Welke impact heeft COVID-19 op je leven?

Het heeft niet zoveel invloed op me, ik kan prima van af huis werken. Daarnaast heb ik niet zoveel vrienden omdat ik daar gewoon niet zo veel behoefte aan heb, niet dat ik niet sociaal ben want als ik een cafe binnen stap ik heel makkelijk met vreemden kan socializen. Enige waar ik me zorgen over maak zijn mijn ouders en vriend.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 06:16 schreef Seven. het volgende:

[..]

Fijn dat het niet zo'n impact heeft. Waar maak je je zorgen om, dat ze zich niet aan de regels houden of zo?

Mijn ouders zijn al op leeftijd, en idd soms iets te gemakzuchtig, mijn vriend heeft zware astma, dus die kan dat echt niet hebben.

Ik heb er niet zo veel last van: ga nog steeds op dezelfde tijden naar werk, hang nog steeds thuis op de bank Netflix te kijken. Enige impact die corona op mijn of eigenlijk, ons leven heeft is dat wij niet meer de toerist uit mogen hangen.

Geen tripjes naar Vegas en geen cruise dit jaar.

Maar het is niet anders. Gaat wel weer voorbij en voor de rest kom ik de tijd wel door met mijn partner, zwembad in de tuin en geen kids.

Ik merk er best veel van

- Mijn man en ik werken thuis. Dat gaat eigenlijk goed. De een zit in het kantoor en de ander aan de keukentafel en we wisselen dat af. We bemoeien weinig met elkaar. Tussen de middag wandelen we zo'n 45min. Ik vind dat hij wel te streng is naar zichzelf - zijn werktijden nakomen. Dat is hij nu ook wel een beetje met mij eens. Anderen doen dat niet en dat is dan ook onnodig.

Mijn werk is ambulant, thuis bij mensen en veel op pad zijn. Dat kan nu niet. Ik moet mijn 'sociale gesprekken' nu telefonisch afhandelen. Dat werkt eigenlijk niet zo lekker. Nu is mijn afdelingshoofd een van de topcategorie - ze accepteert veel en snapt dondersgoed dat je niet de hele dag thuis gesprekken gericht op intrinsieke motivatie telefonisch kan doen.

We hebben afgesproken ons eerst te focussen op de wat oudere categorie. Puur gericht op vragen naar hoe mensen zich nu voelen, hoe handelen ze en is er accute behoefte om iets op te lossen.

Op gebied van sociale contacten vind ik het heel moeilijk. Ik sport altijd in groepen en ik mis dat enorm. Ook het sporten zelf... Dus gisteren maar wat thuisattributen aangeschaft.

Verder zijn we bezig met een eigen huis laten bouwen. Dat stokt nog niet maar wel een beetje bang voor. Mogelijk kunnen we via-via ons huidige huis nog wel goed verkopen. We hopen daar in ieder geval enorm op.

- Geen vakantie (najaar dan maar..)
- Geen leuke evenementen die gepland staan (wordt nog een drukke nazomer op deze manier)
- Weinig sociale contacten (erg)
- Werk is saai en lastig momenteel (jammer)
- Geen sport (erg)

Ben net begonnen aan een nieuwe baan, en nu dus thuis werken. Hoewel collega's roepen dat ik ''altijd kan bellen bij vragen'', is het in de praktijk toch lastig. Nieuwe systemen, programma's, werkwijzen etc, en heb überhaupt geen zin om 30 x per dag een collega op te bellen. Dus dat is wel ff vervelend. Moet sowieso zeggen dat ik nog maar zien of ik mijn proeftijd doorsta, dus dit is niet de meest motiverende situatie om een nieuwe baan te starten.... Omdat de rest ook thuis werkt duurt het soms ook uren voordat men eens reageert op een skype bericht of mail. Vermoeiend.

Verder vind ik het eerlijk gezegd best eenzaam als single, alleen thuis. Met mijn vrienden sprak ik alleen af in cafe's, we liepen niet de deur bij elkaar plat en het is niet dat we met elkaar facetimen en de hele dag whatsappen, hebben dat nooit echt gedaan. Dus als je dan hoort dat dit waarschijnlijk tot 6 juni zo blijft denk ik wel : jeetje.

Qua werk kan ik alles vanuit thuis doen. Niet mijn voorkeur maar het heeft ook zijn fijne kanten.

Mijn sociaal leven is wel redelijk gekortwiekt. Ik spreek nog wel met een paar mensen een op een af. Maar het is veel minder, Gelukkig heb ik ook wel "alleen-thuis" hobbies. Dus daar ligt de focus nu ook meer op.

Gelukkig wordt het wel beter weer dus kan weer meer gaan fietsen. Ik verwacht niet dat dat onmogelijk gaat worden.

Niet heel veel, we genieten er zelfs van. Gezellig heel de dag met t gezin bij elkaar en buiten vergaat de wereld. Tenminste dat gevoel geeft t een beetje al is t niet zo. We knutselen, we spelen, lekker filmpje kijken. Gezamenlijk koken en een hoop quality time met partner nadat de kids op bed liggen, al was dat voorheen ook wel maarja dan moest je smorgens weer vroeg op. En nu kun je uitslapen en we krijgen ontbijt op bed ik vind t helemaal toppie.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 07:15 schreef Rene het volgende:
Ik merk er best veel van

- Mijn man en ik werken thuis. Dat gaat eigenlijk goed. De een zit in het kantoor en de ander aan de keukentafel en we wisselen dat af. We bemoeien weinig met elkaar. Tussen de middag wandelen we zo'n 45min. Ik vind dat hij wel te streng is naar zichzelf - zijn werktijden nakomen. Dat is hij nu ook wel een beetje met mij eens. Anderen doen dat niet en dat is dan ook onnodig.

Mijn werk is ambulant, thuis bij mensen en veel op pad zijn. Dat kan nu niet. Ik moet mijn 'sociale gesprekken' nu telefonisch afhandelen. Dat werkt eigenlijk niet zo lekker. Nu is mijn afdelingshoofd een van de topcategorie - ze accepteert veel en snapt dondersgoed dat je niet de hele dag thuis gesprekken gericht op intrinsieke motivatie telefonisch kan doen.

We hebben afgesproken ons eerst te focussen op de wat oudere categorie. Puur gericht op vragen naar hoe mensen zich nu voelen, hoe handelen ze en is er accute behoefte om iets op te lossen.

Op gebied van sociale contacten vind ik het heel moeilijk. Ik sport altijd in groepen en ik mis dat enorm. Ook het sporten zelf... Dus gisteren maar wat thuisattributen aangeschaft.

Verder zijn we bezig met een eigen huis laten bouwen. Dat stokt nog niet maar wel een beetje bang voor. Mogelijk kunnen we via-via ons huidige huis nog wel goed verkopen. We hopen daar in ieder geval enorm op.

- Geen vakantie (najaar dan maar..)
- Geen leuke evenementen die gepland staan (wordt nog een drukke nazomer op deze manier)
- Weinig sociale contacten (erg)
- Werk is saai en lastig momenteel (jammer)
- Geen sport (erg)

Nu te koop zetten en tijdelijk wat huren, rente gaat omhoog en prijzen gaan zakken.

De pillen zijn bijna op en de eenzaamheid slaat toe. Heb nog maar voor week drank staan en wiet is op.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 07:32 schreef Silven het volgende:
En tijd om weer eens langs familie te gaan die ik niet vaak zie.

Not sure if serious or ..

Ik denk dat thuis zijn met familie, thuiswerken en een beetje een frisse neus halen tussendoor nauwelijks negatieve impact heeft op een leven in de eerste wereld.

Misschien eerder een positieve. Het is het juist voor sommige bedrijven wel een mooie verplichte pilot om te kijken hoe massaal thuiswerken is. Sommige bedrijven waren eerder erg krampachtig maar hebben nu zoiets van.. 't werkt toch ook wel.

Het is voor de gemiddelde inwoner eigenlijk wel lekker ook. Je zit niet meer in het noodzakelijke kwaad van woon-werk. Dus met de auto in de file, of in vol OV. Je collega's benaderen je alleen voor het noodzakelijke en iets meer werkelijke interesse. Dus geen gesprekken meer buiten de kern om.. ideaal voor 't op peil houden van de productiviteit.

Dit alles heeft een positieve impact op het geluk en ook het milieu imho en ik zie hierin eigenlijk wel de toekomst.

Het enige puntje is de kinderopvang. Kinderen doen er goed aan sociale vaardigheden op te doen door taken met elkaar uit te voeren en beginnen zich met de weken te vervelen. Thuis onderwijs geven kan tussendoor wellicht een beetje maar een groep is motiverend voor een kind en geen moderne techniek op zichzelf kan tegen een full time professionele leerkracht op.

Ik ben niet zo'n sociaal persoon, dus ik merk tot nu toe niet heel veel verschil. Ik werk thuis ipv op kantoor, dat is het grootste verschil.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 07:36 schreef de_boswachter het volgende:
De pillen zijn bijna op en de eenzaamheid slaat toe. Heb nog maar voor week drank staan en wiet is op.

Dat kun je nog steeds kopen

Nou mijn vrouw weeks thuis. Kleine is thuis ivm gesloten kdv en dan kan mijn vrouw niet werken dus werk ik halve dagen zodat mijn vrouw de andere helft kan werken en ik de kleine dan verzorg. Dus ja, hopelijk snel over.

Ik heb geen idee of ik binnenkort ergens kan gaan beginnen, of dat dat iets wordt uitgesteld. Ik heb ook geen flauw idee wanneer ik mijn vriendin (woont in Brazilië) weer kan zien, want zowel Europa als Brazilië gaan of zijn toch wel redelijk op slot, zowel naar binnen als naar buiten. Ze heeft een ticket voor half mei deze kant op, maar daar heb ik inmiddels wel een hard hoofd in.

Nou zijn dat verder gelukkig relatief kleine problemen, dus dat scheelt weer. Het kan veel erger.

Ik kijk er nuchter naar. Natuurlijk denk ik wel eens "als het mij of iemand van mijn naasten / ouders / schoonouders / peuter / vrouw met astma" maar niet treft. Maar anderzijds lig ik daar ook niet echt wakker van.

Ik ben werkzaam in de zorgverlening en merk wel veel druk op de werkvloer.
Maar eerlijk is eerlijk … ik functioneer vrij goed onder druk.
Dus wat dat betreft heb ik er weinig last van.
Het doet me wel oprecht pijn dat wij ons als vitaal beroep ons in de naad werken en er mensen laconiek met de regels om gaan, waardoor je geen positief ziet in de besmettingsgraad.
Dus dat je het gevoel krijgt dat je er iets voor doet.

Ik ben ZZP'er en daar maak ik mij ook op dit moment geen zorgen om.
Maar het is wel iets wat ik nauwlettend in de gaten probeer te houden.
Hoe graag ik wisselende van plek naar plek, nu vind ik dat ik aan mezelf en een afdeling moet denken en ben ik op zoek naar een plek (nog uitzoeken of dat van de overheid mag) voor bv 3 maanden. Daarnaast natuurlijk wel mijn PGB cliënten en wat losse diensten tussendoor.

Qua thuiswerken en -onderwijs loopt het hier wel aardig. We kunnen beide goed vanuit huis werken en onze dochter van 10 maakt haar weektaak vrijwel zelfstandig. We zitten met z'n drieen aan de eettafel met onze laptop en doen wat we moeten doen. We houden er wel een beetje een ritme in van redelijk op tijd opstaan en starten met wat we moeten doen.

Onze dochter liet vanochtend voor het eerst merken dat ze het toch wel echt moeilijk vindt. Ze zei dat ze gisteravond nog een tijdje wakker had gelegen. Op mijn vraag hoe dat kwam, antwoordde ze dat ze altijd aan fijne dingen denkt voordat ze in slaap valt, maar dat ze nu niet echt fijne dingen kon bedenken. Verdrietig vind ik dat.

Lastig vind ik dat ik mijn ouders al lange tijd niet gezien heb en ook niet ga zien. Ik zou erg graag even langsgaan, knuffelen en bijpraten, maar dat kan niet, omdat ze tot risicogroepen behoren.

Onze uitdaging zit hem in ons huis. Ons nieuwbouwhuis nadert voltooing. De gietvleor moet nog worden gelegd en het sanitair aangesloten en dan is het bewoonbaar. Onze spullen staan al anderhalf jaar in de opslag en we wonen al die tijd in tijdelijke onderkomens, en we willen heel graag weer in ons huis met onze spullen. Echter is het nog onzeker of de verhuizers waar al onze spullen in opslag staan ook inderdaad op de geplande datum zullen verhuizen. Ze gaan in overleg met hun overkoepelende organisatie over of en hoe ze dit kunnen doen. Niet alleen ons, natuurlijk, maar verhuizen in het algemeen, als je 1,5 m afstand moet houden.
Intussen moeten we morgen het huidige tijdelijke vakantiehuisje uit en verhuizen we naar een ander. Lichtpuntje is dat het andere huisje waar we heen verhuizen van mijn directeur is en we daar gratis mogen verblijven.

Wij wachten met spanning het besluit van de verhuizer af, maar ik bereid me maar voor op de grote teleurstelling dat het niet doorgaat. Dan valt het niet zo tegen.

Ik zit al een tijd om andere redenen ziek thuis. En dat is best te doen. Wel vindt ik het erg dat ik me moeder niet kan bezoeken. Maar heb niks te klagen als ik het bovenstaande lees.

Geen files, rustig op straat, boomer werkgever DENKT eindelijk es aan om zijn loonslaven te late nthuiswerken... alleen maar positiviteit.

Mis het sporten alleen een beejte.

Ik heb eigenlijk alleen moeite met het feit dat m'n zoontje z'n opa en oma's niet meer kan zien. Krijg iemand van 3 maar eens uitgelegd waarom hij niet bij oma op bezoek mag gaan.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 08:38 schreef miss_sly het volgende:

Lastig vind ik dat ik mijn ouders al lange tijd niet gezien heb en ook niet ga zien. Ik zou erg graag even langsgaan, knuffelen en bijpraten, maar dat kan niet, omdat ze tot risicogroepen behoren.

Dit vind ik zo kut. Heb mijn vader nu bijna een maand niet gezien. En hoelang gaat dat nog duren
Kan ik niet ergens buiten afspreken en 2 meter afstand houden of is dat heel dom ik weet het ff niet meer
Bijkomstigheid dat hij risicogroep is en in Brabant woont en ik in de zorg werk. Dus erg verstandig lijkt het me niet

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 08:46 schreef Magica het volgende:

[..]

Dit vind ik zo kut. Heb mijn vader nu bijna een maand niet gezien. En hoelang gaat dat nog duren
Kan ik niet ergens buiten afspreken en 2 meter afstand houden of is dat heel dom ik weet het ff niet meer
Bijkomstigheid dat hij risicogroep is en in Brabant woont en ik in de zorg werk. Dus erg verstandig lijkt het me niet

Buiten afspreken is prima hoor

Zo dom waren ze in 1918 niet, don't visit poorly ventilated places. En daar hebben we er nu veel meer van dan 100 jaar geleden, zo is onze hele moderne bouw.

En zonneschijn is uitstekend, je kunt gewoon afspreken buiten maar afstand houden en gewoon max 3 personen.

Buiten afspreken moet gewoon kunnen. Als het lekker weer is lekker in de tuin zitten en een beetje afstand houden.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 08:50 schreef funnywell het volgende:
[ afbeelding ]

Zo dom waren ze in 1918 niet, don't visit poorly ventilated places. En daar hebben we er nu veel meer van dan 100 jaar geleden, zo is onze hele moderne bouw.

En zonneschijn is uitstekend, je kunt gewoon afspreken buiten maar afstand houden en gewoon max 3 personen.

Moderne woningen 'poorly ventilated' ?

Als ik hier binnen een handdoek leg te drogen is het binnen een nachtje droog, in een oude slecht geventileerde woning heb je binnen de kortste keren schimmelvorming.

Bovenstaand commentaar op het bericht doe ik maar even af als onzin.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 08:52 schreef Beathoven het volgende:

[..]

Moderne woningen 'poorly ventilated' ?

Als ik hierbinnen een handdoek leg te drogen is het binnen een nachtje droog, in een oude slecht geventileerde woning heb je binnen de kortste keren schimmelvorming.

Nee hoor, tegenwoordig moet ventilatie continue aan vroeger deed je gewoon een raam open.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 08:53 schreef funnywell het volgende:

[..]

Nee hoor, tegenwoordig moet ventilatie continue aan vroeger deed je gewoon een raam open.

Het openen van een raam is luchten, geen ventilatie.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 08:54 schreef Beathoven het volgende:

[..]

Het openen van een raam is luchten, geen ventilatie.

Plus de lucht is dan gefilterd.

Overigens hier wel veel last van. Voelde mij al niet echt lekker afgelopen winter maar juist deze periode had ik eindelijk weer veel leuke dingen staan (oa vakantie, concerten, uitjes) welke nu allemaal afgezegd zijn.

Leven bestaat nu uit werken en tv-kijken, stikvervelend dus.

mja eigenlijk best wel veel. Werk kwijt en mentaal vind ik het toch wat naar allemaal

_{. En mijn vakantie gecanceld}

zonder fok zou ik verloren zijn

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 09:56 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

Plus de lucht is dan gefilterd.

Overigens hier wel veel last van. Voelde mij al niet echt lekker afgelopen winter maar juist deze periode had ik eindelijk weer veel leuke dingen staan (oa vakantie, concerten, uitjes) welke nu allemaal afgezegd zijn.

Leven bestaat nu uit werken en tv-kijken, stikvervelend dus.

Vriend, er zijn zoveel goede games die gespeeld moeten worden. Ik kan een lijst neerplempen hier waardoor je 3 jaar zoet bent.

- Alleen maar thuis aan het werk, terwijl de werkvoorraad opdroogt. We werken met klanten en afdelingen die ook gesloten zijn. Kortom - over 2 weken niets meer te doen. En dus thuis.
- Niet meer naar fitness
- Weekend - geen uitjes zoals Horeca
- Was bezig om een huis te kopen - nu alle bezichtingen zijn verminderd en woningmarkt raakt verder op slot.

Verder heb ik een jaarcontract, waarvan het maar onzeker is of dat dit in het komende najaar verlengd gaat worden. First in - first out.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 10:00 schreef Eyjafjallajoekull het volgende:

[..]

Vriend, er zijn zoveel goede games die gespeeld moeten worden. Ik kan een lijst neerplempen hier waardoor je 3 jaar zoet bent.

Dat deed ik vroeger maar daar haal ik al 10 jaar meer amper plezier uit.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 10:58 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

Dat deed ik vroeger maar daar haal ik al 10 jaar meer amper plezier uit.

Probeer eens Stanley's Parable. Niet zo lang maar geeft je wel een paar uur 'wtf' momenten. Een game waarbij je de 'narrator' die als een boek verteld wat er gebeurd, moet verslaan. Geniaal gemaakt.

- Thuiswerken, ondanks de mogelijkheid naar kantoor te gaan. Ik voel me echter bezwaard en hoor tegelijk ook veel tegenstrijdigheden in de berichtgeving bij de leidinggevende/media/familie/vrienden/etc. Daarnaast heb ik er moeite mee om via Skype of Zoom te vergaderen. Het is unheimisch en ik wil helemaal niet aan mijn eettafeltje zitten vergaderen en horen dat collega A vindt dat ik een leuke wandlamp heb. Of dat Finn en Jazz gehorig zijn. Flikker op. Het zijn collega's en (voor een deel) geen vrienden.

- Thuis is mijn kantoor geworden. Ik kijk 24u per week naar mijn werk als kleinbehuisde en dat maakt me mentaal erg moe. 9-17 is eigenlijk verworden tot 8-23 ofzo... Want ja, het staat er toch de hele tijd, dus uitstellen is makkelijk...

- Nadenken of ik over een jaar nog wel mijn baan heb wegens een jaarcontract (En zelfs ook nadenken of ik mijn huidige baan nog wel wil... Ook funest voor je motivatie/concentratie als je in die draaimolen terechtkomt)

- Fitness dicht. Kilo's vliegen eraan doordat je wel erg makkelijk naar dingen grijpt uit verveling.

- Weekend is geen weekend meer. Dusja, werken en vrije tijd gaan hand in hand en echt regelmaat is er niet meer.

- Vrienden alleen via de telefoon zien/spreken of via een ludieke virtuele vrijmibo. Leuk voor eventjes, maar afgelopen vrijdag voelde ik mij wel erg schraal toen ik de laptop om 22u dichtklapte en alleen in huis lam zat te wezen...

- Sociaal contact beperkt tot mijn ouders. Elke dag bellen en om de vier dagen langs om elkaar te voorzien in onze noden. Moeder zit met rugproblemen, dus pa en ik doen wat we kunnen. En daarnaast ook elkaar amper aanraken en obsessief hygiënisch bezig zijn. Ronduit bizar dat je momenteel zelfs moet nadenken om je ouders een knuffel of zoen te geven... Maar ja, better safe than sorry.

- Ergste nog van al is dat ik mijzelf gewoon voel koersen richting een depressie. Ik raak verstrikt in het wirwar van onduidelijkheden en sta zowat met het virus op en ga er ook nog eens mee naar bed. Ik weet het niet zo, maar volgens mij krijgt de GGZ een flinke lading werk erbij na juni.

Al met al dus een behoorlijke slag. Ondanks dat besef ik dat de maatregelen nodig zijn. Misschien wat overdreven in bepaalde gevallen, maar goed, wie ben ik om daarover te oordelen?

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 11:02 schreef Eyjafjallajoekull het volgende:

[..]

Probeer eens Stanley's Parable. Niet zo lang maar geeft je wel een paar uur 'wtf' momenten. Een game waarbij je de 'narrator' die als een boek verteld wat er gebeurd, moet verslaan. Geniaal gemaakt.

Oke dankje. Zal er eens naar kijken.

benauwd, 37,6 en adem halen is wat zwaarder. Ben al eerder ziek geweest maar zoals ik mij nu voel dat heb ik nog nooit gehad. Constant drukkend gevoel op mijn longen. En af en toe lichte hoofdpijn.

Samenwonen is uitgesteld (ik zou naar Frankrijk gaan en vanuit daar naar een nieuwe baan zoeken). Het was al uitgesteld omdat mijn maag in December/ Januari weer aan het vervelen was en ik een ziekenhuisafspraak had staan, nu ging het weer goed. Had die afspraak toen ook al afgebeld omdat het en goed ging en het virus begon op andere plekken op te duiken en had weinig zin om het in het ziekenhuis mogelijk op te lopen.

Vriend en ik hebben elkaar nu 2 maand niet gezien vanwege corona en dit zuigt hard. We wilden het niet per ongeluk mee naar mijn thuis meenemen en mijn ouders (of anderen tijdens de reis) besmetten. Nu gaat dit waarschijnlijk nog langer worden dan wat we voor ogen hadden. We videobellen elke dag urenlang, en we raken, net als voorgaande jaren niet uitgepraat. Maar ik heb knuffels nodig en we missen elkaar enorm.

Maar goed, voor ieders veiligheid, familie en onbekenden ben ik blij dat we er toch voor hadden gekozen toen al niet te reizen. Hij werkt nu inmiddels ook thuis terwijl zijn bedrijf daar totaal niet van is. Ik help mijn ouders mee omdat ik daar nu ben ingetrokken. De rest van de familie zien we ook door middel van videobellen. We zitten eigenlijk allemaal al zo'n 2 weken thuis te werken/ in isolatie.

Verder waren 3 anderen en ik bezig om een guildmeet te organiseren voor ons World of Warcraft guild (de 10e dus was een speciale). We waren hier al vroeg mee bezig. Datum was al geplanned. Helaas de meeting nu toch afgemeld omdat we niet het risico willen lopen een huis te boeken om vervolgens te moeten cancellen en veel kwijt zijn. Waarschijnlijk gaan we een mini meet doen in de winter. Plan is nu om de 10e meet op volgend jaar te plannen waarschijnlijk.

Al met al geen heftige dingen ofzo, maar goed, dat samenwonen is voor mij wel een dingetje nu en het niet zien van elkaar in real life.

Ik ben 80% zeker dat ik nu corona heb. Grieperig, droge kuch, beetje kortademig en soort van pijn in mijn borst. Ik heb geen thermometer maar als ik een beetje koorts heb is het in elk geval geen hoge koorts. Ik voel mij ook niet heel slecht.

Als het niet (veel) slechter word dan dit dan is voor mij de grootste impact echter het opgeven van een 4-5 maanden wandeling in de USA die ik had gepland. Ik weet het, luxeprobleem, maar samen met voorbereiding en nabereiding e.d. was dit toch het grootste deel van mijn jaar geweest, dus ik baal enorm dat het wegvalt en zie momenteel ook geen alternatieven die leuk zijn. Het wordt gewoon een kutjaar

Corona heeft voor- en nadelen.

Voordelen:

1) Van huis uit werken, dus geen reistijd en - kosten; wel vergoeding
2) M'n short call opties gesloten met winst,
3) Minder mensen in m'n omgeving en op straat,
4) Volop de natuur in, zonder veel mensen tegen te komen.

Nadelen:

1) Amper wat te doen buitenshuis qua cultuur en uitjes,
2) M'n DVP bezoek staat stil,
3) Zie amper collega's voor overleg of enig gezellig ge-OH,
4) Geen vakantiereisjes

Hier best wel een impact.

Thuis solliciteren. De laatste keer op locatie solliciteren was een dag nadat hier de eerste maatregelen waren aangekondigd. De kantoren waren al leeg. Maar bedrijven hebben blijkbaar een policy om de procedure per video-call te doen. Hier was ik ten dele op voorbereid, maar inmiddels heb ik meer benodigde faciliteiten besteld om in te kunnen spelen op deze veranderende markt. Ik hoop dat het met eventuele inwerking/onboarding in m'n volgende baan niet teveel in de weg zal gaan zitten.

Ook qua solliciteren, netwerk-events kunnen dus niet meer. Was altijd een goede bron van leads, maar alas, so be it. Qua kansen lijkt er nauwelijks enig effect te zijn. En afleiding moet van andere bronnen komen nu.

Ik ben lid van een sportclub. Helaas zijn de clubavonden opgeschort. Ook het vrijwilligerswerk gaat niet door. Was altijd een fijne manier om onder de mensen te blijven. Wel zie ik de eerste online-initiatieven uit de grond komen, de zelfs vanuit de landelijke bond worden gestuurd. Ik denk dat het online wel gaat aantrekken weer.

En dan familie & vrienden bezoek. Kan helaas niet meer. Er stond nog een vakantie gepland in april, die zal naar alle waarschijnlijkheid wel geannuleerd worden. Maar we bellen&appen veel meer.

Verder aan de positieve kant, ik wandel nu veel meer en heb toch een soort van dagritme gevonden.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 17:25 schreef SeLang het volgende:
Ik ben 80% zeker dat ik nu corona heb. Grieperig, droge kuch, beetje kortademig en soort van pijn in mijn borst. Ik heb geen thermometer maar als ik een beetje koorts heb is het in elk geval geen hoge koorts. Ik voel mij ook niet heel slecht.

Als het niet (veel) slechter word dan dit dan is voor mij de grootste impact echter het opgeven van een 4-5 maanden wandeling in de USA die ik had gepland. Ik weet het, luxeprobleem, maar samen met voorbereiding en nabereiding e.d. was dit toch het grootste deel van mijn jaar geweest, dus ik baal enorm dat het wegvalt en zie momenteel ook geen alternatieven die leuk zijn. Het wordt gewoon een kutjaar

Heb je al een keer eerder kortademigheid meegemaakt?

Ik echt nog nooit op deze manier. Ik had kortademigheid en ook kort duizeligheid. Wel logisch als je even minder zuurstof binnen krijgt maar verder dezelfde handelingen uitvoert natuurlijk.

Maar ik schrok er zelf wel even van. Ook omdat mijn temperatuur in korte tijd naar 38 ging, daarna gelukkig weer gedaald tot 37,3.

Heb ik hier op fok in elk geval een mede corona fokker

Weinig impact.

Alleen bier drinken in het weekend zit er niet in. Voor de rest niets veranderd.