Fred_B | donderdag 28 mei 2020 @ 16:31 |
Dit topic is bedoeld ter lering en vermaak om de komende maanden door te komen. Het idee is om vergeten pareltjes uit het rijke ESF-verleden in het zonnetje te zetten. Iedereen wordt verzocht om bij te dragen, hoe meer zielen hoe meer vreugd! Maar zoals de titel al aangeeft, het is wel de bedoeling van n plaatje per dag, dus wie het eerst komt, is de gelukkige. Dit om te voorkomen dat dit topic binnen een paar dagen een saaie waslijst aan YouTube'jes wordt. En maak je niet ongerust als je in het begin eens te laat bent, want we moeten nog iets van 350 dagen tot het volgende ESF, dus kansen komen er genoeg! De regels: -1 plaatje per dag, wie het eerst komt, wie het eerst maalt. -Geef even een korte toelichting waarom deze ESF-inzending niet vergeten mag worden. -Alles is welkom, het hoeft niet onderschat te zijn in de uitslag, als het maar enigszins afwijkt van de geijkte ESF-klassiekers. | |
Fred_B | donderdag 28 mei 2020 @ 16:32 |
Donderdag 28 mei Mlanie Cohl - Dis Oui Vandaag aandacht voor de Belgische inzending van 1998. Het was de beurt aan Walloni, en zoals wel vaker kwamen die onverwacht sterk uit de hoek. De onbekende zangeres Mlanie Cohl deed mee met het nummer Dis Oui. In deze tijd, waarin mede dankzij Cline Dion dit soort Franstalige muziek populair was, scoorde dit uitstekend, met een 6e plaats, tussen Kroati (Neka Mi Ne Svane) en Duitsland (Guildo Hat Euch Lieb). Wat achtergrond uit het landentopic: Hieronder de studioversie en liveversie: Wat is jullie mening over deze inzending? | |
ato | donderdag 28 mei 2020 @ 18:22 |
Ik vond dat Belgi in 1998 een leuk en fris liedje had. Bij mij stond het ook ergens op 6 of 7 in mijn top 10. | |
Aoibhin | vrijdag 29 mei 2020 @ 01:03 |
Dis Oui vind ik ook echt een van de betere inzendingen van Belgi. Staat momenteel net in mijn top 10 ook qua Belgische inzendingen. Heel erg vergeten inderdaad, ondanks het goede resultaat. | |
Aoibhin | vrijdag 29 mei 2020 @ 01:12 |
Ga ik dan de nieuwe plaatsen? Ja ik doe het Vrijdag 29 mei One More Time - Den Vilda Een nummer dat ik altijd z mooi heb gevonden, en niet eens mijn nummer 1 van dat jaar (Eimear Quinn met The Voice blijft zo'n alltime favoriet), maar om meerdere redenen is dit nummer toch bijzonder voor me. Het Zweedse groepje One More Time, bestaande uit Maria Rdsten, Nanne Grnvall en Peter Grnvall, haalde in 1996 de derde plaats, en het nummer is geen evergreen geworden. Heel jammer, want ik vind het echt prachtig. Peter Grnvall is overigens de zoon van Benny Andersson van ABBA, en ik vind dat je het qua melodie ook wel wat kan horen Nanne deed later nog een aantal keer meer aan Melodifestivalen, zowel als songwriter als artieste. Afgelopen editie deed ze zelf nog mee met het nummer Carpool Karaoke, maar met een 7e plaats in een semi bleek ze volledig kansloos. [ Bericht 7% gewijzigd door Aoibhin op 29-05-2020 01:21:35 ] | |
MMF93 | vrijdag 29 mei 2020 @ 07:22 |
@Fred_B wat een fijne stem heeft zij zeg! Mooi nummer, alleen jammer van de outfit . @Aoibhin wow die kende ik helemaal niet! Erg mooi inderdaad en het bouwt ook echt mooi op. Terecht hoog geindigd! Die informatie erbij is ook erg leuk om te lezen trouwens . | |
Fred_B | vrijdag 29 mei 2020 @ 10:48 |
Den Vilda is inderdaad een prachtige inzending en het is zeker jammer dat die niet wat beter is blijven hangen. Sowieso lijkt veel van dat ESF van 1996 niet zo veel indruk te hebben gemaakt, misschien door de goede edities in de jaren erna. Ik denk alleen de winnaar The Voice, Gina G en voor ons Franklin en Maxine. En dat Duitsland niet mee mocht doen dat jaar. In de audio-only voorronde eindigden ze niet bij de bovenste 23 (van de 30). In die voorronde werd Zweden nog eerste, maar dat lukte op het echte ESF dus niet. Na zeven stemrondes hadden ze blijkbaar nog maar vier punten Dat is jammer, want het zit prachtig in elkaar, en had wat mij betreft gewoon mogen winnen. Ook omdat ik niet zo veel met The Voice heb en er voor de rest niet echt alternatieven waren. | |
Hiddendoe | vrijdag 29 mei 2020 @ 11:04 |
Wat ik altijd heel jammer vond is dat in 1980 Maggie McNeal uitkwam voor Nederland met 'Amsterdam'. Terwijl ik 'Pierrot' van Bonnie St. Claire 1000 x mooier vond. Melancholiek ipv clichzoetsappig, in artistiek opzicht veel hoger en mooier dan het obligate liedje over een hoofdstad. Oordeel zelf. | |
ato | vrijdag 29 mei 2020 @ 11:53 |
Pierrot was toch niet ingestuurd voor ESF 1980? Ik vind Zweden1996 ook prachtig, was mijn nr 3. Bosni was voor mij toen nr 1) ( ondergewaardeerd) | |
Hiddendoe | vrijdag 29 mei 2020 @ 12:23 |
Klopt. Bonnie verloor het van Maggie. Jammer. | |
ato | vrijdag 29 mei 2020 @ 12:30 |
Oh dat wist ik niet. Ik vind beide liedjes wel goed. | |
usagi414 | vrijdag 29 mei 2020 @ 12:31 |
Bonnie verloor van Bill in 1982 | |
Hiddendoe | vrijdag 29 mei 2020 @ 12:32 |
Mmh. Luister nog maar eens goed. Liedje van Maggie is lopende bandwerk, liedje van Bonnie is pure kunst. | |
Hiddendoe | vrijdag 29 mei 2020 @ 12:32 |
Met welk liedje? En wie is Bill? | |
usagi414 | vrijdag 29 mei 2020 @ 12:33 |
Bill van Dijk met "Jij en ik" http://natfinals.50webs.com/70s_80s/Netherlands1982.html | |
ato | vrijdag 29 mei 2020 @ 12:38 |
Fantasy eiland, jij en ik, pierement. Bonnie, Bill van Dijk en Millionaires deden alle 3 de liedjes. Helaas werd er voor jij en ik en Bill gekozen en niet voor de Millionaires en fantasy eiland. Want die had zeker in 1982 hoog gescoord. Overigens deed Bonnie ook mee in 1977 met stop me, die tweede werd. Leuk liedje. Maar ik wist niet dat Pierrot werd ingezonden in 1980, misschien weet Fred meer? | |
Fred_B | vrijdag 29 mei 2020 @ 14:46 |
Maggie was intern aangewezen, dus Pierrot zoals we het nu kennen was sowieso niet naar het ESF gegaan. Maar de insteek van dit topic was niet echt om over Bonnie St.Claire te keuvelen, maar om elke dag een vergeten ESF-deelnemer in het zonnetje te zetten, zoals met Dis Oui en Den Vilda is gedaan. | |
ato | vrijdag 29 mei 2020 @ 17:30 |
Is waar | |
Aoibhin | vrijdag 29 mei 2020 @ 19:34 |
Grappig dat je dat zegt, want 1996 is echt een van mijn favoriete jaren ooit! Echt zoveel liedjes die ik zelf leuk/goed/mooi vind (noem ze even niet, want wie weet ga ik ze nog wel een keer plaatsen ) | |
ToT | vrijdag 29 mei 2020 @ 19:38 |
De winnaar van dat jaar blijf ik waanzinnig goed vinden! Ook de single van gekocht toen! | |
Fred_B | vrijdag 29 mei 2020 @ 22:56 |
Ik denk dat het inderdaad zeker geen slecht jaar was, maar ik heb wel het idee dat met name van 98 en 99 meer is blijven hangen, ondanks dat het ondertussen ongeveer net zo oud is. Tevens een spannende cliffhanger hoor | |
ato | zaterdag 30 mei 2020 @ 00:39 |
Evridiki: Ime anthropos ke ego Prachtig lied, wat ik nog zo nu en dan opzet. Ik ben ook maar een mens, zingt ze uit verdriet, boosheid, passie, liefde. Dat zie je en proef je allemaal in haar manier van zingen. Evridiki deed 3 maal mee voor Cyprus, in 1992 met het ook zo prachtige teriazoume. Wat ook 11e werd. Maar dit lied verdiende meer dan de 11e plaats. In 2007 deed zij voor de derde keer mee, met het matige comme ci, comme ca. Wat niet de finale haalde. Evridiki vind ik ook een prachtige vrouw, 1 van de mooiste deelneemsters ooit van ESF. Evridiki is geboren in 1968 en nog bekend in Cyprus en Griekenland. Ook was zij diverse malen achtergrondzangeres op het ESF voor Cyprus. Dit is voor mij 1 van de beste liedjes en uitvoeringen ooit op het ESF. [ Bericht 3% gewijzigd door ato op 30-05-2020 00:46:01 ] | |
Fred_B | zaterdag 30 mei 2020 @ 11:59 |
Bijzonder mooie inzending van Cyprus inderdaad, en zeker wel Evridiki’s beste | |
Aoibhin | zaterdag 30 mei 2020 @ 15:35 |
Dat nummer van Evridiki is inderdaad heel mooi! Hij was bij mij wel wat weggezakt. Echt zo'n "oh ja die is er ook nog!"-momentje Teriazoume van haar vond ik ook heel goed. Comme ci, comme ca heb ik inderdaad ook niet veel mee. | |
ato | zaterdag 30 mei 2020 @ 16:18 |
Ja en de uitvoering | |
usagi414 | zondag 31 mei 2020 @ 15:09 |
Zondag 31 mei Wenn du da bist - Marty Brem Vol goede moed reisde Marty Brem in 1981 af naar Dublin. Het jaar ervoor was hij immers als lid van de groep Blue Danube 8ste geworden in Den Haag en het was tijd voor een solo optreden. Maar zijn lied over liefde en verlangen verdronk in wat misschien wel n van de meest bizarre Eurovisie optredens ooit is. "Danseressen" , een vals zingende achtergrondzangeres met een rugby helm en een orkest dat eigenlijk iets te snel speelt. Hij eindigt dan ook roemloos op de 17de plaats van de 20 deelnemers. Zijn Wikipediapagina leert dat dat hij het nog even probeert als uitvoerend artiest in de punk en new wave, maar daarna gaat hij achter de schermen werken bij grote platenmaatschappijen. Maar dan. 30 jaar later krijgt hij de uitnodiging om op een ogae conventie te spelen, en hij pakt zijn gitaar weer uit de kast. En voor het eerst sinds 1981 zingt hij dit nummer weer voor publiek. En zeker met de wetenschap dat de moeder van zijn kinderen inmiddels is overleden, maakt dit een vergeten pareltje. [ Bericht 0% gewijzigd door usagi414 op 31-05-2020 17:45:49 ] | |
