Orkaan Dorian #2 Totale verwoesting op de Bahama's

quote:

Zware orkaan Dorian bereikt Bahama's, evacuaties VS vanwege noodweer

De zware orkaan Dorian is zondagnacht over de Bahama's getrokken. Het oog van de storm is inmiddels de Abaco-eilanden gepasseerd. Er worden windsnelheden tot 295 kilometer per uur gemeten. Daarmee is Dorian een van de zwaarste orkanen die de kust van de VS ooit heeft getroffen.

De orkaan koerst af op de Amerikaanse staat Florida, waar al duizenden mensen zijn geėvacueerd. Tankstations en supermarkten houden uit voorzorg hun deuren gesloten. Veel winkels hebben toch lege schappen, omdat veel mensen de afgelopen dagen voedsel hebben gehamsterd.

Dorian is uitgegroeid tot een orkaan van categorie 5, de zwaarste categorie. Het Amerikaanse National Hurricane Center (NHC) spreekt over Dorian als een "extreem gevaarlijke" orkaan.

Volgens het weerinstituut is het de zwaarste orkaan die ooit op de westelijke eilanden van de Bahama's is voorgekomen. De voorspelling is dat Dorian nog minstens vijf dagen als orkaan zal razen.

Legertoestel VS vliegt door zware orkaan Dorian Legertoestel VS vliegt door zware orkaan Dorian
Eerste beelden laten schade aan gebouwen en auto's zien
Niet alleen de orkaan zelf kan grote problemen veroorzaken, maar ook de stortregens en windstoten in zijn kielzog, waarschuwt NHC.

Eerste beelden laten schade aan gebouwen en auto's zien. In de straten klinken tientallen auto-alarmen. De weg ligt bezaaid met stukken hout en metaal. Vooralsnog zijn er geen meldingen over slachtoffers.

Ook in Georgia en South Carolina vinden evacuaties plaats
Dorian lijkt Florida te schampen en langs de kust verder te trekken, maar dat kan alsnog gepaard gaan met flinke windhozen. Inwoners van andere gemeenten langs de kust krijgen het advies een veilig heenkomen te zoeken. Onder meer het gebied waar Mar-a-Lago, het geliefde golfresort van president Donald Trump zich bevindt, lijkt getroffen te worden.

Ook in de Amerikaanse staten Georgia en South Carolina ten noorden van Florida worden mensen geėvacueerd en bereiden inwoners zich met zandzakken voor op de naderende orkaan.

Federale hulporganisatie FEMA heeft grote hoeveelheden voedsel, water en noodgeneratoren naar de zuidelijke staten gestuurd.

quote:

Dorian is zwaarste orkaan ooit op Bahama's: 'Ergste dag van mijn leven'

"Dit is waarschijnlijk de treurigste en ergste dag van mijn leven", zei premier Hubert Minnis van de Bahama's op een persconferentie. "Als arts ben ik getraind veel dingen te doorstaan, maar niet zoiets als dit."

Orkaan Dorian houdt vandaag en morgen nog huis op de Bahama's. Er is weinig bekend over de schade die al op de eilanden is aangericht en over eventuele slachtoffers. Lokale media melden dat een 7-jarige jongen is verdronken. Zijn zusje is nog vermist. Die berichten zijn nog onbevestigd.

Het Internationale Rode Kruis stelt na een snelle eerste evaluatie dat de eilanden Grand Bahama en Abaco zwaar getroffen zijn. 13.000 huizen zijn beschadigd of vernietigd. Veel mensen zijn dakloos geraakt. Op Abaco is een dringende behoefte aan zoet water, omdat de overstromingen waterbronnen hebben bevuild met zout water.

De zeer zware orkaan van de vijfde categorie kwam met snelheden van 300 kilometer per uur aan land. Inmiddels is de snelheid met 265 kilometer per uur iets verminderd, maar de autoriteiten gaan ervan uit dat de harde windstoten, hoge golven en zware regenval nog voor veel problemen gaan zorgen.

twitter:

ReaganMatt twitterde op maandag 02-09-2019 om 12:20:00 The eye wall of #Dorian has been sitting over some of the same places of Grand Bahama Island for 6 HOURS. This is just ridiculous at this point. https://t.co/uycAuyElf7 reageer retweet

twitter:

RARohde twitterde op maandag 02-09-2019 om 13:24:01 After sitting on Grand Bahama for hours, #Dorian seems to finally be making that northward turn.This may spare the Bahamian city of Freeport from a full hit with the eye wall, but this storm has likely already done catastrophic damage and may even have reshaped the coastline. https://t.co/ZeRjOTPHiJ reageer retweet

quote:

Op maandag 2 september 2019 20:08 schreef saparmurat_niyazov het volgende:

[..]

Sterker nog, het is niet de eerste keer dat hij zegt dit nooit te hebben gezien.

https://edition.cnn.com/2(...)ne-dorian/index.html

quote:

Op maandag 2 september 2019 21:39 schreef heywoodu het volgende:
https://twitter.com/TheGodmuva/with_replies

Die staat schijnbaar (naar eigen zeggen) in contact met een zeevaarder in Nassau, die weer contact heeft met mensen in Freeport. Elke tweet is een reactie op een schreeuw om hulp, dat geeft wel aan hoeveel mensen er vast zitten (dat zijn alleen degenen die op een of andere manier kunnen communiceren..).

quote:

Op maandag 2 september 2019 21:59 schreef heywoodu het volgende:

[..]

Zoals altijd eigenlijk. Het lastige is dat niet iedereen weg kįn, tenzij anderen hun reiskosten betalen of iets dergelijks. Dat is natuurlijk buiten de domme mensen gerekend die denken "oh ik blijf wel thuis, niks aan de hand".

quote:

Op maandag 2 september 2019 22:15 schreef FYazz het volgende:

[..]

Het is echt vreselijk

Hoe lang blijft de storm daar nog hangen qua verwachting? (Excuus, nog geen tijd gehad om alles na te lezen).

quote:

Op maandag 2 september 2019 22:27 schreef Nikonlover het volgende:

[..]

Zal ook wel meespelen dat ze bij de vorige orkaan enorm veel geluk hadden en ze nu misschien dachten dat het ook deze keer wel zou overwaaien.

quote:

Op maandag 2 september 2019 23:10 schreef aloa het volgende:

[..]

Beide. Zeewater meest denk ik door de stormsurge van een meter of 7.

quote:

Op dinsdag 3 september 2019 15:40 schreef crystal_meth het volgende:

twitter:

kionnemcghee twitterde op maandag 02-09-2019 om 17:04:47 Hurricane Update: Iram Lewis,Member of Parliament, Central Grand Bahama sent me this video of Freeport International Airport: FPO https://t.co/oDPIJXBnP9 reageer retweet

quote:

609 mm of rain on Grand Bahama
Extremely-dangerous Hurricane "Dorian" dumped over 609 mm (24 inches) of rain over parts of Grand Bahama and Abaco Islands and claimed lives of at least 5 people. The current forecast track takes its core north of Grand Bahama Island through this evening (EDT). The hurricane will then move dangerously close to the Florida east coast late today through Wednesday evening, very near the Georgia and South Carolina coasts Wednesday night and Thursday, and near the North Carolina coast late Thursday and Thursday night.

In the early hours of Tuesday, September 3, Hurricane Dorian had been stationary over the island of Grand Bahama for 18 hours, most of the time as a Category 5 hurricane, NASA's Goddard Space Center reports.

Early Tuesday morning, Dorian's central pressure had risen and its wind intensity had dropped to Category 4 on the Saffir-Simpson scale. In addition, Dorian had experienced an eyewall replacement cycle on September 2, so by Tuesday morning September 3, the geographic extent of its tropical-storm-force winds had expanded.

These rain estimates come from the NASA IMERG algorithm, which combines observations from a fleet of satellites, in near-realtime, to provide global estimates of precipitation every 30 minutes. The storm-total rainfall at a particular location varies with the forward speed of the hurricane, with the size of the hurricane's wind field, and with how vigorous the updrafts are inside of the hurricane's eyewall.

quote:

Op dinsdag 3 september 2019 23:28 schreef aloa het volgende:

[..]

twitter:

iCyclone twitterde op woensdag 04-09-2019 om 00:09:32 Yep, I’m alive. Made it to Nassau. #Hurricane #DORIAN: By far the most intense cyclone I’ve witnessed in 28 years of chasing. Thought I was playing it safe by riding it out in a solid-concrete school on a hill in Marsh Harbour. Thought wrong. reageer retweet

twitter:

iCyclone twitterde op woensdag 04-09-2019 om 00:15:20 Frantically piled into few functioning cars (one of them mine) & relocated to government complex before backside struck. Building filled with terrorized refugees, many who had swam to safety or abandoned collapsed houses. The calm eye saved lives--gave victims chance to relocate. reageer retweet

twitter:

iCyclone twitterde op woensdag 04-09-2019 om 00:09:32 Yep, I'm alive. Made it to Nassau. #Hurricane #DORIAN: By far the most intense cyclone I've witnessed in 28 years of chasing. Thought I was playing it safe by riding it out in a solid-concrete school on a hill in Marsh Harbour. Thought wrong. reageer retweet

quote:

Op woensdag 4 september 2019 11:34 schreef aloa het volgende:

twitter:

helgavanleur twitterde op dinsdag 03-09-2019 om 15:21:41 Dit is misschien wel de gaafste foto die ik ooit heb gezien van het oog van een orkaan❣️#Dorian #ISSFoto @:AstroHague https://t.co/6XjDQ09gyO reageer retweet

[ afbeelding ]

quote:

Op woensdag 4 september 2019 10:05 schreef aloa het volgende:

quote:

Op woensdag 4 september 2019 12:26 schreef Enchanter het volgende:

[..]

[ afbeelding ]

Is dat die Gabrielle ?

quote:

Op donderdag 5 september 2019 11:18 schreef Za het volgende:

[..]

Dit is toch echt wel voorbij, er was nooit een dreiging voor de VS, net als zovele andere keren dat dit beweerd werd.

Voor al die Amerikaanse zenders die dit wekenlang beweren is het ook gewoon kijkers aan het scherm proberen te kluisteren met al hun doem scenario's, elk jaar weer.
Het is niet anders als "Dancing with the Stars" in dat opzicht.

quote:

Op donderdag 5 september 2019 15:08 schreef Za het volgende:

[..]

Wat is het probleem?

Ik volg de orkanen al jaren, ik zit vaak in die regio in het hurricane season, ik vind het als natuurfenomeen fascinerend.

Het Amerikaanse circus om kijkers te winnen vind ik wanstaltig.
[..]

Veel plezier gewenst aldaar.

quote:

Op donderdag 5 september 2019 16:17 schreef Za het volgende:

[..]

Nee is geen onzin, dergelijke modellen blijken keer op keer geen juiste voorstelling van zake te zijn (geweest).
Daarbij is het gewoon bekend dat er een aantal factoren zijn waarom orkanen veelal afbuigen bij Florida en veranderen in "slechts" een tropische storm.
[..]

twitter:

BreakingNLive twitterde op donderdag 05-09-2019 om 16:39:52 BREAKING: LIVE UPDATES: Downtown Charleston, South Carolina is quickly flooding as Hurricane Dorian’s eye is only miles away.#DorianSC #Dorian #Charleston https://t.co/qcVwWR3EQE reageer retweet

quote:

Weggevaagd door orkaan Dorian: 'Abaco bestaat niet meer'

"Ik stond in mijn kamer en ineens werd mijn dak opgepakt door een tornado. Ik kon alleen maar denken: dit kan niet waar zijn, dit kan niet waar zijn", zegt een bewoner van Abaco, een van de eilanden van de Bahama's. "Ik zag het huis van mijn buurman opgetild worden en neergesmakt."

Orkaan Dorian blijk blijkt zwaar te hebben huisgehouden op Abaco. Twee dagen lang trok de storm over het eiland, met zware verwoestingen tot gevolg.

"Dit was de mooiste plaats waar je ooit zou willen zijn", zegt een andere bewoner die de schade overziet. "Maar Abaco bestaat niet meer."

