F&F Flora & Fauna
Beesten in het nieuws, vragen over roerende en onroerende organismen, foto's en al het andere met betrekking op de levende have: hier kun je het kwijt...
Oh dear, wat zal jij raar gekeken hebben.
Onderste grendel maar weghalen?
Onderste grendel maar weghalen?
We have far more in common than that which devides us..
Ik heb liever nog een weekje of 2-3 de controle over zijn buitenleven. Wel heeft hij toen ik het bovenraampje aan het fiksen was voor het eerst de achtertuin kunnen verkennen.quote:Op zondag 25 juli 2021 13:15 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:
Oh oops ..
Misschien toch maar dat luikje aanleren dan
Ik had een trapleer nodig voor dat fiksen, maar Onyx was niet onder de indruk toen ik daarmee aan kwam zetten, en vond er ook niets vreemds aan dat ik daarboven stond.
Heel relaxed beestje, eigenlijk .
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Vooral gefrustreerd, het was best een vermoeiende dag geweest. Ik heb eerst nog een tijd met stokken en latten door de brievenbus geprobeerd de grendel los te krijgen, omdat ik verwachtte dat die maar een klein stukje verdraaid was, niet de volle 180o.quote:
Ik heb een schroefhaak in de deur gezet, en daarin past een plastic pijpje dat over de grendel valt, zodat die niet meer onbedoeld kan verdraaien.quote:Onderste grendel maar weghalen?
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Bekend probleem. We hebben dit gehad met een vorig huis en kat.
We hebben er een andere grendel opgezet, eentje die omhoog moet om dicht te gaan. Wij hadden de mazzel dat hij de achterdeur op slot had gezet en we via de voordeur naar binnen konden. Dus die grendel ook omgedraaid om problemen daar te voorkomen.
Hopelijk leert hij toch nog wat een kattenluik is, zou makkelijker zijn op den duur.
We hebben er een andere grendel opgezet, eentje die omhoog moet om dicht te gaan. Wij hadden de mazzel dat hij de achterdeur op slot had gezet en we via de voordeur naar binnen konden. Dus die grendel ook omgedraaid om problemen daar te voorkomen.
Hopelijk leert hij toch nog wat een kattenluik is, zou makkelijker zijn op den duur.
Misschien is hij wel op die grendel gaan staan om de deurkruk te bewegen! Een ondernemend type, die Onyxquote:
OK, katten kunnen ook een echt probleem opleveren. Ik ging gisteren een neef helpen met de eerste fase van het ontruimen van het huis van zijn ouders : alles wat weg kan ook in vuilniszakken pakken en in de container dumpen. Ik was vroeg boodschappen gaan doen, had nog een uurtje in de tuin een beker melk zitten drinken, zodat Onyx nog buiten kon klooien, en rond half 2 vertrok ik. Productief dagje gehad, samen steak gaan eten, en om kwart over 10 was ik thuis.
En kreeg de huisdeur niet open, het voelde alsof de onderste grendel dicht zat (dit zijn geen grendels met een slot, dus die kunnen alleen van binnen afgesloten worden). Ik ben een uur bezig geweest om binnen te komen, uiteindelijk heb ik een bovenraampje in de tuindeur achter kunnen verwijderen (gelukkig had ik voor eventualiteiten tijdens de ontruiming mijn grote gereedschapkist in de auto gezet), en kon daardoor de bovenste grendel losdraaien; de onderste grendel kon via het kattenluik. Toen ik bij de voordeur kwam zag ik dat de toiletdeur daarnaast openstond, en inderdaad de grendel van de voordeur de volledige 180o was dichtgezet. Enige mogelijkheid : Onyx had de toiletdeur geopend, maar wilde ook naar buiten en probeerde de deurkruk van de voordeur, en heeft bij het terugvallen de grendel dichtgedraaid met zijn achterpoten; eventueel in meerdere stapjes. Dus nu mag ik vandaag het bovenraampje achter weer monteren, en een oplossing vinden voor de onderste grendel van de voordeur.
Vandaag met Onyx naar de dierenarts geweest vanwege zijn kaalheid en het overdadige krabbelen/likken/bijten. Het is geen vlooien-allergie, dierenarts verwacht omgevings-allergie, stress-allergie of voedsel-allergie. Ondanks dat Onyx echt gelukkig lijkt sluit ze ook stress-allergie nog niet helemaal uit. Voorlopig is het het makkelijkste om voedsel-allergie eerst uit te sluiten, en ik heb nu de anti-allergene brokjes van Hills en Royal Canin meegekregen; alleen is natuurlijk het probleem dat Onyx zeer eenkennig is wat voedsel betreft, dus dat wordt experimenteren.
Wel verrassend : meneer is ondertussen 4,5 kg, fors omhoog van de 2,95 die hij was toen ik hem de vorige keer meenam (nadat hij een week niet gegeten had). Ik had dit ook met mijn baby-weegschaal geconstateerd, alleen twijfelde ik daaraan omdat hij nog steeds heel iel oogt (en ik de weegschaal al jaren niet gebruikt had, die had ik aangeschaft toen Julius en Caesar oud werden, om hun gewicht in de gaten te houden i.v.m. schildklier-problemen).
Verder is hij nog steeds een lekker ontspannen jochie, hij ligt het grootste deel van de dag schuin achter me op het andere bureau, en als een of meer van de andere heren ook op het bureau liggen interesseert hem dat niet; zelfs niet als die over hem heen moeten springen om even bij mij een krabbel te komen halen. Buiten groeten ze elkaar ook netjes, als Pepe een tijdje uit de buurt is geweest loopt hij vaak gericht naar Onyx, en Onyx zorgt er altijd voor dat als Diesel aankomt hij even de leider respect betuigt. Ook omgekeerd heeft Diesel nu geen problemen meer met Onyx, tenzij Onyx weer probeert hem uit te dagen voor jaag- en vecht-spelletjes. Als ik overdag de deur op een kier laat staan ligt hij toch weer vrij snel bij me, maar als ik gestopt ben met werken en de deur open doe, dan is hij bijna de hele tijd buiten, totdat ik hem binnenhaal als ik naar bed ga. Het wordt echt tijd om hem het concept van een kattenluik duidelijk te maken.
En Onyx besloot deze week dat mijn buurman te vertrouwen was. We stonden te praten, en eerst ging Onyx even naar binnen. Toen hij naar buiten kwam liep hij hem voorbij alsof hij een stuk straatmeubilair was, maar een paar minuten later stond hij tegen zijn kuiten te schuren. Meer en meer zelfvertrouwen.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 03-08-2021 22:31:26 ]
Wel verrassend : meneer is ondertussen 4,5 kg, fors omhoog van de 2,95 die hij was toen ik hem de vorige keer meenam (nadat hij een week niet gegeten had). Ik had dit ook met mijn baby-weegschaal geconstateerd, alleen twijfelde ik daaraan omdat hij nog steeds heel iel oogt (en ik de weegschaal al jaren niet gebruikt had, die had ik aangeschaft toen Julius en Caesar oud werden, om hun gewicht in de gaten te houden i.v.m. schildklier-problemen).
Verder is hij nog steeds een lekker ontspannen jochie, hij ligt het grootste deel van de dag schuin achter me op het andere bureau, en als een of meer van de andere heren ook op het bureau liggen interesseert hem dat niet; zelfs niet als die over hem heen moeten springen om even bij mij een krabbel te komen halen. Buiten groeten ze elkaar ook netjes, als Pepe een tijdje uit de buurt is geweest loopt hij vaak gericht naar Onyx, en Onyx zorgt er altijd voor dat als Diesel aankomt hij even de leider respect betuigt. Ook omgekeerd heeft Diesel nu geen problemen meer met Onyx, tenzij Onyx weer probeert hem uit te dagen voor jaag- en vecht-spelletjes. Als ik overdag de deur op een kier laat staan ligt hij toch weer vrij snel bij me, maar als ik gestopt ben met werken en de deur open doe, dan is hij bijna de hele tijd buiten, totdat ik hem binnenhaal als ik naar bed ga. Het wordt echt tijd om hem het concept van een kattenluik duidelijk te maken.
En Onyx besloot deze week dat mijn buurman te vertrouwen was. We stonden te praten, en eerst ging Onyx even naar binnen. Toen hij naar buiten kwam liep hij hem voorbij alsof hij een stuk straatmeubilair was, maar een paar minuten later stond hij tegen zijn kuiten te schuren. Meer en meer zelfvertrouwen.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 03-08-2021 22:31:26 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Behalve het likken klinkt dit allemaal wel heel erg goedquote:
Vandaag met Onyx naar de dierenarts geweest vanwege zijn kaalheid en het overdadige krabbelen/likken/bijten. Het is geen vlooien-allergie, dierenarts verwacht omgevings-allergie, stress-allergie of voedsel-allergie. Ondanks dat Onyx echt gelukkig lijkt sluit ze ook stress-allergie nog niet helemaal uit. Voorlopig is het het makkelijkste om voedsel-allergie eerst uit te sluiten, en ik heb nu de anti-allergene brokjes van Hills en Royal Canin meegekregen; alleen is natuurlijk het probleem dat Onyx zeer eenkennig is wat voedsel betreft, dus dat wordt experimenteren.
Wel verrassend : meneer is ondertussen 4,5 kg, fors omhoog van de 2,95 die hij was toen ik hem de vorige keer meenam (nadat hij een week niet gegeten had). Ik had dit ook met mijn baby-weegschaal geconstateerd, alleen twijfelde ik daaraan omdat hij nog steeds heel iel oogt (en ik de weegschaal al jaren niet gebruikt had, die had ik aangeschaft toen Julius en Caesar oud werden, om hun gewicht in de gaten te houden i.v.m. schildklier-problemen).
Verder is hij nog steeds een lekker ontspannen jochie, hij ligt het grootste deel van de dag schuin achter me op het andere bureau, en als een of meer van de andere heren iook op het bureau liggen interesseert hem dat niet; zelfs niet als die over hem heen moeten springen om even bij mij een krabbel te komen halen. Buiten groeten ze elkaar ook netjes, als Pepe een tijdje uit de buurt is geweest loopt hij vaak gericht naar Onyx, en Onyx zorgt er altijd voor dat als Diesel aankomt hij even de leider respect betuigt. Ook omgekeerd heeft Diesel nu geen problemen meer met Onyx, tenzij Onyx weer probeert hem uit te dagen voor jaag- en vecht-spelletjes. Als ik overdag de deur op een kier laat staan ligt hij toch weer vrij snel bij me, maar als ik gestopt ben met werken en de deur open doe, dan is hij bijna de hele tijd buiten, totdat ik hem binnenhaal als ik naar bed ga. Het wordt echt tijd om hem het concept van een kattenluik duidelijk te maken.
En Onyx besloot deze week dat mijn buurman te vertrouwen was. We stonden te praten, en eerst ging Onyx even naar binnen. Toen hij naar buiten kwam liep hij hem voorbij alsof hij een stuk straatmeubilair was, maar een paar minuten later stond hij tegen zijn kuiten te schuren. Meer en meer zelfvertrouwen.
We have far more in common than that which devides us..
ja, precies ditquote:
[..]
Behalve het likken klinkt dit allemaal wel heel erg goed
Even wat updates.
Het begon vervelend te worden om Onyx steeds via de deur naar buiten te laten, want het was soms wat lastig om hem binnen te krijgen als ik weg moest, en als ik hem na mijn werk ergens tussen 6 en 7 naar buiten liet, kwam hij vaak pas tussen 1 en 2 binnen om te gaan slapen (voor eten en bak hoefde hij niet door de huiskamer, dus zag ik hem niet). Dus ik lag vaak tot erg laat op mijn bank te slapen, totdat ik dan een keer wakker werd en hij op zijn huidige slaapplekje lag (een klein laptoptasje, waar Cayok ook veel op sliep). Daarom heb ik zaterdagmiddag het deurtje van het kattenluik aan de voorkant opengezet en zo vastgemaakt. Dat had hij snel door, binnen een minuut was hij buiten. Even later was hij weer binnen, maar Pepe ook, dus het kon zijn dat hij achter hem aangelopen was, maar binnen een kwartier was hij nog twee keer naar buiten en weer teruggelopen, dus hij had het wel door. En het is duidelijk dat hij het heerlijk vindt zo, hij loopt nu regelmatig naar buiten, en komt dan ook weer vaker weer even binnen. Hij ligt nu vaak ook halverwege de avond weer even een tukje te doen. Toen ik zondag rond 9 uur thuiskwam zaten de 3 oude heren in de voortuin, en Onyx lag op het verbrede stuk van het hek bij de voordeur, dus dat was een goede zet.
Maandagavond hoorde ik het kattenluik achter klapperen op een manier die ik niet kende (ik kan gewoonlijk horen welke kater het is), en even later kwam Onyx uit de keuken gelopen. Het gebeurde die avond nog een paar keer, en ik zag hem ook een keertje met zijn pootje tegen het deurtje duwen. Ik weet niet zeker of hij echt al zo naar buiten geweest is, maar dit is wel positief, want het lijkt dat hij nu het principe van het deurtje snapt, en vermoedelijk kan ik dan over een paar weken het deurtje van het kattenluik voor ook weer dicht laten vallen. Het scheelt ook wel dat hij nu 4,5 i.p.v. 3 kg is, want dit is een grotere maat kattenluik, omdat de gewone maat niet geschikt was voor Diesel en Pepe (die moesten echt wringen, dat leken af en toe wel champagne-kurken); het deurtje gaat wat zwaarder dan dat van het kleinere model.
Met de andere heren gaat het goed, ze lopen gewoon langs elkaar zonder reactie, en toen ik een keer Diesel en Pepe aan het aanhalen was kwam Onyx er ook even bij, en kreeg zelfs een likje van Diesel.
Ik ben ook naar de dierenarts geweest voor zijn vacht, en die constateerde ook dat het geen vlooien-allergie kon zijn, want hij was wat dat betreft schoon. Mogelijkheden :
• Voedsel-allergie, hoewel het enige dat hij eet hetzelfde is dat hij ook in het asiel kreeg, zonder problemen.
• Stress-allergie, hoewel hij, voor zover ik kan beoordelen, zich helemaal lekker voelt (hij slaapt nu midden op tafel in de huiskamer).
• Omgevings-allergie; altijd heel moeilijk te vinden wat het dan ook is.
De dierenarts wilde toch geen van deze opties al bij voorbaat uitsluiten, en omdat gewoonlijk voedsel-allergie het makkelijkst is uit te sluiten, door hem op iets anders te zetten, wilde ze dat eerst proberen, Ik heb het geprobeerd met beide soorten anti-allergeen voedsel die ik meekreeg, maar Onyx ziet het gewoon niet als eten, en eet gewoon niet totdat zijn Hills Adult Chicken weer beschikbaar is. Dus we moeten verder zoeken. Wel zag ik Onyx een keertje uit de keuken komen terwijl hij uitgebreid zijn lippen aflikte, en een paar minuten later zag ik hem water drinken. Het lijkt er op dat hij toch een van de 3 smaken natvoer die er stonden toch wel gegeten heeft. Helaas kon ik niet beoordelen welke van de 3 dat was (ik heb natvoer van Animundi : Rafine en Vom Feinsten), maar dit is wel interessant, want ik zie hem graag wat gevarieerder eten. Het gekke is ook dat als ik iets neerzet, hij niet eens de moeite neemt om even eraan te ruiken. Ik heb gedacht dat er iets mis was met zijn geurzin, maar hij gebruikt zijn neusje wel bij het contact met de andere jongens.
Maar, ondanks dat hij wel aanhankelijk is, en buiten zijn territorium vooral uitbreidt als ik even een stukje verder van huis loop maar mijn auto of een buur, is hij niet aanhalig. Maar dat kan nog veranderen als hij straks wat vaker binnen is, of als we die allergie onder controle hebben gekregen. Hij ligt nu ook overdag op de tafel in de huiskamer, hij ligt niet meer vlak bij me op zolder. Goed dat hij zoveel zelfvertrouwen heeft, maar wel jammer voor mij.
[ Bericht 1% gewijzigd door mvdejong op 17-08-2021 14:42:23 ]
Het begon vervelend te worden om Onyx steeds via de deur naar buiten te laten, want het was soms wat lastig om hem binnen te krijgen als ik weg moest, en als ik hem na mijn werk ergens tussen 6 en 7 naar buiten liet, kwam hij vaak pas tussen 1 en 2 binnen om te gaan slapen (voor eten en bak hoefde hij niet door de huiskamer, dus zag ik hem niet). Dus ik lag vaak tot erg laat op mijn bank te slapen, totdat ik dan een keer wakker werd en hij op zijn huidige slaapplekje lag (een klein laptoptasje, waar Cayok ook veel op sliep). Daarom heb ik zaterdagmiddag het deurtje van het kattenluik aan de voorkant opengezet en zo vastgemaakt. Dat had hij snel door, binnen een minuut was hij buiten. Even later was hij weer binnen, maar Pepe ook, dus het kon zijn dat hij achter hem aangelopen was, maar binnen een kwartier was hij nog twee keer naar buiten en weer teruggelopen, dus hij had het wel door. En het is duidelijk dat hij het heerlijk vindt zo, hij loopt nu regelmatig naar buiten, en komt dan ook weer vaker weer even binnen. Hij ligt nu vaak ook halverwege de avond weer even een tukje te doen. Toen ik zondag rond 9 uur thuiskwam zaten de 3 oude heren in de voortuin, en Onyx lag op het verbrede stuk van het hek bij de voordeur, dus dat was een goede zet.
Maandagavond hoorde ik het kattenluik achter klapperen op een manier die ik niet kende (ik kan gewoonlijk horen welke kater het is), en even later kwam Onyx uit de keuken gelopen. Het gebeurde die avond nog een paar keer, en ik zag hem ook een keertje met zijn pootje tegen het deurtje duwen. Ik weet niet zeker of hij echt al zo naar buiten geweest is, maar dit is wel positief, want het lijkt dat hij nu het principe van het deurtje snapt, en vermoedelijk kan ik dan over een paar weken het deurtje van het kattenluik voor ook weer dicht laten vallen. Het scheelt ook wel dat hij nu 4,5 i.p.v. 3 kg is, want dit is een grotere maat kattenluik, omdat de gewone maat niet geschikt was voor Diesel en Pepe (die moesten echt wringen, dat leken af en toe wel champagne-kurken); het deurtje gaat wat zwaarder dan dat van het kleinere model.
Met de andere heren gaat het goed, ze lopen gewoon langs elkaar zonder reactie, en toen ik een keer Diesel en Pepe aan het aanhalen was kwam Onyx er ook even bij, en kreeg zelfs een likje van Diesel.
Ik ben ook naar de dierenarts geweest voor zijn vacht, en die constateerde ook dat het geen vlooien-allergie kon zijn, want hij was wat dat betreft schoon. Mogelijkheden :
• Voedsel-allergie, hoewel het enige dat hij eet hetzelfde is dat hij ook in het asiel kreeg, zonder problemen.
• Stress-allergie, hoewel hij, voor zover ik kan beoordelen, zich helemaal lekker voelt (hij slaapt nu midden op tafel in de huiskamer).
• Omgevings-allergie; altijd heel moeilijk te vinden wat het dan ook is.
De dierenarts wilde toch geen van deze opties al bij voorbaat uitsluiten, en omdat gewoonlijk voedsel-allergie het makkelijkst is uit te sluiten, door hem op iets anders te zetten, wilde ze dat eerst proberen, Ik heb het geprobeerd met beide soorten anti-allergeen voedsel die ik meekreeg, maar Onyx ziet het gewoon niet als eten, en eet gewoon niet totdat zijn Hills Adult Chicken weer beschikbaar is. Dus we moeten verder zoeken. Wel zag ik Onyx een keertje uit de keuken komen terwijl hij uitgebreid zijn lippen aflikte, en een paar minuten later zag ik hem water drinken. Het lijkt er op dat hij toch een van de 3 smaken natvoer die er stonden toch wel gegeten heeft. Helaas kon ik niet beoordelen welke van de 3 dat was (ik heb natvoer van Animundi : Rafine en Vom Feinsten), maar dit is wel interessant, want ik zie hem graag wat gevarieerder eten. Het gekke is ook dat als ik iets neerzet, hij niet eens de moeite neemt om even eraan te ruiken. Ik heb gedacht dat er iets mis was met zijn geurzin, maar hij gebruikt zijn neusje wel bij het contact met de andere jongens.
Maar, ondanks dat hij wel aanhankelijk is, en buiten zijn territorium vooral uitbreidt als ik even een stukje verder van huis loop maar mijn auto of een buur, is hij niet aanhalig. Maar dat kan nog veranderen als hij straks wat vaker binnen is, of als we die allergie onder controle hebben gekregen. Hij ligt nu ook overdag op de tafel in de huiskamer, hij ligt niet meer vlak bij me op zolder. Goed dat hij zoveel zelfvertrouwen heeft, maar wel jammer voor mij.
[ Bericht 1% gewijzigd door mvdejong op 17-08-2021 14:42:23 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
De afgelopen dagen heeft Onyx zich juist weer wat aanhaalbaarder getoond, dinsdag-avond liep hij met me mee toen ik naar bed ging, en heeft een tijdje tegen mijn kuiten gestaan terwijl ik op zijn schouderbladen en rug krabbelde. Vanochtend lag hij half op zijn rug op de tafel, en ik begon eerst zijn borst, en daarna zijn buik te krabbelen. Daarvan raakte hij wat in verwarring, zijn staart zwiepte, hij keek verontwaardigd, maar waar hij gewoonlijk direct met alle poten en tanden mijn hand greep, kwamen op een gegeven moment wel zijn voorpoten in actie, maar niet overtuigend. Hij heeft nu zoveel zelfvertrouwen, of vertrouwen in mij, dat hij het aanraken van zijn buik niet meer als aanval ervaart.
Met Pepe samen gaat het geweldig, toen Onyx onlangs weer wilde gaan slapen bleek de grote jongen daar al te liggen, maar dat stoorde niet :
Ze lagen beide vreedzaam te slapen totdat ik ze verstoorde toen ik opstond om de foto te maken. Je kunt mooi het verschil in grootte zien.
Met Pepe samen gaat het geweldig, toen Onyx onlangs weer wilde gaan slapen bleek de grote jongen daar al te liggen, maar dat stoorde niet :
Ze lagen beide vreedzaam te slapen totdat ik ze verstoorde toen ik opstond om de foto te maken. Je kunt mooi het verschil in grootte zien.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Blijkbaar had Onyx even een wat afstandelijker periode, want vandaag is hij twee keer binnengekomen specifiek om even te kroelen.
Toen ik van de super terugkwam had ik even geen tijd voor de gebruikelijke begroeting, omdat ik even wat met een buurvrouw moest bespreken. Na een kwartiertje kwam hij binnen en bleef tegen het tafeltje bij de bank schuren, ook met zijn mondhoeken tegen een punt, totdat ik hem krabbelde. Na 5 minuten vertrok hij weer.
Ik ben daarna naar zolder gegaan, en ben later weer naar beneden gekomen om eten te maken voor mezelf en de heren. En zojuist kwam hij binnen, en sprong zelfs direct op het tafeltje om aandacht op te eisen.
Ik moet trouwens opletten, want toen ik naar de super ging was Onyx buiten en hij rende even een stukje achter me aan; gelukkig had ik een voorsprong en haakte hij toch af. Hij blijft nog steeds dicht bij huis, maar als ik wat verder ga, dan durft hij ook.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 21-08-2021 22:16:07 ]
Toen ik van de super terugkwam had ik even geen tijd voor de gebruikelijke begroeting, omdat ik even wat met een buurvrouw moest bespreken. Na een kwartiertje kwam hij binnen en bleef tegen het tafeltje bij de bank schuren, ook met zijn mondhoeken tegen een punt, totdat ik hem krabbelde. Na 5 minuten vertrok hij weer.
Ik ben daarna naar zolder gegaan, en ben later weer naar beneden gekomen om eten te maken voor mezelf en de heren. En zojuist kwam hij binnen, en sprong zelfs direct op het tafeltje om aandacht op te eisen.
Ik moet trouwens opletten, want toen ik naar de super ging was Onyx buiten en hij rende even een stukje achter me aan; gelukkig had ik een voorsprong en haakte hij toch af. Hij blijft nog steeds dicht bij huis, maar als ik wat verder ga, dan durft hij ook.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 21-08-2021 22:16:07 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Klinkt herkenbaar! Hier is ook een asielkat, die in het begin alleen maar aan het blazen en krabben was. Binnen is het wel een kroelkat, maar buiten mogen we hem niet aanhalen. Stel je voor dat we zijn reputatie van stoere straatkat teniet doen 
Oh wat is het een kleintje die Onyxquote:
De afgelopen dagen heeft Onyx zich juist weer wat aanhaalbaarder getoond, dinsdag-avond liep hij met me mee toen ik naar bed ging, en heeft een tijdje tegen mijn kuiten gestaan terwijl ik op zijn schouderbladen en rug krabbelde. Vanochtend lag hij half op zijn rug op de tafel, en ik begon eerst zijn borst, en daarna zijn buik te krabbelen. Daarvan raakte hij wat in verwarring, zijn staart zwiepte, hij keek verontwaardigd, maar waar hij gewoonlijk direct met alle poten en tanden mijn hand greep, kwamen op een gegeven moment wel zijn voorpoten in actie, maar niet overtuigend. Hij heeft nu zoveel zelfvertrouwen, of vertrouwen in mij, dat hij het aanraken van zijn buik niet meer als aanval ervaart.
Met Pepe samen gaat het geweldig, toen Onyx onlangs weer wilde gaan slapen bleek de grote jongen daar al te liggen, maar dat stoorde niet :
[ afbeelding ]
Ze lagen beide vreedzaam te slapen totdat ik ze verstoorde toen ik opstond om de foto te maken. Je kunt mooi het verschil in grootte zien.
I solemnly swear i'm up to no good
Het was weer een tijdje geleden, maar vanochtend kwam ik in de huiskamer, en de aanwezigen daar waren Onyx en een ekster. Het was vrij rustig, en ik kon zonder al te veel paniek de deur naar de tuin openmaken zodat de ekster kon wegvliegen, en Onyx bekeek dat allemaal geinteresseerd maar rustig.
Ik weet niet hoe die ekster binnen is gekomen, het kan natuurlijk dat hij door het open kattenluik naar binnen is gelopen, maar waarschijnlijker is dat hij eerder in de ochtend naar binnen is gesleept door een van de heren. Wie het dan was is onduidelijk, Pepe lag ondertussen op zolder, Diesel in mijn slaapkamer. Het kan goed zijn dat een van beide dat beest heeft gevangen en er wel klaar mee was na een tijdje, en mogelijk is het zelfs Onyx geweest, die is tegenwoordig stevig genoeg om dat gedaan te kunnen hebben.
Verder gaat het allemaal zijn gangetje met Onyx, hij slaapt nu op de hoge Billy's in de huiskamer, of buiten op het dak van de berging. Als hij buiten op het dak ligt, en ik kom thuis, of kom naar buiten, dan komt hij wel direct omlaag om me te begroeten, En met de andere katten gaat het probleemloos, ze snuffelen af en toe aan elkaar, maar ze lopen zonder reactie op een paar centimeter van elkaar.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 04-09-2021 11:40:39 ]
Ik weet niet hoe die ekster binnen is gekomen, het kan natuurlijk dat hij door het open kattenluik naar binnen is gelopen, maar waarschijnlijker is dat hij eerder in de ochtend naar binnen is gesleept door een van de heren. Wie het dan was is onduidelijk, Pepe lag ondertussen op zolder, Diesel in mijn slaapkamer. Het kan goed zijn dat een van beide dat beest heeft gevangen en er wel klaar mee was na een tijdje, en mogelijk is het zelfs Onyx geweest, die is tegenwoordig stevig genoeg om dat gedaan te kunnen hebben.
Verder gaat het allemaal zijn gangetje met Onyx, hij slaapt nu op de hoge Billy's in de huiskamer, of buiten op het dak van de berging. Als hij buiten op het dak ligt, en ik kom thuis, of kom naar buiten, dan komt hij wel direct omlaag om me te begroeten, En met de andere katten gaat het probleemloos, ze snuffelen af en toe aan elkaar, maar ze lopen zonder reactie op een paar centimeter van elkaar.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 04-09-2021 11:40:39 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Vanochtend lag er het achtereind van een konijn in mijn huiskamer, maar het was nu duidelijk wie de verantwoordelijke was, want Pepe was totaal ongeinteresseerd in het ochtend-rondje rosbief.
Tijdens mijn ontbijt kwam Cayok binnen, en heeft het grootste deel van het achterdeel opgeknauwd.
Tijdens mijn ontbijt kwam Cayok binnen, en heeft het grootste deel van het achterdeel opgeknauwd.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Och, misschien mist nu een kindje in de buurt zijn konijnquote:
Vanochtend lag er het achtereind van een konijn in mijn huiskamer, maar het was nu duidelijk wie de verantwoordelijke was, want Pepe was totaal ongeinteresseerd in het ochtend-rondje rosbief.
Tijdens mijn ontbijt kwam Cayok binnen, en heeft het grootste deel van het achterdeel opgeknauwd.
En zo blij met binnenkatten dat me dit niet overkomt
We have far more in common than that which devides us..
Er zijn hier in de buurt veel wilde konijnen, dit was er eentje van.quote:
[..]
Och, misschien mist nu een kindje in de buurt zijn konijn
En zo blij met binnenkatten dat me dit niet overkomt
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Ok, gelukkig geen verdrietig kindjequote:
[..]
Er zijn hier in de buurt veel wilde konijnen, dit was er eentje van.
We have far more in common than that which devides us..
Ik moet er ook niet aan denken. Maar mijn diva’s zijn heel stoer wanneer ze een vogel op tv zien. Maar wanneer er een spin door het huis loopt rennen ze weg 😂quote:Op maandag 13 september 2021 23:23 schreef Yinny het volgende:
Zo blij dat ik geen extra dieren(delen) in huis aantref!
Ik zou echt zelf flink schrikken
We have far more in common than that which devides us..
Ik ben wat nalatig geweest in updates, maar het is nu nodig om de nieuwste ontwikkelingen in mijn groep te delen. We beginnen met de updates van Onyx : dat is nu een heel vrolijk en ondernemend katertje geworden, je zou hem niet meer herkennen. Hij heeft nog even tijd nodig gehad om zijn plekje in de huiskamer te vinden, eerst lag hij op de hoge Billy-kasten, toen verhuisde hij naar een plank die ik net onder het plafond heb gemaakt, maar hij is nu al weer een tijdje gesettled op de stereo-kast, waarvanuit hij ook door de deur de tuin in kan kijken. Soms ligt Pepe er ook even op, maar dat geeft geen problemen.
Hij heeft me wel even een tweetal beroerde dagen bezorgd, want hij is een tijdje onvindbaar geweest. Op een vrijdag had ik rond half 4 's ochtends hem op de bak horen gaan, en wat horen eten, maar de volgende ochtend trof ik hem niet, zoals verwacht, in de huiskamer aan. Ik heb 's middags en 's avonds een rondje door de buurt gelopen, steeds zachtjes roepend, maar dat leverde niets op. Zaterdag heb ik hem bij Amivedi aangemeld en een briefje op de deur van de dierenwinkel geplakt, en 's middags nog een rondje gedaan. 's Avonds voelde ik me dus echt rot, ik ben uiteindelijk op de bank in slaap gevallen met Diesel tegen me aan. Rond kwart voor vier werd ik wakker door een abrupte beweging van Diesel, en zag iets zwarts door de huiskamer lopen richting kattenluik. Een snelle controle leerde dat Cayok nog steeds op zijn huidige favoriete slaapplaatsje lag :
(ik heb ook even moeten zoeken voordat ik doorhad dat hij daar was gaan liggen), en toen ik naar buiten liep zag ik daar Onyx inderdaad gewoon rondlopen. Ik heb geen idee waar hij geweest is, ik had als mogelijkheden dat hij zich op zolder verstopt had omdat hij zich niet lekker voelde, of dat hij ergens binnen was opgesloten en zijn deurkruk-vaardigheden had gebruikt om zondag-ochtend uit te breken, maar in de dagen daarna heb ik twee teken uit hem verwijderd, dus hij heeft duidelijk een tijd in struiken gelegen. Ik denk dat hij op vrijdag-ochtend ergens van is geschrokken, of misschien wel is opgejaagd, en toen weer ergens in een hoekje bevroren is, en dat hij weer uit die toestand is gekomen en toen zijn weg naar huis weer heeft gevonden.
Hij was de week daarna wel meer binnen dan gebruikelijk voor de weerstomstandigheden, maar dat werd allengs weer meer buiten, wat er ook op duidt dat hij buiten iets onprettigs heeft meegemaakt. Hij ligt nu ook wel eens buiten op de bank, ik ben benieuwd of ik hem ooit samen met een van de andere heren daar ga zien :
Zijn avontuurlijkheid komt ook naar voren als ik even bij een buur iets sta te bespreken. Hij loopt altijd graag met me mee, en staat dan eerst achter mijn kuiten even de zaak te bekijken, maar na een minuutje probeert hij toch bij de betreffende buur naar binnen te lopen. De eerste keer mocht hij ook heel even naar binnen, maar moest snel weg omdat de buurvrouw wilde gaan slapen, en toen kwam hij later nog even op het tafeltje voor de bank staan om aangehaald te worden, het was blijkbaar toch spannend geweest.
Hij komt de laatste weken ook wel wat vaker binnen spontaan langs om even aangehaald te worden, vermoedelijk omdat we minder samen buiten zijn en hij het contact mist.
Maar het verschil met het getraumatiseerde gevalletje in het asiel is spectaculair.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 31-10-2021 22:56:40 ]
Hij heeft me wel even een tweetal beroerde dagen bezorgd, want hij is een tijdje onvindbaar geweest. Op een vrijdag had ik rond half 4 's ochtends hem op de bak horen gaan, en wat horen eten, maar de volgende ochtend trof ik hem niet, zoals verwacht, in de huiskamer aan. Ik heb 's middags en 's avonds een rondje door de buurt gelopen, steeds zachtjes roepend, maar dat leverde niets op. Zaterdag heb ik hem bij Amivedi aangemeld en een briefje op de deur van de dierenwinkel geplakt, en 's middags nog een rondje gedaan. 's Avonds voelde ik me dus echt rot, ik ben uiteindelijk op de bank in slaap gevallen met Diesel tegen me aan. Rond kwart voor vier werd ik wakker door een abrupte beweging van Diesel, en zag iets zwarts door de huiskamer lopen richting kattenluik. Een snelle controle leerde dat Cayok nog steeds op zijn huidige favoriete slaapplaatsje lag :
(ik heb ook even moeten zoeken voordat ik doorhad dat hij daar was gaan liggen), en toen ik naar buiten liep zag ik daar Onyx inderdaad gewoon rondlopen. Ik heb geen idee waar hij geweest is, ik had als mogelijkheden dat hij zich op zolder verstopt had omdat hij zich niet lekker voelde, of dat hij ergens binnen was opgesloten en zijn deurkruk-vaardigheden had gebruikt om zondag-ochtend uit te breken, maar in de dagen daarna heb ik twee teken uit hem verwijderd, dus hij heeft duidelijk een tijd in struiken gelegen. Ik denk dat hij op vrijdag-ochtend ergens van is geschrokken, of misschien wel is opgejaagd, en toen weer ergens in een hoekje bevroren is, en dat hij weer uit die toestand is gekomen en toen zijn weg naar huis weer heeft gevonden.
Hij was de week daarna wel meer binnen dan gebruikelijk voor de weerstomstandigheden, maar dat werd allengs weer meer buiten, wat er ook op duidt dat hij buiten iets onprettigs heeft meegemaakt. Hij ligt nu ook wel eens buiten op de bank, ik ben benieuwd of ik hem ooit samen met een van de andere heren daar ga zien :
Zijn avontuurlijkheid komt ook naar voren als ik even bij een buur iets sta te bespreken. Hij loopt altijd graag met me mee, en staat dan eerst achter mijn kuiten even de zaak te bekijken, maar na een minuutje probeert hij toch bij de betreffende buur naar binnen te lopen. De eerste keer mocht hij ook heel even naar binnen, maar moest snel weg omdat de buurvrouw wilde gaan slapen, en toen kwam hij later nog even op het tafeltje voor de bank staan om aangehaald te worden, het was blijkbaar toch spannend geweest.
Hij komt de laatste weken ook wel wat vaker binnen spontaan langs om even aangehaald te worden, vermoedelijk omdat we minder samen buiten zijn en hij het contact mist.
Maar het verschil met het getraumatiseerde gevalletje in het asiel is spectaculair.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 31-10-2021 22:56:40 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Ah ik vroeg mij van de week al af hoe het daar zou gaan. Wat fijn dat hij zich ontwikkelt tot een tevreden meneer.
I solemnly swear i'm up to no good
Een volgende ontwikkeling is dat ik nu 6 katten heb, met een nare oorzaak. Aan het viertal zijn Hummeltje en Nene toegevoegd. Hummeltje is al eerder ter sprake gekomen, hij is het zoontje van wijlen mijn Blackie, en het laatst overgebleven lid van de groep die is voortgekomen uit stammoeder Snip. Hij is toen samen met zijn overgrootmoeder Snip en haar broer Snap verhuisd, en na wat wisselingen in die groep is Nene, een jong poesje, daar bij gekomen. Helaas is die ex-buurman afgelopen woensdag verongelukt, en het was altijd al de afspraak dat in dat geval ik zijn beestjes zou overnemen.
Het vangen en verhuizen was erg traumatisch voor beide, en zeker voor Hummeltje, die altijd al een heel timide jongetje was. Toen hij nog hier woonde wilde hij altijd al graag door me aangehaald worden, maar hij durfde nooit mij te benaderen voordat zijn overgrootmoeder Snip liet zien dat ik te vertrouwen was. Ook na zijn verhuizing was hij nooit de eerste die zich liet aanhalen, hij moest eerst een voorbeeld van een andere kat zien. Wel positief was dat hij de laatste tijd niet meer naar zolder vluchtte als ik binnenkwam. Hij is momenteel diep ongelukkig, en lag in het begin bevroren in een hoekje achter het gordijn, en ik kon hem aanraken zonder dat hij probeerde weg te komen. Na een dagje is hij wel van plaats veranderd, en ontvluchtte me ook (naar het andere hoekje achter het gordijn), maar zojuist bleek hij op het kozijn te liggen. Ik heb niet geprobeerd hem weer aan te raken, ik laat hem met rust totdat hij zelf laat merken tot rust te zijn gekomen. Ik ben al heel blij dat hij uit die catatonische toestand is gekomen. Ik moet alleen even opletten of hij eet en drinkt, anders mag hij net als Onyx naar de dierenarts voor wat anti-depressiva (en krijgt dan direct zijn inentingen en chip).
Nene is altijd een heel mens-gericht en spontaan meisje geweest, en de dag van het ongeluk heeft zij zelfs luid spinnend over mijn schouder gelegen. Toch was zij ook de eerste paar dagen alleen onder het bed te vinden. Vrijdag-avond is ze echter na een paar gefrustreerde piepjes toch even onder handbereik gekomen. Ik heb zaterdag een forse krabpaal-constructie gekocht en in de hoek van mijn slaapkamer geplaatst, en daar was zij direct gek op, en vanochtend kon ik haar benaderen, en ging ze zelfs, na weer wat piepjes, luid spinnen, hoewel ze toch vrij snel van de krabpaal afklom. Ze heeft duidelijk nog wat conflictjes tussen de angst voor wat haar overkomen is, en haar behoefte aan contact met iemand waar ze altijd al gek op was. Vanmiddag liep ik ook mijn slaapkamer binnen, en toen lag zij op mijn bed (altijd goed als ze op iets wil liggen waar zo duidelijk mijn geur aan zit), en terwijl er wel eerst nog wat piepjes kwamen, is ze toen minstens een kwartier hard spinnend onder mijn handen geweest, uiteindelijk moest ik stoppen. Ik verwachtte al dat zij vrij snel zou bijdraaien, maar ze is nog wel schrikachtig.
Onyx heeft weinig problemen gehad met het verplaatsen van zijn eten en kattenbak uit mijn slaapkamer, dat was wel een opluchting, dus nu heb ik alle tijd om deze twee te laten wennen aan hun nieuwe omgeving. Dat zou zelfs kunnen betekenen dat ik eerst Nene af en toe uit de slaapkamer ga laten (ze lag al geinteresseerd te kijken naar de deur, die op een kiertje stond), maar ik wil haar niet permanent gescheiden houden van Hummeltje, want die trekt zich echt aan haar op.
Het worden weer wat interessante weken, of maanden. Uiteindelijk zal Hummeltje het wel interessant vinden als hij ondekt dat hij weer is teruggekeerd in de buurt waar hij geboren is, met Nene moet ik even opletten omdat dat altijd een binnenpoesje is geweest. En voordat ze naar buiten mogen krijgen ze eerst een bezoekje aan de dierenarts te verwerken voor inentingen en chips (hoewel Nene mogelijk al gechipt is, ik voelde iets op haar linkerschouderblad, even navragen).
[ Bericht 2% gewijzigd door mvdejong op 01-11-2021 09:00:52 ]
Het vangen en verhuizen was erg traumatisch voor beide, en zeker voor Hummeltje, die altijd al een heel timide jongetje was. Toen hij nog hier woonde wilde hij altijd al graag door me aangehaald worden, maar hij durfde nooit mij te benaderen voordat zijn overgrootmoeder Snip liet zien dat ik te vertrouwen was. Ook na zijn verhuizing was hij nooit de eerste die zich liet aanhalen, hij moest eerst een voorbeeld van een andere kat zien. Wel positief was dat hij de laatste tijd niet meer naar zolder vluchtte als ik binnenkwam. Hij is momenteel diep ongelukkig, en lag in het begin bevroren in een hoekje achter het gordijn, en ik kon hem aanraken zonder dat hij probeerde weg te komen. Na een dagje is hij wel van plaats veranderd, en ontvluchtte me ook (naar het andere hoekje achter het gordijn), maar zojuist bleek hij op het kozijn te liggen. Ik heb niet geprobeerd hem weer aan te raken, ik laat hem met rust totdat hij zelf laat merken tot rust te zijn gekomen. Ik ben al heel blij dat hij uit die catatonische toestand is gekomen. Ik moet alleen even opletten of hij eet en drinkt, anders mag hij net als Onyx naar de dierenarts voor wat anti-depressiva (en krijgt dan direct zijn inentingen en chip).
Nene is altijd een heel mens-gericht en spontaan meisje geweest, en de dag van het ongeluk heeft zij zelfs luid spinnend over mijn schouder gelegen. Toch was zij ook de eerste paar dagen alleen onder het bed te vinden. Vrijdag-avond is ze echter na een paar gefrustreerde piepjes toch even onder handbereik gekomen. Ik heb zaterdag een forse krabpaal-constructie gekocht en in de hoek van mijn slaapkamer geplaatst, en daar was zij direct gek op, en vanochtend kon ik haar benaderen, en ging ze zelfs, na weer wat piepjes, luid spinnen, hoewel ze toch vrij snel van de krabpaal afklom. Ze heeft duidelijk nog wat conflictjes tussen de angst voor wat haar overkomen is, en haar behoefte aan contact met iemand waar ze altijd al gek op was. Vanmiddag liep ik ook mijn slaapkamer binnen, en toen lag zij op mijn bed (altijd goed als ze op iets wil liggen waar zo duidelijk mijn geur aan zit), en terwijl er wel eerst nog wat piepjes kwamen, is ze toen minstens een kwartier hard spinnend onder mijn handen geweest, uiteindelijk moest ik stoppen. Ik verwachtte al dat zij vrij snel zou bijdraaien, maar ze is nog wel schrikachtig.
Onyx heeft weinig problemen gehad met het verplaatsen van zijn eten en kattenbak uit mijn slaapkamer, dat was wel een opluchting, dus nu heb ik alle tijd om deze twee te laten wennen aan hun nieuwe omgeving. Dat zou zelfs kunnen betekenen dat ik eerst Nene af en toe uit de slaapkamer ga laten (ze lag al geinteresseerd te kijken naar de deur, die op een kiertje stond), maar ik wil haar niet permanent gescheiden houden van Hummeltje, want die trekt zich echt aan haar op.
Het worden weer wat interessante weken, of maanden. Uiteindelijk zal Hummeltje het wel interessant vinden als hij ondekt dat hij weer is teruggekeerd in de buurt waar hij geboren is, met Nene moet ik even opletten omdat dat altijd een binnenpoesje is geweest. En voordat ze naar buiten mogen krijgen ze eerst een bezoekje aan de dierenarts te verwerken voor inentingen en chips (hoewel Nene mogelijk al gechipt is, ik voelde iets op haar linkerschouderblad, even navragen).
[ Bericht 2% gewijzigd door mvdejong op 01-11-2021 09:00:52 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
