F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
OK dus je kent het gevoel van twijfel. Op wie word je kwaad dan?quote:Op vrijdag 25 september 2020 16:00 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Nauwelijks. Wel gedaan. En als ik hulp mis in een lastige tijd bijvoorbeeld dan word ik ook nog weleens heel erg kwaad. Ik blijf niet ‘heilig’ of zo.
God.quote:Op vrijdag 25 september 2020 16:06 schreef hoatzin het volgende:
[..]
OK dus je kent het gevoel van twijfel. Op wie word je kwaad dan?
Je wordt kwaad op God? Als jij het lastig hebt? Dus God is dan de schuldige, of veroorzaker, of hij heeft iets nagelaten?quote:
Het is alweer een tijd geleden dat ik dat had. Dat soort dingen kwamen voor toen ik nog niet in rustiger vaarwater was. Ik weet niet meer waarom ik zo kwaad was. Het was iets van dat ik Hem verweet niet naar mij te luisteren. Tjaquote:
[..]
Je wordt kwaad op God? Als jij het lastig hebt? Dus God is dan de schuldige, of veroorzaker, of hij heeft iets nagelaten?
Daar heb ik echt geen boodschap aan.quote:
Jammer dit. Een paar miljard gelovigen maar jij weet het beter.
En discussies over geloof of religie interesseren me verder ook eigenlijk geen fuck. Altijd hetzelfde.
Eens kijken
Als je de religie niet interesseert, waarom reageert je toch op hier? Het is toch altijd hetzelfde..quote:
[..]
Daar heb ik echt geen boodschap aan.
En discussies over geloof of religie interesseren me verder ook eigenlijk geen fuck. Altijd hetzelfde.
Al die ontdekkingsreizen door mensen, ze hebben nooit tegenhouden door domheid van mensen
Hoe bedoel je...?quote:
[..]
Oké... maar leg je dan niet zaken buiten jezelf neer?
Gewoon, omdat ik de vraag las, en ineens dat in me opkwam om neer te typen hier.quote:
Als je de religie niet interesseert, waarom reageert je toch op hier? Het is toch altijd hetzelfde..
Eens kijken
Dat je boos bent over een situatie en ipv kijken hoe fix ik het of boos zijn op whatever word je boos op iets buiten jezelf/ omgeving omdat hij het dat niet gefixt heeft voor je.quote:
Zoiets.
Nee, het is meer dat iets lang moeilijk blijft en dat ik niet begrijp waarom dat zo moet zijn. Frustratie dus.quote:
[..]
Dat je boos bent over een situatie en ipv kijken hoe fix ik het of boos zijn op whatever word je boos op iets buiten jezelf/ omgeving omdat hij het dat niet gefixt heeft voor je.
Zoiets.
Je bent niet de enige. Dit is ook een reden waarom straatevangelisten vaak het empathische vermogen van een deurpost hebben. Empathie laat hen immers twijfelen aan die god van ze die iedereen maar faciliteert die naar hen op zoek is.quote:
[..]
Ja.
Maar Hoatzin, is het: ‘Ik zocht God’ of is het ‘Ik zoek God’? Hoe wil je verder?
Dat niet iedereen die spirituele antenne heeft is in hun godsbeeld nauwelijks te verklaren. En dus is het antwoord twijfel aan de integriteit van de persoon tegenover ze, in plaats van twijfel aan de integriteit van hun god.
-
Ik begrijp dit niet...?quote:
[..]
Je bent niet de enige. Dit is ook een reden waarom straatevangelisten vaak het empathische vermogen van een deurpost hebben. Empathie laat hen immers twijfelen aan die god van ze die iedereen maar faciliteert die naar hen op zoek is.
Dat niet iedereen die spirituele antenne heeft is in hun godsbeeld nauwelijks te verklaren. En dus is het antwoord twijfel aan de integriteit van de persoon tegenover ze, in plaats van twijfel aan de integriteit van hun god.
Is het niet mooi dat jij jouw door God gegeven manifestatie zijnde het leven mag ervaren zonder dat jou daar iets voor in return wordt terug gevraagd ?quote:
[..]
Ik hoop rustig verder te leven. Zonder dat ik een god nodig heb, godsbesef heb of een god zoek.
Maar als er een god bestaat is hij vrij om zich aan mij te manifesteren.
Mensen vergissen zich nog al eens in het idee dat God iets van hun zou verlangen. Het is slechts wanneer je verlangen is meer van God te ervaren of leren kennen dat je bepaalde zaken beter kunt doen of laten. Het mooie is ook dat ongeacht je verleden, die weg continu open blijft staan. Het enige wat je ervoor moet doen is het oprecht verlangen en er naar handelen....no questions asked
Ik ben zelf al jaren vader en merk nu nu mijn jongste zover is om zijn eigen vleugels uit te slaan hoe moeilijk het is om hem niet continu te willen behoeden voor het maken/ervaren van zijn eigen fouten. Dat los laten, wetende wat hem allemaal zal moeten overkomen om volwassen en evenwichtig in het leven te kunnen staan komt voort uit liefde.
Ik zou er ook voor kunnen kiezen om alle hobbeltjes en pijntjes voor hem weg te nemen maar daarmee ontneem ik hem direct de mogelijkheid het leven ten volle te mogen ervaren. Het leven wordt m.i. recht evenredig mooier met de intensiteit waarmee je haar kunt beleven en het is exact daar waar Gods wegen zich vaak lijken te scheiden van de gemiddelde gelovige en ongelovige.
Wij mensen (al dan niet gelovig) beseffen te weinig dat we ook anno 2020 nog steeds meer bezig zijn met overleven ipv leven. We proberen zo veel mogelijk risiciloos oud te worden met zo min mogelijk schade en denken dat dat leven is. Tegelijkertijd klagen we steen en been over de kleinste oneffenheden terwijl dat feitelijk het enige leven is wat zich aan ons voordoet.
Je zou bijna denken dat Mat 25: 14-30 of Luc 19 11-27 hier speciaal voor geschreven zouden kunnen zijn.
Jij gooit dit op God. Ik gooi het op de mensen.quote:
Je bedoelt b.v de hobbeltjes en pijntjes zoals de Holocaust?
God deed er niets aan toen zijn volk werd vergast.quote:
[..]
Jij gooit dit op God. Ik gooi het op de mensen.
Hier eender, in een depressieve periode rond 2012 ben ik ook op zoek gegaan naar...ja naar wat eigenlijk. Ik ben naar de kerk geweest, heb oprecht gezocht naar God, hem gevraagd om hulp en kracht en geloof. Huilend op mijn knieën. Ik heb er niks wat mij kon helpen voor terug gekregen, mijn leven is nog steeds verre van op de rit.quote:
[..]
Maakt dat wat uit dan? Wat is het verschil? Kun je ook iets onoprecht proberen?
Kijk jouw antwoord is een standaard antwoord van gelovigen. "Vraagt en u zal gegeven worden".. Maar als er dan niets komt, tja dan zal je wel niet goed of oprecht gevraagd hebben...
En zo is de zaak weer rond nietwaar? Maar zo werkt het niet. Ik heb destijds oprecht God gezocht en om geloof gevraagd. Het is altijd doodstil gebleven.
In dit leven moet je het zelf doen. En met de kring van mensen die je om je heen hebt. Kijk naar de natuur, hoe dieren leven. Een keiharde wereld waarin ze hard moeten buffelen om hun bestaan. Bij ons is het niet anders, we zijn allemaal aardlingen die op dezelfde bol rondlopen. Een geloof in een God is een zoethoudertje om het hier draaglijk te maken.
Hebban olla vogala nestas hagunnan, hinase hic anda thu
{o,o}
|)__)
-"-"-
{o,o}
|)__)
-"-"-
Ik neem aan dat je ook zonder mij te hebben gequote refereert aan mijn post.quote:
Je bedoelt b.v de hobbeltjes en pijntjes zoals de Holocaust?
Het is altijd wat lastig discusseren wanneer gerefereert wordt naar extremen en in het bijzonder naar de holocaust omdat het kiezen voor het excluderen (in dit geval mijn eigen idee van waar leven voor staat) ondermijnt en het includeren ervoor zorgt dat je bijna wordt geexcommuniceerd ook al is het binnen een commune van vnl ongelovigen.
De holocaust is een direct gevolg van het menselijk bewustzijn van die tijd, het heeft ertoe geleid dat wij heden ten dage en masse zeggen: "dit willen we nooit meer!"
Tegelijkertijd is deze heftige reactie op dit heftige gebeuren oorzaak dat wij in de huidige westerse maatschappij heel veel ellende hebben doordat we elke scheet die ook maar ruikt naar discriminatie; racisme of welke onderdrukking dan ook direct verwerpen als zijnde evil terwijl wij voorbijgaan aan hetgeen ten grondslag ligt aan de ongewenste reactie.
Zowel ten tijde van de Holocaust zelf als ook nu in onze huidige maatschappij is het gebrek aan inzicht in de eigen psyche en de onwil om hier mee aan de slag te gaan oorzaak van de problemen. Uiteraard heeft niemand de wens om het zover te laten komen om een op zichzelf veel lichtere levensles te kunnen leren/ervaren echter dit is wel de uiterste konsekwentie van de vrijheid van handelen die nodig is om als mens volwassen te kunnen worden. Als ik als "machthebber" van het vrije leven besluit eigenhandig in te grijpen in het vrije leven welke vrijheid hebben we het dan eigenlijk nog over ?
Het leven leren begrijpen en accepteren kom je al heel ver. Je kan zonder god.quote:
[..]
Hier eender, in een depressieve periode rond 2012 ben ik ook op zoek gegaan naar...ja naar wat eigenlijk. Ik ben naar de kerk geweest, heb oprecht gezocht naar God, hem gevraagd om hulp en kracht en geloof. Huilend op mijn knieën. Ik heb er niks wat mij kon helpen voor terug gekregen, mijn leven is nog steeds verre van op de rit.
In dit leven moet je het zelf doen. En met de kring van mensen die je om je heen hebt. Kijk naar de natuur, hoe dieren leven. Een keiharde wereld waarin ze hard moeten buffelen om hun bestaan. Bij ons is het niet anders, we zijn allemaal aardlingen die op dezelfde bol rondlopen. Een geloof in een God is een zoethoudertje om het hier draaglijk te maken.
Zeker, iedereen kan dat, willen is echter voor veel mensen een tweede. Ik zie die periode waarin ik zoekende was echt als een wanhopige vlaag van verstandsverbijstering. Geestelijke wanhoop kan een mens tot rare gedragingen aanzetten, zelfs laten denken dat er van hogerhand een oogje in het zeil wordt gehouden door iemand die je kan aanroepen.quote:
[..]
Het leven leren begrijpen en accepteren kom je al heel ver. Je kan zonder god.
It’s all in the head, ook god, omdat je wil dat hij er is. Zo kan ik ook geloven dat mijn hond begrijpt wat ik tegen haar zeg of dat het roodborstje in de tuin een teken van mijn vader is. Omdat ik wil dat het zo is. Waarheidsvinding is niet nodig, het geloven an sich geeft immers een fijn en geruststellend gevoel.
Hebban olla vogala nestas hagunnan, hinase hic anda thu
{o,o}
|)__)
-"-"-
{o,o}
|)__)
-"-"-
Ja (quoten lukt me niet meer op onze opstervennadood-I padquote:
Ik neem aan dat je ook zonder mij te hebben gequote refereert aan mijn post.
)Waar ik de kriebels van krijg, is dat christenen nog wel eens het probleem van het kwaad willen "verklaren" als een ouder die zijn kinderen moet loslaten. Natuurlijk moet je je kinderen loslaten. Maar als je ziet dat jouw kind ontvoerd wordt en in een gaskamer wordt gezet, dan zeg je niet als ouder dat dat deel van de ontwikkeling van je kind is, en dat je "je kind loslaat", waarna de gaskraan vervolgens wordt opengezet. Dan grijp je in.
Die paradox kunnen christenen uiteraard al 2000 jaar niet oplossen.
-
Ik hoor wat je zegt maar ben bang dat je aan iig 2 dingen voorbijgaat.quote:
[..]
Ja (quoten lukt me niet meer op onze opstervennadood-I pad
Waar ik de kriebels van krijg, is dat christenen nog wel eens het probleem van het kwaad willen "verklaren" als een ouder die zijn kinderen moet loslaten. Natuurlijk moet je je kinderen loslaten. Maar als je ziet dat jouw kind ontvoerd wordt en in een gaskamer wordt gezet, dan zeg je niet als ouder dat dat deel van de ontwikkeling van je kind is, en dat je "je kind loslaat", waarna de gaskraan vervolgens wordt opengezet. Dan grijp je in.
Die paradox kunnen christenen uiteraard al 2000 jaar niet oplossen.
a) Vanuit het idee van overleven waar ik in eerste reactie over sprak heb je gelijk maar de vraag is of dit overlevingsmechanisme wel bijdraagt aan de kwaliteit van het leven zelf welke immers alleen beleefd kan worden door de geest en niet het lichaam.
b) Wij redeneren vanuit onszelf en daarmee downgraden we God tot een individu met menselijke eigenschappen opererend vanuit het menselijk perspectief.
Maar er is meer, het feit dat de 2e wereldoorlog is gewonnen lijkt te liggen aan het verzet maar is dit daadwerkelijk het geval of is hier ook een grote mate aan gelukkige toevalligheden voor nodig geweest ?
Is het niet tevens zo dat juist door het walgelijke karakter van deze misdaad tegen de mensheid diezelfde mensheid haar ogen verder heeft geopend en daarmee zelf een ontwikkeling doorgemaakt die ervoor heeft gezorgd dat er in de periode na de 2e wereldoorlog tot nu veel minder mensen zijn gestorven dan oorspronkelijk het geval ?
Bovendien beoordelen we deze wandaad tegen de mensheid vanuit een steriele objectieve stoel waarbij wij nauwelijks kunnen beoordelen hoe het werkelijk voelt om in die periode te hebben geleefd. Ik heb onlangs weer eens de serie "vikings" zitten te kijken en voor hun die in die periode leefden was er niets mooiers dan al strijdend te kunnen sterven om zodoende een plek in het walhalla te bemachtigen.
Begrijp mij overigens niet verkeerd ik denk niet dat er ook maar 1 haar op mijn hoofd twijfelt om in te grijpen mocht mijn offspring een dergelijk lot lijken te wachten maar dat zegt uitsluitend iets over mijn mijn korte termijn perspectief waarbij een eeuwigdurend leven ook voor mij pas volledig waar kan blijken te zijn na een fysieke dood. Ik ben er voor 99% van overtuigd dat het leven zo in elkaar zit maar die ene procent twijfel zal er altijd voor zorgen dat ik behoudend en dus beschermend zal reageren. Desalniettemin zijn er ook nu in bepaalde omstandigheden momenten die mij enorm veel pijn doen omdat ik zie door welk een pijn mijn kind heen lijkt te gaan maar tegelijkertijd snap ik dat het absoluut noodzakelijk is om hem dat zelf te laten beleven.
Kwam gisteren overigens nadat ik mijn oorspronkelijk reactie had geplaatst nog onderstaand filmpje van Alan Watts tegen wat ik wel redelijk verwantschap vind hebben met het onderwerp van zowel topiconderwerp als deze specifieke discussie.
