[Etappe 13] Pinerolo - Ceresole Reale (Lago Serrù) #1

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 14:54 schreef naatje_1 het volgende:
wat ik bedoel te zeggen: ik hoop op siervuurwerk, pijlen in de lucht

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 14:14 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Roer

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 13:38 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

[ afbeelding ]

Na Locana fietsen we nog een aantal kilometer verder door de vallei. De weg door de vallei is breed en het uitzicht is beeldschoon. Links en rechts doemen verschillende hoge bergen op, maar de renners ondervinden daar voorlopig nog weinig hinder van. In het stuk na Pont Canavese loopt de weg een kilometer of 10 vals plat omhoog, we komen iets meer dan 100 meter hoger uit in dit stuk. De weg is vooral recht, met her en der wat flauwe bochten naar links en rechts. Veel zal dat ondertussen niet uitmaken, want na de zware Pian del Lupo zal de groep hier inmiddels niet meer zo groot zijn. Af en toe rijden de renners door een schattig gehuchtje, zoals Bardonetto. Hier wordt de weg wat smaller en volgt er ook een kort klimmetje, waarna we buiten dit plaatsje ineens de rivier Orco zien liggen. Best een prima riviertje, niks mis mee. Langs de rivier fietsen we verder, terwijl de weg ondertussen gewoon vlak is. Na de licht oplopende sprint in de straten van Locana fietsen de renners nog een aantal kilometer verder door de vallei. Het is nog een kilometer of 13 fietsen tot de slotklim echt begint. In deze 13 kilometer komen de renners dan wel weer 400 meter hoger uit, de weg begint steeds heviger omhoog te lopen terwijl de natuur steeds ruiger wordt. Buiten Locana valt het nog wel mee met het klimwerk, het gaat eerst twee kilometer omhoog aan 2%. Daarna krijgen we een kilometer aan 3%, met daarna weer twee kilometer aan 2%. Vooral vals plat dus, al wordt het na het eerste tunneltje waar de renners doorheen moeten wel een wat ander verhaal. We krijgen zowaar te maken met een kilometer aan 4%, afgewisseld door wat werk aan 3,5%. We passeren het ene na het andere pittoreske dorpje, waar de weg af en toe wat smaller wordt. Na nog een paar kilometer aan 4% bereiken we bijna Noasca, waar de organisatie de klim officieel laat beginnen. Volgens de organisatie is de klim slechts 20 kilometer lang, eigenlijk gaat het 34 kilometer omhoog. En dan te bedenken dat men de laatste vijf kilometer van deze klim nog geschrapt heeft ook. Het fraaie dorpje Noasca bereiken we dus op 20 kilometer van de streep, de laatste twee kilometer richting dit dorp loopt het zowaar vrij steil omhoog met een kilometer aan 6% en eentje aan 5%. De Colle del Nivolet is nu echt losgebarsten.

[ afbeelding ]
Het kaartje van de hele klim, met de vals platte aanloop en ook het laatste deel dat we niet doen, na Lago Serrù.
[ afbeelding ]

Voorbij Noasca gaat het dus echt los. Zoals op de verschillende profielen te zien valt is de Colle del Nivolet, die we nu de klim naar Lago Serrù noemen omdat we de top niet gaan bereiken, een onregelmatige klim. Buiten Noasca wordt het meteen lastig, we komen kort achter elkaar vier haarspeldbochten tegen en hier gaat het aan 10% omhoog. Anderhalve kilometer aan 8%, dat is toch fatsoenlijk. Daarna krijgen we wel te maken met anderhalve kilometer vals plat. Vervolgens verlaten we de brede doorgaande weg, omdat we anders door een tunnel van drie kilometer zouden moeten rijden. Dankzij de gebrekkige Italiaanse techniek zouden we dan vrij lang niemand zien, dus pakken we een alternatieve weg. Deze alternatieve weg is lastig, het gaat drie kilometer omhoog aan 8,7% gemiddeld. Tussendoor zit er een steil stukje aan 14% tussen, dat is het echte werk. Op oude beelden ziet deze alternatieve weg er trouwens heel slecht uit, maar het schijnt dat er ook hier een nieuw laagje asfalt is neergelegd. Na nog wat haarspeldbochten maken we weer de aansluiting met de normale weg, ook meteen het signaal dat een wat vlakker stuk zich aankondigt. In de buurt van het dorpje Prese krijgen we met een kilometer aan 3% te maken, waarna er richting Ceresole Reale nog wel even een steile kilometer aan 7% volgt. We fietsen door dit dorpje dat heeft te gelden als aankomstplaats, maar zijn er dan nog lang niet. Het is nog 12 kilometer fietsen tot de finish, terwijl we langs het kunstmatig aangelegde meer van Ceresole rijden. Best een blauw meertje.

[ afbeelding ]
[ afbeelding ]

In de laatste 12 kilometer van de rit krijgen we eerst te maken een korte afdaling zonder lastige bochten. Daarna is het een kilometer of vier min of meer vlak. Het loopt heel vals plat omhoog, terwijl we door een omgeving fietsen die steeds aan schoonheid lijkt te winnen. Veel groen, af en toe gigantische rotsen langs de kant van de weg en soms komt de rivier ook weer in beeld. Een lust voor het oog. Na het lange stuk vals plat komen we weer in een aantal haarspeldbochten terecht, waar de weg uiteraard wat steiler omhoog loopt. Kilometer aan 7,5%, lekker. Daarna vlakt het wel weer wat af, een vals platte kilometer aan 2% volgt. We werken daarna toe naar de volgende haarspeldbochten en hier krijgen we ook met een verandering van het terrein te maken. We verlaten het bos en komen in open terrein terecht. De vergezichten zijn hier prachtig, de weg begint voor de renners wat minder prachtig te worden. We komen in de bochtige slotfase van de rit terecht. In de laatste zes kilometer van de klim gaat het aan 9% gemiddeld omhoog, terwijl er ondertussen meer dan 10 haarspeldbochten afgewerkt moeten worden. Het venijn zit dus in de staart, met op drie kilometer van de streep zelfs een kilometer aan 10%. In de voorlaatste kilometer van de rit gooien we er nog een schepje bovenop, met een halve kilometera aan 11%. Daarna hebben we het zwaarste werk wel gehad, in de slotkilometer zakt het langzaam van 10% richting 4%. In de laatste meters van de rit wordt het dus weer makkelijk, terwijl de renners recht op de stuwdam van Lago Serrù afstevenen.

[ afbeelding ]

Na een kleine 200 kilometer is de rit gedaan, maar het had nog zoveel mooier kunnen zijn. De klim stopt niet in Serrù, het gaat nog een kilometer of vijf verder omhoog. Die laatste kilometers van de Colle del Nivolet zijn de mooiste van de hele klim, maar dat gaan we dus niet te zien krijgen. Een gemiste kans, nog vijf kilometer aan 7,5% erbij was natuurlijk fantastisch geweest. De organisatie durfde dat echter niet aan, misschien vanwege ruimtegebrek op de top of omdat ze het op deze manier ook wel zwaar genoeg vinden. Zwaar is het natuurlijk wel, we gaan duidelijk boven de 2000 meter. Als Valverde hier van de partij was riep hij nu al om z'n moeder. De Colle del Nivolet behoort met zijn 2612 meter tot de hogere geasfalteerde bergpassen van Europa. Het landschap is in deze zone ongeschonden en erg ruw, volgens Wikipedia. Dat kan ik wel bevestigen. In zuidelijke richting heeft men hier uitzicht op de berg Cima d'Oin en zijn gletsjer. 300 meter onder de pashoogte liggen twee stuwmeren; het één groen, het ander blauw. Daar weten we alles van, want we gaan dus finishen bij een van deze meertjes. Dat doen we trouwens voor het eerst in de historie van de Giro. De Nivolet is nochtans een bekende klim, zeker onder wielertoeristen. Desondanks is men nog nooit op het idee gekomen om deze klim daadwerkelijk aan te doen. Gelukkig komt daar nu verandering in. Het is absoluut de moeite waard. Ceresole Reale, dat de aankomst zou moeten zijn, is overigens een piepklein dorpje met 164 inwoners. Ze moeten het hier vooral van de toeristen hebben die in de zomer door de bergen willen wandelen. Er is een hiking trial van negen kilometer rond het meer van Serrù, voorzien van picnic areas! Er is ook een bezoekerscentrum, waar je leert over de geschiedenis van deze locatie. Onder meer over de verhouding tussen man en de alpensteenbok. Nou, dat lijkt me reuze interessant. Goed, leuke klim, volgende keer wel graag tot de top van de Nivolet, al was het maar voor de plaatjes. Al schijnt de berg momenteel wat minder groen te zijn, richting de top komen we momenteel vooral enorme sneeuwmuren tegen. Het is maar goed dat Kruijswijk er niet bij is. Misschien ook wel een van de redenen waarom we deze klim niet eerder hebben gezien, ze hebben best wat moeite moeten doen om alle wegen begaanbaar te maken.

[ [url=https://thumbs-prod.si-cdn.com/aw29az30PwtsXIyAeDcvJPp4U5Y=/fit-in/1072x0/https://contest-public-me(...)87b93.jpg]afbeelding[/url] ]

Ja, ondertussen is de rit dus al bezig. Eurosport is ook al begonnen met de uitzending, dus niemand gaat mijn poging om de beschamende vertoning van afgelopen nacht te rectificeren lezen, maar afijn. Wellicht dat het nog de moeite van het vermelden waard is dat we niet zo'n best weer hebben in de buurt van van de aankomst. 13 graden in Ceresole Reale, richting de top zal het dan nog wel wat frisser zijn. Er is kans op regen, wat niet zo fraai is. Toch een aantal lastige afdalingen onderweg, dus het zou de voorkeur genieten als het gewoon droog blijft. Wind is er dan weer niet echt, dat scheelt.

Ondertussen zitten we al op een kilometer of 120 van het eind en na een razendsnelle openingsfase is er een vrij omvangrijke groep weggereden, met in die groep onder meer Mollema en Zakarin. Een dappere poging van Mollema, het mag gezegd. Deze groep heeft al drie minuten voorsprong en aangezien er zulke sterke gasten voorin zitten lijkt het me niet eens volledig uitgesloten dat de kopgroep het gaat halen. Op voorhand leek me dat niet het meest logische scenario. Ik was normaal gesproken uitgegaan van een strijd tussen de klassementsmannen. Dat kan nog steeds natuurlijk, het stuwmeer is nog ver. Iemand heeft een poging gedaan om mij te imiteren en met de top vijf die deze persoon heeft bedacht kan ik redelijk goed leven, daarom nemen we het integraal over. Al is Sam Oomen natuurlijk een waardeloze suggestie.
[..]

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 14:54 schreef naatje_1 het volgende:
wat ik bedoel te zeggen: ik hoop op siervuurwerk, pijlen in de lucht

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 14:51 schreef johannes_vermeer het volgende:
Het enige wat nog ontbreekt in het verhaal van Mani was een bezoekje aan de McDonald's.

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 14:56 schreef Mani89 het volgende:

[..]

Ik heb een gezonde wrap gekocht in de Ziggo.

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 14:57 schreef johannes_vermeer het volgende:

[..]

Smetje op een perfecte dag.

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 13:50 schreef Mani89 het volgende:
Ik ging gister om 19:15 uit mijn huis
En toen ging ik naar station Sassenheim
En toen ontmoette ik daar een vriendin van me
En toen gingen we in de trein
En toen stapten we uit bij Schiphol
En toen stapten we op in Schiphol en weer uit op station Bijlmer-Arena

En toen na een stukje lopen kwamen we aan bij de Ziggodome, Landal bol.com een of ander waardeloos nikszeggend voorprogramma geskipt gelijk de merchandise stand helemaal leeggeroofd en heel veel bier gehaald. Grootste hoogepunt van het concert, 0 wachttijd bij de mannen wc's terwijl er een kilometer file stond bij de vrouwen, extreem van genoten. Eenmaal de show was begonnen voelde ik me weer 8 jaar oud, een 8-jarige die bier mocht zuipen. Ik heb als een 8-jarige dronken aap 2 uur lang alle liedjes meegezongen zo hard als ik kon en zoveel mogelijk richting Nick gezwaaid. AJ en Kevin gingen op een gegeven moment een soort act doen waar ze zich gingen verkleden in een pashokje en dat kon ik van bovenaf allemaal zien, ik heb nog nooit zo hard getwijfeld aan mij sexualiteit. Het was het leukste concert dat ik ooit heb meegemaakt, QOTSA, Foo Fighters, Coldplay, ze konden allemaal niet tippen aan dit feest. 20.000 man die van begin tot eind elke letter van elk liedje meezongen. Fantastisch. Nou dit is niet echt een super boeiende samenvatting geworden verder maar het was een leuke avond, ook werken bij de NOS?

Bewijs hieronder:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 14:01 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Oh ja, mensen wilden ook nog een sfeerverslag van het zuipen.

Nou, dat begon vrij vroeg. Al om een uur of twee 's middags zat ik in het nieuwe optrekje van een forumgenoot aan de geuze. Even later dronk ik kriek uit een plastic zak. Dat was natuurlijk wel een vreemd beeld, het leek net op een bloedzak. Ik heb me nog nooit zo erg een wielrenner gevoeld als op dat moment. Nadat de bloedtransfusie klaar was gingen we door met een fles 3 Fonteinen. Goddelijk spul, niks mis mee. Daarna gingen we naar Van Moll, kenners weten natuurlijk dat dit de beste tent van Eindhoven is. Hier gingen we vrolijk door met zuipen. Er werd een fles besteld die ziek bleek te zijn. Ja, speciaalbier drinken is geen gewone bezigheid. Daarna kreeg ik een IPA voorgeschoteld die bijna een jaar oud was, liefhebbers weten dat je dan te maken krijgt met een zware opdracht. Nog wat bieren verder gingen we naar een andere locatie, waar de taps blijkbaar werden overgenomen door een Duitse brouwer. Dan weet je wat er gaat gebeuren, dan weet je dat er ineens een halve liter weizen voor je neus staat. Nou, die werd ook soldaat gemaakt. Ondertussen ging het licht langzaam uit, zelfs zo erg dat ik niet meer de moeite nam om untappd bij te werken. Vervolgens kwamen we bij de Vapiano terecht. Voor het eerst in m'n leven, eigenlijk. Ik heb daar een pizza gegeten die voor zover ik me kan herinneren nog best goed smaakte. Na de pizza volgde het dieptepunt van de avond, we zouden de dag gaan afsluiten in een Ierse pub. Hier kreeg ik ineens een Guinness voorgeschoteld. Nou, daar ben ik een uur of drie mee bezig geweest om dat ene glas op te zuipen. Wat een afgrijselijke ellende, niet weg te werken. Gelukkig werd ik gered door de trein, een andere forumgenoot moest die nog halen en daarom hoefde ik verder geen Guinness meer te drinken. Vervolgens gingen we allemaal naar huis. Ik kwam rond een uur of 12 thuis en toen kwam ik tot de conclusie dat het schrijven van een lap tekst een behoorlijke uitdaging ging worden en overdacht ik alle verkeerde keuzes die ik in mijn leven heb gemaakt. Dat doe ik terwijl ik dit nu typ weer.

Maar het was wel gezellig.

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 14:58 schreef Mani89 het volgende:
Verkozen tot mooiste sportvrouw van Nederland.

[ afbeelding ]

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 14:58 schreef Mani89 het volgende:
Verkozen tot mooiste sportvrouw van Nederland.

[ afbeelding ]

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 14:58 schreef Mani89 het volgende:
Verkozen tot mooiste sportvrouw van Nederland.

[ afbeelding ]

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 14:58 schreef Mani89 het volgende:
Verkozen tot mooiste sportvrouw van Nederland.

[ afbeelding ]

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 14:56 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]

Ik snap je

Dat komt vast nog wel.

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 14:58 schreef Mani89 het volgende:
Verkozen tot mooiste sportvrouw van Nederland.

[ afbeelding ]

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 15:00 schreef VoMy het volgende:

[..]

Er was nog #ophef omdat het Noord-Hollands dagblad of iets dergelijks als kop had:
'Vriendin Koen Verweij mooiste sportvrouw van Nederland'.

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 15:00 schreef Bugno2 het volgende:
Djumbo controleert.

+ 30 sec.

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 14:59 schreef Koffieplanter het volgende:

[..]

Hatta Dam is inderdaad een mooi meisje. Althans, dat is toch Hatta Dam?

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 14:59 schreef maxi-mus het volgende:

[..]

Gelukkig niet de vervelende en altijd aandacht vragende Suzanne Schulting.

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 15:01 schreef Mani89 het volgende:

[..]

Correct.

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 14:50 schreef naatje_1 het volgende:

[..]

Sinds de val van Dumoulin hoef je daar niet echt voor te vrezen volgens mij