R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Goedemorgen!
Mijn leven is erg stabiel en ik heb precies de route uitgestippeld om te komen waar ik nu ben. Afgeronde opleidingen, stabiele baan, huis, etc. Sinds 5 maanden ben ik in relatie met mijn huidige vriendin, wie het allemaal niet zo makkelijk afgegaan is.
Toen ik haar leerde kennen had ze een werkgever die er nogal een bende van maakte. Na haar ontslag kreeg ze een boel problemen met de werkgever en heb ik haar zoveel mogelijk geholpen waar het kan. Ze moest noodgedwongen haar appartement verlaten en is bij mij ingetrokken.
Mijn kwestie is nu het volgende. Na een x aantal maanden leer je elkaar kennen. Iedereen heeft zijn ups en downs, maar ik ben er achter gekomen dat mijn vriendin niet met geld kan omgaan en er ook de waarde niet van in ziet. Zo heeft ze geen spaargeld en geen opleiding. Had ze een te duur appartement van circa 1100 euro huur in de maand. Dit was dan ook de reden dat ze het zo snel mogelijk moest verlaten.
Ze woont nu bij mij in en heeft eigenlijk geen studie. Ze kan daardoor moeilijk aan de baan komen die ze leuk vindt, ze wil immers niet in een fabriek komen te werken. Is natuurlijk een eigen keuze. Ik sta op zich achter een studie, maar ze heeft haar hoofd nu staan naar een ontzettend hoge studie. Ze heeft op dit moment mbo niv 2 en wil uiteindelijk een beroep doen die een master vereist.
Dan nu het probleem:
Ik woon op zich vrij stabiel, mijn leven is stabiel. Ik vind haar erg leuk, maar ik merk dat ze haar keuzes niet genoeg overdenkt. Nu heeft ze een plan wat in haar hoofd erg makkelijk is, maar van mbo niv 2 naar een beroep waar een master voor nodig is vind ik niet reëel. Mijn angst is nu dat ze er te makkelijk over denkt. Haar studie zal redelijk lang duren aangezien ze mbo, hbo en uni wil gaan doen. Wat dus resulteert in dat ik haar zeker moet steunen, maar het zal wel een studie van 7 jaar of langer worden.
Ik wil graag weten wat men hier van vindt. Een vriendin van mij heeft zich ook recent laten omscholen. Is verzorging niv 4 gaan doen en weet direct wat voor baan ze wil en hoe die baan eruit gaat zien. Mijn vriendin heeft zich puur ingezet op een hoog beroep, omdat ze een hoog loon wil en tevens een belangrijke baan. Ambitie is nooit verkeerd, maar ik kan nog niet achter haar echte motivatie komen, dus ik ben bang dat ze er tussendoor mee stopt, waardoor ze uiteindelijk weer aan huis zit en zo nooit een goeie toekomst met mij kan opbouwen.
Is mijn angst reëel of vinden jullie dat ik puur op het geld af ga (beide goed verdienen etc)
Ik heb het met mijn schoonouders hierover gehad. Dat ik erg bang ben voor haar motivatie aangezien dit ineens uit de lucht komt vallen en ze nooit bij een open dag of iets is geweest. Ik ben een beetje bang voor mijn eigen toekomst aangezien zij veel problemen met zich mee bracht. Een werkgever die niet eerlijk was, de signalen waren er al geruime tijd, maar ze heeft zich destijds niets aangetrokken daarvan. Een ex die nog geld wil. Een studieschuld en ze zit al een paar maanden thuis.
Kortom, ik weet niet echt wat ik moet vinden. Haar ouders vinden haar keuze goed en zelfs al kapt ze er mee en is dit niet wat ze wil, dan is dat toch zo, dan kiest ze weer wat anders, terwijl ik van mening ben dat ze eerst goed moet kijken waar ze aan begint en reëel blijft. Dat ze ook een baan kan vinden met bijv mbo niv 4.
Ik wil er echt voor haar zijn maar ik ben bang voor een toekomstplan waarbij ze geen plan B heeft. Haar ouders vinden dat ik haar gewoon vol moet steunen en heb niet echt het idee dat ik iets kan inbrengen. Ik ben zelf kostwinnaar en voel me wel een soort sponsor, terwijl ik echt van haar houd, maar onze toekomst is wel uitgesteld.
Misschien ben ik wel enorm hypocriet, dan hoor ik dat ook graag.
Mijn leven is erg stabiel en ik heb precies de route uitgestippeld om te komen waar ik nu ben. Afgeronde opleidingen, stabiele baan, huis, etc. Sinds 5 maanden ben ik in relatie met mijn huidige vriendin, wie het allemaal niet zo makkelijk afgegaan is.
Toen ik haar leerde kennen had ze een werkgever die er nogal een bende van maakte. Na haar ontslag kreeg ze een boel problemen met de werkgever en heb ik haar zoveel mogelijk geholpen waar het kan. Ze moest noodgedwongen haar appartement verlaten en is bij mij ingetrokken.
Mijn kwestie is nu het volgende. Na een x aantal maanden leer je elkaar kennen. Iedereen heeft zijn ups en downs, maar ik ben er achter gekomen dat mijn vriendin niet met geld kan omgaan en er ook de waarde niet van in ziet. Zo heeft ze geen spaargeld en geen opleiding. Had ze een te duur appartement van circa 1100 euro huur in de maand. Dit was dan ook de reden dat ze het zo snel mogelijk moest verlaten.
Ze woont nu bij mij in en heeft eigenlijk geen studie. Ze kan daardoor moeilijk aan de baan komen die ze leuk vindt, ze wil immers niet in een fabriek komen te werken. Is natuurlijk een eigen keuze. Ik sta op zich achter een studie, maar ze heeft haar hoofd nu staan naar een ontzettend hoge studie. Ze heeft op dit moment mbo niv 2 en wil uiteindelijk een beroep doen die een master vereist.
Dan nu het probleem:
Ik woon op zich vrij stabiel, mijn leven is stabiel. Ik vind haar erg leuk, maar ik merk dat ze haar keuzes niet genoeg overdenkt. Nu heeft ze een plan wat in haar hoofd erg makkelijk is, maar van mbo niv 2 naar een beroep waar een master voor nodig is vind ik niet reëel. Mijn angst is nu dat ze er te makkelijk over denkt. Haar studie zal redelijk lang duren aangezien ze mbo, hbo en uni wil gaan doen. Wat dus resulteert in dat ik haar zeker moet steunen, maar het zal wel een studie van 7 jaar of langer worden.
Ik wil graag weten wat men hier van vindt. Een vriendin van mij heeft zich ook recent laten omscholen. Is verzorging niv 4 gaan doen en weet direct wat voor baan ze wil en hoe die baan eruit gaat zien. Mijn vriendin heeft zich puur ingezet op een hoog beroep, omdat ze een hoog loon wil en tevens een belangrijke baan. Ambitie is nooit verkeerd, maar ik kan nog niet achter haar echte motivatie komen, dus ik ben bang dat ze er tussendoor mee stopt, waardoor ze uiteindelijk weer aan huis zit en zo nooit een goeie toekomst met mij kan opbouwen.
Is mijn angst reëel of vinden jullie dat ik puur op het geld af ga (beide goed verdienen etc)
Ik heb het met mijn schoonouders hierover gehad. Dat ik erg bang ben voor haar motivatie aangezien dit ineens uit de lucht komt vallen en ze nooit bij een open dag of iets is geweest. Ik ben een beetje bang voor mijn eigen toekomst aangezien zij veel problemen met zich mee bracht. Een werkgever die niet eerlijk was, de signalen waren er al geruime tijd, maar ze heeft zich destijds niets aangetrokken daarvan. Een ex die nog geld wil. Een studieschuld en ze zit al een paar maanden thuis.
Kortom, ik weet niet echt wat ik moet vinden. Haar ouders vinden haar keuze goed en zelfs al kapt ze er mee en is dit niet wat ze wil, dan is dat toch zo, dan kiest ze weer wat anders, terwijl ik van mening ben dat ze eerst goed moet kijken waar ze aan begint en reëel blijft. Dat ze ook een baan kan vinden met bijv mbo niv 4.
Ik wil er echt voor haar zijn maar ik ben bang voor een toekomstplan waarbij ze geen plan B heeft. Haar ouders vinden dat ik haar gewoon vol moet steunen en heb niet echt het idee dat ik iets kan inbrengen. Ik ben zelf kostwinnaar en voel me wel een soort sponsor, terwijl ik echt van haar houd, maar onze toekomst is wel uitgesteld.
Misschien ben ik wel enorm hypocriet, dan hoor ik dat ook graag.
Als je nou 5 jaar bij elkaar was, dan is het een topic wel waard, maar 5 maanden? Ik heb een pak yoghurt in de koelkast die er al langer is dan jouw relatie. Nee, dit moet je niet zomaar aangaan, financieel gezien, je relatie is simpelweg nog niet eens voorbij de eerste verliefdheidsfase, dan moet je geen sponsoring van deze grootte aangaan.
Ze zal toch echt een beetje haar eigen broek op moeten houden, lijkt me, en daar biedt onze staat ook best wel mogelijkheden voor.
Overigens klinkt door je verhaal die ambitie alsof deze is ingegeven vanuit ergernis over de uitzichtloze situatie van voorheen, een open dagje ofzo is wel het minste wat ze moet doen voordat ze zich in zo’n intensief avontuur stort.
Ze zal toch echt een beetje haar eigen broek op moeten houden, lijkt me, en daar biedt onze staat ook best wel mogelijkheden voor.
Overigens klinkt door je verhaal die ambitie alsof deze is ingegeven vanuit ergernis over de uitzichtloze situatie van voorheen, een open dagje ofzo is wel het minste wat ze moet doen voordat ze zich in zo’n intensief avontuur stort.
-nee-
Zou je dat pak yoghurt niet eens weg doen dan?quote:Op maandag 20 april 2020 09:37 schreef Marsenal het volgende:
Als je nou 5 jaar bij elkaar was, dan is het een topic wel waard, maar 5 maanden? Ik heb een pak yoghurt in de koelkast die er al langer is dan jouw relatie. Nee, dit moet je niet zomaar aangaan, financieel gezien, je relatie is simpelweg nog niet eens voorbij de eerste verliefdheidsfase, dan moet je geen sponsoring van deze grootte aangaan.
Ze zal toch echt een beetje haar eigen broek op moeten houden, lijkt me, en daar biedt onze staat ook best wel mogelijkheden voor.
Overigens klinkt door je verhaal die ambitie alsof deze is ingegeven vanuit ergernis over de uitzichtloze situatie van voorheen, een open dagje ofzo is wel het minste wat ze moet doen voordat ze zich in zo’n intensief avontuur stort.
Lol, je loopt na 5 maanden hier tegenaan en hebt al hele gesprekken met je schoonouders etc etc. Je vriendin is niet in staat haar eigen broek op te houden, en heeft plannen die wel leuk klinken, maar ALS ze het al realiseert ben je 7 jaar verder.
Wil jij je echt, na dit geconstateerd te hebben na 5 maanden (maanden!) vastleggen voor de komende 7 jaar?
Daarnaast denk ik dat je vooral twijfelt omdat je niet weet of zij het, los van de dingen die je beschrijft, wel is voor je. Dat gevoel krijg ik, maar ik kan er volledig naast zitten.
Wil jij je echt, na dit geconstateerd te hebben na 5 maanden (maanden!) vastleggen voor de komende 7 jaar?
