind van jouw man en zij was er eerst. Misschien kan haar vader wat meer tijd met haar doorbrengen en haar wat meer aandacht geven?
Maar ik denk dat ik dat joch het huis uitschopte.
Natuurlijk speelt dat ook bij hem mee. Maar ergens leeft bij mij ook het knagende gevoel dat hij ook niet echt wil, en ik ben het wel met mensen eens dat dat niet leidend moet zijn. Maar ik wil dat ook niet afdoen als 'je stelt je aan' want dat stemmetje is er niet voor niks.quote:
[..]
Ik moet zeggen dat ik op die leeftijd bij mijn eerste vriend thuis ook amper mijn mond open trok. En helpen ergens mee vond ik ook moeilijk. Vooral omdat ik ontzettend verlegen was, zijn jongere zus me constant liet voelen dat ik daar niet thuishoorde en ik behoorlijk geïmponeerd was door hoeveel geld ze hadden en hoe daarmee gesmeten werd. Ik voelde me er dus echt ontzettend slecht op mijn gemak en had her gevoel dat we nogal op me neergekeken werd.
Zou zoiets ook bij hem deels mee kunnen spelen?
Overigens vind ik het voor een 17-jarige eigenlijk best vreemd dat hij op het familiefeest überhaupt de optie had om veel te veel te drinken. Of ben ik dan te star?
Wat zal ik zeggen.. mijn familie zijn absoluut geen grote drinkers dus we organiseren gewoon een zwembad feestje en we ploffen daar 2 BBQ's en een grote ijsbak met bier en frisdrank neer. Er is nog nooit iemand op de kop naar huis gegaan.
Dan ging ik hem tot het uiterste vergen en zelf ook, en dan eens zien wat voor vlees we in de Kuip hebben.
Ik heb geen klachten over mijn schoondochter, ze zorgen goed voor elkaar en er zullen best af en toe wrijvingen zijn, net als in iedere relatie, maar dat hoort er gewoon bij.
Gelukkig is hij door zijn moeder opgevoed en is hij wel wat gewend qua lastige vrouwen
We lopen de deur niet bij elkaar plat, maar mijn zoon is hier iedere vrijdag even en meestal heeft hij mijn kleinzoon dan ook bij zich dus wat mij betreft vind ik dat ook wel prima.
Verder bemoei ik me er niet mee, ze zijn volwassen en hebben hun eigen leven en kunnen dat na 13 jaar relatie prima leiden zonder bemoeimoeder.
Overigens pas ik er ook wel voor om een schoonloeder te worden, je maakt het daarmee immers alleen maar moeilijker voor je eigen kind.
Dat is best lastig, maar dan had ik haar even apart genomen en gewoon een knuffel gegeven en dan een "gaat het weer een beetje?" er achteraan.....quote:
[..]
Geen idee wat ze leuk vindt aan hem, ik vind ze qua karakter ook echt geen match. Ik zie ze niet leuke gesprekken hebben, of veel lachen. Afgelopen weekend zat zij huilend aan tafel naast hem, ik probeer dan wel een open gesprek aan te gaan maar ze zegt dan niet waarom
Overigens is de kans groot dat het geen blijvertje is, dus ik zou me er niet heel druk om maken.
Laat haar vooral zien hoe een gezonde relatie eruit ziet, dan telt ze vanzelf 1 en 1 bij elkaar op om te concluderen dat zij dat niet heeft.
Dat vindt mijn stiefdochter inderdaad niet erg leuk, dat weten we en dat bespreken we ook wel met haar. En ik vind dat ook helemaal niet gek. Wel moeilijk soms. Onze middelste (zijn 2e dochter dus) is niet weg te slaan bij hun broertje, en dat vindt de oudste ook niet leuk.quote:
[..]
Je wilt het misschien niet horen maar misschien vindt stiefdochter het helemaal niet zo leuk dat jullie een baby hebben gekregen. Veel kinderen vinden het lastig als papa of mama een nieuwe baby krijgt die wel altijd mag blijven. En ze kan er ook gewoon helemaal niks mee hebben. Dat mag op je 16e. Ik zou ook niet zitten springen om een baby in mijn huishouden. Die huilen zo veel.
Stiefdochter is ook het kind van jouw man en zij was er eerst. Misschien kan haar vader wat meer tijd met haar doorbrengen en haar wat meer aandacht geven?
Meer tijd met haar doorbrengen wil hij wel, maar zij houdt de boot ook wel af (druk, moe). Na haar vakantie gaan ze uit eten.
