Niet functionerende collega's

TS begint.

Iemand die 40 uur werkte en nog niet de helft deed van wat ik in 28 uur deed.( En dan ook nog vaak foutjes maakte.)
Constant aangegeven bij leidinggevende die steeds zei: maar jij bent ook wel heel snel, je moet hem niet met jou vergelijken.
Waarop ik dan weer reageerde dat ik best wel sneller zal zijn, maar dat dit verschil echt extreem groot was.

Uiteindelijk is hij anderhalf jaar gebleven en zit er nu iemand die binnen een maand al op n hoger niveau werkt dan hij.

quote:

Op donderdag 12 december 2019 17:33 schreef Generationalpha het volgende:
Omdat ik mij in mijn huidige functie regelmatig verbaas over het aantal slecht functionerende collega's vraag ik mij af of mensen hier leuke/schokkende verhalen hebben van collega's die niets uitvoeren of extreem slecht functioneren.

Wat zijn de extreemste gevallen die je op de werkvloer hebt meegemaakt? Hoelang kwamen mensen ergens mee weg?

Niet lang, ik naai ze erbij of treiter ze zelf wel weg.

Iemand die niks anders deed dan bellen over privézaken. Dusdanig dat op een gegeven moment een externe partij werd ingehuurd om zijn werk te doen. Zelf was ik daar overigens ook ingehuurd voor een project, en ja dit was overheid.

Paar jaar later werkte hij er in ieder geval nog.

quote:

Op donderdag 12 december 2019 18:41 schreef Generationalpha het volgende:

[..]

Overheid? Maar herkenbaar ja, met een beetje pech heb je dan ook nog een leidinggevende die er tijdelijk zit en geen zin heeft om mensen eruit te gooien. Rampzalig voor je organisatie.

Geen overheid

Bij mijn eerste baan:

Nieuwe salesmanager. Zei dat hij naar klanten ging, maar hij ging gewoon naar huis en koffie drinken. In zijn eerste maand de deur gewezen.

Een vreemde jongeman, op zich functioneerde hij wel, totdat hij op een dag niet kwam opdagen. Na rondbellen bij kennissen in de buurt, bleek zijn auto nog wel gewoon voor de deur te staan. Baas belt bezorgd de politie, die stelt hem "gerust", de jongeman zit bij hun in bewaring. Hij mocht niet vertellen waarvoor. Volgende dag verscheen een krantenartikel dat iemand van zijn bed was gelicht, met dezelfde naam voorletter/letter achternaam, leeftijd en woonplaats. Iets met kleine meisjes uit de kleren praten/afpersen. Uiteindelijk niet ontslagen, maar heeft zelf ontslag genomen en is daarna verhuisd naar ergens ver weg.

quote:

Op donderdag 12 december 2019 18:31 schreef Generationalpha het volgende:

[..]

Ergste geval is bij mij een collega die een contract voor 40 uur had, (dus gewoon 5 dagen werk) er daarvan standaard 2 en soms 3 dagen thuiswerkte en vier maanden na zijn aanstelling vroeg hoe hij thuis eigenlijk in kon loggen. (Al die maanden dus niets thuis gedaan.)

Op de dagen dat hij wel aanwezig was deed hij niet veel meer dan koffie drinken, per dag maximaal 3 mails versturen en appen. Heeft het ruim een jaar volgehouden voor ze hem eruit gooiden. Had nog een contract voor een jaar, heeft al zijn geld meegekregen.

Hoe komt zo iemand door de sollicitatie procedure heen?

quote:

Op donderdag 12 december 2019 19:53 schreef Kaneelstokje het volgende:

[..]

Hoe komt zo iemand door de sollicitatie procedure heen?

Jij wordt standaard op je sollicitatie gevraagd of je kleine meisjes uit de kleren kletst?

quote:

Op donderdag 12 december 2019 20:25 schreef Lariekoek het volgende:

[..]

Jij wordt standaard op je sollicitatie gevraagd of je kleine meisjes uit de kleren kletst?

Dat was geen reactie op die post.

quote:

Op donderdag 12 december 2019 20:27 schreef JaniesBrownie het volgende:

[..]

Dat was geen reactie op die post.

Je hebt helemaal gelijk

quote:

Op donderdag 12 december 2019 20:28 schreef Lariekoek het volgende:

[..]

Je hebt helemaal gelijk

quote:

Op donderdag 12 december 2019 20:25 schreef Lariekoek het volgende:

[..]

Jij wordt standaard op je sollicitatie gevraagd of je kleine meisjes uit de kleren kletst?

Gezien het feit dat ik met kinderen werk, wordt er wel altijd gechecked of ik een strafblad of iets heb, ja.
Maar ik zie dat je je fout al gezien hebt.

Ik kan hier hele boeken over schrijven.
Mensen die een half jaar lang geen manager hadden en letterlijk in de ochtend hun laptopje open doen en om 5 uur dicht klapten.
Mensen die het motto hadden “fake it till you make it” en nog ver kwamen ook.
Mensen die jong gepromoot worden, omdat de rest al vertrokken was en zodoende totaal incapabel zijn om te kunnen managen en daardoor foute beslissingen nemen.
Mensen die voor de grote directeur schrikken dat ze een vraag krijgen en maar iets verzinnen wat het eerst in hen op komt en zelfs liegen om maar niet exposed te hoeven worden dat ze eigenlijk geen idee hebben wat ze doen..... maar de directeur wel handelt op die feedback..
Mensen op belangrijke project posities die qua opleiding (master psychologie) niet de juiste richting hadden voor die projecten in de logistiek maar vanuit leadership gepusht werden te leiden omdat ze wel een hoger opleidingsniveau hadden.

En dit bij verschillende bedrijven die gewoon in de top400 van Forbes staan.


Zo das ff genoeg hahah.

[ Bericht 9% gewijzigd door nils7 op 12-12-2019 20:43:48 ]

Tja, in de jaren dat ik bij een detacheerder werk heb ik wel een paar 'opmerkelijke' niet functionerende collega's meegemaakt.

Op mijn vorige werkplek bij de overheid hadden we een administratief medewerkster met een drankprobleem. Ze had een fles water, maar dat bleek gewoon wodka te zijn. Als externe wist ik het fijne hier niet van, maar ik had wel vernomen dat haar drankprobleem zich al jaren afspeelde en dat een andere collega haar fouten opving. Ik zat er maar één jaar, maar ik heb wel later gehoord dat ze gewoon weer terug was gekomen nadat zij zich toen had ziek gemeld rond kerst.

Ik was gedetacheerd bij mijn eerste opdrachtgever, toen ik daar een collega leerde kennen. Mijn eerste indruk van hem was wel oké, maar zijn werkinstelling vond ik heel nonchalant en laks. Nadat de eerste opdrachtgever ons niet meer nodig had, gingen we naar een andere opdracht. Na een maand ging ik weer naar een andere opdracht. In de wandelgangen hoorde ik wel dat er opvallend veel zaken van die collega in bezwaar terugkwamen bij de eerste opdrachtgever. Toch werd hij na een aantal maanden teruggeroepen door die eerste opdrachtgever. Daar bleef hij nog ongeveer 1,5 jaar. Dit leverde hem zelfs een vast contract op bij mijn detacheerder. Echter werd hij niet overgenomen door de eerste opdrachtgever. Hij zei tegen mij dat het middenmanagement het niet in hem zag zitten.

Daarna belandde hij bij mijn opdracht die de detacheerder zelf had aangenomen. Ik had nog de hoop dat zijn werkhouding wat beter was geworden en dat hij werkinhoudelijk was gegroeid. Helaas zat ik er ver naast. Hij wilde geen feedback aannemen van anderen, hij kopieerde het werk van anderen en leverde dit zo bij de senior in. Ook zat hij alleen maar te klagen en zorgde hij voor een negatieve sfeer. Als klap op de vuurpijl was hij handtastelijk ten opzichte van een mannelijke collega. Toch kreeg hij het via een salesmanager het voor elkaar om naar een goede opdracht gestuurd te worden. Al moet ik toegeven dat mijn werkgever in deze situatie hier en daar wat steken had laten vallen. Na een aantal weken viel hij door de mand bij die opdrachtgever en toen zagen ze bij mijn werkgever de bui hangen. Hij moest op een woensdag op gesprek komen bij zijn manager. Zijn contract werd ontbonden en hij werd weggestuurd met een paar maandsalarissen. Tja en achteraf kwamen er meer verhalen los over die collega.

Ik zou mezelf kunnen noemen

Viel voor de helft van m'n verwachtte werkzaamheden onder de voorzitter van het dagelijks bestuur en voor de andere helft onder head of operations. Ze waren elkaar constant aan het tegenwerken dus heb heel wat dagen duimen zitten draaien.

Mensen zijn nou eenmaal niet gelijk. En 90% van de mensheid denkt harder en slimmer te werken dan zijn collega's.

Sinds ik in de IT werk kijk ik m'n ogen uit; ik heb nog niet eerder zulk kinderachtig gedrag gezien. Het ergste was een collega die weigerde samen te werken, zorgde dat elke werkbespreking ontaardde in ruzie en op den duur zelfs tegen collega's ging liegen over bijvoorbeeld de locatie van een overleg met een klant om te voorkomen dat de collega's erbij zouden zijn.

Bij de meeste bedrijven waar ik gewerkt heb wel meegemaakt, vooral bij de grotere bedrijven waar er minder directe controle is. Iemand die eerst een vast contract weet binnen te praten en meteen daarna medisch onverklaarbaar chronisch ziek wordt, mensen die altijd te laat komen, dan rondhangen en eerst overal een praatje maken, dan koffie halen, dan pauze houden en weer vroeg vertrekken. Collega's waar je op zit te wachten maar 'het is vrijdag dus vandaag doe ik niks". Een collega die klaagt dat hij niks te doen heeft maar zodra je hem werk aanwijst met een allemaal smoesjes aankomt als "dat niet mijn taak, ik weet niet hoe dat moet (bijvoorbeeld want ik weet niet waar de bezem staat), ik heb last van (willekeurig lichaamsdeel)" of gewoon snel wegloopt. Ik probeer me er niet aan te ergeren en ze te negeren, niet mijn taak om werkschuwe mensen aan het werk te zetten.

Goed topic! Een keer een interim manager gehad die zelf echt niets wou doen. Vragen werden standaard beantwoord met: dat moet je zelf weten!

Na een week of 5 was ie weg omdat zowat de hele afdeling bij de vestigingsdirecteur had geklaagd. Betrof een multinational trouwens.

Heb ook bij non profit organisaties gewerkt... daar kan ik boeken over vol schrijven. Mensen die standaard niets doen en hun werk zo geheimzinnig houden zodat de directie denkt dat ze onmisbaar zijn. Gebeurde ook niets mee, mensen werkten er al 20 jaar. Heb er geen contact meer mee, maar ze zullen er nog allemaal wel zitten.

Collega was cijferblind terwijl we de hele dag met cijfers moesten werken _{En andermans geld}

Die ene collega die het presteerde om 1,5 jaar lang 10 tot 30 minuten te laat te komen, de afspraak was tussen 7 en 9 maar hij was er nooit voor tien over 9.

Inhoudelijk was hij ook echt geem hoogvlieger. Hij had een persoonlijkheidsstoornis. Na een Personal Improvement Plan werd zijn rol verplaatst naar een buitenlandse vestiging en mocht hij vertrekken met gouden handdruk, na 10 jaar dienstverband.

