Soms vraag je je wel eens af hoe bepaalde zaken in elkaar steken, hoe zou het zijn om een specifiek beroep te hebben. Wat beweegt mensen met een bijzondere hobby. Daarom hebben wij deze reeks op FOK! in het leven geroepen. Hier bieden wij mensen extra anonieme mogelijkheid om vragen te beantwoorden. De personen die zich kunnen opgeven in dit topic: GC / [Vraag wat je wil]: een inventarisatie. (andere feedback mag ook in dat topic). krijgen toegang tot het VraagWatJeWil account en kunnen via dit account een paar dagen vragen van jullie beantwoorden. Dit account blijft van de persoon totdat het volgende deel in de reeks geopend wordt.
Dit deel kunnen we vragen stellen aan een redacteur bij een uitgever van non-fictie boeken, ben je benieuwd wat haar beroep precies inhoud, of ze tips en trucks heeft om uitgegeven te worden, en hoe zij de toekomst van het gedrukte woord ziet, vraag het hier.
Wacht even totdat de ondervraagde zichzelf introduceert alvorens te reageren.
Ik ben dus hoofdredacteur bij een uitgeverij van non-fictie. Bijna geen boeken overigens, voornamelijk vakbladen, tijdschriften, online content.
Shoot!
Ik ben eindverantwoordelijk voor alle uitgaven binnen mijn vakgebied. Primair een tijdschrift en online content die daarbij hoort. Ik schrijf wel mee aan en denk mee over andere uitgaven.quote:Op maandag 15 juli 2019 12:15 schreef golfer het volgende:
Als hoofdredacteur ben je, neem ik aan, verantwoordelijk voor maar 1 uitgave? Of doe jij er meerdere?
Ja, het gaat om wet- en regelgeving in een specifiek vakgebied. Ik heb zelf sociale psychologie gestudeerd, waar ik inhoudelijk weinig meer aan heb. Ik heb daarom, toen ik hier aangenomen werd, mijn mbo-diploma in dit vakgebied gehaald, zodat ik de basiskennis had. Daarnaast zijn er elke week uren beschikbaar voor het uitpluizen van de websites van de Eerste en Tweede Kamer, UWV, ministeries, onze concurrenten enzovoorts.quote:
Is het een specialistisch vakgebied? Zo ja hoe zorg je ervoor dat je zelf up to date blijft binnen dat vakgebied?
En dan heb ik inmiddels een netwerk gebouwd van mensen die 'dichter op het vak zitten' dan ik. Beleidsmedewerkers bij ministeries, UWV, de Belastingdienst...
Hoi collega!quote:
Hi!
Ik ben dus hoofdredacteur bij een uitgeverij van non-fictie. Bijna geen boeken overigens, voornamelijk vakbladen, tijdschriften, online content.
Shoot!
Natuurlijk nietquote:
Stel dat jij morgen je baan verliest en dan naar UWV moet voor WW.. krijg je dan een voorkeursbehandeling?
Ik zou er - gezien mijn kennis - wel kunnen solliciteren waarschijnlijk 
Sterker nog: dat zou ik misschien best leuk vinden. Maar dan wel in een inhoudelijke functie: hoe kan het beter/begrijpelijker/werkbaarder? En niet in het klantcontact, dat is niks voor mij. Ik heb - behalve op inhoudelijk vlak voor mijn vakgebied dus - nog nooit met UWV te maken gehad... kan je dus niet helpen. Maar: drank en chocolade doen het overal goedquote:
En kun je ons tips geven voor 'hoe vriendjes te worden/blijven met UWV'?
Hi! Waar zit jij?quote:
In de omgeving van Groningen. Maar vaak ook in Amsterdam. In het noorden hoofdzakelijk drukwerk. In Amsterdam meestal webinar content.quote:
Leuk! Zelfde vakgebied ook?quote:
[..]
In de omgeving van Groningen. Maar vaak ook in Amsterdam. In het noorden hoofdzakelijk drukwerk. In Amsterdam meestal webinar content.
vergelijkbaar denk ik. Ik zal daarom geen vragen stellen, ik weet het allemaal welquote:
Leuke vraag! Ik heb hem even opgeknipt:quote:Op maandag 15 juli 2019 14:07 schreef naatje_1 het volgende:
Je doet aan online content, maar blijft een uitgeverij in deze tijd nog wel relevant? Iedereen kan toch gewoon een plek starten op het internet gericht op het vakgebied zonder dat een uitgever daar tussen hoeft te komen? Hoe zie je de toekomst van de uitgeverij waar je zit in het bijzonder en de uitgeverij in het algemeen?
Je doet aan online content, maar blijft een uitgeverij in deze tijd nog wel relevant?
- Ik denk van wel. Onze abonnees/lezers moeten er 'blind' op kunnen vertrouwen dat onze informatie klopt. Ze hebben simpelweg zelf de tijd, kennis (en vaak het niveau) niet om door de informatie van de overheid heen te komen. Denk aan wetteksten, kamerbrieven, handleidingen... Vaak zijn die niet duidelijk, zitten er gaten of te grote denkstappen in of missen ze een vertaalslag naar de praktijk.
Die vertaalslag bieden wij. En ik denk dat we daarmee behoorlijk wat meerwaarde bieden.
Iedereen kan toch gewoon een plek starten op het internet gericht op het vakgebied zonder dat een uitgever daar tussen hoeft te komen?
Zie mijn antwoord hierboven: als zomaar iemand een plek start, is de betrouwbaarheid, actualiteit en deskundigheid niet gegarandeerd. En mensen zijn bereid om daarvoor te betalen om nahefingsaanslagen, boetes en andere enge dingen te voorkomen.
Hoe zie je de toekomst van de uitgeverij waar je zit in het bijzonder en de uitgeverij in het algemeen?
Ik denk dat veel uitgeverijen kopje onder gaan, omdat ze te weinig meeveren en te veel weggeven. Ze bieden bijvoorbeeld al hun online content gratis aan, waardoor mensen geen reden meer hebben om te betalen voor papier. Dan heb je wel veel bezoekers/lezers, maar maar weinig inkomsten.
In onze toekomst zie ik steeds meer online diensten en (heel langzaam, we hebben nog meer dan genoeg abonnees) ooit een papierloze organisatie. Toch denk ik dat er markt blijft bestaan voor nieuws + achtergrond voor vakprofessionals. Gewoon een 'blad' in welke vorm dan ook waarin ze kunnen lezen wat er gebeurt en op het juiste moment de juiste verdieping kunnen vinden.
Jammer, ben wel benieuwd of er grote verschillen zijn.quote:
[..]
vergelijkbaar denk ik. Ik zal daarom geen vragen stellen, ik weet het allemaal wel
Ook wij zijn vooruitstrevend bezig. We overwegen nu om ons op virtuele 3d content te richten. Én gelijk dit te vertalen naar een tastbaar product. Dat betekent dat we ons in de toekomst gaan richten op een daadwerkelijk object die toepasbaar is. Ik ben zelf de co-ontwikkelaar/uitvinder van een massaproductie 3d printer. De toekomst ligt voor ons helemaal open nu.quote:
[..]
Leuke vraag! Ik heb hem even opgeknipt:
Je doet aan online content, maar blijft een uitgeverij in deze tijd nog wel relevant?
- Ik denk van wel. Onze abonnees/lezers moeten er 'blind' op kunnen vertrouwen dat onze informatie klopt. Ze hebben simpelweg zelf de tijd, kennis (en vaak het niveau) niet om door de informatie van de overheid heen te komen. Denk aan wetteksten, kamerbrieven, handleidingen... Vaak zijn die niet duidelijk, zitten er gaten of te grote denkstappen in of missen ze een vertaalslag naar de praktijk.
Die vertaalslag bieden wij. En ik denk dat we daarmee behoorlijk wat meerwaarde bieden.
Iedereen kan toch gewoon een plek starten op het internet gericht op het vakgebied zonder dat een uitgever daar tussen hoeft te komen?
Zie mijn antwoord hierboven: als zomaar iemand een plek start, is de betrouwbaarheid, actualiteit en deskundigheid niet gegarandeerd. En mensen zijn bereid om daarvoor te betalen om nahefingsaanslagen, boetes en andere enge dingen te voorkomen.
Hoe zie je de toekomst van de uitgeverij waar je zit in het bijzonder en de uitgeverij in het algemeen?
Ik denk dat veel uitgeverijen kopje onder gaan, omdat ze te weinig meeveren en te veel weggeven. Ze bieden bijvoorbeeld al hun online content gratis aan, waardoor mensen geen reden meer hebben om te betalen voor papier. Dan heb je wel veel bezoekers/lezers, maar maar weinig inkomsten.
In onze toekomst zie ik steeds meer online diensten en (heel langzaam, we hebben nog meer dan genoeg abonnees) ooit een papierloze organisatie. Toch denk ik dat er markt blijft bestaan voor nieuws + achtergrond voor vakprofessionals. Gewoon een 'blad' in welke vorm dan ook waarin ze kunnen lezen wat er gebeurt en op het juiste moment de juiste verdieping kunnen vinden.
[..]
Jammer, ben wel benieuwd of er grote verschillen zijn.
Balen dat het zo loopt. Wij geven weinig complete boeken van externe auteurs ook (we kunnen het vaak zelf beterquote:
Ik heb nu mijn eerste boek (non-fictie) onder een uitgever gebracht, en hoop straks een tweede boek bij een uitgever te brengen. Wat mij opvalt is hoe ontzettend moeizaam dit proces gaat. Fysieke manuscripten die kwijtraken, mailcontact dat na enkele wisselingen plotseling ophoudt, reacties die soms 4 maanden op zich laten wachten... is dit in jouw ogen normaal in het uitgeverswereldje? En zijn er nog andere redenen hiervoor behalve het aantal manuscripten wat jullie ontvangen?
). Wij ontvangen daardoor niet zozeer grote manuscripten, maar wel veel 'artikelen'. Ik denk dat het aan een aantal zaken kan liggen:- je begeleidende brief/mail is niet duidelijk, concreet of helder genoeg. Met alleen 'hier is een manuscript, mooi he?' kunnen we niet zo veel. Je belandt dan onderaan de stapel.
- Je hebt irreële verwachtingen: als ik er weinig in zie, is het niet mijn werk om iemand die we niet betalen en wiens kopij we niet goed vinden, uitgebreid van feedback en commentaar te voorzien. Je krijgt natuurlijk wel een keurige mail en een telefoongesprek met uitleg kan ook, maar meer tijd kan en wil ik niet in je stoppen. Klinkt hard, maar daarvoor krijgen we simpelweg te veel aangeleverd.
Wat niet wegneemt dat ik het schandalig vind dat je manuscript kwijtraakt (dat zou echt niet moeten kunnen) en dat ik vind dat je op z'n minst netjes behandeld moet worden. Dat mag je ook gerust aangeven bij de uitgever. En voel je niet verplicht om ergens te blijven. Rondshoppen kan nuttig zijn. Soms past een andere uitgever beter bij je boek en wat je voor ogen hebt.
Ik lees geen vakliteratuur, op de concurrent na.quote:
Qua vrijetijdsboeken moet je mij zoeken in het genre van 'the bookthief'. Ik lees het liefst in de originele taal, al haak ik na Engels, Nederlands en Duits af.
En stiekem Harry Potter, maar da's meer voor de leuk. Daar ben ik dan ook in een week doorheen.
Bedankt. Ik heb een boek geschreven met (licht) erotische avonturen met CLW (mijzelf dus!) in de hoofdrol wat soms erg grafisch kan zijn, zeg maar 50 cents of grey maar dan wat heftiger. Welke soft erotische uitgever kan ik hier het beste voor benaderen?quote:
[..]
Balen dat het zo loopt. Wij geven weinig complete boeken van externe auteurs ook (we kunnen het vaak zelf beter
- je begeleidende brief/mail is niet duidelijk, concreet of helder genoeg. Met alleen 'hier is een manuscript, mooi he?' kunnen we niet zo veel. Je belandt dan onderaan de stapel.
- Je hebt irreële verwachtingen: als ik er weinig in zie, is het niet mijn werk om iemand die we niet betalen en wiens kopij we niet goed vinden, uitgebreid van feedback en commentaar te voorzien. Je krijgt natuurlijk wel een keurige mail en een telefoongesprek met uitleg kan ook, maar meer tijd kan en wil ik niet in je stoppen. Klinkt hard, maar daarvoor krijgen we simpelweg te veel aangeleverd.
Wat niet wegneemt dat ik het schandalig vind dat je manuscript kwijtraakt (dat zou echt niet moeten kunnen) en dat ik vind dat je op z'n minst netjes behandeld moet worden. Dat mag je ook gerust aangeven bij de uitgever. En voel je niet verplicht om ergens te blijven. Rondshoppen kan nuttig zijn. Soms past een andere uitgever beter bij je boek en wat je voor ogen hebt.
Ik weet niet helemaal zeker of je nu serieus bent of aan het trollen bent, maar ik geef toch maar antwoord:quote:
[..]
Bedankt. Ik heb een boek geschreven met (licht) erotische avonturen met CLW (mijzelf dus!) in de hoofdrol wat soms erg grafisch kan zijn, zeg maar 50 cents of grey maar dan wat heftiger. Welke soft erotische uitgever kan ik hier het beste voor benaderen?
Ik heb werkelijk geen idee. Ik zit echt in een compleet andere hoek.
Kon je dat wel combineren met je zware baan als manager?quote:
[..]
Bedankt. Ik heb een boek geschreven met (licht) erotische avonturen met CLW (mijzelf dus!) in de hoofdrol wat soms erg grafisch kan zijn, zeg maar 50 cents of grey maar dan wat heftiger. Welke soft erotische uitgever kan ik hier het beste voor benaderen?
• Wat is je leeftijd en hoe lang doe je het werk ?
• Ben jij (was jij als kind al) goed in taal en/of verhalen en/of heb je dat alsnog in je bijscholing aangescherpt ?
Gezien je (spsy, werd 'm dus niet ?) opleiding; zal je daarbij wel het nodige aan menskennis en informatie hebben opgedaan, moet je iig veel/goed kunnen lezen, dat opnemen en verwerken.
• Hoe moet/kan ik jouw (eind)verantwoordelijkheid zien in de zin van aansprakelijk ?
Ben benieuwd of en in hoeverre je garant moet staan voor de inhoud ("waarheid"), hoe je dat vaststelt, je zelf redigeert en/of wordt afgerekend door de uitgever op "jouw" omzet. Kortom verantwoordelijk voor je eigen "werk" of daarmee ook voor de toekomst van de tent. Zo ik je lees, ben je je goed bewust van de marktpositie.
• In hoeverre kiest/bepaalt een (hoofd)redacteur de "opmaak" en de taaltechnisch vorm cq. lijn/kaderzetting van een artikel ? Knip of kort jij een artikel ook in.... al of niet i.s.m. de auteur ?
Ben benieuwd of en wat jou actieve inbreng daarbij is en of ik jouw werk moet zien in bewaking van "kwaliteits/proces".
• Hoe doe/kijk jij tegen het opleuken van inhoud door desnoods door inhoud te "romantiseren" ?
Een aangezet zoetsappig, spannend of intrigerend verhaal verkoopt mogelijk beter dan een droge opsomming van wat gebeurd. De "doelgroep" of verkoop(behoefte) zal daarbij een rol spelen.
Soms lees ik artikelen over "vul in" die vooral bedoeld lijken zijn om de oplage of de omzet van een besproken product aan te jagen... ik denk aan partnercontent of het zg. tussen-de-regels adverteren (lees dit en koop voor meer dat daar)
• Nu wetend welk werk je (inhoudelijk) doet... wat zou je/de ideale (voor)opleiding zijn of bij wie daarbij ervaring op te doen, als dat een keuze zou zijn ?
Ik verwacht inderdaad geen commentaar op m'n manuscript; een afwijzing ontvangen vind ik al heel watquote:
[..]
Balen dat het zo loopt. Wij geven weinig complete boeken van externe auteurs ook (we kunnen het vaak zelf beter
- je begeleidende brief/mail is niet duidelijk, concreet of helder genoeg. Met alleen 'hier is een manuscript, mooi he?' kunnen we niet zo veel. Je belandt dan onderaan de stapel.
- Je hebt irreële verwachtingen: als ik er weinig in zie, is het niet mijn werk om iemand die we niet betalen en wiens kopij we niet goed vinden, uitgebreid van feedback en commentaar te voorzien. Je krijgt natuurlijk wel een keurige mail en een telefoongesprek met uitleg kan ook, maar meer tijd kan en wil ik niet in je stoppen. Klinkt hard, maar daarvoor krijgen we simpelweg te veel aangeleverd.
Wat niet wegneemt dat ik het schandalig vind dat je manuscript kwijtraakt (dat zou echt niet moeten kunnen) en dat ik vind dat je op z'n minst netjes behandeld moet worden. Dat mag je ook gerust aangeven bij de uitgever. En voel je niet verplicht om ergens te blijven. Rondshoppen kan nuttig zijn. Soms past een andere uitgever beter bij je boek en wat je voor ogen hebt.
In dit geval gaat het om een manuscript inclusief illustraties, begeleid door een synopsis met samenvattingen van elk hoofdstuk en de standaard inhoud (wat onderscheidt het van soortgelijke literatuur, etc.) en een aanbeveling van een Nederlandse Nobelprijswinnaar. Nou ja, heb nu in elk geval eindelijk een uitgeverij gevonden die heeft toegezegd, maar ik moet zeggen dat ik als (wannabe/beginnend)-schrijver er op een gegeven moment wel klaar mee was.
En nu straks m'n tweede boek aan een uitgeverij proberen te slijten, hiep hoi 
C.L.Werner kan alles.quote:
[..]
Kon je dat wel combineren met je zware baan als manager?
Wat moet ik verstaan onder vakliteratuur wat over 2e kamer/uwv enzo gaat? (Is wel heel ruim)
Wie is je doelgroep (in de zin van wat hebben jouw lezers op hun linkedin staan).
Hoeveel % is online tov papier?
Jaquote:
[..]
Kon je dat wel combineren met je zware baan als manager?
Dank a niffoquote:
Bij een uitgeverij moet ik denken aan een Prometheus of de Bezige Bij, of eventueel Noordhoff voor schoolboeken.
Maar waar ik jou moet plaatsen? Geen idee... Klinkt meer als een communicatiemedewerker die (vak)tijdschriften moet samenstellen. Of beledig ik je nu heel erg? Hoe zie je dit zelf?
Oei, da's een leuke vraag!quote:
Stel je zou mogen kiezen waar en/of waarvan je eindredacteur mocht zijn wat is dat je absolute droombaan?
Ik denk dat ik graag bij bijvoorbeeld psychologie magazine zou willen werken (maar dat is voor mij qua locatie echt niet te doen), maar mijn hart ligt bij romans. Maar dat is een wereldje waar je echt niet zomaar tussenkomt.
Wat een lijst vragen! Ik heb er m'n best op gedaanquote:
Ook een leuk onderwerp, wanneer ik mij zo voorstel hoe iemand teksten van anderen verslindt om pareltjes te laten blinken.....
• Wat is je leeftijd en hoe lang doe je het werk ?
• Ben jij (was jij als kind al) goed in taal en/of verhalen en/of heb je dat alsnog in je bijscholing aangescherpt ?
Gezien je (spsy, werd 'm dus niet ?) opleiding; zal je daarbij wel het nodige aan menskennis en informatie hebben opgedaan, moet je iig veel/goed kunnen lezen, dat opnemen en verwerken.
• Hoe moet/kan ik jouw (eind)verantwoordelijkheid zien in de zin van aansprakelijk ?
Ben benieuwd of en in hoeverre je garant moet staan voor de inhoud ("waarheid"), hoe je dat vaststelt, je zelf redigeert en/of wordt afgerekend door de uitgever op "jouw" omzet. Kortom verantwoordelijk voor je eigen "werk" of daarmee ook voor de toekomst van de tent. Zo ik je lees, ben je je goed bewust van de marktpositie.
• In hoeverre kiest/bepaalt een (hoofd)redacteur de "opmaak" en de taaltechnisch vorm cq. lijn/kaderzetting van een artikel ? Knip of kort jij een artikel ook in.... al of niet i.s.m. de auteur ?
Ben benieuwd of en wat jou actieve inbreng daarbij is en of ik jouw werk moet zien in bewaking van "kwaliteits/proces".
• Hoe doe/kijk jij tegen het opleuken van inhoud door desnoods door inhoud te "romantiseren" ?
Een aangezet zoetsappig, spannend of intrigerend verhaal verkoopt mogelijk beter dan een droge opsomming van wat gebeurd. De "doelgroep" of verkoop(behoefte) zal daarbij een rol spelen.
Soms lees ik artikelen over "vul in" die vooral bedoeld lijken zijn om de oplage of de omzet van een besproken product aan te jagen... ik denk aan partnercontent of het zg. tussen-de-regels adverteren (lees dit en koop voor meer dat daar)
• Nu wetend welk werk je (inhoudelijk) doet... wat zou je/de ideale (voor)opleiding zijn of bij wie daarbij ervaring op te doen, als dat een keuze zou zijn ?
[*]Wat is je leeftijd en hoe lang doe je het werk ?
Ik ben 30 en zit bij deze organisatie nu ruim 5 jaar. Begonnen als junior bureauredacteur en onlangs gepromoveerd tot hoofdredacteur. Hiervoor zat ik bij een gemeente als beleidsmedewerker.
[*] Ben jij (was jij als kind al) goed in taal en/of verhalen en/of heb je dat alsnog in je bijscholing aangescherpt ?
Ja, ik schrijf al zolang ik me kan herinneren en verslond mijn 7 biebboeken (dat was het maximumaantal) in een week in plaats van in de drie weken die je ze toentertijd mocht houden
Wij hanteren eigenlijk twee criteria: mensen moeten kunnen schrijven en die leiden we op tot vakidioot (zoals bij mij dus), of ze moeten al vakidioot zijn en dan leren we ze schrijven. Dat laatste is vaak een stuk moeilijker. Iemand heeft aanleg voor vlotte en begrijpelijke teksten of hij heeft dat niet. Daar kun je veel aan bijschaven, maar voor een deel is het gevoel. Overigens vond ik socpsy superleuk! Ik zou best weer in dat vakgebied willen werken, maar de banen liggen daar (zeker voor mensen die graag schrijven) niet voor het oprapen.
[*]Hoe moet/kan ik jouw (eind)verantwoordelijkheid zien in de zin van aansprakelijk ?
Ben benieuwd of en in hoeverre je garant moet staan voor de inhoud ("waarheid"), hoe je dat vaststelt, je zelf redigeert en/of wordt afgerekend door de uitgever op "jouw" omzet. Kortom verantwoordelijk voor je eigen "werk" of daarmee ook voor de toekomst van de tent. Zo ik je lees, ben je je goed bewust van de marktpositie.
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik publiceer, maar nooit aansprakelijk. De standaard 'hoewel met de grootste zorg samengesteld... geen aansprakelijkheid' enzovoorts-zinnen staan dan ook in ons colofon. Als we twijfelen aan de waarheid van de artikelen van een externe auteur (of aan de tekst in de informatie van de overheid
) checken we altijd rechtstreeks bij de Belastingdienst/het ministerie/een andere expert. We posten niks waarvan we niet zeker denken te weten dat het klopt. Dat neemt niet weg dat fouten maken menselijk is. Heel af en toe moeten we dan ook een rectificatie posten, helaas. Wat omzet betreft: dat is gelukkig niet volledig mijn verantwoordelijkheid. Dat zit ook voor een stuk bij sales en marketing.
[*]In hoeverre [i]kiest/bepaalt een (hoofd)redacteur de "opmaak" en de taaltechnisch vorm cq. lijn/kaderzetting van een artikel ? Knip of kort jij een artikel ook in.... al of niet i.s.m. de auteur ?
Ben benieuwd of en wat jou actieve inbreng daarbij is en of ik jouw werk moet zien in bewaking van "kwaliteits/proces". [/i]
Dat is precies wat ik doe. Ik bepaal de inhoud van elk blad en schrijf zelf artikelen, maar een groot deel van 'mijn blaadje' wordt geschreven door externe auteurs en 'mijn' redacteur. Ik schrap daarin nogal eens genadeloos en gooi teksten vaak volledig overhoop. Niet alleen om te zorgen dat het netjes past, maar ook omdat het daar inhoudelijk beter van wordt. De auteur krijgt altijd een definitieve versie te zien voor het naar de drukker gaat, maar er heeft er nog nooit eentje een artikel tegengehouden. Blijkbaar vinden ze het er zelf ook van opknappen. Uiteindelijk geef ik de klap op het bestand voor de drukker en niemand anders.
[*]Hoe doe/kijk jij tegen het opleuken van inhoud door desnoods door inhoud te "romantiseren" ?
Een aangezet zoetsappig, spannend of intrigerend verhaal verkoopt mogelijk beter dan een droge opsomming van wat gebeurd. De "doelgroep" of verkoop(behoefte) zal daarbij een rol spelen.
Soms lees ik artikelen over "vul in" die vooral bedoeld lijken zijn om de oplage of de omzet van een besproken product aan te jagen... ik denk aan partnercontent of het zg. tussen-de-regels adverteren ([i]lees dit en koop voor meer dat daar) [/i]
Wij doen niks met commerciële teksten (behalve advertentieruimtes, maar da's iets anders). Externe auteurs zijn welkom met een inhoudelijk verhaal. Reclame schrappen we. Wij zijn zo objectief mogelijk en prijzen dus niets aan. Soms wel een bepaalde werkwijze (omdat dat de juiste/handigste/beste is), maar niet een bepaald product of een bepaalde partij.
Opleuken van tekst doen wij natuurlijk ook weleens, maar de inhoud staat voorop. Echt juicy wordt het nooit, maar dat kan in onze branche ook niet. We schrijven voor vakprofessionals, niet voor de privé.
[*]Nu wetend welk werk je (inhoudelijk) doet... wat zou [i]je/de ideale (voor)opleiding zijn of bij wie daarbij ervaring op te doen, als dat een keuze zou zijn ?[/i]
Ik zei het eerder al: of iets taal-igs (liefst Nederlands of journalistiek bijvoorbeeld) of juist een vakopleiding. Allebei is helemaal mooi, maar die combinatie zien we in de praktijk zelden.
Ik wil liever een proposal. Dat bespaart de auteur en mij tijd als het niks is. Heb ik interesse, dan wil ik op z'n minst een paar hoofdstukken om de schrijfstijl, correctheid en 'of het binnen onze formule past' te kunnen checken.quote:
Ik heb nog wel een inhoudelijke vraag: als het om boekmanuscripten gaat, prefereer je dan manuscripten die al zo goed als af" worden aangeleverd of boekproposals met een manuscript dat net begonnen is? Ik hoor daar verschillende meningen over, namelijk.
Hoe ben je vanuit je psychologie achtergrond in de uitgeverijwereld terecht gekomen en hoe in een vakgebied welke van origine iet de jouwe is?quote:
Hoe ben je vanuit je psychologie achtergrond in de uitgeverijwereld terecht gekomen en hoe in een vakgebied welke van origine iet de jouwe is?
Wat moet ik verstaan onder vakliteratuur wat over 2e kamer/uwv enzo gaat? (Is wel heel ruim)
Wie is je doelgroep (in de zin van wat hebben jouw lezers op hun linkedin staan).
Hoeveel % is online tov papier?
Ik ben als sociaal psycholoog begonnen als beleidsmedewerker bij een gemeente (dat is ook logisch, beleid gaat om het beïnvloeden van gedrag), maar bleek niet goed te kunnen aarden in die organisatie. Schrijven vond ik het leukste deel van mijn werk en ik werd vervolgens getipt over een functie als junior redacteur. Na een paar schrijftesten, twee gesprekken en de belofte dat ik mijn mbo-diploma erbij zou halen, was ik aangenomen. Zoals ik hierboven al zei; kunnen schrijven is het belangrijkste, samen met denkniveau. Je moet ingewikkelde dingen wel kunnen vertalen, zegmaar. Vakinhoud is te leren, schrijven een stuk lastiger.
Wat moet ik verstaan onder vakliteratuur wat over 2e kamer/uwv enzo gaat? (Is wel heel ruim)
Wie is je doelgroep (in de zin van wat hebben jouw lezers op hun linkedin staan).
Het gaat niet zozeer over de Tweede Kamer en UWV, maar over wet- en regelgeving, aankomende wijzigingen in die wet- en regelgeving en de beste werkwijze om die te verwerken in de praktijk. Ik wil niet precies zeggen wie mijn doelgroep is (met de info die ik al gegeven heb, ben ik wel heel makkelijk te linkedin-en anders), maar denk aan fiscale wetgeving en arbeidsrecht.
Hoeveel % is online tov papier?
Deze vraag is niet concreet genoeg. Procent van wat? De omzet? De tijd die ik eraan besteed? De hoeveelheid tekst?
Jazeker, dat is een deel van mijn werk. Ik lees sowieso alles na en waar ik twijfel over de juistheid vraag ik naar 'Waar heb je dat vandaan?' of 'Wie zegt dat?'. Vaak komen we er dan samen wel uit. Maar ik loop wel echt alles na met de spreekwoordelijke rode pen achter mijn oor.quote:Op maandag 15 juli 2019 19:33 schreef Harveo het volgende:
Check je weleens artikelen na van de medewerkers of de feiten daadwerkelijk kloppen?
Ik denk dat je beeld van een uitgeverij en een redacteur niet helemaal compleet is. Zeker heb je ook eind- en hoofdredacteuren in de televisie- en krantenwereld, maar niet alleen daar. Vakbladen hebben ook hoofdredacteuren: die maken de indeling, bepaling welke content er wel en niet inkomt, onderhouden de contacten met externe auteurs, schrijven een deel van het blad, checken alle content van andere auteurs op juistheid en leesbaarheid enzo en geven uiteindelijk een klap op het document dat naar de drukker gaat.quote:
Op zich een interessante vwjw, maar ik vind je beroepstitel nogal verwarrend. Bij een hoofdredacteur moet ik denken aan een Hans Laroes (van de NOS. Of is hij eindredacteur? Naja, die dus) of een hoofdredacteur van een Volkskrant.
Bij een uitgeverij moet ik denken aan een Prometheus of de Bezige Bij, of eventueel Noordhoff voor schoolboeken.
Maar waar ik jou moet plaatsen? Geen idee... Klinkt meer als een communicatiemedewerker die (vak)tijdschriften moet samenstellen. Of beledig ik je nu heel erg? Hoe zie je dit zelf?
Dat is m.i. veel meer dan een communicatiemedewerker die wat artikelen bij elkaar raapt. Om te beginnen heeft die geen vakinhoudelijke kennis, maar plaatst die alleen wat andere deskundigen roepen dat belangrijk en juist is. Die kunnen dus ook nooit bepalen wat op welk moment voor hun doelgroep de belangrijkste informatie is. Bovendien zijn ze vaak niet eindverantwoordelijk voor de inhoud en voor zaken als concurrentieanalyses, een netwerk van auteurs, marktonderzoeken enzovoorts.
Daarnaast kunnen communicatiemedewerkers ongetwijfeld ook dingen die ik niet kan of weet overigens.
Nog even ter aanvulling:quote:
Op zich een interessante vwjw, maar ik vind je beroepstitel nogal verwarrend. Bij een hoofdredacteur moet ik denken aan een Hans Laroes (van de NOS. Of is hij eindredacteur? Naja, die dus) of een hoofdredacteur van een Volkskrant.
Bij een uitgeverij moet ik denken aan een Prometheus of de Bezige Bij, of eventueel Noordhoff voor schoolboeken.
Maar waar ik jou moet plaatsen? Geen idee... Klinkt meer als een communicatiemedewerker die (vak)tijdschriften moet samenstellen. Of beledig ik je nu heel erg? Hoe zie je dit zelf?
https://www.nationaleberoepengids.nl/Hoofdredacteur
Soms, al vind ik dat zelf heel onhebbelijk, dus ik probeer het niet te doenquote:
Verbeter je (het taalgebruik van) mensen in je dagelijks leven? #taalnazi
Ik doe het wel bij mensen van wie ik weet dat het zelf ook doen (een collega bijvoorbeeld, of een vriendinnetje dat boeken schrijft).Misschien een wat rare vraag maar hoe komt het toch dat mensen die professioneel schrijven zo'n hekel hebben aan feitelijke beschrijving. Ikzelf ben wetenschapper en zie wel eens teksten van wetenschappers die daarna aangepast worden en als je de tekst van de wetenschapper leest dan begrijp ik die vaak prima. Je ziet bijvoorbeeld dat een wetenschapper heel exact is in wat wel en niet gezegd kan worden. Dan zie je het brouwsel dat een journalist of populair wetenschappelijk schrijver er van maakt en dan zijn alle veiligheden die de wetenschapper in heeft gebouwd weg, worden zaken aangedikt/uitvergroot en en worden stukken afgesneden waar je niet zou moeten afsnijden. En vooral alle erg interessante nuance wordt weggehaald. Waarom is dat? Het komt mij altijd een beetje over alsof je het publiek ziet als kleine kinderen die je het niet te moeilijk moet maken ofzo.
Om een voorbeeld te geven als er in een tekst staat "deze vinding zou kunnen impliceren dat A maar daarbij moet wel in acht genomen worden dat A zus en zo in verband staat met onduidelijkheid B en interacteert met C waardoor op de A/C interface nog een onduidelijkheid bestaat" Zou in een verjournaliseerde versie veranderd kunnen worden in "Deze vinding impliceert A" waarmee het hele verhaal van de wetenschapper teniet gedaan wordt...
Schrijf je soms ook stukken helemaal zelf? En zit jouw lol meer in het schrijven of in het redigeren van teksten?quote:Op dinsdag 16 juli 2019 10:16 schreef Bosbeetle het volgende:
Schrijf je soms ook stukken helemaal zelf? En zit jouw lol meer in het schrijven of in het redigeren van teksten?
Misschien een wat rare vraag maar hoe komt het toch dat mensen die professioneel schrijven zo'n hekel hebben aan feitelijke beschrijving. Ikzelf ben wetenschapper en zie wel eens teksten van wetenschappers die daarna aangepast worden en als je de tekst van de wetenschapper leest dan begrijp ik die vaak prima. Je ziet bijvoorbeeld dat een wetenschapper heel exact is in wat wel en niet gezegd kan worden. Dan zie je het brouwsel dat een journalist of populair wetenschappelijk schrijver er van maakt en dan zijn alle veiligheden die de wetenschapper in heeft gebouwd weg, worden zaken aangedikt/uitvergroot en en worden stukken afgesneden waar je niet zou moeten afsnijden. En vooral alle erg interessante nuance wordt weggehaald. Waarom is dat? Het komt mij altijd een beetje over alsof je het publiek ziet als kleine kinderen die je het niet te moeilijk moet maken ofzo.
Ik schrijf ongeveer de helft van mijn blad volledig zelf. Daar heb ik ook echt wel lol in. Maar ik ben wel blij dat ik niet (meer) alleen maar schrijf de hele dag, maar juist ook langetermijn en bladoverschrijdend bezig ben. Dat maakt mijn functie echt veel diverser.
Redigeren is ook leuk, het is de afwisseling die mijn functie leuk maakt. Al krijgen we soms wel zulke slechte teksten aangeleverd dat het ook echt een rotklusje kan zijn. Hangt heel erg van de kopij, je auteur en je humeur af ;-)
Misschien een wat rare vraag maar... <knip>
Ik ben zelf wetenschappelijk opgeleid, maar merk dat de gemiddelde leek gewoon niet door die feitelijke tekst 'heen komen'. Dat het correct is, wil niet zeggen dat het lekker leest. Wij proberen bij ons blad zo feitelijk mogelijk, zo leesbaar mogelijk te schrijven. En dat betekent dat we soms de stukken informatie die voor onze doelgroep het meest relevant is, uitlichten en andere stukken informatie weglaten. Daarin proberen we wel zo feitelijk mogelijk te blijven.
Overig moest ik even grinniken om 'erg interessante nuance': de gemiddelde lezer vindt nuance helemaal niet interessant
Om een voorbeeld te geven als er in een tekst staat "deze vinding zou kunnen impliceren dat A maar daarbij moet wel in acht genomen worden dat A zus en zo in verband staat met onduidelijkheid B en interacteert met C waardoor op de A/C interface nog een onduidelijkheid bestaat" Zou in een verjournaliseerde versie veranderd kunnen worden in "Deze vinding impliceert A" waarmee het hele verhaal van de wetenschapper teniet gedaan wordt...
Ik volg je redenatie en ben het inhoudelijk met je eens, maar onze gemiddelde mbo-opgeleide lezer niet. Die 'wil' van ons weten: wat is de wet- en regelgeving, wat betekent dat voor mijn dagelijkse werk en wat moet ik vooral niet doen?
'Gelukkig' schrijven wij zelden of nooit over onderzoek en al helemaal niet over het soort onderzoek dat jij aanhaalt, dus hoef ik weinig darlings te killen in de praktijk.
In welk opzicht?quote:
Meedenken over onze complete formule, niet alleen voor mijn eigen blad bijvoorbeeld. Of over congresprogramma's, opleidingen die we aanbieden, de licentieovereenkomsten die we aangaan met externe auteurs, de beste manieren om te netwerken....quote:
quote:
maar merk dat de gemiddelde leek gewoon niet door die feitelijke tekst 'heen komen'.
Hoe weet je dit eigenlijk? Welke maatstaven gebruik je daarvoor?quote:
de gemiddelde lezer vindt nuance helemaal niet interessant
Ik heb hetzelfde wel eens bij TV dat je meneer van Nieuwkerk hoort roepen dat de kijker dat niet interessant vind, dan heb ik vaak zoiets van "Ja maar ik wel" en met mij wel meer. Ik vind dat overkomen alsof je publiek onderschat. Ik (maar dat kan mijn mening zijn) heb liever dat ze het publiek een beetje overschatten, als je altijd onderschat wordt leer je nooit meer iets nieuws. Waarom is er zo'n aversie voor moeilijke dingen of bijvoorbeeld teksten waar een lezer niet doorheen komt, moet dat eigenlijk wel? Is het niet gezond als de lezer af en toe niet door de tekst heen komt.
Hoe weet je dit eigenlijk? Welke maatstaven gebruik je daarvoor?quote:
[..]
[..]
Hoe weet je dit eigenlijk? Welke maatstaven gebruik je daarvoor?
Ik heb hetzelfde wel eens bij TV dat je meneer van Nieuwkerk hoort roepen dat de kijker dat niet interessant vind, dan heb ik vaak zoiets van "Ja maar ik wel" en met mij wel meer. Ik vind dat overkomen alsof je publiek onderschat. Ik (maar dat kan mijn mening zijn) heb liever dat ze het publiek een beetje overschatten, als je altijd onderschat wordt leer je nooit meer iets nieuws. Waarom is er zo'n aversie voor moeilijke dingen of bijvoorbeeld teksten waar een lezer niet doorheen komt, moet dat eigenlijk wel? Is het niet gezond als de lezer af en toe niet door de tekst heen komt.
Allereerst wetenschap over tekstniveaus (B1/B2 voor webschrijven bijvoorbeeld), onze eigen lezersonderzoeken, de informatie die we hebben over de opleidingsniveaus van onze abonnees, A/B-testen over welke berichten wel en niet goed gelezen worden, abonnees die we spreken op congressen... Het is dus geen nattevingerwerk.
Ik heb hetzelfde wel eens bij TV dat je meneer van Nieuwkerk hoort roepen dat de kijker dat niet interessant vind, dan heb ik vaak zoiets van "Ja maar ik wel" en met mij wel meer. Ik vind dat overkomen alsof je publiek onderschat. Ik (maar dat kan mijn mening zijn) heb liever dat ze het publiek een beetje overschatten, als je altijd onderschat wordt leer je nooit meer iets nieuws. Waarom is er zo'n aversie voor moeilijke dingen of bijvoorbeeld teksten waar een lezer niet doorheen komt, moet dat eigenlijk wel? Is het niet gezond als de lezer af en toe niet door de tekst heen komt.
In ons geval moet dat omdat we schrijven voor professionals. Die willen onze kennis en kunde gebruiken in de praktijk. Ze betalen voor de vertaalslag, niet voor de onleesbare teksten die ze ook online kunnen vinden. We hebben geen aversie tegen moeilijk, maar ook moeilijke materie kan bruikbaar en leesbaar gebracht worden. Ik wil ook geen blad over uitgeven lezen met artikelen waar ik drie keer doorheen moet om te begrijpen wat er staat. Daar heb ik simpelweg de tijd niet voor. En net zo heeft onze abonnee geen tijd om ons blad drie keer te lezen tot hij snapt wat hij er nu in de praktijk mee moet.
Sorry dat ik doordram maar door dit soort gedachte gangen heb ik het idee dat er steeds minder leuke dingen voor mijzelf zijn. Ikzelf hou er wel van om "weggeblazen" te worden zodat er later wel eens dingen op hun plek vallen. Ik las van jongs af aan altijd al graag boeken die ik niet begreep dat geeft een soort "esotherische" kwaliteit aan teksten, het gevoel dat er nog wat te ontdekken valt. Ik lees nu nogsteeds boeken die ik niet begrijp, vaak gewoon als een soort zen oefening gewoon blijven lezen ondanks dat de woorden niet alle betekenis doorlaten. (dat kan altijd nog komen). Ook op TV heb ik het zelfde waar je vroeger nog wel eens een mooie documentaire kon kijken waar je maar de helft van snapte, doen ze nu allemaal een soort handreiking om het begrijpelijker te maken, en laten daardoor vaak de meest spannende stukken voor wat het is, jammer is dat.
Ik denk trouwens dat ik niet de enige ben die dit vind kijk naar alle volksstammen die "brave new world" teksten lezen waar geen touw aan vast te knopen is, fans daarvan deinzen alles behalve terug voor complexiteit en ik denk dat daardoor ook een soort afkeer voor de gewone media ontstaat omdat die weigeren complexe zaken op een complexe manier aan te kaarten waardoor het lijkt alsof ze het allemaal veel te simpel zien.
[ Bericht 49% gewijzigd door Bosbeetle op 16-07-2019 10:42:13 ]
Er is voor beide vormen markt, denk ik. Ik houd me alleen bezig met hapklaar, begrijpelijk en bruikbaar. En natuurlijk geven wij ook achtergrondinformatie, maar onze lezer wil geen onbegrijpelijke tekst, want daar heeft hij in z'n werk niks aan. En we schrijven nu eenmaal voor de professional, niet voor Brave New World-fans.
Overigens denk ik dat ook de complexiteit-liefhebber weleens puntoren krijgt van wetteksten en fiscale regelgeving
Ja daar twijfel ik ook niet aanquote:
@:Bosbeetle Ik deel je ergernis over het weglaten van de nuance (dat is in mijn vakgebied ook erg irritant), maar tegelijkertijd denk ik dat er wel een markt is voor het vertalen van moeilijke teksten naar hapklare, praktisch toepasbare informatie en dat is waar TS zich in bevindt.
was gewoon benieuwd naar de mening van TS.Zou je die nog willen antwoordenquote:Op dinsdag 16 juli 2019 10:33 schreef Bosbeetle het volgende:
Vind jij zelf een tekst die meer gelezen wordt ook altijd een betere tekst?
Laat het maar aan wetgevers over om dingen onbegrijpelijk te maken inderdaad, dan kun je beter je tekst laten veranderen door een journalist dan door iemand die een patent wil aanvragen bij die laatste is er helemaal geen touw meer aan vast te knopenquote:
Overigens denk ik dat ook de complexiteit-liefhebber weleens puntoren krijgt van wetteksten en fiscale regelgeving
Professioneel gezien: Ja, beter gelezen = voor ons betere tekst. Correct is het allemaal, dus dat wat het beste gelezen wordt, past blijkbaar het beste bij onze doelgroep.quote:
[..]
Ja daar twijfel ik ook niet aan
Mijn persoonlijke mening:
Ik wil een tekst kunnen snappen. Soms na twee keer lezen of na vier keer, maar ik worstel geen boeken door waar ik echt geen touw aan vast kan knopen. Hapklaar hoeft niet, maar onbegrijpelijk ook niet. En daar zit echt nog zo vreselijk veel tussen.
Op meerdere manieren te lezen vind ik prima, multiple-interpretabel ook, maar echt onbegrijpelijk? Neuh...
Rustig an ;-) Ik was al bezig.quote:
quote:
Ik las een paar jaar geleden een boek die begon met de zin "If we take a hamiltonian of the known universe..." en daar was ik de weg al kwijt. Inmiddels weet ik iets beter wat een hamiltonian in zou kunnen houden maar zeker niet volledig, en toch vind ik dat soort boeken heerlijk. Vooral als ik weet dat het geen fantasie of onzin is maar dat er mensen op de aarde zijn die het wel zouden kunnen begrijpen. Slecht geschreven en daarom onbegrijpelijk heb ik niet zoveel meequote:
Op meerdere manieren te lezen vind ik prima, multiple-interpretabel ook, maar echt onbegrijpelijk? Neuh...
Tjah, over smaak valt niet te twistenquote:
[..]
Ik las een paar jaar geleden een boek die begon met de zin "If we take a hamiltonian of the known universe..." en daar was ik de weg al kwijt. Inmiddels weet ik iets beter wat een hamiltonian in zou kunnen houden maar zeker niet volledig, en toch vind ik dat soort boeken heerlijk. Vooral als ik weet dat het geen fantasie of onzin is maar dat er mensen op de aarde zijn die het wel zouden kunnen begrijpen. Slecht geschreven en daarom onbegrijpelijk heb ik niet zoveel mee
quote:
[..]
Ik las een paar jaar geleden een boek die begon met de zin "If we take a hamiltonian of the known universe..." en daar was ik de weg al kwijt. Inmiddels weet ik iets beter wat een hamiltonian in zou kunnen houden maar zeker niet volledig...
In de meeste gevallen: gewoon de totale energie
En iets abstracter: je laat er wiskundig dingen mee in de tijd veranderen.
Was Penrose zeker
Dat wisselt nogal eens. Als ik er nu één zou moeten kiezen, zou ik voor 'the bookthief' van Markus Zusak gaan. Maar ook 'de bibliothecaresse van Auschwitz' van Antonio Iturbe was prachtig.quote:
Verder ben ik groot fan van sprookjesboeken en verhalen als 'Het geheim van Toermalijn', die lees ik met veel liefde voor.
Nee penrose is een stuk duidelijkerquote:
[..]
In de meeste gevallen: gewoon de totale energie
En iets abstracter: je laat er wiskundig dingen mee in de tijd veranderen.
Was Penrose zeker
dit was een boek van David Z. Albert weet niet of je hem kent.KAA / Japan, maar dan niet in Tokyo
Het zijn stukjes van ieder ~ een half A4tje lang, over allerlei dingen die het leven daar zo interessant maken. Zoals het schreeuwen in restaurants bijvoorbeeld. Verschillende users hebben gevraagd of ik er niet eens een boekje over kon schrijven.
Bundelen lijkt me het eenvoudigst, met een introductie om het netjes in te leiden.
Tips? Niet doen?
Oef, daar zou ik even serieus in moeten duiken. Het is niet helemaal mijn vakgebied, maar ik kan natuurlijk wel iets vinden van leesbaarheid en kwaliteit.quote:
In KAA heb ik een reeks van vijf topics volgeschreven over mijn ervaring in Japan, waar ik negen jaar gewoond heb.
KAA / Japan, maar dan niet in Tokyo
Het zijn stukjes van ieder ~ een half A4tje lang, over allerlei dingen die het leven daar zo interessant maken. Zoals het schreeuwen in restaurants bijvoorbeeld. Verschillende users hebben gevraagd of ik er niet eens een boekje over kon schrijven.
Bundelen lijkt me het eenvoudigst, met een introductie om het netjes in te leiden.
Tips? Niet doen?
Als je echt nieuwsgierig bent of het iets zou kunnen zijn, kun je het altijd (met een goede begeleidende brief) aan een uitgeverij voorleggen. Of gewoon zelf uitgeven, da's helemaal niet supermoeilijk of duur tegenwoordig.
Ik zie dat je voornamelijk in de bladen en online content zit. Maar wellicht heb je hier ook een antwoord op.
Stel je hebt een goed verhaal (iets meegemaakt) dat je in een boek wilt vertellen al zijnde verwerking maar ook om andere mensen bewust te maken van een probleem dat zich in de maatschappij afspeelt maar waar doorgaans weinig aandacht aan wordt geschonken.
Het idee zou best eens goed kunnen werken met de juiste PR / marketing en een goed geschreven boek. Alleen het probleem is je bent zelf geen schrijver, niet qua taal, maar ook niet qua opbouw.
Hoe zou jij dit dan aanpakken?
Een schrijver zoeken en een samenwerkingsverband aangaan.quote:
Dit is interessant! Leuke vragen al.
Ik zie dat je voornamelijk in de bladen en online content zit. Maar wellicht heb je hier ook een antwoord op.
Stel je hebt een goed verhaal (iets meegemaakt) dat je in een boek wilt vertellen al zijnde verwerking maar ook om andere mensen bewust te maken van een probleem dat zich in de maatschappij afspeelt maar waar doorgaans weinig aandacht aan wordt geschonken.
Het idee zou best eens goed kunnen werken met de juiste PR / marketing en een goed geschreven boek. Alleen het probleem is je bent zelf geen schrijver, niet qua taal, maar ook niet qua opbouw.
Hoe zou jij dit dan aanpakken?
Ja, doet veel met quantummechanica en filosofie.quote:
[..]
Nee penrose is een stuk duidelijker
Dat is best veelquote:
Ik schrijf ongeveer de helft van mijn blad volledig zelf
Zijn de anderen dan zo slecht? Of zijn er dan maar weinig mensen in dienst? Of te weinig? Of juist genoeg, want het is ook onderdeel van je werk? (losstaand van dat je het ook gewoon leuk vindt om te doen)
Maar het is niet echt jouw blad toch? Als in eigenaarsschap?
Hoeveel inbreng heeft de eigenaar eigenlijk nog?
Waarom wordt met ieder boek ook niet een e-book uitgegeven en kan ik, als ik een hardcopy boek koop, niet gratis het e-book erbij krijgen?
Voor mijn gevoel koop ik het verhaal, een digitale kopie daarvan kost de uitgeverij niets/weinig extra. Hoe kijkt een uitgeverij daartegenaan? Ik kan mij er ontzettend aan irriteren als het e-book op Bol.com of Amazon duurder is dan een hardcopy boek. Ook als er geen e-book blijkt te zijn van het boek dan is mijn irritatie hoog.
Ik heb eens een schrijver benaderd met de vraag: waarom is er geen e-book van jouw boeken? Het verhaal is al digitaal en converteren naar .epub is echt niet zo moeilijk. Zijn reactie: Mijn uitgever bepaalt dat een e-book pas wordt uitgegeven 5 jaar nadat het boek op papier is gedrukt. Uitzonderingen daar gelaten.
Kun jij hier licht op werpen?
Verder heb ik wel een aardig idee bij welke uitgeverij je werkt, vandaag mijn on topic vraag aan jou: hoe ervaar jij de concurrentie met andere professionele uitgevers? Ik denk dan aan SDU en consorten. Of zit ik verkeerd en is dat niet dezelfde tak van sport?
Ik denk dat het een goed concept is voor niche informatie. Ik zat laatst bij Nuon en daar had hele bedrijf toegang tot Energetica, ik denk dat je voor dat bedrag 5 full timers kunt inhure.
Volgens mij precies genoegquote:
[..]
Dat is best veel
Zijn de anderen dan zo slecht? Of zijn er dan maar weinig mensen in dienst? Of te weinig? Of juist genoeg, want het is ook onderdeel van je werk? (losstaand van dat je het ook gewoon leuk vindt om te doen)
Maar het is niet echt jouw blad toch? Als in eigenaarsschap?
Hoeveel inbreng heeft de eigenaar eigenlijk nog?
Als in: ik vind schrijven ontzettend leuk en als dat geen onderdeel was van mijn functie, zou ik iets anders gaan zoeken. En de rest is ook prima hoor, we hebben gewoon een duidelijk taakverdeling, allemaal andere expertises en allemaal andere contacten. Werkt prima zo! En nee, ik ben niet de eigenaar van de uitgeverij en dus technisch gezien ook niet de eigenaar van het blad. In de praktijk hebben we wel een duidelijke strategie, maar bepaal ik wat er in het blad komt en of het naar de drukker mag. Ik heb dus weinig 'last' van mijn baas of van de uitgever zelf.
Dit ligt buiten mijn vakgebied (al onze abonnees kunnen het blad overigens ook digitaal lezen), maar ik snap het wel. Een e-book is enorm fraudegevoelig. Het is echt poepsimpel om dat aan anderen door te sturen, die vervolgens geen papieren boek meer kopen.quote:
Wellicht niet zo'n relevante vraag omdat jullie voornamelijk online en tijdschriften doen, maar misschien kun je toch wat duidelijkheid geven:
Waarom wordt met ieder boek ook niet een e-book uitgegeven en kan ik, als ik een hardcopy boek koop, niet gratis het e-book erbij krijgen?
Voor mijn gevoel koop ik het verhaal, een digitale kopie daarvan kost de uitgeverij niets/weinig extra. Hoe kijkt een uitgeverij daartegenaan? Ik kan mij er ontzettend aan irriteren als het e-book op Bol.com of Amazon duurder is dan een hardcopy boek. Ook als er geen e-book blijkt te zijn van het boek dan is mijn irritatie hoog.
Ik heb eens een schrijver benaderd met de vraag: waarom is er geen e-book van jouw boeken? Het verhaal is al digitaal en converteren naar .epub is echt niet zo moeilijk. Zijn reactie: Mijn uitgever bepaalt dat een e-book pas wordt uitgegeven 5 jaar nadat het boek op papier is gedrukt. Uitzonderingen daar gelaten.
Kun jij hier licht op werpen?
Daar komt bij dat de kosten voor de papieren boeken al gemaakt zijn. Die moeten terugverdiend worden. Als mensen een e-book kopen (of downloaden/jatten/doorgestuurd krijgen), kopen ze geen papieren boek meer. Dat drukt de 'al een miljoen keer verkocht'-cijfers én de opbrengsten.
Ik vind dat je te kort door de bocht redeneert. Jij bent WO-opgeleid en hebt geleerd je door wetteksten te worstelen. Maar een mbo'er die op de administratie zit het BW wetboek, de eventuele cao én de arbeidsovereenkomst onder z'n neus schuiven en 'succes' zeggen, is niet reëel. Die mensen hebben wel wat beters te doen (namelijk al hun dagelijkse werkzaamheden) om de gedrochten van wetten te gaan zitten uitpluizen en te bedenken wat dat betekent voor hun werk.quote:
Ik las hier eerder iets over teksten van wetenschappers moeten versimpelen en vervolgens “de professionals die onze teksten lezen willen hapklare brokjes informatie over de wetgeving”. Misschien komt het door mijn rechtenstudie maar versimpelde informatie over wetten /=/ professionals wat mij betreft :’) Het zijn wellicht professionals op hun eigen werkterrein, maar als je informatie over die wetten versimpeld aangereikt moet krijgen om het te kunnen snappen ben je op dat gebied dus een leek.
Verder heb ik wel een aardig idee bij welke uitgeverij je werkt, vandaag mijn on topic vraag aan jou: hoe ervaar jij de concurrentie met andere professionele uitgevers? Ik denk dan aan SDU en consorten. Of zit ik verkeerd en is dat niet dezelfde tak van sport?
Voorbeeldje:
De Wet aanpak schijnconstructies: was een wet die allerlei wijzigingen doorvoerde in onder meer de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag, de Wet financiering sociale verzekeringen enz... Als je als werkzame professional (die het dagelijks druk zat heeft!) al die wetten moet doorwerken met de WAS ernaast om uit te zoeken wat er precies gaat veranderen, kom je aan je eigen werk niet meer toe en is de kans op fouten groot, simpelweg omdat je niet opgeleid bent om dat werk te doen. Bovendien zitten er nogal eens dubbelzinnigheden in wetgeving en is er ook nog onderscheid tussen dwingend, semidwingend, driekwartdwingend... enz. En dat is gewoon heel ingewikkeld.
Vergelijking: een verzorgende aan een bed die po's leegt, mensen wast en voor ze zorgt, hoeft ook geen wetenschappelijk onderzoek over anatomie te kunnen snappen. Maar moet wel weten wat dat onderzoek voor praktische consequenties voor het dagelijks werk heeft.
Wat je concurrentievraag betreft: die beantwoord ik liever niet al te specifiek (we hebben daar natuurlijk een visie op, maar die is vertrouwelijk). Laat ik vooropstellen dat ik me op geen enkele manier bedreigd voel. Ik vind (en oh, dit klinkt heel arrogant, maar ik zeg het toch) dat wij de beste zijn. En de positie die we in de markt hebben, bevestigt dat.
Overigens zou ik het prettig vinden als je niet deelt waar je denkt dat ik werk. Oke?
Zeker, dat is een groot deel van ons bedrijf. Net als incompany-opleidingen enzo. Houd ik me alleen niet mee bezig, ik ga alleen over de inhoudquote:
Verkopen jullie ook bulk abbo's?
Ik denk dat het een goed concept is voor niche informatie. Ik zat laatst bij Nuon en daar had hele bedrijf toegang tot Energetica, ik denk dat je voor dat bedrag 5 full timers kunt inhure.
Aanvulling:quote:
[..]
Ik vind dat je te kort door de bocht redeneert. Jij bent WO-opgeleid en hebt geleerd je door wetteksten te worstelen. Maar een mbo'er die op de administratie zit het BW wetboek, de eventuele cao én de arbeidsovereenkomst onder z'n neus schuiven en 'succes' zeggen, is niet reëel. Die mensen hebben wel wat beters te doen (namelijk al hun dagelijkse werkzaamheden) om de gedrochten van wetten te gaan zitten uitpluizen en te bedenken wat dat betekent voor hun werk.
Voorbeeldje:
De Wet aanpak schijnconstructies: was een wet die allerlei wijzigingen doorvoerde in onder meer de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag, de Wet financiering sociale verzekeringen enz... Als je als werkzame professional (die het dagelijks druk zat heeft!) al die wetten moet doorwerken met de WAS ernaast om uit te zoeken wat er precies gaat veranderen, kom je aan je eigen werk niet meer toe en is de kans op fouten groot, simpelweg omdat je niet opgeleid bent om dat werk te doen. Bovendien zitten er nogal eens dubbelzinnigheden in wetgeving en is er ook nog onderscheid tussen dwingend, semidwingend, driekwartdwingend... enz. En dat is gewoon heel ingewikkeld.
Vergelijking: een verzorgende aan een bed die po's leegt, mensen wast en voor ze zorgt, hoeft ook geen wetenschappelijk onderzoek over anatomie te kunnen snappen. Maar moet wel weten wat dat onderzoek voor praktische consequenties voor het dagelijks werk heeft.
Wat je concurrentievraag betreft: die beantwoord ik liever niet al te specifiek (we hebben daar natuurlijk een visie op, maar die is vertrouwelijk). Laat ik vooropstellen dat ik me op geen enkele manier bedreigd voel. Ik vind (en oh, dit klinkt heel arrogant, maar ik zeg het toch) dat wij de beste zijn. En de positie die we in de markt hebben, bevestigt dat.
Overigens zou ik het prettig vinden als je niet deelt waar je denkt dat ik werk. Oke?
Hier komt nog bij dat wij uren per week besteden aan bijhouden wat er aan Kamerbrieven, wetsvoorstellen, internetconsultaties, lagere regelgeving enzovoorts langskomt. Daar heeft een vakprofessional de tijd niet voor.
En aan wat voor prijzen denk je dan bij "niet duur"?quote:
Of gewoon zelf uitgeven, da's helemaal niet supermoeilijk of duur tegenwoordig.
En een hele basic vraag: Hoeveel uur maak je per dag en gemiddeld per week?
Het verschilt per partij, maar kijk bijvoorbeeld eens bij boekscout. Een paar honderd euro zou genoeg moeten zijn.quote:
[..]
En aan wat voor prijzen denk je dan bij "niet duur"?
En een hele basic vraag: Hoeveel uur maak je per dag en gemiddeld per week?
En basic antwoord: ik werk 32 uur per week (eigenlijk 36, maar 4 uur ouderschapsverlof). Dat zijn 4 dagen van 8 uur. Op dagen als Prinsjesdag en met een regeerakkoord enzo gaan we daar dik overheen en ook op deadlinedagen red ik dat meestal niet.
Elke vier weken een vakblad, dan wekelijks nieuwsbrieven, dagelijks webnieuws, wat extra uitgaven die we ernaast maken, zes keer per jaar boekjes over specifieke onderwerpen... en dan vergeet ik echt nog wel dingen te noemen nu.quote:
Dat laatste spreekt voor zich wat mij betreft maar bij dezen: afgesprokenquote:
[..]
Ik vind dat je te kort door de bocht redeneert. Jij bent WO-opgeleid en hebt geleerd je door wetteksten te worstelen. Maar een mbo'er die op de administratie zit het BW wetboek, de eventuele cao én de arbeidsovereenkomst onder z'n neus schuiven en 'succes' zeggen, is niet reëel. Die mensen hebben wel wat beters te doen (namelijk al hun dagelijkse werkzaamheden) om de gedrochten van wetten te gaan zitten uitpluizen en te bedenken wat dat betekent voor hun werk.
Voorbeeldje:
De Wet aanpak schijnconstructies: was een wet die allerlei wijzigingen doorvoerde in onder meer de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag, de Wet financiering sociale verzekeringen enz... Als je als werkzame professional (die het dagelijks druk zat heeft!) al die wetten moet doorwerken met de WAS ernaast om uit te zoeken wat er precies gaat veranderen, kom je aan je eigen werk niet meer toe en is de kans op fouten groot, simpelweg omdat je niet opgeleid bent om dat werk te doen. Bovendien zitten er nogal eens dubbelzinnigheden in wetgeving en is er ook nog onderscheid tussen dwingend, semidwingend, driekwartdwingend... enz. En dat is gewoon heel ingewikkeld.
Vergelijking: een verzorgende aan een bed die po's leegt, mensen wast en voor ze zorgt, hoeft ook geen wetenschappelijk onderzoek over anatomie te kunnen snappen. Maar moet wel weten wat dat onderzoek voor praktische consequenties voor het dagelijks werk heeft.
Wat je concurrentievraag betreft: die beantwoord ik liever niet al te specifiek (we hebben daar natuurlijk een visie op, maar die is vertrouwelijk). Laat ik vooropstellen dat ik me op geen enkele manier bedreigd voel. Ik vind (en oh, dit klinkt heel arrogant, maar ik zeg het toch) dat wij de beste zijn. En de positie die we in de markt hebben, bevestigt dat.
Overigens zou ik het prettig vinden als je niet deelt waar je denkt dat ik werk. Oke?
Ik kwam het zelf op het spoor overigens door een collega van je die bepaalde locaties noemde, daardoor was het erg makkelijk te herleiden. Ik ben volledig met je eens overigens dat het voor die mbo’er lastig is om zich door die wetten te worstelen en daarom zijn jullie een enorme uitkomst (en gaat de business erg lekker natuurlijk!). Wat mijn punt nu is, dat volgens mij die mbo’er dan niet in jouw woorden “een professional” genoemd mag worden omdat hij die ondersteuning nodig heeft. Dat is prima, daar is niets mis mee, maar de professional is de WO-opgeleide jurist die zich met alle plezier door die “gedrochten van wetten worstelt”
Die concurrentiepositie zet jullie zeker stevig in de markt, ik ben zelf een tevreden gebruiker van jullie diensten dus chapeau
Tjah, daarover verschillen we dan van mening. Ik vind iemand die werkt in een bepaald veld en daar goed in is, een professional. Hij is ervoor opgeleid en krijgt ervoor betaald, hij is geen hobbyist ofzo. En de gemiddelde jurist kan geen loonberekening uitvoeren en heeft dus gewoon echt heel andere kwaliteiten en competenties nodig voor zijn werk.quote:
[..]
Dat laatste spreekt voor zich wat mij betreft maar bij dezen: afgesproken
Ik ben volledig met je eens overigens dat het voor die mbo’er lastig is om zich door die wetten te worstelen en daarom zijn jullie een enorme uitkomst (en gaat de business erg lekker natuurlijk!). Wat mijn punt nu is, dat volgens mij die mbo’er dan niet in jouw woorden “een professional” genoemd mag worden omdat hij die ondersteuning nodig heeft. Dat is prima, daar is niets mis mee, maar de professional is de WO-opgeleide jurist die zich met alle plezier door die “gedrochten van wetten worstelt”
Die concurrentiepositie zet jullie zeker stevig in de markt, ik ben zelf een tevreden gebruiker van jullie diensten dus chapeau
Is geen enkele mbo'er dan een professional volgens jou? Dus de architect van een huis wel, maar de aannemer niet? Omdat die de tekening niet had kunnen maken? Terwijl de architect geen huis kan bouwen... ?
Goede vraag. En het feit dat je de vraag stelt zegt iets over je mentaliteit, die overigens positief op mij overkomtquote:
Is geen enkele mbo'er dan een professional volgens jou? Dus de architect van een huis wel, maar de aannemer niet? Omdat die de tekening niet had kunnen maken? Terwijl de architect geen huis kan bouwen... ?