MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Bosbeetle:
BB:quote:Ik ben nogal van de projectjes zie: F&S / [Projectje] Alle oscar winnaars beste film kijken
Dus wordt het tijd voor een nieuw projectje, dit keer ga ik mijn platen eens beluisteren. (ik hou het eerst bij vinyl alleen) Ik zal elke plaat hier melden en er een klein tekstje bij plaatsten. Dit kan even duren(heb ooit al mijn mp3s achter elkaar geluisterd en daar was ik meer dan een jaar mee bezig dus wie weet hoe lang dit gaat duren heb ook wat minder tijd dus het zal niet elke dag geupdate worden)
Maar zonder verder getreuzel mijn platenkast:
Dagoducks' ouders:
En dagoduck zelf:
Gehenna:
Glad_Janus:
Pipster:
bazbo's cd's (pop/rock/jazz)
Kaasch (vriendin van BB)
Ben je ook van plan je gehele platenkast te draaien, post hier!
(hahaha platenkast gedraaid)
Het liefst alleen reageren op en over de gedraaide platen en algemene discussies over vinyl in het vinyl-topic voeren
En weer verder...
Heb nooit gecheckt of mijn artwork gebleekt is 
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
BBCD68
Nog geen jaar na zijn debut kwam Everlast met zijn tweede plaat, eat at whitey's. Het is eigenlijk allemaal van hetzelfde laken een pak, een beetje bluesy liedjes die randjes van hip-hop aanraken. Op deze plaat doen er wat mensen mee zoals santana, Rhazel, Cee-lo etc. Opzich best wel leuke kabbelende plaatjes maar niet iets wat ik snel weer zou opzetten.
coffee, toffee, love me, of me, above me, monkey, junky
rijmen mensen
[ Bericht 23% gewijzigd door Bosbeetle op 08-06-2020 13:58:10 ]
Nog geen jaar na zijn debut kwam Everlast met zijn tweede plaat, eat at whitey's. Het is eigenlijk allemaal van hetzelfde laken een pak, een beetje bluesy liedjes die randjes van hip-hop aanraken. Op deze plaat doen er wat mensen mee zoals santana, Rhazel, Cee-lo etc. Opzich best wel leuke kabbelende plaatjes maar niet iets wat ik snel weer zou opzetten.
coffee, toffee, love me, of me, above me, monkey, junky
rijmen mensen [ Bericht 23% gewijzigd door Bosbeetle op 08-06-2020 13:58:10 ]
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Ik vond die eerste Everlast best aardig en heb hem toen ook live gezien, maar daarna nooit meer gehoord.
Semi0n is dead, long live Stress Techniques. New project: LLB - JG
http://http://llbinc.bandcamp.com/
http://http://llbinc.bandcamp.com/
bazbo cd0176: Adrian Belew - e
Whoa! Meesterlijke plaat van de Adrian Belew Power Trio, dat naast de giertarist (op deze plaat) bestaat uit de lieflijke Julie Slick op monsterbas en haar broer Eric Slick op drums. Vijf stukken op dit album: waaronder a, b, c, en het titelnummer. Daarnaast ook d. Heerlijk scheurende en instrumentale rockstukken die heel wat complexer in elkander steken dan ze op het eerste gehoor doen. Belew legt met zijn gitaar allerlei loops neer, waaroverheen zijn trio dan vijelijk wegragt. Het geheel heeft veel weg van King Crimson tijdens The Power To Believe, maar Belew legt er vooral ook zijn eigen creatieve stempel op. Toen ik The Power Trio in deze bezetting enkele stukken van de plaat hoorde spelen op 29 oktober 2008 in Den Haag, was e nog niet eens verschenen, dat gebeurde pas in 2009; toch duurde het nog tot 5 juli 2014 voordat ik de plaat wist te bemachtigen (tijdens Zappanale, waar The Power Trio - onderdeel van The King Crimson ProjeKCt - speelde).. Potjandosie, wat is dit een lekkere headbangplaat.
Geen losse stukken van de plaat te vinden op YT, maar wel een opname van mijzelf:
Whoa! Meesterlijke plaat van de Adrian Belew Power Trio, dat naast de giertarist (op deze plaat) bestaat uit de lieflijke Julie Slick op monsterbas en haar broer Eric Slick op drums. Vijf stukken op dit album: waaronder a, b, c, en het titelnummer. Daarnaast ook d. Heerlijk scheurende en instrumentale rockstukken die heel wat complexer in elkander steken dan ze op het eerste gehoor doen. Belew legt met zijn gitaar allerlei loops neer, waaroverheen zijn trio dan vijelijk wegragt. Het geheel heeft veel weg van King Crimson tijdens The Power To Believe, maar Belew legt er vooral ook zijn eigen creatieve stempel op. Toen ik The Power Trio in deze bezetting enkele stukken van de plaat hoorde spelen op 29 oktober 2008 in Den Haag, was e nog niet eens verschenen, dat gebeurde pas in 2009; toch duurde het nog tot 5 juli 2014 voordat ik de plaat wist te bemachtigen (tijdens Zappanale, waar The Power Trio - onderdeel van The King Crimson ProjeKCt - speelde).. Potjandosie, wat is dit een lekkere headbangplaat.
Geen losse stukken van de plaat te vinden op YT, maar wel een opname van mijzelf:
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
Meer informatie op www.bazbo.net
BBCD69
Hey there's a nuclear war at the dancefloor
Deze cd kocht ik op lowlands 2003 daar ging hij een draagbare radio in en hop op repeat. Wat leuke show was dat op Lowlands maar wat een ontzettende catchy foute nummers staan op deze plaat zeg. Van Danger! high voltage naar de gaybar (wat misschien wel het minst leuke nummer op de plaat is) naar naked pictures or your mother naar improper dancing door de dance commander. Eén en al goud op deze cd 
Ik luister hem te weinig 
Grappig genoeg voelt deze plaat ook weinig gimmicky terwijl de cds hierna van electric six toch een stuk minder bevlogen zijn ofzo, allemaal wat overdreverer, dit is eigenlijkgewoon een goede rock/dansvloer cd.
[ Bericht 2% gewijzigd door Bosbeetle op 08-06-2020 16:08:23 ]
Hey there's a nuclear war at the dancefloor
Deze cd kocht ik op lowlands 2003 daar ging hij een draagbare radio in en hop op repeat. Wat leuke show was dat op Lowlands maar wat een ontzettende catchy foute nummers staan op deze plaat zeg. Van Danger! high voltage naar de gaybar (wat misschien wel het minst leuke nummer op de plaat is) naar naked pictures or your mother naar improper dancing door de dance commander. Eén en al goud op deze cd Ik luister hem te weinig Grappig genoeg voelt deze plaat ook weinig gimmicky terwijl de cds hierna van electric six toch een stuk minder bevlogen zijn ofzo, allemaal wat overdreverer, dit is eigenlijkgewoon een goede rock/dansvloer cd.
[ Bericht 2% gewijzigd door Bosbeetle op 08-06-2020 16:08:23 ]
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
BBCD70
And now for something completly different, vanity of vanities is een tribute album voor Conny Converse uitgebracht op Tzadik met daarop nummers van Conny Converse gespeeld door o.a. Martha Wainwright, Jesse Harris, Elysian Fields, Mike Patton & Alain Johannes, Laurie Anderson, Big Thief met Jeff tweedy, Kessika Kenney, Karen O en nog wat anderen. Best wel bekende namen behalve Conny Coverse zelf En daar zit hem de spanning van deze plaat, Conny Converse is een vrouw die op school ontzettend slim was maar besloot na high school om een soort singer songwriter te worden (in een tijd dat die term nog niet bestond) we hebben het over de jaren 50. Conny heeft muziek gemaakt tussen 1950 en 1960 maar het sloeg nooit aan, ze is ook journalist geweest, om in 74 een briefje te schrijven ik wens geen contact meer met de wereld om vervolgens te verdwijnen, ze schijnt overleden te zijn maar geen idee wanneer. Haar muziek is om en nabij 2000 herontdekt en blijken eigenlijk hele gave voorbeelden te zijn van singer songwriter nummers die heel erg in het nu passen, kritiek die ze in haar tijd kreeg dat het allemaal nogal botjes was niet echt poetisch en veel te persoonlijk zijn nu juist zaken waarnaar men opzoek is. Dit is een collectie pakkende liedjes met een bijzonder verhaal daarom staat hij hier in de kast, eigenlijk moet ik nog een keer een cdtje van Conny zelf aanschaffen. Trouwens zit er bij deze cd ook een essay over Conny waar ik veel van deze info vandaan heb, erg leuk voor de muziek liefhebber
Daarom in YT een liedje van Conny zelf:
And now for something completly different, vanity of vanities is een tribute album voor Conny Converse uitgebracht op Tzadik met daarop nummers van Conny Converse gespeeld door o.a. Martha Wainwright, Jesse Harris, Elysian Fields, Mike Patton & Alain Johannes, Laurie Anderson, Big Thief met Jeff tweedy, Kessika Kenney, Karen O en nog wat anderen. Best wel bekende namen behalve Conny Coverse zelf
En daar zit hem de spanning van deze plaat, Conny Converse is een vrouw die op school ontzettend slim was maar besloot na high school om een soort singer songwriter te worden (in een tijd dat die term nog niet bestond) we hebben het over de jaren 50. Conny heeft muziek gemaakt tussen 1950 en 1960 maar het sloeg nooit aan, ze is ook journalist geweest, om in 74 een briefje te schrijven ik wens geen contact meer met de wereld om vervolgens te verdwijnen, ze schijnt overleden te zijn maar geen idee wanneer. Haar muziek is om en nabij 2000 herontdekt en blijken eigenlijk hele gave voorbeelden te zijn van singer songwriter nummers die heel erg in het nu passen, kritiek die ze in haar tijd kreeg dat het allemaal nogal botjes was niet echt poetisch en veel te persoonlijk zijn nu juist zaken waarnaar men opzoek is. Dit is een collectie pakkende liedjes met een bijzonder verhaal daarom staat hij hier in de kast, eigenlijk moet ik nog een keer een cdtje van Conny zelf aanschaffen. Trouwens zit er bij deze cd ook een essay over Conny waar ik veel van deze info vandaan heb, erg leuk voor de muziek liefhebber Daarom in YT een liedje van Conny zelf:
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
BBCD71
Klassiekertje hoor in de bosbeetle muziek geschiedenis, deze plaat en de nummers hierop maar ook op het album hiervoor (die ik niet eens heb
rare ontbrekende in mijn patton collectie). Ik denk dat ik epic kende van MTV maar ik heb ook een verzamel album waar epic op staat, en faith no more kwam wel eens voorbij op de radio vooral met easy, en op de tv met rare clipjes (I started a dream). Maar het raakte gelijk een snaar, en toen kwam deze cd in huis ongeveer tegelijk met een album van primus en iets later mr. bungle die drie bands haalden mijn hele muziekwereld overhoop er zat vanalles in wat ik leuk vond aan gabber, agressieve stukjes, gave zanglijnen, rare geluiden vreemde overgangen alleen dan zoveel beter dan ik ooit gehoord had!! en dan nog zoveel meer kerkorgels, cheerleaders, vieze oude mannetjes in een RV. Geweldig goed gezongen in verschillende zangstijlen. Ja wat kan ik er nog meer van zeggen inmiddels wel ontzettend grijsgedraaid maar man man man man wat een plaat is dit!
Alleen deze vier openingsnummers al zeg
kan net zo goed de rest van de plaat er ook neerzetten.
Klassiekertje hoor in de bosbeetle muziek geschiedenis, deze plaat en de nummers hierop maar ook op het album hiervoor (die ik niet eens heb
rare ontbrekende in mijn patton collectie). Ik denk dat ik epic kende van MTV maar ik heb ook een verzamel album waar epic op staat, en faith no more kwam wel eens voorbij op de radio vooral met easy, en op de tv met rare clipjes (I started a dream). Maar het raakte gelijk een snaar, en toen kwam deze cd in huis ongeveer tegelijk met een album van primus en iets later mr. bungle die drie bands haalden mijn hele muziekwereld overhoop er zat vanalles in wat ik leuk vond aan gabber, agressieve stukjes, gave zanglijnen, rare geluiden vreemde overgangen alleen dan zoveel beter dan ik ooit gehoord had!! en dan nog zoveel meer kerkorgels, cheerleaders, vieze oude mannetjes in een RV. Geweldig goed gezongen in verschillende zangstijlen. Ja wat kan ik er nog meer van zeggen inmiddels wel ontzettend grijsgedraaid maar man man man man wat een plaat is dit!
![Faith No More - Caffeine [HQ]](https://i.ytimg.com/vi/3q-_iOqQ8Bs/0.jpg)
Alleen deze vier openingsnummers al zeg
kan net zo goed de rest van de plaat er ook neerzetten.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
bazbo cd0177: Adrian Belew - Live at Rockpalast
Leuke set. Een cd met een dvd'tje van het concert dat Belew met zijn Power Trio speelde op 3 november 2008 in Leverkusen. De setlijst is een verkorte versie van dat wat ik vier dagen daarvoor in Het Paard van Troje mocht zien. Op die setlijst prijken scheurstukken als Writing On The Wall, Ampersand, A Little Madness, en maar liefst drie Crimsonstukken: Dinosaur, Three Of A Perfect Pair en Thela Hun Ginjeet. Met vijfenvijftig minuten is het natuurlijk allemaal veel te kort. En waarom duurde het tot 2015 voordat het pas uitkwam? Op 26 november 2016 was het trouwens pas via mijn plaatselijke platenwinkel verkrijgbaar. Ik scheur nog even uit mijn dak. Lang leve de giertaar!
Leuke set. Een cd met een dvd'tje van het concert dat Belew met zijn Power Trio speelde op 3 november 2008 in Leverkusen. De setlijst is een verkorte versie van dat wat ik vier dagen daarvoor in Het Paard van Troje mocht zien. Op die setlijst prijken scheurstukken als Writing On The Wall, Ampersand, A Little Madness, en maar liefst drie Crimsonstukken: Dinosaur, Three Of A Perfect Pair en Thela Hun Ginjeet. Met vijfenvijftig minuten is het natuurlijk allemaal veel te kort. En waarom duurde het tot 2015 voordat het pas uitkwam? Op 26 november 2016 was het trouwens pas via mijn plaatselijke platenwinkel verkrijgbaar. Ik scheur nog even uit mijn dak. Lang leve de giertaar!
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
Meer informatie op www.bazbo.net
BBCD72
Voor de plaat king for a day hebben de mannen van faith no more trey pruance ingeschakeld, de gitarist van mr. bungle, en dat hoor je ook wel een beetje aan deze plaat. Het zit nogsteeds goed in elkaar maar heeft ook een beetje een soort chaos/rustig/chaos/rustig vibe. Iets wat niet persee heel erg mr. bungle is ofzo maar toch wel een manier is waarop dat in faith no more is overgebracht. Maakt het natuurlijk zeker geen slechte plaat en er staan ook zeker klassiekers op
Voor de plaat king for a day hebben de mannen van faith no more trey pruance ingeschakeld, de gitarist van mr. bungle, en dat hoor je ook wel een beetje aan deze plaat. Het zit nogsteeds goed in elkaar maar heeft ook een beetje een soort chaos/rustig/chaos/rustig vibe. Iets wat niet persee heel erg mr. bungle is ofzo maar toch wel een manier is waarop dat in faith no more is overgebracht. Maakt het natuurlijk zeker geen slechte plaat en er staan ook zeker klassiekers op
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
bazbo cd0178: Bryan Beller - View
Wie is Bryan Beller nu weer? Hij bracht in 2003 dit album uit. Het staat vol met heavy metal/rock/prog/jazz/funk/weetikveelwatallemaal. Beller komt uit de stal van Mike Keneally (over helden gesproken) en speelt op ongeveer al diens platen (en dat zijn er nogal wat). Daarnaast is hij een deel van de Aristocrats en de begeleidingsband van Joe Satriani. Dat meneer Beller een aardig stukje basgitaar kan spelen, hoef ik dus niet uit te leggen. Zeker als je de stukken van deze plaat hoort, wordt dat duidelijk. Het is een soloplaat, maar de bas voert zeker niet de boventoon. Beller heeft dan ook een trits gasten uitgenodigd waar je u tegen zegt. Mike Keneally is natuurlijk van de partij, maar ook Joe Travers, Griff Peters, Rick Musallam, Toss Panos, Nick D'Virgilio en nog heel veel meer. Prijsnummers te over op deze plaat die ik kocht op 23 juli 2004.
Wie is Bryan Beller nu weer? Hij bracht in 2003 dit album uit. Het staat vol met heavy metal/rock/prog/jazz/funk/weetikveelwatallemaal. Beller komt uit de stal van Mike Keneally (over helden gesproken) en speelt op ongeveer al diens platen (en dat zijn er nogal wat). Daarnaast is hij een deel van de Aristocrats en de begeleidingsband van Joe Satriani. Dat meneer Beller een aardig stukje basgitaar kan spelen, hoef ik dus niet uit te leggen. Zeker als je de stukken van deze plaat hoort, wordt dat duidelijk. Het is een soloplaat, maar de bas voert zeker niet de boventoon. Beller heeft dan ook een trits gasten uitgenodigd waar je u tegen zegt. Mike Keneally is natuurlijk van de partij, maar ook Joe Travers, Griff Peters, Rick Musallam, Toss Panos, Nick D'Virgilio en nog heel veel meer. Prijsnummers te over op deze plaat die ik kocht op 23 juli 2004.
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
Meer informatie op www.bazbo.net
BBCD72
De laatste plaat voor dat faith no more uit elkaar ging, om een paar jaar geleden weer bij elkaar te komen. Nogal bold om een album album of the year te noemen. Ook nog best wel een leuke plaat al draai ik hem niet zo vaak. Jammer dat ze toen stopten maar ze zijn goed terug gekomen En het heeft veel mike patton albums veroorzaakt hierna want mike wilde niet persee stoppen.
De laatste plaat voor dat faith no more uit elkaar ging, om een paar jaar geleden weer bij elkaar te komen. Nogal bold om een album album of the year te noemen. Ook nog best wel een leuke plaat al draai ik hem niet zo vaak. Jammer dat ze toen stopten maar ze zijn goed terug gekomen
En het heeft veel mike patton albums veroorzaakt hierna want mike wilde niet persee stoppen.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
bazbo cd0179: Bryan Beller - Wednesday Night Live
The Baked Potato is een restaurant/concertzaal in Los Angeles, geliefd bij muzikanten in de regio. De ontspannen sfeer (de serveersters komen tijdens het concert je gepofte aardappel in het publiek brengen) en de prima geluidsapparatuur doen vele grootheden besluiten er op te treden, op te nemen of een concertfilm te maken. Mike Keneally is er kind aan huis. In de herfst van 2010 doet de Mike Keneally Band een tour rond de westkust van de Verenigde staten en in het voorprogramma staat de Bryan Beller Band. Het is exact dezelfde band, alleen wisselen Beller en Keneally van positie als frontman en mag Beller in zijn voorprogramma zijn eigen stukken spelen. Op 15 september van 2010 doet de 'It's The Same Band Tour' The Baked Potato aan en het resultaat mag er zijn. In vijftig minuten komen er zes hoogstaande progjazzrockstukken voorbij, vele van View. Ernaast nog twee bonustracks van twee eerdere tours (uit 2007 en 2009. Ik koop deze plaat op 19 juni 2011. Tegelijkertijd met dit album komt het concert van The Baked Potato ook op film/dvd uit. (Ook Keneally brengt zijn set van die avond uit op cd en dvd). Lekkere plaat, zeker!
The Baked Potato is een restaurant/concertzaal in Los Angeles, geliefd bij muzikanten in de regio. De ontspannen sfeer (de serveersters komen tijdens het concert je gepofte aardappel in het publiek brengen) en de prima geluidsapparatuur doen vele grootheden besluiten er op te treden, op te nemen of een concertfilm te maken. Mike Keneally is er kind aan huis. In de herfst van 2010 doet de Mike Keneally Band een tour rond de westkust van de Verenigde staten en in het voorprogramma staat de Bryan Beller Band. Het is exact dezelfde band, alleen wisselen Beller en Keneally van positie als frontman en mag Beller in zijn voorprogramma zijn eigen stukken spelen. Op 15 september van 2010 doet de 'It's The Same Band Tour' The Baked Potato aan en het resultaat mag er zijn. In vijftig minuten komen er zes hoogstaande progjazzrockstukken voorbij, vele van View. Ernaast nog twee bonustracks van twee eerdere tours (uit 2007 en 2009. Ik koop deze plaat op 19 juni 2011. Tegelijkertijd met dit album komt het concert van The Baked Potato ook op film/dvd uit. (Ook Keneally brengt zijn set van die avond uit op cd en dvd). Lekkere plaat, zeker!
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
Meer informatie op www.bazbo.net
bazbo cd0180: Bryan Beller - Scenes From The Flood
Vorig jaar waagde Beller zich aan een link project: de prog dubbelelpee. In de voetsporen van Tales From Topographic Oceans en The Lamb Lies Down On Broadway krijgen we hier een bijna apocalytisch verhaal (van de wereld na een (zond)vloed), maar dan geheel op z'n Bryan Bellers, krijgen we hier vier suites (ieder een plaatkant, maar ik heb 'm op cd), ieder weer onderverdeeld in vier of vijf korte stukken. De hoeveelheid van stijlen doet duizelen en we vallen van de ene atmosfeer in de andere. Van alles krijgen we hier voor onze kiezen: van verstilde pianoklanken tot furieuze metal, van robuuste rock tot jazzrockgepiel. Je zou denken dat het daardoor een allegaartje is, maar dat is geenszins het geval. Dit is een Bryan Beller-plaat en een heel mooie ook! Niet de minsten komen een bijdrage leveren: Mike Keneally (natuurlijk), Guthrie Govan, John Petrucci, Joe Satriani en vele vele anderen. Hoogtepunt is World Class, een soort wereldmuziekmetaljam. De plaat komt sinds 7 oktober 2019 zeer regelmatig uit de platenkast.
Vorig jaar waagde Beller zich aan een link project: de prog dubbelelpee. In de voetsporen van Tales From Topographic Oceans en The Lamb Lies Down On Broadway krijgen we hier een bijna apocalytisch verhaal (van de wereld na een (zond)vloed), maar dan geheel op z'n Bryan Bellers, krijgen we hier vier suites (ieder een plaatkant, maar ik heb 'm op cd), ieder weer onderverdeeld in vier of vijf korte stukken. De hoeveelheid van stijlen doet duizelen en we vallen van de ene atmosfeer in de andere. Van alles krijgen we hier voor onze kiezen: van verstilde pianoklanken tot furieuze metal, van robuuste rock tot jazzrockgepiel. Je zou denken dat het daardoor een allegaartje is, maar dat is geenszins het geval. Dit is een Bryan Beller-plaat en een heel mooie ook! Niet de minsten komen een bijdrage leveren: Mike Keneally (natuurlijk), Guthrie Govan, John Petrucci, Joe Satriani en vele vele anderen. Hoogtepunt is World Class, een soort wereldmuziekmetaljam. De plaat komt sinds 7 oktober 2019 zeer regelmatig uit de platenkast.
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
Meer informatie op www.bazbo.net
bazbo 0181: Bells Of Youth - BOY
Op 18 mei 2014 heb ik nog nooit van deze groep gehoord. Die middag spelen ze bij ons hier in het zo majestueuze Apeldoorn in het café van poptempel Gigant. Wat blijkt? Het zijn vijf getalenteerde jongedames die frisse popliederen maken en zojuist een plaat hebben utigebracht. Het is heel mooi weer en het vijftal speelt onder een partytent buiten op het terras. Leuk! Ik koop de plaat bij de dames en thuisgekomen blijken er in veertig minuten tijd twaalf pittige liedjes voorbij te komen. Alleraardigst. En dat dan ook nog uit Nederland. Na een week of wat komt de cd niet zo veel meer de kast uit, maar nu ik hem zo weer hoor moet ik zeggen dat ik er weer veertig minuten plezier aan beleef.
Op 18 mei 2014 heb ik nog nooit van deze groep gehoord. Die middag spelen ze bij ons hier in het zo majestueuze Apeldoorn in het café van poptempel Gigant. Wat blijkt? Het zijn vijf getalenteerde jongedames die frisse popliederen maken en zojuist een plaat hebben utigebracht. Het is heel mooi weer en het vijftal speelt onder een partytent buiten op het terras. Leuk! Ik koop de plaat bij de dames en thuisgekomen blijken er in veertig minuten tijd twaalf pittige liedjes voorbij te komen. Alleraardigst. En dat dan ook nog uit Nederland. Na een week of wat komt de cd niet zo veel meer de kast uit, maar nu ik hem zo weer hoor moet ik zeggen dat ik er weer veertig minuten plezier aan beleef.
![Bells of Youth - Shoot [official video]](https://i.ytimg.com/vi/AIotX8Da7pM/0.jpg)
![Bells of Youth - Physical [official video]](https://i.ytimg.com/vi/F9gGhNjGc4U/0.jpg)
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
Meer informatie op www.bazbo.net
bazbo cd0182: Robert Berry - (A Soundtrack For) The Wheel Of Time
Robert Berry is een multi-instrumentalist en producer die vooral furore maakte in 1988, toen hij samen met Keith Emerson en Carl Palmer een plaat uitbracht onder de bandnaam 3. Daarvoor was hij vooral in eigen regio bekend met zijn progrockcoverband Hush. Bij de start van het progrocklabel Magna Carta kwam hij weer in beeld, ook voornamelijk als producer van allerlei bands. Op dit album uit 2001 mag hij zijn eigen muziek aan de wereld laten horen. Het is een conceptalbum met muziek geïnspireerd door de fantasyromans van Robert Jordan. Ik heb de boeken nooit gelezen, maar de muziek is beeldend genoeg. Filmische progfolkrock is wat Berry ons voorschotelt. Niet erg. Integendeel, bij vlagen zelfs erg stemmig. Lief Sorbye speelt alle mandolinepartijen, maar de rest verzorgt meneer Berry zelf. Ik kocht de plaat op 29 juni 2001 en dat is dus ook alweer negentien jaar geleden.
Robert Berry is een multi-instrumentalist en producer die vooral furore maakte in 1988, toen hij samen met Keith Emerson en Carl Palmer een plaat uitbracht onder de bandnaam 3. Daarvoor was hij vooral in eigen regio bekend met zijn progrockcoverband Hush. Bij de start van het progrocklabel Magna Carta kwam hij weer in beeld, ook voornamelijk als producer van allerlei bands. Op dit album uit 2001 mag hij zijn eigen muziek aan de wereld laten horen. Het is een conceptalbum met muziek geïnspireerd door de fantasyromans van Robert Jordan. Ik heb de boeken nooit gelezen, maar de muziek is beeldend genoeg. Filmische progfolkrock is wat Berry ons voorschotelt. Niet erg. Integendeel, bij vlagen zelfs erg stemmig. Lief Sorbye speelt alle mandolinepartijen, maar de rest verzorgt meneer Berry zelf. Ik kocht de plaat op 29 juni 2001 en dat is dus ook alweer negentien jaar geleden.
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
Meer informatie op www.bazbo.net
bazbo cd0183: Between The Buried And Me - Coma Ecliptic
Ergens in de zomer van 2015 lees ik een recensie van de op dat moment net verschenen plaat Coma Ecliptic door de Amerikaanse band Between The Buried And Me. De recensie is lyrisch en als ik op 10 augustus in een plaatselijke platenwinkel ben en de speciale editie van het album zie, koop ik hem. Zonder er iets van gehoord te hebben. De plaat begint voor mij veelbelovend met een atmosferisch pianostukje. Daarna komt het eerste echte nummer, waarin ik veel moois hoor. Instrumentaal staat het als een huis. Aanvankelijk zingt de zangert met een toegankelijke, heldere stem. Maar op eenderde begint hij ineens te krijsen en te growlen. Nu vind ik dat een keertje niet zo erg (praten we niet meer over), maar helaas komt het meerdere keren terug op de plaat. In bijna ieder nummer. Ik draai de plaat twee of drie keer en dan gaat hij de kast in en ik heb hem zo ongeveer nooit meer gedraaid. Nu dus weer wel. Ik ben geen progmetalfan, maar hoor dat er hier een goede band bezig is. Als de schreeuwstem er niet in zou zitten, zou ik 'm veel vaker draaien. Sterker nog: dan is het een fantastisch album! De mix van melodieus en beuken, van verstild en stevig, de mooie koortjes en instrumentatie: dat bevalt me wel. Het is de brulaap die mij doet afhaken en ik ben bang dat de plaat weer voor tijden de kast in gaat. Ik heb ook nog de speciale editie met een dvd erbij, die ik nog nimmer heb bekeken. De eerste twee YT-filmpjes hieronder zijn de eerste twee stukken van de plaat, dan weet je een beetje wat mij overkwam.
Ergens in de zomer van 2015 lees ik een recensie van de op dat moment net verschenen plaat Coma Ecliptic door de Amerikaanse band Between The Buried And Me. De recensie is lyrisch en als ik op 10 augustus in een plaatselijke platenwinkel ben en de speciale editie van het album zie, koop ik hem. Zonder er iets van gehoord te hebben. De plaat begint voor mij veelbelovend met een atmosferisch pianostukje. Daarna komt het eerste echte nummer, waarin ik veel moois hoor. Instrumentaal staat het als een huis. Aanvankelijk zingt de zangert met een toegankelijke, heldere stem. Maar op eenderde begint hij ineens te krijsen en te growlen. Nu vind ik dat een keertje niet zo erg (praten we niet meer over), maar helaas komt het meerdere keren terug op de plaat. In bijna ieder nummer. Ik draai de plaat twee of drie keer en dan gaat hij de kast in en ik heb hem zo ongeveer nooit meer gedraaid. Nu dus weer wel. Ik ben geen progmetalfan, maar hoor dat er hier een goede band bezig is. Als de schreeuwstem er niet in zou zitten, zou ik 'm veel vaker draaien. Sterker nog: dan is het een fantastisch album! De mix van melodieus en beuken, van verstild en stevig, de mooie koortjes en instrumentatie: dat bevalt me wel. Het is de brulaap die mij doet afhaken en ik ben bang dat de plaat weer voor tijden de kast in gaat. Ik heb ook nog de speciale editie met een dvd erbij, die ik nog nimmer heb bekeken. De eerste twee YT-filmpjes hieronder zijn de eerste twee stukken van de plaat, dan weet je een beetje wat mij overkwam.
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
Meer informatie op www.bazbo.net
GCD049 Future Sound of London - Lifeforms
Weer een klassieker, met deze plaat (Hun 2e onder de naam FSOL), wilden de heren meer een landschap van geluid creëren. Nou dat is zeker gelukt, vanaf de eerste klanken lijkt het alsof je in een buitenaards/onderwater wereld binnenloopt, maar dan wel met PS2-graphics.
Verder speelt Robert Fripp nog gitaar op 1 nummer, en doen ze nog een cover van Klaus Schulze (@bazbo, let je op?
)
Het meisje op de hoes heeft later nog een voetbalcariere bij Arsenal gehad (las ik net op wikipedia, qua sport-feitjes moet je niet bij mij zijn
Ik moest googlen waar Arsenal weg komt)
[ Bericht 0% gewijzigd door Gehenna op 10-06-2020 12:00:13 ]
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-8067-1266363794.jpeg.jpg)
Weer een klassieker, met deze plaat (Hun 2e onder de naam FSOL), wilden de heren meer een landschap van geluid creëren. Nou dat is zeker gelukt, vanaf de eerste klanken lijkt het alsof je in een buitenaards/onderwater wereld binnenloopt, maar dan wel met PS2-graphics.
Verder speelt Robert Fripp nog gitaar op 1 nummer, en doen ze nog een cover van Klaus Schulze (@bazbo, let je op?
)Het meisje op de hoes heeft later nog een voetbalcariere bij Arsenal gehad (las ik net op wikipedia, qua sport-feitjes moet je niet bij mij zijn
Ik moest googlen waar Arsenal weg komt)
[ Bericht 0% gewijzigd door Gehenna op 10-06-2020 12:00:13 ]
Robert Moog died for our synths
Lifeforms FSOL
FSOL
Semi0n is dead, long live Stress Techniques. New project: LLB - JG
http://http://llbinc.bandcamp.com/
http://http://llbinc.bandcamp.com/
bazbo cd0184: Big Big Train - The Difference Machine
Ik had twee collega's die helemaal lijp waren/zijn van Big Big Train. We wisselden altijd veel muziek uit, maar ik kwam er nooit toe om de muziek van deze band eens te beluisteren. Pas laat in 2015 hoorde ik voor het eerst eens iets en: ik was verkocht. Dit album komt uit 2007, het is al het vijfde van de groep (die in 1990 startte) en ik kocht het op 16 augustus 2016. In de band: Greg Spawton en Andy Pool. De zang is hier van Sean Filkins. Gasten zijn drummer Nick D'Virgilio en Dave Meros (van Spock's Beard) en Pete Trawavas (van Marillion). Melodieuze progrock van de degelijke en bijna pastorale soort, voornamelijk geschreven door Spawton, ook vandaag nog de aanjager van de band. Dit spul draai ik graag en vaak.
Ik had twee collega's die helemaal lijp waren/zijn van Big Big Train. We wisselden altijd veel muziek uit, maar ik kwam er nooit toe om de muziek van deze band eens te beluisteren. Pas laat in 2015 hoorde ik voor het eerst eens iets en: ik was verkocht. Dit album komt uit 2007, het is al het vijfde van de groep (die in 1990 startte) en ik kocht het op 16 augustus 2016. In de band: Greg Spawton en Andy Pool. De zang is hier van Sean Filkins. Gasten zijn drummer Nick D'Virgilio en Dave Meros (van Spock's Beard) en Pete Trawavas (van Marillion). Melodieuze progrock van de degelijke en bijna pastorale soort, voornamelijk geschreven door Spawton, ook vandaag nog de aanjager van de band. Dit spul draai ik graag en vaak.
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
Meer informatie op www.bazbo.net
BBCD73
Nadat californication van the red hot chilli peppers uitkwam kwam er ook weer een solo album van john frusciante. Eerder had hij solo materiaal wat echt heel erg in zijn heroine periode zat, bijna syd barrett-esque. Ik heb het gevoel dat hij bij deze plaat dat een beetje probeerde te simuleren, het is niet de beste zanger maar toch is zijn zang erg passend bij deze muziek. De nummers zijn erg pakkend en eigenlijk best wel goed geproduceerd, het lijken mij teksten die gebaseerd zijn op slechte periodes in zijn leven maar hoe hij in de hoes afgebeeld staat is het duidelijk dat hij veeeeeel beter in zijn vel zit. Daardoor is het eigenlijk best een positief album. Ook zitten er een soort van tips in voor hemzelf wat een grappig gegeven is.
Hierna is hij behoorlijk productief geworden om vervolgens te minderen en te eindigen als breakcore artiest maar toch wel een ontzettend muzikaal persoon die John, mooie dingen gedaan hoopt dat hij ze blijft doen
En dan heb ik nog niets gezegd over wonderschoon gitaarspel natuurlijk want daar ligt duidelijk zijn kracht ook te horen op de instrumentaaltjes op dit album.
Nadat californication van the red hot chilli peppers uitkwam kwam er ook weer een solo album van john frusciante. Eerder had hij solo materiaal wat echt heel erg in zijn heroine periode zat, bijna syd barrett-esque. Ik heb het gevoel dat hij bij deze plaat dat een beetje probeerde te simuleren, het is niet de beste zanger maar toch is zijn zang erg passend bij deze muziek. De nummers zijn erg pakkend en eigenlijk best wel goed geproduceerd, het lijken mij teksten die gebaseerd zijn op slechte periodes in zijn leven maar hoe hij in de hoes afgebeeld staat is het duidelijk dat hij veeeeeel beter in zijn vel zit. Daardoor is het eigenlijk best een positief album. Ook zitten er een soort van tips in voor hemzelf wat een grappig gegeven is.
Hierna is hij behoorlijk productief geworden om vervolgens te minderen en te eindigen als breakcore artiest
maar toch wel een ontzettend muzikaal persoon die John, mooie dingen gedaan hoopt dat hij ze blijft doen En dan heb ik nog niets gezegd over wonderschoon gitaarspel natuurlijk want daar ligt duidelijk zijn kracht ook te horen op de instrumentaaltjes op dit album.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
quote:Op woensdag 10 juni 2020 13:17 schreef Bosbeetle het volgende:
BBCD73
[ afbeelding ]
Nadat californication van the red hot chilli peppers uitkwam kwam er ook weer een solo album van john frusciante. Eerder had hij solo materiaal wat echt heel erg in zijn heroine periode zat, bijna syd barrett-esque. Ik heb het gevoel dat hij bij deze plaat dat een beetje probeerde te simuleren, het is niet de beste zanger maar toch is zijn zang erg passend bij deze muziek. De nummers zijn erg pakkend en eigenlijk best wel goed geproduceerd, het lijken mij teksten die gebaseerd zijn op slechte periodes in zijn leven maar hoe hij in de hoes afgebeeld staat is het duidelijk dat hij veeeeeel beter in zijn vel zit. Daardoor is het eigenlijk best een positief album. Ook zitten er een soort van tips in voor hemzelf wat een grappig gegeven is.
Hierna is hij behoorlijk productief geworden om vervolgens te minderen en te eindigen als breakcore artiest
En dan heb ik nog niets gezegd over wonderschoon gitaarspel natuurlijk want daar ligt duidelijk zijn kracht ook te horen op de instrumentaaltjes op dit album.
Maar sowieso Frusciante =
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
bazbo cd0185: Big Big Train - The Underfall Yard
Met het toetreden van David Longdon en Nick D'Virgilio als vaste bandleden heeft BBT het definitieve geluid gekregen. The Underfall Yard is dan ook de eerste 'klassieke' BBT-plaat. Hij verschijnt in 2009 en ik koop 'm op 6 juni 2017. Er staan een paar grootse stukken op, waaronder Victoria Brickwork en het epische het titelnummer. Ieder stuk weet een prachtig verhaal te vertellen, veelal uit de Engelse geschiedenis. Wat een rijk geschakeerd geluid en wat een prachtig album, dit. En dan te bedenken dat de band dat geluid sindsdien nog verder weet te ontwikkelen en tot nog grotere hoogte weet te brengen.
Met het toetreden van David Longdon en Nick D'Virgilio als vaste bandleden heeft BBT het definitieve geluid gekregen. The Underfall Yard is dan ook de eerste 'klassieke' BBT-plaat. Hij verschijnt in 2009 en ik koop 'm op 6 juni 2017. Er staan een paar grootse stukken op, waaronder Victoria Brickwork en het epische het titelnummer. Ieder stuk weet een prachtig verhaal te vertellen, veelal uit de Engelse geschiedenis. Wat een rijk geschakeerd geluid en wat een prachtig album, dit. En dan te bedenken dat de band dat geluid sindsdien nog verder weet te ontwikkelen en tot nog grotere hoogte weet te brengen.
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
Meer informatie op www.bazbo.net
GCD050 Future Sound of London - ISDN
In 1994 deed FSOL iets wat (zo ver ik weet) nog nooit gedaan was. Live je concert streamen via het internet, dit werd mogelijk dankzij de ISDN technologie waar dit album naar vernoemd is.
En het mag dan live zijn (wat niet te horen is), er staan zo ver ik weet alleen nieuwe nummers op
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-6007-1323064766.jpeg.jpg)
In 1994 deed FSOL iets wat (zo ver ik weet) nog nooit gedaan was. Live je concert streamen via het internet, dit werd mogelijk dankzij de ISDN technologie waar dit album naar vernoemd is.
En het mag dan live zijn (wat niet te horen is), er staan zo ver ik weet alleen nieuwe nummers op
Robert Moog died for our synths
GCD051 Future Sound of London - Dead Cities
En de laatste die hier in de kast staat van FSOL. En met 70 minuten, de kortste van de drie
Op deze een veel grootser geluid, met af en toe uitstapjes richting de 'big beat'. Heerlijk plaatje, klassieker uit die tijd.
Verder doet Max Richter nog even mee op een track of 2
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-8069-1272848219.jpeg.jpg)
En de laatste die hier in de kast staat van FSOL. En met 70 minuten, de kortste van de drie
Op deze een veel grootser geluid, met af en toe uitstapjes richting de 'big beat'. Heerlijk plaatje, klassieker uit die tijd. Verder doet Max Richter nog even mee op een track of 2
Robert Moog died for our synths
GCD052 Kyuss - Blues for the Red Sun
Kyuss, fuck yeah! Een van de pioniers van de stoner rock. Eeuwig zonde dat deze band knapte wmb als je hoort hoe jammerlijk QOTSA tegenwoordig klinken, en hoe ontiegelijk vet dit is.
[ Bericht 13% gewijzigd door Gehenna op 10-06-2020 16:28:09 ]
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-370665-1196060948.jpeg.jpg)
Kyuss, fuck yeah!
Een van de pioniers van de stoner rock. Eeuwig zonde dat deze band knapte wmb als je hoort hoe jammerlijk QOTSA tegenwoordig klinken, en hoe ontiegelijk vet dit is. 
[ Bericht 13% gewijzigd door Gehenna op 10-06-2020 16:28:09 ]
Robert Moog died for our synths
ik kan me nog goed herinneren toen die plaat uitkwam. Op m'n walkman elke dag in de trein naar m'n zomerbaantje
De eerste paar QOTSA waren nog wel leuk maar heb er eigenlijk al jaren niet meer naar geluisterd.
De eerste paar QOTSA waren nog wel leuk maar heb er eigenlijk al jaren niet meer naar geluisterd.
Semi0n is dead, long live Stress Techniques. New project: LLB - JG
http://http://llbinc.bandcamp.com/
http://http://llbinc.bandcamp.com/
oh cool, dit was dus direct wel een dingetje destijds? Als in: dat het op de radio werd gedraaid?quote:Op woensdag 10 juni 2020 15:59 schreef bartrid het volgende:
ik kan me nog goed herinneren toen die plaat uitkwam. Op m'n walkman elke dag in de trein naar m'n zomerbaantje
De eerste paar QOTSA waren nog wel leuk maar heb er eigenlijk al jaren niet meer naar geluisterd.
Ik kwam er zelf pas jaren later achter, toen ik internet kreeg
(in '92 was ik dan ook 7)
Robert Moog died for our synths
BBCD74
Jaaaa ik heb zowel de melvins als fantomas erg hoog zitten en ze hebben gewoon samen eenbigband Nu zat buzz al in fantômas en trevor dunn al eens de melvins dus eigenlijk is het fatomas met dale crover of melvins met mike patton. Het maakt ook niet uit dit is echt een best of both worlds, erg leuke melvins nummers net iets agressiever met korte stevige fantomas uitbraken. Heerlijke cd. Hierna volgt veel meer fantomas (die ik ook allemaal op vinyl heb) maar deze heb ik niet op vinyl (is er volgensmij ook niet) dus die horen jullie voor het eerst.
Jaaaa ik heb zowel de melvins als fantomas erg hoog zitten en ze hebben gewoon samen eenbigband
Nu zat buzz al in fantômas en trevor dunn al eens de melvins dus eigenlijk is het fatomas met dale crover of melvins met mike patton. Het maakt ook niet uit dit is echt een best of both worlds, erg leuke melvins nummers net iets agressiever met korte stevige fantomas uitbraken. Heerlijke cd. Hierna volgt veel meer fantomas (die ik ook allemaal op vinyl heb) maar deze heb ik niet op vinyl (is er volgensmij ook niet) dus die horen jullie voor het eerst.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
BBCD75
En door met de eerste van Fantômas 30 hyperkorte nummers achter elkaar genummerd als de pagina's van een stripverhaal met de bijbehorende frames. Mike Patton's band na mr. bungle en faith no more. Een band waar hij daadwerkelijk achter het stuur zat, met de legendarische dave lombardo achter de drums. Heb de band 1 keer met Dave gezien één keer met Terry Bozzio en een aantal keer met Dale Crover. En grappig genoeg maken de drummers bij dit gezelschap het verschil. Terwijl bozzio allerlei fratsen uithaalde was hij gewoon niet zo scherp als Lombardo (die overigens ook vrij veel fratsen toepaste in deze band). Het is ook echt wel een drum project de drums zijn leidend voor de gitaar en bas die ook beide vrij ritmisch gespeeld worden, en de zang loopt daar dan weer als een soort tegenhanger tussendoor. Nogsteeds een geweldig bijzondere band, die elk album wist te vernieuwen.
En door met de eerste van Fantômas 30 hyperkorte nummers achter elkaar genummerd als de pagina's van een stripverhaal met de bijbehorende frames. Mike Patton's band na mr. bungle en faith no more. Een band waar hij daadwerkelijk achter het stuur zat, met de legendarische dave lombardo achter de drums. Heb de band 1 keer met Dave gezien één keer met Terry Bozzio en een aantal keer met Dale Crover. En grappig genoeg maken de drummers bij dit gezelschap het verschil. Terwijl bozzio allerlei fratsen uithaalde was hij gewoon niet zo scherp als Lombardo (die overigens ook vrij veel fratsen toepaste in deze band). Het is ook echt wel een drum project de drums zijn leidend voor de gitaar en bas die ook beide vrij ritmisch gespeeld worden, en de zang loopt daar dan weer als een soort tegenhanger tussendoor. Nogsteeds een geweldig bijzondere band, die elk album wist te vernieuwen.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
BBCD76
En nummer twee van Fantômas de meest toegankelijke, namelijk allemaal covers van bekende filmliederen in fantomas stijl
:format(jpeg):mode_rgb():quality(40)/discogs-images/R-2349226-1350040583-9671.jpeg.jpg)
En nummer twee van Fantômas de meest toegankelijke, namelijk allemaal covers van bekende filmliederen in fantomas stijl
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
CDBB77
Derde plaat van fantomas met 1 lang nummer van pak hem beet 40 min. Toen dit uitkwam vond ik het eigenlijk ontzettend uniek maar inmiddels staan er in mijn platenkast heel wat albums waarvan 1 plaatkant een volledig nummer vormt.(waren ze zich ook zeer bewust van want de plaat begint met de naald die op de plaat valt en eindig met 20 min uitloop groef geluid) De thematiek van deze cd is chirurgisch al hoor ik er meer monniken in het een een mooi staaltje stijl aanpassing van band van hele korte nummers naar hele langer nummers gaan. Al heeft John zorn dit met zijn painkiller en naked city ook al eens geflikt. Maar het is een tof document Luister hem niet vaak maar toch de moeite waard.
Derde plaat van fantomas met 1 lang nummer van pak hem beet 40 min. Toen dit uitkwam vond ik het eigenlijk ontzettend uniek maar inmiddels staan er in mijn platenkast heel wat albums waarvan 1 plaatkant een volledig nummer vormt.(waren ze zich ook zeer bewust van want de plaat begint met de naald die op de plaat valt en eindig met 20 min uitloop groef geluid) De thematiek van deze cd is chirurgisch al hoor ik er meer monniken in het een een mooi staaltje stijl aanpassing van band van hele korte nummers naar hele langer nummers gaan. Al heeft John zorn dit met zijn painkiller en naked city ook al eens geflikt. Maar het is een tof document
Luister hem niet vaak maar toch de moeite waard.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Yep,is me bekend!quote:
GCD049 Future Sound of London - Lifeforms
[ afbeelding ]
[...]
Verder speelt Robert Fripp nog gitaar op 1 nummer, en doen ze nog een cover van Klaus Schulze (@:bazbo, let je op?
[...]
Alleen nog nooit gehoord. Is het wat?
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
Meer informatie op www.bazbo.net
tja, ik vind het zelf echt geweldig. Zit meer richting de ambient (techno), moet je een beetje liggen.quote:Op woensdag 10 juni 2020 20:16 schreef bazbo het volgende:
[..]
Yep,is me bekend!
Alleen nog nooit gehoord. Is het wat?
Heeft wel iets weg van een meer electro-variant van John Hassell. Van die 'natte' geluidjes.
Robert Moog died for our synths
Goeie reviews overal en kwam ook wel langs op mtv en zo. Cd geleend uit de muziek bibliotheek in Delft en getapedquote:
[..]
oh cool, dit was dus direct wel een dingetje destijds? Als in: dat het op de radio werd gedraaid?
Ik kwam er zelf pas jaren later achter, toen ik internet kreeg
en later gewoon gekocht.
Semi0n is dead, long live Stress Techniques. New project: LLB - JG
http://http://llbinc.bandcamp.com/
http://http://llbinc.bandcamp.com/
CDBB78
Vierde en laatste cd van Fantômas in de vorm van een kalender en vind ik in die kalender nou gewoon cd terug die ik kwijt was. Het ging om een soort gebrand cdtjes van acid mothers temple die ik ooit gekocht had bij een concert van hen
Maar terug naar fantômas als ik toch een cd van hun het minste moet vinden is het deze, opzich zegt dat niets want ik vind het een geweldige band. Deze cd heeft weer een thema en het thema is cartoons, dat betekent allerlei cartoony geluidjes en speelgoed sampletjes e.d. Verder houden ze redelijk het stramien aan dat bij hun debut gebruikt werd... Leuke plaat en erg bijzondere hoes met de maand april en de nummers op de cd hebben dan ook titels van 1 t/m 30 april...
Vierde en laatste cd van Fantômas in de vorm van een kalender en vind ik in die kalender nou gewoon cd terug die ik kwijt was. Het ging om een soort gebrand cdtjes van acid mothers temple die ik ooit gekocht had bij een concert van hen
Maar terug naar fantômas als ik toch een cd van hun het minste moet vinden is het deze, opzich zegt dat niets want ik vind het een geweldige band. Deze cd heeft weer een thema en het thema is cartoons, dat betekent allerlei cartoony geluidjes en speelgoed sampletjes e.d. Verder houden ze redelijk het stramien aan dat bij hun debut gebruikt werd... Leuke plaat en erg bijzondere hoes met de maand april en de nummers op de cd hebben dan ook titels van 1 t/m 30 april...
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
BBCD79
De verloren zoon Acid mothership gelimiteerd nummer 45/200 op een gebrand cdtje tussen een papiertje. Maar toch een erg leuk plaatje er staan vier nummers waaronder hun live anthem Pink Lady Lemonade op een of andere manier een nummer bij elk optreden van acid mother temple wel op een manier terug komt. Leuk om een versie op cd the hebben. Verder is dit standaar acid mothers temple gebeuren dus freaken feedback en space geluiden met wat drone zang. Het leuke aan deze cd is is dat het mijn eerste cd van acid mothers temple is later nog vrij veel LPs van ze gekocht. Ik heb dit gekocht bij het eerste concert dat ik van ze zag in de worm. Ik werd omver geblazen een gitarist die halverwege het concert zijn gitaar aan het plafond hangt een dronende space japanner met een lange witte baard die zo lijk weggelopen uit een tolkien film, ook de tweede gitarist die later volgensmij een vrouw is geworden had toen al een soort jurk aan. Een erg tof gebeuren later heb ik ze nog vele malen gezien en ze stellen zelden teleur.
Grappig is ook dat zo ontzettend veel cds en lps uit hebben en dat er altijd wel een soort van parodie op een ander album is, in dit geval de mothership boxset van led zeppelin. Ooit in een interview las ik dat ze gewoon niet zo goed engels kunnen en daarom het wel leuk vinden om maar gewoon album titels van anderen die ze goed vinden aan elkaar te plakken enzo (dat is ook een manier om aan je titels te komen )
De verloren zoon
Acid mothership gelimiteerd nummer 45/200 op een gebrand cdtje tussen een papiertje. Maar toch een erg leuk plaatje er staan vier nummers waaronder hun live anthem Pink Lady Lemonade op een of andere manier een nummer bij elk optreden van acid mother temple wel op een manier terug komt. Leuk om een versie op cd the hebben. Verder is dit standaar acid mothers temple gebeuren dus freaken feedback en space geluiden met wat drone zang. Het leuke aan deze cd is is dat het mijn eerste cd van acid mothers temple is later nog vrij veel LPs van ze gekocht. Ik heb dit gekocht bij het eerste concert dat ik van ze zag in de worm. Ik werd omver geblazen een gitarist die halverwege het concert zijn gitaar aan het plafond hangt een dronende space japanner met een lange witte baard die zo lijk weggelopen uit een tolkien film, ook de tweede gitarist die later volgensmij een vrouw is geworden had toen al een soort jurk aan. Een erg tof gebeuren later heb ik ze nog vele malen gezien en ze stellen zelden teleur. Grappig is ook dat zo ontzettend veel cds en lps uit hebben en dat er altijd wel een soort van parodie op een ander album is, in dit geval de mothership boxset van led zeppelin. Ooit in een interview las ik dat ze gewoon niet zo goed engels kunnen en daarom het wel leuk vinden om maar gewoon album titels van anderen die ze goed vinden aan elkaar te plakken enzo
(dat is ook een manier om aan je titels te komen )
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Koel. Dat wordt zoeken. Hassell's werk vind ik prachtig.quote:
[..]
tja, ik vind het zelf echt geweldig. Zit meer richting de ambient (techno), moet je een beetje liggen.
Heeft wel iets weg van een meer electro-variant van John Hassell. Van die 'natte' geluidjes.
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
Meer informatie op www.bazbo.net
bazbo cd0186: Big Big Train - English Electric Full Power
In 2012 en 2013 brengt Big Big Train de twee platen English Electric Part One en English Electric Part Two uit en in 2013 verschijnt ook nog de EP Make Some Noise. Zanger en componist David Longdon is nu een belangrijk onderdeel van de band geworden. Samen met Greg Spawton schrijft hij het leeuwendeel van het materiaal. De drie platen komen eind 2013 tesamen op de dubbelaar English Electric Full Power, die ik kocht op 21 juni 2016 en zeer vaak door de kamer heen dender. Want wat een prachtwerk staat erop! In dik twee uur tijd vliegen de verhalen over allerlei bijzondere personen, gebeurtenissen en technologie uit de vervlogen tijden van het Engelse platteland om de oren. Melodieus, aangrijpend, pakkend, warm, landelijk en altijd avontuurlijk. Naast Spawton en Longdon en Andy Poole zijn nu ook Nick D'Virgilio, Dave Gregory (van XTC!) en Danny Manners vast onderdeel van de band. Verder horen we allerlei gastmuzikanten en een strijk- en blazersensemble krijgt een belangrijke rol in het geluid. Louter parels, hier. Een bijzondere vermelding krijgt East Coast Racer, een verhaal over de stoomlocomotief Mallard die in 1938het snelheidsrecord aan flarden scheurde en die nu te zien is in het spoorwegmuseum in York (aanrader). Heerlijke prog in de Engelse traditie. Meer, meer!
In 2012 en 2013 brengt Big Big Train de twee platen English Electric Part One en English Electric Part Two uit en in 2013 verschijnt ook nog de EP Make Some Noise. Zanger en componist David Longdon is nu een belangrijk onderdeel van de band geworden. Samen met Greg Spawton schrijft hij het leeuwendeel van het materiaal. De drie platen komen eind 2013 tesamen op de dubbelaar English Electric Full Power, die ik kocht op 21 juni 2016 en zeer vaak door de kamer heen dender. Want wat een prachtwerk staat erop! In dik twee uur tijd vliegen de verhalen over allerlei bijzondere personen, gebeurtenissen en technologie uit de vervlogen tijden van het Engelse platteland om de oren. Melodieus, aangrijpend, pakkend, warm, landelijk en altijd avontuurlijk. Naast Spawton en Longdon en Andy Poole zijn nu ook Nick D'Virgilio, Dave Gregory (van XTC!) en Danny Manners vast onderdeel van de band. Verder horen we allerlei gastmuzikanten en een strijk- en blazersensemble krijgt een belangrijke rol in het geluid. Louter parels, hier. Een bijzondere vermelding krijgt East Coast Racer, een verhaal over de stoomlocomotief Mallard die in 1938het snelheidsrecord aan flarden scheurde en die nu te zien is in het spoorwegmuseum in York (aanrader). Heerlijke prog in de Engelse traditie. Meer, meer!
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
Meer informatie op www.bazbo.net
GCD052 Kyuss - Welcome to Sky Valley
Nee deze dan, poh!
Ik kan nooit kiezen welke van de Kyuss cd's nu mijn favoriet is, vooral degene die op dat moment aan staat
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-376999-1385204742-3766.jpeg.jpg)
Nee deze dan, poh!
Ik kan nooit kiezen welke van de Kyuss cd's nu mijn favoriet is, vooral degene die op dat moment aan staat 
Robert Moog died for our synths
GCD053 Love - Forever Changes
Eerder ook al op vinyl langsgekomen, maar deze heb ik dus al veel langer
Een van de psychedelische pareltjes uit de 60's, in het rijtje van Pet Sounds, Sgt. Pepper, Odessey & Oracle, waarvan ik geen favoriet zou kunnen kiezen.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-1157303-1264444904.jpeg.jpg)
Eerder ook al op vinyl langsgekomen, maar deze heb ik dus al veel langer
Een van de psychedelische pareltjes uit de 60's, in het rijtje van Pet Sounds, Sgt. Pepper, Odessey & Oracle, waarvan ik geen favoriet zou kunnen kiezen.
Robert Moog died for our synths
bazbo cd0187: Big Big Train - Wassail (EP)
Het is 4 november 2015. Ergens lees ik een recensie van deze EP en zonder dat ik ooit ook maar iets heb gehoord van deze band - wel over deze band, aangezien twee (oud-)collega's al jaren riepen dat ze geweldig zijn - koop ik 'm. Thuis draai ik het plaatje en ben ik om. Dit is pakkend, prog en prachtig. Het titelnummer vertelt over een oude Britse traditie om de appelbomen wakker te schudden en van boze geesten te bevrijden, zodat ze mooi ooft leveren. Een oogstlied! Verder staan er nog twee tot dan toe nooit uitgebrachte stukken op en een live-opname. Meanderend, landelijk, lieflijk, afwisselend en boeiend. Inmiddels zijn ook violiste Rachel Hall en Rikard Sjöblom (Beardfish, Gungfly) definitief toegetreden tot de band, zodat we ondertussen te maken hebben met een octet. Het EP'tje doet me verlangen naar meer. Na 4 november 2015 ga ik op zoek naar de andere platen van Big Big Train.
Het is 4 november 2015. Ergens lees ik een recensie van deze EP en zonder dat ik ooit ook maar iets heb gehoord van deze band - wel over deze band, aangezien twee (oud-)collega's al jaren riepen dat ze geweldig zijn - koop ik 'm. Thuis draai ik het plaatje en ben ik om. Dit is pakkend, prog en prachtig. Het titelnummer vertelt over een oude Britse traditie om de appelbomen wakker te schudden en van boze geesten te bevrijden, zodat ze mooi ooft leveren. Een oogstlied! Verder staan er nog twee tot dan toe nooit uitgebrachte stukken op en een live-opname. Meanderend, landelijk, lieflijk, afwisselend en boeiend. Inmiddels zijn ook violiste Rachel Hall en Rikard Sjöblom (Beardfish, Gungfly) definitief toegetreden tot de band, zodat we ondertussen te maken hebben met een octet. Het EP'tje doet me verlangen naar meer. Na 4 november 2015 ga ik op zoek naar de andere platen van Big Big Train.
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
Meer informatie op www.bazbo.net
GCD054 Eels - Eels With Strings - Live At Town Hall
Precies wat de titel zegt: Eels, live met strijkers. Die violen geven de muziek nog net een stukje meer melancholie dat ze al hadden, erg mooi en sfeervol allemaal. Mijn meest gedraaide Eels denk ik wel, ook omdat de setlist klinkt als een best-of.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-630958-1491119124-6409.jpeg.jpg)
Precies wat de titel zegt: Eels, live met strijkers. Die violen geven de muziek nog net een stukje meer melancholie dat ze al hadden, erg mooi en sfeervol allemaal. Mijn meest gedraaide Eels denk ik wel, ook omdat de setlist klinkt als een best-of.
![Eels - Blinking Lights (For Me) [From With Strings: Live at Town Hall]](https://i.ytimg.com/vi/ls5BranLHmw/0.jpg)
Robert Moog died for our synths
bazbo cd0188: Big Big Train - Folklore
Een half jaar later verschijnt Folklore. Ik koop de plaat op 6 juni 2016. Dit keer in zeventig minuten negen verhalen over bijzondere gebruiken en voorvallen in de Engelse geschiedenis. Het titelnummer zet de toon, folky progrock met voldoende 'rauwheid' erin. Jethro Tull goes Canterbury, zoiets. Lekker Hammond, ook. De stem van David Longdon is nog nadrukkelijker aanwezig en Rachel Hall en Rikard Sjöblom zjin nu volledig in de groep geïntegreerd. Het geluid kenmerkt zich als vol en gevarieerd. 'Vol' niet in overgeproduceerd of volgepropt met instrumenten; integendeel, de muzikanten weten vooral ook wanneer ze niet moeten spelen. Wel is het warm en gelaagd, met ruimte voor de nodige fluit-, gitaar- en vioolsolo's, zonder dat het freakerig wordt. Mooi werk, weer. Wassail staat er ook op, zij het in een andere versie. Er blijken nogal veel opnames te zijn van de sessies, die de band niet gebruikt voor het album en dus komt er al snel een vervolg.
[ Bericht 2% gewijzigd door bazbo op 11-06-2020 16:11:34 ]
Een half jaar later verschijnt Folklore. Ik koop de plaat op 6 juni 2016. Dit keer in zeventig minuten negen verhalen over bijzondere gebruiken en voorvallen in de Engelse geschiedenis. Het titelnummer zet de toon, folky progrock met voldoende 'rauwheid' erin. Jethro Tull goes Canterbury, zoiets. Lekker Hammond, ook. De stem van David Longdon is nog nadrukkelijker aanwezig en Rachel Hall en Rikard Sjöblom zjin nu volledig in de groep geïntegreerd. Het geluid kenmerkt zich als vol en gevarieerd. 'Vol' niet in overgeproduceerd of volgepropt met instrumenten; integendeel, de muzikanten weten vooral ook wanneer ze niet moeten spelen. Wel is het warm en gelaagd, met ruimte voor de nodige fluit-, gitaar- en vioolsolo's, zonder dat het freakerig wordt. Mooi werk, weer. Wassail staat er ook op, zij het in een andere versie. Er blijken nogal veel opnames te zijn van de sessies, die de band niet gebruikt voor het album en dus komt er al snel een vervolg.
[ Bericht 2% gewijzigd door bazbo op 11-06-2020 16:11:34 ]
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
Meer informatie op www.bazbo.net
GCD055 The Mars Volta - Deloused in the Comatorium
Ik weet nog goed toen deze uitkwam in 2003, dat dit echt iets anders was dan al die andere rockbands rond die tijd. En die hoes deed het 'm ook wel. Compleet chaotisch, maar tegelijk heel helder. Progressieve rock muziek, die echt vooruit keek i.p.v. de sound van grootheden uit de 70s na te doen.
Tevens de eerste cd die ik ooit online bestelde
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-224888-1552508631-4454.jpeg.jpg)
Ik weet nog goed toen deze uitkwam in 2003, dat dit echt iets anders was dan al die andere rockbands rond die tijd. En die hoes deed het 'm ook wel. Compleet chaotisch, maar tegelijk heel helder. Progressieve rock muziek, die echt vooruit keek i.p.v. de sound van grootheden uit de 70s na te doen.
Tevens de eerste cd die ik ooit online bestelde
Robert Moog died for our synths
Yep. Die komt hier ook nog. Over een jaar of zo.quote:Op donderdag 11 juni 2020 15:56 schreef Gehenna het volgende:
GCD055 The Mars Volta - Deloused in the Comatorium
[ afbeelding ]
Ik weet nog goed toen deze uitkwam in 2003, dat dit echt iets anders was dan al die andere rockbands rond die tijd. En die hoes deed het 'm ook wel. Compleet chaotisch, maar tegelijk heel helder. Progressieve rock muziek, die echt vooruit keek i.p.v. de sound van grootheden uit de 70s na te doen.
Tevens de eerste cd die ik ooit online bestelde
De eerste plaat (dat is deze toch?) hoorde ik van een collega in 2003 en ik vond hem wel gaaf. Jaren later kocht ik 'm zelf (goedkoop) en toen viel hij me erg tegen. Dat het grensverleggend is, zal ik niet ontkennen. Ik kon mijn aandacht er niet bij houden. Opvolger Francis The Mute kocht ik (ook goedkoop) kort daarop, in de hoop dat ik me vergist had en dat het allemaal beter zou beklijven. Helaas. Na twee keer draaien verdwenen ze de kast in en zijn er sindsdien niet meer uit gekomen. Beetje à la Between The Buried And Me, dus. Maar hierover later meer.
Maar LOVE - FOREVER CHANGES!
Prachtplaat. Legendarisch. Volgt hier ook nog. Ook over een jaar of zo.
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
Meer informatie op www.bazbo.net
Mars Volta komt bij mij ook nog voorbij net zoals kyuss
net zoals kyuss
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Nou laat ik dan ook maar eens aan de cd's beginnen. Niet in alfabetische volgorde maar gewoon wat er nu opstaat. Kuyss en Mars Volta en Love komen ook nog wel een keertje langs.
Op dit moment Senser - Stacked up. Engelse rap metal uit 1994. Klinkt dus wel redelijk gedateerd, maar soms best wel lekkere riffs.
Op dit moment Senser - Stacked up. Engelse rap metal uit 1994. Klinkt dus wel redelijk gedateerd, maar soms best wel lekkere riffs.
Semi0n is dead, long live Stress Techniques. New project: LLB - JG
http://http://llbinc.bandcamp.com/
http://http://llbinc.bandcamp.com/
BBCD80
Tijd voor wat fratsen, ze hebben ooit de platen Muts dorst snachts niet alleen naar buiten punt uitgebracht, en muts ontbreekt dus al bij mij. Later zijn ze een nieuwe zin begonnen die begint met Caspar spookt.. dus er volgt nog veel, dit is dus dorst. Helaas zijn dit geen originelen maar cds van het fonos project (wat inmiddels niet meer bestaat) dat cds uitbracht die niet meer te krijgen waren, in simpele hoesjes met wat artwork erop. Ooit moet ik maar eens gaan verzamelen voor nu is het leuk om deze te hebben.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(40)/discogs-images/R-4196857-1358258055-8623.jpeg.jpg)
Tijd voor wat fratsen, ze hebben ooit de platen Muts dorst snachts niet alleen naar buiten punt uitgebracht, en muts ontbreekt dus al bij mij. Later zijn ze een nieuwe zin begonnen die begint met Caspar spookt.. dus er volgt nog veel, dit is dus dorst. Helaas zijn dit geen originelen maar cds van het fonos project (wat inmiddels niet meer bestaat) dat cds uitbracht die niet meer te krijgen waren, in simpele hoesjes met wat artwork erop. Ooit moet ik maar eens gaan verzamelen voor nu is het leuk om deze te hebben.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Nog een Senser. Adrenalin. De reppert is hier weg vanwege muzikale meningsverschilllen. Staan toch best aardige nummers op maar klinkt nog steeds gedateerd.
Semi0n is dead, long live Stress Techniques. New project: LLB - JG
http://http://llbinc.bandcamp.com/
http://http://llbinc.bandcamp.com/
