OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ik had het je zooo gegund en zo voor je gehoopt! Sterkte 
Kleine update:
Hcg is nagenoeg niks meer (5 eenheden) dus ik kan weer gewoon aan het werk..
Ik ben blij dat het niet een afloop had zoals vorige keer ,toen ben ik er 9 weken mee bezig geweest. Volgens de arts was de bloeding van afgelopen weekend het begin van mijn cyclus..
Dus... nieuwe ronde nieuwe kansen
Hcg is nagenoeg niks meer (5 eenheden) dus ik kan weer gewoon aan het werk..
Ik ben blij dat het niet een afloop had zoals vorige keer ,toen ben ik er 9 weken mee bezig geweest. Volgens de arts was de bloeding van afgelopen weekend het begin van mijn cyclus..
Dus... nieuwe ronde nieuwe kansen
Rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbierbarbaren
K&W / Barrels Buitenlandse Boerderijtje
K&W / Barrels Buitenlandse Boerderijtje
Ik twijfelde een beetje waar hem te posten.. maar neig toch het meeste naar hier!
Wij hadden vandaag de intake bij de verloskundige, de eerdere afspraak moeten afzeggen ivm een sterfgeval in de familie, en dus al twee weken extra in spanning.
We zagen dan wel direct een kloppend hartje...,
Maar naar alle waarschijnlijkheid buiten de baarmoeder!
En dan nu maar afwachten en morgenmiddag naar de gynaecoloog.,
Wij hadden vandaag de intake bij de verloskundige, de eerdere afspraak moeten afzeggen ivm een sterfgeval in de familie, en dus al twee weken extra in spanning.
We zagen dan wel direct een kloppend hartje...,
Maar naar alle waarschijnlijkheid buiten de baarmoeder!
En dan nu maar afwachten en morgenmiddag naar de gynaecoloog.,
Oh bah! In je eileider?quote:Op woensdag 19 februari 2020 17:34 schreef Ggirl het volgende:
Ik twijfelde een beetje waar hem te posten.. maar neig toch het meeste naar hier!
Wij hadden vandaag de intake bij de verloskundige, de eerdere afspraak moeten afzeggen ivm een sterfgeval in de familie, en dus al twee weken extra in spanning.
We zagen dan wel direct een kloppend hartje...,
Maar naar alle waarschijnlijkheid buiten de baarmoeder!
En dan nu maar afwachten en morgenmiddag naar de gynaecoloog.,
Waarom niet direct door naar de gyn? Hoeveel weken zou je nu zijn?
disclaimer
Buitenbaarmoederlijke zwangerschap is spoed hè? Ik vind het een vreemd advies om een dag te wachten. Heb je zelf ook met het ziekenhuis gebeld?quote:
Ik twijfelde een beetje waar hem te posten.. maar neig toch het meeste naar hier!
Wij hadden vandaag de intake bij de verloskundige, de eerdere afspraak moeten afzeggen ivm een sterfgeval in de familie, en dus al twee weken extra in spanning.
We zagen dan wel direct een kloppend hartje...,
Maar naar alle waarschijnlijkheid buiten de baarmoeder!
En dan nu maar afwachten en morgenmiddag naar de gynaecoloog.,
3 - 26 maart Thailand | 5 - 8 juli Dublin
De verloskundige heeft gebeld, dit was het ‘eerste plekje’ dat ze hadden.
Het voelde voor ons ook niet als spoed, heel stom.. ook omdat ik geen klachten heb.
Totdat ik dus thuis eens ging lezen..
De meting kwam uit op 7w 6d. Maar volgens de laatste menstruatie zou het 9w 3d bij benadering
Het voelde voor ons ook niet als spoed, heel stom.. ook omdat ik geen klachten heb.
Totdat ik dus thuis eens ging lezen..
De meting kwam uit op 7w 6d. Maar volgens de laatste menstruatie zou het 9w 3d bij benadering
Ik post niet meer zo vaak maar hiervoor maak ik een uitzondering:
Lieve GGirl, ik adviseer de spoedlijn van de vlk te bellen en te vragen je in te sturen. Als er écht een serieus vermoeden is voor een bbz dan is bijna 10 weken lang en als je complicaties krijgt omdat je eileider springt dan is dat niet alleen heel naar en pijnlijk maar in potentie ook nog eens levensgevaarlijk.
Veel sterkte
Lieve GGirl, ik adviseer de spoedlijn van de vlk te bellen en te vragen je in te sturen. Als er écht een serieus vermoeden is voor een bbz dan is bijna 10 weken lang en als je complicaties krijgt omdat je eileider springt dan is dat niet alleen heel naar en pijnlijk maar in potentie ook nog eens levensgevaarlijk.
Veel sterkte
Één keer in de zoveel tijd komen dromen uit!
Ik zit ook de spoedlijn bellen. En anders zodra je buikpijn/schouderpijn/bloedverlies hebt. Als je eileider springt is het levensbedreigend, dat was bij mij het geval. Niet om je bang te maken maar wel dat je het echt serieus moet nemen
3 - 26 maart Thailand | 5 - 8 juli Dublin
Geen spoedlijn gebeld, wel zojuist een echo. Kloppend hartje in de baarmoeder!
Oh men, dit is dus met geen pen te beschrijven! Ze snapte heel goed waarom de verloskundige het vermoeden gehad heeft maar kon ons al heel snel geruststellen.
Oh men, dit is dus met geen pen te beschrijven! Ze snapte heel goed waarom de verloskundige het vermoeden gehad heeft maar kon ons al heel snel geruststellen.
Wat een opluchtingquote:Op donderdag 20 februari 2020 14:54 schreef Ggirl het volgende:
Geen spoedlijn gebeld, wel zojuist een echo. Kloppend hartje in de baarmoeder!
Oh men, dit is dus met geen pen te beschrijven! Ze snapte heel goed waarom de verloskundige het vermoeden gehad heeft maar kon ons al heel snel geruststellen.
Jeetje, wat een achtbaan zeg. En wat fijn dat het gewoon goed zit!quote:
Geen spoedlijn gebeld, wel zojuist een echo. Kloppend hartje in de baarmoeder!
Oh men, dit is dus met geen pen te beschrijven! Ze snapte heel goed waarom de verloskundige het vermoeden gehad heeft maar kon ons al heel snel geruststellen.
Op welke termijn kwam je nu dan uit? En waarom ontstond die verwarring?
disclaimer
Dat is nog eens goed nieuws!quote:
Geen spoedlijn gebeld, wel zojuist een echo. Kloppend hartje in de baarmoeder!
Oh men, dit is dus met geen pen te beschrijven! Ze snapte heel goed waarom de verloskundige het vermoeden gehad heeft maar kon ons al heel snel geruststellen.
Hoever ben je nu?
3 - 26 maart Thailand | 5 - 8 juli Dublin
9w2d en dat komt redelijk overeen met mijn laatste menstruatie.quote:
[..]
Jeetje, wat een achtbaan zeg. En wat fijn dat het gewoon goed zit!
Op welke termijn kwam je nu dan uit? En waarom ontstond die verwarring?
Hoe het gisteren bij de verloskundige dan 7w3d kon zijn daar kon de gynaecoloog ons geen antwoord op geven.
Ze heeft de foto’s die de VK ons meegegeven had bekeken en ‘snapte’ de verdenking.
Op de echofoto die de VK meegaf leek de baarmoeder als t ware er schuin onder te liggen, daar was vandaag echt helemaal niks van te zien.
Ik weet niet of het gepast is dat ik hier schrijf gezien het al meer dan een jaar geleden is en ik ondertussen rammel en ideeën heb wanneer we er weer voor gaan. Anderzijds spookt het nu in mijn hoofd.
Ik ben ergens als de dood dat het de volgende keer weer misgaat en tegelijkertijd kwaad (?) op mijn eigen lichaam dat het zo'n enorme nasleep kende en drama. Is dat herkenbaar?
Ik ben ergens als de dood dat het de volgende keer weer misgaat en tegelijkertijd kwaad (?) op mijn eigen lichaam dat het zo'n enorme nasleep kende en drama. Is dat herkenbaar?
He puts up with my extravagance and my nonsense
Natuurlijk is dat gepast. Mensen kunnen 50 jaar later nog verdriet hebben van een miskraam 
Ik herken iig de angst dat het een volgende keer wéér mis gaat. Dat zal voor mij ook altijd blijven. Maar kwaad op eigen lichaam herken ik niet zo. Wat is die lange nasleep geweest?
Ik herken iig de angst dat het een volgende keer wéér mis gaat. Dat zal voor mij ook altijd blijven. Maar kwaad op eigen lichaam herken ik niet zo. Wat is die lange nasleep geweest?
disclaimer
Ik gooi het onder een spoiler want bijster smakelijk is het niet en ik kan nogal van me af wauwelen.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Athenais op 28-02-2020 13:27:17 (typen is moeilijk) ]He puts up with my extravagance and my nonsense
Och athenais! Wat een nare nasleep!
Maar als er iets of iemand is om boos op te zijn is het wel die gynaecoloog hoor. Jij hebt juist heel goed naar jezelf en je lichaam geluisterd!
Je lichaam is niet stom. Er zijn honderdduizenden vrouwen bij wie een miskraam niet vanzelf gaat. En juist daarom zouden we moeten kunnen vertrouwen op de experts.
Maar als er iets of iemand is om boos op te zijn is het wel die gynaecoloog hoor. Jij hebt juist heel goed naar jezelf en je lichaam geluisterd!
Je lichaam is niet stom. Er zijn honderdduizenden vrouwen bij wie een miskraam niet vanzelf gaat. En juist daarom zouden we moeten kunnen vertrouwen op de experts.
disclaimer
Da's lief, dank je.
Ik moet toegeven dat ik die gynaecoloog ook niet moet tegenkomen en vriend is eigenlijk nog kwader dan ik. Hij is zelf arts (andere specialisatie) en vond en vindt haar gedrag niet kunnen. Wel heb ik hem moeten beloven om met dit soort zaken gewoon direct naar hem te luisteren en niet te gaan struisvogelen.
Het ziekenhuis was gelukkig wel heel fijn met zelfs extra controle in verband met mijn rhesusfactor, en nu ook een goede gynaecoloog. Ik kijk echt uit naar het moment dat we er weer voor gaan, maar ergens is wel de angst dat het weer zo loopt. Wat ongeveer de uitgerekende datum was en afgelopen januari dat het een jaar geleden was, waren ook wel wat moeilijker.
Ik moet toegeven dat ik die gynaecoloog ook niet moet tegenkomen en vriend is eigenlijk nog kwader dan ik. Hij is zelf arts (andere specialisatie) en vond en vindt haar gedrag niet kunnen. Wel heb ik hem moeten beloven om met dit soort zaken gewoon direct naar hem te luisteren en niet te gaan struisvogelen.
Het ziekenhuis was gelukkig wel heel fijn met zelfs extra controle in verband met mijn rhesusfactor, en nu ook een goede gynaecoloog. Ik kijk echt uit naar het moment dat we er weer voor gaan, maar ergens is wel de angst dat het weer zo loopt. Wat ongeveer de uitgerekende datum was en afgelopen januari dat het een jaar geleden was, waren ook wel wat moeilijker.
He puts up with my extravagance and my nonsense
Jemig wat een verhaal van jou in dit topic. En wat een nachtmerriequote:
Ik weet niet of het gepast is dat ik hier schrijf gezien het al meer dan een jaar geleden is en ik ondertussen rammel en ideeën heb wanneer we er weer voor gaan. Anderzijds spookt het nu in mijn hoofd.
Ik ben ergens als de dood dat het de volgende keer weer misgaat en tegelijkertijd kwaad (?) op mijn eigen lichaam dat het zo'n enorme nasleep kende en drama. Is dat herkenbaar?
Ik zie dat dit al enkele maanden terug is, hoe is t nu met je?
Ik meld me ook hier: ik wacht ook op mijn 1e miskraam, het was ook mijn 1e zwangerschap.
Wat je hier typt herken ik heel goed. Ik ben ook erg bang dat t de volgende keer weer misgaat en ik ben ook erg boos op alles. Zelfs op de ongeboren vrucht. Daar schaam ik me wel een beetje voor.
Ik zou nu 9 weken ver zijn en heb eergister gehoord dat ik een missed abortion heb. We hebben 3 shitweken achter de rug waarbij we elke week weer een echo hadden met mitsen en maren. Echo 1 was de vrucht te klein, echo 2 was t gegroeid en was er een kloppend hartje maar was de hartslag weer te traag, echo 3 geen hartje meer en geen groei meer tov echo 2. Qua grootte blijven steken op 6 weken en een beetje.
En nu heerst er doodse stilte..... absoluut geen enkel teken dat deze miskraam vanzelf op gang gaat komen. En daar ben ik dan ook weer boos over.
Ik snap dat het soms (vaak) zo gaat maar heb moeite om mijn gevoelens hierover te stroomlijnen. Het is ook nog erg vers en de dode vrucht zit nog in mijn lichaam. Maandag moet ik naar de gynaecoloog
Ik heb precies hetzelfde gehad mijn eerste zwangerschap en heb uiteindelijk 3 weken met een dode vrucht rondgelopen die met een curettage is verwijderd. Zolang het vruchtje nog in mijn lichaam zat kon ik niet rouwen en op het zelfde moment wilde ik er geen afscheid van nemen.quote:
[..]
Jemig wat een verhaal van jou in dit topic. En wat een nachtmerrie
Ik zie dat dit al enkele maanden terug is, hoe is t nu met je?
Ik meld me ook hier: ik wacht ook op mijn 1e miskraam, het was ook mijn 1e zwangerschap.
Wat je hier typt herken ik heel goed. Ik ben ook erg bang dat t de volgende keer weer misgaat en ik ben ook erg boos op alles. Zelfs op de ongeboren vrucht. Daar schaam ik me wel een beetje voor.
Ik zou nu 9 weken ver zijn en heb eergister gehoord dat ik een missed abortion heb. We hebben 3 shitweken achter de rug waarbij we elke week weer een echo hadden met mitsen en maren. Echo 1 was de vrucht te klein, echo 2 was t gegroeid en was er een kloppend hartje maar was de hartslag weer te traag, echo 3 geen hartje meer en geen groei meer tov echo 2. Qua grootte blijven steken op 6 weken en een beetje.
En nu heerst er doodse stilte..... absoluut geen enkel teken dat deze miskraam vanzelf op gang gaat komen. En daar ben ik dan ook weer boos over.
Ik snap dat het soms (vaak) zo gaat maar heb moeite om mijn gevoelens hierover te stroomlijnen. Het is ook nog erg vers en de dode vrucht zit nog in mijn lichaam. Maandag moet ik naar de gynaecoloog
Ik ben nu voor de derde keer zwanger en altijd blijft mijn eerste zwangerschap in mijn achterhoofd meespelen al is het verdriet wel verdwenen.
Heel veel sterkte
"Life is what happens to you, while you're busy making other plans"
Sterkte Lily, dit is echt een rottige periode, zo'n niemandsland... Ik heb het helaas ook (2x) meegemaakt, uiteindelijk ook met een curettage de vrucht verwijderd. Dat viel me overigens heel erg mee, en omdat ze in het ziekenhuis weten dat je daar niet voor je lol komt, zijn ze dan extra lief voor je.
Succes maandag bij de gyn.
Succes maandag bij de gyn
.
thanks allebei. Hebben jullie daarna gezonde kinderen gekregen?
Ik weet dat de kans zeer groot is dat het de volgende keer goed gaat. En toch kost het dan zoveel moeite om erin te blijven geloven.
Fijn wel dat dit zo herkenbaar is voor iedereen. Ik dacht dat ik niet helemaal wijs was met alles wat ik erbij voel.
Ik kan nu ook niet rouwen en ik heb een "rare" buik. Veel krampen en krampjes die niet van mijn darmen af lijken te komen (maar geen druppel bloed) en dan komt telkens de gedachte dat ik iets doods in mijn buik heb.
Ik heb lang en diep nagedacht en ben tot de conclusie gekomen dat ik er graag vanaf wil als de gynaecoloog dat ook adviseert. Liever opwekken dan afwachten. En dan eind komende week weer aan het werk en mijn leven weer een beetje oppakken. Een volgende zwangerschap is zeer gewenst, maar ik durf er niet teveel aan te denken. Wil niet elke maand verdriet hebben
Ik weet dat de kans zeer groot is dat het de volgende keer goed gaat. En toch kost het dan zoveel moeite om erin te blijven geloven.
Fijn wel dat dit zo herkenbaar is voor iedereen. Ik dacht dat ik niet helemaal wijs was met alles wat ik erbij voel.
Ik kan nu ook niet rouwen en ik heb een "rare" buik. Veel krampen en krampjes die niet van mijn darmen af lijken te komen (maar geen druppel bloed) en dan komt telkens de gedachte dat ik iets doods in mijn buik heb.
Ik heb lang en diep nagedacht en ben tot de conclusie gekomen dat ik er graag vanaf wil als de gynaecoloog dat ook adviseert. Liever opwekken dan afwachten. En dan eind komende week weer aan het werk en mijn leven weer een beetje oppakken. Een volgende zwangerschap is zeer gewenst, maar ik durf er niet teveel aan te denken. Wil niet elke maand verdriet hebben
Je hebt mijn verhaal waarschijnlijk wel gelezen in het andere topic.
Na de eerste missed abortion hebben wij een dochter gekregen die nu 2.5 is. Daarna nog een spontane miskraam en een missed abortion na 2 goede echo's met bijna 12 weken. Nu ben ik inmiddels alweer 27 weken zwanger.
En ik geloof het nog steeds amper. Ik denk dat ik pas vertrouwen krijg als ze goed en wel in m'n armen ligt in november.
Na de eerste missed abortion hebben wij een dochter gekregen die nu 2.5 is. Daarna nog een spontane miskraam en een missed abortion na 2 goede echo's met bijna 12 weken. Nu ben ik inmiddels alweer 27 weken zwanger.
En ik geloof het nog steeds amper. Ik denk dat ik pas vertrouwen krijg als ze goed en wel in m'n armen ligt in november.
Sterkte Lily, het is niet niks.
Hier ook een missed abortion bij 9.5 week. Bij 9 weken waren ze (tweeling) gestopt met groeien. Ik vond de nasleep wel heftig: na 2 maal misoprostol gebeurde pas iets maar dat bleek achteraf niet volledig dus nog een curretage gehad. Toch blij dat ik het zo heb gedaan want ik heb ze kunnen opvangen en in de tuin begraven. Ook al was dat niet leuk om te zien (ik had het nogal onderschat) ben ik daar blij mee, maar kan me heel goed voorstellen dat dat voor anderen niet wenselijk is. In het ziekenhuis zijn ze idd heel lief en begripvol.
Ik was na 3 maanden opnieuw zwanger en nu een zoon van 9 maanden.
Hier ook een missed abortion bij 9.5 week. Bij 9 weken waren ze (tweeling) gestopt met groeien. Ik vond de nasleep wel heftig: na 2 maal misoprostol gebeurde pas iets maar dat bleek achteraf niet volledig dus nog een curretage gehad. Toch blij dat ik het zo heb gedaan want ik heb ze kunnen opvangen en in de tuin begraven. Ook al was dat niet leuk om te zien (ik had het nogal onderschat) ben ik daar blij mee, maar kan me heel goed voorstellen dat dat voor anderen niet wenselijk is. In het ziekenhuis zijn ze idd heel lief en begripvol.
Ik was na 3 maanden opnieuw zwanger en nu een zoon van 9 maanden.
Lily, het duurde bij mij 1,5 jaar om zwanger te raken en toen ging het dus fout. Daarna was ik ook 3 maanden later weer zwanger ( ik was precies op de dag af een jaar later uitgerekend op de dag dat ik de curettage heb gehad en dus afscheid heb moeten nemen van het eerste kindje, 28 juli ) en heb inmiddels een zoontje van net 2 en over 3 maanden komt zoontje 2 erbij. Hoewel ik bij de miskraam echt wanhopig was heeft het zo bij ons moeten lopen denk ik maar. Al vraag ik mij soms nog wel eens af hoe het zou zijn als de eerste zou blijven leven. Maar dan was Bikkel er niet geweest en die had ik voor geen goud willen missen
Hier ook niks meer dan lof voor het ziekenhuispersoneel, in mijn ogen echte engelen, van de meelevende gynaecoloog tot de super lieve, zorgzame verpleegkundigen. Ze hebben mij die dag er doorheen gesleept en ervoor gezorgd dat ik er toch positief op kan terugkijken.
Hier ook niks meer dan lof voor het ziekenhuispersoneel, in mijn ogen echte engelen, van de meelevende gynaecoloog tot de super lieve, zorgzame verpleegkundigen. Ze hebben mij die dag er doorheen gesleept en ervoor gezorgd dat ik er toch positief op kan terugkijken.
"Life is what happens to you, while you're busy making other plans"
Wat naar, Lily. Hier snel zwanger van kind nummer 1, toen we na 4 jaar voor de tweede gingen werd het een ander verhaal. Eerst een missed abortion op 9 weken, toen een miskraam en toen weer een missed abortion op 9 weken. Dat gevoel als je op het scherm naar zo’n levenloos boontje zit te kijken ...bij de eerste had ik een curettage en bij de tweede pillen. Maar nu het positieve: na die tweede misser was ik al na drie maanden weer zwanger van kind 2! Ik denk wel dat m’n leeftijd mogelijk meespeelde, de miskramen waren tussen m’n 37ste en m’n 39ste.
Sterkte in ieder geval!
Sterkte in ieder geval!
Snap ik helemaal Donna! Ik heb je verhaal denk ik niet gelezen, ik ben niet zo handig met het zoeken op het forum. Maar wat je allemaal hebt meegemaakt zegt genoeg.quote:
Je hebt mijn verhaal waarschijnlijk wel gelezen in het andere topic.
Na de eerste missed abortion hebben wij een dochter gekregen die nu 2.5 is. Daarna nog een spontane miskraam en een missed abortion na 2 goede echo's met bijna 12 weken. Nu ben ik inmiddels alweer 27 weken zwanger.
En ik geloof het nog steeds amper. Ik denk dat ik pas vertrouwen krijg als ze goed en wel in m'n armen ligt in november.
Bedankt iedereen voor de reacties. Jullie verhalen laten mij eea wel in perspectief plaatsen, opzich goed.
Het heeft voor deze baby gewoon helaas niet zo mogen zijn, misschien een afwijking. Dan is het beter dat het zo gaat dan dat het ziek ter wereld komt of je verliest het bij 12, 20 of 39 weken.
Ik kan het verdriet nu na enkele dagen al wel een beetje accepteren dat ik deze baby ben verloren. Wat nog wel flink pijn doet is de gedachte dat ik in april 2021 geen moeder ga zijn, dan was ik uitgerekend. Maar daar moet ik gewoon niet teveel op focussen
Ik ben vandaag met de misoprostol begonnen, binnen een uur na inname heb ik al (licht) bloedverlies. Enigzins gespannen wat nog gaat komen.
Voor de tabletten werd er nog 1x een controle echo gemaakt, voor de 3e keer zat ik naar mijn levenloze embryo te kijken. INderdaad wat jij zegt Aventura, vreselijk!
Wolken, een mooi verhaal. Hopelijk gaat t bij mij ook zo en kijk ik er tzt ook op die manier tegenaan
Het verhaal van Wolken is nog mooier!quote:
Wolken, een mooi verhaal. Hopelijk gaat t bij mij ook zo en kijk ik er tzt ook op die manier tegenaan
Dat ze na 3 maanden alweer zwanger was, dat heeft ze heel lang niet geweten. Men hield er destijds zelfs rekening mee dat ze onvruchtbaar zou zijn geworden.
Onze plakkertquote:
[quote]
[..]
Het verhaal van Wolken is nog mooier!
Zelfs nog met een mega klap van het paard af tegen een hek waarbij ik nog een vinger had gebroken met 12 weken zwangerschap is hij blijven plakken.
"Life is what happens to you, while you're busy making other plans"
En een hysteroscopie (of twee?)!quote:
[..]
Onze plakkert
2 waarbij eentje bij 14 weken zwangerschap waarbij geprobeerd is het weefsel weg te spuiten met water. Mijn Bikkelquote:
"Life is what happens to you, while you're busy making other plans"
Vaak zie je ook dat vrouwen na een miskraam vrij snel weer zwanger zijn. Bijna iedereen die hier heeft gepost is vrij snel daarna zwanger geraakt.
Laat je dus niet uit het lood slaan door een miskraam, dit komt zo ontzettend vaak voor en vrijwel altijd zegt het niets over latere zwangerschappen.
Laat je dus niet uit het lood slaan door een miskraam, dit komt zo ontzettend vaak voor en vrijwel altijd zegt het niets over latere zwangerschappen.
3 - 26 maart Thailand | 5 - 8 juli Dublin
Doe maar lekker rustig aan, Lily. Als je vragen hebt of je wil mijn ervaring met de pillen weten, DM gerust. Sterkte vandaag!
ik heb ook hele goede ervaringen met de pillen. Was er eigenlijk binnen een etmaal vanaf. Hopelijk doet het bij jou hetzelfde lily!
disclaimer
geweldig verhaalquote:
[..]
2 waarbij eentje bij 14 weken zwangerschap waarbij geprobeerd is het weefsel weg te spuiten met water. Mijn Bikkel
zo zie je maar dat een goeie blijft plakken. Doet me goed om te horen, kan het daardoor beter accepteren. Miskraam inmiddels gehad en tot nu toe hier ook een goede ervaring met de pillen. Kwam snel op gang. Moet na het weekend nog horen of alles schoon is, maar ik heb al helemaal geen pijn en bloedverlies meer. Dus hopelijk is dat goed.
Was wel flink ziek van de pillen, het lukte me bijna niet meer om de laatste dosis in te nemen. Toch wel flink misselijk van de bijwerkingen, overgeven
Maar dat was de dag erna weer over en toch beter zo dan wekenlang wachten tot de miskraam vanzelf komt.
Aventura, bedankt voor je lieve bericht, ik had je gedmd maar je inbox was vol. No worries, ik denk dat ik het moeilijkste deel heb doorstaan
Ach @_Lily_ wat ontzettend verdrietig.
Wat vervelend dat je zo naar bent van de pillen.
Mijn eigen verhaal is niet zo heel representatief voor de gemiddelde vrouw, dus daar ga ik je ook niet mee lastig vallen, maar zelfs ik heb een gezond kind gekregen.
Wat vervelend dat je zo naar bent van de pillen.
Mijn eigen verhaal is niet zo heel representatief voor de gemiddelde vrouw, dus daar ga ik je ook niet mee lastig vallen, maar zelfs ik heb een gezond kind gekregen.
@Cygne: Blij dat te horen, want dit doormaken is niet niks
Hier had het hele verhaal ook nog een staartje. Afgelopen weekend nog een giga nabloeding gehad. Of was t toch nog niet allemaal eruit? Ik weet het niet, maar het was dermate erg dat ik 's nachts nog in het ziekenhuis ben beland en ik heb veel pijn gehad.
Nu een week verder en baarmoeder is nog steeds niet helemaal schoon en ook nog steeds een knallend positieve zwangerschapstest. Ik ben maar weer begonnen met werken want als ik er teveel over nadenk word ik helemaal verdrietig
Hier had het hele verhaal ook nog een staartje. Afgelopen weekend nog een giga nabloeding gehad. Of was t toch nog niet allemaal eruit? Ik weet het niet, maar het was dermate erg dat ik 's nachts nog in het ziekenhuis ben beland en ik heb veel pijn gehad.
Nu een week verder en baarmoeder is nog steeds niet helemaal schoon en ook nog steeds een knallend positieve zwangerschapstest. Ik ben maar weer begonnen met werken want als ik er teveel over nadenk word ik helemaal verdrietig
Net het vruchtje ook verloren. Kon niet missen.
Zag er eigenlijk heel mooi uit... maar het doet zo een pijn en verdriet
Ik vond het zo moeilijk om het weg te doen... maar heb ‘het’ een goede reis naar mijn vader gewenst.
Zag er eigenlijk heel mooi uit... maar het doet zo een pijn en verdriet
Ik vond het zo moeilijk om het weg te doen... maar heb ‘het’ een goede reis naar mijn vader gewenst.
Oh mini! Wat verdrietig! Sterktequote:
Net het vruchtje ook verloren. Kon niet missen.
Zag er eigenlijk heel mooi uit... maar het doet zo een pijn en verdriet
Ik vond het zo moeilijk om het weg te doen... maar heb ‘het’ een goede reis naar mijn vader gewenst.
Rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbierbarbaren
K&W / Barrels Buitenlandse Boerderijtje
K&W / Barrels Buitenlandse Boerderijtje
Och meisje.. wat erg voor je. Voor de tweede keer zo'n enorm gewenst kindje moeten missen (jij was toch eerst L. hier?)quote:
Net het vruchtje ook verloren. Kon niet missen.
Zag er eigenlijk heel mooi uit... maar het doet zo een pijn en verdriet
Ik vond het zo moeilijk om het weg te doen... maar heb ‘het’ een goede reis naar mijn vader gewenst.
Heel veel sterkte
quote:
Net het vruchtje ook verloren. Kon niet missen.
Zag er eigenlijk heel mooi uit... maar het doet zo een pijn en verdriet
Ik vond het zo moeilijk om het weg te doen... maar heb ‘het’ een goede reis naar mijn vader gewenst.
Klopt en dankjewelquote:
[..]
Och meisje.. wat erg voor je. Voor de tweede keer zo'n enorm gewenst kindje moeten missen
Heel veel sterkte
Dankjewelquote:
[..]
Oh mini! Wat verdrietig! Sterkte
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |