R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Goedemorgen!
Mijn leven is erg stabiel en ik heb precies de route uitgestippeld om te komen waar ik nu ben. Afgeronde opleidingen, stabiele baan, huis, etc. Sinds 5 maanden ben ik in relatie met mijn huidige vriendin, wie het allemaal niet zo makkelijk afgegaan is.
Toen ik haar leerde kennen had ze een werkgever die er nogal een bende van maakte. Na haar ontslag kreeg ze een boel problemen met de werkgever en heb ik haar zoveel mogelijk geholpen waar het kan. Ze moest noodgedwongen haar appartement verlaten en is bij mij ingetrokken.
Mijn kwestie is nu het volgende. Na een x aantal maanden leer je elkaar kennen. Iedereen heeft zijn ups en downs, maar ik ben er achter gekomen dat mijn vriendin niet met geld kan omgaan en er ook de waarde niet van in ziet. Zo heeft ze geen spaargeld en geen opleiding. Had ze een te duur appartement van circa 1100 euro huur in de maand. Dit was dan ook de reden dat ze het zo snel mogelijk moest verlaten.
Ze woont nu bij mij in en heeft eigenlijk geen studie. Ze kan daardoor moeilijk aan de baan komen die ze leuk vindt, ze wil immers niet in een fabriek komen te werken. Is natuurlijk een eigen keuze. Ik sta op zich achter een studie, maar ze heeft haar hoofd nu staan naar een ontzettend hoge studie. Ze heeft op dit moment mbo niv 2 en wil uiteindelijk een beroep doen die een master vereist.
Dan nu het probleem:
Ik woon op zich vrij stabiel, mijn leven is stabiel. Ik vind haar erg leuk, maar ik merk dat ze haar keuzes niet genoeg overdenkt. Nu heeft ze een plan wat in haar hoofd erg makkelijk is, maar van mbo niv 2 naar een beroep waar een master voor nodig is vind ik niet reëel. Mijn angst is nu dat ze er te makkelijk over denkt. Haar studie zal redelijk lang duren aangezien ze mbo, hbo en uni wil gaan doen. Wat dus resulteert in dat ik haar zeker moet steunen, maar het zal wel een studie van 7 jaar of langer worden.
Ik wil graag weten wat men hier van vindt. Een vriendin van mij heeft zich ook recent laten omscholen. Is verzorging niv 4 gaan doen en weet direct wat voor baan ze wil en hoe die baan eruit gaat zien. Mijn vriendin heeft zich puur ingezet op een hoog beroep, omdat ze een hoog loon wil en tevens een belangrijke baan. Ambitie is nooit verkeerd, maar ik kan nog niet achter haar echte motivatie komen, dus ik ben bang dat ze er tussendoor mee stopt, waardoor ze uiteindelijk weer aan huis zit en zo nooit een goeie toekomst met mij kan opbouwen.
Is mijn angst reëel of vinden jullie dat ik puur op het geld af ga (beide goed verdienen etc)
Ik heb het met mijn schoonouders hierover gehad. Dat ik erg bang ben voor haar motivatie aangezien dit ineens uit de lucht komt vallen en ze nooit bij een open dag of iets is geweest. Ik ben een beetje bang voor mijn eigen toekomst aangezien zij veel problemen met zich mee bracht. Een werkgever die niet eerlijk was, de signalen waren er al geruime tijd, maar ze heeft zich destijds niets aangetrokken daarvan. Een ex die nog geld wil. Een studieschuld en ze zit al een paar maanden thuis.
Kortom, ik weet niet echt wat ik moet vinden. Haar ouders vinden haar keuze goed en zelfs al kapt ze er mee en is dit niet wat ze wil, dan is dat toch zo, dan kiest ze weer wat anders, terwijl ik van mening ben dat ze eerst goed moet kijken waar ze aan begint en reëel blijft. Dat ze ook een baan kan vinden met bijv mbo niv 4.
Ik wil er echt voor haar zijn maar ik ben bang voor een toekomstplan waarbij ze geen plan B heeft. Haar ouders vinden dat ik haar gewoon vol moet steunen en heb niet echt het idee dat ik iets kan inbrengen. Ik ben zelf kostwinnaar en voel me wel een soort sponsor, terwijl ik echt van haar houd, maar onze toekomst is wel uitgesteld.
Misschien ben ik wel enorm hypocriet, dan hoor ik dat ook graag.
Mijn leven is erg stabiel en ik heb precies de route uitgestippeld om te komen waar ik nu ben. Afgeronde opleidingen, stabiele baan, huis, etc. Sinds 5 maanden ben ik in relatie met mijn huidige vriendin, wie het allemaal niet zo makkelijk afgegaan is.
Toen ik haar leerde kennen had ze een werkgever die er nogal een bende van maakte. Na haar ontslag kreeg ze een boel problemen met de werkgever en heb ik haar zoveel mogelijk geholpen waar het kan. Ze moest noodgedwongen haar appartement verlaten en is bij mij ingetrokken.
Mijn kwestie is nu het volgende. Na een x aantal maanden leer je elkaar kennen. Iedereen heeft zijn ups en downs, maar ik ben er achter gekomen dat mijn vriendin niet met geld kan omgaan en er ook de waarde niet van in ziet. Zo heeft ze geen spaargeld en geen opleiding. Had ze een te duur appartement van circa 1100 euro huur in de maand. Dit was dan ook de reden dat ze het zo snel mogelijk moest verlaten.
Ze woont nu bij mij in en heeft eigenlijk geen studie. Ze kan daardoor moeilijk aan de baan komen die ze leuk vindt, ze wil immers niet in een fabriek komen te werken. Is natuurlijk een eigen keuze. Ik sta op zich achter een studie, maar ze heeft haar hoofd nu staan naar een ontzettend hoge studie. Ze heeft op dit moment mbo niv 2 en wil uiteindelijk een beroep doen die een master vereist.
Dan nu het probleem:
Ik woon op zich vrij stabiel, mijn leven is stabiel. Ik vind haar erg leuk, maar ik merk dat ze haar keuzes niet genoeg overdenkt. Nu heeft ze een plan wat in haar hoofd erg makkelijk is, maar van mbo niv 2 naar een beroep waar een master voor nodig is vind ik niet reëel. Mijn angst is nu dat ze er te makkelijk over denkt. Haar studie zal redelijk lang duren aangezien ze mbo, hbo en uni wil gaan doen. Wat dus resulteert in dat ik haar zeker moet steunen, maar het zal wel een studie van 7 jaar of langer worden.
Ik wil graag weten wat men hier van vindt. Een vriendin van mij heeft zich ook recent laten omscholen. Is verzorging niv 4 gaan doen en weet direct wat voor baan ze wil en hoe die baan eruit gaat zien. Mijn vriendin heeft zich puur ingezet op een hoog beroep, omdat ze een hoog loon wil en tevens een belangrijke baan. Ambitie is nooit verkeerd, maar ik kan nog niet achter haar echte motivatie komen, dus ik ben bang dat ze er tussendoor mee stopt, waardoor ze uiteindelijk weer aan huis zit en zo nooit een goeie toekomst met mij kan opbouwen.
Is mijn angst reëel of vinden jullie dat ik puur op het geld af ga (beide goed verdienen etc)
Ik heb het met mijn schoonouders hierover gehad. Dat ik erg bang ben voor haar motivatie aangezien dit ineens uit de lucht komt vallen en ze nooit bij een open dag of iets is geweest. Ik ben een beetje bang voor mijn eigen toekomst aangezien zij veel problemen met zich mee bracht. Een werkgever die niet eerlijk was, de signalen waren er al geruime tijd, maar ze heeft zich destijds niets aangetrokken daarvan. Een ex die nog geld wil. Een studieschuld en ze zit al een paar maanden thuis.
Kortom, ik weet niet echt wat ik moet vinden. Haar ouders vinden haar keuze goed en zelfs al kapt ze er mee en is dit niet wat ze wil, dan is dat toch zo, dan kiest ze weer wat anders, terwijl ik van mening ben dat ze eerst goed moet kijken waar ze aan begint en reëel blijft. Dat ze ook een baan kan vinden met bijv mbo niv 4.
Ik wil er echt voor haar zijn maar ik ben bang voor een toekomstplan waarbij ze geen plan B heeft. Haar ouders vinden dat ik haar gewoon vol moet steunen en heb niet echt het idee dat ik iets kan inbrengen. Ik ben zelf kostwinnaar en voel me wel een soort sponsor, terwijl ik echt van haar houd, maar onze toekomst is wel uitgesteld.
Misschien ben ik wel enorm hypocriet, dan hoor ik dat ook graag.
Als je nou 5 jaar bij elkaar was, dan is het een topic wel waard, maar 5 maanden? Ik heb een pak yoghurt in de koelkast die er al langer is dan jouw relatie. Nee, dit moet je niet zomaar aangaan, financieel gezien, je relatie is simpelweg nog niet eens voorbij de eerste verliefdheidsfase, dan moet je geen sponsoring van deze grootte aangaan.
Ze zal toch echt een beetje haar eigen broek op moeten houden, lijkt me, en daar biedt onze staat ook best wel mogelijkheden voor.
Overigens klinkt door je verhaal die ambitie alsof deze is ingegeven vanuit ergernis over de uitzichtloze situatie van voorheen, een open dagje ofzo is wel het minste wat ze moet doen voordat ze zich in zo’n intensief avontuur stort.
Ze zal toch echt een beetje haar eigen broek op moeten houden, lijkt me, en daar biedt onze staat ook best wel mogelijkheden voor.
Overigens klinkt door je verhaal die ambitie alsof deze is ingegeven vanuit ergernis over de uitzichtloze situatie van voorheen, een open dagje ofzo is wel het minste wat ze moet doen voordat ze zich in zo’n intensief avontuur stort.
-nee-
Zou je dat pak yoghurt niet eens weg doen dan?quote:Op maandag 20 april 2020 09:37 schreef Marsenal het volgende:
Als je nou 5 jaar bij elkaar was, dan is het een topic wel waard, maar 5 maanden? Ik heb een pak yoghurt in de koelkast die er al langer is dan jouw relatie. Nee, dit moet je niet zomaar aangaan, financieel gezien, je relatie is simpelweg nog niet eens voorbij de eerste verliefdheidsfase, dan moet je geen sponsoring van deze grootte aangaan.
Ze zal toch echt een beetje haar eigen broek op moeten houden, lijkt me, en daar biedt onze staat ook best wel mogelijkheden voor.
Overigens klinkt door je verhaal die ambitie alsof deze is ingegeven vanuit ergernis over de uitzichtloze situatie van voorheen, een open dagje ofzo is wel het minste wat ze moet doen voordat ze zich in zo’n intensief avontuur stort.
Lol, je loopt na 5 maanden hier tegenaan en hebt al hele gesprekken met je schoonouders etc etc. Je vriendin is niet in staat haar eigen broek op te houden, en heeft plannen die wel leuk klinken, maar ALS ze het al realiseert ben je 7 jaar verder.
Wil jij je echt, na dit geconstateerd te hebben na 5 maanden (maanden!) vastleggen voor de komende 7 jaar?
Daarnaast denk ik dat je vooral twijfelt omdat je niet weet of zij het, los van de dingen die je beschrijft, wel is voor je. Dat gevoel krijg ik, maar ik kan er volledig naast zitten.
Wil jij je echt, na dit geconstateerd te hebben na 5 maanden (maanden!) vastleggen voor de komende 7 jaar?
Daarnaast denk ik dat je vooral twijfelt omdat je niet weet of zij het, los van de dingen die je beschrijft, wel is voor je. Dat gevoel krijg ik, maar ik kan er volledig naast zitten.
Breitling - Instruments for Professionals
Afgaand op de reacties zit ik ook te kijken naar wat ik überhaupt wil. Ik vind haar echt leuk, maar de uitzichtloze situatie is iets wat mij wel stoort. Ik ben altijd bereid iemand te helpen waar nodig, maar diegene moet het zelf natuurlijk ook echt willen. Ze heeft in het verleden veel foute keuzes gemaakt, opleidingen niet afgemaakt en bij ontzettend veel werkgevers gezeten.
In die 5 maanden kan ik inderdaad niet uitsluiten of het weer gaat gebeuren of niet, hebben jullie zeker een punt, maar wat ik zelf wil, is wel deze relatie, maar hoe kan ik het zo brengen dat ik echt wil dat ze dit goed gaat uitstippelen en ze ook blij moet zijn met een plan B en niet perse een master. De relatie is nog te pril om over deze keuze te gaan denken.
kortom, ik vind het echt lastig..
In die 5 maanden kan ik inderdaad niet uitsluiten of het weer gaat gebeuren of niet, hebben jullie zeker een punt, maar wat ik zelf wil, is wel deze relatie, maar hoe kan ik het zo brengen dat ik echt wil dat ze dit goed gaat uitstippelen en ze ook blij moet zijn met een plan B en niet perse een master. De relatie is nog te pril om over deze keuze te gaan denken.
kortom, ik vind het echt lastig..
Door dat snelle samenwonen uit noodzaak zijn jullie toekomsten veel te snel verstrengeld geraakt. Haar keuzes gaan nu al heel snel consequenties hebben voor jou. Sterker nog, zij gaat nu al keuzes maken die helemaal afhankelijk zijn van jou.
Dit gaat veel te snel. Je kent haar te kort, je kunt helemaal niet inschatten of ze iemand is die doorzet en volhoudt (nog afgezien van de vraag of je haar 7+ jaar wilt sponsoren).
Punt is wel, als jij ‘nee’ zegt, gaat ze je dit niet in dank afnemen. Met mogelijk einde relatie tot gevolg.
Naar mijn idee had je haar al niet bij je moeten laten intrekken.
Dit gaat veel te snel. Je kent haar te kort, je kunt helemaal niet inschatten of ze iemand is die doorzet en volhoudt (nog afgezien van de vraag of je haar 7+ jaar wilt sponsoren).
Punt is wel, als jij ‘nee’ zegt, gaat ze je dit niet in dank afnemen. Met mogelijk einde relatie tot gevolg.
Naar mijn idee had je haar al niet bij je moeten laten intrekken.
The love you take is equal to the love you make.
Ik begrijp je heel goed. Je bent 30, wilt gewoon iets opbouwen op dit moment.
Is het voor haar geen optie om alleen HBO te doen? Kost ook tijd maar dat moet voor haar nog wel te doen zijn toch?
Is het voor haar geen optie om alleen HBO te doen? Kost ook tijd maar dat moet voor haar nog wel te doen zijn toch?
Wat verwacht je vriendin van jou als ze weer gaat studeren? Neem aan dat jullie het er wel over gehad hebben. Ze zal zelf haar studie moeten bekostigen ga ik vanuit; en afhankelijk van je situatie kan ze dan wel/niet meebetalen aan je huis(houden).quote:Op maandag 20 april 2020 09:52 schreef lexi1990 het volgende:
Afgaand op de reacties zit ik ook te kijken naar wat ik überhaupt wil. Ik vind haar echt leuk, maar de uitzichtloze situatie is iets wat mij wel stoort. Ik ben altijd bereid iemand te helpen waar nodig, maar diegene moet het zelf natuurlijk ook echt willen. Ze heeft in het verleden veel foute keuzes gemaakt, opleidingen niet afgemaakt en bij ontzettend veel werkgevers gezeten.
In die 5 maanden kan ik inderdaad niet uitsluiten of het weer gaat gebeuren of niet, hebben jullie zeker een punt, maar wat ik zelf wil, is wel deze relatie, maar hoe kan ik het zo brengen dat ik echt wil dat ze dit goed gaat uitstippelen en ze ook blij moet zijn met een plan B en niet perse een master. De relatie is nog te pril om over deze keuze te gaan denken.
kortom, ik vind het echt lastig..
Mijn (ex)vriendin heeft wel gestudeerd en in die jaren hebben we gewoon besloten qua kosten een iets andere verdeling aan te houden. Maar dat betekende niet dat ik x jaar bij haar moest blijven per se.
Ik zou goed luisteren naar je gevoel in deze TS: op latere leeftijd (weer) gaan studeren om je droomberoep na te jagen begrijp ik maar al te goed. Maar dat komt niet zomaar uit de lucht vallen, en zeker in het geval van een lang traject zou enkel 'hoog loon en leuke status' niet de drijfveer moeten zijn.
Daarbij vind ik het zeer bijzonder dat je schoonouders vinden dat jij er maar 'gewoon' volledig voor zou moeten opdraaien en haar zou moeten steunen.
Even nog los van de prilheid van je relatie; want bedenk goed, een lange studie trekt niet zelden een zware wissel op je relatie:
Ik ben zelf 2 jaar terug weer begonnen met een studie. Ik ben financieel volledig afhankelijk van mijn vriend, en we hebben na 7 jaar samenwonen 'weer' een LAT-relatie. Ik voel me daar ongeveer elke dag wel een beetje schuldig over. Ook omdat vakanties - door mijn studieprogramma - niet meer zo vanzelfsprekend en ontspannen zijn. Grote reizen plannen is al helemaal een crime. Ik heb altijd wel tentamens of hertentamens of gewoon college. En dat terwijl mijn vriend fulltime werkt en dus die vakanties wel nodig heeft. Ook onze weekenden zijn niet meer als vanouds.
Het is dat dit iets is waar ik al mijn hele leven van droom, en waar ik ook al jaren terug mee begonnen ben om toch te kunnen verwezenlijken (bijscholing, al in het beroepsveld gaan omscholen/werken om te kijken of het echt nog steeds was wat ik wilde najagen, etc.). Maar euh... ik raad het eigenlijk niemand aan, tenzij je echt er alles voor wil geven
Dat laatste idee heb ik bij jouw beschrijving van je vriendin haar plannen niet.
Daarbij vind ik het zeer bijzonder dat je schoonouders vinden dat jij er maar 'gewoon' volledig voor zou moeten opdraaien en haar zou moeten steunen.
Even nog los van de prilheid van je relatie; want bedenk goed, een lange studie trekt niet zelden een zware wissel op je relatie:
Ik ben zelf 2 jaar terug weer begonnen met een studie. Ik ben financieel volledig afhankelijk van mijn vriend, en we hebben na 7 jaar samenwonen 'weer' een LAT-relatie. Ik voel me daar ongeveer elke dag wel een beetje schuldig over. Ook omdat vakanties - door mijn studieprogramma - niet meer zo vanzelfsprekend en ontspannen zijn. Grote reizen plannen is al helemaal een crime. Ik heb altijd wel tentamens of hertentamens of gewoon college. En dat terwijl mijn vriend fulltime werkt en dus die vakanties wel nodig heeft. Ook onze weekenden zijn niet meer als vanouds.
Het is dat dit iets is waar ik al mijn hele leven van droom, en waar ik ook al jaren terug mee begonnen ben om toch te kunnen verwezenlijken (bijscholing, al in het beroepsveld gaan omscholen/werken om te kijken of het echt nog steeds was wat ik wilde najagen, etc.). Maar euh... ik raad het eigenlijk niemand aan, tenzij je echt er alles voor wil geven
Dat laatste idee heb ik bij jouw beschrijving van je vriendin haar plannen niet.
Neem mijn advies. Zoek iemand die wel weet wat ze wilt.
Dat "niet weten" gaat zich ook uiteindelijk naar de relatie keren. Geloof me dit soort mensen parasiteert op partners en laat ze links liggen op het moment dat ze niet meer nodig zijn.
Dat "niet weten" gaat zich ook uiteindelijk naar de relatie keren. Geloof me dit soort mensen parasiteert op partners en laat ze links liggen op het moment dat ze niet meer nodig zijn.
Oh, wat ik nog bedacht: qua financiën kan ze bij DUO een 'LevenLangLeren Krediet aanvragen. Dat is dus gewoon een studiefinanciëring (lening) voor mensen tot 55 jaar, zo even uit mijn hoofd.
Dan hou je de financiën gescheiden
Maar, je leven staat dus nog wel de komende tig jaar wel een beetje (of heel erg) on hold. Heb je een kinderwens? Wens tot grote reizen? Hou je van veel weekjes en weekendjes weg? ... Bespreek goed (en lees jezelf ook goed in) hoe dit eruit gaat zien. Wat je van de komende jaren verwacht, en hoe die studie er invloed op gaat uitoefenen. Bekijk de academische kalender. Vorm er een beeld van.
Dan hou je de financiën gescheiden
Maar, je leven staat dus nog wel de komende tig jaar wel een beetje (of heel erg) on hold. Heb je een kinderwens? Wens tot grote reizen? Hou je van veel weekjes en weekendjes weg? ... Bespreek goed (en lees jezelf ook goed in) hoe dit eruit gaat zien. Wat je van de komende jaren verwacht, en hoe die studie er invloed op gaat uitoefenen. Bekijk de academische kalender. Vorm er een beeld van.
Very true story.quote:Op maandag 20 april 2020 09:54 schreef Lienekien het volgende:
Door dat snelle samenwonen uit noodzaak zijn jullie toekomsten veel te snel verstrengeld geraakt. Haar keuzes gaan nu al heel snel consequenties hebben voor jou. Sterker nog, zij gaat nu al keuzes maken die helemaal afhankelijk zijn van jou.
Dit gaat veel te snel. Je kent haar te kort, je kunt helemaal niet inschatten of ze iemand is die doorzet en volhoudt (nog afgezien van de vraag of je haar 7+ jaar wilt sponsoren).
Punt is wel, als jij ‘nee’ zegt, gaat ze je dit niet in dank afnemen. Met mogelijk einde relatie tot gevolg.
Naar mijn idee had je haar al niet bij je moeten laten intrekken.
Breitling - Instruments for Professionals
Kan ze niet gewoon weer ergens een kamer huren? Dan maakt het toch niet uit wat ze doet?
Ik denk meer dat je als nieuwsposter een geile egocentrische narcist moet zijn, die een flinke stijve krijgt van alle berichten die ie van zijn eigen hand ziet op de FP, zo! ©yvonne
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Als er geen échte goede motivatie behalve “zou wel leuk zijn om een papiertje te hebben” gaat ze het nooit halen. Echt niet, misschien dat ze MBO haalt en een stukje hbo lukt, maar die kans zie ik al vrij somber in met deze info.
Ik moet wel iets uit de weg helpen. Mijn schoonouders willen niet dat ik de studie bekostig, dat moet ze toch echt zelf doen, maar zij verwachten wel dat ik het huis regel (wat nu dus ook zo is) en ik eigenlijk op haar moet "wachten". "Alle extra inkomsten zijn handig vanuit haar kant, maar verwacht het niet te veel tijdens de studie".
Dit klopt zeker, ik wist immers zelf als studerende dat ik niet veel te makken had. Wat betreft studie / mijn leven blijven de financiën redelijk gescheiden, maar waar ik zelf niet op zit te wachten is dat ik jaren de boodschappen betaal, jaren lang niet veel kan doen, terwijl ik wel echt van haar houd. Iemand dumpen is niet zomaar een optie, maar toch voel ik me een beetje radeloos.
Dit klopt zeker, ik wist immers zelf als studerende dat ik niet veel te makken had. Wat betreft studie / mijn leven blijven de financiën redelijk gescheiden, maar waar ik zelf niet op zit te wachten is dat ik jaren de boodschappen betaal, jaren lang niet veel kan doen, terwijl ik wel echt van haar houd. Iemand dumpen is niet zomaar een optie, maar toch voel ik me een beetje radeloos.
Jaja, dus die ouders verwachten dat jij het huis regelt en op haar moet wachten, en dat na 5 maanden. Is lekker makkelijk voor hun, want dan hoeven zij hun eigen dochter niet in huis te nemen toch? Want ze moet érgens wonen.quote:
Ik moet wel iets uit de weg helpen. Mijn schoonouders willen niet dat ik de studie bekostig, dat moet ze toch echt zelf doen, maar zij verwachten wel dat ik het huis regel (wat nu dus ook zo is) en ik eigenlijk op haar moet "wachten". "Alle extra inkomsten zijn handig vanuit haar kant, maar verwacht het niet te veel tijdens de studie".
Dit klopt zeker, ik wist immers zelf als studerende dat ik niet veel te makken had. Wat betreft studie / mijn leven blijven de financiën redelijk gescheiden, maar waar ik zelf niet op zit te wachten is dat ik jaren de boodschappen betaal, jaren lang niet veel kan doen, terwijl ik wel echt van haar houd. Iemand dumpen is niet zomaar een optie, maar toch voel ik me een beetje radeloos.
