Draai hier alle platen in je platenkast #16 (Saltines)

BB CD40



Van de fungi gaan we naar de plantjes, want dat het bij cypress hill eigenlijk maar om één ding gaat, is wel zo ontzettend duidelijk. We beginnen met hits from the bong, en de tekst "I want to get high so high" met de karakteristieke hoge stem is in één klap duidelijk (doet met trouwens denken aan nv groep 65 met tanger, wat eerder voorbij kwam, die zijn ook high met hoge stem ). Maar we gaan dus californisch hip-hoppend, met toffe beats door hit na hit, we aint going out like that en natuurlijk insane in the membrane. Don't you know I'm loco!

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 15:59 schreef Gehenna het volgende:
Door met de CD's En die liggen verspreid door het huis op deze plekken:

[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]

GCD001 Air - Moon Safari

[ afbeelding ]

[...]

Op de bovenste foto zie ik in ieder geval Beefheart en Nick Drake.

bazbo cd13: Daevid Allen - Bananamoon Obscura 1&2



Dit is een vreemde. Twee albums van projecten Euterpe en Brainville in een pakket. Euterpe - Studio Rehearsal Tapes 1977 staat vol met Gong-achtige waanzin, met hulp van Gilly Smyth en anderen. Op Brainville - Live in the UK spelen Allen, Hugh Hopper en Pip Pyle zeven veelal geïmproviseerde stukken, onduidelijk wanneer precies. Beide albums zijn aanvankelijk apart uitgegeven, deze dubbelcd uit 2014 heeft ze dus samengevoegd. Ik kocht 'm op 2 mei 2016. Rare maar intrigerende shit. Ben niet anders gewend van Daevid Allen.

quote:

Op woensdag 25 maart 2020 21:04 schreef bazbo het volgende:

[..]

Op de bovenste foto zie ik in ieder geval Beefheart en Nick Drake.

Klopt

BB CD41



Een beetje een vreemde eend in de bijt, omdat dit namelijk geen cd van mij is maar een cd van mijn baas Mijn baas is een grote fan van magma en hij vond het leuk dat ik ze live ging zien. Ik had hem toen de debut plaat van kayo dot geleend omdat hij zei dat er niets echt op leek, en ik vond toen dat die kayo dot er duidelijk invloeden van bevatte Mijn baas reprociceerde dit door mij deze plaat te leen te doen met de woorden "dit is het raarste dat ik in mijn kast heb staan" Het is moderne jazz en tot nu toe erg leuk, blijkbaar zijn dit stukken die naast een compositie ook een plek hebben de nummers van de zeeland suite dienen namelijk op een specifieke plek uitgevoerd dienden te worden

Hij ligt al jaren in mijn kast en ik zal hem na corona een keer weer terug geven aan mijn baas, dat ik hem zo lang geleend heb komt overeen met dat hij mijn kayo dot cd lang gehad heeft en deze leende met de woorden: niet te snel teruggeven hoor

GCD002 Air - Talkie Walie



Deze ooit in een uitverkoopbak gevonden, en gekocht zonder 'm ooit geluisterd te hebben daarvoor. Een dappere beslissing Gezien dat Air's discografie vrij hit & miss is. Dit is gelukkig een van hun beste platen wat mij betreft. Heerlijk zwoele ambient pop

BB CD42



Jaja het begin van de 70s een album uit 1970 hard rock in optima forma. We knallen erin met speedking dan bloodscuker en verderop child in time, hier staan nog wat andere mixen van speedking en andere nummers op, meestal zit ik daar niet zo op te wachten.

GCD003 Aphex Twin - Richard D. James Album



Aphex Twin, echt zo'n artiest die eigenlijk weinig fout kan doen bij mij, elk album van hem grijs gedraaid, zo ook deze.

BB CD43



Gekocht toen Daft punk nogal explodeerde, ik was altijd al vrij gecharmeerd van hun nummers en clips. Da funk die geweldige clip met die hond en natuurlijk around the world. Deze plaat is live in 2007 toen ze wat enorme shows hebben gegeven, het live element voegt wel een klein beetje toe omdat ze hier uit verschillende periodes aan elkaar mixen en ook nog wel wat variaties op de album versies maken. Het is dus een continue set aan opzich wel fijne muziek voor thuiswerken.
Hier zitten ook nogal wat aanstekelijke rifjes in uit de Nile Rodgers stal

GCD004 Aphex Twin - Drukqs



Een dubbelaar van Aphex Twin, een album die echt alle kanten op gaat, prachtige (geprepareerde) piano stukken, duistere ambient, knallende techno en alles ertussen. Vrij gestoord, maar op een of andere manier, voelt deze als Richard's meest persoonlijke plaat.

Weet nog goed net voordat dit uitkwam, was er een 'reclame' voor dit album op tv. Op MTV, midden in de nacht, ineens een misvorm wezen in een rolstoel, raar hijgend, en dan ineens een datum in beeld verder niets. Hele nacht niet geslapen en geen idee wat me te wachten stond op die datum Pas jaaaren later toen het clipje 'rubber johnny' (zie onder) uitkwam, viel het kwartje.

Volg dit topic met belangstelling!
Zie ik de Zeelandsuite voorbijkomen....aaah, ik heb em op een cassettebandje (!) staan, lang geleden overgetaped van een vriend die de elpee had

Zelf heb ik ooit een groot deel van mijn elpees verkocht in zeer arme en barre tijden, en een ander deel raakte later vervormd door een warmtelamp

BB CD44



Dit is er eentje die ik door de tijd alleen maar beter en beter ben gaan vinden. Deze valt midden in mijn nu-metal tijd, toen was het al een beetje de vreemde eend in de bijt. Achteraf is dit gewoon blijven groeien en groeien in mijn oren, het heeft alles een beetje agressie maar ook een soort rare wave kwaliteit waar ik niet helemaal mijn vinger op kan leggen. Geweldig baslijnen en breakdowns die niet van mijlenver aan te komen zien. De zang werkt op plaat ook erg goed. (live niet altijd) Ik heb ze 1 keer live gezien, dat was gelijk de aller eerste keer dat ik in een pit terecht kwam, dat was op pinkpop 1998 ik was toen 17. Ik vond dat een geweldig concert maar de registratie later op tv was echt ruk (heb dat idee vaker bij hoe pinkpop op tv komt sommige artiesten komen heel slecht uit de mix ofzo, maar het kan ook wel dat het concert gewoon ruk was maar ik overdonderd was door de ervaring).

Ja Deftones waren altijd interessanter dan de meeste nu-metal. Ooit eens in de HMH gezien met Linkin Park als opener en Linkin Park blies ze van de stage af. Iets te veel pretsigaretten gerookt blijkbaar

bazbo cd0014: Daevid Allen Weird Quartet - Elevenses



En weird is het weer. Maar ook hoogst vermakelijk en bij vlagen ook zeer mooi en kippenvelgevend. Dit is zo'n beetje de laatste Allenplaat waaraan hij werkte voor hij overleed op 13 maart 2015. Ik kocht 'm op 18 mei 2016. Daevid Allen: bijzondere man die bijzondere muziek maakte. Ik draai 'm te weinig.

BB CD45



Dit is de tweede plaat van de deftones, en de eerste die ik kocht. Achteraf wel iets minder dan hun debut, maar wel de plaat waarmee ze bij het grote publiek binnenkwamen. Shut up and drive (far away) en my own summer hadden een behoorlijke roulatie op TMF. Ook al is hij wat minder dan adrenaline is het nogsteeds wel een prettige plaat

GCD005 Jeff Buckley - Grace



Zijn vader Tim kwam al een paar keer voorbij bij de LP's, maar de Buckley liefde kwam hier bij Jeff het huis in.

Beide veel te vroeg gestorven, en Jeff zelfs al na het maken van 1,5 album. Tragisch, want dit album staat echt op z'n eigen eilandje in het muzieklandschap en daar had ik graag meer van gehoord

Dijk van een stem, waanzinnige pakkende nummers, heerlijke productie, explosies van emoties. Een van de fijnste platen uit de 90's. 'Hallelujah' was ik wel eventjes klaar mee, nadat elke waailap/doos met een microfoon dat nummer ineens moest zingen de afgelopen jaren. Maar die hype is gelukkig weer voorbij en als hij dan ineens langs komt op dit album is het toch wel erg mooi weer.

En het fijne van de cd uitgave is dat hier Forget Her als bonus-nummer bij op staat, en dat is misschien wel mijn favoriet

BB CD46



Dan zijn we bij de derde plaat van de deftones (en mijn laatste) hier laten de deftones toch wel zien dat ze wel verder durven te denken dan hun basis geluid, ze zijn hierop namelijk weer een beetje rustiger geworden iets meer the cure invloeden, hierna ben ik ze uit het oog verloren maar het blijft toch wel een boeiende band. Ik heb hiervan de limitid edition die in een zwart hoesje heeft en blijkbaar een bonus nummer bevat en een enchanced gedeelte Dat was toen nog een dingetje

GCD006 Cannonball Adderley - Somethin' Else



Toegegeven dit cd-rekje ligt meer op alfabet naar de rest van de collectie, want daar is ineens Cannonball Adderley!

Fijne jazz plaat, klassieker. Adderley op tenorsax, Art Blakey op drums en fucking Miles Davis op Trompet. Er zijn mindere samenstellingen te bedenken. Dit is sowieso één van de weinige albums waar Miles als bandlid (ipv leider) op speelt, en de enige toen hij wat bekendheid genoot.

quote:

Op donderdag 26 maart 2020 16:42 schreef Bosbeetle het volgende:
hierna ben ik ze uit het oog verloren maar het blijft toch wel een boeiende band.

Die wat tegenvallende plaat erna met die schedel was voor mij ook een reden omdat te doen destijds. Maar inmiddels weer dik en dwars ingehaald, want daarna gingen ze weer als een speer kwam ik achter

bazbo cd0015: Allman Brothers Band - Beginnings



Op deze enkele cd staan de eerste twee platen The Allman Brothers Band (1969) en Idlewind South (1970) staan. Kan makkelijk, want die twee platen zijn (voor huidige begrippen) schandalig kort. Toch staat er schitterend spul op en dat terwijl de band destijds zelf vond dat ze in de studio totaal niet uit de verf kwamen. Live waren ze dus nóg beter. De (dubbel)elpeeversie verscheen in 1973. Omdat ze dus de eerste twee platen bevatten, staat deze cd vooraan in mijn rijtje Allman Brothers, ook al klopt dat chronologisch gezien niet. Ik kocht de cd op 20 februari 2017, na een zoveelste concert van het lokale bandje Fillmore East (dat het werk van The Allman Brothers speelt met bas, orgel, twee gitaren en jawel twee drummers) hier ter plaatse. Klassiek werk, dit.





[ Bericht 12% gewijzigd door bazbo op 27-03-2020 08:40:50 ]

BB CD47



Dillenger escape plan, math rock met een soort screamo kantje, de punk versie van meshuggah zeg maar. Ze hebben altijd behoorlijk te kampen gehad met niet de beste zangers in mijn optiek. Daarom des te tof dat ze dit EPtje hebben gemaakt met Mike Patton. Misschien ben ik bevooroordeeld maar ik vind dit het beste werk dat dillenger escape plan hebben gemaakt
Helaas maar 4 nummers.

Ah, Dillinger Escape Plans. 1 van de bands waar ik ooit na 4 nummers of zo weg ben gegaan bij hun concert. Man, wat was dat slecht. Ben het met je eens dat die EP wel het beste is wat ze gedaan hebben. Vond dit nummer ook wel aardig, maar dat klinkt dan ook best wel Tomahawk achtig en zo

quote:

Op vrijdag 27 maart 2020 10:17 schreef bartrid het volgende:
Ah, Dillinger Escape Plans. 1 van de bands waar ik ooit na 4 nummers of zo weg ben gegaan bij hun concert. Man, wat was dat slecht. Ben het met je eens dat die EP wel het beste is wat ze gedaan hebben. Vond dit nummer ook wel aardig, maar dat klinkt dan ook best wel Tomahawk achtig en zo

The DILLINGER ESCAPE PLAN - "Black Bubblegum" (Official Music Video)

Ik vond de albums hiervoor ook wel grappig maar ik heb nou net de ene hierna die weer een stuk minder is. Trouwens op deze EP staat ook de aphex twin cover van come to daddy was ik al weer vergeten erg leuk

Heb dillenger escape plan ook wel een keer live gezien vond dat toen wel grappig heel veel heen en weer geren, maar ik merk nu dat als bandjes dat doen ik het minder trek. Hoe meer ze rennen hoe slordiger ze het spelen En vaak rent en springt de persoon die de minste muzikale input heeft het meest (op grauzone stond ook weer zo'n bandje waar een derde gitarist backflips liep te maken enzo )

BB CD48


Hievoor hadden dillenger escape plan geloof ik 1 album en een heel stel EPs, deze plaat gaat een beetje door in hun oude stijl maar voegt wat dingen toe waardoor het een beetje past in de rond die tijd heersende screamo, opzich nog wel een leuk album maar ook de laatste van ze die ik gekocht heb. Wel grappig dat je een beetje kunt horen dat ze zich wel hebben laten inspireren door Mike hebben laten inspireren of in ieder geval de nieuwe zanger.



[ Bericht 3% gewijzigd door Bosbeetle op 27-03-2020 11:11:50 ]

Die EP is ook mijn favoriet van hun