GC General Chat
Hier kun je praten over van alles en nog wat. Eigenlijk alles wat niet in een van de andere rubrieken thuishoort.
ik heb ook een vraag...
uiteraard de meest belangrijke spullen sleep je mee
maar wat doe je met belangrijke spullen die niet te slepen zijn?
krijg je hulp bij het opslaan bijv. tot je een nieuw onderkomen hebt ofzo
stel dat ik zonder dak zit
dan zou mn treinencollectie naar mn moeder kunnen
maar wat als je niemand hebt die op je rotzooi zit te wachten
het verschijten (met veel verlies verkopen) zit niemand op te wachten
zorgt ook weer voor extra depressie bijv.
ik haal daar veel vreugde uit namelijk en dat heb ik hard nodig
toch zou ik wel kunnen leven zonder uiteraard
maargoed ik heb dan ook geen KIDS
oja.. klote dat je dit hebt mee moeten maken
en gefeliciteerd dat t alweer wat beter gaat!
uiteraard de meest belangrijke spullen sleep je mee
maar wat doe je met belangrijke spullen die niet te slepen zijn?
krijg je hulp bij het opslaan bijv. tot je een nieuw onderkomen hebt ofzo
stel dat ik zonder dak zit
dan zou mn treinencollectie naar mn moeder kunnen
maar wat als je niemand hebt die op je rotzooi zit te wachten
het verschijten (met veel verlies verkopen) zit niemand op te wachten
zorgt ook weer voor extra depressie bijv.
ik haal daar veel vreugde uit namelijk en dat heb ik hard nodig
toch zou ik wel kunnen leven zonder uiteraard
maargoed ik heb dan ook geen KIDS
oja.. klote dat je dit hebt mee moeten maken
en gefeliciteerd dat t alweer wat beter gaat!
Wat heb je er een heftige tijd opzitten TS. Hopelijk ben je snel af van dat geneuzel met instanties en kun je over een niet al te lange tijd weer gewoon draaien als een normaal gezin.
Merk je dat het iets met je dochter heeft gedaan?
Merk je dat het iets met je dochter heeft gedaan?
I solemnly swear i'm up to no good
Over je familie. Denk je zelf dat je die in de steek gelaten hebt,of vinden zij dit juist? En laat je het allemaal gelaten over je komen of ga je er emotioneel op in?
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Ik had door de jaren heen een mooie collectie spelcomputers en spellen, en dat heb ik allemaal verkocht. Daarmee kon ik mijn dochter te eten geven. Tijdens het uitruimen (want ik heb wel netjes het huis leeggehaald) hebben we de koelkast, wasmachine, enz. allemaal weg moeten gooien. Het enige wat ik heb bewaard was onze tv en Xbox. Bijzonder blij mee geweest. Het verkopen van die twee dingen had alles misschien twee weken kunnen uitstellen, het was het enige wat ik nog had. Bij 1 maat de tv neergezet, die had al een Xbox. Bij een andere mijn Xbox neergezet, die had er nog geen. Vroeger had hij een Xbox 360, maar hij gamede niet meer.quote:Op woensdag 20 maart 2019 15:30 schreef g60forced het volgende:
ik heb ook een vraag...
uiteraard de meest belangrijke spullen sleep je mee
maar wat doe je met belangrijke spullen die niet te slepen zijn?
krijg je hulp bij het opslaan bijv. tot je een nieuw onderkomen hebt ofzo
stel dat ik zonder dak zit
dan zou mn treinencollectie naar mn moeder kunnen
maar wat als je niemand hebt die op je rotzooi zit te wachten
het verschijten (met veel verlies verkopen) zit niemand op te wachten
zorgt ook weer voor extra depressie bijv.
ik haal daar veel vreugde uit namelijk en dat heb ik hard nodig
toch zou ik wel kunnen leven zonder uiteraard
maargoed ik heb dan ook geen KIDS
oja.. klote dat je dit hebt mee moeten maken
en gefeliciteerd dat t alweer wat beter gaat!
Nu ik in dit huisje zit ben ik blij dat ik dat gedaan heb, aangezien we nu onze tv en Xbox weer terug hebben. Verder moeten we alles weer opbouwen. Een maat had nog een oude pc die ik kon gebruiken. Bj wijze van re-integratie schrijf ik voor een website over games. Zonder een PC en tv had het wat moeilijker geweest.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Dank je wel!quote:
Wat heb je er een heftige tijd opzitten TS. Hopelijk ben je snel af van dat geneuzel met instanties en kun je over een niet al te lange tijd weer gewoon draaien als een normaal gezin.
Merk je dat het iets met je dochter heeft gedaan?
Ja soms helaas wel. Ze zat op een school in een dorpje, en sinds de kerst woont ze weer bij ons. Nu gaat ze naar school in Rotterdam en dat duurde even voordat ze haar draai vond. Als ze huilt op school dan komen er gelijk allemaal vragen bij instanties.
Omdat ze een tijd bij mijn zus is geweest is er nu een omgangsregeling en dat vind ze leuk. Voordat ze naar mijn zus ging sprak ze twee talen bijvoorbeeld. Ze verstaat Engels wel aardig maar praat bijna alleen in het Nederlands. Niet het einde van de wereld maar het is 1 van de dingen waarvan je mekt dat ze 10 maanden van je opvoeding heeft gemist.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Het probleem is dat we het allebei vinden. In het verleden heb ik wel eens moeite gehad met mijzelf te verzorgen. Ik was toen 18-24 jaar. Dat nemen ze vandaag de dag nog steeds mee. Toen we in de situatie kwamen was ik heel erg blij dat mijn zus en zwager mijn dochter wilde opvangen. Toen hebben we de afspraak gemaakt dat we er samen wel uitkomen kwa contact en bezoek. Toen dacht ik dat we op 1 lijn zaten. Helaas hebben ze geprobeerd om onze dochter bij ons weg te houden omdat ze geen vertrouwen hadden, gebaseerd op dingen zoals: Zus van mijn vrouw stuurt bericht hoe het met mijn vrouw gaat, omdat ze al twee maanden niets had gehoord. De relatie tussen mijn vrouw en haar zus is prima en het was altijd al zodat ze soms maanden niets zeiden. Dat geeft mijn zus dat op als reden waarom ze geen vertrouwen heeft in dat we klaar zijn voor onze dochter.quote:
Over je familie. Denk je zelf dat je die in de steek gelaten hebt,of vinden zij dit juist? En laat je het allemaal gelaten over je komen of ga je er emotioneel op in?
Soms reageer ik gelaten, maar steeds vaker boos. Dat laatste is gezien door gemeente Rotterdam, want die zaten er bij. Die vonden het ook vreemd van mijn zus, maar die heeft weer pleegzorg achter haar staan. Het brengt allerlei spanningen in de familie. Mijn ouders zitten er soms midden in, maar die gaan dan weer berichten sturen naar mijn vrouw dat ze niet genoeg voor haar dochter heeft gedaan..
Ze zullen vast denken dat ik ze in de steek heb gelaten, maakt ze weinig uit of ik zo denk, want ik ben de dakloze.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Sorry, heb even niet de tijd om heel het topic door te lezen mocht de vraag al zijn gesteld.
Maar het klopt tocj dat in principe iedereen een dak boven zijn hoofd moet hebben in rotterdam, toch moest je na uitloting soms op straat slapen. Welke redenen waren het voor jou en voor anderen? Was echt alles vol in rotterdam of was het gewoon niet te doen om alle opvangen langs te gaan?
Maar het klopt tocj dat in principe iedereen een dak boven zijn hoofd moet hebben in rotterdam, toch moest je na uitloting soms op straat slapen. Welke redenen waren het voor jou en voor anderen? Was echt alles vol in rotterdam of was het gewoon niet te doen om alle opvangen langs te gaan?
Zelfde geld voor mij;quote:
Sorry, heb even niet de tijd om heel het topic door te lezen mocht de vraag al zijn gesteld.
Nu dat je weer de boel op de rit krijgt, ben je niet bang dat je misschien het "vrije" gedeelte van je daklozen tijd zult missen?
Ik snap dat het best wel veel zorgen met zich mee brengt maar ik kan me ook voorstellen dat er ook wel positieve kanten aan zitten? Of heb dan misschien een beetje een te rooskleurig beeld?
Bij dit topic (en vooral je antwoord over dat je als mens gezien behandeld wil worden) moet ik steeds denken aan die jongen in Amsterdam. Ik liep daar, een half jaar geleden ofzo, en daar zat een jongen op een brug, in een slaapzak. Beetje van mijn leeftijd (30 ofzo, misschien iets jonger), zag er nog redelijk fris uit.
Hij verwonderde me. Wat brengt hem daar? Wat beweegt hem? Ik was oprecht benieuwd naar zijn verhaal. Het liefst wou ik naast hem gaan zitten en naar hem vragen. Maar ik durfde niet op hem af te stappen. En ik zat zelf ook niet zo lekker in mijn vel dus dan is het wel makkelijk om te denken : laat maar. En wat maakt het ook uit dat ik niet met hem praat? Maar dat maakt wèl uit. Het is onverschilligheid, en dat spijt me oprecht. En het spijt me richting hem, dat ik hem een vorm van contact heb ontzegd.
Ja, ik moet nog steeds aan hem denken. Ik wou dat ik hem toen had aangesproken. Spijtig genoeg niet gedaan.
Hij verwonderde me. Wat brengt hem daar? Wat beweegt hem? Ik was oprecht benieuwd naar zijn verhaal. Het liefst wou ik naast hem gaan zitten en naar hem vragen. Maar ik durfde niet op hem af te stappen. En ik zat zelf ook niet zo lekker in mijn vel dus dan is het wel makkelijk om te denken : laat maar. En wat maakt het ook uit dat ik niet met hem praat? Maar dat maakt wèl uit. Het is onverschilligheid, en dat spijt me oprecht. En het spijt me richting hem, dat ik hem een vorm van contact heb ontzegd.
Ja, ik moet nog steeds aan hem denken. Ik wou dat ik hem toen had aangesproken. Spijtig genoeg niet gedaan.
Somebody that I used to know
Het was dan echt vol in Rotterdam. In de winter zijn er meer bedden. Word je uitgeloot; dan mag je naar een andere opvang lopen. Doe dit wel binnen een tijd anders is daar je bed weg. Is het daar ook vol? Dan word je per bus om 23.00 uur 's avonds naar een een winteropvang gebracht. In Capelle. 's Ochtends half 8 sta je dan weer buiten en mag je terug lopen. Maar goed, je hebt dan iig (met 100 man) op een zaal gelegen. Warm.quote:
Sorry, heb even niet de tijd om heel het topic door te lezen mocht de vraag al zijn gesteld.
Maar het klopt tocj dat in principe iedereen een dak boven zijn hoofd moet hebben in rotterdam, toch moest je na uitloting soms op straat slapen. Welke redenen waren het voor jou en voor anderen? Was echt alles vol in rotterdam of was het gewoon niet te doen om alle opvangen langs te gaan?
Zodra de winteropvang weg is, is er gewoon te weinig plek. Je krijgt een pas waarmee je recht hebt op een bed, maar vertellen er niet bij dat er niet altijd een bed is. Het was elke dag vol in Rotterdam. Als het 30 graden buiten was dan was het iets minder druk, omdat mensen dan zelf in het park gingen slapen of vrienden die vrij waren.
Stel je dit voor. De hele dag gelopen, afspraken of gezeten en het is bijna 17.00 uur. Je staat met heel veel man in een rij met een pasje. Zorg dat je pasje niet verlopen is (is drie maanden geldig). Dan schrijf je je in en wacht je een half uur totdat ze klaar zijn met loten. Dan hoor je namen die uitgeloot zijn. Vrouwen, mannen het maakt niet uit. Veel mensen die uitgeloot zijn bellen familie of vrienden om te blijven slapen. De gene die dat niet kunnen gaan in een andere rij staan. Daar hoor je of er ergens anders plek is. Als er 10 mensen staan en er zijn 5 plaatsen wordt er weer geloot. Die 5 die uitgeloot zijn moeten naar buiten en mogen 's avonds om 22.00 uur terugkomen. Er zijn namelijk 2 bedden die ze moeten vrijhouden van de gemeente. Die worden om 22.00 uur verloot. Om 19.00 uur kun je boterhammen eten binnen, maar niet als je om 17.00 uur wordt uitgeloot. Van 17.00 tot 22.00 loop je dus sowieso buiten. Ongeacht het weer oid. Winkels zijn dicht, maar daar had je sowieso niets kunnen kopen natuurlijk. Ben je om 22.00 uur uitgeloot moet je buiten slapen. Slaap je buiten krijg je een boete. Ga je naar de politie, dan kan men ook niets doen. Uiteindelijk gooide sommige mensen dan een raam ergens in, zodat ze in de cel konden slapen.
Er was een bijeenkomst van gemeente en CVD (instantie voor daklozen). 1 van de mensen van gemeente zei dat ze die week ervoor naar de gevangenis was geweest en dat de omstandigheden daar veel beter waren. Maar tja wat ga je doen als dakloze? Als ik een raam in zou gooien oid dan maakte ik het herenigen met mijn dochter alleen maar moeilijker. Maar na een tijd begrijp je het wel.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Goed, dat gezegd hebbende, en nog niet alles gelezend hebbende, ben ik benieuwd naar je eigen achtergrond. Voordat je dakloos raakte, wat voor baan/inkomen had je toen? En opleidingsniveau? Hoe zou je jezelf omschrijven? Zat je toen al aan de onderkant van de samenleving (van flexibel contract naar flexibel contract, zeg maar het werkvolk) of had je gewoon een prima kantoorbaan, lekker modaal, misschien zelfs bovenmodaal? Zeg maar : wat voor sociaal-economische status ongeveer?
(omdat het klinkt als botte pech, met je vrouw die ziek werd enzo).
[ Bericht 1% gewijzigd door Postbus100 op 20-03-2019 16:22:53 ]
(omdat het klinkt als botte pech, met je vrouw die ziek werd enzo).
[ Bericht 1% gewijzigd door Postbus100 op 20-03-2019 16:22:53 ]
Somebody that I used to know
Dat is niet mijn idee van dakloos, dakloos is voor mij vrijheid en niemand die je lastig valt met zn onzin.quote:
[..]
Nee eigenlijk mag je niet dakloos zijn. Als je nergens staat ingeschreven kun je helemaal niets doen. Er was een dakloze bij die uiteindelijk naar Spanje ging, trouwens. Hij zei dat je daar makkelijker aan een huis komt en hij ging daar dan websites bouwen. Probleem is dat bij terugkomst je nog meer problemen krijgt, omdat je nergens ingeschreven stond.
Ik ben meer bang dat ik het fout doe dan dat ik de vrijheid mis. Er was eigenlijk helemaal geen vrijheid. Bij mijn laatste opvang mocht ik na 17.00 uur niet meer naar buiten, omdat dat de afspraak met de buurt was wegens bezwaren tegen een daklozenopvang. Daar was minder begeleiding en je kon er alleen maar heen als je bekend stond als iemand die wil en rustig is. De ene avond mochten we zelf tosties maken, de andere avond moesten we allemaal 1 voor 1 aan de begeleiding gaan vragen of we wat mochten eten. Het hing heel erg af van wie er die avond was.quote:
[..]
Zelfde geld voor mij;
Nu dat je weer de boel op de rit krijgt, ben je niet bang dat je misschien het "vrije" gedeelte van je daklozen tijd zult missen?
Ik snap dat het best wel veel zorgen met zich mee brengt maar ik kan me ook voorstellen dat er ook wel positieve kanten aan zitten? Of heb dan misschien een beetje een te rooskleurig beeld?
Maar voor elke minder mooi ding heb ik ook een mooie meegemaakt die ik nooit had meegemaakt als ik niet dakloos was geweest. Maar ik ben dan ook iemand die er oog voor heeft. Iemand die bijna nooit lacht toch aan het lachen krijgen. Een omhelzing van een grote crimineel waar je nooit mee zou praten. Uiteindelijk heb ik er zelf voor gezorgd dat ik mij een stuk veiliger voelde, maar dat heeft wel een lange tijd geduurd.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Je geeft aan dat er geen vrijheid is, maar ergens denk ik dat je misschien toch teveel met je hoofd bij de problemen hebt geleefd? Het idee dat je een dak boven je hoofd moet hebben heeft misschien ten parte gespeeld aan het feit dat je toch niet een klein beetje hebt kunnen genieten van het "niet" bestaan?quote:
[..]
Ik ben meer bang dat ik het fout doe dan dat ik de vrijheid mis. Er was eigenlijk helemaal geen vrijheid. Bij mijn laatste opvang mocht ik na 17.00 uur niet meer naar buiten, omdat dat de afspraak met de buurt was wegens bezwaren tegen een daklozenopvang. Daar was minder begeleiding en je kon er alleen maar heen als je bekend stond als iemand die wil en rustig is. De ene avond mochten we zelf tosties maken, de andere avond moesten we allemaal 1 voor 1 aan de begeleiding gaan vragen of we wat mochten eten. Het hing heel erg af van wie er die avond was.
Maar voor elke minder mooi ding heb ik ook een mooie meegemaakt die ik nooit had meegemaakt als ik niet dakloos was geweest. Maar ik ben dan ook iemand die er oog voor heeft. Iemand die bijna nooit lacht toch aan het lachen krijgen. Een omhelzing van een grote crimineel waar je nooit mee zou praten. Uiteindelijk heb ik er zelf voor gezorgd dat ik mij een stuk veiliger voelde, maar dat heeft wel een lange tijd geduurd.
Los van de opvang, moeten er toch wel moment zijn geweest dat je hebt gedacht: Dit is het! een soort van ultiem geluks moment?
Ik denk dat je niet zo snel van een geluksmoment kan spreken met een zieke vrouw en een dochter die je niet mag/kan zien.quote:
[..]
Los van de opvang, moeten er toch wel moment zijn geweest dat je hebt gedacht: Dit is het! een soort van ultiem geluks moment?
Ajacied.
Als ik geen dochter had gehad dan had ik dat meer van mezelf gemogen. En de geluksmomenten waren meestal momenten als dit: Ik had een koptelefoon over en gaf hem aan iemand. Die vervolgens opstaat en mij begint te omhelzen, omdat hij nog nooit iets van iemand had gekregen sinds de 20 jaar dat hij hier woont.quote:
[..]
Je geeft aan dat er geen vrijheid is, maar ergens denk ik dat je misschien toch teveel met je hoofd bij de problemen hebt geleefd? Het idee dat je een dak boven je hoofd moet hebben heeft misschien ten parte gespeeld aan het feit dat je toch niet een klein beetje hebt kunnen genieten van het "niet" bestaan?
Los van de opvang, moeten er toch wel moment zijn geweest dat je hebt gedacht: Dit is het! een soort van ultiem geluks moment?
Hoe gek het ook klinkt, respect krijgen, terwijl je jezelf bent was het meest prettige in de opvang. Ik heb er een hele goede vriend aan overgehouden, buiten alle lotgenoten die ik nog wel eens tegenkom op straat.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Dakloos in NL is: geen inschrijfadres hebben. Ga zo maar eens een paspoort aanvragen, dat gaat niet.quote:
[..]
Dat is niet mijn idee van dakloos, dakloos is voor mij vrijheid en niemand die je lastig valt met zn onzin.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Lekkerder dan een HEMA worst van een week.quote:
Hoe smaakt patat en verkleurde frietsaus van de McD als het er al een paar uur ligt?
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wat me opvalt in je verhaal, is : hoe stug het systeem ook is, dank voor al die individuele medewerkers die soms het verschil hebben gemaakt. Halleluja voor dat soort mensen, die het juiste doen en weten wanneer ze moeten handelen.quote:
[..]
Zo zijn er vele gebeurtenissen waarbij je het verliest, terwijl iets is gezegd. Zwart op wit of mondeling het maakt niet uit. Toch elke keer voor mezelf en mijn vrouw opgekomen. Die vrouw van de gemeente zag dat allemaal in na een paar gesprekken met alle partijen aan tafel. Familie gaf tijdens die gesprekken aan dat ze vonden dat ik er te makkelijk over deed. Ik brak behoorlijk aan tafel en toen is die mevrouw erin gesprongen.
Mooi! Wijze levensles, los van wel of geen dak boven je hoofd hebben.quote:Doe dingen die je even blij maken. Heb je wat geld voor een avondje of twee in een simpel hotel? Doen! Ja kan er dan weer eventjes tegenaan, ondanks wat de buitenwereld ervan vindt.
Somebody that I used to know
Ik kom straks ook nog terug op je andere vragen. 1 Dakloos had een SNES Classic gekocht. In die opvang zaten maar 24 man en mensen waren uitgekozen op gedrag. Hebben we een aantal avonden zitten Mario Karten. Waarom iemand dat koopt in zo'n opvang? Geen idee, maar een aantal avonden voelde het alsof je in dienst zat, zo ook met het WK. Broederschap en de buitenwereld vergeten. Dat waren mooie avonden.quote:
[..]
Wat me opvalt in je verhaal, is : hoe stug het systeem ook is, dank voor al die individuele medewerkers die soms het verschil hebben gemaakt. Halleluja voor dat soort mensen, die het juiste doen en weten wanneer ze moeten handelen.
[..]
Mooi! Wijze levensles, los van wel of geen dak boven je hoofd hebben.
Een paar van de begeleiders heb ik oneindig veel respect voor. Zo kwam er eentje 's avonds om 21.30 eten brengen van Happy Italy. Hij was niet aan het werk, maar deed het toch. Dat soort momenten lieten ons voelen als mensen. Ali, zo heet de fijne man, is het beste wat mensen in de opvang in Rotterdam kan overkomen. Altijd deed hij iets kleins of groots en wanneer hij ons nodig had stonden we ook voor hem klaar. Hij werkt er al 20 jaar, die man verdiend een lintje.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Pffff zo ongelooflijk om te horen, maar dit zijn idd verhalem die je van veel daklozen hoort.quote:
[..]
Het was dan echt vol in Rotterdam. In de winter zijn er meer bedden. Word je uitgeloot; dan mag je naar een andere opvang lopen. Doe dit wel binnen een tijd anders is daar je bed weg. Is het daar ook vol? Dan word je per bus om 23.00 uur 's avonds naar een een winteropvang gebracht. In Capelle. 's Ochtends half 8 sta je dan weer buiten en mag je terug lopen. Maar goed, je hebt dan iig (met 100 man) op een zaal gelegen. Warm.
Zodra de winteropvang weg is, is er gewoon te weinig plek. Je krijgt een pas waarmee je recht hebt op een bed, maar vertellen er niet bij dat er niet altijd een bed is. Het was elke dag vol in Rotterdam. Als het 30 graden buiten was dan was het iets minder druk, omdat mensen dan zelf in het park gingen slapen of vrienden die vrij waren.
Stel je dit voor. De hele dag gelopen, afspraken of gezeten en het is bijna 17.00 uur. Je staat met heel veel man in een rij met een pasje. Zorg dat je pasje niet verlopen is (is drie maanden geldig). Dan schrijf je je in en wacht je een half uur totdat ze klaar zijn met loten. Dan hoor je namen die uitgeloot zijn. Vrouwen, mannen het maakt niet uit. Veel mensen die uitgeloot zijn bellen familie of vrienden om te blijven slapen. De gene die dat niet kunnen gaan in een andere rij staan. Daar hoor je of er ergens anders plek is. Als er 10 mensen staan en er zijn 5 plaatsen wordt er weer geloot. Die 5 die uitgeloot zijn moeten naar buiten en mogen 's avonds om 22.00 uur terugkomen. Er zijn namelijk 2 bedden die ze moeten vrijhouden van de gemeente. Die worden om 22.00 uur verloot. Om 19.00 uur kun je boterhammen eten binnen, maar niet als je om 17.00 uur wordt uitgeloot. Van 17.00 tot 22.00 loop je dus sowieso buiten. Ongeacht het weer oid. Winkels zijn dicht, maar daar had je sowieso niets kunnen kopen natuurlijk. Ben je om 22.00 uur uitgeloot moet je buiten slapen. Slaap je buiten krijg je een boete. Ga je naar de politie, dan kan men ook niets doen. Uiteindelijk gooide sommige mensen dan een raam ergens in, zodat ze in de cel konden slapen.
Er was een bijeenkomst van gemeente en CVD (instantie voor daklozen). 1 van de mensen van gemeente zei dat ze die week ervoor naar de gevangenis was geweest en dat de omstandigheden daar veel beter waren. Maar tja wat ga je doen als dakloze? Als ik een raam in zou gooien oid dan maakte ik het herenigen met mijn dochter alleen maar moeilijker. Maar na een tijd begrijp je het wel.
Bedankt voor het uitgebreid delen ervan!
Ik weet iig dat partijen in rotterdam ecjt werk willen maken van dit
Ik hoorde trouwens ook vaak dat de mensen die im opvangem werken helemaal geen achtergrind hebben in de zorg of opvang maar meer bewaker zijn
Klopt, die zijn ook nodig, want er zit natuurlijk ook tuig tussen of mensen met een kort lontje. Er zijn bepaalde mensen die zich al jaren inzetten in Rotterdam. Evert Vos is zo iemand die mensen van straat af haalt en echt het verschil kan maken. Maar ook diegene die niet kunnen knokken konden niet veel. Onkunde, maar ook geen verschil kunnen maken wegens rang.quote:
[..]
Pffff zo ongelooflijk om te horen, maar dit zijn idd verhalem die je van veel daklozen hoort.
Bedankt voor het uitgebreid delen ervan!
Ik weet iig dat partijen in rotterdam ecjt werk willen maken van dit
Ik hoorde trouwens ook vaak dat de mensen die im opvangem werken helemaal geen achtergrind hebben in de zorg of opvang maar meer bewaker zijn
In opvang De Hille in Rotterdam werken er wel een paar die echt verschil kunnen maken. Het verloop was groot, dus elke keer waren er nieuwe. Ik moet toegeven dat het zeer zwaar werk is en als je het al een tijd doet kan het zijn dat je al zo vaak teleurgesteld bent (mensen komen afspraken niet na, drinken binnen, of verneuken het otherwise) dat het moeilijk is is nog naar de verhalen te luisteren. Die horen zoveel ellende elke dag.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Tot nu toe bedankt voor alle vragen! Ik ben blij dat ik ja gezegd heb op de uitnodiging. Het is een fijne therapie. 
Het topic is een aantal dagen open, soms kan het even duren tot ik reageer.
Het topic is een aantal dagen open, soms kan het even duren tot ik reageer.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Oké nu wel het hele topic gelezen. Ik herken mezelf wel een beetje in je : je tanden zetten in een situatie, doel voor ogen houden (=vrouw & dochter), blijven zoeken naar mogelijkheden, volharden, geduld tonen, en niet opgeven. Proberen om er het beste van te blijven maken, zoeken naar de positieve kanten, weigeren om je medemenselijkheid te verliezen. Ik heb veel respect voor je en bewondering voor hoe je met de situatie bent omgegaan. Heel veel succes met alles en blijf knokken voor jezelf en je gezin.
Somebody that I used to know
Hoe oud is je dochter nu? Ze zijn gelukkig aardig te vormen en kinderen pikken talen heel snel op. Dus dat Engels pikt ze vast weer snel op.quote:
[..]
Dank je wel!
Ja soms helaas wel. Ze zat op een school in een dorpje, en sinds de kerst woont ze weer bij ons. Nu gaat ze naar school in Rotterdam en dat duurde even voordat ze haar draai vond. Als ze huilt op school dan komen er gelijk allemaal vragen bij instanties.
Omdat ze een tijd bij mijn zus is geweest is er nu een omgangsregeling en dat vind ze leuk. Voordat ze naar mijn zus ging sprak ze twee talen bijvoorbeeld. Ze verstaat Engels wel aardig maar praat bijna alleen in het Nederlands. Niet het einde van de wereld maar het is 1 van de dingen waarvan je mekt dat ze 10 maanden van je opvoeding heeft gemist.
Voor wat betreft school dat lijkt mij ook wel echt een overstap van een dorpje naar de grote stad. Tenminste ik ben drie jaar terug van de stad naar een dorp verhuist. En vind het een enorme omschakeling.
Hopelijk komen jullie snel in rustiger vaarwater.
I solemnly swear i'm up to no good
Met een beetje pech waren jullie dus 5 uur van de dag kwijt om een slaapplek voor één nacht te regelen, met zelfs kans dat jullie alsnog buiten sliepen. Kon het ook gebeuren dat bijvoorbeeld jij wel een plek had, maar je vrouw niet? En hebben jullie daadwerkelijk nachten buiten doorgebracht?quote:
Stel je dit voor. De hele dag gelopen, afspraken of gezeten en het is bijna 17.00 uur. Je staat met heel veel man in een rij met een pasje. Zorg dat je pasje niet verlopen is (is drie maanden geldig). Dan schrijf je je in en wacht je een half uur totdat ze klaar zijn met loten. Dan hoor je namen die uitgeloot zijn. Vrouwen, mannen het maakt niet uit. Veel mensen die uitgeloot zijn bellen familie of vrienden om te blijven slapen. De gene die dat niet kunnen gaan in een andere rij staan. Daar hoor je of er ergens anders plek is. Als er 10 mensen staan en er zijn 5 plaatsen wordt er weer geloot. Die 5 die uitgeloot zijn moeten naar buiten en mogen 's avonds om 22.00 uur terugkomen. Er zijn namelijk 2 bedden die ze moeten vrijhouden van de gemeente. Die worden om 22.00 uur verloot. Om 19.00 uur kun je boterhammen eten binnen, maar niet als je om 17.00 uur wordt uitgeloot. Van 17.00 tot 22.00 loop je dus sowieso buiten. Ongeacht het weer oid. Winkels zijn dicht, maar daar had je sowieso niets kunnen kopen natuurlijk. Ben je om 22.00 uur uitgeloot moet je buiten slapen. Slaap je buiten krijg je een boete.
En dit tijdrovende circus dus iedere avond weer opnieuw, nog los van alle andere bureaucratische rompslomp waar jullie verder mee te maken kregen. Mijn hemel!
Ik kan me voorstellen dat daklozen op een gegeven moment echt niet meer verder kunnen kijken dan de dag van vandaag.Onze samenleving is wel "penny wise, pound foolish" op dit gebied vind ik. Als ik het goed begrijp is het wegvallen van de (toeslag voor de) kinderopvang een belangrijke factor geweest in het "omvallen" van jullie fragiele evenwicht thuis. Wat kost dat, een paar duizend euro per maand? Waarschijnlijk zijn er uiteindelijk veel hogere kosten gemaakt als je alles meerekent (bijvoorbeeld de ziekenhuisopnames die gerelateerd waren aan de slechte omstandigheden als dakloze).
Ik wens jullie gezinnetje alle goeds voor de toekomst!
Pardonnez moi voor mijn Frans... VERDOMME ZEG!... dan hadden ik en mn Fillipijnse wel enorm veel geluk overigens, dat na 5jaar (want trouwen wilde we nog niet) haar documenten 1maand verliepen NA de ceremonie en ze kon er daarna dus netjes afstand van doen... ik zei hou beide paspoorten, zij besloot NL was voldoendequote:
[..]
Klopt inderdaad dat je moe wordt van de rompslomp. Wij hadden alle papieren vanaf dag 1, maar ze mogen niet ouder zijn dan drie maanden. Nu waren wij nog vrij georganiseerd en dan nog was het behoorlijk vechten. Mijn gedachten dwalen dan af naar mensen die moeite hebben met hun administratie... Die zitten echt jaren in de opvang.
Maar er zijn er ook veel die gewoon schijt hebben aan alles, of inmiddels schijt aan alles hebben gekregen. Het vervelende is dat veel mensen het voor anderen verzieken.
Wij zijn getrouwd in Amerika. Ik ging daarheen op vakantie om haar te trouwen. Toentertijd wilde we eerst in Amerika gaan wonen. Daar moet je allebei in je eigen land een aantal interviews aangaan om te kijken of je echt wel van elkaar houdt. Soort spannende Ron's Honeymoon Quiz. Ik mag dan niet in Amerika verblijven en dan gaat er een behoorlijke tijd overheen voordat het rond is.Toen wij op huwelijksreis waren werd zij per telefoon ontslagen. Dan kan gewoon in Amerika en ze wisten dat ze op huwelijksreis was. Omdat dat contract haar eerste was waarbij je gewoon zonder problemen naar de dokter kon gaan en het feit dat je zo makkelijk ontslagen kan worden hebben we gekozen voor Nederland. Ook geen spijt van gehad. Daar hadden we nog grotere problemen in de situatie gehad.
Pas na 3 jaar mag je in NL gaan voor de NL nationaliteit. Daar zit een kostenplaatje aan vast. Uiteindelijk konden we het betalen via de gemeente van Rotterdam, maar dan moet de verblijfvsvergunning nog geldig zijn bij de ceremonie. Die is pas in december en het liep in mei af.
Gelukkig heeft ze nu een verlenging van de verblijfsvergunning en gaan we dit jaar haar NL nationaliteit aanvragen.
Ik zit momenteel ook ff zwaar financieel... maar kerel, als ik centen teveel had ging het naar jullie!quote:
[..]
Heerlijke vragen!
Ik heb wel het gevoel 10 maanden kwijt te zijn. Ik heb uiteindelijk toch gedeeltes van de E3 kunnen zien, het WK konden we ook volgen (en schepte een band).
De eerste paar nachten in mijn huis voelde zeer vreemd. Ik miste het gehoest van andere mensen en had het gevoel dat er nog steeds meerdere mensen op mij kamer lagen. Mijn vrouw lag die dagen ook nog in het ziekenhuis, dat zal ook niet geholpen hebben.
Tijd was inderdaad een probleem. Een nacht slecht slapen kon je niet meer inhalen. Geen probleem thuis, maar elke nacht slecht slapen is minder fijn. Elke ochtend 6.30 uur je bed uitgaan, welke dag dan ook zorgt er wel weer voor dat je nog een lange dag buiten kan gaan lopen of tussen mensen met problemen kan gaan zitten. Wat ga je buiten doen? De dagen dat ik gewerkt heb moest ik nog eerder het bed uit, en als je dan eindelijk even wat voor jezelf kan doen 's avonds gaat dat allemaal van je slaaptijd af. In de zomer was het fijn dat het buiten niet zo koud was, maar met weinig kleren stonk je vrij snel. En toen ik nog met 24 man op 1 kamer lag met 1 heel klein raampje...er hoefde er maar een paar te zijn die niet douchen en je gaat kapot snachts.
De enige tijd waar ik nu tegenop zie is de tijd dat het gaat duren dat we constant zoveel mensen over de vloer hebben die dingen opschrijven die je niet in kan zien, maar wel oordelen over je familie. Ik schiet ontzettend snel in de verdediging tegenwoordig.
Ik kijk uit naar de tijd dat ik mij niet meer zoveel hoef te schamen, verantwoorden en dat ik iets extras kan doen met mijn familie. Een dagje Efteling ofzo. Die dag gaat er een keer komen, natuurlijk.
Dat je met zoiets al iemand zo extreem blij zou kunnen maken... nu zijn er zat mensen die t verdienen
maargoed het gaat nu om jouw situatie, ik heb ook gehad dat mensen dingen aanboden
echter mijn eergevoel en vertrouwen konden het niet accepteren
moet en zal alles zelf proberen op te lossen en betalen...
geen idee hoe jij daar over denkt
wellicht is een klein FOK crowfunding een optie
dan kan ik best wel wat missen alle kleine beetjes helpen!
Zolang we maar wat leuken efteling foto reportage krijgen
(ogen kunnen balkjes over desnoods)
Kerel ik heb hier een aantal kleine laptops volledig volgestampt met Nintendo 8bit 16bit en draait zelfs alles N64 3D games perfect op de emulators... weet niet waar je woont, maar ik wil er graag 1 aan jullie kado geven!quote:
[..]
Ik had door de jaren heen een mooie collectie spelcomputers en spellen, en dat heb ik allemaal verkocht. Daarmee kon ik mijn dochter te eten geven. Tijdens het uitruimen (want ik heb wel netjes het huis leeggehaald) hebben we de koelkast, wasmachine, enz. allemaal weg moeten gooien. Het enige wat ik heb bewaard was onze tv en Xbox. Bijzonder blij mee geweest. Het verkopen van die twee dingen had alles misschien twee weken kunnen uitstellen, het was het enige wat ik nog had. Bij 1 maat de tv neergezet, die had al een Xbox. Bij een andere mijn Xbox neergezet, die had er nog geen. Vroeger had hij een Xbox 360, maar hij gamede niet meer.
Nu ik in dit huisje zit ben ik blij dat ik dat gedaan heb, aangezien we nu onze tv en Xbox weer terug hebben. Verder moeten we alles weer opbouwen. Een maat had nog een oude pc die ik kon gebruiken. Bj wijze van re-integratie schrijf ik voor een website over games. Zonder een PC en tv had het wat moeilijker geweest.
het draait op een speciale WIndows XP Gamersedition... je moet er dus geen bankzaken op gaan doen, maar met Chrome of Firefox lekker FOKKEN gaat super!! Oh trouwens omdat ik mijzelf altijd uit de tent laat lokken ivm moslims heb ik op FP een BAN en ook op de DM, heb dus geen idee hoe we (mits je dat wilt) met elkaar in contact komen 
[ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 20-03-2019 18:15:18 ]
Dat weet hij ook wel, z'n vader maak em soms niet altijd even goed schoonquote:
[..]
Lekkerder dan een HEMA worst van een week.
nee sorry kon t niet laten! (het was duidelijk dat z'n vraag toch niet serieus was)
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 20-03-2019 18:25:53 ]
Fijn dat het jou helpt, ik vind het echt tof dat je ons een kijkje geeft in een voor mij redelijk onbekende wereld. Wat een doorzettingsvermogen heb jequote:
Tot nu toe bedankt voor alle vragen! Ik ben blij dat ik ja gezegd heb op de uitnodiging. Het is een fijne therapie.
Voordat je dakloos bent geworden is er veel mis gegaan (grotendeels buiten jouw schuld om). Wat zou je nu anders doen?
Hoe deed je dat eigenlijk met je behoefte enzo. Want als ik zelf in de stad loop, vind ik het al vervelend /moeilijk om een toilet te zoeken, laat staan als je er niet voor wilt betalen.
En wat at je zoal op een dag en hoe kwam je daaraan?
En wat at je zoal op een dag en hoe kwam je daaraan?
Somebody that I used to know
Eigenlijk vreselijk dat er zo met mensen wordt omgegaan. Ik dacht altijd dat als je je maar op tijd meldt bij een daklozenopvang je er altijd wel een plek kan krijgen.quote:
Het was dan echt vol in Rotterdam. In de winter zijn er meer bedden. Word je uitgeloot; dan mag je naar een andere opvang lopen. Doe dit wel binnen een tijd anders is daar je bed weg. Is het daar ook vol? Dan word je per bus om 23.00 uur 's avonds naar een een winteropvang gebracht. In Capelle. 's Ochtends half 8 sta je dan weer buiten en mag je terug lopen. Maar goed, je hebt dan iig (met 100 man) op een zaal gelegen. Warm.
Zodra de winteropvang weg is, is er gewoon te weinig plek. Je krijgt een pas waarmee je recht hebt op een bed, maar vertellen er niet bij dat er niet altijd een bed is. Het was elke dag vol in Rotterdam. Als het 30 graden buiten was dan was het iets minder druk, omdat mensen dan zelf in het park gingen slapen of vrienden die vrij waren.
Stel je dit voor. De hele dag gelopen, afspraken of gezeten en het is bijna 17.00 uur. Je staat met heel veel man in een rij met een pasje. Zorg dat je pasje niet verlopen is (is drie maanden geldig). Dan schrijf je je in en wacht je een half uur totdat ze klaar zijn met loten. Dan hoor je namen die uitgeloot zijn. Vrouwen, mannen het maakt niet uit. Veel mensen die uitgeloot zijn bellen familie of vrienden om te blijven slapen. De gene die dat niet kunnen gaan in een andere rij staan. Daar hoor je of er ergens anders plek is. Als er 10 mensen staan en er zijn 5 plaatsen wordt er weer geloot. Die 5 die uitgeloot zijn moeten naar buiten en mogen 's avonds om 22.00 uur terugkomen. Er zijn namelijk 2 bedden die ze moeten vrijhouden van de gemeente. Die worden om 22.00 uur verloot. Om 19.00 uur kun je boterhammen eten binnen, maar niet als je om 17.00 uur wordt uitgeloot. Van 17.00 tot 22.00 loop je dus sowieso buiten. Ongeacht het weer oid. Winkels zijn dicht, maar daar had je sowieso niets kunnen kopen natuurlijk. Ben je om 22.00 uur uitgeloot moet je buiten slapen. Slaap je buiten krijg je een boete. Ga je naar de politie, dan kan men ook niets doen. Uiteindelijk gooide sommige mensen dan een raam ergens in, zodat ze in de cel konden slapen.
Er was een bijeenkomst van gemeente en CVD (instantie voor daklozen). 1 van de mensen van gemeente zei dat ze die week ervoor naar de gevangenis was geweest en dat de omstandigheden daar veel beter waren. Maar tja wat ga je doen als dakloze? Als ik een raam in zou gooien oid dan maakte ik het herenigen met mijn dochter alleen maar moeilijker. Maar na een tijd begrijp je het wel.
En dat het systeem idioot stug is kwam ik vorig jaar nog achter. Ik werk in een ziekenhuis en bij ons werd een jongeman van de daklozenopvang per ambulance binnen gebracht. Ze hadden daar het vermoeden dat hij een blindedarmontsteking had en hadden een ambulance gebeld. Prima, goed gehandeld. Op de spoedhulp werd duidelijk dat er iets anders aan de hand was en hij kon weer gaan. Wel ziek. Wel nog steeds heel veel pijn. Maar een opname was niet nodig.
Alleen was nu zijn bed op de opvang aan iemand anders gegeven. Hij kon niet terug komen. Hij moest maar buiten slapen. Ik heb met stomheid het geheel aangehoord. Ze bellen een ambu omdat ze vinden dat hij ernstig ziek is, maar hem vervolgens zeggen dat hij (ziek) maar op straat moest slapen was geen probleem. Er is toen door het ziekenhuis iets geregeld, want de opvang werkte totaal niet mee.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
We leven in een gaaf land, aldus Rutte.quote:
[..]
Eigenlijk vreselijk dat er zo met mensen wordt omgegaan. Ik dacht altijd dat als je je maar op tijd meldt bij een daklozenopvang je er altijd wel een plek kan krijgen.
En dat het systeem idioot stug is kwam ik vorig jaar nog achter. Ik werk in een ziekenhuis en bij ons werd een jongeman van de daklozenopvang per ambulance binnen gebracht. Ze hadden daar het vermoeden dat hij een blindedarmontsteking had en hadden een ambulance gebeld. Prima, goed gehandeld. Op de spoedhulp werd duidelijk dat er iets anders aan de hand was en hij kon weer gaan. Wel ziek. Wel nog steeds heel veel pijn. Maar een opname was niet nodig.
Alleen was nu zijn bed op de opvang aan iemand anders gegeven. Hij kon niet terug komen. Hij moest maar buiten slapen. Ik heb met stomheid het geheel aangehoord. Ze bellen een ambu omdat ze vinden dat hij ernstig ziek is, maar hem vervolgens zeggen dat hij (ziek) maar op straat moest slapen was geen probleem. Er is toen door het ziekenhuis iets geregeld, want de opvang werkte totaal niet mee.
Veel goede vragen, en vooral duidelijke antwoorden. Respect en hulde voor jou, zeer interessant en inzichtvol topic tot nu toe! Een kant van de samenleving die ik niet uit eigen ervaring ken, goed om er eens op deze directe manier over te horen. Ik hoop dat het nu goed met je blijft gaan en beter zal worden.
Vertel het me en ik zal het vergeten. Laat het me zien en ik zal het onthouden. Laat het me ervaren en ik zal het me eigen maken.
De toekomst hangt af van wat je nu aan het doen bent.
De toekomst hangt af van wat je nu aan het doen bent.
Ik herken je verhaal en wat je zegt klopt.quote:
[..]
De eerste paar weken als dakloos zijn cruciaal. Dan wordt er bepaald wat voor hulp je krijgt. Dat is een goed idee, maar ik was helemaal kapot van alles. De huisuitzetting, het zoeken naar een slaapplek, mijn vrouw in de gaten houden enz. "Als je vrouw gaat douchen raden wij je aan om voor de deur te blijven staan zodat niemand naar binnen kan gaan". Het doet heel veel met je die eerste dagen en weken. Dan komen er allerlei mensen dezelfde vragen stellen en die maken een plan. Je weet op dat moment echt niet waar je aan toe bent en je leeft tussen dingen accepteren en jezelf staande houden. Dat er dan zo ontzettend veel geschoven wordt met begeleiders maakt het zo dat je alle controle verliest. Als die dingen niet nakomen word je wantrouwig.
Ik pleit voor zo weinig mogelijk begeleiders en instanties. Daarnaast moeten mensen die werken beloond worden. Als ji jbij de opvang komt na je werk en ze wisten dat je ging werken, is het best kut om te horen dat je die nacht buiten moet slapen. Of dat je dan geen hulp buiten kantooruren kan krijgen, terwijl buiten kantooruren werken niet is toegestaan.
Je kan een paar minuten op gezette tijden bellen naar instanties en bedrijven. Je kan ook via de computer, maar die werkte meestal niet. Mijn vrouw en ik hadden heel veel administratie al verzameld voordat we bij de opvang kwamen. Toen heeft het alsnog een jaar geduurd voordat het programma van de kredietbank ging starten. En nu nog is het eigenlijk wel gestart, maar wordt er nog niets afbetaald, terwijl ik inmiddels drie beslagen op het loon heb gehad. Dat vinden bedrijven waar je werkt niet leuk. Afspraken worden soms een dag van tevoren gemeld en word er dus geacht dat jij vrij neemt. Ga je niet naar de afspraak heb je een probleem. Neem je elke keer een dag van tevoren vrij op je werk heb je een probleem.
Dat iemand gaat werken moet niet worden tegengehouden, het is juist extra knap. Die maat van mij werkte sinds de eerste weken en heeft tot op de dag van vandaag niet verteld dat hij dakloos is. Dat doet best wel met iemand. Ik heb het wel vanaf dag 1 verteld, omdat ik door een screening heen moet.
Dus mensen per probleem scheiden. Bij verslaving duurt het programma langer zou je zeggen, maar zij kunnen eerder op een kamertje zitten. Op de gang zit een gebruikersruimte. Dit allemaal omdat er de eerste paar weken een plan is opgesteld waar je de rest van de tijd aan vast zit. Die van mij klopte niet en ik kon het pas veranderen toen iemand van de gemeente ons verhaal aan hoorde en op persoonlijke titel het plan heeft aan laten passen.
Er zijn duizenden instanties, hulpverleners en mensen die behoefte hebben aan hulp en zorg en die worden allemaal betaald van een potje. Maar het systeem werkt voor geen meter en dat komt allemaal omdat de meeste hulpverleners liever hun zakken vullen, aan politiek doen en ook overwerkt zijn
Tjahhh het systeem werkt zo dat elke dakloze in de bijstand komt en niet hoeft te werken. Maar ja je vrouw heeft een verblijfsvergunning.quote:
Ik pleit voor zo weinig mogelijk begeleiders en instanties. Daarnaast moeten mensen die werken beloond worden. Als ji jbij de opvang komt na je werk en ze wisten dat je ging werken, is het best kut om te horen dat je die nacht buiten moet slapen. Of dat je dan geen hulp buiten kantooruren kan krijgen, terwijl buiten kantooruren werken niet is toegestaan.
Politiek helaas.
Oiquote:
[..]
Mijn vrouw is nu bezig om de Hongaarse nationaliteit te verkrijgen, via haar (al lang) overleden opa, dat kan namelijk gewoon in Argentinië. En dan is het opeens geen enkel probleem meer, want EU land
Heftig man
Wettelijk moet het, maar heey, ga maar een advocaat vinden als daklozen en iemand vinden die wilt betalen ervoor als daklozenquote:
Sorry, heb even niet de tijd om heel het topic door te lezen mocht de vraag al zijn gesteld.
Maar het klopt tocj dat in principe iedereen een dak boven zijn hoofd moet hebben in rotterdam, toch moest je na uitloting soms op straat slapen. Welke redenen waren het voor jou en voor anderen? Was echt alles vol in rotterdam of was het gewoon niet te doen om alle opvangen langs te gaan?
TS ik merk dat je veel minachting toont naar de mensen waarmee je sliep maar die in dezelfde situatie als jou zitten. Terwijl je wel verwacht dat hulpverleners respect voor jou moeten tonen.
Nederland is hard als je geen keuzes maakt, het is allemaal prima geregeld maar naar mijn idee koos je voor all in en verloor je alles. Iets wat je familie denk ik ook wel aanrekent.
Het lijkt mij politiek gezien moeilijk, geef je mensen alles dan gaat het land failliet maar behandel je mensen die het minder hebben te hard dan gaan zij failliet.
Nederland is hard als je geen keuzes maakt, het is allemaal prima geregeld maar naar mijn idee koos je voor all in en verloor je alles. Iets wat je familie denk ik ook wel aanrekent.
Het lijkt mij politiek gezien moeilijk, geef je mensen alles dan gaat het land failliet maar behandel je mensen die het minder hebben te hard dan gaan zij failliet.
Stel dat ik best iets voor je wil doen. Een zetje in de goede richting. Waar zou ik je nu nog mee kunnen helpen?
Nu je eenmaal een ex-dakloze bent, heeft dat invloed op je stemgedrag?
Ben je meer links gaan denken, omdat zij zgn. meer voor de zwakkeren op zouden komen, of ben je meer rechts georienteerd, denkende aan bijv. wat die asielzoeker wel allemaal krijgt, maar jij als Nederlandse dakloze niet. Bijv. zekerheid van dat dak boven je hoofd? Ik las over loten voor een slaapplek bijv.
Ben je meer links gaan denken, omdat zij zgn. meer voor de zwakkeren op zouden komen, of ben je meer rechts georienteerd, denkende aan bijv. wat die asielzoeker wel allemaal krijgt, maar jij als Nederlandse dakloze niet. Bijv. zekerheid van dat dak boven je hoofd? Ik las over loten voor een slaapplek bijv.
Goedemorgen, ik ga zo weer vragen beantwoorden. Heb er nu al zin in.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Heb je ooit de neiging gehad om zelf naar de drank of drugs te grijpen? om maar te ontsnappen aan je situatie.
Jazeker, constant iemand aan de deur en constant verhogingen. Bel je ze op voor een recent overzicht, omdat je je ingeschreven hebt bij de kredietbank, schieten ze in de stress. Want dan gaat men minder geld krijgen en dus proberen ze nog op alle manieren beslag ergens op te leggen.quote:
[..]
Vaak is het zo dat je door een betalingsachterstand voor WAT voor reden ook in een incassocarrousel terecht komt. Is dit jouw ook gebeurd?
Kijk, als je iets niet betaald is het logisch dat men graag het geld alsnog wil hebben. Het is niet zo dat ik wil dat ze hun geld niet krijgen. Ik kon ze niets zinnigs vertellen aan de deur, maar het maakte mij bang voor de bel. Frustratie was groot, omdat ik mij daar erg alleen in voelde.
Grootste gedeelte van de schulden zijn inderdaad de bijkomende kosten.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Herkenbaar verhaal. Als ik naar mijzelf kijk had ik het praatje zeer op prijs gesteld. Eindelijk een praatje met iemand waar je niets van moet. Maar ik weet niet hoe dat bij andere mensen is. Zo stond ik zingend klaar voor iemand die jarig was, maar die gozer vond het juist kut om herinnerd te worden aan dat hij jarig was en dakloos. Ik zit zo niet in elkaar. Je bent dakloos, waarom zou je in hemelsnaam niet blij zijn met een verjaardag? Even iets positiefs! Maar ja, moest zoiets toch accepteren.quote:Op woensdag 20 maart 2019 16:03 schreef Postbus100 het volgende:
Bij dit topic (en vooral je antwoord over dat je als mens gezien behandeld wil worden) moet ik steeds denken aan die jongen in Amsterdam. Ik liep daar, een half jaar geleden ofzo, en daar zat een jongen op een brug, in een slaapzak. Beetje van mijn leeftijd (30 ofzo, misschien iets jonger), zag er nog redelijk fris uit.
Hij verwonderde me. Wat brengt hem daar? Wat beweegt hem? Ik was oprecht benieuwd naar zijn verhaal. Het liefst wou ik naast hem gaan zitten en naar hem vragen. Maar ik durfde niet op hem af te stappen. En ik zat zelf ook niet zo lekker in mijn vel dus dan is het wel makkelijk om te denken : laat maar. En wat maakt het ook uit dat ik niet met hem praat? Maar dat maakt wèl uit. Het is onverschilligheid, en dat spijt me oprecht. En het spijt me richting hem, dat ik hem een vorm van contact heb ontzegd.
Ja, ik moet nog steeds aan hem denken. Ik wou dat ik hem toen had aangesproken. Spijtig genoeg niet gedaan.
Er zitten mensen met allerlei problemen, maar ook mensen die door hun vriend(in) uit huis zijn gezet, of mensen die net uit de gevangenis kwamen.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
MBO 4, ik luisterde gesprekken af bij een klantenservice en daar gaf ik coaching en trainingen over. Ik heb helaas sinds 2002 geen vast contract meer gezien. Tot mijn 25 ste ook niet zo mee bezig geweest, toen werkte ik nog voor een tankstation. Pas toen ik 31 werd, werd ik wat serieuzer met werk. Mijn vrouw kwam hierheen, ging naar school, ging stage lopen en werd daar aangenomen voor een beter salaris dan ik ooit had gehad. Vooral samen verdienen was erg prettig. Eindelijk konden we sparen en wat leuks doen. Het werk als coach vond ik geweldig en paste mij goed. Ik het dat werk zowel bij Samsung als bij Nederlandse Energie Maatschappij gedaan.quote:
Goed, dat gezegd hebbende, en nog niet alles gelezend hebbende, ben ik benieuwd naar je eigen achtergrond. Voordat je dakloos raakte, wat voor baan/inkomen had je toen? En opleidingsniveau? Hoe zou je jezelf omschrijven? Zat je toen al aan de onderkant van de samenleving (van flexibel contract naar flexibel contract, zeg maar het werkvolk) of had je gewoon een prima kantoorbaan, lekker modaal, misschien zelfs bovenmodaal? Zeg maar : wat voor sociaal-economische status ongeveer?
(omdat het klinkt als botte pech, met je vrouw die ziek werd enzo).
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Dank je wel, ik zie ook geen andere optie dan doorgaan, als je jezelf verliest raak je steeds verder weg van de maatschappij. Maar ik heb er zat zien doordraaien.quote:
Oké nu wel het hele topic gelezen. Ik herken mezelf wel een beetje in je : je tanden zetten in een situatie, doel voor ogen houden (=vrouw & dochter), blijven zoeken naar mogelijkheden, volharden, geduld tonen, en niet opgeven. Proberen om er het beste van te blijven maken, zoeken naar de positieve kanten, weigeren om je medemenselijkheid te verliezen. Ik heb veel respect voor je en bewondering voor hoe je met de situatie bent omgegaan. Heel veel succes met alles en blijf knokken voor jezelf en je gezin.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ze is 4 jaar. Ik ga er ook vanuit dat ze het weer op gaat pakken. Het huisje waar ik nu inzit is tijdelijk. Ik zou het jammer vinden dat ze straks weer naar een andere school moet gaan. Instanties zeggen altijd dat mijn dochter voorop staat en ze het beste voor haar willen. Behalve dan buiten kantooruren of regels van andere instanties. Het systeem zorgt er straks voor dat ze meerdere keren moet verhuizen. "Ze maakt natuurlijk allemaal veranderingen nu mee, het is nogal wat", maar als ik dan zeg dat het niet prettig is dat het in Rotterdam MOET en daarom nu gaan huizenhoppen "Zo'n meid kan best wel wat hebben".quote:
[..]
Hoe oud is je dochter nu? Ze zijn gelukkig aardig te vormen en kinderen pikken talen heel snel op. Dus dat Engels pikt ze vast weer snel op.
Voor wat betreft school dat lijkt mij ook wel echt een overstap van een dorpje naar de grote stad. Tenminste ik ben drie jaar terug van de stad naar een dorp verhuist. En vind het een enorme omschakeling.
Hopelijk komen jullie snel in rustiger vaarwater.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
|
|