Ik was gillend weg gerend.
Breitling - Instruments for Professionals
Ik weet niet hoe je vriendin er in staat, maar als zij het als 'vanzelfsprekend' ziet dat ze nu nog gaat studeren en jij alles opzij zet... dan zou ik echt heel goed achter je oren krabben.quote:
Ik moet wel iets uit de weg helpen. Mijn schoonouders willen niet dat ik de studie bekostig, dat moet ze toch echt zelf doen, maar zij verwachten wel dat ik het huis regel (wat nu dus ook zo is) en ik eigenlijk op haar moet "wachten". "Alle extra inkomsten zijn handig vanuit haar kant, maar verwacht het niet te veel tijdens de studie".
Dit klopt zeker, ik wist immers zelf als studerende dat ik niet veel te makken had. Wat betreft studie / mijn leven blijven de financiën redelijk gescheiden, maar waar ik zelf niet op zit te wachten is dat ik jaren de boodschappen betaal, jaren lang niet veel kan doen, terwijl ik wel echt van haar houd. Iemand dumpen is niet zomaar een optie, maar toch voel ik me een beetje radeloos.
Let wel; ik vind niet dat ze jou om toestemming moet vragen om te mogen studeren (als dat echt haar diepe wens is, maar dan wel met goede motivatie... ) maar op zijn minst zou ze toch ook de consequenties voor jou en jullie samen heel goed met je moeten bespreken en zich er bewust van moeten zijn wat je van je vraagt. Want echt, dat is niet niks.
Ik ben het met je eens dat ze het waarschijnlijk enorm onderschat. Mbo niv 2 en WO zijn vrij lastig te vergelijken. Als je haar erg leuk vindt hoef je dit natuurlijk niet te zeggen, ze mag zelf de keuze maken en eventueel op haar bek gaan.
Wel moet ze zelf zorgen dat ze haar financien regelt en als ze bij jou woont iets (de helft of minder overeen te komen) af staan voor de huur/hypotheek. Dit omdat je anders enorm scheef groeit, maar ook een afhankelijkheid creeert die zeer onwenselijk is bij een korte relatie.
Rest voor jou de vraag of je graag een relatie hebt met iemand die nog voltijd gaat studeren, met de risico op het niet afmaken en een fikse schuld.
Wel moet ze zelf zorgen dat ze haar financien regelt en als ze bij jou woont iets (de helft of minder overeen te komen) af staan voor de huur/hypotheek. Dit omdat je anders enorm scheef groeit, maar ook een afhankelijkheid creeert die zeer onwenselijk is bij een korte relatie.
Rest voor jou de vraag of je graag een relatie hebt met iemand die nog voltijd gaat studeren, met de risico op het niet afmaken en een fikse schuld.
The world outside is burning with a brand new light but it isn't one that makes me feel warm. Don't go mistaking your house burning down for the dawn - Frank Turner
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Haar ouders zijn jouw toekomst aan het uitstippelen... De meeste studenten kunnen toch gewoon huur/eten/collegegeld betalen, vooral als ze een master wil halen kan ze toch zeker tijdens mbo genoeg werken? Als dat al niet lukt kan ze beter opgeven.
En dan heb je het nog niet eens over dat er maar even van uit wordt gegaan dat jullie ook minstens 7 jaar samen blijven...
En dan heb je het nog niet eens over dat er maar even van uit wordt gegaan dat jullie ook minstens 7 jaar samen blijven...
Nieuw is niet altijd beter.
(En dan na 7 jaar TS bedanken voor alle hulp en bij haar 'studiemaatje' intrekken die 'hetzelfde doorgemaakt heeft' en waar ze 'het zo goed mee kon vinden'.)
[ Bericht 1% gewijzigd door Surveillance-Fiets op 20-04-2020 10:29:44 ]
[ Bericht 1% gewijzigd door Surveillance-Fiets op 20-04-2020 10:29:44 ]
Ik denk meer dat je als nieuwsposter een geile egocentrische narcist moet zijn, die een flinke stijve krijgt van alle berichten die ie van zijn eigen hand ziet op de FP, zo! ©yvonne
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Dit.quote:
Door dat snelle samenwonen uit noodzaak zijn jullie toekomsten veel te snel verstrengeld geraakt. Haar keuzes gaan nu al heel snel consequenties hebben voor jou. Sterker nog, zij gaat nu al keuzes maken die helemaal afhankelijk zijn van jou.
Dit gaat veel te snel. Je kent haar te kort, je kunt helemaal niet inschatten of ze iemand is die doorzet en volhoudt (nog afgezien van de vraag of je haar 7+ jaar wilt sponsoren).
Punt is wel, als jij ‘nee’ zegt, gaat ze je dit niet in dank afnemen. Met mogelijk einde relatie tot gevolg.
Naar mijn idee had je haar al niet bij je moeten laten intrekken.
Wat is haar plan? Welke verantwoordelijkheid neemt zij? Betaalt ze op dit moment mee aan huur en boodschappen?
Ik persoonlijk vind dat ze op eigen benen moet kunnen staan. Lukt dat haar niet, dat ze dan zelf het geld bij elkaar veegt (via ouders of DUO) of wat dan ook. Niet via haar kersverse vriend van 5 maanden. Ik zou het lef niet eens hebben
En op kamers wonen lijkt me ook een strak plan. Inkomen heeft consequenties. Als zij niet kan werken, kan zij zich ook niet zo'n groot huis van jou veroorloven. Een kamer past beter. Wil ze die situatie ontstijgen, zal ze ervoor moeten werken. Dan leer je met geld omgaan. En dat heeft niets te maken met liefdeloosheid van een vriend.
Somebody that I used to know
Dit 100% hahahaquote:Op maandag 20 april 2020 10:21 schreef Surveillance-Fiets het volgende:
(En dan na 7 TS bedanken voor alle hulp en bij haar 'studiemaatje' intrekken die 'hetzelfde doorgemaakt heeft' en waar ze 'het zo goed mee kon vinden'.)
Dit is typisch zo'n textbook situatie
Staat niet in de weg hoor!quote:
[..]
Zou je dat pak yoghurt niet eens weg doen dan?
-nee-
Ja doei, na 5 maanden al opdraaien voor 7 jaar studie? Mooi dus niet he. Je kan haar op andere manier dan financieel ondersteunen, maar ik zou er niet voor gaan betalen.
edit: sorry, ik had die andere post van je niet gelezen. Ze moet gewoon bijdragen in het huishouden lijkt me, aan de woonkosten en de boodschappen enzo. Kan ze dat, en daarnaast nog studeren... prima, dan zou ik er geen probleem mee hebben, ook al zie ik dit plan niet echt slagen.
edit: sorry, ik had die andere post van je niet gelezen. Ze moet gewoon bijdragen in het huishouden lijkt me, aan de woonkosten en de boodschappen enzo. Kan ze dat, en daarnaast nog studeren... prima, dan zou ik er geen probleem mee hebben, ook al zie ik dit plan niet echt slagen.
Je zit echt in een lastige positie.quote:
Ik moet wel iets uit de weg helpen. Mijn schoonouders willen niet dat ik de studie bekostig, dat moet ze toch echt zelf doen, maar zij verwachten wel dat ik het huis regel (wat nu dus ook zo is) en ik eigenlijk op haar moet "wachten". "Alle extra inkomsten zijn handig vanuit haar kant, maar verwacht het niet te veel tijdens de studie".
Dit klopt zeker, ik wist immers zelf als studerende dat ik niet veel te makken had. Wat betreft studie / mijn leven blijven de financiën redelijk gescheiden, maar waar ik zelf niet op zit te wachten is dat ik jaren de boodschappen betaal, jaren lang niet veel kan doen, terwijl ik wel echt van haar houd. Iemand dumpen is niet zomaar een optie, maar toch voel ik me een beetje radeloos.
Even een gewetensvraag: stel ze trekt weer in bij haar ouders of ze zoekt een kamer, hoe sta je dan tegenover haar plannen om langdurig te gaan studeren?
Want ook dat is eigenlijk uitstel van wat jij nu al wil, maar dan dus nog niet kan.
The love you take is equal to the love you make.
|
|
