[VBL SC #7177] janceesgod #2

Van FC Twente tot Paris Saint-Germain, van Oranje via Curaçao tot Kameroen: saai is het nooit in de tweede loopbaan van globetrotter en voormalig topspits Patrick Kluivert (43). Maar de belangrijkste strijd in zijn leven heeft niets met voetbal te maken. Een monoloog.

‘Clarence belde vorig jaar en viel met de deur in huis: “Hoe zou je het vinden samen de nationale ploeg van Kameroen te gaan doen?” Mijn eerste gedachte was positief. Omdat het Clarence was die het vroeg en omdat Kameroen een goede reputatie heeft op voetbalgebied. Toch wilde ik er even over nadenken, omdat ik met het thuisfront wilde overleggen. De gezondheid van mijn vrouw speelt sinds enkele jaren een belangrijke rol in iedere beslissing die ik neem in mijn leven. Al snel was duidelijk dat we niet in Kameroen hoefden te gaan wonen. Rond de kwalificatiewedstrijden waren we in Afrika op pad en tijdens het toernooi om de Afrika Cup uiteraard, maar het bekijken van spelers speelde zich dichter bij huis af. Doordat bijna alle internationals in Europa voetballen. Daarnaast kun je tegenwoordig veel via internet en televisie volgen.’

‘Ik begon er een steeds enthousiaster gevoel bij te krijgen. Mijn band met Clarence speelde natuurlijk ook een grote rol. We zijn bevriend sinds we op ons tiende bij Ajax gingen samenspelen. Die band is altijd gebleven. Onze wisselwerking verloopt op een natuurlijke manier. Clarence is de hoofdcoach en neemt dus de eindbeslissingen. In de praktijk doen we heel veel samen. Clarence is een coach die input van zijn staf en zijn spelers vraagt. Hij is heel gedreven en duidelijk, weet wat hij wil en hoe dat te bereiken. Maar de input van anderen neemt hij mee in zijn beslissingen. Vanuit een positieve grondhouding. Dat vind ik een grote kracht van hem: door die positieve insteek weet hij spelers en stafleden met zich mee te krijgen. Dat is heerlijk werken. Het geeft alle betrokkenen het gevoel dat we echt sámen naar een doel toewerken. Onderling kunnen we eindeloos praten over hoe we de ploeg het best kunnen neerzetten.’

‘Clarence en ik vullen en voelen elkaar aan. Dat merkte je rond de Afrika Cup bijvoorbeeld als we trainingen voorbereidden. In no-time hadden we dat op papier staan. Dat wil niet zeggen dat we het altijd eens zijn. We discussiëren vaak genoeg over voetbalinhoudelijke aspecten of over dingen die de organisatie rond de ploeg aangaan. Maar we delen een bepaalde basis, vanuit ons Ajax-verleden. Dat is het fundament waarop we onze eigen ideeën aan elkaar kwijt kunnen. Dankzij die basis hoefden we niet aan elkaar te wennen. Als je een staf gaat vormen met nieuwe mensen, duurt het even voordat je op elkaar bent ingespeeld. Die opstartfase hadden Clarence en ik niet nodig. We konden meteen aan de slag. Destijds bij het Nederlands elftal had ik met Louis van Gaal en Danny Blind een vergelijkbaar gevoel. De dingen die je bij Ajax hebt geleerd, hoefden we niet te bespreken, dat is onderdeel geworden van je voetbalvisie. Iedereen heeft daar zijn eigen aspecten uitgepikt en buitenlandse elementen aan toegevoegd. Maar in hoofdlijnen heb je dezelfde voetbalopvoeding gehad.’

’
SCHITTERENDE TIJD
‘Mijn trainerscarrière is tot nu toe heel divers. Bij de beloften van FC Twente heb ik ontdekt hoe leuk ik dit vak vind. En het was ontzettend leerzaam. Een beloftenploeg coachen is misschien wel het moeilijkste dat er is in dit vakgebied. Omdat je elke wedstrijd andere jongens tot je beschikking hebt, van ontevreden selectiespelers tot wisselende jonge talenten. Daar moet je ieder weekend een gemotiveerd geheel van zien te maken. Met die ervaring ben ik aan de slag gegaan als bondscoach van Curaçao. Dat was een schitterende tijd. Net als bij Kameroen ging dat veel verder dan training geven en wedstrijden coachen. Ik ben begonnen met jongens bellen die nog nooit voor Curaçao hadden gespeeld, maar wél daarvoor in aanmerking kwamen. Dat was een opbouwproces waarmee de nationale ploeg een flinke kwaliteitsimpuls kreeg, met onder meer voetballers uit de Eredivisie. En het mooie is dat de lijn nog steeds opwaarts gaat: kijk maar hoe goed ze het onlangs hebben gedaan bij het toernooi om de Gold Cup. De huidige bondscoach, Remko Bicentini, was destijds assistent van mij. Ik ben blij dat Remko heeft kunnen voortborduren op de weg die we toen zijn ingeslagen. Hij verricht heel goed werk.’

‘Bij Oranje vervulde ik een brugfunctie tussen de spelers en Van Gaal’

‘Bij Oranje heb ik ontzettend veel geleerd van Van Gaal. Als speler was dat natuurlijk al gebeurd en het was geweldig daarna onderdeel van zijn technische staf te zijn. Het perfectionisme van Louis, de manier waarop hij continu het uiterste eist van zijn spelers en staf; daarin sleept hij iedereen mee. Danny fungeerde als zijn rechterhand, ik was degene die meer tussen de spelers stond. Van Gaal is geen coach op wie de meeste voetballers zomaar even afstappen. Ik vervulde een soort brugfunctie tussen de spelers en Louis. Dus als er jongens waren die ergens mee zaten, hoorde ik dat vaak als eerste. Voor Louis leverde dat soms nuttige informatie op, waarmee hij dan aan de slag kon. Bij Ajax vervulde Gerard van der Lem een vergelijkbare rol. Louis zoekt naar aanvullende kwaliteiten in zijn staf en dat is hartstikke goed. Ook voetbalinhoudelijk kon ik mijn bijdrage leveren. Iedere maandag kwamen we met de staf bijeen in Zeist en dan kon iedereen zijn ei kwijt. Zeker de aanloop naar het WK in Brazilië was leerzaam. In korte tijd moesten we het spelsysteem aanpassen én de spelers ervan overtuigen dat die koerswijziging ons ver zou kunnen brengen. Dat was een prachtig proces. Heb ik toch maar mooi in mijn bagage zitten.’

TECHNISCH DIRECTEUR
‘In de zomer van 2016 zou ik jeugdtrainer bij Ajax worden, van Onder-19. Had ik heel veel zin in. Totdat ik ineens een belletje uit Parijs kreeg. Iedereen was verrast door mijn aanstelling bij Paris Saint-Germain, inclusief ikzelf. Het was een kans die ik niet kon laten lopen. Ik vond het moeilijk bij Ajax te vertellen dat ik afzag van mijn functie als jeugdtrainer. Ik bedoel: het is en blijft mijn club. Aan de slag gaan met het hoogste jeugdteam was een prachtige uitdaging. Maar tegen de functie van technisch directeur bij een internationale topclub als PSG kon ik geen nee zeggen. Het bood me de kans op het hoogste niveau de andere kanten van het topvoetbal te leren kennen.’

‘Een van de redenen dat ze bij mij uitkwamen, was mijn Ajax-achtergrond. PSG wilde de Ajax-filosofie doorvoeren in de club, met meer aandacht voor het opleiden van eigen jeugd. Dat is een langdurig en ingrijpend proces: de hele structuur van de jeugdtak moest veranderd worden. Dat leek me een geweldige uitdaging, maar binnen een jaartje lukt dat natuurlijk niet. Met alle andere werkzaamheden die op je bordje liggen. Als technisch directeur van PSG komt er ontzettend veel op je af. Het is een 24/7 baan, waarin je over het transferbeleid gaat, over de technische structuur van de club, de contacten met zaakwaarnemers en andere clubs, vliegtuig in en vliegtuig uit. In die tijd heb ik Julian Draxler van VfL Wolfsburg gehaald. En Gonçalo Guedes van Benfica, die het nu bij Valencia heel goed doet. Het was ontzettend leerzaam en ik had het niet willen missen. Als ze me nóg een keer zouden vragen, zou ik het opnieuw doen. Nu weet ik wat ik ervan kan verwachten. Het enige nadeel vond ik dat het een rol was die ver is verwijderd van het voetbalveld. En dát is de plek waar ik het allerliefst werk. Aan de slag gaan met spelers, schaven aan een team.’

‘Iedereen was verrast door mijn aanstelling bij Paris Saint-Germain, inclusief ikzelf’

‘Na een jaar hield het voor mij op in Parijs. Ze wilden iemand anders en dat werd Antero Henrique. Die inmiddels alweer is vervangen door Leonardo. Zo gaat dat soms bij topclubs. Trainers, spelers, td’s; het kan opeens afgelopen zijn. Dat ging verder heel netjes, hoor. Ik heb nog steeds goed contact met de president en andere mensen binnen de club. No hard feelings. Ik vond het jammer, maar ben geen type dat daarover maanden gaat lopen piekeren. Het leven gaat verder. Mijn zoontje Shane kon in de jeugd van Barcelona gaan voetballen en dat maakte de volgende stap makkelijk. Hij was tien jaar en zulke jonge ventjes mogen alleen bij Barcelona spelen als hun ouders in de stad komen wonen en werken. Toen zijn we van Parijs naar Barcelona verhuisd en ben ik als voetbalcommentator bij Mediapro aan de slag gegaan. Dat bleek niet mijn ding te zijn: ik was puur commentator, dus dat Jantje de bal naar Pietje speelt. Vooraf en achteraf analyseren vind ik interessant, maar dit was dus echt live verslag doen. Een paar maanden nadat ik daarmee was gestopt, belde Clarence over Kameroen.’

‘Met Shane gaat het hartstikke goed bij Barcelona. Hij heeft te horen gekregen dat-ie mag blijven en verheugt zich enorm op volgend seizoen. Want dan kan hij eindelijk wedstrijden van elf-tegen-elf gaan spelen, in plaats van zeven-tegen-zeven op een kleiner veld. Shane wil in de ruimtes kunnen duiken, lekker rennen in de diepte en acties maken. Op een groot veld gaan we ontdekken wat nou precies zijn ideale positie is. Hij kan in de spits spelen, maar als linksbuiten is hij ook heel gevaarlijk. Aanvallende middenvelder zou ook nog kunnen. Hij is een schattig joch dat heel veel plezier beleeft aan het voetbal. Dat is het belangrijkste. Justin volg ik bij AS Roma natuurlijk ook op de voet. Rond zijn vertrek bij Ajax heb ik aangegeven dat ik hem liever nog een jaartje in Amsterdam had gezien, maar uiteraard heb ik zijn keuze gerespecteerd. Hij leert veel in Italië en heeft in zijn eerste jaar al aardig wat speeltijd meegepikt. Voor al onze kinderen geldt: als ze maar gezond en gelukkig zijn, dat beseffen we meer dan ooit, na alles wat we hebben meegemaakt.’

CHEMO
‘In 2013 werd bij mijn vrouw lymfeklierkanker geconstateerd. Dat was het begin van een heel heftige periode. Ze is lang onder behandeling geweest: chemokuren, immunotherapie, alles. Dat heeft een gigantische impact gehad. Uit onze eigen en vorige relaties hebben we in totaal zes kinderen, van wie je het leven zo goed mogelijk wilt laten doorgaan. Terwijl je allebei zelf óók in angst leeft. Echt heel ingrijpend. We kennen allemaal in onze omgeving wel mensen die door kanker worden getroffen en als je dat hoort, is dat al vreselijk. Maar je weet pas écht hoe groot de impact is, als je het in je eigen gezin meemaakt.’

‘Vorig jaar volgde een nieuwe klap: bij Rosanna werd ook nog eens borstkanker geconstateerd. Ze begon gewicht te verliezen en we wisten niet wat er aan de hand was. Na allerlei onderzoeken kwam dus borstkanker aan het licht. Ik kon het bijna niet geloven. Zo’n lieve vrouw, ze had al zó veel moeten doorstaan; waarom moest haar dit nou óók nog overkomen? Als ik erover praat, krijg ik meteen een brok in mijn keel. Van nature ben ik een positieve jongen. Maar het was echt heel pittig mijn vrouw opnieuw door zo’n zwaar proces te zien gaan. Na elke chemokuur of radiotherapie was ze gesloopt en zorgde ik voor haar. Je probeert er voortdurend voor haar en voor de kinderen te zijn. Ons grote geluk is dat Rosanna een ongelooflijk sterk karakter heeft. Ze heeft de kracht om optimistisch te blijven én dat over te brengen op haar gezin. Daar heb ik grenzeloze bewondering voor.’

‘Het was echt heel pittig mijn vrouw opnieuw door zo’n zwaar proces te zien gaan’

‘Na de operatie van vorig jaar is het de goede kant opgegaan. Sinds een paar maanden is er rust in de tent. Rosanna kan weer genieten van het leven en wij genieten met haar mee. Al valt niet te voorspellen hoe het verder zal gaan. De lymfeklierkanker is nu rustig, maar die blijft in haar lichaam. Er zijn verschillende varianten en Rosanna heeft het non-Hodgkin lymfoom: dat slaapt nu als het ware in haar lijf, maar kan dus ook weer wakker worden. Tja, helaas heb ik er in de loop der jaren verstand van gekregen. Gelukkig gaat het nu al een tijdje goed. Laatst is ze in Valencia naar een toernooi van Shane geweest, dat kan nu allemaal weer. Als je gezond bent, is dat soort dingen vanzelfsprekend. Nu is het dubbel fijn dat Rosanna een dergelijke trip kan maken. Omdat het een goed teken is én ze haar gedachten even lekker kan verzetten.’

‘Het toernooi om de Afrika Cup betekende dat ik voor het eerst sinds lange tijd een flinke periode van huis was. Rosanna heeft familie en vrienden om zich heen, dat is voor mij een geruststellende gedachte. En ze gunde me mijn avontuur met Kameroen. Werken in een andere cultuur, aan de andere kant van de wereld, verrijkt je als trainer en als mens. Het werk is veelomvattend. De hoofdmoot is natuurlijk presteren met de selectie, maar daaromheen moest er ook veel worden geregeld. Clarence en ik hebben in onze carrières veel contacten opgedaan in de voetballerij. Dat heeft geholpen bij het samenstellen van de medische staf, het regelen van trainingskampen, al dat soort zaken. Op sommige dingen heb je geen invloed, zoals het conflict van de spelers met de bond over de betaling van premies. Uiteindelijk heeft het de groep nóg dichter bij elkaar gebracht. Dat soort processen vind ik interessant: hoe smeed je een eenheid en hoe haal je het maximale uit een selectie. Dat de Afrika Cup voor ons al eindigde na de achtste finale is natuurlijk teleurstellend. Tegen Nigeria deed de voorhoede zijn werk, maar de achterhoede liet steekjes vallen. Dat maakt het zuur. Want we hadden ver kunnen komen met dit team.’

‘Mijn ambities als trainer zijn groot. Ik wil uiteindelijk als hoofdcoach aan de slag, van een club of een land. Bij die keuze ben je afhankelijk van het aanbod en in mijn geval speelt ook de thuissituatie een belangrijke rol. Ik heb de afgelopen jaren als trainer veel geleerd. Maar nog méér als echtgenoot en vader. Al die levenslessen neem ik mee in mijn trainerscarrière. Mijn rugzak met ervaringen begint aardig gevuld te raken.’

NIGERIA TEMT DE ONTEMBARE LEEUWEN
Op het ereterras in Alexandrië was het wedstrijdverloop van twee gezichten af te lezen. Gebroederlijk zaten de voetballegendes uit beide landen naast elkaar, Samuel Eto’o (Kameroen) en Nwankwo Kanu (Nigeria), afwisselend vrolijk en chagrijnig. Want de achtste finale tussen hun nationale ploegen golfde onstuimig heen en weer. Nog voor de pauze poetste Kameroen met twee goals een 0-1 achterstand weg, maar het was Nigeria dat zegevierde (3-2).

Voor het trainersduo Clarence Seedorf en Patrick Kluivert kwam daarmee een vroegtijdig einde aan de jacht op titelprolongatie met Kameroen. In de groepsfase van de strijd om de Afrika Cup hadden De Ontembare Leeuwen zich gepresenteerd als een stabiele maar moeizaam scorende ploeg, met drie clean sheets voor Ajax-doelman Andre Onana: in de openingswedstrijd werd Guinee-Bissau met 2-0 verslagen, de duels met Ghana en Benin eindigden in 0-0. In een poging het aanvalsspel van meer creativiteit te voorzien, ruimde Seedorf tegen Nigeria een basisplaats in voor Clinton Njie. De avontuurlijke vleugelspits van Olympique Marseille schoot Kameroen vlak voor rust op voorsprong, op aangeven van Angers-aanvaller Stephane Bahoken, die drie minuten eerder de gelijkmaker had gemaakt.

Maar de hoofdrol was voor Odion Ighalo. De spits van het Chinese Shanghai Shenhua nam de eerste twee treffers van Nigeria voor zijn rekening en leverde de assist bij de winnende goal van Arsenal-aanvaller Alex Iwobi. Over twee jaar kan Kameroen in eigen land op herkansing. Nadat de Afrikaanse voetbalbond de organisatie van de Afrika Cup 2019 had overgedragen aan Egypte, vindt de volgende editie alsnog plaats in het land van de vijfvoudig Afrikaans kampioen.

#ANONIEM	donderdag 11 juli 2019 @ 17:02
	op
#ANONIEM	donderdag 11 juli 2019 @ 17:02
	fipo?
KingRoland	donderdag 11 juli 2019 @ 17:02
	Goede tt
GGMM	donderdag 11 juli 2019 @ 17:05
	Zo'n TT over jezelf maken hoe sneu ben je dan.
johannes_vermeer	donderdag 11 juli 2019 @ 17:06
	quote: Op donderdag 11 juli 2019 16:57 schreef GGMM het volgende: [..] Hij is al op. (denk jij dat ik 4 en half uur lang bros eet ofzo?) Ik hoop dat je er van genoten hebt vriend
GGMM	donderdag 11 juli 2019 @ 17:07
	quote: Op donderdag 11 juli 2019 17:06 schreef johannes_vermeer het volgende: [..] Ik hoop dat je er van genoten hebt vriend Ja zeker. Bros is nou echt typisch iets dat ik puur voor m'n plezier eet.
Caland	donderdag 11 juli 2019 @ 17:07
	quote: Op donderdag 11 juli 2019 17:07 schreef GGMM het volgende: [..] Ja zeker. Bros is nou echt typisch iets dat ik puur voor m'n plezier eet. Toch heb ik het idee dat ze vroeger lekkerder/luchtiger waren
GGMM	donderdag 11 juli 2019 @ 17:07
	quote: Op donderdag 11 juli 2019 17:07 schreef Caland het volgende: [..] Toch heb ik het idee dat ze vroeger lekkerder/luchtiger waren Geen last van.
maxi-mus	donderdag 11 juli 2019 @ 17:10
	Ik glij uit in het Feyenoord-topic.
KingRoland	donderdag 11 juli 2019 @ 17:13
	quote: Op donderdag 11 juli 2019 17:10 schreef maxi-mus het volgende: Ik glij uit in het Feyenoord-topic. Gras is groen
maxi-mus	donderdag 11 juli 2019 @ 17:14
	quote: Op donderdag 11 juli 2019 17:13 schreef KingRoland het volgende: [..] Gras is groen Ga jij lekker op je knieën liggen voor de pastoor idioot.
KingRoland	donderdag 11 juli 2019 @ 17:14
	quote: Op donderdag 11 juli 2019 17:14 schreef maxi-mus het volgende: [..] Ga jij lekker op je knieën liggen voor de pastoor idioot. Val lekker dood gek
Elan	donderdag 11 juli 2019 @ 17:14
	Het gaat hard tegen hard hier
Elan	donderdag 11 juli 2019 @ 17:15
	quote: Op donderdag 11 juli 2019 17:14 schreef KingRoland het volgende: [..] Val lekker dood gek TR gezet. Doodsbedreigingen kunnen echt niet.
maxi-mus	donderdag 11 juli 2019 @ 17:15
	quote: Op donderdag 11 juli 2019 17:14 schreef KingRoland het volgende: [..] Val lekker dood gek 7 dagen.
#ANONIEM	donderdag 11 juli 2019 @ 17:16
	quote: Op donderdag 11 juli 2019 17:14 schreef KingRoland het volgende: [..] Val lekker dood gek zak in elkaar joh
Elan	donderdag 11 juli 2019 @ 17:16
	quote: Op donderdag 11 juli 2019 17:10 schreef maxi-mus het volgende: Ik glij uit in het Feyenoord-topic. Ik heb altijd je rug door nog net wat debieler uit de hoek te komen.
#ANONIEM	donderdag 11 juli 2019 @ 17:16
	barneygod
KingRoland	donderdag 11 juli 2019 @ 17:16
	quote: Op donderdag 11 juli 2019 17:15 schreef Elan het volgende: [..] TR gezet. Doodsbedreigingen kunnen echt niet. Hij begint :/
maxi-mus	donderdag 11 juli 2019 @ 17:16
	quote: Op donderdag 11 juli 2019 17:16 schreef Elan het volgende: [..] Ik heb altijd je rug door nog net wat debieler uit de hoek te komen. Bedankt vriend.