Depressie & Angst #167 dikke knuffel voor iedereen hier!

Ik was ten eerste veel aanweziger voor de mensen in mn leven maar heb ook veel vrijwilligerswerk gedaan op projectbasis waarbij mn bijdrage aan het groter goed/de maatschappij veel nuttiger voelde.

quote:

Op woensdag 8 juli 2020 11:31 schreef Pizzapuntje het volgende:
Thanks Grumpy

Ik voel me best oke, het is zo'n verschil met de vorige operatie. Slik nu niks tegen de pijn, en douche mezelf nu (thuiszorg kijkt nog wel even paar dagen mee en helpt met de pleister). Wond ziet er goed uit, ook al zit er een infectie in. Wel dus misschien wel 3 maanden antibiotica, maar het is dus een goede keuze geweest de plaat te verwijderen! Het zal nooit meer worden wat het was, gezien er amper nog een schouderkop over is, maar het is te doen, ik bekijk het positief!
[..]

Mm, maar beter hele leven medicatie en beter in je vel zitten, dan geen medicatie en je rotter voelen? Ik zal waarschijnlijk ook niet van m'n medicatie af komen, hoewel ik daar wel heel erg naar streef, ook naar het idee misschien. Die onzekerheden in bepaalde dingen herken ik wel, en hoewel ik ergens diep van binnen weet da ik niet onzeker hoef te zijn vreet het me soms toch op.

Je zou je eens kunnen afvragen en de plus en mins opschrijven van naar een lager niveau gaan. Ik vind het sowieso al knap dat je een baan hebt, ik zelf heb er geen, en zal waarschijnlijk ooit nooit fulltime kunnen werken en van mijn wajong af komen. Maar ik zou wel toch 2 dagen in de week paar uur vrijwilligerswerk willen doen, gewoon om mezelf nuttig te maken, nu voel ik me soms zo nutteloos in deze maatschappij..

Het is goed dat je het van je afschrijft, dan kun je het misschien even los laten.

Klinkt gelukkig toch best goed Pizza:). Geen pijn is al fijn en als er nu geen tekenen zijn dat de infectie verzwaart is dat helemaal goed.

Ik vrees dat medicatie accepteren wordt. Daar kom ik op zich wel overheen. Het voelt gewoon als een nederlaag en doet me mijn beperkingen beseffen. En dat ik dus qua werk ook misschien niet teveel stappen meer moet maken. Ik heb ook geen managers ambities ofzo, maar het lijkt dus alsof ik altijd beperkt zal zijn verder. Ik heb juist ook echt intrinsiek voor mijn vak gekozen omdat ik met positieve dingen bezig wil zijn, iets creëren. Ik ga het zien de komende tijd..

quote:

Op woensdag 8 juli 2020 13:24 schreef DancingPhoebe het volgende:
Ik was ten eerste veel aanweziger voor de mensen in mn leven maar heb ook veel vrijwilligerswerk gedaan op projectbasis waarbij mn bijdrage aan het groter goed/de maatschappij veel nuttiger voelde.

Ik snap je wel hoor Phoebe. Als je balans beter is, is dat sowieso een voordeel. Misschien geeft dit je juist ook inzicht, dat je op projectbasis en met maatschappelijke raakvlakken gewoon meer je passie en goed gevoel kunt vinden? Werken op project of interimbasis biedt sowieso meer flexibiliteit. En misschien kom je dan ook in een andere positie ten opzichte van die mensen en verschijnselen waar je je nu aan ergert?

quote:

Op woensdag 8 juli 2020 20:01 schreef GrumpyOldMan het volgende:

[..]

Ik snap je wel hoor Phoebe. Als je balans beter is, is dat sowieso een voordeel. Misschien geeft dit je juist ook inzicht, dat je op projectbasis en met maatschappelijke raakvlakken gewoon meer je passie en goed gevoel kunt vinden? Werken op project of interimbasis biedt sowieso meer flexibiliteit. En misschien kom je dan ook in een andere positie ten opzichte van die mensen en verschijnselen waar je je nu aan ergert?

Het voordeel van die projecten was natuurlijk wel dat er gewoon ook een lekker stukkie tijd tussen kon zitten. De hypotheek moet elke maand worden betaald, dus dat is "voor het eggie" geen optie. Tenzij je je echt bij een bureau laat inhuren om interim klussen te doen, maar ik zou gek worden van het idee geen zeggenschap te hebben over wat ik ga doen en vooral bij welk bedrijf, op god welke afstand van huis.

Vandaag bij de huisarts geweest met lichamelijke klachten, die ook heel verklaarbaar kunnen zijn door spanning...
Advies om toch weer mn medicatie op te hogen naar het oorspronkelijke plan, kijken of dat toch meer prikkels onderdrukt en proberen minder te moeten. Even pas op de plaats... dus mn computer gaat uit nu en ik ga naar bed, weer later dan mijn plan was dat dan weer wel .

quote:

Op donderdag 9 juli 2020 13:22 schreef Pizzapuntje het volgende:
Ik heb te vroeg gejuicht

Ik ben sinds gister zwaar beroerd, gister 2 keer heftig overgegeven, en net helaas weer. Sinds gister ook 'schokjes' in m'n hoofd, dit is bekend verschijnsel bij het op- en afbouwen van venlafaxine (tegen paniekaanvallen), maar zit al heel lang op dezelfde dosis. De psychiater gesproken en zij zegt dat de spiegel kan zijn aangetast door de antibiotica, en ik daardoor die schokjes weer heb. Met de venlafaxine stoppen is eigenlijk geen optie, dus moest de poli bellen. Heb ik gedaan en de chirurg die me geopereerd heeft belt me morgen, maar vrees dat stoppen met de antibiotica ook zeker geen optie is.

Gister ook meteen een kleine mentale breakdown gehad, na de eerste keer douchen onder de douche gestapt en ik kon alleen maar huilen, toen in bed verder gehuild en de thuiszorg maar gebeld (mn verband was nat van douchen dus moest vervangen). Ik kon niks anders meer dan huilen. Ik voel me echt zwaar belabberd

Dat klinkt niet zo lekker pizza . Ik wist niet dat antibiotica mogelijk invloed kan hebben op de venlafaxine. Gezien die infectie verwacht ik ook niet dat ze heel snel zullen zeggen dat je de antibiotica kan stoppen...
Klote zeg... en dat overgeven en beroerd zijn, zou het nog van die infectie kunnen zijn eventueel?
Die schokjes die je omschrijft spreken dat dan weer tegen omdat dat bekend is van op en afbouwen...
Sterkte pas goed op jezelf!

quote:

Op donderdag 9 juli 2020 17:06 schreef Pizzapuntje het volgende:

[..]

Hopelijk werkt het terug ophogen weer! Soms is het helaas gewoon ff nodig.

Ik hoop ook dat terug naar het oorspronkelijke plan voldoende is. En anders misschien maar overwegen om consult bij de psychiater te vragen. Ik heb hem in de corona tijd, toen ik intake had gehad 1 keer gesproken.
Hij zei dat ik ook wel zonder kon proberen als ik dacht dat het kon, maar goed nu blijkt dat zonder waarschijnlijk niet werkt in elk geval op dit moment niet.
En we hadden afgesproken dat de huisarts de medicatie bleef voorschrijven, vind ik veel handiger met herhaalrecept enzo. Anders moet ik daar weer achteraan bellen en bij de huisarts gooi ik het lege doosje in de bus of bestel het online. Dat is meer mijn ding .

Vandaag een luie dag, ik was om 10 uur alweer afgedraaid .

quote:

Op donderdag 9 juli 2020 13:22 schreef Pizzapuntje het volgende:
Ik heb te vroeg gejuicht

Ik ben sinds gister zwaar beroerd, gister 2 keer heftig overgegeven, en net helaas weer. Sinds gister ook 'schokjes' in m'n hoofd, dit is bekend verschijnsel bij het op- en afbouwen van venlafaxine (tegen paniekaanvallen), maar zit al heel lang op dezelfde dosis. De psychiater gesproken en zij zegt dat de spiegel kan zijn aangetast door de antibiotica, en ik daardoor die schokjes weer heb. Met de venlafaxine stoppen is eigenlijk geen optie, dus moest de poli bellen. Heb ik gedaan en de chirurg die me geopereerd heeft belt me morgen, maar vrees dat stoppen met de antibiotica ook zeker geen optie is.

Gister ook meteen een kleine mentale breakdown gehad, na de eerste keer douchen onder de douche gestapt en ik kon alleen maar huilen, toen in bed verder gehuild en de thuiszorg maar gebeld (mn verband was nat van douchen dus moest vervangen). Ik kon niks anders meer dan huilen. Ik voel me echt zwaar belabberd

Shitty Pizza, wat vervelend! Hou jezelf voor dat het inderdaad waarschijnlijk door de antibiotica en dus tijdelijk is. Rustig aan en laat je goed helpen.

quote:

Op donderdag 9 juli 2020 17:06 schreef Pizzapuntje het volgende:

[..]

Hopelijk werkt het terug ophogen weer! Soms is het helaas gewoon ff nodig.

Ik heb ook net ophoging gehad, en zat er ook niet op te wachten, maar je hebt zelf gewoon gelijk:als het nodig is is het zo.

Gebrek aan energie ken ik ook, hopelijk helpt slaap en rust vandaag een beetje? Bij mij is het ook weer op, te lang met werk bezig geweest, had daardoor geen energie op de fiets terug naar huis en net een mailtje dat ik geen toegang kan krijgen tot bepaalde info over mijn biologische vader. Ga ook even helemaal afschakelen, na het weekend wel weer dingen oppakken.

quote:

Op donderdag 9 juli 2020 13:22 schreef Pizzapuntje het volgende:
Ik heb te vroeg gejuicht

Ik ben sinds gister zwaar beroerd, gister 2 keer heftig overgegeven, en net helaas weer. Sinds gister ook 'schokjes' in m'n hoofd, dit is bekend verschijnsel bij het op- en afbouwen van venlafaxine (tegen paniekaanvallen), maar zit al heel lang op dezelfde dosis. De psychiater gesproken en zij zegt dat de spiegel kan zijn aangetast door de antibiotica, en ik daardoor die schokjes weer heb. Met de venlafaxine stoppen is eigenlijk geen optie, dus moest de poli bellen. Heb ik gedaan en de chirurg die me geopereerd heeft belt me morgen, maar vrees dat stoppen met de antibiotica ook zeker geen optie is.

Gister ook meteen een kleine mentale breakdown gehad, na de eerste keer douchen onder de douche gestapt en ik kon alleen maar huilen, toen in bed verder gehuild en de thuiszorg maar gebeld (mn verband was nat van douchen dus moest vervangen). Ik kon niks anders meer dan huilen. Ik voel me echt zwaar belabberd

Vervelend maar ja soms zit er inderdaad niets anders op dan medicatie te blijven nemen. Lullig gezegd maar het is wel een voorrecht dat je uberhaupt medicatie krijgt, dat is in ieder geval een verbetering ten opzichte van je kut voelen zonder dat men vindt dat je recht hebt op medicatie. En ik snap heel goed de druk van de wilskracht is het enige dat je nodig hebt mensen die je indoctrineren met het gevoel zwak te zijn, maar de samenleving wil ook dat je ten alle tijden goed functioneert en deze 2 dingen zijn soms tegenstrijdig met elkaar. Dus het is goed dat je het in ieder geval hebt geprobeerd om af te bouwen maar aangezien dat echt niet ging hoop ik dat het nu wel weer werkt. Krijg je wel controle voor hartklachten enzo? Dat beperkt het risico natuurlijk ook. Voel je nu wel minder pijn? Heeft de operatie wel geholpen daartegen?

quote:

Op donderdag 9 juli 2020 20:25 schreef GrumpyOldMan het volgende:

Ik heb ook net ophoging gehad, en zat er ook niet op te wachten, maar je hebt zelf gewoon gelijk:als het nodig is is het zo.

Gebrek aan energie ken ik ook, hopelijk helpt slaap en rust vandaag een beetje? Bij mij is het ook weer op, te lang met werk bezig geweest, had daardoor geen energie op de fiets terug naar huis en net een mailtje dat ik geen toegang kan krijgen tot bepaalde info over mijn biologische vader. Ga ook even helemaal afschakelen, na het weekend wel weer dingen oppakken.

Wat vervelend dat ze schreven dat je er geen recht op had. Waarom niet? 😠

quote:

Op dinsdag 14 juli 2020 10:02 schreef Pizzapuntje het volgende:

[..]

Als ik andere antibiotica zou moeten zou het via infuus worden en zou ik opgenomen moeten worden, en gezien ik wel eens 3 maanden antibiotica zal moeten is dat geen optie. Gelukkig zijn de schokjes nu weer over en ik hoop dat ze weg blijven! Lichamelijk gaat het nu wel beter gelukkig.

Nou ja prima plan toch om eventueel een consult bij de psychiater te doen? Medicatie via huisarts is inderdaad makkelijker meestal. Ben benieuwd hoe het nu verder gaat met je ?

Goed om te lezen dat de schokjes over zijn!

Ik blijf diezelfde klachten houden, ik ga het van de week bespreken als ik bij de psychologe ben.
Dan maar eens zien hoe verder...

quote:

Op dinsdag 14 juli 2020 09:57 schreef Pizzapuntje het volgende:
Ik vind het niet erg om m'n medicatie te nemen, ooit wil ik wel afbouwen maarja, dat zien we dan wel. Ik krijg geen controle voor hartklachten, moet vrijdag wel naar het ziekenhuis voor controle van de wond en de uitgebreidere uitslag van de kweek. Ik heb minder pijn tot nu toe ja! Kwam waarschijnljk toch doordat de plaat erin zat met een infectie er op. Denk dat als deze infectie ook uit m'n arm is de pijn een stuk minder zal zijn dan toen met de plaat er in. Ben gelukkig ook niet meer ziek geweest enzo dus dat is wel fijn.

Mentaal daarin tegen gaat het echt kut, ruzie met iemand om wie ik geef en die potentieel relatie materiaal was/is, en ik snap niet helemaal wat ik fout heb gedaan, dus dat maakt het extra kut. Ze wil me amper spreken nu, en ik ben bang dat het nu over is. Enige wat ik nu eigenlijk wil is gewoon numb gaan en niks voelen. Afleiding zoeken werkt niet, slapen wel, maarja dat lukt niet een hele dag helaas. Ik voel van alles tegelijk en huil veel.

Oh, misschien verwarde ik je dan met Nijna sorry. Maar wat goed om te lezen dat de pijn nu minder is en hopelijk wordt het idd nog beter als de infectie weg is, dat verdien je nu ook wel een keer na al die ellende.
Waarom was dat meisje/die vrouw relatiemateriaal? Want het is wel heel raar dat ze je nu amper wil spreken en niet eens wil zeggen waarom, meestal als je iets fout hebt gedaan weet je dat zelf wel al maar als het echt onduidelijk is komt het niet echt over als relatiemateriaal eerlijk gezegd! Alsnog kan het feit dat iemand je onterecht hoop gaf die op niks was gebaseerd natuurlijk wel pijnlijk zijn. Het komt over alsof je er erg mee zit, liefdesverdriet kan soms zo kut zijn ja daarom heb ik het zelf ook helemaal gehad met daten/relaties.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2020 09:59 schreef Pizzapuntje het volgende:
@:geeninspiratie1235

Hoe is het met jou verder?

Bedankt voor het vragen. Maar ik weet helaas niet meer wat ik daar op moet antwoorden. Ik weet niet meer hoe ik me voel.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2020 10:28 schreef Nijna het volgende:
Goed om te lezen dat de schokjes over zijn!

Ik blijf diezelfde klachten houden, ik ga het van de week bespreken als ik bij de psychologe ben.
Dan maar eens zien hoe verder...

Gaat het nog steeds om die klachten die ook verklaarbaar konden zijn door spanning? Tja, alles is verklaarbaar door spanning als je het wilt. Dus op zich zegt dat nog niet zoveel denk ik. Ik zou het inderdaad bespreken als je er last van hebt.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2020 12:53 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

Bedankt voor het vragen. Maar ik weet helaas niet meer wat ik daar op moet antwoorden. Ik weet niet meer hoe ik me voel.

Dat klinkt niet echt fijn... sterkte

quote:

Gaat het nog steeds om die klachten die ook verklaarbaar konden zijn door spanning? Tja, alles is verklaarbaar door spanning als je het wilt. Dus op zich zegt dat nog niet zoveel denk ik. Ik zou het inderdaad bespreken als je er last van hebt.

Ja, en ja ik ben het met je eens dat je veel klachten af kan schuiven op spanning. Al had ik niet de indruk dat de huisarts het er echt op afschoof, ik had meer het idee dat dit de meest logische verklaring was zeg maar. En daar kan ik me redelijk in vinden. Maar mijn hoofd is er nog niet helemaal gerust op (misschien wel een tikkie hypochondrisch ).

Ik ga het er met de psycholoog over hebben en ik spreek mijn huisarts volgende week sowieso nog een keer. Die gaf aan dat ik ook eerder kon bellen, maar daar ligt toch best een drempel.

En ondertussen probeer ik maar gewoon mn dingen te blijven doen.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2020 16:37 schreef Nijna het volgende:
Dat klinkt niet echt fijn... sterkte

Dank je maar ach ik hoef gelukkig aan niemand meer irl exact aan te geven hoe ik me voel, het heeft geen consequenties meer of zo.

quote:

Ja, en ja ik ben het met je eens dat je veel klachten af kan schuiven op spanning. Al had ik niet de indruk dat de huisarts het er echt op afschoof, ik had meer het idee dat dit de meest logische verklaring was zeg maar. En daar kan ik me redelijk in vinden. Maar mijn hoofd is er nog niet helemaal gerust op (misschien wel een tikkie hypochondrisch ).

Ik ga het er met de psycholoog over hebben en ik spreek mijn huisarts volgende week sowieso nog een keer. Die gaf aan dat ik ook eerder kon bellen, maar daar ligt toch best een drempel.

En ondertussen probeer ik maar gewoon mn dingen te blijven doen.

Nee zo bedoelde ik het ook niet hoor. Als klachten 9 van de 10 keer worden veroorzaakt door spanning is het logisch dat de huisarts er dan van uit moet gaat dat het spanning is en je dan gerust wil/moet stellen. Maar waarom twijfel je er zelf aan dat het door spanning komt dan? Goed dat je het er nog eens over gaat hebben en het je dagelijks leven verder niet laat beinvloeden

quote:

Op dinsdag 14 juli 2020 16:50 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Dank je maar ach ik hoef gelukkig aan niemand meer irl exact aan te geven hoe ik me voel, het heeft geen consequenties meer of zo.
[..]

Nee zo bedoelde ik het ook niet hoor. Als klachten 9 van de 10 keer worden veroorzaakt door spanning is het logisch dat de huisarts er dan van uit moet gaat dat het spanning is en je dan gerust wil/moet stellen. Maar waarom twijfel je er zelf aan dat het door spanning komt dan? Goed dat je het er nog eens over gaat hebben en het je dagelijks leven verder niet laat beinvloeden

Dat je niet weet hoe je je voelt heeft dan geen consequenties, het lijkt me toch geen prettig gevoel...

Misschien is het meer dat ik dan ook een instant oplossing wil hebben. Zo van, als je elke avond een rondje hupst op je rechter grote teen, dan is het over . Ik snap dat dat met spanning niet zo simpel ligt, althans ik heb nog geen aan/uit knop gevonden.
Wel mee bezig, maar nog geen instant oplossing.

En het liefst zou ik denk ik zwart op wit hebben dat het "gewoon" spanning is en 100% dat. Zekerheid, maar die krijg je toch niet.

quote:

Op maandag 13 juli 2020 18:16 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Vervelend maar ja soms zit er inderdaad niets anders op dan medicatie te blijven nemen. Lullig gezegd maar het is wel een voorrecht dat je uberhaupt medicatie krijgt, dat is in ieder geval een verbetering ten opzichte van je kut voelen zonder dat men vindt dat je recht hebt op medicatie. En ik snap heel goed de druk van de wilskracht is het enige dat je nodig hebt mensen die je indoctrineren met het gevoel zwak te zijn, maar de samenleving wil ook dat je ten alle tijden goed functioneert en deze 2 dingen zijn soms tegenstrijdig met elkaar. Dus het is goed dat je het in ieder geval hebt geprobeerd om af te bouwen maar aangezien dat echt niet ging hoop ik dat het nu wel weer werkt. Krijg je wel controle voor hartklachten enzo? Dat beperkt het risico natuurlijk ook. Voel je nu wel minder pijn? Heeft de operatie wel geholpen daartegen?
[..]

Wat vervelend dat ze schreven dat je er geen recht op had. Waarom niet? 😠

Privacy...Heb online een treffer gevonden in een groot regionaal archief op zijn volledige doopnamen. Maar omdat die info nog geen 100 jaar oud is, ik niet kan aantonen dat ik zijn toestemming heb of mijn vader overleden is (duh, daarom zoek ik juist) kunnen ze me niets vertellen. Dus loopt het spoor nu dood..

Jij hoe dan ook succes gewenst, het is iets als je je niet meer druk kunt maken om hoe je je voelt, maar het zou fijn zijn als je toch nog stapjes kunt maken daar in.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2020 17:36 schreef Nijna het volgende:
Dat je niet weet hoe je je voelt heeft dan geen consequenties, het lijkt me toch geen prettig gevoel...

Misschien is het meer dat ik dan ook een instant oplossing wil hebben. Zo van, als je elke avond een rondje hupst op je rechter grote teen, dan is het over . Ik snap dat dat met spanning niet zo simpel ligt, althans ik heb nog geen aan/uit knop gevonden.
Wel mee bezig, maar nog geen instant oplossing.

En het liefst zou ik denk ik zwart op wit hebben dat het "gewoon" spanning is en 100% dat. Zekerheid, maar die krijg je toch niet.

Bedankt iig voor het inleven

Ja, ik kan me ook heel erg goed voorstellen dat je graag een instant oplossing wilt. Die zal ook vast wel bestaan, maar door gebrek aan prioriteit vanwege gebrek aan tijd en geld voor het behandelen van veel niet ernstig bevonden klachten die te vaag/algemeen zijn om snel zwart op wit te kunnen diagnosticeren en oplossen kon daar op dit moment dus blijkbaar helaas niet actief naar worden gezocht door je dokter. Misschien dat ze het na het tweede gesprek wat meer serieus gaan nemen. Ik hoop het voor je.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2020 09:57 schreef Pizzapuntje het volgende:

[..]

Ik vind het niet erg om m'n medicatie te nemen, ooit wil ik wel afbouwen maarja, dat zien we dan wel. Ik krijg geen controle voor hartklachten, moet vrijdag wel naar het ziekenhuis voor controle van de wond en de uitgebreidere uitslag van de kweek. Ik heb minder pijn tot nu toe ja! Kwam waarschijnljk toch doordat de plaat erin zat met een infectie er op. Denk dat als deze infectie ook uit m'n arm is de pijn een stuk minder zal zijn dan toen met de plaat er in. Ben gelukkig ook niet meer ziek geweest enzo dus dat is wel fijn.

Mentaal daarin tegen gaat het echt kut, ruzie met iemand om wie ik geef en die potentieel relatie materiaal was/is, en ik snap niet helemaal wat ik fout heb gedaan, dus dat maakt het extra kut. Ze wil me amper spreken nu, en ik ben bang dat het nu over is. Enige wat ik nu eigenlijk wil is gewoon numb gaan en niks voelen. Afleiding zoeken werkt niet, slapen wel, maarja dat lukt niet een hele dag helaas. Ik voel van alles tegelijk en huil veel.

Fijn dat het fysiek toch inmiddels wat beter gaat, maar klote dat dan mentaal weer tegen zit. Denk dat het 1 toch ook niet helpt bij het andere, je bent nu toch beperkter waardoor je ook meer tijd en gelegenheid hebt om stil te zitten en na te denken. Zet je gezondheid toch even op 1 en laat anders de tranen gewoon even lekker gaan, dan ben je het maar kwijt. Als je dan wat meer kracht hebt kun je altijd nog eens proberen met dat meisje in gesprek te komen, niet wat je wil horen maar misschien helpt stilte ondertussen ook wel om scherpe kantjes van ruzie af te halen.

Mijn weekend had echt 2 gezichten. Zaterdag alleen thuis met mijn zoontje van 5 waar niet veel goed voor was en had al slecht geslapen, dus lag s'avonds om 8 u te pitten op de bank.. Zondag bij mijn schoonouders in de tuin gezeten, daarna met zn 3en aan het water naar bootjes gekeken en s'avonds lekker gegeten, was een veel betere dag en voor het eerst eigenlijk beetje zorgeloos kunnen genieten. Misschien helpt dan toch die bovengemiddelde dosis eindelijk. Ben wel alle corona shit en overal op letten helemaal beu, wil gewoon onbezorgd naar de camping over 3 weken en er echt ff tussenuit.

Vanavond verder met stamboom zoeken naar nieuwe info over mn vader en kijken of fiom me kan helpen, is een stichting die kan helpen bij afstammingsvragen..

quote:

Op dinsdag 14 juli 2020 17:36 schreef Nijna het volgende:

[..]

Dat je niet weet hoe je je voelt heeft dan geen consequenties, het lijkt me toch geen prettig gevoel...

Misschien is het meer dat ik dan ook een instant oplossing wil hebben. Zo van, als je elke avond een rondje hupst op je rechter grote teen, dan is het over . Ik snap dat dat met spanning niet zo simpel ligt, althans ik heb nog geen aan/uit knop gevonden.
Wel mee bezig, maar nog geen instant oplossing.

En het liefst zou ik denk ik zwart op wit hebben dat het "gewoon" spanning is en 100% dat. Zekerheid, maar die krijg je toch niet.

Vervelend Nijna. Anders bij die 2e keer gewoon aan huisarts vragen of ie bloed kan laten prikken en bloeddruk kan meten? Kun je wellicht toch weer stuk objectiever gerust gesteld worden dat het spanning is. Sterkte.