ADD&ADHD #72 Sluiten is aanmaken

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 08:57 schreef De_Onnoembare het volgende:

[..]

Een man met pik en ballen is niet 'zichzelf ' als HIJ beweert een vrouw te zijn. Dat is gewoon klinkklare onzin en ik ga de realiteit niet ontkennen omdat het nu schijnbaar hip is volgens het partijkartkel.

Dit slaat helemaal nergens op

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 11:44 schreef Muck het volgende:
Joh, onnoembare, hebben nog niet genoeg mensen gezegd dat het wel een tandje minder mag?

Ik hoop binnenkort met medicatie te beginnen in de hoop dat mijn leven na 34 jaar eindelijk eens wat normaler wordt, maar door jouw dwingende gedrag in dit topic, durf ik amper te posten hier of er überhaupt mee te beginnen
Lijkt me niet de bedoeling toch?

De een doet het fantastisch op medicatie, de ander wil het niet, ieder zijn keuze en in Nederland mag je die keuze helemaal zelf maken. Niemand die je opsluit als je geen medicatie wilt.

Open een anti-medicatie-topic, als de mods hier dat zien zitten, maar alsjeblieft, mag dit weer het adhd-topic worden in plaats van het ‘de onnoembare gaat overal tegenin en gebruik GEEN medicijnen’-topic?

Ik zie eigenlijk iedereen heel pro-medicatie zijn en dit dwingend opdringen en slechts 1 iemand die hier bedenkingen bij heeft. Waar de rest dan weer heel boos op reageert. Je visie is nogal vervormd dus.

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 12:09 schreef De_Onnoembare het volgende:

[..]

Ik zie eigenlijk iedereen heel pro-medicatie zijn en dit dwingend opdringen en slechts 1 iemand die hier bedenkingen bij heeft. Waar de rest dan weer heel boos op reageert. Je visie is nogal vervormd dus.

Laat iedereen lekker voor zichzelf bepalen of ze wel of niet medicijnen slikken.
Ik vind jouw oordelen hierover erg storend
Die keuze om medicijnen te nemen is een bewuste keuze, omdat ik helemaal vastliep in alles ,in mezelf. Ik slik nu ruim 15 jaar medicatie en zonder zou mijn leven een grote chaos zijn, zou ik slecht functioneren en continu overprikkeld zijn van alles wat er in mezelf en om me heen gebeurd.
Prima dat jij geen medicijnen slikt voor je ADHD ...volgens mij heeft niemand daar een oordeel over. Maar ga niet lopen oordelen over mensen die wel de keuze maken om medicijnen te slikken.

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 12:43 schreef puzziepie het volgende:

[..]

Prima dat jij geen medicijnen slikt voor je ADHD ...volgens mij heeft niemand daar een oordeel over.

Pardon? Dan lees je wel HEEEEEL selectief.

quote:

Maar ga niet lopen oordelen over mensen die wel de keuze maken om medicijnen te slikken.

Doe ik ook niet.

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 12:44 schreef De_Onnoembare het volgende:

[..]

Pardon? Dan lees je wel HEEEEEL selectief.

Niet okay wat jij doet

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 12:44 schreef De_Onnoembare het volgende:

[..]

Pardon? Dan lees je wel HEEEEEL selectief.
[..]

Doe ik ook niet.

Zeggen dat je geen oordeel hebt en tegelijk mensen keihard veroordelen als ze wel medicatie gebruiken, is wel erg tegenstrijdig hoor.

Ik vraag je alleen of het wat minder mag, dat is alles.

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 13:37 schreef Muck het volgende:

[..]
mensen keihard veroordelen als ze wel medicatie gebruiken

Waar dan?

Ik ben niet alleen maar pro-medicatie, in dit topic wijs ik ook op de nadelen ervan. Ook dring ik het niemand op. Als het voor jou niet werkt, of er teveel nadelen zijn, vooral niet doen! Waar ik me een beetje aan stoor is dat je jouw waarheid als algemeen feit neerzet.

Voor jou voelen medicijnen als onnatuurlijk en chemisch, buiten sporten is voor jou effectiever, en jij bent in staat met je symptomen te leven dus vind jij dat je er beter af kan blijven.

