Het minst leuke aan je kinderen

Weet je wat echt leuk is?
Een kleinkind.... dan heb je al dat gehuil en ellende niet, maar wel de kufknussels

Maar ja, dan moet je wel eerst even....

En bij het ontbijt. Elke dag.
"Mama, mag ik vanavond een toetje?"
"Moet ik dan heel mijn bord leegeten?"
"Wat eten we dan vanavond?"
- insert alles dat geen sushi, friet of pizza is -
"MAAR DAT LUSSIK NIEEEEET "
"Maar ik wil wel een toetjeeeee "

En dat dan de hele dag gewoon daardoor weer kut gaat zijn. Dat.

Mijn peuter van ruim 2,5 jaar:
- Heeft het zich meester gemaakt om huilen als instrument in te zetten om haar zin te krijgen. Als ze al ziet aankomen dat er iets gebeurt wat haar niet zint, zet ze het op voorhand op een huilen
- Kan drama schoppen om he-le-maal niets. Bijvoorbeeld als ik vraag wat ze wil ontbijten: een boterham. Maar als ik dan een boterham klaar ga maken, roept ze huilend neeheehee. Waarop ik vraag of ze toch wat anders wil dan een boterham en ze snikkend uitroept dat ze een boterham wil. Wat dan het probleem is, geen idee, het leven ansich vermoed ik
- Ze kan zo vreselijk fel zijn richting haar zusje en bemoedert haar nu al, zo klein als ze zelf nog is. Ik moet de hele dag aanhoren wat Vlokje allemaal doet, waar ze wel of niet mag komen, dat ze de verkeerde kant op loopt, dat ze zich vies heeft gemaakt, etc. Daarnaast de nodige fysieke geweldplegingen in de vorm van omduwen, slaan, trekken

Mijn dreumes van 14 maanden:
- Ze heeft zo'n heerlijk eigen willetje, maar op die leeftijd kan ze zich nog niet voldoende duidelijk maken waardoor ze voortdurend gefrustreerd raakt. Daar kan ze niets aan doen, maar het leidt soms wel tot irritaties omdat iets soms zo moeilijk tot haar zin te krijgen is.
- Plakt aan mij vast, hele dagen, godzijdank sinds een paar maanden de nachten niet meer, maar ik kan nog niet naar de wc gaan of ze loopt miemelend achter mij aan omdat ze niet alleen wil zijn.

Verder zijn het de liefste lieverds die ik mij kan wensen, vanzelfsprekend

De jongste van 3 wil zijn oudere zus wel eens slaan als hij zijn zin niet krijgt.

Af en toe is het naar bed gaan niet leuk. Dan zijn ze moe en luisteren slecht. En als ik zelf ook moe ben dan is het helemaal een feest

Het stomste vind ik echt m'n dreumes nog ongeveer een uur vermaken na het avondeten, terwijl de tafel en keuken ook nog vol staan met troep en de tassen/broodbakjes voor morgen ook weer klaar moeten. Als m'n vriend thuis is, speelt hij met dochter en kan ik als een windhoos door huis om alles te doen, maar als hij er niet is dan speel ik met haar en zie ik in m'n hoofd die stapel rotzooi alleen maar groeien. Helemaal als het warm is, dreumes niks wil en ze groot drama maakt als ze bijna op bed moet, inclusief bijten/knijpen van frustratie, want slaapzak = horror!
Om daarna als een lieve kleine baby met haar flesje melk weer op m'n schoot te hangen als de slaapzak eenmaal aan is.

Lekker om half 8 lui op de bank ploffen is er niet meer bij iig.

De pubertijd... die mag van mij echt overgeslagen worden..

De standaard zinnen hier als ik iets vraag of als er iets gedaan moet worden...
- heb ik geen zin in
- ben ik vergeten
- doe ik strahaks
- jahaa
- zucht
- pfffff
- waarom nou
- ja maar....
- ik heb .... al gedaan.. T doet niks

Als Ik het wel een keer tijd vind dat ze naar bed gaan:
- nu al?
- het is pas .... uur
- het is nog veel te vroeg
- mag ik nog even tv kijken
- mag ik nog even dit filmpje afkijken? En als ik vraag hoelang het duurt is het steevast een paar minuutjes
- ik heb geen zin om te slapen
- ik ben echt nog niet moe


13 (bijna 14) en 10

Ik ga Rumag vragen er een shirt van te maken. Aan de voorkant #kutpuber en aan de achterkant vakjes met ✅

quote:

Op maandag 5 augustus 2019 16:54 schreef Vicky het volgende:
De pubertijd... die mag van mij echt overgeslagen worden..

De standaard zinnen hier als ik iets vraag of als er iets gedaan moet worden...
- heb ik geen zin in
- ben ik vergeten
- doe ik strahaks
- jahaa
- zucht
- pfffff
- waarom nou
- ja maar....
- ik heb .... al gedaan.. T doet niks

Als Ik het wel een keer tijd vind dat ze naar bed gaan:
- nu al?
- het is pas .... uur
- het is nog veel te vroeg
- mag ik nog even tv kijken
- mag ik nog even dit filmpje afkijken? En als ik vraag hoelang het duurt is het steevast een paar minuutjes
- ik heb geen zin om te slapen
- ik ben echt nog niet moe


13 (bijna 14) en 10

Ik ga Rumag vragen er een shirt van te maken. Aan de voorkant #kutpuber en aan de achterkant vakjes met ✅

Tja jij bent ook puber geweest, het is zoals het is dat is nou eenmaal het menselijkbrein.

quote:

Op zondag 4 augustus 2019 22:29 schreef Roomsnoes het volgende:

[..]

Dit ja. Zitten ze bij pappa op schoot, is het nog: mamma kan je helpen?

En ook:
Mammamamammamama
-Ja?
mamamamamam
-Jahaa
Maaaaamaaaaaah
*gaat naar de wc voor stilte*

Ik begrijp dat niet. Doet papa nooit iets om te helpen en ben je zo in een patroon terecht gekomen? Ik hoor wel meer moeders hier over klagen. Hier is her aantal ‘papa’s even groot als het aantal ‘mama’s.

Waar ik me aan erger: dat ik, of mijn vrouw, hun oma, opa, etc, in het midden van een zin wordt onderbroken met iets wat gemakkelijk kan wachten, dat ik dit werkelijk al duizend keer heb gecorrigeerd, maar dat dat blijkbaar geen enkele indruk maakt.

quote:

Op maandag 5 augustus 2019 17:28 schreef Shivo het volgende:

[..]

Hier is her aantal ‘papa’s even groot als het aantal ‘mama’s.

Same here, maar bij de oudste is alles papa, en bij de middelste is alles mama.. de jongste zegt nog geen papa of mama

Wat dat betreft was Seven Up! wel een leuke reeks, nu ze 63 zijn kun je redelijk vaststellen dat je van de 7-jarige kinderen die ze waren al een behoorlijke karakterschets van de volwassenen kon maken.
Uitzondering (Neil) daargelaten.

Ik vind het altijd rekening met ze moeten houden het vervelendst denk ik. Lekker elke week uit eten en naar de bios, stedentrips maken wanneer we maar willen, uitslapen...

Iets waar ze echt wat aan kunnen doen zijn de gilwedstrijden. Doen echt pijn aan m’n oren. En de ‘ik wil niet meer, ik ga nu hier zitten, succes ermee’-bui waarmee ze elkaar aansteken.

Ik vind niet zozeer het gedrag van onze zoon het minst leuk (hij kan ook wel eens irritant doen hoor, maar al met al valt het reuze mee, én, niet onbelangrijk, we hebben er maar ééntje!), als wel het altijd aanwezige, nooit meer weggaande verantwoordelijkheidsgevoel dat ik nu heb. Plus ik voel me ontzettend kwetsbaar, mijn zoon is mijn achilleshiel.

- overal de echo willen testen door keihard te gillen.
- overal en altijd een wedstrijdje van willen maken.
- altijd autootjes in mijn schoenen vinden.
- nooit ergens met kleuter kunnen lunchen of eten, want hij is het na 5 minuten beu.
- nooit de was kunnen vouwen waar hij bij is, want kleuter springt in de schone was.

Ik wilde precies schrijven wat @Moonah al deed. Het verantwoordelijkheidsgevoel, de kwetsbaarheid die ik ervaar omdat mijn zoon er is.

En meer random het minst leuke van vandaag: het DRAMA dat ik blijkbaar veroorzaakte door olie in de koekenpan te gieten, de driftbui die daarop volgde die zich uitte door aan mijn benen te hangen terwijl de enige oplossing was om er eten in te stoppen. Geef. me. vier. minuten. lastpak. Ik werk voor jou, jij werkt mij tegen. Waarom ben je nog zo oenig in deze dingen.

quote:

Op maandag 5 augustus 2019 17:31 schreef Leandra het volgende:
Wat dat betreft was Seven Up! wel een leuke reeks, nu ze 63 zijn kun je redelijk vaststellen dat je van de 7-jarige kinderen die ze waren al een behoorlijke karakterschets van de volwassenen kon maken.
Uitzondering (Neil) daargelaten.

Is dat nog ergens terug te zien?

quote:

Op maandag 5 augustus 2019 18:08 schreef Moonah het volgende:
Ik vind niet zozeer het gedrag van onze zoon het minst leuk (hij kan ook wel eens irritant doen hoor, maar al met al valt het reuze mee, én, niet onbelangrijk, we hebben er maar ééntje!), als wel het altijd aanwezige, nooit meer weggaande verantwoordelijkheidsgevoel dat ik nu heb. Plus ik voel me ontzettend kwetsbaar, mijn zoon is mijn achilleshiel.

+1.

quote:

Op maandag 5 augustus 2019 18:08 schreef Moonah het volgende:
Ik vind niet zozeer het gedrag van onze zoon het minst leuk (hij kan ook wel eens irritant doen hoor, maar al met al valt het reuze mee, én, niet onbelangrijk, we hebben er maar ééntje!), als wel het altijd aanwezige, nooit meer weggaande verantwoordelijkheidsgevoel dat ik nu heb. Plus ik voel me ontzettend kwetsbaar, mijn zoon is mijn achilleshiel.

Dit vooral ja, en dat is met mijn jongste veel erger dan met mijn oudste, ik vermoed dat dat vooral door mijn leeftijd komt, want mijn jongste is kind waarbij je je veel minder zorgen hoeft te maken over zijn gedrag, die maakt veel te veel de afweging of iets verantwoord is om te doen, terwijl mijn oudste van 4 meter hoog uit een boom duvelde toen hij 7 was....

quote:

Op maandag 5 augustus 2019 19:23 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:

[..]

Is dat nog ergens terug te zien?

Als je NPO Start Plus hebt wel:

7: https://www.npostart.nl/7-up/14-06-2021/VPWON_1307268

14: https://www.npostart.nl/14-up/14-06-2021/VPWON_1307269

21: https://www.npostart.nl/21-up/14-06-2021/VPWON_1307270

28: https://www.npostart.nl/28-up/14-06-2021/VPWON_1306398

35: https://www.npostart.nl/35-up/14-06-2021/VPWON_1307271

42: https://www.npostart.nl/42-up/14-06-2021/VPWON_1307272

49: https://www.npostart.nl/49-up/14-06-2021/VPWON_1306422

56: https://www.npostart.nl/56-up/14-06-2021/VPWON_1306425

63: https://www.npostart.nl/63-up/08-07-2019/VPWON_1306304

quote:

Op maandag 5 augustus 2019 19:58 schreef Leandra het volgende:

[..]

Als je NPO Start Plus hebt wel:
63: https://www.npostart.nl/63-up/08-07-2019/VPWON_1306304

56: https://www.npostart.nl/56-up/14-06-2021/VPWON_1306425

49: https://www.npostart.nl/49-up/14-06-2021/VPWON_1306422

42: https://www.npostart.nl/42-up/14-06-2021/VPWON_1307272

35: https://www.npostart.nl/35-up/14-06-2021/VPWON_1307271

28: https://www.npostart.nl/28-up/14-06-2021/VPWON_1306398

21: https://www.npostart.nl/21-up/14-06-2021/VPWON_1307270

14: https://www.npostart.nl/14-up/14-06-2021/VPWON_1307269

7: https://www.npostart.nl/7-up/14-06-2021/VPWON_1307268

Is kijken hoe ik daar aan kan komen

quote:

Op maandag 5 augustus 2019 19:59 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:

[..]

Is kijken hoe ik daar aan kan komen

Ik vond het erg leuk toen het vorige maand (weer) uitgezonden werd.

Nog iets: heel weinig willen eten want miepig, maar wel vier keer per dag enthousiast de luier volpoepen.

'Mama ik wil een appel'
-Wil je hem in stukjes of gewoon zo?
'In stukjes'
-Weet je het zeker?
'Ja!'
-Oke

**Schil de appel en snij hem in stuken**

-Alsjeblieft.

<begint boos te kijken>
'DEZE WIL IK NIET!!! IK WIL EEN HELE APPEL GEEN STUKJES!!'

-Ik heb het je gevraagd en toen zei je dat je hem in stukjes wilde.

'IK WIL GEEN STUKJES! IK WIL EEN ANDERE APPEL!'

-Je krijgt deze of helemaal niks.

<begint te krijsen en schreeuwen en met een beetje pech ook nog met de appel en het bakje waar hij in zit te gooien>

'IK WIL EEN HELE APPEL, IK WIL DEZE NIET!!'


(Er is ook nog de versie andersom, dat ik een hele appel geef en ze dan vervolgens zegt dat ze hem in stukjes wil. Dat is een stuk makkelijker natuurlijk, want je kunt hem dan alsnog schillen en in stukjes snijden.. maar dan is er het risico dat ze, als je net klaar bent met schillen en in stukjes snijden, zich bedacht heeft en dan krijg je het bovenstaande dus alsnog)

quote:

Op maandag 5 augustus 2019 17:28 schreef Shivo het volgende:

[..]

Ik begrijp dat niet. Doet papa nooit iets om te helpen en ben je zo in een patroon terecht gekomen? Ik hoor wel meer moeders hier over klagen. Hier is her aantal ‘papa’s even groot als het aantal ‘mama’s.

Waar ik me aan erger: dat ik, of mijn vrouw, hun oma, opa, etc, in het midden van een zin wordt onderbroken met iets wat gemakkelijk kan wachten, dat ik dit werkelijk al duizend keer heb gecorrigeerd, maar dat dat blijkbaar geen enkele indruk maakt.

Nu kan ik alleen voor mezelf spreken, maar het heeft er niet mee te maken dat man minder doet. Hij helpt mij ook niet, want dat insinueert dat ik het hoofd ben, en dat is echt niet waar.

Mijn reactiesnelheid is wel wat korter, misschien dat dat het is? Geen idee.