Niets meer overhouden qua tijd

quote:

Op vrijdag 4 juni 2021 21:24 schreef Sapstengel het volgende:
Ja precies. Maarja als ik een dag vrij ben wil ik niet de wekker om 8 uur zetten, snel even eten, omkleden en dan weg.

Wat gebeurt er dan als je dat doet?
Kun je dan niet voldoende nachtrust inhalen of krijg je er ook een gejaagd gevoel van?

quote:

Op vrijdag 4 juni 2021 21:41 schreef Sapstengel het volgende:
Nouja niet gejaagd en krijg ook wel genoeg rust. Maar is gewoon dat ik het fijner vind als ik rustig wakker kan worden, uitgebreider ontbijten. Kopje koffie, even douchen.

Normaal is elke werkdag al snel binnen half uurtje alles doen en even paar broodjes. Maarja als het echt moet en ik vroeg ergens naartoe wil dan moet ik me maar haasten. Toen we bijvoorbeeld nieuwe meubels gingen kijken gingen we gewoon om 10:00 de deur uit. Dan is de dag zo kort als je pas rond 1 uur 's middags een keer op pad gaat.

Ja dat snap ik wel. Dat is ook een leuker begin van je dag. Maar als je je haast om daarna iets leuks te gaan doen is het anders.

quote:

Op vrijdag 4 juni 2021 22:09 schreef Cat-astrophe het volgende:
Ik ga ervan uit dat je dit geen zeven dagen in de week doet. Dat je ook vrije dagen/weekend hebt.

En ja, ik denk dat ik de tijd voor mezelf goed gebruik. Op een manier dat ik er tevreden mee ben.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Maar als jij die laatste, in mijn ogen, kleine klusjes als tijdrovend ervaart, dan snap ik je moeheid wel.
Ik post mijn lijstje ook niet om te pochen of te overtuigen. Maar als mijn ervaring. Die naast de jouwe kan bestaan. Want jij lijkt zwart-wit te denken en je haast niet voor te kunnen stellen dat anderen hun verplichtingen op een andere manier invullen en ervaren dan jij.

Iemand postte het volgens mij al. Heeft dat niet met focus kunnen houden en prioriteiten stellen te maken? Zaken kunnen combineren waardoor het geheel minder tijd kost dan wanneer je het als aparte onderdelen ziet en je telkens moet schakelen om een nieuw onderdeel te kunnen doen?

Buiten dat je, zoals ik je posts lees, vaak ook tijd kwijtraakt door een soort ‘bevriezing’, dat je letterlijk tot niks komt. Dat heb ik niet. Ik ben altijd bewust met iets bezig. Maar dat kan ook passieve activiteit zijn, dom naar de tv zitten of liggen staren. Maar dat beschouw ik niet als nutteloze tijd. Ik kies er dan voor om lui te zijn en mag dat van mezelf. Klusjes die nog liggen, die komen later wel.

Ja het weekend heb ik erbij gezet... dat is het enige moment waarin ik afspraken kan plannen..
Bedankt voor het beschrijven van je eigen dag, dat geeft mij wel een goed beeld ter vergelijking.
Hoe lukt het jou om je aan dat half uurtje voor jezelf te houden en er niet in te blijven hangen?
Dat van die avond herken ik niet, want dan is mijn energie en/of discipline helemaal op. Heb jij dan nog energie over of moet je je echt met veel moeite tot deze activiteiten zetten?
Je doet best veel en lijkt aan 1 stuk door wel bewust jezelf onder controle te hebben en bezig te zijn, ik zou er ook wel tevreden mee zijn.
Klusjes combineren als een soort huishoudelijk werk blok wat daarna ook klaar is dat is mss nog een optie ja. Maar zoals jij schrijft, vaak moet je wachten op de was en dan kun je beter wat anders gaan doen want geen enkel ander klusje duurt zo lang dat je er al die tijd mee kan vullen behalve mss stofzuigen + afwas + badkamer ofzo
Ik denk dat ik mijn prioriteiten wel duidelijk voor ogen heb, het stellen is geen probleem maar me eraan houden vooral idd focus.
Ja, ik raak idd tijd kwijt aan “bevriezing” dat vind ik goed gezegd want ik word heel snel overweldigd door alles wat op me afkomt. Ik zou heel graag aan 1 stuk door mezelf onder controle willen hebben en alleen te ontspannen als ik mezelf dat opdraag. Maar dat ontspannen doe ik automatisch de hele tijd door. Ben slecht in me aan mijn eigen opdrachten houden. Ben wel jaloers op mensen die dat goed kunnen. Toch denk ik dat je daarin wel een uitzondering bent. Het komt bijna over als te mooi om waar te zijn.

quote:

Op vrijdag 4 juni 2021 22:43 schreef Hexagon het volgende:
Nee ik heb dat echt meegemaakt. Een vriendin van mijn ex was zo. Die klaagde altijd dat ze het druk had maar als je dan vroeg wat ze nou allemaal moest doen, dan ging dat echt nergens over. Als ze op een zaterdag bij wijze van in de ochtend een uur naar de kapper ging en een kwartier de wasmachine vulde, ze verder al deed of haar hele dag vol zat. Geen wonder dat ze een kloteleven had met zo'n instelling.

Maar wat zijn dan die dingen die zo ontzettend veel tijd en energie kosten bij jou? Wat is er zo emotioneel beladen aan standaard huishoudelijke dingen?

Oke bedankt voor de toelichting. Vreemd. Ik denk dat ze depressief was of zo. Had ze wel plezier in dingen?

Nou ik raak steeds afgeleid van die dingen door mijn eigen gedachten. Soms gaat het nergens over, soms doemscenarios of nadenken over gebeurtenissen. Met mijn hoofd leegmaken ben ik actief bezig maar dat lukt niet. Het rare is dat toen ik een keer een drankje (gewoon uit de supermarkt) nam dit helemaal veranderde. Ik deed ineens “automatisch” dingen die voor mij nuttig waren. Dit was heel raar. Ik had nog nooit zo’n gevoel gehad. Ik nam het drankje daarna opnieuw maar toen werkte het volgens mij niet meer, en nu is het uit de handel.

quote:

Op vrijdag 4 juni 2021 23:08 schreef PzKpfw het volgende:
Een dag heeft 24 uur hé.

Ik dacht 16 of ben jij iedere nacht wakker

quote:

Op vrijdag 4 juni 2021 23:29 schreef Metalfrost het volgende:
Eens, maar je kan het gesodemieter met de buren niet met een ander delen en die tegelijkertijd ook aan jouw kant staat.

Gelukkig heb ik dat niet lijkt me idd naar als je geen lotgenoot daarin hebt.

quote:

Op zaterdag 5 juni 2021 05:33 schreef -marz- het volgende:
Die internet verslaving, als ik het zo mag noemen, is wel herkenbaar. Ik heb dit ook gehad, denk wel een jaar of 10-15. Ook passief zijn en staren. Doe ik nog steeds wel, vooral als ik iets moeilijks moet doen of moe of overprikkeld ben. Ik heb ook vele honderden uren tetris en patience gespeeld. Vooral in de middag als ik moe was kan ik me niet losmaken. Terwijl het beter was geweest om actief iets ontspannends te doen zoals wandelen of een boek lezen, dan kom ik uit die staat.
Het lijkt voor mij een gedissocieerde staat, of energiespaarstand, die voor mij wel aangenaam voelde maar het leven raast dan wel aan je voorbij omdat je er uren in kan blijven.

Is het bij jou ook zoiets?

Bedankt voor het delen van je eigen ervaring. Hoe is het je in hemelsnaam gelukt om er grotendeels mee te stoppen? Wat grappig dat je zoveel uren patience en tetris hebt gespeeld. Het zal misschien wel ergens goed voor zijn geweest want games kunnen bijv je reactiesnelheid verbeteren.
Ja, dat van die moeheid herken ik. Dat is voor mij ook deels de reden. Energiebespaarstand en dat het leven aan je voorbij raast is idd precies wat ik bedoel. Goed omschreven. Zo voel ik me ook iedere dag. Veel mensen die officieel gediagnosticeerd zijn met ADD herkennen het ook, maar die zijn dan geholpen met ritalin. Bij mij werkte het niet daarvooor.

Ben er toch wel iets anders over gaan denken na het lezen van de reacties. Bedankt voor het inzicht.

quote:

Op zaterdag 5 juni 2021 11:26 schreef Cat-astrophe het volgende:
Ik heb zelf het idee dat ik er echt geen uitzondering in ben

Je lijkt nu ook te denken dat ik in mijn hoofd een schema heb van wat ik doe en hoe lang ik dat doe. Dat heb ik in het algemeen niet. Tenzij iets dringend moet en ik diezelfde dag ook een geplande afspraak heb. Dan moet je bewust plannen.
Maar normaal loopt het zoals het loopt.
Dat halve uurtje na het werk bij voorbeeld: ik kan het voornemen hebben dat ik een half uur iets voor mezelf doe. Maar als iemand belt, of als ik nog geen honger heb, dan kan het best anderhalf uur later zijn voordat ik ga koken. Ook prima. Heb ik in de avond een afspraak en weer ik dat ik om zes uur echt moet eten, dan kijk ik meer op de klok.

Hoe gaat dat eigenlijk in jouw werk? Heb en voel je daar vrijheid om zaken op jouw manier en jouw tijd te doen of loop je daar tegen dezelfde zaken aan?

Nou ja niet echt een uitzondering nee. Maar het komt voor mij gewoon over als te mooi om waar te zijn. Misschien is het dat ook als ik zo lees dat je niks plant inderdaad want dan is het dus ook niet zo dat je onafgebroken je eigen doelen aan het realiseren bent. Dan is het eerder toevallig als het een keer gaat zoals jij wilt. Dat er dingen tussenkomen en dat dat voor jou prima is en dat je van het ene op het andere moment uit die relax modus kunt gaan en weer onmiddellijk gedisciplineerd als het moet, dat is ook een teken dat je een flexibele persoonlijheid hebt. Ik moet juist alleen maar opdrachten van anderen uitvoeren op werk maar dat geeft mij houvast. Zonder dat weet ik totaal niet wat ik moet doen en raak ik de weg kwijt door details.

quote:

Op zaterdag 5 juni 2021 11:53 schreef BeauCis het volgende:
Als single heb je niemand om de taken mee te verdelen, en je hebt ook minder klankbord, knuffels en weet ik veel wat voor leuks om je door dingen heen te sleuren, wat vaak weer zorgt voor de neiging dingen op een andere manier te compenseren. Wanneer je owzow gezellig binnen een goede relatie samen bent heb je minder behoefte weg te vluchten van je gevoel, door overdadig te internetten of tv te kijken. Behalve als je echt een verslaving hebt aan internet. Dan wint die verslaving ook wel van de huiselijke warmte die je als single mist.

Ja, wrijf het er nog maar even in! Maar ja je hebt wel gelijk en dit is voor veel mensen natuurlijk ook de motivatie om te gaan daten. Maar dan moet je iemand wel heel erg leuk vinden, want anders dan kan het nooit zo worden als jij beschrijft is mijn ervaring. Ik had daar eigenlijk nog nooit over nagedacht... Ik denk inderdaad dat als ik relatie had gehad met iemand die ik zelf echt leuk vind, dat ik dan inderdaad wel minder behoefte zou hebben om tijd te verspillen op internet, al is het dan alleen maar omdat een ander zich er dan ook aan ergert en diegene dan bijvoorbeeld de telefoon af kan pakken of iets dergelijks.

quote:

Op zaterdag 5 juni 2021 17:16 schreef -marz- het volgende:
Ik ken dus beide ervaringen wel, van keininspiration en cat. Geen idee wat normaal is, ken van beide types wel wat mensen.

Ik heb een jaar schematherapie gehad, dat was het begin van verbetering en daarna nog een hele lange weg te gaan. Bij mij moest de "gezonde volwassen modus" duidelijk nog ontwikkeld worden. Mijn standaard reactie op elk soort gevoel is: contact met gevoel uitzetten en in de veilige modus gaan. Die veilige modus is wel vertrouwd en lekker en ik wist ook geen alternatieven, daarom moeilijk om vanaf te komen. Bij mij is het een soort poging tot zelftroost, verdoving en controle krijgen over gevoelens zoals hierboven ook iemand zei. Maar het werkt niet dus je blijft erin hangen. Gevoelens echt voelen en verwerken, echte ontspanning, herkennen van de interne kritische stem waarmee ik mezelf continu bleek toe te spreken heb ik pas geleerd in therapie.

Dat het ineens allemaal vanzelf gaat had ik alleen met (veel) cafeïne. Dat je ineens een glimp krijgt van hoe anderen dat doen, dingen als koken en daarna ook nog opruimen.

Nu doe ik nog steeds niet per se heel veel op een dag, zo schematisch wat TS doet al helemaal niet. Eerder twee dagen heel veel en dan twee dagen niets. Als ik twee avonden achter elkaar afspraken heb ben ik de derde dag tot amper iets in staat en ontstaat er alweer zooi in huis. In een 9-5 baan werken lukt me ook niet.

Ik heb geen ADD, wel alle symptomen maar daar nooit op getest. Ik zou sowieso geen ritalin willen gebruiken, omdat ik echt denk dat ik mezelf nog verder kan verbeteren. Discipline en focus zijn ook verbeterd door training en meditatie (ja daar istie weer).

Om eerlijk te zijn vind ik al die termen als “volwassen modus” en “veilige modus” echt enorm zweverig klinken, maar als het jou heeft geholpen om patronen bij jezelf te ontdekken en beter te functioneren dan was het wel nuttig. Het komt wel over als je veel te verwerken kreeg emotioneel en het is fijn dat hier aandacht voor was.

Mooi dat je met caffeine een glimp kreeg van hoe het ook kan qua koken en opruimen achter elkaar. Bij hoeveel kopjes koffie was dat dan? Teveel om vaak te nemen?

Dat van die afspraken en dan tot niks in staat zijn herken ik ook hoor. Dat heb ik ook regelmatig. Die gemiddelde dag was dus eigenlijk een dag zonder andere afspraken ofzo. Lastig dat een fulltime baan je niet lukt, het is ook gewoon moeilijk.

Bijzonder dat discipline en focus zijn verbeterd door meditatie. Ik heb dat zelf nog niet meegemaakt, maar ik doe het ook nog niet lang. Ik zou zeggen als het werkt ga er vooral mee door natuurlijk..

quote:

Op zaterdag 5 juni 2021 17:49 schreef 01100101 het volgende:
Dat laatste is soms nog wel eens een issue bij mij. Zodra de wieltjes de hele dag gedraaid hebben in mijn hoofd, is het heel moeilijk om ze te stoppen in de avond. Ik heb dit vanwege andere diagnoses en een zwakke gezondheid, maar het uiteindelijke resultaat is vaak oververmoeidheid aan het eind van de week en soms nog wel eens paniekaanvallen/bang voor de wereld zijn. Ik kan gelukkig normaal functioneren als in dat ik mijn werk en huishouden krijg gedaan, maar in het verleden heeft me dat zeker vaak genoeg problemen opgeleverd tijdens het studeren, reizen van A naar B, het verdelen van de tijd, contacten onderhouden, etc.

Is dat wel zo gelukkig dat je met deze klachten normaal kunt functioneren als normaal functioneren inhoudt dat je net kunt overleven qua bezigheden en dat is het? Aan de ene kant wel maar aan de andere kant is het ook deprimerend.

quote:

Op zondag 6 juni 2021 15:34 schreef Horzula het volgende:
Wat MOET er nou echt in het leven? Je moet dood. Verder niks.

Ik zeg niet dat het verkeerd is dat je je steentje bij wilt dragen aan de samenleving, maar waarom dat hele circus met 'noodzakelijke' bezigheden? Doe wat je afgesproken hebt (en spreek niet (te)veel af) en doe verder wat je zelf goed vindt. Over 'rekening houden met anderen' denk ik ook niet dat je de les gelezen hoeft te worden, geeninspiratie1235.

Ja als ik dit topic lees dan besef ik ook dat hetgeen dat me dwars zit vooral mijn vermoeidheid is, niet wat ik allemaal wel en niet moet.

quote:

Op zondag 6 juni 2021 18:33 schreef ex het volgende:
Ik werk 50 uur per week (gemiddeld) en game ook zo'n 30 uur per week. Totaal niet herkenbaar. Loop 3x per week hard, we gaan 2/3x per week uit eten volgen elke serie

Denk dat geen kinderen willen wel helpt maar ik voel totaal niet dat ik nergens tijd voor heb

Oke gelukkig maar, want 50 uur werk en 30 uur gamen is wel veel. Heb je veel energie?

quote:

Op maandag 7 juni 2021 02:36 schreef Tijn het volgende:
Ik denk niet dat íemand vindt dat er genoeg uren in de dag zitten, eerlijk gezegd.

Maar wel heel veel mensen die zeggen “morgen is er weer een dag”, “er zit voor iedereen 24 uur in een dag en dat is genoeg”, “rustig aan, dan breekt het lijntje niet” enz.

quote:

Op maandag 7 juni 2021 14:19 schreef -marz- het volgende:
Er zijn ook wel mensen die elke dag de klok vooruit zitten te kijken.

Vermoeidheid, chronisch vermoeid zijn en geen focus en overzicht hebben is wel een probleem wat vaak miskend wordt misschien. Het is ook niet echt meetbaar. En ik kan me voorstellen dat je er last van hebt en daardoor niet meer aan leuke dingen toe komt, waardoor je nog meer vermoeid bent.

Slaap je eigenlijk goed TS?

Ik was me niet bewust dat die schematherapie termen zweverig overkomen maar het is idd wel therapeutentaal.

Ja oke, dat is ook zo. Heel depressieve of oudere mensen vaak.

Ja, het is eigenlijk een probleem waarvoor je geleerd wordt je te schamen wanneer het niet lukt om door middel van gezond leven jezelf te verbeteren. Want omdat het inderdaad niet meetbaar is, gaat toch bijna iedereen vooral op fok ervan uit dat je het of verzint of dat het je eigen schuld is. En jij zelf gaat er ookaan twijfelen waardoor je je eigen mening ook als waardeloos gaat zien. Bedankt dat je uberhaupt gelooft dat iemand hier last van kan hebben, je bent echt 1 van de weinigen.

Nee, ik slaap inderdaad helemaal niet goed. Ik zie iedere dag de zon opkomen. Ik heb erg veel last van negatieve gedachten die me wakker houden. Ik heb zo langzamerhand de hoop allang verloren dat het nog beter kan worden. Ja zweverig is misschien niet het juiste woord, misschien is het ook deels wel down to earth want discipline wordt nou eenmaal vaak geassocieerd met volwassenheid, dus op zich is het ook eigenlijk wel duidelijk wat er precies met dingen als “volwassenen modus” wordt bedoeld, en “veilige modus” was dan gevoel uitzetten maar ik denk dat dit eigenlijk ook aan 1 stuk door wordt verwacht door de maatschappij. Dus zo raar vind ik die “veilige modus” niet. Het komt op mij over alsof het advies dan hetzelfde is als “hup uit je comfortzone” of zoiets, terwijl ik dan zelf denk: wat is er in vredesnaam mis met comfort? Het leven is nu eenmaal uit zichzelf niet bepaald comfortabel. Waarom zou je het jezelf expres oncomfortabeler maken dan nodig. Maar goed, dat komt misschien omdat ik al niet meer geloof in die zogenaamde beloningen die je ervoor terug zou moeten krijgen.

quote:

Op maandag 7 juni 2021 17:42 schreef ex het volgende:
Hmm nu je het zo noemt denk ik wel dat ik veel energie heb ja.. Ik slaap ook gewoon heel goed. Ga om 10 uur naar bed, slaap voor 11 uur (even uurtje op m'n Kindle lezen) en ben meestal (zonder wekker) weer voor 6 uur wakker.

Dank werk ik vaak van 6:30 - 4 en daarna gamen / tv kijken. Sporten doe ik vaak in mijn lunch pauze.

Nu je het zo specifiek op energie gooit heb ik wel het idee dat ik daar veel van heb haha.. Nooit zo bij stil gestaan.

Dan kun je dus altijd die discipline van op tijd naar bed gaan hebben en ben je dus snel uitgerust genoeg? Ik wou dat ik dat had idd.

quote:

Op maandag 7 juni 2021 18:03 schreef manny het volgende:
Je doet in het leven alleen maar dingen omdat je moet of omdat je wil. Dus moeten is nogal een cruciaal onderdeel van het leven.

En om het nog wat spannender te maken, de vraag is in hoeverre je kan beïnvloeden wat je wil, maar dat is een andere discussie....

Inderdaad..
Nee hoor, vind het dezelfde discussie.

quote:

Op dinsdag 8 juni 2021 09:36 schreef Horzula het volgende:
Niets is zo vermoeiend als dingen te doen die anderen vinden dat je moet doen en jij niet echt.

Ja, maar de consequenties zijn vaak ook vervelend. Heel veel gedram, scheve gezichten enz. Dat is ook vermoeiend. En zelfs in het zeldzame geval dat ze “oke is goed, dan niet” op een niet-verongelijkte toon zeggen krijg je zelf weer een schuldgevoel of drang om het toch te doen die niet meer uit je hoofd gaat, iig dat heb ik

quote:

Op dinsdag 8 juni 2021 09:49 schreef Horzula het volgende:
Dingen moeten omdat je vindt dat ze moeten, je wilt dingen omdat je ze wilt. Allebei keuzes. Keuzes kun je veranderen.

Wat bedoel je hier nou eigenlijk mee? Moeten betekent dat iets niet doen een ongewilde consequentie heeft die je wilt vermijden terwijl je de handeling zelf niet wilt doen. Dus als bijvoirbeeld je allergrootste wens is om te leven zonder te ademen, eten, drinken en slapen dan is dat pech voor jou want die optie is er niet. Dus dan kun je het niet kiezen. Jij hebt dan niet zelf verzonnen dat je die optie niet hebt en niet kunt kiezen. net zo goed dat je niet zelf kunt beslissen om Niet te werken zonder dat je verplicht moet solliciteren en een tegenprestatie moet leveren in de bijstand. Ja je kan keuzes veranderen, maar waarom zou je dat willen.

quote:

Op dinsdag 8 juni 2021 10:00 schreef manny het volgende:
Is willen een keuze?

Je staat in een ijsjes winkel. je kan uit 10 smaken kiezen. Je kiest aardbei, waarom ? omdat ik dat kies. Een keuze dus. Maar waarom kies je aardbei, en niet chocolade ? Ik wil gewoon liever aardbei dan chocola.

Is het echt een keuze, of wil je het ene gewoon meer dan het ander ?

Ach, er zijn mensen die net doen alsof mensen zelf geprogrammeerde robots zijn. Op gegeven moment houdt de controle een keer op. Je hebt jezelf niet geschapen. Alsof mensen van tevoren weten en zelf bepalen wat ze voelen. Wtf. Ik denk wel dat je je kunt berusten in gedwongen gemaakte keuzes en ze dan uiteindelijk ook wel door heel positief denken zelf kan willen, maar doen alsof het een kwestie is van direct een knop omzetten in alle situaties is een beetje makkelijk gedacht vind ik zelf.

quote:

Op dinsdag 8 juni 2021 10:22 schreef Horzula het volgende:
Volgens mij is willen per definite een keuze. Ik kan er natuurlijk ook voor kiezen tegen je te zeggen "steek die ijsjes maar in je reet, manny!', dus dan hoef ik niet per se een ijsje uit te kiezen. Jij kunt bijvoorbeeld kiezen alle tien de ijsjes te gelijkertijd in mijn gezicht te drukken, bijvoorbeeld nadat ik gezegd heb dat je ze in je reet moet steken. Keuzes... keuzes.

Heb jij je geaardheid zelf gekozen? Verandert dat aan de hand van het aanbod?

quote:

Op dinsdag 8 juni 2021 17:35 schreef TFL het volgende:
Klinkt aannemelijk. Daarom trekken vrouwen die carriere willen en kinderen hebben het niet.

Ben ik even blij dat ik daar niet echt zo’n uitgesproken wens voor heb.

[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 09-06-2021 17:12:48 ]

quote:

Op woensdag 9 juni 2021 18:35 schreef Horzula het volgende:
Wat is erger? De consequenties van je eigen zin doen of de consequenties van de ander haar zin geven?
Je kiest hier wat je het beste uitkomt.

Maar soms is het allebei even vervelend.

quote:

De optie is er wel. Je kiest ervoor iets anders te doen.

Kun je misschien linken naar wat Nederlandse ervaringsverhalen? Oke je hebt deze https://www.scientias.nl/zeventig-jaar-zonder-voedsel-kan-dat/ maar die woont niet in Nederland. En diegene slaapt wel geloof ik. En hij ademt.

quote:

Vrijheid. Als je beseft dat je alles zelf hebt gekozen kun je er beter mee leven.

Je bent niet je eigen schepper dus er zijn altijd dingen bij die niet je eigen keuze waren. Zelfs of je jezelf wel of niet van kant wil maken is tot op zekere hoogte een “keuze” van de natuur. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6065213/

quote:

Als je begrijpt dat je zelf keer op keer die keuzes maakt, kun je vaak het patroon veranderen of onderbreken. Dat geeft rust.

Op welke keuzes doel je nu precies? Waarom zou het veranderen van keuzes rust geven?

quote:

Tot op zekere hoogte. Veel van mijn seksualiteit is maatschappelijk opgelegd en dat is omdat het een sociale activiteit is. Seks hoeft niet... maar het kan wel.

Dus anderen bepalen grotendeels of jij seks met hen wilt? Zijn er ook uitzonderingen? Je hebt wel gelijk dat het ook aanpassen is net als bij alle sociale activiteiten, maar dat zegt verder niks over hoe jij je erbij voelt.

quote:

Op woensdag 9 juni 2021 19:21 schreef Id_do_her het volgende:
Ik vind 'moeten' maar een vuig woord.

Waarom?

quote:

Op woensdag 9 juni 2021 20:20 schreef Horzula het volgende:
Over die fakirs ben ik skeptisch, maar niemand zegt dat je iedere dag hoeft te eten om niet voortijdig dood te gaan. Hier heb ik nog een leuk filmpje.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Creepy sekte. Arme familie

quote:

Daar zijn de meningen over verdeeld. Ik zeg niet dat je alles kunt doen wat je maar wilt en dat de gevolgen dan ook zijn wat jij wilt. Maar er is altijd een keuze.

Bij twee even slecht opties, wat is dan het voordeel van keuzemogelijkheid?

quote:

Alles... alles... alles... Maar het is een filosofische instelling, niet een soort van selfhelp bestseller idee.

Wat is het verschil?

quote:

In de zin etc

Uhm.. viel uberhaupt al buiten beschoywing maar zeer begrijpelijk. bedoeld was of je oorspronkelijk biseksueel was of ervoor koos om bi te worden?

quote:

Op donderdag 10 juni 2021 08:03 schreef goldback het volgende:
De meeste dingen zijn en blijven keuzes. Je woning kan je ook zo inrichten dat je makkelijk kan schoonmaken bijvoorbeeld.

Verder vraag ik mij vaak af of mensen "druk" zijn uit zichzelf of dat komt vanuit sociale druk en/of verwachtingen en maakt dat je dan daadwerkelijk gelukkiger?

Al gedaan, wat is jouw definitie van sociale druk en gelukkig?

quote:

Op donderdag 10 juni 2021 12:05 schreef -marz- het volgende:
Als je in een verkeerd patroon zit is comfortabel niet per se goed.

Stel je slaapt al van kleins af aan in een hangmat, dat is het enige wat je kent en je slaapt er altijd heerlijk in.
Op een dag ontwaak je met een hernia. Daardoor kan je niet meer in de hangmat slapen, voor je herstel en als je nog langer van je rug wil genieten moet je in een bed gaan slapen. Dat is super kut, je wil gewoon weer in je hangmat en je kan niet slapen in een bed. Ik denk dat het zo is met de 'comfort zone' verlaten. Als je langzamerhand signalen krijgt dat je misschien een geestelijke hernia aan het oplopen bent door iets in je leven, moet je misschien iets veranderen in je leefpatroon wat in het begin allesbehalve goed voelt.

Net als dat groenten goed zijn op lange termijn, snap het ja

quote:

Dat is de pest, het staat of valt wel met enig geloof en vertrouwen dat je je op den duur beter kan gaan voelen, omdat er geen onmiddellijke beloning is.

Maar hoe weet je zeker dat er wel lange termijn verband met beter voelen is?

quote:

Ben het met je eens dat om je heen kijken in onze samenleving daarbij niet helpt, wat veel mensen zitten in destructieve patronen en dat is tamelijk normaal tot zelfs sociaal wenselijk gedrag. Het is normaler dat je veel netflixt en alcohol drinkt dan dat je gestresst bij een vriend/vriendin aankomt en de avond benut om zonder alcohol over gevoelens te praten. Terwijl dat laatste waarschijnlijk gezonder zou zijn voor ons allemaal.

Ja. Dat is weer zo’n prisoner dilemma achtige situatie van “kwetsbaar opstellen”.

quote:

Keihard sporten, jezelf pushen, je grenzen verleggen, gezin combineren met werk en huishouden wordt ook allemaal normaal gevonden en zelfs aangemoedigd, als je dit niet kan is er iets aan de hand, dan heb je misschien wel autisme, ADHD of een gebrek aan vitamine B12.

In het blad van de beroepsvereniging voor psychologen stond deze maand een artikel over dat nu inmiddels bevestigd is dat ADHD zwaar overgediagnosticeerd wordt, dat kinderen inderdaad volgepropt worden met ritalin, dat er geen enkel bewijs is dat ADHD gepaard gaat met hersenafwijkingen en dat er heel andere factoren meespelen in het ontstaan van dit syndroom, zoals je plaats in het gezin (oudste/jongste), instroomleeftijd basisschool, sociaal-economische status.

We blijven maar labels plakken op gedrag wat in bijzondere omstandigheden volstrekt normaal menselijke reacties zijn. Omdat we blijkbaar niet kunnen verzinnen dat de omstandigheden mogelijk het probleem zijn, omdat er ook mensen zijn die wél in die omstandigheden (lijken te) kunnen presteren (totdat ze 'ineens' uitvallen met een burn-out). Dat is super verneukeratief als je probeert te leven met bepaalde klachten. Misschien ben je daardoor eerder geneigd te denken dat je weinig zelf kan doen om gelukkiger, energieker of effectiever te worden. Want anderen kunnen het ook gewoon. Maar volgens mij is dat niet zo, anderen kunnen het ook niet op een duurzame manier, kijk naar hoeveel mensen te maken hebben met leefstijlziektes op latere leeftijd.

Dus van burnout naar depressie is goed?

quote:

Nu ik richting de 40 ga ontmoet ik nog zelden iemand die niet een keer overspannen is geraakt, of ernstig ziek is geweest, of chronisch vermoeid en sindsdien zich niets meer probeert aan te trekken van wat anderen doen en wat de norm is. En gelukkig maar, want dan heb je misschien nog wat aan je leven. Die mensen hebben het goed voor elkaar eigenlijk.

Hoe heeft men wat aan het leven door norm te negeren?

quote:

Op donderdag 10 juni 2021 12:23 schreef -marz- het volgende:
Ik ging van de week een klein fietstochtje doen (eigenlijk gewoon fietsen naar een cafe) met de locale ondernemersclub, toen werd er achter mij gezegd "zet je wel strava aan voor de kilometers?" ik dacht hahah grappig ja, maar het bleek geen grapje te zijn

Zo steken mensen elkaar aan met al die gekkigheid toch, na het werk "moet" je nog wel "iets van beweging doen" want dat is "gezond" maar blijkbaar moet je al die beweging wel uiterst nauwkeurig bijhouden want .... ? Om anderen of jezelf te kunnen bevestigen dat je je comformeert aan de beweegnorm ofzo ? Anders val je misschien ineens dood neer straks, dan kan je jezelf mooi voor je kop slaan dat je nooit een stappenteller hebt gekocht.

Of dat ze dan bij je uitvaart kunnen zeggen nou hij is er helaas niet meer, maar hij heeft toch maar mooi 241.862 stappen gezet dus daar heeft het niet aan gelegen, daar kan je niets van vinden.

En gezond eten moet ook, en alles moet ook "bewust" je moet ook "bewust genieten" van dingen, maar je mag niet genieten van een berehap saté, dat moet je dan maar stiekem doen want je gaat toch geen snacks halen, als avondeten ?! Ik denk dat ik voor mijn gevoel druk zou zijn als ik me zou proberen te conformeren aan al dat soort normen, hoewel ik me er wel heel bewust van ben dat zulke normen bestaan (waardoor ik het gevoel heb dat ik heel weinig doe op een dag).

Hoe wist je zeker dat ze dit niet zelf wilden? Bij die speeches zijn ze er toch niet meer zelf bij? En is beter dan niks
Laatste mee eens maar deze normen zijn vaak gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek

quote:

Op donderdag 10 juni 2021 17:11 schreef Knipoogje het volgende:
Ik snap het ook nooit zo. Als ik thuis kom van werk is het 6 uur. Om 7u ben ik klaar met eten en dan heb ik tot 12u H-E-L-E-M-A-A-L niets. Als je geen kids hebt en een normale baan, hoe de fuck kun je dan het gevoel van drukte ervaren. Ik tennis 2-3x per week, vindt tijd om aan een andere hobby enkele uren per week te spenderen, 3x per week sociaal te zijn met vrienden of met vriendin, doe het huishouden en was etc in een paar uur in het weekend en dan nog heb ik uuuuren over om oeverloos te netflixen, youtuben en fora te lezen.

Hersenen kunnen informatie niet meer verwerken. Komt teveel op me af. Amper nog tijd om te eten.

quote:

Op donderdag 10 juni 2021 17:15 schreef Medusa666 het volgende:
Het komt door de vervloeking genaamd telefoon. We hadden veel meer tijd als we niet zoveel op onze telefoon zaten!

Waar

quote:

Op donderdag 10 juni 2021 23:46 schreef goldback het volgende:
Correct, uiteindelijk maakt het allemaal niks uit iedereen verdwijnt uiteindelijk toch in een kist.

Waarom dan nog moeite doen?

[ Bericht 0% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 11-06-2021 03:30:34 ]

quote:

Op vrijdag 11 juni 2021 09:12 schreef CoolGuy het volgende:

Ik vraag me eigenlijk serieus af of je een doel hebt hiermee? Of is dit gewoon afleiding van andere zooi die vervelender is dan dit? Want het was half 3 vannacht toen je dit postte. Je reageert wel overal op maar doe je ook iets met die informatie? Want binnen afzienbare tijd volgt er een nieuw topic met eigenlijk hetzelfde onderwerp.

Als je 'amper tijd hebt om te eten', dan ben je of een enorme dramaqueen, of je hebt gewoon issues die echt niet opgelost gaan worden door hier keer op keer dezelfde onderwerpen aan te snijden.

Het helpt mij heel erg om te weten of ik normaal ben. Om heel eerlijk te zijn: meer dan heel veel therapie sessies. Dat is niet gelogen of demoniseren, dat is gewoon een feit qua hoe ik me voel. Want in therapie konden ze helemaal niet vertellen of ik normaal was of afwijkend ten opzichte van andere mensen, het bestaansrecht voor een psychiatrische diagnose en hulp in mijn ogen. Ik moest onderzoeken doen, maar als eruit kwam dat ik normaal was telden ze wel mee voor mijn dossier en als eruit kwam dat ik afwijkend was niet. Uit mijn topics komt ook geen heel duidelijk beeld naar voren, maar ik kan er wel iets meer mee omdat het beter is dan het vage dat ik qua informatie van de GGZ heb ontvangen. Oke, misschien dat er veel trollen bij waren bij het invullen van de poll, maar ook veel serieuze reacties. Ik ga ervan uit dat mensen het eerlijk in hebben gevuld en dan kom ik tot de conclusie Dat ik weliswaar afwijkend ben, maar niet in zulke extreme mate dat je zou kunnen spreken van een stoornis, tenzij 52% van de mensen een stoornis heeft.

Ik weet niet of ik een dramaqueen ben of issues heb en zo ja wat eigenlijk het verschil daartussen is. Waarschijnlijk bedoel je het verschil tussen iets schrijven terwijl ik het niet echt meen voor aandacht of iets wel menen? Ik had die dag wat van mijn normale eten overgeslagen omdat ik anders geen tijd meer had om wat ik moest doen af te krijgen. Dat is tegenwoordig niet eens abnormaal, sterker nog: veel mensen eten tegenwoordig zo min mogelijk lijkt wel, oke soms kan minder eten je een helderder gevoel geven maar niet altijd en dan is er denk ik ook iets aan de hand qua lichamelijke aandoening. Alsnog eten velen denk ik minder dan ik; maar voor mij was het even irritant. Ik reageerde omdat het wel zo netjes was om te reageren omdat mensen er moeite in hadden gestopt. Het was inderdaad s nachts en ik wou niet zo extreem laat slapen. Ik bedacht dat als ik de reacties nou kort hou en probeer meer tot de kern te komen in minder zinnen, dan kan ik het even snel nog s nachts schrijven. Maar zelfs dat lukte niet snel. Ik heb dit topic nodig om te weten of ik een psychische stoornis heb of niet, maar in het kader van mijn verslaving was het inderdaad niet handig. Dat ik hierna snel meer topics open is niet mijn bedoeling iig. Ja, ik heb nog wel wat prangende vragen over mensen en daten maar volgens mij niets dat niet al een keer voorbij is gekomen, dus dan is het beter om eerst het archief te lezen.

[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 11-06-2021 11:04:59 ]

quote:

Op vrijdag 11 juni 2021 10:56 schreef CoolGuy het volgende:
Nee, het maakt mij niet uit of je veel of weinig topics opent, het is meer dat ik het openen van topics en imho steeds 'dezelfde' vragen te stellen eerder als een symptoom zie bij jou.

Ik ben 0,0 medisch opgeleid. Echt helemaal niet. Dus ik zou niet al teveel waarde hechten (if any) aan mijn observaties, maar gebaseerd op wat ik je al sinds...wat...jaren zie schrijven, etc etc, zou ik zeggen dat je afwijkt van het 'normaal'.

Maar normaal is relatief, dus dat zegt nog helemaal niets. Daarom zeg ik, zoveel waarde hebben mijn woorden niet, maar voor MIJN gevoel wijk jij wel af van wat ik 'normaal' vind.

Edit; ik zie je in dit topic schrijven dat je nauwelijks tijd hebt om te eten, ergens anders een tijd terug zag ik je schrijven dat je je haar niet kamde omdat geen tijd.

Als jezelf verzorgen wegens 'gebrek aan tijd' weg gaat vallen terwijl je geen relatie hebt, geen kinderen en je wél midden in de nacht kunt reageren op posts terwijl je tegelijkertijd ook schrijft dat je niet op FOK zou moeten zitten, dan ben ik van mening dat je in ieder geval een gedeelte van je issues zelf opzoekt. Dus in die zin vind ik je dan wel een dramaqueen.

Bedankt voor je toelichting. Omdat normaal relatief is had ik inderdaad ook een poll ervan gemaakt. Maar dan zou je kunnen zeggen dat het in principe ook niet uit maakt of je medisch geschoold bent. Want ook de mening van een medisch geschoolde is dan relatief zolang diegene de feiten die die persoon kent over anderen niet erbij deelt om het mee te onderbouwen. Jij zal jouw mening over wat normaal is ook wel baseren op wat je om je heen ziet en je eigen gevoel.
Als ik een dramaqueen ben,wat houdt dat volgens jou in qua vervolgstappen? Want als ik niet op fok zit dan doe ik wel iets anders verslavends. Ik vind het heel moeilijk om daarmee te stoppen.

quote:

Op vrijdag 11 juni 2021 11:18 schreef CoolGuy het volgende:
Nee, ik zeg dat je NAAR MIJN MENING in ieder geval voor een DEEL een dramaqueen bent. Ik ken je verder niet, ik gooi ook maar mijn mening gebaseerd op wat ik je zie schrijven.

Ja, dat snap ik, daarom schreef ik ook als. Maar het idee dat ik een drama queen zou kunnen zijn geeft me wel weer wat hoop. Ik had zelf namelijk altijd het gevoel dat ik gehandicapt was.

quote:

Nou, als je zelf weet dat internet/fok verslavend is, en als je dat niet aan het doet bent er wel iets anders is waar je ook verslaafd aan bent, dan lijkt het mij dat je je daar op zou moeten focussen. Dan is het ook niet zo dat je geen tijd meer overhoudt, want als er ineens 4 uur extra in een dag zou zitten, dan zou je die 4 uur echt niet besteden aan eten of je haar doen, dan was je ook gewoon een van je verslavende dingen aan het doen.

Nou dat is moeilijk uit te leggen maar ik ben steeds afgeleid door chaos in mijn hoofd en negatieve gedachtes. Daarom worden die vrije 4 uur ofzo als die er al zijn toch nooit echt goed besteedt.

quote:

Dus je probleem lijkt me niet gebrek aan tijd, je probleem lijkt me de verslaving van het internet, want die gaat ten koste van alles. Nu weet ik niet of dat echt een verslaving is of dat je gewoon geen zelfdiscipline hebt, dat is wat anders dan een verslaving, maar dit topic, deze posts, al dit is ook gewoon de verslaving voeren, want al deze tijd had je kunnen benutten om andere dingen te doen.

Kun je concreet het verschil uitleggen tussen verslaving en gebrek aan zelfdiscipline? Ik dacht dat dit een synoniem was. Of geloof jij helemaal niet in gedragsverslaving.

quote:

Overal over nadenken is lekker makkelijk, want het voorkomt dat je iets moet gaan doen. Dus ga maar gewoon eens iets doen in plaats van ons te gebruiken als bliksemafleider voor wat het ook is in je leven dat je probeert te ontwijken. Ik betwijfel of het verslaving is. Ik denk eerder dat het vluchtgedrag is.

Ik doe wel dingen, alleen het levert nooit het resultaat op dat ik wil. Mensen zeggen letterlijk tegen me “je wil teveel doen”. Daarmee bedoelen ze eigenlijk “je wil teveel doen voor wat je kan” want als anderen evenveel willen maar het hen wel lukt om het te doen dan zegt niemand zoiets. Dan is mijn online gedrag inderdaad vluchtgedrag maar ja ik denk vaak: wat voor plaats is er nou eigenlijk voor mij in de realiteit? Ik ben een onhandige, luie, talentloze, aseksuele, laffe/neurotische, onwetende, oppervlakkige en blijkbaar erg pessimistische vrouw die veel van wat de meesten geweldig vinden maar niks vindt waarvan mensen bijna altijd alleen maar het gevoel krijgen dat ze me moeten veranderen met hun oneliners en boos worden wanneer dat niet lukt. Terwijl als ik erover nadenk dat online juist alleen nog maar erger is.

quote:

Op vrijdag 11 juni 2021 11:27 schreef puzziepie het volgende:
Overal een punt van maken ,zo ver denken in/met alles : onbegrijpelijk.

Jouw korte reacties vind ik dan weer altijd onbegrijpelijk. Maar als iedereen altijd alles van elkaar zou begrijpen zouden mensen ook klonen zijn

quote:

Op vrijdag 11 juni 2021 12:16 schreef goldback het volgende:
Antwoord : sociale druk ken ik bijna niet, ik leef mijn leven in een kleine sociale kring waarbij de "druk" minimaal is verder hoef en moet ik maar weinig van mijzelf. Het is voormij een strijd geweest maar uiteindelijk ben ik hierdoor wel gelukkiger dan toen ik nog sociaal wenselijk van alles moest een.

Waarom was het een strijd geweest? Wat deed je eerst dan wat je nu niet meer doet?

quote:

Op vrijdag 11 juni 2021 13:30 schreef -marz- het volgende:

Wat je hier omschrijft, dit is op dit moment dus een reële issue/probleem/moeilijkheid van jou, die de aanleiding was om deze poll te openen.

Theoretisch gezien kan je een dergelijk probleem op verschillende manieren benaderen:

1) je vraagt input van anderen en er wordt op enig moment een absolute uitspraak gedaan, door een meerderheid of door een autoriteit (zoals de GGZ), over of je normaal bent of een aansteller. Dilemma is opgehelderd en je kan nu ergens concreet mee aan de slag om beter te worden in het leven.

2) je besluit op basis van alle gemixte signalen en onduidelijkheid vanuit de autoriteiten dat je er niet uit komt wat nu waarheid is en je blijft dagelijks worstelen met dit dilemma en alle gevolgen ervan, zo goed en kwaad als het gaat.

3) je kiest de optie die voor jou het beste voelt en bent daar vervolgens 100% van overtuigd, wat anderen ook vinden of zeggen. Dit is compleet subjectief en enkel door jou zelf als autoriteit zo besloten. Dus wat ik bedoelde met negeer voortaan de norm. De optie die het beste voelt is logisch gezien: dat je goed bent zoals je bent. Dilemma is opgehelderd, jezelf goedkeuren geeft een goed gevoel en je kan nu concreet aan de slag om je eigen gebruiksaanwijzing te kennen en je leven zo in te richten dat je het meest effectief bent.

Wat ik veel mensen zie doen, incl. mezelf, is proberen manier 1 te doen, omdat dat min of meer wordt voorgeschreven als je je ergens meldt met klachten. Vervolgens blijkt het niet zaligmakend en besluiten sommige mensen dat 1 zoveel energie vreet en nergens toe leidt, waardoor ze gaan voor optie 2. Deze is ook niet super, omdat je steeds in dat dilemma zit vreet het alsnog energie. Sommige mensen switchen daarna nog naar 3.

Volgens mij zijn er niet veel meer mogelijke oplossingen, behalve een einde aan je leven maken. Maar misschien zijn deze opties niet echt rationeel te kiezen, maar zijn het meer stadia en is het een natuurlijk proces dat je deze op je eigen tempo doorloopt.

Ja, het maakt niet uit hoeveel mensen zeggen dat het eigenlijk geen echt probleem of moeilijkheid is, maar zo blijft het voor mij inderdaad wel voelen want ik denk er iedere dag aan en bijna de hele dag door.

Interessant dat je het terugbrengt tot deze mogelijkheden. Ik voel mij hiermee wel alsof het probleem erkend wordt, bedankt. Optie 1 lijkt veel mensen juist erg gelukkig te maken denk ik zoals ze overkomen op Fok, maar het lijkt me ook de meest onbereikbare mogelijkheid aangezien duidelijke hulp of een met zoveel hindernissen bezaaide weg is dat je er al bij voorbaat geen zin meer in hebt of een soort luxe voor de mensen die wel serieus worden genomen met hun problemen. 2 is dus inderdaad wat ik al jaren doe. 3 is wat ik probeer te doen, maar niet lukt. Neem nu bijvoorbeeld, ik voel me ellendig en ben heel boos op mezelf omdat het alweer licht is. Maar als ik me nu niet had kunnen ontspannen door bij wijze van een soort vervanging voor therapie deze antwoorden te beantwoorden, had ik me ook niet goed gevoeld omdat ik de hele dag al onrustig in mn hoofd was ondanks pogingen tot ontspanning. Ik ben niet snel ergens van overtuigd, maar ik weet nu ten minste wel dat ik niet heel afwijkend ben en ik zal proberen om dat wat meer als een definitief antwoord te zien, want duidelijker dan dit zal het wel nooit meer worden. Het probleem is dat ik mezelf niet goed genoeg vind hoe ik ben omdat het me gewoon niet blij maakt. Het gevoel is dus ook meer het probleem. Maar het helpt ook om het te zien als iets dat bij het leven hoort. Volgens mij is bijna iedereen een soort van depressief of in ieder geval gestrest zoals je zelf ook aangaf.

[ Bericht 0% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 12-06-2021 05:30:59 ]