OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Het lijkt mij vooral moeilijk/zwaar om kinderen te hebben. Zo’n enorme verantwoordelijkheid: altijd zorgen voor en niet veel tijd voor jezelf. En dan ook nog geld verdienen, zorgen dat je kids niks tekort komen, eten op tafel, huishouden doen. Ik heb wel respect voor ouders. Aan de andere kant lijkt het mij ook super leuk: ik vind kinderen vaak wel leuk, grappig, lijkt me ook heel leuk om je kind op te zien groeien, een ‘mens’ zien worden zeg maar.
Ik kan me wel voorstellen dat mensen spijt kunnen hebben; het lijkt mij zwaar. Vooral als je, voordat je begon aan kinderen, een enorm rooskleurig beeld had ofzo. Daarentegen kan ik me ook voorstellen dat het hartstikke leuk is.
Ik kan me wel voorstellen dat mensen spijt kunnen hebben; het lijkt mij zwaar. Vooral als je, voordat je begon aan kinderen, een enorm rooskleurig beeld had ofzo. Daarentegen kan ik me ook voorstellen dat het hartstikke leuk is.
quote:Op maandag 5 augustus 2019 13:04 schreef Ridocar het volgende:
[..]
Je mag de vraag wel stellen, maar je eigen beperkte mening als algemeen feit presenteren kan gewoon niet.
Je moet mij ook geen vragen stellen over vrouwendingen. Daar heb ik gewoon geen ervaring mee, domweg omdat ik geen vrouw ben. Het zou ook vervelend worden als ik vrouwen dingen ging vertellen die ze zelf veel beter weten, toch?
Dit idee?quote:Als ik zo die klachten over ongesteld zijn lees dan moet het wel heel erg kut zijn (npi) om vrouw te zijn, wees eens eerlijk? Was je niet liever als man geboren?!
Want kom op, als ik dat zo lees dan moet dat gekut (npi) met de tampons en dergelijke wel hel op aarde zijn.
Zeg het maar, spijt dat je als vrouw geboren bent?
Zoveel 'feiten' presenteert ts niet eens. Maar ik begrijp nu dat de OP is aangepast, dus wellicht was dat in de originele OP wel.quote:
[..]
Je mag de vraag wel stellen, maar je eigen beperkte mening als algemeen feit presenteren kan gewoon niet.
Je moet mij ook geen vragen stellen over vrouwendingen. Daar heb ik gewoon geen ervaring mee, domweg omdat ik geen vrouw ben. Het zou ook vervelend worden als ik vrouwen dingen ging vertellen die ze zelf veel beter weten, toch?
In de OP had TS het over krijsende kutkinderen.quote:
[..]
In hoeverre wijkt die af van de huidige OP?
The love you take is equal to the love you make.
Ja ok, dat is niet echt een fatsoenlijke formulering. Lastig discussiėren ook als de OP wordt aangepast.quote:Op maandag 5 augustus 2019 13:08 schreef Lienekien het volgende:
[..]
In de OP had TS het over krijsende kutkinderen.
HW!quote:
Het is gewoon overduidelijk dat er in OUD nooit negatief over kinderen gepost mag worden en ik stel daar idd mijn vragen bij.
Check even het topic waar Vosss aan refereert, negatiever dan dat vind je niet hoor.
En als antwoord aan de TS:
Spijt... groot woord., nee, dat niet.
Zou ik het weer doen? Ik weet het echt niet.
[ Bericht 9% gewijzigd door BE op 05-08-2019 13:20:09 ]
***
Maar moeilijk en zwaar is toch geen opmars naar spijt?quote:
Het lijkt mij vooral moeilijk/zwaar om kinderen te hebben. Zo’n enorme verantwoordelijkheid: altijd zorgen voor en niet veel tijd voor jezelf. En dan ook nog geld verdienen, zorgen dat je kids niks tekort komen, eten op tafel, huishouden doen. Ik heb wel respect voor ouders. Aan de andere kant lijkt het mij ook super leuk: ik vind kinderen vaak wel leuk, grappig, lijkt me ook heel leuk om je kind op te zien groeien, een ‘mens’ zien worden zeg maar.
Ik kan me wel voorstellen dat mensen spijt kunnen hebben; het lijkt mij zwaar. Vooral als je, voordat je begon aan kinderen, een enorm rooskleurig beeld had ofzo. Daarentegen kan ik me ook voorstellen dat het hartstikke leuk is.
Ik ken ook wel mensen met een moeilijke en zware baan, maar die hebben nog steeds meer plezier in hun werk dan wanneer ze die moeilijke zware baan niet zouden hebben en in plaats daarvan een simpel baantje.
Overigens denk ik dat dat rooskleurige beeld op voorhand bij heel veel mensen ook wel meevalt.
Vrijwel iedereen weet dat dingen niet vanzelf gaan, dat je gewoon heel erg veel tijd en energie kwijt bent aan (de opvoeding van) je kinderen.
Denk niet eens dat ik die onderschat heb, want heb er best goed over na gedacht voordat ik er aan begon. Heb ook geen spijt, al dacht ik het eerst jaar wel af en toe van ''waar ben ik aan begonnen, dit is niet voor mij weggelegd''. Nu ben ik enorm gelukkig met mijn dochter hoor, maar als ik 5/6 jaar terug zou gaan in de tijd dat ik er dan toch niet voor zou kiezen. Nou ja, het klinkt en voelt ook heel dubbel, omdat ik nu ook absoluut niet meer zonder haar zou willen.quote:
[..]
Maar is het in woorden te vatten waar hem dan in zit dan? Want de impact van een kind onderschatten overkomt elke ouder op bepaalde punten.
In dat topic waar ik naar verwijs hebben jullie het allemaal zelf over krijsende kinderen, dus het enige waar jullie over zouden kunnen vallen is de toevoeging "kut".quote:
[..]
Dat komt door de originele OP.....
Ik vind krijsende kinderen nou eenmaal gewoon kut en klaarblijkelijk een aantal van jullie ook, alleen zeggen jullie het niet op die manier.
Dat is ook het enige wat er aangepast is aan de OP.
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
Jij snapt kennelijk niet dat krijsende kinderen geen reden zijn tot spijt.quote:Op maandag 5 augustus 2019 13:40 schreef vosss het volgende:
[..]
In dat topic waar ik naar verwijs hebben jullie het allemaal zelf over krijsende kinderen, dus het enige waar jullie over zouden kunnen vallen is de toevoeging "kut".
Ik vind krijsende kinderen nou eenmaal gewoon kut en klaarblijkelijk een aantal van jullie ook, alleen zeggen jullie het niet op die manier.
Dat is ook het enige wat er aangepast is aan de OP.
Dat jij denkt dat je dan spijt zou hebben kun je schijnbaar niet vertalen naar het feit dat dat niet erg genoeg is voor anderen om geen spijt te hebben.
Ik had dat topic nog niet gelezen. Maar inderdaad zeg, veel.van die mensen hadden nooit kinderen moeten krijgen.quote:
[..]
In dat topic waar ik naar verwijs hebben jullie het allemaal zelf over krijsende kinderen, dus het enige waar jullie over zouden kunnen vallen is de toevoeging "kut".
Ik vind krijsende kinderen nou eenmaal gewoon kut en klaarblijkelijk een aantal van jullie ook, alleen zeggen jullie het niet op die manier.
Dat is ook het enige wat er aangepast is aan de OP.
Die kunnen er gewoon niet mee omgaan.
Pedagogisch verantwoord opgevoede kinderen krijsen nauwelijks.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lospedrosa op 05-08-2019 13:56:35 ]
Vakman pur sang
Hoewel nutteloos vind ik het op zich geen rare vraag/conclusie.
Ik vraag me ook regelmatig af als ik mensen hun krijsende kind kwaad zie afbranden/negeren/afbekken: waarom ben je hier dan ook aan begonnen? Helemaal voor een buitenstaander/persoon zonder kinderen is dat op zich een voor de hand liggende gedachte.
Volgens mij ben je als opvoeder ofwel de pirmaire oorzaak van wangedrag van je kind, minstens degene die het helpt in stand te houden en hoe dan ook ben jij de enige die er wat aan kan veranderen.
Dus het lijkt voor mij als buitenstaander net alsof mensen die klagen over, of een strijd aan gaan met hun kinderen helemaal geen zin hebben om daar wat mee te doen.
Ik vraag me ook serieus af of mensen wel echt zin hebben om zich te verdiepen in de behoeften van hun opgroeiende kind, of dat ze denken ik doe wat binnen mijn huidige bereik ligt, de rest mja jammer hopelijk trekt het nog wat bij en droogt het nog enigszins goed op. Het komt vaak zo cynisch en afgestompt op me over, en er zijn ballen die in de lucht moeten enz. net alsof een kind daar een boodschap aan heeft.
Terwijl je juist op de moeilijke/hardnekkige problemen waar je je aan ergert zoveel winst kan behalen voor het hele gezin. Het kind aborteren kan niet meer dus waarom zou je het gedrag waar je je aan kapot ergert niet aanpakken?
Ik vraag me ook regelmatig af als ik mensen hun krijsende kind kwaad zie afbranden/negeren/afbekken: waarom ben je hier dan ook aan begonnen? Helemaal voor een buitenstaander/persoon zonder kinderen is dat op zich een voor de hand liggende gedachte.
Volgens mij ben je als opvoeder ofwel de pirmaire oorzaak van wangedrag van je kind, minstens degene die het helpt in stand te houden en hoe dan ook ben jij de enige die er wat aan kan veranderen.
Dus het lijkt voor mij als buitenstaander net alsof mensen die klagen over, of een strijd aan gaan met hun kinderen helemaal geen zin hebben om daar wat mee te doen.
Ik vraag me ook serieus af of mensen wel echt zin hebben om zich te verdiepen in de behoeften van hun opgroeiende kind, of dat ze denken ik doe wat binnen mijn huidige bereik ligt, de rest mja jammer hopelijk trekt het nog wat bij en droogt het nog enigszins goed op. Het komt vaak zo cynisch en afgestompt op me over, en er zijn ballen die in de lucht moeten enz. net alsof een kind daar een boodschap aan heeft.
Terwijl je juist op de moeilijke/hardnekkige problemen waar je je aan ergert zoveel winst kan behalen voor het hele gezin. Het kind aborteren kan niet meer dus waarom zou je het gedrag waar je je aan kapot ergert niet aanpakken?
Springfield's looking pretty dusty today
Geen spijt. Het omgekeerde. Alles is zoveel leuker nu -ie er is!
Tot dusver dan hč, we hebben er pas anderhalf jaar op zitten
Tot dusver dan hč, we hebben er pas anderhalf jaar op zitten
Let me see you stripped down to the bone
Dat is wel een lekker makkelijk oordeel, maar hoe kan het dan dat mensen meerdere kinderen hebben, die primair op dezelfde manier opgevoed worden, en dat het ene kind gewoon een kind is dat zich krijsend ter aarde stort als iets niet gaat zoals het wil en het andere kind een kind is dat je probleemloos uit eten zou kunnen nemen in een sterrenrestaurant?quote:
Hoewel nutteloos vind ik het op zich geen rare vraag/conclusie.
Ik vraag me ook regelmatig af als ik mensen hun krijsende kind kwaad zie afbranden/negeren/afbekken: waarom ben je hier dan ook aan begonnen? Helemaal voor een buitenstaander/persoon zonder kinderen is dat op zich een voor de hand liggende gedachte.
Volgens mij ben je als opvoeder ofwel de pirmaire oorzaak van wangedrag van je kind, minstens degene die het helpt in stand te houden en hoe dan ook ben jij de enige die er wat aan kan veranderen.
Dus het lijkt voor mij als buitenstaander net alsof mensen die klagen over, of een strijd aan gaan met hun kinderen helemaal geen zin hebben om daar wat mee te doen.
Ik vraag me ook serieus af of mensen wel echt zin hebben om zich te verdiepen in de behoeften van hun opgroeiende kind, of dat ze denken ik doe wat binnen mijn huidige bereik ligt, de rest mja jammer hopelijk trekt het nog wat bij en droogt het nog enigszins goed op. Het komt vaak zo cynisch en afgestompt op me over, en er zijn ballen die in de lucht moeten enz. net alsof een kind daar een boodschap aan heeft.
Terwijl je juist op de moeilijke/hardnekkige problemen waar je je aan ergert zoveel winst kan behalen voor het hele gezin. Het kind aborteren kan niet meer dus waarom zou je het gedrag waar je je aan kapot ergert niet aanpakken?
Dat het ene kind opgroeit tot een junk of crimineel, en de andere kinderen gewoon hardwerkende brave burgers zijn? Allemaal dezelfde opvoeding gehad.
Soms zit het in de opvoeding (of vooral het gebrek daaraan), maar soms is het gewoon karakter.
Aan de andere kant is het ook zo dat als de situatie wat lastiger is (alleenstaande ouder bijvoorbeeld), dat het dan altijd aan de opvoeding ligt als het kind niet goed opdroogt, maar aan het karakter van het kind te danken is als het kind wel goed opdroogt.
Jij hebt geen kinderen? Je hebt wel helemaal gelijk.quote:
Hoewel nutteloos vind ik het op zich geen rare vraag/conclusie.
Ik vraag me ook regelmatig af als ik mensen hun krijsende kind kwaad zie afbranden/negeren/afbekken:
Een intelligente opvoeder heeft helemaal geen problemen. Het is vaak je eigen gedrag (of energie) wat een kind gaat spiegelen. Terwijl het gewoon rust, vertrouwen en respect (wederzijds) nodig heeft.
Kijk eens naar de meditairaine landen, daar loopt de kleuterjuf dikwijls met 30 kinderen een eind. En alleen, de kinderen hebben een lang dik touw vast en niemand maakt lawaai.
Vakman pur sang
quote:
[..]
Ik had dat topic nog niet gelezen. Maar inderdaad zeg, veel.van die mensen hadden nooit kinderen moeten krijgen.
Die kunnen er gewoon niet mee omgaan.
Pedagogisch verantwoord opgevoede kinderen krijsen niet.
Goedzo, gelijk weer een voorbeeld waarom mensen niet heel makkelijk open zijn over problemen met hun kinderen.quote:
[..]
Ik had dat topic nog niet gelezen. Maar inderdaad zeg, veel.van die mensen hadden nooit kinderen moeten krijgen.
Die kunnen er gewoon niet mee omgaan.
Pedagogisch verantwoord opgevoede kinderen krijsen niet.
Je wordt gelijk afgefakkeld als je er wel open over bent, want het ligt aan je (gebrekkige) opvoeding.
Oh alsjeblieft, ga ergens anders trollenquote:
[..]
Jij hebt geen kinderen? Je hebt wel helemaal gelijk.
Een intelligente opvoeder heeft helemaal geen problemen. Het is vaak je eigen gedrag (of energie) wat een kind gaat spiegelen. Terwijl het gewoon rust, vertrouwen en respect (wederzijds) nodig heeft.
Kijk eens naar de meditairaine landen, daar loopt de kleuterjuf dikwijls met 30 kinderen een eind. En alleen, de kinderen hebben een lang dik touw vast en niemand maakt lawaai.
Een intelligente opvoeder heeft geen problemen? Kortom, het probleem ligt altijd bij de ouders, en lastige kinderen hebben per definitie domme ouders? Dat is zo kort door de bocht dat ik er inhoudelijk niet eens woorden aan ga verspillen.
Even los van de rest, maar ik vind de verschillen tussen broers/zussen van verschillende leeftijden niet echt een argument. Er zullen altijd verschillen in opvoeding, aandacht en/of prioriteiten zijn tussen eerste en volgende kinderen, en vaak flink ook.quote:
[..]
Dat is wel een lekker makkelijk oordeel, maar hoe kan het dan dat mensen meerdere kinderen hebben, die primair op dezelfde manier opgevoed worden, en dat het ene kind gewoon een kind is dat zich krijsend ter aarde stort als iets niet gaat zoals het wil en het andere kind een kind is dat je probleemloos uit eten zou kunnen nemen in een sterrenrestaurant?
Dat het ene kind opgroeit tot een junk of crimineel, en de andere kinderen gewoon hardwerkende brave burgers zijn? Allemaal dezelfde opvoeding gehad.
Soms zit het in de opvoeding (of vooral het gebrek daaraan), maar soms is het gewoon karakter.
Aan de andere kant is het ook zo dat als de situatie wat lastiger is (alleenstaande ouder bijvoorbeeld), dat het dan altijd aan de opvoeding ligt als het kind niet goed opdroogt, maar aan het karakter van het kind te danken is als het kind wel goed opdroogt.
Let me see you stripped down to the bone
Dus als jij een slechte dag hebt op je werk, dien je meteen je ontslag in? Want waarom ben je eraan begonnen. Als je ruzie hebt met je partner, dien je meteen een echtscheidingsverzoek in? Want waarom ben je er aan begonnen....quote:
Ik vraag me ook regelmatig af als ik mensen hun krijsende kind kwaad zie afbranden/negeren/afbekken: waarom ben je hier dan ook aan begonnen? Helemaal voor een buitenstaander/persoon zonder kinderen is dat op zich een voor de hand liggende gedachte.
Huh ik quote die intelligente gast.quote:
[..]
Oh alsjeblieft, ga ergens anders trollen
Nu antwoordt jij voor hem?
Vakman pur sang
Ongeacht wie jij quote, je stelt dat een intelligente opvoeder geen problemen heeft. Dat is waar ik op reageer.quote:
[..]
Huh ik quote die intelligente gast.
Nu antwoordt jij voor hem?
Bij grote leeftijdsverschillen zal dat idd niet echt een argument zijn, maar als je er een stuk of 3 hebt die amper 2 jaar schelen dan (of waar zelfs een tweeling bij zit), dan maakt de opvoeding op zich niet heel veel verschil.quote:
[..]
Even los van de rest, maar ik vind de verschillen tussen broers/zussen van verschillende leeftijden niet echt een argument. Er zullen altijd verschillen in opvoeding, aandacht en/of prioriteiten zijn tussen eerste en volgende kinderen, en vaak flink ook.
Dat er voor het oudste kind de eerste jaren meer aandacht is is geen garantie dat dat oudste kind ook beter terechtkomt dan de andere kinderen.
Maar ouders die voet bij stuk houden doen dat over het algemeen bij alle kinderen, ouder die over zich heen laten lopen doen dat over het algemeen ook bij alle kinderen, ongeacht het feit dat het ene kind klaagt dat het andere kind "altijd alles mag, en ik nooit".
Ik ken weinig gezinnen waar de regels wel voor het ene kind gelden en niet voor het andere.
Ik post niet in OUD omdat mijn dochter er post, of gepost heeft.quote:
[..]
Mijn moeder heeft me zo'n tien jaar geleden verteld dat ze mij eigenlijk niet had gewild en ook moeite had zich aan mij te hechten. Toen vond ik dat zo vreselijk om te horen, vooral ook omdat ze iets expliciet maakte wat ik als kind ook wel eens gevoeld heb,
Aan de andere kant zei ze daar ook bij dat ze vrij snel wel de knop heeft kunnen omzetten en net zoveel van mij is gaan houden als van haar andere kinderen. En ook dat heb ik altijd gevoeld.
Nu ik zelf kinderen heb. begrijp ik die dubbelheid, die ik tien jaar geleden zo lastig vond, veel beter.
Wat mij verbaast is dat een aantal users hier schrijven dat zulke ouders waarschijnlijk niet te vinden zijn in OUD. Waarom zou dat zo zijn? Want als er 1 ding duidelijk is, is dat je ook met spijt of van een in eerste instantie ongewenst kind heel veel kunt houden en daarmee niet onder doet voor welke andere ouder dan ook.
Zelf heb ik de afgelopen twee jaar wel eens gedacht of ik misschien spijt had van ons tweede kind. Omdat het zo intensief is, en ook omdat ik echt heb getwijfeld aan het krijgen van een tweede.
Heel soms heb ik daadwerkelijk even een gevoel van spijt gevoeld. Maar dan volgt direct wat door anderen hier ook beschreven wordt, mijn liefde voor mijn kind en het besef dat ik dat en hem nooit had willen missen. Maar ik ben niet geboren voor een druk gezin en dat wist ik allang voor ik aan kinderen begon. Ik vind dat drukke en veeleisende echt wel eens lastig. (Net als mijn moeder.)
Kinderen hebben is gewoon intensief en ik denk dat er tegenwoordig een druk op ouders zit om alles goed te doen of nog beter te doen. Als ouders maak je fouten en ja, dat gaat weleens ten koste van je kind. Als ouder kun je ook sorry zeggen tegen een kind, daar is niets mis mee.
Ik heb er geen spijt van dat ik kinderen heb, en ik geniet nu ook volop van mijn kleinkinderen en dat kun je, volgens mij, niet doen als je geen goede band met je kinderen hebt.
Wees gelukkig met wat je heb, geniet ervan en zeg sorry als het nodig is
Godmother of Radio 49
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
|
|
