Doping #144 Weer aan de EPO

Johan Bruyneel staat vandaag op de voorkant van De Telegraaf, plus 2 hele pagina´s over dat hij zijn stilzwijgen verbreekt. Op blad T6 en T7. Morgen komt er nog een vervolgstuk.

Is dit nog nieuws?
Het belangrijkste stuk in mijn ogen is dat Johan Bruyneel denkt als Lance Armstrong geen comeback in 2009 had gemaakt, dat er dan nooit een Usada-rapport was geweest. Citaat: "Door nogmaals op het hoogste niveau terug te keren heeft hij heel veel mensen getergd. Ik vraag me nu wel vaker af waarom die comeback nog moest? ….".

[ Bericht 0% gewijzigd door Idisrom op 12-07-2019 10:57:51 (stilzwijgen) ]

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 07:30 schreef Idisrom het volgende:
Johan Bruyneel staat vandaag op de voorkant van De Telegraaf, plus 2 hele pagina´s over dat hij zijn stilzijgen verbreekt. Op blad T6 en T7. Morgen komt er nog een vervolgstuk.

Is dit nog nieuws?
Het belangrijkste stuk in mijn ogen is dat Johan Bruyneel denkt als Lance Armstrong geen comeback in 2009 had gemaakt, dat er dan nooit een Usada-rapport was geweest. Citaat: "Door nogmaals op het hoogste niveau terug te keren heeft hij heel veel mensen getergd. Ik vraag me nu wel vaker af waarom die comeback nog moest? ….".

’Epo kon je zo bij de apotheek krijgen’

Bruyneel onthult: ’’Nee’ was geen antwoord’
Door RAYMOND KERCKHOFFS
Updated 29 min geleden
3 uur geleden in WIELRENNEN


Johan Bruyneel
Johan BruyneelⒸ RAYMOND KERCKHOFFS

Zeven jaar lang was de Tour de France dé speeltuin van Lance Armstrong. De architect achter zijn zeven Tour-zeges was ploegleider Johan Bruyneel. Na de val van de Amerikaan door het Usada-rapport, waarin een jarenlang structureel dopingnetwerk in de ploeg werd blootgelegd, werd ook Bruyneel afgeschilderd als een van de grootste duivels van de wielersport. Bijna zeven jaar lang zweeg hij over het rapport dat de hele sportwereld op zijn kop zette. Nu hij levenslang geschorst is, wil hij wel praten over de roemruchte jaren. Aan deze krant geeft hij voor het eerst tekst en uitleg over zijn rol.

Het waren bedorven jaren in de wielersport. In 1998 stond het hele peloton in brand, nadat vlak voor de Tourstart nabij de Frans-Belgische grens. Festina-verzorger Willy Voet met een kofferbak vol dopingproducten werd aangehouden. Het was het begin van een jarenlange heksenjacht waarin steeds duidelijker werd dat de wielersport behoorlijk verrot was.

Valpartij

Een week lang fietste Bruyneel mee in deze roemruchte ’Tour de Dopage’. Door de blessures die hij bij een valpartij in de derde rit had opgelopen, was hij genoodzaakt om in de Pyreneeën op te geven. Welgeteld twee dagen nadat de volledig Festina-ploeg vanwege alle dopingperikelen uit koers was gehaald, stapte Bruyneel van de fiets. Nog geen maand later bereikte de West-Vlaming een akkoord om in 1999 in dienst te treden als ploegleider van de pas genezen kankerpatiënt Lance Armstrong bij US Postal. Een mooier moment om een grote schoonmaak door te voeren leek er niet te zijn.

"’Wielerartsen worden vaak afgeschilderd als Frankensteins’"
„In die Vuelta, een maand na de doping-Tour, hadden wij echter al in de gaten dat er in het peloton niets was veranderd”, kijkt Bruyneel terug. „De Festina-Tour had de verboden producten niet uit het peloton verbannen. Het had er alleen voor gezorgd dat er geen doping meer werd gebruikt in Frankrijk. In Spanje hoefde je je daarentegen geen zorgen te maken. Daar was het bezit en gebruik van doping niet strafbaar.”

Proces

„Als renner wist ik van de hoed en de rand. Ik was zelf immers jaren prof in het epotijdperk. Ik praat dus uit ervaring. Als jonge renner doorloop je een proces. Voordat je prof wordt, heb je vele opofferingen moeten doen. Je moet zelfs je studie opgeven om die ene droom na te streven. Dan kom je bij de grote jongens, en ontdek je dat daar bepaalde zaken gebeuren. Je ziet dat mannen die bij de amateurs uit je wiel losten, nu ineens vijf kilometer per uur sneller rijden. Wanneer je gaat rondvragen, krijg je te horen welke producten dat verschil maken. Nee, er was in die jaren geen enkel taboe over epo. Het was een onopspoorbaar product en op genoeg plekken eenvoudig te verkrijgen. Dan is het vrij simpel om in het gebruik van epo te rollen.”

„Het was ook niks nieuws in het wielrennen. Elk tijdperk kent zijn eigen systemen. Van alcohol, amfetamines, hormonen, anabolica, bloedtransfusies, corstisonen naar epo en weer terug naar de bloedtransfusies. Alle Tourwinnaars namen de middelen die in hun tijdperk voorhanden waren en die in die jaren niet traceerbaar waren. De laatste jaren heb ik voor het eerst het gevoel dat er daadwerkelijk een andere cultuur en mentaliteit heersen. Wanneer er nu weer een nieuw onopspoorbaar wondermiddel komt, zullen er altijd weer sporters naar grijpen. Maar de omvang zal door het mentaliteitsverschil nooit meer zo groot zijn als in de epojaren.”

Johan Bruyneel proost met Lance Armstrong
Johan Bruyneel proost met Lance ArmstrongⒸ EPA
„Uit eigen ervaring wist ik welke wegen renners bewandelen om aan epo te geraken. Ik snapte de vraag van de renners die bij ons aanklopten. Deed je niet mee aan deze medische begeleiding, dan werd je als een bal in een flipperkast alle kanten op gereden. Als de renners in die jaren niet de vraag om medische begeleiding bij de ploeg konden neerleggen, gingen ze zelf op zoek. Dan kwam je bij kwakzalvers als Eufemiano Fuentes terecht of begon je op eigen houtje epo te injecteren. Daarom heb ik ook zo’n probleem met de conclusie dat er binnen onze ploeg een dopingprogramma was. Epo kon je in veel landen zo bij de apotheek krijgen en iedereen kon dat eigenlijk gewoon zelf injecteren. Het was niks ingewikkelds.”

„Als de vraag van een renner kwam, wist je dat ’nee’ geen antwoord was. Wanneer renners zelf aan de slag gaan, beginnen immers pas echt de problemen. De toekomst van de ploeg kwam in gevaar wanneer we met een positieve dopingtest te maken kregen. Zeker met een Amerikaans overheidsbedrijf als US Postal als sponsor. Voor ons waren er twee basisprincipes. De gezondheid van de renners mocht nooit in gevaar komen en er mocht nooit een renner positief testen. Daarom stelden wij onze hematocrietgrens niet op 50 zoals de UCI deed, maar een stuk lager op 48.”

Trots

„De enige arts die wij kenden die hier borg voor stond, was Michele Ferrari. Ik ben er trots op dat ik kan zeggen dat in al die besmette jaren nooit iemand in onze ploeg enig gezondheidsrisico heeft gelopen. Wielerartsen worden vaak afgeschilderd als Frankensteins. Maar de artsen die ik ken, waakten in die jaren juist dat hun renners geen rare dingen deden.”

"’Als je als ploeg niks deed, gebeurde het achter je rug’"
„Het is moeilijk voor de buitenwacht om een voorstelling te maken van de cultuur die in die jaren in de wielersport heerste. Er waren jonge renners die bij ons letterlijk kwamen smeken om deel te mogen nemen aan het medische programma. Ik wil een verhaal uit het Usada-rapport weerleggen, omdat dit mij persoonlijk beschadigde. Op emotionele wijze stelt David Zabriskie dat ik hem geforceerd heb om epo te gebruiken. Dat is grote bullshit! Ik heb getuigen die dit kunnen bevestigen. Zabriskie was in 2004 nog een talentvolle renner toen ik met hem in de Eneco Tour over een contractverlenging sprak. In de Ronde van Spanje riep hij mij nog eens op zijn kamer. Hij wilde over het volgende seizoen spreken. Ik gaf aan dat ik al eerder toegezegd had dat ik zijn contract wilde verlengen. ’Nee, nee’, antwoordde hij. ’Hij moest boem-boem, de spullen net als de big boys in de ploeg’, terwijl hij naar de aderen aan de binnenkant van zijn arm wees. Dat is de man die ons later verwijt dat wij hem iets verplicht hebben.”

Lance Armstrong met Johan Bruyneel
Lance Armstrong met Johan BruyneelⒸ EPA
Dat er in het Usada-rapport staat dat je binnen de US Postalploeg aan het dopingprogramma moest meedoen om in aanmerking te komen voor een plek in de Tourselectie, ontkent Bruyneel ten stelligste. „De grote jongens die van andere ploegen kwamen, wisten hoe de top in het wielrennen in elkaar zat. Niemand schrok van wat er bij ons gebeurde. Met de hand op mijn hart kan ik zeggen dat ik nooit iemand verplicht of aangespoord heb om iets te doen of te nemen. De renners zijn altijd de smekende partij geweest. Wij hebben nooit iemand een revolver tegen zijn hoofd gezet.”

Wie was er dan verantwoordelijk binnen de ploeg voor die medische begeleiding? Kopman Lance Armstrong, de doktoren of toch jij als eerste ploegleider?

„Die verantwoordelijkheid lag niet bij één persoon. Het speelde binnen het hele begeleidingsteam en iedereen ging daar op een verantwoorde manier mee om. Ik wist wat er gebeurde, maar ga niet over anderen spreken. Iedereen moet zelf bepalen wat hij wil zeggen en zijn eigen verantwoordelijkheid dragen. Het is tegen mijn principes om anderen te verklikken.”

Maar had je dan niet zelf de klok moeten luiden over die toestanden in het peloton? Had je geen instanties moeten waarschuwen?

„De klokkenluiders? Wie zijn dat? Dat zijn de mannen die zelf gepakt zijn en daarna met frustraties rondlopen. Floyd Landis, Tyler Hamilton en David Millar begonnen te praten nadat ze zelf tegen de lamp waren gelopen. Nogmaals, het ligt niet in mijn aard om naar anderen te verwijzen.”

Je kunt niet ontkennen dat jullie de wielersport enorme schade hebben berokkend. Heb je daar dan geen spijt van?

„Het klopt dat we schade aan de wielersport hebben toegebracht. Maar dat kwam omdat we deel uitmaakten van een generatie. Een generatie die zelf niet heeft gekozen om te fietsen in het epotijdperk. Iedereen werd geconfronteerd met dit jarenlang onoplosbare probleem. We hadden te maken met dit onopspoorbare product en moesten daar een weg mee zie te vinden. Zoals iedereen dat in die jaren moest. Van renners tot dokters tot managers. Iedereen. Indien er een keuze was, had echt niemand voor epo gekozen. Maar als je op het hoogste niveau wilde blijven fietsen, kon je niet anders dan hier aan mee te doen. Het is heel moeilijk om uit te leggen in welke innerlijke strijd je zat. Daarom ben ik nu ook een boek aan het schrijven waarin ik probeer uit te leggen wat er zich in die jaren in het hoofd van een jonge atleet allemaal afspeelde.

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 09:22 schreef kikoooooo het volgende:

[..]

’Epo kon je zo bij de apotheek krijgen’

etc. enz.

Wat een jankverhaal van dhr. Bruyneel. Het systeem is de schuld, zo ging dat al jarenlang, iedereen deed het, wat moesten we dan, nu was er tenminste nog controle op de gezondheid, anders deden ze het zelf wel, de rest was nog veel erger, boe-fucking-hoe. En ondertussen het eigen straatje zo veel mogelijk schoonvegen en verantwoordelijkheid afschuiven.

En dan z'n non-antwoord op de vraag of hij niet zelf een klokje had moeten luiden...alleen maar boosheid over anderen die betrapt zijn en de Omerta doorbreken. De beroepseer was, is en blijft heilig. We zijn allemaal zielige slachtoffers van het onmenselijk wrede systeem, maar o wee als je erover uit de school klapt. 'Meine Ehre heißt Treue.' Mag ik dat zeggen? Ja, dat mag ik zeggen.

Het grootste probleem met professioneel wielrennen lijkt me dat je het alleen lijkt te kunnen redden als je van jongs af aan je hele leven dag en nacht aan de wielersport wijdt, geen echt vak leert of een studie doet, en je gaandeweg zo erg in het wielerwereldje verstrikt raakt dat je ook na je actieve carrière, met of zonder doping, er met geen mogelijkheid meer uit wegkomt. En dan word je dus ploegleider, chauffeur, wielerfotograaf, wielerjournalist, remblokjespoetser of wat voor wielerbaantje er ook maar geschikt is. Zelfs betrapten en uitgestotenen lijken maar niet uit die wielerwereld weg te kunnen komen (Lance Armstrong, Michael Rasmussen, Thomas Dekker, Bruyneel zelf).

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 12:24 schreef AllesKaputt het volgende:

[..]

Wat een jankverhaal van dhr. Bruyneel.

Bruyneel zou beter eens uitleggen waarom Lance en hij als enigen als gangsters te keer gingen om de onschuld van Lance te blijven volhouden.

Bekijk eens de documentaire "Stop at nothing: the Lance Armstrong story". (staat nog op Netflix)
Lance ging op paden waar nog geen renner geweest was, niet zozeer qua gebruik, maar qua middelen om het te verdoezelen: omkoping van de uci-voorzitter, bedreiging van collega's, afpersing van journalisten en ex-renners, tot het doelbewust kapot laten maken van de fietsenhandel van Lemond toe, ...

Dat hij een dopinggebruiker was is eigenlijk maar een voetnoot, die mens is een gangster ...

Raymond Kerckhoffs moest ook maar eens met pensioen.

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 14:05 schreef PippenScottie het volgende:
Raymond Kerckhoffs moest ook maar eens met pensioen.

Vooral dat 'ie dan denkt dat Armstrong ook had gewonnen als niemand aan de epo had gezeten. Dan heb je er werkelijk waar niets van begrepen. En dat is dan een van de belangrijkste wielerjournalisten in Nederland man man man.

Als hij echt een boekje open wilde doen had hij moeten vertellen over zijn eigen tijd bij Once en Rabo.

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 16:13 schreef TargaFlorio het volgende:
Als hij echt een boekje open wilde doen had hij moeten vertellen over zijn eigen tijd bij Once en Rabo.

Hoe zou het eigenlijk nog met Manolo Saiz zijn?

EXTRA
Het beste van De Telegraaf
Bruyneel: ’Wij waren klootzakken’
Door RAYMOND KERCKHOFFS
Updated 21 min geleden
2 uur geleden in WIELRENNEN


Johan Bruyneel
Johan BruyneelⒸ FOTO RAYMOND KERCKHOFFS

Hij is de man achter Lance Armstrong. De regisseur achter de zeven Tour de France-zeges, maar ook de man van het bedrog achter die successen. Sinds het Usada-rapport eind 2012 de grote kampioen Armstrong ontmaskerde als notoire valsspeler, zweeg zijn ploegleider Johan Bruyneel over de hele affaire. Bijna zeven jaar later vindt hij dat het tijd is om uitleg te geven en de gebeurtenissen in de juiste context te plaatsen.

In de drukte van Londen en Madrid kon Johan Bruyneel de afgelopen jaren een anoniem leven leiden. Gevangen in twee gerechtelijke onderzoeken kon hij jarenlang niks zeggen. Totdat hij vorig jaar op 24 oktober door het sporttribunaal CAS levenslang werd geschorst. Nu wil hij openheid van zaken geven, zoals later zijn boek dat hij momenteel schrijft over de affaire, meer inzicht in de dopingproblematiek van de epo-generatie moet geven. Direct nadat het schokkende Usada-rapport openbaar werd en na de bekentenis van Armstrong bij Oprah Winfrey achtte Bruyneel de tijd niet rijp om te praten. Voor het oog van de wereld bekende Armstrong dat hij tijdens zijn zeven Tour-zeges epo, bloeddoping, bloedtransfusies en testosteron had gebruikt.

BEKIJK OOK:
’Dubieuze praktijken bij anti-dopinginstanties’
BEKIJK OOK:
Bruyneel onthult: ’Nee was geen antwoord’
„Het was een bom”, kijkt Bruyneel terug. „Armstrong, Bruyneel en US Postal, wij waren het enige kwaad dat de wielersport ooit had gekend. Later zijn er tal van bekentenissen geweest van mensen als Michael Boogerd en Michael Rasmussen en was er in Nederland het rapport van de commissie Sorgdrager dat aangaf dat tot 95 procent van het peloton bloeddoping gebruikte. Een Deens dopingonderzoek en het CIRC-rapport van de UCI bevestigden later nog eens hoe groot het epo-probleem in het wielrennen was. Die zaken geven inzicht in de problematiek waar wij in die jaren mee te handelen hadden.”

„Wij hebben geen systeem uitgevonden, wij zijn in een systeem gerold. Al het kwaad van een hele generatie kwam op onze schouders. Maar wij zijn niet de uitvinders van doping. Als ik er nu op terugkijk heeft het publiek ons niet zo zeer veroordeeld op het gebruik van verboden middelen, maar vooral op ons gedrag. Ja, ik besef nu hoe arrogant we ons hebben opgesteld. Ons gedrag, onze houding was niet juist. Daar wil ik me zoveel jaren later oprecht voor verontschuldigen. Daar heb ik echt spijt van. Ik vraag me vaker af hoe dat zover heeft kunnen komen. We hebben ons beetje bij beetje laten meeslepen in de roes van het succes. En op een bepaald moment voel je je ongenaakbaar en onverslaanbaar.”

De renners van US Postal in 2004.
De renners van US Postal in 2004.Ⓒ DPA
„In 1999 verrasten we onszelf nog met de eerste Tour-zege, vervolgens kwamen we in een denkwijze waarin we alleen bezig waren met winnen. Onze ploeg veranderde in een gang, een bende. Er heerste een gevoel dat we boven iedereen verheven waren. Wij zijn de mannen hier. Wij gaan die Tour hier winnen. Het fenomeen Armstrong was veel meer dan alleen wielrennen. Tour-baas Jean-Marie Leblanc zei me ooit dat Lance zelfs groter was dan de Tour. Volgens mij was dat ook zo.”

„In onze relaties richting instanties, organisatoren en zeker naar bepaalde journalisten hebben we ons als klootzakken gedragen. Ja, we waren selectief richting media. We wezen vanuit de bus journalisten aan waarvan we liever hadden dat niemand met ze sprak. Journalisten die kritisch waren, vielen we in het openbaar aan. Wij hebben met onze leugens veel mensen verkeerd behandeld.”

„Het is een evolutie. Je gaat je verdedigen tegen alle aanvallen en beschuldigingen. Toegeven dat we epo gebruikten was geen optie. En dus ga je je steeds meer afzetten tegen de mensen die je met beperkte bewijzen aanvallen. Wat moest Lance op de persconferenties anders doen? Moest hij zeggen: ja, het is waar? Dat kon niet. Er was geen weg meer terug.”

„Dus ga je leven in vijandigheid. Wij en de boze buitenwereld, dat wordt je nieuwe denkwijze die je al snel heel normaal gaat vinden. Het maakte deel uit van onze dagelijkse routine. Want alles en iedereen die ons maar stoorde om onze focus op het winnen van de Tour te verstoren, zagen we als de vijand.”

„Natuurlijk hadden we in de gaten dat we steeds meer tegenstanders kregen. Er kwamen nieuwe beschuldigingen. Het werd steeds meer hun verhaal tegen ons verhaal. Ondertussen bleven de successen zich opstapelen. Iemand die onverslaanbaar is, is niet geliefd bij zijn tegenstanders en bij het grote publiek. Ons succes was té groot. Achteraf was het slimmer geweest om misschien na de vijfde Tour-zege te stoppen of was het een ander verhaal geweest wanneer Lance een of twee keer verslagen zou worden. Maar verliezen kwam niet voor in onze gedachten. Dat zou verschrikkelijk zijn geweest, dan was onze wereld ingestort.”

Het arrogante gedrag is echter geen reden om het dopinggebruik achteraf goed te praten. In het Usada-rapport wordt zelfs gesproken over ’het meest geavanceerde dopingprogramma dat de sport ooit heeft gezien’.

„De heilige Travis Tygart (directeur van Amerikaans anti-dopingagentschap Usada, red.) spreekt inderdaad over het meest geavanceerde dopingprogramma. Komaan, dat is een grove leugen. Dat was een titel om het rapport sensationeel te maken. Als je kijkt hoe Operacion Puerto werd gerund. Veel van onze concurrenten waren daar klant. Ullrich, Basso, Botero, Valverde, Hamilton, noem maar op. Toen in 2006 de informatie van Operacion Puerto naar buiten kwam, stond ik echt versteld van wat er allemaal in het bloedlaboratorium van Eufemiano Fuentes in Madrid gebeurde. Ik schrok zelfs. Bloed invriezen, het groeihormoon IGF, insuline, synthetische hemaglobine, producten om controles te maskeren, dat waren allemaal zaken die wij niet deden.”

„Dit was een van de vele bewijzen dat wij een heel beperkt dopingprogramma ten opzichte van onze concurrenten hadden. Fuentes runde een fabriek en wist op het laatst niet meer waar hij mee bezig was. Daar kwamen wielrenners, voetballers en atleten elkaar in de wachtruimte tegen. Het was op het laatst zo’n warboel dat er veel fouten werden gemaakt. Zo is het voorgekomen dat een sporter de bloedzak van een ander meekreeg. Het is bekend dat Jesus Manzano zelfs in levensgevaar kwam na een bloedtransfusie door Fuentes. Denk ook aan de verhalen die ik gelezen heb over bijvoorbeeld het dopingnetwerk rond de Spaanse arts Jesus Losa en de Weense bloedbank van Stefan Matschiner. Dat ging veel verder dan de toediening van enkele producten, wat wij heel gecontroleerd deden.”

Jullie werkten met de omstreden Italiaanse dopingarts Michele Ferrari.

„Ik weet dat veel mensen het anders willen horen, maar over Michele Ferrari ga ik geen slecht woord zeggen. Door zijn uitspraak dat epo niet gevaarlijker is dan tien liter jus d’orange heeft hij zich impopulair gemaakt. Mijn ervaring is dat Ferrari heel conservatief was. Hij nam nooit een risico, deed geen gekke experimenten, was zeer voorzichtig en de gezondheid van de renner stond altijd voorop. Ik heb vaker renners horen wijzen naar andere producten, hij wees alles wat hij té gevaarlijk vond direct en zonder discussie af.”

„Bij ons heeft in die jaren nooit iemand positief getest. Alleen Benoit Joachim kwam in opspraak voor het gebruik van nandrolon, maar werd door zijn federatie vrijgepleit. In de jaren dat er gezondheidscontroles waren (de hematocrietgrens werd op 50 gesteld, red.) werd er nooit een renner van ons door de UCI aan de kant gezet. Ik zou wel eens een lijst willen hebben van alle ploegen die renners in die periode vanwege deze hematocriettest twee weken buiten de wedstrijden moesten houden.”

„Ja, ik durf te stellen dat wij binnen onze ploeg altijd heel voorzichtig en terughoudend zijn geweest. Wij hebben het vaak genoeg meegemaakt dat jonge renners die pas bij onze ploeg zaten op eigen houtje al met epo bezig waren. In Spanje, Duitsland en Zwitserland was dit product vrij verkrijgbaar in iedere apotheek. Zo had Tom Danielson voor de Ronde van Catalonië van 2007 ineens een hematocriet van 49. Wij wisten wel wat hij achter onze rug had gedaan en hebben hem direct uit koers genomen. Wij stelden een bovengrens van 48 en waren daarmee strenger dan de UCI die 50 aanhield. Niet alle ploegen controleerden in die jaren hun renners en gingen zo preventief te werk.”

„Daarom heb ik het er technisch gezien moeilijk mee dat wij worden afgeschilderd als de duivels van het wielrennen. Op basis van de verboden producten die wij gebruikten, kan dat niet. Dat dit wegens slecht en arrogant gedrag is, kan ik wel begrijpen. Het Deens dopingrapport bevestigt dat binnen de ploeg van Bjarne Riis hetzelfde gebeurde, maar die personen kregen geen sancties opgelegd. Is het dan terecht dat je op basis van gedrag een levenslange schorsing krijgt?”

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 15:42 schreef _-_ratjetoe_-_ het volgende:

[..]

Vooral dat 'ie dan denkt dat Armstrong ook had gewonnen als niemand aan de epo had gezeten. Dan heb je er werkelijk waar niets van begrepen. En dat is dan een van de belangrijkste wielerjournalisten in Nederland man man man.

Waarom denk je dat het niet zo is dan? Je kunt een hoop vinden van Armstrong, maar je moet ook toegeven dat het een uitzonderlijk talent was.

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 09:34 schreef Zwansen het volgende:

[..]

Waarom denk je dat het niet zo is dan? Je kunt een hoop vinden van Armstrong, maar je moet ook toegeven dat het een uitzonderlijk talent was.

Dan snap je niet hoe epo werkt. Epo heeft op de een een heel andere uitwerking dan op de ander. Dus zeggen dat Armstrong zonder epo ook had gewonnen is gewoon dom.

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 09:34 schreef Zwansen het volgende:

[..]

Waarom denk je dat het niet zo is dan? Je kunt een hoop vinden van Armstrong, maar je moet ook toegeven dat het een uitzonderlijk talent was.

Armstrong werd juist de golden boy van Ferrari omdat hij een enorm laag natuurlijk hematocriet had. Mensen met een laag hematocriet gaan efficiënter met zuurstof om om dit te compenseren, dus dat levellt uit tegen mensen met een hoog hematocriet. Maar dit gaf men met Armstrong zeer veer speelruimte voor verhoging van het hematocriet, met behoud van efficiëntie.

De wattages die je nodig zou hebben voor iemand met de bouw en het gewicht van Armstrong om van die pocket klimmers eraf te knallen zijn erg onwaarschijnlijk te behalen zonder zeer effectieve doping. Dat is specifiek iets van EPO: zwaargewichten die de beste kunnen zijn bergop (zie ook Indurain en Riis)

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 09:36 schreef Immerdebestebob het volgende:

[..]

Dan snap je niet hoe epo werkt. Epo heeft op de een een heel andere uitwerking dan op de ander. Dus zeggen dat Armstrong zonder epo ook had gewonnen is gewoon dom.

hij had nooit gewonnen, met maar een teelbal, produceer je maar 70% test dan een normaal mens, dus aan de start had lance verloren, test is veel belangrijker dan EPO

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 11:01 schreef THEFXR het volgende:

[..]

hij had nooit gewonnen, met maar een teelbal, produceer je maar 70% test dan een normaal mens, dus aan de start had lance verloren, test is veel belangrijker dan EPO

Google translate lukte het niet om dit te vertalen naar Nederlands.

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 11:21 schreef Steven184 het volgende:

[..]

Google translate lukte het niet om dit te vertalen naar Nederlands.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Testosteron

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 11:21 schreef Steven184 het volgende:

[..]

Google translate lukte het niet om dit te vertalen naar Nederlands.

Aicar poeder, Ketonen bij Jumbo, telegraaf is lekker bezig, maar concreet is het allemaal niet

[ Bericht 0% gewijzigd door JopJuh op 15-07-2019 09:13:21 ]

quote:

Op maandag 15 juli 2019 08:42 schreef JopJuh het volgende:
Aicar poeder, Kentonen bij Jumbo, telegraaf is lekker bezig, maar concreet is het allemaal niet

'Het wonderdrankje ketonen'. Wat Jumbo ook gewoon bevestigd. Lekker doen alsof ze iets ontdekt hebben, die Ray

Ketonen valt gewoon onder voedingssupplementen en is toegestaan dus waar hebben we het over?Dat niet iedere ploeg het kan betalen dat is een ander verhaal maar de sensatie krant telegraaf wil tuurlijk weer goedkoop scoren zodat veel mensen op het artikel klikken.

quote:

Na zijn olympische titel op de Spelen van Peking in 2008, moet de Oezbeekse worstelaar Artur Taymazov nu ook zijn gouden medaille op de Olympische Spelen van Londen in 2012 afstaan. Uit analyses van oude bloedstalen blijkt dat Taymazov destijds doping gebruikte, zo bevestigde het Internationaal Olympisch Comité (IOC) dinsdag.

Uit nieuwe testen van stalen uit 2012 bleken er anabole steroïden in het bloed te zitten van de Oezbeekse worstelaar. Het ontdekte dopingproduct werd vorige eeuw heel vaak aangetroffen bij atleten uit de Duitse Democratische Republiek (DDR).

In april 2017 had een hertest bij Taymazov al de aanwezigheid van andere anabole steroïden aan het licht gebracht tijdens de Spelen van Peking. Ook toen nam het IOC zijn gouden worstelmedaille af. De Oezbeek behoudt wel zijn olympische titel in het vrij worstelen op de Spelen van Athene in 2004, alsook zijn zilveren medaille in het worstelen van de Spelen in Sydney (2000). De bloedstalen van 2000 en 2004 kunnen niet meer onderzocht worden, aangezien de termijnen daarvoor verstreken zijn.

Sinds 2004 houdt het IOC bloedstalen bij om ze regelmatig te laten hertesten. De samples die bijgehouden werden van de Spelen in Londen zullen in 2020 hun houdbaarheidsdatum overschrijden. Via deze methode zijn al zestig dopinggevallen op de Spelen in Londen ontdekt en werden 24 medailles afgenomen.

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 09:34 schreef Zwansen het volgende:

[..]

Waarom denk je dat het niet zo is dan? Je kunt een hoop vinden van Armstrong, maar je moet ook toegeven dat het een uitzonderlijk talent was.

Bruyneel zegt het zelf al in zijn interview. Fuentes was een cowboy die zonder beleid in het rond spoot. En zijn Ferrari deed alles volgens het boekje, goed gestructureerd, en met beleid. Hij zegt dus zelf al dat de Ullrichs van deze wereld op dat gebied al een achterstand hadden op Armstrong.

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 15:42 schreef _-_ratjetoe_-_ het volgende:

[..]

Vooral dat 'ie dan denkt dat Armstrong ook had gewonnen als niemand aan de epo had gezeten. Dan heb je er werkelijk waar niets van begrepen. En dat is dan een van de belangrijkste wielerjournalisten in Nederland man man man.

Amstrong had 100% ook gewonnen zonder de dope. Probleem was dat ie obsessief bezig was de beste te zijn met alles, ook dope gebruiken.
Geen enkele doping maakt je meer dan 2% beter t.o.v. de dan geldende grenzen.
En die grenzen worden altijd opgezocht.

quote:

Op woensdag 24 juli 2019 00:54 schreef Lospedrosa het volgende:

[..]

Amstrong had 100% ook gewonnen zonder de dope. Probleem was dat ie obsessief bezig was de beste te zijn met alles, ook dope gebruiken.
Geen enkele doping maakt je meer dan 2% beter t.o.v. de dan geldende grenzen.
En die grenzen worden altijd opgezocht.

en daarvoor 3x uitgevallen in de Tour.
Hij had nooit gewonnen clean, hij heeft maar een teelbal ipv twee

Raymond Kerckhoffs is altijd al een vriendje van Armstrong geweest. Kan me de uitzending nog goed herinneren bij Smeets waar hij hem zat te verdedigen ("jaloerse Fransen") en Eva Jinek zat er ook bij die letterlijk zei "waarom je eigen helden kapot maken".