Maar zoals jij het presenteert komt het over alsof dit voor iedereen opgaat. Alsof iedereen maar moet gaan sporten en zijn symptomen moet leren leven. Het impliceert dat mensen altijd fout bezig zijn als ze wel voor medicatie kiezen. Met woorden als 'platspuiten' 'drugs' 'vieze amfetamine zweetlucht' of vergelijkingen met doping en mensen die overdags naar de sterke drank grijpen.

Maar dat is lang niet altijd zo. In sommige gevallen is medicatie wel een goed idee. En door het zo negatief af te schilderen maak je mensen wellicht onnodig bang voor iets wat hen heel goed zou kunnen helpen.

[ Bericht 3% gewijzigd door Jake_Skywalker op 14-02-2020 17:44:47 ]

*ADHD-n00b meldt*

Verhaal in het kort: ik was dat slimme, stille, dromerige, klunzige meisje dat zat te lezen in een hoekje. Als puber sociaal totaal niet aangesloten en heel depri, ondertussen wel VWO doen maar nooit heel goed scoren. Door een groep studiegenoten door een WO opleiding walsen, vastlopen bij een scriptie, die net op tijd afmaken en toch afstuderen. Baan op HBO-niveau want die standaard WO functie die bij m'n studie paste dat ging me nooit lukken (gebrek aan zelfvertrouwen). Enfin, bijna 20 jaar verder, nog diezelfde baan, inmiddels ook een gezin, nog steeds depri fases en moodswings en nog steeds een chaoot. Uiteindelijk door een nieuwe collega met ADHD viel mijn kwartje, ging ik over ADHD lezen en zag mijn eigen leven beschreven staan.
Nu, een half jaar later, heb ik de diagnose (ADD/ADHD-PI) op zak en ben ik bezig met hoe dan nu verder. Huisarts is anti-medicijnen, dus ik heb nu contact met een coach. Daar mis ik echter een beetje de klik en ik denk eigenlijk dat ik gewoon ook op zijn minst medicijnen wil proberen. Want oppervlakkig bezien heb ik mijn leven redelijk op orde, maar ondertussen is volledig onzichtbaar hoeveel moeite en (mentale) energie dat soort van op orde zijn vreet en hoeveel dingen ik gewoon niet heb/doe omdat ik de puf niet kan opbrengen en wat voor frustraties dit oplevert.

_{(Hehe, weet niet of dit nog te volgen is, hoezo superwarrig. Vrijdagavond is misschien niet het beste moment om zoiets 'even' op te schrijven.)}

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 11:38 schreef De_Onnoembare het volgende:

[..]

Of je legt debiele verbanden, zoals dat een man geen vrouw noemen hetzelfde is als jezelf niet platspuiten

Dus als je het niet met argumenten kan winnen ga je me lopen beledigen.
Flikker een eind op man, eikel.

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 20:34 schreef Jojogirl het volgende:
*ADHD-n00b meldt*

Verhaal in het kort: ik was dat slimme, stille, dromerige, klunzige meisje dat zat te lezen in een hoekje. Als puber sociaal totaal niet aangesloten en heel depri, ondertussen wel VWO doen maar nooit heel goed scoren. Door een groep studiegenoten door een WO opleiding walsen, vastlopen bij een scriptie, die net op tijd afmaken en toch afstuderen. Baan op HBO-niveau want die standaard WO functie die bij m'n studie paste dat ging me nooit lukken (gebrek aan zelfvertrouwen). Enfin, bijna 20 jaar verder, nog diezelfde baan, inmiddels ook een gezin, nog steeds depri fases en moodswings en nog steeds een chaoot. Uiteindelijk door een nieuwe collega met ADHD viel mijn kwartje, ging ik over ADHD lezen en zag mijn eigen leven beschreven staan.
Nu, een half jaar later, heb ik de diagnose (ADD/ADHD-PI) op zak en ben ik bezig met hoe dan nu verder. Huisarts is anti-medicijnen, dus ik heb nu contact met een coach. Daar mis ik echter een beetje de klik en ik denk eigenlijk dat ik gewoon ook op zijn minst medicijnen wil proberen. Want oppervlakkig bezien heb ik mijn leven redelijk op orde, maar ondertussen is volledig onzichtbaar hoeveel moeite en (mentale) energie dat soort van op orde zijn vreet en hoeveel dingen ik gewoon niet heb/doe omdat ik de puf niet kan opbrengen en wat voor frustraties dit oplevert.

