Depressie & Angst #169 Je moet jezelf genezen met hulp

quote:

Op dinsdag 3 november 2020 22:11 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ennnnnnn daar gaaaaaaaaaaan weer... Janken en diep verdrietig. Jippie... Dwingen om wat leuks te doen
Nait soezen

🙁

quote:

Op dinsdag 3 november 2020 22:30 schreef Boca_Raton het volgende:

[..]

🙁

Ik geef dit niet graag toe... Maar was even heel jaloers (slecht eigenschap) zag ineens allemaal foto's en filmpjes voorbij komen van vrienden en kennissen met jonge gezinnetjes en bedacht me dat ik dat geluk nooit zal kennen. Dat ik alleen ben. En dat kwam even binnen.

En het gekke is; ik wil geen partner en geen kinderen.

quote:

Op dinsdag 3 november 2020 22:32 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ik geef dit niet graag toe... Maar was even heel jaloers (slecht eigenschap) zag ineens allemaal foto's en filmpjes voorbij komen van vrienden en kennissen met jonge gezinnetjes en bedacht me dat ik dat geluk nooit zal kennen. Dat ik alleen ben. En dat kwam even binnen.

En het gekke is; ik wil geen partner en geen kinderen.

Ja, zoiets kan...

Lieve lotgenootjes Child, geennaam, Nijna en alle anderen, veel sterkte, ik worstel vandaag "vrolijk" mee..ben er ook helemaal klaar mee op het moment,

Ik ben erg benieuwd hoe ik zo in godsnaam uit de eerste groepssessie kom a.s. vrijdag... Het is zo stom maar enige geluk tot die tijd is dat ik 2 dagen mijn rol mag acteren op het werk, lekker overzichtelijk en druk zodat ik niet nog meer met mezelf geconfronteerd wordt. Kan wel janken van pure frustratie. Ben moe maar geen zin om te gaan slapen en weer als een malle te dromen en tussendoor wakker te liggen.

Ik heb na 20 plus jaar inclusief pleeggezin, verwaarlozing en schulden thuis en recent weer 4 maanden intensieve mantelzorg 3 maanden geleden het contract verbroken met mijn probleem familie. Heb ondanks alles een goede baan, een eigen huishouden op orde en een eigen gezinnetje, maar ik kan er geen enkele kracht, zelfvertrouwen of eigenwijze manier van door het leven gaan uit halen.

Ik voel me alleen maar leeg en 1 groot vraagteken. En ben tot nu misschien wel alleen maar bezig om in dienst van anderen te leven en/of mezelf hoge eisen op te leggen. Geen fijne conclusie voor half 12 savonds op mogelijk de helft van je leven als dertiger.

Desondanks voor iedereen, inclusief mezelf, hou vol, het moet een keer beter worden. Meer kan ik er nu ook niet van maken.

quote:

Op dinsdag 3 november 2020 23:41 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Lieve lotgenootjes Child, geennaam, Nijna en alle anderen, veel sterkte, ik worstel vandaag "vrolijk" mee..ben er ook helemaal klaar mee op het moment,

Ik ben erg benieuwd hoe ik zo in godsnaam uit de eerste groepssessie kom a.s. vrijdag... Het is zo stom maar enige geluk tot die tijd is dat ik 2 dagen mijn rol mag acteren op het werk, lekker overzichtelijk en druk zodat ik niet nog meer met mezelf geconfronteerd wordt. Kan wel janken van pure frustratie. Ben moe maar geen zin om te gaan slapen en weer als een malle te dromen en tussendoor wakker te liggen.

Ik heb na 20 plus jaar inclusief pleeggezin, verwaarlozing en schulden thuis en recent weer 4 maanden intensieve mantelzorg 3 maanden geleden het contract verbroken met mijn probleem familie. Heb ondanks alles een goede baan, een eigen huishouden op orde en een eigen gezinnetje, maar ik kan er geen enkele kracht, zelfvertrouwen of eigenwijze manier van door het leven gaan uit halen.

