VS wil Nederlands gezin na 18 jaar uitzetten

quote:

Familie Mulder spreekt geen Nederlands, maar moet na 18 jaar de VS uit

Nederlands spreken ze niet, maar toch moeten de broers Mulder terug naar het land waar ze geboren zijn. Hun buren in het Amerikaanse Minnesota komen in opstand.

Als Kelsey Mulder (20) het Amerikaanse volkslied hoort, staat hij op om het mee te zingen, even snel als ieder ander in Minnesota. Hij verstaat wat Fries, maar als vader Kor hem iets vraagt over de 175 koeien die ze samen melken in het hart van de VS, antwoordt hij steevast in het Engels.

Maar goed ook, vindt Kor Mulder (49), want het gebrekkige Fries van zijn zoons Kelsey en Garion (21) geeft hem het gevoel dat hij 'adoptiekinderen' heeft. Nederlands is helemaal lastig, dat verstaat Kelsey amper. ,,Het gaat te snel." Hij zou meer moeten oefenen, erkent hij, want in juni moet hij naar Nederland, hoezeer hij er ook tegenop ziet.

Kelsey Mulder emigreerde achttien jaar geleden als 2-jarige dreumes naar Amerika. Zijn ouders kochten een boerderij in het westen van Minnesota, vlakbij Bellingham. Hier vond vader Kor wat hij thuis in Aldeboarn niet had: ruimte. In Friesland kon krap veertig koeien houden, in Minnesota heeft hij met veel pijn, moeite en hulp van zijn zoons een bedrijf opgebouwd dat 175 melkveekoeien en ongeveer evenveel jongvee telt.

Een 'gelukzoeker', zou je hem kunnen noemen. En hij heeft het gevonden, dat geluk. De deur hoeft hier nooit op slot. Als het 's winters bitterkoud is, kun je de auto op elke parkeerplaats laten draaien om hem warm te houden, en met ongemakkelijke maatschappelijke vraagstukken als vluchtelingenopvang heeft hij ook niet te maken. Dat vindt hij fijn. Het leven is hier 'easy', zegt hij.

Slaapt slecht
Maar in de zomer is het voorbij. Een worsteling met de Amerikaanse immigratiedienst doet Mulder Dairy de das om. Kelsey moet het land uit, broer Garion is al terug in Nederland. En alleen kan Kor Mulder niet voor 350 beesten zorgen, dus voelt hij zich ook gedwongen te vertrekken. Kor vertelt er ogenschijnlijk nuchter over in de keuken, waar hij uitzicht heeft op de koeien die staan te herkauwen met de poten in de laatste resten sneeuw. Maar als niemand het ziet, is hij soms minder stoïcijns, vertelt hij. Hij is gefrustreerd, kwaad, en slaapt al maanden slecht.

Het zit zo: vader Mulder en zijn ex-vrouw kwamen de VS in met een E2-visum voor investeerders. Dat bood het gezin de kans hier te wonen, maar is géén permanente verblijfsvergunning. Als de jongens 21 worden, verloopt hun visum, omdat het is gebaseerd op de status van hun vader. Dat wisten de Mulders, maar ze waren er altijd van overtuigd dat ze eenmaal in de VS wel een manier zouden vinden om permanente papieren te krijgen. De kinderen waren nog klein, die zouden zich makkelijk aanpassen. De lokale overheid wilde hen zo graag naar dit leeglopende gebied halen, dat bijstand werd beloofd. ,,En dit is een land gebouwd op immigranten. We dachten: het komt wel goed.”

Verblijfsvergunning
Ze hebben tienduizenden dollars besteed aan advocaten en vernieuwde visa, zegt Mulder, maar een oplossing is er niet gekomen. Hij zou kunnen 'upgraden' naar een visum dat wel uitzicht biedt op een verblijfsvergunning, maar daarvoor moet hij minimaal tien werknemers in dienst nemen. Die kan hij niet betalen. De jongens kunnen een studentenvisum aanvragen, maar om dat te krijgen moet 8000 dollar op tafel komen, plus schoolgeld dat voor hen als buitenlander duurder is. Het geld is er niet. De melkveehouderij ligt 'op z'n gat', zegt Kor. Bovendien: zo'n visum verloopt op een gegeven moment ook weer. ,,Dus dan zitten we eigenlijk nog in hetzelfde schuitje."

,,Na achttien jaar heb ik toch wel meer verdiend dan steeds van het kastje naar de muur gestuurd te worden?" Het is moeilijk te accepteren, zegt Kor Mulder, dat andere immigranten wél een permanente status en uiteindelijk de Amerikaanse nationaliteit krijgen. Hij runt een bedrijf, huurt lokale mensen in, betaalt belastingen, schetst hij. ,,Dat is toch de Amerikaanse droom? Hard werken, en dan kom je er wel." Maar het bedrijf waar hij jarenlang tachtig, negentig uur per week in heeft gestoken moet hij nu 'weggeven'. Niemand wil het kopen, omdat de landbouw hier in diepe crisis verkeert. ,,De koeien, die moeten maar naar de slacht, denk ik.”

Huwelijksaanzoeken
Zo zijn nu eenmaal de regels van zijn visum, dat weet Mulder ook wel. Dat kinderen het verliezen als ze volwassen worden gold al lang voordat Trump meer obstakels begon op te werpen voor immigranten. Maar die regels, die kloppen niet, vinden de Mulders, en met hen tienduizenden Amerikanen. Buren en vrienden zijn vorige week een petitie gestart en al ruim 38.000 Amerikanen hadden hem gisteren ondertekend. ,,Dit is het soort immigranten dat Amerika nodig heeft‘’, schrijven ze. ,,Eerlijke, hardwerkende, intelligente mensen." En: ,,Ze verdienen om het Amerikaan te zijn." Kelsey heeft een aantal huwelijksaanzoeken op zak - trouwen met een Amerikaanse lijkt vooralsnog de enige uitweg.

De zaak ligt op het bureau van Amy Klobuchar, die Minnesota vertegenwoordigt in de Senaat en namens de Democraten probeert president te worden. Politici in de rest van het land beginnen te luisteren: een rechtse Senaatskandidaat in Maine zei bij de lancering van zijn campagne: ,,Ik vraag president Trump om de juiste mensen in de juiste richting te sturen en naar dit gezin te kijken."

De situatie van zijn kinderen doet Mulder denken aan Lili en Howick, de Armeense kinderen die in Nederland vochten voor een verblijfsvergunning. Het geeft hoop dat het hen uiteindelijk lukte om te blijven in het land waar ze opgroeiden.

Verhuisdozen
De verhuisdozen stonden al klaar, maar Kor Mulder is gestopt met inpakken. En de beesten gaan voorlopig ook niet weg. ,,Tot afgelopen zaterdag was ik bang, bang voor wat komen gaat. Dat ben ik niet meer. Na alle aandacht geloof ik niet meer dat ze me komen ophalen om me op het vliegtuig te zetten als mijn visum straks verlopen is. En anders zorgen we dat hier vijftig, zestig trekkers op het erf staan, dan moeten ze maar zien of ze me eraf krijgen.”

Kelsey redt zich wel in Nederland, denkt vader Kor - dat is het probleem niet. Zijn jongens zijn harde werkers. Kelsey is een prima lasser en zal heus een baan vinden. Zijn vader heeft hem al gerustgesteld: in Nederland komen Oost-Europeanen lassen, die spreken de taal ook niet. En toch. Nederland is leuk, vindt Kelsey, maar niet om te wonen. Hij ging er de afgelopen decennia alleen naartoe als het moest - om zijn visum te verlengen op het Amerikaanse consulaat. Thuis, dat is Minnesota. ,,Ik voel me meer Amerikaan dan Nederlander, absoluut."

Bron: AD

quote:

Op zaterdag 6 april 2019 18:06 schreef Moustachio het volgende:
VS is streng maar je weet vooraf de spelregels. Daar heb je je aan te houden ze zijn er onverbiddelijk. Geen uitzonderingen zoals in Nederland. Trouwen met een Amerikaanse en het probleem is opgelost. Moet je alleen wel de immigratiedienst zien te overtuigen dat het echte liefde is en geen shamhuwelijk voor greencard. Dat kan met dit dossier lastig worden.

quote:

Op zaterdag 6 april 2019 18:11 schreef Nikonlover het volgende:
Tja, ze hebben 18 jaar de tijd gehad om het te regelen.

quote:

Op zaterdag 6 april 2019 18:16 schreef Moustachio het volgende:

[..]

Sowieso los van alle media aandacht. De immigratiedienst zal in het dossier zien dat ze al jarenlang bezig zijn met een verblijfsvergunning. Dan is een huwelijk meteen een red flag. Tenzij ze hun partners hebben leren kennen voor ze aan dit proces begonnen en dat kunnen bewijzen.