Op luchtbeelden is te zien dat vele gebouwen op het eiland totaal zijn verwoest. Andere raakten zwaar beschadigd door de harde wind en het opgestuwde zeewater. "Alsof er een tapijtbombardement op het eiland is geweest", beschrijft een Reuters-journalist het.

Beelden vanuit vliegtuig tonen grote schade op Bahama's
Er zijn zeker twintig mensen omgekomen, maar verwacht wordt dat het getal zal oplopen als er weer contact kan worden gelegd met onbereikbare gebieden. "Abaco is helemaal weg. Ik zie alleen maar lichamen", verzucht een bewoner.

De hulpverlening wordt bemoeilijkt doordat veel vliegvelden op de Bahama's zijn beschadigd. Ook havens zijn nauwelijks te gebruiken. "Er staat een team klaar in de hoofdstad Nassau, dat vertrekt zodra de luchthaven toegankelijk is. Ook staat er een vliegtuig met hulpgoederen in Panama", somt een woordvoerder van het Rode Kruis op. Daarnaast is een stroom vrijwilligers onderweg.

Vrijwilligers ter plekke kunnen een begin maken met noodhulp dankzij voorraden die zijn ingevlogen voor de storm aan land kwam. "De nood is hoog. Ze delen warme maaltijden en water uit, en dekzeilen aan wie zijn huis is kwijtgeraakt, zodat men in ieder geval droog zit. Daarna moeten we kijken naar langetermijnoplossingen."

Langzaam
Op de eilanden hebben 70.000 mensen noodhulp nodig, schat het Rode Kruis. 13.000 huizen zijn verwoest. Op Grand Bahama hebben 45.000 mensen voedselhulp nodig, op Abaco nog eens 15.000. De Amerikaanse kustwacht heeft de afgelopen dagen 61 mensen met helikopters in veiligheid gebracht.

Dorian is inmiddels in kracht afgenomen en verder getrokken naar de Amerikaanse oostkust, waar hij opvallend langzaam langs trekt. 2,2 miljoen inwoners van vier staten zijn geėvacueerd.

Op Abaco maakt ondertussen een hotelmedewerker zich klaar om nieuwe gasten te ontvangen: reddingswerkers, verzekeringsspecialisten en journalisten. Een AP-verslaggever schreef dat de hotelmedewerker opvallend vrolijk was te midden van de ellende. "Het belangrijkste is dat we nog leven", legde ze uit. "Dan moet je toch wel blij zijn?"

quote:

Op vrijdag 6 september 2019 08:20 schreef aloa het volgende:
Dodental is opgelopen naar 30.

twitter:

UNDRR twitterde op vrijdag 06-09-2019 om 07:11:32 #HurricaneDorian: Officials say hundreds, possibly thousands, are still missing in the Abacos and Grand Bahama. https://t.co/EAHPFfsd7V reageer retweet

quote:

Dorian bereikt oostkust VS, Bahama's vrezen 'schrikbarend hoog dodental'

Orkaan Dorian heeft ook in de Verenigde Staten zijn eerste dodelijke slachtoffers geėist. Het gaat om vier personen. In de Bahama's zijn tot nu toe dertig mensen omgekomen door het natuurgeweld. De Bahamaanse minister van Gezondheid Duane Sands vreest een "schrikbarend hoog" dodental.

"Mensen moeten zich voorbereiden op onvoorstelbaar slecht nieuws over het dodental", aldus Sands.

Veel mensen op de eilandengroep worden nog vermist. De eilanden zijn grotendeels in puin gelegd. Volgens een eerste schatting bedraagt de schade ruim 6 miljard euro.

Vlak voordat Dorian de VS bereikte, werd de storm krachtiger. Inmiddels is Dorian afgezwakt tot een orkaan van de eerste categorie, met windsnelheden van ongeveer 150 kilometer per uur.

Op de Bahama's was Dorian nog een storm van de vijfde en zwaarste categorie met windsnelheden van 300 kilometer per uur. De Nederlandse marine maakte donderdag bekend dat twee schepen met hulpgoederen vanaf Sint-Maarten naar de eilandengroep worden gestuurd.

250.000 woningen en bedrijven zonder stroom in zuidoosten VS
Voor zover bekend zaten vrijdag 250.000 woningen en bedrijven in het zuidoosten van de VS zonder stroom, maar valt de schade enigszins mee. Zo'n anderhalf miljoen geėvacueerde inwoners van Georgia, North Carolina en South Carolina mogen inmiddels weer naar huis.

Op de eilandengroep Outer Banks vlak voor de kust van North Carolina wordt wél gevreesd voor forse schade. Het oog van Dorian hangt momenteel in de buurt van het oostelijkste punt van de Amerikaanse staat. De orkaan verplaatst zich langzaam, waardoor Dorian veel tijd heeft om schade aan te richten.

Volgens het Amerikaanse nationale orkaancentrum gaat Dorian verder over zee en komt de storm pas bij Canada weer aan land.

twitter:

GlobalGraeme twitterde op zaterdag 07-09-2019 om 21:51:41 A crane has collapsed at the corner of South Park and Spring Garden. #Halifax Please be safe. @globalhalifax #Dorian #HurricaneDorian #Dorian2019 https://t.co/zkfOJI9cLA reageer retweet

quote:

First off: I owe you all a big apology for my silence. I had no communications for days—then came back to a media frenzy that entailed nonstop TV interviews in New York. I feel terrible about this, because my page is my homebase, and you all are my family. So, I hope you can forgive me. 😊

Hurricane DORIAN on Great Abaco Island in the Bahamas... By far the most intense cyclone I’ve witnessed in 28 years of chasing. Holy crap.

I caught the very last flight onto the island on Saturday—just before the airport shut down. I was going to ride out the storm in Treasure Cay but bailed at the last second when I noticed the hurricane's eye was heading almost due W and would likely pass S of there. In the wee morning hours—and with the wind already howling—I hastily packed the car and headed 20 mi SE back into town.

FRONTSIDE

I rode out DORIAN—a nuclear-grade Category 5 with sustained winds of 160 knots (185 mph/295 km/h)—in Great Abaco’s main town, Marsh Harbour. I was with 10 others—two families and three dudes—in a shuttered, boarded-up classroom in a solid-concrete school on a hill. (If you want the exact details, it was the Central Abaco Primary School—coordinates: 26.5392N 77.0803W.)

I thought I was playing it safe—I thought wrong. The power of the storm blew my mind.

The winds slowly increased Sunday morning, reaching a jaw-dropping climax a little after 12 noon. The peak winds were unlike anything I’ve witnessed—way beyond what I saw in MICHAEL, PATRICIA, MARIA, and even HAIYAN.

The inner eyewall was a complete, 100% whiteout. Peering through a crack in the shutters on the downwind side of the room, I couldn’t see cars parked 20 feet away. And many of the wind’s most spectacular feats seemed to happen in this blizzard-like “cloak of whiteness.”

The peak gusts struck the walls with the power of a thousand sledgehammers. There were two toddlers with us, and we wrapped them in blankets and put them under a table to keep them safe. My ears hurt and I had a throbbing headache. Water forced through every crack in the ceiling and walls, flooding the room. The boards had blown off the windows, and five of us were pressing furniture against the cyclone shutters on the upwind side of the room to keep them from blowing in—because if they did, the room would become a shooting gallery and we’d be in deep sh*t.

In the roaring darkness, one of the mothers remarked that she no longer trusted the room to hold. I said, “We’re fine. I have 100% confidence we’re safe.” This was a lie. I was beginning to wonder. And I was right to, because we later found out many rooms in the school were torn open, with debris raining down on screaming victims inside. In fact, we were the luckiest room in the entire building.

Just after 1 pm, the roar of the wind diminished. It seemed to be calming down, and we could see it getting brighter outside. We forced the door open—it had been wedged shut by flying debris—and crept out into a windy apocalypse…

EYE

Much of the building was destroyed. The cars outside had been tossed in every direction and mutilated (yes, mutilated). The landscape had been scrubbed bare. I didn't get a stadium eye at my location—it was bright, milky, misty, windy.

The school's courtyard was buzzing with activity—hundreds of folks trying to decide what to do. Bahamians know hurricanes, and everyone was crystal-clear on our situation—that we were in the exact center of the storm and only halfway through it. Bottom line: the shelter was no longer safe and the horrible winds would soon return. Folks were wild-eyed. Fighting back emotions, the shelter supervisor celebrated that no one on the premises had died. Another woman chanted, again and again—with great passion—“God is great. God is great."

My barometer hit a low of 913.4 mb—way lower than I've ever seen it.

We had to act fast. Out of the 11 people in my room, three of us still had sort-of-functioning cars. (Miraculously, mine was almost undamaged—just a small crack in the windshield.) We decided to relocate to the Bahamas Government Complex—a huge, sturdy office building about a mile away.

I was tortured by this decision, as it meant I'd have to gather up my instruments and stop collecting data during a truly momentous meteorological event. In fact, I almost said "f*ck it" and stayed in the damaged building so I could continue collecting data. But, three of the dudes in my group were counting on me for their ride to safety. The moral thing to do was drive them—and so I did.

We piled into the three cars and hauled ass—a caravan snaking around the wreckage in the roads. The sky was murky and threatening. The whole way I shuddered at the thought of getting caught out on the road in those terrible Category-5 winds.

When we got to the government complex, it was a scene to behold: people frantically converging on the monumental pink building from every direction—all of them victims who’d just had near-death experiences. Many from the nearby, poorer Haitian neighborhoods had swum to safety when a gargantuan storm surge swept away their homes; residents from the more upscale communities had abandoned their houses after the wind smashed them to pieces.

DORIAN's calm eye literally saved lives, because it gave people a chance to relocate from destroyed shelters.

The government complex had taken a beating, but most of the damage was cosmetic. The walls had stayed up and the roof had stayed on—and that was all that mattered to the hundreds of human souls squeezing into its dark, steamy hallways just as the storm started up again.

BACKSIDE

The backside winds rapidly returned with a truly awful whistling sound at about 2:30 pm. I watched through impact glass as palm trees bent way over, and then everything turned white again—to the soundtrack of an angry tea kettle.

The corridors and cubicles of the government complex were dark, steamy, and overrun with people—young people, the elderly, infants, poor people, wealthy people, the healthy, the injured. My friends from the shelter and I stuck together—after what we’d been through together, we were now family—and we found a storage closet that we decided was home. Space was limited. The children were put on top of file cabinets. I had a small spot on the floor in the corner—large enough to sit with my legs bent.

Even deep in the building, I could still hear DORIAN’s angry, Cat-5 whistle. It just seemed to cut through all the other sounds. You couldn’t escape it.

AFTER

I don’t remember exactly when the worst of the hurricane passed.

But late in the afternoon, you could venture out into the courtyard if you stayed close to the walls. That said, more than a couple of times sudden hurricane-force bursts knocked people to the ground, badly injuring one dude.

By nightfall, the danger had passed, though heavy rain and strong winds continued. The scene inside the government complex had grown unpleasant. The heat, the smells, the screaming of children, the cramped conditions were enough to give the most Zen person acute claustrophobia. And there was no plumbing.

So, sometime around midnight, I carefully tiptoed across the sea of sleeping refugees—finding tiny spaces between mothers and children to put my feet—and made my way into the cool, stormy night… and to the car.

THE CAR

It was a cheap little car. But somehow it had gone through the core of a Category-5 hurricane with just a small crack in the windshield—this while cars all around it had been thrown, torn open, even mangled.

At this point I decided the car would be my home until I escaped the island. And once I made the decision, I cleaned and organized it. The project lifted my spirits. I had no idea how many days I’d be there, and I wanted to feel like I was in control—not spiraling into a black hole. So, the space became sacred—and I made rules. There was a place for water, a place for food, a place for clean clothes, a place for dirty clothes, a place for technology, and a place for me to sit and sleep. There was a bag for garbage. I took an inventory of my supplies and estimated that, with strict rationing, I’d be OK for five days—hungry but not starving, thirsty but not dehydrated.

This might sound sad, but I felt like a king. I felt blessed to have this tiny, clean space that was mine, and enough supplies so I didn’t have to ask for help.

I put the driver’s seat all the way back and slept deeply to the sound of pounding rain. I woke up to a grey, stormy day, ready to face whatever the universe threw at me.

THE DAY AFTER

By the light of day, I went back into the government complex, which was a buzzing beehive of human activity—teeming with hundreds of hurricane victims. I obviously stood out as a foreigner, being one of the few white dudes there. But folks were universally friendly. They wanted to talk, to tell their stories.

And the stories were all incredible—especially the ones coming from folks who’d escaped the nearby low-lying shantytowns knows as The Mudd and The Pigeon Pea. The whole area had been swept clean by a mammoth storm surge. Many had to swim to safety, sometimes dragging or carrying injured relatives. Some watched loves ones get swept away. There were reports of grisly deaths from flying debris, the details of which I won’t go into. Almost everyone I talked to had seen bodies or knew of family members or friends who’d perished. Every escape tale was epic. A Haitian dude, Shaquille, even joked as he told his story, “This should be a movie.”

Another blessing of having a functioning car: I could be useful and help people. I spent most of the afternoon as a free taxi service. I drove an injured dude to the nearby medical clinic—a small facility with a heroic staff doing their best to treat hundreds of injured victims. Then I drove a couple to their destroyed home in the Central Pines neighborhood so they could salvage their belongings. Then I returned to the medical clinic to pick up the injured dude and bring him back to the government complex. And so on.

Marsh Harbour was devastated. Despite the Bahamas’ excellent building codes, DORIAN’s extreme winds tore off roofs and smashed walls. Cars weren’t just moved—they were thrown across streets and crumpled. Trees were reduced to sticks. . I went down to The Mudd to inspect the massive surge aftermath, but much of the area was still inundated and it was hard to get near it. Everything looked dead, lunar, apocalyptic. Heavy rain and gusty winds all day added insult to injury for victims who’d lost everything.

By evening I was exhausted. I parked the car outside the government complex, ate a meager dinner, and spent the hours of darkness drifting in and out of sleep. It was still stormy but improving slightly—and that meant more people were walking around at night. Not wanting to attract attention, I observed a strict dusk-to-dawn blackout, avoiding all use of devices that gave off light. I didn’t need to make it obvious I was alone in my car all night.

THE NEXT DAY

The day after the hurricane was about gratitude. Folks were grateful they’d survived.

The next day, however, felt different—darker. Taking a short drive to check the road to the airport—it was still completely inundated—I saw crowds looting a furniture store. And back at the government complex, folks seemed impatient for help and for answers.

Forty-eight hours after the core of the hurricane smashed Marsh Harbour, squalls *still* brought gales and heavy rain. It felt like we’d never escape this damn cyclone and see the sun again.

I went back into the dark government complex and made my way to the storage closet that had become our group’s “home.” Only one of the families remained. The mother seemed tired, frustrated. I didn’t have extra supplies, but I also wasn’t in a dire situation—so I gave the father a couple of bottles of water—worth their weight in gold by this point.

My goal was to get off the island and back to civilization, to show the world what had happened—the extent of the catastrophe. And I got lucky that day. I did get off—on a military chopper that had extra room.

Once I landed in Nassau and reconnected with the world, my phone went absolutely nuts—nonstop chimes and beeps.

It was at that point that I realized how much folks had freaked out about multiday silence. I saw all kinds of speculation—whole newspaper articles about what might’ve happened to me. I heard reports I’d died. I was apparently on a missing person’s list—something which seriously bugged me because 1) I was never missing and 2) this takes attention and resources away from victims. Typically after a big hurricane like this, communications fail and I’m incommunicado for a few days. It happens every time—my silence doesn’t mean I’ve died—and I wish folks wouldn’t assume the worst.

RETURN

The next day, a photojournalist friend hired a helicopter to bring him to Great Abaco so he could cover the story for the TV networks. He had an extra seat and invited me to come. I felt I was tempting fate to return to Marsh Harbour so soon after escaping—but I decided to go.

The third day after the storm was sunny and hot. DORIAN had finally pulled away and I could get a good look at the damage—which is epic in its scope and severity.

The commercial center of town—a waterfront neighborhood that once had shops, hotels, and restaurants—is now just piles of rubble. Even solid-concrete buildings were swept away by the winds and storm surge, leaving only bare concrete slabs in some places.

Even more shocking are The Mudd and Pigeon Pea—the low-lying, poorer neighborhoods near the government complex. This whole area of the city was swept clean. Almost nothing is standing—barely a house. The scent of death hangs over the wreckage—it’ll be a while before they recover all the bodies.

HELP

The Abaco Islands are in *dire* need of help. And I mean dire. This is the worst devastation I’ve witnessed since Super Typhoon HAIYAN in the Philippines back in 2013.

As with HAIYAN, I’m thinking to take a more active role in the recovery—and I’m considering my options. One possibility is fundraising to help rebuild the Central Abaco Primary School (where I rode out the first half of the storm). That’s just one idea.

In the meantime, if you’d like to help out, here’s a guide to some relief organizations you can donate to: https://www.bahamas.com/relief

In the coming days, I’ll be posting more images, a meteorological discussion of my data and observations, and a video of my experience. This was one of the biggest chases of my career—perhaps *the* biggest—and it’s gonna take me a while to tell the whole story

quote:

Op dinsdag 10 september 2019 14:28 schreef Frozen-assassin het volgende:

[..]

Heb je een link naar zijn blog?

twitter:

iCyclone twitterde op dinsdag 27-08-2019 om 18:55:21 Let me step away from #DORIAN for one sec to share this hawt promo for my intense TV series #HurricaneMan—premiering 9 pm EDT (8 pm CDT) Sunday 15 September on @ScienceChannel! Admit you're excited. Go on. https://t.co/ifb619zXIl reageer retweet

quote:

2500 geregistreerde vermisten Bahama's na megaorkaan Dorian
Op de Bahama's worden 2500 mensen vermist door toedoen van het vernietigende spoor dat orkaan Dorian anderhalve week geleden over de eilandengroep trok. Dat hebben de autoriteiten bekend gemaakt. De verwachting is dan ook dat het tot nu toe gestelde dodental van vijftig nog vele malen hoger zal uitpakken.

De orkaan raasde op 1 september vooral over het noordelijke deel van de Bahama’s. Op de Abaco-eilanden zijn tientallen mensen omgekomen. Op Grand Bahama vielen zeker acht doden. De schade is enorm. Huizen zijn vernield en grote gebieden zijn overstroomd. Volgens de Verenigde naties zijn 76.000 mensen dakloos.

Lees ook
Dorian treft ook Canada: 330.000 mensen zonder stroom
Dorian treft ook Canada: 330.000 mensen zonder stroom
Lees meer
Bij het bekend maken van het aantal vermisten stellen de autoriteiten wel dat deze cijfers nog nader gecontroleerd moeten worden. De gegevens moeten nog naast andere overheidslijsten worden gelegd, van mensen die bijvoorbeeld al geėvacueerd zijn van de eilanden.

Eerste militairen voor hulp geland op Bahama’s
Een eerste groep van ongeveer twintig Nederlandse militairen is vandaag vanaf het marineschip Zr.Ms. Johan de Witt met Cougar-helikopters aan land gezet op de Bahama’s. Ze hebben contact gelegd met drie al eerder gearriveerde militairen, het lokale bestuur en hulporganisaties om een plan te maken voor het verstrekken van noodhulp aan de eilandengroep die zwaar is getroffen door de orkaan.

Een woordvoerder van het ministerie van Defensie zegt dat de militairen onder meer drinkwater, houdbaar voedsel en medicijnen naar de Bahama’s gaan brengen. Ook is medisch personeel van de landmacht inzetbaar en zijn er specialisten mee die kunnen helpen bij het herstel van de infrastructuur. In totaal worden 550 Nederlandse militairen van de marine, landmacht, luchtmacht en marechaussee betrokken bij de noodhulp.

Nederland heeft naast de Johan de Witt de Zr.Ms. Snellius naar de Bahama’s gestuurd. De Johan de Witt is een amfibisch transportschip. Het is een haven, vliegveld en opslagplaats tegelijk. De Snellius is uitgerust met geavanceerde sonarapparatuur om onderwaterschade, scheepswrakken en andere blokkades in kaart te brengen. Daarmee kan het een rol vervullen in het weer toegankelijk maken van havens op de Bahama’s.