Hij is trouwens wel een harde werker. Hij werkt al bijna 2 jaar (BOL dus 1 dag per week naar school). Verder vind ik jouw aanpak nogal.. puberaalquote:
Ik denk dat ik een zware klus bedacht en hem dan vroeg om mee te helpen (omdat dat nou eenmaal de regel is).
Dan ging ik hem tot het uiterste vergen en zelf ook, en dan eens zien wat voor vlees we in de Kuip hebben.
. Een krachtmeting of hem eruit zetten, ik zie niet hoe dat dingen op zou moeten lossen. Nog 5 of 6 jaar kerel, dan ben je zelf ook aan de beurt.
Ha het zal wel. Maar volwassenen die daar uren over kunnen oreren, nee dat helpt.quote:
[..]
Hij is trouwens wel een harde werker. Hij werkt al bijna 2 jaar (BOL dus 1 dag per week naar school). Verder vind ik jouw aanpak nogal.. puberaal
Nog 5 of 6 jaar kerel, dan ben je zelf ook aan de beurt.
Maar dit doe ik ook net nieuwe werknemers en dan zal het thuis ook wel werken
16-17.... ze komt er nog wel achter dat het niks is, hopelijk zonder noemenswaardige schade maar zolang je niet echt verwacht dat het haar het leven zou kunnen kosten zou ik het zelf laten ontdekken. Hoe moeilijk dat soms ook is.
Verder is er weinig vreemds aan 16-17 jarigen die niet sociaal doen en een baby niet leuk vinden, het gros van de jongens op die leeftijd vindt daar geen reet aan en zit waarschijnlijk niet te wachten op een vriendinnetje dat dat wel helemaal geweldig vindt.
Ik heb hier tijdens de bouw ook wat BOL-jongens van die leeftijd over de vloer gehad en het gros was wat stil en verlegen en zou dat nog veel erger zijn als er ook een leuk meisje van 16 rond had gelopen.
Volgende keer als er afgeruimd moet worden is het misschien een idee dat je man het voortouw neemt en hem even vraagt te helpen. Dat schept misschien net de duidelijkheid die nodig is.
Kunnen je stiefdochter en jij iets anders doen.
Haha ja, dat wilde ik ook nog zeggen: Ik heb 34 en nog steeds super ontwijkend met kinderen/baby's. Ik vind ze eng en ben altijd bang dat ik het verkeerd doe (naast dat ik er dus ook niks mee heb).quote:
Ik ben 38, maar ik vind baby's nog steeds niet leuk
Ik heb zelf vrij weinig met babies en ik beschouw als ik heel eerlijk ben de babytijd van mijn twee kinderen niet als mijn favoriete periode. Maar daarna als ze steeds een stukje groter worden vind ze steeds leuker worden. Maar dat zijn dus mijn eigen kinderen. Met andermans kinderen heb ik dat veel minder.quote:
[..]
Haha ja, dat wilde ik ook nog zeggen: Ik heb 34 en nog steeds super ontwijkend met kinderen/baby's. Ik vind ze eng en ben altijd bang dat ik het verkeerd doe (naast dat ik er dus ook niks mee heb).
Ze is een leuke rustige meid, gaat hartstikke leuk om met haar (half)zusje van 2 jaar, helpt uit zichzelf mee met huishoudelijke taken, geeft complimentjes als ik er leuk uitzie (altijd fijn
) en is serieus bezig met haar studie (vwo). Als er straks een vriendje komt, die haar gaat veranderen, zal ik daar zeker een mening over hebben en het gesprek aangaan. Vooral ook omdat ze hier woont. Ik ben dan wel niet de bio moeder, maar wel de hoofdverzorger samen met haar vader. En als er een negatieve sfeer heerst, worden we hier daar allemaal door beïnvloed.
Als ze bij haar moeder zou wonen, zou ik minder ingrijpen, omdat je als stiefmoeder toch een beetje op de zijlijn staat. En ook omdat je haar en haar vriendje dan wat minder vaak ziet. Dat ene weekend om de week kan je wel even volhouden en doorkomen.
Uiteindelijk moeten ze het zelf meemaken en ervaren.
Ik heb even diep gegraven naar de puber in mijquote:
Onze middelste (zijn 2e dochter dus) is niet weg te slaan bij hun broertje, en dat vindt de oudste ook niet leuk.
Bekeken vanuit de ogen van de oudste, is iedereen verliefd op de nieuwe baby en gaat er erg veel aandacht naar hem toe (wat EN nodig is en natuurlijk ook leuk is). Papa, eerst lieve stiefmama (jullie waren 2 handen op 1 buik) en ook nog haar bloedeigen zusje hebben haar 'verraden'.
Dus eigenlijk voelt ze zich bedrogen en in de steek gelaten door iedereen want niemand houdt nog van haar maar wel van die nieuwe 'rat' in huis.
Zo zal ze ook wel tegen dat vriendje praten die die nieuwe rat natuurlijk ook kut gaat vinden want zijn lief is nu eens soort assepoester en samen beslissen ze zich af te zetten en in een eigen haat-bubbeltje te gaan zitten. Ze heeft nu een medestrijder.
Even duidelijk maken dat ik m geen rat vind he
Maar zo zou ik denken als boze puber die nog weet hoe de wereld werkt.Dat denk ik ook.quote:
[..]
Ik heb even diep gegraven naar de puber in mij
Bekeken vanuit de ogen van de oudste, is iedereen verliefd op de nieuwe baby en gaat er erg veel aandacht naar hem toe (wat EN nodig is en natuurlijk ook leuk is). Papa, eerst lieve stiefmama (jullie waren 2 handen op 1 buik) en ook nog haar bloedeigen zusje hebben haar 'verraden'.
Dus eigenlijk voelt ze zich bedrogen en in de steek gelaten door iedereen want niemand houdt nog van haar maar wel van die nieuwe 'rat' in huis.
Zo zal ze ook wel tegen dat vriendje praten die die nieuwe rat natuurlijk ook kut gaat vinden want zijn lief is nu eens soort assepoester en samen beslissen ze zich af te zetten en in een eigen haat-bubbeltje te gaan zitten. Ze heeft nu een medestrijder.
Even duidelijk maken dat ik m geen rat vind he
Ondertussen van de week weer wat meegemaakt in deze soap. Ze is op vakantie geweest, hele familie kwam terug met corona. Zij testte als enige negatief met een zelftest, haar moeder kreeg van GGD advies dat ze dus thuis in quarantaine moest. Maar dat vertikte ze... Dus moeders is haar gaan halen, ondertussen is m'n man haar zusje gaan halen zodat we voor haar konden voorkomen dat zij ook in quarantaine moest. En we dachten zo dat na de quarantaine weigering, er wel wat ruimte nodig was om e.e.a. uit te stukken, daar een 13-jarige bij laten zitten is niet handig.
Ik moet zeggen, ik heb de oudste dus van de week gesproken (even videobellen) en ze was voor het eerst in maanden gewoon zichzelf, dus de quarantaine zonder hem en met haar moeder doet haar wel goed.
Zorgelijk dat daar een situatie ontstaat waarin zijn moeder niet ingrijpt. Als hij thuis moet komen, dan zetten we hem desnoods zelf af. Maar zal wel aan mij liggen.
Ik snap bovenstaande geloof ik niet helemaal.quote:
[..]
Dat denk ik ook.
Ondertussen van de week weer wat meegemaakt in deze soap. Ze is op vakantie geweest, hele familie kwam terug met corona. Zij testte als enige negatief met een zelftest, haar moeder kreeg van GGD advies dat ze dus thuis in quarantaine moest. Maar dat vertikte ze... Dus moeders is haar gaan halen, ondertussen is m'n man haar zusje gaan halen zodat we voor haar konden voorkomen dat zij ook in quarantaine moest. En we dachten zo dat na de quarantaine weigering, er wel wat ruimte nodig was om e.e.a. uit te stukken, daar een 13-jarige bij laten zitten is niet handig.
Ik moet zeggen, ik heb de oudste dus van de week gesproken (even videobellen) en ze was voor het eerst in maanden gewoon zichzelf, dus de quarantaine zonder hem en met haar moeder doet haar wel goed.
Zorgelijk dat daar een situatie ontstaat waarin zijn moeder niet ingrijpt. Als hij thuis moet komen, dan zetten we hem desnoods zelf af. Maar zal wel aan mij liggen.
Dat hebben mijn kinderen ook niet aan mij gevraagd, dat heb ik ook nooit aan mijn moeder gevraagd . Zo gek vind ik dat nietquote:
Ook opvallend is dat ze niemand vraagt wat we van haar vriendje vinden.
Wat snap je niet?quote:Op zaterdag 14 augustus 2021 13:42 schreef manny het volgende:
[..]
Ik snap bovenstaande geloof ik niet helemaal.
Ze was op vakantie met hem en zijn gezin.
Ze kwamen allemaal terug met klachten, zelftest bij terugkomst waren allemaal positief.
Alleen die van m'n stiefdochter was wel negatief.
Dus zijn ze allemaal door de teststraat gegaan.
GGD gaf ondertussen aan dat zij thuis in quarantaine moest omdat bij haar dus nog niet vast stond dat ze corona had, maar dat vertikte ze.
De volgende ochtend bleek zij ook positieve uitslag te hebben en tot ze klachtenvrij is, is ze dus bij haar moeder thuis in quarantaine.
En haar zusje is dus bij ons tot haar zus klachtenvrij is.
[ Bericht 19% gewijzigd door Seven. op 14-08-2021 15:21:13 ]
Ha. Misschien heb ik het topic niet goed gelezen, of ben ik niet goed op de hoogte van de gezinssituatie bij jou.quote:Op zaterdag 14 augustus 2021 15:14 schreef Seven. het volgende:
[..]
Wat snap je niet?
Ze was op vakantie met hem en zijn gezin.
Ze kwamen allemaal terug met klachten, zelftest bij terugkomst waren allemaal positief.
Alleen die van m'n stiefdochter was wel negatief.
Dus zijn ze allemaal door de teststraat gegaan.
GGD gaf ondertussen aan dat zij thuis in quarantaine moest omdat bij haar dus nog niet vast stond dat ze corona had, maar dat vertikte ze.
De volgende ochtend bleek zij ook positieve uitslag te hebben en tot ze klachtenvrij is, is ze dus bij haar moeder thuis in quarantaine.
En haar zusje is dus bij ons tot haar zus klachtenvrij is.
Maar waar jij achteloos typt "hem", "haar zus", "de oudste" of "ze" daar ben ik de weg even kwijt.
Nu wel weer mee? 'Hem' is dus haar vriendje, 'de oudste' en 'ze' is mijn oudste stiefdochter, 'haar zusje' is mijn jongste stiefdochter.quote:
[..]
Ha. Misschien heb ik het topic niet goed gelezen, of ben ik niet goed op de hoogte van de gezinssituatie bij jou.
Maar waar jij achteloos typt "hem", "haar zus", "de oudste" of "ze" daar ben ik de weg even kwijt.
Het zou niet mijn keus zijn geweest maar dat vind ik niet belangrijk.
Hij mocht iig altijd langskomen of blijven slapen en andersom zeg ik altijd ja als ze naar hem toe wilde.
Heel verlegen kwam bijna geen woord uit. Mijn dochter weet welke regels hier in huis voor mij het belangrijkst zijn
(zoals schoenen uit binnen dus ze wijst daar wel haar bezoek/verkering op)
Ik probeer zo veel mogelijk te weten te komen, zodat ik gerichte vragen kan stellen en als er een kort antwoord op komt vind ik dat ook prima, ik vond het ook heel moeilijk om veel te vertellen aan een onbekende vrouw die toevallig de moeder is van mijn verkering, ik was zo bang om iets verkeerds te zeggen dat ik vaak helemaal dicht sloeg.
Verder uitnodigen voor alles en altijd zorgen dat er plaats is voor hem/haar/hen (dochter is pan) en ik koop altijd het favoriete eten/drinken en hoop maar gewoon dat verkering in kwestie hier graag komt.
Herkenbaarquote:Op zaterdag 14 augustus 2021 18:28 schreef Budabuddumbam het volgende:
Mijn dochter (13) heeft een poosje verkering gehad.
Het zou niet mijn keus zijn geweest maar dat vind ik niet belangrijk.
Hij mocht iig altijd langskomen of blijven slapen en andersom zeg ik altijd ja als ze naar hem toe wilde.
Heel verlegen kwam bijna geen woord uit. Mijn dochter weet welke regels hier in huis voor mij het belangrijkst zijn
(zoals schoenen uit binnen dus ze wijst daar wel haar bezoek/verkering op)
Ik probeer zo veel mogelijk te weten te komen, zodat ik gerichte vragen kan stellen en als er een kort antwoord op komt vind ik dat ook prima, ik vond het ook heel moeilijk om veel te vertellen aan een onbekende vrouw die toevallig de moeder is van mijn verkering, ik was zo bang om iets verkeerds te zeggen dat ik vaak helemaal dicht sloeg.
Verder uitnodigen voor alles en altijd zorgen dat er plaats is voor hem/haar/hen (dochter is pan) en ik koop altijd het favoriete eten/drinken en hoop maar gewoon dat verkering in kwestie hier graag komt.
Zo ging het bij ons ook ongeveer.