Onze relatie duurt/duurde nu 3 jaar. Sinds een jaar is er een andere man in haar (ons) leven, waar zij bijzonder goed mee kan opschieten. Ik moet vertellen dat zij overtuigd hippie is, en de vrije liefde aanhangt. "Gewoon genieten". Dit onderwerp is honderden keren aan de orde geweest, dus zij weet precies mijn gevoelens en standpunten. Verdere bijzonderheid: die man heeft kanker met uitzaaiingen. Hij zou eigenlijk al dood zijn, maar door de relatie met mijn vriendin leeft hij op. Dat is zonder meer mooi. (Verder heeft hij hormonale medicijnen die de testosteron naar nul brengen. Hij kan geen erectie krijgen, wat hij erg naar vindt.) Hij is attent en lief en heeft mijn vriendin zo ver gekregen dat ze aan lichaamsbeweging ging doen: pingpongen. Maar om er op tijd te zijn -het is op maandagmorgen-, moest ze zondagavond al naar hem toe. In februari waren we bij hem thuis, en hij liet mij haar kamertje met eenpersoonsbed zien.(!) Ondertussen merk ik dat hij steeds vaker belt, ook als ik bij haar ben. Hij ging om een nachtkusje vragen door de telefoon, en als hij bij ons was en weer ging, werd er een kusje uitgewisseld, dat meer dan collegiaal te noemen is. Ik zie dus dat de relatie intiemer wordt. Op foto's is te zien aan de lichaamstaal, dat die twee een stelletje vormen, en zij niet met mij. Dan drie weken geleden. Ik ontdekte dat hij op 'mijn plekje' naast haar in bed sliep. Plus ik ontdekte dat zij bij hem thuis naast hem in het tweepersoonsbed slaapt. Dat bleek al enkele maanden zo te zijn. Ze liggen naakt naast elkaar, waarbij zij met haar speeltjes aan de gang is, en hij haar streelt. Ze liet zich zelfs ontvallen dat hij een beetje jaloers is:"straks komt je echte vriendje en die maakt het af".
Ik vind die opbloeiende liefde vertederend. Maar wat ik een grote klap vind, is het gelieg. Dit is mijn punt. Ze zei:"je bent zo gevoelig, dus ik wilde je dit besparen, ... , maar ik heb wel het kussen verschoond", om dan een week later te zeggen:"ik heb niet het idee dat ik iets verborgen voor je houd". En zo nog veel meer van dit soort opmerkingen. Het voelt als liegen, maar het is ook op te vatten als verwardheid. Die verwardheid kan komen door het jarenlange drugsgebruik en door de grote stress die er vaak bij haar thuis is, door de kinderen en hun vrienden. De vriend heeft trouwens als vrijwilliger gewerkt met verslaafden. Kortom: het is een goed stelletje, en ik pas er niet meer bij. Heb ik nu nog morele verplichtingen naar haar toe?
quote:Op woensdag 31 juli 2019 11:06 schreef jantco het volgende: ‘‘Narcisme’’ is (voor mij) een manier om haar gedrag en gevoelens te begrijpen. De term is zo van een ordenend niveau. De term heeft voor mij géén pejoratieve waarde, wat misschien mensen hier zouden denken. De term geeft aan, hoe zij in het echt in elkaar zit. En vanuit die denkwereld kan ik beter inspelen op wat komen gaat. Voor medestanders: er is meer dan alleen maar ‘‘wegwezen!’’, ik ontdek instructiefilmpjes en boeken. De laatste week is er correspondentie. Ik heb uitgelegd waarom ik 'tijd nodig heb om alles op een rijtje te zetten'. Maar daar is ze het niet mee eens! "Ik hou van jou, en met zijn drieën kunnen we de hele wereld aan". Dit natuurlijk gelardeerd met talloze verwijten en verdachtmakingen, maar dat hoort er dus bij, begrijp ik nu. Punt is, dat mijn verstand in de Prefontale Cortex zit, maar de aansturing van mijn gevoelens ergens anders in de hersenen plaatsvindt. Dat geeft dus dat sterke intrapersoonlijke conflict tussen 'niet naar haar toegaan', met een 'intens verlangen naar haar'. Ik voel zo mee met al die vrouwen die vallen op ‘‘de verkeerde man’’. Echt, het is vreselijk.
Maar daar wil jij nog niet aan dus je bent op zoek naar allerlei verklaringen en theorieën om haar gedag te kaderen en goed te praten. Want voor jou is de relatie écht nog niet voorbij.
Probleem is alleen dat de manier waarop zij jullie relatie zag en de manier waarop jij hem zag/graag wil hebben totaal uit elkaar liggen. En jij wil jouw verwachtingen aan haar opleggen.
Hierna was het even stil, maar al snel nodigde de vrouw mij uit. Ik kwam, maar gebruikte de gelegenheid om de waarheid te onderzoeken. Alles klopte met wat ik vermoedde en ik maakte het uit. Maar niet erg duidelijk, bleek later. Ze bleef mij uitnodigen. Ik heb toen een tijdje de WhatApp geblokkeerd. Op een gegeven moment was ik rustig genoeg om haar te mailen waarom het 'uit' is. 'Uit' tussen aanhalingstekens, want een niet-bestaande relatie kun je immers niet uitmaken. Ze gaf kort antwoord, met heel vage teksten. Daarop heb ik twee maal een uitvoerige mail teruggeschreven. Deze mails heb ik besproken met mijn beste vriendin, die veel van relaties weet. Ze zijn vooral duidelijk, zei zij, en zakelijk. Je verwoord jouw gevoelens en je beweegredenen. Niets mis mee.
Het antwoord van mijn ex-vriendin is heel typerend. Verwijten aan mij, bedreigingen, verdraaiingen, goedpraten, onjuistheden enz. Maar ook een soort opening van: "ik hou van jou en met zijn drieën ligt de wereld voor ons open".
Ik ontdekte dat met het begrip 'narcisme' haar gedrag, denken en gevoelens onder één noemer gebracht kunnen worden; plus hoe ikzelf op haar reageer, omdat ik haar heel charmant, intelligent, mooi, sexy en werkelijk geweldig vind.
Ik weet nog niet wat de toekomst brengt, maar spannend zal het zijn!
Post je dit op een ander forum in een andere context, want dit leest wel wat vreemd. ?quote:
Update
Hierna was het even stil, maar al snel nodigde de vrouw mij uit. Ik kwam, maar gebruikte de gelegenheid om de waarheid te onderzoeken. Alles klopte met wat ik vermoedde en ik maakte het uit. Maar niet erg duidelijk, bleek later. Ze bleef mij uitnodigen. Ik heb toen een tijdje de WhatApp geblokkeerd. Op een gegeven moment was ik rustig genoeg om haar te mailen waarom het 'uit' is. 'Uit' tussen aanhalingstekens, want een niet-bestaande relatie kun je immers niet uitmaken. Ze gaf kort antwoord, met heel vage teksten. Daarop heb ik twee maal een uitvoerige mail teruggeschreven. Deze mails heb ik besproken met mijn beste vriendin, die veel van relaties weet. Ze zijn vooral duidelijk, zei zij, en zakelijk. Je verwoord jouw gevoelens en je beweegredenen. Niets mis mee.
Het antwoord van mijn ex-vriendin is heel typerend. Verwijten aan mij, bedreigingen, verdraaiingen, goedpraten, onjuistheden enz. Maar ook een soort opening van: "ik hou van jou en met zijn drieën ligt de wereld voor ons open".
Ik ontdekte dat met het begrip 'narcisme' haar gedrag, denken en gevoelens onder één noemer gebracht kunnen worden; plus hoe ikzelf op haar reageer, omdat ik haar heel charmant, intelligent, mooi, sexy en werkelijk geweldig vind.
Ik weet nog niet wat de toekomst brengt, maar spannend zal het zijn!
Verder:
Ik snap niet dat je haar toelaat om samen met hem, zonder jou, te slapen in jullie bed.
Ze reikt jou de handen niet meer toe, deze wijzen nu de naar de kant van de andere man.
Ik zou het per direct uitmaken, alle contact verbreken, niets meer uit haar leven toelaten om met jou te kunnen spelen. Want dat doet ze. Je gedachten, je gevoel, zelfs je eigen bed is ten prooi gevallen aan haar welzijn en seksuele avances naar iemand anders.
Om van te kotsen.
Ja maar TS is zachtaardig, dus dan is het allemaal veel minder erg!quote:Op woensdag 31 juli 2019 14:13 schreef Metalfrost het volgende:
[..]
Post je dit op een ander forum in een andere context, want dit leest wel wat vreemd. ?
Verder:
Ik snap niet dat je haar toelaat om samen met hem, zonder jou, te slapen in jullie bed.
Ze reikt jou de handen niet meer toe, deze wijzen nu de naar de kant van de andere man.
Ik zou het per direct uitmaken, alle contact verbreken, niets meer uit haar leven toelaten om met jou te kunnen spelen. Want dat doet ze. Je gedachten, je gevoel, zelfs je eigen bed is ten prooi gevallen aan haar welzijn en seksuele avances naar iemand anders.
Om van te kotsen.
Waarom moet ik aan soyboy-memes denken bij TS?
Zachtaardig in in een relatie, ja. Om de liefde het werk te laten doen en om van elkaar te kunnen genieten. Dat is nu voorbij, want ze gaat er vandoor met een ander. Tijd om die zachte, maakbare zelve naar haar toe in de ijskast te stoppen want van liefde met haar is geen sprake meer.quote:Op woensdag 31 juli 2019 14:33 schreef ToT het volgende:
[..]
Ja maar TS is zachtaardig, dus dan is het allemaal veel minder erg!
Omdat die mensen zich inclusiverend opstellen. De liefde die TS voor haar heeft, ondanks dat zij met die nieuwe vriend in TS' bed slaapt, is nog niet weg. TS wil zich openstellen voor haar, en daar hoort die nieuwe kerel nu dus ook bij.quote:Waarom moet ik aan soyboy-memes denken bij TS?
Het spoort van geen kant.
Boeiend...quote:
Vind je het nodig hebben van een deel 2 niet wat narcistisch?
Niet per se seksueel, maar ik krijg er wel rare vibes bij.
Er zijn veel soorten reacties. Mensen die invoelend zijn, mensen die problemen projecteren, mensen die een grapje maken, en nog veel meer.quote:Op woensdag 31 juli 2019 17:55 schreef Cat-astrophe het volgende:
Ik krijg steeds meer het idee dat TS ook een soort bevrediging vindt in de reacties die hij hier krijgt.
Niet per se seksueel, maar ik krijg er wel rare vibes bij.
Soms heeft iemand een thema en dat komt dan steeds terug. De eerste keer is dat leerzaam maar later niet meer, de persoon gaat dan heftiger reageren. Die reacties ga ik dus negeren.
Ik kan goed tegen kritiek. Heb ik moeten leren hoor. Dus brand maar los.
Ik ben nu trouwens in hoofdstuk 5 van Mjon van Oers. Dat gaat over de liefde bij de narcist. Aai! Heel treffend. Ik vind veel van jullie reacties daarin terug, waarvoor dank, omdat ik het zo beter kan verwerken.
Vroeger heb ik honderden keren in forums van de Viva o.i.d. gelezen over de relatie met een narcistische man. Die zijn slopend.
De relatie met deze vrouw wat dat totaal niet. Ik voel me geen slachtoffer, nee, ik heb alleen heel mooie herinneringen. Dat is dus het verwonderlijke en misschien het fnuikende.
Ik heb een goede meetlat of ik al dan niet terug zal komen: alsnog een empathisch antwoord op mijn laatste twee mails. Geen empathie? Geen relatie!
(Die andere vriend doet er eigenlijk helemaal niet toe.)
Misschien omdat ze geen narcist is?quote:
[..]
Ik voel me geen slachtoffer, nee, ik heb alleen heel mooie herinneringen. Dat is dus het verwonderlijke en misschien het fnuikende.
Jij kunt dit helemaal niet vaststellen
Dat jij wil dat er wat mis met maar is zodat jij alles af kunt schuiven maakt niet dat er ook daadwerkelijk wat mis met haar is he
Lees je eigen bericht van net nog eens terug. Daarin lees ik dat ze het verhaal verdraait, dat ze je bedreigd, onjuistheden... Dat moet je toch niet willen joh.
- er is bij haar thuis veel stress, iets met drugs en de kinderen begrijp ik? Hoe is haar relatie met haar kinderen want daar kun je misschien ook één en ander aan afleiden? Is dat contact warm?
- het grootste deel van het topic gaat over haar en hoe zij is. Is het niet juist leuk om eens te onderzoeken hoe JIJ bent?
Mede daarom heb ik de volgende vragen:
- je schrijft zelf ook iets over je eigen moeder, maar ik begrijp het niet, behalve dat er iets mis is in dat contact?
- wat is de reden dat je ging scheiden? Ben je nu iets tegengestelds gaan zoeken? Of loop je tegen hetzelfde aan? Of is er geen verband? Misschien leuk om eens naar te kijken?
- waarom ga je nu een soort experiment met haar doen op vakantie? En waarom lijkt: 'stroop smeren, geen kritiek leveren, geen aandacht verwachten' je een strategie die ook fijn is voor jezelf?
- en verder, uit interesse: hoe heeft ze overleefd in de bossen? Hoe lang is ze daar geweest en hoe kwam ze dan aan eten enzo? Was ze daar alleen en ging ze daar dan afkicken?
"En wat dan weer heel moeilijk is, is hun opmerking: "Wij vinden de situatie ok. Jij vult het aan"."
Je schreef eerder dat hij je steken uitdeelt en niet blij met jou is. Dus dit lijken dan meer haar woorden dan de zijne?
Je leest de Viva?quote:
[..]
Er zijn veel soorten reacties. Mensen die invoelend zijn, mensen die problemen projecteren, mensen die een grapje maken, en nog veel meer.
Soms heeft iemand een thema en dat komt dan steeds terug. De eerste keer is dat leerzaam maar later niet meer, de persoon gaat dan heftiger reageren. Die reacties ga ik dus negeren.
Ik kan goed tegen kritiek. Heb ik moeten leren hoor. Dus brand maar los.
Ik ben nu trouwens in hoofdstuk 5 van Mjon van Oers. Dat gaat over de liefde bij de narcist. Aai! Heel treffend. Ik vind veel van jullie reacties daarin terug, waarvoor dank, omdat ik het zo beter kan verwerken.
Vroeger heb ik honderden keren in forums van de Viva o.i.d. gelezen over de relatie met een narcistische man. Die zijn slopend.
De relatie met deze vrouw wat dat totaal niet. Ik voel me geen slachtoffer, nee, ik heb alleen heel mooie herinneringen. Dat is dus het verwonderlijke en misschien het fnuikende.
Ik heb een goede meetlat of ik al dan niet terug zal komen: alsnog een empathisch antwoord op mijn laatste twee mails. Geen empathie? Geen relatie!
(Die andere vriend doet er eigenlijk helemaal niet toe.)
Ah, dat verklaart een hoop.
En nee, ik lees niet de Viva, het gaat om de diverse fora op internet. Ook Viva heeft er een. Want vrouwen hebben van oudsher belangstelling voor relaties, en vandaar dat daar honderden verhalen over narcistische mannen staan.
Maar herkenning van zoiets blijft moeilijk. Dat schrijft ook Mjon van Oers. Daarom schaam ik me er niet voor. Ook voor professionals is het moeilijk.
Ruim veertig jaar geleden raakte ze verslaafd aan de Crystal Meth. Omdat haar tanden allemaal uitvielen, moest ze een keuze maken. Ze koos voor het leven, en wel door af te kicken in de bossen ergens midden in Engeland. Ze had een opleiding in de planten gehad, en leefde dus op paddenstoelen, rupsen, planten; alles wat de natuur haar kon geven. ... Toen ze terug kwam in Nederland, ontmoette ze haar man met wie ze een vrij huwelijk aanging. Mannen kwamen aan haar echtgenoot vragen of ze met haar naar bed mochten, vertelde ze. Ze had altijd wel drie vriendjes, zo geliefd en sexy is ze. Plus ze is dol op seks. De tijd dat ik haar kende is ze altijd heel open over haar leven geweest.
En over haar prestaties op het werk, die heel bijzonder waren. Ze had een eigen bedrijf gehad, zelf een heel laboratorium opgezet, heel bijzondere en handige programma's gemaakt toen de computer zijn intrede deed, een van de eerste complexe volledig geautomatiseerde systemen opgezet in Nederland en voor haar werk professoren gecoacht; in haar vriendenkring zitten bekende politici en professoren. Kortom, ze is heel bijzonder. Althans, dat wil ze zo uitstralen. (Totdat ik dingen controleerde en tot mijn verbazing merkte, dat het allemaal wel meevalt.)
Als hippie is zij voorstander van drugs. Mij krijgt ze echter niet mee. (Ik ben een vat vol heftige emoties, maar ik reguleer dat met muziek en zo. Ik heb wel eens gedacht dat ik Borderline heb.) Dus ook haar kinderen nemen wiet, cocaïne, speed, slaappillen, lachgas. Vaak is er een puntfeestje.
Dan is een dochter open en warm en spraakzaam. Als die dochter nuchter is, is ze een gesloten boek. Dus het gebruik van die middelen is leuk en nuttig, vindt ze. Bovendien zij die middelen -volgens onderzoek- allemaal veel minder erg dan alcohol, zegt ze. En wat klopt. Ik breng trouwens wel elke week een plastic zak vol lege drankflessen naar de glasbak.
Mijn (ex)vriendin is zakelijk en vriendelijk naar de kinderen toe. Ik zou het niet 'warm' willen noemen. Ze zegt: "ik heb de jongeren niet in de hand, en dat hoort zo want ze zijn volwassen." Maar ik vind dat vreemd, want een volwassene kun je heel goed coachen.
Daar komt nog bij, dat ze vroeger samen met haar man een jaar lang een opleiding bij de GGZ heeft gevolgd om Pleegouders te worden. Bij het einde, keurde een inspecteur hen bij hun thuis af, waar ze erg boos om was. (Haar man is inmiddels overleden, aan Korsakov)
Ze hebben toen zelf jongeren in huis genomen. Sommigen komen er nog steeds. En hoewel het best goed gaat met hen, heb ik nooit iets van een coaching-interactie (interventie) opgemerkt. Ze laat de jongeren altijd 'zwemmen', hoewel dat een bekende en basale interactie is (namelijk het 'er zijn').
Ik wist het een beetje, maar het wordt nu wel erg duidelijk: ik had een narcistische moeder. In hoofdstuk 6 beschrijft Mjon precies de situatie bij mij vroeger thuis. En: "Wanneer je opgegroeid bent in zo'n explosieve situatie, dan kun je ook de neiging hebben om de rest van je leven te blijven zoeken naar een bepaalde spanning, om maar het gevoel te hebben dat je leeft. Dat kan door het opzoeken van lastige situaties en onmogelijke relaties..." Ha ha, ten voeten uit!
Volgens mijn zussen was mijn ex-eega een evenbeeld van mijn moeder. Ik heb mij in het huwelijk altijd weggecijferd. Ze verliet het gezin, om 100% zelf voor onze gehandicapte dochter te kunnen zorgen. Momenteel heb ik met iedereen een goed contact. En dat terwijl mijn kinderen helaas in twee kampen verdeeld zijn.
Zelfonderzoek is een rode draad. Ik hou een dagboek bij en reflecteer veel.
Na de scheiding had ik jaren een relatie met een rustige vrouw. Misschien wel te rustig!
Leuk dat je dat vraagt.
Daar op dat bekende vakantie-adres komen we tientallen mensen tegen die we al kennen. Verder: zie hierboven.
Dat geen kritiek leveren en zo, zag ik deze week als techniek. Kritiek levert toch alleen maar weerstand op. Je moet het dus heel anders aanpakken. Ik was dat al een beetje gaan doen. En ik zag, dat de tweede vriend ook dat soort technieken toepast.
Ze kan niet tegen kritiek: het mag niet zo zijn, dat je van 'haar onderwerp' een stukje iets beter weet dan zij. Dan wordt ze boos. Maar hij weet dat te vermijden. Dus: "Ja, inderdaad wij hebben nooit ruzie", zegt ze over hem & haar.
En nee, inderdaad, en dat soort technieken toepassen moet je bewust doen, nadat je de relatie hebt geëvalueerd. Bijvoorbeeld bij je narcistische baas, omdat je van hem vreet. Er is dan een soort van evenwicht.
Maar hier ligt dat inderdaad anders. 'Wat heb ik eraan?' is voor mij de vraag die ik moet beantwoorden. Ik ben daar nog niet 100% uit. Hier liggen in ieder geval hele leuke, bijzonder grote uitdagingen.
Ik ben blij met jouw laatste vraag! Ik heb hem vaak gezien, maar meestal eventjes. Dus echt goed ken ik hem niet, ik kan zijn opmerkingen niet met zekerheid plaatsen. Maar je hebt gelijk, ze legt dingen in iemands mond, had ik al gemerkt!
Ze zei dat ze het complex ‘‘maar ook erg spannend’’ vindt, dat twéé mannen van haar houden.
En het feit dat ze naar zijn broer en dochter ging *zonder mij*, had ik uit mijzelf moeten begrijpen. ‘‘Want hij wil hen doen geloven dat ik zijn vriendin ben.’’ En ook dat hij een nacht van mij 'afpakte' en voor zichzelf reserveerde, wijst eveneens een beetje op strijd.
Maar een ding mag duidelijk zijn: ik ben echt niet van plan te gaan strijden met een man in de vooravond van zijn dood. Dat is belachelijk en moreel verwerpelijk. Ik snap ook niet, wat ze daar nou leuk aan vindt??
ook alquote:
Ik wist het een beetje, maar het wordt nu wel erg duidelijk: ik had een narcistische moeder.
Als je zo goed bent in dat diagnosticeren moet je misschien een opleiding er in gaan doen of zo
Misschien wil ze wel bij je terug en dan samen psychiatrisch begeleid wonen. Want jullie allebei klinken niet echt gezond.quote:
Wat een leuke vragen zeg, Dehelerambam!
En nee, ik lees niet de Viva, het gaat om de diverse fora op internet. Ook Viva heeft er een. Want vrouwen hebben van oudsher belangstelling voor relaties, en vandaar dat daar honderden verhalen over narcistische mannen staan.
Maar herkenning van zoiets blijft moeilijk. Dat schrijft ook Mjon van Oers. Daarom schaam ik me er niet voor. Ook voor professionals is het moeilijk.
Ruim veertig jaar geleden raakte ze verslaafd aan de Crystal Meth. Omdat haar tanden allemaal uitvielen, moest ze een keuze maken. Ze koos voor het leven, en wel door af te kicken in de bossen ergens midden in Engeland. Ze had een opleiding in de planten gehad, en leefde dus op paddenstoelen, rupsen, planten; alles wat de natuur haar kon geven. ... Toen ze terug kwam in Nederland, ontmoette ze haar man met wie ze een vrij huwelijk aanging. Mannen kwamen aan haar echtgenoot vragen of ze met haar naar bed mochten, vertelde ze. Ze had altijd wel drie vriendjes, zo geliefd en sexy is ze. Plus ze is dol op seks. De tijd dat ik haar kende is ze altijd heel open over haar leven geweest.
En over haar prestaties op het werk, die heel bijzonder waren. Ze had een eigen bedrijf gehad, zelf een heel laboratorium opgezet, heel bijzondere en handige programma's gemaakt toen de computer zijn intrede deed, een van de eerste complexe volledig geautomatiseerde systemen opgezet in Nederland en voor haar werk professoren gecoacht; in haar vriendenkring zitten bekende politici en professoren. Kortom, ze is heel bijzonder. Althans, dat wil ze zo uitstralen. (Totdat ik dingen controleerde en tot mijn verbazing merkte, dat het allemaal wel meevalt.)
Als hippie is zij voorstander van drugs. Mij krijgt ze echter niet mee. (Ik ben een vat vol heftige emoties, maar ik reguleer dat met muziek en zo. Ik heb wel eens gedacht dat ik Borderline heb.) Dus ook haar kinderen nemen wiet, cocaïne, speed, slaappillen, lachgas. Vaak is er een puntfeestje.
Dan is een dochter open en warm en spraakzaam. Als die dochter nuchter is, is ze een gesloten boek. Dus het gebruik van die middelen is leuk en nuttig, vindt ze. Bovendien zij die middelen -volgens onderzoek- allemaal veel minder erg dan alcohol, zegt ze. En wat klopt. Ik breng trouwens wel elke week een plastic zak vol lege drankflessen naar de glasbak.
Mijn (ex)vriendin is zakelijk en vriendelijk naar de kinderen toe. Ik zou het niet 'warm' willen noemen. Ze zegt: "ik heb de jongeren niet in de hand, en dat hoort zo want ze zijn volwassen." Maar ik vind dat vreemd, want een volwassene kun je heel goed coachen.
Daar komt nog bij, dat ze vroeger samen met haar man een jaar lang een opleiding bij de GGZ heeft gevolgd om Pleegouders te worden. Bij het einde, keurde een inspecteur hen bij hun thuis af, waar ze erg boos om was. (Haar man is inmiddels overleden, aan Korsakov)
Ze hebben toen zelf jongeren in huis genomen. Sommigen komen er nog steeds. En hoewel het best goed gaat met hen, heb ik nooit iets van een coaching-interactie (interventie) opgemerkt. Ze laat de jongeren altijd 'zwemmen', hoewel dat een bekende en basale interactie is (namelijk het 'er zijn').
Ik wist het een beetje, maar het wordt nu wel erg duidelijk: ik had een narcistische moeder. In hoofdstuk 6 beschrijft Mjon precies de situatie bij mij vroeger thuis. En: "Wanneer je opgegroeid bent in zo'n explosieve situatie, dan kun je ook de neiging hebben om de rest van je leven te blijven zoeken naar een bepaalde spanning, om maar het gevoel te hebben dat je leeft. Dat kan door het opzoeken van lastige situaties en onmogelijke relaties..." Ha ha, ten voeten uit!
Volgens mijn zussen was mijn ex-eega een evenbeeld van mijn moeder. Ik heb mij in het huwelijk altijd weggecijferd. Ze verliet het gezin, om 100% zelf voor onze gehandicapte dochter te kunnen zorgen. Momenteel heb ik met iedereen een goed contact. En dat terwijl mijn kinderen helaas in twee kampen verdeeld zijn.
Zelfonderzoek is een rode draad. Ik hou een dagboek bij en reflecteer veel.
Na de scheiding had ik jaren een relatie met een rustige vrouw. Misschien wel te rustig!
Leuk dat je dat vraagt.
Daar op dat bekende vakantie-adres komen we tientallen mensen tegen die we al kennen. Verder: zie hierboven.
Dat geen kritiek leveren en zo, zag ik deze week als techniek. Kritiek levert toch alleen maar weerstand op. Je moet het dus heel anders aanpakken. Ik was dat al een beetje gaan doen. En ik zag, dat de tweede vriend ook dat soort technieken toepast.
Ze kan niet tegen kritiek: het mag niet zo zijn, dat je van 'haar onderwerp' een stukje iets beter weet dan zij. Dan wordt ze boos. Maar hij weet dat te vermijden. Dus: "Ja, inderdaad wij hebben nooit ruzie", zegt ze over hem & haar.
En nee, inderdaad, en dat soort technieken toepassen moet je bewust doen, nadat je de relatie hebt geëvalueerd. Bijvoorbeeld bij je narcistische baas, omdat je van hem vreet. Er is dan een soort van evenwicht.
Maar hier ligt dat inderdaad anders. 'Wat heb ik eraan?' is voor mij de vraag die ik moet beantwoorden. Ik ben daar nog niet 100% uit. Hier liggen in ieder geval hele leuke, bijzonder grote uitdagingen.
Ik ben blij met jouw laatste vraag! Ik heb hem vaak gezien, maar meestal eventjes. Dus echt goed ken ik hem niet, ik kan zijn opmerkingen niet met zekerheid plaatsen. Maar je hebt gelijk, ze legt dingen in iemands mond, had ik al gemerkt!
Ze zei dat ze het complex ‘‘maar ook erg spannend’’ vindt, dat twéé mannen van haar houden.
En het feit dat ze naar zijn broer en dochter ging *zonder mij*, had ik uit mijzelf moeten begrijpen. ‘‘Want hij wil hen doen geloven dat ik zijn vriendin ben.’’ En ook dat hij een nacht van mij 'afpakte' en voor zichzelf reserveerde, wijst eveneens een beetje op strijd.
Maar een ding mag duidelijk zijn: ik ben echt niet van plan te gaan strijden met een man in de vooravond van zijn dood. Dat is belachelijk en moreel verwerpelijk. Ik snap ook niet, wat ze daar nou leuk aan vindt??
Zij drugs, geen alcohol hoor (wel lege flessen en een ex-man aan Korsakoff ten onder
), raar vinden dat een inspecteur dan zijn zege niet geeft aan pleegouder worden in zo'n tyfusbende. Dan toch maar jongeren in huis halen en beetje met ze hangen.Jij iedereen labelen, zogenaamd begrijpen en proberen te controleren maar mislukken hierin. In dat laatste vindt je dan een masochistisch genoegen.
Mooi zooitje en dit topic hoeft geen vervolg, jullie hebben niet echt een relatie meer. Voor je dagboek verhalen koop je maar een schrift of open je een blog ergens op het web.
Succes...
(Ik heb er zelfs les in gegeven, en weet daardoor maar al te goed dat een diagnose een hachelijke zaak is)quote:
[..]
ook al
Als je zo goed bent in dat diagnosticeren moet je misschien een opleiding er in gaan doen of zo
Klopt dat er geen sprake was van 'relatie' in die zin die wij allemaal kennen.quote:
[..]
Mooi zooitje en dit topic hoeft geen vervolg, jullie hebben niet echt een relatie meer.
Ze heeft wel eens los gelaten, dat ze verzorging wilde. Dus dat zie je ook goed.
Maar zo'n tehuis, dat gaat hem niet worden.
Ze wil een LAT-relatie met mij, of ze wil er desnoods twee. Blijkbaar is dat háár oplossing tegen de aankomende eenzaamheid, als de dochter vertrekt naar dier huis.
Punt is, of ik dat wel wil.
En verder: je hóéft niet te reageren. En je "adviezen" kun je beter maar achterwege laten!
Dan vind ik je nog verwerpelijker dan ik al vondquote:
[..]
(Ik heb er zelfs les in gegeven, en weet daardoor maar al te goed dat een diagnose een hachelijke zaak is)
Amenquote:
[..]
Misschien wil ze wel bij je terug en dan samen psychiatrisch begeleid wonen. Want jullie allebei klinken niet echt gezond.
Zij drugs, geen alcohol hoor (wel lege flessen en een ex-man aan Korsakoff ten onder
Jij iedereen labelen, zogenaamd begrijpen en proberen te controleren maar mislukken hierin. In dat laatste vindt je dan een masochistisch genoegen.
Mooi zooitje en dit topic hoeft geen vervolg, jullie hebben niet echt een relatie meer. Voor je dagboek verhalen koop je maar een schrift of open je een blog ergens op het web.
Succes...
Ik geloof er helemaal niks vanquote:
[..]
Dan vind ik je nog verwerpelijker dan ik al vond
Ik geloof dat hij het denktquote:
[..]
Ik geloof er helemaal niks van
Ja, dat welquote:
Misschien is het tijd om volwassen te worden Peter Pan.
"Zij drugs, geen alcohol hoor (wel lege flessen en een ex-man aan Korsakoff ten onder
), raar vinden dat een inspecteur dan zijn zege niet geeft aan pleegouder worden in zo'n tyfusbende. Dan toch maar jongeren in huis halen en beetje met ze hangen."Je heb dus begrepen wat ik wilde overbrengen. Maar had je eigenlijk deze bedoeling van mij doorzien??
"Jij iedereen labelen, zogenaamd begrijpen en proberen te controleren maar mislukken hierin. In dat laatste vindt je dan een masochistisch genoegen."
Een label staat bijvoorbeeld op een potje jam. Dan weet je wat er in zit. Maar 'borderline' en 'narcisme' enz, zijn geen labels. Het zijn vage termen en een eerste poging om de menselijke geest te begrijpen. De S in DSM staat niet voor niets voor Statistiek: er is op dit niveau nog helemaal geen zicht op oorzakelijke verbanden. De hersenen zijn zeer complex, en we weten er nog heel weinig van.
Jouw idee over mislukken is dus foutief.
..controleren en mislukken..
Als je je fiets met een lekke band bij de fietsenmaker brengt, heb je de gerechtvaardigde verwachting dat hij hem repareert. Dat heet resultaatverplichting.
Ga je echter naar een psycholoog, psychiater of coach, dat geld een inspanningsverplichting. Er is geen enkele garantie dat de persoon je ook daadwerkelijk kan helpen. Gordon zegt dat heel treffend: "alle hulp gaat via de persoon". Als een persoon geen hulp wil, dan kan niemand hem helpen.
Ik hoop je hiermee te helpen, want door jouw foutieve inzicht zou je gemakkelijk onredelijke verwachtingen kunnen hebben, en diep teleurgesteld kunnen raken. Houdt deze uitleg dus in gedachten.
@Allures. Jij zit ook duidelijk met een probleem. Het is geen bijzonder probleem, maar het wordt veroorzaakt, doordat je geen duidelijk onderscheid maakt tussen werkelijkheid, mening en waardeoordeel. Ik moedig je aan dit soort onderscheid beter te leren zien.
Voor jullie is ook van belang wat 'diagnose' precies voorstelt. Het is een *mening*, door een betaald(e) professional of team, opgesteld via een (goedgekeurde) procedure, binnen een beperkt tijdsraam. Een diagnose is 'twee jaar geldig', wat eigenlijk betekent 'tot aan de deur'.
Het is niet vreemd dat er vaak een 'second opinion' gevraagd wordt. Het is ook niet gek, dat diagnose in Frankrijk anders zijn dan in Engeland. Het is maar een mening.
Komt nog bij, dat voor een echt goede diagnose een half jaar observatie nodig is. Dat is veel te duur, dus een psychiater krijgt één uur betaald voor een diagnose, en daar moet je het dan maar mee doen.
Maar dat is hier trouwens het punt niet. Nee, het punt is dat er geen professional in het spel is, die een idee vormt over een ander. Nee, het gaat hier over het subject. Ik leg uit.
Zie je drie mensen voor je. Het Object, hier de narcistische persoon. Het subject, hier mijn persoontje of in zijn algemeenheid, het slachtoffer of iets dergelijks. En de diagnosticus.
Bij een diagnose ontstaat een officieel rapport van de diagnosticus.
Maar als het subject ontdekt dat hij problemen heeft, ontstaat: *herkenning*. Die kan hij dan kwijt bij vrienden of op een forum.
Saillant punt is nog het volgende. Meisje wordt verkracht. Men zegt: "Eigen schuld, had je maar niet zo'n kort rokje moeten aantrekken."
Precies in datzelfde pakket zit het subject vaak. Die krijgt dan de schuld van de mishandeling die hij onderging. Herkenbaar? Ben jij misschien ook slachtoffer, Allures??
Wb je originele probleem is er eea veranderd: inmiddels geef je diverse malen aan dat je nu precies weet hoe je moet denken en handelen in je houding naar je ex.quote:
Je begon je reeks(je) met een vraag om advies. Blijkbaar heb je dat nu niet meer nodig, en hebben de reacties van users je hierin geholpen, prima.
Maar toch blijf je filosoferen, labelen (ja, dat doe jij ook!), mensen geven hun visie en daar ben jij het niet mee eens, wat je in hele lappen tekst duidelijk maakt. Jij volgt nu immers je helder verlichte en voor jou juiste pad.
Dus, wat wil je verder nog met dit topic?
Van die verandering: klopt. Ik heb zo heel veel verwerkt, dat geeft een gestage verandering. Ook in mijn gevoel, attitude, vraagstelling. Wat fijn dat jullie mij hielpen. Ook 'domme' of 'gemene' antwoorden hebben mij geholpen, want ook die hebben mij aan het denken gezet. Het was hard werken, Cat. Ik kreeg zo een lantaarn om mijn pad te verlichten.quote:
[..]
Wb je originele probleem is er eea veranderd: inmiddels geef je diverse malen aan dat je nu precies weet hoe je moet denken en handelen in je houding naar je ex.
Je begon je reeks(je) met een vraag om advies. Blijkbaar heb je dat nu niet meer nodig, en hebben de reacties van users je hierin geholpen, prima.
Maar toch blijf je filosoferen, labelen (ja, dat doe jij ook!), mensen geven hun visie en daar ben jij het niet mee eens, wat je in hele lappen tekst duidelijk maakt. Jij volgt nu immers je helder verlichte en voor jou juiste pad.
Dus, wat wil je verder nog met dit topic?
Wat ik verder wil? Het is nu klaar.
Van het weekeinde volgde de apotheose. Ik hoef mij totaal geen zorgen te maken!!
Ze is helder, begrijpt alles snel. Nee er is niets 'mis' met haar.
Maar wat er wel mis is, komt in vele reacties in dit topic naar voren: voor haar gelden de algemeen geldende regels van fatsoen niet, en dat in combinatie met haar gebrek aan empathie en haar voortdurende streven naar streling van haar ego.
Wat er gebeurde klopt zo ontzettend precies met wat Mjon van Oers beschrijft. Ook, dat je dit niet meteen doorhebt. Het is narcisme puur sang. Ze blijft zo aardig en charmant. Geen enkel naar woord, geen nare stemverheffing. Ze laat anderen het vuile werk opknappen. Perfect. Echt iedereen tuint daarin.
Ik ga nu verder met mijn leven. Allen veel dank!
Soms gaat er iets mis. Iemand beweegt zich bijvoorbeeld in een vreemde cultuur of begrijpt om een andere reden de code van de omgeving niet. Op zulke momenten wordt het ineens duidelijk hoe belangrijk een gedeeld begrip van het impliciete is. En het kan voor omstanders verschrikkelijk frustrerend en vermoeiend zijn om met iemand om te gaan die dat begrip niet heeft.
Zo heb ikzelf altijd een moeizame relatie met mijn moeder gehad. Ze snapt de regels van het moederschap niet. Ze is na de scheiding van mijn vader verhuisd naar de andere kant van het land, ver weg van haar volwassen kinderen. Ze neemt uit zichzelf vrijwel nooit contact op. Elk contact gaat meteen over haar. Dat is pijnlijk op momenten zoals nu. Ik ben ziek, doorloop allerlei onderzoeken, ben bang voor de uitkomst, mijn gezin heeft het zwaar - en van haar hoor ik niets. Geen 'succes met de afspraak vandaag' of 'kan ik helpen?'. Ik stel haar soms op de hoogte. Als ik dan bel gaat het binnen een paar minuten over haar kat of haar werk.
Ik heb dit zelf overigens ook wel eens 'narcisme' genoemd, maar het is geen narcisme in de vorm van grootheidswaanzin of een ziekelijke hang naar aandacht. Ik houd mezelf om het te begrijpen voor: ze snapt de regels gewoon niet. Gesprekken hierover helpen niet. Ik kan haar niet veranderen of tot een bepaald inzicht brengen: ze is niet in staat om zich de impliciete regels van het sociale verkeer eigen te maken.
Het enige wat ik kan is grenzen trekken. Zo doe ik geen moeite meer voor contact, maar licht ik haar wel in als er iets serieus is. Tegelijkertijd richt ik me op de mensen met wie ik wel bevredigende relaties heb, zoals mijn schoonouders. Dat lijk jij nu ook te doen, grenzen trekken. Ik voorspel alvast dat je voornemen niet (meteen) gaat slagen. Je zult vast nog contact met je geliefde hebben, terugkrabbelen, weer op je strepen gaan staan. Het is een proces en dat is niet erg. Ik denk zelfs dat mijn relatie met mijn moeder me m'n leven lang bezig zal houden.
Vind dit hele gebeuren ontzettend naar overkomen. Jij, de wijze man, de redder die alles begrijpt, analyseerd. Maar wel op een manier waarbij niets aan jou ligt, jij de fantastische bent en die ander het 'probleem' is. Maar he, jij, de grote goede, jij leert daar wel mee omgaan toch, weet beter hoe en wat dan de persoon zelf.
Weet je zeker dat jij de narcist niet bent in deze?
precies ditquote:
Persoonlijk vraag ik me af of je je diagnose's stellen e.d. niet beter op jezelf los kan laten.
Vind dit hele gebeuren ontzettend naar overkomen. Jij, de wijze man, de redder die alles begrijpt, analyseerd. Maar wel op een manier waarbij niets aan jou ligt, jij de fantastische bent en die ander het 'probleem' is. Maar he, jij, de grote goede, jij leert daar wel mee omgaan toch, weet beter hoe en wat dan de persoon zelf.
Weet je zeker dat jij de narcist niet bent in deze?
Een kennis van me is exact zo. Hij is niet bepaald aantrekkelijk maar een bepaald type dominante vrouw ziet in hem de potentie om hem tot slaaf te kunnen maken.quote:
Zijn laatste huwelijk was letterlijk geheel seksloos op 1 pijpbeurt na. Hij betaalde voor haar auto voor haar woning en hij mocht nergens heen.
Nu heeft er weer zo eentje met dezelfde mentaliteit.
Hij trekt ze aan als vliegen.
TS heeft ongeveer diezelfde minderwaardigheidsmentaliteit... en dat ruiken vrouwen.
[ Bericht 4% gewijzigd door SpecialK op 05-08-2019 12:57:33 ]
Precies!quote:
[..]
Een kennis van me is exact zo. Hij is niet bepaald aantrekkelijk maar een bepaald type dominante vrouw ziet in hem de potentie om hem tot slaaf te kunnen maken.
Zijn laatste huwelijk was letterlijk geheel seksloos op 1 pijpbeurt na. Hij betaalde voor haar auto voor haar woning en hij mocht nergens heen.
Nu heeft er weer zo eentje met dezelfde mentaliteit.
Hij trekt ze aan als vliegen.
TS heeft ongeveer diezelfde minderwaardigheidsmentaliteit... en dat ruiken vrouwen.
The power of soy compels you!
Ja, dat weet ik nu 100% zeker. Ik raad je echt aan om het boek van Mjon van Oers te lezen. Als je lid bent van de bibliotheek dan kan dat gratis. Want waarom raakt dit onderwerp je?quote:
Persoonlijk vraag ik me af of je je diagnose's stellen e.d. niet beter op jezelf los kan laten.
Vind dit hele gebeuren ontzettend naar overkomen. Jij, de wijze man, de redder die alles begrijpt, analyseerd. Maar wel op een manier waarbij niets aan jou ligt, jij de fantastische bent en die ander het 'probleem' is. Maar he, jij, de grote goede, jij leert daar wel mee omgaan toch, weet beter hoe en wat dan de persoon zelf.
Weet je zeker dat jij de narcist niet bent in deze?
Kijk, een narcist is een *charmant* persoon. Daar zie je werkelijk niets aan. Hij/zij is geweldig. In het contact met hem/haar kom je geheel uit jezelf tot die conclusie.
Maar er is een spel, waar jij aan deelneemt zonder dat je dat beseft. De uitkomst is dat je je dom, onwaardig en onzeker voelt plus dat je de overtuiging hebt gekregen, dat dit helemaal aan jouzelf ligt. Dán ben je 'slachtoffer' van een narcist geworden. Het is een rol die je hebt aangenomen, tegen wil en dank en zonder het te beseffen. Je bent in zijn/haar uitgekiende manipulaties getrapt.
Claudia_x heeft gelijk! Ik zie haar dit weekeinde inderdaad weer! Je beschrijft de aankomende situatie, die ik inderdaad ook zo inschat!
Er is wel verschil. Je moeder heeft gebrek aan empathie & snapt normen en waarden niet. Die combinatie is het probleem, maar het aspect van charme ontbreekt. Dus lijkt het meer op autisme.
Het is voor jullie belangrijk, dat je het verschil gaan zien tussen de rol van de narcist en de rol van het slachtoffer. Bij een narcistische moeder is dat haar kind, dat dan niet bepaald een goede start in het leven krijgt. Maar dat is niet de schuld van het kind!
Hoe het nu voelt bij mij? Ik zit nog steeds in een rollercoaster! Al die veranderingen!! Nee, ik weet het allemaal helemaal niet zo goed. Mijn inzichten, gevoelens, ze blijven maar veranderen. Daarom zoek ik houvast, en daar schrijf ik dan over. Zo zijn de ontwikkelingen voor mij zichtbaar. Het is steeds een momentopname. Vandaar dat er voor sommigen geen touw aan vast te knopen is.
Mijn ex-exvriendin speelt spelletjes. Die zie ik nu, en ik vind dit aandoenlijk. Want ik begrijp dat er kinderlijke angsten achter zitten. Daarom ben ik niet meer boos of geïrriteerd, ook voel ik me niet meer aangevallen. Ik zal haar gaan geruststellen en zo, want tja, ik had haar wel verlaten hè, iets wat ze totaal niet begrijpt. Ik duik nog even in Geweldloos Communiceren. Dat bange meisje in haar is zo lief. Ik weet nu wie ze is. Ik kan haar aan, zeker nu ik de rode draad te pakken heb. Voor mijzelf moet ik extra helder hebben wat ik wil en dat heel duidelijk naar voren brengen.
Oh ja, de andere vriend. Ik heb hem wat beter leren kennen. Hij is een geweldige kerel. (Hé, waar doet mij dat aan denken??), ik kan nog veel van hem leren.
Ik ben nu in het laatste hoofdstuk. Over heling. Het komt goed. Ik heb de afgelopen maand ongelooflijk veel geleerd. Het komt helemaal goed.
Je bent zelf aandoenlijk.quote:
[..]
Ja, dat weet ik nu 100% zeker. Ik raad je echt aan om het boek van Mjon van Oers te lezen. Als je lid bent van de bibliotheek dan kan dat gratis. Want waarom raakt dit onderwerp je?
Kijk, een narcist is een *charmant* persoon. Daar zie je werkelijk niets aan. Hij/zij is geweldig. In het contact met hem/haar kom je geheel uit jezelf tot die conclusie.
Maar er is een spel, waar jij aan deelneemt zonder dat je dat beseft. De uitkomst is dat je je dom, onwaardig en onzeker voelt plus dat je de overtuiging hebt gekregen, dat dit helemaal aan jouzelf ligt. Dán ben je 'slachtoffer' van een narcist geworden. Het is een rol die je hebt aangenomen, tegen wil en dank en zonder het te beseffen. Je bent in zijn/haar uitgekiende manipulaties getrapt.
Claudia_x heeft gelijk! Ik zie haar dit weekeinde inderdaad weer! Je beschrijft de aankomende situatie, die ik inderdaad ook zo inschat!
Er is wel verschil. Je moeder heeft gebrek aan empathie & snapt normen en waarden niet. Die combinatie is het probleem, maar het aspect van charme ontbreekt. Dus lijkt het meer op autisme.
Het is voor jullie belangrijk, dat je het verschil gaan zien tussen de rol van de narcist en de rol van het slachtoffer. Bij een narcistische moeder is dat haar kind, dat dan niet bepaald een goede start in het leven krijgt. Maar dat is niet de schuld van het kind!
Hoe het nu voelt bij mij? Ik zit nog steeds in een rollercoaster! Al die veranderingen!! Nee, ik weet het allemaal helemaal niet zo goed. Mijn inzichten, gevoelens, ze blijven maar veranderen. Daarom zoek ik houvast, en daar schrijf ik dan over. Zo zijn de ontwikkelingen voor mij zichtbaar. Het is steeds een momentopname. Vandaar dat er voor sommigen geen touw aan vast te knopen is.
Mijn ex-exvriendin speelt spelletjes. Die zie ik nu, en ik vind dit aandoenlijk. Want ik begrijp dat er kinderlijke angsten achter zitten. Daarom ben ik niet meer boos of geïrriteerd, ook voel ik me niet meer aangevallen. Ik zal haar gaan geruststellen en zo, want tja, ik had haar wel verlaten hè, iets wat ze totaal niet begrijpt. Ik duik nog even in Geweldloos Communiceren. Dat bange meisje in haar is zo lief. Ik weet nu wie ze is. Ik kan haar aan, zeker nu ik de rode draad te pakken heb. Voor mijzelf moet ik extra helder hebben wat ik wil en dat heel duidelijk naar voren brengen.
Oh ja, de andere vriend. Ik heb hem wat beter leren kennen. Hij is een geweldige kerel. (Hé, waar doet mij dat aan denken??), ik kan nog veel van hem leren.
Ik ben nu in het laatste hoofdstuk. Over heling. Het komt goed. Ik heb de afgelopen maand ongelooflijk veel geleerd. Het komt helemaal goed.
Tip voor het volgende boek wat je van de bieb leent: Verslaafd aan liefde van Geurtz.
Ik gok zomaar dat er heel een spoor van verwaarlozing achter jou ligt, verwaarlozing van jezelf en alles wat jou lief had moeten zijn in plaats van deze deerne.
Mijn moeder is heel charmant. Ze kan goed babbelen met mensen bijvoorbeeld en heeft diverse relaties met veel jongere mannen erop zitten. Een verknipte vrouw oefent bovendien op een bepaald soort man aantrekkingskracht uit. Mijn vader was bijvoorbeeld iemand die graag in de rol van verzorger zat. Ze voedden elkaar hierin. Daarom vind ik niet dat hij een slachtoffer was - en ik vind ook niet dat jij dat bent. Jij haalt op je eigen manier iets uit deze relatie.quote:
Claudia_x heeft gelijk! Ik zie haar dit weekeinde inderdaad weer! Je beschrijft de aankomende situatie, die ik inderdaad ook zo inschat!
Er is wel verschil. Je moeder heeft gebrek aan empathie & snapt normen en waarden niet. Die combinatie is het probleem, maar het aspect van charme ontbreekt. Dus lijkt het meer op autisme.
Ik zie mezelf niet als een slachtoffer, want dat veronderstelt een zekere machteloosheid. Sinds ik een jaar of 17 ben heb ik genoeg mogelijkheden gehad om me aan de schadelijke invloed van mijn moeder te ontworstelen. En jij hebt dat ook met jouw geliefde. Je bent geen slachtoffer. Als ik een diagnose zou moeten stellen zou ik zeggen dat je een masochist bent met redderssyndroom.quote:Het is voor jullie belangrijk, dat je het verschil gaan zien tussen de rol van de narcist en de rol van het slachtoffer. Bij een narcistische moeder is dat haar kind, dat dan niet bepaald een goede start in het leven krijgt. Maar dat is niet de schuld van het kind!
En aandachtshoer. Hij wil heel graag dat we zijn diagnoses en gevoelens lezen...quote:
[..]
Mijn moeder is heel charmant. Ze kan goed babbelen met mensen bijvoorbeeld en heeft diverse relaties met veel jongere mannen erop zitten. Een verknipte vrouw oefent bovendien op een bepaald soort man aantrekkingskracht uit. Mijn vader was bijvoorbeeld iemand die graag in de rol van verzorger zat. Ze voedden elkaar hierin. Daarom vind ik niet dat hij een slachtoffer was - en ik vind ook niet dat jij dat bent. Jij haalt op je eigen manier iets uit deze relatie.
[..]
Ik zie mezelf niet als een slachtoffer, want dat veronderstelt een zekere machteloosheid. Sinds ik een jaar of 17 ben heb ik genoeg mogelijkheden gehad om me aan de schadelijke invloed van mijn moeder te ontworstelen. En jij hebt dat ook met jouw geliefde. Je bent geen slachtoffer. Als ik een diagnose zou moeten stellen zou ik zeggen dat je een masochist bent met redderssyndroom.
Ik voel me geen slachtoffer.
Bij narcisme gaat het niet alleen een stoornis, maar vooral het spel. De narcist heeft anderen nodig.
Games people play. Dus de kunst is, om uit die rol van slachtoffer te stappen en zelf je leven gaan leiden. En dat is niet makkelijk. Sommigen zijn totaal ontheemd en geestelijk kapot.
Bij mij valt dat nog reuze mee. Ik zit alleen maar in een achtbaan.
Nee, ik ga haar niet redden. Ze wil gewoon mensen om zich heen. Ik ga haar ook niet veranderen.
Nee, ik pas alleen maar mijn attitude aan, omdat ik haar nu veel beter begrijp. Plus ik ga mij assertiever opstellen.
Het is geen solitaire, hè? Jij speelt je eigen rol in jullie gezamenlijke spel en klaarblijkelijk heb je haar ook nodig.quote:
Bij narcisme gaat het niet alleen een stoornis, maar vooral het spel. De narcist heeft anderen nodig.
Games people play. Dus de kunst is, om uit die rol van slachtoffer te stappen en zelf je leven gaan leiden. En dat is niet makkelijk. Sommigen zijn totaal ontheemd en geestelijk kapot.
Bij mij valt dat nog reuze mee. Ik zit alleen maar in een achtbaan.
Dan vraag je om conflicten en dagelijks gedoe om het leven op gang te houden. Dat aangeleerde gedrag blijven we koesteren want iedereen doet het zo. Ik denk zo maar dat 75% van de relaties inhoudsloos zijn omdat de ander niet kan omgaan met die ander door gebrek aan inzicht in menselijk gedrag. En dan maar kiest voor een 'het zal zo wel goed zijn' want iedereen doet het zo.
Ik doe niet mee...
Heb je het tegen mij?quote:
Minder analyseren, meer gewoon kijken naar wat je wel en wat je niet bevalt zonder hele psychologische onderbouwingen er achter. Je bent geen therapeut, toch?
Wat cempexo zegt, is anders helemaal waar en hier van toepassing.
De relatie met mij en mijn geliefde, die dus een geliefde erbij heeft genomen, is niet main-stream. Het beantwoordt niet aan de meest voorkomende norm op relatie-gebied. Dus dat geeft al veel weerstand. Ook bij mijzelf: het maakt het denken over dit gebeuren veel moeilijker.
Dan het gebeuren zelf: het proces van een tweede vriend nemen.
Dit ging geleidelijk. Er zijn verschillende fases te zien. Vanaf maart kwam de vriendschap zover, dat het seksueel werd. Het besef dat er een seksuele relatie was ontstaan, groeide. Later groeide de geheimhouding hieromtrent. Dat gaf bij mij nare onderbuikgevoelens. Dan komt het moment waarop eerste openheid wordt gegeven, wat niet erg bewust ging. Maar wat bij mij insloeg als een bliksem bij heldere hemel. Dan ontstaat er veel geharrewar. Ik zoek zekerheid voor mijn onderbuik gevoel, krijg die ook en maak het dan subiet uit.
Er is dan een verwarrende en pijnlijke situatie ontstaan. Mijn geliefde begrijpt er helemaal niets van, en geeft mij de schuld. Ik voel mij afgewezen, zij ziet mij niet staan. Het kost mij vele uren studie en reflectie om te begrijpen wat er op detailniveau is gebeurd. En dat is, sterk samengevat, dat mijn geliefde niet snapt wat wilsovereenstemming is: "Ik heb jouw goedkeuring niet nodig, want ik ben autonoom!". Dit wordt opgelost, doordat de andere vriend een voorstel tot samenwerking doet. Hier ga ik mee akkoord, en daarmee is het kernprobleem opgelost. We kunnen nu gedrieën verder. Geheimzinnigheid, en stiekemheid is niet meer nodig. Openheid, vertrouwen en samenwerking gaat nu gebeuren.
Toen ik getrouwd was, was ik strikt monogaam. Dat is ook het beste voor de kinderen.
Maar nu zijn de kinderen groot, en hebben zelf een goed lopend gezin. Monogamie is nu niet meer echt nuttig. Ik zie dan ook, dat onder mijn leeftijdgenoten monogamie 'uit' is.
Je leeft maar ene keer. Laten we elkaar gelukkig maken met leuke dingen. En seks is geweldig.
Zonder grondige analyse, was de relatie daadwerkelijk beëindigd.
Maar vanwege het gebeurde, ken ik mijn geliefde heel veel beter. Ik zie de 'bugs' in haar denken, die bij haar als persoon horen, en die haar uniek maken. Ik kan haar nu werkelijk accepteren zoals ze in het echt is. Ik hoop dat ze dit gauw ook zal begrijpen, en geen drang meer zal voelen om een masker op te hebben. Maar als ze dat toch doet, dan hoort dat bij haar.
Aan mijn kant, ik hoef niet meer bang te zijn.
Dit is de stand van nu. Maar misschien is het vanmiddag weer anders, hoor.
En dat ga je dan hier ook weer helemaal uiteenzetten natuurlijkquote:
[..]
Maar misschien is het vanmiddag weer anders, hoor.
Je schijnt niet door te hebben wat je doet.quote:
[..]
Ja, dat weet ik nu 100% zeker. Ik raad je echt aan om het boek van Mjon van Oers te lezen. Als je lid bent van de bibliotheek dan kan dat gratis. Want waarom raakt dit onderwerp je?
Kijk, een narcist is een *charmant* persoon. Daar zie je werkelijk niets aan. Hij/zij is geweldig. In het contact met hem/haar kom je geheel uit jezelf tot die conclusie.
Maar er is een spel, waar jij aan deelneemt zonder dat je dat beseft. De uitkomst is dat je je dom, onwaardig en onzeker voelt plus dat je de overtuiging hebt gekregen, dat dit helemaal aan jouzelf ligt. Dán ben je 'slachtoffer' van een narcist geworden. Het is een rol die je hebt aangenomen, tegen wil en dank en zonder het te beseffen. Je bent in zijn/haar uitgekiende manipulaties getrapt.
Claudia_x heeft gelijk! Ik zie haar dit weekeinde inderdaad weer! Je beschrijft de aankomende situatie, die ik inderdaad ook zo inschat!
Er is wel verschil. Je moeder heeft gebrek aan empathie & snapt normen en waarden niet. Die combinatie is het probleem, maar het aspect van charme ontbreekt. Dus lijkt het meer op autisme.
Het is voor jullie belangrijk, dat je het verschil gaan zien tussen de rol van de narcist en de rol van het slachtoffer. Bij een narcistische moeder is dat haar kind, dat dan niet bepaald een goede start in het leven krijgt. Maar dat is niet de schuld van het kind!
Hoe het nu voelt bij mij? Ik zit nog steeds in een rollercoaster! Al die veranderingen!! Nee, ik weet het allemaal helemaal niet zo goed. Mijn inzichten, gevoelens, ze blijven maar veranderen. Daarom zoek ik houvast, en daar schrijf ik dan over. Zo zijn de ontwikkelingen voor mij zichtbaar. Het is steeds een momentopname. Vandaar dat er voor sommigen geen touw aan vast te knopen is.
Mijn ex-exvriendin speelt spelletjes. Die zie ik nu, en ik vind dit aandoenlijk. Want ik begrijp dat er kinderlijke angsten achter zitten. Daarom ben ik niet meer boos of geïrriteerd, ook voel ik me niet meer aangevallen. Ik zal haar gaan geruststellen en zo, want tja, ik had haar wel verlaten hè, iets wat ze totaal niet begrijpt. Ik duik nog even in Geweldloos Communiceren. Dat bange meisje in haar is zo lief. Ik weet nu wie ze is. Ik kan haar aan, zeker nu ik de rode draad te pakken heb. Voor mijzelf moet ik extra helder hebben wat ik wil en dat heel duidelijk naar voren brengen.
Oh ja, de andere vriend. Ik heb hem wat beter leren kennen. Hij is een geweldige kerel. (Hé, waar doet mij dat aan denken??), ik kan nog veel van hem leren.
Ik ben nu in het laatste hoofdstuk. Over heling. Het komt goed. Ik heb de afgelopen maand ongelooflijk veel geleerd. Het komt helemaal goed.
Ik wens je veel inzicht, maar ik vraag je nogmaals eens je focus op jezelf te leggen ipv op de ander.
Gast, wees gewoon meer recht-toe-recht-aan: gaat je vriendin vreemd. dump haar gewoon. Klaar.quote:
[..]
Heb je het tegen mij?
Wat cempexo zegt, is anders helemaal waar en hier van toepassing.
De relatie met mij en mijn geliefde, die dus een geliefde erbij heeft genomen, is niet main-stream. Het beantwoordt niet aan de meest voorkomende norm op relatie-gebied. Dus dat geeft al veel weerstand. Ook bij mijzelf: het maakt het denken over dit gebeuren veel moeilijker.
Dan het gebeuren zelf: het proces van een tweede vriend nemen.
Dit ging geleidelijk. Er zijn verschillende fases te zien. Vanaf maart kwam de vriendschap zover, dat het seksueel werd. Het besef dat er een seksuele relatie was ontstaan, groeide. Later groeide de geheimhouding hieromtrent. Dat gaf bij mij nare onderbuikgevoelens. Dan komt het moment waarop eerste openheid wordt gegeven, wat niet erg bewust ging. Maar wat bij mij insloeg als een bliksem bij heldere hemel. Dan ontstaat er veel geharrewar. Ik zoek zekerheid voor mijn onderbuik gevoel, krijg die ook en maak het dan subiet uit.
Er is dan een verwarrende en pijnlijke situatie ontstaan. Mijn geliefde begrijpt er helemaal niets van, en geeft mij de schuld. Ik voel mij afgewezen, zij ziet mij niet staan. Het kost mij vele uren studie en reflectie om te begrijpen wat er op detailniveau is gebeurd. En dat is, sterk samengevat, dat mijn geliefde niet snapt wat wilsovereenstemming is: "Ik heb jouw goedkeuring niet nodig, want ik ben autonoom!". Dit wordt opgelost, doordat de andere vriend een voorstel tot samenwerking doet. Hier ga ik mee akkoord, en daarmee is het kernprobleem opgelost. We kunnen nu gedrieën verder. Geheimzinnigheid, en stiekemheid is niet meer nodig. Openheid, vertrouwen en samenwerking gaat nu gebeuren.
Toen ik getrouwd was, was ik strikt monogaam. Dat is ook het beste voor de kinderen.
Maar nu zijn de kinderen groot, en hebben zelf een goed lopend gezin. Monogamie is nu niet meer echt nuttig. Ik zie dan ook, dat onder mijn leeftijdgenoten monogamie 'uit' is.
Je leeft maar ene keer. Laten we elkaar gelukkig maken met leuke dingen. En seks is geweldig.
Zonder grondige analyse, was de relatie daadwerkelijk beëindigd.
Maar vanwege het gebeurde, ken ik mijn geliefde heel veel beter. Ik zie de 'bugs' in haar denken, die bij haar als persoon horen, en die haar uniek maken. Ik kan haar nu werkelijk accepteren zoals ze in het echt is. Ik hoop dat ze dit gauw ook zal begrijpen, en geen drang meer zal voelen om een masker op te hebben. Maar als ze dat toch doet, dan hoort dat bij haar.
Aan mijn kant, ik hoef niet meer bang te zijn.
Dit is de stand van nu. Maar misschien is het vanmiddag weer anders, hoor.
Geen analyses over narcistische persoonlijkheid, geen excuses voor haar zoeken, niet proberen uit te vinden hoe je tot haar door kunt dringen; bepaalde grenzen ga je gewoon niet overheen, ongeacht hoe zielig haar sekspartner is en dat ze hem uit medelijden pleziert.
precies, de analyse van z'n situatie begint en eindigt bij jezelf.quote:
[..]
Je schijnt niet door te hebben wat je doet.
Ik wens je veel inzicht, maar ik vraag je nogmaals eens je focus op jezelf te leggen ipv op de ander.
Wat is jou rol en wat zijn jouw grenzen. Waar heb jij jezelf tekort gedaan of in de steek gelaten.
Ik doe dat niet. Vreemdgaan bij mij heeft een andere betekenis dan sec sex, namelijk vreemdgaan is ook en vooral een mentale betekenis. Daar bedoel ik mee het klagen over je partner bij een ander.
Mijn man begrijpt me niet-hij is wel leuk tegen andere vrouwen-hij heeft stinkvoeten-hij wast zich niet goed-altijd maar bezig met zijn hobby-zijn vrienden zijn alles voor hem-hij helpt niet bij het huiswerk van de kinderen-tv kijken doet hij te vaak-enz enz enz enz enz enz-enz-enz
Vrouwen klagen bij hun vriendinnen-hun moeder-hun tante-hun oma-hun collega enz enz enz.
Maar niet bij hun partner...die niet
In dat opzicht gaan heel veel vrouwen vreemd en heel vaak vreemd, ik denk wel iedere week.
De partner is sowieso steevast degene die moet veranderen.
Maar als er problemen zijn valt er 10/10 keer bij jezelf al zo veel te leren en te verbeteren, waarom niet daar beginnen ipv de ander te analyseren en kijken wat er allemaal aan mankeert.
Ik heb me hier overigens zelf ook meer dan eens schuldig aan gemaakt
TS komt ook op Viva, zodoende...quote:
Het is wel een trend onder (vooral) vrouwen (?) om de vuile was buiten te hangen mbt je relatie. Hele Viva forum pagina's worden ermee volgeschreven.
De partner is sowieso steevast degene die moet veranderen.
Maar als er problemen zijn valt er 10/10 keer bij jezelf al zo veel te leren en te verbeteren, waarom niet daar beginnen ipv de ander te analyseren en kijken wat er allemaal aan mankeert.
Ik heb me hier overigens zelf ook meer dan eens schuldig aan gemaakt
Mannen net zo goed.quote:
Het bijzondere van mensen is hun waardeoordeel over het vreemdgaan van mensen. Men selecteert vreemdgaan onder het hoofdstuk sex met een ander dan je partner.
Ik doe dat niet. Vreemdgaan bij mij heeft een andere betekenis dan sec sex, namelijk vreemdgaan is ook en vooral een mentale betekenis. Daar bedoel ik mee het klagen over je partner bij een ander.
Mijn man begrijpt me niet-hij is wel leuk tegen andere vrouwen-hij heeft stinkvoeten-hij wast zich niet goed-altijd maar bezig met zijn hobby-zijn vrienden zijn alles voor hem-hij helpt niet bij het huiswerk van de kinderen-tv kijken doet hij te vaak-enz enz enz enz enz enz-enz-enz
Vrouwen klagen bij hun vriendinnen-hun moeder-hun tante-hun oma-hun collega enz enz enz.
Maar niet bij hun partner...die niet
In dat opzicht gaan heel veel vrouwen vreemd en heel vaak vreemd, ik denk wel iedere week.
Hoe vaak ik wel niet een klaagzang over de partner aan heb moeten horen. Heel irritant, zeer onaantrekkelijk naar mijn mening. Waarom denkt iemand dat ik zin heb in seks met iemand die al zo praat over zijn partner?
Maar vreemdgaan is vooral een bepaalde mate van liegen, afspraken met voeten treden, weten dat wat je doet de ander zou kwetsen.
Wat dat precies inhoud verschilt van mens tot mens. Maar zit mbt vreemdgaan altijd in het bindings stukje van de relatie. Een bedreiging/breken daarvan.
Voor jou is het emotioneel vreemdgaan, voor een ander fysiek en alles daartussenin.
Zelf heb ik geen moeite met 'gewoon seks', ook niet met emotie delen. Maar wel met stiekem gedoe of problemen thuis niet oplossen zodat ze gaan etteren, maar het wel ergens anders bespreken (waardoor het eenzijdig is, eigenlijk eerder het probleem vergroot).
Daarin lig ik persoonlijk meer met jou op een lijn. Maar ik snap best dat er voor andere mensen andere zaken gelden. Dat voor hun een gestolen kusje de binding verstoord.
Klinkt inderdaad nogal... onsamenhangend cq. Psychotisch.quote:
[..]
Misschien wil ze wel bij je terug en dan samen psychiatrisch begeleid wonen. Want jullie allebei klinken niet echt gezond.
Zij drugs, geen alcohol hoor (wel lege flessen en een ex-man aan Korsakoff ten onder
Jij iedereen labelen, zogenaamd begrijpen en proberen te controleren maar mislukken hierin. In dat laatste vindt je dan een masochistisch genoegen.
Mooi zooitje en dit topic hoeft geen vervolg, jullie hebben niet echt een relatie meer. Voor je dagboek verhalen koop je maar een schrift of open je een blog ergens op het web.
Succes...
Dude....quote:
[..]
Ja, dat weet ik nu 100% zeker. Ik raad je echt aan om het boek van Mjon van Oers te lezen. Als je lid bent van de bibliotheek dan kan dat gratis. Want waarom raakt dit onderwerp je?
Kijk, een narcist is een *charmant* persoon. Daar zie je werkelijk niets aan. Hij/zij is geweldig. In het contact met hem/haar kom je geheel uit jezelf tot die conclusie.
Maar er is een spel, waar jij aan deelneemt zonder dat je dat beseft. De uitkomst is dat je je dom, onwaardig en onzeker voelt plus dat je de overtuiging hebt gekregen, dat dit helemaal aan jouzelf ligt. Dán ben je 'slachtoffer' van een narcist geworden. Het is een rol die je hebt aangenomen, tegen wil en dank en zonder het te beseffen. Je bent in zijn/haar uitgekiende manipulaties getrapt.
Claudia_x heeft gelijk! Ik zie haar dit weekeinde inderdaad weer! Je beschrijft de aankomende situatie, die ik inderdaad ook zo inschat!
Er is wel verschil. Je moeder heeft gebrek aan empathie & snapt normen en waarden niet. Die combinatie is het probleem, maar het aspect van charme ontbreekt. Dus lijkt het meer op autisme.
Het is voor jullie belangrijk, dat je het verschil gaan zien tussen de rol van de narcist en de rol van het slachtoffer. Bij een narcistische moeder is dat haar kind, dat dan niet bepaald een goede start in het leven krijgt. Maar dat is niet de schuld van het kind!
Hoe het nu voelt bij mij? Ik zit nog steeds in een rollercoaster! Al die veranderingen!! Nee, ik weet het allemaal helemaal niet zo goed. Mijn inzichten, gevoelens, ze blijven maar veranderen. Daarom zoek ik houvast, en daar schrijf ik dan over. Zo zijn de ontwikkelingen voor mij zichtbaar. Het is steeds een momentopname. Vandaar dat er voor sommigen geen touw aan vast te knopen is.
Mijn ex-exvriendin speelt spelletjes. Die zie ik nu, en ik vind dit aandoenlijk. Want ik begrijp dat er kinderlijke angsten achter zitten. Daarom ben ik niet meer boos of geïrriteerd, ook voel ik me niet meer aangevallen. Ik zal haar gaan geruststellen en zo, want tja, ik had haar wel verlaten hè, iets wat ze totaal niet begrijpt. Ik duik nog even in Geweldloos Communiceren. Dat bange meisje in haar is zo lief. Ik weet nu wie ze is. Ik kan haar aan, zeker nu ik de rode draad te pakken heb. Voor mijzelf moet ik extra helder hebben wat ik wil en dat heel duidelijk naar voren brengen.
Oh ja, de andere vriend. Ik heb hem wat beter leren kennen. Hij is een geweldige kerel. (Hé, waar doet mij dat aan denken??), ik kan nog veel van hem leren.
Ik ben nu in het laatste hoofdstuk. Over heling. Het komt goed. Ik heb de afgelopen maand ongelooflijk veel geleerd. Het komt helemaal goed.
Ik snap best dat de rol van behrijpende man je beter bevalt. Ik snap best dat je graag wil denken dat de ander onder controle houden een veiligere denkwijze is.
Maar of zij nu narcist is of niet doet er niet zoveel toe. Jij bent haar hulpverlener niet.
Jou neiging naar de 'ander' te kijken en niet naar jezelf is problematisch.
Kijk eens naar waarom je, ondanks dat je het eigenlijk niet wil, toch ermee doorgaat. Waarom jij het nodig hebt om de 'grote redder', de ingelezen en redelijke vent te zijn. Want dat ben je niet op deze manier. Dit gaat niet om haar, dit gaat om jou.
Ga je eens inlezen op jezelf, jouw gedragingen.
Afgelopen weekeinde zijn we met zijn drieën geweest. Er werd een feestmaaltijd voor mij/ons bereid.
Het was heel erg leuk en gezellig. Wij mannen blijken goed met elkaar overweg te kunnen. De dame kreeg een urenlange VIP-behandeling. Zij meldde later dat zij tot haar verbazing volkomen uitgerust was door deze behandeling. Dit is beslist voor herhaling vatbaar. Met zijn drieën is zoveel meer mogelijk dan met zijn tweeën.
Het stof is neergedaald. Het vertrouwen is hersteld.
Ik zat gevoelsmatig in een achtbaan: ik werd inwendig heftig opgeschud. Dat is een heel bijzondere ervaring. Ik dacht gek te worden. Mijn geliefde had niet begrepen hoe zwaar het voor mij was dat zij een vriend erbij nam. Na acht pogingen om dat duidelijk te maken, zei ze dat ik dat dan maar eens moest uitleggen. Dat is een beginnetje van meer begrip voor mij.
En ondertussen ben ik 6 kg kwijt. Dat is mooi meegenomen.
Daarin heb je eigenlijk gewoon gelijk.quote:
Als het voor jou werkt, dan werkt het. Dat is het enige wat telt en de rest moet je lekker naast je neerleggen. Oordelen is altijd makkelijk als je er zelf niet midden in zit.
Uit dit topic blijkt van alle kanten dat het niet voor hem werkt. Maar hij vind die vrouw blijkbaar zo fantastisch (of is bang dat hij niets anders kan krijgen) dat hij dit allemaal maar accepteert.quote:
Als het voor jou werkt, dan werkt het. Dat is het enige wat telt en de rest moet je lekker naast je neerleggen. Oordelen is altijd makkelijk als je er zelf niet midden in zit.
Of heeft ze hem wel kunnen bevredigen? Je had het eerder over dat ze bekend had het kussen verschoond te hebben?
Waarvan je dus zou kunnen stellen dat het voor hem werkt, dat impliceert het woordje "accepteert" immers. Bovendien vind ik het een brug te ver om voor iemand anders te bepalen wat al dan niet werkt voor diegene.quote:
[..]
Uit dit topic blijkt van alle kanten dat het niet voor hem werkt. Maar hij vind die vrouw blijkbaar zo fantastisch (of is bang dat hij niets anders kan krijgen) dat hij dit allemaal maar accepteert.
Als het 100% zou werken had hij dit topic nooit geopend.quote:
[..]
Waarvan je dus zou kunnen stellen dat het voor hem werkt, dat impliceert het woordje "accepteert" immers. Bovendien vind ik het een brug te ver om voor iemand anders te bepalen wat al dan niet werkt voor diegene.
Óf to is een heel zwakke sneue man
Deze TS. Z'n vrouw neukt liever een kansloze terminale dan hem en hij is er nog OK mee ook Inmiddels hoeft hij er zelf niet meer bij te zijn maar doet hij het op afstand via facetimequote:
DIG / Oude Iphone met Facetime → Android
De 'tweede vriend' maakt het tegenwoordig goed, volgens hem. Maar hij ontpopt zich als een echte narcist. En dat snap ik nu, want ik heb dit onderwerp heftig bestudeerd. Twee narcisten bij elkaar blijkt goed te werken. 'Mijn ex-exvriendin', is toch maar beter mijn ex-vriendin. Zij houdt niet van relaties en al helemaal niet van geclaim van die tweede. Dus dat wordt een nieuw verhaal, maar ga ik niet vertellen.
Mijn positie geef ik op, ik blijf 'een goede vriend', en ik hoop dat dat ook zo blijft. Hoop, omdat zo'n narcistische vrouw met haar charme een ongelooflijk sterke aantrekkingskracht heeft. Daar zijn vele toneelstukken en drama's over geschreven. Dus nee, dat is geen kenmerk van zwakte.
Narcisme zie ik op dit moment zo: de vriendin was als baby verwaarloosd. Ze schreeuwde en huilde: 'ik ben lief, ik ben lief, verzorg mij!' En zestig jaar later was die schreeuw nog steeds niet verstomd, al klonk die heel anders. Als jullie je kunnen voorstellen dat het gehuil van een baby door merg en been gaat, kunnen jullie je misschien ook voorstellen, dat het vergelijkbare geluid later van de volwassen vrouw je ook in het hart snijdt. Dat is de kracht van het narcisme.
Dan qua gezondheid, voor de geïnteresseerde mannen. Ze zijn samen naar de uroloog geweest. Hij nam haar mee in haar mooiste jurk, zodat de uroloog dan met eigen ogen kon zien waarom hij zo ontzettend graag een erectie wil hebben. Dat hielp. Ze kregen viagra mee. Maar dat blijkt niet te helpen. De zoektocht naar de erectie gaat verder. Joh, maakt mij niet meer uit.
Ze liet mij een mail lezen, dat hij zich haar minnaar voelt. Al gebruikt hij daar dus hulpstukken voor; het gaat om het idee. Hij wil zo graag als volledig man erkend worden.
Ik houd de moeder van mijn kinderen op de hoogte. We kunnen samen hartelijk lachen om mijn avonturen.
Op dit moment weet ik echt niet waar ik aan toe ben. Wel weet ik nu zeker, dat er voor een normale relatie geen solide basis kan bestaan.
tegenwoordig wel jaquote:
kunnen jullie je misschien ook voorstellen, dat het vergelijkbare geluid later van de volwassen vrouw man je ook in het hart snijdt.
quote:
Maar hij ontpopt zich als een echte narcist. En dat snap ik nu, want ik heb dit onderwerp heftig bestudeerd. Twee narcisten bij elkaar blijkt goed te werken. 'Mijn ex-exvriendin', is toch maar beter mijn ex-vriendin. Zij houdt niet van relaties en al helemaal niet van geclaim van die tweede. Dus dat wordt een nieuw verhaal, maar ga ik niet vertellen.
Mijn positie geef ik op, ik blijf 'een goede vriend', en ik hoop dat dat ook zo blijft. Hoop, omdat zo'n narcistische vrouw met haar charme een ongelooflijk sterke aantrekkingskracht heeft. Daar zijn vele toneelstukken en drama's over geschreven. Dus nee, dat is geen kenmerk van zwakte.
Narcisme zie ik op dit moment zo: de vriendin was als baby verwaarloosd. Ze schreeuwde en huilde: 'ik ben lief, ik ben lief, verzorg mij!' En zestig jaar later was die schreeuw nog steeds niet verstomd, al klonk die heel anders. Als jullie je kunnen voorstellen dat het gehuil van een baby door merg en been gaat, kunnen jullie je misschien ook voorstellen, dat het vergelijkbare geluid later van de volwassen vrouw je ook in het hart snijdt. Dat is de kracht van het narcisme.
Deze mooie zin zou ik ergens noteren alvast als topictitel voor het volgende deelquote:
De zoektocht naar de erectie gaat verder.
Maar vooralsnog "neemt" ze deze 2e vriend dus met hulpstukken begrijp ik, dus is de huidige tt nog relevant genoeg.
Dat denk ik ook. Deze vrouw gaat gezien haar leven en leeftijd echt niet meer veranderen.quote:
Op dit moment weet ik echt niet waar ik aan toe ben. Wel weet ik nu zeker, dat er voor een normale relatie geen solide basis kan bestaan.
Dus maak je breuk definitief en laat deze zooi achter bij die andere lover.
En wat te denken van 3?! De heilige drie-eenheid.quote:
Twee narcisten bij elkaar blijkt goed te werken.
Oh , for fuck's sake..... Wait, what? Ik wist niet dat je vriendin een bejaarde was?quote:
Narcisme zie ik op dit moment zo: de vriendin was als baby verwaarloosd. Ze schreeuwde en huilde: 'ik ben lief, ik ben lief, verzorg mij!' En zestig jaar later was die schreeuw nog steeds niet verstomd
Het verhaal wordt steeds mooier! Oh mijn god.quote:
Mijn positie geef ik op, ik blijf 'een goede vriend', en ik hoop dat dat ook zo blijft. Hoop, omdat zo'n narcistische vrouw met haar charme een ongelooflijk sterke aantrekkingskracht heeft. Daar zijn vele toneelstukken en drama's over geschreven. Dus nee, dat is geen kenmerk van zwakte.
Hij is zelf ook 60 plus.quote:
[..]
Wait, what? Ik wist niet dat je vriendin een bejaarde was?
Zou zo uit een roman van Grunberg kunnen komen.quote:
[..]
Deze mooie zin zou ik ergens noteren alvast als topictitel voor het volgende deel
Sjezus, hoe kan iemand met een totaal gebrek aan ruggegraat toch zo oud worden?quote:
Het klopt dat deze topic niet meer aansluit bij de titel. Goed opgemerkt! Maar ik legde dat uit: jullie vinden het vervolg blijkbaar interessant.
Ik heb de dochter van mijn nu werkelijk ex- vriendin gebeld, en gevraagd om de verantwoordelijkheid over te nemen, omdat ik heel erg bezorgd ben. Doet ze. Ze vertelde dat haar moeder heel erg gesteld op mij is, maar we konden samen niets vinden dat op echte liefde tussen haar moeder en mij zou kunnen wijzen. Voor een relatie is er geen solide basis. Zelfs de dochter wist dit niet goed.
Over zwakte: de meeste mensen lopen weg van pijn. Dat wordt dan als sterk gezien. Maar in feite is dat natuurlijk zwakte. Wees eens eerlijk!
Ja, het doet pijn, Love hurts. Maar vergelijk het met de tandarts die een kies trekt. Pijn trekt gewoon weer weg. Maar er zijn mensen die zo bang zijn voor de pijn, dat ze niet naar de tandarts gaan en hun gebit laten verslonzen. In deze analogie ga ik vol mee in het verhaal met deze narcistische vrouw om er voor mij uit te halen wat er in zit. Het trio'tje was heel leuk, trouwens.
Van heroine word je niet wijzer. Die vergelijking gaat mank.
Over bejaarde: ik voel me heel jong, ik ontwikkel mij elke dag verder. Veel van jullie jongeren hebben de overtuiging dat je niets meer leert als je eenmaal volwassen bent. Maar dat is een achterhaalde overtuiging.
Op dit moment doorzie ik de vrouw. Ik merk dat ze dat heel eng vindt. Ze is hoogbegaafd, en dat mensen haar echt begrijpen moet nieuw en angstig voor haar zijn. Ik waardeer haar zoals ze is, inclusief haar leugens en emotieblindheid. Ik trek het me niet meer aan als ze liegt. Want ik snap vanuit welke pijn ze zo doet. Ik word ook niet meer boos, omdat ik weet dat ze boosheid niet herkent. Ook blijheid herkent ze niet. Dit is een ernstige handicap, die onderdeel is van het narcisme. Ik bewonder haar, dat ze ondanks deze handicap, het toch zo ver heeft weten te schoppen.
Ook verwacht ik nu geen liefde of aandacht van haar kant. Ze is daartoe niet in staat. Ze heeft het niet in de aanbieding, zoals jullie al opmerkten.
Ook mensen met een (ernstige geestelijke) handicap hebben recht op geluk. Als ik daaraan kan bijdragen zal ik dat doen. Dat doe ik dan vanuit liefde. Niet vanuit angst. Ik ben niet (meer) bang om haar te verliezen. Ik heb haar nooit gehad.
Met haar vriend doet ze leuke dingen. Ik gun haar dat. Uitjes, etentjes, voorstellingen. Naar bed. Hij gebruikt trouwens een Satisfier Pro. En de batterij is na een uur nog niet leeg....
Ik voel me nu sterk en gelukkig. Ik heb al een leuk iemand ontmoet waar het mogelijk mee gaat klikken...
iet zo zeuren, dat is sterkquote:
Je pingpongt wel heen en weer tussen je gevoelens voor haar he.....
Zal wel aan mij liggen.
Ik ben benieuwd of je ook het verloop ziet.quote:
Je pingpongt wel heen en weer tussen je gevoelens voor haar he.....
Als het goed is, verloopt de verwerking van mensen die in narcistisch misbruik zitten, in fases.
Eerst het onderkennen van het nare gevoel, dan het besef van slachtoffer te zijn, dan de zoektocht naar informatie en begrip, dan de verwerking van die informatie tot een andere mentaliteit en dan het nieuwere leven op een hoger niveau.
Daarbij is de narcist niet meer de misbruiker, maar de gehandicapte, die met aanvaarding, zorg en echte liefde tegemoetgetreden kan worden. Het slachtoffer voelt zich geen slachtoffer meer, maar kan uit liefde voor zichzelf verder leven. Kortom, er vindt een radicale omkering plaats. Dit kan vele jaren duren. Bij mij duurde het een maand of twee. Is mijn standpunt dan hè.
Ik ben er nog wel mee bezig, maar het gaat heel goed zo.
Die vrouwen in blijf van m'n lijf-huizen, en kinderen die geen contact meer hebben met hun ouders nadat ze misbruikt zijn weten niet wat ze missen. Machtig mooi allemaal!quote:
Weglopen van pijn is zwakte....alright. Dus in een relatie blijven waarin je snoeihard misbruikt wordt is kracht?
Iemand die alles zo rationeel benadert en probeert te verklaren enz klinkt aan de ene kant als een intelligent persoon, maar aan de andere kant als je ziet wat hij allemaal zomaar accepteert; klinkt als bijzonder naïef en wereldvreemd.quote:
Zelden iemand zo raar zien omschrijven van alles.
Zal wel aan mij liggen.
Hij stelt zich nu op als een soort verhevene die het licht heeft gezien en daardoor hypertolerant en begrijpend is geworden, en lijkt daar een soort genot uit te halen. Heel vreemd allemaal.quote:
[..]
Iemand die alles zo rationeel benadert en probeert te verklaren enz klinkt aan de ene kant als een intelligent persoon, maar aan de andere kant als je ziet wat hij allemaal zomaar accepteert; klinkt als bijzonder naïef en wereldvreemd.
De jeugd even laten zien hoe het moet idd!quote:
[..]
Hij stelt zich nu op als een soort verhevene die het licht heeft gezien en daardoor hypertolerant en begrijpend is geworden, en lijkt daar een soort genot uit te halen. Heel vreemd allemaal.
"Ja maar ze HEBBEN ook lebensraum nodig, moet je zien met z'n hoevelen ze zijn!"
"Och die soldaten hebben al wekenlang niet meer geneukt, stuur ze even naar mijn huis; mijn vrouw kan wel een aantal snipperdagen van haar werk opnemen voor ze."
"Hebben ze een hekel aan joden? Nou ja, ze zullen daar wel zo hun redenen voor hebben denk ik dan maar. Weet jij er nog een paar te wonen?"
Wat is dit nu weer voor iets raars...quote:
Narcisme zie ik op dit moment zo: de vriendin was als baby verwaarloosd. Ze schreeuwde en huilde: 'ik ben lief, ik ben lief, verzorg mij!'
Dat is hij zelf ook.quote:
[..]
Wait, what? Ik wist niet dat je vriendin een bejaarde was?
Misschien is hij zelf misbruikt of verwaarloosd door zijn narcistische moeder (hij schreef in het andere topic dat hij een narcistische moeder heeft) en zoekt hij daarom voortdurend relaties op waarin hij wordt vernederd, waarin hij steeds probeert om iets te 'overwinnen', te begrijpen, te verklaren. Hij voelt dat alsof het hem verder helpt, maar voor een buitenstaander ziet het er heel knullig uit en iedereen denkt: waarom zoek je niet gewoon een leuke vrouw?
Deze man doorstaat de masochistische pijn en "het spel van de liefde" omdat hij denkt dat liefde een strijd hoort te zijn en om zich daarin sterk en in control te voelen. Maar het constante drama van het aantrekken-afstoten in de relatie is feitelijk leeg en dekt juist de echte, oorspronkelijke pijn af. Hij ervaart in dit spel telkens een kleine "overwinning" wanneer er weer een periode van aantrekking is en daardoor is dit verslavend voor hem. Zonder dit alles voelt hij zich leeg en komen mogelijk zijn trauma's naar boven. Daarom wil hij nu onmiddellijk een nieuwe liefde vinden nu hij uiteindelijk definitief door zijn vriendin vernederd en verlaten is.
Maar geen enkele relatie brengt deze meneer verder als hij nooit de kwetsuren van zijn kindertijd verwerkt.
Dit is een bekend fenomeen bij zonen van narcistische moeders. Zo'n moeder probeert hiermee haar kind zijn hele leven in haar macht te houden, want hij kan door haar mishandeling nooit gelukkig worden in een relatie en zal zijn moeder altijd emotioneel trouw blijven, dat is althans haar opzet. Vaak is er ook een haat-liefde relatie met moeder.
Bestaan er werkelijk mensen die hun kind op die manier misbruiken? Ja helaas die zijn er best wel, alleen deze moeders doen dit niet bewust, zij hebben meestal zelf ook een traumatische jeugd gehad. Bij moeders met münchausen by proxy zie je dit zelfde patroon van het kind gebruiken om zelf iets te verkrijgen. Zulk misbruik blijft bijna altijd verborgen.
Bovenstaande is uiteraard slechts een hypothese door een amateur psychoanalist, ik weet er verder niets vanaf.
Obsessie voor een vrouw maakt blind inderdaad.
En als hij geen aandacht meer krijgt gaat hij wel in een leren string op de Dam mensen met een ronkende kettingzaag achterna terwijl hij Für Elise neuriet en willekeurig mensen om zich heen neermaait.quote:Op woensdag 28 augustus 2019 11:44 schreef Lienekien het volgende:
TS is duidelijk verslaafd aan drama. Ik vind het tenenkrommend.
Ja toen ik net iets las van de Orgasmatron Masturbator Pro Ultimate Limited Edition of iets dergelijks kon ik hier even mijn emo.gif niet onderdrukken.quote:
Ik ga zometeen even mijn oogbollen schoonmaken. Wat ik allemaal heb gelezen vorige pagina jeetje
Overigens bestaan er, als Viagra niet helpt, operaties waarbij het zwellichaam in de penis vervangen wordt voor een hydraulisch systeem.
Misschien een goede tip voor die terminale patiënt die jouw vriendin snoeihard genadeloos wil uitwonen en tot aan de huig toe wil volblaffen?
Was ooit in de jaren '80 in het programma Vinger Aan De Pols. Als je idd 60+ bent moet je dat programma wel kennen! [ Bericht 36% gewijzigd door ToT op 28-08-2019 15:50:38 ]
Punt is dat het misbruik juist zo moeilijk te onderkennen valt. Het slachtoffer heeft dit helemaal niet door. Ik zie het nu aan de tweede vriend, die narcistisch blijkt en inpraat op mijn ex-vriendin. Op 12 augustus schreef ik over een vermoeden die kant op. Ik zou dit verhaal niet vertellen, maar ik laat nu los, dat hij ervoor zorgt dat zij zijn normen en waarden overneemt. Vervolgens doet zij 'uit eigen wil' precies wat hij wil. Daarmee creëert hij afstand tussen mij en deze ex. Dat is precies zijn bedoeling. Die narcistische spelletjes zijn verdomde ingewikkeld en subtiel.quote:
Weglopen van pijn is zwakte....alright. Dus in een relatie blijven waarin je snoeihard misbruikt wordt is kracht?
Ik denk dat ik op dit moment geen slachtofferrol meer speel. Dat noteer ik, zodat ik dit later terug kan lezen. Het slachtoffer laat zich dus ongemerkt manipuleren: hij/zij voelt dat totaal niet, of heeft misschien alleen maar een vaak onderbuikgevoel. Maar ik zie nu de lopende processen, de motivatie, de pijn uit de prille kindertijd. Ik weet er nog zeker niet alles van, maar dit is wel buitengewoon interessante materie!
Of misschien verkopen aan GTST??quote:Wanneer komt het boek uit?
Ik ben benaderd om er een cursus over te schrijven. De belangstelling is er dus al. Ha ha ha.
Ach, met tekst kun je het beste rationeel blijven. Emoties komen met tekst heel slecht over. Trek daar niet de verkeerde conclusies uit.
@ToT, nee het ligt anders. Wij mensen kunnen maar ongeveer 4 jaar vooruit kijken. Zo zijn we geëvolueerd. Dus als het goed is, kun jij je totaal niet voorstellen hoe jouw gedachtewereld en gevoelswereld over 50 jaar is. En dat is prima.
@saparmurat_niyazov: zou je tegen een blinde zeggen: "kijk eens uit je doppen!" ? Filosofeer eens hier over.
"Beste jantco, er zitten steeds mannen naar mijn vrouw te loeren, hoe moet ik hier mee om gaan?"quote:
Bij deze man een cursus volgen is wel echt jezelf bewust een afgrond in storten
--> jantco geeft je een pak Omo mee om alle spermavlekken mee uit de lakens te wassen en schrijft je een maandelijkse SOA-test voor. Verder natuurlijk een paar sexy lingerie-setjes en een Kamasutra-cursus voor de vriendin om die kerels zo goed mogelijk te kunnen bevredigen.
In direct fysieke zin niet (voorbeeld: hij loopt tegen een pas geschilderd hekje aan) want hij kan immers niets zien, in meer geestelijke zin (voorbeeld: hij is nonchalant en sluit een volstrekt onnodig abonnement af) eventueel wel.quote:
[..]
@:saparmurat_niyazov: zou je tegen een blinde zeggen: "kijk eens uit je doppen!" ? Filosofeer eens hier over.
Wat heeft dat met dit spannende avontuur te maken eigenlijk?
Je vergeet de Satisfier Pro. Ik durf niet eens te googlen wat het is/hoe het eruit zietquote:
[..]
"Beste jantco, er zitten steeds mannen naar mijn vrouw te loeren, hoe moet ik hier mee om gaan?"
--> jantco geeft je een pak Omo mee om alle spermavlekken mee uit de lakens te wassen en schrijft je een maandelijkse SOA-test voor. Verder natuurlijk een paar sexy lingerie-setjes en een Kamasutra-cursus voor de vriendin om die kerels zo goed mogelijk te kunnen bevredigen.
Je wilt natuurlijk ook niet geëlektrocuteerd worden door je speeltje als je hem in bad gebruikt. Hoewel dat misschien een extra explosieve sensatie is...quote:De populaire klassieke Satisfyer Pro 2 garandeert explosieve sensaties met zijn innovatieve drukgolf stimulatie. De 11 programma's en het high-tech apparaat bieden je contactloos genot, welke je altijd en overal kan ervaren dankzij de oplaadbare batterij.
Kenmerken
- Fluisterstil
- Lichaamsvriendelijke siliconen
- 11 programma's
- Waterdicht voor nog meer plezier onder water
- Drukgolf en touch-free stimulatie van de clitoris
- Magnetische USB-oplaadkabel meegeleverd
- Oplaadbare Li-ion batterij
- Gemakkelijk schoon te maken
Je komt telkens met nieuwe analyses van de situatie, maar er ontbreekt een belangrijk ding. Het enige wat telt is een analyse van je eigen gedrag, je eigen rol.quote:
[..]
Punt is dat het misbruik juist zo moeilijk te onderkennen valt. Het slachtoffer heeft dit helemaal niet door. Ik zie het nu aan de tweede vriend, die narcistisch blijkt en inpraat op mijn ex-vriendin. Op 12 augustus schreef ik over een vermoeden die kant op. Ik zou dit verhaal niet vertellen, maar ik laat nu los, dat hij ervoor zorgt dat zij zijn normen en waarden overneemt. Vervolgens doet zij 'uit eigen wil' precies wat hij wil. Daarmee creëert hij afstand tussen mij en deze ex. Dat is precies zijn bedoeling. Die narcistische spelletjes zijn verdomde ingewikkeld en subtiel.
Stop eens met naar de ander kijken en neem eens verantwoordelijkheid voor jezelf.
quote:
[..]
Je vergeet de Satisfier Pro. Ik durf niet eens te googlen wat het is/hoe het eruit ziet
Ja over dat ding had ik het iets hierboven ook al! En ook ik durf niet te googlen! Zou me trouwens niks verbazen als die naam net als veel andere dingen in dit topic gewoon uit de duim gezogen is.
quote:Op woensdag 28 augustus 2019 18:57 schreef saparmurat_niyazov het volgende:
[..]
Je wilt natuurlijk ook niet geëlektrocuteerd worden door je speeltje als je hem in bad gebruikt. Hoewel dat misschien een extra explosieve sensatie is...
Ow, het bestaat dus nog echt ook! Gelukkig heeft hij de kennis en middelen om deze diagnose te stellen.
Oké, ik ga googlen. RIP aan de nabestaanden alvastquote:
[..]
Zou me trouwens niks verbazen als die naam net als veel andere dingen in dit topic gewoon uit de duim gezogen is.
Edit: is allemaal zo spannend niet geloof ik. De deceptie
[ Bericht 7% gewijzigd door mascara-klodder op 28-08-2019 19:08:19 ]
quote:
[..]
"Beste jantco, er zitten steeds mannen naar mijn vrouw te loeren, hoe moet ik hier mee om gaan?"
--> jantco geeft je een pak Omo mee om alle spermavlekken mee uit de lakens te wassen en schrijft je een maandelijkse SOA-test voor. Verder natuurlijk een paar sexy lingerie-setjes en een Kamasutra-cursus voor de vriendin om die kerels zo goed mogelijk te kunnen bevredigen.
helaas wel veel te dichtbij de waarheid waarschijnlijk.Maar wat ik meemaak, is niet eens zo bijzonder. Het heeft al miljoenen keren plaatsgevonden! Dit is wel een goede uitleg:
Ik lijdt dus aan het Narcistisch Slachtoffer Syndroom, het Narcissistic Victim Syndrome. In hulpverlenersland is dit nog niet zo bekend: hulp wordt niet aangeboden! Hier loopt internet duidelijk voorop. Ik ben nu bezig in Herstellen van narcistische mishandeling, van Iris Koops.
Het is 100% mijn situatie, wat zij beschrijft! Ik zal herstellen.
Narcisme is een mentale stoornis. Het ontstaat voor het 9e levensjaar, dus in de tijd dat een kind in Sinterklaas gelooft, en nog niet in staat is werkelijkheid en perceptie uit elkaar te houden. Bij een narcist loopt dit door elkaar. Hij/zij verdedigt zijn ego (=zelfperceptie) met zijn leven. Het is niet mogelijk, dit punt bij hem/haar duidelijk te maken. Ik heb het geprobeerd. En inderdaad: geen reëel argument komt aan; steeds wordt dit op het imago betrokken. Vandaar dat terugkoppeling niet werkt, en de leerbaarheid nul is.
Ik heb dit nu diep gevoeld bij mijn ex-vriendin. Ik heb respect voor haar, dat zij ondanks deze ernstige stoornis, het toch zo goed heeft weten te doen. En ik heb een diep medelijden met haar, dat zij nooit liefde heeft gekend, terwijl zij daar zo hevig naar verlangt.
Dude dit is allemaal wel waar hoor. Het is ook niet zo dat niemand het gelooft. Ik wil je iig prima geloven en ik weet dat zulke relaties bestaan, niet eens zo weinig zelfs.quote:
Het was een bizarre situatie. Ik snap best dat niemand dit wil geloven, tenzij je het van dichtbij zelf hebt meegemaakt. Het contact met een narcist is verslavend. Heel wonderlijk.
Maar wat ik meemaak, is niet eens zo bijzonder. Het heeft al miljoenen keren plaatsgevonden! Dit is wel een goede uitleg:
Ik lijdt dus aan het Narcistisch Slachtoffer Syndroom, het Narcissistic Victim Syndrome. In hulpverlenersland is dit nog niet zo bekend: hulp wordt niet aangeboden! Hier loopt internet duidelijk voorop. Ik ben nu bezig in Herstellen van narcistische mishandeling, van Iris Koops.
Het is 100% mijn situatie, wat zij beschrijft! Ik zal herstellen.
Narcisme is een mentale stoornis. Het ontstaat voor het 9e levensjaar, dus in de tijd dat een kind in Sinterklaas gelooft, en nog niet in staat is werkelijkheid en perceptie uit elkaar te houden. Bij een narcist loopt dit door elkaar. Hij/zij verdedigt zijn ego (=zelfperceptie) met zijn leven. Het is niet mogelijk, dit punt bij hem/haar duidelijk te maken. Ik heb het geprobeerd. En inderdaad: geen reëel argument komt aan; steeds wordt dit op het imago betrokken. Vandaar dat terugkoppeling niet werkt, en de leerbaarheid nul is.
Ik heb dit nu diep gevoeld bij mijn ex-vriendin. Ik heb respect voor haar, dat zij ondanks deze ernstige stoornis, het toch zo goed heeft weten te doen. En ik heb een diep medelijden met haar, dat zij nooit liefde heeft gekend, terwijl zij daar zo hevig naar verlangt.
Maar ik vind het echt schrikbarend en, om eerlijk te zijn, tamelijk kansloos, dat iemand van jouw leeftijd die zelf N.B. kinderen heeft hier nu pas achterkomt.
En nu je er zoveel over leest, weet je ook dat een narcistische relatie zelden uit één narcist bestaat. Oftewel, je bent zelf net zo goed een wandelend emokanon vol met psychische afweer en compensatie.
Volwassenen doen elkaar heel weinig aan. Al jouw pijn van deze mishandeling is al lang jouw eigen pijn, die jou al heel lang geleden is aangedaan. Dit heb je niet verwerkt, waardoor je nog steeds een afhankelijke projectiel/prooi bent voor uitbuiting.
Toevallig ken ik dit boek van Iris Koops, maar ik zou me als ik jou was niet te lang blijven identificeren met de slachtofferrol. Jij hebt ook je eigen aandeel hierin en je hebt je verantwoordelijkheid te nemen. Voor jezelf, voor je onderdrukte trauma, voor je ex-vriendin en de anderen die bij jullie ziekelijke verhouding betrokken zijn.
Je kan dit niet ontlopen of nog langer voor je uitschuiven, vind ik want je wordt met de dag ongeloofwaardiger, ook voor die man in de spiegel.
Je hebt je echt vreselijk lopen aanstellen als een klein kind en je hebt 0 verantwoordelijkheid genomen voor je eigen relatieverslaafde gedrag.
Droog je tranen en ga nu eens echt aan jezelf werken nu het nog kan, voordat je je weer in het volgende avontuurtje stort.
Precies!quote:
[..]
Dude dit is allemaal wel waar hoor. Het is ook niet zo dat niemand het gelooft. Ik wil je iig prima geloven en ik weet dat zulke relaties bestaan, niet eens zo weinig zelfs.
Maar ik vind het echt schrikbarend en, om eerlijk te zijn, tamelijk kansloos, dat iemand van jouw leeftijd die zelf N.B. kinderen heeft hier nu pas achterkomt.
En nu je er zoveel over leest, weet je ook dat een narcistische relatie zelden uit één narcist bestaat. Oftewel, je bent zelf net zo goed een wandelend emokanon vol met psychische afweer en compensatie.
Volwassenen doen elkaar heel weinig aan. Al jouw pijn van deze mishandeling is al lang jouw eigen pijn, die jou al heel lang geleden is aangedaan. Dit heb je niet verwerkt, waardoor je nog steeds een afhankelijke projectiel/prooi bent voor uitbuiting.
Toevallig ken ik dit boek van Iris Koops, maar ik zou me als ik jou was niet te lang blijven identificeren met de slachtofferrol. Jij hebt ook je eigen aandeel hierin en je hebt je verantwoordelijkheid te nemen. Voor jezelf, voor je onderdrukte trauma, voor je ex-vriendin en de anderen die bij jullie ziekelijke verhouding betrokken zijn.
Je kan dit niet ontlopen of nog langer voor je uitschuiven, vind ik want je wordt met de dag ongeloofwaardiger, ook voor die man in de spiegel.
Je hebt je echt vreselijk lopen aanstellen als een klein kind en je hebt 0 verantwoordelijkheid genomen voor je eigen relatieverslaafde gedrag.
Droog je tranen en ga nu eens echt aan jezelf werken nu het nog kan, voordat je je weer in het volgende avontuurtje stort.
De ander kun je niet veranderen, werk aan jezelf.
Stop met het bestuderen van de overkant.
Man the fuck up!
Dat jongere mensen hier het tegen een oudere kerel met (neem ik aan) veel levenservaring moeten zeggen is best wel erg.
Deze postquote:
[..]
Dude dit is allemaal wel waar hoor. Het is ook niet zo dat niemand het gelooft. Ik wil je iig prima geloven en ik weet dat zulke relaties bestaan, niet eens zo weinig zelfs.
Maar ik vind het echt schrikbarend en, om eerlijk te zijn, tamelijk kansloos, dat iemand van jouw leeftijd die zelf N.B. kinderen heeft hier nu pas achterkomt.
En nu je er zoveel over leest, weet je ook dat een narcistische relatie zelden uit één narcist bestaat. Oftewel, je bent zelf net zo goed een wandelend emokanon vol met psychische afweer en compensatie.
Volwassenen doen elkaar heel weinig aan. Al jouw pijn van deze mishandeling is al lang jouw eigen pijn, die jou al heel lang geleden is aangedaan. Dit heb je niet verwerkt, waardoor je nog steeds een afhankelijke projectiel/prooi bent voor uitbuiting.
Toevallig ken ik dit boek van Iris Koops, maar ik zou me als ik jou was niet te lang blijven identificeren met de slachtofferrol. Jij hebt ook je eigen aandeel hierin en je hebt je verantwoordelijkheid te nemen. Voor jezelf, voor je onderdrukte trauma, voor je ex-vriendin en de anderen die bij jullie ziekelijke verhouding betrokken zijn.
Je kan dit niet ontlopen of nog langer voor je uitschuiven, vind ik want je wordt met de dag ongeloofwaardiger, ook voor die man in de spiegel.
Je hebt je echt vreselijk lopen aanstellen als een klein kind en je hebt 0 verantwoordelijkheid genomen voor je eigen relatieverslaafde gedrag.
Droog je tranen en ga nu eens echt aan jezelf werken nu het nog kan, voordat je je weer in het volgende avontuurtje stort.
Niet helemaal, het heeft te maken met "Wie de splinter in de ander zijn oog ziet, ziet de balk in zijn eigen oog niet."quote:
Vandaar dat ik me ook afvroeg wie er absoluut geen testosteron had; dat impotente vriendje of TS die duidelijk geen kloten heeft.
Man the fuck up!
Dat jongere mensen hier het tegen een oudere kerel met (neem ik aan) veel levenservaring moeten zeggen is best wel erg.
Dit vat het weer prima samen.quote:
[..]
Dude dit is allemaal wel waar hoor. Het is ook niet zo dat niemand het gelooft. Ik wil je iig prima geloven en ik weet dat zulke relaties bestaan, niet eens zo weinig zelfs.
Maar ik vind het echt schrikbarend en, om eerlijk te zijn, tamelijk kansloos, dat iemand van jouw leeftijd die zelf N.B. kinderen heeft hier nu pas achterkomt.
En nu je er zoveel over leest, weet je ook dat een narcistische relatie zelden uit één narcist bestaat. Oftewel, je bent zelf net zo goed een wandelend emokanon vol met psychische afweer en compensatie.
Volwassenen doen elkaar heel weinig aan. Al jouw pijn van deze mishandeling is al lang jouw eigen pijn, die jou al heel lang geleden is aangedaan. Dit heb je niet verwerkt, waardoor je nog steeds een afhankelijke projectiel/prooi bent voor uitbuiting.
Toevallig ken ik dit boek van Iris Koops, maar ik zou me als ik jou was niet te lang blijven identificeren met de slachtofferrol. Jij hebt ook je eigen aandeel hierin en je hebt je verantwoordelijkheid te nemen. Voor jezelf, voor je onderdrukte trauma, voor je ex-vriendin en de anderen die bij jullie ziekelijke verhouding betrokken zijn.
Je kan dit niet ontlopen of nog langer voor je uitschuiven, vind ik want je wordt met de dag ongeloofwaardiger, ook voor die man in de spiegel.
Je hebt je echt vreselijk lopen aanstellen als een klein kind en je hebt 0 verantwoordelijkheid genomen voor je eigen relatieverslaafde gedrag.
Droog je tranen en ga nu eens echt aan jezelf werken nu het nog kan, voordat je je weer in het volgende avontuurtje stort.
AFSCHEID
Ik had in de loop van tijd wat cadeautjes gekregen, zoals haar foto. Deze heb ik teruggebracht. Dat vond ze niet leuk, maar zo kon ze zelf zien, dat het allemaal niet veel voorstelde; wat dus heel anders is dan zij zelf vindt. Ik legde uit hoe je een cadeautje geeft; in het ideale geval is het een symbool, dat de ontvanger zich gezien en geliefd voelt. Want ik wist dat een narcist dit heel moeilijk vindt. Ze sputterde dan ook erg tegen.
Verder was het heel gezellig, ik heb wat klusjes voor haar gedaan. Ik bleef slapen, maar dan wel op zolder! Die nacht gebeurden er bizarre dingen. Ze ging om 06:45 slapen, zonder dat daar een goede reden voor was. Nee, ik ga het niet vertellen; jullie zouden het niet geloven.
Een dingetje wel. De 'andere vriend', die nu dus haar partner is, en met wie ze onderhand volkomen verkleefd is, kan pillen van Drion maken in zijn lab. Ze zei, terwijl ze naar de hemel keek, dat ze "samen zouden gaan". Ze zal altijd bij hem blijven. Om wit bij weg te trekken!
Zondagmiddag heb ik met een omhelzing het laatste en definitieve afscheid genomen. Dit is een mentaal besluit.
Ik heb jullie commentaren gelezen. Er zit veel waars in. Maar ook veel jeugdige naïviteit.
Zoals dat je op mijn leeftijd niet meer hierin zou trappen. Ha ha, wat zien jullie dat verkeerd!
Ik leg uit: de vrouw heeft haar leven lang gemanipuleerd. Dat zijn handelingen, waar de prooi niets van merkt. Dat doet ze dus ook zakelijk. Ze heeft dit jaar veel geld los gekregen bij een verzekeringsmaatschappij, zonder dat ze daar verzekerd was. Niemand die iets door heeft. Het was een knap staaltje manipulatie. Pas nadat het geld binnen was, snapte ik dat ineens. Nee, het is beslist geen oplichterij.
Ook alle jongelui die daar bij deze vrouw komen, hebben geen idee van hoe zij werkelijk is. Ik ben echt de enige persoon, die haar werkelijk begrijpt. (Nou ja, tot op zekere hoogte natuurlijk).
Wat jullie dus veelal denken over dit topic, is dus volkomen misplaatst en geënt op een sterk versimpeld wereldbeeld. Daarom: onderschat nooit een narcist. En het belangrijkste kenmerk van een narcist is zijn/haar charme. Wees gewaarschuwd!
Het einde is iets te dramatisch.
hoe naïef kun je zijn door te denken dat jij als enige haar doorziet.quote:
Hoe onbelangrijk, hoe nutteloos. Kijk naar jezelf, je eigen gedrag. Daar is een belangrijke les te leren.
Kijk naar jezelf, en blijf bij je zelf.
Zoek professionele hulp...
Met stip de allergrootste slappe lul post die ik ooit op Fok!, ik wat zeg ik, op heel internet ben tegen gekomen.quote:
Ik zit eigenlijk met een morele kwestie.
Onze relatie duurt/duurde nu 3 jaar. Sinds een jaar is er een andere man in haar (ons) leven, waar zij bijzonder goed mee kan opschieten. Ik moet vertellen dat zij overtuigd hippie is, en de vrije liefde aanhangt. "Gewoon genieten". Dit onderwerp is honderden keren aan de orde geweest, dus zij weet precies mijn gevoelens en standpunten. Verdere bijzonderheid: die man heeft kanker met uitzaaiingen. Hij zou eigenlijk al dood zijn, maar door de relatie met mijn vriendin leeft hij op. Dat is zonder meer mooi. (Verder heeft hij hormonale medicijnen die de testosteron naar nul brengen. Hij kan geen erectie krijgen, wat hij erg naar vindt.) Hij is attent en lief en heeft mijn vriendin zo ver gekregen dat ze aan lichaamsbeweging ging doen: pingpongen. Maar om er op tijd te zijn -het is op maandagmorgen-, moest ze zondagavond al naar hem toe. In februari waren we bij hem thuis, en hij liet mij haar kamertje met eenpersoonsbed zien.(!) Ondertussen merk ik dat hij steeds vaker belt, ook als ik bij haar ben. Hij ging om een nachtkusje vragen door de telefoon, en als hij bij ons was en weer ging, werd er een kusje uitgewisseld, dat meer dan collegiaal te noemen is. Ik zie dus dat de relatie intiemer wordt. Op foto's is te zien aan de lichaamstaal, dat die twee een stelletje vormen, en zij niet met mij. Dan drie weken geleden. Ik ontdekte dat hij op 'mijn plekje' naast haar in bed sliep. Plus ik ontdekte dat zij bij hem thuis naast hem in het tweepersoonsbed slaapt. Dat bleek al enkele maanden zo te zijn. Ze liggen naakt naast elkaar, waarbij zij met haar speeltjes aan de gang is, en hij haar streelt. Ze liet zich zelfs ontvallen dat hij een beetje jaloers is:"straks komt je echte vriendje en die maakt het af".
Ik vind die opbloeiende liefde vertederend. Maar wat ik een grote klap vind, is het gelieg. Dit is mijn punt. Ze zei:"je bent zo gevoelig, dus ik wilde je dit besparen, ... , maar ik heb wel het kussen verschoond", om dan een week later te zeggen:"ik heb niet het idee dat ik iets verborgen voor je houd". En zo nog veel meer van dit soort opmerkingen. Het voelt als liegen, maar het is ook op te vatten als verwardheid. Die verwardheid kan komen door het jarenlange drugsgebruik en door de grote stress die er vaak bij haar thuis is, door de kinderen en hun vrienden. De vriend heeft trouwens als vrijwilliger gewerkt met verslaafden. Kortom: het is een goed stelletje, en ik pas er niet meer bij. Heb ik nu nog morele verplichtingen naar haar toe?
Haar nog proberen te raken door de cadeautjes die je van haar kreeg terug te brengen
en dan op zolder gaan slapen Hoe vaak moet je eigenlijk definitief afscheid nemen, ik dacht altijd 1x is wel genoeg anders wordt het een beetje raar en ongeloofwaardig enzo.
Kee dan!En jeugdige naïviteit?
Mensenkennis en zelfkennis. De meeste mensen weten heus wel wat ze wel willen en wat ze niet willen in een relatie.Blijkbaar ontbreekt het bij jou volkomen aan alarmbellen die zouden moeten rinkelen als er iets grondig verkeerd is.
Je doet me hier aan denken:
Maar hee; het is vast mijn misplaatste jeugdige onwetendheid dat ik niet verwacht dat ik ooit rustig koffie blijf drinken in een brandend huis!
Ja goed, het wordt nu een TS bash feestje, TS geeft aan dat dit zijn laatste update was dus vanuit TS hoeven we niets meer te verwachten. Kutopmerkingen over necrofilie en meer van dat soort gedoe kunnen achterwege blijven.
Even een vraag:quote:
[..]
Klopt dat er geen sprake was van 'relatie' in die zin die wij allemaal kennen.
Ze heeft wel eens los gelaten, dat ze verzorging wilde. Dus dat zie je ook goed.
Maar zo'n tehuis, dat gaat hem niet worden.
Ze wil een LAT-relatie met mij, of ze wil er desnoods twee. Blijkbaar is dat háár oplossing tegen de aankomende eenzaamheid, als de dochter vertrekt naar dier huis.
Punt is, of ik dat wel wil.
En verder: je hóéft niet te reageren. En je "adviezen" kun je beter maar achterwege laten!
Hoe zou zij nu, of een tijdje terug, toen jullie nog een echt stel te noemen waren.
Gereageerd hebben op een tweede vriendin van jouw kant?
Laten we zeggen, een vergelijkbaar achtergrondverhaal, mentale of fysieke beperking, maar desondanks toch een bloedmooie meid in staat tot seks.
Zou zij zich dan in dezelfde bochten gewrongen hebben als jij?
Dezelfde redeneringen en verklaringen hebben aangewend?
Als je die vraag hier niet wilt beantwoorden, die het dan tenminste eerlijk aan jezelf.
Ze heeft altijd gezegd, dat ik er gerust een relatie naast mag hebben. Ze is niet jaloers, zegt ze. Maar toen ik zonder aankondiging met een vriendin ergens heen was (dagtochtje), reageerde zij toch met enige emotie. Er was toen geen seks, maar ik begreep dat mijn ex-vriendin eventuele seks toch niet leuk gevonden zou hebben. Punt is dus dat seks iets anders is dan een relatie. Seks is voor haar gewoon een handeling, vergelijkbaar met eten of dansen. Maar een relatie gaat over zorgzaamheid, er altijd voor elkaar zijn als dat nodig is. Denk aan de babytijd. Maar seks zicht geeft op een relatie en wekt waakzaamheid op.quote:
[..]
Even een vraag:
Hoe zou zij nu, of een tijdje terug, toen jullie nog een echt stel te noemen waren.
Gereageerd hebben op een tweede vriendin van jouw kant?
Laten we zeggen, een vergelijkbaar achtergrondverhaal, mentale of fysieke beperking, maar desondanks toch een bloedmooie meid in staat tot seks.
Zou zij zich dan in dezelfde bochten gewrongen hebben als jij?
Dezelfde redeneringen en verklaringen hebben aangewend?
Als je die vraag hier niet wilt beantwoorden, die het dan tenminste eerlijk aan jezelf.
Je geeft erg veel specifieke parameters, dat maakt een specifiek antwoord nagenoeg onmogelijk.
Verder is het zo, dat er veel onwetendheid heerst over narcisme. Alleen mensen die het hebben bestudeerd vanwege persoonlijke aanraking met een narcist, weten er van. Ook doktoren, psychologen, maatschappelijk werkers, weten er te weinig van. Dat is niet vreemd, mijn verhaal is 100% waar en velen hier begrijpen er weinig van. Een narcist leeft in een fantasiewereldje, en probeert je daarin mee te slepen. Ik heb dat nu ervaren. Dat is niet iets wat gemakkelijk uit te leggen valt, want dit gaat om puur gevoel. Zelfs dit verhaal is blijkbaar onvoldoende meevoelbaar.
Ik heb maanden geleden meteen naar hulp gezocht. Die is er niet. Niet bij de huisarts, maatschappelijk werk, niet bij PsyQ. Wel op internet met Johan Persijn, en Melanie Tonia Evans, Ross Rosenberg en vele anderen.
De officiële zorg loopt dus heel erg achter.
En vandaar dat de WNAAD is opgericht: https://wnaad.com/what-is-wnaad-2/
Jouw idee van in bochten wringen, ontstaat doordat je vanuit jouw onschuld het verhaal niet begrijpt. En dat is helemaal oké. Maar het kan ook jou gebeuren, al denk je van niet, dat je door een narcist in verloop van tijd meegesleurd wordt en je ontdekt dat je je ZELF bent kwijtgeraakt. Echt iedereen kan het overkomen.
Ben je een prooi van een narcist, dan moet je je verhaal kwijt aan goede vrienden. Gelukkig heb ik verschillende heel goede vrienden die het hele verhaal kennen, met soms ook alle vunzige details. Zij steunen mij, en zonder hen was ik echt de weg kwijtgeraakt. Want dat gebeurt wel vaker. Ik weet nu van mensen die voor de dood kozen.
Op dit moment voel ik me geen slachtoffer meer. Mijn leerdoel is om helemaal bij mijzelf te blijven om dan met mildheid naar de toegepaste trucs te leren kijken. Daarom blijf ik wel af ten toe contact houden met mijn exvriendin.