quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
quote:In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-5 zijn de angststoornissen zoals ze in het DSM-IV vermeld werden, opgesplitst in drie categorieën:
1) de angststoornissen
2) de obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen (ocgs)
3) de trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Angststoornissen in het DSM-5:
Paniekstoornis
Agorafobie
Specifieke fobie
Sociale angststoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Separatieangststoornis
Selectief mutisme
Angststoornis door een middel of medicatie
Angststoornis door een andere medische aandoening
angststoornis (niet anders omschreven)
Obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCD)
Stoornis in de lichaamsbeleving
Hoarding (het dwangmatig verzamelen van dingen)
Trichotillomanie (het regelmatig uittrekken van het eigen haar)
Excoriation disorder/Dermatillomanie (het regelmatig pulken aan de eigen huid)
Trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Reactieve hechtingsstoornis
Ontremde sociale engagementstoornis
Posttraumatische stressstoornis
Acute stressstoornis
Aanpassingsstoornissen
quote:FOK! heeft nu ook zijn eigen IRC-kanaal voor de mensen in "Depressie & Angst". Hier kunnen we gezellig chatten/ tips geven en het met elkaar erover hebben.
Indien jij ook gezellig mee wilt praten met ons kun je ons bereiken via de volgende link:
http://irc.fok.nl/
En dan in principe
/join #dna
Heb je vragen omtrent IRC?
PM de volgende users:
zomertje
RBWO
quote:
Je kunt ook chatten met 113. Vond ik altijd fijner, maar ik ben dan ook niet zo een beller.quote:Op zondag 24 mei 2020 13:03 schreef Moonlight het volgende:
[..]
Ja ik heb wel ophoging van medicatie, maar dat helpt niks. Ik durf dat niet te bellen vind ik heel moeilijk. De begeleiding ziet wel dat ik het moeilijk heb, maar ze kunnen niet 24/7 bij me staan zeggen ze dan.. en dat is zo hard om te horen. vooral omdat ik nooit hun om hulp vraag, doe ik dat wel word er zoiets gezegd ja wat moet je dan?
Oja dat is ook wel een goed idee denk ik ! Dankjequote:Op maandag 25 mei 2020 09:37 schreef Burner82 het volgende:
[..]
Je kunt ook chatten met 113. Vond ik altijd fijner, maar ik ben dan ook niet zo een beller.
Jeetje.. naar voor je. 😢Hoe veel werk je per week?quote:Op maandag 25 mei 2020 09:52 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Sterkte moonlight.
Ik ben door alle emoties en spanning van de afgelopen 2 weken incl overlijden van mn opa nu zo moe, dat mn lijf reageert met paniekaanvallen. Even gas terug dus... vandaag een paar uur werken en dan weer even niks.
Oh wat heftig. hopelijk nu wat minder? sterktequote:Op maandag 25 mei 2020 09:52 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Sterkte moonlight.
Ik ben door alle emoties en spanning van de afgelopen 2 weken incl overlijden van mn opa nu zo moe, dat mn lijf reageert met paniekaanvallen. Even gas terug dus... vandaag een paar uur werken en dan weer even niks.
Met mij nog steeds erg slecht. Heb medicatie verhoging gekregen, maar het automutileren krijg k niet onder controle. ik zoek wel contact op met begeleiding en heb al een gesprek gehad met de psycholoog en psychiater en ben nu bezig met EMDR op mijn stemmen, heel heftig. ik schrok van mijn reactie nadien. en heb toen ook begeleiding opgezocht. Mijn hele lichaam begon te beven en ik was even al het overzicht kwijt en wou niet een medicatie ophoging omdat ik tegen die medicatie ben, maar heb het nu weten te accepteren en krijg het nu wat beter verdeeld dus dat is erg fijn. Maar ja, het is maar afwachten en blijven praten moeilijke tijd.quote:Op dinsdag 2 juni 2020 23:53 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Zonlicht doet mijn stemming wel goed, maar zo warm als vandaag hoeft van mij ook niet. Hopelijk gaat t ook beter met gewoonmezelf en moonlight?
Ik ben zelf op dit moment blij dat medicatie goed begint te werken en ik zo'n beetje halve dagen kan werken. Energie is daarna wel op, constant grenzen in de gaten houden, maar t lijkt weer een beetje op mijn "normale" leven.
Jeetje, heftig hoor. Voor wat het waard is, ik vind je een knokker dat je dit doorstaat. EMDR is op zich al een pittige behandelvorm.quote:Op woensdag 3 juni 2020 17:59 schreef Moonlight het volgende:
[..]
Met mij nog steeds erg slecht. Heb medicatie verhoging gekregen, maar het automutileren krijg k niet onder controle. ik zoek wel contact op met begeleiding en heb al een gesprek gehad met de psycholoog en psychiater en ben nu bezig met EMDR op mijn stemmen, heel heftig. ik schrok van mijn reactie nadien. en heb toen ook begeleiding opgezocht. Mijn hele lichaam begon te beven en ik was even al het overzicht kwijt en wou niet een medicatie ophoging omdat ik tegen die medicatie ben, maar heb het nu weten te accepteren en krijg het nu wat beter verdeeld dus dat is erg fijn. Maar ja, het is maar afwachten en blijven praten moeilijke tijd.
Dankjewel. ja door mijn persoonlijk begeleidster ben ik wel een beetje gaan in zien dat ik helaas misschien niet zonder medicatie kan (althans als ik wil dat het dragelijk is). Kwetsbaarheid is zeker moeilijk, maar soms kan of meestal kan ik dat niet alleen aan en dat is zo zwaar. Anders bang voor impulsiviteit waar ik al helemaal niet op zit te wachtenquote:Op woensdag 3 juni 2020 19:48 schreef GrumpyOldMan het volgende:
[..]
Jeetje, heftig hoor. Voor wat het waard is, ik vind je een knokker dat je dit doorstaat. EMDR is op zich al een pittige behandelvorm.
Ik weet het, accepteren, praten en aangeven dat je kwetsbaar bent is moeilijk, ik zit ook dagelijks met schuldgevoel dat ik niet kan wat ik wil, maar soms is het nodig en moet je je zelf hulp gunnen, al dan niet op gebied van medicatie. Hang in there!
Goed dat je in ieder geval kunt werken. Vervelend dat je energie zo snel op is maar ik herken het wel, alhoewel het nu iets beter lijkt maar ik werk nu ookniet. Kun je na je werk helemaal niks meer voor jezelf doen? Stort je dan iedere keer in? Ik Probeer telkens om mijn energie te maximaliseren maar tot nu toe is koffie en guarana het enige dat helpt (en sam-e maar dat werd te duur en kan ook alleen apart gebruikt worden geloof ik).quote:Op dinsdag 2 juni 2020 23:53 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Zonlicht doet mijn stemming wel goed, maar zo warm als vandaag hoeft van mij ook niet. Hopelijk gaat t ook beter met gewoonmezelf en moonlight?
Ik ben zelf op dit moment blij dat medicatie goed begint te werken en ik zo'n beetje halve dagen kan werken. Energie is daarna wel op, constant grenzen in de gaten houden, maar t lijkt weer een beetje op mijn "normale" leven.
Nou, het scheelt iig dat je nu een extra behandeling krijgt in de vorm van EMDR. Ik hoop echt voor je dat het gaat werken, of dat de medicatieverhoging later nog werkt, want dit is niksquote:Op woensdag 3 juni 2020 17:59 schreef Moonlight het volgende:
Met mij nog steeds erg slecht. Heb medicatie verhoging gekregen, maar het automutileren krijg k niet onder controle. ik zoek wel contact op met begeleiding en heb al een gesprek gehad met de psycholoog en psychiater en ben nu bezig met EMDR op mijn stemmen, heel heftig. ik schrok van mijn reactie nadien. en heb toen ook begeleiding opgezocht. Mijn hele lichaam begon te beven en ik was even al het overzicht kwijt en wou niet een medicatie ophoging omdat ik tegen die medicatie ben, maar heb het nu weten te accepteren en krijg het nu wat beter verdeeld dus dat is erg fijn. Maar ja, het is maar afwachten en blijven praten moeilijke tijd.
Oh wat lastig zeg!! heel veel succes met het verwerken van je trauma. Ik weet zeker dat je het aankan!! als jij je burnout zelf al overwonnen hebt en alle andere trauma's dan dit ook! Warriorquote:Op vrijdag 5 juni 2020 13:42 schreef duracellkonijntje het volgende:
Ik kom steeds meer tot de realisatie dat ik meer trauma heb opgelopen de laatste jaren dan ik denk. Eerst dacht ik dat mijn trauma direct gerelateerd was aan de burn out van 10 jaar geleden, maar inmiddels lijkt dat wel opgelost. Veel trauma heb ik over gehouden aan de herstelperiode.
Doordat ik jarenlang behoorlijk erge angstklachten had in de nasleep van mij burnout, was ik continu heel erg gespannen en snel moe. Dit had veel impact op mijn energie, mijn vermogen om sociaal te zijn en ook om seksueel te presteren. Ik voelde me hierdoor gewoon een loser. Op feestjes was ik stilletjes, waar ik van mezelf heel uitgaand en enthousiast ben. Hierdoor voelde ik me jaar op jaar steeds meer bekeken. Ik voelde gewoon niet langer dat ik mee kon komen met andere mensen. Ik voelde me saai, onpopulair en ongewenst. Het feit dat ik seksueel niet kon presteren (zo wel qua de boel stijf krijgen als het lang volhouden) doordat ik steeds moe en gespannen was, gaf me daarnaast met vrouwen ook nog een dreun. Ik heb daar zo veel schaamte aan overgehouden. Ik heb me zo lang zo weinig man gevoeld, ik realiseer me steeds meer wat een nachtmerrie dat was.
Nu ik al maanden met stress zit, en het gevoel van stress die oude gevoelens en onzekerheden weer terug brengt, merk ik hoe diep die wonden zitten. Ik hoef me maar ergens zorgen over te maken, en vanzelf ga ik me meer zorgen maken over dat ik me zorgen maak, dan over het daadwerkelijke probleem zelf. Ik ben zo bang om weer die saaie, continu stille, onpopulaire en seksueel zwak presterende man van toen te worden. Als tegenhanger weet ik nu dat ik veel gezonder ben, ik ook daadwerkelijk seksueel nu nog best goed presteer en de angst ook minder grip op mij heeft en mijn sociale vermogen.
Ik had zo gehoopt geen trauma's meer te hebben. Ik had mezelf eindelijk geknokt naar een plek waar ik mijn burnout zelf had verwerkt en ik me zo lekker los en vrij voelde. Nu komt er echter weer een nieuw trauma om de hoek kijken. Godverdomme houd het nou nooit op. Ik zal ook vechten om dit trauma weer te verwerken, alleen klotezooi, mag ik hier weer doorheen.
Sorry voor het gescheld, maar ik baal gewoon. Het relatieve gemak waarmee veel mensen door het leven lijken te gaan en alle mentale zooi waar ik al een decennium mee worstel. Het voelt gewoon zo oneerlijk. Ik moest het even van me afschrijven.
Gelukkig heeft het 2 daagjes wat geregend, hopelijk helpt het iets !quote:Op woensdag 3 juni 2020 21:55 schreef Nijna het volgende:
Sterkte Moonlight, klinkt heftig.
Hier was het afgelopen dagen wel redelijk ok eigenlijk.
Wel een vol hoofd, dus hoop dat het ok blijft.
Ik verlang naar een flinke plensbui, word gek van de hooikoorts op het moment.
Heel erg bedankt voor je bemoedigende woorden!quote:Op zondag 7 juni 2020 22:53 schreef Moonlight het volgende:
[..]
Oh wat lastig zeg!! heel veel succes met het verwerken van je trauma. Ik weet zeker dat je het aankan!! als jij je burnout zelf al overwonnen hebt en alle andere trauma's dan dit ook! Warrior
Goed dat je volgende week intake hebt.quote:Op maandag 8 juni 2020 21:31 schreef GrumpyOldMan het volgende:
[quote][ afbeelding ] Op donderdag 4 juni 2020 01:25 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
De laatste dagen stort ik wel een beetje in ja. Donderdagmiddag en vanmiddag na het werk val ik gewoon zittend op de bank in slaap. Zit ook graag op de racefiets en dat werkt ook goed om mijn hoofd in ieder geval een paar uur leeg te krijgen. Maar dan leg ik mezelf toch ook een minimaal aantal km op, moet toch weer een bepaalde prestatie leveren op van mezelf. En denk dat ik afgelopen week met 150 km totaal naast werk en zorg voor zoontje toch te veel en te snel wil. Het is echt constant mezelf afremmen. Volgende week eindelijk intake bij de depressie poli en hopelijk echt gaan afrekenen met dingen.
Misschien stom, maar iets van kauwgom ofzo? Of richt een paar keer dag je op andere spiergroepen, bijvoorbeeld bewust je beenspieren aanspannen, al dan niet met diep uitademen, zodat je focus, ook van je lichaam verlegd wordt. Laatste werkte bij revalidatie ooit goed.quote:Op maandag 8 juni 2020 21:41 schreef Nijna het volgende:
Heeft iemand misschien een tip, ik ben blijkbaar nogal gespannen ik heb zere kaakspieren en hoofdpijn, ik denk dat ik steeds onbewust loop te klemmen met mn kaken of ze op een of andere manier aanspan.
Ik heb voor 's nachts zo'n knarsplaatje, maar dat is zodanig zichtbaar dat dat niet geschikt is voor overdag. Meestal is het wel weer wat beter als ik dat ding een paar nachten heb gedragen, maar dat lijkt nu niet zo te werken nog.
Het lijkt ook wel een soort cirkel, ik span de boel aan en krijg hoofdpijn waardoor ik op een of andere manier de boel weer meer ga aanspannen ofzo. Of klinkt dat heel onlogisch.
Ik krijg het niet doorbroken lijkt wel.
Ja te weinig ontspannend dus. Wordt de uitdaging voor deze week, gewoon 2x lekker rustig rijden. Want ik vond het de laatste jaren wel echt steeds leuker denk ik. Dank je wel!quote:Op maandag 8 juni 2020 21:56 schreef Nijna het volgende:
[..]
Goed dat je volgende week intake hebt.
Jammer dat je aan het fietsen ook een prestatie hangt, is het dan nog wel ontspanning voor je?
Sterkte!
Zo'n stom idee vind ik het niet. Ik zat even te googlen daar las ik ook over kauwbeweging maken en er schijnt ook fysiotherapie voor te zijn. Nou ja, eerst maar eens zelf wat proberen.quote:Op maandag 8 juni 2020 21:58 schreef GrumpyOldMan het volgende:
[..]
Misschien stom, maar iets van kauwgom ofzo? Of richt een paar keer dag je op andere spiergroepen, bijvoorbeeld bewust je beenspieren aanspannen, al dan niet met diep uitademen, zodat je focus, ook van je lichaam verlegd wordt. Laatste werkte bij revalidatie ooit goed.
Goed voornemen! Zou mooi zijn als het je lukt!quote:Op maandag 8 juni 2020 22:02 schreef GrumpyOldMan het volgende:
[..]
Ja te weinig ontspannend dus. Wordt de uitdaging voor deze week, gewoon 2x lekker rustig rijden. Want ik vond het de laatste jaren wel echt steeds leuker denk ik. Dank je wel!
Ik heb ook vaak last van kaakspierpijn, vooral door overmatig aanspannen en klemmen overdag bij spanning. Ik heb er fysiotherapie voor gehad, daarbij ook oefeningen om je kaakspieren te ontspannen en op te rekken. Die oefeningen zijn op internet te vinden. Als je het niet kan vinden kan ik wel op zoek naar een link voor je. Ik heb overigens ook een splint maar die gebruik ik niet meer want dat vind ik echt een onding. Wat erg belangrijk is is dat je regelmatig even checkt of je je spieren aan het aanspannen bent en ze dan probeert te ontspannen. Dat moet dan een gewoonte worden. Het signaleren is de eerste stap.quote:Op maandag 8 juni 2020 21:41 schreef Nijna het volgende:
Heeft iemand misschien een tip, ik ben blijkbaar nogal gespannen ik heb zere kaakspieren en hoofdpijn, ik denk dat ik steeds onbewust loop te klemmen met mn kaken of ze op een of andere manier aanspan.
Ik heb voor 's nachts zo'n knarsplaatje, maar dat is zodanig zichtbaar dat dat niet geschikt is voor overdag. Meestal is het wel weer wat beter als ik dat ding een paar nachten heb gedragen, maar dat lijkt nu niet zo te werken nog.
Het lijkt ook wel een soort cirkel, ik span de boel aan en krijg hoofdpijn waardoor ik op een of andere manier de boel weer meer ga aanspannen ofzo. Of klinkt dat heel onlogisch.
Ik krijg het niet doorbroken lijkt wel.
Dank voor de tips, ik ben me er niet constant bewust van, maar soms realiseer ik het me ineens. Ik ga proberen er meer op te letten.quote:Op dinsdag 9 juni 2020 01:08 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik heb ook vaak last van kaakspierpijn, vooral door overmatig aanspannen en klemmen overdag bij spanning. Ik heb er fysiotherapie voor gehad, daarbij ook oefeningen om je kaakspieren te ontspannen en op te rekken. Die oefeningen zijn op internet te vinden. Als je het niet kan vinden kan ik wel op zoek naar een link voor je. Ik heb overigens ook een splint maar die gebruik ik niet meer want dat vind ik echt een onding. Wat erg belangrijk is is dat je regelmatig even checkt of je je spieren aan het aanspannen bent en ze dan probeert te ontspannen. Dat moet dan een gewoonte worden. Het signaleren is de eerste stap.
Omdat ik bij spanning vaak de neiging heb om mezelf te bijten of op voorwerpen te kauwen en bijten heb ik een kauwketting gekocht. Ik was eerst bang dat dit niet goed zou zijn omdat mijn kaak al overbelast wordt door het overmatig aanspannen en ik mijn spieren door het bijten nog meer belast maar het leek me toch het proberen waard. En gek genoeg blijkt dit juist minder belastend te zijn voor mijn kaak. Ik denk omdat die bijt-/kauwbewegingen worden onderbroken zeg maar terwijl dat klemmen continue aanspanning van de spieren is. En als ik dat ding even 'gewoon' in mijn mond heb is mijn kaak ook meer ontspannen.
Dus behalve het voordeel dat mijn bijttic minder schade aanricht (hoewel ik soms alsnog voor mijn hand 'kies' (die gewoonte gaat er niet zomaar uit)) lijkt het ook te helpen bij gespannen kaakspieren. En het is ook nog zintuigbevredigend (ik weet niet hoe ik het anders moet noemen ) - tenminste, een van de twee die ik heb, want die heeft bobbeltjes en dat werkt ook rustgevend of zo.
Het is van Chewigem, ik heb ze hier besteld, maar er zijn veel andere sites die het ook aanbieden.
Ik denk niet dat mijn tanden beschadigd zijn, althans... ik heb de tandarts er nog niet over gehoord. Ik heb die splint toen gekregen omdat ik toen ook aangaf dat ik het idee had dat ik zo klemde met mijn kaken.quote:Op dinsdag 9 juni 2020 10:05 schreef Tele6 het volgende:
@:Nijna ik heb ook een knarsbitje voor 's nachts, en als het overdag niet goed lukt om mijn kaken te ontspannen gebruik ik kauwgum.
Ik draag mijn knarsbitje iedere nacht, want ik heb door het knarsen al schade opgelopen aan mijn tandglazuur (afgeknarst tot ik op de zenuw zat) en het is heel makkelijk om de vullingen die daar zitten er weer af te knarsen, dus dat riskeer ik niet. Het is wel iets om rekening mee te houden, dat als je veel met je tanden op elkaar knarst het tandglazuur er onherstelbaar vanaf is. Ze doen er dus wel vullingen op, maar die passen nooit perfect en het blijft gevoelig.
Kaakfysiotherapie staat op mijn to do list omdat ik bang ben dat ik mijn kaakgewricht beschadig met het geknars en geklem, maar daar kijk ik na de corona nog naar
Hoe is het met iedereen hier? Moonlight kun je een beetje de dagen doorkomen en wordt de hulp nu beter?quote:Op maandag 8 juni 2020 21:56 schreef Nijna het volgende:
[..]
Goed dat je volgende week intake hebt.
Jammer dat je aan het fietsen ook een prestatie hangt, is het dan nog wel ontspanning voor je?
Sterkte!
Vraag ik me idd ook af of de hulp van Moonlight beter wordt.quote:Op dinsdag 16 juni 2020 16:40 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Hoe is het met iedereen hier? Moonlight kun je een beetje de dagen doorkomen en wordt de hulp nu beter?
Ik had gisteren intake bij de depressie poli. 1,5 uur beeldbellen met waarschijnlijke behandelaar en psychiater, was behoorlijk intensief. Het idee is om me in groepstherapie te plaatsen en met zowel verwerking als identiteitsvragen aan de slag te gaan, en men wil toch nog een aantal andere dingen bespreken waaronder medicatie want men schrok toch wel van mijn energiepeil en de diepte van de donkere buien. Briljant genoeg had ik smiddags nog lekker een webinar voor externen op mm werk, moest echt uit mn tenen komen..
Vorige week al bewust minder geprobeerd van mezelf te vragen, maar merk desondanks dat ik s'avonds doodop ben, na halve werkdag en doodgewoon een boodschap doen. Je zou pepmiddelen gaan gebruiken voor minder. Echt zooo frustrerend. Op de racefiets voot mijn ontspanning ben ik ook niet vooruit te branden. Doe mij gewoon een spoorboekje wat ik moet aflopen en dan doe ik het wel, maar ik krijg echt totaal geen energiebalans of zo..
Gelukkig dat de nieuwe datum redelijk snel is. Waarom laat je het niet toe? Of praat ze eroverheen of zo als je over serieuzere dingen begint?quote:Op dinsdag 16 juni 2020 18:05 schreef Pizzapuntje het volgende:
Sterkte Grumpy, klinkt als veel in één keer.
En jij Moonlight, hoe is het nu? Heb je het ook aangegeven dat je het vervelend vind?
Ik heb de nieuwe operatie datum om de ijzeren plaat uit m'n schouder te verwijderen, wordt begin juli.
Qua stemming gaat het mwah, veel gevoelens in me en kan er niet altijd goed mee dealen. Twijfel of ik morgen met m'n therapeut het bespreek of dat ik een andere therapeut vraag, mits mogelijk. Dit is zo'n hipster chick van een jaar jonger dan me, die net klaar is met d'r studie. Klap te vaak dicht bij haar en 't gaat vaak alleen maar over koetjes en kalfjes omdat ik het niet toe laat.
Pittig Pizzapuntje, vast geen lol maar je kunt die operatie maar gehad hebben. Snap wat je bedoelt qua klik met therapeut, je wilt iemand met levenservaring, niet iemand met alleen wijsheid uit proefschriften. Is dat het of is het ook persoonlijkheid waardoor je niet echt in contact komt? Zo ben ook wel benieuwd naar de definitieve groepsbegeleider, zou nog kunnen dat ik in de andere groep terecht kwam, dit was ook een jonge vrouw, volgens mij nog in een andere levensfase dan ik..quote:Op dinsdag 16 juni 2020 18:05 schreef Pizzapuntje het volgende:
Sterkte Grumpy, klinkt als veel in één keer.
En jij Moonlight, hoe is het nu? Heb je het ook aangegeven dat je het vervelend vind?
Ik heb de nieuwe operatie datum om de ijzeren plaat uit m'n schouder te verwijderen, wordt begin juli.
Qua stemming gaat het mwah, veel gevoelens in me en kan er niet altijd goed mee dealen. Twijfel of ik morgen met m'n therapeut het bespreek of dat ik een andere therapeut vraag, mits mogelijk. Dit is zo'n hipster chick van een jaar jonger dan me, die net klaar is met d'r studie. Klap te vaak dicht bij haar en 't gaat vaak alleen maar over koetjes en kalfjes omdat ik het niet toe laat.
quote:Op dinsdag 16 juni 2020 21:00 schreef GrumpyOldMan het volgende:
@:geen inspiratie, heftig om te lezen dat jij je zo hebt moeten aanpassen qua energie. Ik wil voor mezelf echt enkel accepteren dat dit tijdelijk is, het voelt gewoon belachelijk dat ik een half jaar geleden kon s schakelen tussen 5 projecten op 1 dag en ik nu 4 uur net rond krijg. Nu slaap ik ook de laatste weken weer slecht en korter, maar dan nog. De hele dag op de bank liggen word ik ook niet vrolijker van denk ik dan.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt. Bedoel je met projecten dingen op je werk of ook prive? Met oog op wat je eerst schreef met die mantelzorg is het ergens wel logisch dat je een soort burnout kreeg. Je voelt je dan gewoon erg gedwongen terwijl er voor je gevoel geen keuze is lijkt mij en dan ook nog met negatieve oorzaak. Ik heb zelf gemerkt dat slaapgebrek 1 van de meest kwalijke dingen is voor mentale gezondheid daarom doe ik nu erg mijn best om de juiste hoeveelheid slaap te krijgen maar het blijft moeilijk omdat niet slapen ook een soort verslaving kan zijn.❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Hier gaat het langzaamaan steeds beter. Mag niet te vroeg juichen natuurlijk maar toch. Het is iets. Wel veel onrust overdag maar daar wordt aan gewerkt.quote:Op dinsdag 16 juni 2020 18:05 schreef Pizzapuntje het volgende:
Sterkte Grumpy, klinkt als veel in één keer.
En jij Moonlight, hoe is het nu? Heb je het ook aangegeven dat je het vervelend vind?
Ik heb de nieuwe operatie datum om de ijzeren plaat uit m'n schouder te verwijderen, wordt begin juli.
Qua stemming gaat het mwah, veel gevoelens in me en kan er niet altijd goed mee dealen. Twijfel of ik morgen met m'n therapeut het bespreek of dat ik een andere therapeut vraag, mits mogelijk. Dit is zo'n hipster chick van een jaar jonger dan me, die net klaar is met d'r studie. Klap te vaak dicht bij haar en 't gaat vaak alleen maar over koetjes en kalfjes omdat ik het niet toe laat.
Ik kom de dagen wel door. Zoek veel afleiding d.m.v. FOK! en haken en diamond painten en evt gamen of serie kijken. dus het gaat wel. Wandel ook af en toe, dus ik heb wel dingen te doen zeg maar alleen de onrust is zo kudt.quote:Op dinsdag 16 juni 2020 16:40 schreef GrumpyOldMan het volgende:
[..]
Hoe is het met iedereen hier? Moonlight kun je een beetje de dagen doorkomen en wordt de hulp nu beter?
Ik had gisteren intake bij de depressie poli. 1,5 uur beeldbellen met waarschijnlijke behandelaar en psychiater, was behoorlijk intensief. Het idee is om me in groepstherapie te plaatsen en met zowel verwerking als identiteitsvragen aan de slag te gaan, en men wil toch nog een aantal andere dingen bespreken waaronder medicatie want men schrok toch wel van mijn energiepeil en de diepte van de donkere buien. Briljant genoeg had ik smiddags nog lekker een webinar voor externen op mm werk, moest echt uit mn tenen komen..
Vorige week al bewust minder geprobeerd van mezelf te vragen, maar merk desondanks dat ik s'avonds doodop ben, na halve werkdag en doodgewoon een boodschap doen. Je zou pepmiddelen gaan gebruiken voor minder. Echt zooo frustrerend. Op de racefiets voot mijn ontspanning ben ik ook niet vooruit te branden. Doe mij gewoon een spoorboekje wat ik moet aflopen en dan doe ik het wel, maar ik krijg echt totaal geen energiebalans of zo..
quote:Op woensdag 17 juni 2020 10:55 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]Het is maar wat voor je werkt denk ik inderdaad. Wel goed dat je zelf in ieder geval bewust bent waar t voor jou in zit en dat dan nu werk niet haalbaar is.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt. Bedoel je met projecten dingen op je werk of ook prive? Met oog op wat je eerst schreef met die mantelzorg is het ergens wel logisch dat je een soort burnout kreeg. Je voelt je dan gewoon erg gedwongen terwijl er voor je gevoel geen keuze is lijkt mij en dan ook nog met negatieve oorzaak. Ik heb zelf gemerkt dat slaapgebrek 1 van de meest kwalijke dingen is voor mentale gezondheid daarom doe ik nu erg mijn best om de juiste hoeveelheid slaap te krijgen maar het blijft moeilijk omdat niet slapen ook een soort verslaving kan zijn.
Gaat bij mij inderdaad om projecten op het werk. Ik vond en vind mn werk echt leuk en kon eigenlijk altijd moeiteloos schakelen tussen veel onderwerpen en afspraken op een dag. Dat lukt me nu dus met een beperkt aantal onderwerpen, een halve dag en dan slaat de mentale vermoeidheid toe. Wil ook niet in de valkuil vallen om al mn waarde uit werk te halen, maar wil gewoon weer mn leven terug.
Heb idd sinds half maart 8 weken thuis gezeten nadat ik ingestort was na maanden mantelzorg en veel ellende in verleden en familie. Ondertussen de behandeling en medicatie voor ernstige depressie gestart. Maar psychiater en behandelaar willen nu checken of er naast ernstige depressie ook geen sprake is van een burn out en nog andere dingen, want ik knok met alle macht maar de energie komt dus nog niet echt op gang..
@ Moonlight, blij dat je wel bezigheden hebt en ondanks al die kutgevoelens de kracht vindt om ze op te pakken, goed zo. Dag voor dag volhouden en dan moet de negativiteit toch ergens een keer gaan inleveren hou ik mezelf ook maar voor.
Zo die les heb ik ook moeten leren. Wielrennen helt echt enorm tegen m'n klachten.. Maar ja met mij dwang moest ik minstens 30 km/h en zeker 40 km totaal wegtikken per race.quote:Op maandag 8 juni 2020 21:31 schreef GrumpyOldMan het volgende:
[quote][ afbeelding ] Op donderdag 4 juni 2020 01:25 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Zit ook graag op de racefiets en dat werkt ook goed om mijn hoofd in ieder geval een paar uur leeg te krijgen. Maar dan leg ik mezelf toch ook een minimaal aantal km op, moet toch weer een bepaalde prestatie leveren op van mezelf.
Fijn toch dat je op de weg terug bent en minder met depressie, gewoon het piekeren minder voelen en merken is een goed teken, en logisch dat je er dan ook minder mee bezig bent. En tempo is natuurlijk ook gewoon ondergeschikt.quote:Op donderdag 18 juni 2020 19:33 schreef MatthijsDJ het volgende:
[..]
Zo die les heb ik ook moeten leren. Wielrennen helt echt enorm tegen m'n klachten.. Maar ja met mij dwang moest ik minstens 30 km/h en zeker 40 km totaal wegtikken per race.
Gevolg als een idioot van start, na 10 kilometer op zijn en de 10 km terug met flinke pijn en en mega langzaam tempo..
Toen zei m'n vrouw dat ik weer moest doen wat ik ooit in het begin deed, namelijk opbouwen ipv meteen idioot te gaan fietsen. Dus ik een mooie route gevonden van net geen 13 km.. En toen gaan fietsen op gevoel.. Rekening houdend met het feit dat je niet alles geeft in het begin.. En dat paar weken (3x per week ofzo) volhouden.. En hoppa gemiddelde snelheid kroop van 22 km/h naar 23,5 km/h..
Gisteren voor het eerst de route verlengt naar 23 km. En dat ging best goed. Sind ik heb besloten dat ik er vooral van moet genieten en geen onrealistische eisen ging stellen (Ik sleep 115+ kg mee, dus 30 km/h is nog wel even een utopie) is het echt een bevrijding voor me geworden.
------------------------------
Merk dat ik veels te weinig in dit topic komt als het redelijk tot goed gaat. Ben inmiddels wel stabiel met dipjes hier en daar. Ook eindelijk gestopt met roken en voel me elke dag opknappen.
Hopelijk is de medicatie spiegel straks niet te hoog en hoeven we niet te gaan sleutelen aan de dosering.
Het feit dat we dit keer niet aan genezing, maar aan acceptatie en leven met hebben gewerkt geeft me echt vertrouwen dat ik in de toekomst eventuele terugvallen ook wel kan dealen.
Fijn dat je een mogelijke klik voelt. En goed dat je dingen kunt doen. Merk zelf ook dat het helpt om een redelijk normaal ritme te kunnen hebben. Ben je nog redelijk aan het begin van je behandeling?quote:Op vrijdag 19 juni 2020 18:20 schreef Nijna het volgende:
Vandaag mn eerste fysieke afspraak bij de psychologe.
We hadden al wel online gesproken, maar nog niet zo.
Ik denk dat dit wel zou kunnen klikken...
Verder gaat het wel aardig, ik kan mezelf er wel toe zetten om dingen te gaan doen op het moment.
Niet helemaal, ik heb al aardig wat hulp gehad in het verleden. Maar hier is het het begin.quote:Op vrijdag 19 juni 2020 19:33 schreef GrumpyOldMan het volgende:
[..]
Fijn dat je een mogelijke klik voelt. En goed dat je dingen kunt doen. Merk zelf ook dat het helpt om een redelijk normaal ritme te kunnen hebben. Ben je nog redelijk aan het begin van je behandeling?
Goed zo, mooi dat je samen scherp hebt waar je mee bezig gaat, kan me voorstellen dat dat naast een persoonlijke klik ook vertrouwen/steun geeft. Je moet ergens beginnen. Bij mij spreken psychiater, praktijkondersteuner ook van een terugkerende (2e) ernstige depressie, dus je bent niet de enige (hier) met een terugkerende hulpvraag en mogelijke aanleg, zo bedoel ik het ook niet (alsof dat negatief is). Veel succes de komende tijd. Ik hoop ook bepaalde fundamentele dingen nu voor eens en altijd af te gaan sluiten.quote:Op vrijdag 19 juni 2020 21:13 schreef Nijna het volgende:
[..]
Niet helemaal, ik heb al aardig wat hulp gehad in het verleden. Maar hier is het het begin.
We gaan vooral kijken hoe we kunnen zorgen dat ik niet weer depressief wordt, want die neiging lijk ik wel wat te hebben (heb er ook al wat gehad in het verleden).
En er zijn nog wel wat dingen waar ik wat mee moet/wil.
Dingen een plek geven en kijken of er manieren zijn om beter te functioneren.
Fijn dat dat inzicht je helpt er mee om te gaan. Ik voel zeker nu ook wel aan dat ik waarschijnlijk kwetsbaarder dan anderen zal blijven voor depressie/terugval, maar vind dat nog wel moeilijk te accepteren. Voelt toch ergens minderwaardig en bovendien roept het het gevoel op dat het leven mij daardoor misschien altijd wel 10,20% meer moeite zal kosten dan anderen. Daar zie ik vanuit mijn huidige energiepeil in ieder geval tegen op. Bovendien komt de huidige periode voort uit het langdurig schenden van mijn eigen grenzen; ik had toen ik thuis kwam te zitten verdomd goed de signalen in de gaten, alleen was het toen al te laat. Genoeg om aan te werken in ieder geval:(quote:Op zaterdag 20 juni 2020 15:21 schreef MatthijsDJ het volgende:
Wat mij enorm geholpen heeft is het gewoon helder hebben dat de kans op een volgende terug val groter is dan geen terugvallen meer.
Dus vandaar niet meer gewerkt aan genezing maar aan een flinke toolset om met zo'n terugval te kunnen dealen.
Ja dank je.quote:Op woensdag 17 juni 2020 19:00 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Het is maar wat voor je werkt denk ik inderdaad. Wel goed dat je zelf in ieder geval bewust bent waar t voor jou in zit en dat dan nu werk niet haalbaar is.
Gaat bij mij inderdaad om projecten op het werk. Ik vond en vind mn werk echt leuk en kon eigenlijk altijd moeiteloos schakelen tussen veel onderwerpen en afspraken op een dag. Dat lukt me nu dus met een beperkt aantal onderwerpen, een halve dag en dan slaat de mentale vermoeidheid toe. Wil ook niet in de valkuil vallen om al mn waarde uit werk te halen, maar wil gewoon weer mn leven terug.
Heb idd sinds half maart 8 weken thuis gezeten nadat ik ingestort was na maanden mantelzorg en veel ellende in verleden en familie. Ondertussen de behandeling en medicatie voor ernstige depressie gestart. Maar psychiater en behandelaar willen nu checken of er naast ernstige depressie ook geen sprake is van een burn out en nog andere dingen, want ik knok met alle macht maar de energie komt dus nog niet echt op gang..
@ Moonlight, blij dat je wel bezigheden hebt en ondanks al die kutgevoelens de kracht vindt om ze op te pakken, goed zo. Dag voor dag volhouden en dan moet de negativiteit toch ergens een keer gaan inleveren hou ik mezelf ook maar voor.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |