quote:
Op donderdag 6 mei 2021 19:28 schreef Dejannn het volgende:[..]
Interessant. Want om deze claim te maken moet je dus ook weten hoe groot de eigenlijke populaties zijn. Nou zeg het maar … hoe groot is bijvoorbeeld de totale groep van conservatieve academici? Je haalt hier representativiteit en generaliseerbaarheid door elkaar. Kleine representatieve groepen kunnen prima dienen als basis het generaliseren van bevindingen. Sterker nog, dit is de norm. Ten tweede ontgaat het mij hier waarom het meenemen van momenteel gepensioneerde academici niet zou kunnen als het achterliggend doel is om ervaringen en attitudes binnen de academische wereld te toetsen. Bovendien wordt er (als je het onderzoek goed leest) bij meerdere vragen gecontroleerd voor verscheidene variabelen waaronder deze. Kortom, dit punt gaat niet op.
Nou neem het VK. Als ik Kaufmann moet geloven stemde ruim 16% van de academici conservatief. Gezien er zo'n 200.00 academici zijn in het VK kun je stellen dat zo'n 30.000 academici in het VK conservatief zijn/neigen. Zelfs als dat er veel minder blijken te zijn is 22 mensen bevragen wel weinig. Verder, als je iets wil zeggen over de tendensen in een vakgebied moet je er wel werkzaam zijn. Als je drie jaar met pensioen bent kan ik me nog wel voorstellen dat je wordt meegenomen, maar 10 jaar? Nah. Bovendien zie je, als je het onderzoek goed leest, dat hij behalve bij figuur 11 altijd gepensioneerden meetelt in zijn data. Hij
beweert dat hij dat meeneemt als variabele, maar hij legt niet uit hoe hij dat doet. Noch waarom hij nou eigenlijk disproportioneel veel gepensioneerden(40% van de ondervraagden) meeneemt in zijn data. Hij laat ook veelal weg wat de foutmarge is. Kortom zijn onderzoek heeft flinke problemen op het gebied van inzichtelijkheid en methodologie zoals representativiteit, betrouwbaarheidsniveau en een foutmarge.
quote:
Nou, nee. Een peer-review is geen garantie op kwaliteit. Vele studies zijn zelfs na een peer review nog betrapt op fouten, aangepast of zelfs teruggetrokken van publicatie. Anders zou het zoals aangegeven ook wel heel vreemd zijn dat men bij een universiteit, studenten naar complicaties laat zoeken binnen studies die gecheckt zijn door collega academici. En als een studie niet peer-reviewed is, wil dit ook niet zeggen dat het per definitie een studie is waar van alles mis mee zou zijn. Het is slechts een extra stok achter de deur om te streven naar een hoge kwaliteit voor publicatie in academische journals. Maar een garantie geeft het dus niet.
Nou, ja? Volgens mij zeg ik dat ook. Het is wel vreemd waarom deze man niet gekozen heeft voor een extra stok achter de deur, vooral omdat ik er als leek al aardig wat gaten in schiet. En zonde bovendien, veel moeite gedaan maar de data is niet valide genoeg om veel te kunnen bewijzen.
quote:
Jawel, het toont zeker wel de aanwezigheid aan van politiek activisme binnen de wetenschap. Zoals James Lindsay
stelde ‘
a culture has developed in which only certain conclusions are allowed’.
Dit is simpelweg activisme, research met een confirmation bias, waarin bepaalde uitkomsten baan moeten creren voor het pushen van specifieke politieke agenda’s (uiteraard social justice gerelateerd). En dit soort studies bieden een fundament voor journalisten met eenzelfde agenda. Immers het komt uit de wetenschap, en die produceren de "feiten", hihi
.
Dat beweert James Lindsay helemaal niet, dat is een uitspraak van Mike Nayna
Daarnaast heb je je uitspraak al aangepast zie ik van '
de academische wereld bol staat van bol activisme' naar '
de aanwezigheid van politiek activisme'. Ja de grievance studies affair heeft zeker aangetoond dat confirmation bias en activisme aanwezig is binnen
bepaalde vakgebieden van de wetenschap
quote:
Mits je een studie goed wil kunnen bekritiseren, moet je die toch echt in zijn geheel lezen. Ook juist om bepaalde onderliggende keuzes omtrent de methodologie en design te kunnen identificeren. Vergeet ook niet dat Wilson zijn kritiek deels te maken heeft met de op-ed van Kaufmann in de WSJ.
Tsja, dan ben je het er niet mee eens. Dat kan en mag natuurlijk. Ik heb ook weleens alleen deelconclusies moeten bekritiseren. Kaufmann bekijkt specifiek de gehele methodiek(je doet nu net alsof hij dat niet heeft gedaan) en richt zich op de deelconclusies van Amerikaanse academici. Daar snijdt hij zeer valide punten over aan. Vind ik dan.
quote:
Hij verwerpt niet de gehele studie. Iets dat jij hier opmerkelijk genoeg wel lijkt te doen.
Nee? Er staan zeker nuttige dingen in. De eindconclusie kan niet gemaakt worden, dat wel.
quote:
Ook beide vormen van autoritarisme worden gewoon in de studie geconceptualiseerd, waarbij ‘bullying’ een element van ‘hard autoritarisme’ is. En betreffende de vraag in de survey die over het lunchen gaat staat er duidelijk of de ondervraagden zich op hun gemak zouden voelen om te lunchen met een college die een specifieke politieke overtuiging heeft, dan wel een overtuiging die haaks staat op de eigen. Dit maakt de vraag dus gewoon zeer relevant en concreet. Jij simplificeert dit echter, waardoor het in eerste instantie een vrij ridicule vraag lijkt, maar dat niet het geval.
Maar wat is pesten dan precies? Is een herhaaldelijke felle discussie pesten? Het is imo toch allemaal erg vaag en dat maakt de weg vrij om vooral je gevoel mee te nemen in de vragen. Dat lijkt me niet de bedoeling. Neem nu dit:
quote:
In an influential 1964 work the political scientist Juan Linz defined authoritarianism as possessing four qualities:
• Limited political pluralism, realized with constraints on the legislature, political parties and interest groups.
• Political legitimacy based upon appeals to emotion and identification of the regime as a necessary evil to combat "easily recognizable societal problems, such as underdevelopment or insurgency".
• Minimal political mobilization and suppression of anti-regime activities.
• Ill-defined executive powers, often vague and shifting, which extends the power of the executive.
Dit is afgebakend. Doel, methode en uitkomst.
En wat betreffende die vraag over lunchen, waarom maakt het dat relevant? De vraag wordt gesteld onder het kopje soft autoritarisme, maar waarom is het autoritair naar linkse mensen toe als ik me ongemakkelijk voel bij, of zelfs niet wil, lunchen met gekkies als Dermot Hudson?
quote:
Dus om dan te concluderen dat deze studie weinig bewijst. Leuke poging, maar dit gaat hem niet worden. Ik krijg eerder een beetje de indruk dat de conclusies je wellicht niet bevallen (iets dat ook geldt voor de users die driftig jouw post zitten te liken).
Oh, maar ik weet misschien wel waar dat gevoel vandaan komt. Zoals je weet ben ik een echte kwaliteitsuser die de zaken altijd objectief, gebalanceerd en rationeel kan bekijken
Omdat ik daarmee vanzelfsprekend met goed onderbouwd commentaar kom op deze studie geeft dat je mogelijk een ongemakkelijk gevoel. Want het blijkt dat je je wereldbeeld (momenteel) niet goed met valide data kan ondersteunen. Dan is cognitieve dissonantie een natuurlijke reactie. Misschien klopt je beeld alsnog, maar misschien moet je toch overwegen dat sommige zaken iets anders liggen dan je denkt. Doe ik ook regelmatig, is gezond
quote:
Vanuit dat perspectief zie ik dan ook wel wat overeenkomsten met de 'grievance studies affair' en ook een eerdere studie die ik hier eens dropte omtrent de politieke voorkeur van Amerikaanse journalisten (80% sterk links-en progressief georinteerd). Dat resulteerde ook in de heetgebakerde reacties, want oh jee, die studie zou niet kloppen. Nee, de studie klopt wel, maar de conclusies schieten bij bepaalde mensen in het verkeerde keelgat.
Het typeert eigenlijk wel erg mooi het daadwerkelijke issue: De wetenschap en de media zijn voor een bepaalde groep, twee heilige sectoren geworden. In de ene worden de politiek gemotiveerde standpunten gecreerd en onderbouwt met “wetenschap” en in de andere worden ze verspreid richting het publiek en gepresenteerd als onomstreden "feiten". En zodra er door dit systeem heen wordt geprikt, schiet men in een reflex van hysterische ontkenning en woede. Immers wordt aan de stoelpoten gezaagd van het door politieke ideologie gedreven systeem.
Tsja, vervelend dat je je zo voelt, maar het blijkt wel dat er momenteel weinig valide data is die ondersteunen dat het daadwerkelijk zo ver gaat. Incidenten en uitzonderingen daargelaten natuurlijk, die zijn er zeker. De journalistiek en academische wereld zijn zeker overwegend links. Een campus is van nature ook sterk communitaristisch(zoals een dorp) en dat trekt excentriekelingen aan(niet zoals een dorp). Vervelend dat er dus een beetje een ongelijk speelveld is, maar dat was het vroeger ook. Ik zie het een beetje als de vrije markt, als je de beste ideen hebt(of die het beste kan verkopen), wint dat idee het meestal wel. Oftewel zoals Arthur Brooks zei: '
als conservatieven het debat willen winnen moeten wij wat beter ons best doen'. Een beetje zoals half FOK! dat nu klaagt dat de VVD weer de verkiezingen heeft gewonnen, terwijl de oppositie imo echt naar zichzelf moet leren kijken.