Meke | zondag 31 mei 2020 @ 15:19 |
Echt een leuk topic zo Mooi ook om het verhaal achter de liedjes en motivatie achter de keuze te lezen Gelukkig zijn er zoveel liedjes dat we hier nog eeuwig mee door kunnen | |
Fred_B | zondag 31 mei 2020 @ 15:50 |
Ik kende Wenn Du Da Bist nog niet, maar het is inderdaad een bijzonder mooi lied Het lijkt ook op veel andere dingen, de melodie is erg herkenbaar. Met de eerste startpositie en Johnny Blue als enige andere Duitstalige liedje als derde ging dit ongetwijfeld ten onder, ook wel omdat het naar het einde toe een iets sterkere climax nodig had gehad om te scoren. Maar goed, dat dit acht plaatsen onder Het Is Een Wonder eindigde is natuurlijk gnant. | |
ato | zondag 31 mei 2020 @ 22:41 |
Op zich is het een mooi liedje, maar de act was vreselijk en leidde te veel af. | |
Fred_B | maandag 1 juni 2020 @ 10:12 |
Maandag 1 juni Kejsi Tola - Carry Me In Your Dreams Vandaag aandacht voor een wat recenter pareltje, namelijk de Albanese inzending van 2009. Een liedje dat misschien nog wat is blijven hangen vanwege de idiote act, maar verder best leuk in elkaar zit. Met de 17e plaats kreeg het vrij weinig, en mede daardoor hebben we het ook nauwelijks meer gehoord. Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video: | |
ato | maandag 1 juni 2020 @ 10:44 |
Geweldig liedje, misschien wel de beste Albanese inzending ooit. Het was voor mij stuivertje wisselen voor de eerste plaats Noorwegen en Albani. Albani had tweede moeten worden ipv IJsland. Maar inderdaad die gekke act, zou dat het echt de das hebben opgedaan? | |
Cee | maandag 1 juni 2020 @ 18:18 |
Ja jasses, ik wilde er hier een neerzetten en Fred was me voor! [ Bericht 74% gewijzigd door Cee op 01-06-2020 18:34:31 ] | |
Cee | maandag 1 juni 2020 @ 18:28 |
Oh wauw. Dit is cht zo'n voorbeeld van dat de act totaal afleidt van het nummer, waardoor ik het nummer niet kan waarderen. Maar dan bekijk ik het zonder die danseressen en vreselijke backing vocal en is het gewoon een erg mooi liedje. | |
Fred_B | maandag 1 juni 2020 @ 18:38 |
Ik zal me morgen inhouden | |
Cee | maandag 1 juni 2020 @ 18:40 |
Nou... ik was bezig met m'n stukje en keek net voor de volledigheid nog een keer op YouTube naar mijn inzending en ik vond hem opeens veel minder mooi dan dat ik me het herinnerde. Dus nu moet ik op zoek naar een ander. | |
ato | maandag 1 juni 2020 @ 21:50 |
Nog iets meeNog iets meer dan 2 uur. | |
ato | maandag 1 juni 2020 @ 21:52 |
Ik had dat met TATU verleden week, toen ik ook later het jaar 2004 keek. Ik was helemaal weg van hun mysterieus liedje. Verleden week kwam hij niet meer over. | |
Fred_B | dinsdag 2 juni 2020 @ 21:44 |
Als niemand het doet, dan grijp ik de kans voor de dag voorbij is Dinsdag 2 juni Boris Novkovic - Vukovi Umiru Sami Nederland heeft het in het verleden vrij regelmatig geprobeerd met artiesten uit Volendam, en dat leidde vrijwel zonder uitzondering naar een teleurstellende eindpositie. Eigenlijk geldt dat ook wel deze Kroatische tegenhanger van Boris Novkovic. Hij legt zijn ziel en zaligheid in deze traditionele Balkanballad uit 2005, maar in tegenstelling tot veel Kroatische inzendingen in deze periode miste hij nipt de Top 10. Toch is het een zeer bijzondere inzending, die zich niet echt vergelijken met de typische liedjes waar Zeljko Joksimovic zo succesvol mee was. Hoewel het een zeker love/hate-gehalte heeft, had dit nummer wat mij betreft een betere eindscore verdiend. Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video: | |
ato | woensdag 3 juni 2020 @ 10:01 |
Ik vind het een prima Balkan nummer, niet 1 van de beste maar goed uitgevoerd. Op die bongo speler na, die in een keer op zijn handen gaat staan. | |
Aoibhin | woensdag 3 juni 2020 @ 13:43 |
Jaaa Vukovi Umiru Sami vind ik ook echt zo'n vergeten pareltje. Heel tof hoe het nummer begint en eindigt als een Balkan ballad en dan tijdens het refrein ineens zo'n meezinger wordt | |
Benny | woensdag 3 juni 2020 @ 14:48 |
Jaaa, tof topic! beetje informatief throwbacken . Zal eens kijken of ik ook een keertje kan/zal inbreken. | |
Sableheart | woensdag 3 juni 2020 @ 19:46 |
Woensdag 3 Juni Dubrovački trubaduri - Jedan dan Joegoslavie 1968 Omdat het simpelweg een heerlijk vrolijk luisterliedje is. | |
Fred_B | woensdag 3 juni 2020 @ 20:31 |
Vrij ongebruikelijk voor een niet-winnend en niet-Engels/Nederlands lied werd Jedan Dan nog een nr. 22-hit in de Top 40. https://www.top40.nl/top40/1968/week-22 | |
Fred_B | donderdag 4 juni 2020 @ 19:21 |
Donderdag 4 juni CatCat - Bye Bye Baby Zo heel af en toe zond Finland in het verleden wel iets leuks in. De inzending van 1994 was hier een mooi voorbeeld van. Bye Bye Baby ligt prettig in het gehoor, en had absoluut meer verdiend dan een score in de achterhoede. Het liedje blijft 26 jaar later nog heel behoorlijk overeind. Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video: | |
ato | donderdag 4 juni 2020 @ 19:55 |
Grappig. | |
ato | donderdag 4 juni 2020 @ 20:04 |
Zeker een goed liedje, ik vond alleen de liveversie wat braver, of de muziek had wat harder gekund. In de previews stonden zij bij mij hoog, zeker top 3. Maar live zakte het een paar plaatsjes. Misschien ook wel door de matige act en hun styling. Ik vind deze versie beter in de nationale finale. En deze clip zag ik in de previews, ik vind het hier krachtiger klinken. [ Bericht 14% gewijzigd door ato op 04-06-2020 20:09:59 ] | |
Fred_B | vrijdag 5 juni 2020 @ 20:33 |
Vrijdag 5 Juni Peter, Sue & Marc – Io Senza Te Als recorddeelnemers namens Zwitserland, en dat in alle landstalen, zal dat trio niet snel vergeten worden. Maar hun fraaiste inzending was toch wel die in het Italiaans. Io Senza Te is heerlijk om bij weg te dromen, en neemt je in gedachten mee naar de Zwitserse bergen. Deze verdient het dan ook absoluut om nooit vergeten te worden. Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video: | |
ato | vrijdag 5 juni 2020 @ 21:21 |
Vind ik ook de mooiste van hun. | |
dollce | vrijdag 5 juni 2020 @ 21:52 |
Sorry als ik een beetje off-topic ga, maar als er volgend jaar weer een Beste Zangers Songfestivaleditie komt, en Floor Jansen doet dan mee(want meegedaan aan beste zangers) dan wil ik graag dat ze dit nummer zingt ❤ Dat was het. Ga maar verder waar jullie gebleven waren. | |
Aoibhin | vrijdag 5 juni 2020 @ 22:20 |
Ik loop nogal achter hier, maar vind het echt prachtig om al deze keuzes zo te zien! Ik wilde nog even hier op reageren, want dit is echt by far mijn favoriete Joegoslavische inzending ooit Ik word er altijd z vrolijk van! | |
Aoibhin | vrijdag 5 juni 2020 @ 22:22 |
Ik weet nog dat ik wel eens zo'n toplijstje bekeek op Youtube van Zwitserland door de jaren heen en dacht "he, waar ken ik die melodie toch van?" En later ging inderdaad het Willeke/Gerard kwartje vallen. Zeker een van de beste Zwitserse inzendingen wel | |
usagi414 | vrijdag 5 juni 2020 @ 23:03 |
Dan 100x liever Willeke dan Gerard in dit geval. Van mij had Zwitserland mogen winnen dit jaar. | |
Fred_B | zaterdag 6 juni 2020 @ 09:20 |
Gerard had toen een hele serie vergelijkbare uptempo hits (ook 24 Uur Verliefd en Maar Vanavond bijvoorbeeld), waarbij kwade tongen overigens beweerden dat hij die plaatjes zelf opkocht. De versie van Willeke is inderdaad smaakvoller, al blijft het origineel mijn favoriet. | |
Fred_B | zaterdag 6 juni 2020 @ 21:40 |
Zaterdag 6 Juni Nua Derenda – Energy Sloveni is op het ESF twee keer 7e geworden als beste uitslag, en Energy uit 2001 is n van die twee topscorers. Zoals de titel al enigszins suggereert, is het een drie minuten durende bak energie waar een paard de hik van krijgt. Daarmee was het een schaars lichtpuntje op het ESF van 2001 dat volledig verdiend de Top 10 haalde. Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video: | |
Fred_B | zaterdag 6 juni 2020 @ 21:57 |
Het is inderdaad mooi te zien wat bij iedereen is blijven hangen als bijzondere inzendingen. Maar hoewel ik nog wel een database aan leuke ESF-liedjes in gedachten heb zo groot als op de laptop van Anouk, moedig ik het vooral aan dat anderen ook hun favorieten plaatsen. Voor je het weet kies ik net zo verkeerd als Trijntje | |
usagi414 | zaterdag 6 juni 2020 @ 22:03 |
Ik ben toch wel erg benieuwd naar de keuze van @Cee en @TheFreshPrince En ga ook nog even nadenken over wat ik hier wil plaatsen. | |
DJ11 | zondag 7 juni 2020 @ 18:22 |
Zondag 7 juni Malcolm Lincoln & Manpower 4 - Siren Nadat Urban Symphony in 2009 een knappe zesde plaats op het Songfestival binnensleepte, was het in 2010 de beurt aan een nogal excentriek nummer: "Siren" van Malcolm Lincoln, ondersteund door de zanggroep Manpower 4. Malcolm Lincoln, de band rondom frontman Robin Juhkental, won de nationale finale Eesti Laul nipt. Aan die finale deden tien liedjes mee. Jury en publiek kozen unaniem voor een ander liedje, maar "Siren" werd tweede. Er volgde een superfinale tussen de twee nummers en daarin trok Malcolm Lincoln met 54% van de stemmen aan het langste eind. "Siren" lijkt in niets op een typisch Songfestivalnummer. Het nummer heeft een wat kille sound en telt slechts twee coupletten en refreinen. Eigenlijk een nummer dat je vaker moet horen om het te waarderen. Het ging dan ook roemloos ten onder in de eerste halve finale van het Songfestival in Oslo. Startpositie #3, die we nog kennen van de 3JS in 2011, hielp ook al niet. De zanger probeerde met rare gebaartjes nog een beetje op te vallen; op het eind laat n van de koorleden van Manpower 4 zich vallen... Het mocht allemaal niet baten. "Siren" sprokkelt een karige 39 punten bijeen en eindigt als 14e in de halve finale. Wat resteert, is een mooi en bijzonder liedje. In 2012 probeerde Malcolm Lincoln het nog eens bij Eesti Laul, maar het liedje "Bye" haalde de nationale finale niet. | |
Fred_B | zondag 7 juni 2020 @ 20:52 |
Siren was n van mijn favorieten in 2010. Ik was dan ook blij dat dit de Estse voorronde wist te winnen. Ik moet wel zeggen dat ik na het live-optreden ook wel begreep dat de finale een lastig verhaal ging worden. Niet elke zanger kan als Alexander Rybak met een Prodent-smile en trouwe hondenogen de camera in kijken, maar hier had de gemiddelde kijker toch het idee dat er een paar niet waren teruggekeerd van verlof. Dat zie je ook wel in de scores (9e bij de jury, 16e bij het publiek, van de 17). Letland en Finland gaven dit 12 punten, en ik vermoed dat ze daar het liedje al vaker hadden gehoord voor het ESF. Het is jammer, als je kijkt wat er wel doorging, zoals de Epic Sax Guy uit Moldavi en de Butterflies uit Wit-Rusland, maar niet echt onverklaarbaar. | |
ato | maandag 8 juni 2020 @ 07:42 |
Sloveni vond ik ook goed, Estland bijzonder. | |
Fred_B | maandag 8 juni 2020 @ 19:35 |
Edit | |
usagi414 | maandag 8 juni 2020 @ 19:35 |
Maandag 8 juni Domenico Modugno - Dio, come ti amo Wat achtergrond informatie over Domenico uit het topic van @Fred_B En dit is dan het nummer waarmee hij 17e en laatste werd, met 0 punten, in 1966. En dan kan je denken, ja dit is geen Volare, dus logisch dat het lager is geindigd. Maar kijk hoe ontroerd Gigliola Cinquetti hier is als ze het zingt. Kijk wat deze man ermee doet. En luister naar Dame Shirley Bassey En zo kan ik nog wel 20 YouTube filmpjes hier plaatsen, met bijzondere versies of remixen. Dio Come ti Amo heeft zich genesteld in het collectieve geheugen van in elk geval de Italianen. | |
Fred_B | maandag 8 juni 2020 @ 19:58 |
Mooie keuze van Domenico. Ik denk (en ik spreek ook wel voor mezelf) dat het bij dit lied belangrijk is als je de tekst kan begrijpen. De versie van Shirley maakte wat mij betreft de meeste indruk. Hier de vertaalde tekst:
| |
Fred_B | dinsdag 9 juni 2020 @ 20:04 |
Dinsdag 9 Juni Claudette Pace – Desire Malta scoorde in de jaren ’90 als een trein, mede dankzij de taalregel. Meestal was dat met jury-vriendelijke ballads. Maar in de eerste jaren na de overgang naar de televoting en het vrijgeven van de taalregel, ging het nog steeds bijzonder lekker. Claudette leek in 2000 even te beginnen met weer een ballad, maar de vrolijkheid nam het al snel over en het is een wonder hoe ze zo veel gezelligheid in n plaatje gepropt kregen. Ondanks het feit dat zo in het begin van de televoting veel landen spectaculaire acts en mooie mensen stuurden, won Malta het publiek met een heel gewoon optreden met een normaal uitziende zangeres. Het werd uiteindelijke 8e met van bijna alle landen punten. Aan die prima eindpositie is dan ook niets gestolen. Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video: | |
Fred_B | woensdag 10 juni 2020 @ 20:32 |
Woensdag 10 Juni Betty Missiego – Su Cancin Uit de tijd dat Spanje nog meedeed om de prijzen is deze inzending van Betty Missiego uit 1979. Het is een enorme oorwurm, waar de vrolijkheid van afspat en het had op een haar na gewonnen. Het valt hierbij op dat de clipversie wel iets prettiger is dan de ESF-versie. Het leek Betty wel een goed idee om het podium te vullen met een stel kinderen als achtergrondkoor. Dat maakt het geheel iets te cheesy, hoewel het waarschijnlijk daardoor wel meer punten heeft gekregen. Het is hoe dan ook een heel leuk lied, dat we niet mogen vergeten. Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video (zowel de clip als de ESF-versie): | |
ato | woensdag 10 juni 2020 @ 23:21 |
Ik vind het nummer van Domenicio van 1966 mooi, ik kende het liedje niet. Onverdienstelijk 0 punten. Malta vond en vind ik ook nog steeds leuk en aanstekelijk. Betty, Spanje vind ik ook goed. Alleen jammer van dat bont in die clip. | |
Fred_B | donderdag 11 juni 2020 @ 20:13 |
Donderdag 11 Juni Aliona Moon – O Mie Moldavi is op het ESF gekend van bijzonder succesvolle feestliedjes en nogal saaie ballads. Dit was een uitzondering op de regel, namelijk een zeer sterke ballad. Het werd ook nog in het Roemeens gezongen en dat vanaf de derde startpositie. Wat dat betreft was het een wonder dat dit nog aardig scoorde. Aliona’s haar en jurk zorgden er wel voor dat het niet al te veel vergeten werd. Bij de jury’s dan toch, waar dit 5e werd, nog voor Anouk en Marco Mengoni. Ze zette een dijk van een optreden neer, en dat leidde naar de 11e plaats op het ESF van 2013. Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video: | |
Aoibhin | donderdag 11 juni 2020 @ 20:59 |
O Mie is inderdaad een sterke inzending. Die had ik ook in het totaalklassement wel wat hoger willen zien; top 10 was gewoon terecht geweest. Gewoon een sterk uitgevoerd nummer dat goed blijft hangen met een gimmick die precies deed wat het hoorde te doen zonder gelijk heel gekunsteld te worden. | |
Fred_B | vrijdag 12 juni 2020 @ 21:48 |
Vrijdag 12 Juni Henri Ds – Retour Het liedje is 50 jaar oud, maar vrolijkheid is van alle tijden, en deze Zwitserse inzending staat daar bol van. Wat dat betreft is het een geschikte start van dit zomerse weekend. Het ademt de sfeer van ouderwetse Franse liedjes van Michel Sardou en Joe Dassin, en Henri Ds werd dan ook niet geheel toevallig een grote ster in Frankrijk. Niet alleen op het Songfestival, maar in het algemeen is dit wel een genre dat nooit meer gedraaid wordt, en daardoor heeft het alles in zich om vergeten te worden. Op het ESF in Nederland werd hij keurig 4e. Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video: | |
usagi414 | vrijdag 12 juni 2020 @ 22:32 |
Deze was ik dus echt vergeten. Fijn dat weer onder de aandacht komt. Mijn bijdrage voor vandaag had ik al bijna klaar staan, maar doe mee. Zoals @Fred_B al aangaf:
| |
usagi414 | zaterdag 13 juni 2020 @ 19:57 |
Zaterdag 13 Juni Toe Proeski - Life En als Servi-Montenegro al in 2003 was toegelaten (samen met Albani en Wit-Rusland hadden ze zich aangemeld) dan had Toe in 2003 Servi-Montenegro vertegenwoordigd met "Cija Si" geschreven door eljko Joksimović | |
Fred_B | zondag 14 juni 2020 @ 12:10 |
Tragisch verhaal van Toe Proeski | |
Fred_B | zondag 14 juni 2020 @ 22:27 |
Zondag 14 juni Maria Haukaas Storeng - Hold On Be Strong Het jaar was 2008 en dit was een tijd dat het ESF nogal van gekkigheid en Oost-Europese pareltjes aan elkaar hing. Zoals wel vaker in zo’n situatie valt het juist op als je gewoon een normaal en goed liedje stuurt. Noorwegen had daarbij de laatste startpositie, en maakte zo onverwacht een extra sterk statement dat normaal doen wel gek genoeg is. In het half uur daarvoor had de argeloze ESF-kijker kunnen genieten van onder meer een Fransoos in een golfkarretje, twee hysterisch schreeuwende gevleugelde Azerbeidzjanen, een chiki-chiki-roepende Spanjool en een Russische kunstdanser, dus de kijker was aardig murw gebeukt toen Noorwegen kwam. Hold On Be Strong pakte in 80% van de stemrondes punten. Echt briljant was het liedje en het optreden misschien niet, maar het was wel waar het ESF in die jaren behoefte aan had. Heel erg blijven hangen is het overigens niet. Voor de onthoudbaarheid hielp het niet mee dat Alexander Rybak een jaar later Noorwegen vertegenwoordigde, die de hoofdprijs pakte. Wel is Noorwegen in die jaren een schoolvoorbeeld van een land dat met het consistent sturen van goede liedjes voorsorteerde op een overwinning. In de zes edities voor Fairytale waren er een 4e, 9e en nu dus 5e plek, die de ambities weergaven. Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video: | |
ato | maandag 15 juni 2020 @ 07:21 |
Laatste 2 liedjes waren sterk bij uitvoering en verdiende meer. | |
ato | maandag 15 juni 2020 @ 09:48 |
Finland 1976 Geweldig, aanstekelijk, vrolijk nummer nog eens goed uitgevoerd. Verdiende zeker top 5. Is het een guilty pleasure? Ja maar ik vind het ook 1 van mijn grote favorieten uit Finland. | |
Fred_B | maandag 15 juni 2020 @ 12:00 |
Finland had het wel vaker moeilijk door de taal. Al was dit ook niet echt jury-vriendelijk natuurlijk | |
TheVulture | maandag 15 juni 2020 @ 15:27 |
Deze blijft zo leuk | |
TheVulture | maandag 15 juni 2020 @ 15:33 |
Sommige liedjes zijn echt weggezakt maar dit is ook een hele leuke ja | |
Fred_B | dinsdag 16 juni 2020 @ 19:58 |
Dinsdag 16 Juni Stella – Si Tu Aimes Ma Musique Belgi heeft een bijzonder rijk ESF-verleden, zowel top als flop. Hierbij kwamen de flops doorgaans uit Vlaanderen en de topklasseringen uit Walloni. De inzending van 1982 van Stella Maessen is hierbij een bijzonder verhaal, aangezien ze tussen de onbekende Waalse sterren als Nederlandse meedeed namens onze Zuiderburen. Ze had op dat moment al als onderdeel van Hearts of Soul meegedaan namens Nederland aan het ESF in 1970 (7e) en namens Vlaanderen in 1977 als lid van Dream Express (weer 7e). En nadat het in 1981 in de Vlaamse voorronde was mislukt, probeerde ze het in Walloni, waarbij ze in het Frans zong. Dat is daar vrij normaal, maar voor iemand die in die taal niet verder komt dan ‘trottoir’ en ‘mayonaise’ is dat wel wat ongebruikelijk. Ze maakte blijkbaar indruk, want ondanks enig gemor mocht ze naar het ESF. Daar zong ze zo goed dat bij elke stemronde Belgi voorbijkwam. Dat was bij lange na niet genoeg om Nicole te verslaan, maar wel goed genoeg voor een 4e plaats. En als Nederland vier punten genereuzer was geweest dan die lullige 3 punten die wij gaven, was het zelfs een 2e plaats geweest. Het is muziek uit een ander tijdperk, die je tegenwoordig niet meer hoort (en volgens mij buiten het ESF-podium sowieso niet zo vaak hoorde), maar binnen dat tijdsbeeld wel goed gedaan. En Stella is, zonder dat we daar ooit bij stilstaan, n van de succesvolste Nederlandse ESF-deelnemers sinds de overwinning van Teach-In. Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video: | |
TheVulture | dinsdag 16 juni 2020 @ 21:11 |
Goede keuze, inderdaad een van de meest vergeten liedjes en weinig ruchtbaarheid aan gegeven in NL door de jaren heen | |
Cyan9 | woensdag 17 juni 2020 @ 15:42 |
Jaaa, deze keuze maakt me heel blij. | |
TheVulture | woensdag 17 juni 2020 @ 16:27 |
Nu ik deze weer eens terughoor valt het me op dat het met name in de coupletten muzikaal wat weg heeft van Diva van Dana International | |
Fred_B | woensdag 17 juni 2020 @ 16:32 |
Mooi dit te lezen, maar ik twijfel ook niet aan jullie expertise om iets te kiezen wat we niet mogen vergeten | |
TheVulture | woensdag 17 juni 2020 @ 16:43 |
Check | |
TheVulture | woensdag 17 juni 2020 @ 16:59 |
Woensdag 17-06-2020 Daniela Simmons - Pas Pour Moi 2 jaar voordat Celine Dion uit Canada werd ingevlogen om de Zwitsers weer eens aan een zege te helpen kwam het land van de Matterhorn en koekoeksklokken al heel dichtbij de overwinning met een 2e plaats. Daniela zong haar Franstalige ballad van achter een witte piano vakkundig de huiskamers in, waarbij opviel dat ze naast het zingen in dezelfde taal als winnares Sandra Kim ook een wit pak met roze accenten had aangetrokken. Het was overigens niet de enige poging van Simmons om ESF-succes te scoren. Voor Pas Pour Moi eindigde ze in 1981 al eens als laatste in de Zwiterse voorronde en in 1985 eindigde ze als 2e. In 1991 deed ze een vierde poging om wederom als 2e in de Zwitserse voorronde te eindigen. Het verhaal van Daniela Simmons is er dus vooral een van 2e plekken, maar ze is na Lys Assia en Celine Dion nog wel steeds de best scorende ESF-inzending uit Zwitserland. | |
Fred_B | woensdag 17 juni 2020 @ 17:22 |
Uitstekende keuze En inderdaad een mooi lied dat nauwelijks is blijven hangen, mede doordat ze Cline kort erna wist te winnen. Volgens mij hebben de Zwitsers dat jaar nog geprobeerd Belgi te laten diskwalificeren, omdat Sandra Kim had gelogen over haar leeftijd. Maar dat was uiteraard een kansloze zaak. Daniela heeft ook nog een Nederlandse versie opgenomen trouwens | |
TheVulture | woensdag 17 juni 2020 @ 17:27 |
Jij weet dit soort dingen | |
usagi414 | woensdag 17 juni 2020 @ 17:46 |
Moest ineens denken aan een van de meest bizarre Nederlandstalige versies van een originele artiest. Maar die heeft @Fred_B ook al gewoon in het Finland topic staan | |
Cyan9 | woensdag 17 juni 2020 @ 19:13 |
Ik ben al aan het nadenken. | |
ato | donderdag 18 juni 2020 @ 00:15 |
Danielle Simmons had voor mij eerder mogen winnen dan Sandra Kim. Wel een typisch ESF liedje. | |
TheVulture | donderdag 18 juni 2020 @ 10:31 |
Donderdag 18-06-2020 Birthe Kjaer - Vi Maler byen rod In de jaren 80 ondernam Birthe Kjaer 4 keer een poging om voor Denemarken op het ESF-podium terecht te komen. Het lukte haar eindelijk in 1989 met het aanstekelijke Vi Maler byen Rod, oftewel "We Gaan de Stad Rood Verven". Het was ook meteen een hele succesvolle poging. Gaststad Lausanne kleurde aardig rood want Birthe eindigde uiteindelijk op een 3e plek. Als je ziet van wie ze verloor (Joegoslavie met het middelmatige Rock Me en GB dat in die jaren automatisch 2e werd met elke willekeurige noot) is dat eigenlijk een schande en had dit wat mij betreft gewoon moeten winnen. Het is overigens ook het enige lied in de ESF-historie dat twee dirigenten heeft, de eerste komt namelijk bij Birthe op het podium halverwege als danser/achtergrondzanger. Birthe Kjaer bleef door de jaren heen een bekende populaire artieste in Denemarken. Zo nam ze in 2004 het Deense EK-lied op met Safri Duo en en ze presenteerde in 2009 de nationale finale Melodi Grand Prix. Persoonlijke gedachtenkronkel: ik heb altijd het idee gehad dat Paul de Leeuw in 1994 het voorrondeliedje "Zomaar een Dag" voor Willeke Alberti schreef met de sfeer/vibe van Vi Maler Byen Rod in zijn achterhoofd. [ Bericht 1% gewijzigd door TheVulture op 18-06-2020 12:09:36 ] | |
Cyan9 | donderdag 18 juni 2020 @ 10:47 |
Yesss, dat is een leuke. Had inderdaad best mogen winnen. | |
Fred_B | donderdag 18 juni 2020 @ 11:30 |
Denemarken had toen gewoon moeten winnen. Rock Me is een zeldzaam matige winnaar, en die griezel die namens UK meedeed had ook een enorm zeiknummer. Eigenlijk had Denemarken n van de weinige leuke liedjes in dat jaar. | |
TheVulture | donderdag 18 juni 2020 @ 12:08 |
Het is overigens ook het enige lied in de ESF-historie dat twee dirigenten heeft, de eerste komt namelijk bij Birthe op het podium halverwege als danser/achtergrondzanger edit: even als extra weetje toegevoegd aan mijn post | |
ato | donderdag 18 juni 2020 @ 15:34 |
Geweldig liedje, samen met Spanje de beste van 1989. | |
Fred_B | vrijdag 19 juni 2020 @ 22:44 |
Vrijdag 19 juni Dino Merlin - Love In Rewind Ze zijn er al een tijdje niet meer bij, de Bosnirs. Dat scheelt Servi en Kroati elk jaar een stuk of 20 punten in de uitslag. Het betekent ook dat wij niet meer kunnen genieten van uitermate leuke inzendingen, zoals deze uit 2011. Dino Merlin, een grote ster in de regio werd 6e met Love In Rewind. Daar had misschien nog iets meer ingezeten, maar hij had geen gelukkige hand met loten, getuige de eerste startpositie in de semi en de nog meer gehate tweede startpositie in de grote finale. Het is moeilijk stil te zitten bij deze buitengewoon vrolijke inzending, die ondanks de vroege beurt in de show nog 6e werd. Hier de video: | |
usagi414 | vrijdag 19 juni 2020 @ 23:10 |
De punten in 2011 waren ook zo raar. Ik zat daar (en volgens mij @Greys ook) en was maar steeds aan het hopen dat Bosni veel punten zou krijgen, later kwam Itali sterk opzetten maar Azerbaijan was niet meer in te halen. De slechte overwinning in jaren, maar wat een ervaring. | |
Fred_B | zaterdag 20 juni 2020 @ 10:01 |
Ja, 2011 was als jaar geen hoogtepunt in de ESF-geschiedenis. Spijtig wel dat Love In Rewind daarin voor de jury’s slechts 11e werd. | |
Cyan9 | zaterdag 20 juni 2020 @ 11:10 |
Zaterdag 20 juni Omar Naber - Stop Het eurovisie jaar 2005 hoort bij een rij jaren waar de algemene kwaliteit soms nogal twijfelachtig was. Daarnaast was er slechts n halve finale, waardoor de kans om je te kwalificeren voor de finale niet zo hoog was. Er stonden maar liefst 25 landen in de halve finale van 2005, en er gingen 10 acts naar de finale. Omar was helaas n van de afvallers, hij haalde voor Sloveni de 12e plaats in de halve finale. In de buurt, maar niet genoeg. En dat is wat mij betreft vreselijk zonde. Het nummer is in het Sloveens, en heeft een ietwat mysterieuze en meeslepende opbouw, om in de tweede helft flink los te gaan. Rauwe gitaren, plus een achtergrond zangeres die er wat opera in gooit, maken het een bijzonder pakkend geheel. Wat de reden is geweest dat Omar de finale niet heeft gehaald is natuurlijk gissen, maar Sloveni is zo'n land dat vaak wat vergeten wordt. Andere Balkan landen geven liever punten aan elkaar. Daarnaast is het opvallend dat van de laatste 5 optredens alleen Denemarken de finale wist te halen. Misschien was de concentratie van het publiek wat afgezwakt. Omar kwam later nog een keertje terug om het opnieuw te proberen op het songfestival, maar dat werd geen succes. In 2017 werd hij een na laatste met een draak van een nummer. Zoek het niet op, luister gewoon nog een keer naar zijn inzending van 2005. | |
ato | zaterdag 20 juni 2020 @ 15:43 |
Prachtig dit he, ongelofelijk dat het niet de finale heeft gehaald. | |
Fred_B | zaterdag 20 juni 2020 @ 17:58 |
Stop is niet echt mijn smaak, maar ik kan me voorstellen dat het frustrerend is dat zoiets niet doorgaat, toch vooral omdat Sloveni vaak zo ondergewaardeerd wordt, en sommige rommel wel. Omar zelf heeft later nog zeven maanden in de gevangenis gezeten vanwege het misbruiken van een vrouw in een nachtclub. Zo’n gemiste kwalificatie hakt er blijkbaar stevig in | |
TheVulture | zaterdag 20 juni 2020 @ 19:21 |
Dit dus | |
Fred_B | zondag 21 juni 2020 @ 20:26 |
Zondag 21 Juni Colm Wilkinson – Born To Sing Er hebben door de jaren heen bijzonder veel grote namen meegedaan aan het ESF. Ook bijzonder vaak slaagden ze er niet in om te winnen. Als we Madonna’s optreden in herinnering nemen, is daar iets bij voor te stellen. Colm Wilkinson heeft een echter een spectaculair goede stem. Hoewel zijn ESF-optreden in 1978 slechts een voetnoot in zijn carrire is, mag er toch zeker aandacht geschonken worden aan Born To Sing. Het is spijtig dat zijn optreden enigszins verslechterd wordt doordat de achtergrondzangeressen te hard zijn gezet (hij had behoefte aan backings op tape...). Maar de versie op de plaat is veel ingetogener en daarom een stuk minder, dus we zullen het met het energieke ESF-optreden moeten doen, dat vanaf de eerste startpositie 5e werd (en geen punten kreeg van Nederland ). Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video: | |
koffieleuk | maandag 22 juni 2020 @ 22:26 |
Maandag 22 Juni Aud Wilken - Fra Mols til Skagen (1995) Zonder twijfel is dit mijn favoriete inzending van Denemarken, vooral geholpen door het feit dat lied erg on-Deens klinkt. Hier is een goede verklaring voor. In 1995 werd de nationale voorronde over een andere boeg gegooid. Dit was mede door het teleurstellende resultaat van Tommy Seebach in 1993 (22e). Alle componisten werden door de Deense omroep DR zelf uitgenodigd, om te voorkomen dat steeds terugkerende deelnemers het merendeel van het deelnemersveld zouden vormen. Ook werd de winnaar aangewezen door een jury, in plaats van de gebruikelijke televote. Het lied is geschreven Lise Cabble & Mette Mathiesen. Zoals gezegd is dit geen Deense meezinger, maar een typische ballad zou ik het ook niet noemen. Het nummer is heel rythmisch, en de banjo is natuurlijk een onderscheidende factor. De achtergrondzang vind ik erg goed gedoseerd, en de opbouw naar het einde is subliem. Aud's interpretatie tilt het geheel naar een nog hoger niveau. Het lied eindigde 5e, Vanwege de ijzersterke top 3 in 1995 kan in hier wel mee leven, maar het had mijns inziens zeker een plaatsje of 2 hoger verdiend. Fra Mols til Skagen ontving behalve de lovende kritieken van Paul de Leeuw ook douze points van Zweden en Noorwegen (die 3e en 1e eindigden.) Aud Wilken nam in 2007 nogmaals deel aan de Deense voorronde met Husker Du (met hetzelfde schrijversteam), maar bereikte de finale niet. Lise Cabble schreef mee aan nog drie Deense inzendingen, namelijk New Tomorrow (2011), Only Teardrops (2013) en Love is Forever (2019). In het lied beschrijft ze het missen van haar geliefde, terwijl de trein haar van Mols naar Skagen brengt. In het echt rijdt er geen trein tussen deze twee plaatsen, maar dit doet niets aan het feit dat ik het een tijdloos pareltje vind. | |
Fred_B | maandag 22 juni 2020 @ 23:03 |
Aud Wilken als tegenhanger van onze Oude Willeke Erg mooi en inderdaad bijzonder lied. Mooi dat het waardering kreeg. [ Bericht 8% gewijzigd door Fred_B op 23-06-2020 00:08:01 ] | |
Cyan9 | maandag 22 juni 2020 @ 23:42 |
Mooi lied! Het merendeel van Scandinavi was goed bezig dat jaar. | |
koffieleuk | maandag 22 juni 2020 @ 23:44 |
Dat waren ze zeker! | |
TheVulture | dinsdag 23 juni 2020 @ 00:04 |
Deze is echt prachtig ja | |
ato | dinsdag 23 juni 2020 @ 06:06 |
Mee eens. | |
Cyan9 | dinsdag 23 juni 2020 @ 10:01 |
Dinsdag 23 juni Amina - "C'est le dernier qui a parl qui a raison" 1991 De echte songfestivalkenners weten natuurlijk welk nummer dit is. Toch heb ik altijd de indruk dat de inzending van Amina alles behalve een klassieker is geworden. En dat voor een nummer dat (als de regels het nog steeds zouden toelaten) gedeeld eerste werd, samen met Carola. De Zweedse zouden we nog regelmatig tegen komen in de Eurovisie wereld, Amina niet (al bleef ze actief in de muziek). Dit was de laatste keer dat Frankrijk de top 3 wist te halen. Met de huidige Eurovisie regels had Amina gewonnen. Of ze een meer terechte winnaar was geweest? Dat kan iedereen voor zichzelf bepalen. Ik vind het nummer heel bijzonder, en ik merk dat ik het nog regelmatig beluister. Ik denk wel dat Carola haar nummer meer hitpotentie had. | |
usagi414 | dinsdag 23 juni 2020 @ 10:37 |
Echt een van mijn all time favorieten. Het grappige is dan wel dat Carola dit jaar in NL maar 1 week in de hitlijst stond, en Amina een groter hitje was. De grootste hit van 1991 was wel (logisch) van Clouseau. [ Bericht 1% gewijzigd door usagi414 op 23-06-2020 10:43:07 ] | |
TheVulture | dinsdag 23 juni 2020 @ 10:43 |
Heel mooi, en bizar om te denken dat Frankrijk al dertig jaar de top 3 niet meer heeft gehaald | |
Fred_B | dinsdag 23 juni 2020 @ 12:15 |
#TeamCarola hier. Al was de Top 3 van de uitslag dat jaar ook wel mijn echte Top 3, dus Amina kan ik ook erg waarderen. Het is inderdaad wel jammer dat haar liedje, ondanks het minieme verschil, ook in ESF-kringen enigszins uit beeld geraakt lijkt. C’est Le Dernier Qui A Parl vind ik toch wel een klasse beter dan Why Me of In Your Eyes, die omdat ze wel wonnen beter zijn blijven hangen. | |
Cyan9 | dinsdag 23 juni 2020 @ 12:24 |
Met dat laatste ben ik het sowieso eens. Dat zijn wat mij betreft eigenlijk matige winnaars.. | |
Cyan9 | dinsdag 23 juni 2020 @ 12:27 |
Frankrijk heeft van de big 5 al het langst de top 3 niet meer gehaald. | |
TheVulture | dinsdag 23 juni 2020 @ 12:28 |
Ik kon en kan ook wel prima leven met Fangad av En Stormvind als winnaar | |
ato | dinsdag 23 juni 2020 @ 16:50 |
Ik niet. Wat was Frankrijk een welverdiende winnaar geweest. Prachtige vrouw, uitvoering, liedje is bijna uniek. Ik hou van Zweedse schlagers, maar ik had niets met Carola, vooral toen ik hoorde dat zij iets tegen de homogemeenschap had ivm haar geloof, liedje was doorsnee en makkelijk. Prima uitvoering hoor, maar dat is het dan. Ik blijf altijd haar debuut het beste vinden. Framling. | |
Aoibhin | dinsdag 23 juni 2020 @ 19:10 |
Amina - C'est le dernier qui a parl qui a raison Een van mijn alltime favorieten En wat jammer dat het nt niet won! En inderdaad daardoor ook wel wat meer vergeten is. Carola was ook wel een van de beteren dat jaar, maar ik heb veel meer met Amina | |
TheVulture | dinsdag 23 juni 2020 @ 21:48 |
Daar ben ik het dan ook weer mee eens | |
usagi414 | woensdag 24 juni 2020 @ 17:59 |
Woensdag 24 juni Kali - "Mont la rivi" 1992 Na in 1990 en 1991 een 2de plaats behaald te hebben, ging Frankrijk in 1992 op dezelfde voet verder. De uit Martinique afkomstige Kali (Jean-Marc Monnerville) zong zowel in het Frans als in het Hatiaans Creools. Voor het eerst was de Franse inzending niet volledig in het Frans. Het succes van zijn twee voorgangsters kon niet worden behaald maar het werd een mooie 8ste plaats. [ Bericht 0% gewijzigd door usagi414 op 24-06-2020 23:43:28 ] | |
Fred_B | woensdag 24 juni 2020 @ 22:46 |
Frankrijk heeft veel goeds gedaan in het begin van de jaren '90. 1990, 1991 en 1993 hadden allemaal kans op de overwinning en waren geweldige inzendingen. Wat dat betreft is het logisch dat 1992 enigszins vergeten is. Ook wel logisch dat dit niet meedeed om de prijzen, maar het was wel leuk voor het deelnemersveld, en het kwam beter uit de verf dan een paar creatieve Franse keuzes later in de 90s. | |
ato | woensdag 24 juni 2020 @ 22:51 |
Was zeker een goed liedje en uitvoering. Ook goed dat Frankrijk wat experimenteerde met andere sound. | |
Fred_B | donderdag 25 juni 2020 @ 21:14 |
Woensdag 25 Juni Ines – Once In A Lifetime Op 13 mei 2000 was het eerste ESF van deze eeuw. Na de uitstekende edities van de jaren ervoor gingen we met frisse moed de nieuwe tijd in. Maar net als op veel andere vlakken werd ook op het ESF het optimisme snel getemperd. De eerste drie festivals van de 00’s waren het aanzien nauwelijks waard, en met het systeem zonder halve finales mochten veel oudgedienden zelfs geregeld niet eens meedoen. Ook op kleinere schaal begon het ESF van 2000 al matig. Met PingPong, Linda Wagenmakers en Nicki French waren er na drie liedjes nog weinig zuivere noten gezongen. Maar het vierde liedje was een absoluut lichtpuntje. Estland werd vertegenwoordigd door Ines, die kansen werd toegedicht om te gaan winnen. Vanaf deze startpositie, en al helemaal in deze dramatische outfit, zat dat er geen moment in. Maar het was wel een bevestiging van de kwaliteit die de Esten in deze periode jaar na jaar stuurden. Naar mijn bescheiden mening was deze de beste uit die reeks, en sowieso de beste deelnemer in 2000, en had dit wel beter mogen scoren dan de 4e plaats. Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video: | |
skysherrif | vrijdag 26 juni 2020 @ 11:09 |
Vrijdag 26 juni Ik neem u dit keer mee naar een recenter verleden, het is het jaar 2011. Een enorm bewogen jaar denkt u alleen maar aan bijvoorbeeld aan de schietpartij op het eiland Utoya, de kernramp in Fukushima en het begin van de Arabische lente. Gelukkig kunnen we ons vasthouden aan dat fantastische iets dat ieder jaar weer terug komt, het ESF! Dit keer gaat het om een Finse inzending. Een prachtig liedje van Paradise Oskar, genaamd Da Da Dam. Zo een titel kan niet anders dan een klassiekertje worden! Allereerst is het belangrijk om te weten dat de beste man natuurlijk niet Paradise van achternaam heet, sterker nog, Oskar is niet eens zijn voornaam. Het is het pseudoniem van Axel Ehnstrom. De naam komt uit een werk van Astrid Lindgren (bekend als de bedenkster van Pipi Langkous!), waar Paradise Oskar een zwerver is die de accordeon speelt. Waar Da Da Dam vandaan komt, moet ik u de lezer het antwoord schuldig blijven, ik heb nog even gezocht of er ergens een Dijk in Finland ligt die Da Da heet, maar helaas. Het nummer is een prachtig klein verhaaltje over een jongen die van zijn leraar hoort dat de wereld aan het sterven is. Deze slimme jongeman genaamd Peter bedenkt zich geen moment, neemt afscheid van moeder en reist het hele land af om de wereld wat beter te maken, ondanks dat niemand naar hem luistert. Wellicht zouden we dat wat meer moeten doen, naar de jeugd luisteren! Hij komt pas terug als ze gered is, ik vrees dus dat hij nog altijd de aarde rondloopt om ze te redden. Wat een held. Axel had voor zijn act geen enorme lichtshow nodig, geen dansers of danseressen, nee bij dit nummer zelfs geen blits viooltje of kek danspasje nodig. De boodschap stond centraal, die hij ons op prachtige wijze toezingt, zachtjes tokkelend op de gitaar in zijn handen. Het is qua uiterlijk en zang de versie die Ed Sheeran zou willen dat hij was, maar nooit heeft kunnen worden. Ondanks een mooie derde plek in de halve finale, was de loting voor de finale hem minder gunstig. In deze jaren was het nog random op welke plek en een finale beginnen met zo’n prachtig maar toch weinig bombastisch nummer werkt helaas niet, wat hem de 21e plek opleverde. Vergist u zich overigens niet, hij won wel de press award dat jaar! Ondertussen zingt hij weinig meer, maar is nog steeds van grote invloed in de Finse muziekscene. Volgens Finse insiders die ik heb gesproken is hij zelfs de meest invloedrijke producer op dit moment, waar hij nummers maakt voor oa Lost Frequencies en Alle Farben, Het is en blijft een heel fijn liedje, om te luisteren, maar vooral de boodschap mag in deze niet vergeten worden. | |
Aoibhin | vrijdag 26 juni 2020 @ 11:14 |
@skysherrif Je wordt nog de nieuwe @FredB joh! Tof verhaaltje erbij En een mooie keuze ook! Echt dit nummer had zoveel meer verdiend dan het kreeg. | |
koffieleuk | vrijdag 26 juni 2020 @ 11:53 |
Een mooi stukje leesvoer voor een net zo mooi nummer Complimenten! | |
Eightyone | vrijdag 26 juni 2020 @ 12:00 |
Nog een suggestie voor ergens in de komende dagen, want ik denk niet dat buiten mezelf iemand zich dit nummer nog herinnert: Inculto - Eastern European Funk (Litouwen, 2010). Het is roemloos gestrand in de halve finale, maar wel een die door mezelf relatief veel gedraaid is. Zo'n leuk stukje als de rest hier, krijg ik er vast niet uit geperst. Dus iemand die daar beter in is, en ook nog iets in het liedje hoort, mag de handschoen oppakken. | |
Fred_B | vrijdag 26 juni 2020 @ 12:35 |
Da Da Dam was zeker een fijn lied. Jammer dat die als eerste op de avond moest, want daar was het totaal niet geschikt voor. Tevens goed om te zien dat steeds meer mensen dit topic vinden | |
ato | vrijdag 26 juni 2020 @ 13:12 |
@skysherrif Pracht liedje, was ook 1 van mijn favorieten. Jammer van de eerste startpositie. | |
Cyan9 | zaterdag 27 juni 2020 @ 17:26 |
Zaterdag 27 juni: Lara Fabian - "Croire" In 1988 hadden we de krachtige vocalen van Celine Dion als winnaar. De strijd voor de eerste plaats was spannend tot het eind. De strijd voor plek 3 was eigenlijk net zo spannend. Lara Fabian kwam twee punten te kort om de derde plek op te eisen voor Luxemburg. Ze probeerde het met een nummer die een beetje in dezelfde hoek zit als het nummer van Celine. Natuurlijk in het Frans, en flink wat vocale kwaliteiten. Daarnaast is ze ook Canadees. Het werd dus een vierde plek, en het was ook de laatste top 10 positie voor Luxemburg tot op heden. Vijf jaar na Lara hielden ze het voor gezien. Lara zelf hield het niet voor gezien, die heeft inmiddels al ruim 20 miljoen platen verkocht. | |
usagi414 | zaterdag 27 juni 2020 @ 17:53 |
En ze was hier nog maar 18. Dit is voor mij niet het beste wat ze heeft gedaan, maar wat een start van een carrire. In Nederland is haar carrire nooit echt goed van de grond gekomen, maar 14 studioalbums en 20 miljoen verkochte platen geeft wel aan hoe groot ze is in de Franstalige landen. Ze is trouwens pas later Canadees geworden, ze is van Belgisch-Italiaanse afkomst. | |
Fred_B | zaterdag 27 juni 2020 @ 23:26 |
Lara is inderdaad erg goed, maar dat kwam er wat mij betreft nog niet helemaal uit bij dit ESF-liedje. Wel mooi als dit een zetje in de goede richting gaf natuurlijk | |
Fred_B | maandag 29 juni 2020 @ 20:22 |
Maandag 29 Juni Stjrnin – Eitt Lag En Het jaar was 1990, tussen het vallen van de Muur en de onvermijdelijke winst op het WK Voetbal van Nederland werd op 5 mei het ESF gehouden in Zagreb. Een editie met bovengemiddeld veel politiek correcte deuntjes, waarop weinig werd verwacht van de relatief verse nieuwe deelnemer IJsland. Maar ze kwamen verrassend sterk uit de hoek. Dat was met Eitt Lag En (One More Song). Een liedje dat alles had wat het ESF dertig jaar terug zo leuk maakte. Een optreden waar de vrolijkheid en energie vanaf spatte, maar waarbij niemand enig idee had wat er werd gezongen en wie die mensen waren. Een duo dat succes had, het komt veel voor op het festival. Ik durf zelfs te stellen dat als IJsland door de vakjury’s iets serieuzer was genomen na de matige vertoningen in de jaren ervoor, dan had dit Toto Cutugno nog serieus kunnen bedreigen. Maar goed, dan had het ESF 1991 naar IJsland gemoeten, en dat was natuurlijk een organisatorische ramp geworden. Laten we wat dat betreft blij zijn dat het naar Itali ging, dat dankzij de jarenlange ervaring uit San Remo en gestroomlijnde en strakke show kon neerzetten. Eitt Lag En zijn we daardoor wel volledig vergeten, want dat is ongetwijfeld nooit meer gedraaid in de media in onze regionen. Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video: | |
Cyan9 | dinsdag 30 juni 2020 @ 13:14 |
Echt zo'n nummer waar je heel vrolijk van wordt. Soms mis ik de jaren 90 inzendingen.. | |
Sableheart | dinsdag 30 juni 2020 @ 17:15 |
Dinsdag 30 juni Misschien dat er nog betere keuzes voor vandaag zijn, maar T'en vas pas is behoorlijk toepasselijk. | |
Fred_B | woensdag 1 juli 2020 @ 19:36 |
Woensdag 1 Juli Jakob Sveistrup – Talking To You In 2005 deed Denemarken mee aan het ESF met een ideale schoonzoon die een radiovriendelijk deuntje zong. Op zichzelf geen ongebruikelijk scenario uit dat land. Maar Jakob Sveistrup had een bijzonder prettig liedje meegenomen naar Kiev. Talking To You is een eenvoudig liedje zonder pretenties, maar wel n van het type dat na de winst van Lordi een jaar later enige jaren bijzonder schaars zou worden op het ESF. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. En dat viel in Nederland ook in de smaak. Het kreeg acht punten, achter het onvermijdelijke Turkije en winnaar Griekenland. Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video: | |
Cyan9 | woensdag 1 juli 2020 @ 19:45 |
Typische Deense inzending inderdaad. Ze vallen nog steeds wel terug op dit soort inzendingen, maar daar stoor ik me eigenlijk minder aan dan bijvoorbeeld Zweden met z'n overgeproduceerde plastic pop/dance nummers. | |
Fred_B | donderdag 2 juli 2020 @ 18:56 |
Donderdag 2 Juli Lazy Bums – Shir Habatlinim Dit lied is een twijfelgevalletje voor dit topic. Als je het n keer hebt gezien, vergeet je dit optreden nooit meer. Alleen zie je dit eigenlijk nooit meer ergens langskomen in de media. Te oud, niet gewonnen, en toch vooral een beetje gek. Maar het is gek op een buitengewoon leuke en aanstekelijke manier. Isral moest als tweede aantreden, maar was aan het eind van de avond minstens zo memorabel als Hold Me Now en Gente Di Mare. De twee heren Natan Datner en Avi Kushnir leken weggeplukt te zijn uit het plaatselijke varit-circuit. En juist dat maakte dit zo leuk in het veld vol serieuze liedjes. Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video: | |
Cyan9 | donderdag 2 juli 2020 @ 19:19 |
Ik kende dit nummer niet eens, maar ik weet of ik dat nou heel erg vind. | |
Fred_B | donderdag 2 juli 2020 @ 19:37 |
Schande, gij cultuurbarbaar! Dit is een pareltje uit de ESF-geschiedenis en bovendien enig in zijn soort | |
usagi414 | donderdag 2 juli 2020 @ 19:50 |
https://eurostory.nl/ja-vinden-best-grappig-3/
| |
koffieleuk | donderdag 2 juli 2020 @ 20:01 |
Ik had me nooit verdiept in de tekst, maar dit maakt het wel een stuk helderder | |
usagi414 | donderdag 2 juli 2020 @ 20:05 |
Eurostory is zo goed. Ga dit volgen mensen. [ Bericht 0% gewijzigd door usagi414 op 02-07-2020 20:25:45 ] | |
Fred_B | donderdag 2 juli 2020 @ 20:57 |
Ze delen gelukkig ook mijn mening
| |
Cyan9 | vrijdag 3 juli 2020 @ 12:37 |
Dan even heel wat anders. Vrijdag 3 juli Vnia Fernandes - Senhora Do Mar (Negras guas) Het duurde 48 jaar voordat Portugal het ESF wist te winnen. Daarvoor wist het land nooit verder te komen dan de zesde plaats, en vaak bleef de score toch wat achter. Wat mij betreft lang niet altijd terecht. Bijvoorbeeld in 2008, waar Vnia Fernandes een zeer overtuigende en meeslepende inzending liet horen. Ik wilde dat dit ging winnen dat jaar, en ik was bijzonder verontwaardigd dat dit slechts 13e werd (en ook nog eens lager scoorde dan de piraten van Letland). Ik wist toen als vrij verse Eurovisie fan nog niet veel van stempatronen, en dat Portugal wel vaker worstelde om een goede score te halen, maar ook nu nog vind ik dat dit zeker top 5 had moeten staan. In de halve finale werd ze nog tweede. | |
Fred_B | vrijdag 3 juli 2020 @ 20:13 |
Senhora Do Mar kreeg wel echt te weinig. Er zijn vaak genoeg ballads in ongebruikelijke talen geweest die wel goed scoorden. | |
Cyan9 | zondag 5 juli 2020 @ 22:17 |
Zondag 5 juli Anna Vissi & The Epikouri - Autostop We gaan deze regenachtige zondag nog snel even terug naar het jaar 1980. Het jaar dat Johnny Logan zijn eerste winst pakte, Duitsland zong over het theater, Zwitserland over de bioscoop, Nederland over Amsterdam (terwijl het songfestival dat jaar in Den Haag was), en onderwerp van deze post Anna Vissi voor Griekenland een ode bracht aan de niet genoeg gewaardeerde kunst van het liften. Het is een heerlijk vrolijk en opgewekt nummer, waarbij je het idee hebt dat je prima kan volgen waarover het (in grote lijnen) gaat, ondanks dat het in het Grieks wordt gezongen. Anna had hier wat mij betreft wel wat meer punten voor mogen krijgen, het werd helaas slechts 13e. En helaas betekent een wat lagere score ook vaak dat een nummer wat in de vergetelheid raakt. Jammer, want wat mij betreft is dit n van de meest vermakelijke nummers van Griekenland ooit. Anna Vissi kwam nog een keertje terug voor Cyprus, en daarna ook nog weer een keer voor Griekenland, en is dan ook een zeer grote en nog steeds zeer gewaardeerde artiest in deze landen. Zo vrolijk als dit nummer waren die inzendingen echter niet. | |
Fred_B | zondag 5 juli 2020 @ 22:21 |
Ja, dit was de minst scorende van Anna, maar naar mijn onbescheiden mening wel duidelijk de leukste | |
usagi414 | maandag 6 juli 2020 @ 18:24 |
Maandag 6 juli Semiha Yani - Seninle Bir Dakika We gaan terug in de tijd naar 1975. Turkije maakt zijn debuut op het ESF en probeert aan te sluiten bij de dan nog overheersende chanson cultuur met dit lieve walsje. Alleen Monaco ziet het wel zitten en geeft 3 punten. Als dit in het Frans was gezongen was het denk ik wel iets hoger gekomen. Uit teleurstelling blijven ze dan maar de twee jaar erna weg om vanaf de terugkeer in 1978 meer Turkse invloeden in hun inzendingen te stoppen. Semiha zingt nog steeds. Maar het is niet aan te raden recente versies te bekijken. En niet alleen omdat ze tegenwoordig flink aan zangkwaliteit heeft ingeleverd. en @Fred_B kijk ik er nou overeen of is er geen landentopic van Turkije ? | |
Fred_B | maandag 6 juli 2020 @ 19:38 |
Nee, ik heb toen alleen topics gemaakt van de landen die tegenwoordig nog deelnemen (dus ook geen Luxemburg, Bosni, Andorra enzo). Als ze terugkeren zal ik er mee aan de slag gaan. Of voel je vrij zelf dit gat in de informatie op te vullen | |
Fred_B | dinsdag 7 juli 2020 @ 20:23 |
Dinsdag 7 Juli Shiri Maymon – Hasheket Shenish’ar In 2005 deden er 25 landen mee aan de halve finale, waarvan er 10 naar de finale gingen. Een stevige voorselectie, en er zouden dan ook 9 van die 10 liedjes in de Top 12 van de einduitslag komen. En land deed mee met een vrouw met een ballad, die alle andere vrouwelijke ballads overbodig maakte. Het was onze bedoeling dat dat Glennis zou zijn, maar helaas, toen haar Impossible Dream voorbijkwam, was het publiek net vijf minuten eerder weggeblazen door een geweldige zangeres uit Isral. Shiri Maymon zong in een combinatie van Engels en Hebreeuws de sterren van de hemel en kreeg daar de verdiende waardering voor in de vorm van een finaleplek. In die finale werd ze 4e. Het is mooi om te zien hoe in de televotertijd er toch waardering was voor een optreden zonder spektakel en een lied dat grotendeels in een onverstaanbare taal werd gezongen. Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video: | |
TheVulture | dinsdag 7 juli 2020 @ 20:38 |
Goede keus, ik denk inderdaad ook dat met name zij met haar lied en performance Glennis Grace overschaduwde waardoor we in de halve finale bleven hangen. Terecht hoog geeindigd, al vind ik de tweetalige versie minder mooi dan de Hebreeuwse versie | |
Cyan9 | dinsdag 7 juli 2020 @ 20:41 |
Een van de mooiere nummers van Isral. | |
Fred_B | woensdag 8 juli 2020 @ 20:08 |
Woensdag 8 Juli Linda Martin - Terminal 3 Linda Martin is natuurlijk nog niet vergeten. Ze won immers het ESF met Why Me in 1992. Minder bekend is, mede daardoor, haar eerste deelname. Terwijl die naar mijn bescheiden mening veel leuker is. Het gaat om het nummer Terminal 3 (geschreven door Johnny Logan). Als u het liedje al kende, wist u dat stuk tussen haakjes vast ook al, maar dat moet er op de n of andere manier altijd even bij. Vergelijk het met (en als beloning voor haar Olympische prestaties kreeg ze een fiets) of (voor hij ging zingen was hij kraanmachinist). Maar bij deze is dat dus nog eens gezegd. En het week ook wel af van de andere Logan-liedjes op het ESF. Dit was meer uptempo, en het past ook wel bij het jachtige gevoel van een terminal op een vliegveld. De sfeer werd goed neergezet en als er niet een paar hipsters met gouden schoenen uit Zweden hadden meegedaan, had Linda hiermee al gewonnen. Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video: | |
Cyan9 | woensdag 8 juli 2020 @ 21:37 |
Ik heb niet zo veel met Linda, maar dit was wel haar betere inzending. | |
Fred_B | donderdag 9 juli 2020 @ 18:57 |
Donderdag 9 Juli Sebalter - Hunter Of Stars Zwitserland op het ESF was tot de recente opleving vooral een enorm tranendal vol bijzonder matige braderieliedjes, die bijna telkens in de halve finale bleven steken. De inzending van 2014 kan ook prima de jaarmarkt van Lausanne opvrolijken, maar was wel van een duidelijk hoger niveau dan de inzendingen in de jaren eromheen. Het leidde ook tot een voor Zwitserse maatstaven aardige score. Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video: | |
Cyan9 | donderdag 9 juli 2020 @ 19:04 |
Een van de leukere inzendingen uit Zwitserland van de afgelopen jaren. | |
ijs_beer | donderdag 9 juli 2020 @ 21:29 |
Dat is ook niet zo heel moeilijk, natuurlijk. | |
Fred_B | vrijdag 10 juli 2020 @ 19:29 |
Vrijdag 10 Juli Darja vajger – Prisluhni Mi Sloveni heeft op het ESF nooit echt aanspraak kunnen maken op al te speciale resultaten. Dat heeft er geregeld mee te maken dat hun mooie inzendingen onderschat worden. Neem nu de inzending Prisluhni Mi uit 1995. Darja schitterde tijdens het tweede Sloveense optreden in de ESF-geschiedenis, en dat zorgde voor een 7e plaats, wat niet spectaculair is, maar wel de beste uitslag die de Slovenen hebben bereikt. Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video: | |
Sableheart | zaterdag 11 juli 2020 @ 22:09 |
Zaterdag 11 juli Omdat we hem in het terugkijktopic weer waren vergeten, nog maar een keertje. | |
Fred_B | zondag 12 juli 2020 @ 23:47 |
Zondag 12 Juli Bobbie Singer - Reflection De naam van deze Oostenrijkse zangeres is zo algemeen, dat ze ook wel een beetje vraagt om dit topic te komen. In 1999 eindigde ze gelijk onder Marlayne, met een liedje dat ook wel enigszins in het zelfde vaarwater zit. Het was voor Oostenrijk niet zo gebruikelijk om Top 10 te scoren, dus wat dat betreft mag ze trots zijn. Wat achtergrond uit het landentopic: Hier de video: | |
usagi414 | zaterdag 1 augustus 2020 @ 20:55 |
Zaterdag 1 Augustus Nog niet helemaal vergeten, maar wat blijft dit mooi.
| |
Meke | zaterdag 1 augustus 2020 @ 21:06 |
Nou ik vind dat nog steeds volkomen onterecht, ik vind dat een prachtig lied | |
usagi414 | zaterdag 22 augustus 2020 @ 18:48 |
Zaterdag 22 Augustus 2 keer per week laat songfestival.be ons stemmen voor een songfestival uit het verleden. Deze week was 1996 aan de beurt en het is een van de sterkste allertijden. Niet zo vreemd dat een iets gedateerde Franstalige ballad maar 16de werd in dit deelnemersveld, maar in dit genre is dit erg goed gedaan. Deze bankmedewerkster zou een platencontract krijgen als ze in de top 5 zou eindigen, maar uiteindelijk bracht ze haar enige solo album 10 jaar later uit. En daarna werd het stil... | |
Cyan9 | zondag 23 augustus 2020 @ 11:35 |
Ik weet niet, ik vind het toch wat aan de saaie kant. | |
koffieleuk | zaterdag 5 september 2020 @ 20:47 |
Zaterdag 5 September Deze zit regelmatig nog in mijn hoofd, en daar ben ik niet rouwig om De live uitvoering haalt het simpelweg niet bij de studioversie, ze kregen ongeveer 2x zoveel punten als de 3J's. | |
usagi414 | vrijdag 25 september 2020 @ 19:19 |
Vrijdag 25 September Ik ben deze documentaire aan het bekijken : En ik blijf me verbazen over de inzending van Luxemburg dat jaar: Zoveel vragen die bij me opkomen als ik dit hoor, zeker met Engelse ondertiteling Zoals ze bij EuroStory schreven : Monique Melsen – Pomme pomme pomme | |
Fred_B | vrijdag 25 september 2020 @ 22:18 |
Tekstueel hoogstandje inderdaad. En dat terwijl Luxemburg toen normaliter een topdeelnemer was. | |
TheVulture | maandag 5 oktober 2020 @ 22:51 |
Maandag 5 oktober Een van de iconen in de geschiedenis van het ESF vierde een paar dagen geleden zijn 75e verjaardag en dus mag een inzending van Ralph Siegel hier natuurlijk niet ontbreken. In totaal schreef Ralph Siegel al dan niet samen met Bernd Meinunger in totaal 24 bijdragen voor het ESF. Hij liet door de jaren heen niet alleen Duitsland van zijn schrijverskunsten genieten maar hij schreef ook een inzending voor Zwitserland in 2006. Daarnaast was Ralph nogal een fan van dwergstaatjes met diverse inzendingen voor Luxemburg, San Marino en een uitstapje naar de balkanvrienden van Montenegro. Hoewel er zeker sinds de eeuwwisseling wat lacherig wordt gedaan over de kunsten van Siegel was hij ook erg succesvol in de jaren 70, 80 en 90. Een overwinning (Nicole's ein Bisschen Frieden), drie 2e plaatsen en twee 3e plekken wist hij bij elkaar te schrijven. Een van die 3e plaatsen was in 1994 voor het meidentrio Mekado met het swingende Wir Geben 'ne Party. In tegenstelling tot de schlagersongs die Siegel tot dan toe op het ESF liet horen was dit een swingend, fris uptempo lied met rock 'n roll, dance en rapinvloeden. De choreografie is erg aanstekelijk inclusief high-fives, handbewegingen, hoofdknikjes en een iconische bijdrage van de keyboardspeler. In de jaren 90 waar Ierland zijn gloriedagen beleefde met soms wat saaie en gedateerde ballads had deze a-typische Duitse bijdrage als winnaar niet misstaan. Voor hen was het echter pech dat Ierland eigenlijk niet wilde winnen in 1994 maar toch het prachtige Rock 'n Roll Kids uit de hoge hoed wist te toveren.. [ Bericht 0% gewijzigd door TheVulture op 06-10-2020 09:43:03 ] | |
Fred_B | dinsdag 6 oktober 2020 @ 10:01 |
Een zeldzaam hoogtepuntje uit een bijzonder matige periode van Duitsland. Ik vind het niet beter dan Rock’n’Roll Kids, maar in elk wel lekker vrolijk. | |
usagi414 | zaterdag 10 oktober 2020 @ 23:16 |
Zaterdag 10 oktober
| |
Aoibhin | zaterdag 10 oktober 2020 @ 23:18 |
Ahhh met mijn tekst ook nog! Dank @usagi414 deze hoort zeker in dit topic thuis | |
Cyan9 | maandag 12 oktober 2020 @ 18:54 |
Maandag 12 oktober 2020 We gooien er even een vrolijke inzending in uit Luxemburg, die in het jaar van Abba behoorlijk succesvol was. Terug naar 1974, en we zeggen "Bye Bye, I Love You", samen met Ireen Sheer. Natuurlijk geen Luxemburgse, de import traditie werd al vroeg ingezet. | |
koffieleuk | maandag 12 oktober 2020 @ 19:24 |
Dit is wel kwaliteitsimport | |
usagi414 | donderdag 26 november 2020 @ 18:31 |
Donderdag 26 November 2020 1970 was niet het beste Eurovisie jaar maar Itali werd zo als zo vaak ondergewaardeerd. En vorige week kwam dit op YouTube. Een snelle rekensom leert dat hij nu 76 is. Over 30 jaar wil ik ook gitaar kunnen spelen [ Bericht 15% gewijzigd door usagi414 op 26-11-2020 18:36:42 ] | |
Fred_B | donderdag 26 november 2020 @ 21:38 |
Het eindigde achter Waterman, dat is inderdaad wel treurig. | |
Cyan9 | woensdag 6 juli 2022 @ 11:26 |
Super schop voor dit kwaliteitstopic! 6 juli 2022 Terug naar een land dat niet meer bestaat, Joegoslavi. In de jaren 80 haalde het een paar mooie succesjes. Natuurlijk de winst van Riva in 1989, maar er werden ook twee vierde plaatsen gehaald. Rode draad in deze inzendingen was het vrolijke uptempo karakter, en korte zinnen in het Engels die het een stuk toegankelijker maakten voor het grote (jury) publiek. Wat mij betreft de leukste is de inzending uit 1987, van Novi Fosili. Niet echt een klassieker geworden, maar wel enorm catchy. [ Bericht 0% gewijzigd door Cyan9 op 08-07-2022 10:35:51 ] | |
Fred_B | woensdag 6 juli 2022 @ 12:43 |
Ze hadden inderdaad een warming-up naar Rock Me, met meer van die vrolijke liedjes. Al vond ik de Deense hits uit die jaren persoonlijk wel een leukere vorm van vrolijkheid. | |
Cyan9 | woensdag 6 juli 2022 @ 13:19 |
Ben ik wel met je eens, maar ik vond het wel leuk om eens de spotlight te richten op Joegoslavi. | |
NailQueen | donderdag 7 juli 2022 @ 18:49 |
Ik zie dat er nog niet gereageerd is vandaag dus ik pak mijn kans | |
NailQueen | donderdag 7 juli 2022 @ 19:09 |
Cyan heeft hierboven 7 juli geschreven terwijl het 6 juli was. Maar ik hou toch de datum van vandaag aan (Ik kan niet zo mooi schrijven maar ik ga het proberen) 7 Juli 2022 We gaan terug naar het jaar 1972. Een prima jaar met o.a. Apres Toi en Sandra & Andes, maar ook het jaar dat Ierland voor het eerst in de Ierse taal zong. Die eer was voor Sandie Jones. Zij zong het lieve en zoete 'Ceol An Ghr'. Vrij vertaald 'De Muziek van Liefde' (dankjewel Google Translate) . Het is een beetje de Ierse vertaling van All Kinds of Everything waarmee het land zelf 2 jaar geleden mee won. Misschien is dat wel de reden dat het nummer genadeloos werd afgestraft en het op de 15de plek eindigde van de 18 landen. Dat is wel erg hard. Zo hard dat dit ook de eerste en de laatste keer was dat Ierland in hun eigen Iers zong. En dat verdient het absoluut niet. Voor mij is dit een van de meest ondergewaardeerde nummers uit de hele esf-geschiedenis [ Bericht 0% gewijzigd door NailQueen op 07-07-2022 20:19:10 ] | |
usagi414 | donderdag 7 juli 2022 @ 19:59 |
Je kan goed schrijven. Niets mis mee Liam Mac Uistin schreef het nummer Iers is nog lastiger dan Deens als taal In het Engels mist het toch iets | |
Fred_B | donderdag 7 juli 2022 @ 20:19 |
Zeker een mooi lied, maar weinig toegankelijk zo in het Iers. Dat had de Rekordmeister ook snel begrepen, dus het bleef bij deze poging. | |
NailQueen | donderdag 7 juli 2022 @ 20:38 |
Na 50 jaar wordt het wel weer eens tijd voor een nieuwe poging vind ik | |
Cyan9 | vrijdag 8 juli 2022 @ 10:37 |
De datum is nu correct. | |
NailQueen | zaterdag 9 juli 2022 @ 20:01 |
Nou vooruit, ik zet er nog eentje neer. Maar daarna is het de beurt aan jullie! 9 juli 2022 Vandaag een vergeten ESF-lied van een artiest die dit jaar nog mee gedaan heeft aan Festival di San Remo - Iva Zanicchi. Zij mocht meedoen voor Italie in het jaar 1969. Je weet wel, dat jaar met de 4 winnaars. Helaas was Iva daar niet een van. Sterker nog, ze kwam op een gedeelde 13de plaats terecht. Hierdoor is haar nummer "Due grosse lacrime bianche" erg in de vergetelheid geraakt. Dat is zonde want het is best een mooi lied. Het heeft iets weg van I'll be there van The Jackson 5, dat later nog gecoverd is door Mariah Carey. Maar vergis je niet, Iva Zanicci was eerst! (Of The Jackson 5 hierdoor geinspireerd zijn geraakt weet ik niet). Het is weliswaar een beetje aan de oudbollig kant en Italie heeft later pareltjes ingestuurd die het internationaal beter deden maar het is zeker een inzending dat wat meer aandacht verdiend. Dus bij deze! Oh en inmiddels is Iva alweer 82 jaar oud. En ze ziet er nog net zo goed uit! (Haar warme stem heeft wel plaats gemaakt voor een iets wat rookachtige stem. Iets dat vaker voorkomt in Italie) [ Bericht 0% gewijzigd door NailQueen op 10-07-2022 13:38:13 ] | |
usagi414 | maandag 11 juli 2022 @ 19:09 |
11 juli 2022 Het bijna vergeten lied van vandaag is van Nenad Kneević. Om het ons makkelijker te maken noemt hij zich maar Knez. Hij komt uit een familie van muzikanten. Hij heeft nog in een groep gezeten met zijn vader Milija Kneevi en zijn dochter Ksenija Kneević kennen wij dan weer van Hurricane. Aan het begin van de jaren `90 begon hij aan zijn solo carrire en werd zo n van de grote namen in de Montenegrijnse muziek industrie. In oktober 2014 werd bekend gemaakt dat hij de Montenegrijnse vertegenwoordiger zou zijn voor het festival in Wenen in 2015, met een nummer geschreven door eljko Joksimović, Marina Tucaković en Dejan Ivanović | |
Cyan9 | maandag 11 juli 2022 @ 21:45 |
Beste inzending van Montenegro. | |
Fred_B | dinsdag 12 juli 2022 @ 09:41 |
Bij de kenners nog zeker niet vergeten hoop ik Eigenlijk de enige Montenegrijnse inzending die ik vrijwillig zou opzetten. | |
molloot200 | dinsdag 12 juli 2022 @ 13:08 |
Staat in mijn top 10 inzendingen van Montenegro ooit. Zo mooi | |
NailQueen | zondag 24 juli 2022 @ 15:35 |
24 Juli 2022 De PED (Post-Eurovision Depression) stijgt naar mijn hoofd want om een vage reden droomde ik laatst over dit nummer Maar het geeft niet (denk ik?). Het is een gezellig en catchy nummer dat goed blijft hangen. Tommy Seebach deed 6x mee aan de Deense voorronde en stond 3x op het ESF-podium. Hoewel hij eerder nog 6de werd in 1979 is dit toch wel de leukste inzending. Dit deed hij samen met de charmante Debbie Cameron. Het werd uiteindelijk gedeeltelijk 11de van de 20 inzendingen. Twee plaatsen onder Linda Williams. | |
NailQueen | zondag 11 september 2022 @ 20:09 |
11 september 2022 Klein schopje want wie wordt hier nou niet vrolijk van? De host-entry van Joegoslavie in 1990 dat stiekem veel leuker was dan de winnaar van afgelopen jaar (dat was Riva met het matige Rock me). Later is dit nummer een klassieker geworden bij de balkanese bruiloften! Tajci is later verhuisd naar Verenigde Staten maar is, 30 jaar later, nog steeds trots op haar inzending |