Depressie & Angst #167 dikke knuffel voor iedereen hier!

Het leek gistermiddag/avond wat beter. Ik had even op bed gelegen, dat spreekt dan wel voor vermoeidheid/spanning wellicht.

Benieuwd hoe het vandaag is. We zullen zien, in elk geval werkt het weer beter mee vandaag dan gisteren.

Is dit topic voorbereid op een flinke aanwas nieuwe mentale issues? Ik voorspel dat het wel eens storm kan gaan lopen.

quote:

Op woensdag 15 juli 2020 08:18 schreef SebSwe2.0 het volgende:
Is dit topic voorbereid op een flinke aanwas nieuwe mentale issues? Ik voorspel dat het wel eens storm kan gaan lopen.

Gezien de corona bedoel je?

quote:

Op woensdag 15 juli 2020 08:20 schreef Nijna het volgende:

[..]

Gezien de corona bedoel je?

Corona is een avondje ouderenbingo vergeleken met de ptss die mogelijk voortvloeit uit het sluiten van DTS...

quote:

Op woensdag 15 juli 2020 08:21 schreef SebSwe2.0 het volgende:

[..]

Corona is een avondje ouderenbingo vergeleken met de ptss die mogelijk voortvloeit uit het sluiten van DTS...

DTS? Ik vermoed dat ik wat mis

quote:

Op woensdag 15 juli 2020 08:24 schreef Nijna het volgende:

[..]

DTS? Ik vermoed dat ik wat mis

Onder welke steen heb jij geleefd de DTS rel is helemaal trending op FOK!

quote:

Op woensdag 15 juli 2020 08:38 schreef SebSwe2.0 het volgende:

[..]

Onder welke steen heb jij geleefd de DTS rel is helemaal trending op FOK!

Een hunebed

quote:

Op donderdag 16 juli 2020 18:29 schreef Pizzapuntje het volgende:
No prob De pijn is nu minder, wond ziet er mooi uit ook, morgen controle in ziekenhuis. Hoop dat deze antibitioca het goed blijft doen verder. Ja ehm geen idee, ik vind haar superleuk, maar ik vind het wel heel stom hoe ze nu doet, want ik snap niet goed wat ik verkeerd heb gedaan en in mijn ogen heeft ze eigenlijk geen recht om boos te zijn, en zeker niet om me nu niet te willen spreken. Ik heb een keer eerder haar vertrouwen geschaad (heb toen een te hoge dosis/overdosis xanax genomen, en daarmee heb ik haar vertrouwen geschaad), maar nu begint ze van ja al mijn vertrouwen is weg en ik ben zo pissig niet normaal. Terwijl ik er weinig van snap, en dat vind ik het lastigst. Ben woensdag even numb gegaan door te blowen met een maat van me (ik blow zelden, want het is een vlucht bijna altijd), maar het was of blowen of andere dingen (automutilatie of te hoge dosis medicatie). Maargoed, ik lag al sinds zondag huilend in bed, dus daar was ik even klaar mee. Nu heb ik afgesproken van woensdag tot morgen niet te appen, dus ik hoor 't morgen wel. Ergens ben ik bang dat ze zegt ; het is klaar, ik wil niks meer van je weten. Weet nog niet hoe ik die zal gaan handelen, mocht ze dat zeggen.

En ik heb besloten waarschijnlijk een andere therapeut te gaan vragen, 9 vd 10 keer gaat het met deze over onzin of leuke restaurantjes enzo, ik kan me gewoon niet open stellen bij haar en ze blijft teveel trekken waardoor ik alleen maar verder weg ga.

Al met al gaat het mwah, krijg morgen mn zus te logeren tot zondag, dus mocht het meisje me morgen slecht nieuws geven kan ik iig niks doms doen tot zondag.

Wat fijn dat de pijn minder is zeg. Heel goed om te lezen.
Tja als je weet wat je precies leuk aan haar vindt kun je het misschien een beetje loslaten zodat mocht het niets worden je zoiets hebt van: er zijn wel meer vissen in de zee met die eigenschappen, ze is heus niet de enige. Het is aan de ene kant vreemd dat ze niet bezorgd is maar boos, want jij hebt er het meeste last van als je normale dosis medicijnen niet genoeg is. Maar misschien is ze bang dat je aan een overdosis komt te overlijden of in het ziekenhuis terecht komt of zo en snapt ze niet waarom jij haar niet eerst in vertrouwen neemt over je gevoelens in plaats van achter haar rug om te gaan handelen. Ze is niet je moeder maar misschien voelt ze zich nu wel in zo’n soort rol gedwongen omdat ze je gedrag niet verantwoordelijk genoeg vindt. Echter als je iedere dag huilend in bed ligt begrijp ik dat je rare dingen gaat doen. Ik vind ook inderdaad dat je mentale aandoening niet goed onder controle wordt gehouden door je behandelaars, wat niet verrassend is van mij want dat vind ik bijna altijd, maar ik denk dat het inderdaad goed is als je een andere behandelaar gaat vragen. Praten over koetjes en kalfjes kun je ook met vrienden, heb je niets aan. Ik zou haar misschien anders eerst nog 1 kans geven om je precies uit te leggen wat haar achterliggende bedoeling ermee is en hoe het in je behandelplan past dat ze dingen met je bespreekt die jan en alleman je bij wijze van spreken in de trein vraagt en of ze kan bewijzen dat jou dat helpt. Is haar antwoord te vrijblijvend en te vaag dan zou ik een andere aanvragen. Je zit er niet voor je lol.
Fijn dat je zus er iig voor je is!

quote:

Op donderdag 16 juli 2020 18:30 schreef Pizzapuntje het volgende:
@:geeninspiratie1235

Balen zeg dat je niet meer weet hoe je je voelt, ik voel soms teveel, ik haat het. Zou soms willen dat gevoelens niet bestaan. Kun je wel er met iemand over praten?

Ja dat is het andere uiterste, ik heb weer dat ik te weinig positieve gevoelens heb waardoor ik niet vooruit te branden ben en mn tijd verdoe met onzin als dit forum. Ja gelukkig kan ik er nu eindelijk wel over praten met familie zonder dat ze boos worden. Het lost denk ik niets op iig niet meteen. Maar ik kan het iig kwijt of krijg hulp en daar ben ik wel blij om.
En voor de rest, ja maar ff weer wat pijn in de bankrekening accepteren om weer wat uit te proberen, heb bijna alles al gehad qua supplementen, heb hierna nog 3 bestellingen die ik komende tijd wil afronden en als ik die heb gehad dan moet ik echt voortaan mijn koopcompulsies in bedwang houden en me erbij neerleggen dat niets helpt voor mijn productiviteit behalve amfetamine wat geen optie is obviously en behalve caffeine en sam-e wat ik alsnog niet kan nemen omdat het voor slapeloosheid zorgt.

Ik ben het gewoon zoooo zat. Mezelf iedere dag vanaf het moment dat ik opsta tot s avonds laat saboteren en waardeloos voelen. Maar het aller engste vind ik nog wel dat je er dan helemaal alleen voor staat. Je moet jezelf in de hand houden maar kunt jezelf niet vertrouwen dus wat dan? Het meest enge is dat psychologische problemen normaal worden gevonden en bij het leven horen.

[ Bericht 3% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 17-07-2020 23:02:00 ]

quote:

Op donderdag 16 juli 2020 18:35 schreef Pizzapuntje het volgende:

[..]

Heb je het nog besproken met de psychologe en/of huisarts?

Ja, ik heb het besproken. En het lijkt nu echt wel weer heel veel beter dan vorige week.
Bizar eigenlijk hoe je psyche dan toch zo in kan werken op je lichaam zeg maar...

Ik moet liever zijn voor mijzelf... Dat is wel heel lastig, maar ze heeft wel gelijk dat het dweilen is met de kraan open als ik mezelf zo de grond in blijf stampen.
Ik heb wel het idee dat ik nu meer open sta voor hulp dan eerder.
Ik heb al heel wat aan hulp gehad en in het begin zijn daar echt wel dingen niet goed gegaan, als ik nu terugkijk.
Foute diagnose(s) geven en daarnaar behandelen. En toch maar focussen op wat er thuis dan mis is gegaan.
Maar goed, daar kan ik niks meer aan terugdraaien dus van hier weer verder
En ik heb uiteindelijk wel een heleboel geleerd, al had dat lang niet allemaal betrekking op mijzelf .

Ach ja, ik heb goede hoop dat we nu in elk geval op een plek zijn waar ze meedenken en niet alleen een standaard behandeltrajectje afdraaien. We zullen zien...

quote:

Op zaterdag 18 juli 2020 11:38 schreef Nijna het volgende:
Ja, ik heb het besproken. En het lijkt nu echt wel weer heel veel beter dan vorige week.
Bizar eigenlijk hoe je psyche dan toch zo in kan werken op je lichaam zeg maar...

Ik moet liever zijn voor mijzelf... Dat is wel heel lastig, maar ze heeft wel gelijk dat het dweilen is met de kraan open als ik mezelf zo de grond in blijf stampen.
Ik heb wel het idee dat ik nu meer open sta voor hulp dan eerder.
Ik heb al heel wat aan hulp gehad en in het begin zijn daar echt wel dingen niet goed gegaan, als ik nu terugkijk.
Foute diagnose(s) geven en daarnaar behandelen. En toch maar focussen op wat er thuis dan mis is gegaan.
Maar goed, daar kan ik niks meer aan terugdraaien dus van hier weer verder
En ik heb uiteindelijk wel een heleboel geleerd, al had dat lang niet allemaal betrekking op mijzelf .

Ach ja, ik heb goede hoop dat we nu in elk geval op een plek zijn waar ze meedenken en niet alleen een standaard behandeltrajectje afdraaien. We zullen zien...

Mooi dat het iig beter gaat.
Liever zijn voor jezelf heb ik zelf een hekel aan omdat ik zelf vind dat als ik niet lief ben voor mezelf dit een goede reden heeft. Je moet immers je eigen opvoeder/advocaat/weet ik wat allemaal zijn maar je moet ook jezelf verbeteren en discipline leren en dat gaat niet wanneer je alleen maar lief bent voor jezelf. Als je je nou iedere dag kapot werkt en totaal niks voor jezelf doet en alles in dienst staat van anderen en je dan nog alleen maar jezelf afzeikt, ja dan snijdt zo'n advies misschien hout, maar wanneer is het genoeg? Kun je ook te lief zijn voor jezelf? Waar ligt de grens? Zo tegenstrijdig allemaal die adviezen: aan jezelf werken, maar ook lief zijn! Niemand wil boos zijn op zichzelf, maar dat ontstaat wanneer je niet goed mee kunt komen in de maatschappij en er conflicten ontstaan is mijn eigen ervaring. Maar heb je dan ook zo'n huiswerkopdracht meegekregen dat je moet opschrijven wanneer je boos bent op jezelf en dit moet ombuigen naar iets liefs? Misschien kan dit nog wel helpen, als de vervanging wel realistisch en geen complete onzin is.

[ Bericht 6% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 18-07-2020 12:12:50 ]

1. Ik word met ontslag gestuurd bij mijn huidige zorginstelling vanwege alcoholmisbruik. Dit was maar heel minimaal maar nu sturen ze me toch weg, terwijl ik me vreselijk slecht voel. En wat voor stappemn heb ik hier nou gezet?
2. Mijn moeder is gisteren met de ambulance afgevoerd, het ging niet goed met haar. Ik heb het idee dat het door mij komt
3. Wat nu?

quote:

Op zaterdag 18 juli 2020 12:06 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Mooi dat het iig beter gaat.
Liever zijn voor jezelf heb ik zelf een hekel aan omdat ik zelf vind dat als ik niet lief ben voor mezelf dit een goede reden heeft. Je moet immers je eigen opvoeder/advocaat/weet ik wat allemaal zijn maar je moet ook jezelf verbeteren en discipline leren en dat gaat niet wanneer je alleen maar lief bent voor jezelf. Als je je nou iedere dag kapot werkt en totaal niks voor jezelf doet en alles in dienst staat van anderen en je dan nog alleen maar jezelf afzeikt, ja dan snijdt zo'n advies misschien hout, maar wanneer is het genoeg? Kun je ook te lief zijn voor jezelf? Waar ligt de grens? Zo tegenstrijdig allemaal die adviezen: aan jezelf werken, maar ook lief zijn! Niemand wil boos zijn op zichzelf, maar dat ontstaat wanneer je niet goed mee kunt komen in de maatschappij en er conflicten ontstaan is mijn eigen ervaring. Maar heb je dan ook zo'n huiswerkopdracht meegekregen dat je moet opschrijven wanneer je boos bent op jezelf en dit moet ombuigen naar iets liefs? Misschien kan dit nog wel helpen, als de vervanging wel realistisch en geen complete onzin is.

Ik heb geen huiswerkopdracht over opschrijven wanneer ik boos ben en dit ombuigen naar iets liefs.
En het helpt mij wel om me te realiseren dat ik de lat voor mijzelf wel erg hoog leg, waar ik dat voor een ander in dezelfde situatie absoluut niet zou doen. Dus in dat opzicht: liever zijn voor mijzelf.
Ik heb mogelijk een hulpverlener getroffen waar ik verder mee kan, het klikt in elk geval en dat is fijn!

quote:

Op dinsdag 21 juli 2020 09:36 schreef Moonlight het volgende:
1. Ik word met ontslag gestuurd bij mijn huidige zorginstelling vanwege alcoholmisbruik. Dit was maar heel minimaal maar nu sturen ze me toch weg, terwijl ik me vreselijk slecht voel. En wat voor stappemn heb ik hier nou gezet?
2. Mijn moeder is gisteren met de ambulance afgevoerd, het ging niet goed met haar. Ik heb het idee dat het door mij komt
3. Wat nu?

Jeetje wat naar voor je. Is er niemand van de familie of een vriendin of zo die je kan helpen?

quote:

Op dinsdag 21 juli 2020 09:47 schreef Nijna het volgende:
Ik heb geen huiswerkopdracht over opschrijven wanneer ik boos ben en dit ombuigen naar iets liefs.
En het helpt mij wel om me te realiseren dat ik de lat voor mijzelf wel erg hoog leg, waar ik dat voor een ander in dezelfde situatie absoluut niet zou doen. Dus in dat opzicht: liever zijn voor mijzelf.
Ik heb mogelijk een hulpverlener getroffen waar ik verder mee kan, het klikt in elk geval en dat is fijn!

Oke nou ja fijn voor je, hoop dat het je verder helpt

quote:

Op dinsdag 21 juli 2020 09:36 schreef Moonlight het volgende:
1. Ik word met ontslag gestuurd bij mijn huidige zorginstelling vanwege alcoholmisbruik. Dit was maar heel minimaal maar nu sturen ze me toch weg, terwijl ik me vreselijk slecht voel. En wat voor stappemn heb ik hier nou gezet?
2. Mijn moeder is gisteren met de ambulance afgevoerd, het ging niet goed met haar. Ik heb het idee dat het door mij komt
3. Wat nu?

Moon, wat nu qua zorg... ?
Wat heeft je moeder?
Sterkte!

quote:

Op dinsdag 21 juli 2020 10:10 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

Oke nou ja fijn voor je, hoop dat het je verder helpt

Dank je

quote:

Op dinsdag 21 juli 2020 09:36 schreef Moonlight het volgende:
1. Ik word met ontslag gestuurd bij mijn huidige zorginstelling vanwege alcoholmisbruik. Dit was maar heel minimaal maar nu sturen ze me toch weg, terwijl ik me vreselijk slecht voel. En wat voor stappemn heb ik hier nou gezet?
2. Mijn moeder is gisteren met de ambulance afgevoerd, het ging niet goed met haar. Ik heb het idee dat het door mij komt
3. Wat nu?

Tjee Moonlight, da's niet niks. Ik ga je niet de les lezen. Wat is er gebeurd dat je dronk? Wees eerlijk tegen jezelf wat je opties zijn en of je echt (mogelijk moeilijke) stappen wilt nemen. Veel succes!

quote:

Op dinsdag 21 juli 2020 09:47 schreef Nijna het volgende:

[..]

Ik heb geen huiswerkopdracht over opschrijven wanneer ik boos ben en dit ombuigen naar iets liefs.
En het helpt mij wel om me te realiseren dat ik de lat voor mijzelf wel erg hoog leg, waar ik dat voor een ander in dezelfde situatie absoluut niet zou doen. Dus in dat opzicht: liever zijn voor mijzelf.
Ik heb mogelijk een hulpverlener getroffen waar ik verder mee kan, het klikt in elk geval en dat is fijn!

Fijn Nijna dat je een klik hebt! Ik denk dat liever voor jezelf zijn als grondhouding (en das niet hetzelfde als jezelf geen grenzen en beperkingen opleggen) je vooral meer kracht kan geven/minder kwetsbaar kan maken bij dingen die tegenzitten. Zo heb ik het ervaren de afgelopen jaren. Maar zo helpt het wel. Ik ben er soms ook nog slecht in die lat lager te leggen en/of milder naar mezelf te kijken. Gisterenavond merkte ik dat nog. Ik vond letterlijk vond dat ik mezelf meer pijn moest doen op de fiets want ik had sinds woensdag niets gedaan en had teveel gegeten. T slaat nergens op, ben eerder mager, maar dus kwam ik net voor donker thuis omdat er nog 15 km bovenop het doel moest dat ik bepaald had toen ik wegreed.

quote:

Op donderdag 16 juli 2020 18:34 schreef Pizzapuntje het volgende:

[..]

Nee het werkt elkaar allemaal een beetje tegen, heeft zo z'n wisselwerking, mentaal en fysiek. Ben van plan weer de sportschool op te gaan pakken (helaas financieel wat haken en ogen, want heb geen recht op vanuit de gemeente, ivm geld van het ongeval, maar dat geld van ongeval is weer voor onkosten en dergelijke). Hoop dat ik het uiteindelijk geregeld krijg, en ik een paar keer per week kan gaan sporten, al kan ik eigenlijk alleen loopband, fiets en wat been oefeningen, en niet meer alles wat ik vroeger deed.

Fijn dat zondag een beetje een zorgeloze dag was! Ik ben het corona gebeuren ook beu, ik vind het ook moeilijk te beseffen en te wennen aan het idee dat alles nu anders is enzo.

Hoop voor je dat je gauw wat verder komt met de zoektocht naar je vader!

Hoe is het Pizza? Thanks, wordt even afwachten wat stichting voor me kan doen, ik kom zelf nu niet verder.

quote:

Op dinsdag 21 juli 2020 19:09 schreef GrumpyOldMan het volgende:

[..]

Fijn Nijna dat je een klik hebt! Ik denk dat liever voor jezelf zijn als grondhouding (en das niet hetzelfde als jezelf geen grenzen en beperkingen opleggen) je vooral meer kracht kan geven/minder kwetsbaar kan maken bij dingen die tegenzitten. Zo heb ik het ervaren de afgelopen jaren. Maar zo helpt het wel. Ik ben er soms ook nog slecht in die lat lager te leggen en/of milder naar mezelf te kijken. Gisterenavond merkte ik dat nog. Ik vond letterlijk vond dat ik mezelf meer pijn moest doen op de fiets want ik had sinds woensdag niets gedaan en had teveel gegeten. T slaat nergens op, ben eerder mager, maar dus kwam ik net voor donker thuis omdat er nog 15 km bovenop het doel moest dat ik bepaald had toen ik wegreed.

Dat dikgedrukte vooral.
Eigenlijk apart he, dat je voor jezelf die lat hoger legt dan voor anderen...

Heb je wel een beetje een voldaan gevoel na het fietsen?

Pas goed op jezelf!

quote:

Op woensdag 22 juli 2020 07:47 schreef Nijna het volgende:

[..]

Dat dikgedrukte vooral.
Eigenlijk apart he, dat je voor jezelf die lat hoger legt dan voor anderen...

Heb je wel een beetje een voldaan gevoel na het fietsen?

Pas goed op jezelf!

Thanks! Hoe is het bij jou?

Ja, dat is zo stom als je er bij nadenkt, en tegen de natuur van de meeste mensen in denk ik om anderen voorop te stellen. Ik denk dat ik het mezelf aangeleerd heb om de lat hoog te leggen. Om zo uit mijn gezin van herkomst weg te komen, dus het heeft me daaruit gered, maar ik moet niet meer elke dag meer van mezelf eisen tot ik er bij neerval. En dan is mijn fietsen nog inderdaad maar voor de lol op kabouterniveau:). Had wel voldoening, maar met name omdat ik mezelf leeg had gereden..

Vandaag met verkouden kop en keelpijn thuis aan het werk en alleen mijn zoontje bezighouden, dat was toch behoorlijk veel gevraagd, en dan merk ik ook dat ik faal voor mijn gevoel, is die verdomde lat weer. Voor de zekerheid morgen door de teststraat, m'n vriendin vond dat dan weer onzin en dat kan ik nu net ff minder hebben.
De depressie steekt sowieso weer aan diverse kanten de kop op de afgelopen dagen door andere dingen Ik ga mn tanden op elkaar zetten en vroeg naar bed vanavond.

[ Bericht 27% gewijzigd door GrumpyOldMan op 22-07-2020 18:53:19 ]

quote:

Op dinsdag 21 juli 2020 10:30 schreef Nijna het volgende:

[..]

Moon, wat nu qua zorg... ?
Wat heeft je moeder?
Sterkte!
[..]

Dank je

Mijn moeder heeft hartproblemen en is daar ook mee bekend, maar eergisteren ging het even helemaal mis.

Ik weet het niet, het is allemaal nog onzeker. Ik zal wel ambulante hulp krijgen maar verder heb ik geen idee. Ik heb ook geen zin meer om hier nog naar toe te gaan zodra ik weg ben...

quote:

Op dinsdag 21 juli 2020 18:55 schreef GrumpyOldMan het volgende:

[..]

Tjee Moonlight, da's niet niks. Ik ga je niet de les lezen. Wat is er gebeurd dat je dronk? Wees eerlijk tegen jezelf wat je opties zijn en of je echt (mogelijk moeilijke) stappen wilt nemen. Veel succes!

Ik dronk omdat ik me zo slecht voelde, ik wou dat het beter werd. Ik was wanhopig.

Ik kan niet anders dan hier met ontslag gaan, dat is wat mijn regiebehandelaar gekozen heeft.

quote:

Op woensdag 22 juli 2020 20:45 schreef Moonlight het volgende:

[..]

Ik dronk omdat ik me zo slecht voelde, ik wou dat het beter werd. Ik was wanhopig.

Ik kan niet anders dan hier met ontslag gaan, dat is wat mijn regiebehandelaar gekozen heeft.

Wanhoop is een klotegevoel, verdrietig dat je zo diep zat. Begreep uit je verhaal al dat je met ontslag moet op deze plek.

Wat ik bedoelde: wees eerlijk tegenover jezelf over de keuzes die jij nog altijd zelf kunt maken. Je kunt proberen dingen te ontlopen, te verdoven bijvoorbeeld met drank of je kunt andere hulp proberen. Je hoeft het niet alleen te doen, tenzij je die hulp zelf afwijst of vergooit. En als je sowieso deze plek niet terugwil, denk dan goed na waar en wat je wel gaat helpen en wat jij daarvoor kunt en moet doen. Ik zeg het maar uit compassie. Soms moet je je kop stoten voor er echt een verandering op gang komt. Hopelijk is je moeder ok. Hang in there.

quote:

Op woensdag 22 juli 2020 20:44 schreef Moonlight het volgende:
Mijn moeder heeft hartproblemen en is daar ook mee bekend, maar eergisteren ging het even helemaal mis.

Ik weet het niet, het is allemaal nog onzeker. Ik zal wel ambulante hulp krijgen maar verder heb ik geen idee. Ik heb ook geen zin meer om hier nog naar toe te gaan zodra ik weg ben...

Jeetje, ik begrijp niet dat ze je voor zoiets ontslaan. Wat verwachten ze dan van mensen met psychologische problemen? Je zat toch niet in een afkickkliniek voor drankverslaving? Of wel? Maar dan nog. Echt ontzettend raar... ze eisen volgens mij nog meer van de clienten die hulpbehoevend zijn dan van zichzelf. Alsof zij zelf nooit drinken . Ik hoop dat je snel ergens anders terecht kunt. Ik zou dit melden bij je huisarts

quote:

Op dinsdag 21 juli 2020 19:09 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Fijn Nijna dat je een klik hebt! Ik denk dat liever voor jezelf zijn als grondhouding (en das niet hetzelfde als jezelf geen grenzen en beperkingen opleggen) je vooral meer kracht kan geven/minder kwetsbaar kan maken bij dingen die tegenzitten. Zo heb ik het ervaren de afgelopen jaren. Maar zo helpt het wel. Ik ben er soms ook nog slecht in die lat lager te leggen en/of milder naar mezelf te kijken. Gisterenavond merkte ik dat nog. Ik vond letterlijk vond dat ik mezelf meer pijn moest doen op de fiets want ik had sinds woensdag niets gedaan en had teveel gegeten. T slaat nergens op, ben eerder mager, maar dus kwam ik net voor donker thuis omdat er nog 15 km bovenop het doel moest dat ik bepaald had toen ik wegreed.

Die zelfkastijding dat is iets waar veel mensen last van lijken te hebben. Ik zelf begrijp het niet. Wat is er mis met eten? Wat is er mis met eens relaxen? Wil je een beeld van jezelf als iemand met een spartaanse levensstijl in stand houden? ( op zich niets mis met een niet te hedonistische levensstijl en goed als je blij bent wanneer je je doelen haalt maar het moet niet ten koste gaan van je psychische gezondheid). Het zou ook OCD kunnen zijn als je vaak van zoiets last hebt, dan moet je ook dingen van jezelf die je eigenlijk niet wilt.

quote:

Op woensdag 22 juli 2020 18:40 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Thanks! Hoe is het bij jou?

Ja, dat is zo stom als je er bij nadenkt, en tegen de natuur van de meeste mensen in denk ik om anderen voorop te stellen. Ik denk dat ik het mezelf aangeleerd heb om de lat hoog te leggen. Om zo uit mijn gezin van herkomst weg te komen, dus het heeft me daaruit gered, maar ik moet niet meer elke dag meer van mezelf eisen tot ik er bij neerval. En dan is mijn fietsen nog inderdaad maar voor de lol op kabouterniveau:). Had wel voldoening, maar met name omdat ik mezelf leeg had gereden..

Vandaag met verkouden kop en keelpijn thuis aan het werk en alleen mijn zoontje bezighouden, dat was toch behoorlijk veel gevraagd, en dan merk ik ook dat ik faal voor mijn gevoel, is die verdomde lat weer. Voor de zekerheid morgen door de teststraat, m'n vriendin vond dat dan weer onzin en dat kan ik nu net ff minder hebben.
De depressie steekt sowieso weer aan diverse kanten de kop op de afgelopen dagen door andere dingen Ik ga mn tanden op elkaar zetten en vroeg naar bed vanavond.

Waarom was het teveel gevraagd om je zoontje bezig te houden? Ging er iets mis of was het de oorzaak van depressieve gevoelens/vermoeidheid? Wanneer je ziek bent en werkt en ook nog je zoontje bezighoudt dan is het niet raar dat dit teveel gevraagd is. Uit onderzoek blijkt dat mensen niet kunnen multitasken. Ik haat het zelf als mensen zeggen “stel gewoon je eisen bij”, of “je kunt trots op jezelf zijn”. Want het leven is nu eenmaal veeleisend als je iets wilt bereiken en trots moeten zijn op iets wat voor anderen vanzelfsprekend is voelt voor mij altijd alsof ik een gehandicapte in een verzorgingstehuis ben die complimenten krijgt voor een ingekleurde kleurplaat. Maar als er niets heel erg verkeerd ging, dan vind ik dit voor een gezond persoon al een prestatie, laat staan voor iemand met een depressie. Vroeg naar bed gaan lijkt me altijd een verstandig idee. Wat is een teststraat en waarom vindt je vriendin dat onzin?

[ Bericht 30% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 22-07-2020 21:42:51 ]

quote:

Op woensdag 22 juli 2020 18:40 schreef GrumpyOldMan het volgende:

[..]

Thanks! Hoe is het bij jou?

Ja, dat is zo stom als je er bij nadenkt, en tegen de natuur van de meeste mensen in denk ik om anderen voorop te stellen. Ik denk dat ik het mezelf aangeleerd heb om de lat hoog te leggen. Om zo uit mijn gezin van herkomst weg te komen, dus het heeft me daaruit gered, maar ik moet niet meer elke dag meer van mezelf eisen tot ik er bij neerval. En dan is mijn fietsen nog inderdaad maar voor de lol op kabouterniveau:). Had wel voldoening, maar met name omdat ik mezelf leeg had gereden..

Vandaag met verkouden kop en keelpijn thuis aan het werk en alleen mijn zoontje bezighouden, dat was toch behoorlijk veel gevraagd, en dan merk ik ook dat ik faal voor mijn gevoel, is die verdomde lat weer. Voor de zekerheid morgen door de teststraat, m'n vriendin vond dat dan weer onzin en dat kan ik nu net ff minder hebben.
De depressie steekt sowieso weer aan diverse kanten de kop op de afgelopen dagen door andere dingen Ik ga mn tanden op elkaar zetten en vroeg naar bed vanavond.

Beterschap, hopelijk knap je gauw weer op.
Pas goed op jezelf.

Met mij gaat het wel aardig, die lichamelijke klachten zijn een heel stuk minder gelukkig.
Dat scheelt heel wat.

quote:

Op woensdag 22 juli 2020 20:44 schreef Moonlight het volgende:

[..]

Mijn moeder heeft hartproblemen en is daar ook mee bekend, maar eergisteren ging het even helemaal mis.

Ik weet het niet, het is allemaal nog onzeker. Ik zal wel ambulante hulp krijgen maar verder heb ik geen idee. Ik heb ook geen zin meer om hier nog naar toe te gaan zodra ik weg ben...

Wat naar... sterkte!

quote:

Op woensdag 22 juli 2020 21:28 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Jeetje, ik begrijp niet dat ze je voor zoiets ontslaan. Wat verwachten ze dan van mensen met psychologische problemen? Je zat toch niet in een afkickkliniek voor drankverslaving? Of wel? Maar dan nog. Echt ontzettend raar... ze eisen volgens mij nog meer van de clienten die hulpbehoevend zijn dan van zichzelf. Alsof zij zelf nooit drinken . Ik hoop dat je snel ergens anders terecht kunt. Ik zou dit melden bij je huisarts
[..]

Die zelfkastijding dat is iets waar veel mensen last van lijken te hebben. Ik zelf begrijp het niet. Wat is er mis met eten? Wat is er mis met eens relaxen? Wil je een beeld van jezelf als iemand met een spartaanse levensstijl in stand houden? ( op zich niets mis met een niet te hedonistische levensstijl en goed als je blij bent wanneer je je doelen haalt maar het moet niet ten koste gaan van je psychische gezondheid). Het zou ook OCD kunnen zijn als je vaak van zoiets last hebt, dan moet je ook dingen van jezelf die je eigenlijk niet wilt.
[..]

Waarom was het teveel gevraagd om je zoontje bezig te houden? Ging er iets mis of was het de oorzaak van depressieve gevoelens/vermoeidheid? Wanneer je ziek bent en werkt en ook nog je zoontje bezighoudt dan is het niet raar dat dit teveel gevraagd is. Uit onderzoek blijkt dat mensen niet kunnen multitasken. Ik haat het zelf als mensen zeggen “stel gewoon je eisen bij”, of “je kunt trots op jezelf zijn”. Want het leven is nu eenmaal veeleisend als je iets wilt bereiken en trots moeten zijn op iets wat voor anderen vanzelfsprekend is voelt voor mij altijd alsof ik een gehandicapte in een verzorgingstehuis ben die complimenten krijgt voor een ingekleurde kleurplaat. Maar als er niets heel erg verkeerd ging, dan vind ik dit voor een gezond persoon al een prestatie, laat staan voor iemand met een depressie. Vroeg naar bed gaan lijkt me altijd een verstandig idee. Wat is een teststraat en waarom vindt je vriendin dat onzin?

Ik zat niet in een afkickkliniek nee. dus het is inderdaad raar maar ja , ik kan er helaas niks tegen in brengen.

quote:

Op woensdag 22 juli 2020 21:22 schreef GrumpyOldMan het volgende:

[..]

Wanhoop is een klotegevoel, verdrietig dat je zo diep zat. Begreep uit je verhaal al dat je met ontslag moet op deze plek.

Wat ik bedoelde: wees eerlijk tegenover jezelf over de keuzes die jij nog altijd zelf kunt maken. Je kunt proberen dingen te ontlopen, te verdoven bijvoorbeeld met drank of je kunt andere hulp proberen. Je hoeft het niet alleen te doen, tenzij je die hulp zelf afwijst of vergooit. En als je sowieso deze plek niet terugwil, denk dan goed na waar en wat je wel gaat helpen en wat jij daarvoor kunt en moet doen. Ik zeg het maar uit compassie. Soms moet je je kop stoten voor er echt een verandering op gang komt. Hopelijk is je moeder ok. Hang in there.

Je hebt helemaal gelijk hoor. Soms moet je wel je kop stoten om even weer met de neus op de feiten gedrukt te worden. Maar helaas is dat bij mij even helemaal mis gelopen

Ik wil ook zeker niet gaan verdoven meer, ik ben er helemaal klaar mee met die shitzooi.

quote:

Op donderdag 23 juli 2020 09:11 schreef Moonlight het volgende:

[..]

Ik zat niet in een afkickkliniek nee. dus het is inderdaad raar maar ja , ik kan er helaas niks tegen in brengen.

Vaak zijn dat afspraken op een behandelplek, dat je geen alcohol/drugs gebruikt enzo.
Dus raar vind ik het niet helemaal.
Al vind ik zulke afspraken soms wel wat dubbel. Het is niet goed om middelen te gebruiken (of andere manieren) om jezelf te verdoven en dat kan je behandeling in de weg staan.
Maar het dubbele vind ik, dat het ook een deel van het probleem kan zijn om jezelf te verdoven.

Bij Tygo in de psychiatrie was die ene jongen die hulp vroeg omdat hij suïcidaal was, maar dat niet kon krijgen omdat hij suïcidaal was en een poging had gedaan. Ik snap het wel, maar vind het wel dubbel.

quote:

Op donderdag 23 juli 2020 09:42 schreef Nijna het volgende:

[..]

Vaak zijn dat afspraken op een behandelplek, dat je geen alcohol/drugs gebruikt enzo.
Dus raar vind ik het niet helemaal.
Al vind ik zulke afspraken soms wel wat dubbel. Het is niet goed om middelen te gebruiken (of andere manieren) om jezelf te verdoven en dat kan je behandeling in de weg staan.
Maar het dubbele vind ik, dat het ook een deel van het probleem kan zijn om jezelf te verdoven.

Bij Tygo in de psychiatrie was die ene jongen die hulp vroeg omdat hij suïcidaal was, maar dat niet kon krijgen omdat hij suïcidaal was en een poging had gedaan. Ik snap het wel, maar vind het wel dubbel.

Nee ene kant is het ook niet raar, maar het slaat gewoon nergens op vind ik. Ik vind dit echt te ver gaan.
Het is zeker een deel van mijn problemen maar ik heb ook hiervoor in een afkickkliniek gezeten en was er meer dan een jaar en 3 maanden af en toen ging het mis.

Het is zeker dubbel, maar er is niks aan te doen helaas

quote:

Op donderdag 23 juli 2020 09:12 schreef Moonlight het volgende:
Je hebt helemaal gelijk hoor. Soms moet je wel je kop stoten om even weer met de neus op de feiten gedrukt te worden. Maar helaas is dat bij mij even helemaal mis gelopen

Ik wil ook zeker niet gaan verdoven meer, ik ben er helemaal klaar mee met die shitzooi.

Je kop stoten, maar op deze manier? Normaal gesproken krijg je eerst een waarschuwing. Dat is bijna overal zo, maar naruurlijk weer niet in de GGZ, nee daar krijg je gelijk de strengste sanctie, rot maar op zoek het maar uit. En nu? Wat zegt de huisarts hier over?

quote:

Op donderdag 23 juli 2020 09:42 schreef Nijna het volgende:
Vaak zijn dat afspraken op een behandelplek, dat je geen alcohol/drugs gebruikt enzo.
Dus raar vind ik het niet helemaal.
Al vind ik zulke afspraken soms wel wat dubbel. Het is niet goed om middelen te gebruiken (of andere manieren) om jezelf te verdoven en dat kan je behandeling in de weg staan.
Maar het dubbele vind ik, dat het ook een deel van het probleem kan zijn om jezelf te verdoven.

Bij Tygo in de psychiatrie was die ene jongen die hulp vroeg omdat hij suïcidaal was, maar dat niet kon krijgen omdat hij suïcidaal was en een poging had gedaan. Ik snap het wel, maar vind het wel dubbel.

Nou, ik snap er geen reet van sorry. Ze moeten zelf eens suicidaal worden voordat ze ooit zullen gaan begrijpen dat er wel enige nood en urgentie bij is voor de desbetreffende persoon kennelijk? Ik las vandaag kort even in een boek over overlevenden van terreur in Cambodja en de beschrijving van die kinderen over hoe hun leven minder waard werd gevonden dan een stuk oud papier was niet echt een hele eye opener ifzo maar herinnerde me er wel weer aan dat er niet zoiets bestaat als “waarde van iemands leven” maar dit nu eenmaal 100% van willekeur afhangt.

[ Bericht 12% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 24-07-2020 01:52:14 ]

quote:

Op dinsdag 21 juli 2020 09:36 schreef Moonlight het volgende:
1. Ik word met ontslag gestuurd bij mijn huidige zorginstelling vanwege alcoholmisbruik. Dit was maar heel minimaal maar nu sturen ze me toch weg, terwijl ik me vreselijk slecht voel. En wat voor stappemn heb ik hier nou gezet?

Dat is heel klote. Zelfs in de kliniek waar ik zat kon je een keer een uitglijder hebben tijdens je verlof.

De afgelopen 1.5 / 2 maanden heb ik niks gedaan aan groepsbehandeling qua verslaving. Alleen individuele gesprekken gehad. En daaruit bleek dat ik ook echt geen motivatie meer heb voor de (groeps)behandeling. Met als logische oorzaak: ik heb geen moeite om niet te drinken, en als ik het al doe, hou ik het bij 1 avond.

Dus ik ga ook stoppen ermee. Maar aangezien ik pas in november bij ggz terecht kan, en ondertussen toch wel meet veel stemmingsklachten zit, wel naar poh-ggz is het voorstel.

Moet alleen van HA veranderen wil ik naar poh-ggz, want mijn oude huisarts zit wat te ver weg voor regelmatige basis

quote:

Op vrijdag 24 juli 2020 14:08 schreef Burner82 het volgende:
De afgelopen 1.5 / 2 maanden heb ik niks gedaan aan groepsbehandeling qua verslaving. Alleen individuele gesprekken gehad. En daaruit bleek dat ik ook echt geen motivatie meer heb voor de (groeps)behandeling. Met als logische oorzaak: ik heb geen moeite om niet te drinken, en als ik het al doe, hou ik het bij 1 avond.

Dus ik ga ook stoppen ermee. Maar aangezien ik pas in november bij ggz terecht kan, en ondertussen toch wel meet veel stemmingsklachten zit, wel naar poh-ggz is het voorstel.

Moet alleen van HA veranderen wil ik naar poh-ggz, want mijn oude huisarts zit wat te ver weg voor regelmatige basis

Maar zit die huisarts dan niet ook wat te ver weg om je huisarts te zijn? Niet lullig bedoeld, maar ze moeten toch binnen een bepaalde tijd bij je kunnen zijn of is dat niet meer zo met de huisartskrapte?
Succes met je wachttijd...

quote:

Op vrijdag 24 juli 2020 20:31 schreef Nijna het volgende:

[..]

Maar zit die huisarts dan niet ook wat te ver weg om je huisarts te zijn? Niet lullig bedoeld, maar ze moeten toch binnen een bepaalde tijd bij je kunnen zijn of is dat niet meer zo met de huisartskrapte?
Succes met je wachttijd...

Dat klopt, maar tot nu toe was het geen probleem, kwam er eens per jaar of zo. En je huisarts omzetten, staat zelden bovenaan het prioriteitenlijstje Dit is wel een goede reden om het toch eens te doen.

quote:

Op vrijdag 24 juli 2020 14:04 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Dat is heel klote. Zelfs in de kliniek waar ik zat kon je een keer een uitglijder hebben tijdens je verlof.

Ja echt heel klote. maar ze hebben me nu toch wat langer de tijd gegeven gelukkig. Heb nu tot oktober

quote:

Op zaterdag 25 juli 2020 11:31 schreef Moonlight het volgende:

[..]

Ja echt heel klote. maar ze hebben me nu toch wat langer de tijd gegeven gelukkig. Heb nu tot oktober

Dat geeft alweer wat lucht natuurlijk.

quote:

Op zaterdag 25 juli 2020 11:33 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Dat geeft alweer wat lucht natuurlijk.

Ja dat zoiezo, maar het was een zwaar gesprek gisteren.

quote:

Op zaterdag 25 juli 2020 09:57 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Dat klopt, maar tot nu toe was het geen probleem, kwam er eens per jaar of zo. En je huisarts omzetten, staat zelden bovenaan het prioriteitenlijstje Dit is wel een goede reden om het toch eens te doen.

quote:

Op zaterdag 25 juli 2020 11:31 schreef Moonlight het volgende:

[..]

Ja echt heel klote. maar ze hebben me nu toch wat langer de tijd gegeven gelukkig. Heb nu tot oktober

Dat lijkt me wel een soort van prettig.

quote:

Op zaterdag 25 juli 2020 12:46 schreef Nijna het volgende:

[..]


[..]

Dat lijkt me wel een soort van prettig.

Ja ene kant wle, andere kant wil ik er zo snel mogelijk weg nu..

quote:

Op woensdag 22 juli 2020 21:28 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Jeetje, ik begrijp niet dat ze je voor zoiets ontslaan. Wat verwachten ze dan van mensen met psychologische problemen? Je zat toch niet in een afkickkliniek voor drankverslaving? Of wel? Maar dan nog. Echt ontzettend raar... ze eisen volgens mij nog meer van de clienten die hulpbehoevend zijn dan van zichzelf. Alsof zij zelf nooit drinken . Ik hoop dat je snel ergens anders terecht kunt. Ik zou dit melden bij je huisarts
[..]

Die zelfkastijding dat is iets waar veel mensen last van lijken te hebben. Ik zelf begrijp het niet. Wat is er mis met eten? Wat is er mis met eens relaxen? Wil je een beeld van jezelf als iemand met een spartaanse levensstijl in stand houden? ( op zich niets mis met een niet te hedonistische levensstijl en goed als je blij bent wanneer je je doelen haalt maar het moet niet ten koste gaan van je psychische gezondheid). Het zou ook OCD kunnen zijn als je vaak van zoiets last hebt, dan moet je ook dingen van jezelf die je eigenlijk niet wilt.
[..]

Waarom was het teveel gevraagd om je zoontje bezig te houden? Ging er iets mis of was het de oorzaak van depressieve gevoelens/vermoeidheid? Wanneer je ziek bent en werkt en ook nog je zoontje bezighoudt dan is het niet raar dat dit teveel gevraagd is. Uit onderzoek blijkt dat mensen niet kunnen multitasken. Ik haat het zelf als mensen zeggen “stel gewoon je eisen bij”, of “je kunt trots op jezelf zijn”. Want het leven is nu eenmaal veeleisend als je iets wilt bereiken en trots moeten zijn op iets wat voor anderen vanzelfsprekend is voelt voor mij altijd alsof ik een gehandicapte in een verzorgingstehuis ben die complimenten krijgt voor een ingekleurde kleurplaat. Maar als er niets heel erg verkeerd ging, dan vind ik dit voor een gezond persoon al een prestatie, laat staan voor iemand met een depressie. Vroeg naar bed gaan lijkt me altijd een verstandig idee. Wat is een teststraat en waarom vindt je vriendin dat onzin?

Vind het nu sowieso lastig om mijn aandacht te verdelen tussen werk en zoontje in zo'n situatie. Daarnaast is mijn zoontje super actief, geen adhd ofzo maar tomeloze energie en heb ik soms geen energie meer en heel soms zelfs geen zin meer om heel druk met hem te gaan spelen. Heel slecht maar het is gewoon zo. En zo had ik dus dinsdag, woensdag en donderdag op rij, terwijl ik ook niet fit was.

Teststraat was voor corona,vanmiddag gelukkig gebeld dat test negatief was, ik ben zo iemand die het niet op z'n geweten wil hebben dat ik iemand anders ernstig ziek maak, merk in een onbewaakt ogenblik dat t me voor mezelf eigenlijk niet eens zou kunnen schelen aangezien ik me toch al klote voel. Maar mijn vriendin had zoiets van het zijn maar lichte klachten, je gaat alleen testen omdat er nu meer aandacht voor is en het valt wel mee.

Mag gelukkig weer naar buiten en voel me weer fitter, werd helemaal gek 5 dagen binnen. Kan het zo moeilijk onder woorden brengen aan mijn vriendin hoe ik me voel en waarom ik mijn dag niet heb. Heb nu ook echt weer dagen dat het meer overleven is dan dat de lol terugkomt. Denk niet dat de medicatie het is,dosis is al hoger dan standaard, hoop dat groepstherapie snel kan starten en ik toch nog een weekje redelijk onbezorgd op de camping kan gaan vertoeven,even nog meer rust.

[ Bericht 0% gewijzigd door GrumpyOldMan op 25-07-2020 21:04:26 ]

quote:

Op donderdag 23 juli 2020 09:12 schreef Moonlight het volgende:

[..]

Je hebt helemaal gelijk hoor. Soms moet je wel je kop stoten om even weer met de neus op de feiten gedrukt te worden. Maar helaas is dat bij mij even helemaal mis gelopen

Ik wil ook zeker niet gaan verdoven meer, ik ben er helemaal klaar mee met die shitzooi.

Ik veroordeel je niet, we zijn allemaal mensen waar soms iets anders loopt dan we willen. Ik heb me ook wel eens een flink stuk in mijn kraag gezopen om dingen te vergeten. Gelukkig lukt het me (ook gelet op de medicatie) nu prima zonder alcohol. Wel fijn toch ergens dat je meer tijd hebt tot 1 oktober om andere opties te zoeken. Ok als je hier niet meer fijn zit, maar dan heb je wel de kans om na te gaan wat dan wel. Sterkte.

quote:

Op vrijdag 24 juli 2020 14:08 schreef Burner82 het volgende:
De afgelopen 1.5 / 2 maanden heb ik niks gedaan aan groepsbehandeling qua verslaving. Alleen individuele gesprekken gehad. En daaruit bleek dat ik ook echt geen motivatie meer heb voor de (groeps)behandeling. Met als logische oorzaak: ik heb geen moeite om niet te drinken, en als ik het al doe, hou ik het bij 1 avond.

Dus ik ga ook stoppen ermee. Maar aangezien ik pas in november bij ggz terecht kan, en ondertussen toch wel meet veel stemmingsklachten zit, wel naar poh-ggz is het voorstel.

Moet alleen van HA veranderen wil ik naar poh-ggz, want mijn oude huisarts zit wat te ver weg voor regelmatige basis

Succes Burner, hoop dat je redelijk snel bij nieuwe POH terecht kunt!

quote:

Op zaterdag 25 juli 2020 21:01 schreef GrumpyOldMan het volgende:

[..]

Ik veroordeel je niet, we zijn allemaal mensen waar soms iets anders loopt dan we willen. Ik heb me ook wel eens een flink stuk in mijn kraag gezopen om dingen te vergeten. Gelukkig lukt het me (ook gelet op de medicatie) nu prima zonder alcohol. Wel fijn toch ergens dat je meer tijd hebt tot 1 oktober om andere opties te zoeken. Ok als je hier niet meer fijn zit, maar dan heb je wel de kans om na te gaan wat dan wel. Sterkte.

Ja dat is zeker wel fijn en daar ben ik ze wel dankbaar voor. Ik heb niet echt me helemaal lam gezopen ofzo, ik wist me in te houden, naja niet helemaal dan maar toch.

alweer even geleden dat ik hier geweest ben, gaat eigenlijk best heel goed al heb ik nog regelmatig veel onrust in mn lijf...
Vorige week wilde ik mijn medicatie bestellen en toen werd ik gebeld dat mijn medicatie niet leverbaar is, ik slik 30mg fluoxetine, dus moet tabletten hebben want deze zijn alleen in 20mg verkrijgbaar.

Na overleg met de huisarts besloten naar 40mg te gaan (2 capsules) omdat afbouwen echt geen optie is en switchen naar andere ook niet eigenlijk... vandaag de 1e keer 40mg ingenomen en nu toch een beetje ongerust over bijwerkingen... de eerste weken zijn echt hels geweest en bij de opbouw van 20 naar 30 had ik zo goed als geen bijwerkingen en voelde ik mij heel snel beter... iemand ervaring met opbouwen na een half jaar?

quote:

Op dinsdag 28 juli 2020 19:17 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
alweer even geleden dat ik hier geweest ben, gaat eigenlijk best heel goed al heb ik nog regelmatig veel onrust in mn lijf...
Vorige week wilde ik mijn medicatie bestellen en toen werd ik gebeld dat mijn medicatie niet leverbaar is, ik slik 30mg fluoxetine, dus moet tabletten hebben want deze zijn alleen in 20mg verkrijgbaar.

Na overleg met de huisarts besloten naar 40mg te gaan (2 capsules) omdat afbouwen echt geen optie is en switchen naar andere ook niet eigenlijk... vandaag de 1e keer 40mg ingenomen en nu toch een beetje ongerust over bijwerkingen... de eerste weken zijn echt hels geweest en bij de opbouw van 20 naar 30 had ik zo goed als geen bijwerkingen en voelde ik mij heel snel beter... iemand ervaring met opbouwen na een half jaar?

Fijn dat het overal best goed gaat. Ik heb geen ervaring met deze specifieke medicatie en dosering. Ben zon 3 weken geleden wel van 60 naar 90 mg duloxetine gegaan,dat merk ik ook wel maar is ook een bovengemiddelde dosis, helaas heb ik het nodig:(. Bijwerkingen zijn er wel, soms vervelend maar gelukkig niet onoverkomelijk.

Misschien het nog een paar dagen geven en anders kan de huisarts misschien gericht iets tegen bijwerkingen geven/adviseren? Vergeet niet dat je lichaam ook even de tijd moet krijgen om zich aan te passen. Een beter advies heb ik zo ook niet.