ESF Eurovisie Songfestival
Het Eurovisie Songfestival
Super schop voor dit kwaliteitstopic!
6 juli 2022
Terug naar een land dat niet meer bestaat, Joegoslaviė. In de jaren 80 haalde het een paar mooie succesjes. Natuurlijk de winst van Riva in 1989, maar er werden ook twee vierde plaatsen gehaald. Rode draad in deze inzendingen was het vrolijke uptempo karakter, en korte zinnen in het Engels die het een stuk toegankelijker maakten voor het grote (jury) publiek. Wat mij betreft de leukste is de inzending uit 1987, van Novi Fosili. Niet echt een klassieker geworden, maar wel enorm catchy.
[ Bericht 0% gewijzigd door Cyan9 op 08-07-2022 10:35:51 ]
6 juli 2022
Terug naar een land dat niet meer bestaat, Joegoslaviė. In de jaren 80 haalde het een paar mooie succesjes. Natuurlijk de winst van Riva in 1989, maar er werden ook twee vierde plaatsen gehaald. Rode draad in deze inzendingen was het vrolijke uptempo karakter, en korte zinnen in het Engels die het een stuk toegankelijker maakten voor het grote (jury) publiek. Wat mij betreft de leukste is de inzending uit 1987, van Novi Fosili. Niet echt een klassieker geworden, maar wel enorm catchy.
[ Bericht 0% gewijzigd door Cyan9 op 08-07-2022 10:35:51 ]
Ongeļnteresseerd maar toch aanwezig.
Ze hadden inderdaad een warming-up naar Rock Me, met meer van die vrolijke liedjes. Al vond ik de Deense hits uit die jaren persoonlijk wel een leukere vorm van vrolijkheid.
De Sahara is zonder meer erg droog.
Ben ik wel met je eens, maar ik vond het wel leuk om eens de spotlight te richten op Joegoslaviė.quote:Op woensdag 6 juli 2022 12:43 schreef Fred_B het volgende:
Ze hadden inderdaad een warming-up naar Rock Me, met meer van die vrolijke liedjes. Al vond ik de Deense hits uit die jaren persoonlijk wel een leukere vorm van vrolijkheid.
Ongeļnteresseerd maar toch aanwezig.
Cyan heeft hierboven 7 juli geschreven terwijl het 6 juli was. Maar ik hou toch de datum van vandaag aan 
(Ik kan niet zo mooi schrijven maar ik ga het proberen)
7 Juli 2022
We gaan terug naar het jaar 1972. Een prima jaar met o.a. Apres Toi en Sandra & Andes, maar ook het jaar dat Ierland voor het eerst in de Ierse taal zong. Die eer was voor Sandie Jones. Zij zong het lieve en zoete 'Ceol An Ghrį'.
Vrij vertaald 'De Muziek van Liefde' (dankjewel Google Translate) . Het is een beetje de Ierse vertaling van All Kinds of Everything waarmee het land zelf 2 jaar geleden mee won. Misschien is dat wel de reden dat het nummer genadeloos werd afgestraft en het op de 15de plek eindigde van de 18 landen. Dat is wel erg hard. Zo hard dat dit ook de eerste en de laatste keer was dat Ierland in hun eigen Iers zong. En dat verdient het absoluut niet. Voor mij is dit een van de meest ondergewaardeerde nummers uit de hele esf-geschiedenis
[ Bericht 0% gewijzigd door NailQueen op 07-07-2022 20:19:10 ]
(Ik kan niet zo mooi schrijven maar ik ga het proberen)
7 Juli 2022
We gaan terug naar het jaar 1972. Een prima jaar met o.a. Apres Toi en Sandra & Andes, maar ook het jaar dat Ierland voor het eerst in de Ierse taal zong. Die eer was voor Sandie Jones. Zij zong het lieve en zoete 'Ceol An Ghrį'.
Vrij vertaald 'De Muziek van Liefde' (dankjewel Google Translate) . Het is een beetje de Ierse vertaling van All Kinds of Everything waarmee het land zelf 2 jaar geleden mee won. Misschien is dat wel de reden dat het nummer genadeloos werd afgestraft en het op de 15de plek eindigde van de 18 landen. Dat is wel erg hard. Zo hard dat dit ook de eerste en de laatste keer was dat Ierland in hun eigen Iers zong. En dat verdient het absoluut niet. Voor mij is dit een van de meest ondergewaardeerde nummers uit de hele esf-geschiedenis
[ Bericht 0% gewijzigd door NailQueen op 07-07-2022 20:19:10 ]
Je kan goed schrijven. Niets mis meequote:
Cyan heeft hierboven 7 juli geschreven terwijl het 6 juli was. Maar ik hou toch de datum van vandaag aan
(Ik kan niet zo mooi schrijven maar ik ga het proberen)
7 Juli 2022
We gaan terug naar het jaar 1972. Een prima jaar met o.a. Apres Toi en Sandra & Andes, maar ook het jaar dat Ierland voor het eerst in de Ierse taal zong. Die eer was voor Sandie Jones. Zij zong het lieve en zoete 'Ceol An Ghrį'.
Vrij vertaald 'De Muziek van Liefde' (dankjewel Google Translate) . Het is een beetje de Ierse vertaling van All Kinds of Everything waarmee het land zelf 2 jaar geleden mee won. Misschien is dat wel de reden dat het nummer genadeloos werd afgestraft en het op de 15de plek eindigde van de 18 landen. Dat is wel erg hard. Zo hard dat dit ook de eerste en de laatste keer was dat Ierland in het hun eigen Iers zong. En dat verdient het absoluut niet. Voor mij is dit een van de meest ondergewaardeerde nummers uit de hele esf-geschiedenis
Liam Mac Uistin schreef het nummer
Iers is nog lastiger dan Deens als taal
In het Engels mist het toch iets
Life is what happens to you while you're busy making other plans
Zeker een mooi lied, maar weinig toegankelijk zo in het Iers. Dat had de Rekordmeister ook snel begrepen, dus het bleef bij deze poging.
De Sahara is zonder meer erg droog.
Na 50 jaar wordt het wel weer eens tijd voor een nieuwe poging vind ikquote:
Zeker een mooi lied, maar weinig toegankelijk zo in het Iers. Dat had de Rekordmeister ook snel begrepen, dus het bleef bij deze poging.
Nou vooruit, ik zet er nog eentje neer. Maar daarna is het de beurt aan jullie!
9 juli 2022
Vandaag een vergeten ESF-lied van een artiest die dit jaar nog mee gedaan heeft aan Festival di San Remo - Iva Zanicchi.
Zij mocht meedoen voor Italie in het jaar 1969. Je weet wel, dat jaar met de 4 winnaars. Helaas was Iva daar niet een van. Sterker nog, ze kwam op een gedeelde 13de plaats terecht. Hierdoor is haar nummer "Due grosse lacrime bianche" erg in de vergetelheid geraakt. Dat is zonde want het is best een mooi lied. Het heeft iets weg van I'll be there van The Jackson 5, dat later nog gecoverd is door Mariah Carey. Maar vergis je niet, Iva Zanicci was eerst! (Of The Jackson 5 hierdoor geinspireerd zijn geraakt weet ik niet). Het is weliswaar een beetje aan de oudbollig kant en Italie heeft later pareltjes ingestuurd die het internationaal beter deden maar het is zeker een inzending dat wat meer aandacht verdiend. Dus bij deze!
Oh en inmiddels is Iva alweer 82 jaar oud. En ze ziet er nog net zo goed uit!
(Haar warme stem heeft wel plaats gemaakt voor een iets wat rookachtige stem. Iets dat vaker voorkomt in Italie)
[ Bericht 0% gewijzigd door NailQueen op 10-07-2022 13:38:13 ]
9 juli 2022
Vandaag een vergeten ESF-lied van een artiest die dit jaar nog mee gedaan heeft aan Festival di San Remo - Iva Zanicchi.
Zij mocht meedoen voor Italie in het jaar 1969. Je weet wel, dat jaar met de 4 winnaars. Helaas was Iva daar niet een van. Sterker nog, ze kwam op een gedeelde 13de plaats terecht. Hierdoor is haar nummer "Due grosse lacrime bianche" erg in de vergetelheid geraakt. Dat is zonde want het is best een mooi lied. Het heeft iets weg van I'll be there van The Jackson 5, dat later nog gecoverd is door Mariah Carey. Maar vergis je niet, Iva Zanicci was eerst! (Of The Jackson 5 hierdoor geinspireerd zijn geraakt weet ik niet). Het is weliswaar een beetje aan de oudbollig kant en Italie heeft later pareltjes ingestuurd die het internationaal beter deden maar het is zeker een inzending dat wat meer aandacht verdiend. Dus bij deze!
Oh en inmiddels is Iva alweer 82 jaar oud. En ze ziet er nog net zo goed uit!
(Haar warme stem heeft wel plaats gemaakt voor een iets wat rookachtige stem. Iets dat vaker voorkomt in Italie)
[ Bericht 0% gewijzigd door NailQueen op 10-07-2022 13:38:13 ]
11 juli 2022
Het bijna vergeten lied van vandaag is van Nenad Kneøević. Om het ons makkelijker te maken noemt hij zich maar Knez.
Hij komt uit een familie van muzikanten. Hij heeft nog in een groep gezeten met zijn vader Milija Kneøevi en zijn dochter Ksenija Kneøević kennen wij dan weer van Hurricane.
Aan het begin van de jaren `90 begon hij aan zijn solo carričre en werd zo één van de grote namen in de Montenegrijnse muziek industrie.
In oktober 2014 werd bekend gemaakt dat hij de Montenegrijnse vertegenwoordiger zou zijn voor het festival in Wenen in 2015, met een nummer geschreven door “eljko Joksimović, Marina Tucaković en Dejan Ivanović
Het bijna vergeten lied van vandaag is van Nenad Kneøević. Om het ons makkelijker te maken noemt hij zich maar Knez.
Hij komt uit een familie van muzikanten. Hij heeft nog in een groep gezeten met zijn vader Milija Kneøevi en zijn dochter Ksenija Kneøević kennen wij dan weer van Hurricane.
Aan het begin van de jaren `90 begon hij aan zijn solo carričre en werd zo één van de grote namen in de Montenegrijnse muziek industrie.
In oktober 2014 werd bekend gemaakt dat hij de Montenegrijnse vertegenwoordiger zou zijn voor het festival in Wenen in 2015, met een nummer geschreven door “eljko Joksimović, Marina Tucaković en Dejan Ivanović
Life is what happens to you while you're busy making other plans
Bij de kenners nog zeker niet vergeten hoop ik
Eigenlijk de enige Montenegrijnse inzending die ik vrijwillig zou opzetten.
Eigenlijk de enige Montenegrijnse inzending die ik vrijwillig zou opzetten.
De Sahara is zonder meer erg droog.
24 Juli 2022
De PED (Post-Eurovision Depression) stijgt naar mijn hoofd want om een vage reden droomde ik laatst over dit nummer
Maar het geeft niet (denk ik?). Het is een gezellig en catchy nummer dat goed blijft hangen.
Tommy Seebach deed 6x mee aan de Deense voorronde en stond 3x op het ESF-podium. Hoewel hij eerder nog 6de werd in 1979 is dit toch wel de leukste inzending. Dit deed hij samen met de charmante Debbie Cameron.
Het werd uiteindelijk gedeeltelijk 11de van de 20 inzendingen. Twee plaatsen onder Linda Williams.
De PED (Post-Eurovision Depression) stijgt naar mijn hoofd want om een vage reden droomde ik laatst over dit nummer
Maar het geeft niet (denk ik?). Het is een gezellig en catchy nummer dat goed blijft hangen.Tommy Seebach deed 6x mee aan de Deense voorronde en stond 3x op het ESF-podium. Hoewel hij eerder nog 6de werd in 1979 is dit toch wel de leukste inzending. Dit deed hij samen met de charmante Debbie Cameron.
Het werd uiteindelijk gedeeltelijk 11de van de 20 inzendingen. Twee plaatsen onder Linda Williams.
11 september 2022
Klein schopje want wie wordt hier nou niet vrolijk van?
De host-entry van Joegoslavie in 1990 dat stiekem veel leuker was dan de winnaar van afgelopen jaar (dat was Riva met het matige Rock me). Later is dit nummer een klassieker geworden bij de balkanese bruiloften!
Tajci is later verhuisd naar Verenigde Staten maar is, 30 jaar later, nog steeds trots op haar inzending
Klein schopje want wie wordt hier nou niet vrolijk van?
De host-entry van Joegoslavie in 1990 dat stiekem veel leuker was dan de winnaar van afgelopen jaar (dat was Riva met het matige Rock me). Later is dit nummer een klassieker geworden bij de balkanese bruiloften!
Tajci is later verhuisd naar Verenigde Staten maar is, 30 jaar later, nog steeds trots op haar inzending
|
|
