F&F Flora & Fauna
Beesten in het nieuws, vragen over roerende en onroerende organismen, foto's en al het andere met betrekking op de levende have: hier kun je het kwijt...
Oh dear, wat zal jij raar gekeken hebben.
Onderste grendel maar weghalen?
Onderste grendel maar weghalen?
We have far more in common than that which devides us..
Ik heb liever nog een weekje of 2-3 de controle over zijn buitenleven. Wel heeft hij toen ik het bovenraampje aan het fiksen was voor het eerst de achtertuin kunnen verkennen.quote:Op zondag 25 juli 2021 13:15 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:
Oh oops ..
Misschien toch maar dat luikje aanleren dan
Ik had een trapleer nodig voor dat fiksen, maar Onyx was niet onder de indruk toen ik daarmee aan kwam zetten, en vond er ook niets vreemds aan dat ik daarboven stond.
Heel relaxed beestje, eigenlijk .
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Vooral gefrustreerd, het was best een vermoeiende dag geweest. Ik heb eerst nog een tijd met stokken en latten door de brievenbus geprobeerd de grendel los te krijgen, omdat ik verwachtte dat die maar een klein stukje verdraaid was, niet de volle 180o.quote:
Ik heb een schroefhaak in de deur gezet, en daarin past een plastic pijpje dat over de grendel valt, zodat die niet meer onbedoeld kan verdraaien.quote:Onderste grendel maar weghalen?
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Bekend probleem. We hebben dit gehad met een vorig huis en kat.
We hebben er een andere grendel opgezet, eentje die omhoog moet om dicht te gaan. Wij hadden de mazzel dat hij de achterdeur op slot had gezet en we via de voordeur naar binnen konden. Dus die grendel ook omgedraaid om problemen daar te voorkomen.
Hopelijk leert hij toch nog wat een kattenluik is, zou makkelijker zijn op den duur.
We hebben er een andere grendel opgezet, eentje die omhoog moet om dicht te gaan. Wij hadden de mazzel dat hij de achterdeur op slot had gezet en we via de voordeur naar binnen konden. Dus die grendel ook omgedraaid om problemen daar te voorkomen.
Hopelijk leert hij toch nog wat een kattenluik is, zou makkelijker zijn op den duur.
Misschien is hij wel op die grendel gaan staan om de deurkruk te bewegen! Een ondernemend type, die Onyxquote:
OK, katten kunnen ook een echt probleem opleveren. Ik ging gisteren een neef helpen met de eerste fase van het ontruimen van het huis van zijn ouders : alles wat weg kan ook in vuilniszakken pakken en in de container dumpen. Ik was vroeg boodschappen gaan doen, had nog een uurtje in de tuin een beker melk zitten drinken, zodat Onyx nog buiten kon klooien, en rond half 2 vertrok ik. Productief dagje gehad, samen steak gaan eten, en om kwart over 10 was ik thuis.
En kreeg de huisdeur niet open, het voelde alsof de onderste grendel dicht zat (dit zijn geen grendels met een slot, dus die kunnen alleen van binnen afgesloten worden). Ik ben een uur bezig geweest om binnen te komen, uiteindelijk heb ik een bovenraampje in de tuindeur achter kunnen verwijderen (gelukkig had ik voor eventualiteiten tijdens de ontruiming mijn grote gereedschapkist in de auto gezet), en kon daardoor de bovenste grendel losdraaien; de onderste grendel kon via het kattenluik. Toen ik bij de voordeur kwam zag ik dat de toiletdeur daarnaast openstond, en inderdaad de grendel van de voordeur de volledige 180o was dichtgezet. Enige mogelijkheid : Onyx had de toiletdeur geopend, maar wilde ook naar buiten en probeerde de deurkruk van de voordeur, en heeft bij het terugvallen de grendel dichtgedraaid met zijn achterpoten; eventueel in meerdere stapjes. Dus nu mag ik vandaag het bovenraampje achter weer monteren, en een oplossing vinden voor de onderste grendel van de voordeur.
Vandaag met Onyx naar de dierenarts geweest vanwege zijn kaalheid en het overdadige krabbelen/likken/bijten. Het is geen vlooien-allergie, dierenarts verwacht omgevings-allergie, stress-allergie of voedsel-allergie. Ondanks dat Onyx echt gelukkig lijkt sluit ze ook stress-allergie nog niet helemaal uit. Voorlopig is het het makkelijkste om voedsel-allergie eerst uit te sluiten, en ik heb nu de anti-allergene brokjes van Hills en Royal Canin meegekregen; alleen is natuurlijk het probleem dat Onyx zeer eenkennig is wat voedsel betreft, dus dat wordt experimenteren.
Wel verrassend : meneer is ondertussen 4,5 kg, fors omhoog van de 2,95 die hij was toen ik hem de vorige keer meenam (nadat hij een week niet gegeten had). Ik had dit ook met mijn baby-weegschaal geconstateerd, alleen twijfelde ik daaraan omdat hij nog steeds heel iel oogt (en ik de weegschaal al jaren niet gebruikt had, die had ik aangeschaft toen Julius en Caesar oud werden, om hun gewicht in de gaten te houden i.v.m. schildklier-problemen).
Verder is hij nog steeds een lekker ontspannen jochie, hij ligt het grootste deel van de dag schuin achter me op het andere bureau, en als een of meer van de andere heren ook op het bureau liggen interesseert hem dat niet; zelfs niet als die over hem heen moeten springen om even bij mij een krabbel te komen halen. Buiten groeten ze elkaar ook netjes, als Pepe een tijdje uit de buurt is geweest loopt hij vaak gericht naar Onyx, en Onyx zorgt er altijd voor dat als Diesel aankomt hij even de leider respect betuigt. Ook omgekeerd heeft Diesel nu geen problemen meer met Onyx, tenzij Onyx weer probeert hem uit te dagen voor jaag- en vecht-spelletjes. Als ik overdag de deur op een kier laat staan ligt hij toch weer vrij snel bij me, maar als ik gestopt ben met werken en de deur open doe, dan is hij bijna de hele tijd buiten, totdat ik hem binnenhaal als ik naar bed ga. Het wordt echt tijd om hem het concept van een kattenluik duidelijk te maken.
En Onyx besloot deze week dat mijn buurman te vertrouwen was. We stonden te praten, en eerst ging Onyx even naar binnen. Toen hij naar buiten kwam liep hij hem voorbij alsof hij een stuk straatmeubilair was, maar een paar minuten later stond hij tegen zijn kuiten te schuren. Meer en meer zelfvertrouwen.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 03-08-2021 22:31:26 ]
Wel verrassend : meneer is ondertussen 4,5 kg, fors omhoog van de 2,95 die hij was toen ik hem de vorige keer meenam (nadat hij een week niet gegeten had). Ik had dit ook met mijn baby-weegschaal geconstateerd, alleen twijfelde ik daaraan omdat hij nog steeds heel iel oogt (en ik de weegschaal al jaren niet gebruikt had, die had ik aangeschaft toen Julius en Caesar oud werden, om hun gewicht in de gaten te houden i.v.m. schildklier-problemen).
Verder is hij nog steeds een lekker ontspannen jochie, hij ligt het grootste deel van de dag schuin achter me op het andere bureau, en als een of meer van de andere heren ook op het bureau liggen interesseert hem dat niet; zelfs niet als die over hem heen moeten springen om even bij mij een krabbel te komen halen. Buiten groeten ze elkaar ook netjes, als Pepe een tijdje uit de buurt is geweest loopt hij vaak gericht naar Onyx, en Onyx zorgt er altijd voor dat als Diesel aankomt hij even de leider respect betuigt. Ook omgekeerd heeft Diesel nu geen problemen meer met Onyx, tenzij Onyx weer probeert hem uit te dagen voor jaag- en vecht-spelletjes. Als ik overdag de deur op een kier laat staan ligt hij toch weer vrij snel bij me, maar als ik gestopt ben met werken en de deur open doe, dan is hij bijna de hele tijd buiten, totdat ik hem binnenhaal als ik naar bed ga. Het wordt echt tijd om hem het concept van een kattenluik duidelijk te maken.
En Onyx besloot deze week dat mijn buurman te vertrouwen was. We stonden te praten, en eerst ging Onyx even naar binnen. Toen hij naar buiten kwam liep hij hem voorbij alsof hij een stuk straatmeubilair was, maar een paar minuten later stond hij tegen zijn kuiten te schuren. Meer en meer zelfvertrouwen.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 03-08-2021 22:31:26 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Behalve het likken klinkt dit allemaal wel heel erg goedquote:
Vandaag met Onyx naar de dierenarts geweest vanwege zijn kaalheid en het overdadige krabbelen/likken/bijten. Het is geen vlooien-allergie, dierenarts verwacht omgevings-allergie, stress-allergie of voedsel-allergie. Ondanks dat Onyx echt gelukkig lijkt sluit ze ook stress-allergie nog niet helemaal uit. Voorlopig is het het makkelijkste om voedsel-allergie eerst uit te sluiten, en ik heb nu de anti-allergene brokjes van Hills en Royal Canin meegekregen; alleen is natuurlijk het probleem dat Onyx zeer eenkennig is wat voedsel betreft, dus dat wordt experimenteren.
Wel verrassend : meneer is ondertussen 4,5 kg, fors omhoog van de 2,95 die hij was toen ik hem de vorige keer meenam (nadat hij een week niet gegeten had). Ik had dit ook met mijn baby-weegschaal geconstateerd, alleen twijfelde ik daaraan omdat hij nog steeds heel iel oogt (en ik de weegschaal al jaren niet gebruikt had, die had ik aangeschaft toen Julius en Caesar oud werden, om hun gewicht in de gaten te houden i.v.m. schildklier-problemen).
Verder is hij nog steeds een lekker ontspannen jochie, hij ligt het grootste deel van de dag schuin achter me op het andere bureau, en als een of meer van de andere heren iook op het bureau liggen interesseert hem dat niet; zelfs niet als die over hem heen moeten springen om even bij mij een krabbel te komen halen. Buiten groeten ze elkaar ook netjes, als Pepe een tijdje uit de buurt is geweest loopt hij vaak gericht naar Onyx, en Onyx zorgt er altijd voor dat als Diesel aankomt hij even de leider respect betuigt. Ook omgekeerd heeft Diesel nu geen problemen meer met Onyx, tenzij Onyx weer probeert hem uit te dagen voor jaag- en vecht-spelletjes. Als ik overdag de deur op een kier laat staan ligt hij toch weer vrij snel bij me, maar als ik gestopt ben met werken en de deur open doe, dan is hij bijna de hele tijd buiten, totdat ik hem binnenhaal als ik naar bed ga. Het wordt echt tijd om hem het concept van een kattenluik duidelijk te maken.
En Onyx besloot deze week dat mijn buurman te vertrouwen was. We stonden te praten, en eerst ging Onyx even naar binnen. Toen hij naar buiten kwam liep hij hem voorbij alsof hij een stuk straatmeubilair was, maar een paar minuten later stond hij tegen zijn kuiten te schuren. Meer en meer zelfvertrouwen.
We have far more in common than that which devides us..
ja, precies ditquote:
[..]
Behalve het likken klinkt dit allemaal wel heel erg goed
Even wat updates.
Het begon vervelend te worden om Onyx steeds via de deur naar buiten te laten, want het was soms wat lastig om hem binnen te krijgen als ik weg moest, en als ik hem na mijn werk ergens tussen 6 en 7 naar buiten liet, kwam hij vaak pas tussen 1 en 2 binnen om te gaan slapen (voor eten en bak hoefde hij niet door de huiskamer, dus zag ik hem niet). Dus ik lag vaak tot erg laat op mijn bank te slapen, totdat ik dan een keer wakker werd en hij op zijn huidige slaapplekje lag (een klein laptoptasje, waar Cayok ook veel op sliep). Daarom heb ik zaterdagmiddag het deurtje van het kattenluik aan de voorkant opengezet en zo vastgemaakt. Dat had hij snel door, binnen een minuut was hij buiten. Even later was hij weer binnen, maar Pepe ook, dus het kon zijn dat hij achter hem aangelopen was, maar binnen een kwartier was hij nog twee keer naar buiten en weer teruggelopen, dus hij had het wel door. En het is duidelijk dat hij het heerlijk vindt zo, hij loopt nu regelmatig naar buiten, en komt dan ook weer vaker weer even binnen. Hij ligt nu vaak ook halverwege de avond weer even een tukje te doen. Toen ik zondag rond 9 uur thuiskwam zaten de 3 oude heren in de voortuin, en Onyx lag op het verbrede stuk van het hek bij de voordeur, dus dat was een goede zet.
Maandagavond hoorde ik het kattenluik achter klapperen op een manier die ik niet kende (ik kan gewoonlijk horen welke kater het is), en even later kwam Onyx uit de keuken gelopen. Het gebeurde die avond nog een paar keer, en ik zag hem ook een keertje met zijn pootje tegen het deurtje duwen. Ik weet niet zeker of hij echt al zo naar buiten geweest is, maar dit is wel positief, want het lijkt dat hij nu het principe van het deurtje snapt, en vermoedelijk kan ik dan over een paar weken het deurtje van het kattenluik voor ook weer dicht laten vallen. Het scheelt ook wel dat hij nu 4,5 i.p.v. 3 kg is, want dit is een grotere maat kattenluik, omdat de gewone maat niet geschikt was voor Diesel en Pepe (die moesten echt wringen, dat leken af en toe wel champagne-kurken); het deurtje gaat wat zwaarder dan dat van het kleinere model.
Met de andere heren gaat het goed, ze lopen gewoon langs elkaar zonder reactie, en toen ik een keer Diesel en Pepe aan het aanhalen was kwam Onyx er ook even bij, en kreeg zelfs een likje van Diesel.
Ik ben ook naar de dierenarts geweest voor zijn vacht, en die constateerde ook dat het geen vlooien-allergie kon zijn, want hij was wat dat betreft schoon. Mogelijkheden :
• Voedsel-allergie, hoewel het enige dat hij eet hetzelfde is dat hij ook in het asiel kreeg, zonder problemen.
• Stress-allergie, hoewel hij, voor zover ik kan beoordelen, zich helemaal lekker voelt (hij slaapt nu midden op tafel in de huiskamer).
• Omgevings-allergie; altijd heel moeilijk te vinden wat het dan ook is.
De dierenarts wilde toch geen van deze opties al bij voorbaat uitsluiten, en omdat gewoonlijk voedsel-allergie het makkelijkst is uit te sluiten, door hem op iets anders te zetten, wilde ze dat eerst proberen, Ik heb het geprobeerd met beide soorten anti-allergeen voedsel die ik meekreeg, maar Onyx ziet het gewoon niet als eten, en eet gewoon niet totdat zijn Hills Adult Chicken weer beschikbaar is. Dus we moeten verder zoeken. Wel zag ik Onyx een keertje uit de keuken komen terwijl hij uitgebreid zijn lippen aflikte, en een paar minuten later zag ik hem water drinken. Het lijkt er op dat hij toch een van de 3 smaken natvoer die er stonden toch wel gegeten heeft. Helaas kon ik niet beoordelen welke van de 3 dat was (ik heb natvoer van Animundi : Rafine en Vom Feinsten), maar dit is wel interessant, want ik zie hem graag wat gevarieerder eten. Het gekke is ook dat als ik iets neerzet, hij niet eens de moeite neemt om even eraan te ruiken. Ik heb gedacht dat er iets mis was met zijn geurzin, maar hij gebruikt zijn neusje wel bij het contact met de andere jongens.
Maar, ondanks dat hij wel aanhankelijk is, en buiten zijn territorium vooral uitbreidt als ik even een stukje verder van huis loop maar mijn auto of een buur, is hij niet aanhalig. Maar dat kan nog veranderen als hij straks wat vaker binnen is, of als we die allergie onder controle hebben gekregen. Hij ligt nu ook overdag op de tafel in de huiskamer, hij ligt niet meer vlak bij me op zolder. Goed dat hij zoveel zelfvertrouwen heeft, maar wel jammer voor mij.
[ Bericht 1% gewijzigd door mvdejong op 17-08-2021 14:42:23 ]
Het begon vervelend te worden om Onyx steeds via de deur naar buiten te laten, want het was soms wat lastig om hem binnen te krijgen als ik weg moest, en als ik hem na mijn werk ergens tussen 6 en 7 naar buiten liet, kwam hij vaak pas tussen 1 en 2 binnen om te gaan slapen (voor eten en bak hoefde hij niet door de huiskamer, dus zag ik hem niet). Dus ik lag vaak tot erg laat op mijn bank te slapen, totdat ik dan een keer wakker werd en hij op zijn huidige slaapplekje lag (een klein laptoptasje, waar Cayok ook veel op sliep). Daarom heb ik zaterdagmiddag het deurtje van het kattenluik aan de voorkant opengezet en zo vastgemaakt. Dat had hij snel door, binnen een minuut was hij buiten. Even later was hij weer binnen, maar Pepe ook, dus het kon zijn dat hij achter hem aangelopen was, maar binnen een kwartier was hij nog twee keer naar buiten en weer teruggelopen, dus hij had het wel door. En het is duidelijk dat hij het heerlijk vindt zo, hij loopt nu regelmatig naar buiten, en komt dan ook weer vaker weer even binnen. Hij ligt nu vaak ook halverwege de avond weer even een tukje te doen. Toen ik zondag rond 9 uur thuiskwam zaten de 3 oude heren in de voortuin, en Onyx lag op het verbrede stuk van het hek bij de voordeur, dus dat was een goede zet.
Maandagavond hoorde ik het kattenluik achter klapperen op een manier die ik niet kende (ik kan gewoonlijk horen welke kater het is), en even later kwam Onyx uit de keuken gelopen. Het gebeurde die avond nog een paar keer, en ik zag hem ook een keertje met zijn pootje tegen het deurtje duwen. Ik weet niet zeker of hij echt al zo naar buiten geweest is, maar dit is wel positief, want het lijkt dat hij nu het principe van het deurtje snapt, en vermoedelijk kan ik dan over een paar weken het deurtje van het kattenluik voor ook weer dicht laten vallen. Het scheelt ook wel dat hij nu 4,5 i.p.v. 3 kg is, want dit is een grotere maat kattenluik, omdat de gewone maat niet geschikt was voor Diesel en Pepe (die moesten echt wringen, dat leken af en toe wel champagne-kurken); het deurtje gaat wat zwaarder dan dat van het kleinere model.
Met de andere heren gaat het goed, ze lopen gewoon langs elkaar zonder reactie, en toen ik een keer Diesel en Pepe aan het aanhalen was kwam Onyx er ook even bij, en kreeg zelfs een likje van Diesel.
Ik ben ook naar de dierenarts geweest voor zijn vacht, en die constateerde ook dat het geen vlooien-allergie kon zijn, want hij was wat dat betreft schoon. Mogelijkheden :
• Voedsel-allergie, hoewel het enige dat hij eet hetzelfde is dat hij ook in het asiel kreeg, zonder problemen.
• Stress-allergie, hoewel hij, voor zover ik kan beoordelen, zich helemaal lekker voelt (hij slaapt nu midden op tafel in de huiskamer).
• Omgevings-allergie; altijd heel moeilijk te vinden wat het dan ook is.
De dierenarts wilde toch geen van deze opties al bij voorbaat uitsluiten, en omdat gewoonlijk voedsel-allergie het makkelijkst is uit te sluiten, door hem op iets anders te zetten, wilde ze dat eerst proberen, Ik heb het geprobeerd met beide soorten anti-allergeen voedsel die ik meekreeg, maar Onyx ziet het gewoon niet als eten, en eet gewoon niet totdat zijn Hills Adult Chicken weer beschikbaar is. Dus we moeten verder zoeken. Wel zag ik Onyx een keertje uit de keuken komen terwijl hij uitgebreid zijn lippen aflikte, en een paar minuten later zag ik hem water drinken. Het lijkt er op dat hij toch een van de 3 smaken natvoer die er stonden toch wel gegeten heeft. Helaas kon ik niet beoordelen welke van de 3 dat was (ik heb natvoer van Animundi : Rafine en Vom Feinsten), maar dit is wel interessant, want ik zie hem graag wat gevarieerder eten. Het gekke is ook dat als ik iets neerzet, hij niet eens de moeite neemt om even eraan te ruiken. Ik heb gedacht dat er iets mis was met zijn geurzin, maar hij gebruikt zijn neusje wel bij het contact met de andere jongens.
Maar, ondanks dat hij wel aanhankelijk is, en buiten zijn territorium vooral uitbreidt als ik even een stukje verder van huis loop maar mijn auto of een buur, is hij niet aanhalig. Maar dat kan nog veranderen als hij straks wat vaker binnen is, of als we die allergie onder controle hebben gekregen. Hij ligt nu ook overdag op de tafel in de huiskamer, hij ligt niet meer vlak bij me op zolder. Goed dat hij zoveel zelfvertrouwen heeft, maar wel jammer voor mij.
[ Bericht 1% gewijzigd door mvdejong op 17-08-2021 14:42:23 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
De afgelopen dagen heeft Onyx zich juist weer wat aanhaalbaarder getoond, dinsdag-avond liep hij met me mee toen ik naar bed ging, en heeft een tijdje tegen mijn kuiten gestaan terwijl ik op zijn schouderbladen en rug krabbelde. Vanochtend lag hij half op zijn rug op de tafel, en ik begon eerst zijn borst, en daarna zijn buik te krabbelen. Daarvan raakte hij wat in verwarring, zijn staart zwiepte, hij keek verontwaardigd, maar waar hij gewoonlijk direct met alle poten en tanden mijn hand greep, kwamen op een gegeven moment wel zijn voorpoten in actie, maar niet overtuigend. Hij heeft nu zoveel zelfvertrouwen, of vertrouwen in mij, dat hij het aanraken van zijn buik niet meer als aanval ervaart.
Met Pepe samen gaat het geweldig, toen Onyx onlangs weer wilde gaan slapen bleek de grote jongen daar al te liggen, maar dat stoorde niet :
Ze lagen beide vreedzaam te slapen totdat ik ze verstoorde toen ik opstond om de foto te maken. Je kunt mooi het verschil in grootte zien.
Met Pepe samen gaat het geweldig, toen Onyx onlangs weer wilde gaan slapen bleek de grote jongen daar al te liggen, maar dat stoorde niet :
Ze lagen beide vreedzaam te slapen totdat ik ze verstoorde toen ik opstond om de foto te maken. Je kunt mooi het verschil in grootte zien.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Blijkbaar had Onyx even een wat afstandelijker periode, want vandaag is hij twee keer binnengekomen specifiek om even te kroelen.
Toen ik van de super terugkwam had ik even geen tijd voor de gebruikelijke begroeting, omdat ik even wat met een buurvrouw moest bespreken. Na een kwartiertje kwam hij binnen en bleef tegen het tafeltje bij de bank schuren, ook met zijn mondhoeken tegen een punt, totdat ik hem krabbelde. Na 5 minuten vertrok hij weer.
Ik ben daarna naar zolder gegaan, en ben later weer naar beneden gekomen om eten te maken voor mezelf en de heren. En zojuist kwam hij binnen, en sprong zelfs direct op het tafeltje om aandacht op te eisen.
Ik moet trouwens opletten, want toen ik naar de super ging was Onyx buiten en hij rende even een stukje achter me aan; gelukkig had ik een voorsprong en haakte hij toch af. Hij blijft nog steeds dicht bij huis, maar als ik wat verder ga, dan durft hij ook.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 21-08-2021 22:16:07 ]
Toen ik van de super terugkwam had ik even geen tijd voor de gebruikelijke begroeting, omdat ik even wat met een buurvrouw moest bespreken. Na een kwartiertje kwam hij binnen en bleef tegen het tafeltje bij de bank schuren, ook met zijn mondhoeken tegen een punt, totdat ik hem krabbelde. Na 5 minuten vertrok hij weer.
Ik ben daarna naar zolder gegaan, en ben later weer naar beneden gekomen om eten te maken voor mezelf en de heren. En zojuist kwam hij binnen, en sprong zelfs direct op het tafeltje om aandacht op te eisen.
Ik moet trouwens opletten, want toen ik naar de super ging was Onyx buiten en hij rende even een stukje achter me aan; gelukkig had ik een voorsprong en haakte hij toch af. Hij blijft nog steeds dicht bij huis, maar als ik wat verder ga, dan durft hij ook.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 21-08-2021 22:16:07 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Klinkt herkenbaar! Hier is ook een asielkat, die in het begin alleen maar aan het blazen en krabben was. Binnen is het wel een kroelkat, maar buiten mogen we hem niet aanhalen. Stel je voor dat we zijn reputatie van stoere straatkat teniet doen 
Oh wat is het een kleintje die Onyxquote:
De afgelopen dagen heeft Onyx zich juist weer wat aanhaalbaarder getoond, dinsdag-avond liep hij met me mee toen ik naar bed ging, en heeft een tijdje tegen mijn kuiten gestaan terwijl ik op zijn schouderbladen en rug krabbelde. Vanochtend lag hij half op zijn rug op de tafel, en ik begon eerst zijn borst, en daarna zijn buik te krabbelen. Daarvan raakte hij wat in verwarring, zijn staart zwiepte, hij keek verontwaardigd, maar waar hij gewoonlijk direct met alle poten en tanden mijn hand greep, kwamen op een gegeven moment wel zijn voorpoten in actie, maar niet overtuigend. Hij heeft nu zoveel zelfvertrouwen, of vertrouwen in mij, dat hij het aanraken van zijn buik niet meer als aanval ervaart.
Met Pepe samen gaat het geweldig, toen Onyx onlangs weer wilde gaan slapen bleek de grote jongen daar al te liggen, maar dat stoorde niet :
[ afbeelding ]
Ze lagen beide vreedzaam te slapen totdat ik ze verstoorde toen ik opstond om de foto te maken. Je kunt mooi het verschil in grootte zien.
I solemnly swear i'm up to no good
Het was weer een tijdje geleden, maar vanochtend kwam ik in de huiskamer, en de aanwezigen daar waren Onyx en een ekster. Het was vrij rustig, en ik kon zonder al te veel paniek de deur naar de tuin openmaken zodat de ekster kon wegvliegen, en Onyx bekeek dat allemaal geinteresseerd maar rustig.
Ik weet niet hoe die ekster binnen is gekomen, het kan natuurlijk dat hij door het open kattenluik naar binnen is gelopen, maar waarschijnlijker is dat hij eerder in de ochtend naar binnen is gesleept door een van de heren. Wie het dan was is onduidelijk, Pepe lag ondertussen op zolder, Diesel in mijn slaapkamer. Het kan goed zijn dat een van beide dat beest heeft gevangen en er wel klaar mee was na een tijdje, en mogelijk is het zelfs Onyx geweest, die is tegenwoordig stevig genoeg om dat gedaan te kunnen hebben.
Verder gaat het allemaal zijn gangetje met Onyx, hij slaapt nu op de hoge Billy's in de huiskamer, of buiten op het dak van de berging. Als hij buiten op het dak ligt, en ik kom thuis, of kom naar buiten, dan komt hij wel direct omlaag om me te begroeten, En met de andere katten gaat het probleemloos, ze snuffelen af en toe aan elkaar, maar ze lopen zonder reactie op een paar centimeter van elkaar.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 04-09-2021 11:40:39 ]
Ik weet niet hoe die ekster binnen is gekomen, het kan natuurlijk dat hij door het open kattenluik naar binnen is gelopen, maar waarschijnlijker is dat hij eerder in de ochtend naar binnen is gesleept door een van de heren. Wie het dan was is onduidelijk, Pepe lag ondertussen op zolder, Diesel in mijn slaapkamer. Het kan goed zijn dat een van beide dat beest heeft gevangen en er wel klaar mee was na een tijdje, en mogelijk is het zelfs Onyx geweest, die is tegenwoordig stevig genoeg om dat gedaan te kunnen hebben.
Verder gaat het allemaal zijn gangetje met Onyx, hij slaapt nu op de hoge Billy's in de huiskamer, of buiten op het dak van de berging. Als hij buiten op het dak ligt, en ik kom thuis, of kom naar buiten, dan komt hij wel direct omlaag om me te begroeten, En met de andere katten gaat het probleemloos, ze snuffelen af en toe aan elkaar, maar ze lopen zonder reactie op een paar centimeter van elkaar.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 04-09-2021 11:40:39 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Vanochtend lag er het achtereind van een konijn in mijn huiskamer, maar het was nu duidelijk wie de verantwoordelijke was, want Pepe was totaal ongeinteresseerd in het ochtend-rondje rosbief.
Tijdens mijn ontbijt kwam Cayok binnen, en heeft het grootste deel van het achterdeel opgeknauwd.
Tijdens mijn ontbijt kwam Cayok binnen, en heeft het grootste deel van het achterdeel opgeknauwd.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Och, misschien mist nu een kindje in de buurt zijn konijnquote:
Vanochtend lag er het achtereind van een konijn in mijn huiskamer, maar het was nu duidelijk wie de verantwoordelijke was, want Pepe was totaal ongeinteresseerd in het ochtend-rondje rosbief.
Tijdens mijn ontbijt kwam Cayok binnen, en heeft het grootste deel van het achterdeel opgeknauwd.
En zo blij met binnenkatten dat me dit niet overkomt
We have far more in common than that which devides us..
Er zijn hier in de buurt veel wilde konijnen, dit was er eentje van.quote:
[..]
Och, misschien mist nu een kindje in de buurt zijn konijn
En zo blij met binnenkatten dat me dit niet overkomt
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Ok, gelukkig geen verdrietig kindjequote:
[..]
Er zijn hier in de buurt veel wilde konijnen, dit was er eentje van.
We have far more in common than that which devides us..
Ik moet er ook niet aan denken. Maar mijn diva’s zijn heel stoer wanneer ze een vogel op tv zien. Maar wanneer er een spin door het huis loopt rennen ze weg 😂quote:Op maandag 13 september 2021 23:23 schreef Yinny het volgende:
Zo blij dat ik geen extra dieren(delen) in huis aantref!
Ik zou echt zelf flink schrikken
We have far more in common than that which devides us..
Ik ben wat nalatig geweest in updates, maar het is nu nodig om de nieuwste ontwikkelingen in mijn groep te delen. We beginnen met de updates van Onyx : dat is nu een heel vrolijk en ondernemend katertje geworden, je zou hem niet meer herkennen. Hij heeft nog even tijd nodig gehad om zijn plekje in de huiskamer te vinden, eerst lag hij op de hoge Billy-kasten, toen verhuisde hij naar een plank die ik net onder het plafond heb gemaakt, maar hij is nu al weer een tijdje gesettled op de stereo-kast, waarvanuit hij ook door de deur de tuin in kan kijken. Soms ligt Pepe er ook even op, maar dat geeft geen problemen.
Hij heeft me wel even een tweetal beroerde dagen bezorgd, want hij is een tijdje onvindbaar geweest. Op een vrijdag had ik rond half 4 's ochtends hem op de bak horen gaan, en wat horen eten, maar de volgende ochtend trof ik hem niet, zoals verwacht, in de huiskamer aan. Ik heb 's middags en 's avonds een rondje door de buurt gelopen, steeds zachtjes roepend, maar dat leverde niets op. Zaterdag heb ik hem bij Amivedi aangemeld en een briefje op de deur van de dierenwinkel geplakt, en 's middags nog een rondje gedaan. 's Avonds voelde ik me dus echt rot, ik ben uiteindelijk op de bank in slaap gevallen met Diesel tegen me aan. Rond kwart voor vier werd ik wakker door een abrupte beweging van Diesel, en zag iets zwarts door de huiskamer lopen richting kattenluik. Een snelle controle leerde dat Cayok nog steeds op zijn huidige favoriete slaapplaatsje lag :
(ik heb ook even moeten zoeken voordat ik doorhad dat hij daar was gaan liggen), en toen ik naar buiten liep zag ik daar Onyx inderdaad gewoon rondlopen. Ik heb geen idee waar hij geweest is, ik had als mogelijkheden dat hij zich op zolder verstopt had omdat hij zich niet lekker voelde, of dat hij ergens binnen was opgesloten en zijn deurkruk-vaardigheden had gebruikt om zondag-ochtend uit te breken, maar in de dagen daarna heb ik twee teken uit hem verwijderd, dus hij heeft duidelijk een tijd in struiken gelegen. Ik denk dat hij op vrijdag-ochtend ergens van is geschrokken, of misschien wel is opgejaagd, en toen weer ergens in een hoekje bevroren is, en dat hij weer uit die toestand is gekomen en toen zijn weg naar huis weer heeft gevonden.
Hij was de week daarna wel meer binnen dan gebruikelijk voor de weerstomstandigheden, maar dat werd allengs weer meer buiten, wat er ook op duidt dat hij buiten iets onprettigs heeft meegemaakt. Hij ligt nu ook wel eens buiten op de bank, ik ben benieuwd of ik hem ooit samen met een van de andere heren daar ga zien :
Zijn avontuurlijkheid komt ook naar voren als ik even bij een buur iets sta te bespreken. Hij loopt altijd graag met me mee, en staat dan eerst achter mijn kuiten even de zaak te bekijken, maar na een minuutje probeert hij toch bij de betreffende buur naar binnen te lopen. De eerste keer mocht hij ook heel even naar binnen, maar moest snel weg omdat de buurvrouw wilde gaan slapen, en toen kwam hij later nog even op het tafeltje voor de bank staan om aangehaald te worden, het was blijkbaar toch spannend geweest.
Hij komt de laatste weken ook wel wat vaker binnen spontaan langs om even aangehaald te worden, vermoedelijk omdat we minder samen buiten zijn en hij het contact mist.
Maar het verschil met het getraumatiseerde gevalletje in het asiel is spectaculair.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 31-10-2021 22:56:40 ]
Hij heeft me wel even een tweetal beroerde dagen bezorgd, want hij is een tijdje onvindbaar geweest. Op een vrijdag had ik rond half 4 's ochtends hem op de bak horen gaan, en wat horen eten, maar de volgende ochtend trof ik hem niet, zoals verwacht, in de huiskamer aan. Ik heb 's middags en 's avonds een rondje door de buurt gelopen, steeds zachtjes roepend, maar dat leverde niets op. Zaterdag heb ik hem bij Amivedi aangemeld en een briefje op de deur van de dierenwinkel geplakt, en 's middags nog een rondje gedaan. 's Avonds voelde ik me dus echt rot, ik ben uiteindelijk op de bank in slaap gevallen met Diesel tegen me aan. Rond kwart voor vier werd ik wakker door een abrupte beweging van Diesel, en zag iets zwarts door de huiskamer lopen richting kattenluik. Een snelle controle leerde dat Cayok nog steeds op zijn huidige favoriete slaapplaatsje lag :
(ik heb ook even moeten zoeken voordat ik doorhad dat hij daar was gaan liggen), en toen ik naar buiten liep zag ik daar Onyx inderdaad gewoon rondlopen. Ik heb geen idee waar hij geweest is, ik had als mogelijkheden dat hij zich op zolder verstopt had omdat hij zich niet lekker voelde, of dat hij ergens binnen was opgesloten en zijn deurkruk-vaardigheden had gebruikt om zondag-ochtend uit te breken, maar in de dagen daarna heb ik twee teken uit hem verwijderd, dus hij heeft duidelijk een tijd in struiken gelegen. Ik denk dat hij op vrijdag-ochtend ergens van is geschrokken, of misschien wel is opgejaagd, en toen weer ergens in een hoekje bevroren is, en dat hij weer uit die toestand is gekomen en toen zijn weg naar huis weer heeft gevonden.
Hij was de week daarna wel meer binnen dan gebruikelijk voor de weerstomstandigheden, maar dat werd allengs weer meer buiten, wat er ook op duidt dat hij buiten iets onprettigs heeft meegemaakt. Hij ligt nu ook wel eens buiten op de bank, ik ben benieuwd of ik hem ooit samen met een van de andere heren daar ga zien :
Zijn avontuurlijkheid komt ook naar voren als ik even bij een buur iets sta te bespreken. Hij loopt altijd graag met me mee, en staat dan eerst achter mijn kuiten even de zaak te bekijken, maar na een minuutje probeert hij toch bij de betreffende buur naar binnen te lopen. De eerste keer mocht hij ook heel even naar binnen, maar moest snel weg omdat de buurvrouw wilde gaan slapen, en toen kwam hij later nog even op het tafeltje voor de bank staan om aangehaald te worden, het was blijkbaar toch spannend geweest.
Hij komt de laatste weken ook wel wat vaker binnen spontaan langs om even aangehaald te worden, vermoedelijk omdat we minder samen buiten zijn en hij het contact mist.
Maar het verschil met het getraumatiseerde gevalletje in het asiel is spectaculair.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 31-10-2021 22:56:40 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Ah ik vroeg mij van de week al af hoe het daar zou gaan. Wat fijn dat hij zich ontwikkelt tot een tevreden meneer.
I solemnly swear i'm up to no good
Een volgende ontwikkeling is dat ik nu 6 katten heb, met een nare oorzaak. Aan het viertal zijn Hummeltje en Nene toegevoegd. Hummeltje is al eerder ter sprake gekomen, hij is het zoontje van wijlen mijn Blackie, en het laatst overgebleven lid van de groep die is voortgekomen uit stammoeder Snip. Hij is toen samen met zijn overgrootmoeder Snip en haar broer Snap verhuisd, en na wat wisselingen in die groep is Nene, een jong poesje, daar bij gekomen. Helaas is die ex-buurman afgelopen woensdag verongelukt, en het was altijd al de afspraak dat in dat geval ik zijn beestjes zou overnemen.
Het vangen en verhuizen was erg traumatisch voor beide, en zeker voor Hummeltje, die altijd al een heel timide jongetje was. Toen hij nog hier woonde wilde hij altijd al graag door me aangehaald worden, maar hij durfde nooit mij te benaderen voordat zijn overgrootmoeder Snip liet zien dat ik te vertrouwen was. Ook na zijn verhuizing was hij nooit de eerste die zich liet aanhalen, hij moest eerst een voorbeeld van een andere kat zien. Wel positief was dat hij de laatste tijd niet meer naar zolder vluchtte als ik binnenkwam. Hij is momenteel diep ongelukkig, en lag in het begin bevroren in een hoekje achter het gordijn, en ik kon hem aanraken zonder dat hij probeerde weg te komen. Na een dagje is hij wel van plaats veranderd, en ontvluchtte me ook (naar het andere hoekje achter het gordijn), maar zojuist bleek hij op het kozijn te liggen. Ik heb niet geprobeerd hem weer aan te raken, ik laat hem met rust totdat hij zelf laat merken tot rust te zijn gekomen. Ik ben al heel blij dat hij uit die catatonische toestand is gekomen. Ik moet alleen even opletten of hij eet en drinkt, anders mag hij net als Onyx naar de dierenarts voor wat anti-depressiva (en krijgt dan direct zijn inentingen en chip).
Nene is altijd een heel mens-gericht en spontaan meisje geweest, en de dag van het ongeluk heeft zij zelfs luid spinnend over mijn schouder gelegen. Toch was zij ook de eerste paar dagen alleen onder het bed te vinden. Vrijdag-avond is ze echter na een paar gefrustreerde piepjes toch even onder handbereik gekomen. Ik heb zaterdag een forse krabpaal-constructie gekocht en in de hoek van mijn slaapkamer geplaatst, en daar was zij direct gek op, en vanochtend kon ik haar benaderen, en ging ze zelfs, na weer wat piepjes, luid spinnen, hoewel ze toch vrij snel van de krabpaal afklom. Ze heeft duidelijk nog wat conflictjes tussen de angst voor wat haar overkomen is, en haar behoefte aan contact met iemand waar ze altijd al gek op was. Vanmiddag liep ik ook mijn slaapkamer binnen, en toen lag zij op mijn bed (altijd goed als ze op iets wil liggen waar zo duidelijk mijn geur aan zit), en terwijl er wel eerst nog wat piepjes kwamen, is ze toen minstens een kwartier hard spinnend onder mijn handen geweest, uiteindelijk moest ik stoppen. Ik verwachtte al dat zij vrij snel zou bijdraaien, maar ze is nog wel schrikachtig.
Onyx heeft weinig problemen gehad met het verplaatsen van zijn eten en kattenbak uit mijn slaapkamer, dat was wel een opluchting, dus nu heb ik alle tijd om deze twee te laten wennen aan hun nieuwe omgeving. Dat zou zelfs kunnen betekenen dat ik eerst Nene af en toe uit de slaapkamer ga laten (ze lag al geinteresseerd te kijken naar de deur, die op een kiertje stond), maar ik wil haar niet permanent gescheiden houden van Hummeltje, want die trekt zich echt aan haar op.
Het worden weer wat interessante weken, of maanden. Uiteindelijk zal Hummeltje het wel interessant vinden als hij ondekt dat hij weer is teruggekeerd in de buurt waar hij geboren is, met Nene moet ik even opletten omdat dat altijd een binnenpoesje is geweest. En voordat ze naar buiten mogen krijgen ze eerst een bezoekje aan de dierenarts te verwerken voor inentingen en chips (hoewel Nene mogelijk al gechipt is, ik voelde iets op haar linkerschouderblad, even navragen).
[ Bericht 2% gewijzigd door mvdejong op 01-11-2021 09:00:52 ]
Het vangen en verhuizen was erg traumatisch voor beide, en zeker voor Hummeltje, die altijd al een heel timide jongetje was. Toen hij nog hier woonde wilde hij altijd al graag door me aangehaald worden, maar hij durfde nooit mij te benaderen voordat zijn overgrootmoeder Snip liet zien dat ik te vertrouwen was. Ook na zijn verhuizing was hij nooit de eerste die zich liet aanhalen, hij moest eerst een voorbeeld van een andere kat zien. Wel positief was dat hij de laatste tijd niet meer naar zolder vluchtte als ik binnenkwam. Hij is momenteel diep ongelukkig, en lag in het begin bevroren in een hoekje achter het gordijn, en ik kon hem aanraken zonder dat hij probeerde weg te komen. Na een dagje is hij wel van plaats veranderd, en ontvluchtte me ook (naar het andere hoekje achter het gordijn), maar zojuist bleek hij op het kozijn te liggen. Ik heb niet geprobeerd hem weer aan te raken, ik laat hem met rust totdat hij zelf laat merken tot rust te zijn gekomen. Ik ben al heel blij dat hij uit die catatonische toestand is gekomen. Ik moet alleen even opletten of hij eet en drinkt, anders mag hij net als Onyx naar de dierenarts voor wat anti-depressiva (en krijgt dan direct zijn inentingen en chip).
Nene is altijd een heel mens-gericht en spontaan meisje geweest, en de dag van het ongeluk heeft zij zelfs luid spinnend over mijn schouder gelegen. Toch was zij ook de eerste paar dagen alleen onder het bed te vinden. Vrijdag-avond is ze echter na een paar gefrustreerde piepjes toch even onder handbereik gekomen. Ik heb zaterdag een forse krabpaal-constructie gekocht en in de hoek van mijn slaapkamer geplaatst, en daar was zij direct gek op, en vanochtend kon ik haar benaderen, en ging ze zelfs, na weer wat piepjes, luid spinnen, hoewel ze toch vrij snel van de krabpaal afklom. Ze heeft duidelijk nog wat conflictjes tussen de angst voor wat haar overkomen is, en haar behoefte aan contact met iemand waar ze altijd al gek op was. Vanmiddag liep ik ook mijn slaapkamer binnen, en toen lag zij op mijn bed (altijd goed als ze op iets wil liggen waar zo duidelijk mijn geur aan zit), en terwijl er wel eerst nog wat piepjes kwamen, is ze toen minstens een kwartier hard spinnend onder mijn handen geweest, uiteindelijk moest ik stoppen. Ik verwachtte al dat zij vrij snel zou bijdraaien, maar ze is nog wel schrikachtig.
Onyx heeft weinig problemen gehad met het verplaatsen van zijn eten en kattenbak uit mijn slaapkamer, dat was wel een opluchting, dus nu heb ik alle tijd om deze twee te laten wennen aan hun nieuwe omgeving. Dat zou zelfs kunnen betekenen dat ik eerst Nene af en toe uit de slaapkamer ga laten (ze lag al geinteresseerd te kijken naar de deur, die op een kiertje stond), maar ik wil haar niet permanent gescheiden houden van Hummeltje, want die trekt zich echt aan haar op.
Het worden weer wat interessante weken, of maanden. Uiteindelijk zal Hummeltje het wel interessant vinden als hij ondekt dat hij weer is teruggekeerd in de buurt waar hij geboren is, met Nene moet ik even opletten omdat dat altijd een binnenpoesje is geweest. En voordat ze naar buiten mogen krijgen ze eerst een bezoekje aan de dierenarts te verwerken voor inentingen en chips (hoewel Nene mogelijk al gechipt is, ik voelde iets op haar linkerschouderblad, even navragen).
[ Bericht 2% gewijzigd door mvdejong op 01-11-2021 09:00:52 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Goed nieuws van Onyx (ondanks de schrik!) maar wat een drama met de andere twee. Ik hoop dat ze zich snel aan de situatie aanpassen! Maar ze zijn gelukkig goed terecht gekomen.
Ik ben gisterenavond rond 8 uur even op bed gaan liggen lezen, en Nene heeft een kwartier om me heen gelopen om te kroelen, en toen nog een kwartier naast mijn benen gelegen. Uiteindelijk ging ze weer op de krabpaal liggen. Ze begon toch nog wel met wat piepjes, ze is nog niet op haar gemak, maar ze vindt troost in contact met me.
Vanochtend lag ik nog even wat te overpeinzen nadat de wekker was gegaan, en toen hoorde ik gesmak uit de richting van de bakjes met zachtvoer. Ik deed het licht aan en zag nog net een zwart achterkantje onder mijn bed schieten. Maar Nene lag nog steeds op de krabpaal, dus ik weet nu dat Hummeltje eet. Ik weet niet precies hoeveel, en sinds wanneer, maar dit is een hele geruststelling. Er was ook gisterenavond gepoept, en vanochtend ook, dus niet alleen de invoer maar ook de uitvoer lijkt goed te verlopen met het bangebroekje. Dus is het gewoon een kwestie van tijd voordat hij ook tot rust komt (voor zover dat normaal is bij dat jochie).
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 02-11-2021 06:32:35 ]
Vanochtend lag ik nog even wat te overpeinzen nadat de wekker was gegaan, en toen hoorde ik gesmak uit de richting van de bakjes met zachtvoer. Ik deed het licht aan en zag nog net een zwart achterkantje onder mijn bed schieten. Maar Nene lag nog steeds op de krabpaal, dus ik weet nu dat Hummeltje eet. Ik weet niet precies hoeveel, en sinds wanneer, maar dit is een hele geruststelling. Er was ook gisterenavond gepoept, en vanochtend ook, dus niet alleen de invoer maar ook de uitvoer lijkt goed te verlopen met het bangebroekje. Dus is het gewoon een kwestie van tijd voordat hij ook tot rust komt (voor zover dat normaal is bij dat jochie).
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 02-11-2021 06:32:35 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Kleine stapjes :
Toen ik gisterenavond mijn slaapkamer inging, zag ik geen van beide. Ik verwachtte dat Nene in het kozijn zou liggen, maar toen ik mijn hoofd achter het gordijn stak lag daar Hummeltje. Hij probeerde niet te vluchten, maar lag meer argwanend dan echt bang naar me te kijken, ongeveer zoals Onyx dat lang deed.
En vanochtend moest ik even een stroomkabeltje uit mijn slaapkamer in mijn douche hebben, dus de deur stond een paar minuten op een klein kiertje. Voldoende tijd voor Nene om toch even haar kopje om de hoek te steken. Ik denk dat ik binnenkort haar af en toe mee naar mijn werkkamer op zolder ga nemen, dan kan ze daar rondkijken; bij haar vorige baasje lag ze de hele dag naast hem als hij thuis werkte. Voor Hummeltje is dat nog wat te riskant, hij kan zich daar verstoppen op plekjes waar ik nauwelijks bij kan, en ook niet kan zien of hij er is.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 03-11-2021 18:46:41 ]
Toen ik gisterenavond mijn slaapkamer inging, zag ik geen van beide. Ik verwachtte dat Nene in het kozijn zou liggen, maar toen ik mijn hoofd achter het gordijn stak lag daar Hummeltje. Hij probeerde niet te vluchten, maar lag meer argwanend dan echt bang naar me te kijken, ongeveer zoals Onyx dat lang deed.
En vanochtend moest ik even een stroomkabeltje uit mijn slaapkamer in mijn douche hebben, dus de deur stond een paar minuten op een klein kiertje. Voldoende tijd voor Nene om toch even haar kopje om de hoek te steken. Ik denk dat ik binnenkort haar af en toe mee naar mijn werkkamer op zolder ga nemen, dan kan ze daar rondkijken; bij haar vorige baasje lag ze de hele dag naast hem als hij thuis werkte. Voor Hummeltje is dat nog wat te riskant, hij kan zich daar verstoppen op plekjes waar ik nauwelijks bij kan, en ook niet kan zien of hij er is.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 03-11-2021 18:46:41 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Even anderhalf jaar aan gebeurtenissen bijgelezen. Wat is er veel gebeurd. Helaas afscheid moeten nemen van 2 vriendjes, maar 3 erbij.
Zo'n mooi verhaal van Onyx, hoe hij helemaal opgebloeid is. Ga dit topic weer actiever volgen om de avonturen van Hummeltje en Nene te zien ontwikkelen.
Zo'n mooi verhaal van Onyx, hoe hij helemaal opgebloeid is. Ga dit topic weer actiever volgen om de avonturen van Hummeltje en Nene te zien ontwikkelen.
Een hoop veranderingen in de afgelopen weken! Arm Hummeltje....hopelijk vindt hij ook snel zijn eigen plekje in je huis
Vooruitgang. Ik ben een dagje op kantoor geweest, dus ik had geen mogelijkheid om overdag even mijn slaapkamer binnen te lopen, en mijn andere jongens hadden ook aandacht nodig toen ik eenmaal thuis was.
Toen ik naar bed ging, is Nene een hele tijd aan het kroelen geweest terwijl ik nog wat lag te lezen, waarbij ze zelfs op een gegeven moment met haar schoudertje tegen mijn arm aanlag, met alle vier de pootjes melktrappend tegen mijn bovenlijf (auw).
Ik had ze ook snoepjes gegeven, en Nene danst al enthousiast om me heen als ik met het bakje rammel. Maar ik kan ze nu zelfs op iets van 20 cm afstand van Hummeltje leggen, en dan blijft hij liggen en gaat ze na een minuutje opeten. Blijkbaar had hij daardoor gisterenavond dorst gekregen, en liep steeds naar de waterbak terwijl ik nog wakker was (dat wist ik, want hij drinkt veel luidruchtiger dan Nene). De eerste twee keer dook hij direct onder het bed als ik me omdraaide om te kijken, de derde keer vond hij het niet meer de moete waard en bleef zitten. Hij is ook toen ik het licht al weer uit had nog door de kamer gaan struinen, en bleef zitten toen ik het licht weer even aandeed.
Vanochtend kwam Nene ook direct weer kroelen toen ik wakker werd, en ik ben nog maar een tijdje gaan lezen, waarbij ze zelfs een paar keer onder de dekens kroop. Toen ze voldoende gekroeld had ging ze achter me op het kussen liggen, waarbij het spinnen pas na 10 minuten stopte.
Hummeltje ging weer in het kozijn liggen, en bleef ook rustig naar me kijken toen ik wat foto's maakte met mijn telefoon. Helaas waren die te beroerd om te plaatsen.
Dus we zien bij beide beestjes wat vooruitgang, en voor Nene wordt het echt tijd dat ze meer te beleven krijgt dan de slaapkamer. Ik heb ondertussen geleerd dat Nene inderdaad gechipped is, en ook dat Nene een afkorting is voor een veel complexere naam. Ik ga binnenkort even de registratie-documenten van haar ophalen en haar overschrijven.
Toen ik naar bed ging, is Nene een hele tijd aan het kroelen geweest terwijl ik nog wat lag te lezen, waarbij ze zelfs op een gegeven moment met haar schoudertje tegen mijn arm aanlag, met alle vier de pootjes melktrappend tegen mijn bovenlijf (auw).
Ik had ze ook snoepjes gegeven, en Nene danst al enthousiast om me heen als ik met het bakje rammel. Maar ik kan ze nu zelfs op iets van 20 cm afstand van Hummeltje leggen, en dan blijft hij liggen en gaat ze na een minuutje opeten. Blijkbaar had hij daardoor gisterenavond dorst gekregen, en liep steeds naar de waterbak terwijl ik nog wakker was (dat wist ik, want hij drinkt veel luidruchtiger dan Nene). De eerste twee keer dook hij direct onder het bed als ik me omdraaide om te kijken, de derde keer vond hij het niet meer de moete waard en bleef zitten. Hij is ook toen ik het licht al weer uit had nog door de kamer gaan struinen, en bleef zitten toen ik het licht weer even aandeed.
Vanochtend kwam Nene ook direct weer kroelen toen ik wakker werd, en ik ben nog maar een tijdje gaan lezen, waarbij ze zelfs een paar keer onder de dekens kroop. Toen ze voldoende gekroeld had ging ze achter me op het kussen liggen, waarbij het spinnen pas na 10 minuten stopte.
Hummeltje ging weer in het kozijn liggen, en bleef ook rustig naar me kijken toen ik wat foto's maakte met mijn telefoon. Helaas waren die te beroerd om te plaatsen.
Dus we zien bij beide beestjes wat vooruitgang, en voor Nene wordt het echt tijd dat ze meer te beleven krijgt dan de slaapkamer. Ik heb ondertussen geleerd dat Nene inderdaad gechipped is, en ook dat Nene een afkorting is voor een veel complexere naam. Ik ga binnenkort even de registratie-documenten van haar ophalen en haar overschrijven.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Gisteren de eerste kenninsmaking gehad tussen (niet zo) oud en nieuw. Ik was 's middags even in mijn slaapkamer gaan kijken, en had Nene opgepakt. Die heeft toen bijna 10 minuten over mijn schouder gehangen, luid spinnend en regelmatig kopjes gevend. Toen ze weer op de grond stond en ik naar mijn deur liep, wilde ze ook weer mee, maar buiten bleek Onyx te staan (zijn eten staan nog op de overloop). Dat leverde van de kant van Nene een hoop geblaas op; Onyx bleef geinteresseerd, maar reageerde verder niet. Dat is geen slecht resultaat.
Vanochtend heb ik Nene naar mijn zolder-/werkkamer meegenomen. Ze was eerst wat onzeker, maar heeft toch de hele kamer lopen doorzoeken. Af en toe had ze even wat steun nodig en kwam ze even kroelen :
Dat ging zo de rest van de ochtend, veel spinnen en kopjes geven, af en toe rond de kamer klauterend (die staat vol met tafels en stapels met oude computer-hardware). Ik ga dit zo volhouden : als ik thuis werk (wat nog de standaard is), ga ik haar in ieder geval een deel van de dag bij me houden. Ik moet even gaan inschatten hoe Hummeltje gaat reageren als hij helemaal in zijn eentje zit; ze zullen nog steeds wel buiten werktijd samen in mijn slaapkamer zitten.
[ Bericht 6% gewijzigd door mvdejong op 07-11-2021 23:01:08 ]
Vanochtend heb ik Nene naar mijn zolder-/werkkamer meegenomen. Ze was eerst wat onzeker, maar heeft toch de hele kamer lopen doorzoeken. Af en toe had ze even wat steun nodig en kwam ze even kroelen :
Dat ging zo de rest van de ochtend, veel spinnen en kopjes geven, af en toe rond de kamer klauterend (die staat vol met tafels en stapels met oude computer-hardware). Ik ga dit zo volhouden : als ik thuis werk (wat nog de standaard is), ga ik haar in ieder geval een deel van de dag bij me houden. Ik moet even gaan inschatten hoe Hummeltje gaat reageren als hij helemaal in zijn eentje zit; ze zullen nog steeds wel buiten werktijd samen in mijn slaapkamer zitten.
[ Bericht 6% gewijzigd door mvdejong op 07-11-2021 23:01:08 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Hummeltje ligt nu af en toe in het rek, zoals Onyx dat eerst deed. Hij is vanochtend zelfs even blijven liggen toen ik mijn bed uit kwam en onder de douche ging, maar toen ik weer terug kwam in mijn slaapkamer was hij toch weer achter het gordijn verdwenen :
(sorry, foto genomen terwijl ik nog op mijn rug onder de dekens lag)
Ik heb Nene vandaag ook weer meegenomen naar mijn zolderkamer, maar ze is nu veel meer ontspannen, en ligt gewoon in het kozijn te slapen, ze heeft niet elke paar minuten aandacht nodig. Lekker als ik weer moet gaan werken.
Nene en Hummeltje lijken ook wel met elkaar te spelen, want gisterenavond hoorde ik een forse bons tegen de slaapkamerdeur (ik zat in de huiskamer). Mijn eerste angst was dat Onyx zijn deuropener-vaardigheden was gaan uitoefenen, maar die bleek niet op de overloop te zijn, dus ga ik er vanuit dat de twee nieuwelingetjes tijdens een partijtje ravotten tegen de deur zijn geknald.
[ Bericht 11% gewijzigd door mvdejong op 08-11-2021 14:01:35 ]
(sorry, foto genomen terwijl ik nog op mijn rug onder de dekens lag)
Ik heb Nene vandaag ook weer meegenomen naar mijn zolderkamer, maar ze is nu veel meer ontspannen, en ligt gewoon in het kozijn te slapen, ze heeft niet elke paar minuten aandacht nodig. Lekker als ik weer moet gaan werken.
Nene en Hummeltje lijken ook wel met elkaar te spelen, want gisterenavond hoorde ik een forse bons tegen de slaapkamerdeur (ik zat in de huiskamer). Mijn eerste angst was dat Onyx zijn deuropener-vaardigheden was gaan uitoefenen, maar die bleek niet op de overloop te zijn, dus ga ik er vanuit dat de twee nieuwelingetjes tijdens een partijtje ravotten tegen de deur zijn geknald.
[ Bericht 11% gewijzigd door mvdejong op 08-11-2021 14:01:35 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Wat doe je dat toch met liefde en aandacht, die introductie. Ze hebben maar geluk met jou!
En fijn dat ze ook elkaar hebben.
En fijn dat ze ook elkaar hebben.
Het wordt nog leuk. Ik vond al dat ik Onyx vaker dan verwacht op de overloop zag, maar toe ik vanmiddag met Nene in mijn armen van zolder kwam, hoorde ik geroffel van pootjes, en Onyx was er weer. Hij is duidelijk heel geinteresseerd in de nieuwe aanwinsten. Helaas voor hem levert elke confrontatie met Nene voorlopig nog een hoop geblaas op, maar dat kan nog best een mooie vriendschap worden; als hij tenminste voldoende respect toont, want Nene is wel een bazig meisje.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 09-11-2021 00:05:10 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 09-11-2021 00:05:10 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Mooie updates weer over de 2 nieuwe aanwinsten en Onyx! Met foto's 
Zo leuk hoe je elk stapje beschrijft.
Dank dat je ons op de hoogte blijft houden mvdejong
Zo leuk hoe je elk stapje beschrijft.
Dank dat je ons op de hoogte blijft houden mvdejong
Ik heb Nene weer de hele werkdag in mijn zolderkamer gehad. Ze heeft veel geslapen, en kwam af en toe even kroelen. Maar tegen het einde van de dag begon ze aan de deur te peuteren en te mauwen, ze begint duidelijk problemen te krijgen met de beperkingen van haar omgeving.
Dus ik heb een gokje genomen, en na afloop van mijn werkdag de deur van de zolderkamer opengelaten terwijl ik naar beneden ging. Ik verwachtte niet dat, als Nene in de huiskamer zou komen, ze direct als een raketje het kattenluik uit zou schieten. Maar ze heeft de huiskamer nooit gehaald. Ze was wel binnen een paar minuten halverwege de onderste trap, maar toen wilde Onyx net naar boven om te eten, en die liep het halletje in. Dus de dame en heer hebben elkaar een minuut of 10 zitten bekijken, waarna Onyx maar weer naar buiten ging. Nene had toen de gelegenheid om het lege halletje verkennen, waarna ze vervolgens interesse in de huiskamer kreeg. Helaas voor haar lagen, op iets van anderhalve meter van de drempel, de beide grote broertjes met belangstelling te kijken wat er nu weer in hun huis rondliep. Toen Nene dat doorkreeg reageerde ze weer door veel te blazen, en liep uiteindelijk weer de trap op, en het kamertje in waar wat kasten en een kattenbak staan. Ik was haar gevolgd met de bakjes natvoer voor de nieuwelingen, dus ik zette eerst die bakjes in mijn slaapkamer, en pakte toen Nene, die ook tegen mij blies, en zelfs even gromde. Ze verzette zich verder niet, dus ze zit weer veilig bij Hummeltje.
De broertjes waren niet van hun plek gekomen.
Op zich nog steeds geen zorgen, Nene krijgt nog wel door dat al dat manvolk heel vriendelijk is.
[ Bericht 1% gewijzigd door mvdejong op 09-11-2021 19:46:38 ]
Dus ik heb een gokje genomen, en na afloop van mijn werkdag de deur van de zolderkamer opengelaten terwijl ik naar beneden ging. Ik verwachtte niet dat, als Nene in de huiskamer zou komen, ze direct als een raketje het kattenluik uit zou schieten. Maar ze heeft de huiskamer nooit gehaald. Ze was wel binnen een paar minuten halverwege de onderste trap, maar toen wilde Onyx net naar boven om te eten, en die liep het halletje in. Dus de dame en heer hebben elkaar een minuut of 10 zitten bekijken, waarna Onyx maar weer naar buiten ging. Nene had toen de gelegenheid om het lege halletje verkennen, waarna ze vervolgens interesse in de huiskamer kreeg. Helaas voor haar lagen, op iets van anderhalve meter van de drempel, de beide grote broertjes met belangstelling te kijken wat er nu weer in hun huis rondliep. Toen Nene dat doorkreeg reageerde ze weer door veel te blazen, en liep uiteindelijk weer de trap op, en het kamertje in waar wat kasten en een kattenbak staan. Ik was haar gevolgd met de bakjes natvoer voor de nieuwelingen, dus ik zette eerst die bakjes in mijn slaapkamer, en pakte toen Nene, die ook tegen mij blies, en zelfs even gromde. Ze verzette zich verder niet, dus ze zit weer veilig bij Hummeltje.
De broertjes waren niet van hun plek gekomen.
Op zich nog steeds geen zorgen, Nene krijgt nog wel door dat al dat manvolk heel vriendelijk is.
[ Bericht 1% gewijzigd door mvdejong op 09-11-2021 19:46:38 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Vanochtend vroeg moest ik even naar het toilet, en toen ik weer terug naar mijn slaapkamer ging, hoorde ik een kat de trap oprennen, en dat bleek Diesel te zijn. Ik deed toch de deur van mijn slaapkamer dicht, maar toen ging Diesel heel klagelijk miauwen. Ik deed de deur weer open, met natuurlijk Nene aan mijn enkels, en die begon direct weer te blazen. Waarop Diesel omkeerde, en weer de trap afstommelde. Hij had absoluut geen zin in een confrontatie.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Een claimende damequote:
Vanochtend vroeg moest ik even naar het toilet, en toen ik weer terug naar mijn slaapkamer ging, hoorde ik een kat de trap oprennen, en dat bleek Diesel te zijn. Ik deed toch de deur van mijn slaapkamer dicht, maar toen ging Diesel heel klagelijk miauwen. Ik deed de deur weer open, met natuurlijk Nene aan mijn enkels, en die begon direct weer te blazen. Waarop Diesel omkeerde, en weer de trap afstommelde. Hij had absoluut geen zin in een confrontatie.
De meeste dagen neem ik nu Nene mee naar zolder als ik ga werken; dan ligt ze te slapen, en komt af en toe even kroelen. Alleen donderdag niet, toen dook ze onder het bed toen ik haar kwam ophalen (Hummeltje liep ook rond, en vloog onder het bed, mogelijk volgde ze zijn voorbeeld), dus heb ik haar met rust gelaten. Het was ook wel spannend geweest, want Pepe lag al in de vensterbank. Ze blaast nu wel als ik haar omhoog draag, maar dat komt omdat we een keer Onyx zijn tegengekomen terwijl ik haar vast had.
Gisterenavond ook weer een ontmoeting tussen Nene en Onyx, Onyx stond op de overloop te eten toen ik mijn slaapkamer binnenging, en natuurlijk kwam Nene direct weer richting drempel. Zij zag hem. en begon weer te blazen. Hij bleef rustig, toen hij klaar was met eten liep hij richting trap, en ging een tijdje later zelfs op de bovenste trede zitten, zodat alleen zijn kopje nog zichtbaar was. Na korte tijd hield Nene op met blazen, en zo hebben ze elkaar een minuut of 10 zitten bekijken; ik was ondertussen naast Nene gaan zitten. Onyx heeft dus wel getoond heel rustig met andere katten om te gaan, al is hij wel meer geinteresseerd dan de oude garde, en Nene komt toch blijkbaar ook wel tot rust als de andere kat zich netjes gedraagt.
Hummeltje is nog steeds bang, maar hij eet, drinkt, plast en poept, dus is het een kwestie van tijd en volharding; hij zal uiteindelijk ook wel weer aanraakbaar zijn; per slot van rekening kent hij me al zijn hele leven (iets van 9 jaar).
Gisterenavond ook weer een ontmoeting tussen Nene en Onyx, Onyx stond op de overloop te eten toen ik mijn slaapkamer binnenging, en natuurlijk kwam Nene direct weer richting drempel. Zij zag hem. en begon weer te blazen. Hij bleef rustig, toen hij klaar was met eten liep hij richting trap, en ging een tijdje later zelfs op de bovenste trede zitten, zodat alleen zijn kopje nog zichtbaar was. Na korte tijd hield Nene op met blazen, en zo hebben ze elkaar een minuut of 10 zitten bekijken; ik was ondertussen naast Nene gaan zitten. Onyx heeft dus wel getoond heel rustig met andere katten om te gaan, al is hij wel meer geinteresseerd dan de oude garde, en Nene komt toch blijkbaar ook wel tot rust als de andere kat zich netjes gedraagt.
Hummeltje is nog steeds bang, maar hij eet, drinkt, plast en poept, dus is het een kwestie van tijd en volharding; hij zal uiteindelijk ook wel weer aanraakbaar zijn; per slot van rekening kent hij me al zijn hele leven (iets van 9 jaar).
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Even een status-update :
Onyx is wel gesettled. Hij is erg onafhankelijk, maar als we een dagje geen contact gehad hebben staat hij plotseling op het tafeltje bij mijn bank, of achter me in de keuken, om toch even onze band te bevestigen. We hadden onlangs even ruzie, ik probeerde hem op te pakken toen hij dat absoluut niet wilde. Ik dacht even dat hij me niet meer vertrouwde, maar 10 minuten later kwam hij even 5 minuten op de rugleuning van de bank zitten, alsof hij wilde bevestigen dat we nog steeds vriendjes waren. Met de andere katten gaat het ook goed, meestal loopt hij op een paar centimeter langs ze, en het maakt hem ook niet uit als Diesel (of Pepe) op de kast komen liggen die zijn vast plekje is geworden :
Die zwarte vlek achter de rode bloempot is Onyx ...
Met Hummeltje gaat het vooruit, maar wel heel traag. Voor de buitenstaander lijkt het alsof er nog niets is veranderd, maar voor mij zijn er verschillen; de fasen die we nu doorlopen hebben :
• Hij zit altijd achter het gordijn.
• Hij loopt door de kamer, maar zodra hij me op de trap hoort, vliegt hij achter het gordijn.
• Hij loopt door de kamer, maar zodra ik de deur open doe, vliegt hij achter het gordijn.
• Hij loopt door de kamer, en blijft soms zitten waar hij zit als ik binnenkom, of begint te vluchten maar blijft halverwege op het bed zitten om te kijken of ik voldoende afstand bewaar. Vetrouwt hij het toch niet, dan kruipt hij achter het gordijn, maar toch wat rustiger dan eerst.
't Is niet veel, maar het is een vorm van vooruitgang. Hij is in een grote groep geboren, en heeft geen neigingen tot dominantie, dus ik verwacht dat als hij mij eenmaal weer durft te vertrouwen er weinig problemen zullen zijn met de andere 4 katers.
Met Nene heb ik wat meer problemen. Het ging eerst bijna fout toen ik de slaapkamer-deur had opengezet, en Nene de huiskamer binnenliep terwijl de 3 oude heren buiten waren. Pepe lag dus niet op zijn gebruikelijke plekje bij het kattenluik, en Nene liep in een rechte lijn naar dat kattenluik, waarvan het deurtje open stond. Een woeste kreet mijnerzijds zorgde ervoor dat ze in een hoekje wegdook voordat ze naar buiten kon lopen, en ik slaagde erin haar weer naar de slaapkamer te laten vluchten. Ik ben daarna begonnen om soms de kattenluiken te sluiten, en haar dan de kans te geven om zelf naar beneden te komen. Ik had zaterdag wat zitten klussen op de eerste verdieping, en hoorde op een gegeven moment een diepe keelgrom. Toen ik ging kijken zat Nene in de huiskamer, iets over de drempel, te grommen tegen Pepe, die geinteresseerd was, maar ondertussen wel een dikke staart had (hij stond nog wel hoog op zijn poten, dus hij was nog niet klaar voor een aanval).
Maandag kwam ze bij de eerste poging Cayok tegen; die ging wat laag op zijn poten richting het halletje toen hij wat hoorde, dus die heb ik even tot de orde geroepen door zijn naam scherp uit te spreken. Een tijdje later, toen ik niet oplette, is ze de keuken ingelopen (daarvoor komt ze niet binnen mijn blikveld), en toen is Pepe haar blijkbaar achternagegaan. Dat leidde uiteindelijk tot een hoop gekrijs, dus daar is even gevochten. Ze vluchtte toen naar de slaapkamer, die ik maar weer afsloot.
Die avond had ze ook geen interesse meer in de deur, en ook dinsdag verliet ze de slaapkamer niet toen ze de kans kreeg. Ik heb haar toen in mijn armen naar beneden genomen (ze verzette zich niet), en heeft vanuit die positie een tijdje naar de katers geblazen die in zicht waren. Toen ze een paar minuutjes stil was heb ik haar weer mee naar boven genomen. Toen ik naar bed ging heeft ze toch weer wat aan de deur zitten krabbelen, ze wil meer ruimte, maar kan die nog niet delen met katers. Wat merkwaardig is, want met Hummeltje was ze heel snel goede vriendjes.
Woensdag weer de kattenluiken gesloten, en de deur opengezet, en toen bleek Cayok me achterna gelopen te zijn. Dus weer blazen, maar Cayok ging snel weer naar beneden. Toen ging Blackie de trap richting zolderkamer op, en ik ben even achter mijn computer gaan zitten. Ze is toch weer naar beneden gegaan, want even later weer gekrijs, en toen ik ging kijken zat ze onderaan de trap naar zolder. Geen idee wie nu haar tegenstander was, vermoedelijk Cayok. Maar de relatie met de heren is nog niet best; dus ook met haar zal het nog even duren.
De meeste dagen dat ik werk neem ik Nene mee naar zolder, en daar is ze dan ontspannen :
Ze wil heel graag op de leuning van mijn stoel liggen, zoals ook op een eerdere foto te zien was, maar die was te smal om comfortabel te slapen, dus heb ik even quick&dirty een plankje gemonteerd, kussentje erop en een oude sweater erover, en dat is nu het grootste deel van een werkdag haar plekje :
En het lijkt erop dat Cayok, nu 17 jaar, toch wat ouder begint te worden. Hij is veel vaker binnen, ook als het redelijk weer is; kou kon hem vroeger niet deren, en hij heeft ook een dikke wintervacht. Maar als hij binnen is ligt hij nu ook in het kozijn, op de marmeren vensterbank waar een radiator onder zit. Hij lijkt dus wat meer behoefte aan warmte te hebben, maar hij is wel nog steeds actief en aanhankelijk.
Onyx is wel gesettled. Hij is erg onafhankelijk, maar als we een dagje geen contact gehad hebben staat hij plotseling op het tafeltje bij mijn bank, of achter me in de keuken, om toch even onze band te bevestigen. We hadden onlangs even ruzie, ik probeerde hem op te pakken toen hij dat absoluut niet wilde. Ik dacht even dat hij me niet meer vertrouwde, maar 10 minuten later kwam hij even 5 minuten op de rugleuning van de bank zitten, alsof hij wilde bevestigen dat we nog steeds vriendjes waren. Met de andere katten gaat het ook goed, meestal loopt hij op een paar centimeter langs ze, en het maakt hem ook niet uit als Diesel (of Pepe) op de kast komen liggen die zijn vast plekje is geworden :
Die zwarte vlek achter de rode bloempot is Onyx ...
Met Hummeltje gaat het vooruit, maar wel heel traag. Voor de buitenstaander lijkt het alsof er nog niets is veranderd, maar voor mij zijn er verschillen; de fasen die we nu doorlopen hebben :
• Hij zit altijd achter het gordijn.
• Hij loopt door de kamer, maar zodra hij me op de trap hoort, vliegt hij achter het gordijn.
• Hij loopt door de kamer, maar zodra ik de deur open doe, vliegt hij achter het gordijn.
• Hij loopt door de kamer, en blijft soms zitten waar hij zit als ik binnenkom, of begint te vluchten maar blijft halverwege op het bed zitten om te kijken of ik voldoende afstand bewaar. Vetrouwt hij het toch niet, dan kruipt hij achter het gordijn, maar toch wat rustiger dan eerst.
't Is niet veel, maar het is een vorm van vooruitgang. Hij is in een grote groep geboren, en heeft geen neigingen tot dominantie, dus ik verwacht dat als hij mij eenmaal weer durft te vertrouwen er weinig problemen zullen zijn met de andere 4 katers.
Met Nene heb ik wat meer problemen. Het ging eerst bijna fout toen ik de slaapkamer-deur had opengezet, en Nene de huiskamer binnenliep terwijl de 3 oude heren buiten waren. Pepe lag dus niet op zijn gebruikelijke plekje bij het kattenluik, en Nene liep in een rechte lijn naar dat kattenluik, waarvan het deurtje open stond. Een woeste kreet mijnerzijds zorgde ervoor dat ze in een hoekje wegdook voordat ze naar buiten kon lopen, en ik slaagde erin haar weer naar de slaapkamer te laten vluchten. Ik ben daarna begonnen om soms de kattenluiken te sluiten, en haar dan de kans te geven om zelf naar beneden te komen. Ik had zaterdag wat zitten klussen op de eerste verdieping, en hoorde op een gegeven moment een diepe keelgrom. Toen ik ging kijken zat Nene in de huiskamer, iets over de drempel, te grommen tegen Pepe, die geinteresseerd was, maar ondertussen wel een dikke staart had (hij stond nog wel hoog op zijn poten, dus hij was nog niet klaar voor een aanval).
Maandag kwam ze bij de eerste poging Cayok tegen; die ging wat laag op zijn poten richting het halletje toen hij wat hoorde, dus die heb ik even tot de orde geroepen door zijn naam scherp uit te spreken. Een tijdje later, toen ik niet oplette, is ze de keuken ingelopen (daarvoor komt ze niet binnen mijn blikveld), en toen is Pepe haar blijkbaar achternagegaan. Dat leidde uiteindelijk tot een hoop gekrijs, dus daar is even gevochten. Ze vluchtte toen naar de slaapkamer, die ik maar weer afsloot.
Die avond had ze ook geen interesse meer in de deur, en ook dinsdag verliet ze de slaapkamer niet toen ze de kans kreeg. Ik heb haar toen in mijn armen naar beneden genomen (ze verzette zich niet), en heeft vanuit die positie een tijdje naar de katers geblazen die in zicht waren. Toen ze een paar minuutjes stil was heb ik haar weer mee naar boven genomen. Toen ik naar bed ging heeft ze toch weer wat aan de deur zitten krabbelen, ze wil meer ruimte, maar kan die nog niet delen met katers. Wat merkwaardig is, want met Hummeltje was ze heel snel goede vriendjes.
Woensdag weer de kattenluiken gesloten, en de deur opengezet, en toen bleek Cayok me achterna gelopen te zijn. Dus weer blazen, maar Cayok ging snel weer naar beneden. Toen ging Blackie de trap richting zolderkamer op, en ik ben even achter mijn computer gaan zitten. Ze is toch weer naar beneden gegaan, want even later weer gekrijs, en toen ik ging kijken zat ze onderaan de trap naar zolder. Geen idee wie nu haar tegenstander was, vermoedelijk Cayok. Maar de relatie met de heren is nog niet best; dus ook met haar zal het nog even duren.
De meeste dagen dat ik werk neem ik Nene mee naar zolder, en daar is ze dan ontspannen :
Ze wil heel graag op de leuning van mijn stoel liggen, zoals ook op een eerdere foto te zien was, maar die was te smal om comfortabel te slapen, dus heb ik even quick&dirty een plankje gemonteerd, kussentje erop en een oude sweater erover, en dat is nu het grootste deel van een werkdag haar plekje :
En het lijkt erop dat Cayok, nu 17 jaar, toch wat ouder begint te worden. Hij is veel vaker binnen, ook als het redelijk weer is; kou kon hem vroeger niet deren, en hij heeft ook een dikke wintervacht. Maar als hij binnen is ligt hij nu ook in het kozijn, op de marmeren vensterbank waar een radiator onder zit. Hij lijkt dus wat meer behoefte aan warmte te hebben, maar hij is wel nog steeds actief en aanhankelijk.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Donderdag-avond wat anders geprobeerd. Cayok was buiten, Onyx lag op zijn kast, Diesel lag aan het andere einde van de bank en Pepe lag daar vlakbij op het dressoir, dus ik heb Nene opgehaald en op de rugleuning van de bank neergelegd, zover mogelijk verwijderd van Diesel, en "beschermd" door mijn hoofd.
Natuurlijk begon Nene direct te blazen, en Diesel en Pepe keken met grote ogen naar dat kleine opdondertje. Diesel had er snel genoeg van en verdween naar buiten, en Nene kwam enigzins tot rust. Even later kwam Cayok binnen, en sprong nietsvermoedend op het tafeltje voor de bank om aangehaald te worden. Toen ging Nene blazen en grommen, en ook Cayok besloot dat het buiten rustiger was, even later gevolgd door Pepe. Nene heeft toen een tijdje rustig gelegen, maar toen Diesel weer binnenkwam maakte ze toch dat ze de huiskamer uitkwam.
Niet direct een groot succes, maar Nene heeft weer ervaren dat de jongens geen behoefte hebben aan ruzie.
Overigens heb ik het klepje van het kattenluik aan de voortuin niet meer vast opengezet. Onyx stond er de eerste keer een tijdje naar te kijken, maar toen liep hij probleemloos door het klepje naar buiten. Dat scheelt weer wat toch met de aankomende kou.
Er loopt ook een nieuw katje buiten, jong beestje, met een rood halsbandje, en die is gek op de Royal Canin Outdoor die voor mijn berging staat (de Natural Health Carnivore wordt compleet genegeerd). Natuurlijk heeft de groep al kennis gemaakt, en dat beestje mag rustig in mijn tuin rondstruinen; hij of zij zat een keer in de krat waar het eten op staat, en Diesel zat een eindje verder in de tuin met zijn rug naar die krat, het interesseerde hem al niet meer. Dat dingetje loopt al een week of 2/3 hier rond, maar ik zag zaterdag ook een keer een ontmoeting : Onyx stond neusje aan neusje met de nieuweling, Diesel stond daar een metertje achter (als er eentje kennis maakt, gaan de andere zich daar niet mee bemoeien, maar leveren wel rugdekking voor het geval dat), en Pepe stond een metertje of twee aan de andere kant van de nieuweling. Dit maakt wel duidelijk dat voor Diesel Onyx ook bij de groep hoort.
Met mijn aankomst ging de nieuweling er vandoor, die lijkt nog wat mensenschuw. Ik moet nog zien uit te vinden van wele buur deze aanwinst voor de buurt is.
Natuurlijk begon Nene direct te blazen, en Diesel en Pepe keken met grote ogen naar dat kleine opdondertje. Diesel had er snel genoeg van en verdween naar buiten, en Nene kwam enigzins tot rust. Even later kwam Cayok binnen, en sprong nietsvermoedend op het tafeltje voor de bank om aangehaald te worden. Toen ging Nene blazen en grommen, en ook Cayok besloot dat het buiten rustiger was, even later gevolgd door Pepe. Nene heeft toen een tijdje rustig gelegen, maar toen Diesel weer binnenkwam maakte ze toch dat ze de huiskamer uitkwam.
Niet direct een groot succes, maar Nene heeft weer ervaren dat de jongens geen behoefte hebben aan ruzie.
Overigens heb ik het klepje van het kattenluik aan de voortuin niet meer vast opengezet. Onyx stond er de eerste keer een tijdje naar te kijken, maar toen liep hij probleemloos door het klepje naar buiten. Dat scheelt weer wat toch met de aankomende kou.
Er loopt ook een nieuw katje buiten, jong beestje, met een rood halsbandje, en die is gek op de Royal Canin Outdoor die voor mijn berging staat (de Natural Health Carnivore wordt compleet genegeerd). Natuurlijk heeft de groep al kennis gemaakt, en dat beestje mag rustig in mijn tuin rondstruinen; hij of zij zat een keer in de krat waar het eten op staat, en Diesel zat een eindje verder in de tuin met zijn rug naar die krat, het interesseerde hem al niet meer. Dat dingetje loopt al een week of 2/3 hier rond, maar ik zag zaterdag ook een keer een ontmoeting : Onyx stond neusje aan neusje met de nieuweling, Diesel stond daar een metertje achter (als er eentje kennis maakt, gaan de andere zich daar niet mee bemoeien, maar leveren wel rugdekking voor het geval dat), en Pepe stond een metertje of twee aan de andere kant van de nieuweling. Dit maakt wel duidelijk dat voor Diesel Onyx ook bij de groep hoort.
Met mijn aankomst ging de nieuweling er vandoor, die lijkt nog wat mensenschuw. Ik moet nog zien uit te vinden van wele buur deze aanwinst voor de buurt is.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Na de probleempjes van de afgelopen dagen vanochtend wat positievere belevingen.
Kort nadat ik wakker werd hoorde ik een kat op de bak gaan. Ik deed even later het licht aan, en zag dat Hummeltje midden in de kamer stond, en hij bleef gewoon naar me kijken. Na een paar minuten tegen hem gepraat te hebben liet ik mijn arm langs het bed zakken, verwachtend dat hij onder het bed achter de gordijnen zou schieten. Hij bleef echter even kijken, en kwam toen naar me toe om een tijdje aan mijn hand te snuffelen, waarbij zijn natte neusje zelfs even mijn hand raakte. Dat was een grote stap voor de kleine man.
Toen ik later even wat vleeswaar naar mijn slaapkamer bracht, kwam Onyx me achterna, wilde even aangehaald worden, maar bleef ook op de overloop toen ik weer naar beneden ging. Toen ik een dik half uur later weer naar boven ging, zat hij daar nog steeds, hij is toch erg geinteresseerd in zijn nieuwe "vriendinnetje". Ik moest nog even de kattenbak schoonmaken, en liet de deur gewoon open omdat Nene niet snel op avontuur zou gaan met een kater op de overloop. Eerst zat ze op het bed, maar toen Onyx naar zijn etensbak liep kwam ze van het bed af en kroop voorzichtig richting overloop totdat ze net achter de drempel zat. Toen Onyx klaar was met eten en weer in beweging kwam begon ze wel te blazen, maar Onyx liep rustig richting de trap naar beneden en bleef net voor de trap zitten. Op een gegeven moment schoot Nene de trap naar boven op, en bleef halverwege zitten. Ik deed de slaapkamerdeur dicht, en liep achter Nene aan, die daarop omhoog rende, de zolderkamer in, zodat ze direct op haar dag-bestemming was. Toch lichtelijk positief dat ze ietwat geinteresseerd lijkt te raken in de rest, in ieder geval in Onyx.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 19-11-2021 15:43:18 ]
Kort nadat ik wakker werd hoorde ik een kat op de bak gaan. Ik deed even later het licht aan, en zag dat Hummeltje midden in de kamer stond, en hij bleef gewoon naar me kijken. Na een paar minuten tegen hem gepraat te hebben liet ik mijn arm langs het bed zakken, verwachtend dat hij onder het bed achter de gordijnen zou schieten. Hij bleef echter even kijken, en kwam toen naar me toe om een tijdje aan mijn hand te snuffelen, waarbij zijn natte neusje zelfs even mijn hand raakte. Dat was een grote stap voor de kleine man.
Toen ik later even wat vleeswaar naar mijn slaapkamer bracht, kwam Onyx me achterna, wilde even aangehaald worden, maar bleef ook op de overloop toen ik weer naar beneden ging. Toen ik een dik half uur later weer naar boven ging, zat hij daar nog steeds, hij is toch erg geinteresseerd in zijn nieuwe "vriendinnetje". Ik moest nog even de kattenbak schoonmaken, en liet de deur gewoon open omdat Nene niet snel op avontuur zou gaan met een kater op de overloop. Eerst zat ze op het bed, maar toen Onyx naar zijn etensbak liep kwam ze van het bed af en kroop voorzichtig richting overloop totdat ze net achter de drempel zat. Toen Onyx klaar was met eten en weer in beweging kwam begon ze wel te blazen, maar Onyx liep rustig richting de trap naar beneden en bleef net voor de trap zitten. Op een gegeven moment schoot Nene de trap naar boven op, en bleef halverwege zitten. Ik deed de slaapkamerdeur dicht, en liep achter Nene aan, die daarop omhoog rende, de zolderkamer in, zodat ze direct op haar dag-bestemming was. Toch lichtelijk positief dat ze ietwat geinteresseerd lijkt te raken in de rest, in ieder geval in Onyx.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 19-11-2021 15:43:18 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Ik had niet nagedacht over de gevolgen van het gestegen zelfvertrouwen van Hummeltje, en dat leverde wat problemen op.
Ik had vrijdagavond eerst de kattenluiken op "alleen naar binnen" gezet, en de deur van de slaapkamer opengedaan, zodat Nene kon gaan rondzwerven. Na een half uurtje was ze nog niet beneden gekomen, dus ik gaf kattenluiken weer vrij, zodat ook Diesel en Pepe weer naar buiten konden (Cayok en Onyx kunnen via het bovenraampje en het dak van de berging wel op avontuur, maar de grote jongens lukt dat niet). Na nog iets van een half uur hoorde ik plotseling getik van kattennagels op het laminaat, en dat geluid maken noch de oude jongens, noch Onyx of Nene, en inderdaad liep Hummeltje door de huiskamer. En zoals verwacht, nieuwsgierig, bang, maar niet verstoord door de aanwezigheid van Diesel en Pepe. En omdat hij niet gek reageerde op de jongens, bleven zij ook geinteresseerd maar rustig. Ik had echter wel een probleem, want ik zat er niet op te wachten dat Hummeltje naar buiten zou ontsnappen. Dus ik probeerde hem terug naar de trap te jagen, maar in de hectiek besloot Pepe om naar buiten te gaan, en Hummeltje vertoonde perfect groepsgedrag en vluchtte achter hem aan. Alleen zat hij met hetzelfde probleem als Onyx eerder : hij snapte niet hoe een kat dwars door een ruit kon verdwijnen. Dus hij zat klem in een hoekje, en ik had alle tijd om hem zorgvuldig in zijn nekvel te grijpen. Hij probeerde ook niet om met klauw en tand te ontsnappen, dus ik kon hem tegen me aan drukken en naar de slaapkamer afvoeren. Toen ik de deur weer dicht had gedaan merkte ik dat mijn sweater een grote natte plek bevatte, dus hij had in zijn paniek iets laten lopen. Dus even omgekleed en weer naar beneden gegaan, en toen merkte ik dat elke kat die binnenkwam gefascineerd aan de vloer bij het kattenluik snuffelde, dus hij had meer dan alleen mijn sweater nat gemaakt; tijd voor wat dweilen. Ik ben bang dat het vertrouwen van Hummeltje in mij weer een grote knauw heeft opgelopen; benieuwd waar we nu staan in onze relatie.
Een half uurtje later hoorde ik wat in het halletje, en Pepe liep die kant op. Wat geblaas en gegrom maakte duidelijk dat Nene uiteindelijk toch naar beneden was gekomen, en ze bleek inderdaad op de onderste trede van de trap te zitten : ze kon zo de huiskamer in kijken maar zat ook klaar om te kunnen vluchten. Pepe trok zich weer terug door al dat misbaar, maar een kwartiertje later ging hij weer die kant op. Ik hoorde niets, dus nam aan dat Nene weer omhoog was gegaan, maar toen ik iets van 20 minuten later ging kijken, zat zij nog steeds op de trap, en hij lag net achter de drempel in de huiskamer, de afstand tussen de kopjes was iets van 30 cm. Nene begint toch wat minder opgewonden te raken van Pepe, en gelukkig ziet hij haar ondanks het geblaas en gegrom niet als "bedreiging voor de groep".
Toen ik naar bed ging heb ik Nene ook weer meegenomen, maar na een paar uurtjes begon ze toch weer aan de deur te krabbelen. Ik moest toen even naar het toilet, en toen ik weer mijn slaapkamer binnenging bleek ze direct bij de deurpost te staan en wurmde zich langs mijn benen. Ze pakte gelukkig de trap omhoog, en toen ik haar achterna ging rende ze de zolderkamer in, en dook in een hoekje waar ik niet makkelijk bij kon komen. Dus ik deed de deur maar dicht, dan kon ze de nacht daar doorbrengen. Een paar uur later was ik ook even wakker, en dacht haar weer te gaan ophalen, maar daar was ze het niet mee eens, dus heb ik haar daar maar laten zitten. Toen ik zojuist achter mijn computer ging zitten was ze wel blij, en ze ligt nu weer achter mijn nek op de verbrede rugleuning van mijn bureaustoel. Het lijkt dat ze deze kamer prettiger vindt dan mijn slaapkamer, maar ik wil Hummeltje niet de hele dag alleen daar laten (hij hangt meer aan haar dan zij aan hem), en ik wil hem ook niet de gelegenheid geven zich helemaal aan mij te kunnen onttrekken, dus Nene gaat straks weer naar de slaapkamer.
Ik ga nog wel iets proberen om Nene wat meer avontuur te geven in haar leventje.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 20-11-2021 23:19:08 ]
Ik had vrijdagavond eerst de kattenluiken op "alleen naar binnen" gezet, en de deur van de slaapkamer opengedaan, zodat Nene kon gaan rondzwerven. Na een half uurtje was ze nog niet beneden gekomen, dus ik gaf kattenluiken weer vrij, zodat ook Diesel en Pepe weer naar buiten konden (Cayok en Onyx kunnen via het bovenraampje en het dak van de berging wel op avontuur, maar de grote jongens lukt dat niet). Na nog iets van een half uur hoorde ik plotseling getik van kattennagels op het laminaat, en dat geluid maken noch de oude jongens, noch Onyx of Nene, en inderdaad liep Hummeltje door de huiskamer. En zoals verwacht, nieuwsgierig, bang, maar niet verstoord door de aanwezigheid van Diesel en Pepe. En omdat hij niet gek reageerde op de jongens, bleven zij ook geinteresseerd maar rustig. Ik had echter wel een probleem, want ik zat er niet op te wachten dat Hummeltje naar buiten zou ontsnappen. Dus ik probeerde hem terug naar de trap te jagen, maar in de hectiek besloot Pepe om naar buiten te gaan, en Hummeltje vertoonde perfect groepsgedrag en vluchtte achter hem aan. Alleen zat hij met hetzelfde probleem als Onyx eerder : hij snapte niet hoe een kat dwars door een ruit kon verdwijnen. Dus hij zat klem in een hoekje, en ik had alle tijd om hem zorgvuldig in zijn nekvel te grijpen. Hij probeerde ook niet om met klauw en tand te ontsnappen, dus ik kon hem tegen me aan drukken en naar de slaapkamer afvoeren. Toen ik de deur weer dicht had gedaan merkte ik dat mijn sweater een grote natte plek bevatte, dus hij had in zijn paniek iets laten lopen. Dus even omgekleed en weer naar beneden gegaan, en toen merkte ik dat elke kat die binnenkwam gefascineerd aan de vloer bij het kattenluik snuffelde, dus hij had meer dan alleen mijn sweater nat gemaakt; tijd voor wat dweilen. Ik ben bang dat het vertrouwen van Hummeltje in mij weer een grote knauw heeft opgelopen; benieuwd waar we nu staan in onze relatie.
Een half uurtje later hoorde ik wat in het halletje, en Pepe liep die kant op. Wat geblaas en gegrom maakte duidelijk dat Nene uiteindelijk toch naar beneden was gekomen, en ze bleek inderdaad op de onderste trede van de trap te zitten : ze kon zo de huiskamer in kijken maar zat ook klaar om te kunnen vluchten. Pepe trok zich weer terug door al dat misbaar, maar een kwartiertje later ging hij weer die kant op. Ik hoorde niets, dus nam aan dat Nene weer omhoog was gegaan, maar toen ik iets van 20 minuten later ging kijken, zat zij nog steeds op de trap, en hij lag net achter de drempel in de huiskamer, de afstand tussen de kopjes was iets van 30 cm. Nene begint toch wat minder opgewonden te raken van Pepe, en gelukkig ziet hij haar ondanks het geblaas en gegrom niet als "bedreiging voor de groep".
Toen ik naar bed ging heb ik Nene ook weer meegenomen, maar na een paar uurtjes begon ze toch weer aan de deur te krabbelen. Ik moest toen even naar het toilet, en toen ik weer mijn slaapkamer binnenging bleek ze direct bij de deurpost te staan en wurmde zich langs mijn benen. Ze pakte gelukkig de trap omhoog, en toen ik haar achterna ging rende ze de zolderkamer in, en dook in een hoekje waar ik niet makkelijk bij kon komen. Dus ik deed de deur maar dicht, dan kon ze de nacht daar doorbrengen. Een paar uur later was ik ook even wakker, en dacht haar weer te gaan ophalen, maar daar was ze het niet mee eens, dus heb ik haar daar maar laten zitten. Toen ik zojuist achter mijn computer ging zitten was ze wel blij, en ze ligt nu weer achter mijn nek op de verbrede rugleuning van mijn bureaustoel. Het lijkt dat ze deze kamer prettiger vindt dan mijn slaapkamer, maar ik wil Hummeltje niet de hele dag alleen daar laten (hij hangt meer aan haar dan zij aan hem), en ik wil hem ook niet de gelegenheid geven zich helemaal aan mij te kunnen onttrekken, dus Nene gaat straks weer naar de slaapkamer.
Ik ga nog wel iets proberen om Nene wat meer avontuur te geven in haar leventje.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 20-11-2021 23:19:08 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Ach, Hummeltje! Eindelijk op ontdekking en dan zo eindigen. Hopelijk is hij snel over de schrik heen en gaat hij weer op onderzoek uit
Hummeltje duikt nog wel vaker achter de gordijnen, maar toch is niet alle winst verloren gegaan. Toen ik vanochtend wakker werd zat hij op het kozijn achter de gordijnen, en kwam naar voren om door de spleet naar me te kijken. Hij snuffelde zelfs even aan mijn hand toen ik die uitstak. Zelfs toen ik overeind ging zitten bleef hij in het kozijn zitten, en toen ik weer mijn hand uitstak trok hij zich weliswaar achter de gordijnen terug, maar sprong niet naar de grond.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