Ik voel me alleen maar leeg en 1 groot vraagteken. En ben tot nu misschien wel alleen maar bezig om in dienst van anderen te leven en/of mezelf hoge eisen op te leggen. Geen fijne conclusie voor half 12 savonds op mogelijk de helft van je leven als dertiger.

Desondanks voor iedereen, inclusief mezelf, hou vol, het moet een keer beter worden. Meer kan ik er nu ook niet van maken.

Dat zijn ook geen tijden om je leven onder de loep te nemen
Vrijdag is dan, probeer het even los te laten, we leven nu nog op woensdag, ik hoop dat werken je een beetje helpt. Structuur en afleiding is belangrijk. Niet willen slapen is zo herkenbaar, maar op slaap tekort wordt alles nog somberder. Probeer een beetje goed voor jezelf te zorgen, slapen hoort daarbij, hoe moeilijk het ook is.

Je hebt een zware weg gehad, maar moet je zien hoever je geklommen bent! Het is moeilijk te zien voor jou, maar je hebt een baan en gezin, je hebt je grenzen gesteld... Dat zijn allemaal erg grote dingen! Misschien lukt het je zelf niet, maar ik ben echt super trots op jou. Het laat zien hoe sterk je bent, hoe je ondanks alle moeilijkheden toch de dingen op de rit hebt.

Jouw nachtelijke conclusie herken ik wel, maar je hebt wel inzicht in jezelf. Dat inzicht kan je echt verder brengen. Nee, geen leuke conclusie, maar wel een waar je wat aan kan doen. En dan bedoel ik niet opknokken tegen je eigen streven en perfectionisme. Maar juist die eisen bewust wat lager te leggen, het perfectionisme los te laten. Je kan het echt, ik ben nu al trots op je

quote:

Op dinsdag 3 november 2020 20:10 schreef Nijna het volgende:

[..]

Heb je nog contact gehad en is daar nog iets uitgekomen?
[..]

Dat is wel een hele rake opmerking, die zet mij wel aan het denken.
[..]

Succes met je hulptraject!

Contact heeft tot niks geleidt
Ze zei dat ik haar moest bellen onder kantoortijden
En bellen naar de huisartsenpost na kantoortijden
Dus toen heb ik wijn gedronkrn en ben ik gaan slapen

quote:

Op dinsdag 3 november 2020 22:32 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ik geef dit niet graag toe... Maar was even heel jaloers (slecht eigenschap) zag ineens allemaal foto's en filmpjes voorbij komen van vrienden en kennissen met jonge gezinnetjes en bedacht me dat ik dat geluk nooit zal kennen. Dat ik alleen ben. En dat kwam even binnen.

En het gekke is; ik wil geen partner en geen kinderen.

Maar ook al wil je geen partner en kinderen, je ziet om je heen wel mensen die een gezinnetje stichten en "gewoon meedraaien". Ik vind het niet raar dat dat een soort jaloers gevoel geeft.
Misschien is het niet precies dat wat je wilt, maar het klinkt niet raar hoor

@GrumpyOldMan hopelijk geeft het werken wat afleiding.
Je hebt niet de makkelijkste weg gehad als ik het zo lees, toch doe je het maar wel

@Geennaam7190 je had toch geappt onder kantoortijden... ik kan me voorstellen dat het niet motiveert om weer aan de bel te trekken. Sterkte

quote:

Op dinsdag 3 november 2020 22:32 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ik geef dit niet graag toe... Maar was even heel jaloers (slecht eigenschap) zag ineens allemaal foto's en filmpjes voorbij komen van vrienden en kennissen met jonge gezinnetjes en bedacht me dat ik dat geluk nooit zal kennen. Dat ik alleen ben. En dat kwam even binnen.

En het gekke is; ik wil geen partner en geen kinderen.

Je bent ook jaloers op het geluk niet op de kinderen.

Tenminste, je hebt jezelf zo gehersenspoeld dat je aan gedachte zelfkastijding doet dat je niet gelukkig bent.

Ik vind het geen jaloezie ik zie het als onderwerp dat je "zieke" brein aan kan grijpen om je kut te voelen. Jaloezie is meer het hebben van nijd naar een ander zijn geluk.

Al dan niet onbewust. Sterkte.

[ Bericht 3% gewijzigd door ludovico op 04-11-2020 09:35:17 ]

quote:

Op dinsdag 3 november 2020 23:41 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Lieve lotgenootjes Child, geennaam, Nijna en alle anderen, veel sterkte, ik worstel vandaag "vrolijk" mee..ben er ook helemaal klaar mee op het moment,

Ik ben erg benieuwd hoe ik zo in godsnaam uit de eerste groepssessie kom a.s. vrijdag... Het is zo stom maar enige geluk tot die tijd is dat ik 2 dagen mijn rol mag acteren op het werk, lekker overzichtelijk en druk zodat ik niet nog meer met mezelf geconfronteerd wordt. Kan wel janken van pure frustratie. Ben moe maar geen zin om te gaan slapen en weer als een malle te dromen en tussendoor wakker te liggen.

Ik heb na 20 plus jaar inclusief pleeggezin, verwaarlozing en schulden thuis en recent weer 4 maanden intensieve mantelzorg 3 maanden geleden het contract verbroken met mijn probleem familie. Heb ondanks alles een goede baan, een eigen huishouden op orde en een eigen gezinnetje, maar ik kan er geen enkele kracht, zelfvertrouwen of eigenwijze manier van door het leven gaan uit halen.

Ik voel me alleen maar leeg en 1 groot vraagteken. En ben tot nu misschien wel alleen maar bezig om in dienst van anderen te leven en/of mezelf hoge eisen op te leggen. Geen fijne conclusie voor half 12 savonds op mogelijk de helft van je leven als dertiger.

Desondanks voor iedereen, inclusief mezelf, hou vol, het moet een keer beter worden. Meer kan ik er nu ook niet van maken.

Ik heb respect voor je, je bent uit echt uit een diepe dal geklommen. Hou vol inderdaad...

quote:

Op woensdag 4 november 2020 09:18 schreef Nijna het volgende:

[..]

Maar ook al wil je geen partner en kinderen, je ziet om je heen wel mensen die een gezinnetje stichten en "gewoon meedraaien". Ik vind het niet raar dat dat een soort jaloers gevoel geeft.
Misschien is het niet precies dat wat je wilt, maar het klinkt niet raar hoor

@:GrumpyOldMan hopelijk geeft het werken wat afleiding.
Je hebt niet de makkelijkste weg gehad als ik het zo lees, toch doe je het maar wel

@:Geennaam7190 je had toch geappt onder kantoortijden... ik kan me voorstellen dat het niet motiveert om weer aan de bel te trekken. Sterkte

Ja echt waardeloos. Als ik haar iedere dag zou bellen wordt ze boos en neemt Ze me niet serieus
Maar als ik niet bel kan ik ook geen hulp krijgen

En wanneer mag je nou eigenlijk bellen
Snap hier helemaal niets van

quote:

Op woensdag 4 november 2020 09:56 schreef Geennaam7190 het volgende:

[..]

Ja echt waardeloos. Als ik haar iedere dag zou bellen wordt ze boos en neemt Ze me niet serieus
Maar als ik niet bel kan ik ook geen hulp krijgen

En wanneer mag je nou eigenlijk bellen
Snap hier helemaal niets van

Misschien is dat iets om te bespreken, wanneer bel je?
Zoiets zou ook in een signaleringsplan kunnen staan.
Ik heb geen snelle korte oplossing voor je en ik zou niet al te terughoudend zijn om aan de bel te trekken als je je zo rot en suicidaal blijft voelen. Je zou het ook via de huisarts kunnen proberen.
Ik gun het je dat er hulp komt, maar ik weet ook niet zo goed hoe.

quote:

Op woensdag 4 november 2020 09:14 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Dat lijkt gek maar eigenlijk is het denk ik logisch. Je wilt geen partner of kinderen, dat is een keuze, maar de reden waarom je het niet wilt (psychische handicap van schzofrenie waarom je het niet aankan waarschijnlijk?) was geen keuze.

De schizofrenie speelt mee, maar ik heb in de loop der tijd ook geleerd dat relaties me heel gestrest en neerslachtig maken. 'k Verlies mezelf helemaal dan en dat wil ik niet meer. Alleen soms is dat wel een beetje alleen

Dank jullie wel

quote:

Op woensdag 4 november 2020 09:18 schreef Nijna het volgende:

[..]

Maar ook al wil je geen partner en kinderen, je ziet om je heen wel mensen die een gezinnetje stichten en "gewoon meedraaien". Ik vind het niet raar dat dat een soort jaloers gevoel geeft.
Misschien is het niet precies dat wat je wilt, maar het klinkt niet raar hoor

@:GrumpyOldMan hopelijk geeft het werken wat afleiding.
Je hebt niet de makkelijkste weg gehad als ik het zo lees, toch doe je het maar wel

@:Geennaam7190 je had toch geappt onder kantoortijden... ik kan me voorstellen dat het niet motiveert om weer aan de bel te trekken. Sterkte

Dat is hem wel idd... Het is niet dat, maar het "doorsnee" willen zijn. Gelukkig willen kunnen zijn met de dingen die anderen ook gelukkig maakt. Anderzijds heb ik nu alle vrijheid om te zijn wie ik ben. Leuk te vinden wat ik leuk vind en dat soort dingen en dat is me meer waard

quote:

Op woensdag 4 november 2020 09:30 schreef ludovico het volgende:

[..]

Je bent ook jaloers op het geluk niet op de kinderen.

Tenminste, je hebt jezelf zo gehersenspoeld dat je aan gedachte zelfkastijding doet dat je niet gelukkig bent.

Ik vind het geen jaloezie ik zie het als onderwerp dat je "zieke" brein aan kan grijpen om je kut te voelen. Jaloezie is meer het hebben van nijd naar een ander zijn geluk.

Al dan niet onbewust. Sterkte.

Natuurlijk ben ik niet jaloers op de kinderen. En ik heb absoluut geen nijd naar anderen, alleen de wens dat ik normaal was. Misschien is jaloezie het verkeerde woord.

Vanochtend met mijn behandelaar gebeld... We hebben wel mooi gezegd dat ik me uit bed gelijk douch en daarna ga eten. Alleen het is mooi gezegd, maar het lukt me niet... Als het morgen weer niet lukt bel ik gelijk voor een concreter plan, want ik eet amper (en heb de instelling toch dik en lelijk, so what. Beter toch) en ik gun mezelf gewoon het douchen niet (want ik vind het super fijn) en ik weet niet waarom ik zo faal op deze gebieden

Nu toch maar achter de laptop gekropen. Zwakte, alleen vandaag lukt echt even niet anders. Zat enkel naar een witte muur te staren en kwam tot niks. Naar YouTube staren is even wat gemakkelijker, haalt me uit mijn hoofd. Gezien mijn hoofd nu vol spoken zit. Ik denk dat het komt door het gesprek met de behandelaar. Ondanks dat ze lief en meedenkend is, zegt dat ik meer hulp moet vragen, had het gesprek nogal impact. En ik heb het idee dat ik al een oplossing moet hebben voor ik bel, maar ik kom er niet uit.

quote:

Op woensdag 4 november 2020 14:15 schreef ChildoftheStars het volgende:
Vanochtend met mijn behandelaar gebeld... We hebben wel mooi gezegd dat ik me uit bed gelijk douch en daarna ga eten. Alleen het is mooi gezegd, maar het lukt me niet... Als het morgen weer niet lukt bel ik gelijk voor een concreter plan, want ik eet amper (en heb de instelling toch dik en lelijk, so what. Beter toch) en ik gun mezelf gewoon het douchen niet (want ik vind het super fijn) en ik weet niet waarom ik zo faal op deze gebieden

Nu toch maar achter de laptop gekropen. Zwakte, alleen vandaag lukt echt even niet anders. Zat enkel naar een witte muur te staren en kwam tot niks. Naar YouTube staren is even wat gemakkelijker, haalt me uit mijn hoofd. Gezien mijn hoofd nu vol spoken zit. Ik denk dat het komt door het gesprek met de behandelaar. Ondanks dat ze lief en meedenkend is, zegt dat ik meer hulp moet vragen, had het gesprek nogal impact. En ik heb het idee dat ik al een oplossing moet hebben voor ik bel, maar ik kom er niet uit.

Nee hoor, zij is er juist om je te helpen oplossingen te vinden. Dus lekker bellen en vragen.

quote:

Op woensdag 4 november 2020 14:52 schreef mootie het volgende:

[..]

Nee hoor, zij is er juist om je te helpen oplossingen te vinden. Dus lekker bellen en vragen.

Ja ik bel morgen direct even. Nu een beetje volhoofdig, morgen ruimte voor

quote:

Op woensdag 4 november 2020 14:08 schreef ChildoftheStars het volgende:
Natuurlijk ben ik niet jaloers op de kinderen. En ik heb absoluut geen nijd naar anderen, alleen de wens dat ik normaal was. Misschien is jaloezie het verkeerde woord.

Dat zeg ik

Maar het blijft zelfkastijding. Hoop voor je dat je de kracht en wil vindt om beter te worden en dat het je lukt ook.

quote:

Op woensdag 4 november 2020 15:15 schreef ludovico het volgende:

[..]

Dat zeg ik

Maar het blijft zelfkastijding. Hoop voor je dat je de kracht en wil vindt om beter te worden en dat het je lukt ook.

Oh sorry verkeerd gelezen

En ik ben hard aan het werk Gaat al duizend keer beter dan zeg twee jaar geleden.

Het gaat niet goed loop al een tijd mezelf in de weg.

Had werk voor 20 uur zolang gekregen, maar hield het door vermoeidheid niet vol. Dus weer thuis voorheen werkte ik 32 uur.

Voel me depressief, lastig om naar buiten te gaan. Alles voelt zinloos. Nergens zin meer in.

Ondertussen aangemeld bij de psycholoog. Wachtijd 9 maanden. 1x in de week begeleiding thuis. Dat is iig iets. En ze zijn bij de wsw gelukkig meegaand.

De corona helpt niet mee, ondanks ik een introvert ben lijkt het ondertussen wel een gevangenis. Constant andere in de gaten houden en alles is dicht.

Dan word waarschijnlijk president dumbass herkozen, aanslagen in Europa, klimaat kapot. Mis eigenlijk het optimisme van de jaren 90. Kan me no goed herinneren dat de muur viel in 89.

Het helpt iig allemaal niet mee. Vannochtend ontzettend kwaad, zonder enige reden. Kon het keukenkastje nog in elkaar zetten. Maar fijn was het niet.

De arts gebeld om te vragen of ik tijdelijk wat Oxezapam mag. Dit al eerder gehad. Heb al citalopram.

Nu op het balkon in de zon en frisse lucht. Hoop dat dat iets helpt.

quote:

Op woensdag 4 november 2020 05:29 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Dat zijn ook geen tijden om je leven onder de loep te nemen
Vrijdag is dan, probeer het even los te laten, we leven nu nog op woensdag, ik hoop dat werken je een beetje helpt. Structuur en afleiding is belangrijk. Niet willen slapen is zo herkenbaar, maar op slaap tekort wordt alles nog somberder. Probeer een beetje goed voor jezelf te zorgen, slapen hoort daarbij, hoe moeilijk het ook is.

Je hebt een zware weg gehad, maar moet je zien hoever je geklommen bent! Het is moeilijk te zien voor jou, maar je hebt een baan en gezin, je hebt je grenzen gesteld... Dat zijn allemaal erg grote dingen! Misschien lukt het je zelf niet, maar ik ben echt super trots op jou. Het laat zien hoe sterk je bent, hoe je ondanks alle moeilijkheden toch de dingen op de rit hebt.

Jouw nachtelijke conclusie herken ik wel, maar je hebt wel inzicht in jezelf. Dat inzicht kan je echt verder brengen. Nee, geen leuke conclusie, maar wel een waar je wat aan kan doen. En dan bedoel ik niet opknokken tegen je eigen streven en perfectionisme. Maar juist die eisen bewust wat lager te leggen, het perfectionisme los te laten. Je kan het echt, ik ben nu al trots op je

Thanks Child, wat lief Ook Nijna en Geennaam bedankt voor jullie opbeurende woorden. Voel een behoorlijke terugval, weer even dag voor dag nog meer grenzen stellen, ook op het werk vrees ik. Eetlust is er gelukkig nog wel enigszins. Ik ben fysiek moe maar heb vooral behoefte aan rust om eindelijk dingen achter me te kunnen laten. Behandelaars denken nu ook aan EMDR om een specifieke heel traumatische gebeurtenis aan te pakken. Verder wil ik "gewoon" ontdekken wie ik ben als ik niet mijn leven leef uit zelfopoffering of onzeker op de achtergrond. Echt, geld, materiële dingen, het kan me nu allemaal gestolen worden voor stilte, vrede met mezelf en geloof in mezelf. Het voelt alsof ik na jaren uit de oorlog kom maar niet weet waar de uitknop van de overlevingsstand zit. De weg naar een normaal leven zonder twijfel, zelfopoffering en nadenken voelt nog heel ver weg.

@ geennaam, blijven vragen om hulp als het nodig is. Dat recht om gehoord en gezien te worden heb je net zo goed als welk mens ook. Hoop voor je dat er ergens een stapje komt dat je helpt.

@Child, goed dat je aan je planning probeert vast te houden en je niet alle kanten op te laten drijven. Das nog wat anders dan dat alles ook lukt zoals gepland, en moet dat ook altijd? Ik geloof dat er heel vaak wat tussenkomt. Denk dat het er om gaat dat je in de basis in beweging en een ritme blijft, en als daar een keer extra praten bij nodig is gewoon gebruik van maken, het is er voor je.

@Nijna, hoe is het bij jou?

quote:

Op woensdag 4 november 2020 15:34 schreef steelhead het volgende:
Het gaat niet goed loop al een tijd mezelf in de weg.

Had werk voor 20 uur zolang gekregen, maar hield het door vermoeidheid niet vol. Dus weer thuis voorheen werkte ik 32 uur.

Voel me depressief, lastig om naar buiten te gaan. Alles voelt zinloos. Nergens zin meer in.

Ondertussen aangemeld bij de psycholoog. Wachtijd 9 maanden. 1x in de week begeleiding thuis. Dat is iig iets. En ze zijn bij de wsw gelukkig meegaand.

De corona helpt niet mee, ondanks ik een introvert ben lijkt het ondertussen wel een gevangenis. Constant andere in de gaten houden en alles is dicht.

Dan word waarschijnlijk president dumbass herkozen, aanslagen in Europa, klimaat kapot. Mis eigenlijk het optimisme van de jaren 90. Kan me no goed herinneren dat de muur viel in 89.

Het helpt iig allemaal niet mee. Vannochtend ontzettend kwaad, zonder enige reden. Kon het keukenkastje nog in elkaar zetten. Maar fijn was het niet.

De arts gebeld om te vragen of ik tijdelijk wat Oxezapam mag. Dit al eerder gehad. Heb al citalopram.

Nu op het balkon in de zon en frisse lucht. Hoop dat dat iets helpt.

Zo, jij hebt ook je bordje vol. Je schrijft dat je het moeilijk vindt om naar buiten te gaan (herkenbaar!), ga je toch of lukt dat niet? Ik denk dat je baat hebt bij afleiding, jij ook?

quote:

Op woensdag 4 november 2020 15:34 schreef steelhead het volgende:
Het gaat niet goed loop al een tijd mezelf in de weg.

Had werk voor 20 uur zolang gekregen, maar hield het door vermoeidheid niet vol. Dus weer thuis voorheen werkte ik 32 uur.

Voel me depressief, lastig om naar buiten te gaan. Alles voelt zinloos. Nergens zin meer in.

Ondertussen aangemeld bij de psycholoog. Wachtijd 9 maanden. 1x in de week begeleiding thuis. Dat is iig iets. En ze zijn bij de wsw gelukkig meegaand.

De corona helpt niet mee, ondanks ik een introvert ben lijkt het ondertussen wel een gevangenis. Constant andere in de gaten houden en alles is dicht.

Dan word waarschijnlijk president dumbass herkozen, aanslagen in Europa, klimaat kapot. Mis eigenlijk het optimisme van de jaren 90. Kan me no goed herinneren dat de muur viel in 89.

Het helpt iig allemaal niet mee. Vannochtend ontzettend kwaad, zonder enige reden. Kon het keukenkastje nog in elkaar zetten. Maar fijn was het niet.

De arts gebeld om te vragen of ik tijdelijk wat Oxezapam mag. Dit al eerder gehad. Heb al citalopram.

Nu op het balkon in de zon en frisse lucht. Hoop dat dat iets helpt.

Je doet al heel veel wat je kunt, soms is dat al genoeg om van jezelf te vragen. Zet de positieve dingen desnoods wat extra neer voor (jezelf wsw is meegaand, je bent aangemeld voor hulp) om bij stil te staan en pak je rust. De buitenwereld is nu inderdaad buitengewoon maar ook daar zullen nieuwe positieve kantelmomenten komen. Hang in there!

@GrumpyOldMan, het is iets beter dan voor het weekend. Ik vermoed toch een zeer sterke invloed ook van mn hormonen . Wel moe, maar ik kan de rust niet zo goed vinden.
Neiging om maar een beetje door te hobbelen, terwijl een powernapje misschien een beter idee zou zijn.
Ik ga in elk geval op tijd naar bed vanavond.

Vandaag had ik een gesprek en wat ik daarvan heb vernomen is dat er niet zoveel gedaan kan worden aan mijn suicidale gedachten. Het duurt nog maanden voordat ik therapie krijg.
Ik moet wel praten met de psychiater over mijn suicidaliteit (maar ik wil niet opgenomen worden) en ik wil ook geen antidepressivum (vanwege de bijwerkingen, kleine kans dat het helpt, hogere kans op zelfdoding binnen mijn leeftijdsgroep, en kans op het ontwikkelen van een manie)

Dus dan vraag ik me af, wat kunnen ze voor me betekenen? Moet ik nu wachten op de dood?
Mezelf verdoven met middelen waarvan ik dat niet wil?
Mijn hele leven is verpest. Achja

Zometeen blowen en slapen. Ik zie het nog wel. Heb dit nu tenminste van me afgeschreven.
En blowen is niet handig vanwege mijn gevoeligheid voor psychoses maar ja.

quote:

Op donderdag 5 november 2020 11:20 schreef Geennaam7190 het volgende:
Vandaag had ik een gesprek en wat ik daarvan heb vernomen is dat er niet zoveel gedaan kan worden aan mijn suicidale gedachten. Het duurt nog maanden voordat ik therapie krijg.
Ik moet wel praten met de psychiater over mijn suicidaliteit (maar ik wil niet opgenomen worden) en ik wil ook geen antidepressivum (vanwege de bijwerkingen, kleine kans dat het helpt, hogere kans op zelfdoding binnen mijn leeftijdsgroep, en kans op het ontwikkelen van een manie)

Dus dan vraag ik me af, wat kunnen ze voor me betekenen? Moet ik nu wachten op de dood?
Mezelf verdoven met middelen waarvan ik dat niet wil?
Mijn hele leven is verpest. Achja

Zometeen blowen en slapen. Ik zie het nog wel. Heb dit nu tenminste van me afgeschreven.
En blowen is niet handig vanwege mijn gevoeligheid voor psychoses maar ja.

Je wilt geholpen worden, maar wat ze voorstellen vind je niks (gesprek met de psychiater, je wilt geen opname, je wilt geen antidepressivum) je gaat er al vanuit dat ze niks voor je kunnen betekenen.
Als je jezelf niet wilt verdoven met middelen waarvan je dat niet wilt, dan moet je dat niet doen!
Ja, makkelijker gezegd dan gedaan, maar je bent jezelf de afgrond in aan het storten.
Blowen, terwijl je weet dat het niet slim is...

Iedereen maakt wel eens onverstandige keuzes, nobody is perfect.
Maar ik zou je graag een schop onder je kont willen geven, kijk nou eens waar je mee bezig bent!
Ik weet niet of ik je daarmee help, dus ik stop maar even met reageren op je.
Veel sterkte.