ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #151 Autisme S*cks

quote:

Op zondag 28 april 2019 00:34 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

Wel een praktische tip in ieder geval. Maar ik denk niet dat het iets voor mij is. Ik heb er eigenlijk vooral last van bij drukke borrels/feesten/uitgaansgelegenheden, dus het belemmert mij niet zo zeer in een zakelijke omgeving. Ik vind het ook geen probleem eigenlijk, het valt mij alleen wel vaak op. En als ik echt een gesprek wil voeren vraag ik wel of iemand op een rustiger plek wel komen staan.

Ik dacht meer aan zakelijke borrels, op café met een klant, bedrijfsuitjes waarbij je in alle drukte gezellig moet doen.

quote:

Op zaterdag 27 april 2019 02:25 schreef ParelDuiker het volgende:
Haha, dit is wel raar. Ik kan de slaap niet vatten, lag weer eens eindeloos na te denken, en nu kom ik dit testje voor kinderen tegen:
[ afbeelding ]

Wat is jullie antwoord hierop?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Het juiste antwoord
#ziemijeensneurotypischzijn

Het plaatje staat ook in de OP.

Ik heb tijdens koningsdag door Amsterdam gelopen en dan is het natuurlijk enorm druk, maar ik ben gewoon blijven lopen (met m'n maten) en op momenten dat ik enigszins een rust ervoer ben ik stil gaan staan en zo heb ik mijn prikkelontvangst beperkt. En tijdens uitgaan word ik meegezogen door de muziek, sluit ik mijn ogen en kan ik zo lang doorgaan als ik wil. En in bepaalde situaties zijn er middelen in het spel en dan maakt het ook weer minder uit

quote:

Op maandag 29 april 2019 20:08 schreef kuolema het volgende:

[..]

Het juiste antwoord
#ziemijeensneurotypischzijn

Het plaatje staat ook in de OP.

Zowaar, ik ook, maar dat vond ik dan weer logisch.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik wil een gehoorbeschermer kopen, van die oorkappen. Heb op internet gekeken maar nog geen keuze kunnen maken. Wie heeft er ervaring mee en tips? Welke SNR-waarde heb je minimaal nodig?
Ik wil het thuis gebruiken als ik behoefte heb aan stilte en mee kunnen nemen als noodhulpmiddel om altijd bij me te hebben. Maar ik ben bang dat een opvouwbare ten koste gaat van mijn eisen. Voor mij is comfort het belangrijkst maar ik wil er ook niet als een bouwvakker uitzien.

Wat is SNR?

Je bedoelt zo'n noise canceller headphone?

quote:

Op maandag 29 april 2019 21:48 schreef Meridiaan het volgende:
Wat is SNR?

Je bedoelt zo'n noise canceller headphone?

Dat staat voor hoeveel dB het dempt. Nee dat bedoel ik niet, ik heb al een hoofdtelefoon voor muziek die enigszins geluid dempt, ik bedoel echt gehoorbeschermers.

[ Bericht 4% gewijzigd door kuolema op 29-04-2019 22:02:53 ]

quote:

Op maandag 29 april 2019 21:30 schreef kuolema het volgende:
Ik wil een gehoorbeschermer kopen, van die oorkappen. Heb op internet gekeken maar nog geen keuze kunnen maken. Wie heeft er ervaring mee en tips? Welke SNR-waarde heb je minimaal nodig?

Ik heb geen idee. Maar ik denk dat dat een kwestie van proberen is. Koop gehoorbescherming met demping van een gemiddeld niveau, daarna kun je altijd nog een model met lichtere of sterkere demping kopen.

quote:

Ik wil het thuis gebruiken als ik behoefte heb aan stilte en mee kunnen nemen als noodhulpmiddel om altijd bij me te hebben. Maar ik ben bang dat een opvouwbare ten koste gaat van mijn eisen. Voor mij is comfort het belangrijkst maar ik wil er ook niet als een bouwvakker uitzien.

Ik heb wel ervaring met koptelefoons. Wat naar mijn mening van belang is is de klemkracht op je hoofd en de verstelbaarheid. De klemkracht moet goed zijn maar zeker niet te hoog omdat je oren andere zeer gaan doen na verloop van tijd. De verstelbaarheid is belang omdat goed gepositioneerde oorschelpen geluid beter isoleren. Ik heb bij koptelefoon verder nooit gemerkt dat een opvouwbaar model minder is dan een niet opvouwbaar model, ik denk niet dat het wat uit maakt.

quote:

Op maandag 29 april 2019 20:08 schreef kuolema het volgende:

[..]

Het juiste antwoord
#ziemijeensneurotypischzijn

Het plaatje staat ook in de OP.

quote:

Op maandag 29 april 2019 20:40 schreef naatje_1 het volgende:

[..]

Zowaar, ik ook, maar dat vond ik dan weer logisch.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Misschien ben ik gewoon dom.

quote:

Op maandag 29 april 2019 21:30 schreef kuolema het volgende:
Ik wil een gehoorbeschermer kopen, van die oorkappen. Heb op internet gekeken maar nog geen keuze kunnen maken. Wie heeft er ervaring mee en tips? Welke SNR-waarde heb je minimaal nodig?
Ik wil het thuis gebruiken als ik behoefte heb aan stilte en mee kunnen nemen als noodhulpmiddel om altijd bij me te hebben. Maar ik ben bang dat een opvouwbare ten koste gaat van mijn eisen. Voor mij is comfort het belangrijkst maar ik wil er ook niet als een bouwvakker uitzien.

Oordopjes op maat gemaakt misschien nog een optie? Dan zie je er niet uit als een bouwvakker... en ze zitten wel comfortabeler dan die universele dingen. Volgens mij ook in verschillende waarden verkrijgbaar.
Ik weet niet hoeveel db ik heb, ik hoor nog wel dingen, kan bv best een gesprek voeren, maar het is allemaal wat gedempt.

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 08:25 schreef Nijna het volgende:

[..]

Oordopjes op maat gemaakt misschien nog een optie? Dan zie je er niet uit als een bouwvakker... en ze zitten wel comfortabeler dan die universele dingen. Volgens mij ook in verschillende waarden verkrijgbaar.
Ik weet niet hoeveel db ik heb, ik hoor nog wel dingen, kan bv best een gesprek voeren, maar het is allemaal wat gedempt.

Op maat gemaakte oordoppen zijn wel duur. Helaas.

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 09:02 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Op maat gemaakte oordoppen zijn wel duur. Helaas.

Dat klopt...

Zoiets?

Dempt alles net wat meer maar je kan wel gesprekken voeren.

https://www.alpine.nl/gehoorbescherming/partyplug-pro-natural/

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 09:41 schreef Koettie het volgende:
Zoiets?

Dempt alles net wat meer maar je kan wel gesprekken voeren.

https://www.alpine.nl/gehoorbescherming/partyplug-pro-natural/

Die zijn dus totaal niet comfortabel, vind ik althans. Na een paar minuten doen mijn oren al flink pijn.

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 10:02 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Die zijn dus totaal niet comfortabel, vind ik althans. Na een paar minuten doen mijn oren al flink pijn.

Oh, dat herken ik helemaal niet. Draag ze op festivals dagen achter elkaar zonder last.

Het hangt heel erg af van de vorm van je oor. Voor die prijs lijkt het me dat je ze gewoon kunt proberen. Ik ben ook heel tevreden met die alpine oordopjes. Ik heb sleepsoft oordoppen voor slapen en als ik echt niks wil horen, en partyplug oordoppen voor festivals enzo. M'n broer past ze perfect, hij raadde me ze aan. Bij mij floepen ze soms uit m'n oor, maar het gaat wel.

Ik heb die van noizezz ook wel eens geprobeerd, kreeg er oorpijn van.
Daarom heb ik uiteindelijk wel op maat laten maken en daar ben ik blijer mee.

@Tele6 , waarom wilde je meer weten over die dwangmatige handelingen van mij?

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 10:02 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Die zijn dus totaal niet comfortabel, vind ik althans. Na een paar minuten doen mijn oren al flink pijn.

Heb je misschien kleine gehoorgangen? Waarschijnlijk zijn de dopjes dan te groot voor je oren geweest, waardoor ze niet pasten.

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 20:56 schreef Meridiaan het volgende:

[..]

Heb je misschien kleine gehoorgangen? Waarschijnlijk zijn de dopjes dan te groot voor je oren geweest, waardoor ze niet pasten.

Geen idee. Alle 'over the counter' doppen die ik tot nu toe heb uitgetest (eigenlijk alle grote merken plus Hema en Kruidvat) doen pijn.

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 21:04 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Geen idee. Alle 'over the counter' doppen die ik tot nu toe heb uitgetest (eigenlijk alle grote merken plus Hema en Kruidvat) doen pijn.

Ik heb wel eens oordoppen moeten verkopen en we raadden dan de kindervarianten aan als dames pijn hadden door oordoppen. Meestal was dat omdat het dus niet goed paste. Met de kleinere maat ging het dan vaak een pak beter.

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 21:26 schreef Meridiaan het volgende:

[..]

Ik heb wel eens oordoppen moeten verkopen en we raadden dan de kindervarianten aan als dames pijn hadden door oordoppen. Meestal was dat omdat het dus niet goed paste. Met de kleinere maat ging het dan vaak een pak beter.

Dat zal vast wel, maat ik heb nu al bijna honderdvijftig euro aan oordoppen in mijn tas, die allemaal niet lekker passen. Mijn budget is op en mijn zin om verder te shoppen voorlopig ook.

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 20:51 schreef ParelDuiker het volgende:
@:Tele6 , waarom wilde je meer weten over die dwangmatige handelingen van mij?

Omdat er bij mij nog steeds twijfel is of ik autisme of een dwangstoornis heb, en daarom ben ik best wel geïnteresseerd geraakt in hoe dwang/autisme zich uit bij mensen.
Niet dat ik vervolgens dan iets wijzer word over hoe het zit met mijn belachelijke rituelen -- waarschijnlijk komen we er pas achter als m'n behandeling een eind onderweg is en ik wat stabieler ben en er minder verwarrende symptomen over zijn.

Edit:
Ik hoop dat dit het antwoord is op wat je vroeg. Zo niet, sorry en vraag gerust door. Hoe specifieker hoe beter.
Sorry dat ik niet gereageerd had op je post over de dwang. Ik ben weer eens nogal in de war en ik weet niet precies wat ik allemaal denk of wil zeggen allemaal. Sorry dus.

[ Bericht 15% gewijzigd door Tele6 op 30-04-2019 23:55:20 ]

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 23:48 schreef Tele6 het volgende:

[..]

Omdat er bij mij nog steeds twijfel is of ik autisme of een dwangstoornis heb, en daarom ben ik best wel geïnteresseerd geraakt in hoe dwang/autisme zich uit bij mensen.
Niet dat ik vervolgens dan iets wijzer word over hoe het zit met mijn belachelijke rituelen -- waarschijnlijk komen we er pas achter als m'n behandeling een eind onderweg is en ik wat stabieler ben en er minder verwarrende symptomen over zijn.

Edit:
Ik hoop dat dit het antwoord is op wat je vroeg. Zo niet, sorry en vraag gerust door. Hoe specifieker hoe beter.
Sorry dat ik niet gereageerd had op je post over de dwang. Ik ben weer eens nogal in de war en ik weet niet precies wat ik allemaal denk of wil zeggen allemaal. Sorry dus.

Geen probleem hoor! Ik was gewoon benieuwd waarom je er meer over wilde weten. Ik herken je twijfel over autisme (ASS) of een dwangstoornis (OCS). In mijn geval kan ik mij daarnaast ook nog redelijk herkennen in de kenmerken van een obsessieve-compulsieve persoonlijkheidsstoornis (OCPS). Welke rituelen heb jij dan? Als je dat wil vertellen.

Ik vermoed dat de diagnose ASS bij mij wel op zijn plaats is. Zo vertelde mijn moeder dat ik altijd een grote weerstand tegen veranderingen heb gehad. Het heeft bijvoorbeeld maanden gekost om mij in een groter bed te laten slapen terwijl mijn zus daar juist trots op was. Ook de overstap naar een andere slaapkamer heeft maanden gekost. Eveneens was dit het geval bij een andere leerkracht, een andere auto en het wisselen van vakantie naar school/werk. Om maar wat voorbeelden te noemen. De overstap van de middelbare school naar studeren vond ik ook helemaal niet leuk, terwijl mijn leeftijdsgenoten enthousiast waren om aan hun studie te beginnen.

Ook heb ik altijd weinig (vonden anderen ) interactie met andere mensen gehad. Niet zo zeer omdat ik dat niet durf omdat ik hen niet begrijp ofzo, maar gewoon omdat zij mij niet zo lijken te interesseren. Ik speelde vroeger het liefst alleen en leeftijdsgenoten mochten zich daar doorgaans niet mee bemoeien. Wederkerigheid is ook op andere terreinen niet zo aan mij besteed. Ik vertelde thuis bijvoorbeeld nooit iets over school, sport, werk of andere bezigheden. En pas sinds een paar jaar denk ik er aan om andere mensen ook te vragen hoe het met hen gaat als zij mij vragen hoe het met mij gaat. Ook al vind ik dat nog steeds moeilijk en vergeet ik het nog af en toe.

Verder ben ik doorgaans een langzame prater. In een gesprek luister ik vaak eerst geduldig naar wat alle andere deelnemers te vertellen hebben. Ik analyseer ondertussen wat zij zeggen en probeer alvast een theoretisch kader en conclusies die ik daaruit trek te formuleren. Nadat alle deelnemers hun zegje gedaan hebben neem ik vervolgens het woord en volgt een systematische uitleg van mijn visie op de kwestie die voor ligt. Gelukkig vinden de andere gespreksdeelnemers dat doorgaans wel interessant. Het gevolg is wel dat ik moeilijk een kort gesprek kan voeren en dat ik slecht een gesprek kan voeren met haastig ingesteld mensen. Dat soort gesprekken gaat simpelweg te snel voor mij.

Wat ik vanuit mijn ASS moeilijk vind zijn de vragen van mensen of ik wel gevoel heb en of ik niet eenzaam ben. Mijn vader vond wel eens dat ik geen gevoel had omdat ik altijd op een logische wijze redeneer, ook als het om kwesties gaat waarin mensen doorgaans hun gevoel laten spreken. Een meisje waarmee ik ooit twee maanden een relatie heb gehad vroeg zich dat ook af. Ik vind dat een vreselijke vraag, want ik heb het idee dat ik wel degelijk gevoel heb maar dat zich dat anders uit.

Ook heb ik een hekel aan de vragen over eenzaamheid. Ik vind het prettig en gezellig om per dag pakweg 2 tot 3 uur sociaal contact te hebben met andere mensen (en dan doel ik op andere mensen in mijn nabije omgeving hebben, samen eten, of het voeren van een gesprek). Daarna ben ik echter wel weer verzadigd en ben ik blij als ik weer alleen ben. Ik vermaak mijzelf dan uitstekend door encyclopedische lemma's, artikelen of leerboeken te lezen. Ook ga ik graag alleen fietsen om zodoende van het landschap en het weer te genieten. Maar dat lijkt voor andere mensen maar moeilijk te bevatten. Dát geeft overigens wel weer een gevoel van eenzaamheid.

Het gekke vind ik echter wel dat ik maar heel beperkt problemen lijk te ondervinden van mijn ASS. Toegegeven, in een werkomgeving waarin samenwerking gevraagd wordt of waarin het druk is heb ik er last van. Maar daarbuiten eigenlijk niet. Zo herken ik de problemen met zintuiglijke overprikkeling maar heel beperkt en heb ik het idee dat ik gezichten aardig goed kan lezen.

Wat ik vreemd vind van de dwanghandelingen die ik naar aanleiding van jouw vraag heb opgesomd is dat ik daar vroeger nooit last van had. Het is eigenlijk pas begonnen nadat ik ging studeren en werken. Dat vind ik juist kenmerkend voor OCS en niet voor ASS. Kijk ik weer vanuit ASS perspectief dan zou je het echter ook kunnen verklaren vanuit de toegenomen stress vanuit de omgeving. Tijdens studie en werk wordt er immers meer zelfstandigheid gevraagd dan op school. Dat is ook iets wat denk ik strookt met dat de dwanghandelingen bij mij toenemen als ik mij gestrest voel. Daar staat tegenover dat het ordenen van objecten en schoonmaken juist weer typisch OCS dingen zijn, maar ik heb wel weer het idee dat het bij mij niet voort komt uit angst. Het beeld is bij mij dus ambigue, al denk ik dat de ASS wel redelijk zeker is.

Wat ik vanuit OCPS herken is mijn perfectionisme, mijn vaak kritische houding en het niet kunnen delegeren van taken. Ik kan mijzelf echt uitputten met mijn perfectionisme, dan heb ik twee dagen nodig om te herstellen. Enerzijds werkt een geslaagd resultaat van mijn perfectionisme echt verslavend. Het geeft een euforisch gevoel als ik een taak, werkstuk of verslag tot in de puntjes perfect heb. Anderzijds kan ik kritisch zijn als het niet tot in de puntjes perfect is. Andere mensen zijn dan al ruim tevreden, ik som doorgaans nog wat verbeterpunten op. Het is ook een reden dat ik taken doorgaans slecht kan delegeren. Er zijn maar weinig mensen die aan mijn standaarden kunnen voldoen, en dan doe ik het liever zelf.

Wat overigens ook nog kan is dat er sprake is van comorbiditeit. ASS hoeft OCS en/of OCPS niet uit te sluiten. Sterker nog, het blijkt er vaak juist vaak samenhang mee te vertonen. Mensen met ASS hebben bovengemiddeld vaak last van OCS en/of OCPS. Ik vraag mij wel af in hoeverre het onderscheid nou echt relevant is voor een behandeling (dat was ook de reden dat ik met mijn klachten eerst naar een particuliere coach ben gestapt en niet naar een GGz-instelling). Vanuit klinisch perspectief snap ik dat men daar nieuwsgierig naar is, maar omdat fysiek meetbare criteria ontbreken is het denk ik soms lastig om onderscheid te maken.

Sorry voor de enorme lap tekst, de rust van de nachtelijke uren geeft mij nog wel eens inspiratie.

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 03:30 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

Geen probleem hoor! Ik was gewoon benieuwd waarom je er meer over wilde weten. Ik herken je twijfel over autisme (ASS) of een dwangstoornis (OCS). In mijn geval kan ik mij daarnaast ook nog redelijk herkennen in de kenmerken van een obsessieve-compulsieve persoonlijkheidsstoornis (OCPS). Welke rituelen heb jij dan? Als je dat wil vertellen.

Ik ben niet heel erg thuis in wat OCS en OCPS inhouden en in hoeverre dat bij me past. Kan best dat ik ook kenmerken van beide heb.

Ik heb vooral veel rituelen als ik naar buiten ga. Dan moet ik op een bepaalde manier ergens heen wandelen. Ik denk goed na als ik voor de eerste keer ergens heenga, want de tweede keer moet het op dezelfde manier als de vorige keer. Ik kan het ook wel anders, maar dat kost heel veel moeite en het maakt me onrustig. Fietsroutes staan ook redelijk vast. Je kunt me wel overtuigen om een andere weg te nemen dan wat ik altijd doe, maar ik word er wederom onrustig en onzeker van. Kan deels in m'n opvoeding zitten, want mijn moeder is ook heel specifiek in de routes die ze loopt of fietst (denk deels trauma door aanrijdingen). Soms moet ik om ergens heen te gaan eerst naar huis fietsen en dan pas naar het andere ding toe, terwijl dat veel verder is.

Ik heb veel moeite met douchen. Ik kan het alleen zelf als het op een specifieke manier gaat en op mijn eigen plek (een douche waar ik gewend aan ben). Ik was mijn haar, dan was ik mijzelf met een washandje in een specifieke volgorde en sommige delen met zeep en sommige zonder, daarna spoel ik de zeep af, wring het washandje op een specifieke manier uit, dan doe ik de kraan uit en pak mijn handdoek. Ik gebruik een ruwe handdoek en droog mezelf in een specifieke volgorde af. Die volgorde is al zo lang ik weet hetzelfde en ik moet hem eigenlijk veranderen, want ik heb tegenwoordig een ander lijf dan toen ik klein was, en nu droog ik mezelf rond mijn borsten bijvoorbeeld niet fatsoenlijk af

Ik ben ontzettend precies met stofzuigen. Ik kan het zo opnieuw doen als ik een stukje ben vergeten en er zijn allerlei dingen waar ik op moet letten met stofzuigen.

Met afwassen moet het bestek in een bepaalde richting in het afdruiprek. Als iemand anders afwast, doe ik het voor diegene. (Maar ik probeer me in te houden.)

Sorteren heb ik ook, maar dat heb ik nooit als een dwang/ritueel gezien, meer als een hobby. Ik heb op de middelbare school echt een paar maanden of zo besteed aan het op kleur sorteren van minuscule glazen kraaltjes. Ik bouwde niet met Lego, ik sorteerde het alleen.

quote:

Ik vermoed dat de diagnose ASS bij mij wel op zijn plaats is. Zo vertelde mijn moeder dat ik altijd een grote weerstand tegen veranderingen heb gehad. Het heeft bijvoorbeeld maanden gekost om mij in een groter bed te laten slapen terwijl mijn zus daar juist trots op was. Ook de overstap naar een andere slaapkamer heeft maanden gekost. Eveneens was dit het geval bij een andere leerkracht, een andere auto en het wisselen van vakantie naar school/werk. Om maar wat voorbeelden te noemen. De overstap van de middelbare school naar studeren vond ik ook helemaal niet leuk, terwijl mijn leeftijdsgenoten enthousiast waren om aan hun studie te beginnen.

Ja die overstap was naar hè? Ik keek er op zich wel naar uit omdat ik stiknieuwsgierig ben en nieuwe dingen op die manier wel interessant zijn, maar oh, wat was het moeilijk om te beginnen met studeren en wat was ik bang en in de war. En mijn ouders natuurlijk "Maar je was zo enthousiast, waarom ben je nu ineens bang en in de war?" Natuurlijk kun je enthousiast en bang tegelijk zijn

quote:

Ook heb ik altijd weinig (vonden anderen ) interactie met andere mensen gehad. Niet zo zeer omdat ik dat niet durf omdat ik hen niet begrijp ofzo, maar gewoon omdat zij mij niet zo lijken te interesseren. Ik speelde vroeger het liefst alleen en leeftijdsgenoten mochten zich daar doorgaans niet mee bemoeien. Wederkerigheid is ook op andere terreinen niet zo aan mij besteed. Ik vertelde thuis bijvoorbeeld nooit iets over school, sport, werk of andere bezigheden. En pas sinds een paar jaar denk ik er aan om andere mensen ook te vragen hoe het met hen gaat als zij mij vragen hoe het met mij gaat. Ook al vind ik dat nog steeds moeilijk en vergeet ik het nog af en toe.

Daarom heb ik allemaal autistische vrienden. Die vertellen gewoon zelf als ze iets willen vertellen in plaats van dat je wordt geacht ernaar te vragen Geen vage hints enzo, heerlijk.

quote:

Verder ben ik doorgaans een langzame prater. In een gesprek luister ik vaak eerst geduldig naar wat alle andere deelnemers te vertellen hebben. Ik analyseer ondertussen wat zij zeggen en probeer alvast een theoretisch kader en conclusies die ik daaruit trek te formuleren. Nadat alle deelnemers hun zegje gedaan hebben neem ik vervolgens het woord en volgt een systematische uitleg van mijn visie op de kwestie die voor ligt. Gelukkig vinden de andere gespreksdeelnemers dat doorgaans wel interessant. Het gevolg is wel dat ik moeilijk een kort gesprek kan voeren en dat ik slecht een gesprek kan voeren met haastig ingesteld mensen. Dat soort gesprekken gaat simpelweg te snel voor mij.

Wat ik vanuit mijn ASS moeilijk vind zijn de vragen van mensen of ik wel gevoel heb en of ik niet eenzaam ben. Mijn vader vond wel eens dat ik geen gevoel had omdat ik altijd op een logische wijze redeneer, ook als het om kwesties gaat waarin mensen doorgaans hun gevoel laten spreken. Een meisje waarmee ik ooit twee maanden een relatie heb gehad vroeg zich dat ook af. Ik vind dat een vreselijke vraag, want ik heb het idee dat ik wel degelijk gevoel heb maar dat zich dat anders uit.

Ook heb ik een hekel aan de vragen over eenzaamheid. Ik vind het prettig en gezellig om per dag pakweg 2 tot 3 uur sociaal contact te hebben met andere mensen (en dan doel ik op andere mensen in mijn nabije omgeving hebben, samen eten, of het voeren van een gesprek). Daarna ben ik echter wel weer verzadigd en ben ik blij als ik weer alleen ben. Ik vermaak mijzelf dan uitstekend door encyclopedische lemma's, artikelen of leerboeken te lezen. Ook ga ik graag alleen fietsen om zodoende van het landschap en het weer te genieten. Maar dat lijkt voor andere mensen maar moeilijk te bevatten. Dát geeft overigens wel weer een gevoel van eenzaamheid.

Het gekke vind ik echter wel dat ik maar heel beperkt problemen lijk te ondervinden van mijn ASS. Toegegeven, in een werkomgeving waarin samenwerking gevraagd wordt of waarin het druk is heb ik er last van. Maar daarbuiten eigenlijk niet. Zo herken ik de problemen met zintuiglijke overprikkeling maar heel beperkt en heb ik het idee dat ik gezichten aardig goed kan lezen.

Wat ik vreemd vind van de dwanghandelingen die ik naar aanleiding van jouw vraag heb opgesomd is dat ik daar vroeger nooit last van had. Het is eigenlijk pas begonnen nadat ik ging studeren en werken. Dat vind ik juist kenmerkend voor OCS en niet voor ASS. Kijk ik weer vanuit ASS perspectief dan zou je het echter ook kunnen verklaren vanuit de toegenomen stress vanuit de omgeving. Tijdens studie en werk wordt er immers meer zelfstandigheid gevraagd dan op school. Dat is ook iets wat denk ik strookt met dat de dwanghandelingen bij mij toenemen als ik mij gestrest voel. Daar staat tegenover dat het ordenen van objecten en schoonmaken juist weer typisch OCS dingen zijn, maar ik heb wel weer het idee dat het bij mij niet voort komt uit angst. Het beeld is bij mij dus ambigue, al denk ik dat de ASS wel redelijk zeker is.

Dat is ook waarom ze bij mij twijfelen of het autisme is of dwang: dat de meeste handelingen ontstaan zijn later in m'n leven en dat wijst meer op OCS. Aan de andere kant was mijn opvoeding nogal fucked up en kun je niet echt zeggen dat m'n moeder autistisch gedrag kon herkennen van toen, dus tja, wie weet deed ik het wel maar kan niemand het vertellen. Óf andersom dat m'n rare opvoeding juist de dwanghandelingen heeft versterkt en het toch OCS of OCPS is. Ingewikkeld.

quote:

Wat ik vanuit OCPS herken is mijn perfectionisme, mijn vaak kritische houding en het niet kunnen delegeren van taken. Ik kan mijzelf echt uitputten met mijn perfectionisme, dan heb ik twee dagen nodig om te herstellen. Enerzijds werkt een geslaagd resultaat van mijn perfectionisme echt verslavend. Het geeft een euforisch gevoel als ik een taak, werkstuk of verslag tot in de puntjes perfect heb. Anderzijds kan ik kritisch zijn als het niet tot in de puntjes perfect is. Andere mensen zijn dan al ruim tevreden, ik som doorgaans nog wat verbeterpunten op. Het is ook een reden dat ik taken doorgaans slecht kan delegeren. Er zijn maar weinig mensen die aan mijn standaarden kunnen voldoen, en dan doe ik het liever zelf.

Wat overigens ook nog kan is dat er sprake is van comorbiditeit. ASS hoeft OCS en/of OCPS niet uit te sluiten. Sterker nog, het blijkt er vaak juist vaak samenhang mee te vertonen. Mensen met ASS hebben bovengemiddeld vaak last van OCS en/of OCPS. Ik vraag mij wel af in hoeverre het onderscheid nou echt relevant is voor een behandeling (dat was ook de reden dat ik met mijn klachten eerst naar een particuliere coach ben gestapt en niet naar een GGz-instelling). Vanuit klinisch perspectief snap ik dat men daar nieuwsgierig naar is, maar omdat fysiek meetbare criteria ontbreken is het denk ik soms lastig om onderscheid te maken.

Sorry voor de enorme lap tekst, de rust van de nachtelijke uren geeft mij nog wel eens inspiratie.

Het onderscheid tussen autisme en OCS/OCPS voor behandeling is belangrijk, omdat de behandeling van een ontwikkelingsstoornis (je bent ermee geboren) of een persoonlijkheidsstoornis (ermee opgevoed) heel verschillend is. In het eerste geval moet je ermee leren omgaan, in het tweede moet je nieuwe patronen aanleren zodat de oude verdwijnen.

Bij mij hebben ze nu geconcludeerd dat ik hoe dan ook baat kan hebben bij psycho-educatie voor autisme, omdat ook als ik OCS/OCPS zou hebben, ik een aantal vaardigheden mis zoals realistisch plannen en omgaan met spanning. Dus die vaardigheden ga ik oefenen met een coach en met educatie.

Ik vind het wel leuk dat je zo uitgebreid antwoordt -- dan schrijf ik lekker net zoiets terug, zonder me druk te maken of het te lang is. Ik vind het leuk om te merken dat jouw manier van doen best wel op de mijne lijkt.

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 10:40 schreef Tele6 het volgende:
Ik heb vooral veel rituelen als ik naar buiten ga. Dan moet ik op een bepaalde manier ergens heen wandelen. Ik denk goed na als ik voor de eerste keer ergens heenga, want de tweede keer moet het op dezelfde manier als de vorige keer. Ik kan het ook wel anders, maar dat kost heel veel moeite en het maakt me onrustig. Fietsroutes staan ook redelijk vast. Je kunt me wel overtuigen om een andere weg te nemen dan wat ik altijd doe, maar ik word er wederom onrustig en onzeker van. Kan deels in m'n opvoeding zitten, want mijn moeder is ook heel specifiek in de routes die ze loopt of fietst (denk deels trauma door aanrijdingen). Soms moet ik om ergens heen te gaan eerst naar huis fietsen en dan pas naar het andere ding toe, terwijl dat veel verder is.

In het boek van Annelies Spek staat een soortgelijk voorbeeld. Een man ging verhuizen binnen de stad waar hij al woonde. Maar hij was zo gewend aan de oude fietsroute naar zijn werk, dat hij altijd eerst naar zijn oude huis fietste om vanaf daar de oorspronkelijke fietsroute naar zijn werk te kunnen oppakken. Bij hem kwam dat voort uit de onzekerheid die hij ervoer als hij een andere route fietste. Hij vroeg zich dan af of hij wel de juiste route fietste. Maar kennelijk vormde de extra route tussen zijn nieuwe huis en zijn oude huis dan weer geen probleem.

quote:

Ik heb veel moeite met douchen. Ik kan het alleen zelf als het op een specifieke manier gaat en op mijn eigen plek (een douche waar ik gewend aan ben). Ik was mijn haar, dan was ik mijzelf met een washandje in een specifieke volgorde en sommige delen met zeep en sommige zonder, daarna spoel ik de zeep af, wring het washandje op een specifieke manier uit, dan doe ik de kraan uit en pak mijn handdoek. Ik gebruik een ruwe handdoek en droog mezelf in een specifieke volgorde af. Die volgorde is al zo lang ik weet hetzelfde en ik moet hem eigenlijk veranderen, want ik heb tegenwoordig een ander lijf dan toen ik klein was, en nu droog ik mezelf rond mijn borsten bijvoorbeeld niet fatsoenlijk af

Nou heeft denk ik iedereen wel een bepaald ritueel onder de douche, gewoon omdat dat handig en snel werkt. Ik werk bijvoorbeeld altijd van boven naar beneden, om het zo maar te zeggen, zowel bij douchen als afdrogen. En ik heb ook favoriete handdoeken. Maar zo te lezen gaat het bij jou duidelijk een stuk verder, dan wordt het ritueel onpraktisch en werkt het belemmerend.

quote:

Ik ben ontzettend precies met stofzuigen. Ik kan het zo opnieuw doen als ik een stukje ben vergeten en er zijn allerlei dingen waar ik op moet letten met stofzuigen.

Dat herken ik wel. Ik heb sterk het vermoeden dat het bij mij voort komt uit mijn perfectionisme, want ik heb dat ook bij het uitvoeren van veel andere taken. Als ik half werk aflever heb ik het gevoel dat ik nutteloos bezig ben en dan kan ik het net zo goed niet doen vind ik. (Een belangrijke reden waarom ik mij in OCPS herken.)

quote:

[..]

Sorteren heb ik ook, maar dat heb ik nooit als een dwang/ritueel gezien, meer als een hobby. Ik heb op de middelbare school echt een paar maanden of zo besteed aan het op kleur sorteren van minuscule glazen kraaltjes. Ik bouwde niet met Lego, ik sorteerde het alleen.

Haha, dat is wel een aparte manier om met Lego te spelen. Ik weet ook niet of dwanghandeling wel een juiste term is voor mijn gedrag in dat opzicht, want het is eigenlijk niet zo zeer dwangmatig in de zin van dat ik het moet doen om iets te voorkomen. Ik zie echter wel in dat het niet zo zinvol is om alles perfect te sorteren.

Ik denk zelf dat ik wellicht een soort fascinatie heb voor voorraden. Denk aan net gespiegelde vakken in de supermarkt; een wand met schroeven, bouten en moeren gesorteerd op omvang, DIN-type en materiaalsoort bij de ijzerwarenhandel; of een goed geordende muziekcollectie. Prachtig! Een van de leukste baantjes die ik gehad heb vond ik ook order picken, hoewel dat toch vrij dom werk is. Lekker alleen door zo'n enorm magazijn lopen, en ontdekken welke ordeningssystemen er in dat magazijn zitten. Ik zou best mijn hele leven order picker willen zijn, maar ergens zou ik dat ook stom vinden want ik ben daar veel te slim en nieuwsgierig voor.

quote:

Ja die overstap was naar hè? Ik keek er op zich wel naar uit omdat ik stiknieuwsgierig ben en nieuwe dingen op die manier wel interessant zijn, maar oh, wat was het moeilijk om te beginnen met studeren en wat was ik bang en in de war. En mijn ouders natuurlijk "Maar je was zo enthousiast, waarom ben je nu ineens bang en in de war?" Natuurlijk kun je enthousiast en bang tegelijk zijn

Wat mij betreft was er gewoon zoiets als VWO 7, 8, 9, 10 en 11 geweest na VWO 1 tot en met 6. Zelfde school, zelfde docenten, zelfde mensen, maar mét nieuwe, interessante leerstof.

quote:

Daarom heb ik allemaal autistische vrienden. Die vertellen gewoon zelf als ze iets willen vertellen in plaats van dat je wordt geacht ernaar te vragen Geen vage hints enzo, heerlijk.

Ik heb helemaal geen vrienden eigenlijk (ik vind dat zo stom om het zo te noemen, maar feitelijk is het wel zo). De mensen waar ik wel eens mee om ga ken ik van diverse internetfora, gericht op verschillende onderwerpen. Gemiddeld spreek ik zo eens in de twee maanden af. Een groot voordeel is dat er altijd gedeelde interesses zijn, waardoor inhoudelijke gespreksstof altijd voor handen is. Ik vind dat ik hierin een reuze prettig systeem heb ontwikkeld.

Er is hier in de stad een spellenwinkel (met bordspellen, niet met computerspellen), die ook af en toe speelavonden organiseert. Daar zou ik nog wel eens naar toe willen omdat ik bordspellen erg leuk vind (en doorgaans is het lastig om die alleen te spelen), maar helaas durf ik dat niet. Ik weet niet zo goed hoe ik dat aan moet pakken.

quote:

Dat is ook waarom ze bij mij twijfelen of het autisme is of dwang: dat de meeste handelingen ontstaan zijn later in m'n leven en dat wijst meer op OCS. Aan de andere kant was mijn opvoeding nogal fucked up en kun je niet echt zeggen dat m'n moeder autistisch gedrag kon herkennen van toen, dus tja, wie weet deed ik het wel maar kan niemand het vertellen. Óf andersom dat m'n rare opvoeding juist de dwanghandelingen heeft versterkt en het toch OCS of OCPS is. Ingewikkeld.

Ik heb een hele stabiele opvoeding gehad, vader werkte, moeder was huisvrouw en verzorgde mij en mijn zus. Ook was er in die tijd nog niet zoveel aandacht voor ASS, dat is volgens mij pas iets wat in de jaren '00 is ontstaan, maar toen was ik al door de hele schoolperiode heen.

Mijn moeder heeft mij overigens wel eens willen laten onderzoeken, met name vanwege mijn moeite met schrijven en beperkte omgang met leeftijdsgenoten. Ook mijn mentor in de lagere klassen van de middelbare school heeft dat een keer aangeraden. Mijn vader zag daar echter helemaal niks in waardoor het er nooit van gekomen is. Nu vind ik dat wel jammer, want het had mij denk ik veel geholpen als ik eerder begeleiding had gekregen.

quote:

Het onderscheid tussen autisme en OCS/OCPS voor behandeling is belangrijk, omdat de behandeling van een ontwikkelingsstoornis (je bent ermee geboren) of een persoonlijkheidsstoornis (ermee opgevoed) heel verschillend is. In het eerste geval moet je ermee leren omgaan, in het tweede moet je nieuwe patronen aanleren zodat de oude verdwijnen.

Maar waarom zou iemand met ASS bijvoorbeeld geen nieuwe patronen kunnen leren? Als je veel last hebt van ASS en een lage intelligentie hebt snap ik dat dat lastig is. Maar er zijn ook veel mensen met ASS die een normale of hoge intelligentie hebben. Die intelligentie kan je denk ik gebruiken om niet zinvolle patronen te herkennen en in te perken of zinvol te maken.

quote:

Bij mij hebben ze nu geconcludeerd dat ik hoe dan ook baat kan hebben bij psycho-educatie voor autisme, omdat ook als ik OCS/OCPS zou hebben, ik een aantal vaardigheden mis zoals realistisch plannen en omgaan met spanning. Dus die vaardigheden ga ik oefenen met een coach en met educatie.

Bij mij heeft de GGz-instelling nog steeds niks van zich laten horen. Ze zijn er nog steeds mee bezig aldus de secretaresse. Als het nog veel langer duurt ga ik denk ik weer naar mijn particuliere coach, maar helaas wordt zij niet vergoed door de ziektekostenverzekering. Misschien zou ik eens met mijn ziektekostenverzekeraar contact op kunnen nemen om te kijken of er misschien toch iets mogelijk is want ik heb wel veel voordeel van mijn eigen coach gehad.

quote:

Ik vind het wel leuk dat je zo uitgebreid antwoordt -- dan schrijf ik lekker net zoiets terug, zonder me druk te maken of het te lang is. Ik vind het leuk om te merken dat jouw manier van doen best wel op de mijne lijkt.

Dat vind ik ook wel leuk ja. Soms denk ik (half gekscherend, half serieus) wel eens dat ik rijp ben voor het gekkenhuis (er zit hier vlakbij een prachtige locatie wat dat betreft ), met name als ik wat somber ben, dus ik vind het leuk om te lezen dat er mensen zijn die met dezelfde kwesties worstelen als ik.

[ Bericht 0% gewijzigd door ParelDuiker op 02-05-2019 14:02:56 ]

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 13:44 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

In het boek van Annelies Spek staat een soortgelijk voorbeeld. Een man ging verhuizen binnen de stad waar hij al woonde. Maar hij was zo gewend aan de oude fietsroute naar zijn werk, dat hij altijd eerst naar zijn oude huis fietste om vanaf daar de oorspronkelijke fietsroute naar zijn werk te kunnen oppakken. Bij hem kwam dat voort uit de onzekerheid die hij ervoer als hij een andere route fietste. Hij vroeg zich dan af of hij wel de juiste route fietste. Maar kennelijk vormde de extra route tussen zijn nieuwe huis en zijn oude huis dan weer geen probleem.
[..]

Nou heeft denk ik iedereen wel een bepaald ritueel onder de douche, gewoon omdat dat handig en snel werkt. Ik werk bijvoorbeeld altijd van boven naar beneden, om het zo maar te zeggen, zowel bij douchen als afdrogen. En ik heb ook favoriete handdoeken. Maar zo te lezen gaat het bij jou duidelijk een stuk verder, dan wordt het ritueel onpraktisch en werkt het belemmerend.

Het is vooral belemmerend omdat ik alleen in bekende douches kan douchen. Het kost erg veel moeite om op vakantie vaak genoeg onder de douche te gaan. Afgelopen Pasen was ik vier dagen weg, en toen heeft mijn vriend me uiteindelijk maar soort van onder de douche gecommandeerd (als in: pak nu je handdoek, trek nu je kleren uit, hij zette het water aan, ...)

quote:

Dat herken ik wel. Ik heb sterk het vermoeden dat het bij mij voort komt uit mijn perfectionisme, want ik heb dat ook bij het uitvoeren van veel andere taken. Als ik half werk aflever heb ik het gevoel dat ik nutteloos bezig ben en dan kan ik het net zo goed niet doen vind ik. (Een belangrijke reden waarom ik mij in OCPS herken.)

Ja precies. En als ik half werk doe, dan vallen me de stukjes die niet goed genoeg zijn ook extra erg op. Zoals dat als je slordig stofzuigt, je oog meteen valt op dat ene pluisje dat nog midden op de vloer ligt

quote:

Haha, dat is wel een aparte manier om met Lego te spelen. Ik weet ook niet of dwanghandeling wel een juiste term is voor mijn gedrag in dat opzicht, want het is eigenlijk niet zo zeer dwangmatig in de zin van dat ik het moet doen om iets te voorkomen. Ik zie echter wel in dat het niet zo zinvol is om alles perfect te sorteren.

Ik denk zelf dat ik wellicht een soort fascinatie heb voor voorraden. Denk aan net gespiegelde vakken in de supermarkt; een wand met schroeven, bouten en moeren gesorteerd op omvang, DIN-type en materiaalsoort bij de ijzerwarenhandel; of een goed geordende muziekcollectie. Prachtig! Een van de leukste baantjes die ik gehad heb vond ik ook order picken, hoewel dat toch vrij dom werk is. Lekker alleen door zo'n enorm magazijn lopen, en ontdekken welke ordeningssystemen er in dat magazijn zitten. Ik zou best mijn hele leven order picker willen zijn, maar ergens zou ik dat ook stom vinden want ik ben daar veel te slim en nieuwsgierig voor.
[..]

Oh ja, dat is prachtig
Wat ik ook mooi vind (een beetje in dezelfde categorie) zijn dingen die op elkaar lijken, bijvoorbeeld wanneer een groep mensen dezelfde kleding aan heeft of wanneer mensen op dezelfde fietsen rijden. Ik ben dol op de Swapfietsen nu, want m'n halve stad rijdt nu op dezelfde fietsen en in andere steden ook ineens. Ik vind het bijvoorbeeld ook prachtig als er twee auto's met hetzelfde uiterlijk naast elkaar staan geparkeerd of voor een stoplicht. Bij de Batavierenrace allemaal dezelfde busjes.

quote:

Wat mij betreft was er gewoon zoiets als VWO 7, 8, 9, 10 en 11 geweest na VWO 1 tot en met 6. Zelfde school, zelfde docenten, zelfde mensen, maar mét nieuwe, interessante leerstof.
[..]

Ik heb helemaal geen vrienden eigenlijk (ik vind dat zo stom om het zo te noemen, maar feitelijk is het wel zo). De mensen waar ik wel eens mee om ga ken ik van diverse internetfora, gericht op verschillende onderwerpen. Gemiddeld spreek ik zo eens in de twee maanden af. Een groot voordeel is dat er altijd gedeelde interesses zijn, waardoor inhoudelijke gespreksstof altijd voor handen is. Ik vind dat ik hierin een reuze prettig systeem heb ontwikkeld.

Er is hier in de stad een spellenwinkel (met bordspellen, niet met computerspellen), die ook af en toe speelavonden organiseert. Daar zou ik nog wel eens naar toe willen omdat ik bordspellen erg leuk vind (en doorgaans is het lastig om die alleen te spelen), maar helaas durf ik dat niet. Ik weet niet zo goed hoe ik dat aan moet pakken.

Ah, wat jammer dat je niet durft! Misschien kunnen ze je daar bij de Ggz of bij de coach mee helpen, want ik denk dat het enorm mee zou vallen en heel leuk zou kunnen zijn. Zo'n speelavond kan vast superleuk worden.
Je zou je waarschijnlijk ook prima thuis voelen in mijn vriendengroep, want wij spelen ook veel spellen. Ik heb ze leren kennen door een nationaal evenement voor getalenteerde scholieren. Dat wordt georganiseerd door oud-deelnemers van hetzelfde evenement, en die mensen vormen allemaal een soort grote nerdy vriendengroep met elkaar. De meeste mensen ben ik niet heel close mee, maar ik kan ze wel mijn vrienden noemen. M'n vriend is ook deel van die groep (heb ik ook daar leren kennen) en sinds ik een relatie heb met hem zie ik de rest van de vriendengroep ook wat meer. Daarvoor vooral op een paar spelletjesdagen/feestjes gedurende het jaar.

quote:

Ik heb een hele stabiele opvoeding gehad, vader werkte, moeder was huisvrouw en verzorgde mij en mijn zus. Ook was er in die tijd nog niet zoveel aandacht voor ASS, dat is volgens mij pas iets wat in de jaren '00 is ontstaan, maar toen was ik al door de hele schoolperiode heen.

Mijn moeder heeft mij overigens wel eens willen laten onderzoeken, met name vanwege mijn moeite met schrijven en beperkte omgang met leeftijdsgenoten. Ook mijn mentor in de lagere klassen van de middelbare school heeft dat een keer aangeraden. Mijn vader zag daar echter helemaal niks in waardoor het er nooit van gekomen is. Nu vind ik dat wel jammer, want het had mij denk ik veel geholpen als ik eerder begeleiding had gekregen.

Wat was je probleem met schrijven? Het handschrift bedoel je? Want ik heb de indruk dat het je prima lukt om van alles op papier te krijgen

quote:

Maar waarom zou iemand met ASS bijvoorbeeld geen nieuwe patronen kunnen leren? Als je veel last hebt van ASS en een lage intelligentie hebt snap ik dat dat lastig is. Maar er zijn ook veel mensen met ASS die een normale of hoge intelligentie hebben. Die intelligentie kan je denk ik gebruiken om niet zinvolle patronen te herkennen en in te perken of zinvol te maken.

Hmm, ik denk dat er een aantal dingen zijn die je toch nooit op dezelfde manier als de "neurotypische" mensen kunt doen als je ASS hebt. Je kan ze wel leren, maar dan kosten ze meer moeite.

Een voorbeeld is dat het me heel veel energie kost om met nieuwe mensen gesprekjes te voeren. Ik heb het gevoel dat ik tekort schiet, en ben dus enorm aan het opletten en mijn best aan het doen. Dat kost me bakken met energie en ik vind het helemaal niet leuk.
Dat kan komen omdat ik ASS heb en inderdaad gewoon moeilijk met mensen klets, omdat de signalen niet zo goed doorkomen en als ik niet goed oplet sla ik de plank mis. Ik kan een hoop dingen aanleren om niks van ASS te laten merken als ik met mensen klets, maar dat zal altijd veel energie kosten.
Aan de andere kant kan het ook komen doordat ik sociale angst heb en dus onterecht heel erg gespannen en op mijn hoede ben als ik met mensen klets. Als ik dat afleer, zouden gesprekjes heel ontspannen en simpel kunnen worden.

Volg je dit een beetje? Ik weet niet of ik het zo duidelijk uitleg en of het ergens op slaat

quote:

Bij mij heeft de GGz-instelling nog steeds niks van zich laten horen. Ze zijn er nog steeds mee bezig aldus de secretaresse. Als het nog veel langer duurt ga ik denk ik weer naar mijn particuliere coach, maar helaas wordt zij niet vergoed door de ziektekostenverzekering. Misschien zou ik eens met mijn ziektekostenverzekeraar contact op kunnen nemen om te kijken of er misschien toch iets mogelijk is want ik heb wel veel voordeel van mijn eigen coach gehad.

Oh suffe GGZ-instelling ik hoop dat ze opschieten. Wat jammer dat je coach niet vergoed wordt. Ik heb geen verstand van ziektekostenverzekeringen, maar je zou het altijd kunnen proberen. Misschien ook proberen of er een GGZ-instelling is die meer plek heeft? Ik weet niet waar je woont, maar mijn vriend kon bijvoorbeeld heel snel terecht bij Autisme Kenniscentrum in A.foort, maar niet in Utr.

quote:

Dat vind ik ook wel leuk ja. Soms denk ik (half gekscherend, half serieus) wel eens dat ik rijp ben voor het gekkenhuis (er zit hier vlakbij een prachtige locatie wat dat betreft ), met name als ik wat somber ben, dus ik vind het leuk om te lezen dat er mensen zijn die met dezelfde kwesties worstelen als ik.

DM me ook gerust!
Ik denk ook regelmatig "dit komt echt niet meer in orde met dat hoofd van mij", dus ik snap je gevoel. Goed om te horen inderdaad dat ik niet de enige ben (en dat jij niet de enige bent).

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 15:20 schreef Tele6 het volgende:
Het is vooral belemmerend omdat ik alleen in bekende douches kan douchen. Het kost erg veel moeite om op vakantie vaak genoeg onder de douche te gaan. Afgelopen Pasen was ik vier dagen weg, en toen heeft mijn vriend me uiteindelijk maar soort van onder de douche gecommandeerd (als in: pak nu je handdoek, trek nu je kleren uit, hij zette het water aan, ...)

Ik moet er om lachen, maar het is natuurlijk niet fijn dat je dat zo moeilijk af gaat! Hopelijk kan je geholpen worden om wat meer flexibiliteit daarin te ontwikkelen.

Zelf ben ik ook geen fan van een vreemde douche (en keuken, slaapkamer, toilet, etc.). Alles is dan anders ingedeeld waardoor ik mijn systemen van thuis niet meer kan gebruiken. Dat kan met name vooraf nog wel eens wat stress geven. Ik ben dan dagen van te voren al bezig om mij er in mijn gedachten op voor te bereiden dat ik mijn systemen van thuis niet meer kan gebruiken. Ik merk wel dat ik na pakweg vijf keer gebruik te hebben gemaakt van een nieuwe ruimte er aan begin te wennen en nieuwe systemen ga ontwikkelen. Maar ik ben weer blij als ik thuis ben na een aantal dagen weg te zijn geweest.

quote:

Ja precies. En als ik half werk doe, dan vallen me de stukjes die niet goed genoeg zijn ook extra erg op. Zoals dat als je slordig stofzuigt, je oog meteen valt op dat ene pluisje dat nog midden op de vloer ligt

Ja, dat ene pluisje! Je blijft er aan denken.

quote:

Oh ja, dat is prachtig
Wat ik ook mooi vind (een beetje in dezelfde categorie) zijn dingen die op elkaar lijken, bijvoorbeeld wanneer een groep mensen dezelfde kleding aan heeft of wanneer mensen op dezelfde fietsen rijden. Ik ben dol op de Swapfietsen nu, want m'n halve stad rijdt nu op dezelfde fietsen en in andere steden ook ineens. Ik vind het bijvoorbeeld ook prachtig als er twee auto's met hetzelfde uiterlijk naast elkaar staan geparkeerd of voor een stoplicht. Bij de Batavierenrace allemaal dezelfde busjes.

Ik kwam deze foto laatst tegen :


Al had er nog wel wat beter gesorteerd kunnen worden, van groot naar klein bijvoorbeeld.

quote:

Ah, wat jammer dat je niet durft! Misschien kunnen ze je daar bij de Ggz of bij de coach mee helpen, want ik denk dat het enorm mee zou vallen en heel leuk zou kunnen zijn. Zo'n speelavond kan vast superleuk worden.

Wat ik het lastigst vind is het eerste contact. Hoe kan ik mij aanmelden? Hoe kom ik te weten hoeveel mensen er zijn? Wat ga ik zeggen als ik mij voorstel? Vinden ze het wel leuk dat ik mee wil doen? Vinden ze de spellen die ik leuk vind ook leuk? En is mijn speelniveau wel goed genoeg? Ik denk wel dat het heel leuk is, maar de stap zetten lukt niet. Het zou inderdaad fijn zijn als mijn coach en/of de GGz daar een schema van zou kunnen maken.

quote:

Je zou je waarschijnlijk ook prima thuis voelen in mijn vriendengroep, want wij spelen ook veel spellen. Ik heb ze leren kennen door een nationaal evenement voor getalenteerde scholieren. Dat wordt georganiseerd door oud-deelnemers van hetzelfde evenement, en die mensen vormen allemaal een soort grote nerdy vriendengroep met elkaar. De meeste mensen ben ik niet heel close mee, maar ik kan ze wel mijn vrienden noemen. M'n vriend is ook deel van die groep (heb ik ook daar leren kennen) en sinds ik een relatie heb met hem zie ik de rest van de vriendengroep ook wat meer. Daarvoor vooral op een paar spelletjesdagen/feestjes gedurende het jaar.

Dat heb je goed voor elkaar! Welke spellen spelen jullie zoal? En vind je het niet druk om met zo'n grote groep mensen te spelen?

quote:

Wat was je probleem met schrijven? Het handschrift bedoel je? Want ik heb de indruk dat het je prima lukt om van alles op papier te krijgen

Haha, als ik kan typen gaat het prima ja! Maar ik bedoel schrijven op papier, mijn handschrift dus. Mijn moeder was vroeger echt wanhopig over mijn handschrift. Ze kocht allerlei soorten pennen en hulpjes om pennen beter vast te kunnen houden. Ook kreeg ik vaak toetsen terug met de aanmoedigende tekst "Onleesbaar!".

Mijn letters zijn heel wisselend van grootte, soms staan ze andersom of ondersteboven, lijken heel soms heel erg op elkaar en ik gebruik blokletters en aan-elkaar-schrijfletters door elkaar. Tegenwoordig gaat het iets beter doordat ik alles in blokletters ben gaan schrijven, maar de problemen met letters die andersom of ondersteboven staan zijn gebleven. Ook druk ik heel hard op mijn pen (met een enkel vel papier kun je naderhand soms in het tafelblad lezen wat ik geschreven heb ). Dit heeft ook weer tot gevolg dat ik langzaam schrijf. En dat zorgt er weer voor dat er soms halve zinnen missen omdat ik in gedachten al meerdere zin verder ben. Ook krijg ik snel een pijnlijke hand.

Gelukkig zijn er nu toetsenborden. Ik schrijf alleen nog als ik korte aantekeningen maak als ik iets lees.

quote:

Hmm, ik denk dat er een aantal dingen zijn die je toch nooit op dezelfde manier als de "neurotypische" mensen kunt doen als je ASS hebt. Je kan ze wel leren, maar dan kosten ze meer moeite.

Een voorbeeld is dat het me heel veel energie kost om met nieuwe mensen gesprekjes te voeren. Ik heb het gevoel dat ik tekort schiet, en ben dus enorm aan het opletten en mijn best aan het doen. Dat kost me bakken met energie en ik vind het helemaal niet leuk.
Dat kan komen omdat ik ASS heb en inderdaad gewoon moeilijk met mensen klets, omdat de signalen niet zo goed doorkomen en als ik niet goed oplet sla ik de plank mis. Ik kan een hoop dingen aanleren om niks van ASS te laten merken als ik met mensen klets, maar dat zal altijd veel energie kosten.
Aan de andere kant kan het ook komen doordat ik sociale angst heb en dus onterecht heel erg gespannen en op mijn hoede ben als ik met mensen klets. Als ik dat afleer, zouden gesprekjes heel ontspannen en simpel kunnen worden.

Volg je dit een beetje? Ik weet niet of ik het zo duidelijk uitleg en of het ergens op slaat

Ik vind het goed te volgen hoor. Ik vind dat je een goed punt maakt met je redenatie dat mensen met ASS dingen op een andere manier aangeleerd moeten krijgen en dat het daarom belangrijk is om die diagnose helder te krijgen. Daar had ik nog niet aan gedacht! Ik denk dat dat wel klopt.

quote:

Oh suffe GGZ-instelling ik hoop dat ze opschieten. Wat jammer dat je coach niet vergoed wordt. Ik heb geen verstand van ziektekostenverzekeringen, maar je zou het altijd kunnen proberen. Misschien ook proberen of er een GGZ-instelling is die meer plek heeft? Ik weet niet waar je woont, maar mijn vriend kon bijvoorbeeld heel snel terecht bij Autisme Kenniscentrum in A.foort, maar niet in Utr.

Dat vind ik een goede. Er zijn hier in de buurt van oudsher veel GGz instellingen (omdat het hier een bosrijke omgeving is denk ik), dus als het nog langer gaat duren zou ik eens bij een ander kunnen gaan kijken.

quote:

DM me ook gerust!
Ik denk ook regelmatig "dit komt echt niet meer in orde met dat hoofd van mij", dus ik snap je gevoel. Goed om te horen inderdaad dat ik niet de enige ben (en dat jij niet de enige bent).

De DM functie op FOK! is wel heel beperkt voor mensen die lang van stof zijn, ik stuur wel een PM. Ik weet overigens niet of ik perse af wil van mijn chaotische, wispulturige, rechtlijnige en soms bizarre gedachtegangen. Ik ben er inmiddels al zo aan gewend dat ik bang ben mijzelf niet meer te herkennen als dat heel erg gaat veranderen. Ik wil er vooral beter mee leren omgaan en dat mijn omgeving wat meer begrip voor mij krijgt.

quote:

Op maandag 29 april 2019 23:08 schreef ParelDuiker het volgende:

[..]

[..]

Misschien ben ik gewoon dom.

Dat zal wel meevallen

Ik denk meestal dat ik nog wel redelijk scoor op het lezen van ogen, dus ik heb maar eens een test gemaakt (ik heb de woorden die ik niet wist in het woordenboek opgezocht):
https://socialintelligence.labinthewild.org/mite/

Hier staan de antwoorden en een frequentietabel met de behaalde scores:
https://www.scribd.com/do(...)-in-the-Eyes-Answers

Mijn score:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.