Het kleutertopic deel 17

Rijst wat klote. Geen boektips maar wij hebben wel al vrij snel heel duidelijk benoemd dat oma heel ziek was, niet meer beter werd en dood zou gaan. En ook wat er gebeurd als je dood bent. (in een kist en een begrafenis waar veel mensen komen ed)
Veel sterkte!

B. Jammer dat ze zo prestatiegericht zijn. Hopelijk voor het meisje redt ze het allemaal en houdt ze lol in leren.

Rijst. Wat erg. Heel veel sterkte.

Rijst wat heftig. Heel veel sterkte.

Exode gefeliciteerd met B! Wat wordt gaat het hard!

Leuk om alle schoolverhalen te lezen. Ik ben deze week ook op school geweest en T en S komen gewoon prima mee. Wat de juf vooral opviel is hoe zelfstandig ze zijn met veel dingen. Bijvoorbeeld het zelf plannen van hun weektaakjes (Daltononderwijs) en ook het afplannen waarbij ze ook een stukje reflectie moeten doen van hoe het werkje is gegaan volgens henzelf. Qua getallen en letters is er nog niet zoveel interesse, maar thema's zoals bijvoorbeeld de ruimte slaan wel heel goed aan. T kent alle planeten uit zijn hoofd, weet welke de grootste is en welke de kleinste is, welke kleur ze hebben etc. Ik moet ook heel eerlijk zeggen dat ik met T en S thuis geen letters en cijfers oefen. Met L deed ik dat destijds wel en zij kon lezen in groep 2, met de jongens zie ik dat nog niet gebeuren en het hoeft ook niet. Van mij mogen ze deze kleuterjaren gebruiken om nog lekker te spelen en sociaal te ontwikkelen, daarna moeten ze nog genoeg.

Overigens valt het me wel op hoe prestatiegericht sommige ouders zijn. Je doet niet mee als je kind niet hb blijkt te zijn. Ik vind het vooral heel sneu voor de kinderen dat ze van jongs af aan al zo'n druk voelen van hun ouders. Ik merk dat ik stiekem veel trotser ben op een kind wat ergens heel hard voor gewerkt heeft (S met bijvoorbeeld het oefenen van de pengreep) dan op een kind waarbij het komt aanwaaien (L) en dat geen moeite doet en wil doen, maar toch met een prachtig rapport thuiskomt.

Ik denk dat het ook niet heel veel zin heeft om te oefenen met cijfers en letters, als dat initiatief van de ouders komt. Dan leer je je kind wel iets te herkennen en bijv over te schrijven, maar als het kind er cognitief nog niet aan toe is, dan blijft dat niet meer dan een trucje. I wil graag schrijven, maar blijft de s en d in haar eigen naam consequent in spiegelschrift schrijven. ik corrigeer dat niet. Ze vraagt dan soms wel: is het met het buikje naar beneden of naar boven? als ze de d wil schrijven. Het feit dat ze dat nog niet goed automatiseert, geeft volgens mij aan dat ze dat nog niet echt kan en dan heeft haar daarop wijzen weinig nut.

Omen, ik vind het mooi om te lezen hoe je vertrouwt op je eigen inzicht in hoe ze is en wat wel of niet goed voor haar is. .

quote:

Op donderdag 21 februari 2019 21:12 schreef Franny_G het volgende:
Ik denk dat het ook niet heel veel zin heeft om te oefenen met cijfers en letters, als dat initiatief van de ouders komt. Dan leer je je kind wel iets te herkennen en bijv over te schrijven, maar als het kind er cognitief nog niet aan toe is, dan blijft dat niet meer dan een trucje. I wil graag schrijven, maar blijft de s en d in haar eigen naam consequent in spiegelschrift schrijven. ik corrigeer dat niet. Ze vraagt dan soms wel: is het met het buikje naar beneden of naar boven? als ze de d wil schrijven. Het feit dat ze dat nog niet goed automatiseert, geeft volgens mij aan dat ze dat nog niet echt kan en dan heeft haar daarop wijzen weinig nut.

Omen, ik vind het mooi om te lezen hoe je vertrouwt op je eigen inzicht in hoe ze is en wat wel of niet goed voor haar is. .

Dat is heel herkenbaar. T schrijft zijn naam steevast achterstevoren. M.I.T. Het is voor hem nog meer een soort plaatje wat hij kent. S schrijft überhaupt zijn eigen naam nog niet. Hij is met veel belangrijkere dingen bezig, zoals hoe je Spiderman het beste na kunt doen. Echt een heel verschil met L, zij was zelf al veel met letters bezig en met een beetje ondersteuning in de zin van een appje had ze het heel snel onder de knie.

Heel interessant en leuk om jullie schoolverhalen te lezen.
Ik vind het wel een beetje lastig overal netjes op in te gaan. Beetje gebrek aan concentratie op het moment. Lees wel alles met aandacht maar dan erop inhaken...

Anyway: ik las nog Franny G’s verhaal over de kleuterontwikkeling in het vorige deel.
Heel boeiend en ook herkenbaar. Denk wel dat A’s juf van vorig jaar dit stukje niet goed erkend heeft. Die sprongen in de ontwikkeling.
Een jaar geleden, toen A. nog geen jaar in groep 1 zat, vroeg zij zich al af hoe A. na dit schooljaar naar groep 3 zou moeten.
Leek mij toen al vroeg om over te praten maar het baarde mij wel wat zorgen.

Het gesprek van gisteren ging goed. Ik was de laatste dus ik nam lekker even de tijd.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dus ik ben erg blij. Zo zie je: andere juf en gelijk een stuk positiever beeld eigenlijk.

quote:

Op donderdag 21 februari 2019 21:25 schreef _NIKKI_ het volgende:

[..]

Dat is heel herkenbaar. T schrijft zijn naam steevast achterstevoren. M.I.T. Het is voor hem nog meer een soort plaatje wat hij kent. [...]

Mijn broer heet ook zo, en hij bleef als kleuter ook heel lang consequent M.I.T. schrijven. Weet nog hoe frustrerend ik (4jr ouder) het vond dat hij niet wilde geloven dat het toch echt andersom was

quote:

Op donderdag 21 februari 2019 19:35 schreef Fazzoletti het volgende:
Gefeliciteerd met B exode

Wat leuk dat M al zo’n goed vriendje heeft Kwak

F is opeens in eetstaking Hij wil alleen pannenkoeken en patat en snoep. Uh ja, is ook lekker maar niet voor elke dag. Hij heeft nu al een paar dagen geen avondeten op maar zeurt wel de hele middag om snoep omdat hij zo’n honger heeft. *zucht*
Begin deze week was het al 2x boos huilen op de bso omdat de eerste vraag bij het ophalen is ‘wat gaan we eten?’
Het is een fase, toch?

Die fase duurt hier al een jaar of anderhalf... sorry

quote:

Op donderdag 21 februari 2019 20:53 schreef _NIKKI_ het volgende:
Rijst wat heftig. Heel veel sterkte.

Exode gefeliciteerd met B! Wat wordt gaat het hard!

Leuk om alle schoolverhalen te lezen. Ik ben deze week ook op school geweest en T en S komen gewoon prima mee. Wat de juf vooral opviel is hoe zelfstandig ze zijn met veel dingen. Bijvoorbeeld het zelf plannen van hun weektaakjes (Daltononderwijs) en ook het afplannen waarbij ze ook een stukje reflectie moeten doen van hoe het werkje is gegaan volgens henzelf. Qua getallen en letters is er nog niet zoveel interesse, maar thema's zoals bijvoorbeeld de ruimte slaan wel heel goed aan. T kent alle planeten uit zijn hoofd, weet welke de grootste is en welke de kleinste is, welke kleur ze hebben etc. Ik moet ook heel eerlijk zeggen dat ik met T en S thuis geen letters en cijfers oefen. Met L deed ik dat destijds wel en zij kon lezen in groep 2, met de jongens zie ik dat nog niet gebeuren en het hoeft ook niet. Van mij mogen ze deze kleuterjaren gebruiken om nog lekker te spelen en sociaal te ontwikkelen, daarna moeten ze nog genoeg.

Overigens valt het me wel op hoe prestatiegericht sommige ouders zijn. Je doet niet mee als je kind niet hb blijkt te zijn. Ik vind het vooral heel sneu voor de kinderen dat ze van jongs af aan al zo'n druk voelen van hun ouders. Ik merk dat ik stiekem veel trotser ben op een kind wat ergens heel hard voor gewerkt heeft (S met bijvoorbeeld het oefenen van de pengreep) dan op een kind waarbij het komt aanwaaien (L) en dat geen moeite doet en wil doen, maar toch met een prachtig rapport thuiskomt.

Dat laatste wat je zegt slaat bij mij heel erg aan... ik was zo’n meisje, en ik zou echt heel verdrietig zijn als ik ook maar een klein beetje kon voelen wat je hier zegt.

Want pas op met je aanname dat ze er niks voor doet/het komt aanwaaien. Simpelweg je gegeven talent gebruiken is ook werken, en kan evengoed energie kosten. Ik heb zo veel op moeten boksen tegen de neiging van mensen om elk goed cijfer van mij min of meer weg te wuiven. Alsof het geen prestatie was. Ik heb er behoorlijk veel gedachten aan over gehouden die niet ok zijn voor je zelfbeeld en volwassen functioneren, eerlijk gezegd.

Ik was ook zo'n meisje en ik vond het juist altijd wel terecht dat de prestatie van mijn broer anders gewaardeerd werd. Ik had er immers geen hol voor gedaan en kon mijn tijd in leuke dingen steken, terwijl hij zat te zwoegen.
Zo kan het ook uitpakken.

quote:

Op donderdag 21 februari 2019 22:01 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

Dat laatste wat je zegt slaat bij mij heel erg aan... ik was zo’n meisje, en ik zou echt heel verdrietig zijn als ik ook maar een klein beetje kon voelen wat je hier zegt.

Want pas op met je aanname dat ze er niks voor doet/het komt aanwaaien. Simpelweg je gegeven talent gebruiken is ook werken, en kan evengoed energie kosten. Ik heb zo veel op moeten boksen tegen de neiging van mensen om elk goed cijfer van mij min of meer weg te wuiven. Alsof het geen prestatie was. Ik heb er behoorlijk veel gedachten aan over gehouden die niet ok zijn voor je zelfbeeld en volwassen functioneren, eerlijk gezegd.

Er is een verschil tussen wat ik denk en hoe ik handel. Ik zal nooit tegen L zelf zeggen dat ik er zo over denk, noch zal ze het aan me merken. Bij elk werkje/toets vertel ik haar dat ik het heel knap van haar vind, vraag haar of ze het lastig vond, of ze het leuk vond om te doen etc. Mijn eigen ouders waren nooit onder de indruk en als ik een keer met een 7 thuis kwam kreeg ik direct de wind van voren, want dan had ik er vast met de pet naar gegooid. Ik weet heel goed hoe het is om je niet gewaardeerd te voelen daarin, dus bij mijn eigen kinderen pak ik dat totaal anders aan dan mijn eigen ouders deden.

Maar mijn gevoel is bij een hoog cijfer voor L vs. S die maanden heeft geploetert op de pengreep is dus wel degelijk anders.

quote:

Op donderdag 21 februari 2019 21:49 schreef Aerenia het volgende:

[..]

Mijn broer heet ook zo, en hij bleef als kleuter ook heel lang consequent M.I.T. schrijven. Weet nog hoe frustrerend ik (4jr ouder) het vond dat hij niet wilde geloven dat het toch echt andersom was

Grappig, T's zus is ook 4 jaar ouder en zij heeft exact dezelfde frustratie.

quote:

Op donderdag 21 februari 2019 21:34 schreef vencodark het volgende:
Heel interessant en leuk om jullie schoolverhalen te lezen.
Ik vind het wel een beetje lastig overal netjes op in te gaan. Beetje gebrek aan concentratie op het moment. Lees wel alles met aandacht maar dan erop inhaken...

Anyway: ik las nog Franny G’s verhaal over de kleuterontwikkeling in het vorige deel.
Heel boeiend en ook herkenbaar. Denk wel dat A’s juf van vorig jaar dit stukje niet goed erkend heeft. Die sprongen in de ontwikkeling.
Een jaar geleden, toen A. nog geen jaar in groep 1 zat, vroeg zij zich al af hoe A. na dit schooljaar naar groep 3 zou moeten.
Leek mij toen al vroeg om over te praten maar het baarde mij wel wat zorgen.

Het gesprek van gisteren ging goed. Ik was de laatste dus ik nam lekker even de tijd.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dus ik ben erg blij. Zo zie je: andere juf en gelijk een stuk positiever beeld eigenlijk.

Wat fijn Venco. Ik las je vraag in het vorige topic maar ivm oudergespekken ( ) en vakantie ben ik er niet aan toe gekomen om een reactie te typen.
Heerlijk toch, zo'n wildebras?! En fijn dat deze juf het een stuk positiever inziet dan de vorige. Fysio voor kinderen waarvan de fijne motoriek in de tweede helft van groep 2 nog niet voldoende ontwikkeld is raden wij ook altijd aan. Liever nu spelenderwijs even extra begeleiding en oefenen, dan in groep 3 al starten met een achterstand met veel frustratie als gevolg.

Ik heb het artikel ook gelezen Franny en wij hebben hem uitgeprint en in de kleuterbouw opgehangen. Mooi stuk. Zal eens kijken of ik hem van de week eens kan scannen en voor de belangstellenden even kan mailen .

quote:

Op donderdag 21 februari 2019 15:00 schreef exode het volgende:
Ik vind het wel interessant om allemaal te lezen over groep 1 en 2 etc. B is dus vandaag jarig dus die kleutert 2,5 jaar, prima. Hij loopt wat voor, maar niet zodanig dat 1,5 jaar kleuteren genoeg voor hem is. Enige vervelende vind ik dat hij vooral met groep 2 kindjes speelt. Op zijn kinderfeestje komen ook alleen groep 2 kinderen.

In de spoiler wat gedoe over schoonzus en nichtje.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Gefeliciteerd nog met B Exode!

En van jouw spoiler word ik een beetje verdrietig. 6 maanden voorsprong is echt te weinig.

En zoals hier al vaker langs komt: die kleuterjaren krijgen de kinderen nooit meer terug! Ze moeten inderdaad nog zo lang aan een tafel zitten en werken. Een beetje kleuterjuf kan de kinderen die cognitief meer aan kunnen in kleine kringen en/of met andere werkjes voldoende stimuleren.
Ik heb een kleuter in de klas die momenteel de atlas van voor naar achter aan het bestuderen is omdat hij dat zo mega interessant vindt en op andere momenten de bouwhoek afbreekt

Vandaag was ik weer even blij met het goede geheugen en de zelfstandigheid van mijn kleuter.

Om 7 uur stond ie springend in de badkamer "mama, mama, ik ben vandaag toch kind van de dag". Mijn reactie (inwendig) _{K*t k*t, vergeten} (naar J) Ja jongen, dat klopt, ga je zelf vast wat spulletjes verzamelen die je mee wilt nemen om te laten zien in de klas?

Toen ik 10 minuten later uit de douche kwam had ie al van alles verzameld om mee te nemen. Hij mocht dus in de klas over zichzelf vertellen aan de hand van max 7 voorwerpen. Zijn keuze: lievelingsboek (een zeer oud exemplaar van Sjakie en de Chocoladefabriek), tijdschrift van natuurmonumenten over de schaapskudde (hij wil schaapherder worden later), een foto van de kat en de 'oude' (=overleden) kat, en zijn 2 lievelingsknuffels

Hij had er zo'n zin in. Kindlief praat graag over zichzelf

MM heel herkenbaar het vergeten van dat soort dingen. Blij dat de kleuters het zelf vaak wél onthouden. Wel enorm tof dat hij het zo leuk vond om alles te verzamelen. Klinkt alsof hij gaat genieten van zijn tijdelijke status.


Wij gaan over een uurtje naar de huisarts om de kinderen in te laten enten. T vindt het cool en wil als eerste, maar S heeft net heel hard moeten huilen omdat hij het zo spannend vindt. Het was echt heel sneu. Ik heb het idee dat het vooral het onbekende was/is waar hij moeite mee heeft, dus ik heb net samen met hem naar filmpjes over kinderen die een prik krijgen gekeken. Hij heeft nu een beter beeld van wat hem te wachten staat en ik denk dat het hem wel wat geholpen heeft, hij is nu iets rustiger. Ik ben erg benieuwd hoe dat gaat als we straks bij de huisarts binnenstappen.

Hoe is het gegaan Nikki?

Hoera voor het geheugen van kleuters! (Nouja meestal dan... dingen die je ze s'nachts met slaapdronken hoofd beloofd mogen ze best vergeten )

Afgelopen donderdag kreeg S. haar 1e rapport mee naar huis. Wat kun je dan trots zijn maar het mooiste was wel de opmerking "mama ik ben ook trots op mij!"

En nu vakantie, maar daar heeft ze weinig aan want ze wordt dinsdag geopereerd aan haar keelamandelen. Dus vooral lekker tv kijken en rustige dingen doen.

quote:

Op zondag 24 februari 2019 11:30 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Hoe is het gegaan Nikki?

Hoera voor het geheugen van kleuters! (Nouja meestal dan... dingen die je ze s'nachts met slaapdronken hoofd beloofd mogen ze best vergeten )

Afgelopen donderdag kreeg S. haar 1e rapport mee naar huis. Wat kun je dan trots zijn maar het mooiste was wel de opmerking "mama ik ben ook trots op mij!"

En nu vakantie, maar daar heeft ze weinig aan want ze wordt dinsdag geopereerd aan haar keelamandelen. Dus vooral lekker tv kijken en rustige dingen doen.

Trots, check! Ik kon haar wel duizend keer kussen en vastpakken. Noor keek me aan alsof ik bezeten was Overigens reageerde mijn vriend veel koeler op haar rapport. Trots en blij was hij zeker, maar toch heel anders als dat ik reageerde. Nu snap ik hoe dat kwam Ik reageerde gewoon idioot

Hoe gaat het ondertussen met jou?

Ja wel goed... heb een kleuter die grenzen opzoekt en een peuter in de peuterpuberteit dus het is af en toe heel gezellig in huis. maar ik vind het heel bijzonder hoe snel die kleintjes wijs worden

Grenzen opzoeken doet ze niet echt. Misschien komt dat nog.

En wat is Plaswijck toch supertof. Wij zijn hier al vanaf 10 uur vanmorgen en omdat ik lichtelijk gesloopt ben gaan we naar huis. Als het aan Noor had gelegen hadden we nog tot 7 gebleven Een hele dag plezier voor nog geen 13 euro pp!

quote:

Op maandag 25 februari 2019 17:30 schreef Sunshine1982 het volgende:
Grenzen opzoeken doet ze niet echt. Misschien komt dat nog.

En wat is Plaswijck toch supertof. Wij zijn hier al vanaf 10 uur vanmorgen en omdat ik lichtelijk gesloopt ben gaan we naar huis. Als het aan Noor had gelegen hadden we nog tot 7 gebleven Een hele dag plezier voor nog geen 13 euro pp!

Was het te doen met de drukte?

quote:

Op maandag 25 februari 2019 21:36 schreef Sylver_ het volgende:

[..]

Was het te doen met de drukte?

Het was druk, dat zeer zeker. Ik vond het opzich goed te doen. De parkeerplaats was al met 10 uur vol, maar in de wijk kon je op dat tijdstip nog prima parkeren.

Het is een kwestie van je kind in het oog houden, want met veel kinderen kan je ze snel uit het oog verliezen. De volgende keer doe ik zeker een bandje om haar arm met onze gegevens. Denk dat dat al een hoop scheelt.

Ik vind Plaswijck echt heel leuk, maar ik vind het speelgedeelte wat binnen zit vrij onoverzichtelijk. Zo kunnen ze bijvoorbeeld klimmen in een stuk waar ze door kasten als begin in moeten. Ik heb geen idee waar dat uit komt en daar mag Noor van mij nog niet in. En zeker niet met die drukte. Ik ben dan te bang dat ik haar kwijtraak.

Ah thanks, @Sunshine1982
Ik bewaar Plaswijckpark toch nog maar even voor een margedag ofzo.
Ik ben niet zo bang om kleuter kwijt te raken, want die wijkt amper van mijn zijde, maar bijna-peuter is een ander verhaal..

En kleuter houdt er toch niet zo van als het heel druk is.

Wel echt een erg leuk park, hè. Ben er vaak geweest toen kleuter nog niet op school zat

Het is zeker leuk. Erg divers park voor weinig geld. Geen parkeerkosten, wat ik echt top vind. Ik parkeerde mijn auto om de hoek bij het park en een meneer die achter me stond keek me vol ongeloof aan toen ik antwoordde dat het parkeren echt gratis is Eten neem ik trouwens wel mee van thuis, ik vind de catering daar niet geweldig.

Een marchedag in Plaswijck doorbrengen is een goed plan, alleen niet te laat in het jaar. Het is namelijk ook een zeer geliefde schoolreisbestemming, voor kleuters, zeker voor scholen in buurt.
De kinderboerderij, die ongeveer naast Plaswijck ligt is ook erg leuk trouwens
Helaas komen wij er momenteel te weinig. Ik woon er slechts zo’n 6 km vanaf, maar met ov een uur onderweg

Sterkte vandaag GM!