GC General Chat
Hier kun je praten over van alles en nog wat. Eigenlijk alles wat niet in een van de andere rubrieken thuishoort.
Hehe, leuke vraagquote:Op donderdag 4 april 2019 21:58 schreef Tengano het volgende:
Mooi voor je dat je zulke stappen voor jezelf gemaakt hebt
Als je nu naar jezelf kijkt met de hernieuwde blik hoe jij jezelf nu ziet, wat vindt jij dan mooi aan jezelf, of welke kwaliteiten vind je dat je hebt, of op welke dingen van jezelf ben je dan trots op?
Ik wil er minstens drie horen, maar je mag er ook net zo veel noemen als je wilt
Waar ik vooral trots op ben, is dat ik aan het einde van de behandeling überhaupt trots voelde. Ik was dat nooit geweest op mezelf als ik iets bereikte. Toen ik bijvoorbeeld mijn middelbare schooldiploma haalde vond ik dat vooral een vanzelfsprekendheid, niet een reden om trots te zijn op mezelf. Aan het einde van de therapie was ik echt heel trots dat ik het had afgerond en dat was een hele opluchting!
Daarbij ben ik inmiddels best een gevoelig persoon geworden, waar ik dat voorheen altijd begroef onder lading middelvingers, zoals een van mijn therapeuten poëtisch omschreef
Het is misschien niet heel mannelijk om te huilen om dingen, maar ik ben erg blij dat ik dat inmiddels schaamteloos kan doen!Ik ben ook trots als ik zie hoe anders ik nu doe in werksituaties. Niet meer een beetje erbij hangen en dingen doen die mijn baas vraagt, maar eigen initiatief tonen, een mening hebben en dat soort dingen. En ik ben trots dat ik nu alleen woon en dat allemaal vrij goed draaiende weet te houden
Daarbij heb ik nog een paar standaard goede eigenschappen die ik in elk sollicitatiegesprek erin gooi, zoals stressbestendig, rustig etc, maar die had ik voor de behandeling ook al wel
Maar nu zie ik dat pas echt in en durf ik dat ook over mezelf te zeggen, in plaats van dat ik me op de achtergrond hou omdat ik denk dat ik arrogant overkom als ik iets goeds over mezelf zeg.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Het contract was inderdaad de leidraad voor de hele behandeling en kwam bij alles wat je deed kijken. Dus ook die dinsdagmiddagen vrij en weekenden thuis. Je had ook van te voren besprekingen over wat je van plan was te gaan doen op die dagen.quote:
[..]
Ah okee, dus je moest ook iets met je contract doen dan. (Dat moesten jullie zeker bij zowat alles wat je daar deed?)
Hoe verwerkte je jouw contract in het welterusten wensen? (Als dat te specifiek/privé is, sorry, en laat maar)
Wat betreft het welterustenmoment heb ik het vooral gezocht in die tweede zin. Ik had geen flauw idee hoe ik het allemaal aan moest pakken, dus het was een uitdaging om in die week een juiste vorm daarin te vinden en niet tevreden te zijn met alleen het standaard "hoi, hoe was je dag? slaap lekker!" wat vaak wel gebeurde als anderen die taak hadden.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wat gaaf om te horen!quote:
[..]
Hehe, leuke vraag
Waar ik vooral trots op ben, is dat ik aan het einde van de behandeling überhaupt trots voelde. Ik was dat nooit geweest op mezelf als ik iets bereikte. Toen ik bijvoorbeeld mijn middelbare schooldiploma haalde vond ik dat vooral een vanzelfsprekendheid, niet een reden om trots te zijn op mezelf. Aan het einde van de therapie was ik echt heel trots dat ik het had afgerond en dat was een hele opluchting!
Daarbij ben ik inmiddels best een gevoelig persoon geworden, waar ik dat voorheen altijd begroef onder lading middelvingers, zoals een van mijn therapeuten poëtisch omschreef
Ik ben ook trots als ik zie hoe anders ik nu doe in werksituaties. Niet meer een beetje erbij hangen en dingen doen die mijn baas vraagt, maar eigen initiatief tonen, een mening hebben en dat soort dingen. En ik ben trots dat ik nu alleen woon en dat allemaal vrij goed draaiende weet te houden
Daarbij heb ik nog een paar standaard goede eigenschappen die ik in elk sollicitatiegesprek erin gooi, zoals stressbestendig, rustig etc, maar die had ik voor de behandeling ook al wel
Een man met gevoel, die gewoon durft te huilen omdat hem iets raakt of omdat hij verdriet voelt. En zich tegelijkertijd geen watje voelt 
Iemand die de ballen heeft om ten overstaan van andere mensen gewoon durft te claimen waar hij goed in is zonder daarbij te hoeven overdrijven
En iemand die autonoom is en zichzelf in de spiegel durft te zien wie hij werkelijk is met alle dingen die hij liever anders zou willen en daar ook verantwoordelijkheid voor durft te nemen. Dat is pas ballen
Ook leuk om dit te lezen, dank je!quote:
[..]
Wat gaaf om te horen!
Iemand die de ballen heeft om ten overstaan van andere mensen gewoon durft te claimen waar hij goed in is zonder daarbij te hoeven overdrijven
En iemand die autonoom is en zichzelf in de spiegel durft te zien wie hij werkelijk is met alle dingen die hij liever anders zou willen en daar ook verantwoordelijkheid voor durft te nemen. Dat is pas ballen
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
quote:
[..]
Ook leuk om dit te lezen, dank je!
Leuk om je ervaringen te lezen. 
Ik ben er 20 jaar geleden ook geweest. Er is wat betreft aanpak nauwelijks iets veranderd. Betreffende kliniek is echt het neusje van de zalm op therapiegebied.
Ik ben er 20 jaar geleden ook geweest. Er is wat betreft aanpak nauwelijks iets veranderd. Betreffende kliniek is echt het neusje van de zalm op therapiegebied.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Oh, en een kleine correctie 
. Er worden persoonlijkheidsstoornissen behandeld, geen gedragsstoornissen.
. Er worden persoonlijkheidsstoornissen behandeld, geen gedragsstoornissen.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Je hebt uiteraard helemaal gelijkquote:
Oh, en een kleine correctie
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
En dat doet niets aan jou afquote:
[..]
Je hebt uiteraard helemaal gelijk
Hoe lang is het geleden dat jij er zat? Ben je er nog veel mee bezig?
Voor mezelf geldt dat het heel lang heeft doorgewerkt en dat ik eigenlijk pas een jaar of 7 na ontslag écht 'beter' was.
Voor mezelf geldt dat het heel lang heeft doorgewerkt en dat ik eigenlijk pas een jaar of 7 na ontslag écht 'beter' was.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik dacht al! (ik vond het al vreemd)quote:
Oh, en een kleine correctie
Somebody that I used to know
Dank je!quote:
Voor mij is het nu op de kop af 2 jaar geleden. En wat je zegt, ik ben er zeker nog regelmatig mee bezig! Mijn contract had bijvoorbeeld pontificaal in mijn slaapkamer (net als daar dus eigenlijkquote:
Hoe lang is het geleden dat jij er zat? Ben je er nog veel mee bezig?
Voor mezelf geldt dat het heel lang heeft doorgewerkt en dat ik eigenlijk pas een jaar of 7 na ontslag écht 'beter' was.
), dus die zie ik alvast elke dag. Ook heb ik gewoon de perfecte VIPs gehad, waarmee ik heel regelmatig praat.En ik beschouw mezelf inderdaad nog niet als "beter". Tuurlijk gaan er veel dingen een stuk beter, maar ik kan bijvoorbeeld nog steeds heel erg kinderachtig/puberaal zijn terwijl ik dit jaar toch echt 30 word!
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Oh ja!quote:
Mijn contract had bijvoorbeeld pontificaal in mijn slaapkamer (net als daar dus eigenlijk
was ik vergeten, maar idd boven je bed! Je vrije kind!quote:En ik beschouw mezelf inderdaad nog niet als "beter". Tuurlijk gaan er veel dingen een stuk beter, maar ik kan bijvoorbeeld nog steeds heel erg kinderachtig/puberaal zijn terwijl ik dit jaar toch echt 30 word!
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
En als er zoals je zegt iemand dan instortte 2 minuten voor het einde werd die dan ook aan zijn lot overgelaten als het precies einde maaltijd was. Of was er dan nog iemand van de leiding die zich daar toch nog even om bekommerde?quote:
[..]
Eten en drinken zat inderdaad in die therapieblokken! Dingen als douchen en je bedtijd kon je zelf bepalen, zolang je maar op tijd was bij alle blokken. Er werd niet begonnen met de therapie als er iemand ontbrak. Dan zat je echt letterlijk met je handen over elkaar te wachten zonder dat er iets gezegd werd..
De tijd werd ook echt letterlijk op de seconde bijgehouden. Stel je zat om 12:29 aan tafel voor de lunch EN iedereen was aanwezig, dan was het absoluut niet de bedoeling om al een boterham te pakken. Dat gold ook voor het einde, het kwam soms voor dat er iemand in een superheftig gesprek zat en in tranen zat, maar dan werd er gewoon gezegd "het blok is klaar, doei".
Precies, die!quote:
[..]
Oh ja!
[..]
Je vrije kind!
Al weet ik niet of ik per se in mijn positieve kind zit in dat soort gevallen hoor
Ik word zoals gezegd dit jaar dus 30, maar tussen m'n oren voel ik me misschien 18 ofzo. Als ik bijvoorbeeld op Facebook kijk naar de mensen waar ik mee in de klas heb gezeten... Die wonen in rijtjeshuizen, zijn getrouwd, hebben kinderen...... Ik woon in m'n eentje in een flatje en zit elk weekend met m'n beste vriend (en VIP
) tot 6:00 in de kroeg bier te drinken... Als ik die foto's op Facebook dan soms zie moet ik wel eens slikken en denk ik dingen als "welke vent van 30 vind het nog steeds leuk om tot 6:00 bier te drinken in de kroeg en over tieten te praten, dat doen toch alleen 18-jarigen?"... Dat is niet altijd even handig dus eigenlijk Ik vind het bijvoorbeeld ook nog steeds moeilijk om maat te houden op zo'n avond. Ik drink doordeweeks en thuis nooit alcohol, dus ik ben geen alcoholist ofzo, maar op zo'n avondje in de kroeg blijf ik wel altijd gewoon doordrinken en ga ik altijd wel redelijk aangeschoten naar huis (gelukkig niet tot kotsen aan toe, dat heb ik toen ik 16-17 was wel een paar keer gedaan, maar daar ben ik dan wél weer klaar mee
). Dan denk ik toch vaak, dat hoort niet meer op je 30e toch? Maar het is inderdaad wél mijn vrije kind
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Soms bleef de therapeut er even bij zitten als die het niet vertrouwde, maar de rest van de groep stond inderdaad gewoon op en ging weg. Daarnaast was er 1 huistaak die inhield dat je zorg droeg voor dit soort gevallen. Diegene moest dus er altijd bijblijven als er iets in deze trant gebeurde.quote:
[..]
En als er zoals je zegt iemand dan instortte 2 minuten voor het einde werd die dan ook aan zijn lot overgelaten als het precies einde maaltijd was. Of was er dan nog iemand van de leiding die zich daar toch nog even om bekommerde?
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Vraag je maar eens af welke ouder dat tegen je zegt...quote:
Dan denk ik toch vaak, dat hoort niet meer op je 30e toch?
Maar ik wil er geen therapeutisch topic van maken hoor. Maar it brings back memories om hier te lezen.
Weet je, toen ik pas weer thuis was had ik echt het idee dat iedereen eens intern zou 'moeten'. Het brengt je zó veel, je leert jezelf zó door en door kennen. Plus ik heb veel meer inzicht gekregen in menselijk gedrag en drijfveren in zijn algemeenheid. Hoe zwaar het ook was, ik ben heel dankbaar voor het feit dat ik daar opgenomen ben geweest.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik ben pas bij post 68 van dit topic; kan het bijna niet bijbenen 
Heb het nog niet kunnen vinden, maar kun je vertellen wat de diepste oorzaak van je PS was? Wat was de diepste gedachte die je over jezelf had die al die vervormingen creeerde, en hoe is dat bij jou ontstaan?
Als die vraag al gesteld is, laat dan maar hoor, dan lees ik weer verder
[ Bericht 0% gewijzigd door Tengano op 04-04-2019 23:31:39 ]
Heb het nog niet kunnen vinden, maar kun je vertellen wat de diepste oorzaak van je PS was? Wat was de diepste gedachte die je over jezelf had die al die vervormingen creeerde, en hoe is dat bij jou ontstaan?
Als die vraag al gesteld is, laat dan maar hoor, dan lees ik weer verder
[ Bericht 0% gewijzigd door Tengano op 04-04-2019 23:31:39 ]
Wat een mooie setup zeg. Klinkt best als een goeie kliniek wel.quote:
[..]
Soms bleef de therapeut er even bij zitten als die het niet vertrouwde, maar de rest van de groep stond inderdaad gewoon op en ging weg. Daarnaast was er 1 huistaak die inhield dat je zorg droeg voor dit soort gevallen. Diegene moest dus er altijd bijblijven als er iets in deze trant gebeurde.
Iig laten ze er daar geen gras over groeien
Wat fijn dat je dat nog doet! Genoeg ouwe lullen van 30 met rijtjeshuis die denken: deed ik dat maar.quote:
[..]
Dan denk ik toch vaak, dat hoort niet meer op je 30e toch?
Maar het is inderdaad wél mijn vrije kind
Idd: je vrije kind. Niet laten intomen
Somebody that I used to know
Dat snap ikquote:
[..]
Vraag je maar eens af welke ouder dat tegen je zegt...
Maar ik wil er geen therapeutisch topic van maken hoor. Maar it brings back memories om hier te lezen.
Weet je, toen ik pas weer thuis was had ik echt het idee dat iedereen eens intern zou 'moeten'. Het brengt je zó veel, je leert jezelf zó door en door kennen. Plus ik heb veel meer inzicht gekregen in menselijk gedrag en drijfveren in zijn algemeenheid. Hoe zwaar het ook was, ik ben heel dankbaar voor het feit dat ik daar opgenomen ben geweest.
En verder amen! Helemaal eens met wat je zegt!
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Nee, daar heb ik nog geen antwoord op gegeven!quote:
Ik ben pas bij post 52 van dit topic; kan het bijna niet bijbenen
Heb het nog niet kunnen vinden, maar kun je vertellen wat de diepste oorzaak van je PS was? Wat was de diepste gedachte die je over jezelf had die al die vervormingen creeerde, en hoe is dat bij jou ontstaan?
Als die vraag al gesteld is, laat dan maar hoor, dan lees ik weer verder
Het is natuurlijk heel lastig om er een specifiek moment aan te hangen. Bij is het in ieder geval al héél erg vroeg in mijn leven ontstaan. Vroeger was ik gewoon een vrolijk, heel oprecht kind dat informatie opzoog als een spons zeg maar. Ik kon al heel vroeg lezen, keek altijd naar het jeugdjournaal etc.. Toen ik op de kleuterschool kwam, maakte ik me bijvoorbeeld druk om hongersnood in Rwanda en vond ik het raar dat niemand in mijn klas wist wie Hitler was...
In groep 3 moest ik gewoon beginnen met lezen bij De Vis In De Kom enzo. Kortom, ik realiseerde me daar dat ik best wel heel anders dat de rest was en daar werd ik ook veel mee gepest. Daar heb ik me wel een verdedigingsmechanisme aangeleerd, wat dus bestond uit m'n mond houden, vooral niet laten merken dat ik al kon lezen en meedoen met wat er gevraagd werd. Niet opvallen dus zeg maar. Dat mechanisme is er dus keihard in gebleven en heb ik me steeds meer en meer eigen gemaakt.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Nee, zeker niet!quote:
[..]
Wat een mooie setup zeg. Klinkt best als een goeie kliniek wel.
Iig laten ze er daar geen gras over groeien
Ik zal ook nooit het allereerste gesprek bij de intake vergeten daar... Normaal draaide ik altijd een heel standaard verhaal af als ik weer eens bij een nieuwe behandelaar kwam. Dit was de eerste keer dat ze daar geen genoegen mee namen en echt doorvroegen zeg maar... Dat was echt schrikken...
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Hehe, dat doe ik als puntje bij paaltje komt ook zeker niet hoorquote:Op donderdag 4 april 2019 23:23 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Wat fijn dat je dat nog doet! Genoeg ouwe lullen van 30 met rijtjeshuis die denken: deed ik dat maar.
Idd: je vrije kind. Niet laten intomen
Ik vind het ook wel fijn dat het nog kan! Wie weet hoe snel die kinderen enzo gaan komen
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Herkenbaar wel hoorquote:
[..]
Precies, die!
Al weet ik niet of ik per se in mijn positieve kind zit in dat soort gevallen hoor
Ik woon in m'n eentje in een flatje en zit elk weekend met m'n beste vriend (en VIP
Ik vind het bijvoorbeeld ook nog steeds moeilijk om maat te houden op zo'n avond. Ik drink doordeweeks en thuis nooit alcohol, dus ik ben geen alcoholist ofzo, maar op zo'n avondje in de kroeg blijf ik wel altijd gewoon doordrinken en ga ik altijd wel redelijk aangeschoten naar huis (gelukkig niet tot kotsen aan toe, dat heb ik toen ik 16-17 was wel een paar keer gedaan, maar daar ben ik dan wél weer klaar mee
Maar het is inderdaad wél mijn vrije kind
36, al jaren getrouwd, moeder, en zonder enige psychiatrische geschiedenis
Maar met innerlijk kind wat eeuwig 17 blijft
Gebruik het in je voordeel, dan heb je er geen last maar plezier van
Verder leerzaam om te lezen. Mooi dat je je zo bloot durft te geven
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Goh, wat bizar om te horen hoe dat bij jou ontstaan is dan. Het was dus puur een verdedigings- of overlevingsmechanisme door die kutkinderen bij jou in de klasquote:
[..]
Nee, daar heb ik nog geen antwoord op gegeven!
Het is natuurlijk heel lastig om er een specifiek moment aan te hangen. Bij is het in ieder geval al héél erg vroeg in mijn leven ontstaan. Vroeger was ik gewoon een vrolijk, heel oprecht kind dat informatie opzoog als een spons zeg maar. Ik kon al heel vroeg lezen, keek altijd naar het jeugdjournaal etc.. Toen ik op de kleuterschool kwam, maakte ik me bijvoorbeeld druk om hongersnood in Rwanda en vond ik het raar dat niemand in mijn klas wist wie Hitler was...
In groep 3 moest ik gewoon beginnen met lezen bij De Vis In De Kom enzo. Kortom, ik realiseerde me daar dat ik best wel heel anders dat de rest was en daar werd ik ook veel mee gepest. Daar heb ik me wel een verdedigingsmechanisme aangeleerd, wat dus bestond uit m'n mond houden, vooral niet laten merken dat ik al kon lezen en meedoen met wat er gevraagd werd. Niet opvallen dus zeg maar. Dat mechanisme is er dus keihard in gebleven en heb ik me steeds meer en meer eigen gemaakt.