_{(Hehe, weet niet of dit nog te volgen is, hoezo superwarrig. Vrijdagavond is misschien niet het beste moment om zoiets 'even' op te schrijven.)}

Welkom
Je kan zeker medicijnen proberen, al is het vaak wel een lastige zoektocht.

En superwarrig is onze huisstyle

Als je vragen hebt, stel ze gerust.

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 20:34 schreef Jojogirl het volgende:
*ADHD-n00b meldt*

Verhaal in het kort: ik was dat slimme, stille, dromerige, klunzige meisje dat zat te lezen in een hoekje. Als puber sociaal totaal niet aangesloten en heel depri, ondertussen wel VWO doen maar nooit heel goed scoren. Door een groep studiegenoten door een WO opleiding walsen, vastlopen bij een scriptie, die net op tijd afmaken en toch afstuderen. Baan op HBO-niveau want die standaard WO functie die bij m'n studie paste dat ging me nooit lukken (gebrek aan zelfvertrouwen). Enfin, bijna 20 jaar verder, nog diezelfde baan, inmiddels ook een gezin, nog steeds depri fases en moodswings en nog steeds een chaoot. Uiteindelijk door een nieuwe collega met ADHD viel mijn kwartje, ging ik over ADHD lezen en zag mijn eigen leven beschreven staan.
Nu, een half jaar later, heb ik de diagnose (ADD/ADHD-PI) op zak en ben ik bezig met hoe dan nu verder. Huisarts is anti-medicijnen, dus ik heb nu contact met een coach. Daar mis ik echter een beetje de klik en ik denk eigenlijk dat ik gewoon ook op zijn minst medicijnen wil proberen. Want oppervlakkig bezien heb ik mijn leven redelijk op orde, maar ondertussen is volledig onzichtbaar hoeveel moeite en (mentale) energie dat soort van op orde zijn vreet en hoeveel dingen ik gewoon niet heb/doe omdat ik de puf niet kan opbrengen en wat voor frustraties dit oplevert.

_{(Hehe, weet niet of dit nog te volgen is, hoezo superwarrig. Vrijdagavond is misschien niet het beste moment om zoiets 'even' op te schrijven.)}

Welkom!
Het klinkt heel herkenbaar wat je zegt, maar ik denk dat dat voor heel veel mensen in dit topic geldt
Ik lees ook pas een paar maanden mee en, mede door dit topic, vallen er heel veel dingen op zijn plek, waarvan ik dacht dat het ‘gewoon Muck-dingen’ waren, maar dat niet per se zijn.
Ik wacht nog met smart op een plekje bij ADHD centraal en van mijn huisarts moet ik ook met hen uitzoeken of ik medicatie mag/wil gaan gebruiken. Momenteel neig ik erg naar ‘ja’, omdat ik gewoonweg wil weten wat het met me doet. Als het mijn werk en huishouden makkelijker kan maken, kan ik dat alleen maar toejuichen.

Wat ik dus eigenlijk zeggen wil: welkom!

Ik wacht op een reactie van mentaal beter. Eerste doorverwijzing hebben ze zogenaamd niks ontvangen, gebeld en zou ik binnen 2 weken reactie krijgen. Ha niet dus niet.....

Heb het geduld ook niet om te wachten en dan wil ik het eigenlijk weer laten zitten. Geneuzel van ze ook.

quote:

Op zaterdag 15 februari 2020 12:41 schreef bitterbal het volgende:
Ik wacht op een reactie van mentaal beter. Eerste doorverwijzing hebben ze zogenaamd niks ontvangen, gebeld en zou ik binnen 2 weken reactie krijgen. Ha niet dus niet.....

Heb het geduld ook niet om te wachten en dan wil ik het eigenlijk weer laten zitten. Geneuzel van ze ook.

Hier exact hetzelfde, maar dan met adhd centraal

Eerst geen verwijzing binnen, nu weer eindeloos wachten...
Een we zijn al zo goed in wachten

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 17:31 schreef Jake_Skywalker het volgende:
Ik ben niet alleen maar pro-medicatie, in dit topic wijs ik ook op de nadelen ervan. Ook dring ik het niemand op. Als het voor jou niet werkt, of er teveel nadelen zijn, vooral niet doen! Waar ik me een beetje aan stoor is dat je jouw waarheid als algemeen feit neerzet.

Voor jou voelen medicijnen als onnatuurlijk en chemisch, buiten sporten is voor jou effectiever, en jij bent in staat met je symptomen te leven dus vind jij dat je er beter af kan blijven.

Maar zoals jij het presenteert komt het over alsof dit voor iedereen opgaat. Alsof iedereen maar moet gaan sporten en zijn symptomen moet leren leven. Het impliceert dat mensen altijd fout bezig zijn als ze wel voor medicatie kiezen. Met woorden als 'platspuiten' 'drugs' 'vieze amfetamine zweetlucht' of vergelijkingen met doping en mensen die overdags naar de sterke drank grijpen.

Maar dat is lang niet altijd zo. In sommige gevallen is medicatie wel een goed idee. En door het zo negatief af te schilderen maak je mensen wellicht onnodig bang voor iets wat hen heel goed zou kunnen helpen.

Eens

quote:

Op zaterdag 15 februari 2020 12:41 schreef bitterbal het volgende:
Ik wacht op een reactie van mentaal beter. Eerste doorverwijzing hebben ze zogenaamd niks ontvangen, gebeld en zou ik binnen 2 weken reactie krijgen. Ha niet dus niet.....

Heb het geduld ook niet om te wachten en dan wil ik het eigenlijk weer laten zitten. Geneuzel van ze ook.

quote:

Op zaterdag 15 februari 2020 13:16 schreef Muck het volgende:

[..]


Hier exact hetzelfde, maar dan met adhd centraal

Eerst geen verwijzing binnen, nu weer eindeloos wachten...
Een we zijn al zo goed in wachten

Ik ben met mijn ADHD klachten overgestapt van yulius naar psyQ. Heeft een jaar geduurd. Ben nu paar maanden bezig bij psyQ dus kan nog niet heel goed oordelen of het werkt. Wel vind ik psyQ persoonlijker en beter georganiseerd.

quote:

Op zaterdag 15 februari 2020 14:42 schreef KapiteinIglo het volgende:

[..]


[..]

Ik ben met mijn ADHD klachten overgestapt van yulius naar psyQ. Heeft een jaar geduurd. Ben nu paar maanden bezig bij psyQ dus kan nog niet heel goed oordelen of het werkt. Wel vind ik psyQ persoonlijker en beter georganiseerd.

De hoofdreden om voor ADHD centraal te kiezen was voor mij de bereikbaarheid.
Ze zitten in het centrum van Utrecht, waar ik ook werk (nou ja, op Kanaleneiland, maar een stukje wandelen of een paar haltes met de bus en ik ben er), terwijl ik voor de andere optie (mentaal beter) naar Zeist zou moeten, wat heel onhandig ligt voor mij

Ik ben er nog niet geweest, dus ik kan er nog niets zinnigs over zeggen

quote:

Op zaterdag 15 februari 2020 14:56 schreef Muck het volgende:

[..]

De hoofdreden om voor ADHD centraal te kiezen was voor mij de bereikbaarheid.
Ze zitten in het centrum van Utrecht, waar ik ook werk (nou ja, op Kanaleneiland, maar een stukje wandelen of een paar haltes met de bus en ik ben er), terwijl ik voor de andere optie (mentaal beter) naar Zeist zou moeten, wat heel onhandig ligt voor mij

Ik ben er nog niet geweest, dus ik kan er nog niets zinnigs over zeggen

Ok, ben wel benieuwd. Wat is jouw specifieke hulpvraag? Als je die wil delen natuurlijk.

Ik wil vooral coaching voor mijn ADHD, maar nu blijkt dat ik toch ook nog wel cognitieve gedragstherapie (cgt) nodig heb voor bepaald aangeleerd gedrag

Gisteren ben ik begonnen met een boekje maken met daarin complimenten aan mij door vrienden, familie en collega's. Dat is best leuk om te doen, komt ook wel duidelijk 1 eigenschap naar voren die heel positief is voor anderen maar voor mij wat minder.

De altijd voor een ander klaarstaan eigenschap zorgt ervoor dat ik mezelf wegcijfer. Dus ook wel leerzaam om zo een boek te maken. Al heeft dat meer met cgt te maken dan met ADHD.

quote:

Op zaterdag 15 februari 2020 15:01 schreef KapiteinIglo het volgende:

[..]

Ok, ben wel benieuwd. Wat is jouw specifieke hulpvraag? Als je die wil delen natuurlijk.

Ik wil vooral coaching voor mijn ADHD, maar nu blijkt dat ik toch ook nog wel cognitieve gedragstherapie (cgt) nodig heb voor bepaald aangeleerd gedrag

Gisteren ben ik begonnen met een boekje maken met daarin complimenten aan mij door vrienden, familie en collega's. Dat is best leuk om te doen, komt ook wel duidelijk 1 eigenschap naar voren die heel positief is voor anderen maar voor mij wat minder.

De altijd voor een ander klaarstaan eigenschap zorgt ervoor dat ik mezelf wegcijfer. Dus ook wel leerzaam om zo een boek te maken. Al heeft dat meer met cgt te maken dan met ADHD.

Het is voor mij nog allemaal hartstikke nieuw, maar ik denk dat ik ook vooral op zoek ben naar coaching.

Ik ben zo ongelofelijk moe en daarmee bij vlagen ontzettend kribbig. Mijn huis is een puinhoop, maar hoe ik ook mijn best doe, ik krijg het gewoon niet opgeruimd. Al ben ik een hele dag bezig, dan nog komt er geen einde aan.
Af en toe word ik daar zo moedeloos van, dat ik serieus wel kan janken.

Ik ben al zeker drie banen kwijtgeraakt door (achteraf gezien) ADHD-gerelateerde klachten, relaties naar de klote, vriendschappen onderhouden is moeilijk... en dan voel ik me daar weer schuldig over.
Op mijn werk ga ik steevast over mijn grenzen heen en kom doodmoe thuis. Afgelopen week heb ik me een paar dagen ziek gemeld om even bij te tanken, maar dan voel ik me weer schuldig over het afschuiven van mijn werklast op anderen en kom ik eigenlijk ook niet aan mijn rust toe.
Afgelopen week was een hel. Zó intens moe, verdrietig, gefrustreerd
En dat reageer ik dan weer af op mensen die er ook niets aan kunnen doen

quote:

Op zondag 16 februari 2020 14:45 schreef Muck het volgende:
Ik ben zo ongelofelijk moe en daarmee bij vlagen ontzettend kribbig. Mijn huis is een puinhoop, maar hoe ik ook mijn best doe, ik krijg het gewoon niet opgeruimd. Al ben ik een hele dag bezig, dan nog komt er geen einde aan.
Af en toe word ik daar zo moedeloos van, dat ik serieus wel kan janken.

gratis tip van flip: vraag eens of je vanuit de WMO hulp in de huishouding kan krijgen. Ik had hier ook last van jaren geleden; en via de WMO heb ik nu al ruim vijf jaar lang 4 uur hulp in de huishouding per week. In het begin voelde het stompzinnig dat ik als 35-jarige hulp nodig had, want probeer maar eens aan de buitenwereld te verklaren hoe een ogenschijnlijk kerngezond iemand hulp in de huishouding nodig heeft maar ik ben er zó blij mee dat ik niet anders meer zou willen, het helpt echt om m'n huis op orde te houden!!

quote:

Op zondag 16 februari 2020 14:58 schreef DJMO het volgende:

[..]

gratis tip van flip: vraag eens of je vanuit de WMO hulp in de huishouding kan krijgen. Ik had hier ook last van jaren geleden; en via de WMO heb ik nu al ruim vijf jaar lang 4 uur hulp in de huishouding per week. In het begin voelde het stompzinnig dat ik als 35-jarige hulp nodig had, want probeer maar eens aan de buitenwereld te verklaren hoe een ogenschijnlijk kerngezond iemand hulp in de huishouding nodig heeft maar ik ben er zó blij mee dat ik niet anders meer zou willen, het helpt echt om m'n huis op orde te houden!!

Mag ik vragen hoe het je helpt? Want ik maak er ook een troep van. Maar mijn vriend zegt dus altijd: "een schoonmaker ruimt niet op en maakt schoon om de spullen heen".
Dat is voor mij een reden om geen hulp te vragen. Maar wellicht is het dan toch wel een goed idee.

Nog even een toevoeging, ik heb wel een partner en samen hebben we een goed salaris.
Mijn partner is helemaal gezond en prima in staat de huishouding te doen. Echter hij werkt vol continue en is dus wel vaak moe van werk en kan daarom niet steeds mij ook nog aansturen om alles op te ruimen .
Maar ik denk niet dat ik dan nog in aanmerking kom voor WMO hulp.

Mag ik vragen aan de mannen hier in hoeverre zij de nadelen ervaren zoals gewichtsverlies, transpireren en seksuele disfunctie (erectiestoornis of onmogelijkheid tot ejaculeren)?

Er is wellicht voor mij een mogelijkheid tot medicatie maar zit er een beetje tegenop ivm de nadelen met name betreffende seksuele disfunctie.

quote:

Op maandag 17 februari 2020 12:21 schreef KapiteinIglo het volgende:

[..]

Mag ik vragen hoe het je helpt? Want ik maak er ook een troep van. Maar mijn vriend zegt dus altijd: "een schoonmaker ruimt niet op en maakt schoon om de spullen heen".
Dat is voor mij een reden om geen hulp te vragen. Maar wellicht is het dan toch wel een goed idee.

Nog even een toevoeging, ik heb wel een partner en samen hebben we een goed salaris.
Mijn partner is helemaal gezond en prima in staat de huishouding te doen. Echter hij werkt vol continue en is dus wel vaak moe van werk en kan daarom niet steeds mij ook nog aansturen om alles op te ruimen .
Maar ik denk niet dat ik dan nog in aanmerking kom voor WMO hulp.

Mijn hulp vouwt bv m'n was op en zorgt er voor dat het in de kast komt, anders zou ik gewoon uit de wasmand leven, ook pakken we samen dingen aan zoals kleding uitzoeken wat weg kan en wat niet, ze stofzuigt en dweilt voor me, omdat ik gewoonweg te snel afgeleid ben om dat grondig te doen dan zie ik een vlek en denk even schoonmaken maar op weg naar de achoonmaakspullen zie ik een reclamefolder liggen en duik daarin: vlek vergeten

quote:

Op maandag 17 februari 2020 13:31 schreef DJMO het volgende:

[..]

Mijn hulp vouwt bv m'n was op en zorgt er voor dat het in de kast komt, anders zou ik gewoon uit de wasmand leven, ook pakken we samen dingen aan zoals kleding uitzoeken wat weg kan en wat niet, ze stofzuigt en dweilt voor me, omdat ik gewoonweg te snel afgeleid ben om dat grondig te doen dan zie ik een vlek en denk even schoonmaken maar op weg naar de achoonmaakspullen zie ik een reclamefolder liggen en duik daarin: vlek vergeten

Superherkenbaar

quote:

Op vrijdag 14 februari 2020 20:34 schreef Jojogirl het volgende:
*ADHD-n00b meldt*
Nu, een half jaar later, heb ik de diagnose (ADD/ADHD-PI) op zak en ben ik bezig met hoe dan nu verder. Huisarts is anti-medicijnen, dus ik heb nu contact met een coach. Daar mis ik echter een beetje de klik en ik denk eigenlijk dat ik gewoon ook op zijn minst medicijnen wil proberen.

Feitelijk heb je het leven dus op orde, je huisarts vindt medicatie een slecht idee (prijs je met zo'n huisarts) maar toch wil je het perse? Waarom? Wat verwacht je hier mee te winnen?