Dit is een beetje een lastig topic voor mij om te schrijven, omdat ik veel over mezelf ga vertellen en de waarheid best hard is.
Ik heb sinds een aantal weken het gevoel dat ik een redelijk sterke psychische verslaving ontwikkeld heb, door mijn dagelijkse gebruik.
Toen ik 18 jaar was kwam ik voor het eerst in aanraking met marihuana, in de tijd dat ik een zware depressie had. De eerste keer voelde alsof ik voor het eerst een langzame, diepe ademhaling maakte. Het voelde zo goed: mijn problemen bestonden even niet meer. Ik had even geen suïcidale gedachten meer.
Desondanks heb ik daarna jarenlang geen wiet gebruikt: het was dus éénmalig. Toen ik 25 was kwam ik nogmaals in aanraking, en besloot het toen wat vaker te doen. Gewoon, omdat ik er toen geen kwaad in zat. Wiet is immers niet verslavend; het maakt je enkel wat rustiger en gefocuster.
Op zich sta ik er nog steeds zo in. Wiet biedt eindeloos veel medische toepassingen: ernstige pijnklachten verdwijnen, psychische problemen worden gedempt en je voelt je veel prettiger.
Echter, het is voor mij uiteindelijk uitgegroeid tot een dagelijkse gewoonte. Ik merk daarbij dat ik 's ochtends niet meer wakker kan worden zonder wat te gebruiken, en anders de dag niet meer normaal door kan komen. Ik heb zelfs het vermoeden dat ik hierdoor mijn baan ben kwijtgeraakt; niet dat ik stoned of high op mijn werk zat, maar ik had last van lichte ontwenningsverschijnselen en enorme stress gezien ik in mijn proeftijd zat. Dit was voor mij een excuus om tòch te gaan microdoseren.
Niemand die wat merkte, maar de geur blijft ondanks dat je buiten staat kennelijk toch aan je kleding hangen. En toen was het dus einde verhaal.

Nadat het exit was ben ik helemaal losgegaan: een gram per dag was drie weken geleden ineens heel gewoon. Alles om maar niets te hoeven voelen van de ellendige situatie. Ik zit in de bijstand en heb voor mijn gevoel geen enkel toekomstperspectief, ondanks mijn goede programmeervaardigheden. Ik heb dus last van matige autisme, en dat maakt het vasthouden van een baan een beetje lastig voor mij.
Maargoed: ik heb dus het gevoel dat na zeven maanden dagelijks gebruik een psychische verslaving ontwikkeld heb. Dit is echt uiterst vervelend en het is dus tijd voor mij om permanent te stoppen.
Ik heb net mijn laatste joint en daarbij drie gram (al verkruimelde) wiet buiten terug de natuur ingegooid. Ter waarde van 38,- euro.
Zojuist mijn laatste haaltje genomen; ik wil over een maand, 15 november dus, een hele maand clean zijn. Gezien ik twee weken terug ook al probeerde cold-turkey te stoppen en hier heel vervelende ontwenningsverschijnselen van kreeg, weet ik al hoe enorm pittig het kan zijn om de eerste week door te komen.
- Je krijgt een heel kort lontje
- Je bent chagrijnig
- Je voelt je vermoeid en enorm futloos
- Gevoelens van sterke angst kunnen voorkomen
- Depressiviteit
- Onrustig zijn
Het bovenstaande had ik op dag één al last van. 'S middags om 16u brak ik, en de weg naar mijn grinder was zo gevonden.
Ditmaal ga ik iets rigoureuzer te werk: ik heb ALLES dat te maken heeft met de drug, want dat is het uiteindelijk, weggepleurd op eigen initiatief.
Ik heb dit topic geopend voor steun en om jullie dagelijks op de hoogte te houden van mijn 'avontuur' naar het clean worden. Het gaan namelijk erg zware weken worden voor mij.

Ik heb echter een mooie nieuwe baan in het vizier; dat is waar ik het voor doe. Ik wil graag mijn leven weer op de rails krijgen en deze slechte gewoonte doorbreken.
3, 2, 1... Go!
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 15-10-2020 21:38:07 ]