Maar nu op je 30ste zit je weer in dezelfde situatie; Nu heb jij je therapie gehad, weet je wat je vervormingen zijn, en zie je die ook bij anderen die makkelijk 25 jaar ouder zijn, en zij hebben er totaal geen weet van
Ik vond het een leuke avond zo en het is een stuk populairder onderwerp dan ik verwacht had toen ik mezelf aanmeldde
Ik moet morgen weer de kantoorslaaf gaan uithangen, dus ik ga mijn bedje eens opzoeken. Er zal vannacht heus nog wel het een en ander in het topic komen, maar ik heb het account morgen nog als het goed is, dus dan zal ik nog even een paar blikken in het topic werpen als het niet te druk is op werk!
Gelukkig dat het leerzaam is ook
Ik moet morgen weer de kantoorslaaf gaan uithangen, dus ik ga mijn bedje eens opzoeken. Er zal vannacht heus nog wel het een en ander in het topic komen, maar ik heb het account morgen nog als het goed is, dus dan zal ik nog even een paar blikken in het topic werpen als het niet te druk is op werk!
En gelijk heb je!quote:
[..]
Herkenbaar wel hoor
36, al jaren getrouwd, moeder, en zonder enige psychiatrische geschiedenis
Maar met innerlijk kind wat eeuwig 17 blijft
Gebruik het in je voordeel, dan heb je er geen last maar plezier van
Verder leerzaam om te lezen. Mooi dat je je zo bloot durft te geven
Gelukkig dat het leerzaam is ook
Tuurlijk, ik zeker dingen bij mensen die ik anders niet had gezien! Maar het is natuurlijk ook zo dat als jij (en in mindere mate je omgeving) er geen last van hebt, het in feite niet veel uitmaakt als je je niet laat behandelen..quote:
[..]
Goh, wat bizar om te horen hoe dat bij jou ontstaan is dan. Het was dus puur een verdedigings- of overlevingsmechanisme door die kutkinderen bij jou in de klas
Maar nu op je 30ste zit je weer in dezelfde situatie; Nu heb jij je therapie gehad, weet je wat je vervormingen zijn, en zie je die ook bij anderen die makkelijk 25 jaar ouder zijn, en zij hebben er totaal geen weet van
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Zo vanaf je 4de a 5de al getekend voor het leven.
Heb je het gevoel dat je met deze intensieve therapie, verder bent gekomen?
Heb je het gevoel dat je met deze intensieve therapie, verder bent gekomen?
Was het gezellig op de afdeling?
Ik woon zelf extern van kliniek.. of tenminste, Altrecht is om de hoek
Ik was ook altijd de "professor" van de klas, werd daar ook mee gepest en dus deed ik maar minder m'n best om maar gelijk te zijn met de anderen.
Niet dat dat iets uitmaakte overigens.
Ik woon zelf extern van kliniek.. of tenminste, Altrecht is om de hoek
Bekend verhaal overigens.quote:
[..]
Nee, daar heb ik nog geen antwoord op gegeven!
Het is natuurlijk heel lastig om er een specifiek moment aan te hangen. Bij is het in ieder geval al héél erg vroeg in mijn leven ontstaan. Vroeger was ik gewoon een vrolijk, heel oprecht kind dat informatie opzoog als een spons zeg maar. Ik kon al heel vroeg lezen, keek altijd naar het jeugdjournaal etc.. Toen ik op de kleuterschool kwam, maakte ik me bijvoorbeeld druk om hongersnood in Rwanda en vond ik het raar dat niemand in mijn klas wist wie Hitler was...
In groep 3 moest ik gewoon beginnen met lezen bij De Vis In De Kom enzo. Kortom, ik realiseerde me daar dat ik best wel heel anders dat de rest was en daar werd ik ook veel mee gepest. Daar heb ik me wel een verdedigingsmechanisme aangeleerd, wat dus bestond uit m'n mond houden, vooral niet laten merken dat ik al kon lezen en meedoen met wat er gevraagd werd. Niet opvallen dus zeg maar. Dat mechanisme is er dus keihard in gebleven en heb ik me steeds meer en meer eigen gemaakt.
Ik was ook altijd de "professor" van de klas, werd daar ook mee gepest en dus deed ik maar minder m'n best om maar gelijk te zijn met de anderen.
Niet dat dat iets uitmaakte overigens.
Man man man, daarvan raak je toch automatisch gek...quote:
[..]
Vooral veel therapieën volgen! We hadden van 7:45 tot 8:15 een therapieblok, van 8:30 tot 10:00, van 10:00 tot 10:30, van 10:30 tot 12:00, van 12:30 tot 13:00, van 13:30 tot 15:00, van 15:00 tot 15:30, van 15:30 tot 17:00, van 18:00 tot 18:30 en van 22:00 tot 22:15....
Tussendoor was het vooral je huistaak uitvoeren, zoals bijvoorbeeld koken, afwassen, tafel dekken en dat soort dingen.
Daarnaast maakte ik 's avonds meestal een wandeling in de omgeving met een paar groepsgenoten.
Van 22:15 tot 7:45 sliep ik, want het is echt supervermoeiend
Ik zwaai naar dieren.
Ik ben ook al in de 30, en idd dat zie ik ook om mij heen en juist totaal geen zin in..gewoon lekker beetje zuipen, vakantie...beetje het studentenleven maar dan wel met de verantwoordelijkheden van een baan en eigen huis..quote:
[..]
Precies, die!
Al weet ik niet of ik per se in mijn positieve kind zit in dat soort gevallen hoor
Ik woon in m'n eentje in een flatje en zit elk weekend met m'n beste vriend (en VIP
Ik vind het bijvoorbeeld ook nog steeds moeilijk om maat te houden op zo'n avond. Ik drink doordeweeks en thuis nooit alcohol, dus ik ben geen alcoholist ofzo, maar op zo'n avondje in de kroeg blijf ik wel altijd gewoon doordrinken en ga ik altijd wel redelijk aangeschoten naar huis (gelukkig niet tot kotsen aan toe, dat heb ik toen ik 16-17 was wel een paar keer gedaan, maar daar ben ik dan wél weer klaar mee
Maar het is inderdaad wél mijn vrije kind
Ik zwaai naar dieren.
quote:Op donderdag 4 april 2019 19:29 schreef FlippingCoin het volgende:
[..]
Ah. Hm... Is het echt zo dat er her en der wat mensen knikkebollende in dwangbuisen zitten en er wat mannen luidvloekend schaken en zo.
Nou ja ik bedoel hoe ver staat dit af van de realiteit eigenlijk.
deze gast.
Die types heb je vast maar die zijn te ver heen om nog iets van therapie te volgen, hoogstens wat speltherapie voor de motorische vaardigheden.quote:
[..]
Ah. Hm... Is het echt zo dat er her en der wat mensen knikkebollende in dwangbuisen zitten en er wat mannen luidvloekend schaken en zo.
Nou ja ik bedoel hoe ver staat dit af van de realiteit eigenlijk.
De gemiddelde mens die therapie volgt is verder gewoon "normaal" (maar goed, wat is normaal?) maar loopt tegen bepaalde blokkades op.
je kan bijv,. therapie volgen tegen depressie maar ook therapie om meer zelfvertrouwen te krijgen.
Ik heb zelf toevallig pas een Acceptance and Commitment Therapie gevolgd, helpt om dingen te accepteren en om dingen uit te voeren.
Intern zitten betekent ook vaak gewoon meer tijd om je aan de therapie te wijden, niet dat je gek bent.
Ben je met zo'n 3 maanden klaar ipv dat je 2 jaar lang een keer per week therapie volgt.
echt zwakzinnigen worden ook niet snel in een dwamgbuis gestopt trouwens, alleen als er kas is dat ze zichzelf of anderen verwonden door bijv. spieerspasmes maar dat is niet bewust.
Interessant om te lezen hoe het er bij jou in de kliniek aan toe ging en goed dat je je verhaal deelt hier
Ik heb 5 jaar geleden een zelfde soort opname gedaan in een andere kliniek, alleen duurde die officieel 1 jaar. Alleen ben ik vanwege persoonlijke omstandigheden na ruim 4 maanden gestopt. Zo'n opname is heel intensief omdat echt alles therapie is en je constant gespiegeld wordt. Maar daardoor moet je het idd wel aan gaan en kun je niet vermijden.
Ik herken wel veel dingen die hetzelfde zijn, al waren er bij mij ook wel veel dingen anders. Zo hadden wij gewoon individuele startdata, dus geen junioren/senioren systeem. Wel kreeg je in je eindfase meer privileges, zoals een eigen slaapkamer (wij sliepen verder op 2-persoons kamers)
En wij zaten met 27!!! mensen (3 groepen van 9) in 1 huis. De meeste therapieën hadden we met onze eigen stamgroep van 9, maar dus ook wel dingen met iedereen. Bij ons was er wel 24/7 begeleiding aanwezig. En wij hadden gelukkig wel gewoon een tv, internet, pc's (of gewoon je eigen laptop) en naast de woonkamer ook nog een hobbyruimte.
Nadat ik gestopt was met de klinische behandeling ben ik nog wel verder gegaan met de 3-daagse deeltijd. Maar nu jaren later blijkt dat ik helemaal geen PS heb, maar iets anders. Maar desondanks heb ik er wel veel aan gehad en heb ik toch wel veel geleerd over mezelf.
Fijn dat het nu 2 jaar later met jou al zoveel beter gaat.
Heb je op die terugkomdagen na helemaal geen andere therapie meer gehad?
Bij ons stroomden de meesten daarna toch nog door naar een deeltijd om af te bouwen of kregen ze nog wel ambulante behandeling. En er waren ook mensen die de behandeling zelfs voor de tweede keer deden.
Ik heb 5 jaar geleden een zelfde soort opname gedaan in een andere kliniek, alleen duurde die officieel 1 jaar. Alleen ben ik vanwege persoonlijke omstandigheden na ruim 4 maanden gestopt. Zo'n opname is heel intensief omdat echt alles therapie is en je constant gespiegeld wordt. Maar daardoor moet je het idd wel aan gaan en kun je niet vermijden.
Ik herken wel veel dingen die hetzelfde zijn, al waren er bij mij ook wel veel dingen anders. Zo hadden wij gewoon individuele startdata, dus geen junioren/senioren systeem. Wel kreeg je in je eindfase meer privileges, zoals een eigen slaapkamer (wij sliepen verder op 2-persoons kamers)
En wij zaten met 27!!! mensen (3 groepen van 9) in 1 huis. De meeste therapieën hadden we met onze eigen stamgroep van 9, maar dus ook wel dingen met iedereen. Bij ons was er wel 24/7 begeleiding aanwezig. En wij hadden gelukkig wel gewoon een tv, internet, pc's (of gewoon je eigen laptop) en naast de woonkamer ook nog een hobbyruimte.
Nadat ik gestopt was met de klinische behandeling ben ik nog wel verder gegaan met de 3-daagse deeltijd. Maar nu jaren later blijkt dat ik helemaal geen PS heb, maar iets anders. Maar desondanks heb ik er wel veel aan gehad en heb ik toch wel veel geleerd over mezelf.
Fijn dat het nu 2 jaar later met jou al zoveel beter gaat.
Heb je op die terugkomdagen na helemaal geen andere therapie meer gehad?
Bij ons stroomden de meesten daarna toch nog door naar een deeltijd om af te bouwen of kregen ze nog wel ambulante behandeling. En er waren ook mensen die de behandeling zelfs voor de tweede keer deden.
Ooit eens geweest toen mijn broer op zo'n afdeling zat. Toch wel een van de meest bizarre ervaringen van mijn leven.quote:
[..]
Ja, als je dat wilde wel. Hierboven heb ik ergens neergezet hoe de opzet qua tijd was (met de twee keer 6,5 week). In elke 6,5 week zaten 2 zogenaamde VIP-avonden (dus tijdens je hele cyclus had je er 4 in totaal) met elk hun eigen thema. Als groep van 10 mochten we in totaal 35 VIPS uitnodigen (wat natuurlijk weer een stukje therapie opleverde, aangezien dit 3,5 VIP per persoon is). Dat kon natuurlijk iedereen zijn die je maar wilde, dus ook familie ja.
Mijn VIPs waren mijn ouders en mijn beste vriend.
Op woensdag 31 januari 2007 19:20 schreef Lord_Vetinari het volgende:
Ik heb veel stomme posts gezien op fora, maar deze zit toch wel in de top 10 (voorzichtig geschat; het kan ook de top 5 zijn). Nou ik sta iig in zijn top 10
Ik heb veel stomme posts gezien op fora, maar deze zit toch wel in de top 10 (voorzichtig geschat; het kan ook de top 5 zijn). Nou ik sta iig in zijn top 10
wat voor fouten ??quote:
Op een gegeven moment had ik voor het eerst in mijn leven een relatie en ik merkte aan mezelf dat ik zelfs als ik "blanco" met een nieuw persoon begin ik dezelfde fouten bleef maken. Toen besloot ik mijn leven rigoreus om te gooien en voor een stevige behandeling te gaan, wat dus een opname werd.
Sloeg je een nieuwe kennis gelijk op haar / zijn bek voor je hallo zei?
Kan me niets voorstellen wat je met een blanco persoon fout zou kunnen doen
When people do counterfeiting , they go to jail , when public servants do that they get re-elected
Ah ja oké, ald ik zie hoe veel therapie dat dan weer is per dag snap ik dat ja.quote:
[..]
Die types heb je vast maar die zijn te ver heen om nog iets van therapie te volgen, hoogstens wat speltherapie voor de motorische vaardigheden.
De gemiddelde mens die therapie volgt is verder gewoon "normaal" (maar goed, wat is normaal?) maar loopt tegen bepaalde blokkades op.
je kan bijv,. therapie volgen tegen depressie maar ook therapie om meer zelfvertrouwen te krijgen.
Ik heb zelf toevallig pas een Acceptance and Commitment Therapie gevolgd, helpt om dingen te accepteren en om dingen uit te voeren.
Intern zitten betekent ook vaak gewoon meer tijd om je aan de therapie te wijden, niet dat je gek bent.
Ben je met zo'n 3 maanden klaar ipv dat je 2 jaar lang een keer per week therapie volgt.
echt zwakzinnigen worden ook niet snel in een dwamgbuis gestopt trouwens, alleen als er kas is dat ze zichzelf of anderen verwonden door bijv. spieerspasmes maar dat is niet bewust.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Zo, ik zit weer de kantoorslaaf uit te hangen, dus nog even een paar antwoorden zo tussendoor
Dat heb ik zeker wel ja! Sterker nog, ik heb ook het idee dat de mensen om mij heen er iets aan gehad hebben voor hunzelf.quote:
Zo vanaf je 4de a 5de al getekend voor het leven.
Heb je het gevoel dat je met deze intensieve therapie, verder bent gekomen?
Het zeker wel gezellig ook hoor! Ik sliep met iemand op de kamer die wel aardig overeenkomende interesses had, dus dat was altijd wel leuk. Daarnaast gingen we op die vrije dinsdagmiddag vaak uit eten oid met de hele groep.quote:
Was het gezellig op de afdeling?
Ik woon zelf extern van kliniek.. of tenminste, Altrecht is om de hoek
[..]
Bekend verhaal overigens.
Ik was ook altijd de "professor" van de klas, werd daar ook mee gepest en dus deed ik maar minder m'n best om maar gelijk te zijn met de anderen.
Niet dat dat iets uitmaakte overigens.
Klinkt wel herkenbaar hoor! Veel mensen zijn inderdaad nog verder gegaan met andere vormen van therapie. Ikzelf heb buiten de terugkomdagen niks meer gedaan. Ik heb ook niet het idee dat het nodig is geweest. Ik heb bijvoorbeeld nog steeds heel veel aan mijn VIPs.quote:
Interessant om te lezen hoe het er bij jou in de kliniek aan toe ging en goed dat je je verhaal deelt hier
Ik heb 5 jaar geleden een zelfde soort opname gedaan in een andere kliniek, alleen duurde die officieel 1 jaar. Alleen ben ik vanwege persoonlijke omstandigheden na ruim 4 maanden gestopt. Zo'n opname is heel intensief omdat echt alles therapie is en je constant gespiegeld wordt. Maar daardoor moet je het idd wel aan gaan en kun je niet vermijden.
Ik herken wel veel dingen die hetzelfde zijn, al waren er bij mij ook wel veel dingen anders. Zo hadden wij gewoon individuele startdata, dus geen junioren/senioren systeem. Wel kreeg je in je eindfase meer privileges, zoals een eigen slaapkamer (wij sliepen verder op 2-persoons kamers)
En wij zaten met 27!!! mensen (3 groepen van 9) in 1 huis. De meeste therapieën hadden we met onze eigen stamgroep van 9, maar dus ook wel dingen met iedereen. Bij ons was er wel 24/7 begeleiding aanwezig. En wij hadden gelukkig wel gewoon een tv, internet, pc's (of gewoon je eigen laptop) en naast de woonkamer ook nog een hobbyruimte.
Nadat ik gestopt was met de klinische behandeling ben ik nog wel verder gegaan met de 3-daagse deeltijd. Maar nu jaren later blijkt dat ik helemaal geen PS heb, maar iets anders. Maar desondanks heb ik er wel veel aan gehad en heb ik toch wel veel geleerd over mezelf.
Fijn dat het nu 2 jaar later met jou al zoveel beter gaat.
Heb je op die terugkomdagen na helemaal geen andere therapie meer gehad?
Bij ons stroomden de meesten daarna toch nog door naar een deeltijd om af te bouwen of kregen ze nog wel ambulante behandeling. En er waren ook mensen die de behandeling zelfs voor de tweede keer deden.
Ik startte al heel snel met verkeerd gedrag dat ik altijd al had, met name veel liegen tegen haar. Dus dat. Niet fysiek uiteraardquote:
[..]
wat voor fouten ??
Sloeg je een nieuwe kennis gelijk op haar / zijn bek voor je hallo zei?
Kan me niets voorstellen wat je met een blanco persoon fout zou kunnen doen
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Volgens mij heb je wel een "lichte" gedragsstoornis of niet? Zijn daar gradaties in?
Mijn neef heeft dit ook en die komt zijn huis helemaal niet uit, bijna nooit gewerkt, en zit al 8 jaar in een uitkering. Die heeft ook de vermijdende persoonlijkheidsstoornis. Het lijkt me sterk dat je daar in 3 maanden vanaf kunt komen.
Mijn neef heeft dit ook en die komt zijn huis helemaal niet uit, bijna nooit gewerkt, en zit al 8 jaar in een uitkering. Die heeft ook de vermijdende persoonlijkheidsstoornis. Het lijkt me sterk dat je daar in 3 maanden vanaf kunt komen.
Deceit for a lifetime has taken it's toll.
An emotional void, I feel numb and cold.
You're all dead to me now. And has been for long.
The time has come to reap what you've sown.
An emotional void, I feel numb and cold.
You're all dead to me now. And has been for long.
The time has come to reap what you've sown.
waarom zou je liegen, het creëert een muur tussen jou en je naasten , die nauwelijks weer af te breken is,quote:
Zo, ik zit weer de kantoorslaaf uit te hangen, dus nog even een paar antwoorden zo tussendoor
[..]
Ik startte al heel snel met verkeerd gedrag dat ik altijd al had, met name veel liegen tegen haar. Dus dat. Niet fysiek uiteraard
Tenzij je bang bent de waarheid te vertellen uit angst voor de consequenties, maar dan nog moet je een eenheid met je partner blijven
Althans proberen
Zonder naasten ben je alleen in de wereld
Je wilt ook niet dat zei tegen jou liegen
When people do counterfeiting , they go to jail , when public servants do that they get re-elected
Zeker zijn er gradaties in. Sommige mensen gaan inderdaad zo ver als jouw neef. Bij mij valt dat dus wel weer mee, als je me net ontmoet zou je niks aan me merken. Ik werk gewoon, ik vind het leuk om te gaan stappen etc, dus ik ben eigenlijk in de koetjes-en-kalfjes-omgang heel normaalquote:
Volgens mij heb je wel een "lichte" gedragsstoornis of niet? Zijn daar gradaties in?
Mijn neef heeft dit ook en die komt zijn huis helemaal niet uit, bijna nooit gewerkt, en zit al 8 jaar in een uitkering. Die heeft ook de vermijdende persoonlijkheidsstoornis. Het lijkt me sterk dat je daar in 3 maanden vanaf kunt komen.
Er vanaf komen lukt ook zeker niet in die 3 maanden. Je krijgt alleen wel allerlei inzichten over jezelf aangeleerd en hoe je met bepaalde situaties kan omgaan en dat soort zaken. Hoe het in de kliniek genoemd werd, je krijgt een nieuw script.
Het is daarna aan jou om daar mee verder te gaan en dat nieuwe script te ontwikkelen en uit te bouwen, net zoals dat je met je oude script hebt gedaan. Daar gaat dus veel en veel meer tijd overheen dan die 3 maanden, maar je hebt een houvast.
Ergens kan je het vergelijken met autorijlessen. Tijdens je lessen leer je hoe je auto reageert enzo, maar het échte autorijden leer je pas op het moment dat je het papiertje in je zak hebt.
Tja, als het zo makkelijk was, dan waren psychologen en klinieken niet nodigquote:
[..]
waarom zou je liegen, het creëert een muur tussen jou en je naasten , die nauwelijks weer af te breken is,
Tenzij je bang bent de waarheid te vertellen uit angst voor de consequenties, maar dan nog moet je een eenheid met je partner blijven
Althans proberen
Zonder naasten ben je alleen in de wereld
Je wilt ook niet dat zei tegen jou liegen
Rationeel gezien klopt het natuurlijk helemaal wat je zegt en dat wist ik destijds ook allemaal wel. Maar ratio en handelen in de praktijk als er zich iets voordoet zijn 2 hele verschillende dingen.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ben je wel eens verliefd geworden op een psycholo(o)g(e) ?
Google is your friend, abuse your friends
Had je ook een aha moment en wat was dat?
Heb je de indruk dat het verblijf je echt geholpen heeft?
Vind je de therapieën niet enorm naïef geitenwollensokkerig?
Heb je de indruk dat het verblijf je echt geholpen heeft?
Vind je de therapieën niet enorm naïef geitenwollensokkerig?
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
Nee en zelfs nog nooit eentje aantrekkelijk gevondenquote:Op vrijdag 5 april 2019 14:23 schreef Metalfrost het volgende:
Ben je wel eens verliefd geworden op een psycholo(o)g(e) ?
Ik heb niet echt een aha-moment gehad, alleen een moment dat ik besefte dat het echt niet goed was hoe ik bezig was toen ik iets met m'n ex kreeg.quote:
Had je ook een aha moment en wat was dat?
Heb je de indruk dat het verblijf je echt geholpen heeft?
Vind je de therapieën niet enorm naïef geitenwollensokkerig?
Ik heb zeker het idee dat het me geholpen heeft ja!
Ik snap dat mensen dat kunnen vinden, maar dat verschilt heel erg per soort therapie en zelfs per behandelaar binnen de therapie. Hier viel het heel erg mee.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Je leeft dan dus 3 maanden lang vrijwel continue met psychologen in hun professionele context enerzijds en mensen met toch wel serieuze mentale problematiek anderzijds.
Hoe was dat voor je? En deed dat niet iets met je beeld van de gemiddelde mens, als in dat je het erop gaat lijken dat dergelijke problematiek de norm is? Dus dat je toen je weer buiten was eraan moest wennen dat er ook een heleboel mensen zijn zonder dergelijke problematiek, wiens leven eigenlijk wel soepeltjes loopt en met wie je niet zo'n diepe openheid zult hebben als met je therapiegenoten?
Hoe was dat voor je? En deed dat niet iets met je beeld van de gemiddelde mens, als in dat je het erop gaat lijken dat dergelijke problematiek de norm is? Dus dat je toen je weer buiten was eraan moest wennen dat er ook een heleboel mensen zijn zonder dergelijke problematiek, wiens leven eigenlijk wel soepeltjes loopt en met wie je niet zo'n diepe openheid zult hebben als met je therapiegenoten?
Religion taking credit for morality and ethics is like Justin Bieber taking credit for the creation of music.
niet alles gelezen.
-weg-
welke vorm van therapie volgde je?
[ Bericht 17% gewijzigd door #ANONIEM op 06-04-2019 09:30:58 (Dit zouden we niet doen.) ]
-weg-
welke vorm van therapie volgde je?
[ Bericht 17% gewijzigd door #ANONIEM op 06-04-2019 09:30:58 (Dit zouden we niet doen.) ]
Lees dan wél alles.quote:
niet alles gelezen.
-weg-
welke vorm van therapie volgde je?
Dan wist je dat hij in dit topic niet gaat vertellen waar hij gezeten heeft (en ook niet wil dat iemand die het uit de context opmaakt het hier vertelt). Ook zijn therapievorm is al uitgebreid besproken.Dat lijkt mij nou ook.quote:
Weet je, toen ik pas weer thuis was had ik echt het idee dat iedereen eens intern zou 'moeten'. Het brengt je zó veel, je leert jezelf zó door en door kennen. Plus ik heb veel meer inzicht gekregen in menselijk gedrag en drijfveren in zijn algemeenheid.
Op mijn middelbare school hadden we zoiets in het klein. We zaten een paar dagen achter elkaar in een vakantiehuisje met de klas (of de helft?). We sliepen wel thuis, maar de rest van de tijd waren we dan ook zonder afleiding aan het werk met dit soort thema's. Het contact met de klasgenoten had die dagen veel meer diepgang dan normaal gesproken op school, we leerden elkaar en onszelf beter kennen, en gingen elkaar en onszelf zo automatisch meer waarderen. 
Wel jammer dat die fijne vibe toch vrij snel weer verdween, eenmaal terug in het normale leven.[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 06-04-2019 09:31:28 ]
Welke soorten therapie had je allemaal?
En had je psychotherapeuten of psychologen?
En had je psychotherapeuten of psychologen?
Ik moest de groeten doen van Kapitein Ortega.
Sommige dingen klinken mij bekend in de oren, en anderen totaal niet.
Knap dat je hebt kunnen doen, mij zou zoiets niet goed doen.
Vragen:
Wordt je nooit opstandig daar? Van alle strakheid, discipline?
Hoe luisteren ze naar klachten, nemen ze de cliënt serieus?
Heb je wel eens agressie daar gezien? Zo ja: Wat gebeurde er tijdens en na agressieve conflicten?
Mocht een cliënt niet mee willen werken, wat gebeurde er dan?
Zaten er ook mensen langer dan 3 maanden?
Hoe dachten ze over alcohol, medicatie en drugs?
Knap dat je hebt kunnen doen, mij zou zoiets niet goed doen.
Vragen:
Wordt je nooit opstandig daar? Van alle strakheid, discipline?
Hoe luisteren ze naar klachten, nemen ze de cliënt serieus?
Heb je wel eens agressie daar gezien? Zo ja: Wat gebeurde er tijdens en na agressieve conflicten?
Mocht een cliënt niet mee willen werken, wat gebeurde er dan?
Zaten er ook mensen langer dan 3 maanden?
Hoe dachten ze over alcohol, medicatie en drugs?
Twiddel
Nee, daar had ik eigenlijk allemaal niet zo'n last van. Rationeel gezien kon ik allemaal heel goed bedenken dat mijn gedrag niet normaal was en dat lang niet iedereen dat heeft. Het was eerder zo dat ik jaloers kon kijken naar mensen zonder problemen. Ook die diepe openheid vond ik niet zo'n probleem. Ik was bijvoorbeeld zonder werk naar binnen gegaan en had erna vrij snel weer een baan maar mijn collega's daar weten van niks. Dat vind ik ook helemaal geen probleem, het gaat ze wat mij betreft niks aan. De mensen waarmee ik open wil zijn daar kan ik het mee en daarbuiten gaat het wat mij betreft niemand iets aan.quote:
Je leeft dan dus 3 maanden lang vrijwel continue met psychologen in hun professionele context enerzijds en mensen met toch wel serieuze mentale problematiek anderzijds.
Hoe was dat voor je? En deed dat niet iets met je beeld van de gemiddelde mens, als in dat je het erop gaat lijken dat dergelijke problematiek de norm is? Dus dat je toen je weer buiten was eraan moest wennen dat er ook een heleboel mensen zijn zonder dergelijke problematiek, wiens leven eigenlijk wel soepeltjes loopt en met wie je niet zo'n diepe openheid zult hebben als met je therapiegenoten?
Alleen toen ik voor het eerst weer ging daten na de therapie vond ik het wel heel lastig wat ik ermee moest.
De methode was transactionele analyse. De therapieën die ik deed bestonden uit groepsgesprekken, boogschieten, sporten en beeldende therapie.quote:
niet alles gelezen.
-weg-
welke vorm van therapie volgde je?
Voor de eerste vraag zie hier bovenquote:
Welke soorten therapie had je allemaal?
En had je psychotherapeuten of psychologen?
Voor de tweede vraag: een mix van psychotherapeuten, sociotherapeuten, psychologen en een psychiater.
Op die moment vooral blijheid, omdat ik dit topic leuk vind om te doenquote:
Vooral in het begin was ik best opstandig ja. Je zat in zo'n strak keurslijf, achter elk onschuldig grapje werd iets gezocht.. Dat was wel heel lastig. Er zat iemand anders in mijn groep die datzelfde had, dus daar kon ik af en toe wel wel even stoom bij afblazen en andersom.quote:
Sommige dingen klinken mij bekend in de oren, en anderen totaal niet.
Knap dat je hebt kunnen doen, mij zou zoiets niet goed doen.
Vragen:
Wordt je nooit opstandig daar? Van alle strakheid, discipline?
Hoe luisteren ze naar klachten, nemen ze de cliënt serieus?
Heb je wel eens agressie daar gezien? Zo ja: Wat gebeurde er tijdens en na agressieve conflicten?
Mocht een cliënt niet mee willen werken, wat gebeurde er dan?
Zaten er ook mensen langer dan 3 maanden?
Hoe dachten ze over alcohol, medicatie en drugs?
Maar ze nemen iedereen wel heel serieus hoor. Wat dat betreft is geen klacht gek genoeg.
Agressie heb ik gelukkig niet meegemaakt. Zoals ik ergens eerder al zei was iedereen eigenlijk heel gewoon, er zaten geen mensen met rare kronkels oid.
Het blijft een vrijwillige opname. Als iemand niet wil meewerken, dan wordt er over gepraat, maar als puntje bij paaltje komt en diegene wil weg dan kan je hem niet tegenhouden.
Qua alcohol en drugs, ze hadden liever niet dat je dat gebruikte tijdens de behandeling. Op het terrein was het sowieso verboden uiteraard, maar in die weekenden was de afspraak dat je het niet zou gebruiken. Uiteraard kon het niet verboden worden, dus een regel kan je het niet noemen, maar als je iets gebruikte dan werd er wel over gepraat uiteraard (als je het toegaf dan!). Ikzelf heb gedurende die 3 maanden geen druppel alcohol gedronken (drugs heb ik sowieso nog nooit van m'n leven gebruikt), maar er zijn mensen geweest die in zo'n weekend 1 of 2 biertjes op hadden en dat was dan wel altijd een reden om verder te vragen. Overigens heb ik op de dag van ontslag een dikke fles champagne gekocht en die dezelfde dag nog soldaat gemaakt
Roken was geen probleem. Er waren in mijn groep ook rokers die wilden stoppen maar die werden zelfs aangeraden dat niet tijdens de behandeling te doen naar daarna pas daaraan te beginnen.
Qua medicatie, er was een psychiater aanwezig. Die kon je medicatie voorschrijven voor psychologische klachten. De voorkeur was echter om dat niet te doen en ook bestaande medicatie af te bouwen. Ikzelf had geen antidepressiva oid, alleen medicatie voor mijn astma (en pillen voor vitamine D kreeg ik daar want volgens de bloedtest had ik er te weinig van). Dat soort dingen moest je op de eerste dag allemaal afstaan. Elke dinsdagavond moest je vervolgens langs de medische dienst en kreeg je een hoeveelheid medicatie mee waar je precies 1 week mee kon doen.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
ik denk dat ik weet waar je gezeten hebt. Ik weet zelfs de locatie.Ik heb daar nml ook gezeten, 13 jaar geleden op de jeugdafdeling.
4 groepen van 10jongeren
Ik zat er 12 maanden volledig intern, muv 3 weekenden per maand
Ik moest de groeten doen van Kapitein Ortega.
Ik neem aan dat je op het moment dat je je astma medicatie inlevert, wel meteen weer de medicatie meekrijgt, al is het een mindere voorraad?quote:
De voorkeur was echter om dat niet te doen en ook bestaande medicatie af te bouwen. Ikzelf had geen antidepressiva oid, alleen medicatie voor mijn astma (en pillen voor vitamine D kreeg ik daar want volgens de bloedtest had ik er te weinig van). Dat soort dingen moest je op de eerste dag allemaal afstaan. Elke dinsdagavond moest je vervolgens langs de medische dienst en kreeg je een hoeveelheid medicatie mee waar je precies 1 week mee kon doen.
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
Als ik het goed begrijp (heb nog niet alles door kunnen lezen), ben je vrijwillig naar de kliniek gegaan en 3 maanden interne behandeling gehad, maar wel met een duidelijke, door een psycholoog/psychiater gestelde diagnose?
Is het wel eens voorgekomen dat ze bij iemand dachten: misschien is verplichte opname wel beter?
Is het wel eens voorgekomen dat ze bij iemand dachten: misschien is verplichte opname wel beter?
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
Dat zou goed kunnen, die afdeling is er ook!quote:
Ik heb daar nml ook gezeten, 13 jaar geleden op de jeugdafdeling.
4 groepen van 10jongeren
Ik zat er 12 maanden volledig intern, muv 3 weekenden per maand
Zeker, je kreeg genoeg mee tot aan het eerste "medicijnmoment"quote:
[..]
Ik neem aan dat je op het moment dat je je astma medicatie inlevert, wel meteen weer de medicatie meekrijgt, al is het een mindere voorraad?
Precies dat eerste inderdaad!quote:
Als ik het goed begrijp (heb nog niet alles door kunnen lezen), ben je vrijwillig naar de kliniek gegaan en 3 maanden interne behandeling gehad, maar wel met een duidelijke, door een psycholoog/psychiater gestelde diagnose?
Is het wel eens voorgekomen dat ze bij iemand dachten: misschien is verplichte opname wel beter?
Wat betreft dat tweede, een opname verplichten is gewoon niet mogelijk (ja, bij veroordeelde criminelen..). Het kan zeer sterk geadviseerd worden, maar verplichten is gewoonweg niet mogelijk.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Dit is wel een beetje een "als/stel/dan" vraag, maar heb je daar mensen meegemaakt waarvan je denkt: Misschien zou verplichte opname wel beter zijn?quote:
Wat betreft dat tweede, een opname verplichten is gewoon niet mogelijk (ja, bij veroordeelde criminelen..). Het kan zeer sterk geadviseerd worden, maar verplichten is gewoonweg niet mogelijk.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
Dank voor je antwoord!quote:
[..]
Nee, daar had ik eigenlijk allemaal niet zo'n last van. Rationeel gezien kon ik allemaal heel goed bedenken dat mijn gedrag niet normaal was en dat lang niet iedereen dat heeft. Het was eerder zo dat ik jaloers kon kijken naar mensen zonder problemen. Ook die diepe openheid vond ik niet zo'n probleem. Ik was bijvoorbeeld zonder werk naar binnen gegaan en had erna vrij snel weer een baan maar mijn collega's daar weten van niks. Dat vind ik ook helemaal geen probleem, het gaat ze wat mij betreft niks aan. De mensen waarmee ik open wil zijn daar kan ik het mee en daarbuiten gaat het wat mij betreft niemand iets aan.
Alleen toen ik voor het eerst weer ging daten na de therapie vond ik het wel heel lastig wat ik ermee moest.
Zou je over dat daten wat meer willen vertellen? Hoe je daarmee bent omgegaan, hoe dat is gelopen tot dusver?
Religion taking credit for morality and ethics is like Justin Bieber taking credit for the creation of music.
Dit topic gaat over deze persoon zelf die ook duidelijk aangeeft het niet over groepsgenoten te willen hebben. Lijkt me dus een nogal ongepaste vraag waarvan ik totaal het nut niet zie anders dan indiscrete nieuwsgierigheid.quote:
Omschrijf de raarste/opvallendste personen die daar met jou waren opgenomen.
Religion taking credit for morality and ethics is like Justin Bieber taking credit for the creation of music.
quote:
[..]
Dit is wel een beetje een "als/stel/dan" vraag, maar heb je daar mensen meegemaakt waarvan je denkt: Misschien zou verplichte opname wel beter zijn?Ik vind het moeilijk om daar antwoord op te geven eerlijk gezegd. Ik denk dat gedwongen opname over het algemeen averechts zou werken. Het slagen van een therapie is maar van 1 ding afhankelijk en dat is hoe graag jij zelf wil.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Voor wat betreft je spoiler:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik had me in eerste instantie dus aangemeld omdat ik merkte dat ik bepaald gedrag ook vertoonde vanaf het allereerste moment dat ik mijn toenmalige vriendin ontmoette. Zij heeft de relatie echter uitgemaakt een paar maanden voordat ik intern ging.quote:
[..]
Dank voor je antwoord!
Zou je over dat daten wat meer willen vertellen? Hoe je daarmee bent omgegaan, hoe dat is gelopen tot dusver?
Na de behandeling heb ik iets van anderhalf jaar niet gedate, aangezien ik daar totaal geen behoefte aan had. Toen ik doe behoefte weer kreeg heb ik met 2 dames kort na elkaar gedate en dat was dus wel heel moeilijk voor me.
Zoals ik al zei vind ik niet dat mensen als collega's er iets mee te maken hebben en die weten het dus ook niet van me. Alleen vind ik dat een potentiële levenspartner zoiets wél zou moeten weten uiteraard. Maar dan weer de vraag: wanneer vertel je dat? Niet casual tijdens de eerste date bijvoorbeeld...
Dame 1 waar ik toen mee gedate heb lag tijdens de eerste date al in m'n bed
Dame 2 is mijn huidige vriendin, daar liep het zo dat ik me zo op m'n gemak voelde dat ik het op de allereerste date allemaal verteld heb. Daarvoor gold dus eigenlijk het tegenovergestelde van dame 1, hoe zij daarop reageerde is DE reden dat ik definitief besloot haar leuk te vindenDank, dit dus. Er is een grote mate van geheimhouding afgesproken met de kliniek, die ik niet wil schenden. Dat ik over mezelf wil vertellen is mijn eigen keuze, andere van mijn groepsleden hebben die keuze niet.quote:
[..]
Dit topic gaat over deze persoon zelf die ook duidelijk aangeeft het niet over groepsgenoten te willen hebben. Lijkt me dus een nogal ongepaste vraag waarvan ik totaal het nut niet zie anders dan indiscrete nieuwsgierigheid.Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ik heb zelf 1 jaar in een kliniek gezeten.
Gericht op persoonlijkheidsstoornissen.
Zie wel enkele gelijkenissen
Gelukkig hadden wij 8.00 ontbijt. Vanaf 8.30 therapie tot aan 16.30. Daarna gezamelijk eten en dan was de therapie dag om. Uiteraard alles wat op de afdeling gebeurde kwam toch wel terug in therapie, maar je was vrij om te gaan en staan waar je wilde.
In de weekenden was je thuis.
Maar ik heb juist bizarre dingen meegemaakt hoor. Dingen die wat privacy gevoelig zijn maar denk aan : automutilatie, eetstoornisgedrag, suicidepogingen, psychoses etc.
En toch zat iedereen er ook vrijwillig. Je moest zelfs een motivatiebrief als aanmelding schrijven.
Ik ben wel blij dat ik 1 jaar kreeg (was vast geen keuze in). Ik had in 3 maanden niks kunnen bereiken. Gelukkig voor jou jij wel !
Gericht op persoonlijkheidsstoornissen.
Zie wel enkele gelijkenissen
Gelukkig hadden wij 8.00 ontbijt. Vanaf 8.30 therapie tot aan 16.30. Daarna gezamelijk eten en dan was de therapie dag om. Uiteraard alles wat op de afdeling gebeurde kwam toch wel terug in therapie, maar je was vrij om te gaan en staan waar je wilde.
In de weekenden was je thuis.
Maar ik heb juist bizarre dingen meegemaakt hoor. Dingen die wat privacy gevoelig zijn maar denk aan : automutilatie, eetstoornisgedrag, suicidepogingen, psychoses etc.
En toch zat iedereen er ook vrijwillig. Je moest zelfs een motivatiebrief als aanmelding schrijven.
Ik ben wel blij dat ik 1 jaar kreeg (was vast geen keuze in). Ik had in 3 maanden niks kunnen bereiken. Gelukkig voor jou jij wel !
"Although the world is full of suffering, it is also full of overcoming it."
quote:
[..]
Voor wat betreft je spoiler:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
Even van de zon genoten dit weekend! Maar ik heb het account nog steeds
Dat is idd wel bizar zeg! Uiteraard waren er wel eens mensen die er helemaal klaar mee waren en weg liepen oid, maar die hadden dan gewoon meer behoefte aan eventjes alleen... Dat soort bizarre momenten als jij beschrijft heb ik niet meegemaakt!quote:
Ik heb zelf 1 jaar in een kliniek gezeten.
Gericht op persoonlijkheidsstoornissen.
Zie wel enkele gelijkenissen
Gelukkig hadden wij 8.00 ontbijt. Vanaf 8.30 therapie tot aan 16.30. Daarna gezamelijk eten en dan was de therapie dag om. Uiteraard alles wat op de afdeling gebeurde kwam toch wel terug in therapie, maar je was vrij om te gaan en staan waar je wilde.
In de weekenden was je thuis.
Maar ik heb juist bizarre dingen meegemaakt hoor. Dingen die wat privacy gevoelig zijn maar denk aan : automutilatie, eetstoornisgedrag, suicidepogingen, psychoses etc.
En toch zat iedereen er ook vrijwillig. Je moest zelfs een motivatiebrief als aanmelding schrijven.
Ik ben wel blij dat ik 1 jaar kreeg (was vast geen keuze in). Ik had in 3 maanden niks kunnen bereiken. Gelukkig voor jou jij wel !
quote:
[..]Succes vandaag! Ik ga je DM'en.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Haha gelukkig maar was niet altijd een pretje.
Vaak was het gewoon sympthoomgedrag. Precies het gedrag dat ervoor zorgde dag ze vastliepen in het leven, dus wel begrijpelijk
was niet altijd een pretje.Vaak was het gewoon sympthoomgedrag. Precies het gedrag dat ervoor zorgde dag ze vastliepen in het leven, dus wel begrijpelijk
"Although the world is full of suffering, it is also full of overcoming it."
Oh help dit klinkt zo herkenbaar. Mijn vriend heeft een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis (en wellicht nog wat anderen dingen) en wordt al 1,5 jaar lang bij iedere psycholoog weggestuurd omdat ze niks voor hem kunnen doen. Hij moet nu een paar maanden wachten op psychotherapie en ze zeggen dat er niets meer voor hem te doen valt als dat niet aanslaat.
Dit topic geeft me zowel hoop als angst.
Sorry als ik dit hier niet mag posten overigens, verwijder het dan maar meer. Ben weinig up to date met de huidige policy op FOK! en deze reeks.
Dit topic geeft me zowel hoop als angst.
Sorry als ik dit hier niet mag posten overigens, verwijder het dan maar meer. Ben weinig up to date met de huidige policy op FOK! en deze reeks.
Als je mij ziet posten ben ik verdwaald in het verleden of mis ik jullie
Oh, mag je wel zeggen hoor. Succes... Ook voor je vriend. Is voor hem natuurlijk ook niet leuk.quote:Op dinsdag 9 april 2019 16:15 schreef RockNijntje het volgende:
Oh help dit klinkt zo herkenbaar. Mijn vriend heeft een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis (en wellicht nog wat anderen dingen) en wordt al 1,5 jaar lang bij iedere psycholoog weggestuurd omdat ze niks voor hem kunnen doen. Hij moet nu een paar maanden wachten op psychotherapie en ze zeggen dat er niets meer voor hem te doen valt als dat niet aanslaat.
Dit topic geeft me zowel hoop als angst.
Sorry als ik dit hier niet mag posten overigens, verwijder het dan maar meer. Ben weinig up to date met de huidige policy op FOK! en deze reeks.
Somebody that I used to know
Kan me voorstellen dat dat geen pretje was... Ik heb wel meegemaakt dat mensen bijvoorbeeld kwaad wegliepen uit een therapie, maar die hadden dan altijd even een afkoelperiode nodig en kwamen snel genoeg weer bij zinnen..quote:
Haha gelukkig maar
Vaak was het gewoon sympthoomgedrag. Precies het gedrag dat ervoor zorgde dag ze vastliepen in het leven, dus wel begrijpelijk
Dat is inderdaad voor niemand leuk... Kan je er een beetje mee omgaan? En hoe erg heeft hij het?quote:
Oh help dit klinkt zo herkenbaar. Mijn vriend heeft een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis (en wellicht nog wat anderen dingen) en wordt al 1,5 jaar lang bij iedere psycholoog weggestuurd omdat ze niks voor hem kunnen doen. Hij moet nu een paar maanden wachten op psychotherapie en ze zeggen dat er niets meer voor hem te doen valt als dat niet aanslaat.
Dit topic geeft me zowel hoop als angst.
Sorry als ik dit hier niet mag posten overigens, verwijder het dan maar meer. Ben weinig up to date met de huidige policy op FOK! en deze reeks.
Mocht je er behoefte aan hebben of vragen willen stellen oid zal ik je DM'en met m'n echte account (deze zal binnenkort wel overgaan)?
Succes iig!
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Het is echt heel erg zwaar om continu afgewezen te worden en omringd te zijn met alleen maar negativiteit en ik denk dat ik zelf op een bepaald punt ook depressief was of daar tegenaan zat. Ik heb toen gelukkig de kracht kunnen vinden om wat egoïstischer te worden en meer voor mezelf te kiezen, met als hoogtepunt het maken van een lange reis (hij is niet de hoofdreden dat ik dat heb gedaan, ik wilde gewoon mooie dingen zien, maar even een paar maanden fysiek ontsnappen van mijn grootste belemmering was natuurlijk erg welkom).quote:
[..]
Kan me voorstellen dat dat geen pretje was... Ik heb wel meegemaakt dat mensen bijvoorbeeld kwaad wegliepen uit een therapie, maar die hadden dan altijd even een afkoelperiode nodig en kwamen snel genoeg weer bij zinnen..
[..]
Dat is inderdaad voor niemand leuk... Kan je er een beetje mee omgaan? En hoe erg heeft hij het?
Mocht je er behoefte aan hebben of vragen willen stellen oid zal ik je DM'en met m'n echte account (deze zal binnenkort wel overgaan)?
Succes iig!
Als ik terug ben kan hij hopelijk snel beginnen met zijn psychotherapie waarna alles hopelijk wat beter wordt. Ik vind alleen het vreemde dat zowel hij als zijn therapeuten zeggen dat het klaar is als dit niet werkt, dat hij dan zal moeten leven met zijn 'ziekte'. Ik snap dat iedereens situatie volkomen persoonlijk en anders is en er geen standaardremedies zijn, maar zou een potentiële volgende stap en laatste redmiddel inderdaad niet opname kunnen zijn?
Ik wil dit topic niet over mij maken, wat mij betreft is dit het laatste wat ik er over zeg (DM is dus ook niet nodig, super bedankt voor het aanbod wel, is lief). Maar omfg dit kost me al 1,5 jaar zoveel bloed, zweet en tranen en dan wordt er even lollig verteld dat alles afhangt van deze ene poging psychotherapie en dat het daarna gewoon klaar is en hij hier maar mee moet leren leven.
Oh en over de vraag van hoe erg heeft hij het: bij hem zit het voornamelijk op het gebied van relaties vanwege shit met zijn ouders in zijn jeugd en de uitwerking daarvan is dat hij mij liever nooit zou zien zodat hij het ook niet kan verpesten. Opzich wil hij alles wat bij een relatie komt kijken wel, maar de enorme angst om alles continu te verpesten is op dit moment groter waardoor hij iedere interactie ontwijkt. Toen ik nog in Nederland was, was het enige wat we een paar keer in de maand konden doen een paar afleveringen van een serie kijken. Op een goede dag zouden we samen naar de supermarkt kunnen en samen kunnen koken en eten.
Als je mij ziet posten ben ik verdwaald in het verleden of mis ik jullie
Ik ben trouwens echt super trots op je ondanks dat ik je helemaal niet ken. Als ik dit topic zo lees heb je echt enorm diep gezeten en ben je nu bijna genezen. Je hebt heel erg hard gewerkt en ik hoop dat je je beseft dat je de beloning (zo goed als / helemaal genezen zijn) keihard verdient.
Als je mij ziet posten ben ik verdwaald in het verleden of mis ik jullie
Vet goed dat je dat toen hebt gedaan. Jullie hebben er beiden niets aan als jij ook op hem gaat zitten wachten. Goed als je doorgaat met je eigen leven, echt waar. Hij komt wel weer.quote:Op woensdag 10 april 2019 13:06 schreef RockNijntje het volgende:
Ik heb toen gelukkig de kracht kunnen vinden om wat egoïstischer te worden en meer voor mezelf te kiezen, met als hoogtepunt het maken van een lange reis (hij is niet de hoofdreden dat ik dat heb gedaan, ik wilde gewoon mooie dingen zien, maar even een paar maanden fysiek ontsnappen van mijn grootste belemmering was natuurlijk erg welkom).
Hoe ziet je vriend dit zelf? Denkt hij dat hij 'te redden' is (mits met goede hulp)?quote:Als ik terug ben kan hij hopelijk snel beginnen met zijn psychotherapie waarna alles hopelijk wat beter wordt. Ik vind alleen het vreemde dat zowel hij als zijn therapeuten zeggen dat het klaar is als dit niet werkt, dat hij dan zal moeten leven met zijn 'ziekte'. Ik snap dat iedereens situatie volkomen persoonlijk en anders is en er geen standaardremedies zijn, maar zou een potentiële volgende stap en laatste redmiddel inderdaad niet opname kunnen zijn?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.En je ziet het ook aan deze TS, ook hij heeft baat gehad bij de behandeling. Je hebt twintig verschillende soorten behandelingen, en geen één is het ultieme middel, maar het gaat erom dat je één vindt die past bij jou (en pro-tip: sommige hulpverleners hebben er ook wel kijk op.)SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 2% gewijzigd door Postbus100 op 10-04-2019 16:49:30 ]Somebody that I used to know
Thnx!quote:
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
quote:Op woensdag 10 april 2019 15:14 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Vet goed dat je dat toen hebt gedaan. Jullie hebben er beiden niets aan als jij ook op hem gaat zitten wachten. Goed als je doorgaat met je eigen leven, echt waar. Hij komt wel weer.
[..]
Hoe ziet je vriend dit zelf? Denkt hij dat hij 'te redden' is (mits met goede hulp)?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.En je ziet het ook aan deze TS, ook hij heeft baat gehad bij de behandeling. Je hebt twintig verschillende soorten behandelingen, en geen één is het ultieme middel, maar het gaat erom dat je één vindt die past bij jou (en pro-tip: sommige hulpverleners hebben er ook wel kijk op.)Hij denkt zelf van niet omdat alle psychologen tegen hem zeggen dat hij niet te redden is en ze niks met hem kunnen en dat het klaar is als psychotherapie niet werkt. Verhelderende inzichten daarom ook wel, wat je zegt over psychologen. Voor nu wordt het gewoon wachten op de psychotherapie en als dat niets wordt ga ik wel weer met hem praten, of zo. Ik denk er hetzelfde over als jij, er moet een soort therapie zijn die werkt voor iemand.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Als je mij ziet posten ben ik verdwaald in het verleden of mis ik jullie
Mijn ervaring: psychologen denken het te weten, maar die handelen ook alleen maar vanuit hun ervaringskader en hun kennis. Allemaal theorieën waarom het wel/niet haalbaar is. Ze hebben een casus (je vriend), ze voeren daar methode 1, 2 en 3 op uit (en misschien nog wel 4-10 ook), constateren dat het niet werkt (op zich juiste constatering), en concluderen daaruit dat je vriend niet te helpen is. Terwijl er weinig/niet wordt gekeken naar wààrom het niet werkt. Wat heeft je vriend nou echt nodig? Wat is er echt aan de hand? Daar wordt (te) weinig naar gekeken. Daar wil men liever niet naar kijken. Je vriend moet zich verdorie houden aan hun stappenplannen. Lukt dat niet, dan ligt dat aan je vriend, niet aan de 'wetenschappelijk bewezen' (quote:
[..]
Hij denkt zelf van niet omdat alle psychologen tegen hem zeggen dat hij niet te redden is en ze niks met hem kunnen en dat het klaar is als psychotherapie niet werkt. Verhelderende inzichten daarom ook wel, wat je zegt over psychologen. Voor nu wordt het gewoon wachten op de psychotherapie en als dat niets wordt ga ik wel weer met hem praten, of zo. Ik denk er hetzelfde over als jij, er moet een soort therapie zijn die werkt voor iemand.
) methode.Je vriend weet ten diepste heus wel wat hij kan gebruiken. Het wordt hem alleen niet gevraagd...
Als je wil, kan ik in een pm wel meer uitleggen over wat ik doe, wat het voor mij doet en hoe ik daar zo toe gekomen ben? Is dus een heel andere richting dan deze VWJW. Zoveel mensen, zoveel smaken
Somebody that I used to know
Even een kleine sidenote tussendoor omdat ik al een paar keer lees over 'psychologen óf psychotherapeuten'. Het is best ingewikkeld hoe het werkt in psychologenland namelijk. Psycholoog is geen beschermde titel. Je bent psycholoog na een studie van 4 jaar maar theoretisch mag iedereen zich psycholoog noemen. Psychologie is geen makkelijk vak, wat betekent dat iemand die 'alleen maar ' psycholoog is, vaak nog weinig ervaren is en niet altijd de moeilijke dingen aankan. Als zo iemand in een grotere instelling werkt, dan is er vaak wel goede begeleiding, maar als iemand zijn eigen praktijk heeft, kun je vragen stellen bij de kwaliteit van de therapie.
Er zijn een aantal registraties die iemand kan halen na een studie psychologie en die ook een bepaalde mate van kwaliteit kan waarborgen. Deze mensen mogen zich daarna GZ-psycholoog of gezondheidszorgpsycholoog, psychotherapeut of klinisch (neuro)psycholoog. Op gebied van moeilijke behandelingen zijn psychotherapeuten en klinisch psychologen expert. Maar een psychotherapeut is dus doorgaans ook een psycholoog (en anders psychiater). Over het algemeen is het ook zo dat psychiaters vaak minder bekwaam zijn is psychotherapie dan psychologen (tenzij ze ook geregistreerd zijn als psychotherapeut).
Er zijn een aantal registraties die iemand kan halen na een studie psychologie en die ook een bepaalde mate van kwaliteit kan waarborgen. Deze mensen mogen zich daarna GZ-psycholoog of gezondheidszorgpsycholoog, psychotherapeut of klinisch (neuro)psycholoog. Op gebied van moeilijke behandelingen zijn psychotherapeuten en klinisch psychologen expert. Maar een psychotherapeut is dus doorgaans ook een psycholoog (en anders psychiater). Over het algemeen is het ook zo dat psychiaters vaak minder bekwaam zijn is psychotherapie dan psychologen (tenzij ze ook geregistreerd zijn als psychotherapeut).
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
I know, maar ook over de GZ-psychologen ben ik niet te spreken (iig de twee die ik kende). Blijven toch vooral vanuit de protocollen en theoretische kaders denken, in plaats van gewoon te luisteren. Liever heb ik dan nog de 'gewone' therapeuten (ook een onbeschermde titel, dacht ik). Die lui hebben een veel praktischere insteek, maar ook vooral een menselijke benadering. Soms heel fijn.quote:
Deze mensen mogen zich daarna GZ-psycholoog of gezondheidszorgpsycholoog, psychotherapeut of klinisch (neuro)psycholoog. Op gebied van moeilijke behandelingen zijn psychotherapeuten en klinisch psychologen expert. Maar een psychotherapeut is dus doorgaans ook een psycholoog (en anders psychiater). Over het algemeen is het ook zo dat psychiaters vaak minder bekwaam zijn is psychotherapie dan psychologen (tenzij ze ook geregistreerd zijn als psychotherapeut).
Psychotherapeuten (liefst vanuit psychiaterhoek=geneeskunde) hebben toch een andere, ingrijpendere manier van benaderen.
[ Bericht 13% gewijzigd door Postbus100 op 10-04-2019 20:47:39 ]
Somebody that I used to know
Nijn, ik zit, momenteel in iets minder heftige mate, in hetzelfde relationele schuitje als jij. Als je n keer wilt spuien ofzo, je weet me te vinden 
. Het is namelijk gewoon gruwelijk kak als degene waar je gek op bent en waarvan je weet dat het er wel in zit, zo verschrikkelijk weg glijdt elke keer het zuigt energie zeker ook van de partner
. Het is namelijk gewoon gruwelijk kak als degene waar je gek op bent en waarvan je weet dat het er wel in zit, zo verschrikkelijk weg glijdt elke keer het zuigt energie zeker ook van de partner
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |