GC General Chat
Hier kun je praten over van alles en nog wat. Eigenlijk alles wat niet in een van de andere rubrieken thuishoort.
Ah okee, dus je moest ook iets met je contract doen dan. (Dat moesten jullie zeker bij zowat alles wat je daar deed?)quote:Op donderdag 4 april 2019 22:00 schreef VraagWatJeWil het volgende:
[..]
Ik heb die taak 1 keer (je hebt een week lang een taak) gehad. In het begin had ik eigenlijk geen flauw idee wat ik er mee moestMaar uiteindelijk vond ik het wel een leuke taak.
Het was vooral een rustige afsluiting van de dag en degene die die taak had moest uiteraard een vorm vinden waarmee hij aan zijn contract kon werken.
Hoe verwerkte je jouw contract in het welterusten wensen? (Als dat te specifiek/privé is, sorry, en laat maar)
Hehe, leuke vraagquote:
Mooi voor je dat je zulke stappen voor jezelf gemaakt hebt
Als je nu naar jezelf kijkt met de hernieuwde blik hoe jij jezelf nu ziet, wat vindt jij dan mooi aan jezelf, of welke kwaliteiten vind je dat je hebt, of op welke dingen van jezelf ben je dan trots op?
Ik wil er minstens drie horen, maar je mag er ook net zo veel noemen als je wilt
Waar ik vooral trots op ben, is dat ik aan het einde van de behandeling überhaupt trots voelde. Ik was dat nooit geweest op mezelf als ik iets bereikte. Toen ik bijvoorbeeld mijn middelbare schooldiploma haalde vond ik dat vooral een vanzelfsprekendheid, niet een reden om trots te zijn op mezelf. Aan het einde van de therapie was ik echt heel trots dat ik het had afgerond en dat was een hele opluchting!
Daarbij ben ik inmiddels best een gevoelig persoon geworden, waar ik dat voorheen altijd begroef onder lading middelvingers, zoals een van mijn therapeuten poëtisch omschreef
Het is misschien niet heel mannelijk om te huilen om dingen, maar ik ben erg blij dat ik dat inmiddels schaamteloos kan doen!Ik ben ook trots als ik zie hoe anders ik nu doe in werksituaties. Niet meer een beetje erbij hangen en dingen doen die mijn baas vraagt, maar eigen initiatief tonen, een mening hebben en dat soort dingen. En ik ben trots dat ik nu alleen woon en dat allemaal vrij goed draaiende weet te houden
Daarbij heb ik nog een paar standaard goede eigenschappen die ik in elk sollicitatiegesprek erin gooi, zoals stressbestendig, rustig etc, maar die had ik voor de behandeling ook al wel
Maar nu zie ik dat pas echt in en durf ik dat ook over mezelf te zeggen, in plaats van dat ik me op de achtergrond hou omdat ik denk dat ik arrogant overkom als ik iets goeds over mezelf zeg.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Het contract was inderdaad de leidraad voor de hele behandeling en kwam bij alles wat je deed kijken. Dus ook die dinsdagmiddagen vrij en weekenden thuis. Je had ook van te voren besprekingen over wat je van plan was te gaan doen op die dagen.quote:
[..]
Ah okee, dus je moest ook iets met je contract doen dan. (Dat moesten jullie zeker bij zowat alles wat je daar deed?)
Hoe verwerkte je jouw contract in het welterusten wensen? (Als dat te specifiek/privé is, sorry, en laat maar)
Wat betreft het welterustenmoment heb ik het vooral gezocht in die tweede zin. Ik had geen flauw idee hoe ik het allemaal aan moest pakken, dus het was een uitdaging om in die week een juiste vorm daarin te vinden en niet tevreden te zijn met alleen het standaard "hoi, hoe was je dag? slaap lekker!" wat vaak wel gebeurde als anderen die taak hadden.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wat gaaf om te horen!quote:
[..]
Hehe, leuke vraag
Waar ik vooral trots op ben, is dat ik aan het einde van de behandeling überhaupt trots voelde. Ik was dat nooit geweest op mezelf als ik iets bereikte. Toen ik bijvoorbeeld mijn middelbare schooldiploma haalde vond ik dat vooral een vanzelfsprekendheid, niet een reden om trots te zijn op mezelf. Aan het einde van de therapie was ik echt heel trots dat ik het had afgerond en dat was een hele opluchting!
Daarbij ben ik inmiddels best een gevoelig persoon geworden, waar ik dat voorheen altijd begroef onder lading middelvingers, zoals een van mijn therapeuten poëtisch omschreef
Ik ben ook trots als ik zie hoe anders ik nu doe in werksituaties. Niet meer een beetje erbij hangen en dingen doen die mijn baas vraagt, maar eigen initiatief tonen, een mening hebben en dat soort dingen. En ik ben trots dat ik nu alleen woon en dat allemaal vrij goed draaiende weet te houden
Daarbij heb ik nog een paar standaard goede eigenschappen die ik in elk sollicitatiegesprek erin gooi, zoals stressbestendig, rustig etc, maar die had ik voor de behandeling ook al wel
Een man met gevoel, die gewoon durft te huilen omdat hem iets raakt of omdat hij verdriet voelt. En zich tegelijkertijd geen watje voelt 
Iemand die de ballen heeft om ten overstaan van andere mensen gewoon durft te claimen waar hij goed in is zonder daarbij te hoeven overdrijven
En iemand die autonoom is en zichzelf in de spiegel durft te zien wie hij werkelijk is met alle dingen die hij liever anders zou willen en daar ook verantwoordelijkheid voor durft te nemen. Dat is pas ballen
Ook leuk om dit te lezen, dank je!quote:
[..]
Wat gaaf om te horen!
Iemand die de ballen heeft om ten overstaan van andere mensen gewoon durft te claimen waar hij goed in is zonder daarbij te hoeven overdrijven
En iemand die autonoom is en zichzelf in de spiegel durft te zien wie hij werkelijk is met alle dingen die hij liever anders zou willen en daar ook verantwoordelijkheid voor durft te nemen. Dat is pas ballen
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
quote:
[..]
Ook leuk om dit te lezen, dank je!
Leuk om je ervaringen te lezen. 
Ik ben er 20 jaar geleden ook geweest. Er is wat betreft aanpak nauwelijks iets veranderd. Betreffende kliniek is echt het neusje van de zalm op therapiegebied.
Ik ben er 20 jaar geleden ook geweest. Er is wat betreft aanpak nauwelijks iets veranderd. Betreffende kliniek is echt het neusje van de zalm op therapiegebied.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Oh, en een kleine correctie 
. Er worden persoonlijkheidsstoornissen behandeld, geen gedragsstoornissen.
. Er worden persoonlijkheidsstoornissen behandeld, geen gedragsstoornissen.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Je hebt uiteraard helemaal gelijkquote:
Oh, en een kleine correctie
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
En dat doet niets aan jou afquote:
[..]
Je hebt uiteraard helemaal gelijk
Hoe lang is het geleden dat jij er zat? Ben je er nog veel mee bezig?
Voor mezelf geldt dat het heel lang heeft doorgewerkt en dat ik eigenlijk pas een jaar of 7 na ontslag écht 'beter' was.
Voor mezelf geldt dat het heel lang heeft doorgewerkt en dat ik eigenlijk pas een jaar of 7 na ontslag écht 'beter' was.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik dacht al! (ik vond het al vreemd)quote:
Oh, en een kleine correctie
Somebody that I used to know
Dank je!quote:
Voor mij is het nu op de kop af 2 jaar geleden. En wat je zegt, ik ben er zeker nog regelmatig mee bezig! Mijn contract had bijvoorbeeld pontificaal in mijn slaapkamer (net als daar dus eigenlijkquote:
Hoe lang is het geleden dat jij er zat? Ben je er nog veel mee bezig?
Voor mezelf geldt dat het heel lang heeft doorgewerkt en dat ik eigenlijk pas een jaar of 7 na ontslag écht 'beter' was.
), dus die zie ik alvast elke dag. Ook heb ik gewoon de perfecte VIPs gehad, waarmee ik heel regelmatig praat.En ik beschouw mezelf inderdaad nog niet als "beter". Tuurlijk gaan er veel dingen een stuk beter, maar ik kan bijvoorbeeld nog steeds heel erg kinderachtig/puberaal zijn terwijl ik dit jaar toch echt 30 word!
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Oh ja!quote:
Mijn contract had bijvoorbeeld pontificaal in mijn slaapkamer (net als daar dus eigenlijk
was ik vergeten, maar idd boven je bed! Je vrije kind!quote:En ik beschouw mezelf inderdaad nog niet als "beter". Tuurlijk gaan er veel dingen een stuk beter, maar ik kan bijvoorbeeld nog steeds heel erg kinderachtig/puberaal zijn terwijl ik dit jaar toch echt 30 word!
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
En als er zoals je zegt iemand dan instortte 2 minuten voor het einde werd die dan ook aan zijn lot overgelaten als het precies einde maaltijd was. Of was er dan nog iemand van de leiding die zich daar toch nog even om bekommerde?quote:
[..]
Eten en drinken zat inderdaad in die therapieblokken! Dingen als douchen en je bedtijd kon je zelf bepalen, zolang je maar op tijd was bij alle blokken. Er werd niet begonnen met de therapie als er iemand ontbrak. Dan zat je echt letterlijk met je handen over elkaar te wachten zonder dat er iets gezegd werd..
De tijd werd ook echt letterlijk op de seconde bijgehouden. Stel je zat om 12:29 aan tafel voor de lunch EN iedereen was aanwezig, dan was het absoluut niet de bedoeling om al een boterham te pakken. Dat gold ook voor het einde, het kwam soms voor dat er iemand in een superheftig gesprek zat en in tranen zat, maar dan werd er gewoon gezegd "het blok is klaar, doei".
Precies, die!quote:
[..]
Oh ja!
[..]
Je vrije kind!
Al weet ik niet of ik per se in mijn positieve kind zit in dat soort gevallen hoor
Ik word zoals gezegd dit jaar dus 30, maar tussen m'n oren voel ik me misschien 18 ofzo. Als ik bijvoorbeeld op Facebook kijk naar de mensen waar ik mee in de klas heb gezeten... Die wonen in rijtjeshuizen, zijn getrouwd, hebben kinderen...... Ik woon in m'n eentje in een flatje en zit elk weekend met m'n beste vriend (en VIP
) tot 6:00 in de kroeg bier te drinken... Als ik die foto's op Facebook dan soms zie moet ik wel eens slikken en denk ik dingen als "welke vent van 30 vind het nog steeds leuk om tot 6:00 bier te drinken in de kroeg en over tieten te praten, dat doen toch alleen 18-jarigen?"... Dat is niet altijd even handig dus eigenlijk Ik vind het bijvoorbeeld ook nog steeds moeilijk om maat te houden op zo'n avond. Ik drink doordeweeks en thuis nooit alcohol, dus ik ben geen alcoholist ofzo, maar op zo'n avondje in de kroeg blijf ik wel altijd gewoon doordrinken en ga ik altijd wel redelijk aangeschoten naar huis (gelukkig niet tot kotsen aan toe, dat heb ik toen ik 16-17 was wel een paar keer gedaan, maar daar ben ik dan wél weer klaar mee
). Dan denk ik toch vaak, dat hoort niet meer op je 30e toch? Maar het is inderdaad wél mijn vrije kind
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Soms bleef de therapeut er even bij zitten als die het niet vertrouwde, maar de rest van de groep stond inderdaad gewoon op en ging weg. Daarnaast was er 1 huistaak die inhield dat je zorg droeg voor dit soort gevallen. Diegene moest dus er altijd bijblijven als er iets in deze trant gebeurde.quote:
[..]
En als er zoals je zegt iemand dan instortte 2 minuten voor het einde werd die dan ook aan zijn lot overgelaten als het precies einde maaltijd was. Of was er dan nog iemand van de leiding die zich daar toch nog even om bekommerde?
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Vraag je maar eens af welke ouder dat tegen je zegt...quote:
Dan denk ik toch vaak, dat hoort niet meer op je 30e toch?
Maar ik wil er geen therapeutisch topic van maken hoor. Maar it brings back memories om hier te lezen.
Weet je, toen ik pas weer thuis was had ik echt het idee dat iedereen eens intern zou 'moeten'. Het brengt je zó veel, je leert jezelf zó door en door kennen. Plus ik heb veel meer inzicht gekregen in menselijk gedrag en drijfveren in zijn algemeenheid. Hoe zwaar het ook was, ik ben heel dankbaar voor het feit dat ik daar opgenomen ben geweest.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik ben pas bij post 68 van dit topic; kan het bijna niet bijbenen 
Heb het nog niet kunnen vinden, maar kun je vertellen wat de diepste oorzaak van je PS was? Wat was de diepste gedachte die je over jezelf had die al die vervormingen creeerde, en hoe is dat bij jou ontstaan?
Als die vraag al gesteld is, laat dan maar hoor, dan lees ik weer verder
[ Bericht 0% gewijzigd door Tengano op 04-04-2019 23:31:39 ]
Heb het nog niet kunnen vinden, maar kun je vertellen wat de diepste oorzaak van je PS was? Wat was de diepste gedachte die je over jezelf had die al die vervormingen creeerde, en hoe is dat bij jou ontstaan?
Als die vraag al gesteld is, laat dan maar hoor, dan lees ik weer verder
[ Bericht 0% gewijzigd door Tengano op 04-04-2019 23:31:39 ]
Wat een mooie setup zeg. Klinkt best als een goeie kliniek wel.quote:
[..]
Soms bleef de therapeut er even bij zitten als die het niet vertrouwde, maar de rest van de groep stond inderdaad gewoon op en ging weg. Daarnaast was er 1 huistaak die inhield dat je zorg droeg voor dit soort gevallen. Diegene moest dus er altijd bijblijven als er iets in deze trant gebeurde.
Iig laten ze er daar geen gras over groeien
Wat fijn dat je dat nog doet! Genoeg ouwe lullen van 30 met rijtjeshuis die denken: deed ik dat maar.quote:
[..]
Dan denk ik toch vaak, dat hoort niet meer op je 30e toch?
Maar het is inderdaad wél mijn vrije kind
Idd: je vrije kind. Niet laten intomen
Somebody that I used to know
Dat snap ikquote:
[..]
Vraag je maar eens af welke ouder dat tegen je zegt...
Maar ik wil er geen therapeutisch topic van maken hoor. Maar it brings back memories om hier te lezen.
Weet je, toen ik pas weer thuis was had ik echt het idee dat iedereen eens intern zou 'moeten'. Het brengt je zó veel, je leert jezelf zó door en door kennen. Plus ik heb veel meer inzicht gekregen in menselijk gedrag en drijfveren in zijn algemeenheid. Hoe zwaar het ook was, ik ben heel dankbaar voor het feit dat ik daar opgenomen ben geweest.
En verder amen! Helemaal eens met wat je zegt!
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Nee, daar heb ik nog geen antwoord op gegeven!quote:
Ik ben pas bij post 52 van dit topic; kan het bijna niet bijbenen
Heb het nog niet kunnen vinden, maar kun je vertellen wat de diepste oorzaak van je PS was? Wat was de diepste gedachte die je over jezelf had die al die vervormingen creeerde, en hoe is dat bij jou ontstaan?
Als die vraag al gesteld is, laat dan maar hoor, dan lees ik weer verder
Het is natuurlijk heel lastig om er een specifiek moment aan te hangen. Bij is het in ieder geval al héél erg vroeg in mijn leven ontstaan. Vroeger was ik gewoon een vrolijk, heel oprecht kind dat informatie opzoog als een spons zeg maar. Ik kon al heel vroeg lezen, keek altijd naar het jeugdjournaal etc.. Toen ik op de kleuterschool kwam, maakte ik me bijvoorbeeld druk om hongersnood in Rwanda en vond ik het raar dat niemand in mijn klas wist wie Hitler was...
In groep 3 moest ik gewoon beginnen met lezen bij De Vis In De Kom enzo. Kortom, ik realiseerde me daar dat ik best wel heel anders dat de rest was en daar werd ik ook veel mee gepest. Daar heb ik me wel een verdedigingsmechanisme aangeleerd, wat dus bestond uit m'n mond houden, vooral niet laten merken dat ik al kon lezen en meedoen met wat er gevraagd werd. Niet opvallen dus zeg maar. Dat mechanisme is er dus keihard in gebleven en heb ik me steeds meer en meer eigen gemaakt.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Nee, zeker niet!quote:
[..]
Wat een mooie setup zeg. Klinkt best als een goeie kliniek wel.
Iig laten ze er daar geen gras over groeien
Ik zal ook nooit het allereerste gesprek bij de intake vergeten daar... Normaal draaide ik altijd een heel standaard verhaal af als ik weer eens bij een nieuwe behandelaar kwam. Dit was de eerste keer dat ze daar geen genoegen mee namen en echt doorvroegen zeg maar... Dat was echt schrikken...
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Hehe, dat doe ik als puntje bij paaltje komt ook zeker niet hoorquote:Op donderdag 4 april 2019 23:23 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Wat fijn dat je dat nog doet! Genoeg ouwe lullen van 30 met rijtjeshuis die denken: deed ik dat maar.
Idd: je vrije kind. Niet laten intomen
Ik vind het ook wel fijn dat het nog kan! Wie weet hoe snel die kinderen enzo gaan komen
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Herkenbaar wel hoorquote:
[..]
Precies, die!
Al weet ik niet of ik per se in mijn positieve kind zit in dat soort gevallen hoor
Ik woon in m'n eentje in een flatje en zit elk weekend met m'n beste vriend (en VIP
Ik vind het bijvoorbeeld ook nog steeds moeilijk om maat te houden op zo'n avond. Ik drink doordeweeks en thuis nooit alcohol, dus ik ben geen alcoholist ofzo, maar op zo'n avondje in de kroeg blijf ik wel altijd gewoon doordrinken en ga ik altijd wel redelijk aangeschoten naar huis (gelukkig niet tot kotsen aan toe, dat heb ik toen ik 16-17 was wel een paar keer gedaan, maar daar ben ik dan wél weer klaar mee
Maar het is inderdaad wél mijn vrije kind
36, al jaren getrouwd, moeder, en zonder enige psychiatrische geschiedenis
Maar met innerlijk kind wat eeuwig 17 blijft
Gebruik het in je voordeel, dan heb je er geen last maar plezier van
Verder leerzaam om te lezen. Mooi dat je je zo bloot durft te geven
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Goh, wat bizar om te horen hoe dat bij jou ontstaan is dan. Het was dus puur een verdedigings- of overlevingsmechanisme door die kutkinderen bij jou in de klasquote:
[..]
Nee, daar heb ik nog geen antwoord op gegeven!
Het is natuurlijk heel lastig om er een specifiek moment aan te hangen. Bij is het in ieder geval al héél erg vroeg in mijn leven ontstaan. Vroeger was ik gewoon een vrolijk, heel oprecht kind dat informatie opzoog als een spons zeg maar. Ik kon al heel vroeg lezen, keek altijd naar het jeugdjournaal etc.. Toen ik op de kleuterschool kwam, maakte ik me bijvoorbeeld druk om hongersnood in Rwanda en vond ik het raar dat niemand in mijn klas wist wie Hitler was...
In groep 3 moest ik gewoon beginnen met lezen bij De Vis In De Kom enzo. Kortom, ik realiseerde me daar dat ik best wel heel anders dat de rest was en daar werd ik ook veel mee gepest. Daar heb ik me wel een verdedigingsmechanisme aangeleerd, wat dus bestond uit m'n mond houden, vooral niet laten merken dat ik al kon lezen en meedoen met wat er gevraagd werd. Niet opvallen dus zeg maar. Dat mechanisme is er dus keihard in gebleven en heb ik me steeds meer en meer eigen gemaakt.
Maar nu op je 30ste zit je weer in dezelfde situatie; Nu heb jij je therapie gehad, weet je wat je vervormingen zijn, en zie je die ook bij anderen die makkelijk 25 jaar ouder zijn, en zij hebben er totaal geen weet van
Ik vond het een leuke avond zo en het is een stuk populairder onderwerp dan ik verwacht had toen ik mezelf aanmeldde
Ik moet morgen weer de kantoorslaaf gaan uithangen, dus ik ga mijn bedje eens opzoeken. Er zal vannacht heus nog wel het een en ander in het topic komen, maar ik heb het account morgen nog als het goed is, dus dan zal ik nog even een paar blikken in het topic werpen als het niet te druk is op werk!
Gelukkig dat het leerzaam is ook
Ik moet morgen weer de kantoorslaaf gaan uithangen, dus ik ga mijn bedje eens opzoeken. Er zal vannacht heus nog wel het een en ander in het topic komen, maar ik heb het account morgen nog als het goed is, dus dan zal ik nog even een paar blikken in het topic werpen als het niet te druk is op werk!
En gelijk heb je!quote:
[..]
Herkenbaar wel hoor
36, al jaren getrouwd, moeder, en zonder enige psychiatrische geschiedenis
Maar met innerlijk kind wat eeuwig 17 blijft
Gebruik het in je voordeel, dan heb je er geen last maar plezier van
Verder leerzaam om te lezen. Mooi dat je je zo bloot durft te geven
Gelukkig dat het leerzaam is ook
Tuurlijk, ik zeker dingen bij mensen die ik anders niet had gezien! Maar het is natuurlijk ook zo dat als jij (en in mindere mate je omgeving) er geen last van hebt, het in feite niet veel uitmaakt als je je niet laat behandelen..quote:
[..]
Goh, wat bizar om te horen hoe dat bij jou ontstaan is dan. Het was dus puur een verdedigings- of overlevingsmechanisme door die kutkinderen bij jou in de klas
Maar nu op je 30ste zit je weer in dezelfde situatie; Nu heb jij je therapie gehad, weet je wat je vervormingen zijn, en zie je die ook bij anderen die makkelijk 25 jaar ouder zijn, en zij hebben er totaal geen weet van
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Zo vanaf je 4de a 5de al getekend voor het leven.
Heb je het gevoel dat je met deze intensieve therapie, verder bent gekomen?
Heb je het gevoel dat je met deze intensieve therapie, verder bent gekomen?
Was het gezellig op de afdeling?
Ik woon zelf extern van kliniek.. of tenminste, Altrecht is om de hoek
Ik was ook altijd de "professor" van de klas, werd daar ook mee gepest en dus deed ik maar minder m'n best om maar gelijk te zijn met de anderen.
Niet dat dat iets uitmaakte overigens.
Ik woon zelf extern van kliniek.. of tenminste, Altrecht is om de hoek
Bekend verhaal overigens.quote:
[..]
Nee, daar heb ik nog geen antwoord op gegeven!
Het is natuurlijk heel lastig om er een specifiek moment aan te hangen. Bij is het in ieder geval al héél erg vroeg in mijn leven ontstaan. Vroeger was ik gewoon een vrolijk, heel oprecht kind dat informatie opzoog als een spons zeg maar. Ik kon al heel vroeg lezen, keek altijd naar het jeugdjournaal etc.. Toen ik op de kleuterschool kwam, maakte ik me bijvoorbeeld druk om hongersnood in Rwanda en vond ik het raar dat niemand in mijn klas wist wie Hitler was...
In groep 3 moest ik gewoon beginnen met lezen bij De Vis In De Kom enzo. Kortom, ik realiseerde me daar dat ik best wel heel anders dat de rest was en daar werd ik ook veel mee gepest. Daar heb ik me wel een verdedigingsmechanisme aangeleerd, wat dus bestond uit m'n mond houden, vooral niet laten merken dat ik al kon lezen en meedoen met wat er gevraagd werd. Niet opvallen dus zeg maar. Dat mechanisme is er dus keihard in gebleven en heb ik me steeds meer en meer eigen gemaakt.
Ik was ook altijd de "professor" van de klas, werd daar ook mee gepest en dus deed ik maar minder m'n best om maar gelijk te zijn met de anderen.
Niet dat dat iets uitmaakte overigens.
Man man man, daarvan raak je toch automatisch gek...quote:
[..]
Vooral veel therapieën volgen! We hadden van 7:45 tot 8:15 een therapieblok, van 8:30 tot 10:00, van 10:00 tot 10:30, van 10:30 tot 12:00, van 12:30 tot 13:00, van 13:30 tot 15:00, van 15:00 tot 15:30, van 15:30 tot 17:00, van 18:00 tot 18:30 en van 22:00 tot 22:15....
Tussendoor was het vooral je huistaak uitvoeren, zoals bijvoorbeeld koken, afwassen, tafel dekken en dat soort dingen.
Daarnaast maakte ik 's avonds meestal een wandeling in de omgeving met een paar groepsgenoten.
Van 22:15 tot 7:45 sliep ik, want het is echt supervermoeiend
Ik zwaai naar dieren.
Ik ben ook al in de 30, en idd dat zie ik ook om mij heen en juist totaal geen zin in..gewoon lekker beetje zuipen, vakantie...beetje het studentenleven maar dan wel met de verantwoordelijkheden van een baan en eigen huis..quote:
[..]
Precies, die!
Al weet ik niet of ik per se in mijn positieve kind zit in dat soort gevallen hoor
Ik woon in m'n eentje in een flatje en zit elk weekend met m'n beste vriend (en VIP
Ik vind het bijvoorbeeld ook nog steeds moeilijk om maat te houden op zo'n avond. Ik drink doordeweeks en thuis nooit alcohol, dus ik ben geen alcoholist ofzo, maar op zo'n avondje in de kroeg blijf ik wel altijd gewoon doordrinken en ga ik altijd wel redelijk aangeschoten naar huis (gelukkig niet tot kotsen aan toe, dat heb ik toen ik 16-17 was wel een paar keer gedaan, maar daar ben ik dan wél weer klaar mee
Maar het is inderdaad wél mijn vrije kind
Ik zwaai naar dieren.
quote:Op donderdag 4 april 2019 19:29 schreef FlippingCoin het volgende:
[..]
Ah. Hm... Is het echt zo dat er her en der wat mensen knikkebollende in dwangbuisen zitten en er wat mannen luidvloekend schaken en zo.
Nou ja ik bedoel hoe ver staat dit af van de realiteit eigenlijk.
deze gast.
Die types heb je vast maar die zijn te ver heen om nog iets van therapie te volgen, hoogstens wat speltherapie voor de motorische vaardigheden.quote:
[..]
Ah. Hm... Is het echt zo dat er her en der wat mensen knikkebollende in dwangbuisen zitten en er wat mannen luidvloekend schaken en zo.
Nou ja ik bedoel hoe ver staat dit af van de realiteit eigenlijk.
De gemiddelde mens die therapie volgt is verder gewoon "normaal" (maar goed, wat is normaal?) maar loopt tegen bepaalde blokkades op.
je kan bijv,. therapie volgen tegen depressie maar ook therapie om meer zelfvertrouwen te krijgen.
Ik heb zelf toevallig pas een Acceptance and Commitment Therapie gevolgd, helpt om dingen te accepteren en om dingen uit te voeren.
Intern zitten betekent ook vaak gewoon meer tijd om je aan de therapie te wijden, niet dat je gek bent.
Ben je met zo'n 3 maanden klaar ipv dat je 2 jaar lang een keer per week therapie volgt.
echt zwakzinnigen worden ook niet snel in een dwamgbuis gestopt trouwens, alleen als er kas is dat ze zichzelf of anderen verwonden door bijv. spieerspasmes maar dat is niet bewust.
Interessant om te lezen hoe het er bij jou in de kliniek aan toe ging en goed dat je je verhaal deelt hier
Ik heb 5 jaar geleden een zelfde soort opname gedaan in een andere kliniek, alleen duurde die officieel 1 jaar. Alleen ben ik vanwege persoonlijke omstandigheden na ruim 4 maanden gestopt. Zo'n opname is heel intensief omdat echt alles therapie is en je constant gespiegeld wordt. Maar daardoor moet je het idd wel aan gaan en kun je niet vermijden.
Ik herken wel veel dingen die hetzelfde zijn, al waren er bij mij ook wel veel dingen anders. Zo hadden wij gewoon individuele startdata, dus geen junioren/senioren systeem. Wel kreeg je in je eindfase meer privileges, zoals een eigen slaapkamer (wij sliepen verder op 2-persoons kamers)
En wij zaten met 27!!! mensen (3 groepen van 9) in 1 huis. De meeste therapieën hadden we met onze eigen stamgroep van 9, maar dus ook wel dingen met iedereen. Bij ons was er wel 24/7 begeleiding aanwezig. En wij hadden gelukkig wel gewoon een tv, internet, pc's (of gewoon je eigen laptop) en naast de woonkamer ook nog een hobbyruimte.
Nadat ik gestopt was met de klinische behandeling ben ik nog wel verder gegaan met de 3-daagse deeltijd. Maar nu jaren later blijkt dat ik helemaal geen PS heb, maar iets anders. Maar desondanks heb ik er wel veel aan gehad en heb ik toch wel veel geleerd over mezelf.
Fijn dat het nu 2 jaar later met jou al zoveel beter gaat.
Heb je op die terugkomdagen na helemaal geen andere therapie meer gehad?
Bij ons stroomden de meesten daarna toch nog door naar een deeltijd om af te bouwen of kregen ze nog wel ambulante behandeling. En er waren ook mensen die de behandeling zelfs voor de tweede keer deden.
Ik heb 5 jaar geleden een zelfde soort opname gedaan in een andere kliniek, alleen duurde die officieel 1 jaar. Alleen ben ik vanwege persoonlijke omstandigheden na ruim 4 maanden gestopt. Zo'n opname is heel intensief omdat echt alles therapie is en je constant gespiegeld wordt. Maar daardoor moet je het idd wel aan gaan en kun je niet vermijden.
Ik herken wel veel dingen die hetzelfde zijn, al waren er bij mij ook wel veel dingen anders. Zo hadden wij gewoon individuele startdata, dus geen junioren/senioren systeem. Wel kreeg je in je eindfase meer privileges, zoals een eigen slaapkamer (wij sliepen verder op 2-persoons kamers)
En wij zaten met 27!!! mensen (3 groepen van 9) in 1 huis. De meeste therapieën hadden we met onze eigen stamgroep van 9, maar dus ook wel dingen met iedereen. Bij ons was er wel 24/7 begeleiding aanwezig. En wij hadden gelukkig wel gewoon een tv, internet, pc's (of gewoon je eigen laptop) en naast de woonkamer ook nog een hobbyruimte.
Nadat ik gestopt was met de klinische behandeling ben ik nog wel verder gegaan met de 3-daagse deeltijd. Maar nu jaren later blijkt dat ik helemaal geen PS heb, maar iets anders. Maar desondanks heb ik er wel veel aan gehad en heb ik toch wel veel geleerd over mezelf.
Fijn dat het nu 2 jaar later met jou al zoveel beter gaat.
Heb je op die terugkomdagen na helemaal geen andere therapie meer gehad?
Bij ons stroomden de meesten daarna toch nog door naar een deeltijd om af te bouwen of kregen ze nog wel ambulante behandeling. En er waren ook mensen die de behandeling zelfs voor de tweede keer deden.
Ooit eens geweest toen mijn broer op zo'n afdeling zat. Toch wel een van de meest bizarre ervaringen van mijn leven.quote:
[..]
Ja, als je dat wilde wel. Hierboven heb ik ergens neergezet hoe de opzet qua tijd was (met de twee keer 6,5 week). In elke 6,5 week zaten 2 zogenaamde VIP-avonden (dus tijdens je hele cyclus had je er 4 in totaal) met elk hun eigen thema. Als groep van 10 mochten we in totaal 35 VIPS uitnodigen (wat natuurlijk weer een stukje therapie opleverde, aangezien dit 3,5 VIP per persoon is). Dat kon natuurlijk iedereen zijn die je maar wilde, dus ook familie ja.
Mijn VIPs waren mijn ouders en mijn beste vriend.
Op woensdag 31 januari 2007 19:20 schreef Lord_Vetinari het volgende:
Ik heb veel stomme posts gezien op fora, maar deze zit toch wel in de top 10 (voorzichtig geschat; het kan ook de top 5 zijn). Nou ik sta iig in zijn top 10
Ik heb veel stomme posts gezien op fora, maar deze zit toch wel in de top 10 (voorzichtig geschat; het kan ook de top 5 zijn). Nou ik sta iig in zijn top 10
wat voor fouten ??quote:
Op een gegeven moment had ik voor het eerst in mijn leven een relatie en ik merkte aan mezelf dat ik zelfs als ik "blanco" met een nieuw persoon begin ik dezelfde fouten bleef maken. Toen besloot ik mijn leven rigoreus om te gooien en voor een stevige behandeling te gaan, wat dus een opname werd.
Sloeg je een nieuwe kennis gelijk op haar / zijn bek voor je hallo zei?
Kan me niets voorstellen wat je met een blanco persoon fout zou kunnen doen
When people do counterfeiting , they go to jail , when public servants do that they get re-elected
Ah ja oké, ald ik zie hoe veel therapie dat dan weer is per dag snap ik dat ja.quote:
[..]
Die types heb je vast maar die zijn te ver heen om nog iets van therapie te volgen, hoogstens wat speltherapie voor de motorische vaardigheden.
De gemiddelde mens die therapie volgt is verder gewoon "normaal" (maar goed, wat is normaal?) maar loopt tegen bepaalde blokkades op.
je kan bijv,. therapie volgen tegen depressie maar ook therapie om meer zelfvertrouwen te krijgen.
Ik heb zelf toevallig pas een Acceptance and Commitment Therapie gevolgd, helpt om dingen te accepteren en om dingen uit te voeren.
Intern zitten betekent ook vaak gewoon meer tijd om je aan de therapie te wijden, niet dat je gek bent.
Ben je met zo'n 3 maanden klaar ipv dat je 2 jaar lang een keer per week therapie volgt.
echt zwakzinnigen worden ook niet snel in een dwamgbuis gestopt trouwens, alleen als er kas is dat ze zichzelf of anderen verwonden door bijv. spieerspasmes maar dat is niet bewust.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Zo, ik zit weer de kantoorslaaf uit te hangen, dus nog even een paar antwoorden zo tussendoor
Dat heb ik zeker wel ja! Sterker nog, ik heb ook het idee dat de mensen om mij heen er iets aan gehad hebben voor hunzelf.quote:
Zo vanaf je 4de a 5de al getekend voor het leven.
Heb je het gevoel dat je met deze intensieve therapie, verder bent gekomen?
Het zeker wel gezellig ook hoor! Ik sliep met iemand op de kamer die wel aardig overeenkomende interesses had, dus dat was altijd wel leuk. Daarnaast gingen we op die vrije dinsdagmiddag vaak uit eten oid met de hele groep.quote:
Was het gezellig op de afdeling?
Ik woon zelf extern van kliniek.. of tenminste, Altrecht is om de hoek
[..]
Bekend verhaal overigens.
Ik was ook altijd de "professor" van de klas, werd daar ook mee gepest en dus deed ik maar minder m'n best om maar gelijk te zijn met de anderen.
Niet dat dat iets uitmaakte overigens.
Klinkt wel herkenbaar hoor! Veel mensen zijn inderdaad nog verder gegaan met andere vormen van therapie. Ikzelf heb buiten de terugkomdagen niks meer gedaan. Ik heb ook niet het idee dat het nodig is geweest. Ik heb bijvoorbeeld nog steeds heel veel aan mijn VIPs.quote:
Interessant om te lezen hoe het er bij jou in de kliniek aan toe ging en goed dat je je verhaal deelt hier
Ik heb 5 jaar geleden een zelfde soort opname gedaan in een andere kliniek, alleen duurde die officieel 1 jaar. Alleen ben ik vanwege persoonlijke omstandigheden na ruim 4 maanden gestopt. Zo'n opname is heel intensief omdat echt alles therapie is en je constant gespiegeld wordt. Maar daardoor moet je het idd wel aan gaan en kun je niet vermijden.
Ik herken wel veel dingen die hetzelfde zijn, al waren er bij mij ook wel veel dingen anders. Zo hadden wij gewoon individuele startdata, dus geen junioren/senioren systeem. Wel kreeg je in je eindfase meer privileges, zoals een eigen slaapkamer (wij sliepen verder op 2-persoons kamers)
En wij zaten met 27!!! mensen (3 groepen van 9) in 1 huis. De meeste therapieën hadden we met onze eigen stamgroep van 9, maar dus ook wel dingen met iedereen. Bij ons was er wel 24/7 begeleiding aanwezig. En wij hadden gelukkig wel gewoon een tv, internet, pc's (of gewoon je eigen laptop) en naast de woonkamer ook nog een hobbyruimte.
Nadat ik gestopt was met de klinische behandeling ben ik nog wel verder gegaan met de 3-daagse deeltijd. Maar nu jaren later blijkt dat ik helemaal geen PS heb, maar iets anders. Maar desondanks heb ik er wel veel aan gehad en heb ik toch wel veel geleerd over mezelf.
Fijn dat het nu 2 jaar later met jou al zoveel beter gaat.
Heb je op die terugkomdagen na helemaal geen andere therapie meer gehad?
Bij ons stroomden de meesten daarna toch nog door naar een deeltijd om af te bouwen of kregen ze nog wel ambulante behandeling. En er waren ook mensen die de behandeling zelfs voor de tweede keer deden.
Ik startte al heel snel met verkeerd gedrag dat ik altijd al had, met name veel liegen tegen haar. Dus dat. Niet fysiek uiteraardquote:
[..]
wat voor fouten ??
Sloeg je een nieuwe kennis gelijk op haar / zijn bek voor je hallo zei?
Kan me niets voorstellen wat je met een blanco persoon fout zou kunnen doen
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Volgens mij heb je wel een "lichte" gedragsstoornis of niet? Zijn daar gradaties in?
Mijn neef heeft dit ook en die komt zijn huis helemaal niet uit, bijna nooit gewerkt, en zit al 8 jaar in een uitkering. Die heeft ook de vermijdende persoonlijkheidsstoornis. Het lijkt me sterk dat je daar in 3 maanden vanaf kunt komen.
Mijn neef heeft dit ook en die komt zijn huis helemaal niet uit, bijna nooit gewerkt, en zit al 8 jaar in een uitkering. Die heeft ook de vermijdende persoonlijkheidsstoornis. Het lijkt me sterk dat je daar in 3 maanden vanaf kunt komen.
Deceit for a lifetime has taken it's toll.
An emotional void, I feel numb and cold.
You're all dead to me now. And has been for long.
The time has come to reap what you've sown.
An emotional void, I feel numb and cold.
You're all dead to me now. And has been for long.
The time has come to reap what you've sown.
waarom zou je liegen, het creëert een muur tussen jou en je naasten , die nauwelijks weer af te breken is,quote:
Zo, ik zit weer de kantoorslaaf uit te hangen, dus nog even een paar antwoorden zo tussendoor
[..]
Ik startte al heel snel met verkeerd gedrag dat ik altijd al had, met name veel liegen tegen haar. Dus dat. Niet fysiek uiteraard
Tenzij je bang bent de waarheid te vertellen uit angst voor de consequenties, maar dan nog moet je een eenheid met je partner blijven
Althans proberen
Zonder naasten ben je alleen in de wereld
Je wilt ook niet dat zei tegen jou liegen
When people do counterfeiting , they go to jail , when public servants do that they get re-elected
Zeker zijn er gradaties in. Sommige mensen gaan inderdaad zo ver als jouw neef. Bij mij valt dat dus wel weer mee, als je me net ontmoet zou je niks aan me merken. Ik werk gewoon, ik vind het leuk om te gaan stappen etc, dus ik ben eigenlijk in de koetjes-en-kalfjes-omgang heel normaalquote:
Volgens mij heb je wel een "lichte" gedragsstoornis of niet? Zijn daar gradaties in?
Mijn neef heeft dit ook en die komt zijn huis helemaal niet uit, bijna nooit gewerkt, en zit al 8 jaar in een uitkering. Die heeft ook de vermijdende persoonlijkheidsstoornis. Het lijkt me sterk dat je daar in 3 maanden vanaf kunt komen.
Er vanaf komen lukt ook zeker niet in die 3 maanden. Je krijgt alleen wel allerlei inzichten over jezelf aangeleerd en hoe je met bepaalde situaties kan omgaan en dat soort zaken. Hoe het in de kliniek genoemd werd, je krijgt een nieuw script.
Het is daarna aan jou om daar mee verder te gaan en dat nieuwe script te ontwikkelen en uit te bouwen, net zoals dat je met je oude script hebt gedaan. Daar gaat dus veel en veel meer tijd overheen dan die 3 maanden, maar je hebt een houvast.
Ergens kan je het vergelijken met autorijlessen. Tijdens je lessen leer je hoe je auto reageert enzo, maar het échte autorijden leer je pas op het moment dat je het papiertje in je zak hebt.
Tja, als het zo makkelijk was, dan waren psychologen en klinieken niet nodigquote:
[..]
waarom zou je liegen, het creëert een muur tussen jou en je naasten , die nauwelijks weer af te breken is,
Tenzij je bang bent de waarheid te vertellen uit angst voor de consequenties, maar dan nog moet je een eenheid met je partner blijven
Althans proberen
Zonder naasten ben je alleen in de wereld
Je wilt ook niet dat zei tegen jou liegen
Rationeel gezien klopt het natuurlijk helemaal wat je zegt en dat wist ik destijds ook allemaal wel. Maar ratio en handelen in de praktijk als er zich iets voordoet zijn 2 hele verschillende dingen.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ben je wel eens verliefd geworden op een psycholo(o)g(e) ?
Google is your friend, abuse your friends
Had je ook een aha moment en wat was dat?
Heb je de indruk dat het verblijf je echt geholpen heeft?
Vind je de therapieën niet enorm naïef geitenwollensokkerig?
Heb je de indruk dat het verblijf je echt geholpen heeft?
Vind je de therapieën niet enorm naïef geitenwollensokkerig?
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
Nee en zelfs nog nooit eentje aantrekkelijk gevondenquote:Op vrijdag 5 april 2019 14:23 schreef Metalfrost het volgende:
Ben je wel eens verliefd geworden op een psycholo(o)g(e) ?
Ik heb niet echt een aha-moment gehad, alleen een moment dat ik besefte dat het echt niet goed was hoe ik bezig was toen ik iets met m'n ex kreeg.quote:
Had je ook een aha moment en wat was dat?
Heb je de indruk dat het verblijf je echt geholpen heeft?
Vind je de therapieën niet enorm naïef geitenwollensokkerig?
Ik heb zeker het idee dat het me geholpen heeft ja!
Ik snap dat mensen dat kunnen vinden, maar dat verschilt heel erg per soort therapie en zelfs per behandelaar binnen de therapie. Hier viel het heel erg mee.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Je leeft dan dus 3 maanden lang vrijwel continue met psychologen in hun professionele context enerzijds en mensen met toch wel serieuze mentale problematiek anderzijds.
Hoe was dat voor je? En deed dat niet iets met je beeld van de gemiddelde mens, als in dat je het erop gaat lijken dat dergelijke problematiek de norm is? Dus dat je toen je weer buiten was eraan moest wennen dat er ook een heleboel mensen zijn zonder dergelijke problematiek, wiens leven eigenlijk wel soepeltjes loopt en met wie je niet zo'n diepe openheid zult hebben als met je therapiegenoten?
Hoe was dat voor je? En deed dat niet iets met je beeld van de gemiddelde mens, als in dat je het erop gaat lijken dat dergelijke problematiek de norm is? Dus dat je toen je weer buiten was eraan moest wennen dat er ook een heleboel mensen zijn zonder dergelijke problematiek, wiens leven eigenlijk wel soepeltjes loopt en met wie je niet zo'n diepe openheid zult hebben als met je therapiegenoten?
Religion taking credit for morality and ethics is like Justin Bieber taking credit for the creation of music.
niet alles gelezen.
-weg-
welke vorm van therapie volgde je?
[ Bericht 17% gewijzigd door #ANONIEM op 06-04-2019 09:30:58 (Dit zouden we niet doen.) ]
-weg-
welke vorm van therapie volgde je?
[ Bericht 17% gewijzigd door #ANONIEM op 06-04-2019 09:30:58 (Dit zouden we niet doen.) ]
Lees dan wél alles.quote:
niet alles gelezen.
-weg-
welke vorm van therapie volgde je?
Dan wist je dat hij in dit topic niet gaat vertellen waar hij gezeten heeft (en ook niet wil dat iemand die het uit de context opmaakt het hier vertelt). Ook zijn therapievorm is al uitgebreid besproken.Dat lijkt mij nou ook.quote:
Weet je, toen ik pas weer thuis was had ik echt het idee dat iedereen eens intern zou 'moeten'. Het brengt je zó veel, je leert jezelf zó door en door kennen. Plus ik heb veel meer inzicht gekregen in menselijk gedrag en drijfveren in zijn algemeenheid.
Op mijn middelbare school hadden we zoiets in het klein. We zaten een paar dagen achter elkaar in een vakantiehuisje met de klas (of de helft?). We sliepen wel thuis, maar de rest van de tijd waren we dan ook zonder afleiding aan het werk met dit soort thema's. Het contact met de klasgenoten had die dagen veel meer diepgang dan normaal gesproken op school, we leerden elkaar en onszelf beter kennen, en gingen elkaar en onszelf zo automatisch meer waarderen. 
Wel jammer dat die fijne vibe toch vrij snel weer verdween, eenmaal terug in het normale leven.[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 06-04-2019 09:31:28 ]
Welke soorten therapie had je allemaal?
En had je psychotherapeuten of psychologen?
En had je psychotherapeuten of psychologen?
Ik moest de groeten doen van Kapitein Ortega.
|
|
