Draai hier alle platen in je platenkast #21 (starless)

bazbo cd0585: Earth and Fire - Earth and Fire



Legendarische band die hedentendage nog altijd zeer hoge ogen gooit in het wereldje van de liefhebbers van prog. Dit is de debuutplaat uit 1970 en in 2009 verscheen een mooie remaster met wat extra spul erop (B-kantjes van twee singles) en die kocht ik op 16 oktober 2009. Schitterende stukken: Wild And Exciting, Ruby Is The One en Seasons zijn het bekendst. De combinatie van de elektrische gitaar en de toetsen van de gebroeders Koerts én de stem van La Kaagman werkt bijzonder goed. Ook dit weer: onnederlands goed. Haha, bij het uitzoeken van de filmpjes hieronder zie ik weer wat een heerlijk tijdsbeeld het geeft. La Kaagman ...

bazbo cd 0587: Earth and Fire - Song Of The Marching Children



Het tweede album uit 1971 gaat wat meer de proghoek in en zoals jullie weten vind ik dat helemaal niet erg. Op de eerste plaatkant vier korte stukken, waaronder het majestueuze Storm And Thunder; op de tweede staat het plaatkantlange titelnummer. Leuke aan deze heruitgave uit 2009 is dat er van maar liefst drie singles uit die periode ook de A- en B-kantjes staan. Twee van die singles stonden ook niet eens op het album. En zeg nu zelf: Invitation en Memories zijn toch niet de minste stukken, hè? Ik kocht deze remaster op cd op 22 oktober toen-ie net verscheen. Mooie plaat, mooie uitbreiding, mooi, mooi.

bazbo cd0588: Earth and Fire - Atlantis



Als je het dan hebt over prog, dan ging de band in 1973 nog een fikse stap verder met dit album. Plaatkant 1 bevat het titelnummer, dat allerlei kanten opgaat en dat een steeds weer terugkerend thema heeft dat de verschillende sferen met elkaar verbindt. Kant twee begint met de grote hit Maybe Tomorrow Maybe Tonight en bevat verder twee korte stukjes (waaronder een terugkeer naar het thema van Atlantis) en twee andere stukken waarvan het afsluitende Love Please Close The Door opvalt omdat het zo'n bijna verstild liedje is. De remaster uit 2009 kocht ik op 16 oktober van dat jaar en viel wat tegen omdat er niets extra's opstaat. Nog geen vijfendertig minuten, maar wel een prachtplaat.

bazbo cd0589: Earth and Fire - 2 Original Albums - To The World Of The Future



Na Atlantis krijgt de band uit Den Haag te maken met druk van de platenmaatschappij. Het moet allemaal succesvoller en dus commerciëler. Eigenlijk is dat vreemd, want de band heeft een grote schare volgers, de vele concerten doen het uitstekend en de rij hits is toch fors. Op dit album uit 1975 gaat de band toch een wat nieuwere kant op. Het klinkt wat lichter, niet in het minst doordat het zware Hammond en de lekkere mellotron niet meer zo nadrukkelijk aanwezig zijn. De ritmes zijn strakker, het geheel is toegankelijker. Wel opent de plaat met een lang stuk: het titelnummer. De rest van die eerste plaatkant is echt uitstekend en nog in de progstijl. Op de tweede kant wordt het lichtvoetiger en Only Time Will Tell en Love Of Life zijn de succesvolle singles van de plaat. Op 3 juli 2013 kocht ik dit album; hij zat verpakt samen met de opvolger in zo'n serie van 2 Original Albums, uitgegeven in 2012.

bazbo cd0590: Earth and Fire - 2 Original Albums - Gate To Infinity



Het tweede plaatje dat ik uit dit kartonnetje peuter is opvolger Gate To Infinity uit 1977. Deze is zo mogelijk nog lichtvoetiger en toegankelijker. De band doet nog een poging om het allemaal avontuurlijk te houden, maar slaagt daar niet echt in. Het voelt allemaal erg ongemakkelijk; je hoort dat ze liever de zwaardere symfonische kant op willen. Toch staan er zeker geen onaardige dingen op. De 'ouverture' trekt je de wereld van ruimtevaart en tijdreizen in en aan het eind van die plaatkant komen allerlei thema's weer terug, waardoor het lijkt of we met een lange suite te maken hebben (gehad). Op de tweede plaatkant komen toch weer een setje sterke singles voorbij: 78th Avenue, Smile en Green Park Station. Na dit album volgt er een bezettingswijziging in de band (vriendje van Jerney komt erin) en onder invloed van de zakenmensen om hen heen maken ze in 1979 de elpee Reality Fills Fantasy met daarop de hit Weekend. Ik ken de plaat, herinner me dat ik hem zeker niet slecht vond, maar heb hem zelf niet. Een van de Koertsbroers wilde liever zelf bepalen welke kant de band op zou gaan, zag het allemaal niet meer zitten en vertrok. Daarna kwamen er nog twee platen, verspreid over een jaar of twintig, maar veel had het niet meer met de oorspronkelijke Earth and Fire te maken. Ik geloof dat er nog een enkel reünieconcert is gegeven, maar echt interessant was het niet meer. Mijn rijtje Earth and Fire houdt hier dus op.

bazbo cd0591: Bill Bruford's Earthworks - Earthworks



Komt nu een fijne rij Earthworks, de band die Bill Bruford start in 1987. Dit is de debuutplaat. Opzet is dat hij met zijn 'cordal drums' niet alleen de ritmes, maar ook de basismelodieën neerlegt. Daar toetert Iain Ballamy dan zijn prachtmelodieën overheen, komt Django Bates met zijn piano en hoorn en uiteindelijk is het Mick Hutton die op zijn grote bas het ritme in de peiling houdt. Jazz, maar dan volgens Bruford. Heerlijke plaat. Ik weet nog dat ik de vinylversie kocht in 1987 en ik helemaal onder de indruk was. Toen de cd's gemeengoed werden, was dit er eentje die ik als eerste wilde hebben, maar het lukte me niet er een te vinden. Uiteindelijk wist ik er op 1 september 2016 (!) pas eentje te bemachtigen, een heruitgave van de 2005 remaster. Erop staan twee extra stukken (van nog komende Earthworksplaten uit de tweede versie van de band waarin Bruford alleen nog akoestische drums bespeelde). Hoogtepunten voor mij: opener Thud, het opgewekte Up North en het afsluitende Bridge Of Inhibition, maar er staat geen enkel minder stuk op dit album.






[ Bericht 1% gewijzigd door bazbo op 19-11-2020 12:32:43 ]

bazbo cd0592: Bill Bruford's Earthworks - Dig?



Op het tweede Eartworksalbum klinkt de band uitgebalanceerder. Bruford's elektronische drums waarmee hij de basismelodieën legt zijn nog wat beter geïntegreerd in het groepsgeluid. De plaat komt uit in 1989 en ik ben een tijd op zoek naar een exemplaar. Pas op 25 november 1994 is dat zover en ik heb nog een Japanse versie ook. De composities zijn minstens even sterk als op het debuut en de groep waagt zich zelfs aan een cover van Downtown (bekend door Petulia Clark!). Zelf vind ik de opener Stromboli Kicks sterk, evenals Gentle Persuasion en het swingende Dancing On Frith Street, maar ook op dit album staat geen enkel minder stuk.

bazbo cd0593: Bill Bruford's Earthworks - All Heaven Broke Loose



Nog weer twee jaar later komt het derde album. De bezetting en het instrumentarium is identiek, maar het geluid lijkt wat klassiekere jazz. Ik hoor dat Bruford zich wat minder comfortabel voelt, de chordal drums zijn minder prominent aanwezig en hem kennende weet ik dat hij meer de traditionele jazzkant op wil. Het ongemak uit zich niet in een slechte plaat; integendeel. Dit is wederom een sterk album. Veel Earthworksklassiers erop en zoals vertrouwd geen enkel minder stuk. Ik kocht hem op 1 oktober 1991, toen hij net uit was.






[ Bericht 0% gewijzigd door bazbo op 21-11-2020 16:35:28 ]

bazbo cd0594: Bill Bruford's Earthworks - Stamping Ground - Live



Bruford toert geregeld met zijn Earthworks en brengt in 1994 eindelijk een liveplaat uit. Ik koop 'm vlak na het verschijnen, op 18 april 1994. We horen dat de band live ook zeer goed op elkaar ingespeeld is. De chordal drums leggen de ritmische en melodische basis, de piano, sax en hoorn improviseren daar vrijelijk overheen en de bas is de enige constante. Op de setlijst staan stukken van alle drie de voorgaande albums. Opnieuw louter hoogtepunten en met achtenzestig minuten is de plaat veel te kort. Onlangs is een heruitgave verschenen die veel uitgebreider is, dus die moet ik nog eens opzoeken. Tot die tijd vermaak ik me uitstekend hiermee. Doe ik al zesentwintig jaar, overigens.






[ Bericht 0% gewijzigd door bazbo op 21-11-2020 16:35:15 ]

bazbo cd0595: Bill Bruford's Earthworks - Heavenly Bodies



Inderdaad, na All Heaven Broke Loose, de toeren erachteraan en de liveplaat was Bruford zijn elektronische chordal drums helemaal zat en zat er voor hem even helemaal niets anders op dan zijn Earthworks stil te leggen. In 1997 verschijnt dan nog deze verzamelaar, die voor de verzamelaar interessant is, omdat er twee niet eerder uitgebrachte stukken op staan: Pigalle en Libreville en nog in een livesetting ook. Daarnaast alle mooie stukken van de drie studioplaten, waarbij alleen het ontbreken van Thud een gemis is. Ik kocht het plaatje op 23 augustus 1997.






[ Bericht 93% gewijzigd door bazbo op 22-11-2020 08:04:35 ]

bazbo cd0596: Bill Bruford's Earthworks - A Part, And Yet Apart



Twee jaar later keert Earthworks terug! Bruford is eindelijk op de plek waar hij het liefste is: achter een akoestische drumkit, met jonge en talentvolle muzikanten om hem heen. Patrick Clahar speelt saxofoons, Steve Hamilton is pianist en Mark Hodgson kan bassen. We krijgen melodieuze, maar avontuurlijke jazz voor ons kiezen. Het spelplezier spat ervan af en iedereen lijkt geheel in z'n element. Ik kocht de plaat bij het verschijnen op 27 maart 1999.

bazbo cd0597: Bill Bruford's Earthworks - The Sound Of Surprise



Nog sterker en evenwichtiger wordt het twee jaar later op dit album, dat ik koop op 12 mei 2001. De composities zijn sterker, het samenspel energieker en alles straalt nog meer spelplezier uit. Fijne jazzplaat met mooie melodieën en frisse solo's. Knisperheldere pianopingelarij, ook. Bruford moet zich heerlijk hebben gevoeld.