Draai hier alle platen in je platenkast #16 (Saltines)

quote:

Op vrijdag 27 maart 2020 10:26 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Ik vond de albums hiervoor ook wel grappig maar ik heb nou net de ene hierna die weer een stuk minder is. Trouwens op deze EP staat ook de aphex twin cover van come to daddy was ik al weer vergeten erg leuk

Heb dillenger escape plan ook wel een keer live gezien vond dat toen wel grappig heel veel heen en weer geren, maar ik merk nu dat als bandjes dat doen ik het minder trek. Hoe meer ze rennen hoe slordiger ze het spelen En vaak rent en springt de persoon die de minste muzikale input heeft het meest (op grauzone stond ook weer zo'n bandje waar een derde gitarist backflips liep te maken enzo )

ja hoop heen en weer geren en een brok herrie waar je de nummers niet kon herkennen. Had kaartjes om Meshuggah te zien want die zouden openen voor ze maar die kwamen helaas niet...En die zanger was ook super irritant.

GCD007 Captain Beefheart and His Magic Band - Safe as Milk

quote:

Op donderdag 6 juni 2019 22:41 schreef Gehenna het volgende:
G441 Captain Beefheart and His Magic Band - Safe as Milk



Misschien wel het leukste album uit de '60s. De andere platen - na dit debuut - van de kapitein zijn uiteraard ook fantastisch, maar daar moet ik wel een beetje voor in de stemming zijn. Deze brengt me juist in de stemming. Super vrolijk plaatje, en van begin tot eind goud

Captain Beefheart And His Magic Band-Electricity (Cannes Live 1968)

Nou dat dus, deze had ik alleen al flink wat jaren eerder. En bevat ook nog wat opnames uit de nooit uitgebrachte It Comes to You in a Plain Brown Wrapper sessies, maar daar mis je niet heel veel aan eigenlijk, of nouja ze zijn best prima, maar passen niet echt bij de rest van het album Dan zag ik liever bonus tracks vanThe Legendary A&M Sessions, zoals Diddy Wah Diddy

BB CD49



John Zorn the dreamers, het debut van deze lijn John zorn projectenm nouja eigenlijk is dit het vervolg op The Gift die hier ook in de kast staat maar dan bij John zorn. Dit is exotica op zijn John zorns, dat betekent eigenlijk gewoon de perfecte exotica, ontzettend chille nummers nergens saai of cheezy ook al zou het insturmentarium er wel voor kunnen zorgen maar het zijn gewoon allemaal stuk voor stuk muzikale grootheden. Marc Ribot, Jamie Saft, Kenny Wollenstein, Trevor Dunn, Joey Baron, Cyro Baptista en John Zorn.. Dit is ook ongeveer de line-up van de electric masada... smullen

Inclusief stickervel, met de beestjes op de hoes

GCD008 Captain Beefheart & his Magic Band - Mirror Man Sessions



Wat bestaat uit het Mirror Man album en een handjevol bonus tracks uit dezelfde sessies.
Mirror Man was de vijfde Beefheart plaat, die eigenlijk de 2e had moeten zijn. Delen kwamen wel opnieuw opgenomen uit op Strictly Personal, de eigenlijke 2e. Maar voor de rest moest de wereld een aantal jaar wachten dus. Voor mij allemaal prima, het duurde toen nog zo'n 15 jaar voordat ik geboren werd. En toen nog eens 18 jaar voordat ik internet kreeg en de naam Beefheart voor het eerst hoorde.

Deze ooit gekocht in een uitverkoop bak, en geen spijt van. Ik hield destijds nog niet zo van voor mij veels te rare Trout Mask Replica, maar was helemaal weg van het debuut album van de kapitein. Dit zit inderdaad meer in die vroege richting, het is lekker bluesy, maar inmiddels wel een stuk vreemder dan de tijdgenoten, maar dat trok ik direct al prima Hoogtepunt is het bijna 20 minuten durende blues-epos Tarrot Plane voor mij.

BB CD50



John Zorns dreamers tweede deeltje genaamd O'o, van hetzelfde laken een pak. Heerlijke jazzy excotica ultieme zomerse ontspannen muziek en dat uit de hoed van John Zorn. Valt veel over te zeggen maar beter kun je er gewoon naar luisteren

bazbo cd0016: The Allman Brothers Band - At Fillmore East



Hoogtepunt in het oeuvre van The Allman Brothers Band, wat mij betreft. Deze dubbelelpee uit 1971 is opgenomen in de legendarische concertlocatie Fillmore East. Er staan slechts zeven stukken op, want de heren hielden nogal van jazzyjammen op thema's. Niet dat het saai is. Integendeel. Ik kocht de enkele cd-versie op 18 oktober 2000, maar er is ook een Deluxe Editie met twee en een The Fillmore East Recordings met maar liefst zes plaatjes. In mijn oren is de knetterlange Whippin' Post de klapper, maar op deze plaat staat niets overbodigs. Over klassiekers gesproken.

Ik ben verplaatst dus kan niet meer bij mijn platenkast, wordt later vervolgd....

Gewoon een heerlijke plaat met de betere songs van Bowie; Low en het onvergetelijke Warszawa.

quote:

Op zaterdag 28 maart 2020 19:06 schreef Rubella het volgende:
Gewoon een heerlijke plaat met de betere songs van Bowie; Low en het onvergetelijke Warszawa.

David Bowie - Warszawa

Ja Low is geweldig 1 van de beste Bowie platen IMHO

bazbo cd0017: The Allman Brothers Band - Eat A Peach



Dubbelalbum uit 1972, dat ik zelf kocht op 13 februari 2017. Het is een beetje onsamenhangende mix van studio- en liveopnames. Hoogtepunt is het meer dan een half uur lange Mountain Jam, opgenomen tijdens die legendarische concerten in Fillmore East in 1971. De heren wisten wel hoe ze fijne southern jamrock moesten maken.

bazbo cd0018: The Allman Brothers Band - Brothers And Sisters



Album uit 1973. Blijft fijne muziek, dit. Net als Little Feat, maar daarvan (veel) later meer. Niet meer zo veel gejam, maar gewoon puike bluesrock. Mooie versie van Ramblin' Man erop. Maar het meest in het oor springende stuk is natuurlijk het instrumentaaltje Jessica. Ik kocht de cd op 20 februari 2017, nog niet eens zo heel erg lang geleden, eigenlijk.

bazbo cd0019: Amen Corner - If Paradise Is Half As Nice



Dit cd-singletje uit 1988 viste ik op 9 september 1989 uit de uitverkoopbakken van weet ik veel welke winkel toen nog bestond. Het is een soort verzamelaartje met vier hitjes uit de jaren zestig. Behalve het titelnummer vinden we ook Hello Suzie (van The Move!), High In The Sky (live!) en Bend Me Shape Me. Tijdloze pop.

bazbo cd0020: Tori Amos - Little Earthquakes



Begin oktober 1992. Ik zie een reportage op televisie over deze zangeres, die net haar debuutplaat heeft uitgebracht. Ze zingt wonderschone liedjes, gezeten achter een piano. Als ze dan ook nog Smells Like Teen Spirit op overweldigende wijze speelt, ga ik die week nog naar de platenwinkel. Ik vind de single Winter, waarop de Nirvana-hit staat. Twee dagen later, op 10 oktober 1992, koop ik dit volledige album. Twaalf minimeesterwerkjes. Prachtplaat. Lang niet gehoord, zeg.




[ Bericht 1% gewijzigd door bazbo op 29-03-2020 17:15:05 ]

bazbo cd0021: Tori Amos - Winter



Dit is dus de single die ik op 8 oktober 1992 koop. Titelnummer is al heel mooi, maar de cover van het Nirvananummer is wat mij betreft schitterend en ik hoor deze versie liever dan het origineel.

bazbo cd0022: Amplifier - The Octopus



Ergens begin 2011 lees ik een recensie over deze plaat en op 18 maart van dat jaar koop ik 'm, zonder dat ik er eerder ook maar een noot van heb gehoord. De dubbelcd uit 2010 blijkt vol te staan met waanzinnige beukprogrock van de Britse Sal Belamir en zijn companen. Riffs, hemelse koortjes, gierend gitaargeweld, prachtmelodieën. Ik kan het eigenlijk nergens mee vergelijken. Met progmetal heb ik niet zo veel; dit is ook hard, maar subtiel, vol afwisseling en goed voor twee lekkere uurtjes.

bazbo cd0023: Amplifier - Echo Street



Vervolgplaat uit 2013. Deze is wat subtieler. Heb hem al een hele tijd niet gehoord. Fraai werk erop. Opener Matmos zet aardig de toon voor een uurtje prima progrock met de nadruk op rock, maar ook lange stukken als Extra Vehicular mogen er zijn.. Ik kocht deze cd op 13 augustus 2013.

bazbo cd0024: Amplifier - Trippin' With Dr. Faustus



Groot was mijn vreugde toen ik vernam dat Amplifier kwam spelen tijdens het Midsummer Prog Festival op 23 juni 2018 in het openluchttheater in Valkenburg. Ik was van de partij. Allemensen, wat een heerlijke bak herrie maakten Sal Belamir en de zijnen. De meeste progliefhebbers haakten af, maar ik vond het fijn. Nu was het inderdaad luid, maar niet oorverdovend. Band stond op het 'podium' geheel in het zwart gestoken, compleet met de zwarte Octopusstropdassen. Na afloop kocht ik deze cd, toen nog geen jaar oud. Ik kreeg er een Octopus t-shirt bij. Gaaf. Net als deze plaat. Deze is weer wat rauwer, maar de songs lijken compacter. Opener Rainbow Machine is een goed voorbeeld.




^ Amplifier op het Midsummer Prog Festival, Openluchttheater Valkenburg, 23 juni 2018

bazbo cd0025: Amsterdam Percussion Group - Release



Op 3 juni 2006 mocht ik een concert van de Amsterdam Percussion Group bijwonen, in het oude Tivoli aan de gracht in Utrecht. Naast vier percussionisten speelde ene meneer Terry Bozzio mee. Toen op het programma het onvermijdelijke The Black Page (Frank Zappa). Na afloop nam ik deze cd mee. De plaat komt uit 2003 en Bozzio speelt er niet op mee. Wel ene meneer Michiel Borstlap. Zijn piano is te horen in de compositie Famin (Emmanuel Sejourne) en in zijn eigen stukje Checkpoint. De overige stukken - door componisten als Vincent, Piazzolla en Klein - laten alleen het percussie-ensemble horen, maar vervelen geen moment. Heel lang niet gedraaid dit en het is weer een fraai luisteravontuur. Op youtube helaas niets te vinden van dit album, maar wel van een concert van het APG met Bozzio. Ook leuk.

bazbo cd0026: An Endless Sporadic - Magic Machine



Het is 25 november 2016 als ik dit album koop. Ik ken bandleider en multi-instrumentalist Zach Kamins op dat moment (nog) niet, maar mijn aandacht is vooral getrokken door de imposante lijst gastmuzikanten. Jonas Reingold, Jordan Rudess en Roine Stolt zijn toch niet de minsten. De plaat staat vol megabombastisch proggeweld. Soms is het zelfs mij een beetje te veel, maar er staat ook een boel sterk spul op. Nadien niets meer van deze band gehoord. In 2019 zie ik The Flower Kings, de band van Roine Stolt, een paar keer en in zijn band zit een nieuwe toetsenist. precies: meneer Zach Kamins.

bazbo cd0027: Anathema - Fine Days 1999-2004



Hoekje Anathema nu. In deze 3cd+1dvd-doos zitten de drie albums Judgement, A Fine Day To Exit en A Natural Disaster. De box verscheen in 2015, maar hij bevat chronologisch gezien het oudste materiaal van de band dat ik heb, dus draai ik deze eerst. Judgement was ook de eerste plaat die ik ooit van ze hoorde. Dat moet ook ergens in 1999 geweest zijn. Het duurde tot Weather Systems voordat ik hun muziek ook ging kopen, maar dat is een ander verhaal. Op de dvd staat een akoestisch én een elektrisch concert. Het materiaal op deze box kent nog slechts flarden van de knalharde muziek die de band eerder maakte en verweeft steeds meer prachtdingen en atmosferische elementen erin. Vanaf A Fine Day To Exit krijgt ook zangeres Lee Douglas een rol en dat maakt hun werk afwisselender en wat mij betreft nog interessanter. Ik kocht de box op 4 mei 2015.







[ Bericht 0% gewijzigd door bazbo op 01-04-2020 09:33:44 ]

GCD009 Captain Beefheart & his Magic Band - Trout Mask Replica



FAST EN BOULBUS!

Jup daar istie dan, de klassieker van de Captain. Een van de vreemdste albums die ooit uitgepoept zijn. Het lijkt erop dat de wereld grotendeels verdeeld is in mensen die dit album afschuwelijk vinden en mensen die 'm als toppunt van de muziekgeschiedenis zien.

Toen ik 'm eerst hoorde zat ik overduidelijk in de eerste groep. Maar hij is behoorlijk gegroeid. Ik vind het inmiddels een toffe, heel unieke plaat, maar ook niet veel meer. Dus ik val een beetje tussen wal en schip, ik vind het niet eens het beste werk van de Kapitein. Maar het is overduidelijk een bijzondere mijlpaal in de muziekgeschiedenis.

En onthoud: oordeel deze plaat pas, als je 'm mee kan zingen. Het barst het van de plezier en er zit meer in dan je op de eerste luisterbeurt hoort.


Leuk feitje: In Moonlight on Vermont (ik denk mijn favoriet van deze plaat), zit een toffe referentie naar de oude tape experimenten van Steve Reich, Come Out, en omdat we toch in de WTF-music mood zitten, krijg je die incl. een avant-garde ballet, gratis erbij van mij

GCD010 The Clash - London Calling



Ooit gekocht omdat deze plaat toch wel vaak wordt aangekondigd als het hoogtepunt uit de Punk. Ik was helemaal weg van het titel nummer, dus toen ik deze ooit in de uitverkoopbak zag als vroege twintiger, moest ik 'm wel hebben.

Het album opent met het titelnummer, om me daarna niet meer zo te grijpen als dat eerste nummer. Een behoorlijke tegenvaller destijds. Inmiddels vind ik het wel een tof album, maar ze flirten wel erg veel met Ska en Rockabilly, en dat gaat ze wmb niet zo best af. Het klinkt mij gewoon allemaal veel braver en minder gedreven dan de hoes en het titelnummer deden vermoeden.

Maar goed, er staat geen verkeerd nummer op hoor. Maar ik heb het nooit kunnen zien als het meesterwerk dat het zou moeten zijn.



[ Bericht 0% gewijzigd door Gehenna op 01-04-2020 10:21:52 ]

BULBOUS, ALSO TAPERED!

GCD011 The Cult - Love



Zo die heb ik lang niet meer gehoord! Destijds ook uit zo'n bak gevist, op de gok, want ik kende helemaal niets van hun nog. Ik was thuis direct om, opener Nirvana knalt direct. Tegen het einde kwam ook nog eens She Sells Sanctuary, die ik toch wel eens gehoord had.

Ook een superfijne heldere 80s productie, strakke drums, coole baslijnen (ze kwamen niet voor niets uit de post-punk hoek). Fijn om weer eens terug te horen. En van begin tot eind tof

GCD012 John Coltrane - My Favourite Things



Een van mijn eerste kennismakingen met jazz, en direct een hele fijne en toegankelijke met heerlijke melodieën. Kwam er pas veel later achter dat het een thema nummer uit The Sound of Music was (De musical, de film kwam pas 5 jaar na dit album uit).