Uurtje geleden hoorde ik wat stemmen in de buurt, ik even gluren; in onze wei met de ramlammeren waren twee meisjes (puberleeftijd) een fotoreportage aan het maken. Zag er gezellig uit. Dus ik dacht, ik loop even met de honden naar ze toe, zijn die honden er ook even uit. Zo gezegd zo gedaan. Sta ik te babbelen met de meiskes, vliegen mijn reu en de logeerreu mekaar in de haren.
Nou ben ik niet bang van vechtende honden, dus ik spring ertussen, grijp elk in nekvel en trek ze uit elkaar. Maar 1 persoon kan niet blijvend 2 honden in bedwang houden, en ze bleven maar agressief. Plukken haar en spatten bloed in de rondte. Ik kreeg ze wel steeds weer beide te pakken om ze weer uit elkaar te trekken.
Gelukkig raakte mijn vader (halfdoof, in z'n huis 250 meter verderop) gealarmeerd (lees: zijn hond) en kwam eens kijken, dus toen ik die zag riep ik die te hulp, waarop de arme man (75 jaar oud), op z'n sokken, over de weg en door wei naar mij gerend is.
Tegen die tijd had ik m'n eigen hond zo lelijk opgetild aan z'n halsband dat die net flauw ter aarde stortte, zodat ik die even kon laten liggen en met dat andere monster een paar meter verderop kon gaan, waarmee ik dat beest eindelijk normaal aan een riem kon bevestigen. Va met mijn hond naar huis, ik met de logeerhond afkoelen. Meiskes nog wat geruststellen - die waren maar een endje verderop gaan staan, héél verstandig van ze.
Maar ik had pas na een uur geen pijn op de borst meer. Allemachtig wat een inspanning. Honden doen natuurlijk allang weer normaal, alsof er niets gebeurd is. Beetje zere poot en nog wat rode vlekken aan de snuit

.
Maar goed, ook nog wel wat nuttigs gedaan vandaag. Varkenswei geharkt, ze woelen altijd grote hopen zand richting de rand. Augiasstal uitgemest, en nieuw stro erin, de biggen waren er helemaal verguld mee. Kippenhok ook weer schoon en fris. Moeder op de koffie gehad.