Dit dusquote:Op zaterdag 20 juni 2020 17:58 schreef Fred_B het volgende:
Stop is niet echt mijn smaak, maar ik kan me voorstellen dat het frustrerend is dat zoiets niet doorgaat, toch vooral omdat Slovenië vaak zo ondergewaardeerd wordt, en sommige rommel wel.
Hier de video:quote:Wat dat betreft is de minder goed scorende inzending van 1978 indrukwekkender. Colm Wilkinson werd gestuurd. Hij is een grote, zo niet de allergrootste musicalster die Ierland heeft voortgebracht. Hij speelde in de grootste musicals op Broadway, waarbij zijn optreden in Les Misérables legendarisch werd. Zijn ESF-optreden werd niet zo goed herinnerd, maar alsof hij een sinaasappel was, perste hij alles uit zichzelf voor zijn lied Born To Sing. Colm, die niet rookt, niet drinkt en zelfs geen koffie aanraakt, werd hiermee 5e.
Mooi lied! Het merendeel van Scandinavië was goed bezig dat jaar.quote:Op maandag 22 juni 2020 22:26 schreef koffieleuk het volgende:
Maandag 22 Juni
Aud Wilken - Fra Mols til Skagen (1995)
Zonder twijfel is dit mijn favoriete inzending van Denemarken, vooral geholpen door het feit dat lied erg on-Deens klinkt. Hier is een goede verklaring voor.
In 1995 werd de nationale voorronde over een andere boeg gegooid. Dit was mede door het teleurstellende resultaat van Tommy Seebach in 1993 (22e). Alle componisten werden door de Deense omroep DR zelf uitgenodigd, om te voorkomen dat steeds terugkerende deelnemers het merendeel van het deelnemersveld zouden vormen. Ook werd de winnaar aangewezen door een jury, in plaats van de gebruikelijke televote.
Het lied is geschreven Lise Cabble & Mette Mathiesen. Zoals gezegd is dit geen Deense meezinger, maar een typische ballad zou ik het ook niet noemen. Het nummer is heel rythmisch, en de banjo is natuurlijk een onderscheidende factor. De achtergrondzang vind ik erg goed gedoseerd, en de opbouw naar het einde is subliem. Aud's interpretatie tilt het geheel naar een nog hoger niveau.
Het lied eindigde 5e, Vanwege de ijzersterke top 3 in 1995 kan in hier wel mee leven, maar het had mijns inziens zeker een plaatsje of 2 hoger verdiend. Fra Mols til Skagen ontving behalve de lovende kritieken van Paul de Leeuw ook douze points van Zweden en Noorwegen (die 3e en 1e eindigden.)
Aud Wilken nam in 2007 nogmaals deel aan de Deense voorronde met Husker Du (met hetzelfde schrijversteam), maar bereikte de finale niet. Lise Cabble schreef mee aan nog drie Deense inzendingen, namelijk New Tomorrow (2011), Only Teardrops (2013) en Love is Forever (2019).
In het lied beschrijft ze het missen van haar geliefde, terwijl de trein haar van Mols naar Skagen brengt. In het echt rijdt er geen trein tussen deze twee plaatsen, maar dit doet niets aan het feit dat ik het een tijdloos pareltje vind.
Dat waren ze zeker!quote:Op maandag 22 juni 2020 23:42 schreef Cyan9 het volgende:
[..]
Mooi lied! Het merendeel van Scandinavië was goed bezig dat jaar.
Deze is echt prachtig jaquote:Op maandag 22 juni 2020 22:26 schreef koffieleuk het volgende:
Maandag 22 Juni
Aud Wilken - Fra Mols til Skagen (1995)
Zonder twijfel is dit mijn favoriete inzending van Denemarken, vooral geholpen door het feit dat lied erg on-Deens klinkt. Hier is een goede verklaring voor.
In 1995 werd de nationale voorronde over een andere boeg gegooid. Dit was mede door het teleurstellende resultaat van Tommy Seebach in 1993 (22e). Alle componisten werden door de Deense omroep DR zelf uitgenodigd, om te voorkomen dat steeds terugkerende deelnemers het merendeel van het deelnemersveld zouden vormen. Ook werd de winnaar aangewezen door een jury, in plaats van de gebruikelijke televote.
Het lied is geschreven Lise Cabble & Mette Mathiesen. Zoals gezegd is dit geen Deense meezinger, maar een typische ballad zou ik het ook niet noemen. Het nummer is heel rythmisch, en de banjo is natuurlijk een onderscheidende factor. De achtergrondzang vind ik erg goed gedoseerd, en de opbouw naar het einde is subliem. Aud's interpretatie tilt het geheel naar een nog hoger niveau.
Het lied eindigde 5e, Vanwege de ijzersterke top 3 in 1995 kan in hier wel mee leven, maar het had mijns inziens zeker een plaatsje of 2 hoger verdiend. Fra Mols til Skagen ontving behalve de lovende kritieken van Paul de Leeuw ook douze points van Zweden en Noorwegen (die 3e en 1e eindigden.)
Aud Wilken nam in 2007 nogmaals deel aan de Deense voorronde met Husker Du (met hetzelfde schrijversteam), maar bereikte de finale niet. Lise Cabble schreef mee aan nog drie Deense inzendingen, namelijk New Tomorrow (2011), Only Teardrops (2013) en Love is Forever (2019).
In het lied beschrijft ze het missen van haar geliefde, terwijl de trein haar van Mols naar Skagen brengt. In het echt rijdt er geen trein tussen deze twee plaatsen, maar dit doet niets aan het feit dat ik het een tijdloos pareltje vind.
Echt een van mijn all time favorieten. Het grappige is dan wel dat Carola dit jaar in NL maar 1 week in de hitlijst stond, en Amina een groter hitje was. De grootste hit van 1991 was wel (logisch) van Clouseau.quote:Op dinsdag 23 juni 2020 10:01 schreef Cyan9 het volgende:
Dinsdag 23 juni
Amina - "C'est le dernier qui a parlé qui a raison" 1991
De echte songfestivalkenners weten natuurlijk welk nummer dit is. Toch heb ik altijd de indruk dat de inzending van Amina alles behalve een klassieker is geworden. En dat voor een nummer dat (als de regels het nog steeds zouden toelaten) gedeeld eerste werd, samen met Carola. De Zweedse zouden we nog regelmatig tegen komen in de Eurovisie wereld, Amina niet (al bleef ze actief in de muziek). Dit was de laatste keer dat Frankrijk de top 3 wist te halen.
Met de huidige Eurovisie regels had Amina gewonnen. Of ze een meer terechte winnaar was geweest? Dat kan iedereen voor zichzelf bepalen. Ik vind het nummer heel bijzonder, en ik merk dat ik het nog regelmatig beluister. Ik denk wel dat Carola haar nummer meer hitpotentie had.
Heel mooi, en bizar om te denken dat Frankrijk al dertig jaar de top 3 niet meer heeft gehaaldquote:Op dinsdag 23 juni 2020 10:01 schreef Cyan9 het volgende:
Dinsdag 23 juni
Amina - "C'est le dernier qui a parlé qui a raison" 1991
De echte songfestivalkenners weten natuurlijk welk nummer dit is. Toch heb ik altijd de indruk dat de inzending van Amina alles behalve een klassieker is geworden. En dat voor een nummer dat (als de regels het nog steeds zouden toelaten) gedeeld eerste werd, samen met Carola. De Zweedse zouden we nog regelmatig tegen komen in de Eurovisie wereld, Amina niet (al bleef ze actief in de muziek). Dit was de laatste keer dat Frankrijk de top 3 wist te halen.
Met de huidige Eurovisie regels had Amina gewonnen. Of ze een meer terechte winnaar was geweest? Dat kan iedereen voor zichzelf bepalen. Ik vind het nummer heel bijzonder, en ik merk dat ik het nog regelmatig beluister. Ik denk wel dat Carola haar nummer meer hitpotentie had.
Met dat laatste ben ik het sowieso eens. Dat zijn wat mij betreft eigenlijk matige winnaars..quote:Op dinsdag 23 juni 2020 12:15 schreef Fred_B het volgende:
#TeamCarola hier.
Al was de Top 3 van de uitslag dat jaar ook wel mijn echte Top 3, dus Amina kan ik ook erg waarderen. Het is inderdaad wel jammer dat haar liedje, ondanks het minieme verschil, ook in ESF-kringen enigszins uit beeld geraakt lijkt. C’est Le Dernier Qui A Parlé vind ik toch wel een klasse beter dan Why Me of In Your Eyes, die omdat ze wel wonnen beter zijn blijven hangen.
Frankrijk heeft van de big 5 al het langst de top 3 niet meer gehaald.quote:Op dinsdag 23 juni 2020 10:43 schreef TheVulture het volgende:
[..]
Heel mooi, en bizar om te denken dat Frankrijk al dertig jaar de top 3 niet meer heeft gehaald
Ik niet.quote:Op dinsdag 23 juni 2020 12:28 schreef TheVulture het volgende:
Ik kon en kan ook wel prima leven met Fangad av En Stormvind als winnaar
Daar ben ik het dan ook weer mee eensquote:Op dinsdag 23 juni 2020 16:50 schreef ato het volgende:
Ik blijf altijd haar debuut het beste vinden. Framling.
Hier de video:quote:In 2000 ging Estland voor het eerst om de prijzen meedoen. Dat moest gebeuren met Eda-Ines Etti, kortweg Ines, uit Haapsalu. Haar inzending Once In A Lifetime was favoriet voor de show, al had Ines wel een flink nadeel met haar 4e startpositie op het ESF zelf. De televoting was kort daarvoor geïntroduceerd, en zoals we weten is een te vroeg optreden negatief voor het resultaat. Aan het eind van de avond was Estland wel één van de slechts twee landen uit de eerste helft van de avond die Top 10 scoorden. Maar meer dan een 4e plaats zat er niet in. Once In A Lifetime was absoluut een modern lied, dat goed werd vertolkt en het kreeg van vele landen punten. Voor de gelegenheid was de zangeres voorzien van een opvallende cowboyhoed van boven en een even zo opvallende kamelenteen aan de onderkant. Haar schattige accent maakte het hele plaatje af. Ines zelf werd sindsdien een grote ster in eigen regio en zou ook nog regelmatig betrokken zijn bij het ESF via de voorronde en als puntengeefster. Dat ze dat wilde, mag op zich een wonder heten, want omdat ze als favoriet het ESF inging, was het voor veel Esten een bittere teleurstelling dat ze slechts 4e werd en daar werd ze dan ook flink voor bekritiseerd. Uiteindelijk kwam er pas veel later echte waardering voor haar muzikale werk.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |