R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik zit eigenlijk met een morele kwestie.
Onze relatie duurt/duurde nu 3 jaar. Sinds een jaar is er een andere man in haar (ons) leven, waar zij bijzonder goed mee kan opschieten. Ik moet vertellen dat zij overtuigd hippie is, en de vrije liefde aanhangt. "Gewoon genieten". Dit onderwerp is honderden keren aan de orde geweest, dus zij weet precies mijn gevoelens en standpunten. Verdere bijzonderheid: die man heeft kanker met uitzaaiingen. Hij zou eigenlijk al dood zijn, maar door de relatie met mijn vriendin leeft hij op. Dat is zonder meer mooi. (Verder heeft hij hormonale medicijnen die de testosteron naar nul brengen. Hij kan geen erectie krijgen, wat hij erg naar vindt.) Hij is attent en lief en heeft mijn vriendin zo ver gekregen dat ze aan lichaamsbeweging ging doen: pingpongen. Maar om er op tijd te zijn -het is op maandagmorgen-, moest ze zondagavond al naar hem toe. In februari waren we bij hem thuis, en hij liet mij haar kamertje met eenpersoonsbed zien.(!) Ondertussen merk ik dat hij steeds vaker belt, ook als ik bij haar ben. Hij ging om een nachtkusje vragen door de telefoon, en als hij bij ons was en weer ging, werd er een kusje uitgewisseld, dat meer dan collegiaal te noemen is. Ik zie dus dat de relatie intiemer wordt. Op foto's is te zien aan de lichaamstaal, dat die twee een stelletje vormen, en zij niet met mij. Dan drie weken geleden. Ik ontdekte dat hij op 'mijn plekje' naast haar in bed sliep. Plus ik ontdekte dat zij bij hem thuis naast hem in het tweepersoonsbed slaapt. Dat bleek al enkele maanden zo te zijn. Ze liggen naakt naast elkaar, waarbij zij met haar speeltjes aan de gang is, en hij haar streelt. Ze liet zich zelfs ontvallen dat hij een beetje jaloers is:"straks komt je echte vriendje en die maakt het af".
Ik vind die opbloeiende liefde vertederend. Maar wat ik een grote klap vind, is het gelieg. Dit is mijn punt. Ze zei:"je bent zo gevoelig, dus ik wilde je dit besparen, ... , maar ik heb wel het kussen verschoond", om dan een week later te zeggen:"ik heb niet het idee dat ik iets verborgen voor je houd". En zo nog veel meer van dit soort opmerkingen. Het voelt als liegen, maar het is ook op te vatten als verwardheid. Die verwardheid kan komen door het jarenlange drugsgebruik en door de grote stress die er vaak bij haar thuis is, door de kinderen en hun vrienden. De vriend heeft trouwens als vrijwilliger gewerkt met verslaafden. Kortom: het is een goed stelletje, en ik pas er niet meer bij. Heb ik nu nog morele verplichtingen naar haar toe?
Onze relatie duurt/duurde nu 3 jaar. Sinds een jaar is er een andere man in haar (ons) leven, waar zij bijzonder goed mee kan opschieten. Ik moet vertellen dat zij overtuigd hippie is, en de vrije liefde aanhangt. "Gewoon genieten". Dit onderwerp is honderden keren aan de orde geweest, dus zij weet precies mijn gevoelens en standpunten. Verdere bijzonderheid: die man heeft kanker met uitzaaiingen. Hij zou eigenlijk al dood zijn, maar door de relatie met mijn vriendin leeft hij op. Dat is zonder meer mooi. (Verder heeft hij hormonale medicijnen die de testosteron naar nul brengen. Hij kan geen erectie krijgen, wat hij erg naar vindt.) Hij is attent en lief en heeft mijn vriendin zo ver gekregen dat ze aan lichaamsbeweging ging doen: pingpongen. Maar om er op tijd te zijn -het is op maandagmorgen-, moest ze zondagavond al naar hem toe. In februari waren we bij hem thuis, en hij liet mij haar kamertje met eenpersoonsbed zien.(!) Ondertussen merk ik dat hij steeds vaker belt, ook als ik bij haar ben. Hij ging om een nachtkusje vragen door de telefoon, en als hij bij ons was en weer ging, werd er een kusje uitgewisseld, dat meer dan collegiaal te noemen is. Ik zie dus dat de relatie intiemer wordt. Op foto's is te zien aan de lichaamstaal, dat die twee een stelletje vormen, en zij niet met mij. Dan drie weken geleden. Ik ontdekte dat hij op 'mijn plekje' naast haar in bed sliep. Plus ik ontdekte dat zij bij hem thuis naast hem in het tweepersoonsbed slaapt. Dat bleek al enkele maanden zo te zijn. Ze liggen naakt naast elkaar, waarbij zij met haar speeltjes aan de gang is, en hij haar streelt. Ze liet zich zelfs ontvallen dat hij een beetje jaloers is:"straks komt je echte vriendje en die maakt het af".
Ik vind die opbloeiende liefde vertederend. Maar wat ik een grote klap vind, is het gelieg. Dit is mijn punt. Ze zei:"je bent zo gevoelig, dus ik wilde je dit besparen, ... , maar ik heb wel het kussen verschoond", om dan een week later te zeggen:"ik heb niet het idee dat ik iets verborgen voor je houd". En zo nog veel meer van dit soort opmerkingen. Het voelt als liegen, maar het is ook op te vatten als verwardheid. Die verwardheid kan komen door het jarenlange drugsgebruik en door de grote stress die er vaak bij haar thuis is, door de kinderen en hun vrienden. De vriend heeft trouwens als vrijwilliger gewerkt met verslaafden. Kortom: het is een goed stelletje, en ik pas er niet meer bij. Heb ik nu nog morele verplichtingen naar haar toe?
Wie zich gedraagt als een robot, krijgt salaris teveel.
Voor mensen die het eerste deel hebben gemist even je laatste post:
quote:Op woensdag 31 juli 2019 11:06 schreef jantco het volgende: ‘‘Narcisme’’ is (voor mij) een manier om haar gedrag en gevoelens te begrijpen. De term is zo van een ordenend niveau. De term heeft voor mij géén pejoratieve waarde, wat misschien mensen hier zouden denken. De term geeft aan, hoe zij in het echt in elkaar zit. En vanuit die denkwereld kan ik beter inspelen op wat komen gaat. Voor medestanders: er is meer dan alleen maar ‘‘wegwezen!’’, ik ontdek instructiefilmpjes en boeken. De laatste week is er correspondentie. Ik heb uitgelegd waarom ik 'tijd nodig heb om alles op een rijtje te zetten'. Maar daar is ze het niet mee eens! "Ik hou van jou, en met zijn drieën kunnen we de hele wereld aan". Dit natuurlijk gelardeerd met talloze verwijten en verdachtmakingen, maar dat hoort er dus bij, begrijp ik nu. Punt is, dat mijn verstand in de Prefontale Cortex zit, maar de aansturing van mijn gevoelens ergens anders in de hersenen plaatsvindt. Dat geeft dus dat sterke intrapersoonlijke conflict tussen 'niet naar haar toegaan', met een 'intens verlangen naar haar'. Ik voel zo mee met al die vrouwen die vallen op ‘‘de verkeerde man’’. Echt, het is vreselijk.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Je TT klopt niet. Moet zijn: relatie voorbij, vriendin heeft andere vriend.
Maar daar wil jij nog niet aan dus je bent op zoek naar allerlei verklaringen en theorieën om haar gedag te kaderen en goed te praten. Want voor jou is de relatie écht nog niet voorbij.
Probleem is alleen dat de manier waarop zij jullie relatie zag en de manier waarop jij hem zag/graag wil hebben totaal uit elkaar liggen. En jij wil jouw verwachtingen aan haar opleggen.
Maar daar wil jij nog niet aan dus je bent op zoek naar allerlei verklaringen en theorieën om haar gedag te kaderen en goed te praten. Want voor jou is de relatie écht nog niet voorbij.
Probleem is alleen dat de manier waarop zij jullie relatie zag en de manier waarop jij hem zag/graag wil hebben totaal uit elkaar liggen. En jij wil jouw verwachtingen aan haar opleggen.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Update
Hierna was het even stil, maar al snel nodigde de vrouw mij uit. Ik kwam, maar gebruikte de gelegenheid om de waarheid te onderzoeken. Alles klopte met wat ik vermoedde en ik maakte het uit. Maar niet erg duidelijk, bleek later. Ze bleef mij uitnodigen. Ik heb toen een tijdje de WhatApp geblokkeerd. Op een gegeven moment was ik rustig genoeg om haar te mailen waarom het 'uit' is. 'Uit' tussen aanhalingstekens, want een niet-bestaande relatie kun je immers niet uitmaken. Ze gaf kort antwoord, met heel vage teksten. Daarop heb ik twee maal een uitvoerige mail teruggeschreven. Deze mails heb ik besproken met mijn beste vriendin, die veel van relaties weet. Ze zijn vooral duidelijk, zei zij, en zakelijk. Je verwoord jouw gevoelens en je beweegredenen. Niets mis mee.
Het antwoord van mijn ex-vriendin is heel typerend. Verwijten aan mij, bedreigingen, verdraaiingen, goedpraten, onjuistheden enz. Maar ook een soort opening van: "ik hou van jou en met zijn drieën ligt de wereld voor ons open".
Ik ontdekte dat met het begrip 'narcisme' haar gedrag, denken en gevoelens onder één noemer gebracht kunnen worden; plus hoe ikzelf op haar reageer, omdat ik haar heel charmant, intelligent, mooi, sexy en werkelijk geweldig vind.
Ik weet nog niet wat de toekomst brengt, maar spannend zal het zijn!
Hierna was het even stil, maar al snel nodigde de vrouw mij uit. Ik kwam, maar gebruikte de gelegenheid om de waarheid te onderzoeken. Alles klopte met wat ik vermoedde en ik maakte het uit. Maar niet erg duidelijk, bleek later. Ze bleef mij uitnodigen. Ik heb toen een tijdje de WhatApp geblokkeerd. Op een gegeven moment was ik rustig genoeg om haar te mailen waarom het 'uit' is. 'Uit' tussen aanhalingstekens, want een niet-bestaande relatie kun je immers niet uitmaken. Ze gaf kort antwoord, met heel vage teksten. Daarop heb ik twee maal een uitvoerige mail teruggeschreven. Deze mails heb ik besproken met mijn beste vriendin, die veel van relaties weet. Ze zijn vooral duidelijk, zei zij, en zakelijk. Je verwoord jouw gevoelens en je beweegredenen. Niets mis mee.
Het antwoord van mijn ex-vriendin is heel typerend. Verwijten aan mij, bedreigingen, verdraaiingen, goedpraten, onjuistheden enz. Maar ook een soort opening van: "ik hou van jou en met zijn drieën ligt de wereld voor ons open".
Ik ontdekte dat met het begrip 'narcisme' haar gedrag, denken en gevoelens onder één noemer gebracht kunnen worden; plus hoe ikzelf op haar reageer, omdat ik haar heel charmant, intelligent, mooi, sexy en werkelijk geweldig vind.
Ik weet nog niet wat de toekomst brengt, maar spannend zal het zijn!
Wie zich gedraagt als een robot, krijgt salaris teveel.
Post je dit op een ander forum in een andere context, want dit leest wel wat vreemd. ?quote:
Update
Hierna was het even stil, maar al snel nodigde de vrouw mij uit. Ik kwam, maar gebruikte de gelegenheid om de waarheid te onderzoeken. Alles klopte met wat ik vermoedde en ik maakte het uit. Maar niet erg duidelijk, bleek later. Ze bleef mij uitnodigen. Ik heb toen een tijdje de WhatApp geblokkeerd. Op een gegeven moment was ik rustig genoeg om haar te mailen waarom het 'uit' is. 'Uit' tussen aanhalingstekens, want een niet-bestaande relatie kun je immers niet uitmaken. Ze gaf kort antwoord, met heel vage teksten. Daarop heb ik twee maal een uitvoerige mail teruggeschreven. Deze mails heb ik besproken met mijn beste vriendin, die veel van relaties weet. Ze zijn vooral duidelijk, zei zij, en zakelijk. Je verwoord jouw gevoelens en je beweegredenen. Niets mis mee.
Het antwoord van mijn ex-vriendin is heel typerend. Verwijten aan mij, bedreigingen, verdraaiingen, goedpraten, onjuistheden enz. Maar ook een soort opening van: "ik hou van jou en met zijn drieën ligt de wereld voor ons open".
Ik ontdekte dat met het begrip 'narcisme' haar gedrag, denken en gevoelens onder één noemer gebracht kunnen worden; plus hoe ikzelf op haar reageer, omdat ik haar heel charmant, intelligent, mooi, sexy en werkelijk geweldig vind.
Ik weet nog niet wat de toekomst brengt, maar spannend zal het zijn!
Verder:
Ik snap niet dat je haar toelaat om samen met hem, zonder jou, te slapen in jullie bed.
Ze reikt jou de handen niet meer toe, deze wijzen nu de naar de kant van de andere man.
Ik zou het per direct uitmaken, alle contact verbreken, niets meer uit haar leven toelaten om met jou te kunnen spelen. Want dat doet ze. Je gedachten, je gevoel, zelfs je eigen bed is ten prooi gevallen aan haar welzijn en seksuele avances naar iemand anders.
Om van te kotsen.
Google is your friend, abuse your friends
Ja maar TS is zachtaardig, dus dan is het allemaal veel minder erg!quote:Op woensdag 31 juli 2019 14:13 schreef Metalfrost het volgende:
[..]
Post je dit op een ander forum in een andere context, want dit leest wel wat vreemd. ?
Verder:
Ik snap niet dat je haar toelaat om samen met hem, zonder jou, te slapen in jullie bed.
Ze reikt jou de handen niet meer toe, deze wijzen nu de naar de kant van de andere man.
Ik zou het per direct uitmaken, alle contact verbreken, niets meer uit haar leven toelaten om met jou te kunnen spelen. Want dat doet ze. Je gedachten, je gevoel, zelfs je eigen bed is ten prooi gevallen aan haar welzijn en seksuele avances naar iemand anders.
Om van te kotsen.
Waarom moet ik aan soyboy-memes denken bij TS?
Zachtaardig in in een relatie, ja. Om de liefde het werk te laten doen en om van elkaar te kunnen genieten. Dat is nu voorbij, want ze gaat er vandoor met een ander. Tijd om die zachte, maakbare zelve naar haar toe in de ijskast te stoppen want van liefde met haar is geen sprake meer.quote:Op woensdag 31 juli 2019 14:33 schreef ToT het volgende:
[..]
Ja maar TS is zachtaardig, dus dan is het allemaal veel minder erg!
Omdat die mensen zich inclusiverend opstellen. De liefde die TS voor haar heeft, ondanks dat zij met die nieuwe vriend in TS' bed slaapt, is nog niet weg. TS wil zich openstellen voor haar, en daar hoort die nieuwe kerel nu dus ook bij.quote:Waarom moet ik aan soyboy-memes denken bij TS?
Het spoort van geen kant.
Google is your friend, abuse your friends
Boeiend...quote:
Vind je het nodig hebben van een deel 2 niet wat narcistisch?
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Ik krijg steeds meer het idee dat TS ook een soort bevrediging vindt in de reacties die hij hier krijgt.
Niet per se seksueel, maar ik krijg er wel rare vibes bij.
Niet per se seksueel, maar ik krijg er wel rare vibes bij.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Er zijn veel soorten reacties. Mensen die invoelend zijn, mensen die problemen projecteren, mensen die een grapje maken, en nog veel meer.quote:Op woensdag 31 juli 2019 17:55 schreef Cat-astrophe het volgende:
Ik krijg steeds meer het idee dat TS ook een soort bevrediging vindt in de reacties die hij hier krijgt.
Niet per se seksueel, maar ik krijg er wel rare vibes bij.
Soms heeft iemand een thema en dat komt dan steeds terug. De eerste keer is dat leerzaam maar later niet meer, de persoon gaat dan heftiger reageren. Die reacties ga ik dus negeren.
Ik kan goed tegen kritiek. Heb ik moeten leren hoor. Dus brand maar los.
Ik ben nu trouwens in hoofdstuk 5 van Mjon van Oers. Dat gaat over de liefde bij de narcist. Aai! Heel treffend. Ik vind veel van jullie reacties daarin terug, waarvoor dank, omdat ik het zo beter kan verwerken.
Vroeger heb ik honderden keren in forums van de Viva o.i.d. gelezen over de relatie met een narcistische man. Die zijn slopend.
De relatie met deze vrouw wat dat totaal niet. Ik voel me geen slachtoffer, nee, ik heb alleen heel mooie herinneringen. Dat is dus het verwonderlijke en misschien het fnuikende.
Ik heb een goede meetlat of ik al dan niet terug zal komen: alsnog een empathisch antwoord op mijn laatste twee mails. Geen empathie? Geen relatie!
(Die andere vriend doet er eigenlijk helemaal niet toe.)
Wie zich gedraagt als een robot, krijgt salaris teveel.
Misschien omdat ze geen narcist is?quote:
[..]
Ik voel me geen slachtoffer, nee, ik heb alleen heel mooie herinneringen. Dat is dus het verwonderlijke en misschien het fnuikende.
Jij kunt dit helemaal niet vaststellen
Dat jij wil dat er wat mis met maar is zodat jij alles af kunt schuiven maakt niet dat er ook daadwerkelijk wat mis met haar is he
Waarom zou je ondanks dat ze je eigenlijk gewoon als een deurmat gebruikt nog een relatie met haar willen?
Lees je eigen bericht van net nog eens terug. Daarin lees ik dat ze het verhaal verdraait, dat ze je bedreigd, onjuistheden... Dat moet je toch niet willen joh.
Lees je eigen bericht van net nog eens terug. Daarin lees ik dat ze het verhaal verdraait, dat ze je bedreigd, onjuistheden... Dat moet je toch niet willen joh.
I solemnly swear i'm up to no good
Ik heb na het lezen van dit topic best wat vragen, dit zijn er een paar:
- er is bij haar thuis veel stress, iets met drugs en de kinderen begrijp ik? Hoe is haar relatie met haar kinderen want daar kun je misschien ook één en ander aan afleiden? Is dat contact warm?
- het grootste deel van het topic gaat over haar en hoe zij is. Is het niet juist leuk om eens te onderzoeken hoe JIJ bent?
Mede daarom heb ik de volgende vragen:
- je schrijft zelf ook iets over je eigen moeder, maar ik begrijp het niet, behalve dat er iets mis is in dat contact?
- wat is de reden dat je ging scheiden? Ben je nu iets tegengestelds gaan zoeken? Of loop je tegen hetzelfde aan? Of is er geen verband? Misschien leuk om eens naar te kijken?
- waarom ga je nu een soort experiment met haar doen op vakantie? En waarom lijkt: 'stroop smeren, geen kritiek leveren, geen aandacht verwachten' je een strategie die ook fijn is voor jezelf?
- en verder, uit interesse: hoe heeft ze overleefd in de bossen? Hoe lang is ze daar geweest en hoe kwam ze dan aan eten enzo? Was ze daar alleen en ging ze daar dan afkicken?
- er is bij haar thuis veel stress, iets met drugs en de kinderen begrijp ik? Hoe is haar relatie met haar kinderen want daar kun je misschien ook één en ander aan afleiden? Is dat contact warm?
- het grootste deel van het topic gaat over haar en hoe zij is. Is het niet juist leuk om eens te onderzoeken hoe JIJ bent?
Mede daarom heb ik de volgende vragen:
- je schrijft zelf ook iets over je eigen moeder, maar ik begrijp het niet, behalve dat er iets mis is in dat contact?
- wat is de reden dat je ging scheiden? Ben je nu iets tegengestelds gaan zoeken? Of loop je tegen hetzelfde aan? Of is er geen verband? Misschien leuk om eens naar te kijken?
- waarom ga je nu een soort experiment met haar doen op vakantie? En waarom lijkt: 'stroop smeren, geen kritiek leveren, geen aandacht verwachten' je een strategie die ook fijn is voor jezelf?
- en verder, uit interesse: hoe heeft ze overleefd in de bossen? Hoe lang is ze daar geweest en hoe kwam ze dan aan eten enzo? Was ze daar alleen en ging ze daar dan afkicken?
Je schreef trouwens ergens ook:
"En wat dan weer heel moeilijk is, is hun opmerking: "Wij vinden de situatie ok. Jij vult het aan"."
Je schreef eerder dat hij je steken uitdeelt en niet blij met jou is. Dus dit lijken dan meer haar woorden dan de zijne?
"En wat dan weer heel moeilijk is, is hun opmerking: "Wij vinden de situatie ok. Jij vult het aan"."
Je schreef eerder dat hij je steken uitdeelt en niet blij met jou is. Dus dit lijken dan meer haar woorden dan de zijne?
Je leest de Viva?quote:
[..]
Er zijn veel soorten reacties. Mensen die invoelend zijn, mensen die problemen projecteren, mensen die een grapje maken, en nog veel meer.
Soms heeft iemand een thema en dat komt dan steeds terug. De eerste keer is dat leerzaam maar later niet meer, de persoon gaat dan heftiger reageren. Die reacties ga ik dus negeren.
Ik kan goed tegen kritiek. Heb ik moeten leren hoor. Dus brand maar los.
Ik ben nu trouwens in hoofdstuk 5 van Mjon van Oers. Dat gaat over de liefde bij de narcist. Aai! Heel treffend. Ik vind veel van jullie reacties daarin terug, waarvoor dank, omdat ik het zo beter kan verwerken.
Vroeger heb ik honderden keren in forums van de Viva o.i.d. gelezen over de relatie met een narcistische man. Die zijn slopend.
De relatie met deze vrouw wat dat totaal niet. Ik voel me geen slachtoffer, nee, ik heb alleen heel mooie herinneringen. Dat is dus het verwonderlijke en misschien het fnuikende.
Ik heb een goede meetlat of ik al dan niet terug zal komen: alsnog een empathisch antwoord op mijn laatste twee mails. Geen empathie? Geen relatie!
(Die andere vriend doet er eigenlijk helemaal niet toe.)
Ah, dat verklaart een hoop.
Wat een leuke vragen zeg, Dehelerambam!
En nee, ik lees niet de Viva, het gaat om de diverse fora op internet. Ook Viva heeft er een. Want vrouwen hebben van oudsher belangstelling voor relaties, en vandaar dat daar honderden verhalen over narcistische mannen staan.
Maar herkenning van zoiets blijft moeilijk. Dat schrijft ook Mjon van Oers. Daarom schaam ik me er niet voor. Ook voor professionals is het moeilijk.
Ruim veertig jaar geleden raakte ze verslaafd aan de Crystal Meth. Omdat haar tanden allemaal uitvielen, moest ze een keuze maken. Ze koos voor het leven, en wel door af te kicken in de bossen ergens midden in Engeland. Ze had een opleiding in de planten gehad, en leefde dus op paddenstoelen, rupsen, planten; alles wat de natuur haar kon geven. ... Toen ze terug kwam in Nederland, ontmoette ze haar man met wie ze een vrij huwelijk aanging. Mannen kwamen aan haar echtgenoot vragen of ze met haar naar bed mochten, vertelde ze. Ze had altijd wel drie vriendjes, zo geliefd en sexy is ze. Plus ze is dol op seks. De tijd dat ik haar kende is ze altijd heel open over haar leven geweest.
En over haar prestaties op het werk, die heel bijzonder waren. Ze had een eigen bedrijf gehad, zelf een heel laboratorium opgezet, heel bijzondere en handige programma's gemaakt toen de computer zijn intrede deed, een van de eerste complexe volledig geautomatiseerde systemen opgezet in Nederland en voor haar werk professoren gecoacht; in haar vriendenkring zitten bekende politici en professoren. Kortom, ze is heel bijzonder. Althans, dat wil ze zo uitstralen. (Totdat ik dingen controleerde en tot mijn verbazing merkte, dat het allemaal wel meevalt.)
Als hippie is zij voorstander van drugs. Mij krijgt ze echter niet mee. (Ik ben een vat vol heftige emoties, maar ik reguleer dat met muziek en zo. Ik heb wel eens gedacht dat ik Borderline heb.) Dus ook haar kinderen nemen wiet, cocaïne, speed, slaappillen, lachgas. Vaak is er een puntfeestje.
Dan is een dochter open en warm en spraakzaam. Als die dochter nuchter is, is ze een gesloten boek. Dus het gebruik van die middelen is leuk en nuttig, vindt ze. Bovendien zij die middelen -volgens onderzoek- allemaal veel minder erg dan alcohol, zegt ze. En wat klopt. Ik breng trouwens wel elke week een plastic zak vol lege drankflessen naar de glasbak.
Mijn (ex)vriendin is zakelijk en vriendelijk naar de kinderen toe. Ik zou het niet 'warm' willen noemen. Ze zegt: "ik heb de jongeren niet in de hand, en dat hoort zo want ze zijn volwassen." Maar ik vind dat vreemd, want een volwassene kun je heel goed coachen.
Daar komt nog bij, dat ze vroeger samen met haar man een jaar lang een opleiding bij de GGZ heeft gevolgd om Pleegouders te worden. Bij het einde, keurde een inspecteur hen bij hun thuis af, waar ze erg boos om was. (Haar man is inmiddels overleden, aan Korsakov)
Ze hebben toen zelf jongeren in huis genomen. Sommigen komen er nog steeds. En hoewel het best goed gaat met hen, heb ik nooit iets van een coaching-interactie (interventie) opgemerkt. Ze laat de jongeren altijd 'zwemmen', hoewel dat een bekende en basale interactie is (namelijk het 'er zijn').
Ik wist het een beetje, maar het wordt nu wel erg duidelijk: ik had een narcistische moeder. In hoofdstuk 6 beschrijft Mjon precies de situatie bij mij vroeger thuis. En: "Wanneer je opgegroeid bent in zo'n explosieve situatie, dan kun je ook de neiging hebben om de rest van je leven te blijven zoeken naar een bepaalde spanning, om maar het gevoel te hebben dat je leeft. Dat kan door het opzoeken van lastige situaties en onmogelijke relaties..." Ha ha, ten voeten uit!
Volgens mijn zussen was mijn ex-eega een evenbeeld van mijn moeder. Ik heb mij in het huwelijk altijd weggecijferd. Ze verliet het gezin, om 100% zelf voor onze gehandicapte dochter te kunnen zorgen. Momenteel heb ik met iedereen een goed contact. En dat terwijl mijn kinderen helaas in twee kampen verdeeld zijn.
Zelfonderzoek is een rode draad. Ik hou een dagboek bij en reflecteer veel.
Na de scheiding had ik jaren een relatie met een rustige vrouw. Misschien wel te rustig!
Leuk dat je dat vraagt.
Daar op dat bekende vakantie-adres komen we tientallen mensen tegen die we al kennen. Verder: zie hierboven.
Dat geen kritiek leveren en zo, zag ik deze week als techniek. Kritiek levert toch alleen maar weerstand op. Je moet het dus heel anders aanpakken. Ik was dat al een beetje gaan doen. En ik zag, dat de tweede vriend ook dat soort technieken toepast.
Ze kan niet tegen kritiek: het mag niet zo zijn, dat je van 'haar onderwerp' een stukje iets beter weet dan zij. Dan wordt ze boos. Maar hij weet dat te vermijden. Dus: "Ja, inderdaad wij hebben nooit ruzie", zegt ze over hem & haar.
En nee, inderdaad, en dat soort technieken toepassen moet je bewust doen, nadat je de relatie hebt geëvalueerd. Bijvoorbeeld bij je narcistische baas, omdat je van hem vreet. Er is dan een soort van evenwicht.
Maar hier ligt dat inderdaad anders. 'Wat heb ik eraan?' is voor mij de vraag die ik moet beantwoorden. Ik ben daar nog niet 100% uit. Hier liggen in ieder geval hele leuke, bijzonder grote uitdagingen.
Ik ben blij met jouw laatste vraag! Ik heb hem vaak gezien, maar meestal eventjes. Dus echt goed ken ik hem niet, ik kan zijn opmerkingen niet met zekerheid plaatsen. Maar je hebt gelijk, ze legt dingen in iemands mond, had ik al gemerkt!
Ze zei dat ze het complex ‘‘maar ook erg spannend’’ vindt, dat twéé mannen van haar houden.
En het feit dat ze naar zijn broer en dochter ging *zonder mij*, had ik uit mijzelf moeten begrijpen. ‘‘Want hij wil hen doen geloven dat ik zijn vriendin ben.’’ En ook dat hij een nacht van mij 'afpakte' en voor zichzelf reserveerde, wijst eveneens een beetje op strijd.
Maar een ding mag duidelijk zijn: ik ben echt niet van plan te gaan strijden met een man in de vooravond van zijn dood. Dat is belachelijk en moreel verwerpelijk. Ik snap ook niet, wat ze daar nou leuk aan vindt??
En nee, ik lees niet de Viva, het gaat om de diverse fora op internet. Ook Viva heeft er een. Want vrouwen hebben van oudsher belangstelling voor relaties, en vandaar dat daar honderden verhalen over narcistische mannen staan.
Maar herkenning van zoiets blijft moeilijk. Dat schrijft ook Mjon van Oers. Daarom schaam ik me er niet voor. Ook voor professionals is het moeilijk.
Ruim veertig jaar geleden raakte ze verslaafd aan de Crystal Meth. Omdat haar tanden allemaal uitvielen, moest ze een keuze maken. Ze koos voor het leven, en wel door af te kicken in de bossen ergens midden in Engeland. Ze had een opleiding in de planten gehad, en leefde dus op paddenstoelen, rupsen, planten; alles wat de natuur haar kon geven. ... Toen ze terug kwam in Nederland, ontmoette ze haar man met wie ze een vrij huwelijk aanging. Mannen kwamen aan haar echtgenoot vragen of ze met haar naar bed mochten, vertelde ze. Ze had altijd wel drie vriendjes, zo geliefd en sexy is ze. Plus ze is dol op seks. De tijd dat ik haar kende is ze altijd heel open over haar leven geweest.
En over haar prestaties op het werk, die heel bijzonder waren. Ze had een eigen bedrijf gehad, zelf een heel laboratorium opgezet, heel bijzondere en handige programma's gemaakt toen de computer zijn intrede deed, een van de eerste complexe volledig geautomatiseerde systemen opgezet in Nederland en voor haar werk professoren gecoacht; in haar vriendenkring zitten bekende politici en professoren. Kortom, ze is heel bijzonder. Althans, dat wil ze zo uitstralen. (Totdat ik dingen controleerde en tot mijn verbazing merkte, dat het allemaal wel meevalt.)
Als hippie is zij voorstander van drugs. Mij krijgt ze echter niet mee. (Ik ben een vat vol heftige emoties, maar ik reguleer dat met muziek en zo. Ik heb wel eens gedacht dat ik Borderline heb.) Dus ook haar kinderen nemen wiet, cocaïne, speed, slaappillen, lachgas. Vaak is er een puntfeestje.
Dan is een dochter open en warm en spraakzaam. Als die dochter nuchter is, is ze een gesloten boek. Dus het gebruik van die middelen is leuk en nuttig, vindt ze. Bovendien zij die middelen -volgens onderzoek- allemaal veel minder erg dan alcohol, zegt ze. En wat klopt. Ik breng trouwens wel elke week een plastic zak vol lege drankflessen naar de glasbak.
Mijn (ex)vriendin is zakelijk en vriendelijk naar de kinderen toe. Ik zou het niet 'warm' willen noemen. Ze zegt: "ik heb de jongeren niet in de hand, en dat hoort zo want ze zijn volwassen." Maar ik vind dat vreemd, want een volwassene kun je heel goed coachen.
Daar komt nog bij, dat ze vroeger samen met haar man een jaar lang een opleiding bij de GGZ heeft gevolgd om Pleegouders te worden. Bij het einde, keurde een inspecteur hen bij hun thuis af, waar ze erg boos om was. (Haar man is inmiddels overleden, aan Korsakov)
Ze hebben toen zelf jongeren in huis genomen. Sommigen komen er nog steeds. En hoewel het best goed gaat met hen, heb ik nooit iets van een coaching-interactie (interventie) opgemerkt. Ze laat de jongeren altijd 'zwemmen', hoewel dat een bekende en basale interactie is (namelijk het 'er zijn').
Ik wist het een beetje, maar het wordt nu wel erg duidelijk: ik had een narcistische moeder. In hoofdstuk 6 beschrijft Mjon precies de situatie bij mij vroeger thuis. En: "Wanneer je opgegroeid bent in zo'n explosieve situatie, dan kun je ook de neiging hebben om de rest van je leven te blijven zoeken naar een bepaalde spanning, om maar het gevoel te hebben dat je leeft. Dat kan door het opzoeken van lastige situaties en onmogelijke relaties..." Ha ha, ten voeten uit!
Volgens mijn zussen was mijn ex-eega een evenbeeld van mijn moeder. Ik heb mij in het huwelijk altijd weggecijferd. Ze verliet het gezin, om 100% zelf voor onze gehandicapte dochter te kunnen zorgen. Momenteel heb ik met iedereen een goed contact. En dat terwijl mijn kinderen helaas in twee kampen verdeeld zijn.
Zelfonderzoek is een rode draad. Ik hou een dagboek bij en reflecteer veel.
Na de scheiding had ik jaren een relatie met een rustige vrouw. Misschien wel te rustig!
Leuk dat je dat vraagt.
Daar op dat bekende vakantie-adres komen we tientallen mensen tegen die we al kennen. Verder: zie hierboven.
Dat geen kritiek leveren en zo, zag ik deze week als techniek. Kritiek levert toch alleen maar weerstand op. Je moet het dus heel anders aanpakken. Ik was dat al een beetje gaan doen. En ik zag, dat de tweede vriend ook dat soort technieken toepast.
Ze kan niet tegen kritiek: het mag niet zo zijn, dat je van 'haar onderwerp' een stukje iets beter weet dan zij. Dan wordt ze boos. Maar hij weet dat te vermijden. Dus: "Ja, inderdaad wij hebben nooit ruzie", zegt ze over hem & haar.
En nee, inderdaad, en dat soort technieken toepassen moet je bewust doen, nadat je de relatie hebt geëvalueerd. Bijvoorbeeld bij je narcistische baas, omdat je van hem vreet. Er is dan een soort van evenwicht.
Maar hier ligt dat inderdaad anders. 'Wat heb ik eraan?' is voor mij de vraag die ik moet beantwoorden. Ik ben daar nog niet 100% uit. Hier liggen in ieder geval hele leuke, bijzonder grote uitdagingen.
Ik ben blij met jouw laatste vraag! Ik heb hem vaak gezien, maar meestal eventjes. Dus echt goed ken ik hem niet, ik kan zijn opmerkingen niet met zekerheid plaatsen. Maar je hebt gelijk, ze legt dingen in iemands mond, had ik al gemerkt!
Ze zei dat ze het complex ‘‘maar ook erg spannend’’ vindt, dat twéé mannen van haar houden.
En het feit dat ze naar zijn broer en dochter ging *zonder mij*, had ik uit mijzelf moeten begrijpen. ‘‘Want hij wil hen doen geloven dat ik zijn vriendin ben.’’ En ook dat hij een nacht van mij 'afpakte' en voor zichzelf reserveerde, wijst eveneens een beetje op strijd.
Maar een ding mag duidelijk zijn: ik ben echt niet van plan te gaan strijden met een man in de vooravond van zijn dood. Dat is belachelijk en moreel verwerpelijk. Ik snap ook niet, wat ze daar nou leuk aan vindt??
Wie zich gedraagt als een robot, krijgt salaris teveel.
ook alquote:
Ik wist het een beetje, maar het wordt nu wel erg duidelijk: ik had een narcistische moeder.
Als je zo goed bent in dat diagnosticeren moet je misschien een opleiding er in gaan doen of zo
Misschien wil ze wel bij je terug en dan samen psychiatrisch begeleid wonen. Want jullie allebei klinken niet echt gezond.quote:
Wat een leuke vragen zeg, Dehelerambam!
En nee, ik lees niet de Viva, het gaat om de diverse fora op internet. Ook Viva heeft er een. Want vrouwen hebben van oudsher belangstelling voor relaties, en vandaar dat daar honderden verhalen over narcistische mannen staan.
Maar herkenning van zoiets blijft moeilijk. Dat schrijft ook Mjon van Oers. Daarom schaam ik me er niet voor. Ook voor professionals is het moeilijk.
Ruim veertig jaar geleden raakte ze verslaafd aan de Crystal Meth. Omdat haar tanden allemaal uitvielen, moest ze een keuze maken. Ze koos voor het leven, en wel door af te kicken in de bossen ergens midden in Engeland. Ze had een opleiding in de planten gehad, en leefde dus op paddenstoelen, rupsen, planten; alles wat de natuur haar kon geven. ... Toen ze terug kwam in Nederland, ontmoette ze haar man met wie ze een vrij huwelijk aanging. Mannen kwamen aan haar echtgenoot vragen of ze met haar naar bed mochten, vertelde ze. Ze had altijd wel drie vriendjes, zo geliefd en sexy is ze. Plus ze is dol op seks. De tijd dat ik haar kende is ze altijd heel open over haar leven geweest.
En over haar prestaties op het werk, die heel bijzonder waren. Ze had een eigen bedrijf gehad, zelf een heel laboratorium opgezet, heel bijzondere en handige programma's gemaakt toen de computer zijn intrede deed, een van de eerste complexe volledig geautomatiseerde systemen opgezet in Nederland en voor haar werk professoren gecoacht; in haar vriendenkring zitten bekende politici en professoren. Kortom, ze is heel bijzonder. Althans, dat wil ze zo uitstralen. (Totdat ik dingen controleerde en tot mijn verbazing merkte, dat het allemaal wel meevalt.)
Als hippie is zij voorstander van drugs. Mij krijgt ze echter niet mee. (Ik ben een vat vol heftige emoties, maar ik reguleer dat met muziek en zo. Ik heb wel eens gedacht dat ik Borderline heb.) Dus ook haar kinderen nemen wiet, cocaïne, speed, slaappillen, lachgas. Vaak is er een puntfeestje.
Dan is een dochter open en warm en spraakzaam. Als die dochter nuchter is, is ze een gesloten boek. Dus het gebruik van die middelen is leuk en nuttig, vindt ze. Bovendien zij die middelen -volgens onderzoek- allemaal veel minder erg dan alcohol, zegt ze. En wat klopt. Ik breng trouwens wel elke week een plastic zak vol lege drankflessen naar de glasbak.
Mijn (ex)vriendin is zakelijk en vriendelijk naar de kinderen toe. Ik zou het niet 'warm' willen noemen. Ze zegt: "ik heb de jongeren niet in de hand, en dat hoort zo want ze zijn volwassen." Maar ik vind dat vreemd, want een volwassene kun je heel goed coachen.
Daar komt nog bij, dat ze vroeger samen met haar man een jaar lang een opleiding bij de GGZ heeft gevolgd om Pleegouders te worden. Bij het einde, keurde een inspecteur hen bij hun thuis af, waar ze erg boos om was. (Haar man is inmiddels overleden, aan Korsakov)
Ze hebben toen zelf jongeren in huis genomen. Sommigen komen er nog steeds. En hoewel het best goed gaat met hen, heb ik nooit iets van een coaching-interactie (interventie) opgemerkt. Ze laat de jongeren altijd 'zwemmen', hoewel dat een bekende en basale interactie is (namelijk het 'er zijn').
Ik wist het een beetje, maar het wordt nu wel erg duidelijk: ik had een narcistische moeder. In hoofdstuk 6 beschrijft Mjon precies de situatie bij mij vroeger thuis. En: "Wanneer je opgegroeid bent in zo'n explosieve situatie, dan kun je ook de neiging hebben om de rest van je leven te blijven zoeken naar een bepaalde spanning, om maar het gevoel te hebben dat je leeft. Dat kan door het opzoeken van lastige situaties en onmogelijke relaties..." Ha ha, ten voeten uit!
Volgens mijn zussen was mijn ex-eega een evenbeeld van mijn moeder. Ik heb mij in het huwelijk altijd weggecijferd. Ze verliet het gezin, om 100% zelf voor onze gehandicapte dochter te kunnen zorgen. Momenteel heb ik met iedereen een goed contact. En dat terwijl mijn kinderen helaas in twee kampen verdeeld zijn.
Zelfonderzoek is een rode draad. Ik hou een dagboek bij en reflecteer veel.
Na de scheiding had ik jaren een relatie met een rustige vrouw. Misschien wel te rustig!
Leuk dat je dat vraagt.
Daar op dat bekende vakantie-adres komen we tientallen mensen tegen die we al kennen. Verder: zie hierboven.
Dat geen kritiek leveren en zo, zag ik deze week als techniek. Kritiek levert toch alleen maar weerstand op. Je moet het dus heel anders aanpakken. Ik was dat al een beetje gaan doen. En ik zag, dat de tweede vriend ook dat soort technieken toepast.
Ze kan niet tegen kritiek: het mag niet zo zijn, dat je van 'haar onderwerp' een stukje iets beter weet dan zij. Dan wordt ze boos. Maar hij weet dat te vermijden. Dus: "Ja, inderdaad wij hebben nooit ruzie", zegt ze over hem & haar.
En nee, inderdaad, en dat soort technieken toepassen moet je bewust doen, nadat je de relatie hebt geëvalueerd. Bijvoorbeeld bij je narcistische baas, omdat je van hem vreet. Er is dan een soort van evenwicht.
Maar hier ligt dat inderdaad anders. 'Wat heb ik eraan?' is voor mij de vraag die ik moet beantwoorden. Ik ben daar nog niet 100% uit. Hier liggen in ieder geval hele leuke, bijzonder grote uitdagingen.
Ik ben blij met jouw laatste vraag! Ik heb hem vaak gezien, maar meestal eventjes. Dus echt goed ken ik hem niet, ik kan zijn opmerkingen niet met zekerheid plaatsen. Maar je hebt gelijk, ze legt dingen in iemands mond, had ik al gemerkt!
Ze zei dat ze het complex ‘‘maar ook erg spannend’’ vindt, dat twéé mannen van haar houden.
En het feit dat ze naar zijn broer en dochter ging *zonder mij*, had ik uit mijzelf moeten begrijpen. ‘‘Want hij wil hen doen geloven dat ik zijn vriendin ben.’’ En ook dat hij een nacht van mij 'afpakte' en voor zichzelf reserveerde, wijst eveneens een beetje op strijd.
Maar een ding mag duidelijk zijn: ik ben echt niet van plan te gaan strijden met een man in de vooravond van zijn dood. Dat is belachelijk en moreel verwerpelijk. Ik snap ook niet, wat ze daar nou leuk aan vindt??
Zij drugs, geen alcohol hoor (wel lege flessen en een ex-man aan Korsakoff ten onder
), raar vinden dat een inspecteur dan zijn zege niet geeft aan pleegouder worden in zo'n tyfusbende. Dan toch maar jongeren in huis halen en beetje met ze hangen.Jij iedereen labelen, zogenaamd begrijpen en proberen te controleren maar mislukken hierin. In dat laatste vindt je dan een masochistisch genoegen.
Mooi zooitje en dit topic hoeft geen vervolg, jullie hebben niet echt een relatie meer. Voor je dagboek verhalen koop je maar een schrift of open je een blog ergens op het web.
Succes...
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
(Ik heb er zelfs les in gegeven, en weet daardoor maar al te goed dat een diagnose een hachelijke zaak is)quote:
[..]
ook al
Als je zo goed bent in dat diagnosticeren moet je misschien een opleiding er in gaan doen of zo
Wie zich gedraagt als een robot, krijgt salaris teveel.
Klopt dat er geen sprake was van 'relatie' in die zin die wij allemaal kennen.quote:
[..]
Mooi zooitje en dit topic hoeft geen vervolg, jullie hebben niet echt een relatie meer.
Ze heeft wel eens los gelaten, dat ze verzorging wilde. Dus dat zie je ook goed.
Maar zo'n tehuis, dat gaat hem niet worden.
Ze wil een LAT-relatie met mij, of ze wil er desnoods twee. Blijkbaar is dat háár oplossing tegen de aankomende eenzaamheid, als de dochter vertrekt naar dier huis.
Punt is, of ik dat wel wil.
En verder: je hóéft niet te reageren. En je "adviezen" kun je beter maar achterwege laten!
Wie zich gedraagt als een robot, krijgt salaris teveel.
Dan vind ik je nog verwerpelijker dan ik al vondquote:
[..]
(Ik heb er zelfs les in gegeven, en weet daardoor maar al te goed dat een diagnose een hachelijke zaak is)
Amenquote:
[..]
Misschien wil ze wel bij je terug en dan samen psychiatrisch begeleid wonen. Want jullie allebei klinken niet echt gezond.
Zij drugs, geen alcohol hoor (wel lege flessen en een ex-man aan Korsakoff ten onder
Jij iedereen labelen, zogenaamd begrijpen en proberen te controleren maar mislukken hierin. In dat laatste vindt je dan een masochistisch genoegen.
Mooi zooitje en dit topic hoeft geen vervolg, jullie hebben niet echt een relatie meer. Voor je dagboek verhalen koop je maar een schrift of open je een blog ergens op het web.
Succes...
Ik geloof er helemaal niks vanquote:
[..]
Dan vind ik je nog verwerpelijker dan ik al vond
Ik geloof dat hij het denktquote:
[..]
Ik geloof er helemaal niks van
|
|
