Of heb je vermoedens dat je er een hebt? Hier kun je het allemaal kwijt.
Beknopte omschrijving van een persoonlijkheidsstoornis:
Een persoonlijkheidsstoornis is een langdurig patroon van afwijkende emoties en opvattingen.
Veel persoonlijkheidsstoornissen komen tot ontwikkeling door traumatische ervaringen in combinatie met erfelijke gevoeligheid.
P.S. Liever geen reacties over de zogenaamde labeltjescultuur.SPOILER: Meer informatieKorte omschrijving van de verschillende persoonlijkheidsstoornissen (deze informatie komt van trimbos.nl, mens-en-samenleving.infonu.nl, psyonline.nl en psyq.nl)
Cluster A (vreemd en/of excentriek):
Paranoïde persoonlijkheidsstoornis
Paranoïde persoonlijkheidsstoornis (PPS) is een stoornis uit het cluster A.
Mensen met een paranoïde persoonlijkheidsstoornis zijn wantrouwend. Ze hebben een vastomlijnde manier van denken en handleen op basis van achterdochtige ideeën over anderen. Ze zijn ervan overtuigd dat hun visie op de wereld de juiste is en voelen zich bedreigd als anderen het anders zien. Ze zijn vaak koppig, ook als hun standpunt onjuist is. Dit kan soms op een waanidee lijken.
Verder voelen zij zich vaak kwetsbaar. Dit roept angst op. Die angst proberen ze te verminderen door te zoeken naar een oorzaak buiten zichzelf. De dreiging die zij voelen zetten zij om in woede om hun angst te verminderen.
Schizoïde persoonlijkheidsstoornis
De schizoïde persoonlijkheidsstoornis (SPS) is een stoornis uit het cluster A.
Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis gedragen zich afstandelijk en hebben moeite om emoties te uiten. Ze leggen moeilijk contact en zijn vaak verlegen, teruggetrokken en stil. Ook doen zij veel dingen alleen en wonen vaak alleen.
Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis halen weinig plezier uit activiteiten. Soms compenseren ze een gebrek aan contact met een rijke fantasiewereld. Over het algemeen is er geen sprake van verlies van contact met de werkelijkheid.
Schizotypische persoonlijkheidsstoornis
De schizotypische persoonlijkheidsstoornis (STPS) is een stoornis uit het cluster A.
Mensen met een schizotypische persoonlijkheidsstoornis gedragen zich in de ogen van anderen vaak bizar. Abnormale oogbewegingen en motorisch disfunctioneren zijn kenmerkend. Zij voelen zich ongemakkelijk in aanwezigheid van anderen en zijn wantrouwend. Zij hebben merkwaardige ideeën en overtuigingen.
Cluster B (dramatisch, emotioneel en/of impulsief):
Anti-sociale persoonlijkheidsstoornis
De antisociale persoonlijkheidsstoornis is een persoonlijkheidsstoornis met als belangrijkste kenmerk instabiliteit in denken, voelen en gedrag.
Hierdoor kan iemand stemmingswisselingen krijgen, instabiele relaties met anderen hebben, zich impulsief en antisociaal gedragen en snelle behoeftenbevrediging najagen.
De antisociale persoonlijkheidsstoornis (ASP) is één van de 10 persoonlijkheidsstoornissen en hoort tot de Cluster B persoonlijkheidsstoornissen.
Borderline persoonlijkheidsstoornis
Borderline persoonlijkheidsstoornis (kortweg: borderline) kenmerkt zich door sterke wisselingen in stemmingen, gedachten en gedrag.
Mensen met borderline zijn enorm impulsief, denken vaak zwart-wit, reageren extreem. Relaties zijn moeilijk te onderhouden, en wisselen ook sterk.
Er worden geen verschillende typen borderline persoonlijkheidsstoornissen onderscheiden.
Mensen met borderline kunnen echter wel verschillen in de mate waarin ze bepaald gedrag vertonen (zoals extraversie, neuroticisme).
Theatrale persoonlijkheidsstoornis
Mensen met een theatrale persoonlijkheidsstoornis vallen op door hun kleurrijk, extravert en dramatisch gedrag. Het zijn zeer emotionele mensen, die moeite hebben om lange diepgaande relaties aan te gaan. Zij staan graag in het middelpunt van de belangstelling. Ook hebben ze de neiging om door middel van uiterlijk vertoon te verleiden of de aandacht op te eisen.
Vragen om aandacht is het centrale thema van deze ziekte. Wanneer een lijder aan de stoornis niet in het middelpunt van de belangstelling staat, voelt hij zich al gauw ongemakkelijk. Hij gaat dan opvallend of seksueel uitdagend gedrag vertonen. Zijn gevoelsuitingen maken een oppervlakkige indruk, maar worden op een hoogdravende manier gebracht. Door vage bewoordingen en overdrijvingen doet de patiënt zich interessanter voor dan hij in feite is. Hij kan makkelijk in huilen uitbarsten of kwaad worden wanneer hij niet de aandacht en complimentjes krijgt waarop hij denkt recht te hebben. Zo'n woedeaanval duurt meestal niet lang.
Narcistische persoonlijkheidsstoornis
Deze mensen vinden zichzelf veel beter dan andere mensen. Ze vinden alleen zichzelf belangrijk en interesseren zich weinig in het lot van anderen. Wel willen ze graag dat andere mensen hen goed en belangrijk vinden.Deze mensen willen graag de macht hebben. Vaak kom je ze tegen in hoge posities in bijvoorbeeld het bedrijfsleven of de politiek. Hier is deze karaktertrek op een bepaalde manier handig. Deze mensen kunnen bijvoorbeeld honderden mensen zonder schuldgevoel ontslaan.
Cluster C (angstig en/of gespannen):
Ontwijkende persoonlijkheidsstoornis
De ontwijkende persoonlijkheidsstoornis (OPS) wordt gekenmerkt door extreme verlegenheid en buitensporige angst voor afwijzing, vernedering of kritiek. Veel mensen vinden het eng om iemand aan te spreken of voelen zich onzeker in onbekende situaties. Wanneer deze angst zo extreem wordt dat iemand zich geheel terugtrekt en nergens aan meedoet zou er sprake kunnen zijn van een ontwijkende of vermijdende persoonlijkheidsstoornis.
Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis
De afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (APS) wordt gekenmerkt door een buitengewone afhankelijkheid ten opzichte van anderen. Iedereen vindt het wel eens fijn verzorgd te worden of hulp te krijgen bij moeilijke beslissingen. Wanneer iemand altijd maar bevestiging nodig heeft, niet alleen kan zijn en altijd hulp en geruststelling nodig heeft om een besluit te nemen, zou er wel eens sprake kunnen zijn van een afhankelijke persoonlijkheidsstoornis.
Obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis
Mensen met deze stoornis houden van orde en regelmaat. Vaak willen ze alles op hun eigen manier doen. Ze zijn willen alles zo goed mogelijk doen, hierdoor kunnen ze moeilijk beslissen maken. Dit perfectionisme gaat zover dat er veel te veel tijd in hun werk gaat zitten. Ze kunnen zo de deadline niet altijd halen. Bovendien hebben deze mensen moeite met het tonen en uiten van hun emoties.
Deze stoornis is iets anders dan de obsessief-compulsieve stoornis.
Vaak denken deze mensen ook dat hun manier de enige is; ze kunnen moeilijk een advies van iemand anders aannemen.
Is ook lastigquote:Op woensdag 4 december 2019 19:32 schreef Burner82 het volgende:
[..]
Tsja, zorgen maken/claimen, ligt dicht bij elkaar voor mij.
Maar ik doe mijn best. Ondanks dat hij niet veel appt, appt hij best veel
Ik zal die app eens opzoeken, gewoon via de playstore?
Ik weet niet hoe het eruit ziet, als mensen dissocieren, weet wel dat ik het soms doe.
Heb wel meegemaakt dat een groepsgenoot door het lint ging tijdens de dagafsluiting in de kliniek. Hij mocht ook meteen vertrekken erna.
Praatjes na vergadering heb ik nooit gedaan. Ik snap dat het in de tijd van de baas valt, maar 99% van de tijd, zorgen dat soort dingen voor overwerk voor mij
Ja via de app store idd..
1 van de voorwaarden van de therapie was ook dat je hier niet in ernstige mate last van mocht hebben, stoor me er niet aan, maar was wel even schrikken..
Ik weet niet of ik er last van heb, er zijn wel momenten dat er even geen contact met mij gemaakt kan worden, maar ik zweef dan niet uit mijn lichaam ofzo..
Door het lint in de zin van mensen aanvallen?
Overwerk doe ik niet aan momenteel aangezien ik op arbeidstherapeutische basis werk.. Normaal ben ik in ieder geval wel wat spraakzamer, had er vanochtend geen behoefte aan..
Ik zal het eens opzoeken!quote:
[..]
Is ook lastig
Ja via de app store idd..
1 van de voorwaarden van de therapie was ook dat je hier niet in ernstige mate last van mocht hebben, stoor me er niet aan, maar was wel even schrikken..
Ik weet niet of ik er last van heb, er zijn wel momenten dat er even geen contact met mij gemaakt kan worden, maar ik zweef dan niet uit mijn lichaam ofzo..
Door het lint in de zin van mensen aanvallen?
Overwerk doe ik niet aan momenteel aangezien ik op arbeidstherapeutische basis werk.. Normaal ben ik in ieder geval wel wat spraakzamer, had er vanochtend geen behoefte aan..
