quote:
Op dinsdag 7 mei 2019 08:52 schreef klappernootopreis het volgende:Hoe denk jij over aanbestedingen die qua begroting vér over de schreef gaan? Ik doel hierbij op de Noord Zuid lijn, infrastructuur en rijksgebouwen.
Me dunkt dat als een aannemer een prijsafspraak maakt dat zij zich hier aan dienen te houden.
Bijv. de kosten van de aanleg van de Betuweroute, in de planologische kernbeslissing uit 1992 geschat op ¤2,3 miljard, bedroegen uiteindelijk een veelvoud daarvan,
¤4,7 miljard, waarvan ¤1,7 miljard voor de Havenspoorlijn en ¤2,8 miljard voor het gedeelte langs de A15.
Kijk, als ik een keuken laat verbouwen en de aannemer spreekt met me af dat dit me 8000 euro gaat kosten, dan accepteer ik geen rekening van 12.000. Blijkbaar is het rijk (de belastingbetaler) een plaats waar aannemers ongelimiteerd kunnen plunderen.
Ik vind het zelf een vorm van bedrog om een aanbesteding er politiek door te drukken als je weet dat die kosten niet reëel zijn.
Dit is een vraag waar behoorlijk wat in zit. Even los van de kleuring die je geeft valt er wel een antwoord op te geven. Er is een aantal oorzaken hiervoor.
1. scopewijzigingen
2. aanbestedingsresultaten
3. tegenvallers
scope-wijzigingenHet klassieke voorbeeld is de Betuweroute. Het beeld is dat die lijn veel en veel te duur is geworden met grove kostenoverschrijdingen etc. Kijk je beter dan zie je dat de Betuweroute vooral anders is uitgevoerd dan eerder was gedacht. Eind jaren 80 werd gezegd (gechargeerd): rechte lijn van Rotterdam naar Zevenaar en dan naar Duitsland, op maaiveld. Tja, daar werden veel mensen niet zo gelukkig van, dus werd er gelobbyd voor ‘inpassing’ (tunneltjes, geluidschermen, omleidingen e.d.). Daar zit natuurlijk een ander prijskaartje aan dan aan een rechte lijn. Bovendien waren de guldens van de jaren 80 (eerste idee) niet de euro’s van 2007 (jaar van oplevering). Die inflatie werkt ook behoorlijk door. Na vaststelling van het tracebesluit (zeg maar aanlegvergunning) bleef het project erg dicht bij het budget: overschrijding t.o.v. budget was ongeveer 2%. Net niet helemaal binnen budget dus, maar wel een heel ander beeld dan “miljardenoverschrijding”. In vergelijking met jouw voorbeeld: je rekent met een basiskeuken van Ikea met goedkope apparatuur, maar bestelt ondertussen een Bruynzeel met graniet werkblad en Quooker. Ja, dan wordt het duurder. Maar... daar ben je dus ZELF bij... Dat mag je politiek bedrog noemen, het is toch echt een keer of wat (een keer of 16 dacht ik) besproken in de Kamer, in een stuk of drie kabinetten.
aanbestedingstegenvallersHet kan zijn dat het Rijk (incl. ProRail e.d.) denkt dat een project 100 mln kost. Daar ligt altijd een stevig onderbouwde raming aan ten grondslag, waarbij met allerlei statistische gegevens wordt gewerkt. Eigenlijk betekent dat dat een project waarschijnlijk tussen de 85en 115 mln kost (met meest waarschijnlijke waarde 100mln.). Die raming is ZEER vertrouwelijk. Vervolgens wordt een project aanbesteed. De aannemers schrijven in en komen in de regel ook wel uit tussen die 85 en 115. Wil een aannemer een klus niet hebben (druk, toch niet interessant of iets anders) dan zal hij bijv. 125 inschrijven. Is hij dan toch de enige (of enige geldige) inschrijver dan krijgt hij toch de klus. Er zitten wel grenzen aan (te hoge inschrijving kan ook leiden tot niet gunnen bijvoorbeeld).
Een aannemer die de klus heel graag wil hebben zal wat lager zitten. Op het moment dat alle aannemers druk zijn dan zullen de prijzen hoger zijn, zitten ze verlegen om opdrachten dan schrijven ze lager in. Met lage inschrijvingen is een opdrachtgever niet perse gelukkig. Er kan (is niet altijd zo, soms wel) een sport ontstaan om maar gaten in het contract te zoeken om meerwerk te rechtvaardigen (een vechtcontract heet dat dan). De sfeer tussen opdrachtgever en opdrachtnemer wordt er dan vaak niet beter op. Maar goed, in verreweg het merendeel van de gevallen heeft de winnende inschrijving een reële bieding gedaan en wil hij ook gewoon een mooi werk opleveren voor de afgesproken prijs en planning. En vaak lukt dat ook.
tegenvallersJa, die gebeuren. Daar is ook ruimte voor (er is altijd een post onvoorzien). Vaak is dat genoeg, soms niet. Wanneer dat aan de hand is, ja, dan heb ik er wel werk aan. En nee, dat is niet altijd gezellig. Maar, het helpt wel als je respect houdt voor elkaars positie en niet gaat jij-bakken. En wanneer je het hoofd koel houdt dan kom je (in gezamenlijkheid) eigenlijk altijd wel tot een oplossing.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen,
meld je aan.