Het minst leuke aan je kinderen

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2019 18:47 schreef stapoetiepe het volgende:
Nog eentje. Dat ze zo ontevreden en ondankbaar zijn. Ze hebben 1001 dingen, maar ze richten zich altijd op wat ze nog niet hebben. En dat moeten ze dan ook altijd op zo'n zeurtoon aan me duidelijk maken: 'mamaaa, ik vind het zooo jammer dat ik niet op paardrijles zit'. Zeg dan gewoon eerst dat je op paardrijles wilt, kind!
Ze hebben geen idee hoe goed ze het hebben en wat er allemaal voor ze wordt gedaan. Klacht van alle tijden, denk ik.

O die van mij zeggen wel eens: ik mag/krijg ook nooooit niks van jou

Ik kijk dan altijd een beetje van .. wablief?

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2019 23:06 schreef Twinkle20 het volgende:

[..]

O die van mij zeggen wel eens: ik mag/krijg ook nooooit niks van jou

Ik kijk dan altijd een beetje van .. wablief?

Ik was een paar maanden terug met de jongste (3jr) vanaf 10uur 's op pad, 2 verschillende speeltuinen geweest, ponyritje gedaan, lammetjes de fles gegeven, en vooral echt heel erg veel rondrennen, klimmen, klauteren, etc. rond 16:00 vond ik het wel mooi geweest, kleine achterin de auto gezet en naar huis gaan rijden, vraagt ze na 5min in de auto 'naar welke speeltuin gaan we nu?' ik kon haar echt alleen maar aankijken met zo'n hoofd van '🤨 Ben je wel helemaal goed bij je hoofd?'

quote:

Op maandag 5 augustus 2019 15:00 schreef Ronaldsen het volgende:
Jeetje ik word binnenkort vader, mag toch hopen dat het een beetje een normaal kind wordt. Dit topic stemt mij niet vrolijk

Gefeliciteerd! Ik kan je bij dezen alvast garanderen dat ook jij dit op je bord gaat krijgen. Zelfs "makkelijke" kinderen vertonen zo ongeveer al het gedrag dat hier beschreven wordt.

quote:

Op maandag 5 augustus 2019 15:00 schreef Ronaldsen het volgende:
Jeetje ik word binnenkort vader, mag toch hopen dat het een beetje een normaal kind wordt. Dit topic stemt mij niet vrolijk

Een normaal kind vertoont dit soort gedrag

Soms om 09:00 al het gevoel hebben dat je er al een hele dag op hebt zitten

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2019 16:20 schreef Linkse_krijger het volgende:

[..]

Bij ons is het eigenlijk heel makkelijk. Huilen betekent: Geef me alsjeblieft te eten. Krijsen betekent: Geef me godverdomme NU te eten.

HAhahaa

Zoon van 6.

Huilen of boos worden om alles wat niet naar zijn zin is.
En hij kan NIET tegen zijn verlies. Echt nooit. Drama en gaat NOOIT meer spelen.
En hij leert het NOOIT! En WEEEEEH!

Echt, vanaf dag 1 met spelletjes willen leren dat verliezen soms ook gebeurt en plezier is belangrijkste en het leerproces.
Maakt niets uit. Hij is gewoon zo.

En hard praten. En of 6:30 in het weekend mij wakker maken omdat hij zoooooo’n honger heeft.
En kletsen en altijd vragen stellen.
En altijd nog 1 keer iets doen waarvan ik zojuist gezegd heb dat hij moet stoppen.
En dan ‘sorry’ zeggen.

En de hele dag vragen om de iPad of eten.
Wanneer mag ik een filmpje kijken? Mag het nu? Mag het na de boodschappen? Mag het straks? Mag het als je een dutje op de bank gaat doen?
Mag het als ik lief ben in de winkel? Goh, ga je douchen? Mag ik dan een filmpje?

Qua eten: altijd het grootste stuk willen. Grootse banaan. Grootste aardbei. Grootse druif. Echt. Ondankbaar kind.

Aaaah! Laat mij met rust.

Mijn dochter van ruim 1,5 is heel makkelijk.
Alleen wel/niet eten is een zoektocht in de avond en ze wordt per nacht nog wel 3 keer wakker.

Daar post ik over 4 jaar nog wel over.

Ik heb inmiddels geleerd dat je nog zo je best kan doen met bepaalde dingen leren maar sommige eigenschappen zitten gewoon in het kind. Rotzakken zijn het soms.

Venco, hier ook eentje die niet tegen haar verlies kan. Spelletjes vindt ze gewoon echt niet leuk.

En het sorry zeggen op die manier. Zo herkenbaar.

quote:

Op woensdag 7 augustus 2019 10:11 schreef Omentielvo het volgende:
Venco, hier ook eentje die niet tegen haar verlies kan. Spelletjes vindt ze gewoon echt niet leuk.

En het sorry zeggen op die manier. Zo herkenbaar.

A. is heel competitief. Hij móet winnen anders is het foute boel.

En qua sorry: ik zeg dan altijd dat sorry geen zin heeft, hij moet ervan leren en volgende keer gewoon niet doen of anders doen.

Hier eentje van 12. En al flink aan het puberen. Je hóórt die ogen gewoon omhoog rollen achter je rug...
Het telkens weer 'vergeten' van de normaalste dingen. Wc-rol verwisselen, schoenen opruimen, was in de wasmand doen dat soort dingen. En dan boos worden als haar paardrijbroek niet gewassen is.
En 'liegen' over dingen. Zeggen dat ze iets gedaan of niet gedaan heeft en als ik het dan steekproefsgewijs controleer blijkt dat het toch niet zo is, dan boos worden op mij. En het gevoel dat ik Russisch praat af en toe. Er komt niks binnen lijkt het wel :-p

Maar daar staat tegenover dat ze ontzettend lief is voor haar meervoudig gehandicapte broertje. Nooit ook maar enig dwars gedrag vertoond als om hem de dingen niet gingen zoals verwacht. Dus een beetje puberen mag best ;-)

Ohja. Een nadeel van kinderen hebben:
Bemoeienissen van anderen en een vergrootglas op jouw handelen.

En andermans kinderen (schoolvriendjes etc.) over de vloer krijgen. Lang niet altijd zin in maar er spelen heus wel vriendjes thuis maar ben altijd blij wanneer ze weer opgehaald worden.
En hoogstens 2 keer per week.

quote:

Op woensdag 7 augustus 2019 09:02 schreef Linkse_krijger het volgende:

[..]

Paardrijles is sowieso onzin. Ga maar een echte sport doen

Wat papa een 'echte' sport noemt bedoel je?

Ik weet het, ben bevooroordeeld. Ik geef immer les in grondwerk en rijden met paarden.
Jij bent daarin niet de eerste papa die zo denkt in eerste instantie. Maar zal ook niet de laatste zijn die stevig van mening veranderd zodra je ziet wat het je kind brengt.

Mijn draak van 2.5 maakt het leven van de hond een ware hel. Aan de oren trekken, aan de haren trekken, overal vanaf duwen.
En dan als de hond wegloopt hard krijsen en achteraan rennen...spelen Saar..spelen

Al 1001x gezegd dat hondjes ook gevoel hebben...zal wel beter worden (hoop ik voor de hond)

Dochtertje van bijna 1 en hond zijn overigens de beste vriendinnen.

Verder is alles in dit topic zeer herkenbaar ......

quote:

Op woensdag 7 augustus 2019 11:15 schreef StretchingKoala het volgende:
Mijn draak van 2.5 maakt het leven van de hond een ware hel. Aan de oren trekken, aan de haren trekken, overal vanaf duwen.
En dan als de hond wegloopt hard krijsen en achteraan rennen...spelen Saar..spelen

Al 1001x gezegd dat hondjes ook gevoel hebben...zal wel beter worden (hoop ik voor de hond)

Dochtertje van bijna 1 en hond zijn overigens de beste vriendinnen.

Verder is alles in dit topic zeer herkenbaar ......

Ai.

Recept voor een 'doet hij anders nooit', gevolgd door een laten inslapen van de hond omdat hij 'zomaar' gebeten heeft.

Tip, voeg een kat toe aan je gezin. Een volwassen kat in deze en geen verlegen wezentje.
Na twee kledders van de kat snapt het kind het beestje heeft ook gevoel en vindt dit niet leuk wat beter.

Of je schermt je hond wat bewuster af. Kost wat moeite, maar voorkomt dat de hond niet Anders kan dan ingrijpen.

quote:

Op woensdag 7 augustus 2019 11:26 schreef Cause_Mayhem het volgende:

[..]

Ai.

Recept voor een 'doet hij anders nooit', gevolgd door een laten inslapen van de hond omdat hij 'zomaar' gebeten heeft.

Tip, voeg een kat toe aan je gezin. Een volwassen kat in deze en geen verlegen wezentje.
Na twee kledders van de kat snapt het kind het beestje heeft ook gevoel en vindt dit niet leuk wat beter.

Of je schermt je hond wat bewuster af. Kost wat moeite, maar voorkomt dat de hond niet Anders kan dan ingrijpen.

Ow hondje is zeer geduldig hoor, hij is niet altijd een draak. Meestal wanneer hij moe is.
Hond heeft in de afgelopen 2 jaar pas 1x gegromd als waarschuwing.
Laat hond en kinds ook niet alleen.
Tis een heel lief geduldig beestje, en we letten goed op en blijven corrigeren. Zie wel dat het gedrag de afgelopen maanden ook al minder wordt.
Peuters en moe zijn is gewoon geen handige combi he

quote:

Op woensdag 7 augustus 2019 11:37 schreef StretchingKoala het volgende:

[..]

Ow hondje is zeer geduldig hoor, hij is niet altijd een draak. Meestal wanneer hij moe is.
Hond heeft in de afgelopen 2 jaar pas 1x gegromd als waarschuwing.
Laat hond en kinds ook niet alleen.
Tis een heel lief geduldig beestje, en we letten goed op en blijven corrigeren. Zie wel dat het gedrag de afgelopen maanden ook al minder wordt.
Peuters en moe zijn is gewoon geen handige combi he

Dat zei elk mens voordat hij 'dat doet hij anders nooit' zei.
De meeste honden zijn erg geduldig. Tot ze echt 'nee' zeggen. Want dat doen ze met hun tanden.

Mijn advies. Op dit moment enkel begeleid contact, geen peuter die moe is die contact heeft met de hond (en toch even snel voor jij in kan grijpen aan dat oor trekt).

Geef de hond een eigen en veilige plaats (verboden voor kind, op een plek waarbij je in kan grijpen voordat het kind al daar is). Kies je momenten voor positief en opbouwend contact.
Veel (wanneer mogelijk) meehelpen. Hondje eten geven (zit, wacht, toe maar), hondje zoek beer/bal/stok. Hondje aan de lijn voor wandelen (hondje zit, hondje wacht, lijn eraan klikken) en andere spelletjes waar het begeleid, positief en opbouwend kan.
Dat helpt meet geduld bouwen bij de hond ipv geduld raakt ergens op omdat het steeds toch (een beetje) fout gaat.

quote:

Op woensdag 7 augustus 2019 11:49 schreef Linkse_krijger het volgende:

[..]

Oh, het interesseert me niet zo heel veel hoor welke sport hij wil gaan beoefenen, maar het moet inderdaad wel een echte sport zijn. En dan valt paardrijden wat mij betreft af. Verder valt er overigens niet zo veel af.

Wat jij wil. Hoe dom dan ook.

quote:

Op woensdag 7 augustus 2019 12:14 schreef Cause_Mayhem het volgende:

[..]

Dat zei elk mens voordat hij 'dat doet hij anders nooit' zei.
De meeste honden zijn erg geduldig. Tot ze echt 'nee' zeggen. Want dat doen ze met hun tanden.

Mijn advies. Op dit moment enkel begeleid contact, geen peuter die moe is die contact heeft met de hond (en toch even snel voor jij in kan grijpen aan dat oor trekt).

Geef de hond een eigen en veilige plaats (verboden voor kind, op een plek waarbij je in kan grijpen voordat het kind al daar is). Kies je momenten voor positief en opbouwend contact.
Veel (wanneer mogelijk) meehelpen. Hondje eten geven (zit, wacht, toe maar), hondje zoek beer/bal/stok. Hondje aan de lijn voor wandelen (hondje zit, hondje wacht, lijn eraan klikken) en andere spelletjes waar het begeleid, positief en opbouwend kan.
Dat helpt meet geduld bouwen bij de hond ipv geduld raakt ergens op omdat het steeds toch (een beetje) fout gaat.

Dank voor adviezen, dat is idd ook wat de specialist bij de honden dag opvang ons had meegegeven.
Welke we uiteraard ook ter harte hebben genomen, Kleine man geeft idd in de ochtend de hond te eten. Mag de hond niet storen tijdens het eten, samen ook uitlaten en borstelen.

Wellicht schreef ik het wat dramatischer dan dat het is hoor, het contract tussen meisje en jongen is gewoon erg groot.

thnx voor het meedenken iig

Eigenlijk kan dit topic beter “het minst leuke aan het ontwikkelende menselijkbrein” heten.

quote:

Op woensdag 7 augustus 2019 12:22 schreef StretchingKoala het volgende:

[..]

Dank voor adviezen, dat is idd ook wat de specialist bij de honden dag opvang ons had meegegeven.
Welke we uiteraard ook ter harte hebben genomen, Kleine man geeft idd in de ochtend de hond te eten. Mag de hond niet storen tijdens het eten, samen ook uitlaten en borstelen.

Wellicht schreef ik het wat dramatischer dan dat het is hoor, het contract tussen meisje en jongen is gewoon erg groot.

thnx voor het meedenken iig

Fijn dat je daar serieus mee bezig bent.
Dan is het een kwestie van even volhouden. Met peuters moet je ogen in je achterhoofd hebben soms

Probeer het jezelf makkelijk te maken (zover mogelijk). Hond aan jouw voet, of hond op plaats waar het kind normaliter niet 'vrij' rond loopt.
Als de hond voldoende in zijn behoefte wordt voorzien (en zover ik kan lezen zit dat wel goed) kan je die in huis goed beperken tot 'veilige' plaatsen. Plekken die het voor jou makkelijker maken om contact te beheren en negatieve ervaringen tot een minimum te beperken.
De peuter wordt vanzelf wat ouder en zal op de manier waarop je bezig bent ook met plezier beter omgaan met de hond.

Ik wilde gisteren nog zeggen dat ik ervan baal dat we nooit meer makkelijk uit eten kunnen met de peuter en de kleuter erbij. Gingen we vandaag uit eten en hebben ze zich perfect gedragen

Dat ze echt bij álles wat er gebeurt gilt en krijst alsof er voor haar ogen een nest jonge poesjes wordt afgeslacht. Kom je halsoverkop aangerend, blijkt dat ze 3 druppels ranja heeft geknoeid.