R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik vind mijzelf niet minderwaardig, andere mensen vinden mij -kennelijk- niet waardig genoeg ("minderwaardig", zo je wilt) om mee om te gaan. Ook je zelfbeeld kan alleen maar contextueel zijn en is wat mij betreft geen intrinsiek gegeven. En negatieve energie? Ja, dat je denkt dat ik die afgeef op basis van wat ik hier schrijf, kan ik wel inkomen. Maar dit is niet de echte wereld.quote:Op dinsdag 9 juli 2019 10:26 schreef DaggerOne het volgende:
Je wil het verschil weten?
Je houding en zelfbeeld. Als jij je al minderwaardig voelt, hoe moeten anderen jou dan waardig genoeg vinden? Die houding van je roept tegenstand op, mensen willen niet in aanraking komen met die negatieve energie.
Het begint, hoe moeilijk dat vast voor je klinkt, bij jezelf. En niet bij jou als persoon, maar puur bij je houding en zelfbeeld. Je maakt de denkfout door alles op jou als persoon te betrekken. Maar het is de schil die erboven hangt, namelijk hoe je overkomt.
En hoe ik overkom? Leer me dat dan?
Een sociale vaardigheidstraining zeg je? Dus met mensen met klinische stoornissen en mentale beperkingen? Leren hoe je "hallo" zegt, een brood bestelt en waar je je handen houdt tijdens een gesprek? Really?
Jij ook.quote:
Goed, de rest komt morgen. Slaap lekker allen.
quote:
Maar eerlijk. Het is natuurlijk wel verschrikkelijk kut als het maar niet lukt om vriendschappen te sluiten.
Even een pragmatische vraag. Wat heb jij mensen te bieden? Je zit hier heel erg te jammeren dat je maar niets krijgt, maar wat kan jij daar tegenover geven?quote:
[..]
Ik vind mijzelf niet minderwaardig, andere mensen vinden mij -kennelijk- niet waardig genoeg ("minderwaardig", zo je wilt) om mee om te gaan. Ook je zelfbeeld kan alleen maar contextueel zijn en is wat mij betreft geen intrinsiek gegeven. En negatieve energie? Ja, dat je denkt dat ik die afgeef op basis van wat ik hier schrijf, kan ik wel inkomen. Maar dit is niet de echte wereld.
En hoe ik overkom? Leer me dat dan?
Een sociale vaardigheidstraining zeg je? Dus met mensen met klinische stoornissen en mentale beperkingen? Leren hoe je "hallo" zegt, een brood bestelt en waar je je handen houdt tijdens een gesprek? Really?
En dit is tenminste eerlijk. Maar het doet zo verdomde veel pijn.quote:
Ik denk dat je de boot hebt gemist qua vriendschappen maken.
Dat gebeurt al als kind (in mijn ervaring):
- In je buurt/wijk
- Op de basisschool
- Via via (via vrienden/vriendinnen)
- Op een sport
- Op de middelbare
- Op de vervolgstudie
- Via bijbanen
- Nu heb ik ook ‘vrienden’ via mijn vriend, waar we weleens dingen mee doen.
- Misschien via werk nu. Maar nu ik 26 ben ervaar ik dus dat vriendschappen niet zo snel worden gesloten op werk of zo. Je kan soms borrelen samen, of iets anders leuks doen, maar echt vriendschap niet. De gebeurtenissen hierboven heb ik vriendinnen aan overgehouden. Dat begon dus al als kind en puber.
Maar als je dat allemaal niet hebt gehad, mis je dus de boot, want ik denk dat de meeste mensen zo aan vrienden komen.
Zo veel pijn dat je op een gegeven moment zo iemand daar in wilt laten delen. Dat is ontzettend naar om te zeggen, maar zo voelt het wel. Zo van: ik niet, dan jij ook niet (meer). En zo wil ik helemaal niet leven en denken, maar het gebeurt wel.
Je bedoelt mijn humor? Attentheid? Royaal en loyaal? In voor een geintje maar wel verantwoordelijk? Nieuwe dingen uitzoeken en organiseren?quote:Op dinsdag 9 juli 2019 23:52 schreef Gary_Oak het volgende:
Even een pragmatische vraag. Wat heb jij mensen te bieden? Je zit hier heel erg te jammeren dat je maar niets krijgt, maar wat kan jij daar tegenover geven?
En nu jij? Wat maakt jou zo geweldig en uniek dat mensen wél met jou om willen gaan?
Arnhem is net niet naast de deur, maar ook niet heel ver weg. Ik woon in de Achterhoek. Maar dank voor het aanbod.quote:
En anders; als je ooit in de buurt van Arnhem bent, wil ik best wel eens een biertje pakken hoor
Precies dit. Het is vernederend, en het collectief van de mensheid heeft niet eens door dat ze het doen. Dehumaniserend is inderdaad nog mooier.quote:
Daar zit ook wat in. Maar het is anderzijds ook niet raar om e.e.a. als enigszins dehumaniserend te ervaren. Al die rites waar je nooit onderdeel van bent... Ik vind het knap als iemand zich daar zo tegen kan weren - maar het is uiteindelijk wel de enige manier.
Ik ben best open en sociaal. Kan op FOK! wel enorm bot en gemeen overkomen, maar ik ben irl heel aardig. Ik weet dat sommige users dat niet geloven, maar is echt zo. Kan verder in een vingerknip wisselen tussen over onzin ouwehoeren naar iemand waar je om emotionele steun vragen. Ik kan goede gesprekken voeren, snel iemands vertrouwen winnen, goed luisteren en mensen enthousiasmeren. Ik ken mijn eigen normen en waarden goed, en ben tolerant naar die van anderen, maar kan heel goed leven met agree to disagree. Dat is wat ik zo snel even kan verzinnen.quote:
[..]
Je bedoelt mijn humor? Attentheid? Royaal en loyaal? In voor een geintje maar wel verantwoordelijk? Nieuwe dingen uitzoeken en organiseren?
En nu jij? Wat maakt jou zo geweldig en uniek dat mensen wél met jou om willen gaan?
Hoe zijn jouw gespreksvaardigheden? Kan je het met je collega's alleen over werk hebben? Ik neem aan dat je collega's zo'n beetje de enige mensen hebt die je met regelmaat spreekt.
Dat is een leuk aanbod, maar de dag dat ik uit medelijden van iemand mee ga naar zoiets, zal nooit aanbreken. Begrijp mij goed, je aanbod is heel sympathiek en verleidelijk, maar voor "normale" mensen komt zoiets organisch en omdat ze je er als persoon graag bij hebben. Dat kan hier nooit het geval zijn, en ook die compassie ervaar ik als vernederend (hoewel uitgesproken met alle goede bedoelingen, dat lees ik!). Ik ben heel erg van de school "graag of niet". En bij het kleinste gevoel van "liever niet" of "mwoah, niet heel graag, maar we tolereren je", ben ik al weg.quote:
Scoor een kaartje voor Decibel en streep met mij je festival van je bucketlist.
Neem het aanbod aan dan. Het wordt letterlijk op een zilveren dienblad aan je gegeven. Woon je in Doetinchem? Dat is toch niet ver van Arnhem? Je gaat me niet vertellen dat je in jouw situatie geen middagje vrij kan maken op een zaterdag.quote:
[..]
Arnhem is net niet naast de deur, maar ook niet heel ver weg. Ik woon in de Achterhoek. Maar dank voor het aanbod.
Je maakt er zelf van dat hij het uit medelijden doet. Hij kan het ook aanbieden als gewoon leuk en geinig.quote:
[..]
Dat is een leuk aanbod, maar de dag dat ik uit medelijden van iemand mee ga naar zoiets, zal nooit aanbreken. Begrijp mij goed, je aanbod is heel sympathiek en verleidelijk, maar voor "normale" mensen komt zoiets organisch en omdat ze je er als persoon graag bij hebben. Dat kan hier nooit het geval zijn, en ook die compassie ervaar ik als vernederend (hoewel uitgesproken met alle goede bedoelingen, dat lees ik!). Ik ben heel erg van de school "graag of niet". En bij het kleinste gevoel van "liever niet" of "mwoah, niet heel graag, maar we tolereren je", ben ik al weg.
Ik geloof jequote:
[..]
Ik ben best open en sociaal. Kan op FOK! wel enorm bot en gemeen overkomen, maar ik ben irl heel aardig. Ik weet dat sommige users dat niet geloven, maar is echt zo. Kan verder in een vingerknip wisselen tussen over onzin ouwehoeren naar iemand waar je om emotionele steun vragen. Ik kan goede gesprekken voeren, snel iemands vertrouwen winnen, goed luisteren en mensen enthousiasmeren. Ik ken mijn eigen normen en waarden goed, en ben tolerant naar die van anderen, maar kan heel goed leven met agree to disagree. Dat is wat ik zo snel even kan verzinnen.
Hoe zijn jouw gespreksvaardigheden? Kan je het met je collega's alleen over werk hebben? Ik neem aan dat je collega's zo'n beetje de enige mensen hebt die je met regelmaat spreekt.
"Pools are perfect for holding water"
Je durft in je eentje nergens heen. Laat dat eens tot je doordringen.
Bekijk het van een afstandje, die situatie: een schijtlijster die bang is alleen te zijn, vrienden of partners hebben geen ander doel dan je handje vasthouden zodat het net lijkt of je niet alleen bent.
Als jij jezelf al te min vindt om er op uit te trekken, waarom zou een ander jou wel meer waard vinden?
Het hele idee van vrienden is dat je prima zonder kunt, het hartstikke leuk is om samen te zijn, maar nooit van elkaar afhankelijk bent. Op het moment dat jij smeekt dat je een ander nodig hebt om naar een concert of kroeg te gaan, leg je een claim op de ander en geef je die een latent schuldgevoel: "als je niet mee gaat, maak je deze persoon ongelukkig". De meeste mensen laten zich niet op die manier manipuleren.
Met een partner is het nog ernstiger als je jezelf niet kunt vermaken. Je kunt niet van iemand eisen 24/7 als een hont achter je aan te lopen omdat jij anders zo'n zielenpoot bent.
Bekijk het van een afstandje, die situatie: een schijtlijster die bang is alleen te zijn, vrienden of partners hebben geen ander doel dan je handje vasthouden zodat het net lijkt of je niet alleen bent.
Als jij jezelf al te min vindt om er op uit te trekken, waarom zou een ander jou wel meer waard vinden?
Het hele idee van vrienden is dat je prima zonder kunt, het hartstikke leuk is om samen te zijn, maar nooit van elkaar afhankelijk bent. Op het moment dat jij smeekt dat je een ander nodig hebt om naar een concert of kroeg te gaan, leg je een claim op de ander en geef je die een latent schuldgevoel: "als je niet mee gaat, maak je deze persoon ongelukkig". De meeste mensen laten zich niet op die manier manipuleren.
Met een partner is het nog ernstiger als je jezelf niet kunt vermaken. Je kunt niet van iemand eisen 24/7 als een hont achter je aan te lopen omdat jij anders zo'n zielenpoot bent.
Om mezelf dan maar even te quoten:quote:
[..]
Neem het aanbod aan dan. Het wordt letterlijk op een zilveren dienblad aan je gegeven. Woon je in Doetinchem? Dat is toch niet ver van Arnhem? Je gaat me niet vertellen dat je in jouw situatie geen middagje vrij kan maken op een zaterdag.
En dan nu, ins Bedquote:
[..]
Dat is een leuk aanbod, maar de dag dat ik uit medelijden van iemand mee ga naar zoiets, zal nooit aanbreken. Begrijp mij goed, je aanbod is heel sympathiek en verleidelijk, maar voor "normale" mensen komt zoiets organisch en omdat ze je er als persoon graag bij hebben. Dat kan hier nooit het geval zijn, en ook die compassie ervaar ik als vernederend (hoewel uitgesproken met alle goede bedoelingen, dat lees ik!). Ik ben heel erg van de school "graag of niet". En bij het kleinste gevoel van "liever niet" of "mwoah, niet heel graag, maar we tolereren je", ben ik al weg.
Ik denk dat dit wel een groot probleem kan zijn. Zo'n laag zelfbeeld hebben dat elke vorm van hulp wordt gezien als iets uit medelijden en jezelf zien als een goed doel.quote:
[..]
Je maakt er zelf van dat hij het uit medelijden doet. Hij kan het ook aanbieden als gewoon leuk en geinig.
Dat is geen doen. Dat gaat niemand lukken. Dat is wat ze heel vroeger in Hollywood ook eens een tijdje probeerden in de studio's, om het beste/nóg betere uit acteren te halen. Failed.quote:
Leer mij dan hoe ik me wel wenselijk en menselijk moet gedragen? Ow wacht, daarvoor moet ik eerst van mezelf houden zeker? Okay, gedaan. En nu dan? Hoe moet ik mijn linker wenkbrauw dan wel zo subtiel bewegen dat iemand ziet dat ik open sta voor contact?
Die dingen bevinden zich op het terrein van wat je gelooft. Je kunt onmogelijk de onmetelijke complexiteit van spieren, spiertjes en spiergroepen onder de controle van de wil krijgen, nooit. Hersenlijk onmogelijk.
Maar wanneer je (fundamenteel) anders gelooft dan je nu doet, trekken spieren in het gezicht als een coherente eenheid elkaar precies perfect en onbetwijfelbaar geloofwaardig aan; mits het écht is. Helaas: dat is net zo moeilijk als dat het eenmaal bereikt perfect makkelijk is. Niet te faken.
It's all in the mind. En je lichaam reageert daar slechts naadloos op. Dat is je lichaamstaal; de energie die je uitstraalt.
Dat heeft zowel een fantastische boodschap ('er zijn inzichten die deze effecten zichtbaar kunnen maken en iets beters mogelijk maken!') als een ontluisterende boodschap(: 'ik doe dit zélf met m'n eigen onwetendheid'). Maar doe er beter je voordeel mee. En nee, ik maak geen reclame voor een cursus, ik geef ze ook niet. Maar je mag deze aanreiking helemaal hebben.
[ Bericht 0% gewijzigd door Maharski op 10-07-2019 00:20:30 ]
Eens kijken
Op 
En nu quote ik mezelf:quote:
[..]
Om mezelf dan maar even te quoten:
[..]
En dan nu, ins Bed
Gewoon hop uit die comfortzone. Ik was een paar jaar geleden best awkward, nu ga ik alleen naar de club als ik zin heb en mijn vrienden niet. Vroeger nooit gedacht dat ik dat zou durven. Toch wat, toegegeven, oppervlakkige contacten aan overgehouden. Zet je brein uit en ga gewoon. Als het makkelijk zou zijn, zat je niet op de goede weg. Wees je eigen gangmaker.quote:
[..]
Ik denk dat dit wel een groot probleem kan zijn. Zo'n laag zelfbeeld hebben dat elke vorm van hulp wordt gezien als iets uit medelijden en jezelf zien als een goed doel.
Het was meer onder de noemer, hoe meer zielen, hoe meer vreugd. En in dit geval dus “Een graag, in plaats van niet”.quote:
[..]
Dat is een leuk aanbod, maar de dag dat ik uit medelijden van iemand mee ga naar zoiets, zal nooit aanbreken. Begrijp mij goed, je aanbod is heel sympathiek en verleidelijk, maar voor "normale" mensen komt zoiets organisch en omdat ze je er als persoon graag bij hebben. Dat kan hier nooit het geval zijn, en ook die compassie ervaar ik als vernederend (hoewel uitgesproken met alle goede bedoelingen, dat lees ik!). Ik ben heel erg van de school "graag of niet". En bij het kleinste gevoel van "liever niet" of "mwoah, niet heel graag, maar we tolereren je", ben ik al weg.
Als je dit ziet als als medelijden van mijn kant, dan is dat niet de interpretatie die ik wil doen overkomen, maar meer de invulling die je er zelf aan geeft en mogelijk ook een groot deel van je probleem als ik je topic er op na lees.
Vriendschappen sluiten, ook hechte, kan op elke leeftijd. Net als dat je op elke leeftijd nieuwe mensen kan leren kennen en ervaringen kan op doen.
Spijtig, maar your loss.
[b]Op dinsdag 11 oktober 2011 23:06 schreef zwartemarktplaats het volgende:[/b]
Als Momotaro een voetbalteam was dan had jij waarschijnlijk een stadionverbod :P
Blog
Als Momotaro een voetbalteam was dan had jij waarschijnlijk een stadionverbod :P
Blog
Ben jij wel helemaal lekker? Denk je werkelijk dat ik ooit iemand gesmeekt heb om ergens mee naar toe te gaan? Dat ik ooit dit soort zwakte toon aan iemand? Joh, ik lieg hele verhalen over mijn weekeinden bij elkaar, dingen die nooit zijn gebeurd. Ik heb gedate met mensen way out of my league, door keihard te liegen en te doen alsof ik sociaal succesvol ben. Dat gaat me makkelijker af dan vrienden maken en mensen "manipuleren" om ergens met mij mee naar toe te gaan.quote:Op woensdag 10 juli 2019 00:09 schreef Lunatiek het volgende:
Je durft in je eentje nergens heen. Laat dat eens tot je doordringen.
Bekijk het van een afstandje, die situatie: een schijtlijster die bang is alleen te zijn, vrienden of partners hebben geen ander doel dan je handje vasthouden zodat het net lijkt of je niet alleen bent.
Als jij jezelf al te min vindt om er op uit te trekken, waarom zou een ander jou wel meer waard vinden?
Het hele idee van vrienden is dat je prima zonder kunt, het hartstikke leuk is om samen te zijn, maar nooit van elkaar afhankelijk bent. Op het moment dat jij smeekt dat je een ander nodig hebt om naar een concert of kroeg te gaan, leg je een claim op de ander en geef je die een latent schuldgevoel: "als je niet mee gaat, maak je deze persoon ongelukkig". De meeste mensen laten zich niet op die manier manipuleren.
Met een partner is het nog ernstiger als je jezelf niet kunt vermaken. Je kunt niet van iemand eisen 24/7 als een hont achter je aan te lopen omdat jij anders zo'n zielenpoot bent.
En trouwens. Ben jij ook nog nooit met vrienden ergens naar toe geweest? Ik neem aan van wel toch? En dat je ook wel eens op steun hebt kunnen rekenen, omdat je iets niet goed zelf kon, of omdat je daar op dat moment (nog) niet toe in staat was? Nou, denk dat vangnet even weg, en bedenk dan of je jezelf had kunnen redden. Dat is namelijk wat ik al mijn hele leven (moet) doe(n).
Dus een generieke uitnodiging die niets met mij als persoon te maken heeft.quote:
Dat is dus precies mijn probleem.
En dat is geen beschuldiging aan jouw adres (verre van zelfs), maar als je mij wél zou kennen is het statistisch zéér onwaarschijnlijk dat je je uitnodiging met overtuiging gestand zou doen. Dat heeft namelijk nog nooit iemand gedaan in mijn geval.
Dus, hoe zouden we jou als persoon kunnen ervaren? En wat zou het voor jou wel geloofwaardig maken dat iemand interesse zou kunnen hebben in wie jij verder nog bent?quote:
[..]
Dus een generieke uitnodiging die niets met mij als persoon te maken heeft.
Dat is dus precies mijn probleem.
En dat is geen beschuldiging aan jouw adres (verre van zelfs), maar als je mij wél zou kennen is het statistisch zéér onwaarschijnlijk dat je je uitnodiging met overtuiging gestand zou doen. Dat heeft namelijk nog nooit iemand gedaan in mijn geval.
Wat zou een aanbod voor jou interessant genoeg maken om het toch te overwegen?