Daarnaast denk ik dat je vooral twijfelt omdat je niet weet of zij het, los van de dingen die je beschrijft, wel is voor je. Dat gevoel krijg ik, maar ik kan er volledig naast zitten.
Breitling - Instruments for Professionals
Afgaand op de reacties zit ik ook te kijken naar wat ik überhaupt wil. Ik vind haar echt leuk, maar de uitzichtloze situatie is iets wat mij wel stoort. Ik ben altijd bereid iemand te helpen waar nodig, maar diegene moet het zelf natuurlijk ook echt willen. Ze heeft in het verleden veel foute keuzes gemaakt, opleidingen niet afgemaakt en bij ontzettend veel werkgevers gezeten.
In die 5 maanden kan ik inderdaad niet uitsluiten of het weer gaat gebeuren of niet, hebben jullie zeker een punt, maar wat ik zelf wil, is wel deze relatie, maar hoe kan ik het zo brengen dat ik echt wil dat ze dit goed gaat uitstippelen en ze ook blij moet zijn met een plan B en niet perse een master. De relatie is nog te pril om over deze keuze te gaan denken.
kortom, ik vind het echt lastig..
In die 5 maanden kan ik inderdaad niet uitsluiten of het weer gaat gebeuren of niet, hebben jullie zeker een punt, maar wat ik zelf wil, is wel deze relatie, maar hoe kan ik het zo brengen dat ik echt wil dat ze dit goed gaat uitstippelen en ze ook blij moet zijn met een plan B en niet perse een master. De relatie is nog te pril om over deze keuze te gaan denken.
kortom, ik vind het echt lastig..
Door dat snelle samenwonen uit noodzaak zijn jullie toekomsten veel te snel verstrengeld geraakt. Haar keuzes gaan nu al heel snel consequenties hebben voor jou. Sterker nog, zij gaat nu al keuzes maken die helemaal afhankelijk zijn van jou.
Dit gaat veel te snel. Je kent haar te kort, je kunt helemaal niet inschatten of ze iemand is die doorzet en volhoudt (nog afgezien van de vraag of je haar 7+ jaar wilt sponsoren).
Punt is wel, als jij ‘nee’ zegt, gaat ze je dit niet in dank afnemen. Met mogelijk einde relatie tot gevolg.
Naar mijn idee had je haar al niet bij je moeten laten intrekken.
Dit gaat veel te snel. Je kent haar te kort, je kunt helemaal niet inschatten of ze iemand is die doorzet en volhoudt (nog afgezien van de vraag of je haar 7+ jaar wilt sponsoren).
Punt is wel, als jij ‘nee’ zegt, gaat ze je dit niet in dank afnemen. Met mogelijk einde relatie tot gevolg.
Naar mijn idee had je haar al niet bij je moeten laten intrekken.
The love you take is equal to the love you make.
Ik begrijp je heel goed. Je bent 30, wilt gewoon iets opbouwen op dit moment.
Is het voor haar geen optie om alleen HBO te doen? Kost ook tijd maar dat moet voor haar nog wel te doen zijn toch?
Is het voor haar geen optie om alleen HBO te doen? Kost ook tijd maar dat moet voor haar nog wel te doen zijn toch?
Wat verwacht je vriendin van jou als ze weer gaat studeren? Neem aan dat jullie het er wel over gehad hebben. Ze zal zelf haar studie moeten bekostigen ga ik vanuit; en afhankelijk van je situatie kan ze dan wel/niet meebetalen aan je huis(houden).quote:Op maandag 20 april 2020 09:52 schreef lexi1990 het volgende:
Afgaand op de reacties zit ik ook te kijken naar wat ik überhaupt wil. Ik vind haar echt leuk, maar de uitzichtloze situatie is iets wat mij wel stoort. Ik ben altijd bereid iemand te helpen waar nodig, maar diegene moet het zelf natuurlijk ook echt willen. Ze heeft in het verleden veel foute keuzes gemaakt, opleidingen niet afgemaakt en bij ontzettend veel werkgevers gezeten.
In die 5 maanden kan ik inderdaad niet uitsluiten of het weer gaat gebeuren of niet, hebben jullie zeker een punt, maar wat ik zelf wil, is wel deze relatie, maar hoe kan ik het zo brengen dat ik echt wil dat ze dit goed gaat uitstippelen en ze ook blij moet zijn met een plan B en niet perse een master. De relatie is nog te pril om over deze keuze te gaan denken.
kortom, ik vind het echt lastig..
Mijn (ex)vriendin heeft wel gestudeerd en in die jaren hebben we gewoon besloten qua kosten een iets andere verdeling aan te houden. Maar dat betekende niet dat ik x jaar bij haar moest blijven per se.
Ik zou goed luisteren naar je gevoel in deze TS: op latere leeftijd (weer) gaan studeren om je droomberoep na te jagen begrijp ik maar al te goed. Maar dat komt niet zomaar uit de lucht vallen, en zeker in het geval van een lang traject zou enkel 'hoog loon en leuke status' niet de drijfveer moeten zijn.
Daarbij vind ik het zeer bijzonder dat je schoonouders vinden dat jij er maar 'gewoon' volledig voor zou moeten opdraaien en haar zou moeten steunen.
Even nog los van de prilheid van je relatie; want bedenk goed, een lange studie trekt niet zelden een zware wissel op je relatie:
Ik ben zelf 2 jaar terug weer begonnen met een studie. Ik ben financieel volledig afhankelijk van mijn vriend, en we hebben na 7 jaar samenwonen 'weer' een LAT-relatie. Ik voel me daar ongeveer elke dag wel een beetje schuldig over. Ook omdat vakanties - door mijn studieprogramma - niet meer zo vanzelfsprekend en ontspannen zijn. Grote reizen plannen is al helemaal een crime. Ik heb altijd wel tentamens of hertentamens of gewoon college. En dat terwijl mijn vriend fulltime werkt en dus die vakanties wel nodig heeft. Ook onze weekenden zijn niet meer als vanouds.
Het is dat dit iets is waar ik al mijn hele leven van droom, en waar ik ook al jaren terug mee begonnen ben om toch te kunnen verwezenlijken (bijscholing, al in het beroepsveld gaan omscholen/werken om te kijken of het echt nog steeds was wat ik wilde najagen, etc.). Maar euh... ik raad het eigenlijk niemand aan, tenzij je echt er alles voor wil geven
Dat laatste idee heb ik bij jouw beschrijving van je vriendin haar plannen niet.
Daarbij vind ik het zeer bijzonder dat je schoonouders vinden dat jij er maar 'gewoon' volledig voor zou moeten opdraaien en haar zou moeten steunen.
Even nog los van de prilheid van je relatie; want bedenk goed, een lange studie trekt niet zelden een zware wissel op je relatie:
Ik ben zelf 2 jaar terug weer begonnen met een studie. Ik ben financieel volledig afhankelijk van mijn vriend, en we hebben na 7 jaar samenwonen 'weer' een LAT-relatie. Ik voel me daar ongeveer elke dag wel een beetje schuldig over. Ook omdat vakanties - door mijn studieprogramma - niet meer zo vanzelfsprekend en ontspannen zijn. Grote reizen plannen is al helemaal een crime. Ik heb altijd wel tentamens of hertentamens of gewoon college. En dat terwijl mijn vriend fulltime werkt en dus die vakanties wel nodig heeft. Ook onze weekenden zijn niet meer als vanouds.
Het is dat dit iets is waar ik al mijn hele leven van droom, en waar ik ook al jaren terug mee begonnen ben om toch te kunnen verwezenlijken (bijscholing, al in het beroepsveld gaan omscholen/werken om te kijken of het echt nog steeds was wat ik wilde najagen, etc.). Maar euh... ik raad het eigenlijk niemand aan, tenzij je echt er alles voor wil geven
Dat laatste idee heb ik bij jouw beschrijving van je vriendin haar plannen niet.
Neem mijn advies. Zoek iemand die wel weet wat ze wilt.
Dat "niet weten" gaat zich ook uiteindelijk naar de relatie keren. Geloof me dit soort mensen parasiteert op partners en laat ze links liggen op het moment dat ze niet meer nodig zijn.
Dat "niet weten" gaat zich ook uiteindelijk naar de relatie keren. Geloof me dit soort mensen parasiteert op partners en laat ze links liggen op het moment dat ze niet meer nodig zijn.
Oh, wat ik nog bedacht: qua financiën kan ze bij DUO een 'LevenLangLeren Krediet aanvragen. Dat is dus gewoon een studiefinanciëring (lening) voor mensen tot 55 jaar, zo even uit mijn hoofd.
Dan hou je de financiën gescheiden
Maar, je leven staat dus nog wel de komende tig jaar wel een beetje (of heel erg) on hold. Heb je een kinderwens? Wens tot grote reizen? Hou je van veel weekjes en weekendjes weg? ... Bespreek goed (en lees jezelf ook goed in) hoe dit eruit gaat zien. Wat je van de komende jaren verwacht, en hoe die studie er invloed op gaat uitoefenen. Bekijk de academische kalender. Vorm er een beeld van.
Dan hou je de financiën gescheiden
Maar, je leven staat dus nog wel de komende tig jaar wel een beetje (of heel erg) on hold. Heb je een kinderwens? Wens tot grote reizen? Hou je van veel weekjes en weekendjes weg? ... Bespreek goed (en lees jezelf ook goed in) hoe dit eruit gaat zien. Wat je van de komende jaren verwacht, en hoe die studie er invloed op gaat uitoefenen. Bekijk de academische kalender. Vorm er een beeld van.
Very true story.quote:Op maandag 20 april 2020 09:54 schreef Lienekien het volgende:
Door dat snelle samenwonen uit noodzaak zijn jullie toekomsten veel te snel verstrengeld geraakt. Haar keuzes gaan nu al heel snel consequenties hebben voor jou. Sterker nog, zij gaat nu al keuzes maken die helemaal afhankelijk zijn van jou.
Dit gaat veel te snel. Je kent haar te kort, je kunt helemaal niet inschatten of ze iemand is die doorzet en volhoudt (nog afgezien van de vraag of je haar 7+ jaar wilt sponsoren).
Punt is wel, als jij ‘nee’ zegt, gaat ze je dit niet in dank afnemen. Met mogelijk einde relatie tot gevolg.
Naar mijn idee had je haar al niet bij je moeten laten intrekken.
Breitling - Instruments for Professionals
Kan ze niet gewoon weer ergens een kamer huren? Dan maakt het toch niet uit wat ze doet?
Ik denk meer dat je als nieuwsposter een geile egocentrische narcist moet zijn, die een flinke stijve krijgt van alle berichten die ie van zijn eigen hand ziet op de FP, zo! ©yvonne
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Als er geen échte goede motivatie behalve “zou wel leuk zijn om een papiertje te hebben” gaat ze het nooit halen. Echt niet, misschien dat ze MBO haalt en een stukje hbo lukt, maar die kans zie ik al vrij somber in met deze info.
Ik moet wel iets uit de weg helpen. Mijn schoonouders willen niet dat ik de studie bekostig, dat moet ze toch echt zelf doen, maar zij verwachten wel dat ik het huis regel (wat nu dus ook zo is) en ik eigenlijk op haar moet "wachten". "Alle extra inkomsten zijn handig vanuit haar kant, maar verwacht het niet te veel tijdens de studie".
Dit klopt zeker, ik wist immers zelf als studerende dat ik niet veel te makken had. Wat betreft studie / mijn leven blijven de financiën redelijk gescheiden, maar waar ik zelf niet op zit te wachten is dat ik jaren de boodschappen betaal, jaren lang niet veel kan doen, terwijl ik wel echt van haar houd. Iemand dumpen is niet zomaar een optie, maar toch voel ik me een beetje radeloos.
Dit klopt zeker, ik wist immers zelf als studerende dat ik niet veel te makken had. Wat betreft studie / mijn leven blijven de financiën redelijk gescheiden, maar waar ik zelf niet op zit te wachten is dat ik jaren de boodschappen betaal, jaren lang niet veel kan doen, terwijl ik wel echt van haar houd. Iemand dumpen is niet zomaar een optie, maar toch voel ik me een beetje radeloos.
Jaja, dus die ouders verwachten dat jij het huis regelt en op haar moet wachten, en dat na 5 maanden. Is lekker makkelijk voor hun, want dan hoeven zij hun eigen dochter niet in huis te nemen toch? Want ze moet érgens wonen.quote:
Ik moet wel iets uit de weg helpen. Mijn schoonouders willen niet dat ik de studie bekostig, dat moet ze toch echt zelf doen, maar zij verwachten wel dat ik het huis regel (wat nu dus ook zo is) en ik eigenlijk op haar moet "wachten". "Alle extra inkomsten zijn handig vanuit haar kant, maar verwacht het niet te veel tijdens de studie".
Dit klopt zeker, ik wist immers zelf als studerende dat ik niet veel te makken had. Wat betreft studie / mijn leven blijven de financiën redelijk gescheiden, maar waar ik zelf niet op zit te wachten is dat ik jaren de boodschappen betaal, jaren lang niet veel kan doen, terwijl ik wel echt van haar houd. Iemand dumpen is niet zomaar een optie, maar toch voel ik me een beetje radeloos.
Ik was gillend weg gerend.
Breitling - Instruments for Professionals
Ik weet niet hoe je vriendin er in staat, maar als zij het als 'vanzelfsprekend' ziet dat ze nu nog gaat studeren en jij alles opzij zet... dan zou ik echt heel goed achter je oren krabben.quote:
Ik moet wel iets uit de weg helpen. Mijn schoonouders willen niet dat ik de studie bekostig, dat moet ze toch echt zelf doen, maar zij verwachten wel dat ik het huis regel (wat nu dus ook zo is) en ik eigenlijk op haar moet "wachten". "Alle extra inkomsten zijn handig vanuit haar kant, maar verwacht het niet te veel tijdens de studie".
Dit klopt zeker, ik wist immers zelf als studerende dat ik niet veel te makken had. Wat betreft studie / mijn leven blijven de financiën redelijk gescheiden, maar waar ik zelf niet op zit te wachten is dat ik jaren de boodschappen betaal, jaren lang niet veel kan doen, terwijl ik wel echt van haar houd. Iemand dumpen is niet zomaar een optie, maar toch voel ik me een beetje radeloos.
Let wel; ik vind niet dat ze jou om toestemming moet vragen om te mogen studeren (als dat echt haar diepe wens is, maar dan wel met goede motivatie... ) maar op zijn minst zou ze toch ook de consequenties voor jou en jullie samen heel goed met je moeten bespreken en zich er bewust van moeten zijn wat je van je vraagt. Want echt, dat is niet niks.
Ik ben het met je eens dat ze het waarschijnlijk enorm onderschat. Mbo niv 2 en WO zijn vrij lastig te vergelijken. Als je haar erg leuk vindt hoef je dit natuurlijk niet te zeggen, ze mag zelf de keuze maken en eventueel op haar bek gaan.
Wel moet ze zelf zorgen dat ze haar financien regelt en als ze bij jou woont iets (de helft of minder overeen te komen) af staan voor de huur/hypotheek. Dit omdat je anders enorm scheef groeit, maar ook een afhankelijkheid creeert die zeer onwenselijk is bij een korte relatie.
Rest voor jou de vraag of je graag een relatie hebt met iemand die nog voltijd gaat studeren, met de risico op het niet afmaken en een fikse schuld.
Wel moet ze zelf zorgen dat ze haar financien regelt en als ze bij jou woont iets (de helft of minder overeen te komen) af staan voor de huur/hypotheek. Dit omdat je anders enorm scheef groeit, maar ook een afhankelijkheid creeert die zeer onwenselijk is bij een korte relatie.
Rest voor jou de vraag of je graag een relatie hebt met iemand die nog voltijd gaat studeren, met de risico op het niet afmaken en een fikse schuld.
The world outside is burning with a brand new light but it isn't one that makes me feel warm. Don't go mistaking your house burning down for the dawn - Frank Turner
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Haar ouders zijn jouw toekomst aan het uitstippelen... De meeste studenten kunnen toch gewoon huur/eten/collegegeld betalen, vooral als ze een master wil halen kan ze toch zeker tijdens mbo genoeg werken? Als dat al niet lukt kan ze beter opgeven.
En dan heb je het nog niet eens over dat er maar even van uit wordt gegaan dat jullie ook minstens 7 jaar samen blijven...
En dan heb je het nog niet eens over dat er maar even van uit wordt gegaan dat jullie ook minstens 7 jaar samen blijven...
Nieuw is niet altijd beter.
(En dan na 7 jaar TS bedanken voor alle hulp en bij haar 'studiemaatje' intrekken die 'hetzelfde doorgemaakt heeft' en waar ze 'het zo goed mee kon vinden'.)
[ Bericht 1% gewijzigd door Surveillance-Fiets op 20-04-2020 10:29:44 ]
[ Bericht 1% gewijzigd door Surveillance-Fiets op 20-04-2020 10:29:44 ]
Ik denk meer dat je als nieuwsposter een geile egocentrische narcist moet zijn, die een flinke stijve krijgt van alle berichten die ie van zijn eigen hand ziet op de FP, zo! ©yvonne
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Dit.quote:
Door dat snelle samenwonen uit noodzaak zijn jullie toekomsten veel te snel verstrengeld geraakt. Haar keuzes gaan nu al heel snel consequenties hebben voor jou. Sterker nog, zij gaat nu al keuzes maken die helemaal afhankelijk zijn van jou.
Dit gaat veel te snel. Je kent haar te kort, je kunt helemaal niet inschatten of ze iemand is die doorzet en volhoudt (nog afgezien van de vraag of je haar 7+ jaar wilt sponsoren).
Punt is wel, als jij ‘nee’ zegt, gaat ze je dit niet in dank afnemen. Met mogelijk einde relatie tot gevolg.
Naar mijn idee had je haar al niet bij je moeten laten intrekken.
Wat is haar plan? Welke verantwoordelijkheid neemt zij? Betaalt ze op dit moment mee aan huur en boodschappen?
Ik persoonlijk vind dat ze op eigen benen moet kunnen staan. Lukt dat haar niet, dat ze dan zelf het geld bij elkaar veegt (via ouders of DUO) of wat dan ook. Niet via haar kersverse vriend van 5 maanden. Ik zou het lef niet eens hebben
En op kamers wonen lijkt me ook een strak plan. Inkomen heeft consequenties. Als zij niet kan werken, kan zij zich ook niet zo'n groot huis van jou veroorloven. Een kamer past beter. Wil ze die situatie ontstijgen, zal ze ervoor moeten werken. Dan leer je met geld omgaan. En dat heeft niets te maken met liefdeloosheid van een vriend.
Somebody that I used to know
Dit 100% hahahaquote:Op maandag 20 april 2020 10:21 schreef Surveillance-Fiets het volgende:
(En dan na 7 TS bedanken voor alle hulp en bij haar 'studiemaatje' intrekken die 'hetzelfde doorgemaakt heeft' en waar ze 'het zo goed mee kon vinden'.)
Dit is typisch zo'n textbook situatie
Staat niet in de weg hoor!quote:
[..]
Zou je dat pak yoghurt niet eens weg doen dan?
-nee-
Ja doei, na 5 maanden al opdraaien voor 7 jaar studie? Mooi dus niet he. Je kan haar op andere manier dan financieel ondersteunen, maar ik zou er niet voor gaan betalen.
edit: sorry, ik had die andere post van je niet gelezen. Ze moet gewoon bijdragen in het huishouden lijkt me, aan de woonkosten en de boodschappen enzo. Kan ze dat, en daarnaast nog studeren... prima, dan zou ik er geen probleem mee hebben, ook al zie ik dit plan niet echt slagen.
edit: sorry, ik had die andere post van je niet gelezen. Ze moet gewoon bijdragen in het huishouden lijkt me, aan de woonkosten en de boodschappen enzo. Kan ze dat, en daarnaast nog studeren... prima, dan zou ik er geen probleem mee hebben, ook al zie ik dit plan niet echt slagen.
Je zit echt in een lastige positie.quote:
Ik moet wel iets uit de weg helpen. Mijn schoonouders willen niet dat ik de studie bekostig, dat moet ze toch echt zelf doen, maar zij verwachten wel dat ik het huis regel (wat nu dus ook zo is) en ik eigenlijk op haar moet "wachten". "Alle extra inkomsten zijn handig vanuit haar kant, maar verwacht het niet te veel tijdens de studie".
Dit klopt zeker, ik wist immers zelf als studerende dat ik niet veel te makken had. Wat betreft studie / mijn leven blijven de financiën redelijk gescheiden, maar waar ik zelf niet op zit te wachten is dat ik jaren de boodschappen betaal, jaren lang niet veel kan doen, terwijl ik wel echt van haar houd. Iemand dumpen is niet zomaar een optie, maar toch voel ik me een beetje radeloos.
Even een gewetensvraag: stel ze trekt weer in bij haar ouders of ze zoekt een kamer, hoe sta je dan tegenover haar plannen om langdurig te gaan studeren?
Want ook dat is eigenlijk uitstel van wat jij nu al wil, maar dan dus nog niet kan.
The love you take is equal to the love you make.
Ze gaat daarnaast ook het studentenleven in met alle verleidingen die ermee komen. Dan leeft ze zich uit terwijl haar natje en droogje betaald worden. 
quote:
(En dan na 7 jaar TS bedanken voor alle hulp en bij haar 'studiemaatje' intrekken die 'hetzelfde doorgemaakt heeft' en waar ze 'het zo goed mee kon vinden'.)
Oei wat een herkenbaar verhaal dit. Vriend van me heeft dit recent nog gehad.
Precies, ook dat houdt in dat ze veel minder dan TS te besteden zal hebben. En dat kan gaan schuren. Dus het samenwonen zie ik niet direct als (extra) belemmering. Samenwonen is juist de makkelijkste besparing die je kunt doenquote:
Even een gewetensvraag: stel ze trekt weer in bij haar ouders of ze zoekt een kamer, hoe sta je dan tegenover haar plannen om langdurig te gaan studeren?
Mijn vriendin is ook aan het studeren terwijl ik al jaren fulltime werk. Wel deeltijd, dus ze werkt er ook nog aardig bij (maar toch een aardig verschil in inkomen). Is dat geen optie? Ze is begonnen met studeren toen we een jaar samen waren. Over 2 maanden heeft ze d'r master
Het is zeker niet altijd leuk, want ik betaal veel meer. Maar ik zie het als investering zodat zij ook een mooie studie kan doen (en vervolgens meer kan verdienen
).Oh, en hoe gelukkig wordt zij als ze de rest van d'r leven ongeschoold werk moet doen? En hoe goed gaat dat voor je relatie zijn?
Hoe heb je dit aangepakt? Mijn vriendin is nu namelijk 23 en moet een behoorlijke weg bewandelenquote:
[..]
Precies, ook dat houdt in dat ze veel minder dan TS te besteden zal hebben. En dat kan gaan schuren. Dus het samenwonen zie ik niet direct als (extra) belemmering. Samenwonen is juist de makkelijkste besparing die je kunt doen
Mijn vriendin is ook aan het studeren terwijl ik al jaren fulltime werk. Wel deeltijd, dus ze werkt er ook nog aardig bij (maar toch een aardig verschil in inkomen). Is dat geen optie? Ze is begonnen met studeren toen we een jaar samen waren. Over 2 maanden heeft ze d'r master
Het is zeker niet altijd leuk, want ik betaal veel meer. Maar ik zie het als investering zodat zij ook een mooie studie kan doen (en vervolgens meer kan verdienen
Oh, en hoe gelukkig wordt zij als ze de rest van d'r leven ongeschoold werk moet doen? En hoe goed gaat dat voor je relatie zijn?
Ts, als jouw vriendin de capaciteit heeft voor een master kan ze een 21+ toets doen en haar propedeuse halen. Dan zit je binnen 1 jaar op de uni!
Ik zou alleen akkoord gaan als ze ervoor open staat om de financiën zo te hebben dat als jullie uit elkaar gaan, ze het ook alleen zou redden.
Dat betekend dus dat ze inkomen genereert en bijdraagt. Tevens dat ze realistisch is en de mogelijkheid om 'uit' te stappen en op het niveau waar ze op dat moment zit een baan te zoeken. Het kan namelijk maar zo dat zelfs hbo al stevig studeren is voor haar.
Idealiter zou ze akkoord gaan met een LAT-relatie en laat ze je (in ieder geval het eerste jaar ofzo) zien met geld om te kunnen gaan. Kan je daarna alsnog besluiten om weer samen te gaan wonen.
Dat betekend dus dat ze inkomen genereert en bijdraagt. Tevens dat ze realistisch is en de mogelijkheid om 'uit' te stappen en op het niveau waar ze op dat moment zit een baan te zoeken. Het kan namelijk maar zo dat zelfs hbo al stevig studeren is voor haar.
Idealiter zou ze akkoord gaan met een LAT-relatie en laat ze je (in ieder geval het eerste jaar ofzo) zien met geld om te kunnen gaan. Kan je daarna alsnog besluiten om weer samen te gaan wonen.
And the druids turn to stone...
Volgens mij is de crux dat je haar niet de hand boven het hoofd houdt. Dus steeds de vraag terug stellen: hoe zie je dat voor je? Als ze jouw geld al aan het uitgeven is (vakanties, wonen, boodschappen, kleding), dan kan je steeds zeggen dat dat niet gaat gebeuren.
Maak een plan, maak afspraken, heb het over verwachtingen. Dan zien jullie vanzelf dat de schoen ergens gaat wringen.
Maak een plan, maak afspraken, heb het over verwachtingen. Dan zien jullie vanzelf dat de schoen ergens gaat wringen.
Somebody that I used to know
Zelf heb ik van mavo 4 ook een 21+ toets gedaan (voor hbo) en een diploma gehaald. Universitair was een eventuele tweede stap, maar uiteindelijk niet voor gekozen.quote:
Ts, als jouw vriendin de capaciteit heeft voor een master kan ze een 21+ toets doen en haar propedeuse halen. Dan zit je binnen 1 jaar op de uni!
And the druids turn to stone...
Wat voor achtergrond heb jij eigenlijk?quote:
Goedemorgen!
mbo niv 2 naar een beroep waar een master voor nodig is vind ik niet reëel. Mijn angst is nu dat ze er te makkelijk over denkt. Haar studie zal redelijk lang duren aangezien ze mbo, hbo en uni wil gaan doen. Wat dus resulteert in dat ik haar zeker moet steunen, maar het zal wel een studie van 7 jaar of langer worden.
Niveau 2, wil opeens een master gaan doen... geen geld en kan niet met geld omgaan.
Snap dat je van d'r houdt, maar dit gaat toch gewoon keihard falen?.
Snap dat je van d'r houdt, maar dit gaat toch gewoon keihard falen?
.
Ik heb het topic niet verder gelezen, dus ik weet niet of iemand het al gezegd heeft, maar die yoghurt is dus niet meer goed!!!!!!quote:
Ik heb een pak yoghurt in de koelkast die er al langer is dan jouw relatie.
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
Heeft ze een historie op het vwo? Waarop baseert ze haar vermogen om een wo-studie aan te kunnen? Ik zou namelijk absoluut niet nog de mbo>hbo>wo route doorlopen, maar een colloquium doctum doen en rechtstreeks aan haar gewenste studie beginnen. Dat is sneller en dus goedkoper en een minder groot project voor jullie relatie. Alleen moet ze dan wel veel vertrouwen in haar eigen kunnen hebben.
Wat jou betreft: ik vind vijf maanden veel te kort om al zo verstrengeld te zijn. Dat begint al met het samen wonen. Ze moet op eigen benen staan en jullie relatie moet zich ontwikkelen los van een afhankelijkheidsrelatie. Hoe zit het nu qua inwonen? Betaalt zij mee aan de huur en de boodschappen?
Wat jou betreft: ik vind vijf maanden veel te kort om al zo verstrengeld te zijn. Dat begint al met het samen wonen. Ze moet op eigen benen staan en jullie relatie moet zich ontwikkelen los van een afhankelijkheidsrelatie. Hoe zit het nu qua inwonen? Betaalt zij mee aan de huur en de boodschappen?
Yoghurt bederft niet joh.quote:
[..]
Zou je dat pak yoghurt niet eens weg doen dan?
Best wel schaamteloos, na 5 maanden bij je nieuwe vriend intrekken wegens geen geld en dan ook meteen maar even voorstellen dat hij de komende jaren voor duizenden euro's mag bij springen.
Er worden jarenlange relaties voor minder verbroken.
Er worden jarenlange relaties voor minder verbroken.
I don’t have “trust issues” I have “I’ve seen this before and I know how it ends” issues.
Tja jouw vriendin komt niet echt over als iemand waar je op kunt bouwen. De kans dat ze dat plan gaat voltooien lijkt me nihil. Heeft er op alle fronten een puinhoop van gemaakt en wil nu een soort gratis studiehotel lijkt het. En die ouders zijn natuurlijk helemaal schaamteloos. Die schuiven het een beetje op jou af. Zou ik niet aan beginnen.
Van mij zou ze in ieder geval zelf haar huishoudelijke kosten mogen betalen. Woonlasten zou ik dan niet zo moeilijk over doen. Maar ze zou wel degelijk zelf ervoor mogen werken.
Van mij zou ze in ieder geval zelf haar huishoudelijke kosten mogen betalen. Woonlasten zou ik dan niet zo moeilijk over doen. Maar ze zou wel degelijk zelf ervoor mogen werken.
Ze zit op dit moment in de UWV en betaald van dat geld ook deels de woonkosten en boodschappen. Met de studie erbij zal ze dat niet meer hebben. Het inkomen zal aanzienlijk minder worden. De exacte route weet ze nog niet en is ook niet naar een open dag geweest.quote:
Heeft ze een historie op het vwo? Waarop baseert ze haar vermogen om een wo-studie aan te kunnen? Ik zou namelijk absoluut niet nog de mbo>hbo>wo route doorlopen, maar een colloquium doctum doen en rechtstreeks aan haar gewenste studie beginnen. Dat is sneller en dus goedkoper en een minder groot project voor jullie relatie. Alleen moet ze dan wel veel vertrouwen in haar eigen kunnen hebben.
Wat jou betreft: ik vind vijf maanden veel te kort om al zo verstrengeld te zijn. Dat begint al met het samen wonen. Ze moet op eigen benen staan en jullie relatie moet zich ontwikkelen los van een afhankelijkheidsrelatie. Hoe zit het nu qua inwonen? Betaalt zij mee aan de huur en de boodschappen?
[..]
Yoghurt bederft niet joh.
Zoek gewoon iemand anders die haar zaken wel op orde heeft, levert teveel hoofdpijn op dit.
Zeg maar dat je openstaat voor eventueel hernieuwd contact over 7 jaar
Zeg maar dat je openstaat voor eventueel hernieuwd contact over 7 jaar
Op een dag word ik wakker, als een van de koeiossen, grazend in de wei
🐄🌳
🐄🌳
Ik ben wel benieuwd met welke master ze dit traject denkt af te sluiten.quote:
[..]
Ze zit op dit moment in de UWV en betaald van dat geld ook deels de woonkosten en boodschappen. Met de studie erbij zal ze dat niet meer hebben. Het inkomen zal aanzienlijk minder worden. De exacte route weet ze nog niet en is ook niet naar een open dag geweest.
Ik zou inzetten op een goede mbo-opleiding die ook perspectief biedt op werk (dat ze ook wil doen). Dan weet je tenminste dat ook die investering zich gaat uitbetalen, mocht ze toch afzien van hbo/wo-vervolg.
Je kunt ook/moet ook aandringen op betere oriëntatie. Laat haar mensen zoeken die een vergelijkbaar traject doen/hebben gedaan of het beroep uitoefenen dat ze voor ogen heeft. Best kans dat ze bij voorbaat al afhaakt.
The love you take is equal to the love you make.
Luchtfietserij dus. Ze ziet een beloning in de verte (goedbetaalde baan) en heeft maar een heel vage notie van welke offers ze daar concreet voor moet gaan brengen.quote:
Een vriendin van mij heeft zich ook recent laten omscholen. Is verzorging niv 4 gaan doen en weet direct wat voor baan ze wil en hoe die baan eruit gaat zien. Mijn vriendin heeft zich puur ingezet op een hoog beroep, omdat ze een hoog loon wil en tevens een belangrijke baan. Ambitie is nooit verkeerd, maar ik kan nog niet achter haar echte motivatie komen,
Dat blijkt uit haar historie. Telkens gedonder met geld en werkgevers duidt op een probleem. Niet een probleem in de buitenwereld, maar bij haar. En is dat probleem nu opgelost? Zo niet, dan wordt het niks met dat plan. Die andere vriendin van je heeft tenminste een duidelijk doel en onderneemt de bijbehorende actie.
Neemt niet weg dat je het natuurlijk in fases kunt bekijken. Als ze het klaarspeelt om een niveau 4 diploma te halen komt de volgende stap in beeld. Als je je vriendin nou ook niet gelijk van haar roze wolk wilt laten donderen kun je het op die manier ook brengen: doe eerst maar eens stap 1, dan zien we verder. Maar dat hoef jij niet allemaal te faciliteren.
Ik zou haar 100% supporten maar wel kritisch bevragen of ze er goed over heeft nagedacht. Het is niet niks om een ambitieuze studie te doen en 50% van de dagelijkse kosten voor je rekening te nemen.
Charity is injurious unless it helps the recipient to become independent of it.
Socialisten vechten allang niet meer tegen het kapitalisme maar tegen de realiteit.
Socialisten vechten allang niet meer tegen het kapitalisme maar tegen de realiteit.
50% van alle kosten lijkt mij een erg optimistische inschatting daar gaat hij waarschijnlijk nu al ver overheen.quote:
Ik zou haar 100% supporten maar wel kritisch bevragen of ze er goed over heeft nagedacht. Het is niet niks om een ambitieuze studie te doen en 50% van de dagelijkse kosten voor je rekening te nemen.
I don’t have “trust issues” I have “I’ve seen this before and I know how it ends” issues.
Je moet in stapjes denken inderdaad. Het is bijna lachwekkend om te denken dat je in 1 klap van MBO niveau 2 naar de Uni kan.quote:
Neemt niet weg dat je het natuurlijk in fases kunt bekijken. Als ze het klaarspeelt om een niveau 4 diploma te halen komt de volgende stap in beeld. Als je je vriendin nou ook niet gelijk van haar roze wolk wilt laten donderen kun je het op die manier ook brengen: doe eerst maar eens stap 1, dan zien we verder. Maar dat hoef jij niet allemaal te faciliteren.
Begin gewoon met MBO niveau 4, prima stap.
Op zichzelf nietsquote:
Wat is er mis met naast een studie doen ook werken?
Hbo kan ook gewoon in deeltijd.
Maar het is wel mis als ze verwacht dat je haar al die tijd gaat verzorgen en ook een niet al te stabiel verleden heeft
Dan is dit een mooi moment om de gelijkwaardigheid weer terug te brengen in de relatiequote:
[..]
50% van alle kosten lijkt mij een erg optimistische inschatting daar gaat hij waarschijnlijk nu al ver overheen.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Charity is injurious unless it helps the recipient to become independent of it.
Socialisten vechten allang niet meer tegen het kapitalisme maar tegen de realiteit.
Ok TS wat wil je van haar....?
Jij bent 30 las ik ergens en zij 23.
Dus als alles goed gaat en ze wil die stappen mbo > hbo > master doen en in die tijd ook behalen.
Ben jij 37 en zij 30....
Als alles gaat zoals gepland.
Dan wil ze ook nog carriere maken dus is ze 35 of zo als ze eventueel wil gaan werpen (als jullie kinderen willen).
Hoe denk je hierover TS?
Jij bent dan 42...
Ik zou d'r gewoon een toelatingstoets voor hbo laten doen.
Skip je het mbo en als ze de toets niet haalt dan kan ze deze droom ook laten voor wat het is.
Daarnaast vind je schoonouders wel apart, dat jij maar even alles behalve d'r studie betaald.
Ideaal zo'n schoonzoon!
Dat ze nog geld moet betalen aan d'r ex is ook een red flag want blijkbaar betaalde hij ook voor het 1 en ander.
Het jammer hier aan is, dat als je weer toch wilt dat ze dan op zich zelf gaat ze waarschijnlijk de relatie verbreekt.
Of nog een kans, als ze ziet dat jij redelijk verdient ineens zwanger is!
Sla even de pakjes Durex maar in vriend.
Jij bent 30 las ik ergens en zij 23.
Dus als alles goed gaat en ze wil die stappen mbo > hbo > master doen en in die tijd ook behalen.
Ben jij 37 en zij 30....
Als alles gaat zoals gepland.
Dan wil ze ook nog carriere maken dus is ze 35 of zo als ze eventueel wil gaan werpen (als jullie kinderen willen).
Hoe denk je hierover TS?
Jij bent dan 42...
Ik zou d'r gewoon een toelatingstoets voor hbo laten doen.
Skip je het mbo en als ze de toets niet haalt dan kan ze deze droom ook laten voor wat het is.
Daarnaast vind je schoonouders wel apart, dat jij maar even alles behalve d'r studie betaald.
Ideaal zo'n schoonzoon!
Dat ze nog geld moet betalen aan d'r ex is ook een red flag want blijkbaar betaalde hij ook voor het 1 en ander.
Het jammer hier aan is, dat als je weer toch wilt dat ze dan op zich zelf gaat ze waarschijnlijk de relatie verbreekt.
Of nog een kans, als ze ziet dat jij redelijk verdient ineens zwanger is!
Sla even de pakjes Durex maar in vriend.
N/A
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Ten eerste moet je niet haar financiën nu al voor haar doen. Daar zijn vijf maanden echt veel te kort voor.
Haar ideeën om van mbo2 naar uni te gaan zijn niet heel erg realistisch. Wat voor beroep wil ze gaan doen eigenlijk? Toch moet je dit haar zelf laten ondervinden denk ik. Het is ook niet alsof ze nu in één keer de uni kan gaan doen. Laat haar de stappen doorlopen en waarschijnlijk komt ze er op het hbo al achter dat ze op haar tenen moet lopen.
Haar ideeën om van mbo2 naar uni te gaan zijn niet heel erg realistisch. Wat voor beroep wil ze gaan doen eigenlijk? Toch moet je dit haar zelf laten ondervinden denk ik. Het is ook niet alsof ze nu in één keer de uni kan gaan doen. Laat haar de stappen doorlopen en waarschijnlijk komt ze er op het hbo al achter dat ze op haar tenen moet lopen.
Eerste wat ik dachtquote:
Kan ze niet gewoon weer ergens een kamer huren? Dan maakt het toch niet uit wat ze doet?
Hop, stufi aanvragen en lekker in de studiestad op kamers gaan. Baantje er naast nemen en dan kan ze zichzelf redden. Ze was voor nood bij jou ingetrokken, maar dat betekent toch niet dat je nu permanent haar opvang/verzorger bent? En zéker niet na een relatie van nog maar een paar maanden.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ze mag best bij mij in wonen, het zou ook zonde zijn om een kamer te nemen van een x aantal euro met daarnaast een baan, op zich een heel reële situatie, maar hoe maak je iemand duidelijk dat de weg niet zo makkelijk is en dat dat ook consequenties heeft voor mij zonder over te komen alsof je enkel op geld aast. Wat ik wil voorkomen is de discussie van "wil je dan niet dat ik een studie doe?" of "ja maar later heb ik toch een goeie baan en verdien ik super veel voor ons beide"
Ja dat zijn leuke uitspraken, maar ik voel dat ik een antwoord aan het zoeken ben om iedereen maar tevreden te stellen, terwijl ik in mijn ogen een risico aan ga en eigenlijk na 5 maanden nog niet weet of iemand er echt voor wil gaan. Dat brengt onzekerheid met zich mee. Het voelt alsof de omgeving alleen maar met haar bezig is en mij verplicht om het beste met haar voor te hebben, iets wat ik ook wil, maar ik zit elke keer in mijn hoofd met de "Wat als?" vraag. Wat als ze ineens stopt, wat als ze schulden maakt, wat als ik straks alles alleen moet betalen.
Ik wil dolgraag dat ze slaagt, het zou mij enorm trots maken, maar ik merk dat ik het ontzettend moeilijk vind om het hierover te hebben.
Ja dat zijn leuke uitspraken, maar ik voel dat ik een antwoord aan het zoeken ben om iedereen maar tevreden te stellen, terwijl ik in mijn ogen een risico aan ga en eigenlijk na 5 maanden nog niet weet of iemand er echt voor wil gaan. Dat brengt onzekerheid met zich mee. Het voelt alsof de omgeving alleen maar met haar bezig is en mij verplicht om het beste met haar voor te hebben, iets wat ik ook wil, maar ik zit elke keer in mijn hoofd met de "Wat als?" vraag. Wat als ze ineens stopt, wat als ze schulden maakt, wat als ik straks alles alleen moet betalen.
Ik wil dolgraag dat ze slaagt, het zou mij enorm trots maken, maar ik merk dat ik het ontzettend moeilijk vind om het hierover te hebben.
Ja precies. Dit zou een hoop toekomstige problemen afvangen.quote:
[..]
Eerste wat ik dacht
Hop, stufi aanvragen en lekker in de studiestad op kamers gaan. Baantje er naast nemen en dan kan ze zichzelf redden. Ze was voor nood bij jou ingetrokken, maar dat betekent toch niet dat je nu permanent haar opvang/verzorger bent? En zéker niet na een relatie van nog maar een paar maanden.
Somebody that I used to know
Daarom ook voor jezelf haar niet bij je in laten wonen. Blijkbaar vind je het zelf ook moeilijk om grenzen te stellen. Haar bij jou in laten wonen stelt je wel behoorlijk op de proef. En wat kost een kamer nou? 300,400 euro? En daarvoor krijg je een gezondere relatie terug. Ik zeg : koopje.quote:
Ze mag best bij mij in wonen, het zou ook zonde zijn om een kamer te nemen van een x aantal euro met daarnaast een baan, op zich een heel reële situatie, maar hoe maak je iemand duidelijk dat de weg niet zo makkelijk is en dat dat ook consequenties heeft voor mij zonder over te komen alsof je enkel op geld aast. Wat ik wil voorkomen is de discussie van "wil je dan niet dat ik een studie doe?" of "ja maar later heb ik toch een goeie baan en verdien ik super veel voor ons beide"
Ja dat zijn leuke uitspraken, maar ik voel dat ik een antwoord aan het zoeken ben om iedereen maar tevreden te stellen, terwijl ik in mijn ogen een risico aan ga en eigenlijk na 5 maanden nog niet weet of iemand er echt voor wil gaan. Dat brengt onzekerheid met zich mee. Het voelt alsof de omgeving alleen maar met haar bezig is en mij verplicht om het beste met haar voor te hebben, iets wat ik ook wil, maar ik zit elke keer in mijn hoofd met de "Wat als?" vraag. Wat als ze ineens stopt, wat als ze schulden maakt, wat als ik straks alles alleen moet betalen.
Ik wil dolgraag dat ze slaagt, het zou mij enorm trots maken, maar ik merk dat ik het ontzettend moeilijk vind om het hierover te hebben.
Somebody that I used to know
Nu is het moment om de moeilijke kwesties bespreekbaar te maken en je grenzen aan te geven.
Als je dat nu niet kunt of durft, gaat het nog heel lastig worden.
Als je dat nu niet kunt of durft, gaat het nog heel lastig worden.
The love you take is equal to the love you make.
Ja, blijven wachten is uitstel van executie. Het is heel duidelijk dat hij nu al niet blij/tevreden is met dit hele idee en ik verwacht niet dat hij daar in gaat groeien. Integendeel, hij gaat zich alleen maar opvreten en dan barst de bom op een gegeven moment.quote:
Nu is het moment om de moeilijke kwesties bespreekbaar te maken en je grenzen aan te geven.
Als je dat nu niet kunt of durft, gaat het nog heel lastig worden.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
MBO niv. 2 is zegeltjes likken vergeleken met WO. Als 'hoge loon' haar enige motivatie is, dan schat ik haar kansen zeer klein in.
Gewoon stellen dat ze best bij je mag wonen maar dat je niet haar verzorger wilt zijn. Als ze dat niet begrijpt dan kun je er maar beter een eind aan maken.quote:
Ze mag best bij mij in wonen, het zou ook zonde zijn om een kamer te nemen van een x aantal euro met daarnaast een baan, op zich een heel reële situatie, maar hoe maak je iemand duidelijk dat de weg niet zo makkelijk is en dat dat ook consequenties heeft voor mij zonder over te komen alsof je enkel op geld aast. Wat ik wil voorkomen is de discussie van "wil je dan niet dat ik een studie doe?" of "ja maar later heb ik toch een goeie baan en verdien ik super veel voor ons beide"
Ja dat zijn leuke uitspraken, maar ik voel dat ik een antwoord aan het zoeken ben om iedereen maar tevreden te stellen, terwijl ik in mijn ogen een risico aan ga en eigenlijk na 5 maanden nog niet weet of iemand er echt voor wil gaan. Dat brengt onzekerheid met zich mee. Het voelt alsof de omgeving alleen maar met haar bezig is en mij verplicht om het beste met haar voor te hebben, iets wat ik ook wil, maar ik zit elke keer in mijn hoofd met de "Wat als?" vraag. Wat als ze ineens stopt, wat als ze schulden maakt, wat als ik straks alles alleen moet betalen.
Ik wil dolgraag dat ze slaagt, het zou mij enorm trots maken, maar ik merk dat ik het ontzettend moeilijk vind om het hierover te hebben.
Waarom kon ze eigenlijk niet terug naar d'r ouders?quote:
Ze mag best bij mij in wonen, het zou ook zonde zijn om een kamer te nemen van een x aantal euro met daarnaast een baan, op zich een heel reële situatie, maar hoe maak je iemand duidelijk dat de weg niet zo makkelijk is en dat dat ook consequenties heeft voor mij zonder over te komen alsof je enkel op geld aast. Wat ik wil voorkomen is de discussie van "wil je dan niet dat ik een studie doe?" of "ja maar later heb ik toch een goeie baan en verdien ik super veel voor ons beide"
Ja dat zijn leuke uitspraken, maar ik voel dat ik een antwoord aan het zoeken ben om iedereen maar tevreden te stellen, terwijl ik in mijn ogen een risico aan ga en eigenlijk na 5 maanden nog niet weet of iemand er echt voor wil gaan. Dat brengt onzekerheid met zich mee. Het voelt alsof de omgeving alleen maar met haar bezig is en mij verplicht om het beste met haar voor te hebben, iets wat ik ook wil, maar ik zit elke keer in mijn hoofd met de "Wat als?" vraag. Wat als ze ineens stopt, wat als ze schulden maakt, wat als ik straks alles alleen moet betalen.
Ik wil dolgraag dat ze slaagt, het zou mij enorm trots maken, maar ik merk dat ik het ontzettend moeilijk vind om het hierover te hebben.
N/A
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Dat jij moet bewijzen dat je niet op geld aast terwijl zijn op jouw zak teert spreekt boekdelen.quote:
Ze mag best bij mij in wonen, het zou ook zonde zijn om een kamer te nemen van een x aantal euro met daarnaast een baan, op zich een heel reële situatie, maar hoe maak je iemand duidelijk dat de weg niet zo makkelijk is en dat dat ook consequenties heeft voor mij zonder over te komen alsof je enkel op geld aast. Wat ik wil voorkomen is de discussie van "wil je dan niet dat ik een studie doe?" of "ja maar later heb ik toch een goeie baan en verdien ik super veel voor ons beide"
Ja dat zijn leuke uitspraken, maar ik voel dat ik een antwoord aan het zoeken ben om iedereen maar tevreden te stellen, terwijl ik in mijn ogen een risico aan ga en eigenlijk na 5 maanden nog niet weet of iemand er echt voor wil gaan. Dat brengt onzekerheid met zich mee. Het voelt alsof de omgeving alleen maar met haar bezig is en mij verplicht om het beste met haar voor te hebben, iets wat ik ook wil, maar ik zit elke keer in mijn hoofd met de "Wat als?" vraag. Wat als ze ineens stopt, wat als ze schulden maakt, wat als ik straks alles alleen moet betalen.
Ik wil dolgraag dat ze slaagt, het zou mij enorm trots maken, maar ik merk dat ik het ontzettend moeilijk vind om het hierover te hebben.
Dit gaat je veel geld kosten en als dank ben je (achteraf) ook nog de boeman.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Charity is injurious unless it helps the recipient to become independent of it.
Socialisten vechten allang niet meer tegen het kapitalisme maar tegen de realiteit.
Hoe serieus zijn deze plannen nou echt? Is de kans niet groot dat ze weer van gedachten verandert? Of dat ze met deze plannen op de proppen komt omdat ze dus met WW thuiszit en voelt dat ze met íets moet komen? Omdat ze geen zin heeft om te solliciteren?
Praten, praten, praten. Ze presenteert het als een droom, maar voor hetzelfde is het ‘maar’ een idee.
Bespreek alternatieven. Kan ze nu ook eerst ander werk zoeken en dan wat langer de tijd nemen om zich te oriënteren? Dan hebben jullie ook meer kans om te kijken of de relatie standhoudt, meer gelegenheid om met elkaar over belangrijke beslissingen te (leren) praten.
Praten, praten, praten. Ze presenteert het als een droom, maar voor hetzelfde is het ‘maar’ een idee.
Bespreek alternatieven. Kan ze nu ook eerst ander werk zoeken en dan wat langer de tijd nemen om zich te oriënteren? Dan hebben jullie ook meer kans om te kijken of de relatie standhoudt, meer gelegenheid om met elkaar over belangrijke beslissingen te (leren) praten.
The love you take is equal to the love you make.
Heb je al eens gevraagd hoe zij dat financieel voor zich ziet dan? Het is natuurlijk waanzin dat jij je moet gaan zitten verdedigen, zij moet gewoon met een plan komen over hoe ze denkt dat aan te pakken en hoeveel ze denkt bij te gaan dragen. Dat dat dan niet 50% zal zijn is begrijpelijk en misschien geen issue voor je, maar je moet er wel goede afspraken over maken.
Dat dus. Het allerbelangrijkste is praten en dan kijken waar je uitkomt.quote:Op maandag 20 april 2020 14:26 schreef herverwijderd het volgende:
Heb je al eens gevraagd hoe zij dat financieel voor zich ziet dan? Het is natuurlijk waanzin dat jij je moet gaan zitten verdedigen, zij moet gewoon met een plan komen over hoe ze denkt dat aan te pakken en hoeveel ze denkt bij te gaan dragen. Dat dat dan niet 50% zal zijn is begrijpelijk en misschien geen issue voor je, maar je moet er wel goede afspraken over maken.
Je zit ook niet meteen vast aan haar voor de periode dat ze aan het studeren is; zij moet ook begrijpen dat relaties soms eindig zijn en ze dan ook nog op haar eigen benen moet kunnen staan.
quote:
Hoe heb je dit aangepakt? Mijn vriendin is nu namelijk 23 en moet een behoorlijke weg bewandelen
Zoals gezegd: praten praten praten.quote:
Ik wil dolgraag dat ze slaagt, het zou mij enorm trots maken, maar ik merk dat ik het ontzettend moeilijk vind om het hierover te hebben.
Je hebt het er blijkbaar moeilijk mee. Dus je moet er met haar over praten. Dat kunnen wij niet voor je oplossen.
Ik had het er niet zo moeilijk mee: we hebben het er gewoon goed over gehad. En nu zijn we ruim 6 jaar verder.
En nee, dat was zeker niet makkelijk. Af en toe flink op je tenen lopen omdat ik wel tijd/geld had, en zij niet. Maar dat heb je uiteindelijk voor elkaar over (of niet, en dan moet je ook je conclusies trekken).
Wat is precies de aantrekkingskracht die je voor haar voelt?
wat je over haar beschrijft is eigenlijk best negatief, je vertrouwt haar niet helemaal, lijkt ook aan te nemen dat wat ze zegt en vooral wat ze zegt te willen, niet overeenkomt met de realiteit vanw at ze zal kunnen bereiken...
dat lijkt een behoorlijke hindernis als je een gelijkwaardige relatie wilt hebben:
Als jij haar niet werkelijk vertrouwt is het moeilijk iemand voor 'vol' aan te nemen.
Wat me helemaal opvalt is dat je de indruk ook wekt alsof _jij_ eigenlijk de verantwoording vor haar keuze moet nemen, alsof je niet werkelijk gewoon haar haar eigen gang durft te laten gaan... eigenlijk gedrag je je dan ook niet als partner maar als een soort van 'verzorger'.
zeker als ik in je post ook lees dat een van haar problemen kennelijk is dat een ex van haar nog geld tegoed heeft, en je jezelf ook 'voelt' als een soort van 'sponsor':
wat je over haar beschrijft is eigenlijk best negatief, je vertrouwt haar niet helemaal, lijkt ook aan te nemen dat wat ze zegt en vooral wat ze zegt te willen, niet overeenkomt met de realiteit vanw at ze zal kunnen bereiken...
dat lijkt een behoorlijke hindernis als je een gelijkwaardige relatie wilt hebben:
Als jij haar niet werkelijk vertrouwt is het moeilijk iemand voor 'vol' aan te nemen.
Wat me helemaal opvalt is dat je de indruk ook wekt alsof _jij_ eigenlijk de verantwoording vor haar keuze moet nemen, alsof je niet werkelijk gewoon haar haar eigen gang durft te laten gaan... eigenlijk gedrag je je dan ook niet als partner maar als een soort van 'verzorger'.
zeker als ik in je post ook lees dat een van haar problemen kennelijk is dat een ex van haar nog geld tegoed heeft, en je jezelf ook 'voelt' als een soort van 'sponsor':
Dan komt het ook over alsof je vriendin altijd een sort van partners opzoekt die voor haar alles gaan 'regelen'... wil jij dat wel?quote:Een ex die nog geld wil. [...]
.. en voel me wel een soort sponsor
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Nou ja, dat is natuurlijk het beeld wat TS schetst. Dus dat is wellicht helemaal niet zo.quote:
Dan komt het ook over alsof je vriendin altijd een sort van partners opzoekt die voor haar alles gaan 'regelen'... wil jij dat wel?
Maar of het nou waar is, of het beeld van TS: het zegt sowieso iets over hun relatie.
'Ze mag best bij mij in wonen, het zou ook zonde zijn om een kamer te nemen van een x aantal euro'...hoezo is dat zonde? Dat is toch gewoon normaal? Jullie zijn nog geen half jaar samen. Ze is 23 dus dat is op zich geen schandalige leeftijd om nog te studeren/gaan studeren. Ze kan gewoon studeren, bij DUO stufi+ evt een lening aanvragen en een bijbaantje nemen, en dan een kamer zoeken net als de meeste studenten.
Aldus de mensen die haar financieel op hadden moeten voeden, lekker makkelijkquote:
Ik moet wel iets uit de weg helpen. Mijn schoonouders willen niet dat ik de studie bekostig, dat moet ze toch echt zelf doen, maar zij verwachten wel dat ik het huis regel (wat nu dus ook zo is) en ik eigenlijk op haar moet "wachten". "Alle extra inkomsten zijn handig vanuit haar kant, maar verwacht het niet te veel tijdens de studie".
Nou, ze heeft het niet van vreemden..quote:
Ze mag best bij mij in wonen, het zou ook zonde zijn om een kamer te nemen van een x aantal euro met daarnaast een baan, op zich een heel reële situatie, maar hoe maak je iemand duidelijk dat de weg niet zo makkelijk is en dat dat ook consequenties heeft voor mij zonder over te komen alsof je enkel op geld aast. Wat ik wil voorkomen is de discussie van "wil je dan niet dat ik een studie doe?" of "ja maar later heb ik toch een goeie baan en verdien ik super veel voor ons beide"
Je gaat nooit iedereen tevreden kunnen stellen. Zeker niet als jij wel van het plannen en de (financiële) zekerheid bent en de rest niet.quote:Ja dat zijn leuke uitspraken, maar ik voel dat ik een antwoord aan het zoeken ben om iedereen maar tevreden te stellen, terwijl ik in mijn ogen een risico aan ga en eigenlijk na 5 maanden nog niet weet of iemand er echt voor wil gaan. Dat brengt onzekerheid met zich mee. Het voelt alsof de omgeving alleen maar met haar bezig is en mij verplicht om het beste met haar voor te hebben, iets wat ik ook wil, maar ik zit elke keer in mijn hoofd met de "Wat als?" vraag. Wat als ze ineens stopt, wat als ze schulden maakt, wat als ik straks alles alleen moet betalen.
Zou je ook niet moeten willen als je het beste met mensen voor hebt, want het beste is zelfredzaamheid en niet hoe chanteer je (weer een nieuw) iemand emotioneel om voor hen te doen waar ze zelf vooralsnog niet fatsoenlijk aan werken.
Als je serieus bent met haar, dan kun het beste haar proberen te ondersteunen in hoe ze dit zelf het beste kan (leren) regelen. Dat betekent dus plannen. Een stappenplan, inclusief financieel plaatje voor zowel als alleenstaande/alleen wonende als samenwonend met jou. Of ze nou op zichzelf gaat wonen of dat het uit gaat met jou, ze moet er wel over nadenken.
Bij het samenwonen zou je ook kunnen overwegen om haar bijdrage als spaarpotje opzij te zetten, maar daar leert ze misschien niet voldoende van.
Vergeet niet mee te nemen in het plan: het afbetalen van de studieschuld en natuurlijk ook een hypotheek. En natuurlijk ook de belasting qua studie-uren en huishoudelijke taak verdeling.
Maak jouw financiën ook inzichtelijk en laat haar berekenen hoeveel het jou kost. Toont ze interesse in wat jij de komende jaren op de planning had staan en moet laten als zij op jou gaat leunen voor haar studie? Wat zou zij er van zeggen als jij ook weer een opleiding zou willen doen naast je werk? Zou zij het ok vinden als jullie beide samen als arme studenten moeten leven?
En dan eerst een jaar gewoon werken, zodat ze een financiële buffer op kan bouwen en eventueel alvast handige vakken/certificaten erbij kan doen.
Stel, ze zou dierenarts willen worden, dan kan ze naast d'r baantje bijvoorbeeld biologie en scheikunde alvast kunnen doen.
Dat heeft een aantal voordelen. Zij kan alvast kijken hoe ze op een hoger niveau mee kan komen, zonder de hoofdprijs te betalen. Zij kan laten zien dat ze echt gemotiveerd is en ook blijft om ervoor te blijven werken. Dat het geen bevlieging was enzo.
Leerzaam jaartje, waarin jullie niet beide meteen financieel of qua werkbelasting vol aan de bak hoeven te gaan. Lijkt me een betere en wat meer zeggende basis dan vijf maanden..
Zonde omdat hij anders ook die kamer mag betalen.quote:
'Ze mag best bij mij in wonen, het zou ook zonde zijn om een kamer te nemen van een x aantal euro'...hoezo is dat zonde? Dat is toch gewoon normaal? Jullie zijn nog geen half jaar samen. Ze is 23 dus dat is op zich geen schandalige leeftijd om nog te studeren/gaan studeren. Ze kan gewoon studeren, bij DUO stufi+ evt een lening aanvragen en een bijbaantje nemen, en dan een kamer zoeken net als de meeste studenten.
Charity is injurious unless it helps the recipient to become independent of it.
Socialisten vechten allang niet meer tegen het kapitalisme maar tegen de realiteit.
Socialisten vechten allang niet meer tegen het kapitalisme maar tegen de realiteit.
Met alle respect, maar als je op je 23ste alleen MBO2 niveau hebt, is de kans dan niet heel groot dat je, hoe zeg ik dit netjes, achterlijk bent en nooit of te nimmer een WO master zult afronden?
Nou nou, achterlijk, achterlijk...er is ook nog MBO 1 he.quote:
Met alle respect, maar als je op je 23ste alleen MBO2 niveau hebt, is de kans dan niet heel groot dat je, hoe zeg ik dit netjes, achterlijk bent en nooit of te nimmer een WO master zult afronden?
Breitling - Instruments for Professionals
M'n vriendin had toen alleen HAVO afgerond (en ooit gestart met HBO) en ligt nu op schema voor WO Master cum laude. Dus wellicht beetje kort door de bochtquote:
Met alle respect, maar als je op je 23ste alleen MBO2 niveau hebt, is de kans dan niet heel groot dat je, hoe zeg ik dit netjes, achterlijk bent en nooit of te nimmer een WO master zult afronden?
Dit inderdaad. Dan haalt ze wel hbo en vervolgens roepen dat ze een onafhankelijke vrouw die prima op haar benen kan staan en geen man in haar leven nodig heeft. Vervolgen dumpt ze TS genadeloos.quote:
(En dan na 7 jaar TS bedanken voor alle hulp en bij haar 'studiemaatje' intrekken die 'hetzelfde doorgemaakt heeft' en waar ze 'het zo goed mee kon vinden'.)
Ô mon citoyens vous serez unis.
Neem aan dat ze toch wel een iets andere attitude had dan deze meid?quote:
[..]
M'n vriendin had toen alleen HAVO afgerond (en ooit gestart met HBO) en ligt nu op schema voor WO Master cum laude. Dus wellicht beetje kort door de bocht
Somebody that I used to know
HAVO is iets heel anders dan MBO 2.quote:
[..]
M'n vriendin had toen alleen HAVO afgerond (en ooit gestart met HBO) en ligt nu op schema voor WO Master cum laude. Dus wellicht beetje kort door de bocht
Tja, nogmaals: dat kunnen we alleen concluderen op basis van het beeld wat TS heeft/schetstquote:Op maandag 20 april 2020 16:13 schreef Postbus100 het volgende:
Neem aan dat ze toch wel een iets andere attitude had dan deze meid?
Uiteraard, maar ik weet niet of de reactie van Micson heel anders was geweest over een 23-jarige met alleen HAVO. Ik wilde alleen maar aangeven, dat het ook anders kan zijn.quote:
HAVO is iets heel anders dan MBO 2.
@lexi1990, Misschien een lullige vraag maar hoe slim schat jij je vriendin eigenlijk in? Vaak heb je als hoogopgeleid persoon wel een idee waar iemand een beetje staat toch?
Heeft ze een beetje algemene kennis, hoe is haar schrijfvaardigheid etc.
Heeft ze een beetje algemene kennis, hoe is haar schrijfvaardigheid etc.
Je vriendin schat zichzelf veelste hoog in. Geef haar alsjeblieft als advies eerst eens aan hbo te gaan beginnen en kijken of dat wat voor haar is.
Dat moet ze trouwens sowieso doen, want je kan met mbo 2 niet eens aan een master beginnen.
Dat moet ze trouwens sowieso doen, want je kan met mbo 2 niet eens aan een master beginnen.
Een lening ter hoogte van het collegegeld inderdaad. Ze zal daarnaast echter ook moeten eten en zulks.quote:
Oh, wat ik nog bedacht: qua financiën kan ze bij DUO een 'LevenLangLeren Krediet aanvragen. Dat is dus gewoon een studiefinanciëring (lening) voor mensen tot 55 jaar, zo even uit mijn hoofd.
Dan hou je de financiën gescheiden
Maar, je leven staat dus nog wel de komende tig jaar wel een beetje (of heel erg) on hold. Heb je een kinderwens? Wens tot grote reizen? Hou je van veel weekjes en weekendjes weg? ... Bespreek goed (en lees jezelf ook goed in) hoe dit eruit gaat zien. Wat je van de komende jaren verwacht, en hoe die studie er invloed op gaat uitoefenen. Bekijk de academische kalender. Vorm er een beeld van.
"Pools are perfect for holding water"
Hoe meer ik er over nadenk, hoe meer dit een bullshitverhaal is van vriendin van TS.
Dus ze kan niet met geld omgaan, ze moet mensen nog geld terug betalen, ze woonde in een appartement wat veel te duur was (Hoe heeft ze dat dan gekregen?) ze heeft nauwelijks een opleiding en nu wil ze direct naar een master 'omdat ze veel geld wil verdienen'. Het is niet hoeveel je verdient, het is hoe je er mee om gaat en zij kan het niet.
Daarnaast, de houding van die ouders is echt...
Dus ze kan niet met geld omgaan, ze moet mensen nog geld terug betalen, ze woonde in een appartement wat veel te duur was (Hoe heeft ze dat dan gekregen?) ze heeft nauwelijks een opleiding en nu wil ze direct naar een master 'omdat ze veel geld wil verdienen'. Het is niet hoeveel je verdient, het is hoe je er mee om gaat en zij kan het niet.
Daarnaast, de houding van die ouders is echt...
Breitling - Instruments for Professionals
Niet alles gelezen.
Ik zie het gebeuren dat de vriendin van TS straks ineens zwanger is ....
TS, ga er met haar over in gesprek en maak een financieel plan op papier. En wacht haar reactie daarop af.
Ik denk niet dat jullie relatie stand gaat houden. Zij is veel te makkelijk en vindt het wel best zo. En die studie gaat ze niet afmaken.
Sterkte.
Ik zie het gebeuren dat de vriendin van TS straks ineens zwanger is ....
TS, ga er met haar over in gesprek en maak een financieel plan op papier. En wacht haar reactie daarop af.
Ik denk niet dat jullie relatie stand gaat houden. Zij is veel te makkelijk en vindt het wel best zo. En die studie gaat ze niet afmaken.
Sterkte.
Dus jouw vriendin heeft een studieschuld opgebouwd omdat ze haar mbo 2 niet heeft weten af te ronden, is daarna gaan werken, daar ontslagen, heeft schulden bij haar ex en denkt nu dat ze wel even een WO-opleiding gaat doen, advocaat wordt en bakken geld binnen gaat harken.
Ik zou toch wel even met haar gaan praten over hoe realistisch ze zelf denkt dat dit hele plan is, en dat ik niet van plan ben om mijn hele inkomen aan haar uit te gaan geven omdat zij niet meer werkt. Wat daaruit komt zie je dan wel weer.
Ik zou toch wel even met haar gaan praten over hoe realistisch ze zelf denkt dat dit hele plan is, en dat ik niet van plan ben om mijn hele inkomen aan haar uit te gaan geven omdat zij niet meer werkt. Wat daaruit komt zie je dan wel weer.
Hoeren neuken, nooit meer werken.
Laat haar lekker terug bij haar ouders gaan wonen. Kan ze alsnog die studie doen.quote:
Ze mag best bij mij in wonen, het zou ook zonde zijn om een kamer te nemen van een x aantal euro met daarnaast een baan, op zich een heel reële situatie, maar hoe maak je iemand duidelijk dat de weg niet zo makkelijk is en dat dat ook consequenties heeft voor mij zonder over te komen alsof je enkel op geld aast. Wat ik wil voorkomen is de discussie van "wil je dan niet dat ik een studie doe?" of "ja maar later heb ik toch een goeie baan en verdien ik super veel voor ons beide"
Ja dat zijn leuke uitspraken, maar ik voel dat ik een antwoord aan het zoeken ben om iedereen maar tevreden te stellen, terwijl ik in mijn ogen een risico aan ga en eigenlijk na 5 maanden nog niet weet of iemand er echt voor wil gaan. Dat brengt onzekerheid met zich mee. Het voelt alsof de omgeving alleen maar met haar bezig is en mij verplicht om het beste met haar voor te hebben, iets wat ik ook wil, maar ik zit elke keer in mijn hoofd met de "Wat als?" vraag. Wat als ze ineens stopt, wat als ze schulden maakt, wat als ik straks alles alleen moet betalen.
Ik wil dolgraag dat ze slaagt, het zou mij enorm trots maken, maar ik merk dat ik het ontzettend moeilijk vind om het hierover te hebben.
Als je dit topic 'per ongeluk' open laat staan is je probleem waarschijnlijk snel opgelost.
I don’t have “trust issues” I have “I’ve seen this before and I know how it ends” issues.
Ik denk dat je gelijk hebt. Ze kan niet omgaan met geld heeft schulden en een mbo niv2 dat zie niet heeft afgemaakt. Dus ze gaat alleen voor een hoog salaris en een baan met een hoog titel omdat ze denkt dat dat wel stabiliteit geeft en een vastigheid geeft maar ook voor zelfrespect/ onafhankelijkheid?quote:
Goedemorgen!
Mijn leven is erg stabiel en ik heb precies de route uitgestippeld om te komen waar ik nu ben. Afgeronde opleidingen, stabiele baan, huis, etc. Sinds 5 maanden ben ik in relatie met mijn huidige vriendin, wie het allemaal niet zo makkelijk afgegaan is.
Toen ik haar leerde kennen had ze een werkgever die er nogal een bende van maakte. Na haar ontslag kreeg ze een boel problemen met de werkgever en heb ik haar zoveel mogelijk geholpen waar het kan. Ze moest noodgedwongen haar appartement verlaten en is bij mij ingetrokken.
Mijn kwestie is nu het volgende. Na een x aantal maanden leer je elkaar kennen. Iedereen heeft zijn ups en downs, maar ik ben er achter gekomen dat mijn vriendin niet met geld kan omgaan en er ook de waarde niet van in ziet. Zo heeft ze geen spaargeld en geen opleiding. Had ze een te duur appartement van circa 1100 euro huur in de maand. Dit was dan ook de reden dat ze het zo snel mogelijk moest verlaten.
Ze woont nu bij mij in en heeft eigenlijk geen studie. Ze kan daardoor moeilijk aan de baan komen die ze leuk vindt, ze wil immers niet in een fabriek komen te werken. Is natuurlijk een eigen keuze. Ik sta op zich achter een studie, maar ze heeft haar hoofd nu staan naar een ontzettend hoge studie. Ze heeft op dit moment mbo niv 2 en wil uiteindelijk een beroep doen die een master vereist.
Dan nu het probleem:
Ik woon op zich vrij stabiel, mijn leven is stabiel. Ik vind haar erg leuk, maar ik merk dat ze haar keuzes niet genoeg overdenkt. Nu heeft ze een plan wat in haar hoofd erg makkelijk is, maar van mbo niv 2 naar een beroep waar een master voor nodig is vind ik niet reëel. Mijn angst is nu dat ze er te makkelijk over denkt. Haar studie zal redelijk lang duren aangezien ze mbo, hbo en uni wil gaan doen. Wat dus resulteert in dat ik haar zeker moet steunen, maar het zal wel een studie van 7 jaar of langer worden.
Ik wil graag weten wat men hier van vindt. Een vriendin van mij heeft zich ook recent laten omscholen. Is verzorging niv 4 gaan doen en weet direct wat voor baan ze wil en hoe die baan eruit gaat zien. Mijn vriendin heeft zich puur ingezet op een hoog beroep, omdat ze een hoog loon wil en tevens een belangrijke baan. Ambitie is nooit verkeerd, maar ik kan nog niet achter haar echte motivatie komen, dus ik ben bang dat ze er tussendoor mee stopt, waardoor ze uiteindelijk weer aan huis zit en zo nooit een goeie toekomst met mij kan opbouwen.
Is mijn angst reëel of vinden jullie dat ik puur op het geld af ga (beide goed verdienen etc)
Ik heb het met mijn schoonouders hierover gehad. Dat ik erg bang ben voor haar motivatie aangezien dit ineens uit de lucht komt vallen en ze nooit bij een open dag of iets is geweest. Ik ben een beetje bang voor mijn eigen toekomst aangezien zij veel problemen met zich mee bracht. Een werkgever die niet eerlijk was, de signalen waren er al geruime tijd, maar ze heeft zich destijds niets aangetrokken daarvan. Een ex die nog geld wil. Een studieschuld en ze zit al een paar maanden thuis.
Kortom, ik weet niet echt wat ik moet vinden. Haar ouders vinden haar keuze goed en zelfs al kapt ze er mee en is dit niet wat ze wil, dan is dat toch zo, dan kiest ze weer wat anders, terwijl ik van mening ben dat ze eerst goed moet kijken waar ze aan begint en reëel blijft. Dat ze ook een baan kan vinden met bijv mbo niv 4.
Ik wil er echt voor haar zijn maar ik ben bang voor een toekomstplan waarbij ze geen plan B heeft. Haar ouders vinden dat ik haar gewoon vol moet steunen en heb niet echt het idee dat ik iets kan inbrengen. Ik ben zelf kostwinnaar en voel me wel een soort sponsor, terwijl ik echt van haar houd, maar onze toekomst is wel uitgesteld.
Misschien ben ik wel enorm hypocriet, dan hoor ik dat ook graag.
Haar motivatie is stabiliteit en vastigheid, En ze denkt dit te kunnen bereiken met een master.
En als je heel veel schulden hebt geen baan hebt en je woning verloren hebt, dan maak je inderdaad snel keuzes die je niet overdenkt. Dus eigenlijk wat ze nodig heeft is stabiliteit en vastigheid.
Welke mbo niv2 heeft ze? welk studie? Verzorging, rechten?
En welk master wil ze doen en welk beroep wil ze doen?
Wat zijn haar hobbies en passies?
Jij hebt stabiliteit en vastigheid en dat wil je dus ook bij haar zien.
Dus je kan haar vragen is haar motivatie stabiliteit en vastigheid? Zo ja als je dat ook met een andere beroep kan krijgen zou je dat dan ook doen? Dus als je even dat idee van een master halen loslaat.
Dat kun je net zo goed met mbo of hbo bereiken.
En als het inderdaad stabiliteit en vastigheid is en ja dat kan ook met een master beroep dan is de kans groot dat ze het af zal maken.
Een ander ding waar je naar kan kijken is wat voor interseses ze nuheeft en welke vakken ze in het verleden gekozen heeft. En wat haar hobbies zijn en passies zijn als dat klopt en je ziet een consistent lijn of patroon en haar ambitie sluit aan op dat patroon of lijn dan kun je er van uitgaan dat het wel de beste beslissing is en ze er voor gaat en af zal maken.
Maar als dat niet zo is dan moet je kijken wat haar drijft? Dat kun je dus kijken naar de waarden die ze probeert na te streven. En dan een opleiding aanraden die bij haar waarden aansluit en jou dus ook stabiliteit geeft en haar ook.
Geen samenlevingscontract ondertekenen. Zorg ervoor dat haar schulden ook daadwerkelijk haar schulden blijven. Gaaf haar je zegen wat betreft scholing, maar wel van door haar geleend geld (stufi, wat dan ook) en laat die ouders lekker stikken. Zij vinden het kennelijk prima dat jij opdraait voor hun dochter terwijl deze relatie nog zo instabiel is als maar kan. Idioten.quote:
Ik wil er echt voor haar zijn maar ik ben bang voor een toekomstplan waarbij ze geen plan B heeft. Haar ouders vinden dat ik haar gewoon vol moet steunen en heb niet echt het idee dat ik iets kan inbrengen. Ik ben zelf kostwinnaar en voel me wel een soort sponsor, terwijl ik echt van haar houd, maar onze toekomst is wel uitgesteld.
Misschien ben ik wel enorm hypocriet, dan hoor ik dat ook graag.
Laat haar haar eigen geld maar weggooien want de weg van MBO naar Uni is lang en pijnlijk. Als ze in het verleden al het bijltje er bij neer heeft gelegd, dan is het niet uitgesloten dat ze het onderweg opnieuw doet en jij voor deze grap(pen) mag opdraaien.
Waarom doen haar ouders geen duit in het zakje? Het zijn toch echt zij die haar niet goed hebben opgevoed.
Nee, je bent niet hypocriet.
Heeft die meid niet gewoon ADHD ofzo? Lijkt me iig een type met 100 plannen en 0 doorzettingsvermogen en focus.
Maar die ouders zijn
Fijne ouders, het beste met hun dochter voorhebben met het geld van iemand andersquote:
Ik moet wel iets uit de weg helpen. Mijn schoonouders willen niet dat ik de studie bekostig, dat moet ze toch echt zelf doen, maar zij verwachten wel dat ik het huis regel (wat nu dus ook zo is) en ik eigenlijk op haar moet "wachten". "Alle extra inkomsten zijn handig vanuit haar kant, maar verwacht het niet te veel tijdens de studie".
Wat is het voor yoghurt? Gewoon normale magere yoghurt of juist volle? Met een lekker smaakje erdoorheen of gewoon yoghurt smaak?quote:
Als je nou 5 jaar bij elkaar was, dan is het een topic wel waard, maar 5 maanden? Ik heb een pak yoghurt in de koelkast die er al langer is dan jouw relatie. Nee, dit moet je niet zomaar aangaan, financieel gezien, je relatie is simpelweg nog niet eens voorbij de eerste verliefdheidsfase, dan moet je geen sponsoring van deze grootte aangaan.
Ze zal toch echt een beetje haar eigen broek op moeten houden, lijkt me, en daar biedt onze staat ook best wel mogelijkheden voor.
Overigens klinkt door je verhaal die ambitie alsof deze is ingegeven vanuit ergernis over de uitzichtloze situatie van voorheen, een open dagje ofzo is wel het minste wat ze moet doen voordat ze zich in zo’n intensief avontuur stort.
21+ HBO toelatings test doen. Dan kan ze direct op HBO niveau beginnen. Kan ze ook direct zien of ze het aan kan.
Wiskunde en statistiek gaat pittig zijn op WO niveau.
Wiskunde en statistiek gaat pittig zijn op WO niveau.
Gewone magere yoghurt, eet het graag met Cruesli met rozijnen. Het liefst eet ik vanilleyoghurt met die Cruesli maar mijn vrouw zegt dat dat echt voor tokkies isquote:Op maandag 20 april 2020 18:02 schreef borbit het volgende:
[..]
Wat is het voor yoghurt? Gewoon normale magere yoghurt of juist volle? Met een lekker smaakje erdoorheen of gewoon yoghurt smaak?
-nee-
Als ik het zo leest, maakt het haar niks uit wat voor studie ze gaat volgen om uiteindelijk veel geld te verdienen. Dat klinkt heel ondoordacht en ik neem aan dat ze dezelfde leeftijd heeft als jij. Daarbij heeft ze nogal een turbulent arbeids-- en financieel verleden. Dat je onverstandige keuzes maakt wanneer je een tiener en begin twintiger bent is begrijpelijk, maar als dit een herhalend patroon is en ze nu nog steeds niet van haar fouten heeft geleerd, betwijfel ik of 7 jaar geduld hebben zo'n wijze investering voor jou zal zijn. Bovendien zou ik mij in deze niks aantrekken wat haar ouders daarover te zeggen hebben. Zij betalen tenslotte niet de rekening ervan, jij wel.
Ze is 23. Is het nu een wijze investering?quote:
Als ik het zo leest, maakt het haar niks uit wat voor studie ze kiest om uiteindelijk veel geld te verdienen. Dat klinkt heel ondoordacht en ik neem aan dat ze dezelfde leeftijd heeft als jij. Daarbij heeft ze nogal een turbulent arbeids-- en financieel verleden. Dat je onverstandige keuzes maakt wanneer je een tiener en begin twintiger bent is begrijpelijk, maar als dit een herhalend patroon is en ze nu nog steeds niet van haar fouten heeft geleerd, betwijfel ik of 7 jaar geduld hebben zo'n wijze investering voor jou zal zijn. Bovendien zou ik mij in deze niks aantrekken wat haar ouders daarover te zeggen hebben. Zij betalen tenslotte niet de rekening ervan, maar jij wel.
Op een dag word ik wakker, als een van de koeiossen, grazend in de wei
🐄🌳
🐄🌳
Hoe dan? Studie betaalt ze zelf en TS betaalt hoe dan ook z'n huis. Of zij er nou bij woont of niet. Hou je de boodschappen over. Deel je die 50/50.quote:
Zij betalen tenslotte niet de rekening ervan, jij wel.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |