Wauw, dank voor je uitgebreide antwoord! Erg interessantquote:
Feestnummertje ben jij zeg.quote:Op zaterdag 20 februari 2021 22:08 schreef phoenyx het volgende:
Iemand die hoogbegaafd is is niet machteloos. Heeft juist meer kansen dan wie dan ook. Maar jullie zitten als ouders maar graag te doen (terwijl jullie juist minder intelligent zijn dan het kind gemiddeld gesproken) alsof jullie zo goed weten wat goed is voor jullie kind. Het kind komt er wel, daarvoor heeft het niet jullie gezemel nodig
En een soort van middenweg: hem eens laten beoordelen door een HB-specialist zonder een uitgebreid IQ-onderzoek? Bij ons doen ze dat, vooral omdat niet elk kind dat daar wordt aangemeld ook meteen toetsbaar is. Blijkbaar heb je wel redenen om begaafdheid te vermoeden, anders was je niet in dit topic.quote:Op maandag 8 maart 2021 17:42 schreef Phaidra het volgende:
Fijn twist!
Wij hadden ook een regulier oudergesprek. Er was al eerder contact geweest, omdat I niet lekker in zijn vel zat en zijn resultaten daar ook onder te lijden hadden. Tijdens de lockdown zagen wij ook wel dat sommige dingen nodig gecompact moesten worden (hebben we ook direct afgestemd en was in orde) en andere zaken, zoals automatiseren van spellingsregels voor hem heel lastig zijn. Er zit ook veel frustratie, gelijk enorme boosheid als iets niet gelijk goed gaat of hij weer eens vergat om berekeningen op te schrijven (en het dus over moest).
Dat hebben we vandaag benoemd en ook dat we het gevoel krijgen dat hij niet laat zien wat hij kan. Dat gevoel delen de juffen gelukkig. Zij willen nu gaan inzetten op het zelfvertrouwen vergroten. Ook bijvoorbeeld om zelf te leren aangeven dat iets te makkelijk is en dat hij toe is aan meer uitdaging. Ik hoop dat dat genoeg is.
Voor mijn gevoel ben ik weer een beetje terug bij af. School erkent onze zorgen en gaat ermee aan de slag. Onze zoon is niet per se ongelukkig, hij gaat graag naar school (en nu na de lockdown merken we ook hoe erg hij het gemist heeft). En ik wil niet 'die ouder' zijn die het beter denkt te weten. Ik durf niet te zeggen of het gaat helpen om een onderzoek aan te vragen, of hij wel (hoog)begaafd zou zijn. Ik vind het maar moeilijk.
Kun je daar meer over vertellen? Ik heb mijn kind juist 2 weken geleden aangemeld op een vrije school. Juist omdat ik de indruk kreeg dat zaken Daar minder stroperig zijn en de ontwikkeling van de leerling centraal staat.quote:Op dinsdag 9 maart 2021 08:28 schreef Nanukerst het volgende:
Hier ook gesprek gehad over Puber: ligt mijlenver voor met Engels en Wiskunde. Op onze vraag of we daarin kunnen compacten en verbreden werd instemmend geknikt, want wat een geweldig idee. Maar aangezien 'het schooljaar bijna voorbij is gaan we daar na de zomer mee beginnen.' Soms vergeet ik hoe stroperig zaken op een Vrije School geregeld worden.
De ene VS is de andere niet, helemaal waar! Mijn verhaal zegt niets over de school waar jullie mee te maken krijgen uiteraard. Ik had beter 'deze Vrije School' kunnen zeggen in plaats van 'een Vrije School'quote:Op dinsdag 9 maart 2021 12:56 schreef Kapitein_Scheurbuik het volgende:
[..]
Kun je daar meer over vertellen? Ik heb mijn kind juist 2 weken geleden aangemeld op een vrije school. Juist omdat ik de indruk kreeg dat zaken Daar minder stroperig zijn en de ontwikkeling van de leerling centraal staat.
In hoeverre is wat jij beschrijft kenmerkend voor de vrije school? Heeft dat niet meer te maken met specifiek de school van jouw kind?
Ik herken je gevoel om niet die ouder te willen zijn. Ik zou als ik jou was toch proberen dat een beetje te zijn. Wij zijn dat nooit geworden. We hebben wel altijd voorzichtig aangegeven dat we denken dat er wat meer nodig is en school ging daar in woorden altijd in mee, maar de daden bleven nogal achter. Nu boeit het me nog steeds niet of ze al dan niet een stickertje met hb had kunnen krijgen, maar omdat ze met plezier naar school is gegaan altijd, nooit problemen opleverde en zich heel gemakkelijk altijd aanpaste, denk ik wel dat er wat potentieel onbenut is. Ik maak me daar dan in zoverre geen zorgen om, want ik denk dat potentieel er toch wel uitkomt maar wellicht later, maar ik had toch ook gewild dat ik wat meer voor haar was opgekomen en meer had gevraagd aan school. Hoe moeilijk ook. Ook die bescheidenheid, niet die ouder willen zijn, leef je dan immers voor aan je kind en daarmee zie ik dat het voor haar ook moeilijker is om voor zichzelf op te komen.quote:Op maandag 8 maart 2021 17:42 schreef Phaidra het volgende:
Fijn twist!
Wij hadden ook een regulier oudergesprek. Er was al eerder contact geweest, omdat I niet lekker in zijn vel zat en zijn resultaten daar ook onder te lijden hadden. Tijdens de lockdown zagen wij ook wel dat sommige dingen nodig gecompact moesten worden (hebben we ook direct afgestemd en was in orde) en andere zaken, zoals automatiseren van spellingsregels voor hem heel lastig zijn. Er zit ook veel frustratie, gelijk enorme boosheid als iets niet gelijk goed gaat of hij weer eens vergat om berekeningen op te schrijven (en het dus over moest).
Dat hebben we vandaag benoemd en ook dat we het gevoel krijgen dat hij niet laat zien wat hij kan. Dat gevoel delen de juffen gelukkig. Zij willen nu gaan inzetten op het zelfvertrouwen vergroten. Ook bijvoorbeeld om zelf te leren aangeven dat iets te makkelijk is en dat hij toe is aan meer uitdaging. Ik hoop dat dat genoeg is.
Voor mijn gevoel ben ik weer een beetje terug bij af. School erkent onze zorgen en gaat ermee aan de slag. Onze zoon is niet per se ongelukkig, hij gaat graag naar school (en nu na de lockdown merken we ook hoe erg hij het gemist heeft). En ik wil niet 'die ouder' zijn die het beter denkt te weten. Ik durf niet te zeggen of het gaat helpen om een onderzoek aan te vragen, of hij wel (hoog)begaafd zou zijn. Ik vind het maar moeilijk.
Ik vind dit zo ontzettend herkenbaar. School blijft nu vooral op dingen hameren die niet goed gaan. Waardoor ik dan helemaal niks meer durf te zeggen.quote:Op maandag 8 maart 2021 17:42 schreef Phaidra het volgende:
Voor mijn gevoel ben ik weer een beetje terug bij af. School erkent onze zorgen en gaat ermee aan de slag. Onze zoon is niet per se ongelukkig, hij gaat graag naar school (en nu na de lockdown merken we ook hoe erg hij het gemist heeft). En ik wil niet 'die ouder' zijn die het beter denkt te weten. Ik durf niet te zeggen of het gaat helpen om een onderzoek aan te vragen, of hij wel (hoog)begaafd zou zijn. Ik vind het maar moeilijk.
Bedankt, dit is wel een eye-opener. Zo had ik er nog niet tegenaan gekeken.quote:Op dinsdag 9 maart 2021 13:21 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik herken je gevoel om niet die ouder te willen zijn. Ik zou als ik jou was toch proberen dat een beetje te zijn. Wij zijn dat nooit geworden. We hebben wel altijd voorzichtig aangegeven dat we denken dat er wat meer nodig is en school ging daar in woorden altijd in mee, maar de daden bleven nogal achter. Nu boeit het me nog steeds niet of ze al dan niet een stickertje met hb had kunnen krijgen, maar omdat ze met plezier naar school is gegaan altijd, nooit problemen opleverde en zich heel gemakkelijk altijd aanpaste, denk ik wel dat er wat potentieel onbenut is. Ik maak me daar dan in zoverre geen zorgen om, want ik denk dat potentieel er toch wel uitkomt maar wellicht later, maar ik had toch ook gewild dat ik wat meer voor haar was opgekomen en meer had gevraagd aan school. Hoe moeilijk ook. Ook die bescheidenheid, niet die ouder willen zijn, leef je dan immers voor aan je kind en daarmee zie ik dat het voor haar ook moeilijker is om voor zichzelf op te komen.
Ik ben ook niet zo assertief. En ik vind het zo enorm lastig om over te brengen hoe intens het soms thuis kan zijn. Woede-uitbarstingen heeft hij daar niet. De frustratie als een opdracht niet in 1x lukt, zien zij niet. Ik kan wel zeggen dat hij thuis soms heel boos is, maar de impact daarvan krijg ik niet goed verwoord. Dan zeggen ze: "oh joh, dat is natuurlijk niet de bedoeling".quote:Op dinsdag 9 maart 2021 22:53 schreef Kyara het volgende:
[..]
Ik vind dit zo ontzettend herkenbaar. School blijft nu vooral op dingen hameren die niet goed gaan. Waardoor ik dan helemaal niks meer durf te zeggen.
Onze dochter is begin groep 7 wegens verhuizing op een andere school begonnen en dat was zo heerlijk. Niet dat ze daar nou per se aan de slag gingen met plus werk of zo, maar omdat ieder kind daar gewoon is wie het is, hoe dan ook.quote:Op woensdag 10 maart 2021 10:43 schreef Phaidra het volgende:
[..]
Bedankt, dit is wel een eye-opener. Zo had ik er nog niet tegenaan gekeken.
[..]
Ik ben ook niet zo assertief. En ik vind het zo enorm lastig om over te brengen hoe intens het soms thuis kan zijn. Woede-uitbarstingen heeft hij daar niet. De frustratie als een opdracht niet in 1x lukt, zien zij niet. Ik kan wel zeggen dat hij thuis soms heel boos is, maar de impact daarvan krijg ik niet goed verwoord. Dan zeggen ze: "oh joh, dat is natuurlijk niet de bedoeling".
Maar het gaat niet alleen om schoolwerk. Het is ook zijn hele gedrag, als hij niet lekker in zijn vel zit, gaat hij het afreageren op zijn broertje. Steeds benoemen wat die verkeerd doet of nog niet kan. Of hem uitdagen voor wedstrijdjes die zijn broertje onmogelijk kan winnen omdat hij 2,5 jaar jonger is. En ALLES is nee. "Kom je eten?" NEE. "Wil je je bordje even naar de keuken brengen?" NEE. WAAROM MOET IK DAT ALTIJD DOEN. JE VRAAGT HET TOCH DAN KAN IK OOK NEE ZEGGEN. De strijd die dat oplevert, in een huis waar wij ook proberen te werken. En dan is hij vervolgens intens verdrietig omdat we zo vaak boos zijn en denkt dat we hem niet meer lief vinden . Dit heeft hij eerder gehad als er op school te weinig uitdaging was. Maar ja, nu is de situatie natuurlijk anders met lockdown en minder sport (en bijna 9, dat is ook een beruchte leeftijd qua gedrag), dus ik durf ook niet met zekerheid te beweren dat de oorzaak op school ligt.
Snap ik.quote:Op woensdag 10 maart 2021 12:02 schreef Phaidra het volgende:
Wat ook meespeelt, is dat ik het moeilijk vind om dit te benoemen waar hij zelf bij zit. De gesprekken zijn online en na schooltijd en dan zijn de kinderen zelf natuurlijk ook thuis. Het gesprek van maandag zat hij ook bij, wat de school ook graag ziet. Ik mis in deze tijd de privacy om dit te bespreken zonder gelijk ook hemzelf ermee te belasten.
Misschien heb je wat aan dit artikel: http://www.hblinq.nl/toxische-stress-traumagerelateerd-gedrag/quote:Op woensdag 10 maart 2021 12:02 schreef Phaidra het volgende:
Wat ook meespeelt, is dat ik het moeilijk vind om dit te benoemen waar hij zelf bij zit. De gesprekken zijn online en na schooltijd en dan zijn de kinderen zelf natuurlijk ook thuis. Het gesprek van maandag zat hij ook bij, wat de school ook graag ziet. Ik mis in deze tijd de privacy om dit te bespreken zonder gelijk ook hemzelf ermee te belasten.
Dit is wat ik zou doen inderdaad. Sterker nog: meestal uit ik mijn zorgen via mail en vraag dan om een gesprek. Het is fijn als de andere partij al weet dat er zorgen leven, dat praat makkelijker.quote:Op woensdag 10 maart 2021 12:04 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Snap ik.
Kun je de leerkracht niet eens mailen en precies dit erin uiteenzetten?
Ook wij hebben veel aan dit artikel gehad. Het was de eerste keer dat ik las over gedrag rondom trauma, en het heeft een en ander in het juiste perspectief geplaatst.quote:Op woensdag 10 maart 2021 12:19 schreef MevrouwCactus het volgende:
[..]
Misschien heb je wat aan dit artikel: http://www.hblinq.nl/toxische-stress-traumagerelateerd-gedrag/
Hier had Sjaak heel erg veel last van Op school was hij een verlegen, meegaand kindje, thuis kon hij alleen maar huilen, schreeuwen en met dingen gooien. Dit artikel heeft mijn ogen geopend (ik heb de langere versie gelezen) en we hebben hem toen gelijk van school gehaald.
Vervolg op bovenstaande:quote:Op donderdag 4 maart 2021 19:59 schreef twist02 het volgende:
Vandaag een fijn gesprek gehad met de beide groepsleerkrachten van onze Minion
Was in principe een regulier oudergesprek dat al ingepland stond, maar we hadden expres vooraf al een mail gestuurd met onze zorgen.
Dat pakken ze gelukkig heel goed op; ze zoeken constant manieren om haar net een beetje extra uit te dagen.
Ze hebben het ook direct neergelegd bij de IB'er en waar het in eerste instantie stiekem een klein beetje tegenviel dat we daar nog geen gesprek mee hadden, bleek nu dat die het ook direct serieus aanpakt en opnieuw een extern samenwerkingsverband heeft benaderd om mee te denken. Op basis van die ondersteuning wil ze dan inderdaad samen met ons om de tafel om te kijken naar een plan voor de langere termijn
Al met al heel erg blij dat ze ons zo serieus nemen en zo open staan voor wat wij signaleren
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |