Plus dat ze ondertussen al gewoon serieus probeert te daten weer (een week later), dus dan zal dat stukje van het liefdesverdriet achteraf wel meevallen imo.quote:Op maandag 11 maart 2019 21:14 schreef Brighteyes het volgende:
Maar even hoor, die ‘echt depressieve gedachten’ vorige week kwamen toch voornamelijk omdat je vriendje je dumpte toch?
Dat kwam bovenop het feit dat je je al rot voelde wegens burn-out en de ziekte van je moeder.
Lullig, maar liefdesverdriet is natuurlijk al helemaal geen reden voor een ziekmelding vanuit de werkgever gezien.
Dat het bovenop je andere shit komt hebben zij natuurlijk verder geen boodschap aan...
Misschien ligt het ook een beetje aan hoe jij een en ander verwoord, iets wat door een burnout ook wel terug minder sterk kan zijn. Het zou je sieren als je daar ook een beetje rekening mee zou kunnen proberen te houden en niet automatisch het aan de ander verwijt.quote:Op maandag 11 maart 2019 17:03 schreef BoTheParakeet het volgende:
[..]
Ik heb gezegd dat mijn psychische klachten verslechterd zijn door de situatie met moeder's gezondheid. Voor mij is dat logisch, maar op FOK merk ik dat mensen dat niet goed snappen. Misschien denkt WG ook zo?
Hordes mensen proberen hun verdriet te verwerken door zsm weer tegenover een ander zitten of eronder te liggen. Met vreemden praten, die niet weten van je situatie, kan een heerlijke vorm van escapisme zijn. Dat is ook niet zo raar denk ik.quote:Op maandag 11 maart 2019 21:27 schreef AlwaysHappy het volgende:
[..]
Plus dat ze ondertussen al gewoon serieus probeert te daten weer (een week later), dus dan zal dat stukje van het liefdesverdriet achteraf wel meevallen imo.
Goed punt jaquote:Op maandag 11 maart 2019 21:33 schreef Scary_Mary het volgende:
[..]
Hordes mensen proberen hun verdriet te verwerken door zsm weer tegenover een ander zitten of eronder te liggen. Met vreemden praten, die niet weten van je situatie, kan een heerlijke vorm van escapisme zijn. Dat is ook niet zo raar denk ik.
Het lijkt me dan eerder moeilijker te rijmen met een burn out en verlammende depressieve gevoelens, als je daar tussen de ziekte van je ma en het reïntegreren op werk nog zin in hebt. Op z'n minst komt het enigszins onvolwassen over qua prioriteiten stellen, maar goed. Iedereen dealt anders met shit..
gohquote:Op maandag 11 maart 2019 21:27 schreef AlwaysHappy het volgende:
[..]
Plus dat ze ondertussen al gewoon serieus probeert te daten weer (een week later), dus dan zal dat stukje van het liefdesverdriet achteraf wel meevallen imo.
Tja, volgens mij ligt het iets anders. En is het wettelijk geregeld dat naar de werkgever de mededeling: "ik ben ziek" volstaat. Dus verder zonder opgave van reden.quote:Op maandag 11 maart 2019 21:14 schreef Brighteyes het volgende:
Maar even hoor, die ‘echt depressieve gedachten’ vorige week kwamen toch voornamelijk omdat je vriendje je dumpte toch?
Dat kwam bovenop het feit dat je je al rot voelde wegens burn-out en de ziekte van je moeder.
Lullig, maar liefdesverdriet is natuurlijk al helemaal geen reden voor een ziekmelding vanuit de werkgever gezien.
Dat het bovenop je andere shit komt hebben zij natuurlijk verder geen boodschap aan...
Bron?quote:Op maandag 11 maart 2019 21:37 schreef funnywell het volgende:
dus je bent al 1 jaar ziek dat ze met zulke onzin komen. Als jij je ziek meld gaat t via de bedrijfsarts, niks HR of welke onzin dan ook.
Escapisme is het goede woord. Het geeft me hoop op een toekomst.quote:Op maandag 11 maart 2019 21:33 schreef Scary_Mary het volgende:
[..]
Hordes mensen proberen hun verdriet te verwerken door zsm weer tegenover een ander zitten of eronder te liggen. Met vreemden praten, die niet weten van je situatie, kan een heerlijke vorm van escapisme zijn. Dat is ook niet zo raar denk ik.
Het lijkt me dan eerder moeilijker te rijmen met een burn out en verlammende depressieve gevoelens, als je daar tussen de ziekte van je ma en het reïntegreren op werk nog zin in hebt. Op z'n minst komt het enigszins onvolwassen over qua prioriteiten stellen, maar goed. Iedereen dealt anders met shit..
BA heeft volgende maand weer een gesprek. Dan kijkt ze of het beter gaat of dat er tweede spoor komt.quote:Op maandag 11 maart 2019 21:27 schreef Scary_Mary het volgende:
[..]
Misschien ligt het ook een beetje aan hoe jij een en ander verwoord, iets wat door een burnout ook wel terug minder sterk kan zijn. Het zou je sieren als je daar ook een beetje rekening mee zou kunnen proberen te houden en niet automatisch het aan de ander verwijt.
Daarnaast zit je ook met een verstoorde arbeidsrelatie en een zo te lezen redelijk emotionele houding. Dan is het niet zo raar dat ze bij je WG het gesprek ook tot een minimum willen beperken, ook juist om ruis te voorkomen. Zeker als jij door blijft gaan over dingen die juridisch niet door de beugel kunnen en graag gelooft wil worden, terwijl dat verder niet aan hen is om over te oordelen.
Het is logisch dat de situatie van je moeder van invloed is, maar beter wordt een verslechtering van je klachten na overleg door een behandelaar vast gesteld of op z'n minst geregistreerd.
psychische klachten word sws slecht begrepen door mensen en bij jou lopen er meerdere dingen door elkaar kwa oorzaak wat wss verwarrend werktquote:Op maandag 11 maart 2019 17:03 schreef BoTheParakeet het volgende:
[..]
Ik heb gezegd dat mijn psychische klachten verslechterd zijn door de situatie met moeder's gezondheid. Voor mij is dat logisch, maar op FOK merk ik dat mensen dat niet goed snappen. Misschien denkt WG ook zo?
Als jij naar de bedrijfarts stapt en je meld dat je ziek bent en dit gaat in overleg met de bedrijfsarts kunnen ze je helemaal niks maken. Dat jij als werknemer je laat manipuleren door HR moet jezelf weten. Ja spreek uit ervaring, heb er namelijk 2 jaar in gezeten en nog steeds na verlies kind. Ben wel langzaam aan het opbouwen maar geen 100% en de kans is groot dat het ook nooit boven de 80 gaat komen. Dat ze je eruit stampen die kans is groot na 2 jaar. Maar in overleg is er van alles te regelen. Maar als jij denkt rust te moeten hebben een jaar lang is daar niemand, behalve de bedrijfsarts, die daar verandering in kan brengen. Tuurlijk kan die je pushen, en HR en je manager kan aan je kop gaan zeuren. Allemaal meegemaakt, maar fuck t. Je eigen gaat soms voor.quote:Op maandag 11 maart 2019 23:08 schreef Scary_Mary het volgende:
[..]
Bron?
Na het gesprek met de BA, stellen WN en WG samen een plan van aanpak op. Bij 1 jaar ziekteverzuim volgt een evaluatie, die je samen WG in vult. Dit is wettelijk verplicht en dus geen onzin. Zie https://www.uwv.nl/partic(...)appenplan-bij-ziekte
Nee jij weet niet wat het is anders had je andere dingen gezegd. Ik zelf ken alleen de volledige burnout die ts zo te lezen niet heeft. Ik heb dat zelf gehad en ik kan je zeggen dat ik in het begin niet langer dan 10 min. Met iemand kon praten omdat dat pijn deed aan mijn hoofd. Ik kon geen tv kijken , niet internetten, niet appen, niet lezen . Je hersenen zijn namelijk overbelast en je gebruikt je hersenen overal bij.quote:
Dit is echt te kort door de bocht, om meerdere redenen. Er kan je zeker wel iets gemaakt worden als je je ziekmeld bij de BA. De BA beoordeelt niet totaal zelfstandig en vooral over je arbeidsvermogen. Dat is wezenlijk een andere rol dan je behandelaars waarop de beslissing van de BA gebaseerd zou moeten worden, maar af kan wijken omdat je behandelaars geen specialisatie hebben op het gebied van arbeidsvermogen en aanpassingsmogelijkheden e.d.quote:Op dinsdag 12 maart 2019 20:28 schreef funnywell het volgende:
[..]
Als jij naar de bedrijfarts stapt en je meld dat je ziek bent en dit gaat in overleg met de bedrijfsarts kunnen ze je helemaal niks maken. Dat jij als werknemer je laat manipuleren door HR moet jezelf weten. Ja spreek uit ervaring, heb er namelijk 2 jaar in gezeten en nog steeds na verlies kind. Ben wel langzaam aan het opbouwen maar geen 100% en de kans is groot dat het ook nooit boven de 80 gaat komen. Dat ze je eruit stampen die kans is groot na 2 jaar. Maar in overleg is er van alles te regelen. Maar als jij denkt rust te moeten hebben een jaar lang is daar niemand, behalve de bedrijfsarts, die daar verandering in kan brengen. Tuurlijk kan die je pushen, en HR en je manager kan aan je kop gaan zeuren. Allemaal meegemaakt, maar fuck t. Je eigen gaat soms voor.
Ach ja, de een dagboekt op een forum, de ander start een blog over hoe vrouwen je ziek maken.. Ik zie het verschil niet zo, behalve dat Harlekien wat verder in een zijn verwerkingsproces lijkt te zitten.quote:Op dinsdag 12 maart 2019 21:02 schreef madeliefff het volgende:
Dat ts allerlei dagboekverhalen verteld zien mensen denk ik als zielig doen, geen idee of dat haar intentie is mss heeft ze gewoon geen andere uitlaatklep.
Is het niet al te vroeg voor dates enzo . . .quote:Op dinsdag 12 maart 2019 10:29 schreef BoTheParakeet het volgende:
[..]
BA heeft volgende maand weer een gesprek. Dan kijkt ze of het beter gaat of dat er tweede spoor komt.
Vandaag weer naar werk. Ben erg moe maar het gaat verder wel. Zoals ik al zei probeer ik mijn gedachten om te leiden en Tinder helpt daarbij.
Oh vandaar dat https://forum.viva.nl/rel(...)list_messages/440459quote:Op woensdag 10 april 2019 16:54 schreef Elpis het volgende:
Inmiddels wel.
https://forum.viva.nl/rel(...)p=29792894#p29792894
Leuk dat je deze Elpis een relkloon noemde en maar zelf onder die nick op Viva post.
Deze Elpis loopt echter al een stuk langer mee hier.
Dit.quote:Op maandag 11 maart 2019 21:33 schreef Scary_Mary het volgende:
[..]
Hordes mensen proberen hun verdriet te verwerken door zsm weer tegenover een ander zitten of eronder te liggen. Met vreemden praten, die niet weten van je situatie, kan een heerlijke vorm van escapisme zijn. Dat is ook niet zo raar denk ik.
Het lijkt me dan eerder moeilijker te rijmen met een burn out en verlammende depressieve gevoelens, als je daar tussen de ziekte van je ma en het reïntegreren op werk nog zin in hebt. Op z'n minst komt het enigszins onvolwassen over qua prioriteiten stellen, maar goed. Iedereen dealt anders met shit..
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |