OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Een topic voor en door ouders van kinderen in de kleuterleeftijd. Voor het delen van ervaringen en meer!
En hier verder over onze kleuters
En hier verder over onze kleuters
Laatste post:
quote:Op donderdag 17 september 2020 10:32 schreef Phaidra het volgende:
[..]
Of het specifiek die leeftijd is, weet ik niet zo goed, maar onze jongste kan zichzelf ook helemaal gek maken met gedachten die beginnen met 'wat als...'. Wat als ons huis ineens in brand staat of wat als ik van de trap val? Wat als er vannacht ineens ruimtemannetjes komen en jou meenemen? Die fantasie ratelt maar door en zeggen dat dat niet gaat gebeuren (het zijn meestal totaal absurde situaties) helpt ook niet. Toen A. 3,5 was denk ik zijn de jongens samen gaan slapen op 1 kamer, omdat hij niet alleen durfde te zijn en we wel een beetje klaar waren met 3x per nacht uit bed moeten voor een kind dat bang was. Dat hielp gelukkig goed. Inmiddels is hij 5,5 en gaat het wel beter. De fantasie is er nog steeds, maar hij slaapt wel echt een stuk rustiger. Binnenkort gaat hij weer naar zijn eigen kamer zelfs!
Burdie, I heeft dit eigenlijk ook altijd wel een beetje, vanaf dat ze 3,5. De ene periode wat heftiger dan andere periode, soms een tijdje bijna niet, maar zeker ook als ze moe is en er veel is gebeurd of gaande is met haar en in haar leventje en dat kan ook een mentale groeispurt zijn. Het ene kind is ook gewoon gevoeliger voor dit soort gedachtes. I heeft bijv regelmatig een beetje buikpijn op school omdat ze dan bang is dat mij iets overkomt en ze mij nooit meer zal zien.
Ze heeft in de loop van de tijd de meest verschillende dingen gehad waardoor ze over haar toeren kon raken.
Ze heeft in de loop van de tijd de meest verschillende dingen gehad waardoor ze over haar toeren kon raken.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Hier ook wel herkenbaar, van onze Minion, die denkt ook werkelijk overal over na.
Soms vrij concrete situaties, dat vind ik zelf makkelijker. Het helpt haar dan juist om er over te praten (vragen stellen, uitleggen).
Vaker zijn het echter nieuwe of onbekende situaties waar ze zich druk over kan maken, dat vind ik lastiger inschatten waar ik dan goed aan doe. Enerzijds wil ik dat ze zich mentaal kan voorbereiden ofzo, maar de laatste tijd merk ik dat ze er dan al snel iets negatiefs van maakt.
2 weken terug kregen we bijv. een half uur voor school te horen dat haar klas verdeeld zou worden over de andere groepen i.v.m. uitval. Daar kan ze dan dus echt van in tranen zijn. Terwijl ze deze week al 2x onverwacht (mailtje kwam om 8.29u) een vervanger had (2 verschillende ook), en daar hoor je haar dan amper over
Hier is het dus echt per geval aankijken wat helpt.
Soms vrij concrete situaties, dat vind ik zelf makkelijker. Het helpt haar dan juist om er over te praten (vragen stellen, uitleggen).
Vaker zijn het echter nieuwe of onbekende situaties waar ze zich druk over kan maken, dat vind ik lastiger inschatten waar ik dan goed aan doe. Enerzijds wil ik dat ze zich mentaal kan voorbereiden ofzo, maar de laatste tijd merk ik dat ze er dan al snel iets negatiefs van maakt.
2 weken terug kregen we bijv. een half uur voor school te horen dat haar klas verdeeld zou worden over de andere groepen i.v.m. uitval. Daar kan ze dan dus echt van in tranen zijn. Terwijl ze deze week al 2x onverwacht (mailtje kwam om 8.29u) een vervanger had (2 verschillende ook), en daar hoor je haar dan amper over
Hier is het dus echt per geval aankijken wat helpt.
♥ Minion ♥ mei 2015
♥ Pitbull ♥ dec 2017
♥ Pitbull ♥ dec 2017
Mijn zoon is overal bang voor. Een minuscuul wondje (microscoop nodig) is al reden om te gaan huilen en in paniek te raken. Ik hoef denk ik niet te vertellen wat de situatie is bij een echte wond of snee met bloed... en monsters, altijd en overal. Vréselijke hoogtevrees. Hoe vaak ik al niet een speelhuis of toestel ben ingekropen om hem te redden. Donker is eng, alleen zijn is eng. Ik probeer wel begrip te tonen zonder de angst te bevestigen, maar vaak denk ik wel: stel je niet zo áán. 🙄
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
Hier ook wel deels herkenbaar. S. denkt ook over heel veel dingen na. Zijn opa is blind en hij denkt nu dat iedereen die ouder is blind wordt en daarna dood gaat. Opa is daar (in zijn gedachten) dus al best dicht bij. En hij vraagt zich af wanneer anderen blind worden.
Dit soort dingen zijn bijna niet te verklaren en uit te leggen. Moeilijk onderdeel van opvoeden vind ik dit.
Dit soort dingen zijn bijna niet te verklaren en uit te leggen. Moeilijk onderdeel van opvoeden vind ik dit.
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
@Mariposas, dan moet je mijn dochter nu niet zien. Helemaal onder de schrammen en butsen van het in bomen klimmen. Ik zag vanavond een grote kras op haar been en vroeg hoe het kwam. Ze haalde haar schouders op en zei, oh dat zal wel van het bomen klimmen zijn. 
Lastig dat er zoveel angst in je kleine man zit hoor.
@LeSage, ik krijg ook vaak de vraag van kinderen wat er met mijn man aan de hand is. Die loopt natuurlijk slecht en zijn hand werkt niet volledig mee door de hersenbloeding van 5 jaar geleden. Ik leg dan uit dat de stofjes die in zijn hoofd die daarvoor zorgen niet meer zo goed werken. Zeggen dat er bloed in zijn hoofd zit, is veel te beangstigend. Misschien kun je zoiets ook aan S. uitleggen, dat het stofje wat ervoor zorgt dat je kan zien bij opa er niet meer is en dat de dokter zoiets niet kan maken, omdat zoiets te ingewikkeld is oid. Mijn E. neemt met haar 6 jaar ook daar nog echt genoegen mee..
Lastig dat er zoveel angst in je kleine man zit hoor.@LeSage, ik krijg ook vaak de vraag van kinderen wat er met mijn man aan de hand is. Die loopt natuurlijk slecht en zijn hand werkt niet volledig mee door de hersenbloeding van 5 jaar geleden. Ik leg dan uit dat de stofjes die in zijn hoofd die daarvoor zorgen niet meer zo goed werken. Zeggen dat er bloed in zijn hoofd zit, is veel te beangstigend. Misschien kun je zoiets ook aan S. uitleggen, dat het stofje wat ervoor zorgt dat je kan zien bij opa er niet meer is en dat de dokter zoiets niet kan maken, omdat zoiets te ingewikkeld is oid. Mijn E. neemt met haar 6 jaar ook daar nog echt genoegen mee..
Wir müssen leben, bis wir sterben!
N is niet bang voor enge dingen (ok, soms kriebelbeestjes of bloed ofzo). Klimmen en andere stoere dingen vindt ze leuk en ze is ook totaal niet verlegen in nieuwe situaties en met nieuwe mensen. Verandering trekt ze meestal ook wel. En als ze een moeilijke vraag stelt, dan probeer ik het uit te leggen en accepteert ze mijn antwoord ook wel. Fantasie en werkelijkheid kan ze ook prima gescheiden houden.
Het enige wat ze heeft is faalangst, dus ze durft niets te proberen waarvan ze niet zeker weet dat ze het kan. Dat beperkt haar soms nogal om nieuwe dingen te leren. Maargoed, dat is ook vrij normaal geloof ik.
Het enige wat ze heeft is faalangst, dus ze durft niets te proberen waarvan ze niet zeker weet dat ze het kan. Dat beperkt haar soms nogal om nieuwe dingen te leren. Maargoed, dat is ook vrij normaal geloof ik.
Carpe diem, quam minimum credula postero.
O was precies zo, maar van de een op andere dag was dat opeens weg. Of nouja, het begin was er opeens en al redelijk snel daarna ging hij zijn grenzen verleggen.quote:
Mijn zoon is overal bang voor. Een minuscuul wondje (microscoop nodig) is al reden om te gaan huilen en in paniek te raken. Ik hoef denk ik niet te vertellen wat de situatie is bij een echte wond of snee met bloed... en monsters, altijd en overal. Vréselijke hoogtevrees. Hoe vaak ik al niet een speelhuis of toestel ben ingekropen om hem te redden. Donker is eng, alleen zijn is eng. Ik probeer wel begrip te tonen zonder de angst te bevestigen, maar vaak denk ik wel: stel je niet zo áán. 🙄
Bij hem hielp zijn rol als grote broer ook enorm overigens. Dingen die hij zelf eng vond, deed hij wel als stoere grote broer met zijn zusje. Dat ‘samen’ iets spannends doen werkt nog steeds goed overigens, net als benoemen dat iets spannend is en dat dat niet erg is.
Maar goed, laatst ging zijn juf trouwen maar dat was tè spannend en was huilen en gillen toen we erheen gingen. Maar uiteindelijk stond hij een half uurtje later wel lachend tussen de andere kinderen nadat hij de boel ‘verkend’ had.
¸¸.·´¯`·.¸¸.·´¯`·.¸><(((º>
Sinds we Max gewoon eerlijk antwoord hebben gegeven over de dood, is hij er ook erg mee bezig. Ik heb een keer verteld dat je eten en drinken nodig hebt om te leven. Als we hem nu aansturen op zijn bord leeg eten en hij werkt niet mee, vraagt hij soms angstig: "ga ik nu dan dood?"quote:Op donderdag 17 september 2020 20:42 schreef LeSage het volgende:
Hier ook wel deels herkenbaar. S. denkt ook over heel veel dingen na. Zijn opa is blind en hij denkt nu dat iedereen die ouder is blind wordt en daarna dood gaat. Opa is daar (in zijn gedachten) dus al best dicht bij. En hij vraagt zich af wanneer anderen blind worden.
Dit soort dingen zijn bijna niet te verklaren en uit te leggen. Moeilijk onderdeel van opvoeden vind ik dit.
We zetten 'm niet in als dreigmiddel overigens
Wij hebben trouwens ook weer zoiets. Tijdens onze vakantie had Max een vriendje en die was 5 en een nogal brutaal jongetje. En dan heb je Max: lief, slim, sociaal en natuurlijk de beste van de wereld in onze ogen, maar ook niet bijster assertief op dat vlak. Hij was maar wát blij met zijn vriendje, die vervolgens misbruik maakte van heel veel. Pakte Max' fiets en speelgoed af, kwam bij ons zitten en at gewoon mee met wat we aten. We moesten dus met alles dat jongetje grenzen geven. We hebben Max vooral proberen te "empoweren" om verbaal van zich af te bijten: geef aan als je iets niet wil. Dat jongetje spande ook samen met Max tegenover een ander (derde) jongetje en Max deed mee en deed ook heel gemeen. Hij liet zich voor het karretje spannen. We hebben vaak moeten helpen bemiddelen. De oplossing kwam pas echt toen het jongetje naar huis ging (halleluja). Toen ging hij trouwens moeiteloos wél harmonieus spelen met het derde jongetje.
Snappen jullie het nog?
Afijn, wat horen we terug tijdens het kennismakingsgesprek met de juf gisteren? Juist. Ook in zijn klas (combinatie 1/2) zit zo'n figuur. De juf heeft Max al een keer een standje moeten geven omdat hij iets uithaalde. Gelukkig zag de juf wel hoe het zat. Ook dat jongetje is erg dominant en Max zit natuurlijk nog maar in zijn eerste/tweede schoolweek en had zich voor een karretje laten spannen.
Toen we deze eigenschap van Max dus vertelden, kon de juf dit beamen. Ik baal er wel van en hoop dat we hem daarin wat "sterker" kunnen maken. Al moeten ze dit dus ook gewoon leren. Uiteindelijk doet Max niks wat hij echt niet wil (denk ik?), maar hij is - juist nu in deze eerste periode - erg bevattelijk voor dat soort kutkinderen dominantere kinderen.
We hebben er overigens goed over gepraat met de juf. En ik verwacht/hoop ook dat zodra hij wat ouder is en ook een andere positie in de klas heeft, hij vanzelf wat assertiever wordt en dit niet meer zal laten gebeuren.
Heel verhaal. Wel erg interessant wel. Herkenbaar voor iemand?
Snappen jullie het nog?
Afijn, wat horen we terug tijdens het kennismakingsgesprek met de juf gisteren? Juist. Ook in zijn klas (combinatie 1/2) zit zo'n figuur. De juf heeft Max al een keer een standje moeten geven omdat hij iets uithaalde. Gelukkig zag de juf wel hoe het zat. Ook dat jongetje is erg dominant en Max zit natuurlijk nog maar in zijn eerste/tweede schoolweek en had zich voor een karretje laten spannen.
Toen we deze eigenschap van Max dus vertelden, kon de juf dit beamen. Ik baal er wel van en hoop dat we hem daarin wat "sterker" kunnen maken. Al moeten ze dit dus ook gewoon leren. Uiteindelijk doet Max niks wat hij echt niet wil (denk ik?), maar hij is - juist nu in deze eerste periode - erg bevattelijk voor dat soort kutkinderen dominantere kinderen.
We hebben er overigens goed over gepraat met de juf. En ik verwacht/hoop ook dat zodra hij wat ouder is en ook een andere positie in de klas heeft, hij vanzelf wat assertiever wordt en dit niet meer zal laten gebeuren.
Heel verhaal. Wel erg interessant wel. Herkenbaar voor iemand?
L is wat timide, heeft even tijd en vrienden nodig om zich goed verbaal te kunnen uiten. Hij durft ook niet zo veel, dus hij werd al uitgemaakt voor 'mietje'. Ik vroeg wat hij toen deed. 'jij bent ook een mietje!' had hij gezegd, en toen 'stop hou op!' dus dat vond ik wel knap van hem.
Oh wat een verschil bij de zwemscholen, wij mogen er helemaal niet bij blijven.. inmiddels krijgen alle kindjes een 'kleurtje' en mogen er iedere week 1 of 2 ouders blijven kijken geloof ik. Dus om de 5 weken of zo mag je een keer komen kijken. Dat houdt nu veel mensen tegen om te starten, blijkbaar. Eva wil wel graag en heb haar uitgelegd dat ik niet mee mag door de corona.
Ah Quoi, dat zijn idd de moeilijkere dingen vind ik hoor, die peer pressure, de verschillen in opvoeding tussen kinderen waar je mee geconfronteerd word en de positieve en 'negatieve' invloeden die andere kinderen nu op jouw spruit hebben.. Eva vraagt veel, dat scheelt. En alles wat ik zeg is waarheid voor haar
. Dus gelukkig neemt ze wel veel van me aan. Het helpt hier iig om uit te leggen waarom iets wel of niet wenselijk is. En dat is een leerproces, waarvan je dan hoopt dat ze het aannemen en de volgende keer in de praktijk brengen I guess.
Dat uit zich bij die van mij dan overigens in dat ze tegen iedereen in de speeltuin roept OHH DAT MAG NIET! als ze tegen de glijbaan opklimmen. En leg dan maar eens uit waarom zij het niet mag en die kindjes van die moeders wel 
.
Ah Quoi, dat zijn idd de moeilijkere dingen vind ik hoor, die peer pressure, de verschillen in opvoeding tussen kinderen waar je mee geconfronteerd word en de positieve en 'negatieve' invloeden die andere kinderen nu op jouw spruit hebben.. Eva vraagt veel, dat scheelt. En alles wat ik zeg is waarheid voor haar
. Dus gelukkig neemt ze wel veel van me aan. Het helpt hier iig om uit te leggen waarom iets wel of niet wenselijk is. En dat is een leerproces, waarvan je dan hoopt dat ze het aannemen en de volgende keer in de praktijk brengen I guess. Dat uit zich bij die van mij dan overigens in dat ze tegen iedereen in de speeltuin roept OHH DAT MAG NIET! als ze tegen de glijbaan opklimmen
. En leg dan maar eens uit waarom zij het niet mag en die kindjes van die moeders wel .
Van de week vroeg ze overigens hoe baby's in de buik kwamen. Toen ik ook wel even met m'n bek vol tanden. Ik had me nog niet voorbereid op dat gesprek bij een 4-jarige, die zag ik nog niet aankomen zegmaar 
.
.
Wat heb je geantwoord?quote:
Van de week vroeg ze overigens hoe baby's in de buik kwamen. Toen ik ook wel even met m'n bek vol tanden. Ik had me nog niet voorbereid op dat gesprek bij een 4-jarige, die zag ik nog niet aankomen zegmaar
Bij dat soort situaties zeg ik dat ík dat niet goed vind, en dat andere ouders het soms wel goed vinden.quote:
En leg dan maar eens uit waarom zij het niet mag en die kindjes van die moeders wel
Maar waarom vind je het eigenlijk niet goed? Het is ook maar een idee toch, dat een glijbaan maar 1 kant op bruikbaar is.
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
Ik zeg gewoon eerlijk: papa stopt ze erin, o yeah!quote:
Van de week vroeg ze overigens hoe baby's in de buik kwamen. Toen ik ook wel even met m'n bek vol tanden. Ik had me nog niet voorbereid op dat gesprek bij een 4-jarige, die zag ik nog niet aankomen zegmaar
Gelukkig vinden ze deze uitleg vooralsnog afdoende en vragen ze nooit door hoe dat dan precies gaat.
Van mij mogen de kinderen dat dus gewoon wel. Want het is een speeltoestel en ze spelen. Ze gaan vanzelf wel aan de kant als een kindje wil glijden. Ik merk dan dus dat ik heel veel boze gezichten krijg van andere ouders, omdat mijn kinderen de glijbaan ‘verkeerd’ gebruiken.quote:
Maar waarom vind je het eigenlijk niet goed? Het is ook maar een idee toch, dat een glijbaan maar 1 kant op bruikbaar is.
Bij Monkeytown mogen ze het niet, daar staat het heel groot geschreven.
Als het echt heel druk is in een speeltuin zeg ik het ook wel eens, dat het nu even niet mag, want dan is het wat gevaarlijker met botsingen. Accepteren ze ook prima.
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Nou, hier dus nietquote:
[..]
Van mij mogen de kinderen dat dus gewoon wel. Want het is een speeltoestel en ze spelen. Ze gaan vanzelf wel aan de kant als een kindje wil glijden. Ik merk dan dus dat ik heel veel boze gezichten krijg van andere ouders, omdat mijn kinderen de glijbaan ‘verkeerd’ gebruiken.
. Het feit dat iemand anders er ook af wil, maakt het extra leuk om nog een aantal keer via de glijbaan omhoog en omlaag te klimmen. Bonuspunten als er daardoor een rij ontstaat.
Mijne is allang geen kleuter meer. Maar zij vond (en vindt) het ook geweldig om andersom de glijbaan op te gaan.
Ik legde haar wel altijd uit dat afglijden voorrang heeft.
Ik legde haar wel altijd uit dat afglijden voorrang heeft.
Nog geen kleuter, wel een peuter en ik geloof niet dat ooit bij me is opgekomen om 'm te vertellen dat andersom de glijbaan op onwenselijk is! 
Nu ook wel benieuwd naar de mogelijke beweegredenen 
Nu ook wel benieuwd naar de mogelijke beweegredenen
Let me see you stripped down to the bone
Ik heb Sjaak geleerd dat hij alleen de verkeerde kant op mag klimmen, als er niemand wil glijden. Want ‘gewoon’ gebruik heeft voorrang, vind ik.
Kijk, dit vind ik logisch. Denk dat ik die graag overneem. Wat Omentielvo ook al zei dus.quote:
Ik heb Sjaak geleerd dat hij alleen de verkeerde kant op mag klimmen, als er niemand wil glijden. Want ‘gewoon’ gebruik heeft voorrang, vind ik.
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
Dit inderdaad ja.quote:
Ik heb Sjaak geleerd dat hij alleen de verkeerde kant op mag klimmen, als er niemand wil glijden. Want ‘gewoon’ gebruik heeft voorrang, vind ik.
Al hangt het ook een beetje van de andere kinderen af. Zijn dat dreumesen of kleine peuters, dan probeer ik die van mij uit te leggen dat ze maar even het 'goede voorbeeld' moeten geven, omdat die kleintjes nog niet zo gevaarlijk en stoer kunnen klimmen
Tegelijkertijd vind ik het ook wel een goed punt dat het ook gewoon een speeltoestel is en het redelijk arbitrair is wat de 'goede' manier is ja
Plus zo heb ik laatst het concept 'wrijving' uit kunnen leggen toen onze Minion merkte dat ze met haar slippers minder goed omhoog kon klimmen
♥ Minion ♥ mei 2015
♥ Pitbull ♥ dec 2017
♥ Pitbull ♥ dec 2017
