Draai hier alle platen in je platenkast #16 (Saltines)

GCD013 Syd Barrett - The Madcap Laughs



Nog een van de wazigere albums. Syd Barrett's eerste solo album, die hij opnam na z'n vertrek uit Pink Floyd. ofnouja, 'vertrek', hij werd eruit geknikkerd, omdat z'n gedrag niet meer te houden was. o.a. schizofrenie en overmatig gebruik van LSD bleek niet zo'n beste combinatie.

Z'n laatste concerten van Pink Floyd kwam ie doorheen door het hele concert hetzelfde akkoord te spelen, of glazig voor zich uit te staren en helemaal niet te spelen. De band regelde een afspraak bij de psychiater, waar ie niet kwam opdagen.

De opnames waren niet makkelijk, ze duurde een jaar, en het koste 5 producers (waaronder z'n 2 oude band maatjes, Gilmour en Waters). En het resultaat is ook zeker geen makkelijk album. En net als bij bijv. Trout Mask Replica, je moet ervan houden. Maar als je dat doet, dan heb je een compleet uniek album in je handen. Maar bij TMR, is de gekte (grotendeels) gespeeld, dit is oprecht. Ik heb er een behoorlijk zwak voor in ieder geval, al gaat dat gepaard met een dosis medelijden.

GCD014 Underworld - Second Toughest In The Infants



Het duurde even voordat het kwartje viel bij Underworld bij mij. Ik was al jaren fan van vele electronische artiesten zoals far-out dingen als Aphex Twin en Autechre, maar ook wat meer recht-toe-recht-aan werk als Chemical Brothers vond ik tof. Underworld zijn wat subtieler, en daar moest ik even inkomen. Het is heerlijk hypnotiserend, maar het moet even op gang komen. Inmiddels kunnen ze weinig meer verkeerd doen bij mij.

quote:

Op woensdag 1 april 2020 10:53 schreef Gehenna het volgende:
GCD011 The Cult - Love

[ afbeelding ]

Zo die heb ik lang niet meer gehoord! Destijds ook uit zo'n bak gevist, op de gok, want ik kende helemaal niets van hun nog. Ik was thuis direct om, opener Nirvana knalt direct. Tegen het einde kwam ook nog eens She Sells Sanctuary, die ik toch wel eens gehoord had.

Ook een superfijne heldere 80s productie, strakke drums, coole baslijnen (ze kwamen niet voor niets uit de post-punk hoek). Fijn om weer eens terug te horen. En van begin tot eind tof

The Cult - She Sells Sanctuary

Aaaah, die hoes, prachtig!
Mijn eindexamenproject voor tekenen op de havo was geheel en al door deze elpee geïnspireerd, mijn leraar vond het maar niks en gaf me een 6, de sukkel

Overigens had ik de plaat zelf in bezit maar ooit uitgeleend aan een deejay en nooit meer teruggezien, potver!
Mijn favoriete nummer van dit album was destijds 'Phoenix'

quote:

Op woensdag 1 april 2020 14:00 schreef Gehenna het volgende:
GCD013 Syd Barrett - The Madcap Laughs

[ afbeelding ]

Nog een van de wazigere albums. Syd Barrett's eerste solo album, die hij opnam na z'n vertrek uit Pink Floyd. ofnouja, 'vertrek', hij werd eruit geknikkerd, omdat z'n gedrag niet meer te houden was. o.a. schizofrenie en overmatig gebruik van LSD bleek niet zo'n beste combinatie.

Z'n laatste concerten van Pink Floyd kwam ie doorheen door het hele concert hetzelfde akkoord te spelen, of glazig voor zich uit te staren en helemaal niet te spelen. De band regelde een afspraak bij de psychiater, waar ie niet kwam opdagen.

De opnames waren niet makkelijk, ze duurde een jaar, en het koste 5 producers (waaronder z'n 2 oude band maatjes, Gilmour en Waters). En het resultaat is ook zeker geen makkelijk album. En net als bij bijv. Trout Mask Replica, je moet ervan houden. Maar als je dat doet, dan heb je een compleet uniek album in je handen. Maar bij TMR, is de gekte (grotendeels) gespeeld, dit is oprecht. Ik heb er een behoorlijk zwak voor in ieder geval, al gaat dat gepaard met een dosis medelijden.

Syd Barrett - Octopus

Ik vind dit een geweldige plaat maar zo'n nummer als if it's in you, waar je zo goed kan horen hoe ver heen hij al was had voor mij eigenlijk niet gehoeven. Voelt altijd wel een beetje als voyeurisme als ik dat hoor.

quote:

Op woensdag 1 april 2020 14:53 schreef bartrid het volgende:

[..]

Ik vind dit een geweldige plaat maar zo'n nummer als if it's in you, waar je zo goed kan horen hoe ver heen hij al was had voor mij eigenlijk niet gehoeven. Voelt altijd wel een beetje als voyeurisme als ik dat hoor.

Nou exact dat dus.

quote:

Op woensdag 1 april 2020 14:53 schreef Kanaroe het volgende:

[..]

Aaaah, die hoes, prachtig!
Mijn eindexamenproject voor tekenen op de havo was geheel en al door deze elpee geïnspireerd, mijn leraar vond het maar niks en gaf me een 6, de sukkel

Overigens had ik de plaat zelf in bezit maar ooit uitgeleend aan een deejay en nooit meer teruggezien, potver!
Mijn favoriete nummer van dit album was destijds 'Phoenix'

Cool!

quote:

Op woensdag 1 april 2020 15:19 schreef Gehenna het volgende:

[..]

Cool!

Leuk!
Ga vooral door, als ik erachter kom hoe ik mijn 'plaatjes' (lees:afbeeldingen) kan invoeren hier zal ik de restanten van mijn platenkast er ook eens inzetten hier

quote:

Op woensdag 1 april 2020 15:23 schreef Kanaroe het volgende:

[..]

Leuk!
Ga vooral door, als ik erachter kom hoe ik mijn 'plaatjes' (lees:afbeeldingen) kan invoeren hier zal ik de restanten van mijn platenkast er ook eens inzetten hier

zeker doen

GCD015 Underworld - Everything, Everything



Born Slippy vond ik altijd al tof, maar dit album was de eerste waarbij het kwartje echt viel bij Underworld. Dit album is een live registratie,de setlist is zo goed als een 'best-of'. En alles knalt net even meer dan bij de studio opnames. Echt grijs gedraaid dit plaatje, jaren lang mijn go-to plaat tijdens het sporten

GCD016 The Black Angels - Passover



Nog zo'n plaatje die ik helemaal grijs heb gedraaid door de jaren heen. Het debuut van The Black Angels, uit 2006. Vernoemd naar The Black Angel's Death Song van het debuutalbum van The Velvet Underground.

Heerlijk psychedelische rock, met een lekker monotone, hypnotiserende sound. Behoorlijk zwak voor en kan ook dan ook altijd luisteren.

bazbo cd0028: Anathema - We're Here Because We're Here (cd+dvd)



Hoor, de band gaat nog meer de goede kant op. Melodieuzer, afwisselender, dynamischer, bij vlagen nog steeds de muur van stevige gitaren, maar het blijft netjes. Zangeres Lee Douglas krijgt een prominentere rol. Plaat verscheen in 2010, maar ik kocht 'm op 13 september 2013.




[ Bericht 0% gewijzigd door bazbo op 02-04-2020 14:19:31 ]

Lekker hoor, wat er allemaal gepost wordt. Nog een duit in het zakje:



van het album Unknown Pleasures. Een andere versie die niet te versmaden is, is die van Moby;

GCD017 The Black Angels - Directions to See a Ghost



En de tweede van de Angels. Zoals de hoes al doet vermoeden is er weinig veranderd, en dat is in dit geval wat mij betreft dikke prima. Hierna bleven ze nog steeds best leuke muziek maken, maar toch allemaal een tandje minder, en minder beklijvend, ondanks dat ik ook die albums wel vaker gehoord heb.

Voor de fans van Spacemen3 en loop, etc.

Leuk feitje: op het nummer Never/Ever hoor je een elektrische Jug, dat is samen met The 13th Floor Elevators en Dead Moon, de enige 3 keer dat ik bands ken die zo'n ding inzetten



[ Bericht 5% gewijzigd door Gehenna op 02-04-2020 16:00:25 ]

bazbo cd0029: Anathema - Hindsight



Nóg meer de goede kant op. Tien semi-akoestische versies van eerdere nummers. De plaat verscheen in 2008 en ik kocht hem op 6 januari 2012. Denk dat ik hem uit de uitverkoopbak griste. Dit is het echt betere werk. De mix van verstildheid, de hier en daar op duikende vrouwenprachtstem en de lyrische melodieën maken deze plaat tot een van de hoogtepunten in het oeuvre van de band, wat mij betreft.

GCD018 Beck - Mellow Gold



Oh heerlijk dit, en een tijdje al niet meer gehoord. Ook eentje die ik grijs gedraaid heb.

Geen album ademt 'de jaren 90' als deze, voor mij althans. Toen alternatief nog echt 'alternatief' was, maar tegelijk ook mainstream. Mooie tijd #opaverteld

Leuk feitje: King Buzzo is niet alleen te zien in de Beercan video, hij is ook te horen, de feedback op 2:30 is een sample van Hog Leg van de Eggnog EP van Melvins

bazbo cd0030: Anathema - Falling Deeper



Deze - uit 2011 - is orkestraler, nog akoestischer en nóg atmosferischer. Ik vind hem nóg mooier. Met achtendertig minuten is hij alleen veel te kort. Ik kocht hem overigens pas op 26 augustus 2014. Prachtplaat! Met een gastrolletje voor onze Anneke van Giersbergen. Hoogtepunt vind ik het afsluitende Sunset Of Age.




[ Bericht 9% gewijzigd door bazbo op 03-04-2020 16:34:03 ]

bazbo cd0031: Anathema - Weather Systems



De tweede Anathema die ik kocht. Op 21 mei 2012 was dat. (De eerste was Hindsight.) Mooie plaat, dit. De mix van de stevige gitaren, de mooie melodieën, de wat melodramatische atmosfeer en de verschillende stemmen is hier op z'n best. Zangeres Lee Douglas krijgt een steeds prominentere rol. De twee openingsstukken Untouchable 1 en Untouchable 2 maken gelijk diepe indruk. Staat geen minder nummer op deze plaat.

quote:

Op vrijdag 3 april 2020 13:59 schreef Gehenna het volgende:
GCD018 Beck - Mellow Gold

!

bazbo cd0032: Anathema - Universal



Dit is een dvd uit 2013, met daarbij een cd. Op de dvd een concert, opgenomen in het oude openluchttheater in Plovdiv, op 22 september 2012, samen met het Plovdiv Philharmonic Orchestra. De concertfilm is geregisseerd door Lasse Hoile (u weet wel) en ik moet zeggen dat het een uitstekende registratie is. De cd bevat slechts 79 minuten hoogtepunten. Kennelijk behoorden de toegiften niet tot de hoogtepunten, want die (en nog meer stukken) staan niet op de cd. Tijdens de toegiften deed het orkest ook niet meer mee, dus misschien vandaar. Sfeervol werkstuk, al had men mevrouw Lee Douglas wat mij betreft wel wat meer ruimte mogen geven. Ik kocht de set op 24 september 2013, toen hij net uit was.

bazbo cd0033 Anathema - Distant Satellites



Zoveelste plaat van de band. Destijds (lang, heel lang geleden toen het nog 2014 was) kreeg de band lovende kritieken omdat het nieuwe wegen insloeg. Zelf vind ik dat de plaat sterk opent met een stuk of vijf kenmerkende Anathemasongs en halverwege inkakt omdat er plots wat saaie elektronica opduikt. En waar is de mooie stem van Lee Douglas gebleven? Slechts in een enkel stuk hoor je haar. Niet het hoogtepunt in het oeuvre deze plaat, vind ik. Maar ook weer niet prut. Ik kocht 'm op 11 juni 2014.

bazbo cd0034: Anathema - A Sort Of Homecoming



Nog een film en dit keer met het complete concert op twee cd's erbij. De concertfilm is wederom geregisseerd door Lasse Hoile. Het concert is opgenomen in de kathedraal van Liverpool in mei 2015, de band is grotendeels akoestisch, heeft een cellist en violiste Anna Phoebe te gast en het geheel is bijzonder aangenaam. Mooie versies van allerlei grote Anathemastukken van de jaren ervoor, al krijgen we mevrouw Douglas nog altijd veel te weinig te horen. Ik kocht de set op 9 november 2015 toen hij net uit was, het duurde potdomme bijna vier jaar voordat ik de film bekeek en ik draai deze veel te weining, zo mooi.

bazbo cd0035: Anathema - The Optimist



En toen werd het 2017. Nog geen twee weken na de dag van uitkomen kocht ik de nieuwe Anathema (20 juni). Ik vond 'm gelijk beter dan z'n studiovoorganger Distant Satellites. Dat wel. Maar op een of andere manier is het echte vuur ervanaf. Terwijl ik ze juist zo goed vind als het wat subtieler, atmosferischer en verstilder is (lees: zonder vuur). Een jaar later komt gitarist en componist Daniel Cavanagh met z'n eerste soloplaat en die is wel degelijk precies wat ik graag hoor. Maar daarover later meer. Nu ik 'm zo weer draai, beleef ik met The Optimist toch weer een klein genoeglijk uurtje. Overigens heb ik - net als van We're Here Because We're Here en Distant Satellites - de special edition, met daarin een dvd met een 5.1 surround mix en ik heb - net als van We're Here Because We're Here en Distant Satellites - die hele 5.1 surround mix nog nooit gehoord.




[ Bericht 2% gewijzigd door bazbo op 06-04-2020 17:31:48 ]

bazbo cd0036: Ian Anderson - Homo Erraticus (Tour Edition)



Dit is een speciale editie / heruitgave van het album uit 2014. Er zit een dvd bij met daarop 'live visuals', een live-uitvoering van een stuk van de plaat en een interview met de meneer zelf. Nooit gezien, die hele dvd. En ik heb hem toch al sinds 27 juni 2018 in de kast staan. Op de plaat zelf staat folkprogrock in de stijl van Jethro Tull (goh), zeer genietbaar. Geen spektakel, maar het doet niet onder voor oudere Tullplaten. Draai hem niet zo vaak, eigenlijk.Dus leuk dat hij nu weer de kast uit komt.





[ Bericht 0% gewijzigd door bazbo op 06-04-2020 17:31:25 ]

bazbo cd0037: Jon Anderson - Olias Of Sunhillow



Hoek Jon Anderson aan de beurt. We beginnen met de eerste soloplaat uit 1976. Ik heb meerdere versies van dit album. Vind het dan ook een geweldige plaat en hij staat in mijn top 10 van beste albums aller tijden. In 1975 nam Yes een jaartje pauze. Anderson sloot zich een paar maanden op in zijn garage (terwijl er helemaal geen coronapandemonium gaande was) met allerlei akoestische en elektronische instrumenten en een wat opnameapparatuur en kwam eruit met deze plaat. Meesterlijk. Aan de hand van een stemmige songs en wonderschone instrumentaaltjes vertelt Anderson het verhaal van de Oude Tijd, stammen, de oorsprong van muziek en hoe het Goede overwint van het Kwaad. De originele elpeehoes is niet te versmaden. In 1981 kocht ik 'm op vinyl, een jaar of tien geleden een cd-versie en onlangs verscheen een nieuw geremasterde uitgave, die ik kocht op 20 februari jongstleden. Ik was als joch van zestien al helemaal ondersteboven van deze plaat en nu nog kan ik 'm niet genoeg horen.

GCD019 Beck - Odelay



Beck's tweede plaat die hij uitbracht op een groot label. Deze klinkt een stuk meer opgepoetst dan alles wat hij hiervoor had gedaan. En dat komt uiteraard mede door de productie van The Dust Brothers (die we kunnen kennen van Paul's Boutique). Werkelijk alles wordt door elkaar gemixt hier, en toch klinkt het duidelijk als een geheel.

Wederom eentje die ik compleet grijs gedraaid heb vanaf mijn tiener jaren en die behoorlijk mijn smaak heeft beïnvloed/verbreed.

Leuk feitje: Beck draagt dezelfde outfit als Captain Beefheart op Trout Mask Replica in de Were it's at?-video.