Vreselijke kerel maar achteraf bleek hij niet de sfeerverzieker te zijn. Hij is overigens nog steeds werkloos.

Kom (helaas) geregeld bij overheden (lees: gemeenten) over de vloer, maar die doen dus echt helemaal niets. Al zijn er wel een paar uitzonderingen waar ze wel met targets werken.

Collega's die je de oren van de kop afzeiken over koetjes en kalfjes terwijl je druk bezig bent.

Collega's die alles negatief inzien of leedvermaak leuk vinden.

Collega's die geen fatsoenlijk werkmateriaal bestellen voor het werkvloerpersoneel.

Collega's die helemaal geen kritiek durven geven.

Collega's die zuchten bij standaard opdrachten die iedere week terug komen.

Collega's die"grappen" lees vervelende dingen uithalen bij andere collega's

Collega's die al 5 jaar ergens werken en geen motivatie hebben om kwaliteit te leveren, de ander doer het ook mentaliteit

Ik had zo een collega die echt niet normaal veel zeurde. Na verloop van tijd werd ik echt helemaal gestoord van hem.

Hij had een paar katten uit het asiel. Op de dag dat ze kwamen, heeft hij letterlijk over niets anders gepraat. Hij heeft nog nooit een deadline gehaald en levert zelden resultaat. Zijn meubels waren van zijn vader en hij leeft daar zelf al ruim 20 jaar mee! Had hij een afspraakje met een vrouw.. jezus, wat een puberale ellende. Na 3 weken stalken van zijn kant volgden berichtjes als 'ik heb er recht op om te weten waarom je me negeert' . Hij is constant ziek, zwak, misselijk en is ook een enorme hypochonder.

Hij verziekt de sfeer op de afdeling enorm met zijn negatieve gelul.

quote:

Op vrijdag 13 december 2019 07:02 schreef Seven. het volgende:
Ik had zo een collega die echt niet normaal veel zeurde. Na verloop van tijd werd ik echt helemaal gestoord van hem.

Hij had een paar katten uit het asiel. Op de dag dat ze kwamen, heeft hij letterlijk over niets anders gepraat. Hij heeft nog nooit een deadline gehaald en levert zelden resultaat. Zijn meubels waren van zijn vader en hij leeft daar zelf al ruim 20 jaar mee! Had hij een afspraakje met een vrouw.. jezus, wat een puberale ellende. Na 3 weken stalken van zijn kant volgden berichtjes als 'ik heb er recht op om te weten waarom je me negeert' . Hij is constant ziek, zwak, misselijk en is ook een enorme hypochonder.

Hij verziekt de sfeer op de afdeling enorm met zijn negatieve gelul.

Idd zo'n mensen moeten ze eruit trappen

Een lead engineer die, als je hem ons product of een onderdeel toonde, niet wist was het was

quote:

Op vrijdag 13 december 2019 08:08 schreef Generationalpha het volgende:

[..]

Dit ook meegemaakt ja. Paar jaar geleden ook een interim-teammanager gehad die bij zijn inwerkgesprekken al aangaf dat we het zelf maar een beetje moesten uitzoeken terwijl sturing op dat team op dat moment juist van cruciaal belang was. Met de regelmaat van de klok ziek, zwak of misselijk en de dagen dat hij aanwezig was, was hij alleen maar in overleg of aan het roken.

Bij mij was het juist precies andersom, een teammanager die zich veel, maar dan ook echt veel te veel met het team bemoeide. Elke scheet moest onderbouwd worden; hij gaf zijn mening over elke scheet ook al had hij ongelijk en bracht hij het alsof het de waarheid was, zonder verdere onderbouwing. Alles moest op zijn manier, ook al liep het op onze manier al prima.
Tsja, totdat de beoordeling kwam, hij een zware onvoldoende op zijn functioneren scoorde en zelf op zijn sodemieter kreeg van zijn leidinggevende.
Sindsdien zien we hem een stuk minder en worden beslissingen meer aan ons overgelaten, wat we dus ook prima kunnen.

Kan er een boek over schrijven. Maar dit was wel de topper:

Een collega die 1x per jaar onder de douche ging (hoog ingeschat). Zat ook gerust 2 van de 8 uur op een dag te slapen, inclusief gesnurk. Schone kleren waren zeldzaam en op een gegeven moment was zijn broek dermate kapot dat er dingen uit hingen die ik niet wilde zien

quote:

Op vrijdag 13 december 2019 10:20 schreef Generationalpha het volgende:

[..]

Dat kan natuurlijk ook, dat iemand denkt expertise te hebben maar er eigenlijk niets vanaf weet. Vind ik overigens wel minder kwalijk dan mensen die gewoon letterlijk niets uitvoeren.

Maar waarom? Je hebt er in principe geen last van, toch? Tenzij je gezamenlijk dingen moet doen, maar dan heb je als het goed is nog een leidinggevende waar je terecht kunt. Zolang jij jouw werk kunt doen, dan zou ik me echt geen reet aantrekken van uitvretahs.

Hiervoor werkte ik in een bikkelharde werkomgeving die zelfs het nieuws heeft gehaald vanwege machtsmisbruik door hooggeplaatsten. Ik had er zelf niet zoveel last van omdat ik mijn werk goed deed, maar er stond elke week wel iemand in het kopieerhok te huilen. De niet-functionerende hooggeplaatsten functioneerden wel in die zin dat ze carrière maakten, maar intussen werden andere carrières verwoest en heeft menig collega een zenuwinzinking gehad.

quote:

Op vrijdag 13 december 2019 10:13 schreef DjVero het volgende:

[..]

Bij mij was het juist precies andersom, een teammanager die zich veel, maar dan ook echt veel te veel met het team bemoeide. Elke scheet moest onderbouwd worden; hij gaf zijn mening over elke scheet ook al had hij ongelijk en bracht hij het alsof het de waarheid was, zonder verdere onderbouwing. Alles moest op zijn manier, ook al liep het op onze manier al prima.
Tsja, totdat de beoordeling kwam, hij een zware onvoldoende op zijn functioneren scoorde en zelf op zijn sodemieter kreeg van zijn leidinggevende.
Sindsdien zien we hem een stuk minder en worden beslissingen meer aan ons overgelaten, wat we dus ook prima kunnen.

Micromanagers zijn rot inderdaad. Ik moet zelf uitkijken dat ik er niet een word.

In het verleden een vrouwelijke manager gehad die het deed met de directeur van het bedrijf. Zogenaamd een groot geheim, maar iedereen wist er van. Regelmatig gingen ze samen op "dienstreis", moesten ze ineens dringend iets na werktijd bespreken etc.

Moeten ze helemaal zelf weten natuurlijk, maar de rest van de afdeling had er last van omdat ze drukker waren met elkaar dan met het runnen van het bedrijf.

Ik had ooit een collega die aanvragen verstopte in random mappen in het digitale faxsysteem omdat hij er geen zin in had/te moeilijk vond. De zoekfunctie was ronduit ruk dus die vond je nooit meer terug.

quote:

Op donderdag 12 december 2019 22:28 schreef Seven. het volgende:
Die ene collega die het presteerde om 1,5 jaar lang 10 tot 30 minuten te laat te komen, de afspraak was tussen 7 en 9 maar hij was er nooit voor tien over 9.

Dat is hier ook, vreselijk.

Afspraak is dat iedereen om 09:00 binnen is en om 09:30 stand-up. Hoeveel mensen er wel niet om 09:10 komen of zoals de eerder genoemde collega gerust om 10:30 of 11:00.....
En als er wat van gezegd wordt zijn ze verontwaardigd en zitten ze 3 dagen met psychische klachten te chagrijnen.

Strontziek word ik daar van. Hoe moeilijk is het om je als volwassene aan een afspraak te houden? En als de afspraak je niet bevalt dan moet je die afspraak ter discussie stellen.

Hier een die op een specialistische afdeling werkt. Ik belde naar die afdeling, zij nam op, ik legde het verhaal uit, en haar reactie was "Oh alle geleerden zijn al naar huis, dan moet je morgen bellen"
Alsof ik de fucking schoonmaakster aan de lijn had

quote:

Op vrijdag 13 december 2019 13:03 schreef herverwijderd het volgende:
Hier een die op een specialistische afdeling werkt. Ik belde naar die afdeling, zij nam op, ik legde het verhaal uit, en haar reactie was "Oh alle geleerden zijn al naar huis, dan moet je morgen bellen"
Alsof ik de fucking schoonmaakster aan de lijn had

Grote kans dat je naar mijn afdeling belde >_<

quote:

Op vrijdag 13 december 2019 13:23 schreef Smorri het volgende:

[..]

Grote kans dat je naar mijn afdeling belde >_<

Ik neem aan dat dit soort taferelen zich in meerdere bedrijven afspelen, maar wie weet.

quote:

Op vrijdag 13 december 2019 00:06 schreef ManianMan het volgende:
Collega's die alles negatief inzien of leedvermaak leuk vinden.

Collega's die zuchten bij standaard opdrachten die iedere week terug komen.

Ik voel me aangesproken

En ja, ik werk er aan

Collega, tevens mijn werkgever was programmeur / consultant en had een applicatie gemaakt waar prijzen werden gesynchroniseerd. Alle prijzen werden keurig elke nacht gesynchroniseerd.

Op een gegeven moment, een maandag kwam hij niet opdagen; we moesten de klant die aangaf dat de prijzen niet gesynchroniseerd waren aan 't lijntje houden. Toen wij gingen onderzoeken waarom de prijzen niet waren geupdate, kwamen we er achter dat er helemaal geen synchronisatie proces bleek te zijn. Meneer had dus elke nacht handmatig alle prijzen lopen aanpassen.

Een week later stond hij weer op de stoep; er bleek privé nog veel meer aan de hand te zijn zoals handtekeningen vervalst om een nieuwe woning te kunnen kopen ed.

Bedrijf was 2 maanden later opgekocht.

Genoeg voor meerdere boeken, maar een van de meest bijzondere een wat kerel die ver richting pensioen ging. Had ooit positie van leidinggevende van de administratie gehad, maar was een jaar of 10 geleden teruggezet in functie door een aantal voorvallen.
Weigerde dat te accepteren en had al meerdere van zijn opvolgers (mijn voorgangers) wijsgemaakt dat hij niet aan hen rapporteerde. HR had daar wat andere mening over, maar doordat hij ontstellend vervelend aan te sturen was, hadden zijn opvolgers het maar gelaten omdat ze discussie niet aanwilden/-durfden. Daarbij wel het leven van de overige leden van die afdeling extreem moeilijk gemaakt wat hij gedroeg zich nog steeds alsof HIJ de leiding had.
Daarbovenop was hij gewoon domweg niet goed in zijn vakgebied, hanteerde interne regels van 2 eigenaren van de organisatie terug (ongeveer 20 jaar oud), had geen flauw idee van veranderde wetgeving en dacht dat zoals hij het 40 jaar geleden had geleerd 100% correct was en er geen betere methodiek was.

Na 3 mnd was er een achterstand van 2 jaar naar boven gekomen, voor letterlijk 2 miljoen EUR aan verkeerde posities in de administratie, BTW admin die niet klopte, probeerde ook continu te bemoeien met zaken die hem totaal niet aangingen, ging overal tegenin onafhankelijk het onderwerp en probeerde zich extreem te verzetten tegen digitaal filen want mocht niet en ga zo maar door. Als hij het niet eens was met een besluit, sprak hij wekenlang niet meer met de degene die hem had "overruled" en ga zo maar door.