quote:
Op woensdag 3 juli 2019 16:22 schreef Jor_Dii het volgende:[..]
0,0 - het is niet haalbaar want het zorgt voor een te groot grijs gebied van interpretatie en tevens voor nog gevaarlijkere omstandigheden als fietsers bang moeten zijn om > 2 sec opzij of achterom te moeten kijken. Zelfs met een seconde speling slaat dat simpelweg nergens op. Het probleem is hier de mobiele telefoon, niet dat men persé recht vooruit moet blijven kijken want iedere verkeersdeelnemer gebruikt nu eenmaal het lichaam en zintuigen om deel te nemen aan het verkeer. Als ik zonder mobiel meer dan 5 seconden nodig heb om al fietsend in te schatten of ik in kan voegen, dan ben ik tenminste bewust bezig met het verkeer. Dat moet je niet gaan bestraffen.
Dat grote grijze gebied werkt juist in je voordeel, want je bent immers onschuldig totdat het tegendeel bewezen is. Aangezien je blikveld een bepaalde hoek heeft zie jij nog steeds wat er voor je gebeurt als je enigszins opzij of naar beneden kijkt. Je hoeft dus niet bang te zijn dat je op de bon geslingerd wordt omdat je op je navigatie kijkt, want dat is makkelijk te verdedigen i.v.m. de kijkhoek en dat je niet aangesloten kijkt maar tussentijds een blik op het verkeer werpt. Voor achterom kijken hoef je al helemaal niet bang te zijn, want geen agent zal je bekeuren voor een verkeerstechnische handeling (ze hebben wel wat beters te doen).
De mobiele telefoon an sich is het probleem niet, want hetzelfde gevaar kun je ook veroorzaken door een kaart te lezen. Het gaat hierbij toch echt om het blik op het verkeer. Er zijn al meerdere rechtszaken geweest waarin dit aanhangig is gemaakt. Toen ik de wet doornam over het bumperkleven kwam ik uit op artikel 19 RVV. Ik keek naar de meest recente jurisprudentie daarover. Die blijkt van eergisteren te zijn. Mijn klop brak toen bleek dat artikel 19 evengoed gebruikt kan worden voor de onoplettende fietser met een mobiele telefoon. Ik verkeerde altijd in de veronderstelling dat dit artikel vooral bedoeld was als snelheidsremmende maatregel bij onoverzichtelijke situaties zoals bochten waarover de afstand niet te ver overzien is.
http://deeplink.rechtspra(...)I:NL:GHARL:2019:5403quote:
Inhoudsindicatie
vrijspraak art. 6 WVW. Onder meer kan niet worden vastgesteld dat het feit dat verdachte het slachtoffer niet heeft waargenomen is gekomen omdat zij enkele seconden haar blik heeft geworpen op haar telefoon om te zien hoe laat het is. Veroordeling art. 5 WVW.
quote:
Het hof stelt vast dat verdachte het slachtoffer niet heeft waargenomen. Of dit gekomen is omdat zij enkele seconden haar blik heeft geworpen op haar telefoon om te zien hoe laat het is – vergelijkbaar met een blik werpen op een horloge – kan niet worden vastgesteld. Het slachtoffer moet voor verdachte wel zichtbaar zijn geweest en zij had haar rijgedrag daarop moeten afstemmen. Deze enkele verkeersfout is voor het hof evenwel onvoldoende om te komen tot de conclusie dat verdachte zich “aanmerkelijk onvoorzichtig, onoplettend en onachtzaam” heeft gedragen. Nu evenmin is gebleken van bijkomende omstandigheden op grond waarvan verdachte minst genomen aanmerkelijke onvoorzichtigheid, onoplettendheid of onachtzaamheid verweten kan worden, kan niet worden bewezen dat zij zich schuldig heeft gemaakt aan het primair ten laste gelegde en dient verdachte daarvan te worden vrijgesproken.
Dit bovenstaande is een belangrijk punt in deze discussie, want met deze uitspraak wordt op de klok van je mobiel kijken gelijkgesteld aan het kijken op je horloge, een dusdanig korte periode waardoor niet bewezen kan worden dat het ongeluk door deze handeling is veroorzaakt. Maar stel dat ze verklaard had dat ze berichten aan het doornemen was, dan gaat de vergelijking met de horloge niet meer op en is het aannemelijk dat dit meer tijd kost waardoor het wel aannemelijk wordt dat dit het ongeluk veroorzaakt. Zij ontspringt nu de dans en het enige wat ten laste wordt gelegd is dat ze het slachtoffer had moeten kunnen zien en haar rijgedrag daarop aanpassen (zoals vaart minderen om tijdig te kunnen stoppen, met een boog erom heen).
En dit is precies waar ik naar toe wil met mijn 2-secondenregel. Op dit moment is allemaal willekeurig. Er wordt gesproken over 'enkele seconden'. Wat is de grens? Ik hoef maar een seconde te kijken als ik de tijd wil weten. Want reken er maar op dat er discussies gaan ontstaan als iemand te lang op het scherm kijkt en, ondanks dat die in een houder zit, over de weg slingert en staande gehouden wordt. Artikel 5 heb je aan je broek, want je slingert. Artikel 19 kan je ook toepassen, want je overziet de weg niet omdat je ogen te lang op het scherm zijn gericht, dus moet je stoppen. Het OM staat op dit moment te popelen om een uitspraak uit te lokken tegen de telefoonhouders op fietsen, want ze zijn er allerminst blij met de huidige regel. Zie ook:
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/stb-2019-237.pdf