Hij heeft de groepsruimte en de gang aardig verbouwd
Ik was 1 van de weinige die hem weg dirigeerde.. maar dat zal je niet verbazen.Wat is jou versie van dissociatie? Voor mij is het, dat een stoel en een persoon, evenveel emotie teweegbrengt (als ik er wat mee zou doen.)
Ik weet nog niet wat ik wil, wat ik aankan
Verslaving? Vertel es meer.quote:
Morgen mijn prothese ophalen (misschien nog de kleur aanpassen), woensdag gesprek of ik de therapie bij FPP (Forensisch Psychiatrische Polikliniek) wil volgen. Dat doe ik alleen als ik ook op gebied van depressie en verslaving geholpen wordt... De 18e gaan dan de rest van mijn tanden eruit.
Ik weet nog niet wat ik wil, wat ik aankan
Dat was toch wel al bekend?quote:
Kan wel. Ik let hier nooit echt op.quote:
Geen vervolgtraject door omstandigheden, dus ben weer terug bij af.
Negen weken is wel erg kort. Vreemd.quote:
Alcoholverslaving, 9 weken verslavingskliniek gehad, daar leuke jongen leren kennen.
Geen vervolgtraject door omstandigheden, dus ben weer terug bij af.
9 weken verslavingskliniek is kort?quote:
[..]
Negen weken is wel erg kort. Vreemd.
Tijdens mijn behandeling daar werden mensen eruit gegooid, omdat de verzekering nog maar 30 dagen wilde behandelen...
Maja, dat weet je volgende week toch niet meer, je let toch niet op.
Ik krijg wel een afsluitende brief, waarin ze zetten dat op korte termijn een klinische opname plaats moet vinden.
Dan maar hopen dat zij genoeg druk kunnen zetten, dat het ook gaat gebeuren.
Hopelijk dat ze je dan snel daarvoor kunnen behandelen inderdaad..quote:
Gesprek gehad bij FPP, ik stop daar wrs. Verslaving en depressie staan teveel op voorgrond.
Ik krijg wel een afsluitende brief, waarin ze zetten dat op korte termijn een klinische opname plaats moet vinden.
Dan maar hopen dat zij genoeg druk kunnen zetten, dat het ook gaat gebeuren.
Ik heb echt een behoorlijke rotweek gehad.. Niet zo'n goede beoordeling gehad op mijn werk tegen mijn verwachting in, maar ook omdat eerder anders was gecommuniceerd.. Maar misschien had ik dit wel even nodig, want ik zie nu wel dat bepaald gedrag echt wel anders moet alleen heb ik nooit verkeerde bedoelingen hierbij gehad, onderaan de streep word daar niet naar gekeken.. Dus in die zin heb ik deze week naar mezelf durven kijken, deed ik eigenlijk nooit en durfde ik ook niet zo goed, want ik wil heel graag alles goed doen, realistisch is het niet, iedereen maakt fouten, ik ook.. Dus ik haal mezelf al niet meer gelijk zo neer en geef mezelf ook wat ruimte nu om fouten te mogen maken.. Klinkt misschien beetje vaag, maar ik merk hierin dat de DGT echt wel wat doet inmiddels.. De emoties zijn er echt wel geweest, maar heb er niet direct rigoureus op gereageerd door bepaalde acties te doen die verre van handig zijn.. Enige wat me nu nog irriteert is dat het verbeterpunt slecht bewoord is en dat mijn beoordeling puur op basis van 1 punt op gedrag niet goed is geweest, maar collega's zeiden ook al dat ieder jaar een paar mensen de Sjaak zijn en dat mijn ziek zijn hierin ook meespeelt, mag niet, maar gebeurt wel en dat raakt weer een stuk onrechtvaardigheid waar il heel slecht op ga.. Want mijn werk doe ik uitstekend is mij verteld, maar dit heb ik inmiddels los gelaten en dat is eigenlijk sneller dan normaal dus daar ben ik best wel trots op..
Dus ondanks dat het een rotweek was heb ik wel enorme stappen gemaakt 😁
's nachts denk ik er vaak aan of het misschien niet beter is om met het zinkende schip ten onder te gaan. Ik zit echt op een dood. Terug gaan naar de GGZ is geen optie, aangezien mijn dossier is gesloten en ik eerlijk gezegd ook geen behoefte meer heb aan verdere gesprekken. Ik heb er echt spijt van dat ik alles zo voor lief heb genomen.
quote:
Wil het hier toch even van mij afschrijven: momenteel gaat alles naar de figuurlijke tyfus. Door ziekte in mijn familie, lijkt het alsof alles dat ik tijdens mijn behandelingen ongedaan is gemaakt. Merk aan alles dat ik weer dingen doe waarvan ik tegen mezelf had beloofd om het nooit meer te doen (zelf beschadigend gedrag). Ik leefde gezond en had tot aan dat vervelende bericht mijn leven weer redelijk op de rit. Niet alleen dreig ik een familielid te verliezen, maar ook mijn (tijdelijke) thuis. Had al contact gehad met de mensen van de woningbouw, maar die konden niets voor mij betekenen. Ze zeiden doodleuk dat ik maar wat anders moest gaan zoeken wanneer de hoofdbewoner zou komen te overlijden. Het deed er ook niet toe toen ik kon aantonen dat ik al meer dan 10 jaar stond ingeschreven op de wachtlijst.
's nachts denk ik er vaak aan of het misschien niet beter is om met het zinkende schip ten onder te gaan. Ik zit echt op een dood. Terug gaan naar de GGZ is geen optie, aangezien mijn dossier is gesloten en ik eerlijk gezegd ook geen behoefte meer heb aan verdere gesprekken. Ik heb er echt spijt van dat ik alles zo voor lief heb genomen.
Ga een uurtje wandelen buiten, frisse lucht.quote:
Wil het hier toch even van mij afschrijven: momenteel gaat alles naar de figuurlijke tyfus. Door ziekte in mijn familie, lijkt het alsof alles dat ik tijdens mijn behandelingen ongedaan is gemaakt. Merk aan alles dat ik weer dingen doe waarvan ik tegen mezelf had beloofd om het nooit meer te doen (zelf beschadigend gedrag). Ik leefde gezond en had tot aan dat vervelende bericht mijn leven weer redelijk op de rit. Niet alleen dreig ik een familielid te verliezen, maar ook mijn (tijdelijke) thuis. Had al contact gehad met de mensen van de woningbouw, maar die konden niets voor mij betekenen. Ze zeiden doodleuk dat ik maar wat anders moest gaan zoeken wanneer de hoofdbewoner zou komen te overlijden. Het deed er ook niet toe toen ik kon aantonen dat ik al meer dan 10 jaar stond ingeschreven op de wachtlijst.
's nachts denk ik er vaak aan of het misschien niet beter is om met het zinkende schip ten onder te gaan. Ik zit echt op een dood. Terug gaan naar de GGZ is geen optie, aangezien mijn dossier is gesloten en ik eerlijk gezegd ook geen behoefte meer heb aan verdere gesprekken. Ik heb er echt spijt van dat ik alles zo voor lief heb genomen.
Ik heb een probleempje die me nogal dwars zit.
Achterliggende verhaal doet er niet toe.
Ik heb komende week een etentje met vrienden en wat kennissen, echter komt er ook een persoon die mij als een baksteen liet vallen een aantal jaar terug. Sindsdien, als er meetings zijn, ontloop ik deze persoon door te schitteren in afwezigheid.
Probleem is dat ik aankomende meeting wel aanwezig moet zijn (iets speciaals) en deze persoon ook aanwezig is. De gedachte bij die dag maakt me al angstig, om die persoon te ontmoeten.
Wetende dat het grootste probleem mijn ontwijkgedrag is.
Iemand advies om van die angst af te komen? Bvd Ciclon.
Heftig..quote:
Wil het hier toch even van mij afschrijven: momenteel gaat alles naar de figuurlijke tyfus. Door ziekte in mijn familie, lijkt het alsof alles dat ik tijdens mijn behandelingen ongedaan is gemaakt. Merk aan alles dat ik weer dingen doe waarvan ik tegen mezelf had beloofd om het nooit meer te doen (zelf beschadigend gedrag). Ik leefde gezond en had tot aan dat vervelende bericht mijn leven weer redelijk op de rit. Niet alleen dreig ik een familielid te verliezen, maar ook mijn (tijdelijke) thuis. Had al contact gehad met de mensen van de woningbouw, maar die konden niets voor mij betekenen. Ze zeiden doodleuk dat ik maar wat anders moest gaan zoeken wanneer de hoofdbewoner zou komen te overlijden. Het deed er ook niet toe toen ik kon aantonen dat ik al meer dan 10 jaar stond ingeschreven op de wachtlijst.
's nachts denk ik er vaak aan of het misschien niet beter is om met het zinkende schip ten onder te gaan. Ik zit echt op een dood. Terug gaan naar de GGZ is geen optie, aangezien mijn dossier is gesloten en ik eerlijk gezegd ook geen behoefte meer heb aan verdere gesprekken. Ik heb er echt spijt van dat ik alles zo voor lief heb genomen.
Maar als ik het goed lees is deze persoon dus terminaal en sta jij straks op straat?
Kun je jezelf ook niet als hoofdbewoner erbij laten zetten?
En urgentie geen optie?
Lastige situatie en dat dit veel emotie oproept is ook hartstikke logisch..
Ik zou toch weer aankloppen bij het GGZ, ook al zit je hier niet op te wachten..
Ik herken het..quote:
Ik heb tips/advies nodig
Ik heb een probleempje die me nogal dwars zit.
Achterliggende verhaal doet er niet toe.
Ik heb komende week een etentje met vrienden en wat kennissen, echter komt er ook een persoon die mij als een baksteen liet vallen een aantal jaar terug. Sindsdien, als er meetings zijn, ontloop ik deze persoon door te schitteren in afwezigheid.
Probleem is dat ik aankomende meeting wel aanwezig moet zijn (iets speciaals) en deze persoon ook aanwezig is. De gedachte bij die dag maakt me al angstig, om die persoon te ontmoeten.
Wetende dat het grootste probleem mijn ontwijkgedrag is.
Iemand advies om van die angst af te komen? Bvd Ciclon.
Je zou het gesprek aan kunnen gaan met die persoon, zou overigens niet mijn eerste keus zijn..
Is er een mogelijkheid dat je bij personen blijft waar jij je veilig bij voelt of is het maar een klein groepje?
Wat is er gebeurd?quote:
Mini-update: ik ben weer terug op de PAAZ.
Hier 2 dagen geleden ook even in een zware crisis beland..
En nu voel ik me vooral zwaar kut en schuldig.. Had ruzie met mijn vriend en heb echt de meest erge dingen verteld over hem richting mij in de afgelopen 16 jaar bij het GGZ, zat op dat moment nog midden in mijn crisis en hun kwamen aanzetten met psychische mishandeling..
Hij heeft wel dingen gezegd in machteloosheid die niet kunnen dat geeft hij ook wel toe.. Maar ik zie op dat moment alleen maar het meest slechtste in een persoon.. Waarom doe ik dat? Waarom doe ik mijn vriend zoveel pijn op dat moment?
Waarom kijkt het GGZ, mijn behandelaarster daar niet doorheen en komt gelijk met veilig thuis aanzetten?
Iets triggered mij in de communicatie met mijn vriend, dat hoeft alleen maar schreeuwen te zijn, dat ik mij gelijk niet meer veilig voel..
Gelukkig heel veel gepraat met mijn vriend en hij neemt mij niks kwalijk gelukkig en gaat zijn communicatie aanpassen en laat mij wat meer en ik moet leren om niet overal ja op te zeggen..
Alle shit van mijn jeugd komt er nu ook uit en dat is echt heel zwaar en klote en zou willen dat het stopt.. Met de therapie gaat het wel goed, heb er nu 6 sessies opzitten en dinsdag begint de module emotie-regulatie, 10 weken lang.. Ik merk dat ik veel vaardigheden toch al wel inzet alhoewel het dan in zo'n extreme crisis totaal niet lukt..
Gaat dus even zwaar kut, maar ik ben wel blij dat mijn vriend zaken wel beter begrijpt en ook meer rekening ermee gaat proberen te houden, hij zag mij niet als ziek en dat ziet hij nu wel, het lukt gewoon niet allemaal nu ook al vind ik van mezelf dat dat wel allemaal moet lukken..
Ging al een tijdje niet zo lekker me.. Vrijdag de crisisdienst ingeschakeld via de huisarts. Maandag kon ik terecht voor een afspraak om half 12... uur later zeiden ze dat ik me voor 3 uur moest melden op de PAAZ.quote:
Klote, maar hopelijk vind je je rust weer een beetje terug straksquote:
[..]
Ging al een tijdje niet zo lekker me.. Vrijdag de crisisdienst ingeschakeld via de huisarts. Maandag kon ik terecht voor een afspraak om half 12... uur later zeiden ze dat ik me voor 3 uur moest melden op de PAAZ.
In het kort: ik kan niet relativeren, dus ik voel me meteen zwaar kut, wordt depressief, ga zuipen, kom op de PAAZ terecht (of het totaal tegenovergestelde, maar ja, daar hoor je niemand over als het goed gaat
).We gaan nu dus kijken of er op het gebied van coping iets gedaan kan worden.
DGTquote:
Het heeft vandaag weer eens flink geknald tussen de psychiater en mij, maar dat is vrij normaal. We zijn het er over eens dat fulltime verslavingszorg geen nut heeft, aangezien ik geen copingsmechanisme heb voor tegenslagen (of dingen die goed gaan... het is wit of zwart bij mij), als gevolg van een persoonlijkheidsstoornis.
In het kort: ik kan niet relativeren, dus ik voel me meteen zwaar kut, wordt depressief, ga zuipen, kom op de PAAZ terecht (of het totaal tegenovergestelde, maar ja, daar hoor je niemand over als het goed gaat
We gaan nu dus kijken of er op het gebied van coping iets gedaan kan worden.
Hij kende toevallig mijn psychiater en ze hebben al contact gehad. Blijkbaar heb ik de psychiater gisteren toch overtuigd van mijn punt. Ze zijn het er over eens dat alleen verslaving geen nut heeft, aangezien er meer aan de hand is (depressieve klachten, persoonlijkheidsstoornis). Gelukkig hebben ze daar ook behandelingen voor bij dezelfde instelling.
Het feit dat ze nu eens echt wat gaan doen en ook bereid zijn verder te gaan kijken ipv alleen weer roepen: verslaafd!!! is wel fijn moet ik zeggen.
Het gaat alleen wel om maanden natuurlijk dat ik zou kunnen beginnen met de wachtlijsten van tegenwoordig maar hij gaat proberen er enige spoed achter te zetten. Ondertussen ga ik met de psychiater kijken wat we kunnen doen om te zorgen dat ik nuchter blijf/minder depri wordt etc....
Dat is wel heel fijnquote:
Het is ongelooflijk, maar ik had de screener van de verslavingszorg al aan de telefoon vandaag. En ze hadden van de week pas mijn dossier gemaakt (wel erbij vermeld dat ik op de paaz zit dus enige spoed graag..)
Hij kende toevallig mijn psychiater en ze hebben al contact gehad. Blijkbaar heb ik de psychiater gisteren toch overtuigd van mijn punt. Ze zijn het er over eens dat alleen verslaving geen nut heeft, aangezien er meer aan de hand is (depressieve klachten, persoonlijkheidsstoornis). Gelukkig hebben ze daar ook behandelingen voor bij dezelfde instelling.
Het feit dat ze nu eens echt wat gaan doen en ook bereid zijn verder te gaan kijken ipv alleen weer roepen: verslaafd!!! is wel fijn moet ik zeggen.
Het gaat alleen wel om maanden natuurlijk dat ik zou kunnen beginnen met de wachtlijsten van tegenwoordig maar hij gaat proberen er enige spoed achter te zetten. Ondertussen ga ik met de psychiater kijken wat we kunnen doen om te zorgen dat ik nuchter blijf/minder depri wordt etc....
Vaak zit er achter verslaving ook psychische problematiek wat naar mijn mening juist ook tegelijk of eerst aangepakt moet worden..
Nu begrijp ik ook wel dat je niet onder invloed een behandeling kan starten, maar doe het beide dan in een gecontroleerde setting..
Hier is het weer even kut, probeer nu al een half uur het GGZ te bereiken, maar is 1 groot drama..
Jezus wat naar om te lezen. Ik denk alleen dat het niet per se een teken is van een psychische stoornis maar meer een logische reactie om de weg kwijt te raken als er iets ernstigs met je familie aan de hand is. Dat is eigenlijk niet meer dan logisch, juist als het je niets zou doen was er iets aan de hand meg jouzelf. Dat gezegd hebbende ik vind het vaak behoorlijk hypocriet dat er in Nederland wel psychologische hulpverlening is voor mensen die hun eigen problemen creëren of genieten van hun leven als psychopaat, maar niet voor mensen die zich geheel terecht klote voelen omdat hun leven gewoon shit is op dat moment. Ja, misschien zijn er amateuristisch georganiseerde praatgroepen in 1 of ander buurthuis waarin men elkaar de put in praat of elkaar overbieden wie de meeste ellende heeft meegemaakt, ongevraagd adviezen geeft waar je niks mee kan of in het beste geval dingen zegt als "ik leef met je mee hoor" en dat is het dan. Voor niet door de samenleving getolereerde emoties is er geen legaal medicijn het is alleen sociaal geaccepteerd als je ze negeert of (alleen bij hulpverleners die niets anders te doen hebben) erover praat... Lucht soms best op daar niet van, maar veel vaker wordt het een soort zelfkwelling waar je je alleen maar voor schaamt en wat verder niks doet aan de oorzaak als die gewoon logisch is. Dat is anders in Amerika, zag vandaag nog dr. Phil met de aflevering van het mishandelde meisje dat naar een privekliniek in een villa met paarden mocht om zich door een neuroloog/psychiater/whatever te laten herprogrammeren. Sterkte maar daar heb je niets aan. Herken het gevoel van afglijden wel hoor, ik begrijp totaal niet hoe andere mensen überhaupt normaal functioneren in de maatschappij . Onder dwang ja, maar verder. Terwijl met mijn leven nog niet eens iets mis is. Maar er is altijd wel wat. Je moet je niet schuldig voelen omdat je dingen "voor lief hebt genomen" . Gewenning is gewoon voor iedereen een normaal aspect van het leven daarom maakt het ook in feite niet zoveel uit hoe goed je het zogenaamd voor elkaar hebt qua situatie in positieve zin want geluk is toch nooit echt te ervaren alleen maar achteraf wanneer je er al niks meer aan hebt. En zelfs al ervaar je het wel dan wordt het goede gevoel daarover weer ruimschoots teniet gedaan door de angst.quote:
Wil het hier toch even van mij afschrijven: momenteel gaat alles naar de figuurlijke tyfus. Door ziekte in mijn familie, lijkt het alsof alles dat ik tijdens mijn behandelingen ongedaan is gemaakt. Merk aan alles dat ik weer dingen doe waarvan ik tegen mezelf had beloofd om het nooit meer te doen (zelf beschadigend gedrag). Ik leefde gezond en had tot aan dat vervelende bericht mijn leven weer redelijk op de rit. Niet alleen dreig ik een familielid te verliezen, maar ook mijn (tijdelijke) thuis. Had al contact gehad met de mensen van de woningbouw, maar die konden niets voor mij betekenen. Ze zeiden doodleuk dat ik maar wat anders moest gaan zoeken wanneer de hoofdbewoner zou komen te overlijden. Het deed er ook niet toe toen ik kon aantonen dat ik al meer dan 10 jaar stond ingeschreven op de wachtlijst.
's nachts denk ik er vaak aan of het misschien niet beter is om met het zinkende schip ten onder te gaan. Ik zit echt op een dood. Terug gaan naar de GGZ is geen optie, aangezien mijn dossier is gesloten en ik eerlijk gezegd ook geen behoefte meer heb aan verdere gesprekken. Ik heb er echt spijt van dat ik alles zo voor lief heb genomen.
[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 22-01-2020 21:31:29 ]
Ik vind het echt zo ontzettend fout van de GGZ dat je nu als uitbehandeld wordt verklaard. Zoals je hier post ben je intelligent genoeg en ben je prima in staat tot zelfreflectie en verbanden kunnen zien hoe het gedrag van anderen op jou te maken heeft met jezelf.quote:
Wil het hier toch even van mij afschrijven: momenteel gaat alles naar de figuurlijke tyfus. Door ziekte in mijn familie, lijkt het alsof alles dat ik tijdens mijn behandelingen ongedaan is gemaakt. Merk aan alles dat ik weer dingen doe waarvan ik tegen mezelf had beloofd om het nooit meer te doen (zelf beschadigend gedrag). Ik leefde gezond en had tot aan dat vervelende bericht mijn leven weer redelijk op de rit. Niet alleen dreig ik een familielid te verliezen, maar ook mijn (tijdelijke) thuis. Had al contact gehad met de mensen van de woningbouw, maar die konden niets voor mij betekenen. Ze zeiden doodleuk dat ik maar wat anders moest gaan zoeken wanneer de hoofdbewoner zou komen te overlijden. Het deed er ook niet toe toen ik kon aantonen dat ik al meer dan 10 jaar stond ingeschreven op de wachtlijst.
's nachts denk ik er vaak aan of het misschien niet beter is om met het zinkende schip ten onder te gaan. Ik zit echt op een dood. Terug gaan naar de GGZ is geen optie, aangezien mijn dossier is gesloten en ik eerlijk gezegd ook geen behoefte meer heb aan verdere gesprekken. Ik heb er echt spijt van dat ik alles zo voor lief heb genomen.
Als een behandeling in het verleden niet voldoende aansloeg, wil dat nog niet zeggen dat het in een latere periode alsnog niet zou kunnen aanslaan. Ik vind het echt een heel verkeerde houding. Alsof je gestraft wordt omdat het in het verleden niet gelukt is.
Ik snap je wel dat je er nu geen zin meer in hebt. Ik hoop wel dat je positief kan blijven en kan blijven inzien dat ook voor jou genoeg kansen over zijn om uit de negatieve spiraal te komen. Soms kunnen (vrijwilligers)werk of nieuwe mensen in je leven veel meer betekenen dan therapie
Dit is gewoon een mooi voorbeeld hoe de GGZ er op uit is om zoveel mogelijk dossiers te sluiten ipv een passende oplossing aan te bieden.quote:
[..]
Ik vind het echt zo ontzettend fout van de GGZ dat je nu als uitbehandeld wordt verklaard. Zoals je hier post ben je intelligent genoeg en ben je prima in staat tot zelfreflectie en verbanden kunnen zien hoe het gedrag van anderen op jou te maken heeft met jezelf.
Als een behandeling in het verleden niet voldoende aansloeg, wil dat nog niet zeggen dat het in een latere periode alsnog niet zou kunnen aanslaan. Ik vind het echt een heel verkeerde houding. Alsof je gestraft wordt omdat het in het verleden niet gelukt is.
Ik snap je wel dat je er nu geen zin meer in hebt. Ik hoop wel dat je positief kan blijven en kan blijven inzien dat ook voor jou genoeg kansen over zijn om uit de negatieve spiraal te komen. Soms kunnen (vrijwilligers)werk of nieuwe mensen in je leven veel meer betekenen dan therapie
Hoewel je de instelling of dienstdoende therapeut de schuld hiervan kan geven, aardt het uiteindelijk zich naar geldgebrek waardoor dit is ontstaan. Ik kan mij voorstellen dat je het idee krijgt dat de GGZ eerder een blok aan je been is, dan een oplossing.
[ Bericht 1% gewijzigd door Erasmus op 24-01-2020 12:37:04 (Taalgebruik aub) ]
Rustagh.quote:
Wat praten jullie voor onzin? Waar schrijft hij dat hij NU uitbehandeld wordt verklaart? Misschien mis ik wat geschiedenis maar het enige wat ik uit zijn tekst opmaak is dat hij al eerder als uitbehandeld is verklaard en het dossier gesloten is. Dat het nu een tijd later weer de verkeerde kant opgaat staat daar dus volledig los van.
Ik nam gelijk aan wat @PabstBlueRibbon zei, in zijn verhaal zei hij inderdaad dat alleen zijn dossier is gesloten.
[ Bericht 5% gewijzigd door Erasmus op 24-01-2020 12:40:33 ]
Het gaat er niet om wie nou de schuld moet krijgen. Het is gewoon kut als je zoiets te horen krijgt. Of ze het nou wel of niet zo bedoelen, iemand die om wat dan ook zo erg in de knoop zit met zichzelf dat hij daar niet op eigen kracht uit kan komen, hoort geheid in die boodschap "er is geen hoop meer voor jou".quote:
[..]
Dit is gewoon een mooi voorbeeld hoe de GGZ er op uit is om zoveel mogelijk dossiers te sluiten ipv een passende oplossing aan te bieden.
Hoewel je de instelling of dienstdoende therapeut de schuld hiervan kan geven, aardt het uiteindelijk zich naar geldgebrek waardoor dit is ontstaan. Ik kan mij voorstellen dat je het idee krijgt dat de GGZ eerder een blok aan je been is, dan een oplossing.
Ik heb zelf ook de diagnose borderline, maar ik ervaar wel dat ik met de jaren sterker wordt, meer bij mezelf kom en meer in staat ben om zelf de regie te blijven houden in mijn leven ipv mij afhankelijk te voelen van anderen. Ik heb helaas nog wel mijn dagen dat ik mij heel kut voel. Omdat door alle problemen ik het niet kon opbrengen om iets aan studie te doen, zit ik qua werk en financiën ook nogal moeilijk. Maar laat ik het zo zeggen: ik voel me minder ziek.
Dat ben ik helemaal met je eens. Een beetje menselijkheid kan sowieso geen kwaad in de communicatie, kan mij ook kwaad om maken. Ik heb ervaren dat je bij sommige instellingen wel bij een fabriek bent. Als je commentaar hebt, halen ze wel vaak hun schouders op dus ik krijg het idee dat het hen niet zo veel doet. Persoonlijke ervaring, dus ben een beetje biased.quote:
Het gaat er niet om wie nou de schuld moet krijgen. Het is gewoon kut als je zoiets te horen krijgt. Of ze het nou wel of niet zo bedoelen, iemand die om wat dan ook zo erg in de knoop zit met zichzelf dat hij daar niet op eigen kracht uit kan komen, hoort geheid in die boodschap "er is geen hoop meer voor jou".
Heel goed bezig. Ik weet precies wat je bedoelt, heb ook de diagnose BPD. Ik probeer ook zo veel mogelijk zelfvoorzienend te zijn en de regie bij mijn eigen hand te houden. Hou je haaks, kerel!quote:
Ik heb zelf ook de diagnose borderline, maar ik ervaar wel dat ik met de jaren sterker wordt, meer bij mezelf kom en meer in staat ben om zelf de regie te blijven houden in mijn leven ipv mij afhankelijk te voelen van anderen. Ik heb helaas nog wel mijn dagen dat ik mij heel kut voel. Omdat door alle problemen ik het niet kon opbrengen om iets aan studie te doen, zit ik qua werk en financiën ook nogal moeilijk. Maar laat ik het zo zeggen: ik voel me minder ziek.
[ Bericht 1% gewijzigd door Erasmus op 24-01-2020 12:51:40 ]
Thanks man!quote:
Heel goed bezig. Ik weet precies wat je bedoelt, heb ook de diagnose BPD. Ik probeer ook zo veel mogelijk zelfvoorzienend te zijn en de regie bij mijn eigen hand te houden. Hou je haaks, kerel!
En leuk is het he als je van jezelf uiteindelijk kan (h)erkennen dat je als persoon toch groeit en beter kan omgaan met tegenslag.
Hangt dat laatste niet juist samen met een dergelijke stoornis?quote:Op zondag 2 februari 2020 13:12 schreef Mikeytt het volgende:
Vroeger gediagnosticeerd met antisociale persoonlijkheidsstoornis. (high-functioning) Merk er zelf niet veel van.
Klopt. Je snapt wel dat je het hebt en waarom dit zo is hoor, maar je merkt het alleen niet.quote:
[..]
Hangt dat laatste niet juist samen met een dergelijke stoornis?
Is het zo dat je sowieso weinig merkt? Dat dingen waardoor de meeste mensen emotioneel raken bij jou niks teweegbrengt?quote:
[..]
Klopt. Je snapt wel dat je het hebt en waarom dit zo is hoor, maar je merkt het alleen niet.
Hoort dit daarbij dan?quote:
[..]
Is het zo dat je sowieso weinig merkt? Dat dingen waardoor de meeste mensen emotioneel raken bij jou niks teweegbrengt?
Heb een persoonlijkheidsonderzoek gehad, hij is nu bezig met ‘tikken’ dus ff wachten maar hij vind dat dingen mij emotioneel ook weinig doen.
Althans ik vertel heel erge inhoud maar dan met een zeer neutraal of zelfs vrolijk gezicht erbij, wat niet echt lekker strookt. Kan ook dissociatie zijn.Naja wacht de uitslag wel af.
Hopelijk komt ie wel met een diagnose. Zo zonder enige kwalificatie ben toch geen volledig mensquote:
[..]
Hoort dit daarbij dan?
Heb een persoonlijkheidsonderzoek gehad, hij is nu bezig met ‘tikken’ dus ff wachten maar hij vind dat dingen mij emotioneel ook weinig doen.
Naja wacht de uitslag wel af.
Ik denk het niet. Heb al aangegeven dat dit niet echt het onderzoek was voor mij.quote:Op zondag 23 februari 2020 21:11 schreef Puntenjager het volgende:
[..]
Hopelijk komt ie wel met een diagnose. Zo zonder enige kwalificatie ben toch geen volledig mens
Er is wel iets met me, maar niet dit.Nou ja, ik weet dat ik dissociaties heb, maar al die dingen uit dit onderzoek niet zo.
Daarnaast eh, is een juiste diagnose best wel handig als je leven in de soep loopt. Dan kun je het oplossen enzo.
Niet dat dit nou leuke diagnoses zijn en mensen graag een persoonlijkheidsstoornisje op hun rapport hebben staan. DSM-5 : verzamel ze allemaalquote:Op zondag 23 februari 2020 21:16 schreef 00wildchild het volgende:
[..]
Ik denk het niet. Heb al aangegeven dat dit niet echt het onderzoek was voor mij.
Nou ja, ik weet dat ik dissociaties heb, maar al die dingen uit dit onderzoek niet zo.
Daarnaast eh, is een juiste diagnose best wel handig als je leven in de soep loopt. Dan kun je het oplossen enzo.
De allercoolste diagnose heb ik al meer dan tien jaar terug verzameld.quote:
En dan met dit soort dom gelul van je even meteen het verzoek om voortaan maar weg te blijven uit mijn dm’s. Danku.
Ah hij is weer lekker bezig?quote:
[..]
De allercoolste diagnose heb ik al meer dan tien jaar terug verzameld.
En dan met dit soort dom gelul van je even meteen het verzoek om voortaan maar weg te blijven uit mijn dm’s. Danku.
Dus je gaat voor de kennismaking en komt terug als een depressieve borderliner met autisme
Jouw persoonlijkheidsstoornis was dus concreet opgelost door therapie?quote:
Ik denk het niet. Heb al aangegeven dat dit niet echt het onderzoek was voor mij.
Nou ja, ik weet dat ik dissociaties heb, maar al die dingen uit dit onderzoek niet zo.
Daarnaast eh, is een juiste diagnose best wel handig als je leven in de soep loopt. Dan kun je het oplossen enzo.
Ik heb zover ik weet geen stoornis (maar psych moet me nog terugbellen). Ik heb add/ adhd, en nee dat is niet op te lossen. Verkeerd verwoord. Je kunt zaken herkennen, je bewust zijn wat het is en waar het door komt en er mee om leren gaan.quote:
[..]
Jouw persoonlijkheidsstoornis was dus concreet opgelost door therapie?
Vervelend, heb zelf ook symptomen van ADD maar heb het niet officieel volgens psychologen. Maar je herkende de symptomen daarvoor toch ook al, anders ging je toch niet naar zo'n instelling? Wat herken je nu wat je eerst niet herkende? Wat houdt dat verschil in ermee omgaan precies in? En hoe zorgt het verschil in omgang concreet ervoor dat je nu meer succes hebt in het leven?quote:
Ik heb zover ik weet geen stoornis (maar psych moet me nog terugbellen). Ik heb add/ adhd, en nee dat is niet op te lossen. Verkeerd verwoord. Je kunt zaken herkennen, je bewust zijn wat het is en waar het door komt en er mee om leren gaan.
quote:
[..]
Vervelend, heb zelf ook symptomen van ADD maar heb het niet officieel volgens psychologen. Maar je herkende de symptomen daarvoor toch ook al, anders ging je toch niet naar zo'n instelling? Wat herken je nu wat je eerst niet herkende? Wat houdt dat verschil in ermee omgaan precies in? En hoe zorgt het verschil in omgang concreet ervoor dat je nu meer succes hebt in het leven?
SPOILERIk moest dat destijds van waar ik woonde (bjz instelling). Was er zelf niet mee bezig, maar nu ik mijn rapporten lees denk ik DUH.
Ik trek me sneller terug uit drukte en geef mezelf ruimte. En Ritalin.
Waarom dit onderzoek snap ik ook niet helemaal
[ Bericht 10% gewijzigd door 00wildchild op 06-03-2020 23:44:42 ]
Bedankt voor de uitleg. Ja dat is gewoon vaak het hele probleem. Je weet dingen wel maar je doet ze niet. Maar wat maakte dan dan jequote:
? Maar ja toch gek dat een drug als ritalin zoveel invloed kan hebben, en alsnog de helft of mss meer van de mensen gelooft dat veel of bijna alle psychische klachten door iemand zelf worden veroorzaakt op bewust genoeg niveau om te beinvloeden. En als het dan alleen bij stoornissen niet zelf wordt veroorzaakt, interesseert niemand zich waarin die verschillen van "normaal" gedrag. Het lijkt zo willekeurig allemaal. Ik vind dat zo bizar.SPOILERje wel ineens meer ging terug trekken toen een psycholoog het zei
Verslavingszorg wil meer diagnose, ze denken aan Borderline/ASS (icm stemmingsklachten). Moet via de huisarts naar ggz.
Huisarts: Je hebt stemmingsklachten en Cluster B ASP, wat willen ze nou?
Ik moet dus ruzie maken met de verslavingszorg die me nu behandelen, en mijn ha
Je doet ze niet omdat omdat de opdracht niet aankomt in het deel van je brein waar het moet zijn zodat je lichaam ook werkelijk die opdracht uit gaaf voeren. Ritalin vult dat deel gewoon op. Helaas is het niet altijd zo eenvoudig om te denken oh ja ik doe het niet omdat dat stofje niet voldoende overdracht geeft dus laat ik het maar gaan doen dan want je denkt alweer aan 100 andere dingen en heel die opdracht is gone tot je er weer aan denkt (om direct ook weer te vergeten door die 100 andere dingen). Althans zo werkt het bij mij. Misschien dat ik in 1 keer van de 20 wel uit mezelf uitvoer... soort van half-achtig. Maar als ik echt een to-do van 5-10 dingen heb ja dan gaat dat hem niet worden gewoon.quote:
[..]
Bedankt voor de uitleg. Ja dat is gewoon vaak het hele probleem. Je weet dingen wel maar je doet ze niet. Maar wat maakte dan dan je? Maar ja toch gek dat een drug als ritalin zoveel invloed kan hebben, en alsnog de helft of mss meer van de mensen gelooft dat veel of bijna alle psychische klachten door iemand zelf worden veroorzaakt op bewust genoeg niveau om te beinvloeden. En als het dan alleen bij stoornissen niet zelf wordt veroorzaakt, interesseert niemand zich waarin die verschillen van "normaal" gedrag. Het lijkt zo willekeurig allemaal. Ik vind dat zo bizar.SPOILERje wel ineens meer ging terug trekken toen een psycholoog het zei
Dan kunnen mensen wel doen alsof het allemaal verzonnen en weet ik het is enzo en als je jezelf traint en blabla maar zo werkt het voor mij gewoonweg niet en ik heb er echt wel jaren aan gewerkt. Dan kan ik ervoor kiezen om bij de pakken neer te zitten en me kut te voelen omdat ik niet op alle fronten kan presteren hoe ik wil presteren (of naar wat ik kan presteren want ik heb talenten en hersenen zat), of ik pak Ritalin en voer dan iig 75% uit van wat ik gedaan wil hebben waardoor ik me geen complete faler voel en toch nog kan komen waar ik zou willen zijn in mijn leven. Heb haalbare doelen. Het is maar een pilletje. Snap niet waarom mensen er zo op haten en voor anderen in willen vullen wat wel en niet goed is
. Ik heb er een fucking diploma door gehaald en nummer twee komt er ook aan over een paar jaar terwijl ik ook een heel huishouden en gezin run dus die mensen kunnen lekker optyfen. Zonder Ritalin had ik de rest van m’n leven ongediplomeerd werk mogen doen. Op zich niets mis mee, maar als iemand geboren met tien punten achterstand qua omgeving maar wel capaciteiten, benut ik die capaciteiten hèèl erg graag ipv te eindigen waar anderen dachten dat ik zou eindigen omdat ik geen fuck deed + gare ouders heb.
[ Bericht 4% gewijzigd door 00wildchild op 09-03-2020 22:25:56 ]
SPOILEREh. Lol? Ik heb borderline?
Snap er geen fuck van, maar ik vroeg of hij heel erg zeker van zijn zaak was en dat was hij. Echt het allerlaatste waar ik aan gedacht heb bij mezelf.
Dus.
Echt het laatste wat iemand een over mij zou zeggen, is dat ik borderline heb. Dat manipuleren en koekoekgedrag naar mensen toe heb ik totaal niet. Woede heb ik best wel onder controle (nou ja, de laatste jaren dan. Gewoon heen en weer lopen en met bolle wangen dat gevoel uit mezelf blazen en vooral mijn mond dicht houden tot het over is
Mijn echte relaties waren 4 en 7,5 jaar. Hou niet van kortstondig gedoe en wisselende contacten.
Mensen willen ook gewoon bevriend met me zijn? Ik niet met hun
Aan de ene kant ben ik jaloers, want ik doe ook ongediplomeerd werk omdat ik het idee heb dat dot het enige is wat ik kan ook al haat ik het omdat je sociaal moet zijn of snel en ik dat niet ben. En ik heb geen adhd want ik heb wel de symptomen maar reageerde slecht op ritalin dus dan heeft het geen zin om die diagnose te krijgen. Maar ik gun het jou wel want na een slechte jeugd of echt extreme adhd verdien je ook wel eens een keer dat het makkelijk gaat . Ik ben blij voor je dat je dmv ritalin op je gewenst niveau kunt functioneren. Vooral ook vanwege je gezin, dat lijkt mij uberhaupt al erg stressvol maar vooral gecombineerd met studie/werk bijna niet te doen. Respect voor mensen waaronder jij dus die dat volhouden.quote:
Je doet ze niet omdat omdat de opdracht niet aankomt in het deel van je brein waar het moet zijn zodat je lichaam ook werkelijk die opdracht uit gaaf voeren. Ritalin vult dat deel gewoon op. Helaas is het niet altijd zo eenvoudig om te denken oh ja ik doe het niet omdat dat stofje niet voldoende overdracht geeft dus laat ik het maar gaan doen dan want je denkt alweer aan 100 andere dingen en heel die opdracht is gone tot je er weer aan denkt (om direct ook weer te vergeten door die 100 andere dingen). Althans zo werkt het bij mij. Misschien dat ik in 1 keer van de 20 wel uit mezelf uitvoer... soort van half-achtig. Maar als ik echt een to-do van 5-10 dingen heb ja dan gaat dat hem niet worden gewoon.
Dan kunnen mensen wel doen alsof het allemaal verzonnen en weet ik het is enzo en als je jezelf traint en blabla maar zo werkt het voor mij gewoonweg niet en ik heb er echt wel jaren aan gewerkt. Dan kan ik ervoor kiezen om bij de pakken neer te zitten en me kut te voelen omdat ik niet op alle fronten kan presteren hoe ik wil presteren (of naar wat ik kan presteren want ik heb talenten en hersenen zat), of ik pak Ritalin en voer dan iig 75% uit van wat ik gedaan wil hebben waardoor ik me geen complete faler voel en toch nog kan komen waar ik zou willen zijn in mijn leven. Heb haalbare doelen. Het is maar een pilletje. Snap niet waarom mensen er zo op haten en voor anderen in willen vullen wat wel en niet goed is
Zonder Ritalin had ik de rest van m’n leven ongediplomeerd werk mogen doen. Op zich niets mis mee, maar als iemand geboren met tien punten achterstand qua omgeving maar wel capaciteiten, benut ik die capaciteiten hèèl erg graag ipv te eindigen waar anderen dachten dat ik zou eindigen omdat ik geen fuck deed + gare ouders heb.
Ik geloof zelf niet inquote:SPOILEREh. Lol? Ik heb borderline?
Snap er geen fuck van, maar ik vroeg of hij heel erg zeker van zijn zaak was en dat was hij. Echt het allerlaatste waar ik aan gedacht heb bij mezelf.
Dus.
Echt het laatste wat iemand een over mij zou zeggen, is dat ik borderline heb. Dat manipuleren en koekoekgedrag naar mensen toe heb ik totaal niet. Woede heb ik best wel onder controle (nou ja, de laatste jaren dan. Gewoon heen en weer lopen en met bolle wangen dat gevoel uit mezelf blazen en vooral mijn mond dicht houden tot het over is
Mijn echte relaties waren 4 en 7,5 jaar. Hou niet van kortstondig gedoe en wisselende contacten.
Mensen willen ook gewoon bevriend met me zijn? Ik niet met hun
maar er is heel veel info over in de bieb te vinden. Ook online, kan link sturen via dm als je wilSPOILERstoornissen als borderline
Bij mij is de DGT tijdelijk gestopt en ook de gesprekken.. Logisch, maar baal er wel van.. Ik kan wel bellen als het echt niet gaat..
Het maakt mij in ieder geval enorm onrustig, ben ook maar homeopathisch iets gaan slikken om m'n paniek/angst/onrust een beetje onder controle te houden, Valdispert extra sterk en dat helpt wel een beetje moet ik zeggen..
Ben in ieder geval wel blij dat ik gewoon aan het werk ben, nu 3 x 5 uur en dat dit ook blijft, want ik heb een vitaal beroep.. Even mijn gedachten ergens anders op zetten..
Maar wat mij nu onrustig maakt is dat mijn vriend een verlaagde weerstand heeft door medicatie voor zijn ziekte van Crohn en hij a.s. vrijdag z'n infuus met medicatie moet hebben en het is nog niet zeker of dit doorgaat terwijl dit maar max. 2 weken uitgesteld kan worden i.v.m. allergische reactie.. En wij wonen in West Brabant..
Als ik je posts hier lees riekt je gedrag en houding naar andere mensen naar borderline.quote:SPOILEREh. Lol? Ik heb borderline?
Snap er geen fuck van, maar ik vroeg of hij heel erg zeker van zijn zaak was en dat was hij. Echt het allerlaatste waar ik aan gedacht heb bij mezelf.
Dus.
Echt het laatste wat iemand een over mij zou zeggen, is dat ik borderline heb. Dat manipuleren en koekoekgedrag naar mensen toe heb ik totaal niet. Woede heb ik best wel onder controle (nou ja, de laatste jaren dan. Gewoon heen en weer lopen en met bolle wangen dat gevoel uit mezelf blazen en vooral mijn mond dicht houden tot het over is
Mijn echte relaties waren 4 en 7,5 jaar. Hou niet van kortstondig gedoe en wisselende contacten.
Mensen willen ook gewoon bevriend met me zijn? Ik niet met hun
Sinds vorige week maandag is mijn 5-daagse behandeling veranderd in een telefoontje per dag en een online module. Als dit langer duurt dan 6 april kap ik ermee. Dit heeft totaal geen nut.quote:
Hoe gaan jullie om met Corona en wat merken jullie in de hulpverlening?
Bij mij is de DGT tijdelijk gestopt en ook de gesprekken.. Logisch, maar baal er wel van.. Ik kan wel bellen als het echt niet gaat..
Het maakt mij in ieder geval enorm onrustig, ben ook maar homeopathisch iets gaan slikken om m'n paniek/angst/onrust een beetje onder controle te houden, Valdispert extra sterk en dat helpt wel een beetje moet ik zeggen..
Ben in ieder geval wel blij dat ik gewoon aan het werk ben, nu 3 x 5 uur en dat dit ook blijft, want ik heb een vitaal beroep.. Even mijn gedachten ergens anders op zetten..
Maar wat mij nu onrustig maakt is dat mijn vriend een verlaagde weerstand heeft door medicatie voor zijn ziekte van Crohn en hij a.s. vrijdag z'n infuus met medicatie moet hebben en het is nog niet zeker of dit doorgaat terwijl dit maar max. 2 weken uitgesteld kan worden i.v.m. allergische reactie.. En wij wonen in West Brabant..
Ik weet alleen nog niet of dit ook echt als ¨dag¨ telt. Dus mocht dit als een dag tellen, van mijn 12-weken behandeling, kap ik er accuut mee.
Kom ik misschien wel een keer terug. Ik heb toch mijn verwijzing voor verdere diagnostiek staan.
Dat is wel een goede reden tot ongerustheid. Maar volgens mij gaan dat soort zaken wel door, al zullen ze pushen om het zo lang mogelijk uit te stellen.quote:
Maar wat mij nu onrustig maakt is dat mijn vriend een verlaagde weerstand heeft door medicatie voor zijn ziekte van Crohn en hij a.s. vrijdag z'n infuus met medicatie moet hebben en het is nog niet zeker of dit doorgaat terwijl dit maar max. 2 weken uitgesteld kan worden i.v.m. allergische reactie.. En wij wonen in West Brabant..
Het zijn levensverlengende afspraken, dus ze zullen wel doorgaan, binnen die 2 weken termijn.
Gewoon iedere dag bellen.
Iemand die dit patroon herkent?
En dan niet meteen richting suicidale gedachtes, maar de afglijdende schaal waar je je p een gegeven moment in bevind.
[ Bericht 22% gewijzigd door Burner82 op 08-04-2020 17:09:32 ]
DGT sluit hier dus niet volledig op aan, ook afgesproken daarmee te stoppen nu het stil ligt..
Ze gaan nu kijken naar DIT in een groep, maar heb er even weinig vertrouwen in, want wanneer start dit? Is er een wachttijd? Nu met die $@#^&#@^-Corona is het allemaal maar afwachten alleen heb ik die tijd niet.. 2e spoor gaat hoe dan ook opgestart worden in juli terwijl ik gewoon terug kan in mijn werk, sterker nog, werk sinds deze week alweer 20 uur
) Maar ook al kun je terug in je functie dit word hoe dan ook opgestart en of het nu Corona is of niet dat boeit niet.. Weer solliciteren enzovoort, echt pleur op.. En dat maakt me heel onrustig eigenlijk.. We zijn in ieder geval al verder aan het kijken qua behandeling ook buiten GGZ, want zelfs beeldbellen doet mijn psychiater niet..
Mijn vriend heeft zijn infuus gelukkig gehad..
Ik herken dat patroon wel, ben daar nu sinds een paar maanden wel uit gelukkig.. Ik ben niet meer zo down en het glas is nu half vol ipv half leeg.. Maar dat had bij mij ook wel te maken met een burn-out..
Ik heb zelfs mijn muurtje niet meer opgetrokken sinds een paar maanden, ik ben echt die negatieve gedachtes de kop aan het indrukken alhoewel dat wel vermoeiend is af en toe..
Hoe is het nu met je?
Klinkt op zich allemaal wel redelijk positief!quote:
Ja hier hetzelfde, heb wel een diagnose inmiddels, cluster C, een vermijdende persoonlijkheidsstoornis..
DGT sluit hier dus niet volledig op aan, ook afgesproken daarmee te stoppen nu het stil ligt..
Ze gaan nu kijken naar DIT in een groep, maar heb er even weinig vertrouwen in, want wanneer start dit? Is er een wachttijd? Nu met die $@#^&#@^-Corona is het allemaal maar afwachten alleen heb ik die tijd niet.. 2e spoor gaat hoe dan ook opgestart worden in juli terwijl ik gewoon terug kan in mijn werk, sterker nog, werk sinds deze week alweer 20 uur
We zijn in ieder geval al verder aan het kijken qua behandeling ook buiten GGZ, want zelfs beeldbellen doet mijn psychiater niet..
Mijn vriend heeft zijn infuus gelukkig gehad..
Ik herken dat patroon wel, ben daar nu sinds een paar maanden wel uit gelukkig.. Ik ben niet meer zo down en het glas is nu half vol ipv half leeg.. Maar dat had bij mij ook wel te maken met een burn-out..
Ik heb zelfs mijn muurtje niet meer opgetrokken sinds een paar maanden, ik ben echt die negatieve gedachtes de kop aan het indrukken alhoewel dat wel vermoeiend is af en toe..
Hoe is het nu met je?
De online behandeling is redelijk opgetrokken, van 9 tot 13:00.. best intensief ook. Dat helpt wel veel. De structuur natuurlijk en ik begin langzaam wat opener te worden... Dus, het gaat wel ok met me eigenlijk.
Ik heb schade op de persoonlijkheid. Ik denk in combinatie met een ontwijkende persoonlijkheid.
Omdat cognitieve therapie niet aanslaat, gaan we nu testen of ik een bepaalde mate van autistische kenmerken heb.
Ik heb met veel dingen moeite, gelukkig heb ik weinig spanningen en contacten met mensen op mijn werk, dus dat is goed vol te houden.
Je mag er zo open en eerlijk over zijn als je zelf wilt. We vergelijken ze niet of zo... Wat we wel kunnen en hebben, is herkenning en misschien goede tips voor elkaar. Of een begrijpend oor/iemand.quote:
Noemt iedereen hier zijn of haar stoornis op?
Ik heb schade op de persoonlijkheid. Ik denk in combinatie met een ontwijkende persoonlijkheid.
Omdat cognitieve therapie niet aanslaat, gaan we nu testen of ik een bepaalde mate van autistische kenmerken heb.
Ik heb met veel dingen moeite, gelukkig heb ik weinig spanningen en contacten met mensen op mijn werk, dus dat is goed vol te houden.
Dat is mooi.quote:
[..]
Je mag er zo open en eerlijk over zijn als je zelf wilt. We vergelijken ze niet of zo... Wat we wel kunnen en hebben, is herkenning en misschien goede tips voor elkaar. Of een begrijpend oor/iemand.
Zo ben ff tijdje afwezig geweest, maar zal weer wat vaker postenquote:
[..]
Klinkt op zich allemaal wel redelijk positief!
De online behandeling is redelijk opgetrokken, van 9 tot 13:00.. best intensief ook. Dat helpt wel veel. De structuur natuurlijk en ik begin langzaam wat opener te worden... Dus, het gaat wel ok met me eigenlijk.
Hoe is het met je structuur en behandeling, nog steeds goed?
Ik ben inmiddels weer teruggegaan naar 3 x 5 uur, 4 x 5 ging eigenlijk nog net niet i.c.m. slecht slapen en foliumzuurtekort dus teamleider heeft me terug gezet.. Vanochtend eindelijk weer DGT gehad, groep is in 2en gedeeld dus dat is wel fijn.. Nu nog 2 sessies en dan zit het erop!
Gisteren ook een medicatieconsult gehad, maar moet eerst stoppen met m'n jointje 's avonds dus daar ga ik in 4 weken helemaal mee stoppen.. Wilde ik sowieso al, maar heb nu een stok achter de deur..
Begin augustus intake voor DIT en heb al een arbeidskundig onderzoek gehad dus allemaal spannend..
Hoeft niet inderdaad..quote:
Noemt iedereen hier zijn of haar stoornis op?
Ik heb schade op de persoonlijkheid. Ik denk in combinatie met een ontwijkende persoonlijkheid.
Omdat cognitieve therapie niet aanslaat, gaan we nu testen of ik een bepaalde mate van autistische kenmerken heb.
Ik heb met veel dingen moeite, gelukkig heb ik weinig spanningen en contacten met mensen op mijn werk, dus dat is goed vol te houden.
Heb zelf ook een vermijdende persoonlijkheidsstoornis:)
Is er bij jou al gekeken naar bepaalde groepstherapieën?
Ja maar die stoornissen van groepstherapieën waren te zwaar voor mijn aandoeningen, dus heb ik alleen een paar weken cognitieve gedragstherapie gekregen.quote:
[..]
Hoeft niet inderdaad..
Heb zelf ook een vermijdende persoonlijkheidsstoornis:)
Is er bij jou al gekeken naar bepaalde groepstherapieën?
Ah oké, en waarom was het te zwaar? Te confronterend?quote:
[..]
Ja maar die stoornissen van groepstherapieën waren te zwaar voor mijn aandoeningen, dus heb ik alleen een paar weken cognitieve gedragstherapie gekregen.
De hele interpretatie, hypothese en conclusie is correct, maar de uitvoering erna is k*t
De voorgestelde behandeling moet forensisch, wachttijd: 9+ maanden.
Dat staat in de OP, maar er is dus ook de introverte versie van Borderline.quote:Er worden geen verschillende typen borderline persoonlijkheidsstoornissen onderscheiden.
Klopt.quote:
(Stille) Borderline hier.
[..]
Dat staat in de OP, maar er is dus ook de introverte versie van Borderline.
Maar ben ook wel meer de stille versie.
Dat hebben ze mij ook echt moeten uitleggen. Want ik zei echt te twijfeken aan mn diagnose doordat groepsgenoten in therapie echt veel crisis gevoeliger waren enzo. Niet dat ik niet begreep wat ze dachten of voelde. Maar dat alles verwoestende gedrag naar de buitenwereld en omgeving had ik totaal niet. Wel periodes dat ik dat naar mezelf toe richtte. Maar ook dat heb jk niet meer.
Ik had eerst de diagnose Bordeline, maar dat was ook niet echt wat bij mij paste volgens mij. Jaren later kwam dan de variant stille Borderline....en daar kon ik me wel wat beter in vinden.quote:
Ja ik heb ikk dr diagnose borderline.
Maar ben ook wel meer de stille versie.
Dat hebben ze mij ook echt moeten uitleggen. Want ik zei echt te twijfeken aan mn diagnose doordat groepsgenoten in therapie echt veel crisis gevoeliger waren enzo. Niet dat ik niet begreep wat ze dachten of voelde. Maar dat alles verwoestende gedrag naar de buitenwereld en omgeving had ik totaal niet. Wel periodes dat ik dat naar mezelf toe richtte. Maar ook dat heb jk niet meer.
Ik ben wel blij dat ik dat ontdekt heb nu. (ook zelf ontdekt op het internet).
Maar omdat er sindsdien al een en ander gebeurd is en mijn depressieve klachten gelukkig vrij ver weg zijn, is mijn behandeling omgezet naar schematherapie (En daar kwamen ze helemaal zelf mee, omdat depressiviteit redelijk afwezig is op dit moment.)..Wie is er bekend met schematherapie hier? (en werkt/werkte het?)
Dat klinkt wel positief. Voor schematherapie heb je toch enige zelfreflectie nodig. Je moet daarbij in staat zijn verbanden te kunnen zien tussen jouw eigen gedrag en hoe mensen op jouw reageren + begrijpen welke emoties anderen kunnen ervaren mbt jou.quote:
Sinds oktober heb ik eindelijk de hulp die ik sinds augustus 2018 zocht
Wie is er bekend met schematherapie hier? (en werkt/werkte het?)
Als de therapeuten uit zichzelf aankomen bij jou met schematherapie, dan verwachten ze dus van jou dat je dat kan.
Bij mensen die dezelfde diagnose kregen als jij een paar jaar terug, ontbreekt die zelfreflectie meestal: die willen/kunnen echt niet begrijpen dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor hun eigen leven.
Ik had destijds als afbouwfase van een klinische behandeling schematherapie gevolg. Dat duurde maar een halfjaar overigens. Schematherapie heeft meer effect als je het veel langer volgt. Het is zeker een goede therapie. Ook omdat je dan gaat merken in hoeverre jouw eigen gedrag eigenlijk heel normaal is mbt bepaalde omstandigheden. Iedereen kan wel iets van zichzelf herkennen in elk schema. Als je zodoende meer het idee krijgt dat je eigenlijk een normaal mens bent zoals iedereen, motiveert dat ook om jouw gedrag bij te kunnen sturen. Als je meer controle krijgt op jouw gedrag, krijg je meer grip op jouw leven. En kunnen opeens dingen gaan lukken wat je vroeger niet eens voor mogelijk hield.
Zelfanalyse etc is het probleem nietquote:
[..]
Dat klinkt wel positief. Voor schematherapie heb je toch enige zelfreflectie nodig. Je moet daarbij in staat zijn verbanden te kunnen zien tussen jouw eigen gedrag en hoe mensen op jouw reageren + begrijpen welke emoties anderen kunnen ervaren mbt jou.
Als de therapeuten uit zichzelf aankomen bij jou met schematherapie, dan verwachten ze dus van jou dat je dat kan.
Bij mensen die dezelfde diagnose kregen als jij een paar jaar terug, ontbreekt die zelfreflectie meestal: die willen/kunnen echt niet begrijpen dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor hun eigen leven.
Ik had destijds als afbouwfase van een klinische behandeling schematherapie gevolg. Dat duurde maar een halfjaar overigens. Schematherapie heeft meer effect als je het veel langer volgt. Het is zeker een goede therapie. Ook omdat je dan gaat merken in hoeverre jouw eigen gedrag eigenlijk heel normaal is mbt bepaalde omstandigheden. Iedereen kan wel iets van zichzelf herkennen in elk schema. Als je zodoende meer het idee krijgt dat je eigenlijk een normaal mens bent zoals iedereen, motiveert dat ook om jouw gedrag bij te kunnen sturen. Als je meer controle krijgt op jouw gedrag, krijg je meer grip op jouw leven. En kunnen opeens dingen gaan lukken wat je vroeger niet eens voor mogelijk hield.
Ik weet precies hoe en wat, maar wat ik daar dan mee moet, weet ik niet.Daar heb ik de behandelaren voor nodig
Wat fijn! Welke therapie zou je, als de situatie niet veranderd zou zijn, hebben gekregen?quote:
Sinds oktober heb ik eindelijk de hulp die ik sinds augustus 2018 zocht
Wie is er bekend met schematherapie hier? (en werkt/werkte het?)
Ik kan eigenlijk beter in d&a reageren want daar pas ik beter dan hier, maar hier stel je een vraag.
Ik heb een stukje schematherapie gehad als onderdeel van een deeltijdbehandeling. Er valt wel wat voor te zeggen, dat schema-gebeuren, maar wat wij vooral deden was met de groep situaties vertellen en nadoen waarbij mensen eromheen de modi (ik weet niet of je die al kent) waren. Ik vond dat hele vage rollenspel maar raar dus weigerde eraan mee te doen. Het is voor mij lang geleden dus ik weet niet meer precies wat we er verder mee deden.
Daar zit het probleem in: ik viel overal tussen.quote:
[..]
Wat fijn! Welke therapie zou je, als de situatie niet veranderd zou zijn, hebben gekregen?
Ik kan eigenlijk beter in d&a reageren want daar pas ik beter dan hier, maar hier stel je een vraag.
Ik heb een stukje schematherapie gehad als onderdeel van een deeltijdbehandeling. Er valt wel wat voor te zeggen, dat schema-gebeuren, maar wat wij vooral deden was met de groep situaties vertellen en nadoen waarbij mensen eromheen de modi (ik weet niet of je die al kent) waren. Ik vond dat hele vage rollenspel maar raar dus weigerde eraan mee te doen. Het is voor mij lang geleden dus ik weet niet meer precies wat we er verder mee deden.
3 jaar duurde et voordat ik een depressie-behandeling kreeg. En toen was de depressie gelukkig alweer redelijk weg. (Ik heb wel veel tussendoor gehad.)
Gelukkig snapte de behandelaar dat er meer is, vandaar schema-therapie.
Ik heb 1 op 1 therapie, niet in groepen. Groepstherapie is niks voor mij.
Ik heb ASPS met zware Narcistische trekken.
Nu zou een groep die ik destijds meemaakte echt niet helpen, denk ik. Mensen reageren vaak heel voorspelbaar.
Als ik bijvoorbeeld mij klote voel, omdat ik mij voornam een aantal huishoudelijke taken uit te voeren en dat heb ik elke keer uitgesteld, waardoor het in mijn huis een rommelige puinzooi is, krijg ik geheid een troostende opmerking "Je moet niet zo streng zijn voor jezelf".
Dat roept dan nogal wat woede in mij op en als ik mezelf niet in de hand heb, dan gaat die persoon dat behoorlijk ontgelden en word ik denk ik weggestuurd, omdat ik voor een 'onveilige sfeer' zorg.
Ten eerste veronderstelt zo'n iemand dat ik geholpen ben met compassie. Als ik me daardoor beter zou voelen, dan is dat gevoel over een uur alweer weg, word ik weer geconfronteerd met de teringzooi, kan ik mij niet voldoende concentreren om het op te ruimen. Dus ik heb geen fuck aan feedback om niet zo streng voor mezelf te zijn.
Ten tweede wordt er van mij wel verwacht dat ik dankbaar moet zijn. Want zo niet, dan voelt die ander zich beledigd of gekwetst en dan ben ik de boze boeman.
Vooral in een setting met mensen met persoonlijkheidsproblematiek zijn mensen nogal egocentrisch. In het voorbeeld wat ik beschrijf: die persoon laat dan alleen maar compassie zien om zelf bevestiging te krijgen dat hij/zij een goed mens is. Het gaat dan om eigenbelang.
Ik heb vooral de laatste jaren gemerkt dat je er in het leven uiteindelijk alleen voor staat. Ik heb te vaak gemerkt dat als ik hulp nodig heb, ik het niet krijg, omdat ik blijkbaar niet voldoe aan de referentiekaders.
Therapie had bij mij echt gewerkt. Echter bij persoonlijkheidsproblematiek heb je ook goede nazorg nodig. Ik heb helaas ervaren dat het dankzij de marktwerking op het zorgsysteem nogal een uitdaging wordt om de zorg te kunnen krijgen die je nodig hebt.
Hoe gaat het met jullie hier?
Dat gevoel is wel heel zwaar, dat herken ik. Maar dan is de enige optie ; een manier vinden om ‘het leven’ draaglijk te maken. En hoe dat voor jou is kan helaas niemand beantwoorden.
Ik scoor blijkbaar nogal hoog als het gaat om schizofrenie, Borderline, paranoïde etc.
Kreeg je (weer) het gevoel dat mensen je proberen te veranderen, terwijl je eigenlijk het liefst diep van binnen wil dat mensen je accepteren zoals je bent?quote:
Ik weet niet of ik hier zomaar in mag breken.. Maar ik worstel met de vraag, wat als dit het is? Als je feitelijk alle ingrediënten hebt om gelukkig te kunnen zijn, maar je dat nog steeds niet bent. Wat als je al zoveel therapieën hebt geprobeerd en je toch steeds weer overal voor wegloopt, mijn laatste therapeut zelfs de deur voor mij open zette om weg te kunnen lopen waar ik dus ook gretig gebruik van heb gemaakt. Dat het dus nooit beter wordt dan dit, wat als dit het is?
[ Bericht 99% gewijzigd door PabstBlueRibbon op 27-06-2023 10:08:11 (sorry, te persoonlijk voor op forum) ]
Denk aan huisarts hulpverlener en wat dan ook. (Doe net alsof mijn conclusies wel goed zijn.)
Goed bezig, dat je nadenkt, inleeft en bepaalde dingen begint te beseffen. Dat is heel goed zoals ik ernaar kijk. Jammer om te horen dat je geen mensen meer om je heen hebt. Maar er zijn altijd wel mensen die luisteren en nieuwe mensen weer om te leren kennen. Maar wat bedoel je met 'zit opgesloten in mijn hoofd en niemand hoort mij schreeuwen.' ? Kan je niet uiten hoe je je voelt? Heb je het gevoel dat niemand luistert? Wat is daar gaande?quote:
Ik begin er langzaam achter te komen, dat mijn gedachten fout waren. Ik heb geen mensen meer om me heen, zit opgesloten in mijn hoofd en niemand hoort mij schreeuwen.
Ik kan me niet goed uiten. Al valt dat hier op FOK wel mee. Maar in de grote echte wereld hebben mensen vaak geen idee. Het zogenaamde masker zeg maar.quote:
[..]
Goed bezig, dat je nadenkt, inleeft en bepaalde dingen begint te beseffen. Dat is heel goed zoals ik ernaar kijk. Jammer om te horen dat je geen mensen meer om je heen hebt. Maar er zijn altijd wel mensen die luisteren en nieuwe mensen weer om te leren kennen. Maar wat bedoel je met 'zit opgesloten in mijn hoofd en niemand hoort mij schreeuwen.' ? Kan je niet uiten hoe je je voelt? Heb je het gevoel dat niemand luistert? Wat is daar gaande?